ब्राह्ममुहूर्त कर्तव्यम्
स्मृतिरत्नाकरं चैव सच्चरित्रसुधानिधिम् । संवीक्ष्य तेभ्यस्संगृह्य सारानर्थान् सतां मुदे ॥
श्रीरङ्गनाथयतिना प्रमाणपथवर्तिना ।
॥ श्रीवैष्णव सदाचार निर्णयोऽयँ निबध्यते ॥
ब्राह्मे मुहूर्ते उत्थाय हरिरिति सप्तकृत्व उच्चार्य,
ஸ்ம்ருதிரத்நாகரஞ்சைவ ஸச்சரித்ர ஸுதாநிதிம் । ஸம்வீய தேப்யஸ் ஸங்க்ருஹ்ய ஸாராந்
[அர்த்தாந் ஸதாம் முதே !!
ஸ்ரீரங்கநாதயதிநா ப்ரமாணபதவர்த்திநா ।
[[3]]
॥ 4 ॥
[[11511]]
14 ॥
ஸ்ரீவைஷ்ணவ ஸதாசார நிர்ணயோயம் நிபத்யதே !! 1 511
ப்ராஹ்ம முஹூர்த்தத்தில் செய்ய வேண்டியவை
ப்ராஹ்ம முஹூர்த்தத்தில் எழுந்திருக்கவேண்டும். (ராத்ரியின் கடைசி யாமத்திற்கு ப்ராஹ்ம முஹூர்த்தம் என்று பெயர். ஒரு யாமம் என்பது ஏழரை நாழிகைகள் கொண்ட தாகும். ஏழரை நாழிகைகள் மூன்று மணிகளாகும். ஆக இரவின் பிற்பகுதியில் மூன்று மணிக்குமேல் எழுந்திருக்கவேண்டும் என்றபடி.) பிறகு ஹரி: என்று ஏழு தடவைகள் உச்சரிக்க வேண்டும். (ஹரிர்ஹரி: என்று ஹரி நாமத்தை இரண்டாகச் சேர்த்து மூன்று தடவைகளும், தனித்து ஒரு தடவையுமாக உச்சரிக்க வேண்டும் என்பது ஸம்ப்ரதாயம்.)
- यामिन्याः चरमो यामः मुहूर्ती ब्राह्म ईरितः ।
इति प्रमाणमिहानुसन्धेयम् । यामश्च सार्धसप्तनाडीपरिष्ठिन्नः कालः ।
[[4]]
श्रीवैष्णव सदाचार निर्णये
ग्रहग्रस्ते गजेन्द्रे रुवति सरभसं तार्क्ष्यमारुह्य धावन्
व्याघूर्णन्माल्यभूषा बसन परिकरो मेघगम्भीर घोषः । आविभ्राणो रथाङ्गं शरम सिमभयं शंखचापौ सखेटौ
हस्तैः कौमोदकीमप्यवतु हरिरसावंहसां संहतेर्नः ॥ नक्राक्रान्ते करीन्द्रे मुकुलितनयने मूलमूलेति खिन्ने
नाहं नाहं नचाहं नच भवति पुनस्वादृशो मादृशेषु । इत्येवं त्यक्तहस्ते सपदि सुरगणे भावशून्ये समस्ते
॥ 1 ॥
मूलं ‘यत् प्रादुरासीत्स दिशतु भगवान् मंगलं संततं नः ॥ ॥2 ॥
இதன் பிறகு கீழே காணும் சலோகங்களை அநுஸந்தானம் செய்யவும்.
க்ராஹக்ரஸ்தே கஜேந்த்ரே ருவதி ஸரபஸம் தார்யம்
[ஆருஹ்ய தாவந்
வ்யாகூர்ணந்மால்ய பூஷாவஸந பரிகரோ மேககம்பீரகோஷ:
ஆபிப்ராணோ ரதாங்கம் சரம் அஸிம் அபயம்
[சங்கசாபௌ ஸகேடௌ
ஹஸ்தை: கௌமோதகீம் அப்யவது ஹரிரஸாவம்ஹஸாம்
[ஸம்ஹதேர்ந: 1।1॥
நக்ராக்ராந்தே கரீந்த்ரே முகுளித நயநே மூலமூலேதி கிந்நே
நாSஹம் நாஹம் நசாsஹம் நச பவதி புநஸ்தாத்ருசோ
[மாத்ருசேஷு
இத்யேவம் த்யக்த ஹஸ்தே ஸபதி ஸுரகணே
(பாவசூந்யே ஸமஸ்தே
மூலம் யத் ப்ராதுராஸீத் ஸ திசது பகவாங் மங்களம்
[ஸந்ததம் ந: ॥ 2 ॥
ब्राह्ममुहूर्त कर्तव्यम्
प्रातस्स्मरामि भवभीति महार्तिशान्त्यै
नारायणं गरुडवाहनमञ्जनाभम् । ग्राहाभिभूतमदवारणमुक्तिहेतुं
‘चक्रायुधं तरुणवारिजपत्रनेत्रम् ॥ ॥ 3 ॥ प्रातर्नमामि मनसा वचसा च मूर्ध्ना
पादारविन्दयुगलं ‘प्रथमस्य पुंसः ।
।
नारायणस्य नरकार्णवतारणस्य
पारायणप्रवण विप्रपरायणस्य ॥
114 11
प्रातर्भनामि भजतामभयङ्करं तं
प्राक्सर्वजन्म कृतपापभयापनुत्त्यै ।
यो ग्राहवन्त्रपतितांधि गजेन्द्रधोर
[[5]]
शोकप्रणाश ‘नकरोद्धृत शंखचक्रः ॥
115 11
ப்ராத: ஸ்மராமி பவபீதி மஹார்த்திசாந்த்யை
நாராயணம் கருடவாஹநம் அஞ்ஜநாபம் । க்ராஹாபிபூத மதவாரண முக்தி ஹேதும்
சக்ராயுதம் தருணவாரிஜ பத்ரநேத்ரம் ॥ 3 ॥
ப்ராதர் நமாமி மநஸா வசஸா ச மூர்த்நா
பாதாரவிந்தயுகளம் ப்ரதமஸ்ய பும்ஸ: 1 நாராயணஸ்ய நரகார்ணவ தாரணஸ்ய
பாராயணப்ரவண விப்ர பராயணஸ்ய ॥ 4 ॥
ப்ராதர்பஜாமி பஜதாம் அபயம்கரம் தம்
ப்ராக் ஸர்வ ஜந்மக்ருதபாப பயாபநுத்யை । யோ க்ராஹவக்த்ர பதிதாங்க்ரி கஜேந்த்ர கோர
சோக ப்ரணாச(ம)நகரோத்த்ருத சங்க சக்ர:
- (1) पर. पा-० (2) म. पा-०
[[11501]]
*" प्रातः स्मरामि, प्रातभंजामि, प्रातर्नमामि " इत्यपि पद्मानां क्रमः
कृचित् दृश्यते ।
[[6]]
श्रीवैष्णव सदाचार निर्णये
श्ले कलय मिदं पुण्यं प्रातरुत्थाय यः पठेत् ।
लोकत्रयगुरुस्तस्मै दद्यादात्मपदं हरिः ॥
[[11611]]
इत्यनुसन्धाय निद्रान्ताचमनं मुख्यं श्रवं वा कृत्वा, तस्मिन्नेव शयने समासीनः-
சலோகத்ரயம் இதம் புண்யம் ப்ராத: உத்தாய ய: படேத் லோகத்ரய குருஸ்தஸ்மை தத்யாத் ஆத்மபதம் ஹரி: ॥ 6 ॥
இவற்றை அநுஸந்தானம் செய்து-தூங்கி எழுந்ததும் செய்ய வேண்டிய ஆசமநத்தை-முக்யமானதாகவோ-ச்ரோத்ரா சமநமாகவோ செய்யவும். முக்யமான ஆசமநமாவது ‘அச்யுதாய நம: முதலான மந்த்ரங்களைச் சொல்லித் தீர்த்தம் கொண்டு செய்யும் ஆசமநம் ஆகும். ச்ரோத்ராசமநமாவது-ப்ரண வத்தைச் சொல்லி வலக்கை விரல்களால் மூக்கின் நுனியையும் வலக்காதையும் தொடுவதேயாகும். வலக்காதில் கங்கை முதலான புண்ய தீர்த்தங்களும், மூக்கின் நுனியில் அக்னியும் இருப்பதால் இரண்டையும் தொட்டு உடனே சுத்தி பெறுகிறான் என்கிறது ப்ரமாணம்.
கங்காத்யா: தக்ஷிணே கர்ணே நாஸிகாக்ரே ஹுதாசந: 1 உபாவபி ஸக்ருத் ஸ்ப்ருஷ்ட்வா தத்க்ஷணாதேவ சுத்யதி II
என்பதே அந்த ப்ரமாணம்.
பிறகு அதே படுக்கையில் உட்கார்ந்தவனாய்
- श्रोत्रम् बाचनतम् - नासिकाग्रस्पर्शनपूर्वकं दक्षिणश्रवणस्वर्शन रूपम् । गङ्गाद्याः दक्षिणे कर्णे नासिकाग्रे हुताशनः ।
उभावपि सकृत् स्पृष्ट्वा तत्क्षणादेव शुद्धयति ।
इति प्रमाण मिहानुसन्धेयम् । अत्र प्रणवोच्चारणं शिष्टाचारसिद्धम् ।प्रातनिवेदकारिकाः
अथ’ प्रातर्निर्वेदकारिकाः
उत्थाय शयने तस्मिन्नासीनो नियतेन्द्रियः । त्रस्त निर्विण्ण हृदयो व्यर्थं वीक्ष्य गतं वयः ॥
तापत्रयेणचाक्रान्तस्तीत्रेणाध्यात्मिकादिना । दावजेनाग्निना लीढो भ्राम्यन्निव वने मृगः ॥ संसार वागुरान्तस्थो लूनपक्ष इवाण्डजः । अपश्य निर्गमोपायम् आगामिष्वपि जन्मसु ॥ अकार्यैरतिबीभत्सैः क्रियमाणैः कृतैरपि । लज्जितश्च विषण्णश्च स्मर्यमाणैः स्वकर्मभिः ॥
[[7]]
[[11211]]
113 11
114 11
விடியற் காலையில் அநுஸந்திக்க வேண்டிய நிர்வேத காரிகைகள்
உத்தாய சயநே தஸ்மிந் ஆஸீநோ நியதேந்த்ரிய: 1 த்ரஸ்த நிர்விண்ண ஹ்ருதய : வ்யர்த்தம் வீக்ஷ்ய
கதம் வய: 11 1॥
தாபத்ரயேண சாக்ராந்த : தீவ்ரேணாத்யாத்மிகாதிநா 1 தாவஜேநாக்நிநா லீடோ ப்ராம்யந்நிவ வநே ம்ருக: I। 2 ॥ ஸம்ஸார வாகுராந்தஸ்த: லூநபக்ஷ இவாண்டஜ: 1 அபச்யந் நிர்கமோபாயம் ஆகாமிஷ்வபி ஜந்மஸு ॥ 3 ॥
அகார்யை: அதிபீபத்ஸை: க்ரியமாணை: க்ருதைரபி 1 லஜ்ஜித : ச விஷண்ண : ச ஸ்மாயமாணை
H
ஸ்வகர்மபி: 1।4॥
[[8]]
श्रीवैष्णव सदाचार निर्णये
अविनीतमशिक्षार्हम् असद्गुण गणाकरम् ।
अवधार्य स्वमात्मानम् अचिकित्स्याशुभाश्रयम् ॥ ॥ 5 ॥
दह्यमानेन्धनान्तरस्थो’ बिस्फुरन्निव कीटकः ।
अलब्धनिर्गमस्तिष्ठन् मध्ये मरणजन्मनोः ॥
[[11611]]
विह्वलश्च विषण्णश्च विमृशन् स्वोमिमां दशाम् ।
चितन्येत् प्रथमं चैवमाचरन् प्रियमात्मनः ॥
[[11711]]
संसारचक्रमारोप्य बलिभिः कर्मरज्जुभिः ।
कालेनाकृष्यमाणस्य जङ्गमस्थावरात्मनः ॥
118 11
अहो मे महती याता निष्फला जन्मसन्ततिः । अनाराधित गोविन्द चरणाम्भोरुहद्वया ॥
119 11
அவிநீதம் அசிக்ஷார்ஹம் அஸத்குண கணாகரம் । அவதார்ய ஸ்வம் ஆத்மாநம் அசிக்த்ஸ்யாசுபா -
gun ॥ ॥ 5 ।
தஹ்யமாநேந்தநாந்தஸ்த: விஸ்புரந்நிவ கீடக: 1 அலப்த நிர்கமஸ்திஷ்டந் மத்யே மரணஜந்மநோ:॥16॥ விஹ்வல: ச விஷண்ண : ச விம்ருசந் ஸ்வாம்
இமாம் தசாம்
சிந்தயேத் ப்ரதமம் சைவம் ஆசரந் ப்ரியம் ஆத்மந:11 7 ।
ஸம்ஸாரசக்ரம் ஆரோப்ய பலிபி : கர்மரஜ்ஜுபி : 1
CLIT 600 6 नं ॥ ॥ 8 ॥
அஹோ மே மஹதீ யாதா நிஷ்பலா ஜந்மஸந்ததி: 1 அநாராதித கோவிந்த சரணாம்போருஹத்வயா
-
अचिकित्सा अचिदाद्य पा०
-
विस्फुट-पा०
[[1191]]
ब्राह्ममुहूर्त कर्तव्यम्
अनास्वादित सत्कर्म ज्ञान भक्ति सुधारसा । अदृष्टानन्त संसार सागरोत्तारणप्लवा ॥
[[9]]
11 10 11
श्रुतिस्मृत्युदिताशेष सदाचार पराङ्मुखी । “अनुपासितसद्वृद्धा स्वीकृताऽसत्समागमा ॥ ॥ 11 ॥
असंपादितशुश्रूषा गुर्वाचार्यपितृष्वपि । त्यक्तवर्ण समाचारा भ्रष्टा वैदिकवर्त्मनः ॥
निजकर्मज देवादिदेहाध्यस्तात्मभावना । तद्भावनानुगोभूत सुखदुःखव्यवस्थितिः ॥
अनुद्भूतस्वयाथात्म्य ज्ञानजोत्तमनिर्वृतिः । पशुवत् प्राकृतैरेव गुणैरधिकनिर्वृता ॥
11 12 1
1113 11
11 14
அநாஸ்வாதித ஸத்கர்ம ஜ்ஞாந பக்தி ஸுதாரஸா 1 அத்ருஷ்டாநந்த ஸம்ஸார ஸாகரோத்தாரணப்லவா u 10 n ச்ருதிஸ்ம்ருத்யுதிதாசேஷ ஸதாசார பராங்முகீ அநுபாஸித ஸத்வ்ருத்தா ஸ்வீக்ருதாரஸத்ஸமாகமா ॥ 11 :f அஸம்பாதித சுச்ரூஷா குர்வாசார்ய பித்ருஷ்வபி। த்யக்த வர்ணஸமாசாரா ப்ரஷ்டா வைதிகவர்த்மந: 12 n நிஜகர்மஜ தேவாதி தேஹாத்யஸ்தாத்மபாவநா தத்பாவநாநுகோத்பூத ஸுகது:கவ்யவஸ்திதி:
அநுத்பூத ஸ்வயாதாத்ம்ய ஜ்ஞாநஜோத்தம நிர்வ்ருதி: 1 பசுவத் ப்ராக்ருதைரேவ குணைரதிக நிர்வ்ருதாய
- तरण पा०.
•अयं च क्रमः प्राचीन आह्निकप्रत्थेषु वङ्गीशकारिका ग्रन्थे च दृश्यते
[[2]]
13 u
॥ 14 ॥
[[10]]
श्रीवैष्णव सदाचार निर्णये
न कर्मनिष्ठा नात्मज्ञा नापि भक्तियुता हरौ ।
नोयुक्ता भक्तिहीनत्वात् तत्क्रियास्वर्चनादिषु ॥ 15 ॥
कर्मभिः पुण्यपापाख्यैरविद्याऽपरनामभिः ।
धूमैरिवाचिराग्नेयं ज्ञानमावृत्य देहिनः ॥
11 16 11
भूषयित्वा स्वकं देहं शब्दाद्यैः स्वाश्रयैर्गुणैः । दर्शयित्वा स्वसौन्दर्यम् आत्मने तिष्ठमानया ॥ 17 ॥
निरस्तातिशयाह्लाद सुखभावैकलक्षणम् ।
संछाद्य स्वगुणैरेव स्वरूपं परमात्मनः ॥
गुणमय्या प्रकृत्याख्य भगवन्माययाऽनया । स्वसंलीनानन्तजीव कृतकर्मानुरूपतः ॥
11 18 11
॥ 19 11
ந கர்மநிஷ்டா நாத்மஜ்ஞா நாபி பக்தியுதா ஹரௌ 1 நோத்யுக்தா பக்தி ஹீநத்வாத் த(ஸ)த்க்ரியாஸ்வர்ச்
॥15 ॥
கர்மபி: புண்ய பாபாக்யை: அவித்யாSபர நாமபி: தூமைரிவார்ச்சிராக்நேயம் ஜ்ஞாநம் ஆவ்ருத்ய தேஹிந: பூஷயித்வா ஸ்வகம் தேஹம் சப்தாத்யை: ஸ்வாச்ரயை:
Goor: । தர்சயித்வா ஸ்வஸௌந்தர்யம் ஆத்மநே திஷ்டமாநயா 11 நிரஸ்தாதிசயாஹ்லாத ஸுக பாவைக லக்ஷணம் । ஸஞ்சாத்ய ஸ்வகுணைரேவ ஸ்வரூபம் பரமாத்மந:
குணமய்யா ப்ரக்ருத்யாக்ய பகவந்மா யயாகநயா ஸ்வஸம்லீநாநந்த ஜீவ க்ருத கர்மாநுரூபத:
- सत्क्रि पा. ०.
u 18 u
n 19 m
ब्राह्ममुहूर्त कर्तव्यम्
गुणत्रयाश्रयानन्त विचित्र परिणामया । अतिदुस्तरया देवप्रपत्तिरहितात्मभिः ॥
प्रलोभ्यमाना सततं तयैवात्यन्तनिर्वृता । अजानती तु स्वहितं मूकस्वप्नानुकारिणी ॥
निष्पानीये निरालम्बे निश्छाये ! निरपाश्रये । द्राघीयस्यशुभे मार्गे यमस्य सदनं प्रति ॥
गच्छतो मेsसहायस्य वर्धयन्ती भयं महत् । अतीतापि सदैवैषा तिष्ठतीव पुरो मम ॥
[[11]]
11 20 11
21 11
11 22 11
11 23 11
2गतायास्त्वीदृशं रूपं वर्तमानेऽपि जन्मनि ।
तथैव सुमहान् कालो गतः क्षण इवाल्पकः ॥ ॥ 24 ॥
குணத்ரயாச்ரயாநந்த விசித்ரபரிணாமயா 1 அதிதுஸ்தரயா தேவ ப்ரபத்தி ரஹிதாத்மபி: 1 20 n
ப்ரலோப்யமாநா ஸததம் தயைவாத்யந்த நிர்வ்ருதா அஜாநதீ து ஸ்வஹிதம் மூகஸ்வப்நா நுகாரிணீ॥ 21
நிஷ்பாநீயே நிராலம்பே நி:சாயே நிரபாச்ரயே । த்ராகீயஸ்யசுபே மார்கே யமஸ்ய ஸதநம் ப்ரதி ॥ 22
கச்சதோ மோஸஹாயஸ்ய வர்தயந்தீ பயம் மஹத் 1 अक्रा 9 mColor PL SOLID ॥ 23 ॥*
கதாயாஸ்த்வீத்ருசம் ரூபம் வர்த்தமாநேபி ஜந்மநி ததை(யை)வ் ஸுமஹாந் காலோ கத: க்ஷண இவால்பக:
- निरु पा० 2. गतथापीदृशम् पा. ०. 3. तथैव. पा०
॥
[[14]]
[[12]]
श्रीवैष्णव सदाचार निर्णये
अलब्धसुखसंस्पर्शम् अकृताघौधनिष्कृति । विनैव हरिपादार्चाम् अहो पश्यत एव मे ॥
किं करिष्यामि ? पदयोः निपतिष्यामि कस्य lgai gனான் கரியுரின்க
इत्यतीतं कालं व्यर्थमालोच्य परं निर्वेदं गत्वा -
11 25 11
वा ? ।
?
॥ 26 ॥
इत ऊर्ध्वमहं तावद् यावज्जीवं श्रियः श्रियः । पदयोरर्चनं कर्तुं यतमानसमाहितः ॥
11 27 11
अभिगच्छन् हरि प्रातः पश्चात् द्रव्याणि चार्जयन् । अर्चयंश्च ततो देवं ततो मन्त्रान् जपन्नपि ॥ 11 28 11
அலப்த ஸுகஸம்ஸ்பர்சம் அக்ருதாகௌக நிஷக்ருதி II விநைவ ஹரிபாதார்ச்சாம் அஹோ பச்யத ஏவ மே
கிம் கரிஷ்யாமி? பதயோ: நிபதிஷ்யாமி கஸ்ய வா? ! துஸ்தராம் துர்தசாம் ஏதாம் கதயிஷ்யாமி கஸ்ய வா?”
25 ।
என்று கழிந்த காலம் பழுதாய் ஒழிந்ததை நினைத்து மிகவருந்தி
“இத ஊர்த்வம் அஹம் தாவத் யாவஜ்ஜீவம் ச்ரிய: ச்ரிய: 1 பதயேர்: அர்ச்சநம் கர்த்தும் யதமாநஸ் ஸமாஹித: 27 u
அபிகச்சந் ஹரிம் ப்ராத: பச்சாத் த்ரவ்யாணி சார்ஜயந் அந்ச்சயம்ச்ச ததோ தேவம் ததோ மந்த்ராந் ஜபந்நபி
ब्राह्ममुहूर्त कर्तव्यम्
ध्यायन्नपि परं देवं कालेषूक्तेषु पञ्चसु । वर्तमानस्तदा चैवं पावकालिकवर्त्मना ॥
स्वाजितैर्गन्धपुष्पाद्यैः शुभैः शक्त्यनुरूपतः ।
[[13]]
11 29 11
आराधयन् हरि भक्त्या गमयिष्यामि वासरान् ॥ 30 ॥
इति सारिवकधुतिमवलम्ब्य -
एतत्क्रियाविरोधीनि प्राचीनान्यशुभानि मे । कर्माण्यनन्तान्यच्छेद्यान्यनादीन्यशुचीन्यपि ॥ ॥ 31 ॥
स्वयैव कृपया देवो विनाश्य, अस्मन्मनोरथान् । पूरयत्विति संप्रार्थ्य’
1132 11
த்யாயந்நபி பரம் தேவம் காலேஷுக்தேஷு பஞ்சஸு 1 வர்த்தமாநஸ் ஸதா சைவம் பாஞ்சகாலிக வர்த்மநாய
vauri : कामः कुंकाः । ஆராதயந் ஹரிம் பக்த்யா கமயிஷ்யாமி வாஸராங்
என்று ஸாத்த்விக தையர்த்தைப் பெற்று.
ஏதத் க்ரியாவிரோ தீ ப்ராசீநாந்யசுபாநி மே கர்மாண்யநந்தாந்யச்சேத்யாநி அநா தீந்யசுசீந்யபி1 31 ॥
ஸ்வயைவ க்ருபயா தேவோ விநாச்ய, அஸ்மந்மநோரதாங் பூரயத்விதி ஸம்ப்ரார்த்ய (மந்த்ரம் ஏதம் உதீரயேத்)
- ‘मन्त्रम् एतम् उदीरयेत्’ इत्यन्तं क्वचिद् दृश्यते ।
[[14]]
storeसदाचार निर्णये
स्वय्याराधनकामोऽयं व्रतं चरितुमिच्छति ।
इति मन्त्रम् उच्चरेत् ।
naa! gansea wing 11:33 11
एवंविध निर्विघ्न कैङ्कर्यसिद्धयर्थम्-
“अस्मद्गुरु परमगुरून् यतिवरपूर्णौ सयामुनं रामम् । पद्माक्ष नाथ शठजित् सेनेश रमा रमापतीन् वन्दे ॥
भूत सरो वेतालान् कुलशेखर विष्णुचित्त भक्तिधनान् । भक्ताङ्घ्रि रेणु शठजित् कलिरिपु मुनिवाहनानपि भजामि॥
த்வய்யாராதந காமோரயம் வ்ரதம் சரிதும் இச்சதி ஸங்கல்ப ஸித்த்யை பகவங்! பூரயாsஸ்ய மநோரதாந் !!
என்ற இந்த மந்த்ரத்தை உச்சரிக்கவும்.
இவ்வாறு விரும்பிய கைங்கர்யம் விக்னம் இன்றி நிறை வேறும் பொருட்டு -
அஸ்மத்குரு பரமகுரூந் யதிவர பூர்ணௌ ஸயாமுநம் ராமம் பத்மாக்ஷ நாத சடஜித் ஸேநேச ரமா ரமாபதீந் வந்தே !!
பூத ஸரோ வேதாளாங் குலசேகர விஷ்ணுசித்த பக்தி
பக்தாங்க்ரிரேணு சடஜித் கலிரிபு முநிவாஹநாநபி
தநாந்
பஜாமிU
[[15]]
इति गुरुपरम्परानुसन्धानपूर्वकं भगवन्तं प्रणम्य, भगवच्छास्त्रतदुपबृंहण नित्य गद्य स्तोत्रादिषु विप्रकीर्णोक्तं ध्यानं यथावगमं समाहृत्यानुतिष्ठेत् ।
एवं परिपूर्ण भगवन्तमेवानुसन्धाय सप्रणवम् वासुदेवादिव्यूहनामचतुष्टयं केशवादि द्वादशनामानि मत्स्य कूर्म वराहादिदशावतारनामानि ततो देव्यादिनामानि अन्यान्यप्यधिगतस्तोत्राणि च * ।
सत्संगाद् भवनिस्पृहो गुरुमुखात् श्रीशं प्रपद्यात्मवान् प्रारब्धं परिभुज्य कर्मशकलं प्रक्षीणकर्मान्तरः ।
என்று குருபரம்பரையை முதலில் அநுஸந்தித்து, பகவானை வணங்கி, ஸ்ரீபாஞ்சராத்ரம்-அவற்றின் உபப்ருஹ்மணங்கள் வ்யாக்யான நூல்கள்), நித்யக்ரந்தம் கத்யம் ஸ்தோத்ர ரத்னம் முதலியவற்றில் ஆங்காங்கு இடையிடையே இரைத்தாற் போல் சொல்லப்பட்டுள்ள த்யாநத்தை அறிந்தவரை திரட்டி அநுஷ்டிக்கவும்.
இவ்வாறு பரிபூர்ணனான பகவானையே அனுஸந்தித்து ப்ரணவத்தோடு சேர்ந்த வாஸுதேவன் முதலான வ்யூஹங் களின் நான்கு திருநாமங்களையும், கேசவன் முதலான பன்னிருவர் திருநாமங்களையும், மத்ஸ்யம்.கூர்மம்-வராஹம் முதலான தசாவதாரத் திருநாமங்களையும் பிறகு தேவீ முதலானவர்களுடைய திருநாமங்களையும் மற்றும் அறிந் துள்ள ஸ்தோத்ரங்களையும் அநுஸந்திக்கவும். மேலும் - ஸத்ஸங்காத் பவநிஸ்ப்ருஹ: குருமுகாத் ச்ரீசம்
ப்ரபத்யாத்மவாந் ப்ராரப்தம் பரிபுஜ்ய கர்மசகலம் ப்ரண கர்மந்தர:
1.-..-q..
•rufk’ஜி’: I
[[16]]
श्रीवैष्णवसदाचार निर्णये
न्यासादेव निरङ्कुशेश्वर दयानिर्लनमायान्वयो
हार्दानुग्रहलब्धमध्यधमनिद्वाराद् बहिर्निर्गतः ॥
मुक्तोऽचिदन पूर्वपक्ष षडुदङ्मासाब्द वातांशुमद्-
ग्लौविद्युद्वरुणेन्द्र धातृमहितः सीमान्तसिन्ध्वाप्लुतः । श्रीवैकुण्ठमुपेत्य नित्यभजडं तस्मिन् परब्रह्मणः
सायुज्यं समवाप्य नन्दति समं तेनैव धन्यः पुमान् ॥ प्रातनित्यानुसन्धेयं परमार्थं मुमुक्षुभिः । श्लोकद्वयेन संक्षिप्तं सुव्यक्तं वरदोऽब्रवीत् ॥ विधिविहितसपर्या वीतदोषानुषङ्गाम्
उपचितधनधान्यामुत्सवै स्स्स्थानहर्षाम् ।
ந்யாஸாதேவ நிரங்குச ஈச்வரதயா நிர்லூந மாயாந்வய:
ஹார்தா நுக்ரஹ லப்த மத்ய தமநித்வாராத் பஹிர்
முக்தோகர்ச்சிர்திந பூர்வபக்ஷ ஷட் உதங்மாஸாப்த
நிர்கத: 11
வாதாம்சுமத்
க்லௌவித்யுத் வருணேந்த்ர தாத்ரு மஹித: ஸீமாந்த
ஸிந்த்வாப்லுத
பரப்ரஹ்மண:
ஸ்ரீவைகுண்டம் உபேத்ய நித்யமஜடம் தஸ்மிந்
ஸாயுஜ்யம் ஸவாப்ய நந்ததி ஸமம் தேநைவ தந்ய: புமாந்
ப்ராதர் நித்யாநுஸந்தேயம் பரமார்த்தம் முமுக்ஷுபி: 1 ச்லோகத்வயேந ஸம்க்ஷிப்தம் ஸுவ்யக்தம்
வரதோsப்ரவீத்॥
விதிவிஹிதஸபர்யாம் வீததோஷாநுஷங்காம் உபசிததநதாந்யாம் உத்ஸவை: ஸ்த்யாநஹர்ஷாம்i
ब्राह्ममुहूर्त कर्तव्यम्
स्वयमुपचिनु नित्यं रङ्गधामन् ! स्वरक्षां
शमितमित पक्षां शाश्वतीं रङ्गलक्ष्मीम् ॥
ii प्रशमितकलिदोषां प्राज्यभोगानुबन्धां
समुदितगुणजातां सम्यगाचारयुक्ताम् । श्रितजनबहुमान्यां श्रेयसीं वेङ्कटाद्रौ
श्रियमुपचिनु नित्यं श्रीनिवास! त्वमेव ॥
iii are! विरचय त्वं वारिताशेषदोषां
पुनरुपचितपुण्यां भूषितां पुण्यकोटचाम् । सितमुदितमनोभिस्तावकैर्नित्यसेव्यां
हलरिपुजनयोगां हस्तिधाम्नस्समृद्धिम् ॥ नवनवबहुभोगां नाथ! नारायण! त्वं
विरचय दुरितौघैस्ताम् अनाघ्रातगन्धाम् ।
[[17]]
i ஸ்வயம் உபசிநு நித்யம் ரங்கதாமந்! ஸ்வரக்ஷாம் । சமிதவிமத் பக்ஷாம் சாச்வதீம் ரங்கலக்ஷ்மீம் 11 ii ப்ரசமித கலிதோஷாம் ப்ராஜ்ய போகாநுபந்தாம்
ஸமுதித குணஜாதாம் ஸம்யக் ஆசாரயுக்தாம் । ச்ரிதஜந பஹுமாந்யாம் ச்ரேயஸீம் வேங்கடாத்ரௌ
ச்ரியம் உபசிநு நித்யம் ஸ்ரீநிவாஸ! த்வமேவ iii வரத! விரசய த்வம் வாரிதாsசேஷ தோஷாம்
புநருபசித புண்யாம் பூஷிதாம் । புண்யகோட்யாம் ! ஸித முதித மநோபி: தாவகைர் நித்ய ஸேவ்யாம்.
ஹதரிபுஜநயோகாம் ஹஸ்தி தாம்நஸ் ஸம்ருத்திம் 1 நவநவ பஹுபோகாம் நாத! நாராயண! த்வம்
விரசய துரிதௌகை: தாம் அநாக்ராதகந்தாம் ।
i. सारसारः ii. रहस्य नवनीतम् iii. तत्वनवनीतम् 1. पुण्यकोडचा पा००
[[3]]
[[18]]
श्रीवैष्णव सदाचार निर्णये
सहजसुलभदास्यैस्सद्भिरभ्यर्थनीयां
यतिपरिवृढयां यादवाप्रेस्समृद्धिम् ॥
इत्येतान् श्लोकांश्व प्रहर्षजनकेन उच्चैस्स्वरेण सङ्कीर्तयेत् । अवकाशे सति वेदाभ्यासं चरेत् ।
‘भगवानेव स्वनियाम्य स्वरूप स्थिति प्रवृत्ति स्वशेष. तैकरसेन अनेनात्मना स्वकीयैश्वोपकरणैः स्वाराधनैकप्रयोजनाय परमपुरुषः सर्वशेषी श्रियः पतिः स्वस्मै स्वप्रीतये स्वशेषभूतम् इदं योगाख्यं कर्म स्वयमेव कारितवान्’ इति योगं परिसमाप्य-
ஸஹஜஸுலபதாஸ்யை: ஸத்பி: அப்யர்த்தநீயாம்
யதிபரிப்ருட ஹ்ருத்யாம் யாதவாத்ரேஸ் ஸம்ருத்திம்ப
என்ற இந்த ச்லோகங்களையும் கேட்பவர்க்கு இன்பம் ஊட்டும் வகையில் உரத்த குரலில் ஸங்கீர்த்தனம் செய்ய வேண்டும். அவகாசம் இருந்தால் வேதாப்யாஸத்தைச் செய்யவும்.
‘பகவாநேவ ஸ்வநியாம்ய ஸ்வரூப ஸ்திதி ப்ரவ்ருத்தி- ஸ்வசேஷதைகரஸேந அநேந ஆத்மநா ஸ்வகீயைச்ச உபகரணை: ஸ்வாராதநைகப்ரயோஜநாய பரமபுருஷ: ஸர்வசேஷீ ச்ரிய: பதி: 1 ஸ்வஸ்மை ஸ்வப்ரீ தயே ஸ்வசேஷபூதம் இதம் யோகாக்யம் கர்ம ஸ்வயமேவ காரிதவாந்
என்று முதல் நாள் இரவு ஸங்கல்பித்துக் கொண்ட யோகத்தை முடிக்கவும்.
1.u’ faun
कारयति” इत्येतत्पूर्वमेव प्रायः सर्वैरप्यनुसन्धीयते । परं तु सर्वेष्वपि कोशेषु “श्रियः पतिः” इत्येतदनन्तरमेवैतद् दृश्यत इति तथैवात्र न्यवेशि ।