संस्कृतम्
श्रीमते श्रीलक्ष्मीनृसिंहपरब्रह्मणे नमः
महावैय्याकरणैः, धर्मशास्त्रविचक्षणैः, वेदान्तविशारदैः, नानाशास्त्रपरिशीलन प्राप्त प्रज्ञाप्रकर्षैः
श्री उ। वे। मेल्पावकं नरसिंहाचार्यस्वामिपादैः अनुगृहीतेयम्
भूमिका
‘धर्मो विश्वस्य जगतः प्रतिष्ठा’ इति श्रुतिर्धर्ममेव सकलजगतां स्थितिहेतुं कथयति । ‘धर्मो रक्षति रक्षितः ’ इत्यादिस्मृतयश्च स्वेन रक्षितो धर्म एव सकलानिष्टनिवर्तनपूर्वकमिष्टानि प्रापयतीति वदन्ति । धर्मस्य रक्षणाभावे ‘धर्म एव हतो हन्ति’ इति रीत्या स एवाननुष्ठितश्चेत्तं हिनस्तीत्युच्यते ।
धर्मस्यानुष्ठानं च तत्स्वरूपज्ञानं विना दुर्लभम् । धर्मस्वरूपं च न लौकिकप्रमाणेन प्रत्यक्षेणानुमानेन वावगन्तुं शक्यते । ‘चोदनालक्षणोऽर्थो धर्मः’ इति शास्त्रेण कर्तव्यत्वेन विहितो धर्म इति तल्लक्षणं चाहुः । ‘वेदोऽखिलो धर्ममूलम्’ इति धर्मे प्रथमप्रमाणभूतो वेद एवेति स्मरन्ति ।
वेदादनन्तरप्रमाणत्वेन स्मृतिः कीर्त्यते ।
वेदादेव -
धर्मस्वरूप निर्णयादिकं मन्दमतीनां दुष्करमिति पर्यालोच्य तपशशक्त्या साक्षात्कृतवेदार्थतत्त्वाः मनु-याज्ञवल्क्यपराशरादयः स्मृतीः प्रणिन्युः । यत्र धर्मस्वरूपं, तदनुष्ठान प्रकारः, तत्फलं तदकरणे प्रत्यवाय इत्यादिकं सुविशदं प्रतिपाद्यते ।
vi
स्मृत्यनन्तरतया धर्मे प्रमाणत्वेन वेदविदां शिष्टाग्रेसराणामाचारः कीर्त्यते । इदमेवोक्तम् ‘तद्विदां च स्मृतिशीले’ इति । अयं च शिष्टाचारो मूलभूतवेदस्मृत्यविरुद्धेष्वर्थेषु संशये सति व्यवस्थापको भवति । एवं स्मृतिरपि मूलप्रमाणभूतवेदाविरुद्ध विषय एव प्रामाण्यं लभते । अन्यथा ‘विरोधे त्वनपे (क्षं) क्ष्यं स्यात्’ इति स्मृतेरप्यनादर एवेति मीमांसायां निरणायि ।
त्वम् ।
धर्मार्थकाममोक्षाख्याः पुरुषार्थाश्चत्वारः प्रसिद्धाः । तत्र अर्थादीनां त्रयाणामेव साक्षात्पुरुषैरर्थ्यमानतया पुरुषार्थधर्मस्य तु अलौकिकश्रेयस्साधनरूपस्येतर पुरुषार्थसाधनत्वेनौपचारिकः पुरुषार्थत्वव्यवहारः । धर्मेण धर्मादयश्वत्वारोऽप्यवाप्यन्ते । धर्मेण धर्मोऽवाप्यते । ‘पुण्यं प्रज्ञां वर्धयति क्रियमाणं पुनः पुनः । बृद्धप्रज्ञः पुण्यमेव पुनरारभते नरः ।’ इति रीत्या पूर्वमनुष्ठितो धर्मः प्रज्ञाभिवर्धनद्वारेण पुनर्धर्मानुष्ठाने हेतुर्भवति । अतो धर्मो धर्मस्य साधनं भवति ।
एवं धर्मोऽर्थस्यापि साधनं भवति । इह जन्मनि कश्चिद्धनिकोऽस्ति चेत् तस्य पूर्वजन्मानुष्ठितधर्म एवं निदानं भवति । तदेव महाकविना श्रीहर्षेण ‘पूर्वपुण्यविभवव्ययलब्धाः सम्पदः’ इति वर्ण्यते ।
एवं ‘ज्योतिष्टोमेन स्वर्गकामो यजेत’ इत्यादिशास्त्रविहितज्योतिष्टोमादिधर्मानुष्ठानेनानन्तरजन्मनि स्वर्ग रूपसुखविशेषः काम्यमानः सिध्यति ।
vii
एवं मोक्षाख्यपरमपुरुषार्थोऽप्यनभिसंहित फलेनानुष्ठितधर्मेण भक्तियोगद्वारा साध्यत इति पुरुषार्थचतुष्टय साधनत्वं धर्मस्य भवति ।
एवमितरपुरुषार्थार्थत्वेऽपि धर्मस्यैव प्राधान्यमभिसन्धीयते । अर्थकामौ धर्माविरोधेनैव सम्पाद्यौ, तावेव प्रशस्तौ, इति जोघुष्यते । श्रीभगवद्गीतायां ‘धर्माविरुद्धः कामोऽस्मि " इत्यनेन धर्मविरुद्धकामस्य त्याज्यत्वं सूचितम् ।
‘रामो विग्रहवान् धर्मः’ इति रीत्या विग्रहवद्धर्मस्वरूपः श्रीरामः कैकेय्या वनं प्रति त्वरया प्रेर्यमाणः ‘नाहमर्थपरो देवि ! लोकमावस्तुमुत्सहे । विद्धि मामृषिभिस्तुल्यं केवलं धर्ममास्थितम् ॥’ इत्यर्थपरत्वं विना धर्मानुष्ठानमेव प्रशस्तमिति धर्मविरुद्धार्थस्य हेयत्वमिति चाभिप्रयन् कथयति ।
उपरि च ‘द्वेष्यो भवत्यर्थपरो हि लोके कामात्मता खल्वपि न प्रशस्ता ।’ इत्यादिना तदेव स्पष्टयन् धर्माविरुद्धयोरेवार्थकामयोर्ज्यायस्त्वप्रतिपादनात् धर्मस्यैव प्राधान्यं प्रतिपादितं भवति ।
सोऽयं धर्मः ‘सामान्यधर्मः, विशेषधर्मः’ इति प्रथमतो विभागमर्हति । सामान्यधर्मः सर्वैरनुष्ठेयत्वेन चोदितः सत्यवचनास्तेयादिः । विशेषधर्मः पुनः वर्णाश्रमभेदेन नित्य - नैमित्तिककाम्यभेदेन च विभज्यते, आपद्धर्म इति च ।
ब्राह्मण-क्षत्रिय-वैश्यशूद्रेण चतुर्धा विभक्तानां वर्णानां
ब्रह्मचर्य - गार्हस्थ्य - वानप्रस्थ्य
सन्न्यासरूपाणामाश्रमाण
VI११
प्रातिविकतया विशिष्य धर्मा बहवो धर्मशास्त्रेषु प्रतिपाद्यन्ते । ‘ब्राह्मणेन निष्कारणो धर्मः षडङ्गो वेदोऽध्येयो ज्ञेयश्र्व’ इति फलमनपेक्ष्य षडङ्गकवेदाध्ययनं कर्तव्यतया विहितो ब्राह्मणधर्मः । वेदार्थज्ञानं च सम्पाद्यमिति विधीयते । अध्ययनतदर्थज्ञाने उपरितनकृध्यानुष्ठानार्थे एव । एवं जातकर्मादिरपि ब्राह्मणादिकर्तव्यधर्मः । क्षत्रियादीनां राज्यपरिपालनादिकं धर्म इति प्रसिद्धम् ।
ब्राह्मणस्य ब्रह्मचर्याद्याश्रमाश्चत्वारोऽपि विधीयन्ते । ब्रह्मचारिधर्मः गुरुकुलवास-भैक्षचर्यादिः । गृहस्थस्योपासनवैश्वदेवादिकः । वानप्रस्थस्यारण्ये निवासतपश्चर्यादिकः । सन्न्यासिनो ग्रामकरात्वतया गमनं, भगवत्स्मरणं, मन्त्रजपादिकश्चेत्येते धर्माः शास्त्रेषु प्रत्यपादिषत ।
सर्वेषामपि नित्यनैमित्तिके कर्मणी अवश्यानुष्ठेये इति तत्परित्यागे प्रत्यवायश्च स्मर्यते । सन्ध्यावन्दनादिराचारः स्मृति - शिष्टाचारप्रसिद्धः सकलवैदिककर्मसु योग्यतामापादयतीति ‘सन्ध्याही नोऽशुचिनित्यमनर्हः सर्वकर्मसु’ इति च स्मरन्ति दक्षादयः ।
अतो ब्राह्मणस्य सर्वेष्वाश्रमेषु निविष्टस्य प्रतिदिनं स्वकर्तव्य नित्यकर्म ज्ञानाय स्मर्तृभिर्मन्वादिभिस्तत्र तत्रोक्तान् विशकलितान् तत्प्रकारांश्च समाहृत्य पूर्वे परम्परयोपदिष्टवन्त आसन् । तत्र केचिदाचार्याः पश्चात्तनानामपि जिज्ञासूनामुपचिकीर्षया ग्रन्थरूपेण चोपादिक्षन् । श्रीभगवद्भाष्य-
१X
कारविरचितनित्यग्रन्थः, वङ्गिवंशेश्वरार्यकृत नित्यग्रन्थः, श्रीमनिगमान्त महादेशिकानुगृहीत सच्चरित्र रक्षा-पाश्चरात्ररक्षादिः, वैदिकसार्वभौमनिबद्धस्मृतिरत्नाकरः, श्रीवैकुण्ठदोक्षित विरचितप्रपन्नधर्मसारसमुच्चयः, नैध्रुव श्रीवीरराघवाचार्यकृतसकलस्मृतिसङ्ग्रहरूपसच्चरितसुधानिधिः श्रीवैद्यनाथ दीक्षितोयाह्निकाण्डश्चेत्येते ग्रन्थाः परमोपकाराय प्रभवन्ति ।
सत्स्वप्येतेषु ग्रन्थेषु केषाञ्चित्सङ्क्षिप्तत्वात् केषाञ्चिदतिविस्तृतत्वाच्च प्राज्ञेतरेषामनुष्ठेयप्रकारास्ततो न सुग्रहा भवन्तीति नातिसङ्क्षेपविस्तरं कश्चन ग्रन्थोऽपेक्षित आसीत् । तदर्थं श्रीवैष्णव सदाचारनिर्णयाख्य माह्निक ग्रन्थं श्रीमद्वेदमार्गेत्यादिपरमहंस परिव्राजकाचार्याः श्रीमदहोबिलमठे षड्विंशमास्थानम् अलङ्कृतवन्तः श्रीवण्शठकोपश्रीरङ्गनाथ यतीन्द्रमहादेशिकाः परमकृपया निरमिमत । यक्ष प्रातः शय्यात उत्थानप्रभृति रात्रौ शयनपर्यन्तं प्रतिदिनं कर्तव्यानि अभिगमनोपादानेज्यास्वाध्याययोगाख्यानि कर्माणि सुस्पष्टमन्यूनानतिरिक्तं च प्रत्यपादिषत । किं च श्रीनृसिंहश्रीरामश्रीकृष्णजयन्त्यः, श्रवणद्वादशी च निरणायिषत । स्त्री-यतिधर्माश्च समग्राहिषत । अत्रैव स्वमूलप्रमाणत्वेन स्मृतिरत्नाकर-सच्चरित्रसुधनिधी कीर्त्यते ।
अयमाह्लिकग्रन्थः प्रागान्ध्रलिप्यां च मुद्रित आसीत् । परन्तु स दुर्लभ इदानीम् । श्रीमद्भिरहोबिलमठीयद्वाचत्वारिं शमास्थानम् अलङ्कृतवद्भिः सुप्रसिद्धज्ञानानुष्ठानात्मगुणैः अविशेषेण सकलमत सम्प्रदाय स्थैरप्येककण्ठयेन स्थेयतया सम्प्रति-
ii
X
पन्नैः श्रीमद्वेदमार्गेत्यादि बिरुद बृन्द विभूषितै रस्मदाचार्यपादैः श्रीवण्शठकोपश्री श्री रङ्गशठकोपयतीन्द्रमहा देशिकैः सम्यग्विशोध्य ग्रन्थाक्षरेण प्रकशितोऽयं ग्रन्थः इदानीं सुलभः; तथापीदानीन्तनानां पदे पदे ग्रन्थाक्षरपरिचयहान्या नागराक्षरमुद्रणम् अस्य ग्रन्थस्यावश्यकमस्ति ।
किञ्चातोक्तानामर्थानां प्रमाणजिज्ञासा संशयविषयभूतेऽर्थे निर्णयापेक्षा चास्ति । एतत्सर्वं समीचीनाचार्य सकाशाद् यथावच्छ्रवणादेव सम्यक् पूर्येतेति तदर्थ माह्निककालक्षेप इत्याचार्यमुखादेतदर्थश्रवणं प्राञ्चः कल्पयामासुः ।
एतद्रीतेश्च सर्वेषामसुलभत्वात् केषाञ्चिदेव सुलभत्वादभिज्ञाचार्य सकाशादधिगताकितत्त्वार्थे रेतद्ग्रन्थार्थस्य सर्वस्य यथाश्रुतं ग्रन्थरूपेण प्रकाशनं कृतं चेत् तदान्येषां महते उपकाराय कल्पतेतीदं समालोच्यास्मत्सुहृत्तम अस्मदाचार्यं सकाशादधिगताह्निकादिसकलवैदिकग्रन्थविशेषार्थः न्यायोभयवेदान्तविचक्षणः विल्लिवलं श्रीकृष्णमाचार्यः अहोबिलमठास्थानविद्वान् अमुमाह्निकग्रन्थमतिविस्तृतस्वविवरणेन संस्कृतद्राविडमयेन सह मुद्रयित्वा प्रकाशयितुं प्रावर्तत ।
ग्रन्थेऽस्मिन् तत्र तत्रास्मदाचार्यवर्यैरनुगृहीताः सूक्ष्मार्थाः सर्वेऽपि प्राकाश्यं नोता इति प्रेक्षकाः स्वयमेव जानीयुः । अत्र १६२ तमे पुढे
‘मद्विशिष्टान् तुल्यांश्च बहून् सतीर्थ्यान् पृष्ट्व
वेमं विषयमत्र भीतभीतोऽहं प्रकाशयामि ।
xi
मद्गृहीता अर्थाः सर्वात्मनाविष्करणीया इति दुरभिनिवेशेन नाव कर्मण्यहं प्रावतिषि । अपि त्वस्मदाचार्यपादोपदिष्टास्तैः कृच्छ्रलब्धा इमे उपदेशपथाद् भ्रष्टा मा भूवन् इत्येव’।
इति स्वस्मिन् औद्धत्यशङ्कां परेषां परिहरन् विषयमिमं स्वयमेव प्रकटीकरोति ।
अत्रत्याः केचन विशेषाः प्रदर्श्यन्ते-
(१) आचमनविषयेऽङ्गुलिनिवेशादिकेऽविशेषेण सर्वैरनुष्ठीयमानप्रकारे प्रामाणिकतासंशयः कैश्चिदुपक्षिप्तोऽस्मदाचार्यपादानुगृहीत श्रीवैष्णवसदाचारसुरद्रुमनिरूपितरीतिं प्रदर्श्य शाण्डिल्यस्मृत्यादिविहितत्वेन प्रामाणिकत्वमाविष्कृत्य निराक्रियत ५९ तमे पुटे ॥
(२) अस्मदाह्निके मृत्तिकास्नानविधी ‘शिरस्यभ्युक्ष्य’ इत्युक्ताभ्युक्षणं सेचनमात्रमिति बहुप्रमाणप्रदर्शनपुरस्सरमुपपाद्य प्रसङ्गात् प्रोक्षणाभ्युक्षणावोक्षणानां स्वरूपं सप्रमाणं प्रकाश्य तत्र प्रकारभेदश्च प्रादर्शि ।
(३) धर्मशास्त्रोक्तमृत्तिकास्नाने स्नानानन्तरमेव स्नानाङ्गतर्पणकरणम्, पूर्वाचार्योक्तमृत्तिकास्नाने वस्त्रधारणोधर्ध्वपुण्ड्र धारणानन्तरमेवेति व्यवस्था सप्रमाणं न्यरूप्यत । कालद्वयोक्तस्नानाङ्गतर्पणस्य सार्वभौमोक्त-
व्यवस्थाप्रकारश्चाकथ्यत ॥
(४) वस्त्रनिष्पीडनविषये वारुणस्नाने समनन्तरं स्नानाङ्गतर्पणे कृते उत्तरीयवस्त्रेण कर्तव्यं समन्त्रकवस्त्र निष्पी-
xii
डनम्, पूर्वाचार्योक्तमृत्तिककास्नानं कुर्वद्भिरुत्तरीयेण शोधितया स्नानशाट्या च कर्तव्यममन्त्रकं वस्त्रनिष्पीडनम्, आधारशक्त्यादितर्पणानन्तरं
स्नानशाट्या
समन्त्रकं करणीयं वस्त्रनिष्पीडनम् इति विभागः सप्रमाणमुपापादि ॥
(५) भगवताराधनकाले घण्टानादनं निवचेतनाभिषेकादिकाले पार्श्वद्वयेनान्यत्रैकपार्श्वेन चालयादिषु क्रियमाणमुपलभ्यते ।
तत्र पाञ्चरातसंहिताप्रमाणं प्रदर्श्य तस्य प्रामाणिकता समार्थ्यत ॥
एवं विशेषादिङ्मानं मया प्रदर्शिताः । अन्यानप्यनेकान् अपूर्वानर्थान् तत्र तत्र प्रमाणोपपत्तिपुरस्सरं प्रकाशयन् श्रीकृष्णमाचार्यः सहृदयानां हृदयमतीवावर्जयतीति नैतद् दुरपह्नवम् । न केवलमाकोक्तार्थस्य प्रामाणिकत्वोपपादनमात्र मलाकारि, किन्तु बहुग्रन्थस्थ तत्तदंश प्रदर्शनेन महान्तं विमर्शविशेषमेवायमकार्षीदिति स्पष्टं प्रेक्षकाणाम् ।
अत्र बहुत प्रसङ्गान्निरूपणीयेष्वर्थेषु मतसम्प्रदायभेदप्रकाशनविवरणादौ सत्यपि यस्य कस्यापि मनसस्तापो यथा न भवेत्तथा सावधानं प्रवृत्तिरुपलभ्यत इत्यभिनन्दनीयोऽयं विषयः सर्वेषां मध्यस्थदृष्टीनाम् ।
अत्नात्यल्पाः ग्रन्थलेखकसर्वसाधारणाः काचन न्यूनता प्रातिस्तिकतया निवेदिताः शोधनिकायां समीक्रियेरन्निति मन्ये । एवमस्यादरणेऽभिशैलौकिकैश्च पदे पदे कृते सति
xiii
प्राचीनानवश्यमुद्रणीयान् अन्यानपि ग्रन्थान् अयं सोत्साहं सम्यक् प्रकाशयेदिति विश्वसिमि प्रार्थये चास्योत्साहः अस्तिकैरभिवर्धनीय इति ॥
एतद्ग्रन्थविषयार्थ निर्दिधारयिषया स्वेन निर्धारितार्थसंवादसं पिपादयिषया चानकेऽभिज्ञाः शिष्टाश्च परिपृष्टाः, ग्रन्थाश्च बहवः परिशीलिता इति ज्ञायते । स्मृतिरत्नाकर-सच्चरित्रसुधानिधि - प्रपन्नधर्मसारसमुच्चयपञ्चकालक्रियादीपसच्चरित्ररक्षा श्रीपाञ्चरातरक्षा मुमुक्षुदर्पण आपस्तम्बीयश्रीत सूत्रसायणभाष्यशेषसंहिता - नारदीयसंहिता श्रीमद्गोपालकाह्निकतद्वयाख्यानभूताह्निकार्थप्रकाशिका - श्रीवैष्णवसदाचारसुरद्रुमादिबहुग्रन्थ निरीक्षणेनार्थनिरूपण मलाकारीति, अनेनास्य भूयिष्ठः परिश्रमोऽधिकतरास्थयैव विहित इति नातिशयोक्तिरियम् ।
विश्वप्रसिद्धतर वैदुष्यस्य सुशिक्षितलेखनपाटवस्यास्य
सहृदयहृदयङ्गमोपन्यसनस्य श्रीकृष्णमाचार्यस्यार्थनिरूपण-
प्रकारे, लेखनसरण्यां च नैव किञ्चिन्मया वक्तव्यमस्ति । आशा से सुमनस्कतया, एतादृशग्रन्थ प्रकाशनोत्साहः परिश्रमश्चास्मदाचार्यपादानुग्रहविशेषेण भूयोभूयः सफलो भवेदिति ॥
श्रीरङ्गशठजिद्योगिचरणाम्बुज सेवनात् । लब्धसत्तो नृसिंहार्यो व्यलेखीद् भूमिकामिमाम् ॥
मधुरान्तकम् ।
शुक्ल आश्वयुज शुक्लदशमी
८-११-१९८९
इत्थं,
मेल्पाक्कं नरसिंहाचार्यः
द्राविडी
महावैयागरणरुम्, धर्मशास्त्रविसक्षणरुम्
वेदान्दविसारदरुम्, पऱ्पल शास्त्रङ्गळिन् परिशीलनत्तिनाल् पॆरुम् पुलमैवाय्न्दवरुमान
श्री। उ। वे मेल्बाक्कम्
महावित्वान् नरसिंहाचार्यस्वामि अरुळिय वडमॊऴिबूमिगैयिन् तमिऴ् आक्कम्।
उलगम् अनैत्तैयुम् निलैबॆऱुत्तुवदु धर्ममे ऎन्बदै ‘धर्मो विच्वस्य जगद: प्रदिष्टा’ ऎण्ड्र श्रुति वाक्यम् उणर्त्तुगिऱदु। ‘धर्मत्तै नाम् रक्षित्ताल् अदु नम्मै रक्षिक्कुम्। ‘धर्मो रक्षदि रक्षिद:’ ऎण्ड्रु स्मृतिगळुम् नम्माल् रक्षिक्कप्पट्ट धर्ममे नम्मुडैय अनिष्टङ्गळ् अनैत्तैयुम् पोक्कि इष्टङ्गळ् यावऱ् ऱैयुम् तावल्लदु ऎण्ड्रु कूऱुगिण्ड्रन। नाम् धर्मत्तै रक्षिक्कामल् अदै ऒऴित्तुविट्टाल् अदुवुम् नम्मै ऒऴित्तु विडुम् - हिंसिक्कुम्। ‘धर्म एव हदो हन्दि’ ऎण्ड्रु कूऱप्पडुगिऱदु।
!
धर्मत्तै अनुष्टिक्क वेण्डुमायिन् अदै मुदलिले अऱिय वेण्डुम्। अदै अऱियामल् अदै अनुष्टिक्क मुडियादण्ड्रो! प्रत्यक्षम्। अनुमागम् आगिय लौगिगप्रमाणङ्गळाल् अदै अऱिय मुडियादु। वेदत्तिनाल् सॆय्यवेण्डियदाय् विधिक्कप्पट्टुळ्ळदे धर्मम् ऎण्ड्रु अदन् लक्षणत्तै ‘सोदनालक्षणोs र्त्तो धर्म’ ऎण्ड्रु पॆरियोर्गन् कूऱियुळ्ळार्गळ्। धर्मत्तै अऱिवदिल् वेदमे सिऱन्द प्रमाणम् ऎन्बदै ‘वेदो≤किलो धर्ममूलम् ऎन् ऱु रिषिगळ् सॊल्लि
युळ्ळार्गळ्।
धर्मत्तिल् वेदत्तिऱ्कु अडुत्त प्रमाणमाग स्मृतिगळ् सॊल्लप्पडुगिण्ड्रन। मन्दमदिगळान नम्माल् वेदम् कॊण्डु धर्मत्तै अऱिवदु अरिदु ऎण्ड्रु ऎण्णिय मनु - याज्ञ्यवल्क्यर् - परासरर् मुदलानोर् तम्मुडैय तबच्चक्तियिनाल् वेदार्त्तङ्गळिन् उण्मै निलैयै उणर्न्दु धर्मत्तिन् स्वरूपम्, अदन् अनुष्टानXV
मुऱै, अदनाल् वरुम् पलन्, अदै अनुष्टिक्काविडिल् वरुम् पाबम् आगियवट्रै नन्गु विळक्कुम् स्मृतिगळै इयट्रियुळ्ळनर्।
धर्मत्तिल् स्मृतिक्कु अडुत्त प्रमाणमाग वेदम् वल्ल सिऱन्द
शिष्टर्गळिन् आचारम् प्रमाणमागक् कॊळ्ळप्पडुगिऱदु। ‘तत्विदाम् स स्मृतिशीले’ ऎण्ड्र सूत्रत्ताल् इदु पुलनागिऱदु। मूलप्रमाणङ्गळान श्रुति-स्मृति इवट्रुक्कु विरुत्तमान अर्थङ्गळिल् सन्देहम् वन्दाल् अप्पॊऴुदु ‘इदु इप्पडित्तान्’ ऎण्ड्रु निर्णयत्तैक्काट्टि व्यवस्तैयैच् चॆय्य वल्लदागिऱदु इदु। इव्वाऱे तान् स्मृतियुम् वेद विरोदम् इल्लाद विषयत्तिल् प्रमाणम् आगिऱदु। वेदत्तिऱ्कु विरुत्तमान स्मृति ‘विरोदे त्वाबे (क्ष) क्षक्ष्यम् स्यात्’ ऎण्ड्र सूत्रप्पडि अनादरिक्कत् तक्कदे याम् ऎण्ड्रु पूर्व मीमांसैयिल् निर्णयिक्कप्पट्टुळ्ळदु।
यावरालुम् विरुम्बप्पडुवदु पुरुषार्त्तम्। अदु धर्मम्, अर्थम्, कामम्, मोक्षम् ऎण्ड्रु नान्गु वगैप्पडुम्। इवै नान्गिनुळ् अर्थम् कामम्-मोक्षम् इवै मूण्ड्रुमे साक्षत् पुरुषार्त्तङ्गळ् आगुम्, धर्मम् ऎन्बदु पुरुषार्त्तङ्गळान इम्मूण्ड्रुक्कुम् सादन माग इरुप्पदाल् इदुवुम् पुरुषार्त्तम् ऎनप्पडुगिऱदु। धर्मत्तैच्चॆय्दु - धर्मम् - अर्थम् - कामम्-मोक्षम् ऎण्ड्र नान्गैयुमे पॆऱलाम्। पुण्यम् सॆय्दाल् ज्ञानम् वळरुम्, ज्ञानम् वळर्न्दाल् मेलुम् पुण्यङ्गळैच् चॆय्गिऱान्,
ऎण्ड्र
“पुण्यम् प्रज्ञाम् वर्त्तयदिक्रियमाणम् पुन: पुन: ! वृत्तप्रज्ञ: पुण्यमेव पुनरारबदे नर: ।!”
मुऱैयिल् मुदलिल् अनुष्टिक्कप्पडुम् धर्मम् ज्ञानत्तै विरुत्तिसॆय्वदन् मूलम् पिऱगु अनुष्टिक्कप् पडुम् धर्मत्तिऱ्कुक् कारणमागिऱदु। आगवे धर्मम् धर्मत्तिऱ्कुक् कारणम् आगिऱदु
XVI
इव्वाऱे धर्मम् अर्थत्तिऱ्कुम् (सॆल्वत्तिऱ्कुम्) कारणमागिऱदु। तत्कालत्तिल् ऒरुवन् पणक्कारना यिरुप्पदऱ्कु अवन् मुन्सॆय्द धर्ममे कारणम्। महा कवियान हर्षनुम् ‘पूर्वबुण्यविबवव्ययलप्ता: सम् पद:’ ऎण्ड्रु इदैक् कूऱियुळ्ळार्। इव्वाऱे ज्योदिष् टोमम् मुदलान शास्त्रविहितमान धर्मङ्गळै अनुष्टिप्पवन् स्वर्गत्तिल् सुगविशेषत्तै अनु पविप्पदाल् धर्मम् कामत्तिऱ्कुम् कारणम् आगिऱदु। इव्वाऱे तान् विहितकर्मम् ऎनप्पडुम्। धर्ममुम् पलन् करुदामल् सॆय्यप्पट्टाल् पक्तियोगत्तिन् मूलम् परमबुरुषार्त्तमान मोक्षत्तिऱ्कुम् कारणमागिऱदु।
इप्पडि धर्मम् मट्रैय पुरुषार्त्तङ्गळुक्कुक् कारण मायिनुम् धर्ममे प्रधानमागक् करुदप्पडुगिऱदु। धर्मत् तिऱ्कु विरोदम् इल्लावगैयिल् तान् अर्थम्-कामम् इवट्रैप् पॆऱ वेण्डुम्। अवैदान् सिऱन्दवै ऎण्ड्रु शास्त्रङ्गळ् मुऱैयिडुगिण्ड्रन। श्री कीदैयिलुम् कण्णन् धर्मत्तिऱ्कु अविरुत्तमान - मुरण्बडाद धर्ममाग इरुक्किऱेन् नान् ‘धर्माविरुत्तो पूदेष कामोरस्मि परदर्षब!’ ऎण्ड्रु कूऱियिरुप्पदाल् धर्मविरुत् तमान कामम् विलक्कत्तक्कदु ऎण्ड्रु एऱ्पडुगिऱदु।
‘उरुप्पॆट्र धर्ममे रामन्’ (रामो विक्रहवान् धर्म:) ऎन्नुम्बडि धर्म स्वरूपनाय् विळङ्गुम् श्रीरामनुम् कैकेयिनाल् विळम्बम् इण्ड्रि उडने काडुसॆल्लुमाऱु एवप्पडुगिण्ड्रबोदु
‘नाहम् अर्थबरो तेवि! लोकम् आवस्तुम् उत्सहे वित्ति माम् रुषिबिस्तुल्यम् केवलम् धर्मम् आस्तिदम् । ऎण्ड्रु कूऱुंवगैयिल् अर्थत्तिल् आसैयिण्ड्रि अनुष् टिक्कप्पडुम् धर्ममे सिऱन्ददु ऎन्बदैक् करुदि मेऱ्काट्टि यबडिक् कूऱुगिऱान्।
मेलुम्
‘त्वेष्यो पवत्यर्त्तबरो हि लोके कामात्मदा कल्वबि न प्रसस्ता’ मुदलानवट्राल् मुन् कूऱियदैये तॆळिवाक्कियुळ्ळार्। इदनाल् धर्मत्तिऱ्कु विरुत्तमल्ला
xvii
तनवान अर्थ कामङ्गळुक्के सिऱप्पु वॆळिप्पडै यागिऱदु।
इत्तगैय सिऱप्पुवाय्न्द धर्मम् मुदलिल् ‘सामान्य धर्मम् विशेषधर्मम् ऎन् ऱु इरुवगैप्पडुगिऱदु। यावरुक्कुम् पॊ तुवाग विधिक्कप्पट्टुळ्ळ पॊय्बेसामै। तिरुडामै मुदलानवै सामान्यधर्मङ्गळागुम्। अवरवर् कळुडैय वर्णम्, आच्रमम् इवट्रुक्कु एऱ्प विधिक्कप् पट्टुळ्ळ नित्यम् - नैमित्तिगम् - काम्यम् ऎण्ड्रु मूवगैप् पट्ट धर्मङ्गळुम् विशेष धर्मङ्गळागुम्। आबत्कालत् तिऱ्कुरिय धर्मङ्गळुम् इन्द वगैयैये सारुम्।
ब्राह्मण क्षत्रिय - वैच्य - सूत्रर्गळ् ऎण्ड्रु नाल्वगैप्पट्ट वर्णङ्गळ्, प्रह्मसर्यम्, कार्ह स्त्यम्, वानप्रस्तनायिरुक्कै सन्यायसम् ऎन नाल्वगैप्पट्ट आच्रमङ्गळ् आगियवट्रुक्कु एऱ्पत् तनित्तनिये पऱ्पल धर्मङ्गळ् धर्म शास्त्रङ्गळिल् कूऱप्पट्टुळ्ळन। ब्राह्मणनायिरुप्पवन् ब्राह्मणन् ऎन्गिऱ कारणत्तिनालेये वेऱु पलन् करुदामल् धर्मम्। आऱु अङ्गङ्गळुडन् वेदङ्गळ् इवट्रै अत्ययनम् सॆय्य वेण्डुम्। अवट्रै अऱियवेण्डुम् ऎण्ड्रु ब्राह्मणन् सॆय्यवेण्डियदाग विधिक्कप्पट्टुळ्ळदु ब्राह्मणधर्मम्। वेदङ्गळै अत्ययनम् सॆय्वदुम्, अवट्रिन् अर्थङ्गळै अऱिवदुम् वेदविहितमान धर्मङ्गळै अनुष्टिप्पदऱ्कु मिगवुम् आवच्यगमागुम्। इव्वाऱे जादकर्मम् मुदलानवैयुम् ब्राह्मणनुक्कु उरिय धर्मङ्गळागुम्।राज्यबरिबालनम् मुदलियन क्षत्रिय धर्मङ्गळ्।
प्रह्मसर्यम् मुदलान नान्गु आच्रमङ्गळुम् ब्राह्मणनुक्कु उरियनवाग विधिक्कप्पट्टुळ्ळन। गुरुगुलवासम्, पिक्षासरणम् मुदलानवै प्रह्मसारि धर्मङ्गळ्।ऒळबासनम् वैच्वदेवम् मुदलियनक्रुहस्त धर्मङ्गळ्।काट्टिल् तवम् सॆय्दल् मुदलियन वानप्रस् तर्गळुक्कुरिय धर्मङ्गळ्। ओरिरवुक्कु ऒरु क्रामम् तोऱुम्
iii
xviii
सञ्जारम् सॆय्दल्, भगवानै ऎप्पॊऴुदुम् स्मरित्तल्, मन्द्रङ्गळै जबित्तल् मुदलियन सन्न्यासिगळिन् धर्मङ् गळ् ऎण्ड्रु शास्त्रङ्गळिल् पगुत्तुक् कूऱप्पट्टुळ्ळन।
नित्यङ्गळायुम् नैमित्तिगङ्गळायुम् पगुक्कप्पट्ट कर्माक्कळै यावरुमे सॆय्य वेण्डुम्। आगैयाल् अवट्रै विट्टाल् मिगुन्द पाबम् उण्डु ऎण्ड्रु शास्त्रङ् गळ् कूऱुगिण्ड्रन। सन्द्यावन्दनम् मुदलान आचारङ् गळ् मट्रैय कर्माक्कळैच् चॆय्दऱ्कुरिय शुद्धियै उण्डु पण्णुगिण्ड्रन। अवट्रैच् चॆय्यादवन् मट्रैय कर्माक्कळैच् चॆय्वदऱ्कु अनर्हनागिऱान्। ‘सन्द्या हीनोšसुसिर्नित्यम् अनर्हस्सर्वकर्मसु’ ऎण्ड्रु तक्षर् मुदलियवर् कूऱियुळ्ळनर्। इन्द सन्द्यावन्दनम् मुद लान आचारङ्गळ् स्मृति-शिष्टासारम् इवट्राल् प्रसित् तङ्गळानवै।
आगैयाल् नान्गु वगैप्पट्ट आच्रमङ्गळिल् इरुक् कुम् ब्राह्मणनुक्कु नाळ्दोऱुम् तम् ताम् आच्रमत्तिऱ् केट्र नित्य कर्माक्कळै अऱिवदऱ्काग स्मर्त्ताक्कळान मनु मुदलानवर्गळाल् आङ्गाङ्गु इरैन्दाऱ्पोल् कूऱप्पट्टुळ्ळ धर्मङ्गळ् अनैत्तैयुम् ऒरुङ्गे तिरट्टि नम् पूर्वर्गळ् परम्बरैयागत् तम् शिष्यर्गळुक्कु उब तेचित्तु वन्दनर्। अवर्गळुळ् सिल आचार्यर्गळ् धर्मङ् गळै अऱिय विरुम्बुम् पिऱ्कालत्तियवर्गळुक्कुम् उदव वेण्डुम् ऎण्ड्र तिरुवुळ्ळत्ताल् क्रन्दङ्गळै इयट्रियुम् उपदेशित्तनर्। श्रीबाष्यगारर् अरुळिय नित्यक्रन्दम्, श्रीमन्निगमान्दमहादेशिगन् अरुळिय सच्चरित्ररक्षा श्रीबाञ्जरात्ररक्षा मुदलियन, वैदिगसार्वबौमर् इयट्रिय स्मृतिरत्नागरम्, श्रीवैकुण्ठ-दीक्षिदर् इयऱ् ऱिय प्रपन्नधर्मसारसमुच्चयम्, नैत्रुव श्रीवीररागवा सार्यर् अरुळियदुम्, सकलस्मृतिगळिन् सुरुक्कमुमान सच्चरित्रसुदानिदि, श्रीवैत्यनादर् इयट्रिय आह्निग काण्डम् आगियवै मिगवुम् उपकारम् सॆय्युम् क्रन्दङ् गळागुम्।
ल्
xix
इत्तनै क्रन्दङ्गळ् इरुन्द पोदुम् इवट्रुळ् सिल मिगच् चुरुङ्गियनवागवुम्, सिल मिग विरिन्दनवागवुम् इरुप् पदाल् सादारण अऱिवुडैयार्क्कु अनुष्टिक्कवेण्डिय धर्मङ्गळै इवट्रिनिण्ड्रु अऱिय मुडिवदिल्लै। आगवे मिगच्चुरुक्कमुम् - विरिवुम् इण्ड्रि ओर् धर्मशास्त्रक्रन्दम् अवच्यम् वेण्डिय निलै एऱ्पट्टदु।
अदनाल् श्रीमत् अहोबिल मडत्तिल् २६-वदु तिव्या स्तानत्तिल् श्रीमत्वेदमार्गेत्यादिबरमहंसबरिव्राज काचार्यराय् ऎऴुन्दरुळियिरुन्द श्रीवण्सडगोब श्रीरङ्ग नाद सडगोबयदीन्द्र महादेशिगन् परमकृपैयुडन् श्री वैष्णवसदासारनिर्णयम् ऎण्ड्र पॆयरुडैय आह् निगक्रन्दत्तै अरुळिच् चॆय्दार्। इदिल् कालैयिल् पडुक्कै यिलिरुन्दु ऎऴुन्ददु मुदल् इरविल् पडुक्कप् पोगुम् वरै नाळ्दोऱुम् सॆय्य वेण्डिय अबिगमनम् - उबादागम् - इज्यै- स्वात्यायम् - योगम् ऎण्ड्र कर्माक्कळ् तॆळि वाग एट्रत्ताऴ्वु इण्ड्रि विळक्कप्पट्टुळ्ळन। मेलुम् इदिल् श्रीक्रुचिम्ह - श्रीराम च्रवणत्वादसियुम् निर्णयिक्कप्पट्टुळ्ळन। प्रह्मसारि - स्त्री - यदि इवर्गळिन् धर्मङ्गळुम् विळक्कप्पट्टुळ्ळन। इन्द आह्निगक्रन्दत्तिऱ्कु मूलप्रमाणमाग स्मृतिरत् नागरमुम्, सच्चरित्रसुदानिदियुम् कॊळ्ळप्पडुगिण्ड्रन ऎन्बदै इदै इयट्रिय श्रीमत् अऴगियसिङ्गरे क्रन्दत् तिन् आरम्बत्तिल् सादित्तुळ्ळार्।
श्रीकृष्णजयन्दिगळुम्,
इन्द आह्निगक्रन्दम् पल वरुषङ्गळुक्कु मुन् तॆलुङ्गु ऎऴुत्तुक्कळिल् अच्चिडप्पट्टदु। आयिनुम् अन्दप् पुस्तगम् इप्पॊऴुदु किडैक्कविल्लै। सुप्र चित्तङ्गळान ज्ञानम्, अनुष्टानम् आत्म कुणम् इवट्रोडु कूडियुम्, सकल मदम् सम्ब्रदायम् इवट्रैच् चार्न्दवर्गळ् अनैवरालुम् ऒरु मुगमाग धर्मङ्गळै निर्ण यम् सॆय्य वल्लवर् ऎण्ड्रु पोट्रप्पट्टुम् श्रीमत् अहोबिलमडम् ४२-वदु तिव्यास्तानत्तै अलङ्गरित् तुक् कॊण्डु ऎऴुन्दरुळियिरुन्द श्रीवण्सडगोब श्री
XX
श्रीरङ्गसडगोबयदीन्द्र महादेशिगन् इन्द क्रन्दत्तै नन्गु तिरुत्ति क्रन्दलिबियिल् वॆळियिट्टरुळिनार्। इन्दप् पदिप्पु इप्पॊऴुदु किडैप्पदायिनुम्, इक्कालत्तवर् कळुक्कु क्रन्दलिबिबरिसयम् नाळ्दोऱुम् कुऱैन्दु वरुम् कारणत्तिनाल् पयन्बडुवदिल्लै। आगवे नागरलिबियिल् इदै अच्चिडुवदु मिगवुम् आवच्यगमायिट्रु।
मेलुम् इन्द क्रन्दत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळ सूक्ष्म मान धर्मङ्गळुक्कु - आचारङ्गळुक्कु मूलप्रामणम् ऎदु ऎण्ड्रु
अऱिय विरुप्पमुम्, सन्देहम् वरुम् सिल विषयङ्गळिल् ‘इदु इप्पडित्तान्’ ऎण्ड्र निर्णयत्तिन् अपेक्षैयुम् पलरुक्कु इरुक्किऱदु। इवै सदाचार्यन् सन्निदियिल् मुऱैप्पडि इन्द क्रन्दत्तै च्रवणम् सॆय् ताल् निऱैवुऱुम् ऎण्ड्रु मुन्नोर्गळ् आह्निगगालषेबम् ऎण्ड्र मुऱैयिल् गुरुमुगमाग इदैक् केट्क वेण्डुम् ऎण्ड्रु एऱ्पडुत्तिनार्गळ्।
ल्
इन्द मुऱैयुम् यावर्क्कुम् ऎळिदागविल्लै। सिलरुक्कु मट्टुमे इदु किडैक्किऱदु। उत्योगम् मुदलान सिल निर्बन्दगळिल् कट्टुण्डवर्गळाल् आचार् यन् सन्निदिक्कुच् चॆण्ड्रु च्रवणम् सॆय्दु केट्क मुडिव तिल्लै। आगवे इन्द आह्निगार्त्तङ्गळै उळ्ळबडि सदाचार्यन्बक्कलिल् केट्टु उणर्न्दवर्गळ् केट्टु उणर्न्दबडिये क्रन्दत्तिन् मूलम् वॆळियिट्टाल् यावरुक्कुम् मिक्क उपकारत्तैत्तरुम् ऎण्ड्र निलैमैयै नन्गु उणर्न्दवरुम् नम् प्रियनण्बरुमान विल्लिवलम् श्रीकृष्णमाचार्यर् इन्द आह्निगक्रन्दत्तै संस् कृतम्, तमिऴ् इरुमॊऴिगळिलुम् अमैन्द मिक्क विरिवान विवरणत्तुडन् अच्चिट्टुळ्ळार्। इवर् नम्मुडैय आचार्यरान इञ्जिमेट्टु श्रीमत् अऴगियसिङ्गरिन् तिरु वडिगळिल् मुऱैप्पडि आह्निगम् श्रीबाष्यम् मुदलान सकल वेदान्दक्रन्दङ्गळ् अनैत्तैयुम् अत्ययनम् सॆय्दु अवट्रिन् अर्थ विशेषङ्गळै नन्गु अऱिन्दवर्। न्यायशास्त्रम्। उबयवेदान्दम् इवट्रिल् विसक्षणर्। श्रीमत् अहोबिलमडत्तिल् आस्तानवित्वानाग इरुन्दु वरुगिऱार्।
xxi
इवर् इयट्रिय संस्कृत टिप्पणि - तमिऴ् उरै इवट्रिल् आङ्गाङ्गु नम् आचार्यच्रेष्टरान इञ्जि मेट्टु श्रीमत् अऴगियसिङ्गर् कालक्षेपगालङ्गळिल् अव्वप्पॊऴुदु सादित्तरुळिय सूक्ष्मङ्गळान अर्थ विशेषङ्गळ् यावुम् प्रकाशप् पडुत्तप्पट्टुळ्ळन ऎन् पदै इदैप्पडिप्पवर्गळ् ताङ्गळे अऱिवार्गळ्।
इदिल् १६२-वदु पक्कत्तिल्
‘ऎन्निलुम् पॆरियवर्गळुम् ऎनक्कु निगरानवर्गळु मान ऎन्नुडैय सदीर्त्त्यर्गळै -श्रीमत् इञ्जिमेट्टु अऴगियसिङ्गरिडत्तिल् कालक्षेपम् सॆय्दवर्गळैक् केट्टे इन्द विषयत्तै मिग अञ्जि ऎऴुदुगिऱेन्। नान् क्रहित्त अर्थङ्गळ् अनैत्तैयुम् ‘नल्लदु - तीयदु’ ऎण्ड्र भागु पाडिण्ड्रि वॆळियिट्टु विडवेण्डुम् ऎण्ड्र पिडिवादत् तिनाल् इन्दप्पणियिल् अडियेन् इऱङ्गविल्लै। इञ्जि मेट्टु श्रीमत् अऴगियसिङ्गर् तान् मिक्क पाडुबट्टु क्रहित्त विशेषङ्गळै अडियोङ्गळुक्कु सादित्ता यिट्रु। अन्द अर्थ विशेषङ्गळ् वरुङ्गालत्तिल् उब तेसमार्गत्तै विट्टु विलगामल् तॊडर्न्दु वरवेण्डुम् ऎण्ड्र आसैयिनाल् तान् इन्दप् पणियिल् अडियेन् प्रवृत्तित्तेन्’ ऎण्ड्रु पिऱर् तन्निडम् तुणिच्चलै सन्देहियावण्णम् ताने इदै वॆळियिट्टुळ्ळार्।
इदिल् उळ्ळ सिल विशेषङ्गळै इङ्गे तरुगिऱेन्।
(१) आसमनम् सॆय्युम् पोदु ऎन्द ऎन्द इडङ् गळिल् ऎन्द ऎन्द विरलै वैप्पदु ऎण्ड्र विषयत्तिल् इप् पॊऴुदु यावरुम् अनुष्टित्तु वरुम् मुऱै तवऱानदु ऎण्ड्रु आचार्यर्गळ् सिलर् किळप्पिय आक्षेपत्तै श्री वैष्णवसदासारसुरत्रुमम् ऎण्ड्र क्रन्दत्तै प्रमाण मागक् काट्टि साण्डिल्यवचनङ्गळिल् विधित्तुळ्ळमै याल् इन्द मुऱैये प्रामाणिगम् ऎण्ड्रु कूऱि निरागरित् तुळ्ळार्। (पक्कम् ५२ मुदलाग)
(२) नम् आह्निगत्तिल् म्रुत्तिगास्नानविधिप्र करणत्तिल् कूऱप्पट्टुळ्ळ अप्युक्षणम् - ननैत्तलेया
xxii
कुम् ऎण्ड्रु पल प्रमाणङ्गळैक् कॊण्डु निरूपित्तु, इन्द सन्दर्बत्तिलेये प्रोक्षणम् अप्युक्षणम् अवो- क्षणम् इवट्रिन् स्वरूपङ्गळैयुम् प्रमाणत्तुडन् विळक्कि अदिलुळ्ळ पेदङ्गळैयुम् विळक्कियुळ्ळार्। (प।९०)
(३) धर्मशास्त्रोक्त म्रुत्तिगास्नानत्तिल् स्नानम् सॆय्द उडनेये स्नानाङ्गदर्प्पणम्, पूर्वाचार्योक्त म्रुत्तिगास्नानत्तिल् वस्त्रम् उडुत्तुत् तिरुमण् तरित्त पिऱगे स्नानाङ्गदर्प्पणम् ऎण्ड्र व्यवस्तैयैयुम् प्रमाणङ्गळुडन् विळक्कियुळ्ळार्। (प।११२)
(धर्म
(४) वस्त्रनिष्पीडनविषयत्तिल् वारुण शास्त्रोक्तम्रुत्तिगा) स्नानत्तिल् उडने स्नानाङ्ग तर्प्पणम् सॆय्ददुम् स्नानसाडि उत्तरीयत्तिनाल् मन्द्रम् सॊल्लि वस्त्रनिष्पीडनम् सॆय्य वेण्डुम्। पूर्वा सार्योक्तम्रुत्तिगास्नानम् सॆय्बवर्गळ् उत्तरीयत् तिनालुम् सोदिक्कप्पट्ट स्नानसाडियिनालुम् मन्द्रम् इण्ड्रि वस्त्रनिष्पीडनम् सॆय्य वेण्डुम्। आदार सक्तिक्कुप् पिऱगु स्नानसाडियिनाल् समन्द्रगमाग वस्त्र निष्पीडनम् सॆय्य वेण्डुम् ऎण्ड्रु प्रमाणङ्गळुडन् भागुबाडु काट्टियुळ्ळार्। (प।३२८)
(५) तिरुवारादनत्तिल् अबिषेगम् निवचेतनम् इवै सॆय्युम् कालत्तिल् कण्डैयै (तिरुमणियै) इरण्डु पक्कङ्गळिलुम् नाक्कु पट्टु ऒलिक्कुमाऱु सेविक्कवेण्डुम्। मट्रैय समयङ्गळिल् ऒरु पक्कम् मट्टुम् पडुम्बडि कण्डैयै - अडिक्क वेण्डुम्। आलयङ्गळिल् काणप्पडुम् इन्द मुऱैयिल् श्रीबाञ्जरात्रत्तै प्रमाणमागक् काट्टि इदन् प्रामाणिगत्वत्तै समर्त्तित्तुळ्ळार्। (प।४१६)
इप्पडिच् चिल विषयङ्गळै इङ्गु (तिङ्मात्रम्) ओरळ वुक्कु नाम् काट्टियुळ्ळोम्। इवै तविर मट्रुम् अबूर् वङ्गळान अर्थ विशेषङ्गळै अददऱ्कु वेण्डिय प्रमाणङ्गळैक् कॊण्डु पॊरुत्तिक् काट्टियुळ्ळ श्री कृष्णमाचार्यर् सह्रुदयर्गळुडैय ह्रुदयत्तै
XX१११
मिगवुम् कवर्न्दुळ्ळार् ऎण्ड्रु कूऱुवदु मऱैक्क मुडियाद तागुम्।
आह्निगत्तिल् उळ्ळ अर्थङ्गळै प्रमाणङ् गळुडन् पॊरुत्तिक् काट्टुवदै मट्टुम् इदिल् इवर् सॆय्यविल्लै। पिन्? पलक्रन्दङ्गळिल् इत्तुडन् तॊडर्बु कॊण्डुळ्ळ विषयङ्गळैयुम् इदिल् कॊण्डुवन्दु पॆरिय विमर्सनम् ऒण्ड्रैये सॆय्दुळ्ळार् ऎन्बदु पार्प्पवर् कळुक्कुप् पुलनागुम्। इदिल् पल इडङ्गळिल् तॊडर्बुळ्ळ पल विषयङ्गळिल् मदबेदम् सम्ब्रदायबेदम् इवट्रैक् काट्टि विवरणम्
विवरणम् सॆय्दुळ्ळ पोदुम् ऒरुवरुडैय मनस्सुक्कुम् ताबम्-वरुत्तम् एऱ्पडा वण्णम् मिक्क कवनत्तुडन् इवर् सॆयल्बट्टुळ्ळमै नन्गु काणप्पडु किऱदु। इन्द अंसम् नडुनिलैमै नोक्कुडैयार् अनै वरुम् पोट्रक् कूडियदागुम्। पॊदुवाग क्रन्दम् ऎऴुदु पवर् अनैवरुक्कुम् एऱ्पडक् कूडिय मिगच् चिऱिय कुऱैगळ् शुद्ध पाडप्पट्टियलिल् सरिसॆय्यप्पडुम् ऎन निनैक्किऱोम्।
इव्वाऱु अबिज्ञर्गळुम् आस्तिगर्गळुम् इन्द क्रन्दत् तिऱ्कु अदिगमाग आदरवु तन्दाल् पऴैयनवुम्, अवच्यम् अच्चिडप्पड वेण्डियनवुमान मट्रुम् पल क्रन्दङ्गळै इवर् उत्साहत्तुडन् नन्गु वॆळियिडुवार् ऎण्ड्रु नाम् निच्चयम् नम्बुगिऱोम्। आगवे आस्तिगर्गळ् अनैवरुम् इवरुडैय इन्द उत्साहत्तै मेन्मेलुम् वळर्क्क वेण्डुम् ऎण्ड्रु अवर्गळै प्रार्त्तिक्किऱोम्। इन्द क्रन्दत्तिल् उळ्ळ सिल अर्थविशेषङ्गळै निर्णयिक्क वुम्, तान् निर्णयित्तुक् काट्टिय अर्थङ्गळिल् संवादङ्गळै प्रमाणङ्गळिन् इसैवैप्) पॆऱक्करुदि युम् अबिज्ञर्गळान शिष्टर्गळ् पलरै इवर् नाडिच् चॆण्ड्रु केट्टु अऱिन्दुळ्ळार्। पल क्रन्दङ्गळैयुम् परिशीलनम् सॆय्दुळ्ळार् ऎन्बदु इन्द क्रन्दत्तिनाल् अऱियलागिऱदु।
xxiv
नारदीय
स्मृतिरत्नागरम् सच्चरित्रसुदानिदि, प्रपन्नधर्म सारसमुच्चयम्, पञ्जकालक्रियादीबम्, सच्चरित्ररक्षा, श्री- पञ्जरात्ररक्षा, मुमुक्षदर्प्पणम्, आबस्तम्बीयच्रौद सूत्रम्, सायणबाष्यम्, शेषसम्हिता, सम्हिता श्रीमत्कोबाल तेसिगन् आह्निगम्, अदन्
व्याक्यानमान आह्निगार्त्तप्रकाशिगै, श्रीवैष्णव सदासारसुरत्रुमम् मुदलान पलक्रन्दङ्गळैप् पार्त्तु नण्ड्राग अर्थङ्गळै निरूपणम् सॆय्दुळ्ळार् ऎन्बदु, इवर् इन्द क्रन्दत्तै नल्ल मुऱैयिल् अच्चिडवेण्डुम् ऎण्ड्र मिक्कबेर् अवाविनाल् मिगुन्द परिच्रमम् कॊण्डुळ्ळ मैयै नन्गु विळक्कुगिऱदु ऎण्ड्रु कूऱुवदु अदिसयोक् तियागादु - मिगैयागादु।
उलगप्रसिद्धमान पुलमै, नन्गु सिक्षिदमान तिरुन् दिय ऎऴुत्तुत्तिऱन् सह्रुदयर्गळिन् ह्रुदयत्तैक् कवरुम्बडियान उबन्यासम् सॆय्युम् तिऱन् आगिय इवऱ् ऱैप्पॆट्रुळ्ळ इन्द श्रीक्रुणमाचार्यर् कैयाण्डुळ्ळ अर्थ निरूपणप्रकारम्, ऎऴुदुम् वऴि इवै पट्रिच् चॊल्ल वेण्डुवदु एदुमिल्लै।
इम्मादिरियान क्रन्दङ्गळैप् पदिप्पदिल् इवरुक् कुळ्ळ उत्साहमुम्, मुयऱ्चियुम् नम् आचार्यर्गळुडैय अनुग्रहविषेत्तिनाल् मेन्मेलुम् पलम् अडैय वेण्डुम् ऎण्ड्रु नाम् सुबमान मनस्सुडन् आसासिक् किऱोम्।
श्रीरङ्गसडज्त्योगिसरणाम्बुजसेवनात्!
लप्तसत्तो न्रुचिम्हार्यो व्यलेगीत् पूमिगामिमाम् १
मदुरान्दगम्, शुक्ल हु
ऐप्पसि मी शुक्लदसमी।
८-११-८९
इव्वाऱु
मेल्बाक्कम्
नरसिंहाचार्यर्