०८ हृद्-यागः

आसीने पुरुषे तस्मिन्
शेषादिषु च सर्वतः॥ 226
आसनेषु यथा-भागम्
आसीनेषु हरेर् दृशा ।
ततः कृताभ्यनुज्ञानो
हरिणा सूरिभिश् च तैः॥ 227

आसीने पुरुषे तस्मिन् शेषादिषु च सर्वतः॥ 226
आसनेषु यथाभागम् आसीनेषु हरेर्दृशा ।
ततः कृताभ्यनुज्ञानो हरिणा सूरिभिश्च तैः॥ 227

हृद्यागं कर्तुम् उद्युक्तः
कुर्याद् एवम् अ-तन्द्रितः।
हृत्-पुण्डरीक-मध्ये तु
योगपीठं यथा बहिः॥228

हृद्यागं कर्तुमुद्युक्तः कुर्यादेवमतन्द्रितः।
हृत्पुण्डरीकमध्ये तु योगपीठं यथा बहिः॥228

कुर्याद् आधार-शक्त्यादि-
नागराजान्तम् उज्ज्वलम्।
आसीनं तस्य पीठस्य
पार्श्वतः पृष्ठतः स्वयम्॥229

कुर्यादाधारशक्त्यादिनागराजान्तमुज्ज्वलम्।
आसीनं तस्य पीठस्य पार्श्वतः पृष्ठतः स्वयम्॥229

ध्यायेन् नारायणं देवं
तस्य पीठस्य चोपरि ।
भोगि-भोगासनासीनं
श्रिया भूम्या च संयुतम् ॥ 230

ध्यायेन्नारायणं देवं तस्य पीठस्य चोपरि ।
भोगिभोगासनासीनं श्रिया भूम्या च संयुतम् ॥ 230

वामोरूपरि विन्यस्त-
दक्षिणाङ्घ्रि-सरो-रुहम् ।
प्रसार्याधाय वामाङ्घ्रिं
पाद-पीठाम्बुजान्तरे ॥ 231
+++(इति पाद-विन्यासः)+++

वामोरूपरि विन्यस्तदक्षिणाङ्घ्रिसरोरुहम् ।
प्रसार्याधाय वामाङ्घ्रिं पादपीठाम्बुजान्तरे ॥ 231

प्रसार्य दक्षिणं बाहुं
न्यस्य दक्षिण-जानुनि ।
नाग-भोगोपरि-न्यस्त-
वाम-बाहु-व्यपाश्रयम् ॥ 232
+++(इति बाहु-द्वयम्)+++

प्रसार्य दक्षिणं बाहुं न्यस्य दक्षिणजानुनि ।
नागभोगोपरि न्यस्तवामबाहुव्यपाश्रयम् ॥ 232

अ-परेणापि करयोर्
युगलेनोर्ध्व-वर्तिना ।
उन्नाल-कमलाभेन धृत-शङ्ख-सुदर्शनम् ॥ 233
+++(इति बाहु-द्वयम्)+++

मेले नीट्टियदाल् तण्डोडु उयर तामरैगळ् पोण्ड्र
मट्र इरण्डु कैगळाल्
सङ्ग सक् ऎऴुवि कळैत् तरिप्पवनुम्,
नीट्टिय वलदु पुजत्तिन् ताम कैयिल् लीलैयाग तामरैप्पू वॊण्ड्रै तरिप्पवनुमाय् (‘कमलाबेन’ ऎण्ड्र ओलैच्चुवडि पाडम् सुत्तम्.) णङ्गळ् 96: || 235 ||

अपरेणापि करयोः युगलेनोर्ध्ववर्तिना ।
उन्नालकमलाभेन(भोग)धृतशङ्खसुदर्शनम् ॥ 233

प्रसारित-कराम्भोज-
धृत-लीला-सरो-रुहम् ।
प्रणतावेक्षणायेषद्
अवनम्रम् इवाग्रतः॥ 234

प्रसारितकराम्भोजधृतलीलासरोरुहम् ।
प्रणतावेक्षणा(यैष ह्य)येषदवनम्रमिवाग्रतः॥ 234

दिव्य-माल्याम्बर-धरं
दिव्य-गन्धानुलेपनम् ।
गाम्भीर्यौदार्य-चातुर्य-
माधुर्यादि-गुणान्वितम् ॥ 235

दिव्यमाल्याम्बरधरं दिव्यगन्धानुलेपनम् ।
गाम्भीर्यौदार्यचातुर्यमाधुर्यादिगुणान्वितम् ॥ 235

स्मेरारविन्द-वदनं
चार्व्-आयत-नत-भ्रुवम् ।
सु-कपोलं सु-विस्तीर्ण-
ललाट-तट-शोभितम् ॥ 236

स्मेरारविन्दवदनं चार्वायतनतभ्रुवम् ।
सुकपोलं सुविस्तीर्णललाटतटशोभितम् ॥ 236

तुङ्ग-घोणान्त+++(=घ्राणान्त)+++-विलसत्-
सु-स्मिताधर-विद्रुमम् ।
विलम्बि-कर्ण-पाशान्त-
स्फुरन्-मकर-कुण्डलम् ॥ 237

तुङ्गघोणान्तविलसत्सुस्मिताधरविद्रुमम् ।
विलम्बिकर्णपाशान्तस्फुरन्मकरकुण्डलम् ॥ 237

आपीनानिन्द्य-मधुर-
विलसत्-कम्बु-कन्धरम् ।
तुङ्ग-कान्तांस-पर्यन्त-
विलम्ब्य्-आनील-कुन्तलम् ॥ 238

आपीनानिन्द्यमधुरविलसत्कम्बुकन्धरम् ।
तुङ्गकान्तांसपर्यन्तविलम्ब्यानीलकुन्तलम् ॥ 238

बाहुभिः परिघाकारैः+++(=लोह-लगुडाकारैः)+++
सर्व-भूषण-भूषितैः ।
शोभितं रत्नखचितैः
सागरैर् इव मन्दरम् ॥ 239

बाहुभिः परिघाकारैः सर्वभूषणभूषितैः ।
शोभितं रत्नखचितैः सागरैरिव मन्दरम् ॥ 239

श्रीवत्स-कौस्तुभ-भृता
विपुलेन निजोरसा ।
बिभ्रतं वैजयन्तीं स्वां
स्रजं साक्षाद् इव श्रियम् ॥ 240

श्रीवत्सकौस्तुभभृता विपुलेन निजोरसा ।
बिभ्रतं वैजयन्तीं स्वां स्रजं साक्षादिव श्रियम् ॥ 240

तनु-वृत्तं निमग्नाङ्ग-
नाभि-मुद्रोपशोभितम् ।
त्रिवली-वलितोद्भासि-
तनु-मध्योदर-श्रियम् ॥ 241

सिऱुत्तु मण्डलमाय् अमिऴ्न्द अङ्ग(अम्स)मुळ्ळ तिरुनाबियिन् अमैप्पाल् अऴगुट्रवनुम्, मूण्ड्रु रेगैगळै वलयमागप् पॆट्र सिऱिय इडैवयिऱु पॊलियप्पॆट्रवनुम्, (‘अम्स’ ऎण्ड्रविडत्तिल् ‘अङ्ग’ ऎण्ड्रे ओलैयिल् पाडम्.)

तनुवृत्तं निमग्नाङ्ग(स/श)नाभिमुद्रोपशोभितम् ।
त्रिवलीवलितोद्भासितनुमध्योदरश्रियम् ॥ 241

व्यालम्बि-पीत-वसनं
चार्व्-अञ्चित-पदाम्बुजम् ।
किरीट-हार-केयूर-
कटकाद्यैः स्व-भूषणैः ॥ 242

व्यालम्बिपीतवसनं चार्वञ्चितपदाम्बुजम् ।
किरीटहारकेयूरकटकाद्यैः स्वभूषणैः ॥ 242

भूषितं भूषणैश् चान्यैः
स्व-रत्नैर् इव सागरम् ।
शङ्ख-चक्र-गदा-खड्ग-
शार्ङ्गाद्य्-आयुध-सञ्चयैः ॥ 243
वृतं वह्निभिर् उद्भूतैर्
और्वैर् इव महार्णवम् ।

भूषितं भूषणैश्चान्यैः स्वरत्नैरिव सागरम् ।
शङ्खचक्रगदाखङ्गशार्ङ्गाद्यायुधसञ्चयैः ॥ 243
वृतं वह्निभिरुद्भूतैर् और्वैरिव महार्णवम् ।

एवम् एव स्वमन्त्रेण
ध्यायेद् दक्षिणतः श्रियम् ॥ 244

एवमेव स्वमन्त्रेण ध्यायेद्दक्षिणतः श्रियम् ॥ 244

ईश्वरीं सर्वभूतानां
जननीं सर्व-देहिनाम्।
चारु-स्मितां चारु-दतीं
चारु-नेत्रां नत-भ्रुवम् ॥ 245

ईश्वरीं सर्वभूतानां जननीं सर्वदेहिनाम्।
चारुस्मितां चारुदतीं चारुनेत्रां नतभ्रुवम् ॥ 245

सु-कपोलां सु-कर्णान्त-
न्यस्त-मौक्तिक-कुण्डलाम् ।
सु-केशीं चारु-बिम्बोष्ठीं
रक्त-तुङ्ग-नख-स्तनीम् ॥ 246

सुकपोलां सुकर्णान्तन्यस्तमौक्तिककुण्डलाम् ।
सुकेशीं चारुबिम्बोष्ठीं रक्ततुङ्गनखस्तनीम् ॥ 246

अलकैर् अतिनीलाभैर्
अलङ्कृत-मुखाम्बु-जाम् ।
लसत्-कनक-शङ्खाभ-
पीन-सुन्दर-कन्धराम् ॥ 247

अलकैरतिनीलाभैः अलङ्कृतमुखाम्बुजाम् ।
लसत्कनकशङ्खाभपीनसुन्दरकन्धराम् ॥ 247

निष्क-कण्ठीं स्तनालम्बि-
मुक्ता-हार-विराजिताम् ।
नील-कुन्तल-मध्य-स्थ-
माणिक्य-मकुटोज्ज्वलाम्॥ 248

निष्ककण्ठीं स्तनालम्बिमुक्ताहारविराजिताम् ।
नीलकुन्तलमध्यस्थमाणिक्यमकुटोज्ज्वलाम्॥ 248

शुक्ल-माल्याम्बर-धरां
तप्त-हाटक-वर्णिनीम् ।
अनन्य-सुलभैस् तैस् तैर्
गुणैस् स्वाभाविकैर् निजैः॥ 249

शुक्लमाल्याम्बरधरां तप्तहाटकवर्णिनीम् ।
अनन्यसुलभैस्तैस्तैः गुणैस्स्वाभाविकैर्निजैः॥ 249

अनुरूपानवद्याङ्गीं
हरेर् नित्य-सहायिनीम् ।
एताम् एवम् अनुस्मृत्य
स्वमन्त्रेण प्रणम्य च॥ 250

अनुरूपानवद्याङ्गीं हरेर्नित्यसहायिनीम् ।
एतामेवमनुस्मृत्य स्वमन्त्रेण प्रणम्य च॥ 250

चिन्तयेत् सव्यतश् चापि
भुवं भगवतः प्रियाम्।
स्व-मन्त्रेण गुणैस् तैस् तैः
शुभैश् श्यामाम् इव श्रियम्॥ 251

चिन्तयेत्सव्यतश्चापि भुवं भगवतः प्रियाम्।
स्वमन्त्रेण गुणैस्तैस्तैः शुभैश्श्यामामिव श्रियम्॥ 251

हरेर् इवास्या ध्येयानि
भूषणान्य् अम्बराणि च ।
स्थितां पुरस्तात् देवस्य
संस्मरेद् अपरां प्रियाम् ॥ 252

हरेरिवास्याः ध्येयानि भूषणान्यम्बराणि च ।
स्थितां पुरस्तात् देवस्य संस्मरेदपरां प्रियाम् ॥ 252

स्व-मन्त्रेणानवद्याङ्गीं
नील-कुञ्चित-कुन्तलाम् ।
बालाम् अ-बालेन्दु-मुखीं
नीलेति प्रवदन्ति याम् ॥ 253

स्वमन्त्रेणानवद्याङ्गीं नीलकुञ्चितकुन्तलाम् ।
बालामबालेन्दुमुखीं नीलेति प्रवदन्ति याम् ॥ 253

पाद-संवाहिनीश् चान्याः
शुभाः श्रिय इवापराः।
अ-सङ्ख्या दिव्य-वपुषो
दिव्याभरण-भूषिताः॥254

पादसंवाहिनीश्चान्याः शुभाः श्रिय इवापराः।
असङ्ख्या दिव्यवपुषो दिव्याभरणभूषिताः॥254

पुष्प-भाजन-ताम्बूल-
करण्ड-मुकुरादिभिः।
परिचारोपकरणैः
स्व-स्व-कर्मोचितैर् युताः॥255

पुष्पभाजनताम्बूलकरण्डमुकुरादिभिः।
परिचारोपकरणैः स्वस्वकर्मोचितैर्युताः॥255

ध्यात्वैवम् एताः स्वैर् मन्त्रैः
पुरस्तात् प्रमुखे हरेः ।
चतुर्-भुजं चतुर्-वक्त्रं
सुवेषं चारु-लोचनम् ॥ 256

ध्यात्वैवमेताः स्वैर्मन्त्रैः पुरस्तात् प्रमुखे हरेः ।
चतुर्भुजं चतुर्वक्त्रं सुवेषं चारुलोचनम् ॥ 256

सर्वावयव-संपूर्णं
सर्वावयव-सुन्दरम् ।
हस्त-द्वयेन चोर्ध्वेन
मौलिना स्वेन चोच्चकैः ॥ 257

सर्वावयवसंपूर्णं सर्वावयवसुन्दरम् ।
हस्तद्वयेन चोर्ध्वेन मौलिना स्वेन चोच्चकैः ॥ 257

दधतं देव-देवस्य
किरीटं सर्वतो-मुखम् ।
कर-द्वयेन चान्येन
कृताञ्जलि-पुटं हृदि ॥ 258
ध्यात्वा किरीटाधिपतिं
स-मन्त्रं दिव्य-विग्रहम् ।

दधतं देवदेवस्य किरीटं सर्वतोमुखम् ।
करद्वयेन चान्येन कृताञ्जलिपुटं हृदि ॥ 258
ध्यात्वा किरीटाधिपतिं समन्त्रं दिव्यविग्रहम् ।

आपीडात्मानम् अप्य् एवं
चिन्तयेत् पुरतो हरेः॥ 259
बिभ्रतं स्वेन मन्त्रेण
देवापीडं स्वमौलिना ।

आपीडात्मानमप्येवं चिन्तयेत् पुरतो हरेः॥ 259
बिभ्रतं स्वेन मन्त्रेण देवापीडं स्वमौलिना ।

पार्श्वयोर् उभयोर् ध्यायेत्
कुण्डले मकरात्मके ॥ 260
स्व-मन्त्रेण स्व-मौलि-स्थ-
देव-श्रवण-भूषणे ।

पार्श्वयोरुभयोर्ध्यायेत् कुण्डले मकरात्मके ॥ 260
स्वमन्त्रेण स्वमौलिस्थदेवश्रवणभूषणे ।

पञ्च-वर्णाम् अपि पुरो
वन-मालां गदा-भृतः॥ 261
वैजयन्तीं मृदु-तनुं
श्रियं मूर्तिमतीम् इव ।
यां वदन्ति पुराण-ज्ञा
भूत-मालां मनीषिणः॥ 262
आधारभूतां भूतानां
तां स्व-मन्त्रेण संस्मरेत् ।

पञ्चवर्णामपि पुरो वनमालां गदाभृतः॥ 261
वैजयन्तीं मृदुतनुं श्रियं मूर्तिमतीमिव ।
यां वदन्ति पुराणज्ञा भूतमालां मनीषिणः॥ 262
आधारभूतां भूतानां तां स्वमन्त्रेण संस्मरेत् ।

तुलसीम् अपि तत्-पार्श्वे
सर्व-सौगन्ध्य-निर्भराम्॥ 263
श्यामां कमल-पत्राक्षीं
गोविन्द-चरण-प्रियाम्।
प्रियां श्रियम् इवानन्यां
हरेर् नित्य-विभूषणाम्॥264
प्रणम्यात्मीयमन्त्रेण
ध्यायेत् प्रमुखतो हरेः।

तुलसीमपि तत्पार्श्वे सर्वसौगन्ध्यनिर्भराम्॥ 263
श्यामां कमलपत्राक्षीं गोविन्दचरणप्रियाम्।
प्रियां श्रियमिवानन्यां हरेर्नित्यविभूषणाम्॥264
प्रणम्यात्मीयमन्त्रेण ध्यायेत्प्रमुखतो हरेः।

प्रधान-तत्त्वस्याधारं
स्वमन्त्रेणाति-सुन्दरम्॥265
श्रीवत्सं पुरतो विष्णोः
हेम-प्रभम् अनुस्मरेत्।

प्रधानतत्त्वस्याधारं स्वमन्त्रेणातिसुन्दरम्॥265
श्रीवत्सं पुरतो विष्णोः हेमप्रभमनुस्मरेत्।

भास्वरं दिव्य-वपुषम्
आस्पदं चाखिलात्मनाम्॥266
कौस्तुभं पुरतो विष्णोर्
मन्त्रेण स्वेन संस्मरेत्।
हारं, चोदरबन्धं च
काञ्चीं, पीते च वाससी।267

भास्वरं दिव्यवपुषमास्पदं चाखिलात्मनाम्॥266
कौस्तुभं पुरतो विष्णोः मन्त्रेण स्वेन संस्मरेत्।
हारं चोदरबन्धं च काञ्चीं पीते च वाससी।267

नूपुरादीनि चान्यानि
भूषणान्य् अखिलानि च।
तत्-तद्-अङ्ग-समुत्थानि
तेजांसीव परात्मनः॥268

नूपुरादीनि चान्यानि भूषणान्यखिलानि च।
तत्तदङ्गसमुत्थानि तेजांसीव परात्मनः॥268

सुरूपाणि सुगन्धीनि
सुकुमाराकृतीनि च।
मनो-नयन-हारीणि
देवस्यापि निजैर् गुणैः॥269

सुरूपाणि सुगन्धीनि सुकुमाराकृतीनि च।
मनोनयनहारीणि देवस्यापि निजैर्गुणैः॥269

स्वैर् एव धार्यमाणानि
रूपैर् बहु-विधैः शुभैः।
यथा-रूपं यथा-स्थानं
यथा-वर्णं यथा-क्रमम्॥270
प्रणम्य चिन्तयेद् भक्त्या
स्वमन्त्रैः परितो हरेः ।

स्वैरेव धार्यमाणानि रूपैर्बहुविधैः शुभैः।
यथारूपं यथास्थानं यथावर्णं यथाक्रमम्॥270
प्रणम्य चिन्तयेद्भक्त्या स्वमन्त्रैः परितो हरेः ।

देवस्य दक्षिणे पार्श्वे
हेति-राजं सुदर्शनम् ॥ 271
चल–स्व-रूपम् अत्य्-उग्रं
मनस्-तत्त्वाधिदैवतम् ।
द्वि-भुजं त्रि-दशारिघ्नं
ज्वलज्-ज्वलन-सन्निभम् ॥ 272

देवस्य दक्षिणे पार्श्वे हेतिराजं सुदर्शनम् ॥ 271
चलस्वरूपमत्युग्रं मनस्तत्त्वाधिदैवतम् ।
द्विभुजं त्रिदशारिघ्नं ज्वलज्ज्वलनसन्निभम् ॥ 272

रक्तमाल्याम्बर-धरं
भीमं सुन्दर-विग्रहम् ।
दधतं भगवच्-चक्रं
नित्यं वै स्वेन मौलिना ॥ 273
ध्यात्वा स्व-कीयमन्त्रेण
शिरसा ऽभिप्रणम्य च ।

रक्तमाल्याम्बरधरं भीमं सुन्दरविग्रहम् ।
दधतं भगवच्चक्रं नित्यं वै स्वेन मौलिना ॥ 273
ध्यात्वा स्वकीयमन्त्रेण शिरसाभिप्रणम्य च ।

असि-रत्नं च तत्रैव
नन्दकं नन्दकं हरेः॥ 274
महा-प्रमाणं विपुलं
ज्ञान-तत्त्वाधिदैवतम् ।
दिव्येन स्वेन वपुषा
सर्वावयव-शोभिना ॥ 275

असिरत्नं च तत्रैव नन्दकं नन्दकं हरेः॥ 274
महाप्रमाणं विपुलं ज्ञानतत्त्वाधिदैवतम् ।
दिव्येन स्वेन वपुषा सर्वावयवशोभिना ॥ 275

बिभ्रतं मौलिना स्वङ्गं
मन्त्रेण स्वेन संस्मरेत् ।

बिभ्रतं मौलिना स्वङ्गं मन्त्रेण स्वेन संस्मरेत् ।

अ-विद्याधारम् अप्य् अत्र
चिन्तयेद् वर्म पूर्ववत् ॥ 276 असि-रत्न-महा-कोशं
मन्त्रेणोद्भूत-विग्रहम् ।
शैत्य-सौरभ्य-सौन्दर्य-
मार्दवौज्ज्वल्य-संयुतम् ॥ 277

अविद्याधारमप्यत्र चिन्तयेद्वर्म पूर्ववत् ॥ 276 असिरत्नमहाकोशं मन्त्रेणोद्भूतविग्रहम् ।
शैत्यसौरभ्यसौन्दर्यमार्दवौज्ज्वल्यसंयुतम् ॥ 277

लीला-पद्मं स्व-मन्त्रेण
ध्यायेत् पुरुष-विग्रहम् ।

लीलापद्मं स्वमन्त्रेण ध्यायेत् पुरुषविग्रहम् ।

वामतः पाञ्चजन्यं च
शङ्ख-राजं मनो-हरम् ॥ 278
शरच्-छश-धराकारं
बृहत्-कुक्षि-समन्वितम् ।
ह्रस्व-देहं महा-राव-
खण्डिताशेष-दानवम् ॥ 279

वामतः पाञ्चजन्यं च शङ्खराजं मनोहरम् ॥ 278
शरच्छशधराकारं बृहत्कुक्षिसमन्वितम् ।
ह्रस्वदेहं महारावखण्डिताशेषदानवम् ॥ 279

फुल्ल-पद्म-सदृक्षाक्ष-
पाणि-पादाननोज्ज्वलम् ।
दधतं शिरसा शङ्खम्
अहङ्-काराधिदैवतम् ॥ 280
चिन्तयित्वा स्व-मन्त्रेण
शिरसा ऽभिप्रणम्य च ।

फुल्लपद्मसदृक्षाक्षपाणिपादाननोज्ज्वलम् ।
दधतं शिरसा शङ्खमहङ्काराधिदैवतम् ॥ 280

ततः कौमोदकीं चापि
दिव्य-रूप-समन्विताम् ॥ 281
दधतीं शिरसा स्वेन
गदां भगवतः प्रियाम् ।
आधार-भूतां मुनयो
बुद्धि-तत्त्वस्य यां विदुः ॥ 282
ध्यात्वा प्रणम्य मन्त्रेण
वामतो हेमभूषिताम् ।

ततः कौमोदकीं चापि दिव्यरूपसमन्विताम् ॥ 281
दधतीं शिरसा स्वेन गदां भगवतः प्रियाम् ।
आधारभूतां मुनयो बुद्धितत्त्वस्य यां विदुः ॥ 282
ध्यात्वा प्रणम्य मन्त्रेण वामतो हेमभूषिताम् ।

ध्यायेत् ततः स्वमन्त्रेण
शार्ङ्गम् आयत-विग्रहम् ॥ 283
अहङ्कारस्येन्द्रियादेर्
अधिदैवतम् आश्रयम् ।
शरैस् सर्वेन्द्रियाधारैः
सर्वैः पुरुष-विग्रहैः ॥ 284

ध्यायेत्ततः स्वमन्त्रेण शार्ङ्गमायतविग्रहम् ॥ 283
अहङ्कारस्येन्द्रियादेरधिदैवतमाश्रयम् ।
शरैस्सर्वेन्द्रियाधारैः सर्वैः पुरुषविग्रहैः ॥ 284

दधद्भिर् मौलिभिः स्वैः स्वैः
स्वं स्वं रूपं विभूति-जम् ।
सु-वृत्तं संवृतं मौर्व्या
सख्येव प्रियया स्वया ॥ 285

दधद्भिर्मौलिभिः स्वैःस्वैः स्वंस्वं रूपं विभूतिजम् ।
सुवृत्तं संवृतं मौर्व्या सख्येव प्रियया स्वया ॥ 285

स्वाकृतिभ्यां च तूणीभ्यां
प्रियाभ्यामिव संयुतम् ।
त्रि-नतं पुरुषाकारं
दधत् स्वशिरसा धनुः ॥ 286
हैम-पट्टैर् बहु-विधैः
सुरत्नैः सर्वतो वृतम् ।

स्वाकृतिभ्यां च तूणीभ्यां प्रियाभ्यामिव संयुतम् ।
त्रिनतं पुरुषाकारं दधत् स्वशिरसा धनुः ॥ 286
हैमपट्टैर्बहुविधैः सुरत्नैः सर्वतो वृतम् ।

अन्यान्य् अ-सङ्ख्यान्य् अच्छेद्यान्य्
अ-मोघानि महान्त्य् अपि ॥ 287
दिव्य-पूरूष-रूपाणि
परितः सर्वतो हरेः।
स्व-शिरो-विधृतानन्त-
स्व-विभूति-वपूंष्य् अपि ॥ 288

अन्यान्यसङ्ख्या(न्योन्यसख्या)न्यच्छेद्यान्यमोघानि महान्त्यपि ॥ 287
दिव्यपूरूषरूपाणि परितः सर्वतो हरेः।
स्वशिरोविधृतानन्तस्वविभूतिवपूंष्यपि ॥ 288

स्व–स्व-रूपावसक्तानि
स्वाङ्ग-प्रत्यङ्गवद् विभोः ।
एतान्य् आयुध-जालानि
स्व–स्व-मन्त्रैर् यथोदितम्॥ 289

स्वस्वरूपावस(नुष)क्तानि स्वाङ्गप्रत्यङ्गवद्विभोः ।
एतान्यायुधजालानि स्वस्वमन्त्रैर्यथोदितम्॥ 289

अविदूऽरेऽथ देवस्य
प्रागुदीच्यां वरासने।
आसीनं नील-मेघाभं
शङ्ख-चक्र-गदा-धरम्॥290

अविदूऽरेऽथ देवस्य प्रागुदीच्यां वरासने।
आसीनं नीलमेघाभं शङ्खचक्रगदाधरम्॥290

पीत-कौशेय-वसनं
चारु-पद्म-दलेक्षणम्।
ऊर्ध्वं लक्षित-तर्जन्या
साज्ञया स-सुरासुरान्।291

पीतकौशेयवसनं चारुपद्मदलेक्षणम्।
ऊर्ध्वं लक्षिततर्जन्या साज्ञया ससुरासुरान्।291

शासतं सकलान् लोकान्
ध्यायेत् सेनापतिं हरेः।

शासतं सकलान् लोकान् ध्यायेत् सेनापतिं हरेः।

तत्-पार्श्वे तत्-प्रियां देवीं
ध्यायेत् सूत्रवतीम् अपि॥292 काल-प्रकृति-पूर्वांश् च
चतुरस् तच्-चमू-पतीन्।
गजानन–जयत्-सेन–
हरि-वक्त्रान् अनुक्रमात्॥293

तत्पार्श्वे तत्प्रियां देवीं ध्यायेत्सूत्रवतीमपि॥292 कालप्रकृतिपूर्वांश्च चतुरस्तच्चमूपतीन्।
गजाननजयत्सेनहरिवक्त्राननुक्रमात्॥293

प्रणम्य भक्त्या मन्त्रैः स्वैः
ततः पश्चिमतो हरेः ।
नागराजम् अनन्तं च
हल-मुद्गर-धारिणम् ॥294

प्रणम्य भक्त्या मन्त्रैः स्वैः ततः पश्चिमतो हरेः ।
नागराजमनन्तं च हलमुद्गरधारिणम् ॥294

चतुर्-भुजं सरो-जाक्षं
शशि-कोटि-सम-प्रभम् ।
फणा-सहस्र-मौल्याढ्यं
नील-वास-समुज्ज्वलम् ॥ 295

चतुर्भुजं सरोजाक्षं शशिकोटिसमप्रभम् ।
फणासहस्रमौल्याढ्यं नीलवाससमुज्ज्वलम् ॥ 295

हरि-संस्पर्श-जानन्द-
मन्दोद्भ्रान्त-विलोचनम् ।
उपोपविष्टं वारुण्या
कान्त्या चैवानवद्यया ॥ 296

हरिसंस्पर्शजानन्दमन्दोद्भ्रान्तविलोचनम् ।
उपोपविष्टं वारुण्या कान्त्या चैवानवद्यया ॥ 296

वृतं स्वानुचरैर् नित्यैः
अन्यैश् च भुजगेश्वरैः ।
वर-काञ्चन-पीठ-स्थं
ध्यायेत् तन्-मन्त्र-पूर्वकम्॥ 297

वृतं स्वानुचरैर्नित्यैः अन्यैश्च भुजगेश्वरैः ।
वरकाञ्चनपीठस्थं ध्यायेत्तन्मन्त्रपूर्वकम्॥ 297

पुरतश् च सुखासीनं
वैनतेयं वरासने।
सु-कीर्त्या रुद्रया चैव
सार्धं हृदि कृताञ्जलिम्॥298

पुरतश्च सुखासीनं वैनतेयं वरासने।
सुकीर्त्या रुद्रया चैव सार्धं हृदि कृताञ्जलिम्॥298

शित-श्यामल-तुण्डाग्रं
वृत्त-भीम-विलोचनम्।
देवालोकन-हर्षोत्थ-
स्मित-भिन्नोष्ठ-सम्पुटम्॥299

शितश्यामलतुण्डाग्रं वृत्तभीमविलोचनम्।
देवालोकनहर्षोत्थस्मितभिन्नोष्ठसम्पुटम्॥299

लसत्-कर्णान्त-विन्यस्त-
नाग-कुण्डल-मण्डनम्।
परिनिक्षिप्त–सु-मुख+++(-नाम-सर्प-)+++-
कृत-कर्णावलम्बकम्॥300

सॆविगळिन् मुनैगळिल् वैक्कप्पट्ट मण्डलागारमान
नागङ्गळैक् कुण्डलमागक् कॊण्डु,
सुट्रि विळङ्गुम्
सुमुगनॆण्ड्र सर्प्पत्तैच् चॆवियिल् तॊङ्गुम्बडिय् उडैयवरै,

लसत्कर्णान्तविन्यस्तनागकुण्डलमण्डनम्।
प(ह)रिनिक्षिप्तसुमुखकृतकर्णावलम्बकम्॥300

पक्षाभ्यां पञ्च-वर्णाभ्यां
युतं हैमम् इवाचलम्।
अन्यैश् चानुचरैस् सार्धं
ध्यायेत् पत्त्र-रथेश्वरम्॥301
तन्-मन्त्रेण प्रणम्याथ
प्रियं मित्रं परात्मनः ।

पक्षाभ्यां पञ्चवर्णाभ्यां युतं हैममिवाचलम्।
अन्यैश्चानुचरैस्सार्धं ध्यायेत् पत्ररथेश्वरम्॥301
तन्मन्त्रेण प्रणम्याथ प्रियं मित्रं परात्मनः ।

देवस्य पुरतः पार्श्वे
पादुके हेमभूषिते ॥302
दिव्य-पूरुष-रूपेण
ध्यात्वा तन्-मन्त्र-पूर्वकम् ।
अ-शरण्याखिल-जगच्-
छरण्ये शरणं व्रजेत्॥ 303

देवस्य पुरतः पार्श्वे पादुके हेमभूषिते ॥ दिव्यपूरुषरूपेण ध्यात्वा तन्मन्त्रपूर्वकम् ।
अशरण्याखिलजगच्छरण्ये शरणं व्रजेत्॥ 303

ततश् चण्ड-प्रचण्डौ द्वौ
पूर्व-द्वारस्य पार्श्वतः।
शङ्ख-चक्र-गदा-हस्तौ
संज्ञा-मुद्रौ महाबलौ॥ 304

ततश्चण्डप्रचण्डौ द्वौ पूर्वद्वारस्य पार्श्वतः।
शङ्खचक्रगदाहस्तौ संज्ञामुद्रौ महाबलौ॥ 304

भूषितौ भूषणैः सर्वैः
किरीटाद्यैर् महा-धनैः।
दक्षिण-द्वार-पार्श्व-स्थौ
तथा भद्र–सु-भद्रकौ॥ 305

भूषितौ भूषणैः सर्वैः किरीटाद्यैर्महाधनैः।
दक्षिणद्वारपार्श्वस्थौ तथा भद्रसुभद्रकौ॥ 305

जयञ् च विजयञ् चैव
पश्चिम-द्वार-पार्श्वयोः।
धातारं च विधातारम्
उत्तर-द्वार-पार्श्वयोः ॥ 306

जयञ्च विजयञ्चैव पश्चिमद्वारपार्श्वयोः।
धातारं च विधातारमुत्तरद्वारपार्श्वयोः ॥ 306

तेषाम् अधिपतींश् चैव
तत्-पतींस् तत्-पतीन् अपि ।
तत्-तन्-मन्त्रैस् संप्रणम्य
सम्पूज्याभिप्रसाद्य च॥ 307

तेषामधिपतींश्चैव तत्पतींस्तत्पतीनपि ।
तत्तन्मन्त्रैस्संप्रणम्य सम्पूज्याभिप्रसाद्य च॥ 307

ततो बहिर्गणाधीशान्
अष्टाव् अष्टसु दिक्ष्व् अपि।
कुमुदं कुमुदाक्षं च
पुण्डरीकं च वामनम्॥ 308

ततो बहिर्गणाधीशान् अष्टावष्टसु दिक्ष्वपि।
कुमुदं कुमुदाक्षं च पुण्डरीकं च वामनम्॥ 308

शङ्कुकर्णं सर्व-नेत्रं
सु-मुखं सु-प्रतिष्ठितम्।
स-वाहन-परीवारान्
सायुधान् स-परिच्छदान्॥ 309

शङ्कुकर्णं सर्वनेत्रं सुमुखं सुप्रतिष्ठितम्।
सवाहनपरीवारान् सायुधान् सपरिच्छदान्॥ 309

सर्वांश् चतुर्-भुजान् एतान्
शङ्ख-चक्र-गदा-धरान्।
भूषितान् भूषणैर् दिव्यैर्
ध्यायेन् मन्त्रैः पृथक् पृथक्॥ 310

सर्वांश्चतुर्भुजानेतान् शङ्खचक्रगदाधरान्।
भूषितान् भूषणैर्दिव्यैः ध्यायेन्मन्त्रैः पृथक् पृथक्॥ 310

नित्य-ज्ञान-क्रियैश्वर्यान्
परं साम्यम् उपागतान्।
सर्वान् पारिषदान् ध्यायेन्
मन्त्रैः स्वैः परितो हरेः॥ 311

नित्यज्ञानक्रियैश्वर्यान् परं साम्यमुपागतान्।
सर्वान्पारिषदान् ध्यायेत् मन्त्रैः स्वैः परितो हरेः॥ 311

एवं ध्यात्वा (ऽथ)च तं देवं
मानसैर् अतिमानुषैः।
सांस्पर्शिकैश् च गन्धाद्यैश्
छत्राद्यैर् औपचारिकैः॥ 312

एवं ध्यात्वा (ऽथ)च तं देवं मानसैरतिमानुषैः।
सांस्पर्शिकैश्च गन्धाद्यैः छत्राद्यैरौपचारिकैः॥ 312

शुद्धैर् हविर्-अपूपाद्यैः
शुभैर् आभ्यवहारिकैः।
उपचारैश् चतुः-षष्टि-
सङ्ख्यैर् आवाहनादिभिः॥ 313

शुद्धैर्हविरपूपाद्यैः शुभैराभ्यवहारिकैः।
उपचारैश्चतुःषष्टिसङ्ख्यैरावाहनादिभिः॥ 313

अभ्यर्च्य देवं हृदये
द्रव्यैर् भावमयैः शुभैः।
पत्नी-परिजनोपेतं
प्रणम्याभिप्रसाद्य च ॥ 314

अभ्यर्च्य देवं हृदये द्रव्यैर्भावमयैः शुभैः।
पत्नीपरिजनोपेतं प्रणम्याभिप्रसाद्य च ॥ 314