०१ अभिगमनम्

प्रातः-काल-मुन मेल्कॊनुनपुडनु

प्रषन्नुडु नित्यमु — कूर्मपुराणे “ब्राह्मेमुहू रउ त्थाय धर्ममर्थञ्चचिन्तयेत् । काय क्लेशन्तदुर्भूतम् । ध्यायीत मन सेश्व रं.”अनुप्रकारमुनु” पञ्च पञ्च उषःकालः" अनु प्रकारमुनु प्रातःकाल मुन निद्रमानि लेचि “दर्पणम्पूर्ण कुम्भञ्च दक्षिणङ्करमेवच । पूज्यां श्चमङ्गळद्रव्यं प्रातःपश्येन्महीपतिं." अनु प्रकारमु अद्दमु, पूर्ण कुम्भमु, तन ऎडम चॆय्यिनि, तलिदण्ड्रुलु आचार्युडु वीरलतिरुवडिगळुलनु भगवद्भागवतबिम्बमुलनु, मङ्गळ द्रव्यमुलु मॊदलगु वाट्लनु चूडवल यु,पिदप पडकलो नै करमुलु मॊगिड्चि कूर्चुनि धर्मार्थ काय क्लॆशमुलनु चिन्तिञ्चि “उत्तिष्ठक् चिन्तयिहरिं” अनु रीतिनि हरिस्मरणतो वाक्य गुरुपरम्परनु द्वयमुनु अनु सन्धिञ्चि, तन याचार्युनि मॊदलु आळ्वार्ल वरकुनु पॆरियषिराट्टि परमपद नाधुलु कोवॆल तिरुमुल पॆरु माळ् कोवॆल मॊदलगु नूट यॆनिमिदि दिव्य देश मुलयन्दलि पॆरुमा ळ्ळनु ध्यानिञ्चि, श्रीशैलेशादि तनयलु तिरुप्पल्लि यॆऱुच्चि तिरुप्पावु या वत्तुतनयलु सहा अनु सन्धिञ्च वलयु, अन्दु कवकाशमु लेनि यॆडल, मॊदटि पाशुरमु “चित्तं चिरुगाले, वङ्गक्कडल्" अनु मूडुपाशुर मुलैन ननुसन्धिञ्च वलयु. तदनन्तरमु पडकलो नुञ्चिलेचि श्रीकुल कुल शेख राज्वारुलु आनतिच्चिन मुकुन्दमालतनय, “घुष्यते यत्रनग रेकङ्गया त्रा दि नेदी ने । तमहंशिरसावन्दे राजानङ्कुल शेखरं . “अनु श्लोकमुननु सन्धिञ्चिश्रीरङ्गयात्र चेयुनटुल भाविञ्चि कोवॆल पार्श्वमुचूचुचु मुं दुग भूमिमीद कुडिकालुवुञ्चि लेचि अडुगु पॆट्टिनडुववलयु.

जल-मल-विसर्जन-क्रममु

जलमल विसर्जन कालमुलन्दु विष्णुपुराणॆ —“नैरृत्यामिषुनि ये समती त्या प्यधिकम्बुधः । दूरादावसथानत्रं पुरीषञ्च समाचरे त्"अनुप्रकारमु, ऊरिकि वॆलपट नैरृति, दक्षिणमु, पडमर ई पार्श्वमुल यन्दु, बाणमु पारॆडु दूरमुनपोयि “तृडैरा र्यवसुधांवस्त्र प्रावृतम स्तकः.” अनुप्रकारमु वस्त्रमुतो मस्तकमुनु चक्कगामू

प्रपन्नानुस्थानभास्करमु.

4

सुकॊनि— अङ्गिराः— “कृत्वा यज्ञोपवीतन्तु पृष्ठतः कण्ठलम्बितं ! विण्मूत्रन्तु गृहीकु र्याद, द्वा कर्णसमाहितः “अनुप्रकारमु, यज्ञ पवीतमुनु तनपृष्ठमु जारविडचि गानि कुडि चॆविकि चुट्टिकॊनिगानि श्रीविष्णुवु णे— “आत्मच्छायान्तरु च्छायाङ्गोसू र्याग्न ्यनिलां स्तथा । गुरुद्वि जादीं स्तुबुधो नाधिमे हेत्कदाचन नकृ ष्टिसस्यमध्येच गोव्र जेजनसं सदि । सवर्त निनन द्यादिती र्थेषु पुरुषर्षभः ॥ नाप्सुनै नाम्भस स्तीरेश्मशा नेन समाचरेत् । उत्सर्गं वैपुरीषस्य मूत्रस्यच विवर्जनं.” अनियु मनुः _

“न मूत्रं पथिकुर्वीत नभस्मनि न गो-व्रजे।
न पालकृष्टे न जले न चित्यां न च पर्वते ।
न जीर्णदेवायतने सवल्मीके कदाचन ॥
नससत्त्वॆषु गरेषु न गच्छन् नापिच स्थितः ।
न नदीतीरम् आसाद्य
नच पर्वत-मस्तके ॥
वाय्व्-अग्निनि प्रानादित्यम् अपः पश्यंस् तथैव गाः ।
नकदाचन कुर्वीत विण्मूत्रस्य विसर्जनम् ॥
प्रत्यग्निं प्रतिसूर्यञ्च
प्रतिपो मोदकद्विजाक् ।प्रतिगाम्प्रतिवातं आप स्तम्बः —“ नचसोपानान्मू च प्रज्ञानश्यतिमेहतः.” अनियु त्रपुरी षेकुर्यात्." अनु मॊदलगु प्रमाणमुलचे, तनछाय, वृक्षमुल नीड, गोवु, सूर्युडु, चन्द्रुडु, अग्नि, वायुवु, गुरुवु, ब्राह्मणुलु शिष्टुलु, मॊदलगु वारल कॆदुटयुनु वाट्लनु तानु चूचुचुनु पुट्ट यन्दुनु, जन्तुवुलु वासमुचेसॆडु भूबिलमुलयन्दुनु, नडुचुचु गानि निलुचुकॊनिगानि, दुन्निनभूमियन्दुनु, पैरुनडुमनु, पशुवुल कॊट्टमं दुनु, जनसङ्गममन्दुनु, बाटयन्दुनु, बूडि चेयन्दुनु, यागभू मियन्दुनु, पर्वतमुलन्दुनु, पाडुपडिन देवालयमुलन्दुनु, तटाक मुलुमॊदलगु वाट्लगट्टुलयन्दुनु, जलमुनन्दुनु, श्मशानमन्दुनु, पर्व तोच्चस्थानमु लन्दुनु, सोपानमुलं दुण्डियुनु,मल मूत्रम्बुलु विस र्जिम्पकत क्किन प्रदेशमुलन्दु वसिष्ठः “अयज्ञयैन नाश्चतृणेस्सं छाद्य मेदिनीम्.” अनियु “तिरस्कृत्योच्चात्काष्ठतोष्ठ पत्प्रश्रृणादिकाः’’ अनियुऎण्डुगड्डि चे गानि यॆण्डु चॆत्त चेगानि यागमुनकुपयोगमु गानि राळ्ळु मन्नु वीनिचे गानिभूमिनि गप्पि मनुः “मूतोच्चार समुत्स र्गम् । दिवाकु र्यादुदङ्मुखः दक्षिणाभिमुखो राष्ट्रा सन्ध्ययोस्तुयथा

प्रपन्नानुस्थानभास्करमु. 2 दिवा.” अनु प्रकारमु प्रातर्मध्याह्न कालमुलन्दुनु ई रॆण्टिसन्धु लयन्दुनु उत्तरमुखमुगानु रात्रि कालमुलन्दु दक्षिण मुखमुगानु कूर्चुनि हॆचस्संयम्ययत्नेनर्जीवनोच्च्वासवर्जितः." अनुनट्लुनु “निय म्यस्रयतो वाचं” अनुनट्लुनु श्वासमुनु लोपलिकि विडुवक मौनमुगा नुण्डि जलमल विसर्जनमुचेयवलयु. ""

शौच-क्रममु

पिन्मुट ईवलवच्चि — दक्षः - “तीर्धेशौचन्न कुर्वीत कुर्वीतो धृतवारि णा,” अनुप्रकारमु नदुलु तटाकमुलु कूपमुलु वीनियन्दु शौचमुचे यक जलमु मुञ्चुकॊनि—मरीचिः “वि पेशुक्ला तुमृच्छौ चॆर काक, त्रेविधी यतॆ। हरिद्रवर्णावै श्येतु। शूद्रेकृष्णाप्रकीर्तिता”. अनियु_विष्णुपुरा णे—“वल्मीकमूषिकोचू ताम्मृदं नान्तर्जालान्तथा! शौचांविशिष्टाङ्गे हाच्चनाद द्याल्ले पसम्भवाम् । अणुप्राण्युपपन्नाञ्च ह लो ज्ञाताञ्च पार्धिव । परित्यजेन्मदोह्येतास्सकलाश्शौचकर्मणि.“अनु प्रकारमु पुट्टदि यु पन्दिकॊक्कुतो डिनदियु, जलमुलो नुण्डुनदियु, शौचमुचेय शेषिं चिन दियु, इण्टिगोडकु बूसिनदियु, मिक्किलि क्रिमिकीटादुलतो गूडिनदि यु, नागेटिचे बॆल्लगिम्प बडिनदियु नगु मण्टिनि विडिचि पृथक्कुगा नुण्डॆ डु,विप्रुलकु तॆल्लनिदियु, क्षत्रियुलकु यॆऱ्ऱनिदियु, वैश्युलकु पसुपु वर्ण’ मुगलदियु, शूद्रुलकु नल्ल निदियुनगु मृत्तिकतो गानि, लेक - यमः - “वापीकूप तटा केषु नाह रेद्बाह्यतोमृदम् । आहरेज्जल मध्यात्तुप रतो मणिबन्धनात्.” अनु प्रकारमु त्रोव्वबडिन कालुव रूपमु गुण्ट येरु मॊदलगु वाट्लयन्दु नॊक मूरलोतुन नुण्डगल मण्टिनि ईवल तॆच्चि वसिष्ठः– “पञ्चापा नेद शैकस्मैन्नु भयोस्स प्तहस्तयोः । मृत्तिकाः पादयोस्सप्त लिङ्गेश्वेपरिकीर्ति तॆ.” अनियु -मनुरपि — “एका लिं गेगु देतिस्र स्तधैकत्रक दश । उभयोस्सप्त दातव्या मृद शुृद्धि मभीप्सता.” अनियु “एतच्चचं गृहस्थस्य, द्विगुणं ब्रह्म चारिणः । वानप्रस्थ स्यत्रिगुणं यती नान्तु चतुर्गुणम्”. अनु प्रकारमु मेड्रमुनकु नॊकमारु, गुदमुनकु मूडुमारुलु, वामह समुनकुपदि 1

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. मारुलु, पिदप रॆण्डुह समुलकु नेडेसि मारुलु आमलक प्रमाणमन्तमृ त्तिकनुञ्चि, गृहस्थुलु शुद्धि चेयवलयु; ब्रह्मचारुलु गृहस्थुलकु चॆप्पिन शौ चविधिकं टॆ रॆण्डिन्तलुनु, वानप्रस्थुलकु मूडिन्तलुनु, सन्न्यासुलकुना ल्ली न्तलुननि तॆलियगलदि. मरियु आदित्यपु राणि “स्त्रीशूद्रयोरर्धमा सं।प्रो क्तङ्कौचम्मनीषिभिः । दिवाशौचस्य निश्यर्धं पथि पाठंविधीयते । आ कुर्याद्यराश क्ति । श गःकु र्याध्यथाविधि.” अनु प्रकारमु स्त्री शूद्रुलकु पैनगृहस्थुलकु चॆप्पिन शौचमुन अर्धमेचालुनु, तक्किन त्रैवर्णिकुलु शौच मन्तयु चेयवलयु. रात्रि कालमुलन्दु वारि वारिकि चॆप्पि युण्डॆडु शौचविधुललो अर्धमे चेयवलयु. दुःखमुगलवारलु शक्तिकॊलदि चेयव च्चुनु, शक्तिगलवारलु विधिप्रकारमु शौचविधियन्दु चॆप्पिनवन्तयु पूर्ति X चेयवलयु,

शुद्ध-जलमुचे नोरुपुक्किलिञ्चु क्रममु

आप स्तम्बः—— “एवंशौच विधिङ्कृत्वा पश्चाद्गण्डूषमाचरेत् । मू त्रे रेतसि विट्सर्ग्, दन्त धावन कर्मणि । भक्ष्याणाम्भक्षणेचैव । क्रमार्गं डूषमाचरेत् । चतुरसद्विषड्ड ्वष्ट 1 गण्डूषेषोडशैस्तथा । मुखशु द्धिम्पकुर्वीत ह्यन्यधा दोषनूप्नुयात् ।पुरस्तादेवता स्सर्वादक्षि णॆपितर स्तथा । पश्चिमेमुनि गन्धर्वा । वामेगण्डूषमाचरेत् अनुप्र कारमु,शौचविधि मुगिय गाने शुद्धजलमुचे नोरुपुक्किलिञ्चवलयु. जलविस र्जनमुचेयुट, शुक्ल विसर्जनमुचेयुट, मलविसर्जनमुचेयुट दन्त धाव नमु चेयुट, भक्षणमु चेयुट, ईययिदु कार्यमुल यन्दु क्रम प्रकारमु नालुगु यॆनिमिदि पदि रॆण्डु पदिनालुगु पदियारु मारुलु नोटजलमु नुञ्चुकॊनि पुक्किलिञ्चि, तन कॆदुट देवतलु, कुडिपार्श्वमुन पितृदेवतलुनु पृष्ठ पार्श्वमुन मुनुलुनु गन्धर्वुलुण्डुट चे नॆडम पार्श्वमुन नुमियवलयु.

आचमन-क्रममु

वृद्धपराशरः—“कृत्वाथशाचं प्रणाश्यपादौ हत्ता चमृज्जलैः । प्र बद्धशिखकच्छ स्तुव्वैज आचाम माचरेत् । कृत्वोपवीतं सन्यां सेवाङ्म सः,

तो 1 प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. कायसंयतः" अनियु.__शङ्खः “ अद्छिस्समुद्धृताभिस्तु हीनाभिः फेनबु द्बु पैः । वह्नि नानचतप्ताभिर गाराभिरु पस्पृशेत्" अनियु भारद्वा जः—“आयतं सर्वतः कृत्वागोकर्णाकृतितत्करं।संहृताङ्गुळिनातो यम् ।गृहीत्वासाणिनाद्विजः । मुक्ताङ्गुष्ठ कनि प्लेन शेषेणाचमनञ्च ठेत् । माक्षमज्जनमात्रास्तुसङ्गृह्यत्रिपि बेदपः” अनु प्रकारमुमन्नु नीरु वीट्ल चे करचरणादुलुच क गाशुद्धि चेसिकॊनि, शिखनु मुडि वेसुकॊनि, धरिञ्चुकॊनियुं डु वस्त्रमुनु चक्कगा सवरिञ्चुकॊनि, मालेगानुण्डॆडु यज्ञोपवीतमु क्र मप्रकारमु वामभुजमुमीद धरिञ्चुकॊनि, येकान्तस्थलमु नन्दु मौनमु गाकूर्चुनि,नुरुगु मॊदलगुनवि लेनिदियु उप्पुकारमु मॊदलगु षौरमु लतोकूडनदियु अग्निचे वॆच्चन कानिदियुनगु कॊत्ततीर्थमुनु तनदक्षिण ह स्तमुनुगोक र्णाकृति गानुञ्चुकॊनि, अन्दुमिनपगिञ्जमुनुगुनन्त तीर्धमु अच्युतायनमः अनन्तायनमःगोविन्दायनमः अनियैननु उत्तर वाक्यमुचेनैननु अस्मद्गुरुभ्योनमः अस्मत् परमगुरुभ्योनमः अस्मत्सर्व गुरुभ्योनमः अनियैननु नुच्चरिञ्चि मनुः “हृत्गा भिःपूय तेविस्रः कण्ठ गाभि स्तुभूमिपः । वैश्योद्भिः प्राशिताभिस्तु शूद्रः स्पृष्टाभिरन्ततः” अनियु, “त्रिराचा मेदपः पूर्वन्द्वः प्रमृज्यात्ततोमुखम् । खानिदैव स्पृशेदर्भि रात्मानं शिरएवच " अनियु, ब्राह्मणुलु रॊम्मु वरकुपोत ग्ग जलमुचेतनु, क्षत्रियुलुकण्ठमु वरकुपोतग्ग जलमु चेतनु, वैश्युलु चिरु नालुकवरकु पोतग्ग जलमु चेतनु, शूद्रुलु पॆदवुलु तडि सॆडु मात्रमगुज लमुचेतनु, मूडुमारुलु आचमनमु चेसि पिदप जलमु चेनोटिनि रॆण्डुमा रुलु तुडिचि, तदनन्तरमु नेत्रमुलु,कर्ण मुलु, नासिकमु, गर्भमु, वक्षमु, शिरस्सुवीट्लनुतुडुचुट येआचमनमनम्बडुनु. इट्लु चेयुट चे परिशुद्धुडगुनु. मनुः—कृत्वामूत्रम्पुरीषंवा, पाण्याचान्तउपस्पृशेत्, सीत्वापो. ध्येष्यमाणश्च, वेदमग्निञ्च सर्वदा" अनियु मनुः –“सुत्वात्वाच भुक्त्वाचनिष्ठी व्योक्त्वानृतं वचः । र थ्यां शानं चाश्रम्य आचामॆत य तोपिस९ ।अधौ वायु समुत्स आग्रं क्रोधसम्भवे । मार्जालमूषक स्प ! रॆप्रहा सॆनृतभाषणे । निमित्तेष्वेमसर्वेमकर्मकु र्वन्नु पस्पृशेत्” अनियु — कूर्मपुराणॆ —“चँडाल म्लेच्छ सल्ला. स्त्री तू द्रोच्छिष्ट भाष तॆ ( 2 )

प्रपन्नानुष्टान भास्करमु. उच्छिष्टं पुरुषंस्पृष्ट्वा भोज्यञ्चा पित थाविधं ! आच मेदश्रुपा तेवालो हितस्यत दैवच 1 अग्नॆर्ग वा 1 अग्नॆर्ग वाम धालं बॆस्पृष्ट्वा प्रयत मेवच । स्त्रीणाम थात्मसंस्प रॆनीलींवापरिधायच’ अनियु, मलविसर्जनमु चेसिननु, मूत्र विसर्जनमु चेसिननु शौचमु चेसिन दिदप, मूडुमारुलु आचमनमु चेसिये ऋक्कु मॊदलगुवारिनि चॆप्पवलयु मरियु निद्रिञ्चिलेचिननु तुम्मिननु भो जनमु चेसिननु जलमल विसर्जनमु चेसिननु अनृतमु लाडिननु वॆलपटपोयिन नु 8 श्मशानमुनुतॊक्किननु अपानवायुवुलनु विडिचिननु रोदनमु जेसिन नु कोपमुगलिगिननु मा र्थालमुनु गानि मूषकमुनु गानि ताकिननु विशेष मा मुगानव्विननु चण्डाळुडितोगानि म्लेच्छनितो गानि कूडिनूटलाडिननु स्त्री शूद्रुलु उच्छिष्टुलैयुण्डगा वार्लतो सम्भाषिञ्चिननु उच्छिष्टुलस्पर्शिञ्चि वार्त तो ननु उच्छिष्टान्नमुनु ताकिननुकन्नीरु विडिचिननु रेतस्सु विसर्जिञ्चिननु शवमु नुताकिननु चूचिननु स्त्रील देहमु तनदे हमुनकु ताकिननु जपू मनित्य नै मि -त्रिक आह्निकमुलु तिरुवाराधनमु चेय योग्यत लेनन्दुन पैन चॆप्पिनविधिचोदितमगु आचमनमु चेसिइट्टि कार्यमुलनु पक्रमिञ्चवलयु.

दन्त-धावन-क्रममु

अङ्गिराः_ “आम्रपुन्नाग बिल्वाना मपामार्ग शिरीषयोः । भक्षयेत्य्रा तरुत्थाय वाग्यतोद न्तधावनं! उदम्म खः प्राङ्मुखोवाकाûयन्ति गकं तथा।प्रातर्भु क्त्वादयत वाग्भक्ष येद्द नधावनं” अनु प्रकारमु मामिडी पॊन्न, बिल्वं, यु त्त रेणि, दिरि सॆन मॊदलगु वानिपुल्लललो नैननु वॊगुरुचिरिचे दुगलपु ल्लललो नैन नुनॊकटिनिचक्कगा शोधिञ्चि, तूरुपुमुखमुग नैननु, उ त्तरमुखमुग नैननु नॊक तावुन कूर्चुनि दन्त धावनमु चेसिकॊनि जलमुचे गोरुचक्र गापुक्किलिञ्चियॆडम प्रक्क नुमियवलयु. अट्लु चेयक याज्ञ वल्क्यः—“इष्टकालोष्ट पाषा डै।8त राजुळिभि स्तथा! मुक्त्वाचानामिकां गुपौवर्ण येद्द न्त धावनं" अनु प्रकारमु इटी कॆ,मण्टि पॆळ्ळि, पॆङ्कु, बॊग्गु बूडिदॆ मॊदलगुवीट्ल चेतनु गानि, बॊटनवेलु पवित्र नेलुतप्प तक्कि नमू डुवेळ्ळ चेतनु गानि दन्त धावनमुचे सैनेनि “विष्णोरविह रेचि यं” अनु प्रकारमु, विष्णुवुयॊक्क अयिश्वर्यमुनैननु तॊलगिञ्चुनु.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु :

स्नान-क्रममु

व्यासः — “उषःका लेतु सम्प्राप्ते कृत्वाचावश्यकम्बुधः । स्नायान्न दीषु शुद्धासुशौचङ्कृत्वायथाविधि ! अस्नात्वानाच रेत्कर्म जप -हॆू मादिकञ्चयत् । लाला स्वेदनमाकीर्ण शयनादुस्धितः पुमाक् । अत्यं तमलिनःकायोनवछिद्र समन्वितः । स्रवत्येवदिवारात्रं ! प्रातस्स्नानं विशोधनं I प्रातस्स्नानं प्रशंसन्तिदृष्टा दृष्टफलंहितत् । सर्वम र शुद्धात्माप्रातस्स्नायीजपादिकं ‘अनुप्रकारमु’ उषःकालमुन लेचि चेयतगिन विधि चोदितमगु शौचादुलु अयिन पिदप परिशुद्धमगुनदियन्दु स्नान माचरिञ्चवलयु अदि लेकने जप होम नित्यनैमित्तिक आह्निक .. मुलु चेयकूडदु गान श्रीविष्णुपु राणि नदीनदतटा केमु देवखातबिले मुच 1 नित्य क्रियार्थं स्नायीतगिरि प्रस्रवणेषु च ॥ कू पेषद्धृततो येन स्नानङ्कुर्वीतवाभुवि । गृहेचोद्धृततो येन ह्यधवाभुव्य सम्भ वे ॥ अनुप्रकारमु—मनुः— “सान्नम द्यादेक वासाननग्नः स्नान माच रेत् ॥ अनुप्रकारमु गृहस्थुलेक वस्त्रमुतो भुजिञ्चकूडदनियुव स्त्रहीनु लै स्नानमाचरिञ्चकूडदनियु चॆप्पियुण्डुट चे वस्त्रमुलतो स्नानमुचे यवलयुगान उदयानन्तरमु नदीनदमुलयण्डैननु चॆरुवुलयम्पैन. नु गुण्टल यन्दैननु तटाकमुल यन्दैननु मडुगुलयन्दैननु दो नलयन्दैननु अट्लनुकूलिम्पनि यॆडल नूतिलो जलमु चेरुकॊनि यै ननु अन्तकु शक्ति लेनियॆडल नुदकमु तॆप्पिञ्चुकॊनि यैननु तानु स्नान. मुचेयुटकु “गानु सिद्धपरचि युण्डु तीर्धमुलो नॊक चॆम्बु तीर्ध मॆत्तुकॊनि 1*“आयिरन्तोळ् परप्पि " अनियु 2 “इलैतलैच्चरन्तुरन्द” अनियु

(7.9

प्रवन्नानुष्टानभास्करमु.

3 तीर्थप्रभावश्लोकमु, तिस्रःकोट्यर्ध भागेन नो समं. . 3. कोटीच तीर्थानि भुवनत्रये, वैष्णवाँ जलैःपुण्यात्, कोटि

विस्तारः (द्रष्टुं नोद्यम्)

रामानुज चतुल्लोकि. अनि शलभजता मनन्यभाजां, चरणां भोरुह मादरेणपुंसां, वितरन्नि भृतंविभूतिजुष्टां, जयरामानुज रङ्ग थाम्निनित्यम् ? जयिनाथ्” विमताक्त सूक्तिः, कलुषी भूयकु दृष्टिभिस्समेताडा! शकलीकुरुते, विपक्षवृक्तीक्, जयरामानुज शेषशैलशृङ्गे n श्रुतिहस्मृतिषु प्रमाणतत्वं, कृपयालोच्यविशुद्धमैन बुद्ध्या! आकृताहितदैक भाष्यरत्नं जयरामानुजहस्तिछाम्नी नित्यम् ॥ ४. जयमायिमतान्धकारभानो, जयबाह्य प्रमुखाटवी कृशानो । जय सन्तसिन्धु शीतछानॆू, जयरामानुजयादवाद्रिशृङ्गे ! रामानुज चतुश्लोकीं, यःपठेन्नियतं नरः, प्राप्नुयात् परमां भक्तिं यतिराजपदाज्ञयोः

प्रपन्नान ष्टान भास्करमु.
03
नु पट्टु वस्त्रमैननु तॆल्लकम्बलि यैननु धरिञ्चि करचरणमुलु गडुगुकॊनि कूर्चुनि मुनुपटिवले मूडाचमनमुलु चेयवलयु.
दक्षः. श्लो” पातर्म ध्याह्न योस्स्ना नं वानप्रस्थ गृहस्थयोः 1
य तॆस्त्रिषवणस्नानं सकृच्च ब्रह्मचारिणः” ॥
ता. वानप्रस्थुनिकि ग्रहस्थुनिकि प्रातस्स्नानमु, उच्च कालस्ना नमु ई रॆण्डुनु विधिञ्चबडि युन्नदि. सन्यासिकि त्रिकालस्ना नमु विधिं चबडियुन्न दि. ब्रह्म चर्यस्थुनिकि नॊकेतूरिस्ना नमु विधिञ्चबडियुन्नदि. विष्णुः"ब्रह्मक्षत्रविश्राञ्चैन मन्त्रवत्स्ना नमिव्यते । तू मेव
हिशूद्रस्य स्त्रीणाञ्च कुरुनन्दनि" I
ता. ब्राहणुनिकि क्षत्रियुनिकि वैश्युनिकिनि मन्त्रमुतो गूडि नस्ना नमु विधियिञ्चबडियुन्नदि; स्त्री शूद्रुलकु अदि
लेकने वट्टिस्नान मुचालुननि धर्म राजुनकु कण्णनु उपदेशिञ्चिरि.
मार्कड्लेयः “पुराणानां नरेन्द्राणा मृषीणां महात्म नां ! स्ना नङ्कूपतटा केषु देवतानां समाचरेत्” ता. पूर्वकालमुनन्दु राजुलु, महात्मुलगु ऋषुलु, देवत लुवीरुलचे निर्मितमैन, कूपमुलु, एऱुलु, मडुगुलु, मॊदलगु वाट्ल यन्दुस्ना समाचरिम्पवलयु. " व्यासः" असत्स्पृष्टमनस्नाया तथैवा संस्तुतेषु आत्मीये व्वपिनिं द्येषुनु स्टॆव्वल्पजलेषुच" ॥ ता. तानु कट्टिञ्चिनदैननु, तगनिवारु ताकिननु, श्रेष्ठमु कानिदि युनु, निन्दिम्प बडिनदियुनु, दोषमु कलिगिनदियुनु अनगा व्याधिकि ऎड मैनदियुनु जलमुचुण्डिपोयिनदियुनु नगुनट्टि तटाकमुललो स्नान माचरिञ्चतगदु. वृद्धमनुः—मृ तॆजन्म नीसङ्क्रान्त्’’ श्राद्धेजन तिथातथा / अस्पृ श्राद्धेजन्मतिथातथा । श्यस्पर्शने चैवनस्नायादुण्णि वारिणा, सङ्क्रात्यां भानुवारॆच, सप्तम्यां राहुदर्शने, आरोग्य पुत्रमित्रार्थीन स्नायादुष्टवा

8 प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. रिणा । पौर्णमाप्यान्तथादर्शेयः स्नाया दुष्टवारिणा ! सगोहत्याकृतं पापं प्राप्नो तीहनसंशयः" ॥ ता. जननमरण सम्बन्धमगु आशौचमुलु सङ्क्रान्ति पण्डुग पितृ श्राद्धदिनमु तानु जनञ्चिनदिनमु ताककूडनिवारिनि ताकिनप्पुडुनु सं क्रमणमु भानुवारमु सप्तमि ग्रहणमु ई कालमुलयन्दु पुत्रमि त्रुलनु कोरुवाडु उष्णजलस्नानमु चेयन्दगदु. पौर्णवमि अमावास्य इ ट्टिदिनमुलयन्दु यॆव रेनि वॆच्चनि जलमुनन्दु स्नानमाचरिञ्चिरेनि अट्टि वारलु गोहत्य चेसिन पापमुनपोवुदुरनि विधिञ्चबडियुन्नदि. वि जाबालिः. “स्नानङ्कृत्वार्ध वासास्तु विणूत्रं कुरु चेयदि ! प्राणायामत्रयं कृत्वापुनस्स्ना नेनशुद्ध ्यति” ! ता. स्नानमु चेसि तडि वस्त्रमुतो मलमूत्र विसर्जनमु चेसि रेनि मुम्मारु प्राणायाममु चेसितिरुगा स्नानमाचरिञ्चि परिशुद्धुलगुदुरु. मनुः — “चण्डालशवयू पांश्चस्पृष्ट्वास्नातांरजस्वलां ! स्नानार्हस्तुयदास्नातिस्ना नं नैमित्तिकंहितत् ॥ ता. ताककूडनि पञ्चमुनि शवमुनु रजस्वल स्त्रीनि च अनु टचे तुरुष्कुलु मॊदलगु हूणुलु शुनकमु सूकरमु मल मूत्रमु उच्छिष्टमु मॊदलगुवानिनि ताकीअविपोगॊट्टुकॊनुकॊरकु चेयु स्नान मु नैमित्तिक स्नानमनबडुनु. लु उ आग्नेयपुराणे - “नित्यं नैमित्तिकं काम्यङ्क्रियाङ्गम्मल कर्षणम् ॐ क्रियास्ना नन्त भावष्ठं षोढास्नानं प्रकीर्तितं " . ता. नित्यनैमित्तिकं काम्यं क्रियाङ्गं मलापकर्षणं क्रिय अनिस्नानमुलु आरुविधमुलनि विधिञ्चबडिनदि. t (याज्ञवल्क्यः"आपएव स दापू तास्ता सांवह्न्विशोधकः। तत स्सर्वेषु कालेषु उष्णाम्भः पावनं स्मृतं” । ता. नीरु यॆल्लप्पुडु शुद्धमैनदि अग्निवाटिनि शोधिञ्चुटचे नॆल्लप्पु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. डु ऊष्णजलमे श्रेष्ठमनिस्कृतुलयन्दु प्रतिपादिञ्चबडिनदनि कॊन्दरुचॆ प्पुचुन्दुकु. -व्यासः शीतास्स्वप्सुनिषि च्चो सामन्त्र सम्भार सम्भृताः । गेहेपिशक्यते स्नानं नदीफल समञ्चिदुः॥ ता. चल्लनि जलमुन ऊष्णजलमु चेर्चि मन्त्रमुलचे अभिमन्त्रिञ्चिगृ हमुनन्दु स्नानमु चेसिन अट्टि स्नानमु नदीस्नानमुचे लभिञ्चुफलमुनु पॊँदुदुरु. सङ्ग्रहकारः — अबुद्धि पूर्वसंस्पर्शेद्वयोस्स्नानंविधीय ते । त्रयाणाम्बुद्धिपू र्वेतु, तत्स्प ृष्टि र्न्यायकल्पना ॥ • अबुद्धिपूर्वकमुगा ताकिनपक्षमुन रॆण्डु मार्लुस्नानमुचे यवलयुननियुनुबुद्धि पूर्वकमुगा ताकिन पक्षमुन मूडुमार्लु स्नानमु चेयवलयुननियुनु स्पर्शदोष न्यायमुनकु येर्पऱचबडिनदि. -विष्णुः – स्नानायो निमित्तेनकृत्वा तोयावगाहनम्, 1 आचम्यप्रयतः पश्चात्स्नानं विधिव दाचरेत् II. विकालंलो ऎद ता. एदैन नॊक कारणमु चेत अशुद्धुडगुवाडु शुद्धुडगुटकु गानु स्नानमु सेयगोरिन यॆडल मॊदटनूरक नीटमुनिगि लेचि वॆनुक नाचमन मुजेसि विधिप्रकारमु मरलस्नानमु चेयवलयु. :__मार्कण्डेयपुराणे - सर्वकालन्तिलै स्स्नानं पुण्यवासो " ब्रवीन्मुनिकि, तुष्यत्यामलकै र्विष्णरेकादश्यां विशेषतः, श्रीकाम स्सर्वदा स्नानङ्कुर्वीतामल कैर्नरः, सप्तमीद नवमीं चैव पं चपर्वसुवर्ण येत् ॥ शरत ता. ऎल्लप्पुडु तॆल्लनिनुव्वुल चेतस्नानमु सेयुट पुण्यलोकमुन वसिञ्चॆडु आधिक्यतकलुगुनु अनिमार्कण्डेयुलु चॆप्पिरि. आमलकमुचे नूरि पूसिस्नानमुचे सॆ नेनि विष्णुवु प्रीतिनॊन्दुनु. एकादशि यन्दैन यॆडल विशेष तृप्तिनॊन्दुनु. सम्पत्तुनु कोरुवारु ऎल्लप्पुडु नॆल्लि कायनूरिपूसिकॊनि स्नानमु सेयवलयु. सप्तमि नवमि पञ्च पर्वमुलु अनगा अमावास्य

प्रपन्नानुष्ठानभास्क—रमु, पौर्णवमि कृष्णाष्टमि अनन्त चतुर्दशि सूर्य सङ्क्रमणमु अनुदिनमुलयन्दु ’ नॆल्लि कायनूरिपूसिकॊनि स्नानमु चेयवलदु.

-विष्णुः - चालाश्च तरुणावृद्धा नर नारीनपुंसकाः । स्नात्वा माभेतु भेती रे प्राप्नुवन्तीप्सितं फलम्। माखमास्युष सिस्नात्वानि ष्णुलोकंसगच्छति॥ ता. बालुरैननु, यावनुलैननु, वृद्धुलैननु, स्त्रीलयिननु नपुं सकुलैननु माखमासमुन पुण्यतीर्थमुलयन्दु प्रातःकालमुन स्नानमु चेसि रेनि तामु कोरु फलमुलनु जॆन्दि तुदनु विष्णु सायुज्यमु नॊं दुदुरु.

-मनुः पदाचार पौष्यङ्गा याञ्चतथातिधौ, पै लॆनाभ्यज्यमानस्तु धनायुर्भ्यां विहीयते॥ ताः पाड्यमि भानुवारमु षष्ठि चविति नवमि चतुर्दशि मॊदलगु रि क्ततिधुलयन्दुनु “च” अनुटचे - अमावास्य पौर्णवमि इट्टि दिनमुलयं दुनु नुव्वुलनूनॆचे स्नानमु चेसि रेनि ऐश्वर्यमु आयुवु क्षीणिञ्चुनु. - पञ्च दश्यां चतुर्धश्या मष्टम्यां रवि सङ्क्रमे - गग्गः - - द्वादश्यां सप्तमीषस्थ्यो स्तॆलंस्पर्शं विवर्जयेत् ॥

ता. षष्ठि सप्तमि अष्टमि द्वादशि चतुर्दशि पौर्णवमि मॊदलगु पितृ दिनमुलयन्दु नू नॆस्पर्शिञ्चकूडदु. —प्रचेताः — सार्ल पङ्गन शैलञ्चयतैलम्पुव्व वासितम् । अन्य द्रव्ययुतं तैलं नदुष्यति कदाचन ॥ ता. आवनूनॆ चन्द नादि तैलमु पुष्परस समुदायमगु परीमळ तैलमुलु अनगा सम्पङ्गि मल्लॆ आमलकमुघृतमु मऱियु ननेक विधमु लगु तैलमुलतो गानि, मञ्चिनूनॆनु मिश्रमुचेसि गानि ऎल्लप्पुडु स्नानमु चेसि रेनिदोषमु रानेरदु. शातातपः — अन्यैरपि कृतेकू पेसरोवा प्यादि केतधा तत्र स्नात्वा चपीत्वाच प्रायश्चित्तंस माचरेत्. ता. अन्युलचे नेर्परचबडिन ने विधमैन नीटियन्दुनु स्नानमु सेय

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु . कूडदु, ऒक वेळ स्नानमुचेसिननु, पानमु चेसिननु प्रायश्चित्तमु चेसि कॊनवलयु. मनुः अलाभे देवखाता नां सरसां सरितान्तथा ! उद्धृत्यचतु रः पिण्णान्पार क्ये स्नानमाच रेत् II ता ॥ दॊनलु मडुगुलु नदुलु लेनिचो अन्युलचे नेर्परचबडिन त .तूकमुलु कूपमुलु मॊदलगुवाट्लयन्दु नालुगु उण्टलुमन्नु अडुस्तु ‘चॆत्त मॊदलगुवानिनि ऎत्तिपार वैचि स्नानमु चेयवलयु.

ऊर्ध्व-पुण्ड्र-धारण क्रममु

श्रीमन्नारायणुण्डु सकलचेतनोज्जीवनार्धमु प्रवर्तिम्प जेसिन# ऋग्य जुस्सामा धर्वणवेदमुलयन्दुनु, वासुदेव वराह कात्यायन नारद म हॆू पनिष दादुलयन्दुनु, पाद्म ब्रह्माण्ड स्टान्दादीपु राणमुलयं दुनु,श्रीव राहनै नारुल घोषदंष्ट्र पाद केसरमुलवलन कलिगिनवै, अयि श्वर्या रोग्यज्ञान मोक्षप्रदमुलैन, कृष्णरक्त पीत श्वेत मृत्तिकललो मुमुक्षुवुलैनप्रपन्नुलु श्वेतमृत्तिकचे ललाटादुलयन्दु ऊर्ध्ववुण्ण

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*ऋग्वेदे,श्रुतयः ऊर्ध्व रेखं प्रदधदूध्व लोकंयात्यं तेनि ष्णरियमिन्द्राग्नी अवतन्धिया वामदीयं दधानमु दादीर्घ मा युर स्मेय स्तुपुरुछुजापरं धीमही. परन्ध्या यजुषि, श्रुतयः — धृतोर्ध्वपुण्ड्रः कृतचक्रधारी विष्णुं परं ध्या यतियोमहात्मा ! स्वरेणमन्त्रेण सदाहृदिस्थितं परात्परं यन्महतोमहान्तं. अधर्वणे, श्रुतयः — हरेः पादाकृति मात्मनोहिताय मध्ये छिद्रमूर्ध्वपुन्धारयति, सपरस्यप्रियोभवति सपुण्यवान् भ वति, ‘समु क्तिभाग्भवति,

भल्लशाखायां, — अर्चना दौयज्ञ मूर्तेर्धृतोर्ध्वपुण्ड्रोद्विजोत्त मः, कुलन्तारयते सप्तसग च्छेत्परमाङ्गतिं. श्रीव राहूपनिषत्, – श्रीचूर्णं श्रीकरन्दिव्यं श्रियश्चाङ्गसमु द्भवम्, वुर्डि द्वयस्यम ध्येतु धार्यं मोक्षार्थिभिन्न रैः, तिस्र स्ति स्रोर्ध्व रेखाःप्रकुर्वीत क्षी रादौ श्वेतद्वीपे, क्षीरखण्डेवैन तेयेनानी य्यनखाभिर्वि दळनाच्च्वेतमृत्तिकामुक्तिसाधिकाभवति. स्कान्दे, ईश्वर उवाच. ऊर्ध्वपु विधानं ते वक्ष्यामि पर मंशुभम्, सम्पदारोग्यविज्ञान मोक्षप्रदमुमासुत, कृष्णार त्तातथापीता श्वेतामृत्स्नाचतुर्विधा, कध्यते पुरुषेः पुण्ये रैश्वर्यादिफलार्धिभिः,पुरा विष्णुर्हिरण्याक्ष विनिहन्तुम्महाभुजः, वाराहन्नवु रासाद्य साग रानविलोडयत्, कृष्णा घोणोर्दना ज्ञातार कादंष्ट्राग्रहीतनात्, पाश्चखननातीता श्वेता केस रचालनात्, कृष्णासम्पत्प्रदानित्यं रक्तारोग्य प्रदाभवेत्, पी ताज्ञान प्रदाप्रोक्ता श्वेता मोक्षप्रदानृणाम्, ब्रंह्माण्डॆ.— विमलानूर्ध्वपुण्ड्राणि सॊन्तराळानियोनरः, करो तिविपुलं तत्रमन्दिरंयःकरोतिसः, ऊर्ध्वपु आस्यनु ध्येतु विशा लेसुमनोहरे, लक्ष्म्यासार्धं समासीनो रमेहन्तत्रनिर्वृतः. पाद्मेपुराणे, शङ्करः. — ऊर्ध्वपुण्ड्रस्यमध्येतु, विशालेसुमनो हरे, लक्ष्म्यासार्धं समासीनो, देवदेवोजनार्दनः, तस्माद्यस्य शरी रेतु, ऊर्ध्वपुड्रन्धृतम्भ वेत्, तस्यदे हॆू भगवतो विमलं मन्दिरं शुभम्,

ऐराशरस्मृतौ .~- आदायवैष्णवक्षेत्रान्मृत्तिकांविमलांसितां, मूलमन्त्रेणा भिमन्त्रऊर्ध्वपुण्ड्राणि धारयेत्, ललाटादि षुचां गेमु केशवादन्यधाक्रमात्, द्व्यङ्गुळन्त्रं गुळंवापि सां तराळं प्रकल्प येत् , पार्श्वमङ्गुळमातेतुऊर्ध्वपुऱ्ऱ स्यलकु, णं,ह रेपा दाकृतिंरम्यंसु पार्श्वंसुमनोहरं नासिकामू लमारभ्य ललाटान्तंसुविद्य सेत्, एवंसर्वाणिपुणि सच्छिद्रा ण्येवधारयेत्, प्रमाणहीनं बद्धाग्रमच्चीद्रं दैववर्णयेत् .

(2)

अला

प्रपन्नान स्थानभास्करमु. मु हरिपादाकृतिगनु तन्मध्यप्रदेशमुन रक्तवर्ण हरिद्रा चूर्ण सहि तमुगनु धरिञ्चुकॊनवलयुननियु, इट्लुधरिञ्चुट चेत पिराट्टिसहितमुग पॆरुमाळ्ळु वेञ्चेसियुण्डी सन्तोषिञ्चुचुन्नारनियु चॆप्पबडियुन्नदि. म रियु क्षीराब्धिनाधुनि अनुज्ञ चे श्वेतमृत्तिकनु क्षीरखण्डमुनु पॆरियतिरु वाडिनयि नारु लेत्तुकॊनिवच्चि नखमुलचे विविध प्रदेशमुलयन्दु विदिलिञ्चगा

प्र पन्नानुष्ठानभास्करमु. 30 नन्दुचे मुक्तिसाधनमैन श्वेतमृत्तिक कलिगिनट्टु चॆप्पबडियुन्नदि. श्रीवि. म्लते त्रमुलयन्दुण्डु विमलमैन श्वेतमृत्तिक नॆत्तुकॊनिवच्चि पॆरुमाळ्ळ कु समर्पिञ्चिमूलमन्त्रमुचे अभिमन्त्रिञ्चि ऊर्ध्वपुण्णमुनु हरिपा दाकृतिगधरिञ्चुकॊनुमनि चॆप्पबडियुन्नदि, ललाटादि द्वादश स्थानमुलयं दु केशवादि द्वादशमूर्तुलनु पिराट्टि मार्लसहितमु ध्यानमु चेयु चु केशवादि मन्त्रानु सन्धानमुतो ऊर्ध्वपुण्ण मु धरिञ्चु कॊन वल युननि चॆप्पबडियुन्नदि. *.

  • श्रीमत् परमहं सेत्यादि वादि केसरि अगिय मणवाळजीयर् आह्नि, कमुनन्दु उदहरिञ्चबडिन पराशर संहितयन्दु. शुचियगु प्रदेशमु नशुद्धासनमन्दु पद्मासनुडै तूरुपुमुखमुग कूर्चुनिह स्तमुलनुशो धिञ्चि शुद्धात्मुडैतनद क्षिणहस्तमुतो तिरुमण् पॆट्टॆ नॆत्ति बॆत्तमुचेगानि दारुवु चेगानि चेयबडिन आसनमु पैनुनिचि, सुवर्ण रजतादुल चे चेयबडिन उद्धरिणी पात्रललो नैननु लेक मुख्यमुग नारिकेळ उद्धरणिपात्रललो नै ननु
विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*.ऊर्ध्वपुण्ड्रविषय मैअब्रकिय मणवाळजीय्यर् आह्निक मुनन्दुदहरिम्पबडिन पराशर संहितयन्दु. शुद्धास नॆशुचौदेशे । स्थित्वापद्मासनेतधा । आदाय प्राङ्मुछो भूत्वा ! श्रीमृत्स्नाद्यादिपेटिकां ! हस्ताप्रळ्य शुद्धात्मा ! गृ हीत्वादक्षिणेक रे ! सौवर्णेन च राप्येण । नाळिके रेण मुख्यतः । कृत्वा चोद्धरणीपात्रं !. वेत्रदार्वादिपीठकम् । जलंसम्पूर्यतत्पात्रे । उ द्धरिण्या च तद्ध रेत् ! किञ्चिज्जलं वामहस्ते ! धृत्वामूलमनुस्मरण। प्र

प त्तिफलसिद्ध्य र्धम् । विष्णुसायुज्य हेतवे । पङ्कीकृतां द्वयेनैव । शु द्धां शुद्धेन मृत्तिकाम् । विष्णोर्नु केतिमन्त्रेण । गन्धद्वा रेतिमन्त्रतः । सुदर्शना नुष्टुभेन । नृसिंह्मेकाक्ष रेणच । भू बीजेनैव मामन्त्र्या भिमन्त्र्यहं स्मर९ । तर्जन्यामृद मादाय ललाटे धारयेद्द्वि जः । अङ्गुष्ठः पुष्टिदः प्रोक्तो । मध्यमायुष्करीभवेत् 1 अनामिकात धानित्यम् । मुक्ति दातर्जनीसदा । दृष्ट्वा सुदर्पणं कांस्यम् । गणदेवा ख्यमानुषं ! ऊर्ध्वपुण्ड्रंऋजुं सम्यक् । हरिपादाकृतिंशुचिः । ना पादौ द्व्यङ्गुळम्पादं ! मध्यंसार्धाङ्गुळं भवेत् । पार्श्वमं गुल मात्रन्तु । सुस्पष्टन्धार’मेद्द्विजः । अला टेभुजयुग्मे तुप्पष्ठयोः कण्ठ कूबरे ! पार्श्वमँगुलमातन्तु । आयतञ्चतुरङ्गुलं/ कुक्षौत त्पार्श्वयोश्चैव ! आयतन्तुदशाङ्गुलम् । चाहॆ्वूर्वक्षस्थले पुण्ड्र नष्टाङ्गुल मुदाहृतम् । फलादन्यत बिल्वस्य । यच्चूर्णं पूर मेयं अवैष्णव स्सविज्ञेयः । तङ्कुप्यति हरिप्रिया। विष्ण्वर्पितं र क्तवर्णम् । हरिद्राचूर्णमुत्तमम् । लक्ष्मीनिवास सिद्ध्यर्धम् । दीपाकारं तुसूक्ष्मकम् । उर्ध्वपुण्ड्रस्यम ध्येतु ! ललाटादिषु धारयेत् II

190 प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. जलमुनु पूरिञ्चि उद्धरिणिचे किञ्चित्तु जलमुनु ऎत्ति तिरुमन्त्रानुसन्धान मुतो वामह स्तमुन उञ्चि परिशुद्धमैन श्वेतवृत्तिकनु द्वयानुसन्धा समुतो चादि “भू” भीजादि मन्त्रमुलचे अभिमन्त्रिञ्चि श्रीहरिस्मरण जेसि तर्जनि वेलितो चादिन तिरुमणि ललाटमुनन्दु धरिञ्चुकॊनवलयुननियु, द र्पणकांस्यमुलनुचूचुचु ऊर्ध्ववु मुऋजुत्वमुगचक्कगहरिपादा कृतिग धरिञ्चुकॊनवलयुननियु, आऊर्ध्वपुमु नासादियन्दु रॆण्डु अङ्गुळमुल निडिविगल पादमुनु मध्य यॊकटिन्नर अङ्गुलप्रदेश वैशाल्य मुगलिगि यिरुप्रक्कल नॊक्कॊक यङ्गुलमु वॆडल्पुगल रेखलुनु गलिगियुं डवलयुननियु - ललाट भुज युग्म पृष्ठ कण्ठ कूपक प्रदेशमुल गुनी यारु स्थळमुलयन्दुण्डु उर्ध्ववुज्ञमु नालुगु अङ्गुलमुल निडिविगलि गियुण्डवलयुननियु कुक्षित त्पार्श्वमुलयन्दुण्डुनवि पदियङ्गुलमुल निडिविगलिगियुण्डवलयुननियु, बाहुवक्ष स्तलमुलयन्दुण्डुनवि यॆनिमि

1 1 1

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु - 30 दियङ्गुलमुल निडिविगलिगि युण्डवलयुननियु, बिल्वकरण्डमु तप्प तक्कि न येकायलयन्दुनु श्रीचूर्णमुनुञ्चि धरिञ्चकूडदनियु अट्लु चेसि रेनि वारवैष्णवुलनियु, पिराट्टि आग्रहमुनकु पात्रुलगुदुरनियु तॆलिय तगिनदि - विष्ण्वरितमैन रक्त वर्ण हरिद्रा चूर्णमु उत्तममनियु अदिऊ र्ध्वपुज्ञ मध्यप्रदेशमुन लक्ष्मीनि वाससिध्यर्ध मुदी पाकारमुग धरिञ्चुकॊ नवलयुननियु स्पष्टमुग चॆप्पबडियुन्नदि. श्रीपाञ्चरात्र, पाद्मसंहितयन्दु. “नासिका मूलमारभ्यलला टान्तं प्रकल्पयेत्” अनियु “नासिकायास्त्रयोभागानासामूलं प्रचक्षते, तदारभ्य लिखेत्पुण्ड्रम्मयिभ क्ताभवन्तिचेत्” अनियुनासिका मूलमु सञ्चारम्भिञ्चि ललाटान्तमु वरकु ऊर्ध्वपुण्ड मुधरिञ्चवल युननियु नासिकमु यॊक्क मूडवभागमु नासिकामूलमनि चॆप्पबडि युन्नदि. आ ऊर्ध्वपुण्णमुनकु मध्य प्रदेश मुण्डवलयु ननियु अट्लु लेक.

4१—उञ्चुकॊनु वारि ललाटमुनं दॆल्लप्पुडु शुनक पॊदमुण्डुननि यु गान, [2_21]9—हरिद्राचूर्ण सहित मध्यप्रदेशमुगल ऊर्ध्वपुण मु धरिञ्चुकॊन वलयु ननियुनु मरियु. 53 वक्रमुगानु विरूपमुगारु बद्धाग्रमुगानुविच्छिन्नमूलमुगानु पादमुलेकनु परिमळमु लेकनु अप सव्यमुगानुधरिञ्चुकॊनु ऊर्ध्ववुज्ञमु निरर्थकमनियु. “यधाचर्मनदृ श्यॆततधोर्ध्वम्पुऱ्ऱ माच रेत्" अनुवासिष्ठ वचनप्रकारमु चर्ममु तॆलि यकुण्डुनटुल दळमुग ऊर्ध्वपु मु नुञ्चुकॊनवलयु. “श्रीचूर्ण स हितंवुण्ड्रं, विष्णुस्थानम्प्रकीर्तितं नोचेज्ज्यॆष्ठा ग्रहंविन्द्यात् तस्मात्त

"

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. धारयॆद्विजः” अनुरीतिनिश्रीचूर्ण सहितमगु वुमु ऎम्बॆरुमान् नित्य वासमुनकु योग्यमगु नॊक दिव्य देश मनियु श्री चूर्ण मु लेनिचोमू देविकिवा सस्थानमनियु खग प्रश्न संहितावचनमुचे आशौचकाल मुलयन्दुनु चूर्ण धारणमुलेक युण्डकूडदनु न्यायमुतो चुचुन्नदि. श्रीमदि त्यादि श्रीमान् मञ्चाल गॆड्ड वेदान्ताचार्युल आह्निकमुनन्दु. 6 १——पच्चकर्पू रादुलचे वासितमगु श्वेतमृत्तिक गानुण्ड वलयुननि यु, 7 आमृत्तिक चे ऊर्ध्वपुऱ्ऱमु हरि पादाकृतिगानु सौम्यमु गानु मिक्किलि मनोहरमुगानु स्टष्टमुगानु धरिञ्चुकॊनवलयुननियु, 8 3. केशवादि द्वादशोर्ध्वपुऱ्ऱमुलनु धरिञ्चु कॊनुटकु अनुकूलिञ्चनि यडल, ललाटहृदय बाहुद्वयमुल यन्दु नालुगु पुण्णमुलनु धरिञ्चुकॊन वलयु ननियु, नन्दुकु नवकाशमु लेनियडल केशवदा ‘मोदर मूर्त्यधिष्ठित पुण्णद्वयमुलनु धरिञ्चुकॊन वलयुननियु. 9 ४कांस्यमुलवले दर्पणमु शास्त्रसिद्धमुगान अद्दमुनु चूचीपु मु धरिञ्चुकॊनवलयु ननियु स्कान्दमुनन्दु, नूर्ग शीर्ष माहात्म्यमुन ब्रह्मचारि यत्यादु लनु देशिञ्चि दर्पणदर्शनमुनु विधिञ्चियुण्डुटवलन, वारलकुनि षेधिञ्चि नदि वेरुविषयमनि तॆलियन्दगिनदि मरियु. अचटने वारलकु रात्रिका लमुलन्दु दर्पणदर्शनमुनु विधिञ्चि युण्डुटवलन, वारलकु रात्रिकाल मुलन्दु दर्पणमुनु निषेधिञ्चिनदि वेरुविषयमनि तॆलिसिकॊनवलयु.

1 प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 10१_ऊर्ध्ववु मुनखमुल चेमात्रमु धरिञ्चुकॊनकूडदनि चॆप्पियुण्डुट चेस्मृतिचन्दि कयन्दु “स्वयन्था तेनक र्तव्या कारु गौतंविवर्ण येत्" अनु वचमुनकु चाकलिवानिधौतमुनु मात्रमु वर्णिञ्चुमनि चॆप्पुटचे इतरथात मुलकु अभ्यनुज्ञ चेय बडिनटुल नखमुलचे धरिञ्चुकॊनकूडदनि निषेधिं चुटचे, नखव्यतिरिक्तादुलचे पुज्ञ धारणमु चेयवच्चुननि, अनुज्ञ चेयब डियुण्डुटवलननु. 11“येनोर्ध्वपुंसौम्यं स्यात् आर्जवञ्चाकृतिं * वेत् तेनकु र्यात् प्रकारेण तादृशम्फलदम्भ वेत्" अनुनारदीय वचन. मुनन्दु, “येन केन” यनि सामान्यमुग चॆप्पियुण्डुटचे डेनिचेधरिञ्चि कॊनु नॆडलसौम्यमु गानुण्डुनो दानि धरिञ्चुकॊनवलयुननियु, अङ्गुळ मुल चेमात्रमुधरिञ्चुकॊनवलयुननु निर्बन्धमुलेदनियु. 12 3 ऊर्ध्वपु ऱ्ऱ मध्यप्रदेशमुनन्दु श्री चूर्णमुनु धरिञ्चवलयुननियु, अट्लुधरिञ्चनि वुण्ण मुनिष योजनमनियु, गानभगवद्गीत्यर्थमु सन्ध्यादि सर्वक र्ममुलयन्दु श्रीचूर्ण सहित ऊर्ध्वपुऱ्ऱ मुनु ब्रह्म त्रिय वैश्य शूद्र अनुलोमप्रतिलोमज अन्तरजातुलुनु धरिञ्चुकॊन वलयुननियु.

मु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. ब्रह्मचारिगृहस्थवानप्रस्थ सन्यासाश्रमुलु श्रीचूर्णमु धरिञ्चनियडलवार लमुखावलोकनमु चेयकूडदनियु. 8 ब्रह्म चारि गृहस्थ वानप्रस्थ सन्यासुलु सुमङ्गलीलु कन्यकलु वितन्तुवुलु मॊदलगुवारु ऊर्ध ऊर्ध्वपु मध्य श्रीचूर्णमु धरिञ्चुकॊनवलयुननियु. स्त्रीलु भ्रूमध्य मुनकु क्रिन्दु गा अर्ध चन्द्राकृतिगा पुण्डमुनु नन्दुकुमध्य श्रीप्रदमु गा नुण्डु श्रीचूर्ण मु दीपाकारमुग धरिञ्चुकॊनवलयुननि चॆप्पबडियुन्नदि. श्रीमदु भयश्रीमाक् वेदान्त देशिकुल सच्चरितरक्षयन्दु

  • “अतश्रुत्यादि विहतहरि पादादि संस्थानमेवभागव तैरुपाचेयमितिस्थि तं” अनि सायिञ्चियुन्नारु. वॆण्डियुश्री देवि भूदेवि नी ळा देवि मॊदलगु पिराट्टिमारुलु अत्या दरमुतो सर्वोपचारमुलु चेयुनदियै “अमरर् शॆस्निप्पूवाय्" ब्र ह्मॆन्द्ररुद्रमरुदर्क-किरीट कोट्लचे वन्द्यमै सनकादि योगिध्येयमै प्रप न्नजनकूटस्थुलगु आळ्वारुलु मॊदट “तुयररुशुडरडि तॊऱुडॆ” अ नितिरुवुळ्ळु मुनुगुरिञ्चि आनतिच्चि तामु आश्रयिञ्चुनपुडु “उनपाठङ्कूडु
विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

8—वासिष्ट संहितायां ब्रह्म चारि हस्था नां यती नांवनि सौ मपी/सुवासिनीना कन्यानांविधवा नामपिद्विजाः । श्रीचूर्णं सततं धार्यंऊर्ध्वपुण्ड्र स्यमध्यतः। धात्रीपत्रसमन्धार्यं श्री चूर्णं ब्रह्मवादिनारु ! अन्येषां क्षत्रियादीनान्तिन्त्रिणी दळसम्मितं. X——अर्ध चन्द्रकृतिस्त्रीणां धार्यं वुण्ड्रं भुवोरधः, तन्म ध्येडी व वद्धार्यं श्रीचूर्णं श्रीप्रिय शुभं.

330

प्रपन्नान स्थानभास्करमु. S दूरु कूराय्” अनियु “उन्नडि शेर् वण्णमरुळाय्” असॆयु " उन्न डिशेर् अडियेर् कावा वॆन्नाये” अनियु “पूवार् कल कळरुविनयेन् पॊरु९दु मारुपुणराय्” अनियु “उनपादं शेर् वतरिये नॆन्नाळ् ” अनियु “मण्णळन्दय जैत्तामरैकळ् काण् पदर्कु” अनियु “ऎन्नाळु न्नडिक्कळडियेन् `मेवुवदे” अनियु “नॊडियार् पॊयिदु मुनपादङ्काण नोला दा त्ते” अनियु “नोलादाल्तेरुन पादुकाण” अनियु “अडिये नुन पादमगलगि ल्लॆनिरयं” अनियु “उन्नडिक्कीड्रि अमर् ुपुकुण्डेन्” असियु इत्यादुल चे सर्वधा अविच्छिन्नमुग अनुसन्धिञ्चुनदियै“यन्मू द्ध्नि मेश्रुति शिरस्सुच भाति यस्मि न्न प्मन्मनोरथ पथस्सकलस्समेति, स्तोष्या मनः कुलधनं कुलदैवतं त, त्पादारविन्द नुरविन्द विलोचनस्य " अनुप्र कारमु वेदशिरस्सुन प्रकाशिञ्चॆडिपै, कुलधनमै कुलदैवमै सर्वमु नै युण्डुननीयनुसन्धिञ्चबडिनदै युण्डु सर्व शेषियैन श्रीमन्नारायणु नी तिरुवडीग ळे उ द्देश्यमु गानु, उपायमुगानु उपेयमुगानु, अध्यव सिञ्चियुण्डुवारलकु कात्यायन सारदोपनिषदादुलयन्दु जॆप्पबडिन प्रकारमु श्रीविष्णुवुयॊक्क चरणद्वयाकृतिनि धरिञ्चु कॊनुनदिये उचित मु. “धारये त्प्र यतस्सम्य गूर्ध ्वपुण्ड्रमतन्द्रितः, मृदैव वैष्णवःकु र्यावभा वेदन्द नेनवा, सभस्म नाकदेचीच्च, ऊर्ध्वपुण्ड्रं समाचरेत्” अनु प्रमाणश्लोकमुरीतिनि, वैष्णवुडु तिरुमणिचे ललाटमुनन्दु ऊर्ध्वपु मु धरिञ्चु कॊनवलयु अदि बॊत्तिगा दॊरकक पोयॆनेनि चन्दनमुचे नुञ्चु कॊनवलयु ने गानि, यॊकप्पुडुनु भस्ममुनु ऊर्ध्वपुण्ड्रमुगाधरिञ्चं डगदु, मरियुनूर्ध ्वपु मुपै चन्दनमु गानि भस्ममुगानि अञ्जनादु लुगानि येमात्रमुनुञ्चुकॊनकूडदु. श्रीमद्वेद मार्ग प्रतिष्ठाप नाचार्युलै युभय वेदान्तमु लयन्दु परीपूण ज्ञानमु गलवारै, सकल शास्त्रवित्तमुडै परमद याळुलै वेञ्चेसि युण्डिन श्रीमत् परमहंसेत्यादि, श्रीमान् मधुरमं गलं ऎञ्चार् ‘जीयरुस्वामि पुण्ण विषय विचारमुवच्चिनपुडु - देशदे शमुलन्दुण्डि अनेक संहितादुलनु तॆप्पिञ्चि उभय वेदान्त मुलयन्दु (0)

CL

प्रपन्नारष्टानभास्करमु. ज्ञानमुगलय नेक स्वामुलनु समक्षमन्दुञ्चुकॊनिचक्कग परिशोधिञ्चि निर्न . यिञ्चिनदि येमनगा, अन्दरु ललाटफलकमुलयन्दुञ्चुकॊनु तिरुमण् काप्पुसकल वेद सार मै अक्षरत्रयात्मकमगु प्रणवार्ध प्रकाशकमै युन्न दनियु “अकारश्चित्सरूपस्य विष्णोर्वाचक इव्यते, उकारश्चित्स्वरूपा याळि योवाचित थाविदुः, मकारस्तुतयोर्दास, इतिप्रणवलक्षणं” अ नित्यादुलचे भगवच्चास्त्रमुन आकारवाच्यडगु पॆरुमाळ्ळकुनु उकार वाच्युरालगु पिराटिकिनि मकारार्थभूतुलगु सकलात्मलु स्वतःदासभू तुलनि चॆप्पबडियुन्नदनियु, परमपदमुनन्दु पॆरुमाळ्ळु पिराट्टीमारुल …नु तनतीरु मेनि प्रदेशमुननुञ्चुकॊनि अनुभविञ्चुचु आनन्दसागरनि मग्नुलै युण्ड नायान न्दातिशयमुचे सर्व देश सर्वकाल सर्वावस्थलयन्दु सर्ववि धविग्रह परिग्रहम्बु सेसि सर्वविध कैङ्कर्यमुलु चेयुचुण्डॆडु तिरुवनं ताडिवान् ईयर्थमु नन्दरिकिनि तॆलियुनट्लु ललाटादुलयन्दु श्वेतमृ त्तिक चे धरिञ्चबडिन पॆरुमाळ्ळु तिरुवडिगळुनु, अन्दुकु मध्य रक्तवर्णह रिद्य्रचूर्णमुचे प्रतिष्ठिञ्चबडियुण्डॆडु पिराट्टि तिरुवडिगळुनु (१) “शॆन् रार् कुडैयां" इत्यादुल प्रकारमु, शैत्यसौगन्ध्य मार्दवमुलुगल “सर्परूपमुगानु ‘पद्मरूपमुगानु, शिरसावहिञ्चि आनन्दसागर निमग्नु लै युण्डेलागु श्रीवैकुण्ठगद्यलो “श्रीमत्पादार विन्दयुगळं, शिरसिकृ तन्ध्या त्वामृत साग रां तर्निमन्न सर्वावयवस्सु खमासीता” अनि सायिञ्चिन प्र्र कारमु, युण्डडमे सकलात्मलकु स्वरूपमनि, प्रकाशिं पजेसियुण्डुटयुनु, आतिरुवनन्ताळ्वार् अवतारविशेषमै “सकलवेदं

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

१—— शॆन् रार् कुडयां, इरुं ताळ् सिङ्गा सनमा०, निन्टाल् मरव डियान्नी कडलुळ्, यॆस्टुँपॊनयां मणिविळक्कम्पूम्पट्टां पुलुगु मणीयां तिरुमार् करवु, निवासशय्या सनपादुकांशुको पधानव रातपवार णादिभिः । शरीर भेदै स्तव शेषताङ्गतै, र्यधोचितं शेष तीर्य तेजनैः. पद्मास नेनविन्यस्तांहरेः पादाकृतिर्यथा, त धैवक्रियतां सर्वैः, लला टेतिमनोह रे.

प्रपन्नानुस्थानभास्करमु - गळॆलुं, सकलशास्त्रङ्गळॆलुं सकलमान आथ्वार् दिव्यप्रबन्धङ्गळिलुं सक लाचार्य पाशुरङ्गळॆलुं पागविडत्तिल्, ऒरु अधिकारिक्कु द्वयमॊकटिय मस्त्र मिल्लॆ, मिधुन मॊखीयवस्तुविल्लॆ क्कैङ्कर्यमॊक्रिय पुरुषार्थमिल्लै आ चार्याभिमान मॊऱिय मोऱो पायमिल्लॆ भागवतापचार मॊऱिय मोक्ष विरोधमिल्लै" अनि;सायिञ्चिनवारलगु श्रीउडयवरुल तिरुववतारस्थळमगु श्री पॆरुम्बूदूरिलो पिळ्ळ मणपमुन हरिपादाकृति यूर्ध्वपुण्ड्रमुनु वेञ्चेपु चेसि आदिगुव कॊन्नि प्रमाणवाक्यमुलनु अन्दरु तॆलिसिकॊनि युज्जी निञ्चुकॊरकुवर्ण मुतो लिखिञ्चबडिनवाटिनि इच्चट व्रायुचुन्नाडनु. (7) ब्रह्माण्डे — श्लो ॥ सर्ववश्लेषु मच्छक्ताः, कुर्वीर ऊर्ध्वपुकं - ता॥ सर्ववर्ण मुलन्दुण्डु नाभक्तुलु ऊर्ध्वपुण मुनुञ्चुकॊनवलयु. श्लो ॥ ऊर्ध्वपुञ्ज्ञ . ऋजुसाम्यालला टॆयस्यदृश्य ते चण्डालोपिनि शुद्धात्मा पूज्यएवन संशयः ता॥ ऊर्ध्वपुण्णमु ऋजुवु गानु सौम्यमुगानु यॆवरिललाट मुनन्दु दृश्यमानोवाडुचण्डालुडैनप्पटिकिनि, परिशुद्धुडुनु पूज्युडुनु अगुनु.

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

(१) श्रीमते रामानुजायनमः इन्द तिरुमण् श्रीमक् नारायणनुक्कु दीपं पोले प्रकाशिकयान पॆ रीयपि.राट्टियार् ’ पुरुष कार नूग ऎम्बॆरुमानुडय आफ्रिवा रागिर चरण ङ्गळिर ज्ञेयुम् ऎम्बॆरुमानुडय पादपीटत्तुक्कु अभिमान देव तैयानतिरु वनन्ताडिवासुडैय अवतारमाय् आळ्वारुक्कु पीटाभिमानियानमा रनडिपणिन्दुयि इ रामानुजन् मुगत्तालॆ शरणनगपत्ति इरुक्कु मिरा मानुज मुडैयार् नॆत्तियिले शात्तिक्कॊळ्ळुमदाय् “मध्येकर्णि कया युक्तं किञ्चित् फुल्लाम्बुजाकृतिम् ऎनु पाद्म संहितैयिन् क्रियापाद त्तिल् पत्तां अध्यायन्तिलुं “आम्भोजमुकुळाकारं पादंह्यङ्गुळसमि तम् ’’ ऎन्टुन्यासस्मृति उत्तरखण शीलुम् जॊन्न पद्मा कारनन पादत्तोडे

कूडिन दाय् कुण्डलीकृत सर्पसहरि पादद्वयाकारमान तिरुमण् काप्पु नडुनिल् व्यूह केशवन् पिराट्टि श्रीदेवित्वोचित लिङ्गमिद मेद सकृद्धार्यम् भागवल्ल श्री शठगोपरामानुज शेष (ईमध्य रॆण्डु पस्तुलु मलिनमै तॆलिय लेदु) एङ्गळ् रामानुजमुडैयार् वयित्तिलेशा त्तिकॊळ्ळुं तिरुमण् का प्पु “तधाकुऱ्यदिका श्लेषु पादस्तु चतुरश्रकम्” ऎन्टुव्यासो त्तरस्मृतियिल् ) नालामध्यायत्तिल् जॊन्ननल् शवुक्क मानषीटम्" (अन्त्यमुन रॆण्डु- पङुलु मलिनमै तॆलियलेदु कुण्डलीकृत सर्पाकारमु, चतुरश्रकपादमु, अम्भोज मुकुळाकारमु.

अला

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. नारदीये, सप्ततित मेध्याये ल्लो सर्पन्दृष्ट्वायधालो केददुँ रा भयसंयुताः, ऊर्ध्वपुङ्कितं तद्वत् कम्पं चेयमकिङ्कराः. ता॥ सर्पमुनुजूचि ते, लोकुलु यॆट्लु भयपडुदुरो अलागे ऊ र्ध्वपुण्ण मुधरिञ्चिनवारलनुजूचितॆ, यमकिङ्करुलु भयपडुचुन्नारु. पार मेष्ठ्य संहितायां “श्लो॥ द्विजराजन्य वणिजां शूद्राणाम्मनुज न्मनां एतत्सामान्यतः प्रोक्तं पितृदेवार्चनादिषु । शिखोपवीतव धार्य मूर्ध ्वपुण्ड न्द्विजन्मनाम् । विनाकृत श्छेद्विफलाः क्रियास्स र्वामहीपते॥ तस्तात र्वेषु कार्येषु धार्यं प्रस्यधीमतः, भूत प्रेतपिशाचादि कूश्माण्ड ब्रह्मरक्षसाम् ॥ रेवती पूतनामा तृथाढाकिनी गुह्यकादिनां, रक्षाकरं दुर्ग्रहाणां, संसार गृ हनाशनं, ऊर्ध्वपुण्ड्रात्परं नान्य दृष्टञ्ज्ञातं श्रुतम्मया !!

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. ता॥ ब्रह्मक्षत्रिय वैश्य शूद्र अनु जन्मादि सर्वुलु सर्वकार्य मुलन्दु ऊर्ध ्ववु मुधरिञ्चुकॊनवलयुननियु, आऊर्ध्वपुमुभूत प्रेतपिशाचादि दुर्ग हमुलनु दग्गर जेरनिय्यदनि चॆप्पबडियुन्नदि, ब्रह्मरातॆ——श्लो॥ पूजाकाल्चे चाू मेच सायं प्रातस्समाहितः, सावित्री जपकाल्चे वेदाध्ययनएवच, यजने भोजनेचैव शयने चवि शेषतः, मन्त्रानुच्चार्य विधिना, धारयेदूर्थ्वपङ्कं रक्षार्धं वंशवृद्ध्यर्धं, मङ्गळार्थञ्च पद्मज ता॥ प्रातस्सायङ्कालमुलन्दुनु, पूजाजप हॆूम वेदाध्य यन यजन भोजन शयन मन्त्रोच्चारण कालमुलन्दु, रक्षणार्धमु वंश वृद्ध्यर्धमु मङ्गळार्धमु ऊर्ध्ववुण्णमुधरिञ्चुकॊनवलयुननि चॆप्पबडि युन्नदि,

श्री-चूर्ण-वर्ण-प्रकाशिक

(आ) कात्यायन(3) नारदोपनिषत्तुलयन्दु — नासादि मॊदलु केश पर्यन्त मुऊर्ध्वपुण्ण मुश्रीविष्णुवुयॊक्क चरणद्वयाकृति गाधरिञ्चुकॊनवलयुननि यु, अन्दुकु वॆुकयङ्गुळमु गलपादमु युण्डवलयुननियु, तिरुवनं ताख्वान् अवतारमगु श्रीरामानुजमुलनु पादमुनकुनु हरिपादाकृ तिकिनि विच्छिन्नमु लेकुण्डुनट्लु धरिञ्चुकॊनवलयुननियु,धरिञ्चुकॊनवलयु क्रममु बुद्धियन्दु आगूढमगुटकु गानु पकयङ्गुळमु वेरुगल वृक्ष ‘मूलमुनन्दुण्डि रॆण्डु शाखलु कलिगिनटुल धरिञ्चुकॊनवलयुननियु, ह रिपादाकृतियगुआ रॆण्डु रेखलु’ द्वेशाखेहंसवर्णां”अनुप्रकारमुहं २— कात्याय

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)
कात्याय नोपनिषत् .
/ अध प्रणिपत्यकात्यायनोब्रह्माण मन्वयुज्ञ ! अधीहि… भा गवोमे कीं पवित्राणां पवित्रं ! केनवाकर्माणि सफलानि । यद्दुम्का रन्तपोमर्त्यानां केनसुक रेणा मृतत्वमेति सहॆूवाच ॥ तेन यो गीशृणु । भोपवित्रं सुलभं सुकरं 1 यद्विष्णुने त्रन्तत्रमृ त्स्नांश्वेता मुद्धृतासीत्युद्धरेत् । अमृतमे वश्वेतमृत्स्नाभवति! तां शुद्धजलेन प्रणवेन सङ्कर्षयेत् । देवपितृक र्माण्यारभमाणः । त

यानित्य मूर्ध्वपुण्ड्रम्बि भृयात्. 1 मन्त्रैः केशवादीनां तद्रोहि तङ्कर्म विफलं ! रक्षांसि गृष्णायुः । तदेवमभ्युक्तं भवति! नासादिके शान्तमूर्ध्वपुण्ड्र । विष्णोःस्थितस्यचरणद्वयाकृतिः । एकाङ्गुलम्पाद तरोरस्यमूलं ! तदुत्व न्नॆ द्वेचशाखे । तथैवच मध्याव काशोद्विरं गुलादन्यूनः। सःश्रीप्रतिष्ठायै श्रीहरिद्य्रयुतो हरिं वयति विष्णु नासह । आदित्य वर्जे श्रीपलेधारयेत् । तज्जलेनश्री बीजेन सम्मृज्यत त्सूक्ष्म रेखां धारयेत् । सश्रीमान् भवति । तद्द्वेशाखेहंसवणेक्षा ! गायत्री त्रिष्टुप् छन्द सेआत्म परमात्म दैवते । दर्शपौर्ण चूसि केष्टापूर्ति क्रिये । भुक्तिमुक्तिफले । सारेखा वर्णा । गायत्री छन्दः आनन्दक्रिया मृतत्वफला ! अयंवुण्ड्रविधिः ! एवंविदित्वा योधारयतीसवै दिको भवति । ससर्व कर्माक्षोभवति । कायि कात्पातकात् । फूतोभवति 1 सवि ष्णुसायुज्यमवाप्नोति । यएवं वेदेक्युप निषत् । सहनाववतु, 3श्री नारदोपनिषत्. I ण अधप्रणिपत्यनारदो ब्रह्माणंयुञ्जीत, अधीहिभगव मेकिं पनि त्राणां पवित्रं केनवाक र्माणि सफलानि, दुष्करं तपोमर्त्यानां, केन सुक रॆणा मृतत्वमेति, सहॆूवाच, साधु तॆनयोगं, शृणुसु पवित्रं सुलभंसुकरं, यद्विष्णोःयेत्रं, श्वेतमृदाशुद्ध्युद्ध ठेत् , अमृत मेम श्वेतमृद्भवति, तांशुद्धजलेन प्रध मेच घ्नति, मूलमन्त्रद्व यञ्चवि स्टोर्नु कङ्गन्ध द्वारनु ध्ये ताभिरभिमन्त्रयॆत्, देवपितृकर्मण्यारम्भ नू णः, तधानित्यमूर्ध्वपुण्णं विकुर्यात् मन्तै केशवादीनां तत्त त्कर्मविफलंसभवति, रक्षांसि सृणीधरः, तधैवमभ्युतानां, नासादिके शान्तमूर्ध्वपुण्ड्रं विष्णोःस्थितस्यचरणद्वयाकृति, आयत मेकाङ्गुलं,

पादतरोस्समूले, तदुत्प स्ने द्वेशाख, तधैवचधृतंविष्णुना, आदित्यक र्मतप सेतिहारीतश्रीफला धारयेत्, तज्जलेन, श्रीवीजेन संसृज्यतत्सर्वले खाधारयॆत्, हंसवर्ण ्य गायत्री त्रिष्टुप् छन्द सेजीवात्म परमात्मा दै वत्ये, लक्ष्मीनारायण दैव त्येव, दशपूर्णा पूर्णमासेष्ट के, इष्टापू र्तिक्रिये भु क्तिमु क्तिफले, सारेखाश्रीवर्णा, गायत्री छन्दः, श्री देवत्या, आ नन्दक्रिया अमृतत्वफलाय एवम्विद्वान् धारयति, सवैदिकोभवति, स र्वकराक्षोभवति अने न तॆजस्वी ब्र ह्म वर्चस्वीभवति कायिक, वाचिकमानस पातका त्पूतोभवति, विष्णस्सायुज्य मवाप्नोति, यएवं वेद, इत्युस निषत्,इति नारदोपनिषत्समाप्ता, हरिःओम्,

Bo प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. समुव लॆधावळ्यमुग नुण्डवलयुननियु नन्दुकुमध्य रॆण्डु व्रेळ्ळ वॆडल्पुग लविशाल प्रदेशमुण्डवलयुननियु, आमध्यप्रदेशमुनन्दु श्रीसम्बन्धमैनह रिद्राचूर्ण मुतो सूक्ष्म रेखगा पीराट्टिनि प्रतिष्ठिञ्चवलयुननियु " सा रेखा श्रीवर्णा” अनुप्रकारमु आश्रीचूर्ण रेखमनुनदि श्री देवियॊक्क वर्ण मुगनुं डवलयुननियु स्पष्टमैयुन्नदि. ण

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. BO

पिराट्टि पॆरुमाळ्ळ तिरुमेनिकान्तुलु विचारिञ्चु नॆडल

बृहदारण्ये — “तस्य हितस्य पुरुषस्यरूपं यधामहारजनं वासोयधापान्द्वाविकं, यधैन्द्रगोपोय राग्न्यर्चि र्यपुण्डरीकंय थासकृदित्युक्तं, सकृदिद्युक्ते वहीचा अस्यश्रीर्भवति” अनि श्रियःपति दिव्यमङ्गळ विग्रहमुनन्दु, महारजन वास पाण्ड्वालिक इन्द गोपअ ग्निविद्युत् पुण्डरी कादि वर्ण मुलुनु. श्रीसूक्तमुनन्दु “पद्मवर्णां” अनियु “हिरण्यवर्णां” अनियु “चन्द सूर्याग्निवर्णाभां महालक्ष्मीमु पास्म हे”अनियु श्रीदेवियॊक्क तीरु मेनियन्दु हिरण्य पद्मचन्द्रसू र्याग्नि वर्णमुलु प्रकाशिञ्चुचुन्नट्लु चॆप्पबडियुन्नदि. तत्व प्रतिपाद कशास्त्रमुलकण्टॆ, मयर् वरमदिनलमुगल तत्वदर्शिकुलगु आळ्वारुलुत गिनज्ञान चक्षुस्सुलचे प्रत्यक्ष समानाकारमुग चूचि अनुभविञ्चि आनतिच्चि न श्रीसूक्तुलु प्रबल प्रमाणमुलगुटचे अन्दुन " ऎन्नीलमुगिल् वण्णर् कॆन्टं” अनियु; “कारार् करुमुगिल् पोल् यॆन्नम्मान् कण्णनुक्कु” अनि यु “मुगिलुरुवं ऎम्मडिगळुरुवन् दाने” अनियु “मिन्नुमाम अतवयिुं मेगवण्नां” अनियु इत्यादुलचे श्रियःपतिकि काळ मेघुनिभश्याममगुव र्णमे प्रधानमुगनु, “ कमलमलर् मेल् श्रेय्याळ्" अनियु “पूमे य शेम्मादु” अनियु “शॆय्यवळ्" अनियु, इत्यादुलचे श्रीदेविकि ‘नॆर्र निवर्ण मे प्रधानमुग नुसायिञ्चबडियुन्नदि.

35

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 1 अनेक ग्रन्धमुलनु चूचि सङ्ग्रहिञ्चिन चूडामणि निघण्टुन. “माक्कडल् पिरन्दकोदै मावरिप्पीरियै शॆय्याळ्” अनि चॆप्पियुण्डड मुनन्दु “शॆय्याळ्" अनिश्रीलक्ष्मी देवियॊक्क रूपमु ऎर्रगानु. “कलै मगळ् पनुवलाट्टिगाय त्रीज्ञानमूर्ति, युलगमा ताखि रोमि, यॊळ्ळियु वॆळ्ळ मॆय्याळ्" अनि चॆप्पियुण्डडमुनन्दु “ वॆळ्ळ मॆय्याळ्” यनि सरस्वती देवियॊक्क रूपमु तॆल्ल गानु. “परैशिवै गौरि मुक्कट् पार् स्पति यॊडुभवानि” अनि चॆप्पियुण्डड मुनन्दु “गौरि” यनि पार्वती देवियॊक्क रूपमु पच्चगानु; इट्लु ई मु ग्गुरिवर्णमुलनु चॆप्पम्बडियुन्नदि. 1 “गौरि” गौरवर्ण त्वात् गौरियनि अमरमुनकु गुरुबालप्रबोधिकयन्दु अर्धमैयुन्नदि. व्याख्यानमगु मरियु, काञ्चीपु राणमुनन्दु — “पच्चिळङ्कोडी मादॊरुपालवळर्, नच्च रावणिनम्बर् नवि त्तिय" अनि चॆप्पबडियुन्नदि.

श्रीसूक्तोक्तिः

इक पिराट्टिकी श्रीसूक्तमुनन्दु चॆप्पिन पद्मवर्णमुनु विचारिञ्चु नॆडल

श्रीगुणरत्नकोशव्याख्यानमुन “पद्मवर्णां" अनु वाक्यमुनकु “प द्मसमविग्रहवर्णां” अनि चॆप्पबडियुन्नदि. मरियु आरवपदि पदियवतिरुवायिमॆट्री रॆण्डव पाशुरमु.“शेरा ९च्चुनै तामरै, शॆक्षादीमलकुन्तिरु वेङ्गडत्ताने” अनुवानिकि, शेरुक ळाल् शेरुकळाल् न्दुयिर् न्दुळ्ळशुनै कळिले तामरै कळानपै शेक्षा दीप्पो लेमल रानिर्कुं अनि सायिञ्चिन प्रकारमु शॆन् दामर यॊक्क वर्ण मुऎर्रगानुण्डुनदि यन्द रिकीनि प्रसिद्धमैयुन्नदि.

श्रीसूक्तमुनन्दु चॆप्पिन हिरण्यवर्ण मुनु विचारिञ्चु नॆडल

श्रीरामायणमुनन्दु, किष्किन्धाकाण्डमुन नलुबदि रॆण्डव सर्ग मुनन्दु__” तेषां मध्येस्थितो राजा मेरुरु त्तरपर्वतः, आदि त्येन प्रस न्नेन शैलोदत्तशरः पुरा, तॆनैवमुक्त शैलेन्द स्सर्वप वत्वदाश्रयाः मत्प्रसादाद्भविष्यन्ति दिवारात्रञ्च काञ्चनाः, त्वयि मेचापिषत्स्यन्ति देवगन्धर्वदानवाः, तेभविष्यन्ति रक्ताच प्रभयाकाञ्चन प्रभाः” अनि सूर्यभगवानुलु, रक्त काञ्चन पर्वतमगु मेरुवुनुचूचिनिन्नु आश्रयिं.

प्रपन्नान स्थानभास्करमु.

33 ‘चियुण्डु सर्वमुलकुनु, नीवद्द वच्चि वसिञ्चॆडु देवगन्धर्व दानवुलकुनु नीयॊक्क—र क्त काञ्चनप्रभमु कलुगुगाकयनि अनुग्रहिञ्चिनट्लुनु. मरियु सुन्दर काण्ड प्रथम सर्ग मुनन्दु “आदित्योदयसङ्काशैरा लिख्छरिवाम्बरं,त प्तजाम्बूनदैशृङ्गैः पर्वतस्य समुर्धि तैः, आकाशं शस्त्रसङ्काशमभवत् काञ्चनप्रभं" अनि तिरुवडिलङ्ककु वेञ्चेयुनपुडु, वारु विश्रमिञ्चि पोवुनटुल जेयुटकै आदित्योदयकान्तिगल तप्तजां ‘बूनदशृङ्गमुलुगल मैनाक पर्वतमु पैकिलेचिनपुडु नल्लनि आकाशमु आत स्तजाम्बूनद प्रभयुगलिगिनदै प्रकाशिञ्चिनदनि चॆप्पबडियुन्नदि. श्रीमहाभारतमु, भीष्म पर्वमु पञ्चमाध्यायमुनन्दु “परि मण्डलस्म योर्म ध्ये मेरुककनक पर्वतः, आदित्यतरुणाभासः, विधूम इव “पावकः” अनि भूमध्यमुन कनक पर्वतमगु मेरुवुयुण्डुनट्लुनु अदि बालसूर्युनिव लॆप्रकाशिञ्चुचुण्डुनट्लुनु “सवै विचिन्तयामाससौवर्णाक् वीक्ष्यवायसाक्, मेरुरु त्तममध्या नामधनूनां चपक्षिणां, अविशेष करोयस्मात्, तस्मादेनं त्यजाम्यहं" अनियु कुङ्कुमाङ्कित वर्ण मु X ल पॆरियतिरुवडि मेरुवुयन्दु रक्त काञ्चन प्रभयुगल काकमु मॊद लगुवानिनिचूचि उत्तम मध्यमु अधममुलगु पक्षि जातुलकु वॆळवि शेषमु लेक ने समानमुग महन्मेरुवु चेसि युण्डुटचे इच्चट नुण्ड कूडदनि पॆरियतिरुवडि कोपगिञ्चि पोयिनट्लुनु. मरियु स प्तमाध्यायमुनन्दु “तत्रजाम्बूनदन्नाम कनकन्देव भूषणं, इन्द्र गोपक सङ्काशञ्जायि तेभास्करन्तुतत्" अनि वेयिन्नि यॆनिमदिव न्नॆ गल मेरु स्वर्णमुनकै ननु नतिशयिञ्चिनदै देवतलु भूषण मुलुग चेसि धरिञ्चुनदै इद्दगोपसमान प्रकाशमुगल दैयुण्डुनदि जां बूनद स्वर्णमनि चॆप्पबडियुन्नदि.

श्रीभागवतमु, दशमस्कन्धमु षोडशो ध्यायमु नन्दु – यस्यना भ्याम वस्थातस्सर्वतस्सौवर्ण ःकुलगिरि राजो मेरुः अनु भूनाभियन्दुस्व र्ण पर्वतमगु मेरुवु०डनट्लुनु “सदामरलोकाभरणं जाम्बूनदं सुवर्णम्भवति यदुहिवावविभुधादयः सहयुवतिभिः मकुटकट ( F ) नाम

३४ प्रपन्नानष्टानभास्करमु. कटिसूत्राद्याभरण रूपेणथारयन्ति" अनु प्रकारमु अचट अवर लोकाभरणाहि जाम्बूनद स्वर्णमु उण्डुनट्लुनु अन्दुचे देवतलु देवस्त्रीलु मकुट कटकटि सूत्राद्या भागणमुलु चेसि धरिञ्चुनट्लुनु चॆप्पबडियुन्नदि. तिरुवायिमॊखी मूडव पदि मॊदलु तिरुवायिमॊर्रि रॆण्डव पाशुर मु— “शुट्टुरै तनन् पॊन्दरुन्तिरुमेनि यॊळीयॊन्वा” उपमानमाग षोरादॆन् गै क्कु शिक्षिक्कि रार् “शुट्टुरैत्त” कायिच्चियोडपै तननान पॊन् उन्नु डैय स्वाभाविकमान दिव्य विग्रहत्तिकॊळि क्कॊप्पागादु, इत्तनैशिकि त्तालायित्तु वॊप्पागचॊल्ल पात्तम्पोराददु " “रुक्माभं” ऎन्नकडवदि रे" इन्दुकु जीयर् अरुम्पदमुनन्दु. “प्रकासितारंस र्वेषा मणीयां समणीय सां, रुक्माभँस्वप्न धी गम्यंविद्यात्तुवु रुषम्परं “इति मान वेद्वाद शेध्याये—— “रुक्माभं” ऎन्आरदु चन्द्रवन्मुखं ऎना :प्पोले दर्शनीय तै यैप त्तवादल् “मयूर श्रीवासदृशं” ऎन्गिर पडि ये श्याममाय् शि शिवन्दुमीरु कै ्क-यालॆ मयूर ग्रीवा सदृशतमै पत्तवा दल् हिरण्यवर्लै यानपि राट्टि योशेर्तियालॆ यादल् “हिरण्मयः R पुरुषः” ऎन्गिर. अ न्त रादित्य पुरुष विषयमातल्- “स्वप्न धीगम्यं मानसज्ञानगम्यं” अनियु. ये मरियु मूडव तिरुवायिमॊऱियन्दु “शोदियागि” अनु अयिदव पाशुरमुनकु, निरवधिक तेजोरूपमान तिरु मेनियै युडयनाय् “नील तोयदमध्यस्धा" ऎन्नाषिर्क्कच्चॆयि “पीताभा” ऎन्जदु अदावदु `श्रमहरमानवडिपै पुगर् मुट्टाकिट्टिरुक्कु मॆन् गै " अनियु, त्ताल् इन्दुकु अरुं पदमुनन्दु —“शोदि" ऎन्ट कौल् पलित अरुळिच्चॆयि गीरार्—निरवधिक तेजो रूपमान इत्यादि, रक्त वर्णंहि तेजः, श्यामळः खलुविग्रहः तस्माच्छ्यामळस्यविग्रहस्यरक्तवर्ण तेजोरूपत्वङ्कथम भिधी यत इत्यत्राह, नीलतोय चेति ऎन्टुं मयिल् कऱत्तुच्चायैपोले शिवन्दि रुक्कुमितिभावः. ऎन्टुं “यद्वापीताभां ऎन्रदु पिराट्टियोट्टॆचेर्ति या लेयादल् " अनियु चॆप्पम्बडियुन्नदि. र

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. “शॆम्बो न्नेतिग णं तिरुमू र्तियै” अनिन्नि “आणिच्चॆम्बोन् मेरियॆं दाय्” अनिन्नि आळ्वारुलु सायिञ्चियुन्नारु. . तिरुविरुत्तमुन लाX व पाशुरमु “इरुतोडित्यादि” इरुळो डॆवस्थु सस्धित्तुमात्तत्त शॆम्बॊन् पोले श्लाघ्यमान आदिश्य सैयायित्तुमुडित्तु कॊण्डु मालेवन्दु तो त्तित्तु अनियु - अमलनाधप्पि रान् रॆण्डव मूडव पाशुरमुलन्दु आरैच्चिवद्द वाडै”” “उडैयार् न्दवाडै” “शेक्रमा मुगिल् तिरुमेनिक्कु पर भागमा नपीताम्बरम्” ऎन्टुं" अब्धिपोल् निरडैयं" सन्या रागं पोलेखरुन्दु ळ्ळ तिरुप्पीताम्बरमुं “अरैच्चि वन्दवाडै यॆन्टदु पिन्नाट्टु गिर पडि” अनि सायिञ्चियुन्नारु. वन्नॆमीरिन हॆच्चगु नॆर्रनि बङ्गारमुनकु सन्ध्याकालपु, सूर्युनि, श्रीहरितिरुप्पी ताम्बरमुनकु सन्ध्यारागमुनु समासमुग आचार्युलु’ आन तिच्चियुन्नारु. आचार्य हृदयव्याख्यानमुनन्दु - भगवद्विग्रहमुं, आदित्यमण्ण लमुनगिर यिरं डैयुं तन्निरमाम्बडि पण्णुगिर शिवन्धनिर तैयुडय भौगैयाले “हिरण्यवर्णं" इत्यादिप्पडिये, “कमलमलर् मेर् नॆय्या ळ्” ऎन्टु निरूपकमाम्बडि यिरुप्पाळॆय्, अनिसायिञ्चिन दानियन्दु हिरण्य वर्ण मनुदानिकि पैन चॆप्पिन ऎर्रनि वर्णमुगलदनि चॆप्पुटकु अविरो धमुग, श्रीभारतमुन चॆप्पबडिन, इन्द्र गोपसमान र क्तहिरण्यवर्ण मुग ग्रहिञ्चवलयुनदि आवश्यकमुग नुन्नदि. वॆण्डि अञ्चुलक आसुवर्णमु पिराट्टि तिरुमेनिवर्णमुनकु समासमनि ग्रहिञ्चक निप्पुडु मनकुनङ्गडिवीधिलो दॊरिकॆडु अल्पन न्नॆगलमट्टबङ्गारमनि ग्रहिञ्चुनदि. युचितमु कानेरदु. हारीतस्मृतियन्दु_ “वामाङ्के चिन्तयेत्तस्य, देवीं कमललो चनां, तरुणींसुकुमाराङ्गीं, सर्वलक्षण शोभितां, तप्तकाञ्चन सं काशां, पीनोन्नतपयोधरां" अनि श्रीदेवि तप्तकाञ्चन कान्तिगलदनि चॆप्पबडियुन्नदि.

31

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु “लक्ष्मीम् श्री राब्धिकन्यां त्रिभुवनजननीम्, विष्णुवक्ष स्थलस्थां, पदाम्प द्यायताक्षीन्निखिलशुभक रां पर्मिनीं पद्महस्तां, नानारत्नोत्तनड्यैः कनकविरचि तैः भूष नैः भूषिताङ्गीं, देवीं चालार्कवर्णां सुरमुनिव रदां विष्णुपत्नीं नमामि. अनि श्रीलक्ष्मी सहस्रनाममुलयन्दुवी राट्टिबा लार्कवर्ण मुग नुण्डुनट्लु चॆप्पबडियुन्नदि,

श्रीसूक्तमुनन्दु चॆप्पिन सूर्यवर्णमुनु विचारिञ्चु नॆडल,

“शॆय्यदोर् नायि त्तॆ काट्टि शिरीधरन् मूर्ति ई डॆक्ट्लुं” “कालै पॊऱुदुलु; ळ्ळ बालसूर्य नै क्काट्टि श्रीयः पतियनु डैयमूर्ति ई दॆस्टुं” अनिआळ्वारु लुसायिञ्चियुन्नारु. כל किष्किन्धा काण्डमुनन्दु XF व सर्गमुन “तत्रकश्चिन्म यादृ वस्सू र्योदय समप्रभाम्, स्त्री यमादाय यमादाय गच्छन्वैभिन्नाञ्जनच य प्रभः" अनि सम्पातिकि, अतनि कॊमारुडु, रावणुडु बालसूर्युनिवलॆ प्रकाशिञ्चुचुन्न यॊक स्त्रीनि ऎत्तुकॊनिपोवुट तानु चूचॆननि चॆ प्पॆनु.

श्रीसूक्तमुनन्दु चॆप्पिन चन्द्रवर्णमुनु विचारिञ्चु नॆडल

श्रीभागवतमु दशमस्कन्धमुन २९व अध्यायमुनन्दु “तदो दुराजः ककुभः क रैमु खं, प्राच्याविलिम्पन्नरुणेन शन्तमै, सचर णेनामुद गाच्चुचोमृजक्, प्रियः प्रियाया इव दीर्घ दर्शन दृष्ट्वा कुमुद्वन्तम खण्डमण्डलं, रमाननाभं नवकुङ्कुमारुणं, वसन्त. त्कोमलगोभिरञ्जीतं, जनौकलं वामदृशाम्म नोहरम्” अनु नवकुं कुमारुण वर्णनुगु पिराट्टितीरु मुखमण्डलमुवलॆ नुण्डॆडु शरत्कालमु नन्दु, सन्ध्याकालमुन उदयिञ्चिन चन्द मण्णलमुनुचूचि गोपिनरु लकु कण्णक् चेसिन प्रतिज्ञनतनिकि ज्ञापक मैनदियनि चॆप्पबडियुन्नदि.

श्रीसूक्तमुनन्दुचॆप्पिन अग्निवर्ण मुनु विचारिञ्चु नॆडल

तेजस्सुकु वर्णमु “भास्वर शुक्लमनि” तार्किकुलु चॆप्पुचुण्डपू र्वाचार्युलु ( तेजस्सुकुनिरं शॆवप्पु) तेजस्सुकु वर्णमु, मॆरुपनियु, तेजः पदार्थमुलन्दु वर्ण भेदमु पदार्थान्तर संसर्गजमनियु तेजस्सुभौमाधि भेदमुचे बहुविधमुलनियु, अनगा भौमं दिव्यं औदर्यं आकरजं ध..

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. 32 अनु भेदमु चेयनियु, आकरजं सुवर्णादि अनियु, तत्वत्रयव्याख्यानमु नन्दु सायिञ्चियुन्नारु. अन्दुना नावर्ण मुलुगल पृधिवी भागमु चेरि ना नावर्ण मुलुगनुन्दु कॆम्पुलकैननु, अग्नि यॊक्क रक्तवर्णमुनु कलिगिनदै. प्रकाशिञ्चॆदु ऎर्रनि वर्ण मुगल कॆम्पु यॆट्लु श्रेष्ठमै युन्नदो अट्लुना नावर्णमुलुगल पृधिवीभागमु चेरि युण्डुटचे नानावर्णमुलै तो चॆडुष सिमिबङ्गारमु, तॆल्लनि बङ्गारमुनकण्टॆ अग्निवलॆ नॆर्रनिकान्तिगल यॆ र्रनि बङ्गारमे श्रेष्ठमैन बङ्गारमुग नुन्नवि. गनुक पिराट्टि तिरुमेनिसं ध्याकालपु सूर्युनिवलॆ युण्डॆडु वेय्यिन्नि यॆनिमिदिन न्नॆकु पैबड्डव न्नॆ मीरिन इद्द गोपसमानमगु ग्लाघ्यमैन यॆर्रनिबङ्गारमुवलॆनु, कॆन्दा मरपुष्पमुवलॆनु, शरत्काल बालसूर्य बालचन्दु लवलॆनु नुण्डु तिरुमे निकान्तिगलदनि युनु, कुङ्कुमपुव्वुव लॆ मिक्किलि ऎर्रगानुण्डॆडु कान्तिगल दनियुनु, स्पष्टमैयुन्नदि शिल्पशास्त्रमुन — “अभयवरदहस्ते अब्जयुग्मण्डथाने सरस कम लना सॆ रत्नताटङ्कभूषे अरुण सदृशव र्लॆ अच्युत प्राणनाथे, सकलवि बुधवं द्ये श्रीसिद्धलक्ष्मीनम स्ते” अनुप्रकारमु श्रीमहालक्ष्मि यॊक्क तीरु मेनिवर्ण मु अरुणवर्ण मनि चॆप्पबडियुन्नदि. “श्रीभूनीळादि भगव च्छास्त्रमुन मन्त्रवर्ण मुलनु चॆप्पुनवुडु मन्त्रांश्चक्रमाद्वये ्यचतुर्मुख" अनि आरम्भिञ्चि “रक्तवर्ण इतिख्यातो. लक्ष्मी मन्त्रश्चसर्वदा” अनि पॆरिय पिराट्टियार् मन्त्रमुनकुर_क्तवर्ण मुनु चॆप्पबडियुन्नदि..

इन्दुव्रायबडियुण्डु आळ्वाराचार्युल श्रीसूक्तुलनङ्गीकरिञ्च लेनि, दर्शन बाह्युलुगा वलसिवच्चुनुगावुननु, अङ्गीकरिञ्चिय पार्धमुलनु चेसि `रेसि दर्शनकुदृष्टुलु गावलसिवच्चुनु गावुननु, केवल तर्कमूलमु, वे दप्रति पाद्यार्थमुनकु बाधकमुगादु गनुकनु श्रुतिसिद्धार्धमुनन्दु लौकि कप्रमाण सिद्धार्धसाम्यमुप्रसङ्गिञ्चदुगनुकनु, ऎप्पुडुनु व न्नॆमीरिन श्रे ष्ठमगु ऎर्रनि बङ्गारमुनु नाण्यमुलुग जेसि चलामणि चेसॆडु वाडुक लेदुगनुकनु वन्नॆगल मट्टबङ्गारमुनु चूचि, बङ्गारपु वर्णमु फलानिदनि अग रादुलयन्दु व्रासियुण्डुटयेगाक वेरुकादु — रक्तमु चॆडकुं

30 प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. दुवारिनिचूचि यॆर्रगा नुन्नारनि चॆप्पुटचेतनु, कामाल मॊदलगुव्या धुलचे रक्तमु चॆडि युण्डुवारिनि, विश्लेषव्यसनमुचेतनु, विरहव्यसन मुचेतनु देहमु तॆल्ल बारियुण्डुवारिनिचूचियट्लु चॆप्पनन्दुन, पित्तनीरुक लिसि पसिमिगातो चॆडु_स्त्रील देहवर्ण मुनुपी राट्टितिरु मेनिवर्ण मनि चॆप्पुटयु चितमु गादु. गुणमुनुबट्टि सात्विक राजस तामस वस्तुवुलनु निरूपिञ्चकनल्ल वर्णमुगल वस्तुवुलनु तामसमनि परित्यजिम्प तलचि रेनि साल ग्राममु कस्तूरि नेरेडुपण्ड्लु मॊदलगुनवियुनु येर्रवर्ण मुगलवस्तुवुलु राजसम नि वर्णिम्पतलचि लेनि कौस्तुभमु काषायमु कुङ्कुम पुव्वु कॆञ्चामर चॆङ्गलुव मॊदलगुनवि त्यजिञ्चवलसिवच्चुनु. मरियु श्वेतवर्ण मुगलवस्तुवु लु सात्विकमण्टि मेनि समुद्रपु नुरुगु काकि गुड्लु मॊदलगुनवि परिग्रहिं चवलसिवच्चुनु. • वर्णमुलु सप्त पञ्च चतुः सङ्ख्यलचे ननेक पक्षमुलुगानुण्ड श्रुति अजामेकां"लोहित शुक्ल कृष्णां बह्वीप्रजाञ्जनयन्ति" अनियु “यद ग्नेरोहितTं रूपं ते ज स्तद्रूपं यच्छक्षं तदपांयत्कृष्टं तद न्नस्य ” अनि चॆप्पॆडु श्रुतिननु सरिञ्चि पीतवर्णमुनु रक्तवर्णपु अवां तर भेदमुग गॊनि मूडुवर्णमुलुगा सङ्ग्रहिञ्चियुन्नारु. बङ्गारमु ऎरुपु पसुपु तॆलुपु वर्णमुलु गलिगि युण्डुनट्लु आरुमासमुलु पैरुचे सिन मुदिरिन पसुपु रक्त वर्णमुगनु मुदरनिदि पसिमिगनु तॆल्लगनुनुन्नदि. चूर्णाभि षेकार्धमुग चेयुमनि चॆप्पिन प्रकारमु जेसि, पॊर मेश्वरसं हितीयन्दु—“विष्णु देहप रामृष्टंयच्चूर्णंशिर साव हेत्, सोश्वमे धफलम्प्राप्यछिन्लुलो के महीयते" अनि विष्णु देहमुनन्दु ‘समर्पिञ्चिनीर सावहिञ्चिनटुलयिते अश्वमेधफलमुनु पोन्दि. विष्णुलोकमुनन्दु वसिं चुतुननि चॆप्पबडियुन्नदि. इकनु ऊर्ध्वपु मध्यधरिञ्चुमनि चॆप्पिन विष्ण्वर्पित र क्तवर्ण हरिद्रा चूर्णमु चेयुक्रममु, अविध रिञ्चुकॊनुक्रममु निन्दुविवरिम्प बडुनु.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. BF.

  • नारद संहितयन्दु
  • उत्तरायणमुनशुक्ल पक्ष शुभदिनमुनं दु, पूर्वाहमुन स्नानमु चेसि कर्तव्यमुलनु तीर्चुकॊनि तानु पैरु चे सॆडु स्थळमुनकु पोयि चतुरश्रमुगा दुन्नि अयिचुविधमुलगु आकुलतो गोमयमुनु उञ्चि मूडुमारुलु भूमिनि सममुचेसियन्दु श्रीबीजमु चे नभिमन्त्रिञ्चिन हरिद्राबीजमुलनु नि त्तिआरुनू समुलु पैरु चेसि, मुदि रिन वॆनुक आपसुपुनु मञ्चि शुभदिनमुनन्दु त्रोव्वियॆत्ति शुचिय गुस्थान मुनन्दुनिचि जलमुचे शोधिञ्चि वाटिनि तुण्डिञ्चि वारमुरोजुलु नीडलो आ रपोसि चॆच्मुलेकुण्डुनट्लु चक्कगा वॆण्डिन पिदप वाटिनि मुम्मारु मर्दिं चि अयिदुमारुलु वस्त्र कायमु पट्टि, अन्दु श्रीकृष्णतुलसि चूर्णमु पच्चक र्पूरमु कुङ्कुमपुव्वु कलिपि श्रीबीजादुलचे नभिमन्त्रिञ्चि वुरुषो त्तमुनिवि धिप्रकार माराथिञ्चि पुष्पधूप दीप नैवेद्यमुलु चेसितदनन्तरमु स्तोत्र गीतप्रदक्षिणमुलुचेसि, श्रीचूर्ण मुनु आराधिञ्चि विधिप्रकारमु अभिषेकमु चेसि वाटिनि बिल्वकरण्डमुनन्दु निचि धरिञ्चवलयुननियु. नारिकेळमुमॊ ण
विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

महारत्नको शेब्रह्मनारदसंवादे - नारदः. भगवत् : देव देवेश सर्व देव नमस्कृत । श्रीचूर्ण धारणविधिम्वदत्वम्म मतत्वतः"ब्रह्म"त्रुणु नारदत ल्वेननि चूर्णस्य धारणं ! यधो गंविन्लु नापूर्वं ममसर्वार्ध दं शुभम् । उत्तरायण गेसू र्येशुक्ल पक्षेशु भेह नि । पूर्वाप्ले प्रयतस्नात्वा । स्वयङ्गच्छेत्सत्तुनिष्कुटं ! खात्वा दण्ड प्रमाणन्तुचतुरस्रं महीतलम् । गोमयन्तत्रनिक्षिप्य पञ्चपल्लव संयुतं 1 कृत्वालवाल त्रितय मेकंवापिय धाबलम् । निपपेत्तत्रबीजा निहरिद्रायाळ्ळुचीनिवै । श्रीबीजेनाभिमं त्याध तानि बीजानितद्दि ्वजः । गाय त्याविष्णु गायत्र्याश्रीगायत्या भिषेचयेत् । समुत्प स्नेव्वङ्कु रेषु सुरक्षंवर्थयत्नतः । षाण्मासं पञ्चमासंवा वर्दयित्वा प्रयत्नतः ततःशुभदि नेप्राप्तेस्नात्वा प्रयतमानसः । आलवालस्य बीजानि खात्वा दायशुचिस्थ ले । निधायतत्र सर्वाणीततः प्रयोळ्यवाग्यतः । खण्डङ्खं डन्ततः कृत्वाखड्गन शुचिनाद्विजः । तानिबीजानि सर्वाणिछायाळो षेण शोषयेत् । सप्ताहं वाधपञ्चाहं शोषयेचात पंविना 1 एवम्सम्य

क् शोषि तानिहरि द्रायाशुदीनिचे उलूखलेशुचौ न्यस्यमुस लेनचमद= ये त् । शतवारं षष्ठिवारं त्रिंशद्वारमधापिवा । मर्दयित्वातु बीजानि शोधयेद्व स्त्रशोधनैः । पञ्चवारन्त्रिवारन्ना कृत्वावस्त्रेणशोधनं 1 श्रीकृष्णतुळसीचूर्णं कर्पूरङ्कुङ्कुमन्तधा मिश्रीकृत्यच चूर्णेन श्री बीजेना ‘भीमन्त्रच । श्रीसूक्तेनाभिमन्त्र्याध प्रोक्षयेच्छद्विजो त्तमः । अष्टो त्तर सहस्रं वाशतमष्टोत्तरन्तुवा ! लक्ष्मी पञ्चाक्षरञ्जप्त्वा श्रीबीजेना भिमन्त्र्यच श्रीचूर्णं संस्पृशेत्ततः । एवमृत्वानि शाचूर्णं ! श्रीप ! !. तिं पुरुषोत्तम, आराध्यनिधिवद्द दैः । पुष्पैःधू पैकित राद्विजः । नै वेद्य्वैविदैश्चैवस्त्रात्रैर्गितैः प्रदक्षि णैः। आराध्यवततःचू आ. भीषिच्ययधाविधि । तचूर्णम्बिल्वकार निषि पेद्धारणाय । नारिके शकर णैचयच्चूर्णन्निकि पेर्द्विजः । तच्चूर्णं क्रिमिभिस्तुल्यन्धृ त्वापापम वाप्नुयात् । श्रीबिल्वसकरणेच श्री चूर्णन्निकि पेत्सदा । श्रीचूर्णेनिकि पे ल्ल क्ष्मीन्त सात्तां धारयेद्द्विजः इत्यादि. 1 I 1 भिञ्चण्डि ! 20खग प्रश्न संहितायां …….. शुद्धाम् हरिद्रामादाय शुष्क - कीटे विवर्जितां सुवर्णांसुदृडाम् शुक्लां रक्तामति मनोहरां.

४० प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. दलगु करण्डमुलयन्दुनिचिन चूर्णमु क्रिमिकीटादुलतो सममनियु, वानी धरिञ्चि रेनि पापमनियु चॆप्पियुण्डुटचे, बिल्वकरण्डमुलो नॆयुञ्चि, धरिं चुकॊनवलयुननुनदि स्पष्टमैनन्दुन, चाल सूर्युनिवलॆनु पिराट्टितीरुमेनिव ग्ल मुवलॆनुण्डुटकु तगिनट्लु, प्रधनुमुनचेसि युञ्चिनहरि द्य्र चूर्ण मुन दाचूर्ण कुङ्कुमपुव्वु पच्चकर्पूरमु श्रीकृष्णतुलसि चूर्णमु, नीमूटियं चॆद्दि नधिकमुग नॆद्दि तक्कुवगनु चेर्चवलयुनो अट्लु चेर्चवलयु नेगानि, नधिक मुग^गानि ‘सममुग गा नि चेर्चकूडदनि स्पष्टमैनदि — “असंस्कृतां हरिड्रान्तु मुखलिं पेन्न राधमः, तस्त्मुखं नैव वी क्षेत, चण्डाळमिवतं त्यजेत्” अनु खग प्रश्न संहितयन्दु, केवलह रिद्य्रचूर्ण थारणमुचेसिनवाडधमुडनियु वानिनि चूचॆनेनि, चण्डाळुनि 200

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 8 चूचि वॊदुगु वारिवलॆ दगवलॆननियु चॆप्पबडिनदि; गनुक केवलहरिद्रा चूर्ण धारणमु भगवदनिष्टकरमु. “असंस्कृतान्तु,” अनगा हरि द्र नु संस्करिञ्चवलयुननु नियममु तोचबडुचुन्नदि. हरिद्रकु सं स्कारमुलनगा मूडुविधमुलु द्रव्यसंस्कारमनियु द्रव्यान्तरसं स्कारमनियु, मन्त्र संस्कारमुलनियुनु; द्रव्यसंस्कारमनगा, वि धान प्रकारमु हरिद्राग्रहणमु चेसि, आहरिद्रयन्दुण्डगल नूनॆतो लु पुच्चिनदि क्रिमिमॊदलगुनवि निवर्तिम्पिञ्चि, उष्णजलमु निम्म पण्ड्लु मॊदल गुवाट्ल चे शुद्धि चेयुट. द्रव्यान्तर संस्कारमनगा, “षड्भागंशालितं दुलं” अनु मरीचिवचनमुचेतनु “गोधूम चूर्ण मिश्रन्तु अनु विष्णु तत्वमुनन्दुनु “चन्दनं तुलसीबीजं वच्भागंशालितण्डुलं ! गोरोचना सुवर्णञ्च कुङ्कुमादि विमिश्रितं ! श्रीचूर्णं चूर्ण योगेन शुद्धं धार्यन्द्वि ‘जोत्तमैः, अनियु, चन्दनमु तुलसि वित्तुलु सञ्चाबिय्यमुगोरोचनमु स्व र्णमु कुङ्कुमपुव्वु मॊदलगुनवि चेर्चि सुगन्धमु वर्णमु गलुगुनट्लु चेय बडिन श्रीचूर्ण मुनु पिराट्टि पॆरुमाळ्ळकु समर्पिञ्चि धरिञ्चवलयु. इन्दु चॆप्पबडिन द्रव्यान्तरमुलु “हारिद्य्रं कुङ्कुमंवापि चूर्णंविष्ण ्वभिषेचि तं, ऊर्ध्वपुण स्यमध्येतु धारयेद्दीपवद्द्विजः" अनुव सिष्ठ वचनमुनन्दु मुन्दु चॆप्पबडिनप्रकारमु संस्कारमु चेयबडि विष्ण्वभिषेचितमैन हरि ब्राचूर्णमुनै ना लेक कुङ्कुमपुष्प चूर्णमुनैना ऊर्ध्वपुण्ड्रमु मध्य दीपाकृतिगा धरिञ्चवलयु. ण -खगेश्वर संहितायां 1 श्लो II द्रव्यान्तरविहीनान्तु रजनीं धारये द्विजः । तावद्भवति चण्डाळः यावन्नस्नाति दुर्मतिः ॥ ता॥ अन्यद्रव्यमुल चेसंस्कारमु चेयक केवल पसुपुमात्रमु नॆन्त कालमु धरिञ्चुकॊनुनोअन्त पर्यन्तमुवाडु चण्डाळुडनियु, अदि चॆरिपिन वे नुक स्नानमुचेयडेनि वाडु अपरिशुद्धुडनियु विधिञ्च बडियुन्नदनियुनु. अत्रिः - श्लो ॥ ऊर्ध्वपुण्ड्रस्य मध्येतु रजनी चूर्णमुत्तमं! लक्ष्मी रूसन्ध रेन्नित्यं अन्यद्रव्यं ननिकि सेत् , (·00)

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. मुचे ता॥ ऊर्ध्वपुण्ड्र मध्यनु उत्तममैन रजनी चूर्णमु चे लक्ष्मीरूपमु नु सदा धरिञ्चुकॊनवलॆननियु लक्ष्मीरूपमुनकु विरुद्धमगु अभ्यद्रव्यमु लनु धरिञ्चकूडदनियुनु. —पारमेश्वर संहितायां — श्लो II शिखोपवीतवद्धार्य. मूर्ध्वपुण्ड्रं द्विजन्मना ! सॊन्तराळो र्ध्वपुण्ड्रस्य मध्ये श्री श्रेष्ठ धामनि । हरिद्रा सारसम्भूत रज साधारयेत्त्रियं. • ता ॥ ऊर्ध्वपुण्ड्रमु नडुमु हरिद्रासार सम्भूत रजस्सुल चेपि रा ट्टिनि धरिञ्चवलयुननियुनु.

  • भारद्वाज संहितायां’ श्लो !! हारिद्रेणतु चूर्णेन कुङ्कुमनसुगन्धिना । ऊर्ध्वपुण्ड्र स्यम ध्ये तु लक्ष्मीस्थानं प्रकल्पयेत् II ता॥ सुगन्धमगुकुङ्कुमपुव्वुतो चेरिन हरिद्राचूर्णमुचे ऊर्थ्वपुं ड्रमु मध्य श्रीमहालक्ष्मिनि प्रतिष्ठिञ्चव लॆननियुनु. पराशरसंहितायां. ण श्लो॥ विष्ण्वपितंर क्त वर्णं हरिद्राचूर्ण मुत्तमम् । लक्ष्मीनिवाससिद्ध्य उं न्दी पाकारं तुसूक्ष्मकं! ऊर्ध्वपुण्ड्र स्यम ध्येतु ललाटेना ୪ ता ॥ विष्ण्वग्पितमगु रक्तवर्ण हरिद्रा चूर्णमु उत्तममनियुआ चूर्णमुनु लक्ष्मीनिवास सिध्यर्धमु ऊर्ध्वपुण्ड्र मध्य दीपाकृतिगधरिञ्चुकॊन वलयुननियु चॆप्पँ बडि युन्नदनियुनु. पश्वधिकरणन्यायमुनन्दु सामान्यमैन पशुशब्दमुनु छाग पशुवि शेषमुनन्दु पर्यवसानमु चेसॆडु प्रकारमु पार मेश्वर संहित मॊदल गु वानियन्दु सामान्यमुग चॆप्पियुण्डॆडु हरिद्रा चूर्णमु पराशर सं हीतयन्दु चॆप्पिन र क्तवर्ण हरिद्रा चूर्णमुन पर्य वसानमु चेयडमे यु क्तमु. पैश्लोकमुन हरिद्राचूर्ण शब्दमु विशेष्यमु, तक्किन पदमुलन्नियु विशेषणमुलु. र क्तवर्णं अनुनदि हरिद्रालनु दानिकि विशेषणमा? चूर्णं

प्रवन्नानुष्ठान भास्करमु. ४३ अनु दानिकिवि शेषणमा? अनुनाल्ने पमन्दु, हरिद्रा चूर्णं अनुदानि कवि शे क्षणमु अगुचुन्नदि अनि सिद्धान्तमु; इन्दुकु प्रमाणमु षष्ठी इदिपा. णीनिसूत्रमु दीनिकि अर्थमु षष्ठ्यन्तमुसुबन्तमुतो समर सिञ्चुचुन्नदि, हरि द्रायाःचूर्णः हरिद्रा चूर्णः - तम्- हरि चूर्णं हरिद्रायाः अनु षष्ठ्यन्तमु यॊक्क अर्धमु चूर्ण श ब्दार्थमुतो सन्वयिञ्चुचुन्नदि गा वुनर क्तवर्णशब्दार्थमुहरिद्राचूर्ण शब्दार्थमुतोनस्वयिञ्चुनु गानित देक दे शियैन हरिद्राशब्दार्थमुलो सन्वयिम्पदु. ण निगम .

निगमनमु

अद्वारक सद्वारकमुलचे भगवन्तुडु प्रवर्तिम्पचेसिन श्रुति भाग वच्चा-स्त्रस्मृतितिहास पुराणवचनमुलकु सकल शाखाप्रत्यय न्याय सक लवेदान्त प्रत्ययन्याय प्रकारमुग ऐककण्ठ्यमु चेसि अर्धनिश्चयमु चे युटये युचितमु. कात्यायन नारदोपनिषत्तुलयन्दु श्रीचूर्ण रेख श्रीवर्ण नुण्डवलयुननि चॆप्पियुण्डुटचेतनु. मुग श्रीगुणरत्न कोश व्याख्यानमुन

  • पिराट्टि पद्म समविग्रहमुगलद नी चॆप्पियुण्डुट चेतनु. तिरुवाय् मॊट्रियन्दु__आपद्ममु “तामरैकळ् आसवै शॆन् दीपो लॆमलरानिक्कुं" अनि ऎर्रनि अग्निवलॆनुन्नदनि चॆप्पियुण्डुट चेतनु. श्रीरामायणमु किष्किन्धाकाण्डमुन नलुबदि रॆण्डव सर्ग मुनन्दु — सूर्यभगवानुलु वेरुवुनुचूचि निन्नु आश्रयिञ्चिन सर्वमुलकुनु, नीवद्द. वच्चिवसिञ्चॆडु देवगन्धर्व दानवुलकुनु नीरक्तकाञ्चन प्रभकलुगु गाक यनि अनुग्रहमुचेसिनन्दु चेतनु. मरियु सुन्दर काण्ड प्रथम सर्ग मुनन्दु- तिरुवडि लङ्ककु वेञ्चे युनपुडु, वारुविश्रमिञ्चि पोवुटकै आदित्योदयकान्तिगल त प्तजाम्बू सदशृङ्गमुलुगल मै नाक पर्वतमु पैकि लेचिनपुडु नल्लनि आकाशमु आत प्रजां. बूनद प्रभ गलिगिन पै प्रकाशिञ्चिनदनि चॆप्पबडिनन्दु चेतनु. श्रीमहाभारतमुन भीम्मपर्वमुनन्दु भूमध्यमु नन्दुन्न कनक

४४ प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. पर्वतमगु मेरुवु बाल सूर्युनिवलॆ प्रकाशिञ्चुचुन्नदनि चॆप्पुटचेतनु. मरियु कुङ्कुमाङ्कित वर्णमुगल पॆरियतिरुवडि मेरुवुयन्दुर क्त काञ्चनप्रभगल काकमु मॊदलगुवानिनि चूचि पक्षिजातुलकन्निटिकि नॊकविशे षमु लेक नेसमानमुग मेरुवु चेसियुण्डुट चे नच्चट नुण्डकूडदनि पॆरि यतिरुवडि कोपगिञ्चिपोयिनन्दुचेतनु. मरियु सप्तमाध्यायमुनन्दु वेयि न्नॆनिमिदिन न्नॆलुगल मेरु सुवर्णमुनकैननु व न्नॆमीरिनदै देवतलु देवता स्त्रीलु आभरणमुलुगा जेसी धरिञ्चेडु जाम्बूनदस्वर्णमु, इन्द्र गोप समानमैयुन्नदनि चॆप्पियुं दुटचेतनु. श्रीभागवतमु पञ्चमस्कन्धमु, षोडशाध्यायमुनन्दु भू नाभियन्दुस्वर्ण मय मैन पर्वतराजगु मेरुवुण्डुनट्लुनु, अचटकलि गॆडु जाम्बूनद स्वर्णमु चे देवतलु देवता स्त्रीलु मकुटकटकटि सूत्राद्या भरणमुलुचेसि धरिञ्चॆदरनि चॆप्पियुण्डुट चेतनु. मुडिच्चोदियनु तिरुवाय् मॊऱियन्दुनु, जीयर् अरुम्पदमु नन्दुनु..पिराट्टि शेर्तिचे मयूरग्रीवमुवलॆ नॆऱ्ऱगा नुन्नदनि चॆप्पियुं डुटचेतनु. श्रमह मरियु “शोदियागि " अनु तिरुवाय् मॊदटि पाशुरमुन रमैन तिरुमेनिनि निरवधिक तेजोरूपमैन कान्तिमुसुकु वेसिनट्टुन्नदनि चॆप्पि युण्डुट चेतनु, तिरुविरुत्तमु यॆनबदि अयिदव पाशुरमुन, वेयिन्नॆनिमिदिवन्नॆ कुनधिकमगु श्लाघ्यमैन नॆऱनिबङ्गारमुनकु सद्ध्याकालमुनन्दुण्डु सूर्यु नि उपमानमुग सायिञ्चिनन्दुचेतनु, तगिनज्ञानचक्षुस्सुल चेचूचि अनुभविञ्चिन मयर् वरमदिनलमरुळ प्पॆत्तआळ्वारुलु “कमलमलर् मेल् शॆय्याळ्", “पूमेय शॆम्मादु’”,“शॆ य्यवळ्” अनि सायिञ्चिनन्दु चेतनु. अमल ना धपिरान् व्याख्यानमुन ऎम्बॆरुमान् यॊक्क तिरुप्पी ताम्बरमु सद्ध्यारागमुवलॆ नॆर्रगानुन्नदनि सायिञ्चिनन्दुचेतनु. आचार्यहृदय व्याख्यानमः नन्दु भगवद्विग्रहमुनु आदित्यम

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 8 ण्डलमुनुत नवर्ण मुगनुण्डुनटुल चेसॆडु ऎर्रनिवर्ण मुगलदनि चॆप्पुट चेतनु. हारीतस्मृतियन्दु —श्रीदेवि तप्तकाञ्चन कान्तिगलदनि चॆप्पुट चेतनु. श्रीलक्ष्मी सहस्रनाममुलयन्दु — पिराट्टितिरुमेनि बालार्कवर्णम नि चॆप्पुटचेतनु. तिरुवाय् मॊऱियन्दु—प्रातः कालमुन उदयिञ्चॆडु बाल सूर्युनि चूपि श्रियः पतीयनि आळ्वारुलु सायिञ्चियुण्डुट चेतनु, किष्किन्धाकाण्डमुन सम्पातिकि नतनि कुमारुडु रावणुडु चाल सूर्युनिवलॆ प्रकाशिञ्चॆडु यॊक स्त्रीनि ऎत्तुकॊ निपोवुनपुडु, तानुचूचॆन नि चॆप्पुट चेतनु. श्रीभागवत दशमस्कन्धमुन नवकुङ्कुमारुण वर्ण मगु पीठा ट्टितिरुमुखमण्डलमुनु शरत्काल सन्याकालमुनन्दु दयिञ्चिनचन्द्रम डॊलमुनकु उपमानमुग सायिञ्चिनन्दु चेतनु, टचेतनु. शिल्पशास्त्रमुन श्रीमहालक्ष्मी तिरु मेनि वर्णमु अरुणवर्ण मनि चॆप्पु भागवच्चास्त्रमुनन्दु—पॆरियवी राट्टियार् मस्त्रमुनकु रक्तव र्णमुनु चॆप्पियुण्डुट चेतनु. श्रीनम्बिळ्ळ पॆरियवाच्चाम्बिळ्ळ मॊदलगु पूर्वाचार्युलु, भगवद्वि षयमुलन्दु—— कॆन्दामर पुव्वुन परिमळमे तिरुमेनिगा परिग्रहिञ्चिन दा निव लेनुन्नदनि सायिञ्चि युन्नन्दुचेतनु. श्रीचूर्णमुन जेर्पदगिन परिमळद्रव्यमुलयन्दु मनोहरमैनर क्त वर्णमुगल पसुपुनु उपयोग परचवलयुननि चॆप्पियुण्डुट चेतनु. पसुपुयॊक्क स्वाभाविकर क्तवर्णमु रोटिलो नुञ्चि मर्दिञ्चुनपुडुक लुगगल उष्णादुलचे चॆडुनदि येगाक वेरुकारणमु लेनन्दुचेतनु. पसपुयॊक्क स्वाभाविकरक्तवर्णमु वेरॊकटिचे चॆडकुण्डुनटुल मॊदट संस्कारमु चेयवलसिनदि आवश्यक मैनन्दुचेतनु. निम्मपण्ड्लु वॆलिगारमु मॊदलगुनविशास्त्रमुललो निषेधमुकानं दुचेतनु.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. निम्म पण्ड्लनु जिड्डु मॊदलगुनवि पोवुटकु तिरुमञ्जनमुन उपयो गॊपरचुट चेतनु वॆलिगारमुमॊदलगुवानिनि बङ्गारमु यॊक्क मलिनमु पोगॊटिवर्ण मुकलुगुटकु चेर्चुट चेतनु. आप्रकारमे पसपुयन्दुण्डुजिड्डुनु पोगॊट्टि दानि स्वाभाविकर कव र्णमु चॆडकुण्डुनटुल चेयुट उचितमैनन्दु चेतनु. पराशरस्मृतियन्दु—पि राट्टितीरु मेनिवर्ण मुनकु तगिनट्टुउण्डुट. चे र क्तवर्ण हरिद्राचूर्णमु उत्तममनि चॆप्पियुण्डुट चेतनु. ण. पॆरियाख्वा र् तिरुमॊऱि मूडवपदि, नालुगवतिरुवाय् मॊऱि, आ रव पाशुरमगु — “शिन्दुर मिलङ्ग तक् तीरुनॆत्तिमेल्” अनु पाशुरमुनकु व्याख्यानमुनन्दु “अ गैयुडयत तिरुनॆत्तिक्कु—मेलॆ अदुक्कु परभा गमाम्बडि शात्तिन” अनि सिद्दूर चूर्णमैनदि प्रकाशिञ्चुचुन्नदनि सायिञ्चि नप्रकारमु, कण्णक् तिरुमुखमण्डलमुनन्दु तक्किन नानावर्ण चूर्णमुलनु नुञ्चक सिन्दूरचूर्णमुनु धरिञ्चुकॊनुट चेतनु. नाच्चियार् तिरुमॊक्रियन्दु— “सिन्दुरच्चॆम्बॊडिप्पोल् तिरुनू तिरुुशोलै यॆङ्गुं, इन्दिरगोपङ्ग ळेणुन्दुं परन्दिट्टनवाल् " अनि इद्द गोपमुनकु सिन्दूरपु पॊडिनि उपमानमुग चॆप्पिटयुण्डुट चेतनु. कोविलतिरुक्कण्णमङ्गै मॊदलगु अनेक दिव्य देशमुलयन्दु तिरुम णिस्थानमुन रवलुनु, श्रीचूर्णस्थानमुनन्दु कॆम्पुलुनु चॆक्कि समर्पिञ्चि, युण्डुट चेतनु. 1 शॊल्लार् तमि फ्रिचॊरुमूर्खं शुमतिगळ् नान्गुं ऎल्लॆ यिल्ला अर नॆरि यावुं तॆरिन्दवर्ड् “अ नेह्र कारमु सर्वज्ञुलै, सकलकलिकल्मषान्धकारविच्चे.. दकु लै गुरुपदमूर्थाभिषिक्तुलै सर्वोत्तारकुलै वेञ्चेशियुण्डॆडु श्री उड यवरुलुधरिञ्चुकॊनियुण्डुट चेतनु. श्रीमा मधुरमङ्गलं ऎञ्चार्जीयर् स्वामिसायिञ्चिन, श्रीउ डयवर् वडिवुकितिल् अडिया र्ग ळीडु पाडु “शार दाष्ट म्योष धीशनुडै . य अतिनिर्मल मण्डलान्त राळ आलूत्तुमा रामल् शुरन्दु पॆरुगिवरुगिन इर डॊमृतधारै गळ् तदुपान्त विनिर्मित दिव्यालवालकु ल्याकुल बन्धविशेषं.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु - ४८ Xळाले परस्पर मोदिर् कॊण्डु मऱियुड्डु कूडिक्कुऱुगि गम्भीरमाय्व स्धिखिन्दु वळर् न् दुपडर् न्ददोर्कर् प्पग क्कॊडियिनडियि लेऱि प्पाय्न् दु निन्दु तेज्लो निन्टाप्पोल् तिरुनॆत्तियिन् नडुविल् वडुविट्टुप् पडिन्दुकॊण्डु अवि च्छिन्न रेखमुनूय् छू पद्मयुगळान्तराळस्थित कोणद्वयशोभितमु माय् विच्छिन्नमूलमुमाय् कोलनीळ् कॊडिमूक्कि नडियै विळाक्कॊलै कॊऱ्ऱुविशङ्गुगिन रामानुजाख्य दिव्यपीठसंयुतमान दिव्यार्थ्वपु वि शेषमुम्;- छूपक्ष्म अदि निडैयिल् अवृतोद्भवै यानसकलविधूति पट्टाभिषेकसा म्राज्यल क्ष्मीयिनु डैय स्वेच्छाविहारनिक्षिप्त पदकमल लाक्षारसधारारे खैपोल् च्चिवद्दु पडिन्दु विळङ्गुगिन रक्तवर्ण श्री चूर्ण रेखैयुम् ; अनिसायिं चियुण्डुट चेतनु. प्रस्तुतमु राजस तामसमुलुगा तिरिगियुण्डॆडु प्रदेशमुलकं टे विलक्षणमैसात्विकमुग तिरगबडियुण्डॆडु “मयर् वरमदिनल मरुळ पॆ त्त” आळ्वाराचार्युलुतिरुव वधरिञ्चिनदै, दक्षिण प्रदेशमुनप्रपन्नजनकू टस्थुलैन आ आळ्वारुलु वेञ्चेशियुण्डु तिरुनगरि मॊदलुवारिपूर्ण प्रपत्तिकि विष यमगु तिरुवेङ्गड मुडैयान् वेञ्चेसियुण्डॆडु तिरुमल पर्यन्तमुनिव सिञ्चॆडु शिष्टुलन्दरु रक्तवर्ण हरिद्रा चूर्णमुनु तम तिरुवाराधन पॆरु चळ्ळकु समर्पिञ्चि धरिञ्चुकॊनुचुवच्चुचुन्नारु. ई शिष्टाचारप्रकारमु अनुष्ठिञ्चुट अन्दरिकिनि साध्यमैनन्दुचेतनु. श्रीवचन भूषणदिव्यशास्त्रमुनन्दु पिळ्ळलो काचार्युलु “भक्तियि ल् अश क्तनुक्कु प्रपत्ति प्रपत्तियिल् अशक्तनुक्कु इदु” अनि सायिञ्चि नप्रकारमु वारिवारि शक्त्यनु गुणमुग चेयुनट्लु मन्वादिस्मृतुलयं दु विधिञ्चिन कष्टसाध्यमैन प्रायश्चित्तादुलनु विडचि “कृतेतु मानवा ध रास्त्रेतायां गौतमाःस्मृताः द्वाप रेशङ्खलि ख ताःक लौपा राश राः स्मृताः” अनुप्रकारमु पराशरस्मृतियन्दु विधिञ्चिनसुलभ पद्धतुलनु चे युनट्लु नार दादि संहितलयन्दु चॆप्पबडिन प्रकारमु चेसिधरिञ्चुट अं दरिकि साध्यमुकानेरदु, गान “विष्ण्वश्र्पितं रक्तवर्णं हरिद्रा चूर्णमु 113

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु, त्तमं” अनि पराशरसंहितयन्दु सायिञ्चिन प्रकारमु पिराट्टि तिरुमे निकान्तीकि सदृशमगु रक्तवर्ण हरिद्राचूर्णमुनु “क्रयेणवाह रेत्सर्वं” अनु शाण्डिल्यवचन प्रकारमु तीसुकॊनिवच्चि” उडयवर् यदुगिरियि ल् कळ्याणसरस्सिन् मेल् पटशोलैमूलैयिले तत्रिदण्डत्तालॆ की ऱपाला लै डिपो लॆपॊङ्किक्कि—ळम्पु कि तिरुमण् कूवै करैकण्डु आनन्दातिशय त्ताल त्तिरुमण् कॊण्डु तम्मुडयतिरुवाराधनमान पेररुळाळ रुक्कु चात्ति तामुम्पन्नि रॆण्डु तीरुनामं शात्तिकॊण्डार् अनि गुरुपरम्परयं दु सायिञ्चियुन्नन्दुन. अ आप्रकारमे अन्दरु तमतम तिरुवाराधन पॆरुमाळ्ळकु समर्पिं चिधरिञ्चुकॊनुन दे अन्दरिकि साध्यमुग नुण्डुनु. यजुर्वेदारणमुनन्दु “सहॆू वाचव्यासः पाराशर्यः" अनि सत्यवाक्य सम्पन्नुलगु श्री वेद व्यासभगवानुलकु अतिशयमुनु “पाराशर्यः” अनि तमसम्बधमुनुबट्टि चॆप्पतगिन प्रभावातिशयमुगलवारै श्रीविष्णुपु राणमुनन्दु “वु राणसंहि ता कर्ताभवान् वत्सभविष्यति, देवतापारमार्थ्यञ्च यथाव द्वेत्स्य ते भवान्"अनि इत्यादुल चेब्रह्मपुत्रुलगु पुलस्त्य भगवानुलयॊक्क अनु ग्रहमुचॆ, देवता पारमार्थ्यादुलनु यथावस्थितमुग ऎगिरिनवारै “त त्वेनयश्चिदचि दीश्वरतत्स्वभावभोगाप वर्गतदुपायगतीरु दारः। सन्द र्शयन्नी रमुमीति पुराण रत्नं तस्मैन मोमु निव रायपराशराय” निश्रीयाळवन्दारुलु कॊनियाडदगिन चीद चिदीश्वरतत्स्वभावभोगाप वग्ग तदुपायगतुलुनु यथा वस्थितमुग ऎरिगिन ज्ञानसम्पन्नुलुनगु श्रीपराश रुलु“सा रेखाश्रीवर्णा” अनि श्रुतियन्दु श्रीचूर्ण मु श्रीवर्ण मु गानुण्डवलयु सनि सायिञ्चियुण्डडमुनु अनुसरिञ्चि श्री पराशर संहितयन्दु “विष्ण्व र्पितं रक्तवर्णं हरिद्राचूर्णमु त्तमम्” अनि सायिञ्चिनन्दुन अन्दुकुनि रोधमुलुग ये वचनमुलु वुण्डिनप्पटिकिनि विरोधाधिकरणन्यायमु चेचा धितमुलगुटचेत अप्रमाणमुलुगा ग्रहिञ्चतग्गदि इट्लु शास्त्र शिष्टशर ण्याभि मतमुलगु र क्त वर्ण हरिद्रा चूर्णमुनु द्वेषिञ्चिदूषिञ्चडमु, पू र्वाचार्युल वचनानुस्थानमुलनु द्वेषिञ्चुचु दूषिञ्चुचु तिरुगु वारल कु आश्चर्यमुगा नेरदु. ୪

तप्त-चक्राङ्कन प्रकरणमु

मोऱि पेडगल परमसत्वनिष्ठुलकु “ज्ञानान्मोक्षमज्ञानात्संसारम्’ अनि चॆप्पॆडु मोक्षमनुष्ठान पर्यन्तमैन अर्थपञ्चकज्ञानमुचे लभिञ्चुन दीगान, तदभावमुनन्दु वुनर्जन्म मरणरूपसंसारदुःखमे पैकॊनुन दिगाक, उज्जीविञ्च हेतुवु लेनन्दुन “तद्विक्षा नार्थं सगुरु मेवाभिग श्छेत्, समित्पाणि श्रोत्रियं ब्रह्मनिष्ठम् । तस्मैसवि द्वानुपपन्नाय । सम्यक शान्तचित्ताय । शमान्विताय ! येनाक्षरम्पुरुषं वेद सत्यम्प्रोवा च ! तान्तत्त्वतो ब्रह्मविद्यां” आनि श्रुतियुदु चॆप्पेदु प्रकारमु आमुमुकुचेतनुडु तद्विज्ञा नार्थमु, शुश्रूषापरुडै वेद वेदान्तसा रार्थवि त्तमुडगु अ परमात्मवै राग्यपूर्वकमुगा परब्रह्मानुभवैकनि स्थुडैयुण्डॆडु सदाचार्युनि आश्रयिञ्चवलयु. शुक्लयजुर्वेदे शतपथ ब्राह्मणे तपञ्चक्रं द्विभु जेधार्यमि त्यूर्ध्वपुण्ड्रमालिखे तस्माद्वि रेखुभवति, ब्रह्मणस्सा युज्यगंसलोक ताञ्जयति यएवं वेद ॥ साम्नी ॥ त्रायणीय शाखायं- ता ग्निः । अग्नि र्वै सहस्रारः । सहस्रारो नेमिः ॥ नेमिनातस्ततनूः । ब्र ह्मणस्सायुज्यग् ंसलोक तामाप्नोति. यजुषि कठशाखायां — धृतोर्ध्व पुँड्रः कृतचक्रधारी । विष्णुं परं ध्यायति योमहात्मा! स्वरेणमन्त्रे णसदाहृदिस्थितम् । परात्परं यम्महतो महान्तम् ॥ ऋग्वेजे खिले चक्रम्बिभ र्तिन पुषाभित पम्बलं देवानाम मितस्य विष्णोस्सपति नाकन्दुरि तान् विधूय । प्रियं यद्यत योवीतरागाः. श्रीपाञ्चरात्रे, विह ‘गें द्रसंहितायां—शुतिस्मृतिस्वरू पेणजग तामु सकारकम् । सर्व कर्माधि कारश्च शुचीना मेवचोदितः । शुचित्वं नियतं तस्य योबिभ र्त्यायुथानि मे ! अश्वमेध सहस्रस्य वाजपेय शतस्यव । यत्फलं श्रूयते तत्स्यान्म दीय्यायुध धारणात् । उपासीत गुरोर्वगंविष्णो र्दास्यमभीप्सतः । विहिताः पञ्च संस्काराः 1. युक्त स्यानन्य चेत सः । ता पः पुण्ड्र स्तथा नाम मन्त्रॊयागश्च पञ्चमः । अमीतु पञ्चसंस्का राः परमैकान्ति हेतवः । तारयिष्यण गुरु शिष्यं चक्राद्यैर्धे शिखि (00)

प्रपन्नान स्थानभास्करमु - इत्यादि श्रुतिस्मृतिसंहिता वचनादुलयन्दु, भगवत्सम्बन्ध मुनु तॆलिय जे सॆडुच कादि धारणमगुतापः पु नाममन्त्रयागमु · लनॆडु पञ्चसंस्कारमुलनु चेसिकॊनवलयु. पु — ऋक् शाख सप्त, अष्टकमु नालुगव अध्यायमु यॆनिमिदव वर्ग मुनन्दु श्रुति॥ पवित्रं तेविततं ब्रह्मणस्वते प्रभुर्गात्राणि पर्येषिविश्व तः अत प्तत नूर्नतदामो अश्नु तेत सद्वहं व्यक्त मानतः॥ ता॥ त प्तचक्राङ्कितमु लेनि शरीरमुनु चूडकूडदनि निषेधिञ्चबडि युन्नदि. मैत्रा वरुण शाखयन्दु-

श्रुति॥ सामवेदे प्रतिपाद्यते, तधाहिपवित्र मित्यग्निः अग्नि र्वै सहस्रारः सहस्रारो नेमिः नेमिनात पतनुः ब्राह्मणस्सायु ज्यंस लोक तानूप्नोति ॥ ता ॥ अग्नियन्दु त प्तमैनचक्राङ्कितमुनु धरिञ्चिन ब्राह्मणुलु परब्रह्म सालोक्य सायुज्यमुलनु पॊन्दुदुरनि. चॆप्पबडियुन्नदि. -काण्ड वेदमुनन्दु- 4. श्रुति ॥ देवापोयेन विधृतेन बाहु ना सुदर्शनेन प्रयातं स्व ग्गमायान्ति तामलोक विसृष्टवी, तस्वयन्ति, ब्रह्मणो वेसर्वं सर्वावै देवतानां सर्वानै विप्राणां सर्वावै क्षत्रियाणां स र्वावै वैश्यानां सर्वावै शूद्राणामित्यग्नि नावै हॆूत्रात प्तं चक्रं द्विभुजेधार्ये शोर्ध्वपुण्ड्र मालिखेत् तस्माद्विरे खं ‘र्ध्वपुण्ड्रमालिखेत् भवति पुन राग मनन्न चेति ब्रह्मण स्सायुज्यं सलोक तामा प्नोति ता॥ समस्त देवतलु, समस्तब्राह्मणुलु समस्तक्षत्रियुलु समस्त वैश्युलु समस्त शूद्रुलु अग्निचेत प्तमैन चक्राङ्कितमुनु रॆण्डुभुज मुलयन्दु धरिञ्चवलयु; मध्य वैशाल्यमुतो ऊर्ध्वपु मुलनु धरिं चवलयु; अट्टिवारलु विष्णु सायुज्यमुनु पॊन्दि स्वर्गादुलयन्दुण्डिकि रुगा वॆडलीवच्चुवारिवलॆ परमपदमुननुण्डि वॆडलिवच्चुट लेदु-

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु . -परमो पनिषत्तुय x 244 श्रुति॥ नेमिना तप्ततनुः । ब्राह्मण सायुज्यम् । सलोक तामाप्नोति. 2. ता॥ अग्नियन्दु त प्तमैन चङ्क्राङ्कितमुतो कूडिन शरीरमुगल ब्राह्मणुडु सालोक्य सायुज्य मुलनु पॊन्दुचुन्नाडु. —अधर्वण म हॆू पनिषत्तुयन्दु- श्रुति ॥ दक्षिणेतु भुजेविङ । बिभृयाद्वै सुदर्शनम् । सव्येतु शङ्खं बिभृयादिति ब्रह्मविदोविदुः ॥ तौ ॥ ब्रांह्मणुलु कुडिभुजमुनन्दु सुदर्शनमुनु, ऎडमभुजमुनं दुपाञ्चजन्यमुनु धरिञ्चुकॊन वलयुननि ब्रह्मविदुलगु वारलु नॆरुङ्गु दुरु – इट्लुअ मोघमुग प्रमाणमुलु चक्राङ्कनमुनु गुरिञ्चि घोषिञ्चु चुन्नवि. — पराशरस्मृतौ, उत्तरखण्डे, द्वितीयेध्याये.- ! श्लो ॥ विनायज्ञो पवीतेन विनाचक्रस्य कारणं ! विनाद्वयेनै वविप्र श्चण्डालत्वम वाप्नुयात् । विधिना शङ्खचक्रादि धारणञ्चो र्ध्वपुणकम् । उपवीतं शिखाबन्धः विप्रस्य सततंस्कृतं चक्रलाञ्छन हीनस्य । द्विजत्वं निष्फलम्भवेत् । अचक्रधारिणं विप्रुयशास्त्रि देभोजयेन्नरः । रेतो मूत्रपुरीषादिसपितृभ्यः ! प्रयच्छति । शङ्खचकोर्ध्वपुन्दिर हितो ब्राह्मणाधमः । आ जीव स्नेव सचण्डाल स्सर्वकर्मसु गर्हितः । चक्रसंस्कारहीनस्य द्विजत्वं निष्फलं भवेत् II मुनु ता ॥ जन्ध्यमु लेक ने चक्रमुलेकने देनिनि धरिम्पगूडदु. ई रॆण्डु लेनि विप्रुडुचण्डालत्वमुनॊन्दुनु, विधिचेत शङ्खचक्रमुलनु ऊर्ध्ववुण्ण नु यज्ञोपवीतमुनु ब्राह्मणुडु धरिम्पवलयुनु; चक्रलाञ्छनमु ले निवानि द्विजत्वमु निष्फलमगुनु; शङ्खचक्र धारिगानि वानिनि श्राद्धमुनन्दुचु जिम्पजेसिनवाडु, रेतोमूत्र पुरीषमुलनुपितृ देवतुलकिच्चिनवाडौनु, शं खचक्रोर्ध्वपुण्णादिरहितुडु ब्राह्मणा धमुडु, ब्रतुकुचु ने चण्डालुडु;

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु . सर्वकर्मलयन्दुनिन्दितुडु; चक्रसंस्कारहीनुनि द्विजत्वमु निलवनुगुनु. श्लो ॥ अग्निनै वतुसन्त स्तं चक्रमादायवै द्विजः ! धारयेत्सर्व वर्णानां हरिसालोक्य सिद्धये । उपवीत शिखी विप्रश्चक्रलाञ्छन सं युतः । चक्रलाञ्छन हीनस्य विप्रस्य विफलाः क्रियाः. ता । विष्णुसालोक्य सिद्धिकॊरकु ब्राह्मणुडु अग्नित प्तमैन चक्रमु नुधरिम्पवलयुनु. यज्ञोपवीतमु गलवाडुगनु जुट्टु गलवाडुगनु चक्रलां छनमुलतो गूडिन वाडुगनु कावलयु. चक्रलाञ्छनमु लेनि विप्रुनि क्रियलु निष्फलमुलु.

  • वृद्धमनुश्च श्लो ॥ ऊर्ध्वपुन्तथा चक्रं नित्यं धारयतेनरः । तेनतस्याशुचि र्नश्येच्छु भमस्यविवर्धते ॥ ता ॥ ऊर्ध्वपुऱ्ऱमुनु चक्रमुनु धरिञ्चिनवानिकि पापमुपोयिमे लुकलुगुनु. -शङ्खः - श्लो ॥ उपवीतादि वद्धार्याश्शङ्खचक्रगदादयः। ब्राह्मणस्य विशेषेण वैष्णवस्य विशेषतः॥ ता ॥ शङ्खचक्रग दादुलु उपवीतमुवलॆ धरिम्पदगिनवि. इवि ब्राह्म ता शङ्खचक्रगदादुलु णुनिकि विशेषमुगानु वैष्णवुनिकि अन्तकण्टे मुख्यमुगानु चॆप्पबडिनदि. - शाण्डिल्यः श्लो ॥ पशुपु त्रादिकंसर्वं गृहोपकरणानिच । अङ्क येच्छङ्ख चक्राभ्यां नामकुर्याच्च वैष्णवं. ता ॥ पशुपुत्र गृहोपकरणमुलु मॊदलगु वानिकिनि शङ्खचक्र धारणमु चेयवलयु, आवस्तुवुलकु वैष्णवमनि पेरु पॆट्टवलयुनु. CA C हारीतस्मृतौ. 323 । प्रत शु शङ्खचक्रादि हेतुभिर्मन्त्रमुच्चरन् । दक्षिणेतुभुजेच

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु क्रंवामां सेशङ्ख मेवच । गदाञ्च बाहुमध्येतु हृदयनं दकन्त था ! म स्त केतुतथा शार्ण मङ्कयेद्वि मलन्तथा एवन्ता वतिया कार्यावैष्णवी खलुपापहानि अनङ्कयि त्वाच केणय त्किञ्चित्कर्म सञ्च रेत्। तत्सर्वंयातिविफल मिस्टापूर्तादिकं नृप । अचक्रधारिणो विप्रास्सर्वकर्म सुगर्हिताः । अवैष्णवत्व मापन्नो रकञ्चैव गच्छति ॥ x3 ता ॥ त प्तशङ्खचक्रादिकमुललो मन्तोच्चारण पूर्वकमुग दक्षिण भुजमुनन्दु चक्रमुनु वामभुजमुनन्दु शङ्खमुनु बाहुमध्यमुनन्दु गदनु हृदयमन्दु नन्दकमुनु शिरस्सुन शार्ण मुनुधरिम्पवलयुनु;इट्लु धरिम्पनिवानि इष्टापू र्त्यादि क्रियलु व्यर्धमुलगुनु अट्टिवाडु अवैष्णवश्व मुनॊन्दि सर्वकर्मलयन्दु निन्दितुडै नरकमु नॊन्दुनु. नारदः. श्लो ॥ सुवर्ण रौप्यताम्राद्यैः कृत्वाशङ्खंसुद्शनम् । द्विजातीरेकजा तिश्चबिभृयादग्नि संयुतम् ॥ गानि ता ॥ शङ्खमुनु सुदर्शनमुनु बङ्गारमुतोगानि रजतमुचे ‘निर्मिञ्चि अग्नित प्तमुलैन वानितो द्विजुलु मॊदलगु वारु अक्किन्तुलुगा ‘वलयुनु. 1 हरिवंशे.. श्लो॥ नानादेश समुद्भूता ब्राह्मणाः क्षत्रियाविशः । चक्राङ्कि ताः प्रवेष्टव्यायाव दागमनम्मम. ता॥ नाना देशोद्भवुलैन ब्राहण क्षत्रिय वैश्यशूद्रुलुनु शङ्ख चक्राङ्कितुलैन वारु नेनु वच्चुनन्तलो द्वारकलो प्रवेशिम्प चेयवच्चु नु लेनिर वाल नु प्र वेशिम्पचेयरादु, अनि सुश्रीकृष्ण वाक्यमु. -श्रीभागव ते.– श्लो ॥ चक्राङ्कितस्य सान्निध्ये तपः कुर्यात्प्र यत्नतः । स्नानं दानन्त पो हॆम स्तत्सर्वं चाक्षयम्भवेत् ॥ संवत्स रेण यत्पापं मनसाकर्मणाकृतं ! तत्सर्वं नश्यते तेषां

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. सकृच्चक्राङ्क दर्शनात् । ज्वर दाहभयं चैव चोराग्निजभ यन्तधा । सर्वन्तत्प्रशमायालं यत्प्रचक्राङ्कीतोव सेत् ॥ ता ॥ चक्राङ्कितुडु निवसिञ्चुचोट, तपस्नानदान हॆूमादुलु अक्षयमुलगुनु, संवत्सरमुनुञ्चि चेसिन मनःपापमु कायिक पापमु चक्राङ्कितुनि स्न निधिलो नशिञ्चुनु, ज्वराग्निचो रादिभयमुलु गूडनशिञ्चुनु.

  • ब्रह्माण्डे-रुद्रः श्लो ॥ ससाक्षाद्विष्टु सामीप्यं मृतपित्राल भेत्सदा विष्णुचक्राङ्कितं दृष्ट्वायोछ्यु स्थायकृताञ्जलिः । स्वकीयं कुलमुद्धृत्यब्र ह्मलोके मुहीयते । चक्राङ्कितभुजाय्मद् पश्किम ध्ये तुभुञ्जते । साप ळ्ळी स्सर्वलो केषु देवप श्की-षुगीय्य तॆ । ब्र ह्मचारीगृहस्थाधवान प्रस्थोधबियकः। अवश्यं धारयेच्चक्र मग्नित समतण्ड्रिताः ॥ ता॥ विष्णुचक्राङ्कितुनि चूचि नमस्करिञ्चिनवाडु चनिपोयिनतन तण्ड्रितोगूड ब्रह्मलोकमुनन्दु बूज्युडगुनु, तनकुलमुनु धरिञ्चुनु एजन समूहमुनन्दु चक्राङ्कितुलु भुजिञ्चुचुन्नारो आपं क्तिनि देवतु बुपॊगडुचुन्नारु, बह्मचारि गृहस्थवान प्रस्थयतुलु जागरूकुलै अग्नितप्तमैन चक्रमुनु मुख्यमुगा धरिम्पवलयुन्नु वराहे– श्लो II अङ्क यॆच्छङ्खचकाभ्यां दक्षिणेतर पार्श्वयोः। श्रद्धारणा न्महापापानु च्यते नात्र संशयः । वासुदेवाङ्क नङ्कु र्या दात्मनो बाहुमूलयोः । प्रोश्व मेधफलं प्र्राष्यविष्णुलो कॆनुहीय ते॥ ता॥ रॆण्डुभुजमुलयन्दुनु त प्रशङ्खचक्रमुल धरिञ्चिनवाडुस र्वपापविमुक्तुडै अश्वमेधफलमुनॊन्दि विष्णुलोकमु नन्दु बूज्युडगु चुन्नाडु. आदित्यपुराणे श्लो II चक्रादीक् धारये द्विपो ललाटे मन्तकेभुजे! पातकादि विशु ‘ध्यर्धं भवशविनाशनं !!

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. न्त्रं ता॥ पापविमुक्ति कॊरकुनु, संसारविमु क्तिकॊरकुनु, तप्तचका दुलनु ब्राह्मणुडु ललाटमु स्वभुजमुलयन्दु धरिम्पवलयुनु. भगवद्वाक्यं—— Π श्लो ! विवाय दिनाक्षतो वैश्य शूद्रस्त दैवचः अन्येसङ्कर जाताश्च चक्राङ्कामम वल्ल भाः xx ता । ब्राह्मण क्षत्रियवैश्य शूद्रुलु गानि सङ्कर जातुलु गानि चक्राङ्कितुलै रेनिनाकु प्रियुलगुदुरु. -भगवान् उवाच - श्लो ॥ सपाद पुण्ड्रां कितपाल देशाः । सुतप्त चक्राङ्कित बाहुमू लाः । अष्टाक्षर द्वादश मन्त्रजप्याः । मद्भक्तवर्याः खलुपू ता॥ पादपु मुचेत अञ्ज्कि तमगु ललाटमुगलवारुनु, चक्क गात प्तमैन चक्रमुलचे अञ्ज्कि तमगु बाहुवुलु गलवारुनु, अष्टाक्षर द्वादशमन्त्रमुलु जपिञ्चुवारलु वाभ क्तुलुललो श्रेष्ठुलनि, चॆप्पबडियु न्नदि. इङ्का विशेषमुगा चॆप्पियुन्न नानिनि ग्रन्थनि स्तरभीतिचे व्रायलेदु. :-

श्रीपिळ्ळ लोकञ्जीयर् सायिञ्चिन श्रीवैष्णव समयाचार निष्कर्षमुनन्दु

इनि वैदिको त्तम राय् ’ वेदमार्ग प्रतिष्टाप ना चार्य राय् सर्वस्वा मियान ऎम्बॆरुमानार् दर्शिन त्तिल् अन्वयित्तु आळ्वार् कळुं आचार्यरुक ळुं अरुळिच्चॆय्दिव्य श्रीसूक्ति कळाननालायि रप्रभन्दङ्ग भैयुं अभ्य सित्तु तध्यदार्धसत्सं प्रदाय सिद्धज्ञानानुष्टानानभिज्ञ राय् तत्तत् ज्ञा प्रदायसिद्धज्ञाना नानुष्टानं गळुक्कु— शेरादपडियान विपरीतार्थङ्गरै शॊल्लि अवैदिकनू शै यिरुक्किर शङ्खचक्र धारण दुर्गादि देवतान्तर प्रियमान म मध्यमा साध्यशुद्ध द्रव्याहाराभि लाषि कळाय् वर्णाश्रमङ्ग ळैयणिस्तु विहितावि विहित विबागानभिज्ञ राय् इप्पडि दुराहारदुर् विषयक प्रवण रायदुर् मत स्तरायिरुक्कु मत्तालवर् कळुक्कु देवतान्तर परत्वशङ्कै युण्डा यिरुक्कु—मदुसिद्धं; आकैयालॆ अवर्करै अरक्करशुर रागवुमिप्पडिनिश्च यिक्कक्कु रैयिल् लै अनिसायिञ्चिन प कारमुगनुण्डुवार्ल वद्दअ पै दिक च

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. श्री 1 क्रदारणादुलनु चेसुकॊनक. भगवत्सा स्त्रमुनन्दु “चक्रादि धारणम्पुं साम्पर सम्बद्ध वेदनम् । पतिव्रतानिमि त्तं हवलयादि विभूषणम्" अनियु “पश्चाच्छ स्वेन सूत्रेणकृत्वाग्निस्थापनादिकम्। मूलमं स्त्रीणहुत्वा ज्यन्ततः प्रत्यक्ष राहुतीः । ए कावुनश्च स र्वेण पौरुषी बिश्च षोडश । हुत्वा त्रीर्विन्लुगाय त्यावैष्णवैश्चापि हेतिभिः । वेदादिभि स्तथाम स्त्रैस्त धै वजुहुयाद्धृतम् । चक्रञ्चपाञजन्यं तस्मिन्नग्नौ पिन्नि पेत् । वुन श्चपूजा क र्तव्यागन्धपुष्पो पहार कै ः" अनियु" अग्नि नै वतुसन्त स्तञ्चक्र मादायनैद्विजः । धारयेत्सर्ववर्णानां हरिसालोक्यसिद्धये स्वा ग्नौकुर्याद्य्र ह्म चारी त पचका जङधारणम् । स्व्नाकुर्याद्धृहीत द्वत् वासग्रस्धस्त धैवच । देवालयान्नौ कुर्यात्तुयति स्तप्ताज्क धारण म्" अनियु “अथस्त्रीशूद्रसङ्कीर्ण निर्मूलपतितादिनु । अन न्ये नान्यदृष्टा च.1 कृतापिनकृताभ वेत् अतोन्यत्रानु विधिवत्क— र्तव्याशरणागः" अ नि शङ्खचक्राद्यङ्कनमु वैदिक मन्त्र साद्य हॆूमु पूर्वकमुनु प्र तिष्टितसुदर्शन पाञ्चजन्यनिर् वर्तनीयमुनु गान तत्प्रतिष्टा हॆूमां गकमन्त्राधिकारमुलेनि वारलनु एर्परचिनटुलै तॆ आयेर्पाडु भगवदा ज्ञारूपमगु वैदीक मर्यादलकु विरोदमौननि, आ प्ततम प्रमाणमुग अं गीकरिञ्चिन वेदमुनन्दु “आचार्यो वेदसम्पन्नः” “आचार्यवान् पुरुषो वे द” “तद्विज्ञानार्धं सगुरु मेवाभिगच्चेत्समित्पाणि श्रोत्रियं ब्रह्मनिष्ठ म्" अनि वेद सम्पन्नत्वादुलनु, अप स्त-भसूत्रमुनँदु “अभिजनविद्या समुदितं समाहितं संस्कर्तारमि प्सेत्"अनिअभिजन विद्यावृत्तमुलनु आचार्युनिकिलक्षणमुलु गा सायिञ्चियुण्डुटयुनु, पोद्मोत्तरमुनन्दु- आ चार्यो वेद सम्प्पन्नोविष्णुभक्तो विमत्सरः । मस्त्रज्ञाम श भक्तित्चसदाम न्ताश्रयश्शुचिः । सत्सम्प्र दाय संयुक्तो ब्रह्म विद्याविशारदः । ब्राह्म णोवीतरागश्च क्रोधलो भविवर्जितः । एवमादि गुणैर्युक्त आचार्यस्सउदा । हृतः" अनि आचार्युडु वेद सम्पन्नुडै ब्राह्मणुडै विष्णुभक्तुडै, तिरु मन्तार्धक्षाना नुष्टानमुलु गलवाडै सत्सम्प्रदाय संयु क्तुडै ब्रह्म विद्या विशारधुडै वीतराघ्नुडै क्रोदलो भविवर्जितुडै युन्दु अभिजनविद्या

प्रपन्नान स्थानभास्करमु - x2 वृत्तमुलुगल अग्रवर्णस्थु लॆआ चार्य पदमुनकर्टुलनि चॆप्पियुण्डडमुनुपर्या लोचिञ्चि श्रियःपतीनियमनमुचे “गुरूरार्थमार्थोहरिर सघजी वेन सहि तः।नुकाराद्धो हेतुस्सहघटक भौ वनजतिभुनि प्रादुर्भूतंववति सहि रामानुजइतिप्रसिद्धोनः पायात बलतर संसारभयतः" अनिसायिञ्चि नप्रकारमु पुरुषकारउपाय वेषमुलतो आ चार्यरूपमुतो तिरुववतरिं चिनवारलै “आचीनोतिहिशास्त्रार्धा । नाचारेस्थापयत्यपि । स्वयमाचर तेयस्तु आचार्यस्सोभिधीयते ॥ गुशब्द स्वन्त कारस्याद्रुशब्द स्तन्निरोधकः। अन्धकारनिरोधित्वा द्गुरुरित्यभिधीयते॥ अनुप्रमाणप्रकारमुआचार्यगु रुशब्दमुलकु मुख्यवाच्युलै वेदार्थ सङ्ग्रह, गीताभाष्य, श्रीभाष्यादुल चे वेदबाह्य कुदृष्टुलु श्रुतिगीतसूत्रमुलकु मध्य कल्पिञ्चिन अपार्धमुलनु निरसिञ्चि अनादिसिद्धमगु यधार्धार्धमुलनु बयिलु पॆट्टिन “विष्णु श्शेषी तदी य्यश्शुभगुणनिलयो विग्रहश्र्मीशठारिः । श्रीमान् रानूनु जार्यः पदकमल युगञ्छातिर म्यन्तदीयम् । तस्मिन् रामानुजार्ये गुरुरितिचपदं भाति नान्यत्रतस्मा ! च्छिष्टं श्रीग्गुरूणाङ्कुलमिदमखिलं तस्यनाधस्य शेषः॥ अनुप्रकारमु परत्वमु श्रियःपतियन्दु प्रकाशिञ्चुनट्लु गुरुत्वमु तम यन्दुप्रकाशिञ्चिन गुरुकुल शेषियै “अर्वाजो यत्पद सरसिजद्वन्द माश्रि त्यपू र्वेमूर्ध्नायस्या न्वय मुपगता देशिका मुक्तिमापुः स्सोयं रामानुजमुनिरपि स्वीयमुक्तिं करस्थां यत्समृध्धिदमनुतकधं वर्ण्य तेकूर नाधः.” अनुतिरुमुडितिरुवडि सम्बन्धमुचे पूर्वोत्तराचार्युलकु मुक्तिप्रदुलै “सत्यं सत्यंवुन स्सत्यं यति राजो जगद्गुरुः । सएव सर्वलोका ना मुद्दर्ता नात्र संशयः” अनि सायिञ्चिन प्रकारमु जगद्गुरुवै सर्वो त्तारकुलै वेञ्चेसियुं डॆडु श्री उडयवरुलु. (शिविल्, क्रिमिनल् पवरु) रक्ष शिक्षाधिकारमुलु रॆण्टिनिकलिगिन वारॊकरु, केवल रक्षाधिकारमु कलिगिन वारॊकरु, केवलशिक्षाधिकार मुकलिगिन वारॊकरु, वीरिमुव्वुरिलो सुभयाधिका रमुलु कलिगिनवारु, रॆण्टिनिजरिपिं चेलागुननु केवलरक्षाधिकारमु कलिगिनवा रुवाटिने जरिपिञ्चेलागुननु केवलशि क्षाधिकारमुनु कलिगिनवारुवाटि नेजरिपिं चेलागुननु,जातिकृतब्राह्मण्यमुज्ञानकृत ब्राह्मण्यमुवृत्तिकृतब्राह्म (60)

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. ण्यमु कलिगिनवारिलो जातिकृत ब्राह्मण्यादुलुकलिगिनवारिकि तापादि पञ्चसं स्कार पूर्वकमुग मन्त्र मन्त्रार्थ नानुष्टानमुल नुपदेशिञ्चाडु योग्यत कलिगियुण्डडमुनु, केवलज्ञानकृत ब्राह्मण्यमु केवलवृत्तिकृत ब्राह्मण्यमुगलवारिकि — “उय्यिनि नै वुणाकिलुङ्गुरुक्कळ् तमतत्ते । वै युमन्बुत न्नै । यिन्दमानिल तीर् मॆय्यरै क्केन् पैयरविल् मा । यक् परमपदमुङ्गळुक्काम् । कै यिलङ्गु नॆल्लि क्कनि॥" अनि आचार्य प्राव ण्यमुनु ज्ञा नानुष्ठानमुलनु बोधिञ्चेनु योग्यतकलिगियुण्डडमुनु पर्या लोचिञ्चि, शास्त्रशिष्टशरण्याभि मतमुलनु चक्कगा तॆलिसिन परमभागवतु लगु तिरुक्कच्चिनम्बि तिरुवळ्ळमु नॆरुगुटकै श्रीउडयवरुलु, तिरुक्कच्चिनम्बि गारिनित मकुतिरुविल च्चिन प्रसादिञ्चुमनि प्रार्थिञ्चगा “नम्बियुंवारीर् इळ्ळे यांवारे ! पेररुळ्ळर् पॊरुळल्लादयॆन्नैपॊरुळाक्की अडिमैकोण्डदु कण्डुनीर् विरुम्बिनी रायिनुं" किमस्यत्राभिजायन्तयोगीनस्सर्वयोनिषु । प्रत्यक्ष तात्मनाधा नां नैषाञ्चि न्त्यङ्कुलादिकम्” ऎन्गिरपडिये आत्म गुणत्तुक्कु शेर् स्धिरुदुळ्ळ परम वैदिक निष्टयै उडयराय् शॆय्यनिन तीरा यिनुं, वर्णाश्रमत्तुक्कु अडुत्तवैदिक मर्यादैक्कु पॊन्दि राद दॆनु वि लक्कि यरुळिना रॆस्टुं" सायिञ्चिन दानिनि पिम्मट तेव पॆरुमाळ्ळ तिरुपु ळ्ळमुनु नॆरुङ्गुटकै श्रीवुडयवरुलु तिरुक्कच्चिनम्बि गार्लतो दासुनिकि कॊ न्नि संशयमुलु कलवु अवियेवियनि तॆप्पॆरुमाळ्ळकु विन्नपमुचेसि तॆलिसि कॊनिवच्चि सायिञ्च वलयुननि प्रार्धिञ्चिनपुडु’ तेप्पॆरुमाळ्ळु तिरुक्क च्चिनम्बिगारितो “सहजदास्यतै युडयनाय् छन्दानुवर्तनम्पण्नियि रुप्पारुत्त नांसादी पनुडने विद्याभ्या सम्पण्नि नाप्पोलॆ पलवि डङ्गळॆलुं सकलशास्त्रङ्गश्रेयं सकृत्कालत्तिले उळ्ळ पडि अरिन्दि रुप्पा नॊरु त्तन् नम्मॆ केटिकिरा नित्तनै परत्वन्नामे दर्शनं बेधमॆ उपायम्प्र पत्तिये अन्तिमस्मृति वेण्डा शरीरा वसानत्तिले मोक्षं पॆरियनम्बिग आश्रयिप्पदु” अनि सायिञ्चिन वानिनि तिरुवुळ्ळमु लो पर्यालोचिञ्चि श्री ई डयवरुलु अभिजन विद्यावृत्तमुलुगल अग्रवर्णस्थुललो नेर्परचिन डॆब्ब दिनालुगु सिंहासनाधि पतुल सन्निधुलयन्दुनु वारि यपरावतारुलगु श्रीमणवाळ महामुनुलु नेर्परचिन अष्टदिग्गजमुल सन्निधुलयन्दुनु पञ्च 1

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 1 ( संस्कार सम्पन्नुलै “श्रीमन्नारायण स्वामीदासस्त्वमसितस्यमै 1, ह रमीप्सुस्तमेवार्ध मनुकूलो विसर्जय । प्रातिकूल्यं सुविश्रङ्ञस्सं. प्रार्थ्यशरणंहरिम् । प्रजक स्यैव चरणात वात्मासमर्पय ॥ नित्यं विष्णुं परङ्कर्म कुरुनिं दानिमाकृधाः ॥ यजस्वनित्यमा शन्नूरंसीर न्य देव ताः । लक्ष्यस्वलकु तैर्भर्तुर्ल & सामान्यलक्षणैः ॥ उपास्यवैष्णवा न्नित्यमसतो मोपसीसरः ॥ प्रत्यादेशं प्रणम्यामित्यक्त्वात्मानं निवेदु येत्” इत्यादिकल्पो क्तवचनमुल प्रकारमुनु. 13

सात्त्विक-ब्राह्म-विद्या-विलासमु

वेदमुमॊदलु शिल्पशास्त्रमुवरकु शास्त्रमुलॆन्निगलवो अवियन्नि यु सामान्या कारमुग वैदिक कर्मप्रतिपादक शास्त्रमुलनि चॆप्पबडु नु “वैदीकशब्दमुनकु वेदमे हेतुवु गा नुण्डु तक्किनशास्त्रमु लॆन्दुकनिन आवेदार्धमुने ब्रह्मादि देवतुलुनु दक्ष मरीचि मॊदलगु नवप्रजापतुलुनु. वशिष्ठादि ब्रह्मऋषुलुनु, स्वायम्भु वादि मनुवुलुनु, जनकादि राजऋ षुलुनु तमबुद्धुलकु गोचरिञ्चिनमात्रमु,. लोकोपकारमुग स्मृतिपुरा णागमादुलु. मॊदलगु शास्त्रमुलनु रचियिञ्चिरि. अवि वैदिक धर्ममुनकु चेरियुण्डुट चे वैदिकशास्त्रमुलनि चॆप्पबडुनु. वीटिकन्निटिकिमूलमु;, अनादियै, नित्यमै सत्यमैयुण्डॆडु वेदमॆ, जीवस्वरूप, परस्वरूप, प्रकृतिस्वरूपमुलुमूडुनु, प्रकाशिम्पचेयुटये वीटिकि प्रयोजनमु. यिन्दॆवरिकी प्रयोजनमूसिन सच्चिदानन्द स्वरूपमै, समानाधिकरहित. मै निर पेक्षमुगा युण्डुटचे, ब्रह्ममुनकु गादु जडस्वरूपमगुट चे प्रकृतिकीनि गादु, प्रकृतिवश्युडै दुःखाकुलुडै सापेक्षुडै युण्डेदु. आत्म के प्रयोजनकारि यगुट प्रकाशकमै युण्डुनु. दीपमुवले वेदमु विशे षोपकारियै युण्डुनु, अदि यॆट्लनिन प्रकृति सम्बन्धमुनकु हे तुवगु महापात कोपपातकादुलु चेय तगदनिनिषेधिञ्चुटचेतनु ऐहि कामुष्मिक मोक्ष हेतुवुलगु कर्मादुल विधिञ्चुट चेतनु, वेदमुलु त्रै गुण्य विषयमुलैनदि. अन्दु सात्विक शास्त्रप्रतिपाद्यमैन वस्तु वेप रब्रह्ममु. ब्राह्मणजातिकि विधितमैन वैदिकधर्ममुनकु आद्यन्तमुल यन्दुनु, यॆवडु प्रतिपाद्युडो वाडे ब्रह्ममनियु, सृष्टिस्थिति संहार

20 प्रपन्नानुष्टान भास्करमु. मुलकु कर्त यॆवडो वाडे ब्रह्ममनि निश्चयिम्पवलयु गावुन नी क्रममु न, नैदिक क र्मादुल यन्दुनु, वेदादुलयन्दुनु सग्गादुलयन्दुनु श्रियः प तेपरब्रह्ममनि प्रतिपादिञ्चबडिनदि. सगुण निर्गुण ब्रह्ममुवाडेयनि निश्च यिम्पबडिनदि— वैदिक धर्माध्यक्ष त्वमु, वाटिकि मूलमैन वेदाध्यक्षत्व मुनुदु प्रतिपादिम्पबडॆडु अशेष ब्रह्माध्यक्षत्वमु, अन्दुण्डॆडु सर्व लोक सर्व देव ताध्यक्षत्वमु, श्रीमन्नारायणुनियन्दुण्डुटचे श्रीमन्ना रायणुडे समानाधिक रहितपर ब्रह्ममनुनदिनिश्चयमु. मनुयाज्ञव ल्क्यादुलु श्रीमन्नारायण चिह्ननुँत्रपूजाविशेषमुलतो स्मृतीतिहा सपुराणादुलयन्दि तर देवतल चिह्न मन्त्रपूजावि शेषमुलुनु चॆप्पु टकु कारणमेमनिन, आमनु याज्ञवला, ्यदुलु वेदवाक्य तात्पर्यमुल नु तॆलुसुकॊनि वेदपुरुषुनि हृदयमुनु तॆलसिकॊनि, देव, दानव, मा नवुल य पेक्षितमुलनु तॆलिसिकॊनि यधिकारानु गुणमुग परमवैदिक, वैदिक, मिश्रवैदिक, शैव, पूजादुलनु स्मृतेतिहास पुराणादुलयं दु विधिञ्चियुन्नारु. वेदपुरुषुनि हृदय मॆट्टिदि वेदवाक्य तात्पर्य मॆद्दि यनिन, वेदपुरुषुडु स्वगत कर्मकाण्ड, ज्ञानकाण्डमुलु रॆण्टिचे, ऐहि कामुष्मिक मोक्ष फलसाधनमुलनु विधिञ्चॆनु. यदि यॆट्लनिन पूर्वकाण्ड मुनन्दु तामसवाक्यमुलचे ऐहिकुलकु, रुद्र, दुर्गा, गणपति, क्षेत्रपा लकादुल लाञ्छन मन्त्रपूजलु विधिञ्चिनदि. राजसवाक्यमुलचे आमुष्मि कुलकु चतुर्मुख सुरेन्द्रसूर्याग्नुल लाञ्छन मन्त्रपूजलु विधिञ्चिनदि. ज्ञानकाण्डमुलोनि सात्विक वाक्यमुलचे मुमुतुवुलकु श्रीमन्नारायणु नि लाञ्छन पूजामन्त्रमुलनु विधिञ्चेनु. ऋषुला वेद तात्पर्यमुलनु तॆ लसिकॊनि यिहलोक सुखमु नपेक्षिञ्चुवारलकु रुद्रदुर्गादिपूजलुनु, वि शेषिञ्चि, मो पेडगलवारलकु विष्णुपूजयुनु, केवलमु आमुष्मिकुल कन्दरिकिनि देव तान्तरमुलनु चेर्चि, यज्ञादिकर्ममुलनु विधिञ्चिरि. इहलो कभोगमुलनु, स्वर्गादिभोगमुलनु, मोक्षमुनु अपेक्षिञ्चु वारलकु, त मो वैदिकमुनदु ग्गा गणपतुलुनु, सात्विक वैदिकमुन श्रीमन्नारायणु नि, राजसवैदिकमुन चतुर्मुख सूर्याग्नुलुनु चेर्चि पञ्चपूजगा विधिं

प्रपन्नानुष्ठा सभास्करमु En चिरि. इदि मिश्रवैदिकमनि चॆप्पबडुनु. परमु वैदिकुलगु वैष्णवुलकुफलमुप रमपदमु. वैदिकुलकु फलमुलु स्वर्गादि ब्रह्मलोक पर्यन्तम गुना मुष्मि क मोक्षमुलु. मिश्रवैदिकुलकु पलमुलुऐहिकामुष्मिक मोक्षमुलु मूडु शुक्र मुमु गानगुनु. शैवुलकु फलमु कैलासमु शिवलोकमु, परनुवै दिकुलु मोक्षमॊकटिये यपेक्षिञ्चुवारु. वैदिकुलु आमुष्मिकमोक्षमुलु रॆण्टिनि यपेक्षिञ्चुवारु. मिश्रवैदिकुलु, ऐहिकामुष्मिक मोक्षमुलु मूटिनिय पेक्षिञ्चुवारु तामसुलु, ऐहिक मॊकटिये यपेक्षिञ्चुवारु. शैवुलु कैलासमुनु शिवलोकमु न पेक्षिञ्चुवारु. परम वैदिकमु सद्योमुक्तिकि हेतुवुगा नुण्डुनु. वैदिकमु क्रममु क्तिकि हेतुवुगा नुण्डुनु. वेदमिट्लु सकल फलसाधनमुलनु प्रतिपादिञ्चुट चेतने वेदमु प्रबल प्रमाणमु. ई सात्विक धर्मलाञ्छनमुल नॊकमूलयन्दु दूषिञ्चिनमि श्रवैदिक शैवप्रमाण वाक्यमुलकु गतियेमनिन, सत्व, रजस्तमोमिश्रगु णमुलु परस्पर विरुद्धमुलुगा नॊकटि कॊकटि चूषिञ्चुकॊनु चुनुण्डुनदि येसहजमुगा नुण्डुनु. अदि आश्चर्यमु कादु. इन्दु विशेष गुणमुगलध र्ममुलनु ग्रहिञ्चुनदिये सत्पुरुषलक्षणमु. कॊन्दरात्मयॆ ब्रह्ममनि चॆप्पुदुरु, अदिवादमाश्रमिन्तीयकानि वै दिकमुकादु. सकल मतस्थुलकुनु सकल समयस्थुलकुनुआयामतमुलकु तगि न ऋषि प्रोक्तागममुलुनु, शास्त्रमुलुनु कलवु, यीमायावादुलकै ते ऒकनूयावादशास्त्रमनि यैननु, ऒकमायावाद आगममनियैन नु, ओकमायावाद संहितयनि यैननु ऒक मायावादेति हासमनि यैननु उन्नट्लेच्चट नैन प्रतिपादिम्पबडलेदे, वारु वादिञ्चुटकुबल मे मनिन वैदिकशास्त्रमुलकु विपरीतार्धमुलुनु कल्पिञ्चि युक्तिबलमु चेवा दिन्तुरु. वारु चॆप्पुडु यर्थमुलु यधार्थमुलु कावोयनिन कावु, अ

प्रसन्नानुष्ठान भास्करमु. दियॆट्लनगा, अनादिगा युन्दु वैदिक कर्ममुलयन्दु पास्योपासक जीव पर भेदमुलु व्यक्तमुगा नुण्डुटचे तामु दानिन नुष्टिञ्चुचुण्डुट यस त्यमुलनि चॆप्पुकॊनुचुन्दुरु. आलागु ‘वैदिकमुल सत्यमुल निचॆप्पकुण्डि लेनि वारलअद्वैतशब्दनूयावादमुनिलुव नेरदु. वेद वैदिक प्रपञ्चमुलु प्रत्य क्षमुगानुण्ड अनृतमनि चॆप्पुटयेट्लनिन, नदि व्यवहारदशयनियु, पार मार्धिक दशयनीयु, ब्रह्ममुनकु रॆण्डु दशलु कल्पिञ्चि चॆप्पुदुरु. ब्र ह्ममुनकु रॆण्डुदशलु चॆप्पवच्चुनायनिन, वाटिकि व्यवहारदश अबद्धम नियु चॆप्पुदुरु, अबद्धमनि चॆप्पॆडु वस्तुवु लेकुण्ड वलयु गाक प्रत्यकु मुगानुण्डुट यॆट्लनिन, कलदनि तोचुनदि भ्रान्तियन्दुरु. भ्रान्तियगुट मॆट्लनिन शुक्तियन्दु रजतमुकल्पना भ्रान्तिलक्षणमनि चॆप्पुदुरु. भ्रान्ति अनॆडु गुणमु गलिगॆनेनि भ्रान्तुडनॆडु नॊक गुणियुण्डुट प्रसिद्ध मेक दायनिन वानि मायोपाधिशक्तिबलमुचे जीवुडैनट्लु तोचुनिन्तिय कानि यिदि ब्रह्म मेयनि चॆप्पुदुरु. अखण्ड शुद्ध नित्यपरमानन्द स्वरूप मैन ब्रह्ममुनकु जीवत्वमु कल्पिञ्चॆडु उपाधिरूपमैन माययॊकटि कलदु क दायनिन, कलदनि चॆप्पुदुरु . कलिगॆनेनि अद्वैतमाया वादमुन कु भङ्गमुकलुगुने यनिन, युक्तितोचकनदि यनिर्वच नीयमनि नोरुमू सुकॊनि ऊरकयुन्दुरु. इन्तियेगाक, मायावादमु निन्तकु मिञ्चले दुसुमी. पाद्मे —“नूयावाद मसच्चास्त्रं प्रच्छन्नं बौद्धमुच्यते! परमात्मजीव योरैक्यं मयात्र प्रतिपाद्य ते॥ वेदार्धवन्महाशास्त्रं मायावादमु वैदिकम् । मयात्र कधितन्देवी असतान्नाश कारणात् ॥ ब्रह्मणश्च परंरूपं नैर्गुण्यं वक्ष्यतेमया । सर्वेजगदु पद्रत्वं मोहनार्धं कलौयु गे॥ । -अद्वैत मतमुनन्दु प्रमाणमु. — “तुच्छानिर्वच नीय्याच वास्तवी त्रिविधामता । ज्ञेयामायास्त्री भिर्बोवै शास्त्र तयाक्तिक लौकिकैः॥

प्रवन्नानुष्ठानभास्करमु •

तत्त्व-शेखरमुनन्दु

अविद्यानिन_र्तिये मोक्षम नॆडुपक, मु अनु रूपपन्नमु, अदिसुखरू पमु कानन्दुन सुखसाधनमनकूडदु. ब्रह्ममुनकु सुखमु लेनन्दुन, सु खमुं डॆ नेनि ब्रह्ममु सपिशेषमगुनु. तिरोधाननि वृत्ति मोक्षमु नॆडु पक्षु मुचेरदु. सुखरूपमु कानन्दुचे तिरोहित सुखमुनकु प्रकाशकमनिन जीवुनि सुखमुनकु प्रकाशकमा, परुनि सुखमुनकु प्रकाशकमायनिन जीव सुखमुनकु प्रकाशक मनकूडदु. जीवुडु नशिञ्चुटचे परसुख प्रकाशक मनकूडदु. अन्दुकु तिरोधानमु लेनन्दुन. उपाधि प्रदेशमुनन्दु सुख मु तिरोहितमण्टे सर्वज्ञुडुकाकुण्डवलयु. स्वाभाविक भेदा भेद पक्षमुनन्दुनु मोक्षमु पुरुषार्थमु कादु. मुक्तुनिकि बद्धुनितो अभेदमुण्डुटचे बद्धुनि दुःखमुमुक्तुनिकि वच्चुट चे. ई श्वरुनिकि जीवुनितो भेदमुण्डुटचे जीवुनि दुःखमु ईश्वरुनिकि वच्चुटचे.

दश-मत-दर्शिनि

भगवद वतारमगु श्री वेदव्यास भगवानुलु वेद सम्प्रदायमुनु प्र वर्तिम्पिञ्चि वेदार्ध निर्णयमुकॊरकु स्वशिष्य जैमिनि मॊदलगु वारिचॆकर्म काण्ड देव ता काण्डमुलनु, स्वयमॆन ब्रह्मकाण्डमुनु प्रवर्तिँ पिञ्चॆनु. अन्दु सकल देव तान्त र्यामियै ब्रह्मशब्दवाच्युडैन विष्णुवे साक्षात्तुगा नु, परं पर गानु सर्वकर्म समाराध्युडनियु, कर्मस्वरूप भेदतदङ्गादुलि ट्टिवनियु देवता स्वरूप भेद तदुपासनादुलिट्टि वनियु, कर्मकाण्डडेव ताकाण्डमुलयन्दु चॆप्पबडियॆ. कर्म्यान्वित देवतुलकु चैतन्यविग्रहादुलु लेवनियु. जीवातिर क्त परमात्म लेदनियु कर्म जन्यापूर्वमेफल सादननु नियु. जगत्तुप्रवाह रूपेण नित्यमैसृष्टि प्रळयमुलु लेवनियु. चतु र्ध्यन्तादिशब्ध स्वरूपमे देवतयनियु तुर्याश्रममु लेदनियु. देवतुल कुकर्मोपासनादुलु लेवनियु इत्यादुलु अर्वाचीनभाट्टप्रभाक रादुलु वाख्यान मॊनर्चिरि. ईयर्थमुस्वाचार्युलगु वेदव्यासभगवानुल कनभिमत मगुटचे, जै मिनिभगवानुल कनभिमतमनियु. सेश्वरमीनं सादुलयं दुप्रतिपादिञ्चबडियॆ. प्रकृतिपुरुष, कालविशिष्टमै ज्ञानशक्त्याद्यनन्त कल्या

8 प्रपन्नान स्थानभास्क रमु. णगुणाकरमै वुरुषोत्तम नारायणादि शब्दवाच्यमैनब्रह्ममे उपादान निमि त्त सहकारिरूपमगु त्रिविध कारणमनि चॆप्पि - ई ब्रह्म कारण वादमु नन्दु मन्दमतुलकुदर्शनान्तर मुलयन्दु ब्रह्म काण्डमुनन्दु निरसिम्पब डिनदि. अवियेवियनिन कपिल पतञ्जलि कणाद सुगत जैन पशुपतादि मतमुलु. न्वि शेषचैतन्यमुमात्रमे सत्यमु. प्रपञ्चमु आचैतन्यपु यवि द्या परिकल्पितमयिनन्दुनमिध्य चैतन्यस्वरूपमैन ब्रह्ममे अन्तःकरणा वच्छिन्नमैना, तत् प्रतिबिम्बितमयिना जीवुडयिनन्दुन जीव ब्रह्ममुलकु भेदमुलेदु. (अदै ्वतं) एवंविधा द्वैत ज्ञानमुचे अविद्या निवर्तिये -मोक्षमनडमु ‘सर्वमायावादुलकुनु सिद्धान्तमु. इन्दुजीवेश्वर विभा गादि विषयमयिन अवान्तर पक्षमुलु वारिचेतने अन्योन्य निरस्तमुल यियुन्नवि.

माया-वाद-खण्डनमु

अज्ञानमुचे प्रपञ्चमु कल्पितमनुनदि अनुपपन्नमु. ज्ञानरूपमैन ब्रह्ममुनु तन्नि वर्त्यमैन अज्ञानमु आवरिञ्च नेरदु. आवण्टे नेनि दानिकि निवर्तकमुलेदु. तेजस्सुनु तिमिरमावरिञ्चचालदु. आवरिञ्चॆनेनि अन्दुकु ते जस्सु निवर्तकमु गाक नुण्डुटचे वेरुनिवर्तकमु लेडे. शुक्तीश्वमुतोचक शु क्तिस्वरूपमात्रमुतोचि, अन्दुन जित भ्रममुकलिगिन पिम्मट, शु क्तित्वमु तोचितॆ, अदिनिवृत्तरुगुनु. अट्लु ब्रह्म स्वरूपमु, सधर्मकमु कानन्दुन स्वरूपमात्रमुतोचिते प्रपञ्च भौममु प्रतिबद्धमगुनु. अदितो चकुं डॆनेनि भ्रम हेतुवुलेदु. गनुक प्रपञ्च भ्रममनु पपन्नमु. काचादि दोषमु सत्यमगुटचे भ्रम हेतुत्वमु कूडुनु. अविद्या ख्यदोषमु, मिध्ययगुटचे भ्रम हेतुत्वमुकूडदु. अदिकूडुनं टेब्र ह्मस्वरूपमैन अधिष्टानमु मिध्ययनि, अङ्गीकरिञ्चिना प्रपञ्च भ्रममु कलुगवच्चुनु. अविद्यानिवृत्ति ब्रह्मस्वरूपमुनकण्टे अतिरिक्तमा अनतिरि क्त मा?अदिअतिरि कमगु नेनि अदि सत्यमण्टेअद्वैतहानिप्रसङ्गिञ्चुनु. मिध्य यण्टि मेनिदोषमुमिध्ययगुनु. अदि ब्रह्म स्वरूपासतिकि गयनुनप्पुडु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु .. ब्रह्मस्वरूपमु नित्यमगुटचे तत्वज्ञान सात्यत्वमु भग्न मगुनु. ई तश्वज्ञानमु उपदेशा सम्भवमुचे दुर्घटमु गीताचार्य प्रभृ तुलकु तत्वज्ञानमु कलिगि युण्डॆनेनि स्व व्यतिरिक्त मॊकरुनु लेनन्दुन वारिनि गूर्चि युपदेशमु कूडदु. तत्वज्ञानमु लेकुण्डॆनेनि अज्ञा डयिनन्दुन नुपदेशिम्प जालरु. ऒकरिकिन्नि तत्वज्ञानमु कलुग लेदनि चॆ प्पॆडुपकमुनन्दुनिप्पुडॆवरिकिनि तच्छवणादि प्रवृत्तिकूडदु. ज्ञानमु कलिगिना मोक्षमु कलुगलेदण्टे शुकादुलु मुक्तुलयिनारनॆडु प्रसिद्धि कूडदु. वाक्य जन्य ज्ञानमु मोक्ष साधनमैते ध्यानादि विधुलु व्यथमु लगुनु. अपरोक्ष भौममुनकु परोक्षमयिन वाक्य जन्य ज्ञानमु निवतकमु कानेरदु. शब्दज्ञानमुनकु अपरोक्षत्वमु गोवु नकु अश्वत्वमुवलॆ असम्भावितमु. ध्यानादि विधुलु अद्वैत साक्षा त्का राधमनुनदियु ननुचितमु ध्यानादुलु भेद वासना दायक मुलगुटचे. प्रत्यदि सकल प्रमाणमुल यन्दुनु विशिष्ट वस्तुवे विषयमै नन्दुचे निर्वि शेष वस्तु विषयमुनकु प्रमाणमु लेदु. चैतन्य स्वरूप मात्रमुनन्दु योगा चारुनिकि माया वादुलकुनु विवादमु लेदु. इक. चैतन्यमु क्षणिक नुनॆदु योगाचारुनि गुरिञ्चि चैतन्यमु नित्यमनि मायावादुलु वादिञ्चुनपुडु साध्यमयिन नित्यत्वमु स्वरूपात्म कमा? भिन्नमा? अन्दु स्वरूपात्मकमण्टे स्वरूपमुनन्दु विवादमु लेनन्दुन साधनमु व्यथमु. स्वरूपातिरिक्तमैते विशेषत्वमु प्रसं गिञ्चुनु. नित्यत्व साधकमयिन हेतुवैनदि चैतन्य स्वरूपमयिन पक धम९ मुनन्दु लेकुण्डॆ नेनि स्वरूपासिद्धि दोषमु प्रसङ्गिञ्चुनु. हेतुवु कलिगॆनेनि हेतुधममुचे सविशेषत्वमु प्रसङ्गिञ्चुनु. “अयं घटः” अनॆदु प्रतीति मॊदलगु प्रत्यक्षमुलु इदमित्थमनि गोचरिञ्चुटचे निर्वि शेष वस्तुवुयन्दु प्रमाणमु कानेरदु. प्रकृति प्रत्यय रूपमुचे तनु पदवाक्य रूपमु चेतनु विशिष्ट बोधकमयिन शब्द प्रमाणमुनु निर्वि शेष वस्तुवुनन्दु प्रमाणमु कानेरदु. गान संसारबन्धमुमिथ्य • [03]

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. अन्दुकु निर्विशेष ब्रहज्ञानमु निवतं कमनि चॆप्पगूडनन्दुन उपासन जन्य भागवत्प्रसादमे सत्यमै कमाकादि रूपमयिन संसारमुनकु निवतकमनि अङ्गीकरिञ्च वलयु. ई मायावादि मतदूषणमु भाष्या. दुलयन्दु बहु विधमुलुगा विस्तरिञ्चि चॆप्पबडियुन्नदि. काल एशिष्टाद्वैतमुनन्दु ब्रह्ममु चिदचित् शरीरक त्वेन उपादानमु गनु सङ्कल्पाश्रयत्वेन निमि त्तमुगनु कालादि विशिष्टत्वेन सहकारिग नु इट्लु त्रिविध कारणमुगा नुण्डुनु. अपृथक् सिद्ध सम्बन्धमुचे अवस्था श्रयमुगा नुण्डुनदि उपादानमुगान घटमुनकु वृत्पिण्डमु उपा दानमात्रमै भूतल मनुपादानमुगा नुण्डुनु. सर्व प्रयोगानु गतमुयिन उपादानशब्दाथणमु ऒप्पुकॊनवलयुगान अपृथक् सिद्धसं बन्धमु विवक्षितमु. निमित्त कारणमुनकु उपादान कारण मुनकु भेदमु मृत् पिण्डमुनकु कुम्मरवानिकि शरीर शरीरिभावमु लेनन्दुचे वच्चि नदि. किन्द वाटिकि भेदनियममु लेदु. कालमुनकु स्वसंयोगमुनन्दु त्वेन निमि त्तत्वमुनु द्रव्यत्वेन समवायि कारणत्वमुनु वैशेषिकु लङ्गीकरिञ्चिनन्दुन ब्रह्मवु अभिन्ननिमित्तो पादान कारणत्वमुनकु ऊणका नाभिनि श्रुतिये दृष्टान्तमुग चॆप्पुटचे स्वशरीर परिणाम यितृत्व रूपिययिन अभिन्न निमित्तो पादानत्वमु श्रुश्यभीमतमुगा नुण्डुनु मृत्पिण्डमु स्वयंशरीरि कानन्दुचे उपादान मात्रमुगा नुण्डुनु. कुम्मरवाडु · वृत्पिण्ड शरीरकुडु कानन्दुचे निमित्तमात्रमुगानुण्डुनु. ऊर्ण नाभियैनदि परिणाम शरीरकमै परिणामयिता यैनन्दुन अभिन्न निमित्तोपादानमुगा नुण्डुनु. अदि दृष्टान्त मगुटचे ब्रह्ममु स्वशरीर परिणामयि तायै यभिन्न निमित्तो पादानमुग नुण्डुनु. सगुणत्वा दुल नङ्गीकरिञ्चुटचे सगुण श्रुत्यादुलकु स्वारस्यमु कलदु. गुणादि निषेध श्रुतुलु हेयगुणाद्यभावपरमुलु ऐक्य विधुलु विशि पैक्य पर मुलु भेद निषेधमु विहितैक्य विरोधि, स्वतन्त्र भेद निषेधपरमुवाच्य त्वादि निषेध श्रुति परिच्चेदाभाव परमु. उत्पत्तिनि षेधमु कर्म कृतो श्पत्याभावपरमु, उत्पत्तिश्रुतुलु स्वेच्छा हेतुकाव तारपरमुलु, जीवु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. लकु परस्परैक्यवचनमु ज्ञानैकाकारतया प्रकारैक्यपरमु. ब्रह्ममु नकु अद्वितीय वचनमु चिदचिच्चरीरक तेन स्वजातीयद्वितीय परमु. इट्लु शरीर शरीरुलकु भेदमु ऒप्पुकॊनुट चे बन्धमोक्ष व्यवस्थयु उपदेशा दुलु तत्वज्ञानव्यवस्थयु उपपन्नमु. चेतनुनि आद्य प्रवर्तियन्दु ईश्व रुडु स्वस्वातन्त्य्रमुगा चेतन पूर्वकर्म सापेळ्ळु डैनन्दुचे विधि नी षेध शास्त्रवैयर्थ्य प्रसङ्गमुलेदु. ईश्वरुडु नित्यनिरवधिक कल्याण गुणाश्रयुण्डै युण्डिना चेतनुल यागोपासनादि. जन्यप्रसाद विशेष मुलु प्रामाणिकमुलगुटचे निर्विकारश्रुतुलु हेय विकाराभाव पर मुलु. प्रपञ्चरू पेण बहुभनन सङ्कल्पमु सिद्धमगुटचे विकारा पुरु षार्थ निषेधमुलु साक्षात् सम्बन्धेन विकाराद्यभाव परमुलु. पुण्य पाप जन्यमयिन भगवती त्य प्रीतुले स्वग९ नरकादि हेतुवुलै सं दुचे अपूर्वकल्पन मन पेक्षितमु. कल्प भेदमुललो इन्द्रादि व्यक्तुलु नष्टमुलैननु इन्द्रादि शरीरियैन परमात्मण्डि स्थायिगा नुण्डुटचे कृतकर्ममुनकुनु फलहानि लेदु. इन्द्रादि देवता प्रसादमु अवां तर हेतुवैनन्दुन तद्वैय्यर्थ्यमुलेदु. परमात्मने मनुष्यादु लकु इन्द्रादि द्वारमुगानु इन्द्रादुलकु अद्वारमुगानु आरा ध्यु डगुटचे इन्द्रादुलकु यष्ट ृत्व यष्टव्यत्व विरोधमु लेदु. परब्रह्ममुनकु चेतनुनि आध्य दुष्कर्म प्रवृत्तियन्दु अनिवर्तनमु अनुमतियु स्वातन्त्य्र प्रयुक्तमगुटचे दोषमु कादु. स्वातं त्र्यमु दोषमनुनदियु ब्रह्ममु सिद्धि चेतना सिद्धिञ्चकना, ब्रह्ममु सिद्धिञ्चि स्वातन्त्य्रमु दोषमण्टे अदि ब्रह्म साधक प्रमाण सिद्ध मगुटचे दोषमुकादु. ब्रह्ममु सिद्धिञ्चकुण्डॆनेनि प्रधममुन आश्र यमु लेनन्दुचे स्वातन्त्र्यमु दोषमुकादु. प्रातिकूल्य निवृत्त चेतन विषयमुनन्दु दयादि गुणमुलु कार्यकरमु लगुटचे वाटिकि वैय्यर्थ ्यमुलेदु. अनादिकम्मप्रवाह हेतुकमैन प्रकृति सम्बन्धनुगु संसार बन्धमु सत्यमगुटचे भगवदुपासनादि जन्य भगवत्प्रसाद मुचे तन्निनृत्तियु नुपपन्नमु. चेतनभेदमु अङ्गीकरिञ्चुटचेत व्यक्ति भेदमुच्चे बुध मोक्षमुलु नपसन्नमुलु. इट्लु प्रमेयस्वारस्यमु

. प्रपन्नानुस्थानभास्करमु - कलदु. प्रत्यक्षैगादिप्रमाणमुलु सवि शेषविषयमुलनि अङ्गीकरिञ्चे प्रमाण स्वारस्यमु कलदु. प्रमेयसत्यत्वमु अङ्गीकरिञ्चुटचे स्वपक्ष पर पक्ष साधन दूषण प्रमाण हानियु लेदु. भागद्वयात्मक मैन वेद शरीरमुनन्दु पूर्वभागमु मिथ्या विषयमु. उत्तर भागमु मात्रमु ब्रह्मविषय मगुटचे सत्यविषयमनि अङ्गीकरिञ्चॆडु राहु मीमांसकुलयिन शङ्करादुलवलॆनु वेदशिरस्सैन युत्तरभागमु जीवा तिरि १ ब्रह्मपरमु गादु. कर्मकर्तलैन जीवुलनुमात्रमु प्रतिपादिञ्चुट चे वेदान्तभागमु निस्सारमनि अङ्गीकरिञ्चेक बन्ध मीमांसकुलयिन भाट्ट प्रभाकरुल वलॆगाक वेद शरीरमुनन्दु पूर्वभागमु आराधनभूतकर्म स्वरूप प्रतिपादकमु. उत्तरभागमुआराध्यभूतब्रह्म प्रतिपादकमनि अङ्गीकरिञ्चुटचे समग्र वेदशिर स्स्वारस्यमुन्नुकर्ममीमांसकर्मस्वरूप विचार पर मनियु देव तामीमांस कराराद्यवान्तर देवतास्वरूपादि विचार परमनियु ज्रह्ममीमांस देवता काष्ठा भूतमयिन ब्रह्मशब्द वाच्यब्रह्म स्वरूपविचारपरमनियु अङ्गीकरिञ्चुटचे त्रिकाण्डि मीमां सा स्वारस्यमु सिद्धमु. इट्लु भगवद्भाष्यकारुलचे विस्तरिम्पजेयबडि युन्न विशिष्टाद्वैत सिद्धान्तमे व्यास भगवानुलकु अत्यन्ताभिमत मगुनु.

अर्चावताराराधनमवश्यकर्तव्यमनु प्रकरणमु

· श्रीम दुभयवेदान्त प्रवर्तक श्रीमान् गोमठं श्रीनिवासाचार्युलुवारु परम कृपचे संस्कृत मुनन्दु रचियिञ्चिन अर्चावताराराधन वैभ वमुनु, श्रीमड्वेदमार्ग प्रतिष्टापना चार्योभय वेदान्तप्रवर्तकुलै सकलशास्त्र सत्सम्प्रदाय वित्तमुलै वेञ्चेसियुण्डिन श्रीमत् परमहं से त्यादि श्रीमान् मधुरमङ्गलं ऎम्बार् जीयरु लगु, तिरुवेङ्गड रामानुज जीयर् स्वामि निय मनमु चे,श्रीमत्परमहं से त्यादि पुळियङ्गुडि शुद्ध ‘सत्वं रामानुजजीयर् द्रविड भाषगा नॊनर्चिन दानि निन्दु नान्ध्र भाषयं दॊनर्पम्बडियॆ. “श्रीवेज्कु टाद्रि निलय श्रीनिवासः परः पुमान् तनोतु कौतुकं नित्यं विदुषां करुणानिधिः । वन्दारु जनमञ्चारं वन्दे रामानुजं गुरुं संसार सरणिश्राँतं जगच्छाया महीरुहम्” श्रियःपतियै अवा प्त समस्तकामुडै अपार कारुण्य सौशील्य वात्सव्यौदार्यादि निखिल कल्याण गुण म हॆूदधियै सृष्टिकि पूर्वमु अचिद विशिष्टमुलैन जन्तुवुलनु " शास्त्रफलं प्रयोक्तरि” अनु प्रका रमु स्वानादि सङ्कल्पाविरोधमुगने यादृच्छिकाधि व्याजछूत सुकृत

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

श्रीमदुभय वेदान्त प्रवर्तक श्रीमान् गोमठं श्रीनिवासा चार्युलवारु परमकृप चेसंस्कृतमु नन्दुर चॆयिं चिन अर्चावताराराधन वै भवमु. श्रियःपतीरपार कारुण्य सौशील्य वात्सव्यौ दार्यादि निखिल कल्याण गुणम हॆूदधिस्सर्वस्वामि, प्राक्सृष्टेरचिद विशिष्टाक्. जन्तूर् शास्त्र फलम्प्रयो_क्तरीति, स्वानादि सङ्कल्पाविरोधिनैव यादृच्चि का ना पिसुकृतेन दीना

व्याजभू तेना द्वेषा भिख्यादिक्र मेणोण्णि जीवयिषुरुभयविभूति नाळोवा समस्तकामः स्वानादिशासनरूपसो पब्रह्मण वेदसिद्धयि थाधिकारसुकृत दुष्कृत राशि द्वयविज्ञान सुकृतानुष्ठानोप योगिज्ञान क्रियाशक्तिरूप करण क ळेबरम्प्रदाय तदभिप्राय ज्ञापकञ्चसोपब्रह्मणं वेदञ्चतुरा नन बादरायणादि रू पेण स्वेनरूपेणच प्रवर्त्यस्वयमपिकरणगणा तीपाति दिव्यात्मरूपो पि सर्वदेवस्वामि, हार्धविग्रह विभवार्भाविग्रहादि रूपेणाधिकारिण स्सवधाय, सत्वादि गुणत्रय तारतम्य प्रयुक्त रुचि तारतम्येनो पात्त कर्मक्षान भक्ति प्रपदनादि साधन भेदै सैराराधित भीम फला त्राणरुचि मत श्यासनाति लङ्घिन परता मसा न्ना स्तिकाक् शिक्षयानघु यन्नेढिल्ली लारसम नुभव न्ना स्ते तत्रापिरुचि मत्स्वास्तिकेषु राजसा तामसा श्चस्वगुणानुगुण रूपाणि तत्त नात्र वेदिनो निषेधिन्यां तवत्पलभागिन स्संसरन्ति सात्विक परम सात्विकास्तु तान्यपि रूपाणि भगवदात्म का नजानाना स्तेव्वनसूयावत्सु सुलभ 3 सुशीलानि सात्त्विकानि हार्ध विभवार्चादि रूपाण्या राध्य तदाज्ञा

नतिलङ्घि वृत्ति स्संसार मुत्तरन्ती त्यनाराध्य परम वैदिक मर्यादां अत्र केचिदधुनातना अनादि पापवासना दूषिता शेष शेमुषी काः वेद ब्रह्म समाजच्छद्म प्रच्छन्न चार्वाकाः, स्मृत्यादिनप्रमाणं, वेदोपि नप्रमाणं, प्रमाणं वा कञ्चिन्मानान्तरमु स्त्रीति वदन्ति — स्वाभिमता र्थेषु तत्प्रतिपादक वाक्यांशाः स्मर्तारोस्मत्तोपि मन्दा त्यादियतिञ्चि दश्राव्यमसभ्यं वदन्तो वै तण्णिकाः । तत्रापिसौलभ्य सौशील्यादि काव लम्भ ने नाखिलाधिकारि समुज्जीवनो पयोगितया निखिल करण सेवनीय तया च विशेषत स्संश्रितो जीवनस्य तस्य भगवतो भीमत त्वेन अर्चा रूप मेव विशेषतो विभवं शिशुपालादय इवेहपर निरातज्कंविदू षयन्ति, व्याकुलयन्ति च दुरुपडे नै रनभिक्षातत्र प्रष्ट व्याधि अर्चा राधनस्या कर्तव्यत्वं प्रतिजाना नैन किंयेन केन चि दक र्तव्यत्वं प्रतिज्ञाय ते उत सर्वैः, आद्येचकिं सेश्व रेणउता नीश्व रेणत त्राप्यार्ये च किम्मुमुक्षुणा अधबुभुक्षणा अत्रचसर्वैरकर्तव्यत्वेसाध्ये, हेतुः

कीमनुपपन्नत्वंउता निष्टफलत्वं अधशिष्टाचारा भावः अनु पपन्नत्वञ्च किमाराधनस्य कृत्यन्वया योग्यत्वं उता र्चाया आराधना स्वया योग्यत्वं अनिष्ट फलत्वं च किमिष्ट फलाभावः उतानिष्टफलं प्रति हेतुश्वं आ हॆूस्वि द्बलवदनिष्टानु बन्धि फलत्वं तश्रेष्ट फला भावश्च किं दृष्ट फलाभावः. किंस्वि ददृष्ट फलाभावः. अनिष्टफलं प्रति ं’ हेतुत्वञ्च, किं दृष्टा निष्टं प्रति उता दृष्टानिष्टं प्रति. आचारा भावश्च कीं प्राक् - उताधुना अथात्र आहॆू स्विद्वीपान्त रेष्विति तत्र आराधनस्य कृत्यन्वया योग्यत्वे सर्वव्यवहारो प्रसङ्ग आराधनं ह्युद्देश्य मुखोल्लास प्रयोजको व्यापारः नपर्चाया स्तादृशा राधनान्वया योग्यत्वं बिम्ब विशिष्टेश्वर स्यैवा र्चाशब्द वाच्यत्वात् तच्चाकृत्यधिकरणन्यायात् चेतन प्रतिप त्तित द्वाचिशब्दानां स्वापृधक्सिद्ध शेषि चेतन पर्यवसानस्य आत्मा मनुष्यो भूदित्यादौ मनु

ष्यादि शर्देषु दर्श नाच्च विभुत्वं चतस्य सर्व कारणस्यसम कालिक सार्व त्रिक सर्वकार्य सादेशा वश्यक त्वादिभि रपपाद्यं तर्ष्यन्तर्याम्य विशेषे आराधकानां क्वचिदर्बादिमु विशेषप्रतिपत्तिः — कथमिति चेत्, उत्कट प्रेम परवशतया सर्वदा सर्वेन्द्रियैः भगव दनुभव कैङ्कर्य म पेक्षमाणै र्भक्तेः प्रार्थितस्य परनु कारुणिकस्य संश्रितरक्षण दत्तेक्षणस्य सुलभ सुशील स्वभाव स्येश्वर स्याश्रितो दिष्टा राधना लम्बने सान्निध्यस्य आश्रितै राराधनाय प्रार्थितस्य चक्रवर्तिन स्तत्तदुद्दिष्ट स्थले ष्विव, दर्भब्राह्मणा द्यावाहित ब्रह्म पित्रादे स्तत्र ततैव, या यजूकै स्तत्त न्मस्त्रा हूत देवताया स्तत्त दुद्दिष्टं यागशाला स्विव च सम्भवात् मः आराध नेमुखोल्लास प्रयोजकत्वस्य करचरणादि मद्राजादिषु प्रत्यक्ष दर्शन वासित मनसां तत्रैव विश्वासात् नचै वं पश्वा दॄर्चाप्रसङ्गः - ईश्वरे पुरुष विशेष मुखोल्लासस्य प्रत्य ई बाधादनन्वयः लॊके चैत्र शरीर त्वेन कल्पित प्रतिमादौ मानाव

मान हेतु व्यापा राणांवास्तव चैत्रशरीर मुखोल्लास मालिन्य हेतुत्व दर्शनेन तदैव परव्यूह विभवेश्वर शरीरे कैमुल्येन तदनुमानात्. / शरीरञ्चेश्वरस्य पुरुषत्वा देवानु मीयते तन्निन्यत्वं च जगतः कार्यत्व साधक सावयव त्वेतद्भिन्नत्व नि वेशा दुपपद्यते तन्निवेश श्चानवस्था भयादेव. यदा अशरीरस्यैन कर्तृत्वं कार्यभूत जग दुपलब्ध्य न्यधानु पपत्त्याङ्गीकृत्या नवस्थापरिप्रियते तदातदनित्यमेव वास्या त्. नचतर्षीश्वरस्य मरणादि दुःख प्रसङ्गः अकर्मवश्यत्वात् जीवे कर्मवश्यत्व साधक दुःखित्व स्वेश्वरे नुपलञ्चा देव तदनु माना नुद यात्— नच तत्र पुरुषत्वाद्दुःखित्व मनु मेयं एक जातीयाना मेव घटादीनां शुक्लकृष्ण वैधर्म्य दर्शनेना प्रयोजकत्वात् नचैवं पुरुष त्वेन शरीर साध नेपि तथापुरुष शब्दस्य शरीरवि शेष विशिष्ट एवव्युत्प त्तेः नचजगतः कार्यत्वं जीवैरन्यधासिद्धं पक्षधर्मता बलादि त्यन्य चेत त्— काष्ठ लोस्टा दा वपि प्रसङ्गः निवृत्त लोक वासनानां तस्ये

ष्टत्वात् — इत रेषां तु प्रतिपत्ति सौकर्या दत्रैव विशेष प्रतिपत्ति दि त्युपपादितं, अर्चाया मेव हरये नच निवृत्तलोकवासनाना मत्र विशेष प्रतिप त्त्यभाव प्रसङ्गः सर्वसाधारण्यात् - नहि प्रणमेत् - खं वायु मित्यधिकारी अर्चां ननमति अतटिन प्रह्लादः स्तम्भे पीश्वरं प्रतिजज्ञे विग्रह विशे षेणाविर्भूतं नृसिंहं च प्रति पेदॆ - इत्युक्तं विभो रीश्वरस्या वाहना तृन्निधानं च वात्सल्या द्याविष्करण मेन, तत्तु लोष्ठा दा वनु मेयं विग्रहेतु गुणाविष्कारके गुणानुसन्धानं कार्य मितीच प्रतिपत्ति सौकर्यं - यद्यपी द माविष्करणं, मामेकं, मामेव ये इत्यादौ विभव इव तथापि तदत्राणो प्यनुसनीयते - सौकर्याय, अतएव तिरुक्कैयिले इत्यादि - नचेदमीश्वरं प्रति सर्वस्य प्रीणनतया पुष्पा द्यनियमः, कर्तृ वासना वशा देव तदुपपत्तेः- यद्यदिष्टतमुन - आराध्यापेक्ष यातु अण्व प्युपहृतं याःक्रियाः॥ अश्नामी त्याद्यु क्तं - एवमस्यर्चा पदार्थे आ राध नान्वय एवेति चेन्न, स्वजनक प्रीतिमत्त्व सुबन्देन मुखोल्लासस्यफल त्वात् आराधनफला स्वय एव ह्याराधना स्वयः सदैव मपि कारणकार्ययोर्वैयधिकरण्य मिति वाच्यं - स्तुत्या द्याराधनस्यापि सत्ताया कार्यकरत्वा दर्श नेन स्ववि षयक ज्ञानतश्वसम्बने नैव कार्यकरश्वस्य त्वयापि वक्तव्यतया तुल्य त्वात् - यद्वा प्रीति रेवा राधन कार्यमिति ना नुपपत्तिः आचार्यै र्मुखोल्लास पर्यन्तानुसस्थानं तु प्रीतिदार्थ्याभिप्रायं नचावाप्त सम स्तकामस्या राध नेन प्रीत्यनुपपत्तिः अदृष्टसाधन मात्रे दूषण परिहा रयोस्तुल्यत्वात् नार्चायांवि शेष प्रतिपत्ते र्व्यापकत्वप्रतिप त्तिविरोधः सर्वत्र कल्याणगुण पूर्णत्वा नुसस्थानस्य अर्चावच्चे देन स्वस्त्मि लेदा विष्करण प्रतिपत्त्या अविरोधात् किञ्च सामान्येन भगवदर्पण बुद्ध्या क्रियमाणानां सर्वेषां वा भगवद्विषयकाणा मेवहिकर्मणाम्भगव त्रीणनत्वं सम्भवतीतिदृढविश्वा सेनमॆशून्य शरणाः निरालम्बन्नय ने सिमीलयण्ड्युन्मीलयन्ति परति पाठयन्ति विरुदन्तिच- एवं सति तेषां

स्वदृढविश्वास विषयभूत तादृश कर्मान्यतम भूत एवार्चाराध ने परं विद्वेषोयं तत्पापपरिपाक एवेति निश्चिनमः - द्वितीयकोटॆ च निष्फलत्वं दृष्ट फलाभाव रूप मिति नशक्यते वक्तुं निवृत्तलोकवास नानां सर्वगं ब्रह्म पश्यता मपि काष्ठ लोष्टादिषु दुग्दर्शस्य दृढत रोच्चत रागार दिव्यसौन्दर्य भरण महोत्सव विविधोपचार जनस नूज भजनीयत्वा देः स्वाम्युत्कषणस्य दर्शनेन लोकव सेवा नन्दविशे षजनकतया प्राप्यत्वराशयेन विलञ्चाक्षमाणां च तेषामर्चाप्रति साकैङ्कर्य विशेषादिकं यथा मनोरथं स्वयमपि कुर्वतां विरहि? विनोदन न्यायेना प्यायकतयाच तेषु साफल्यत् सहि विरहिस्वेष्टज नशरीर विरूपं काष्ठलोष्टादिकं तत्त्वेना भीमनु नच काष्ठलोष्टा देरपि भगवच्छरीरतया दृष्टान्तवैघट्यं तथापितस्यस्वकाङ्क्षित कैङ्कर्यो द्देश्य भूत देशवि शेष विशिष्ट भगवद्विग्रह वैरूप्यस्य दुर्वार त्वात् ‘अभ्यासदशापन्नानां तु त्रिविधोपासनां तर्गत हार्दविग्रह विशिष्टब्र ह्मध्याने सजातीय दर्शनत्वे ना रादर्शनस्यो पकारकत्वं तदुपचा

रादीना मपि तन्मानसाराधनादौ - शरणत्रयेणच भगवद्भजने कर्तव्ये कायिकं तन्नार्चां विनो पपद्यते यद्यपि “कायेनवा चेति” सर्वव्या पाराणामपि भगवदर्पणबुद्ध्यॆव क्रियमाणत्वा त्कायिक भजनं शारीर व्यापार सामान्येनैवो पपद्यते तर्हि मानस वाचिक योरपि तथात्वेन भगवद्ध्यानस्तुती उच्चि ध्येया तां, नच कायकं भगवद्भ जनं तस्याप्रत्यक्ष त्वा द्दुश्शकं - अर्चाद्वारा सुशकत्वेसति तत्त्यागा योगात्—सहिध्यानस्तुती अपि साक्षा दह्मस्वरूपविषयके सम्भ वतः_कायिक स्यैवतयोर पिवि ग्रहगुणादि द्वारत्वनि यमात्—पलो क्षरो पेन्द्राद्यु देश्यक हविषां तद्रूप भगवत्प्रणनत्व मळ्ळी कुर्वन्तः प्रामाणिकाग्रेसराः प्रत्यक्षरूपार्चॊद्देश्य कोपचाराणां तद्रूप भगवती णनत्वं ससहन्त इतिमह दिद माश्चर्यं न हिभगवत स्सर्वव्यापकत्वं वैदिकमस्त्रहूत देवताया स्सन्निधानं वा तेना 2. भ्युपगच्चन्ति वेदेकशरणाः - लोष्टादि साम्यन्तु प्रतिपत्ति सौकर्यात्प रिहृतं_अतएव “अर्चाया स्थण्डिले वा ग्नौसूर्ये प्सुहृदि वाद्वि

जे" इत्यादि यथालज्ञा लम्बनं कायिक भगवद्भजनं कर्तव्यमु पदि / श्यते—भगवताच स्वाराधनाय परिक्षिप्ते ष्विन्द्रियेषु प्रदत्तेषु वाङ्म 16न से एव भगवते परिकल्प्येत राणि स्वार्थे विनियुञ्जानाः राज्ञा स्वोप चारार्थं प्रदत्तेषु छत्रचामरादीषु छत्रेण राजोपचारं कुर्वताञ्चा - मरादिक मात्मार्थं विनियुञ्जनानाम्भृत्यानां सदवीमधिरोहन्ति — न च स्वाराध नार्ध मिन्द्रियाणि ददधीश्वरः कथं विषयप्रवणानि दद्या दिति वाच्यंविषय प्रावीण्यस्य वासनौपाधिकत्वेनेन्द्रियस्व भावत्वाभा 2 वात् —न हि शत्रुमारणार्थं प्रदलैन शस्त्रेण स्वमारणं शस्त्रस्य 1. दातु र्वापराधः—पायूपस्थयोस्तु भगवदाराधनोपयु क्त शरीर धारणार्थान्नपान कल्क विसर्गार्थमेन क्लौप्ततया नते प्रतिबन्धीकार्ये *अनहि ते इवेत राणीन्द्रियाणिशरीर धारणार्ध मात्रनि जिह्वेकीर्त येति भगवदर्थे विनियोग सम्भवात्—किञ्च लोके कृतज्ञाना मुपकार क शरीर सरूपप्रतिमाद्यु पलाल नेनतदुपकारं प्रतिकुर्वतां शैलीं—1 2) साक्षात्कुर्वन्तोपि ज्ञानशक्ति क्रियाशक्ति प्रदानेन परमोपकारकस्य 1. स्रष्टु पर्चोपलालनं विनिन्दन्तां किमिति स्वाङ्कृतघ्नताञ्जानन्ति -

परिपक्वतर हार्द सौहार्द मार्दव जुषां लोके अन्योन्यप्रति मोपला लनानन्दत्यदर्श ने नार्भाविनिन्दनं निन्दतां भगवति शुष्क-हृदयत्व मेवा वगमयति—नचैवं “सचममप्रियणति” वस्तुर स्वभक्ता र्चानुषङ्ग प्रसङ्गः तस्य भक्तपारोम्य सम्भावनाया अभावात् 19 भक्तस्यतु निरतिशय प्रेम विषयभूत भगवत्पारो य्येण तदिर्चालं क बनं रागप्राप्तं——एतेन प्रत्यक्षु वेदे विद्यदर्शना दर्चाराधन मक 2, र्तव्यमिति परास्तंरागप्राप्तत्वेन तस्यापि विथेर्वै यर्ध्यात्-स्मृती 2 तिहास पुराणपाञ्च रात्रादिषुत दर्शनन्तु “अक्षर्मादीव्यः” कृषिमित्कृ ष स्वेत्यादिन तन्द्राळु प्रवर्तनार्थानुवादएव कर्मिणस्तु सभगवानेव स्व शेष तैकरसेन मया स्वीय श्च कार्यकरणै स्वीय पुष्पादि द्रव्य मया नखिलभोगा स्सपरिवार परिच्छदाय स्वस्मैस्व प्रीतयेस्वय मेव सम्पादयं तीत्यहम्ममाभि मानविरोध्यत्यन्त पारतं त्र्यानुसं,

धान गर्भस्यारा राधनस्य नित्यनैमित्ति कादिरूपाराधना नामिवक्र मेणतद्वास नानिव र्तकत्वञ्च दुरुपह्ननं अहम्ममाभि मानएव हिसंसारबीजं — प्रपन्नग्य तस्याभ्यस्त करणिकम प्याराधनं फलरूपमिति कायि केस्मिन्न दृष्ट फलाकान्त् - अज्ञानामपि विज्ञ प्रवर्ति “- तार्चाराधन म होत्सव शौर्यत्रिकादिवै भवविवक्षया आनन्तानां स्वसौन्द र्यादीनां दृष्टिचित्ते असहृत्य तयाच शौर्यत्रिकादि प्रवर्तन मयुक्त मिति तन्नच - सिद्धावध गर्भ शर्करा न्याये नोक्तरीत्यालज्ञा ! नां भगवतावण्य जनक तयाविज्ञानान्तु सविभूतिकं ब्रह्मानुभव तां भगवदनु भवान्तर्ग त त्वेन चतद विच्छेदक त्वात् नचानादि निप्प न्न विषय प्रावण्यानाम ज्ञानां वुनस्त ज्जनयितव्य मव शिष्यते विशिष्टं. ब्रह्मा सुभवतो विज्ञा प्रतितु तस्मिन्विषयान्तरत्व स्यैवासिद्धम्भवति. यदितु निष्फलत्वम दृष्टफला भावरूपं तर्हितद विहित त्वादि लेव क्तव्यं- तच्चकिं. विधिमात्रविषयत्वा भावः- अथविहितार्धविरोधित्वं

नाद्यः - स्मृतीति हास पुराण पाञ्च रात्रादिषु निहितत्वात् यत्त्वरु वादए वेति पूर्व मुक्तं - तत्प्रति कारित कैङ्कर्य काधिकारि विषय मित्यव धेहि - प्रीति पारवश्यस्य कैङ्कर्य प्रवर्तकत्वच कामुका दिषु सिद्धं अतपवस द्विती मः - अष्ट का हॆूळ्ळ कादि षुस्मृत्याचारनू // श्रसिद्धेषु व्यभिचारात्, नचतेष्व दृष्टफला भावः - दृष्टफला भा वेसतिशिष्ट प्रवृत्ति विषयत्वात् - नचिवेदा विहितं सव्व मकर्तव्यं - वापीकूप तटाकारा मादिषु तत्व सङ्गात् - नचदृष्ट सस्यादि फलार्थतमैनत त्कर्तव्य त्वोपपर्तिः - अदृष्टार्धतयावतत्प्र वृत्तेर्दर्शनात् - स्मृत्या द्यनु मेनु श्रुत्या वेदा विहितत्व स्या सिद्धेश्च - आहुहिळा जैमिनी याः अष्टकादिस्मृते र्धर्मे नमात्वमित्यादि - न च स्मृति स्वनाप्तत्व प्रत्यया न्मूलश्रुत्यननुमितिः - यद्वै किञ्चन मनुः सहॆूवाच व्यासः पाराशर्यः इत्याहयाज्ञवल्क्यः इतिहस्माहळाण्डिल्य इत्या अदिभि स्तेषा वस्ते र्वेदळिर सत्वात् - पाञ्चरात्रस्य त्वश्वर प्रणी तस्य प्रामाण्य शङ्कापरिहारयो रीश्वर प्रवर्तके वेदेवि तुल्यतया प्रामाण्यं दुरपह्ननं : तथास्त्रि - ईश्वर प्रणीत त्वेन प्रामाण्ये

श्री बुद्धाग मेपि तथा प्रसङ्गणति चेत् - वेडेपि तुल्यं - बुद्धागम इववेदे / विप्रलम्भ हेतो रदर्शना तामाण्यमितिचे दत्रापि तुल्यं - ईश्वर प्रणीतत्वो क्ति रत्र विप्रलम्भ इतिचेत्तुल्यं - वेदेपि — अहेतुक विप्रलं भत्वकल्प ने कुत्राप्यनाश्वा सप्रशंसा न्नतति चेदत्रापि तुल्यमित्या 1) दि. किञ्च स्मृत्य प्रामाण्य वाची वेदङ्कृत्वा वेदीं करोतीत्यत्र तादि ४ निमि त्तक माचमनं मध्येनकुर्यात् - स्नात्वाञ्जी तेत्यत्र सन्ध्यावं / दनादिकं स्नानात्पूर्वं भोजनानन्तरं वा कुर्यात् तत्ततिया 2. कलापे स्मृतिविनि युक्तान् करणमन्त्रांश्च नप्रमीनुयात् – यज्ञो 2 । पवीत धारणादौ स्मृत्युदा हृताक् यज्ञोपवीतं परम मित्यादि 12 निखिल मन्त्रांश्च परि त्यजेत् किं. बहुना गुदमृत्प दानाचम 27 नादि सङ्ख्याञ्च नजा नीयादिति समर्थितं चास्य वेदतुल्यं प्रामा 24 ण्यं भगवतापाराशर्येण ब्रह्म मीमांसायां उपादेशिक महाभा 2; रते मोक्षधर्मेष्वति विस्तरेण – यस्तुपट्टीतम्मन्यः अना द्यविच्छिन्न सं 26.प्रदायै कसिद्धानुपूर्वीके वेडेपि स्वाभिमतार्धक पठ्यमाणा वाक्य षु प्रक्षिप्तत्व शज्का मङ्कुरये त्समातृ स्तन्येपि विषमिश्रितत्व शङ्का

कळं कितात्मा सजीवेत् वेदेच महद्वैश समनु भवेत् - अपि च इन्द्रादिशरीरक परसूत्मा राधनभूत कर्मप्रतिपादके पूर्वभागे अर्चाराधन विधानस्य नावसरः उपनिषत्सुच प्रायश श्चेत ना चेतन हार्दविग्रह विशिष्ट ब्रह्माराधन भूत ज्ञानभक्तियोग प्रकाश ने दम्परा सुनावसरः —यत्य्रतु अर्चा विभवादि चातक्कुव विग्रह विशिष्टविषय प्रप 20 त्तियोगस्य निवृत्तिरूप त्वेन बहुपरिकर निरपेक्ष त्वेन बहूपपाद 21 न निराकाङ्क्षतया वेदगुह्यतयाच क्वचित्कतिपयैः ब्रह्मणेत्वाम 22 ह सेप्रयतपाणि रित्यादिभि र्वाक्यैरुपनिषत्सु प्रतिपादनं दृश्यते 28 तत्र विषयभूतमर्चादिनि ग्रहविशिष्टं ब्रह्मचगम्यतप्प नह्यरिक्त ह 24 स्तत्वरूप प्रयतपाणिल्वे नो पसदनं – चात्सवविग्रह रहिते ब्र 2 ह्मण्यप पद्यते — एवं ब्रह्मणइत्यत्रापि महस इत्यनेन प्रणवां 26 तग्गता कारेण च दिव्य विग्र हयोगस्सूसपादः नहि निरुपपदमह

श्शब्दितं निरतिशयं तेजो निमापे स्वरूप उपपद्यते. स्वप्रकाश त्वा व्यर्थेस्वरसः - अशएव मामेकं शरणं व्रज मामेक ॥ `मेव शरणमिति - विग्रहविशिष्टं स्वरूपं सात्मोर स्थलास्फा लनं प्रपदनीयं प्रादर्शि भगवता गीतोपनिषदा वार्येण प्रामाणि कञ्चा प्राकृतत्व मर्चायाः - उक्तम्पि पराशर संहितायां - अर्चापि लौकिकयासा भगवच्छा वितात्मनां - मन्त्र मन्त्रेश्वर व्यासा त्सा. पिषान्गुण्य विग्र हेती - नच निरतिशय तेजसश्चार्चायां प्रत्यक्ष बाधः तस्या लौकि कस्य विभव विग्रह इव लौकिक प्रत्यक्षा गोचर त्वात् उक्तंही भागवता स्पष्टमेव नतु मां शक्ष्यसि द्रष्टुनुनेनैव स्वचतु षेति - अकपर नचक्षुषा पश्यति कश्च नैन मित्यप्य प्राकृत तेजो विशिष्ट विग्रह विषय मेवेति नटिञ्चि त्सङ्कटं अतोपिवेदा विहितत्व हेतो ! रसिद्धि रेव नचदृष्टफलं दुर्निरूपं उक्तविधिबला देवादृष्ट कल्पनात् : 2 अत्रच श्रुता पुष्पाद्यु पहरणञ्च प्रयतपाणि रित्य नेनैव सिद्ध ति नच तृतीयः भगवदर्चा राधनस्य शास्त्रविहितं कञ्चिद ?

  • व्यर्धं प्रतिनिरोधित्वा सिद्धेः — य द्यनिष्ट प्रयोजकत्व शिष्टप्रति 15 प्रयोजकत्वं तत्र च दृष्टानिष्टं प्रति प्रयोजकत्व मनुपल भ हतं अदृष्टानिष्टं प्रति प्रयोजकत्वं त निषिद्ध त्वात् इत्येव वक्तव्यं त

/ निषेधविषयश्व रूपंवा निषिद्धा विना भावरूपं वा— नाद्या च्च पनिषेधस्यानु पलम्भात् द्वितीयन्तु भगवदर्च नान्तर्गत तुलसी वनादे र्निन्य ज्योतिष्टोमा द्यन्तर्गत प्रश्वालम्भनादे रिवानिषिद्धत्वा दसिद्धु — सूत्रितं ह्यशुद्ध मितिचे न्नशब्दादिति – क्षमस्व देवि तुलसि यन्मयां गेषु लू.”से — एवं नरिष्यसे विष्णोः पादमूलं गमिष्य सीतिशब्दः अयन्नरिष्य से— इतिलिङ्गा न्नवा इतिमन्त्रो पबृह्मणं सर्वत्र पशुन्याय. प्रापकं किञ्च – आराधने आराश्य प्रीति हेतु ताया लोक सिद्ध त्वेन तदङ्ग तुलसीलवना देरपि तथात्व सिद्धे रनिषिद्धता 2 य त्वत्रियं तदिह पुण्यमिति ह्याहुः बलव दनिष्टानुबन्धि फलव “उत्त्वरूप मनिष्ट प्रयोजकत्व मप्यतपन तादृशानि पनुपलम्भान्निर क्रीस्तु नव शिष्टाचाराभावा दक र्तव्यत्वं अत्रा चारभावस्या सिद्धेः गते पुरोहित इत्यादेवि - देवाय तन चैत्येषु सान्नभक्ष्या स्सदक्षि `णाः— उतस्थापयितव्या स्स्यु र्माल्ययोग्याः पृथक् पृथक् – सीता * शिखरा भेषु देव तायत नेषु च ध्वजा स्समुचिताश्रिताः पता काश्चा भवं स्तदेत्या श्च श्रीमद्रामायणे ष्विति हा सेषु शिष्टाचारस्य

प्रचुर मुपलञ्छात्— लब्ध्वा कुलधन मित्यादि चलनचात्र कुलधन . शब्दः स्वकुलधन लङ्का राज्यपरः — रङ्ग विमान स्ये त्वाकुकुलधनत्ववत् स्वछात्रा रावणेनै वार्जितस्य तस्य राक्षसकुल धनत्वा योगात्- किञ्चान्यद्व क्तु मिच्छामीत्यादिना रामेणो त्तरकाण्डे तदाराधनाविच्चेद स्यविधीय्यमानत्वाच्छ लब्ध्वा प्रायादिति पौर्वापर्य विरोधाच्च किञ्चा न्यदित्यादि वचनञ्चयेदिव्या हृतं यत्तु पाद्मपुराणे इत्युक्त्वा प्रद दौत स्मै इति रामावतारन्ते तत्प्रदान मुक्तं तत्कल्प भे दाभिप्रा यमिश्यविरोधः एवं भारते भागवते अर्जुन बलरामु तीर्थयात्रयोः. ’’ श्रीरङ्ग वेङ्कटेश जगन्नाथा दि यात्रादर्शन मत्य्रोदाहार्यं एवं.. पुराणान्त रे ष्वपि बहुधा शिष्टाचारो दृश्यते – नवद्वीपान्त रादिप्वा चारा भावो त्रा कर्तव्यत्वप्रयोजकः अप्रयोजक त्वात्—यस्मिक् 18 देशे यआचार ज्ञ नियनूत्क्वचिद्द्वीपान्त रेष्व प्याचार दर्श ? नाश्च.—क्वचित्तदभाव स्तेषामशास्त्रज्ञ त्वादिभि रुपपद्यततिन शास्त्रं सिद्धेशदेशाचार प्रतिस्पर्थी तद्वयं शास्त्रं तेपिजानं त्येवेति चे ! तद्वयंशास्त्रं त् — जानन्तु नाम तधापितेषामरण्ये रुवता मिव शून्या गारो 22 पासकाना मर्चां विनिन्दतां तदुपपादित प्रतिपत्ति दौस्थ्यकरण 3 या पूर्ति शुष्कहृदयत्व कृतघ्नत्वे श्वरवञ्चकत्वा व्यापाद 24 नं दुरुद्धर मेव यदि मेन केन चि दक र्तव्यत्वं विवक्षितं तदपि 25 तिष्ठायां सार्वभौमं सद्मना भुवनत्रयं पूजादिना ब्रह्मलोकं श्रिभि र्म श्सनुता मियात् भक्तियोगं स लभते एवंयः पूजयेत्तु

मा मित्यादि भिर्बुभु मुमुव्वु पेक्षित सकलफल साधनत्व प्रतिपा 26 दना देव निर स्तं ननुप्रति मास्व प्रबुद्धाना मिति श्रूयत इति चेत्त > ई किन्तस्या प्रबुद्धाना मीति श्रूयत इतिचेत्ततः — किन्तस्या प्रबुद्धा 29

“ना मेवे त्यर्थक त्वे सर्वत्र विदितात्मना मित्युत्तर वाक्य विरोधः सहि सर्वान्तर्गता प्रतिमा पिन भवति सर्वशब्धस्य तद्बहि र्भावेन सङ्को चे विधि तातृत्व भङ्गः अतः प्रतिमा स्ववे व्यर्धकत्व मावश्यकमिति न पूर्ण ब्रह्म प्रतिपत्त्या अकर्तव्यता पूर्ण ब्रह्म प्रतिपत्तिरहि

तोर्चा मर्चन्मं दाधिकारीत्यर्थः अतपव अर्चायामेव हरयणत्या दि ततैवोक्तं यदि वेदा प्रामाण्यनादिना सेश्वरेण तेना पृर्चा या आराध्यत्वं प्रतिपत्ति सौकर्यादिभिः प्रागुपपादितं अतो निरीश्वरेत रै स्सर्वैरव्यर्चाराधनं कर्तव्यमिकिस्थितं.

20 प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. मुचे अद्वेषाभिमुख्यदिश्रममुचे उज्जजीवयिषुपै उभय विभूतिनाधु डैन सर्वेश्वरुडु स्वानादि शासनरूपसोप ब्रह्मण वेद सिद्ध यधाधिकार सुकृत दुष्कृत राशिद्वय विज्ञान सुकृतानुष्ठानोपयोगिज्ञान क्रिया शक्तिरूप करणक ळेबरादुलनिच्चि तदभिप्राय ज्ञापकमै. सोपब्रह्मणमैन वेदमुनु चतुर्मुख व्यासादिरूपमुगनु स्वेनरूपमुगनु प्रवति९म्पिञ्चि तानुनुहार्ध विभवार्ता विग्रहादिरूपमुचे नवधरिञ्चि सत्वादिगुणत्रय प्रयुक्त रुचि तारतम्यमुचे उपात्त कमठाज्ञान भक्ति प्रपदनादि साधनानुष्ठान परुलचे आराधितुडै स्वशासनातिलङ्घिकुलै परमतमो गुण विशिष्टुलयिन ना स्तिकुलनु शिक्षिञ्चॆडु वाडै वीरुलतो लीलार समनु भविञ्चु कॊनुचु न्नाडु. अन्दु आस्तिकुललो राजसुलुनु तामसुलुनु स्वगुणानुगुण रूपमुल ननुभविञ्चि अन्दु फलभागिकुलै सञ्चरिञ्चु चुन्नारु. सात्विक परमसात्विकु लारूपमुलनु भगवदात्मकमुलुगा तॆलिसिकॊनि यन्दु असूया रहितुलै सुलभ सुशीलमुलै सात्विकमु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. लगु हान्दविभवार्चादि रूपमुल नाराधिञ्चुचु तदाज्ञानति लङ्घिकुलै’ संसारो त्तीर्णुलय्येदरनुट यनादियगु परमवै दिकमर्यादगानुन्नदि. ई विषयमुनन्दनादि पासवासना दूषिताशेष शेमुषी कुलै वेदब्रह्म समाजमनॆडु व्याजमु चे प्रच्छन्न चार्वाकुलै स्मृत्यादुलु प्रमा णमुलुकावनियु वेदमु प्रमाणमु कादनियु तमयभिमताथमुलनु प्रतिपादिञ्चेडु कॊन्नि वाक्यमुले प्रमाणमनियु स्मतजलु तमन पेक्षिञ्चि वच्चॆडुवारनियु निट्टियश्राव्यमै यसह्यनुगु पलुकुल वाद रॆडु वितण्ड वादुलुकॊन्दरुतत्रापि सौलभ्य सौशील्य काष्ठावलम्बनचे अशेषाधिकारि’ समुज्जीवनोपयोगियगु भगवदर्चारूपमुने शिशुपालादुलुवलॆ निह पर निरातङ्कमुगा मिगुल दूषिञ्चॆदरु, मूढमतुल दुरुप देशमुल चे व्याकुल पर चेदरु. अर्चाराधनकु नकतकाव्यत्वमु चॆप्पॆडिवारु ऎवरिकैन नॊक ? रिकिनकतव्यमनि चॆ प्पॆद राशि लेक नन्दरिकि नक र्तव्यमनि चॆप्पॆदरा? मॊदटि 9

प्रपन्नानुस्थानभास्करमु. प्रश्नलो नीश्वरुनि यङ्गीकरिञ्चॆडि वानिचेतना? लेक नङ्गीकरिञ्चनि वानिचे तना? यन्दु मुमुक्षुवु चेतना? लेक बुभुक्षुवु चेतना? अन्दरिकि नक त९व्यत्वमुनु साधिञ्चुनॆडल हेतुवु अनुपपन्नश्वमा? अनिष्ट फल त्वमा? शिष्टाचारमुकानन्दुनना? अनुपपन्नत्वमनुनदि आराधनमुनकु कृत्यन्वया योग्यत्वमा? लेक अर्चकु आराधनान्वयायोग्यत्वनू? अनिष्ट फलत्वमनुनदि इष्टफलाभावमा? अथवा अनिष्टफल हेतुत्वमा? लेक बलवदनिष्टानुबन्धि फलत्वमा? अन्दु इष्टफलाभावमु दृष्टफलाभावमा? अदृष्टफलाभावमा? अनिष्ट फल हेतुत्व मनुन विदृष्टानिष्ट हेतुत्वमा? अथवा अदृष्टानिष्ट हेतुत्वमा? शिष्टाचारमुकानिदि पूर्वमा इप्पुडा? अथवा द्वीपान्तरमुनना अन्दु आराधनमुनकु कृत्यश्वया योग्यत्व मगु नेनि सर्वव्यवहारोच्छेद प्रसङ्गमु कलुगुनु. आराधनमनुनदि उद्दे श्य वस्तुमुखोल्लास प्रयोजक व्यापारमु. अव्विधमगु नाराधनमुनकु नर्चावतार मयोग्य मनकूडदु. अर्चावतारमनुनदि आत्म मनुष्यु डय्यॆननुचो मनुष्युडनुनदि देह विशिष्टुडगु नात्मनु चॆप्पुनट्लय्यॆ बिम्बविशि ष्टेश्वरुनि चॆप्पुटचे ईश्वरुडन्तट यॆल्लप्पुडु कलडनि चॆप्पॆडु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 23 वारु बिम्बमु नन्दतडु लेदनि चॆप्पतगदु, अन्दन्तर्यामिकण्टे कॊन्दरिकि अर्चयन्दु वि शेषप्रतिपत्तिकलुगुटकु हेतुवेमनिन, उत्कट प्रेम परव शुलै यॆल्लप्पु डुसम स्तकरणमुलचे भगवदनु भवकैङ्कर्यमुल नपेक्षिञ्चु भक्तुलचे प्रार्थिम्पबडि परम कारुणिकुडै आश्रित रक्षुडै कोत्सवुडै सुलभ सुशीलस्व भावुडैन यीश्वरुडु वारलाराधिम्प नुद्देशिञ्चिन बिम्बमुनन्दु विशेष सान्निध्यमुचेयुटये प्रतिपत्तिवि शेषमुनकु मूलमु. पूजार्धमा श्रितुलचे प्रार्धिम्पबडिन राजुलु, वारु द्देशिञ्चिन स्थलमुलं दत्यादरमुतो वर्तिञ्चुनट्लुनु दभ=ब्राह्मणादुलयन्दा वाहनमुचे ब्रह्म पितृवु लुमॊदलगु देवतल सान्निध्य विशेषमुलरीतिनियागमु चेसॆडुवारलचे, ना यामन्त्रमुलचेत नाह्वानमु चेयबडिन देवतलायागशालादुलयन्दु सान्निध्यमगुनट्लुनु, यॆन्दुनुगलयीश्वरुनिकीनिया श्रित प्रार्थनाविशेषमु चेस्थलवि शेषमुनन्दु सान्निध्यनि शेषमुनु कूडुनु. लोकमुनन्दॊकनि शरीरा कारमुग कल्पिम्पबडिन प्रतिमादुलयन्दु चेयबडु मानावसूनव्यापा

२४ प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु . रमुलु वानिकि मुखप्रसाद मुख मालिन्य हेतुवगु नट्लु ईश्वरुनिकि शरी रमुग कल्पिम्पबडिन अर्चयन्दु चेयबडु नाराधनादुलु नीश्वरुनिकि मु खोल्लासादि जनकमुलनुनदि लोक न्यायसिद्धमु. ईश्वरुडु पुरुषवि शेषुडु गुटचे शरीरमु सङ्गीकरिम्प वलयु. निट्लय्ये नेनि काष्ठ ल लोहादुलयन्दुनु ना राधनमु चेयु प्रसङ्गमुघटियिञ्चुननिन, लोकवासननिवर्तिञ्चिन ज्ञान धीकुलकन्दुनु नाराधन मिष्टमैनन्दुन कूडुनु. यितरुलकु प्रतीप त्तिसु लभ मैनन्दुचे नर्चावतारमुनन्दे याराधनमु कूडुननि मुन्दे चॆप्पिति मि. मेमुचॆप्पबूनिन रामतापीन्यादि वेदवाक्यमुल चे नर्चावतारमुनं दाराधनमे भगवन्तुनि कत्यं ताभिमतमनि तेटपडुटचे ज्ञानुलकु ‘सैत मच्चटि याराधनमे मुख्यमगु गात. परिपूणुँडगु ईश्वरुनिकि जेयु ना राधनमुलचे प्रयोजनमेमनिन निदियन्त र्याम्याराध नादुल तो स मानमु, सामान्यमुगा भगवद्विषयमै चेयबडु सकल कर्ममुलुनुभा.” गवदर्पणबुद्धि चे भगवत्प्रणनमुलगुननि धृढविश्वासमुतो शून्यमगु गृ हमुन ध्यानालम्बमॊकटियु लेक नेत्रमुलु मूयुचु तॆरचुचु ’ भग

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 2x वद्गुणप्रति पादक ग्रन्थमुल जदुवुचु चदिविञ्चुचु विलपिञ्चुचु निट्लुतिरि गॆ डुवीरु आविधमैन याराधनमुललो नॊकटियगु नर्चाराधनमु नन्दु

1 श्रवन्नानुष्ठानभास्करमु. मात्रमु अत्यन्ता ग्रहमुचेयुटकु हेतुवगु पापपरिपाकमुन केम ! नवच्चु- गान नीप्रकारमुग ननु पपन्नत्वमगु मॊदटिदूषणमुनिरि स्तमु रॆण्डव दैन अनिष्टफलत्वमनुटयन्दु मुन्दुडैन निष्फलत्वमनुनदि दृष्टफ लाभावमन दगदु. लोकवासन निवर्तिञ्चि अन्तट यीश्वरुनि दर्शिञ्चॆडुज्ञानि किनि अर्चास्थलमुनन्दु कनुपदु सकल भजनीयत्वादुलु काष्ठ लो प्गादुल यन्दु लेनन्दुननु, अर्चनु तानिच्चट नाराधिञ्चुटचे नानन्दवि शेषमुक लिगियुण्डुट चेतनु प्राप्यश्वर यतिशयिञ्चि विळम्बमु सहिञ्चनिवारैनं ‘दुन अर्चाप्रतिष्ठा कैङ्कर्यादुलु यथाव नोरथमु तामु चेसिविर हविनोद न्यायमुचे तत्कालार्ति परिहरिञ्चु कॊन तगि युण्डुटचेतनु, दृष्टफल मुण्डुटचे विरहियगु वाडु तन किष्ट जन रूपमुनकु सरिकानि काष्ठलो ष्टादुल न पेक्षिञ्चनट्लु ज्ञानिकिनि तनकु नित्य प्राप्यमुगा नभिमतमैन देशवि शेषमु नन्दुण्डु विग्रहमुनकु सरिकानि काष्ठ लोष्ठादुल यॆड प्रीतिकलुग नेरदु गान, सति प्रसङ्गमुन कवसरमुलेदु. योगुल कभ्यासदशयन्दु ध्यानालम्बनमैन हार्ध विग्रह विशिष्ट ब्रह्म ध्यानमुतो सजातीयदर्श नमगुटचे नर्भादर्शन मुपकारकमु. करण त्रयमु चेत नीश्वर भजनमु

  • – 1

. प्रपन्नानुस्थानभास्करमु. 22 चेयु नपुडु कायिक भजन मर्चयन्दु तप्प मरियॊक चोट सम्भविं चदु. अयिते “कायेनवाचे” त्यादि प्रकारमु सर्वव्यापारमुलुनु भग वदर्पण बुद्धितो चेयुनवि मैनन्दुन शारीरक व्यापारमु लॆल्ल कायिक भजनमण्टिमेनि मानस वाचिक व्यापारमुलन्तयु नालागे ध्यानस्तुति रूपमु लगुटचे प्रत्येकमुगा भगवद्ध्यान स्तुतियनुनदि लेक पोवुनु, ई श्वरुडप्रत्यक्ष मगुटचे कायिक भजनमु कूडदनि चॆप्पतगदु. अर्चा रूपमुगा प्रत्यक्षमै युण्ड दानि वदुलुटकु कारणमु लेनन्दुन ध्या स्तुतुलुनु कायिक भजनमु वलॆ विग्रह गुणादि द्वारक मगुटचे विग्र ह विशिष्ट विषयमुले कावलयु. प्रत्यक्षमुकानि इन्द्रादि विषयमु गा चेयु कर्ममुलुनु आयारूपमैन भगवदाराधनमुग नङ्गीकरिञ्चुवा रु प्रत्यर्चावतार विषयमुग चेयु नुपचारमु भगव द्रूप प्रीण नव्यापारमुगा सङ्गीक रिञ्च कुण्डुनदि मह दाश्चर्यमु. वै दिकुलैनवा रिलो भगवन्तुनि विभुत्वमुनु वैदिक मन्त्रमुलचे नाह्वानमु चेयबडि न देवतल सान्निध्यमु नङ्गीकरिञ्चनि वारु लोष्टादि साम्यमु प्रतिपत्ति सौलभ्यमुचे मुन्दे परिहृतमु; गनुक “अर्चायांस्थ ण्डि रेह्यग्नौ

20 نی خ

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु.

! भूतेप्सु हृदिवा द्विज” इत्यादिचे यथालब्धि लम्बनमु कायिक भज 2 नमु कर्तव्यमुगा नुपदेशिम्प बडुचुन्नदि, स्वाराध नार्थमुग भगवन्तु } निचे निय्यबडिन वाङ्मनसमुलु पाण्यादुलकु तुल्यमु लगुनु, वीटिकि नितर विषयमु नन्दु विनि योगमु स्ववासनोपा सनादिकमुगाक स्वाभा विक मुकादु. शत्रु मरणार्थमुग निय्यबडिनशस्त्रादुल चेस्वमरणमु चेसिकॊनि न,नदि शस्त्र दोषमुनु तत्त दातल दोषमुनु कानट्ल न्यविषयमुनं दु वीनि विनियोगिञ्चुट स्वयं कृत मगुटचे, निदि यिन्द्रिय दोषमुनुत त्प्रदातयगु नीश्वरुनि दोषमुनु कादु कदा; मरियु लोकमुनन्दुकृ तज्ञुलगु वारु तम कुपकारुलगु वारि शरीर समान बिम्बमुनु निर्मिञ्चु 15 कॊनि, यु पलालनमु चे प्रत्युपकारमु चेसॆडु चेष्टल चूचियुण्डियु, ची च्छक्तिप्रवृत्तिशक्त्यादिप्रधानमुचे, म हॆूपकारकुडगुनीश्वरुनिय र्चाव तारमुनु निन्दिञ्चुवारु तम कृतघ्नत नेल तॆलिसिकॊनलो परस्पर मत्यन्त स्नेहमुगल वारुपलालनमुचे नभिनन्दिञ्चुट चूचि युण्डियु परमपि

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 25 युडगु नीश्वरुनि यर्चावताराभिनन्दनमुनु निन्दिञ्चुटचे वारुभगवद्वि षयमुनन्दु शुष्क हृदयु लनुटकु प्रमाणमुगानुन्नदि. भगवन्तु निकि “सचममप्रियः” अनुनट्लु भक्तुलु परम प्रियुलैननुभ क्तुलकु तान प्रत्य क तमगुनट्लु तनकुवार प्रत्यक्षमु कानन्दुन भक्तुल नत डर्चारूपमुगा / नुपलालनमु चेयवलसि वच्चुननु दोषमुलेदु. भक्तुनिकि निरतिशयप्रीतिविष 5 युडैन भगवन्तुनि यर्चाराधनमु राग प्राप्त मैनन्दुन प्रत्यक्ष वे मुनं दर्चाराधनमु विधिञ्च बडनन्दुन कूडदनुनदि निरसिम्पबडियॆ, वीधि युन्ननु राग प्राप्त विषयमुनन्दु प्रयोजनमुलेदु सुमी. स्मृत्या दुलु दर्चाराधन विधानमुनु “अक्षर्मा दीव्यः कृषि मित्कृषस्व” अ नुनट्लु अत, क्रीडादुलनु निषेधिञ्चि राग्य प्राप्तमैन कृषि व्यापा रादिनि छानमुवलॆ, अलस पुरुषुलकु उत्कट स्रवृत्तिजन नार्थमुगा, ननु वाद // रूपमगुनु, कर्म परुलु सर्वेश्वरुडे स्वदत्तमैन शरीरेन्द्रि यादुल चेन / 2 तनिकि शेष भूतुडनगु नावलन तन दैन पुष्पादि भोग द्रव्यमुलनु स क्ति र्व परिकरमुलतो कूडिन तनकु प्रीत्यर्धमुगा ताने चेसिकॊनु चुन्नाडनि यहङ्कारम मकार विरोधि यगु नत्यन्त पार तन्त्य्रानु सन्धान '

σα

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. मुतो चेयु नर्चाराधनमुनकु नित्य नैमित्ति काराधनमुलकु वलॆ क्रम मुचे दुर्वासना निव र्त कत्वमु लेदनकूडदु. अहङ्कार ममकारमु वलॆ संसार बीजमु प्रपन्नुनिकि करण त्रयमुलचे चेयबडु नाराधनमु स्वयं फलरूपमगुटचे वेरु दृष्टफला पेकुलेदु. ज्ञानुलु प्रवर्तिम्पजे सिन यर्चावतार म हॆूत्सवादि विशेष वैभवमुनु चूड वलय ननु नासतो वच्चॆडु य वच्चॆडु यज्ञुलकुनु तन दिव्य मङ्गळ विग्रह सौन्दर्यादुल चे दृष्टि चित्ताप हारमु चेसि तन विषयमै प्रावण्य जनक मगुटचे, दृष्टफ ल हेतुवनुटकु कॊरतलेदु. मुनुपे शब्दादि विषय स्रवणुडगु वानिक विये यभिवर्धकमगुनट्लु स्रवर्तिं पिञ्चुटयनु चितमण्टे, शर्करलोनौ षधमुनु मरुगु परचि यिच्चॆडु वारिवलॆ हितार्थमुगा प्रवर्तितम गुटचे विरोधमु लेदु. उभय विभूतिविशिष्ट ब्रह्ममुननु भविञ्चॆडु ज्ञानु लकुनु भगवदनु भवमुन किदि सहकारि यगुटचे विरोधमु लेदु. निष्फल त्वमनुनदि अदृष्ट फलाभाव रूपमण्टे यदि शास्त्र विहितमु कानं ( दुन नप्राप्तमु. अवि हितत्वमनुनदि समस्त विधि विषयत्वा भावमा? —

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. σο वेदविहितत्वा भावनू? निहितमगु नर्थमुनकु प्रतिबन्धक रूपमा? 2 स्मृतीति हासादुलयन्दु विहितमैयुन्नन्दुन मॊदटि पक्षमु कूडदु. श्री स्मृत्याचार मात्र सिद्धमगु नष्टका हॆू औदुलयन्दनुष्ठानमु का नवच्चुटचे, द्वितीयपक्षमुनु कूडदु. वेद विहितमु कानिवियक र्तव्यमु लण्टे वेदा विहितमुलैन दहिकादि प्रतिष्ठलुनु कर्तव्यमुलु कानि दगुनु.. तटाकादि प्रतिष्ठलु लु कॊन्दर दृष्टफलार्थमुगा चेयुनट्लु कानबडुट चे दृष्ट सस्यादि फलार्थमु गा नेयनि यॆन्नदगदु. वेदमुलु ना प्ततममुगा पठियिञ्चॆदु व्यासादुलचे प्रवर्तिम्प बडिन स्मृतुलचे ननु मत श्रुतिवि हितमु लगुटचे वेदा विहितत्वशङ्कयु लेदु. ईश्वरुडु प्रवर्तिम्पिञ्चिन पाञ्च रात्रमुनकु प्रानूण्यमु लेदण्टि मेनि तुल्यन्यायमुचे वेदमु नकुनु प्रामाण्यमु लेक ने पोवुनु, ईश्वर प्रवर्तितमैननु बुद्धागममु वलॆ पाञ्च. रात्र मप्रमाणमँटि मेनि वेदमुन प्रमाणमुगा प्रसङ्गिं चवलसि वच्चुनु. बुद्धागममुवलॆ विप्रलम्भ रूपहेतुवु लेनन्दुचे, वेद

प्रपन्नानुस्थानभास्करमु. मु प्रमाणमण्टे पाञ्चरात्रमुनु, तत्तुल्यमु. स्मृति सामान्यमु प्र 2 माणमु काद नॆडु वारलचे “स्नात्वा भुञ्जीत” अनॆडु स्थलमु नन्दु 3 सन्ध्या वन्दनादुलु भोजना नन्तरमुगानि, स्नाना त्पूर्वमु गानि, चे C. यवलसि वच्चुनु. तत्त ति याकलापमुल यन्दु स्मृतिप्रोक्तमैनकर णमन्त्रमुलुनु, यज्ञो पवीत धारण मन्त्रमुगा स्मृतियन्दु चॆप्पबडि न, “यज्ञोपवीते ” त्यादि — खलमन्त्रमुलुनु प्रयोगिञ्चतगदु. वेदवे 7 दान्तमुलयन्दुआ स्ततम मुलु गा चॆप्पबडिन श्रीपारा शर्य भगवन्तुनिचे 4. पाञ्च रात्रमु वेदतुल्य प्रमाणमनि ब्रह्म मीमांसयन्दुनु, महा ? भारत मोक्ष धर्ममुनन्दुनु स्थापिञ्चबडि युन्नन्दुन, पाञ्च रात्रमे ना विधमुचेत नैन नप्रमाण मनु प्रसङ्गमु घटिञ्चदु. अनादि सम्प्रदा // य सिद्धमै वच्चॆडु आनु पूर्वियगु वेदमुनँदु तमकनिष्टनुगु, सिद्ध 1/2 मुलनु चॆप्पॆडु वेदवाक्यमुलु, कल्पितमुलनि शङ्किञ्चुवारु मातृस्तन्य

. ततादि

प्रपन्नान स्थानभास्करमु : 53 मुनु निष मिश्रमनि कूडा शङ्किन्तुरु. अयिननु पर्यमैन श्रुतियन्दु / प्रायशः ऒक स्थलमण्डैन, सर्चाराधनमु विधिञ्च बडलेदे यण्टे, पू 2 र्वभागमु, इन्द्रादि शरीरक परमात्माराधन रूपमैन कर्ममुलनु चॆ क प्पवच्चि नदै नन्दुन, नच्चट दीनि प्रसक्ति कवसरमु लेदय्यॆ. उपनिषद्भा . गमु चेतनाचेतन शरीर कान्तर्यामि विग्रह विशिष्टाराधन रूपमैन ज्ञा नभ क्तुलनु प्रतिपादिञ्चुटचे, नच्चट सयितम वसरमु लेदय्यॆ. निकन र्चावतारैक विषयमै निवृत्ति रूपमगुट चेत, सर्व परिकर निरपेक्ष मै बहू पपादन निरपेक्षमै वेद गुह्यमैन शरणागतिनि चॆप्पॆडु, क रनल्ल्युप शिषत्तुतो चेरिन द्वय मन्त्रमु नन्दुनु, प्रयत पाणी त्यादिवाक्यमुल यन्दुनु रामता पिन्युपनिषत्तु यन्दुनु, छान्दोग्यो 10 पनिषत्तु यन्दुनु, द्राविड वेदमु नन्दुनु, अर्चावतारमु स्पष्टमुगा // चॆप्पबडि युन्नदि. अटुगानिचो प्रयत पाणियन्लु, उप हारपा /2 णियगुटकु सर्चावतार मन्दु दक्कनितरस्थलमुल यन्दु कूडदु ? इदं पूर्ण मित्यादि वाक्यमुतो चेरि नन्दुचे, द्वयमु नन्दु 14 प्रपत्ति विषयमुगा चॆप्पिनदियु, नर्चावतार विषयमनि तोचुचु Sh

7

35 प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. न्नदि - राम तापिन्युपनिषत्तुनन्दुनु छान्दोग्योपनिषत्तुनन्दुनु, द्रा विड वेदमुनन्दुनु स्पष्टमय्ये युन्नदि. ई युव निषद्वाक्यमुलनु सोपब्रह्मणमुगा पैन व्रायबोवुचुन्नामु. मरियु पैन व्रायबो } यॆडु रामतापिन्या द्युपनिषत्तु नन्दुनु, द्राविड वेदमु नन्दुनु, स्पष्टमुगा, निर्चावतारमु चॆप्पबडियुन्नदि, गान निर्चावतारमु वेदमुनन्दु विधिञ्च बडलेदनुनदि निरसिम्प बडिनदि. विहितमैन यर्थमुनकु प्रतिबन्धक मनुनदियुनु कूडदु. शास्त्रमुनन्दु विधिम्पबडिन यॊक यर्थमुनकु, नर्चावतारमु प्रतिबन्धकमुगा, कनुपडनन्दुन मॊदट चॆप्पबडिन दानियन्दु, मूडवदियगु, नसिष्टप्रयोजकत्वमु अर्चाराध नयन्दु दृष्टमुन ननर्थमु वच्चुट कनुपडनन्दुन दृष्टविषयमु नच महश्शब्द /

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु . σχ X नन्दु चॆप्पकूडदु. शास्त्रमुनन्दॊक चोटनैननु, निषेधिम्प बडनं 2 दुन, यर्चाराधनमुन कुपयुक्तमैन तुळसी च्छेदनादुलुनु, या क गादुलयन्दु चेयबडु, पशुहिंसनादुलवले निषिद्धमु कानन्दुन, नदृ ष्टविषयमुनन्दुनु, यनर्थ प्रयोजकत्वमु चॆप्पतगदु. मरियु नच्चट हिंसिम्पबडॆडु पश्वादुलकुनु गतिकलुगुटकु मन्त्रमुलुन्न ट्लु निचट 6 “विष्णोः पादमूलङ्गमिष्यसि" अनि छेदिम्पबडॆडु तुळस्यादुलकुनु ग युन्नट्लु चॆप्पुट चेत, आराध्युनि प्रियाप्रियमुले पुण्यपापमुलुगा ‘यत्त त्रिय” मित्यादुलचे चॆप्प बडुट चेत नतनिकि प्रीति हेतुवैन याराधनमु नकु पयोगमुलगु, तुळस्यादि ग्रहणमुनु पापमुकाने रदु. प्रबल मगु, ननिष्टमुतो कूडिन, फलजन कश्वरुगु ननिष्ट प्रयोजक // त्वमु निन्दु कान बडनन्दुन, चॆप्पण्डगदु. शिष्टाचारमु कानन्दुन कूड ! दनुनदि युनु बहुतर शिष्टा नुष्ठानमु कानबडुटचे निरसिम्प बडिनदि.

1

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. द्वीपान्तरमु लन्द नुष्ठानमु लेनन्दुन, वर्चाराधनम कर्तव्य मनकू ! डदु. आया देशाचार मे; यनुष्ठान प्रयोजक मगुटचे कॊन्नि द्वीपां 2 शरमु लन्दर्चारा धनमु कानबडुचुन्नदि. कॊन्नि द्वीपान्तरमुलन्दु ले मियु, तद्दे शीयुल यज्ञान निबन्धन मनि यङ्गीकरिञ्च वलयु. ऎवरिचे नैन, नकर्तव्य मण्टे यदियु. “प्रति ष्ठायां सार्व भौमं सद्मना भुव नत्रयं, पूजादिना ब्रह्मलोकं त्रिभिर्मत्समतामियात्, भक्ति योगं सलभते, एवंयः पूज येतमां" इत्यादुलचे बुुतुमु

. प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. .b 29 9 मुक्व पेक्षित सकल फलसाध नत्वमु प्रति पादित मगुटचे निरस्तमु - वे दाप्रामाण्य वादियै नागेश्वमनिचे, नकर्तव्य मण्टे वासिकिनि यर्चारा धनत्वमु प्रति पत्ति सौकर्यमगुनने मॊदलगु हेतुवुलु पैन नुपपादिञ्च} बडियुन्नदि. गान निरीश्व रेतरुलकुनु यर्चा राधन मावश्यकमनि स्थापिं चबडि युन्नदि. इङ्क नर्चाराधन विषयमै प्रमाणोप न्यासमुचे $ यु चुन्नामु. “अवि मुक्तेत वक्षेत्रे सर्वेषां मुक्ति सिद्धये, अहंस न्नि हित स्तत्र, पाषाण प्रति मादिषु" अनि श्रीरामता पिन्युपनिषत्तुलो अर्चान तारमु चॆप्पबडियुन्नदि. ईश्रुति वाक्यमु अगस्त्य संहि तादुलयं · दुपबृं हितमनुनदि, ब्रह्म विद्या विजयमु नन्दुनु अधर्वशिखा विलास विस्त रादुल यन्दुनु विशेषमुग चूड वच्चुनु. अ छान्दोग्यमँदुनु “यपषोन्त रादित्ये हिरण्मयः पुरुषोदृश्यतेँ ! !! हिरण्य श्मश्रुहिरण्य केश आप्रण खात्सर्व एव सुवणः तस्य यथाक /2 प्यासम्पुण्डरीक मेवमणि" तस्योति नामेत्यादुलचे, नर्चावतारमु 13 चॆप्पबडियॆ ईश्रुति वाक्यमुनन्दु, पसुवण मयुडैन पुरुषुडर्चा 14 रूपियै मनयॆदुट नगुपडुचुन्नाडो, यतडे आदिश्यमण्डलान्तर्वर्ती, 15 उपास्युडनि चॆप्पबडु चुन्नदि. इट्लु चॆप्पनि पक्षमुनकु “एषदृश्यते” अनगा मनमुन्दु कानबडु चुन्नाडनुनदि चेरदु “हिरण्मयः” अनुन दियु “आप्रण खात्सर्वएव सुवणः" अनुनदियु अर्चाव तारमुनन्दु स्वरसमु. श्रीपुरुष सूक्तमुनन्दुनु “अद्भ्यस्सं भूतः" अनु श्रीसाळ ’ ग्राममू र्तुलनु “पृथिव्यै" अनुपृथि विमय सुधा दार्वादि विग्रह ्नं मुलुनु “रसाच्च” अनुलोहमय दिव्यमङ्गळ विग्रह मुलुनु चॆप्पि 2 / “विश्वकर्मणस्स मवर्तताधि” अनुदेव शिल्पियगु विश्वकर्म वलन शिल्पि 22 शास्त्र प्रक्रियचे नवतीणुE डगुट चॆप्पि “तस्यश्वष्टा विदधग्रूपमेति" क ६ अनि देव शिल्पियगु ‘वाडु, शिल्प शास्त्र प्रक्रियचे, भगवन्तुनि यर्चा 24 दिव्य रूपमुनु निर्मिञ्चुटचे, सर्वेश्वरुनि पॊन्दुचुन्नाडनि चॆप्पिपैन 25-

سیاسی प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. “प्रजापति श्चरति गभेन् अन्तः" अनि भ गृहान्तराळ रूपमु लगु निर्बाविग्रह दिव्यस्थानमुनु चॆप्पबडि युन्नदि, ई पुरुषसूक्त मेयर्चावतार परमनुनदि यर्चावतारा राधनाभिषेकादि विनि यो गसिद्धमु, दीनि योजना विशेषमुलन्तयु, कुन्नत्तूरय्य सायिञ्चिन श्री पुरुष सूक्त भाष्यमुनन्दुनु विस्तरिञ्चि कानबडुनु., “सहॆूवा चन्यासः पाराशर्यः" अनियु “यड्वैकिञ्चननु रविदत्तद्भेषजम्” अनियु वेद परिग्रहमुगल व्यास मन्वादुलचे प्रणीतमुलै “इतिहासः पुराणं पञ्चमम्’’ अनुट “यदाह्म णानितिहासा९ पुराणाक् यदाह्मणानितिहासा९ “वु कल्पा गाधानाराशंसीः” अनियु वेद परिगृहीतमुलैन स्मृतीतिहास पुराणमुलन्दुनु बहुस्थलमुलन्दुनु भगवदर्चा समाराधनमु विधिं CO चबडिनदि मरियु द्राविड वेदमु नन्दा पाद चूड मर्चावतारमुने प्रति पादिञ्चुटचेत अर्चा समाश्रयणमे वेदताश्पर्यमुनुन्दि सं प्रतिपन्नमु. द्राविड वेदवु वेदत्वमु सङ्गीकरिञ्चनि वारु म्लेच्छादुलवलॆ वेदबाह्युलगुवारलु “गाधा नाराशंसीः” अनुनीलभारूपो क्ति तॆलियु नट्लु चॆप्पुटचे तिरुमेनियु गुणमुलुनु मॊदलगु नारशब्दार्थ प्रशंसा परमुलैन द्राविड वेदादुलु वेदोप बृंहणमुगा घोषिञ्चुटिचे दाविड वेदप्रामाण्यमु सुदृढ प्रमाणसिद्धमु. 217 ‘गते पुरोहिते रामस्स्नातो नियतमानसः, सहपत्न्या विशालाक्ष्यै नारायणमु पागमत्, वाग्यतस्स हस्य भूत्वा यतमानसः, श्रीमत्याय त नेविष्णो श्शिश्येनरवरात्मजः, लब्ध्वकु लधनं राजालुकां प्रायाद्विभीषणः” अनि श्रीरामायणमु नन्दुनु “किञ्चा न्यद्व क्तुमिच्छामि राक्ष सेन्द्र महाबल, आराधयजगन्नाथ मिष्वाकुकु लदैवतु, इत्युक्त्वा प्रददौतस्मै स्वविश्लेषा सहिष्णवे, श्रीरङ्गशायि

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. संस्वस्थमिऔ्व कुकुलदै वतं, रङ्गंविमान मादायलङ्कां प्रायाद्वि भीषणः,” अनि पाद्मपुराणमुनन्दुनु “अर्चायां स्थण्डि लेवाग्नौसूर्ये पुृहृदिवार्विजे, द्रव्योण भक्तियुक्तोर्चे त्स्वगुरुं माममायया, शैलादारु मयीलौ हीलेख्या लेप्याच’, सैकती, मनोमयीमणि मयी प्रतिमास्टविधास्मृता," अनि इत्याद्यनेक सुदृढ प्रमाणमुलचे अर्चा वतारमुनु प्रतिपादिञ्चुटचे अर्चावतारा राधन मवश्यकर्त व्यनुगु टसिद्धमु. ""

अष्टकादि स्मृते दर्शे न मात्वं मानता धवा । निर्मूलत्वान्न मोनं सा वेदार्धोक्तानिरर्धता । वैदिकै स्म र्यमाणत्वात्सम्भाव्या वेदमूल ता ! विप्रकीर्णा र्धसण्टे पात्साढत्वा दस्ति मान ता॥ अष्ट काःक र्त व्याः इतिस्मृतिः समा स्मार्ताष्ट काङ्गत्वाद्यां जना इति मन्त्रगीः त न्नस्मृते र्मूल वेदे नुमिते मात्वसम्भवात् ॥ याञ्जनाः प्रतिनन्दन्ती ति मन्त्रः. औदुम्बरी वेष्टनीया सर्वे त्येषास्मृतिर्मितिः । अमिति र्वेतिसं दे हे मितिस्स्या दष्टकादिवत् ॥ औदुम्बरीं स्पृश९ गाये दिति प्रत्यक्ष ने दतः । विरोधा न्मूल वेदस्या ननुमाना न्नमानता ॥ प्रत्यमौनुमित श्रुत्योर्यद्वाव्या घातदर्शनात् अमा त्वेशङ्कि तेवादौ दावनु मानस्या ।अमा त्रवर्ण्यते । परप्रत्यक्ष वेदोत्र मूलं चेद्वेष्टनस्य तत् । अस्त्वेवम व्यनुष्ठानं स्वप्रत्यनुरोदतः ॥ औदुम्बरीसर्वावेदुयितव्यास्मृतिः ! औदुम्बरीं स्पृष्ट्वाड्गा येदिति श्रुतिः । ज्योतिष्टोमे सदोनानु मण्डपम थ्ये औदुम्बर शाखानि खन्यते. आचान्ते ने त्यमानूवा स्मृतिरेषान माभवेत् । वेदं कृत्वेति यशातः क्रमस्तेन विरोधतः ॥ अचां त्या दिः पदार्धोत्र कमोधर्मः पदार्थगः । धर्मस्य धर्म पेक्षत्वादबाधा

[ E ] 7

FO

प्रसन्नानुष्ठानभास्करमु . दस्ति मानता ॥ क्षत आचा मेत् श्रुतिः । आचां तेन कर्तव्यं स्म ृतिः वेदं कृत्वावेदीं कगोति श्रुतिः । वेदः दर्भमयं स म्मार्जन साधनं ! वेदि ‘रा हवनीय गार्ह सत्य मध्यवर्तिन चतु रङ्गुळ खाताछूमिनि । सदाचारो प्रमा नूवा निर्मूलत्वा दमानता । अष्टकादे रिवै तस्य समूलत्वा त्प्रमाणतां——गते पुरोहिते राम स्नातो नियत मानसः । सहप त्न्या विशालाक्ष्या नारायण मुपागमत् II प्रणम्य शिरसा पात्रीं हविसो विधिवत्तदा । मना ते दैवतायज्यं जुहाव ज्वलिते नले । शेषं तु हविष सस्य प्राश्या शास्यात्मनः प्रियम् । ध्याय न्नारायणं देवं स्वा स्त्री कुशसं सरे ! वाग्यत सृहवैदेह्याभूत्वा नियत मा नसः । श्रीमत्या यत ने विष्णोश्शि श्येनरवरात्मजः ॥ लद्ध्वा कुलधनं राजा लज्कां प्राया द्विभीषणः ! किं चान्य द्वक्तु मिच्छामि राक्ष सेन्द्र महा बल । आ राधय जगन्नाथ मिक्ष्वाकुकुल दैवतम् ॥ इत्युक्त्वा प्रददौ त स्टै स्वविश्लेषा सहिष्णवे! श्रीरङ्ग शायिनं स्वस्थमित्वाकु कुलदैवतं ! रङ्गं ‘विमान मादाय लङ्कां प्राया द्विभीषणः ॥ इदम्पाद्मे ॥ एतान् भा गव तान् ध र्माक् । अथभागवतं ब्रूत सर्वभूतेषु यःपश्येत्. ई श्वरे तदधीनेषु अर्चाया मेवहरये । (निराकार मदृश्यं नोपासि तुं शक्यते - तद्भजन्तो निरालम्बं ख मारुगोक्यन्ति - भगवद्विग्रहान्न भजाम इत्यु क्तवान् - भर्तृशरीरं नो पासे किन्तु तत्स्वरूप मेवेति वदन्त्या भार्याया शैशैली मनुसरति - अत्र पदगत स्वीकार विवाह समाधिः - दृश्यं न सेवामहति - भगवद्विग्रहं त्यक्त्वा दृश्यं दा रपुत्र धनाद्युपास मानाः नास्तिका इति - निराकार मदृश्यं भजन्त सद्भावं वं भजन्ते निराकारा भवन्ति नश्यन्तीत्यर्थः - ) य आशुहृदय ग्रन्धिँ निजिहीषुः परात्मनः । विधिनो पचरे देवं तं त्रोक्तेन च केश वम् । लब्धिनुग्रह आचार्या मूर्त्या भीमत यात्र नः । वेदोक मेव ! कुर्वाणः - नैष्कर्म्यां लभते सिद्धिं - हृदयादिकृत न्यासो मूलमं श्रेण चार्चयेत् । साङ्गोपाङ्गां सपार्टी दां तां ताम्मूर्तिंस्व मन्त्रतः पाद्या र्थ्या च मुनीयाद्यैः स्नान वासो विभूषणैः।ग्रन्ध माल्या ततै स्छ र्धूपदीपो पहारकैः । साङ्गं सम्पूज्य विधिवत्

प्रपन्नान स्थानभास्करमु. 03 स्तवै स्तुत्वा नमे द्धम् । नैवेद्यं षड्रसान्नैश्च भव्य भोज्यैर्नि वेद येत् ! समर्पयि त्वाताम्बूलं विधिवद्दु पचार कैः । आत्मानं तन्मयं ध्याय व मूर्तिं सम्पूजयेद्ध रेः । शेषा मादाय शिरसिस्वधाम्न्यु द्वाप्य सत्कृताम् । एवनुग्न्यर्क तोया दावतिधौ हृदये चयः । एकन्ध्या त्वा हरिं विष्णुपूजयि त्वाज नार्ध नम् । वेदोक्त विधिना राजक् वैकुण्णं पुरुषो त्तमम् । एवं पूजाविधिं कृत्वा हरिं नारायणम्प्र भुम् । यजती श्वर मात्मान मचि रानुच्यतेहि सः. कस्मिक् कालेनभ गवान् किं वर्णः कीदृशो नृभिः नाम्ना वा केन विधिना पूज्यतेतदि हॆू च्यताम् । कृतं त्रेताद्वापरं च कलिरित्येषु केशवः नाना वर्णाभिधा ना नैव विधिने ज्यते । कृते शुक्ल श्चतु र्भाहु र्जपिलो वल्कलां बरः । कृष्णाजिनो पवी तातॆनि भौद्दण्डकमण्डलू । मनुष्यास्तुत दाशां ता निर्वैरा स्सुहृद स्समाः । यजन्ति तपसा देवं सर्वदेव मयं हरि म्॥ त्रेतायां रक्तवर्लो सौ चतुर्बाहुः प्रमेखलः II यजन्ति . विद्य या त्रय्या धर्मिष्ठा स्सत्य वादिनः द्वापरे भगवाक् श्यामः पीतवा सा निजायुधः । यजन्ति वेदतं त्राभ्यां परं जिज्ञास वोनृपु नाना तन्त्र विधानेन कलावसि यथाश्रुणु! कृष्णवर्णं त्वि षाकृष्ण साङ्गोपां गा स्त्रपार्षदम् । यज्ञ सङ्कीर्तन प्रायैःयजन्ती शं सुमेधसः॥ क्रियायोगं समाचक्ष्व भवदाराधनं प्रभो । एतद्वदन्ति मु नयः परं निश्रेयसं नृणाम् ! नारदोभगवान् व्यास आचार्यो रस स्सुतः । निस्सृतं ते मुखाु भोजा दृथा हभगवा नजः । पुत्रेभ्यो भृगुमुख्येभ्यो देव्यै च भगवान् भवः । एतद्वै सर्ववर्णाना माश्र माणां च सम्मतम्। श्रेयसामुत्तमं मन्ये स्त्रीशूद्राणां चमा नद। एतत्कमलपत्राक्षक र्मबध्धविमोचनम् । भक्ताय चानुर क्तायबू हि विश्वेश्व रेश्वर । वैदिक सान्त्रिको मिश्रति मेत्रिविधो मखः त्रयाणामे प्सितेनै व विधिना मां समर्चयेत् ॥ अर्चायां स्थण्डिले वाग्नौ सू र्ये प्सु हृदि वा द्विजे । द्रव्येण भक्तियुक्तो र्चे त्स्व गुरुञ्चममाय. या । शैलीदारु मयी ताम्री लेख्याले प्या च सैकती! मनोमयीमणि

49

อ ୪ प्रपन्नानुष्ठानभास्करम्म नुयी प्रतिष्ट विधा स्मृता! चलाचलेति द्विविधा प्रतिष्ठिर्धव सम्म ता । उद्वासा वाहने इस्थः स्थिराया मुद्धदार्च ने॥ अस्थि रायांविकल्प स्स्या त् स्थण्णिले शु भवेद्द्वयम्। स्नपनन्त्वविलेप्याया मन्यत्र परिमार्जनम्। द्रव्यैः प्रसिद्धॆ र्मद्यागः प्रति मादिष्व मायिनः । भक्तस्यच यधालभै १ ृधि भावेन चैवहि । स्नानाल ज्किरणं श्रेष्ठ मर्चाया मेत दुद्भव । स्थण्णि ले तत्व विन्यासो वह्ना वाज्य प्लुतं हरिः । सूर्येचा भृर्हणं श्रे ज्ञं सलिले सलिलादिभिः। श्रद्धयोप हृतं श्रेष्ठं भाक्तेन मम वार्यपि/भू र्यप्य श्रद्धया दत्तन्नमे तोषाय कल्पते शुचिस्सम्भृत सम्भारः - अ भ्यं गोन्मार्ज नादर्श दन्त थावाभि षेछनम् । आस्वाद्य गीत नृत्तानि प व्वणि स्युरु तान्वहं! तत श्शेषाः मयादत्तां शिरस्या छाय सादरम् ॥ अर्चा दिषु यथाय श्रश्रद्धयातत्र चार्चयेत् । सर्व भूतेष्वात्मनि ‘सर्वा वाह मनस्थितः ॥ मदर्चां सम्प्रतिष्ठाप्य मन्दिरं कारयेद्दृ डम्। पुष्पोद्याना निरन्यूणि पूजां यात्रोत्सवाश्रिताम् । पूजादी नां प्रवाहार्धं महा पर्वसुचा न्वहम् । क्षेत्रा पणपुर ग्रामा धत्वा मत्सास्ट् तामियात् । प्रतिष्ठायां सार्व भौमंसद्म नाभु वन त्रयम् । पूजादि ना ब्रह्मलोकं त्रिभिर्मत्समतामियात् ॥ भक्तियो गं सलभते एवंयः पूजयेत्तुमाम् ॥ हन्तते वर्ण यिष्यामि ममध र्माक् नु मङ्गळान् । यान् श्रद्धया चरन्म मृत्युं जयति दुर्जय म्! कुर्यात्सर्वाणि कर्माणि मदग्धं शन्नकैस्मरण देशाक् पुण्याक् संश्र ‘येत मद्भ’ कै स्साधुभि श्रिता देवा सुरमनु ष्येषु मद्भक्ता चरिता निच। पृधक्स त्रेण वामह्यं पर्वयात्रा म हॆूत्सवान् । कारयेगीत नृत्ताद्यैर्महाराजोपचारकैश्री । मामेव सर्वभूतेषुस्थित नूत्मानमी श्वरम्। ईचेतात्मनि चाल्मानं यथाख मनसावृतम् । सर्वेष्वभीम्मं मच्छावं पुंसोभावयतो चरात् स्पर्दासूयातीर स्कारास्साहं कारावि यन्तिषि!। बिञ्चाकृत्वात्म नाबिम्बे समागत्यावतिष्ठ ते । अर्चा पि लौकिकी यासा भगवद्भावितात्म नाम् । मन्त्रमं तेश्वर व्यासात्साव षाद्गुण ्यनिग्रहा॥

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. F3 सर्वेश्वरुडु, अण्णकारणमुलैन महदादुलनु मूलप्रकृतियं दुण्डि कलुग जेसि, यनन्तरमु अण्डमुनु निर्मिञ्चि, यन्दु मॊदट बद्धा

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

-श्रीमदह्माण्ड पुराणान्तर्गत श्रीरङ्ग माहात्म्यमुनन्दु मनिय H श्लो॥ आसीदि दन्तमोभूत मप्रज्ञातम लक्षणम् । अप्रतर्क्य यं प्रसु प्तमिव सर्वतः ॥ एकएवा भवत्तत्र देवो नारायणः प्रभुः । सजगत्सृष्टि संहारैर्वि हर्तुनु करोन्मनः ॥ स्वांशांशकलया लक्ष्म्यास्वया मूर्त्या जगन्मयः । स्वकलानन्तशय नेशयि प्ये प्रळ योदधिम् II तस्यकाम स्सम जनिमन सोवीर्यमादि तः तदा विष्टस्स्वदे हेतु सोपश्यत्स चराचरम् ॥ तस्य नाभिरभून्नाळं नानारत्ननु नोहरं तस्मि९ हिरण्मयं पद्मं सर्वगन्धम धूत्कटम् ॥ तन्मिं श्चतुर्मुखो ब्रह्म सङ्कल्पा त्परमात्मनः । समष्टि स्सर्वलोकानामासील्लो कपितामहः ॥ अन्तर्हिते भगवति ब्रह्मालोकपितामहः । अष्टाडु. रेण मन्त्रेण पुनस्ते पेमहत्तपः ॥ तस्य वषन् सहस्रान्ते तस्यमानस्य वेथसः । आविर्भूतं महद्धाम श्रीरङ्गं क्षीरसागरात् ॥ तत्प्रणात्स मदृश्यन्त वैकुण्ठपुरवासिनः । सुनन्दनँदप्रमुखास्स नन्दसनकादयः॥ युष्मदस्मत्र्प भृतयो येचान्येसत्य वादिनः । देवगन्धर्व यश्च ऋषय स्सिद्धचारणाः ॥ उपाङ्ग धामतव्यं वेदमूतिर्विहं. राट् । श्वेतच्छत्रं दधावस्य नू क्तिकं भुजगाधिपः ॥ विष्वक्सेनो वेत्र पाणिः पृष्ठत स्तम सेवत अभितश्चन्द्र सूर्यौच वीजेते चामर द्वयम् ॥ तुम्बुरु र्भवता साध९ं गन्ध र्वारुर किन्नराः । अजन्त मस्तुव पेरु र्ववन्दुन्चैनु ह्यकाः । अहमिन्द्रश्च देवाश्च साध्यास्सिद्धान्स नायकाः । जीतन्त इतिशभैन पूरयान सुरम्बरम् ॥ देवदुन्दुभ यो नेदु र्ननृतु श्चाप्सर सोगणाः मुमुचे पुष्पवृष्टिश्च पुष्कला वर्तका धिभिः II आगतोरङ्ग धामेति शुश्रुवे काहळध्वनिः । दिव्यं विमानन्तं दृ स्वास्वयं व्यक्तम्महर्धमत् ॥ तेजोमयञ्जगद्व्यापि श्रीरङ्गं प्रण वाकृति । उत्थाय सम्भ्रमा विष्टोहृष्टः पुष्टः प्रजापतिः ॥ पपातशिरसा भूमो छिन्नमूलशिवद्रुमः । उत्थायोत्थाय वदनै र्नमोनम इति

ब्रुव९ ॥ न्यसातीयत्पुन रे हं हेमदँडमिवान नौ । चतुर्भिर्वदनै र्वे धाचतु र्वेदै ऋतंस्तुव॥ बद्धाञ्जलि पुटोभूत्वा दृष्टवानच्यु ताल यम् । इन्द्रियाण्यस्य सर्वाणि चरितार्थानि तक्षणात् ॥ तदं तराविश्य विधिन्द दर्शतं विभिन्न नीलाचल सन्नि काशम् । प्रसन्न वक्त्रं नळिनाय तेकु णं कृपामयं कान्तिनि केत रूपिणं किरीटके यूरक नक्रकुण्डलं प्र लम्ब मुक्तामणीहार भूषितम् । विशाल वक्षस्थल शोभिकास्तुभं श्रियाच देव्याध्यु षितोरु वक्ष सम् ॥ प्रतप्त चामीकरचारु वाससं सुमेखलं नूपुर शोभितां घिकम् । सुवर्धुनी जातमृणाळ कोमलं दधान मच्च च्छवियज्ञ सूत्रकं II. भुजोपधानं प्रसृतान्य हस्तकन्निकुं चितोत्ता नित पादयुग्मं ! सुदीर्घ बाहुं समुद्रग्रवेषं भुजङ्गतल्पं पुरुषं वु दाणम् ॥ स्व तेज स्थापूरित विश्वकोशं निजाज्ञया स्थापि तविश्व चेष्टम् । प्रणम्यतुष्टाव निधिरु कुण्डं तै यथकाग र्भैर्वचनै यीशं नमो नम स्तेस्तुसहस्त्रमू र्तये सहस्र पादाक्षि शिरोरुबाहवे । सहस्र नाम्ने शतस प्त तन्त वे सहस्र कोट्यण्ड युगाधिवासिने । वेदा स्तरां गानि च साङ्ख्ययोगौ धर्माणि शास्त्राणि च पाञ्चरात्रम् । अज्ञात वेदा गम जात मन्य द्वेदान्त वेद्यकि पुरुष स्वमेकः ॥ तवप्रसादो हाम हीन्द्र कल्पः क्रोध श्छ रौद्र स्तव विश्वयोने । नान्यश्व दस्तीह च रा चरात्म न्नारायण स्त्वं नपरस्वदस्ति । प्रहस्य मे घगम्भीर मिदं वचन मब्रवीत् । तपसा तव तुष्टोस्मि स्तोत्रेण च विशेषतः ॥ प्रपञ्चसृ ष्टि वैचित्रा तो हं पूर्वमेव ते ॥ यच्चक गनस्तोत्रं म त्कथा. भ्युदयान्तिकम् ॥ यद्वा तपसि तेनिष्ठा सएष मदनु ग्रहः ।स्तो त्रेण त्वत्प्रणीते नयोमांस्तोतिदि नेदि ने । तस्या हं सम्प्रसीदामि स र्वकाम फलप्रदः । दर्शितं मे परं रूपं तवाद्य तपसः फलं ब्र-

ह्मा ॥ अनेन विग्र हेण त्वा मर्च यिष्याम्यहं प्रभो । तत्त्वत स्त्वां च वेत्स्यामि प्रसादङ्कुरु तत्तधा ॥ श्रीभगवानुवाच ॥ ज्ञात्वा तवैवा भीमतं विमाने स्मिक् सविग्रहम् । दर्शितन्तव देवेश नित्यमत्रस मर्चय ॥ नु ॥ यो नित्यं पुचकाल्येन पूजये न्मां शतं समाः । तसै मुक्तिं प्रदास्यामि किम्पुनरोग सम्पदः ॥ अण्डकोशा त्सावरणा दमु ष्मा त्परतः प्रभो । स्थितोहं परमे व्योम्नि ह्यप्राकृत शरीर वाक् ॥ अर्चात्मना वतीर्णोस्मि तवानुग्रह काम्यया । आद्य मर्चावतारं मे नित्यमर्चय मुक्तये ॥ उदासीनो व्यहं ब्रह्मक् लीलार्थ मसृजञ्जग त् । अकिञ्चित्कर मन्वीक्ष्य जग चेतद चेतनम् ॥ जीवेना नुप्रविश्याहमा त्मना नेन पद्मज । आकर्मवश्य स्सकलं चेष्टया मिपृथक्पृधक् ॥ तेषां समनुकम्पार्ध महा मज्ञानजं तमः । नाशयाम्यात्म भाव स्ध ज्ञानदी ‘पेन भास्वता । तिल तैल मी वव्याप्तं मातृ वर्धित कारणम् । सहेव सन्तं मान्देव नविजानन्ति मोहिताः ॥ अनुग्रहा य लो कानामा

स्थितोण्ड ड महं प्रभो । क्षिरो दो मण्डलं भानो रौपेन्द्रं च तथा दिवि ॥ त्रीणिधा मानि मेसन्ति त्रिधा नूहमिति स्मृतः । तत्रा पिदुर्वि भाव्योहं राज सैरपि तामसैः ॥ अवतार सहस्राणि शल्पे कल्पेकरो म्यहम् । आनिर्भवा मितत्रापि भक्तानुग्रह काम्यया ॥ . आविशामि क्व चिज्जन्तून् क्वचिच्चावतराव्यहम् । पितृ पुत्र सुहृत्स्ने हात्का मातोरा चमत्सरः ॥ यथा प्रजा भविष्यन्ति त्येवं जन्म भजा म्यहम् । गुण कर्माति वृध्यर्धं सदा कीर्तय तान्नृणाम् ॥ आविष्ट इव रागा द्यैर ना विष्टः करोम्यहं 1. प्रजा नाम नुकम्पार्धं पुरर्चात्म नाभुनि ॥ द्वीप वर्ष विभागेषु तीर्थे स्वायत. नेषु । मानुषार्चात्म नाचाहं ग्रामे ग्रामे गृहे गृहे ।॥ पुंसि पुंसि भविष्यामि दारु लोह शिलामयः । अहं पञ्चो पनिषदः परव्यूहादिषु स्थितः. ॥ आवि र्भावेषु दिव्येषु स्वयङ्कल्प शरीरवान् / आवेशांशावताराणां पाञ्च

भौतिक निग्रहः II. दारुलोह शीलामृत्स्ना शरीलो र्चात्मकःस्म ृतः चे तना चेतनै र्देही परमात्मा भजाम्यहम् ॥ अर्चात्मनावतीर्णं मामजा नन्तो विमोहिताः । कृत्वा दारु शिला बुद्धिं गच्छतिकायुतं अ र्चयन्तःस्तु वन्तश्च कीर्तयन्तः परस्परम् । समस्यन्तश्च माम्भक्त्या ग च्छन्ति परमं पदम् ॥ अर्चा चतुर्विधा ब्रह्म न्नाग मेषममेरिता । नि नू नानि च ताव द्धि प्रतिमा सदृशानि च ॥ दिव्यं सैद्धं स्वयं व्य क्तं मानुषं चेति विद्यते । कृत्रिमं त्रितयं तत्र स्वयं व्यक्त मकृ त्रिमम् ॥ मू र्तयो पि द्विधा भिन्ना वस्तु ह्येक वस्तुच । एकवस्तु द्वि ‘धाप्रोक्त मचलं चलमेवच ॥ आवेशां शावताराणा माविर्भावस्यचा कृतिः । सुरूपा प्रतिमाप्रोक्तो शोभना दृष्टिहारिणी II मनोहरा प्र सन्ना च मामकी शिल्पिचोदिता । ऊर्ध्वदृष्टि सुधोदृष्टिं तिर्यग्दृष्टिं च वर्जयेत् ॥ अन्यूना मतिरिक्ताङ्गीं शुचीं दिव्यां प्रकल्पयेत् । आद्यं स्वयं व्य क्तमिदं विमानं रङ्गसञ्ज्ञकम् ॥ श्रीमुष्णं वेङ्कटाद्रिञ्च सा लग्रामञ्च नैमिशम् । तोताद्रिं पुष्करं चैव नरनारायणाश्रमं अष्टा मे मूर्तय स्सन्ति स्वयं व्यक्ता महीतले । यजमानस्य ते ब्रह्म अध्वराग्नौ तुसञ्चिते ॥ अह माविर्भ विष्यामि वरद स्सर्व दे ‘हिनाम् । तथाविधाम्मे प्रतिमां तत्र त्वं स्थापयिष्यसि !!

8

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. त्मव्यष्टि भूतुडगु ब्रह्मनु सृजिञ्चि, यतनिकि तनस्वरूप, रूप, गुण, विभूतिचे ष्टितमुलुनु, चेतन स्वरूपो पाय पुरुषार्थमुलुनु, भूत मुल नामरूप कृत्यमुलनु तॆलियचेसॆडु वेदमुलु पडेशिञ्चि, याब्र ह्मचे लोक व्यापारमुलनु, तदस्तर्वर्ति कुलैन देवतिर्यक् मनुष्य स्थाव ו כ

Ye’s 14. CC-0. Bhagavad Ramanuja National Research Institute, Melukote Collection:

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. FX रमुलनु कलुग चेसॆनु. तदनन्तर माब्रह्म सर्वेश्वरुनि याराधिम्प तलचि, यष्टाक्षरानुसन्धानमुतो तपस्सु चेय, सर्वेश्वरुडा ब्रह्म यभिमत मॆऱिङ्गि, श्रीरङ्ग विमानमुतो नर्चारूपमुगा साक्षात्करिं चि, नित्य मर्चिञ्चुनट्लु नियमिञ्चि, ऎव रेनि पञ्च कालमुलन्दु नन्नुनित्य मु पूजिञ्चुनो, वानिकि मुक्ति निच्चुचुन्नाननि चॆप्पॆनु इट्लु चॆप्पुटचे, भोगसम्पत्तुल निच्चुननुट किं पुनर् न्याय सिद्धमु . काय, आवरणमुलतो कूडिन अनस्ते कोट्यण्डमुलु कावलनुण्डु परम पदमुनन्दु, नित्य मुक्तुलकनु भाव्युडै य प्राकृत शरीरिनैन नेनु, नीयं दनुग्रहमुचे नर्चा रूपमुगा नवतरिञ्चितिनि, ना अर्चावतार मुल कादियगु दीनिमु क्तिकॊरकु नित्य मर्चिम्पुमु; लीलार्धमै सृष्टिञ्चिन जगत्तुन नाकॊक प्रयोजनमु लेकुण्डुटचे, नज्ञानान्ध कारनिवर्तकमुनु ‘ज्ञानव र्धकमुनु गलुगुटकै वात्सल्यमुतो, नुव्वुललोनि नूनॆवलॆ, जीवात्मल 11

مام

प्रपन्नानुष्टान भास्करमु. यन्दु, प्रत्येक प्रत्येकमुगा निवसिञ्चियुण्डेकु नन्नु, मोहमुचे तॆलसि कॊन रैरिगान, ननुग्रहमुचे नण्डमु नन्दुनु, क्षीराब्धियन्दुनु, सूर्य मण्डलमन्दुनु, स्वर्गमुनन्दुनु वेञ्चेसि युण्डिननु, नन्नु पाटिं चलेक पोयि; मरियु प्रतिकल्पमुनन्दुनु, सामु परित्राणादुलकै सा दवतारमुलुनु, आवेशाव तारमुलुगा ननेकावतारमुलु चेसि, ना रूपौदार्य गुण चेष्टितमुलचे ननेकुल नीडुवडुनट्लु चेसि, नारू पौदार्य गुणकर्ममुल सदाकीर्तिञ्चुनट्लु चेसितिनि; अदि तत्कालदे शवर्तिकुल कनु कूलमुगा नुण्डे, निदि भविष्यद्व र्तिकुलु नुज्जीविञ्चुनट्लनु ग्रहविशेषमुचे, वारि ध्यान स्तुति प्रणामार्चनादुलकु विषयमगुट कॊरकु, सप्तद्वीपमु अन्दुनु, नव वर्षमुलन्दुनु सकल मुलन्दुनु सकल दिव्यदेशमु लन्दुनु सकल ग्राममु लन्दुनु सकल गृहमु लन्दुनु सर्व चेतनु लाराधिञ्चुनट्लुदारु लोह शिलामयादि विग्रहमुलनु परिग्रहिञ्चुचुन्नानु. परव्यूहमुलयन्दु पञ्चोप निषण्मय दिव्यरूपमुगलवाडनै युन्नानु. अवतारमुलयन्द प्राकृतदिव्य संस्थानमुनितर सजाती यमु गाकोनिया विर्भविञ्चुचुन्नानु.

प्रपन्नानुस्थानभास्करमु. F2 आवेशा वतारमुलु पाञ्चभौतिक विग्रहमुलुनु दारुलोहशिलाम याद्य चेतन शरीरमुलुनु चेतनशरीरमुलुनु शरीरियैपरमात्मयैन नेनु पॊन्दुचुन्नानु. अर्चारूपमै यवतरिञ्चिन नन्नु मोहमुचे दारु लोह शिलाबुद्धि चेसि नरकमुलनु पॊन्दु चुन्नारु. कॊन्दरर्चिञ्चि स्तुतिञ्चि कीर्तिञ्चि भक्ति प्रपत्तुलु चेसि परम पदमुनु पॊन्दुचुन्नारु. आगममुल यन्द र्चावतारमु स्वयं व्यक्तमु दैवमु आर्षमु मानुषमनि ना लुगु विधमुलुगा चॆप्पबडि युन्नदि; गान नीति सुन्दरमुगनु मनोहर मुगनु सर्वलक्षण सम्पन्नमुगनु नाविग्रहमुलनु शिल्पुलचे वेञ्चेपु चेसि सम्प्रोक्षण चेयिञ्चि आराधिञ्च वलयु. X

काला

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु “इमै योर् तमक्कुनॆE जाल्निनै प्परिदाल् वॆब्नै यूणे न्नुमीन च्चॊल्ले” अनु प्रकारमवतारमु लन्दु नवनीत चोरमु नगर क्षोभमु मॊदलगु लीलारसमुलुनु अवतार परत्वमनुनट्लु र्चावतार सौलभ्यादि गुणमुलनु विशेषमु गा नुपन्यसिम्प बडियुन्न स्थलमुललो “कालाटं नॆञ्जऱियुं कण् शुखुलुं" अनुप्रकारमु भ ग वर्गुण चेष्टित र सप्रवाह निमग्नुलै यनु सन्धिन्तुरु. अवतारमुनकु श्रुति प्रमाणमु “अजाय मानो बहुधा विजायते” जननमु लेनिवाडय्यु बहुविधमु लुगा नवतरिञ्चुननियु; द्रविड श्रुतियन्दु “पिरप्पिल् पल् पिरवि पॆरुमा नै" अनियु, श्रुति. “सउत्प्रे याक् भवति जायमानः" अतडवतरिं चुटचे उच्छायमुनु पॊन्दुचुन्नाडनीयु “निलैवरं बिल पल् पिर प्पा यॊळिवरु मुखुनल” अनि चॆप्पुटचे नतडनु ग्रहमुचे ननेकाव तारमुलु चेयुचुन्नाडनु नदि सिद्धमु. ई श्रुति प्रमाणमु वलन विष्णुवु शापमुचे नवतरिञ्चि नाडनि शैवुलु चॆप्पॆडु कक्षि निरसिम्प बडिनदि - मरि यु रामोपनिषत्तुनन्दु. “ दाशरथाय विद्महे सीतावल्ल छायधीम हि - तन्नो रामः प्रचोदयात् यन्नामसहस्र नामसदृशं निरव धिगुणग्रामे" अनियु, याज्ञवल्क्योपनिषत्तुनन्दु “अर्थमात्रात्मकोरा मो ब्रह्मनन्दैक विग्रहः अनि चक्रवर्तितिरु मगन् विषयमय्युनु, श्रुति “ब्रह्मण्यो देवकीपुत्रो ब्रह्मण्यो मधुसूदनः” अनि कण्णक् विष यमय्युनु चॆप्पबडि युन्नदि. इक विष्णुवु अर्चावतार मुनकु श्रुतिप्र माणमु, श्रुतिः. “वासुदेवो सिपूर्णः " परम पदमुनन्दुण्डु परवासु देवुनि कळ्याण गुणमुल चेपरिपूर्णुडनि वेदपुरुषुडु चॆप्पॆनु. अयि ते यागुणमुन कच्चट प्रकाशमु लेकुण्डुट केमि हेतुवनिन, श्रुति “परमं साम्यमु पैति” यनुनट्लच्चट परम साम्यमुनु नित्यसूरुलुपॊन्दियुं दुन ट्लिच्चटनुण्डि पोयिन मुक्तुलुनु पॊन्दुचुन्नारनियु. श्रीगीतयन्दु “ममसाम्य मागतः” अनि ना समान धर्ममुनुपॊन्दुचुन्नारनि चॆप्पुट ने पगटिदीपमुवलॆ गुणमुल कच्चट प्रकाशमु लेदु. गान चीकटिकि दीपमुव ले कळ्याण गुणमुलकु प्रकाश मिच्चटनेकदा, श्रुति “पूर्णस्य पूर्ण मा दाय पूर्ण मेवा वशिष्यते" अनि मुन्दु चॆप्पिन परवासु देवुनि यन्दुं 23

प्रपन्नानुन भास्करमु. 33 FF दुगुणमुल कण्टॆ, अवतारमुलन्दु गल गुणमुलु पूर्णमुलनियु, सन्त कण्टे नरक पराधीनमगु नर्चावतारमुनन्दु गल गुणमुलु, परिपू ण९म्बुलनियु पिळ्ळ लोकाचार्युलु श्रीवचन भूषणमन ग्रन्धमुनन्दु ई श्रुति नुदहरिञ्चि युन्नारु - ईश्वरुनि येगुणमुल कॆवरियन्दु प्रका शकमनि ———ज्ञानमज्ञुलयन्दु, शक्तियशक्तुलयन्दु, क्षमयपराधुलयं दु, कृपसंसार भीतुलयन्दु, वात्सल्यमु दोषभूयिष्ठुलयन्दु, शीलमु मन्दुलयन्दु, आर्जवमु कुटिल हृदयुलयन्दु, मार्दवमु वि श्लेष भीरु वुलन्दु, सौलभ्यमु दर्शनातुरुल यन्दु, निट्लु भगवद्गुणमुलकु पू र्वोक्तत त्तदधि कारुलयन्दु दक्क नितरुल यॆड विनियोगमुनकु हेतु वुलेनन्दुन, परमपदमुनन्दु “सदा पश्यन्तिसूरयः" अनुनट्लॆल्लप्पु डु परवासु देवुनि दर्शिञ्चुचु ननुभविञ्चुचुन्न नित्यसूरुलयन्दी सौलभ्या दिगुणमुलकु प्रकाशकमु लेदनुट सिद्धमेकदा. “सोश्नुते सर्वान् का माक् सह ब्रह्मणाविपश्चिता” यनुनट्लु नित्यसूरुलु परवासु देवुनितो कूड युण्डि तदनुभवानन्दकन्दळित हृदयुलगुटचे मार्दव गुणमु नकु नच्चट प्रयोजनमु लेदु. ई रॆण्डु श्रुति प्रमाणमुल चे मोक्ष स्था नमुनन्दु, परब्रह्ममुतो कूडि युण्डि सदा दर्शनमुनु समस्तानन्द मुलुनु. मु_डु प्रत्येकिञ्चि युण्डि यनुभविञ्चुनट्लु श्रुति चॆप्पुट चे पर बह्ममुतो ऐक्यमु चॆप्पॆडु अद्वैतुल पक्षमु निरस्तमु. इट्लुतक्किन गुणमुलकु नच्चट प्रयोजनमुलेदु. इच्चटि वारुवारल कॆदुरुतट्टु गास म स्तमुल यन्दु कॊऱत पडिन वारै यज्ञुलै यशक्तुलै संसार दुःखि तुलै अपराधुलै नन्दुन पापुलै युण्डुट चे परवासु देवुनि कण्टे न र्चाव तारमुनन्दुगल गुणमुलकु प्रकाशमु चॆप्पबडियुन्नदि. गान, श्रु ति “चकुर्देवा नामुतमर्त्यानां” अनुनट्लु नित्य सूरुलकुनु मर्त्युल कुनु नेत्र स्थानमै तिरु वेङ्गड मुडया नुण्डुटचे आर्द्रवारुलु “कण्ना वा वॆल्ट्लुमण्नोर् विण्णर्कु तण्नार् वेङ्गडनिण्नोर् वॆर् पने” अनिसायिं चियुन्नारु. तैत्तिरीयोपनिषत्तुनन्दु “स्थिरं प्रपद्येहृतं प्रप्य” नि चॆप्पॆडु स्थळमु नन्दु मॊदट परम पद नाधुनि प्रपत्ति चेयुचुन्नान निशाप्पि “अज्ञानमाघणं प्रपद्ये” अर्चा रूपमैन स्वामिनि प्रपत्ति

000

प्रसन्नानुष्टान भास्करमु. चेयु चुन्नाननि चॆप्पबडि युन्नदि. “अश्मानं” शिल “अघणं " स्वामी “प्रपद्ये” आश्रयिञ्चुचुन्नानु. मरियुनॊक श्रुतियन्दु “ अम्भस्यपा रेभुवनस्य मध्ये नाकस्यपृष्टि, अशोरणिय्याक् महतो महीयान्” क्षीराब्धि यन्दुनु आकाशमु नन्दरावतारमुलु गल भूमध्यमुननु परम सदमु नन्दणुस्वरूपि यगु नात्मयं दणुवय्युनु महियनुभूमि यन्दु महत्तैन रामकृष्णाद्य वतारमुलनङ्गीकरिञ्चितिननि चॆप्पिनय र्धमुनु आऱिवार् “विण् मीदि रुप्पाय् मलै मेल् निर् प्पाय्कडल् शेर् प्पाय् मण् मीदुल् वायिवत्तु ळ्ळेज्गु मरैन् दुरवाय्” अनुटयन्दु “भुवनस्य मध्ये" अनुश्रुति “मलै मेल् निर् प्पाय्” अनि सायिञ्चि युन्नारु. ऋग्वेदं रॆण्डव यष्टकं रॆण्डवयध्यायमुन (२8- 9X) वर्गमुलन्दु श्रुति “हाशूराय विष्णवे चार्चता” यनुट यन्दु नति शूरुडु गानुन्दु विष्णुवुनु नर्चिञ्चु मनियुनु. ऋग्वेदं विष्णुसूक्तमु नन्दु“चित्रमर्चा” यनुटयन्दु चित्रविग्रहरूपमुगा नुण्डुनव तार मुलनर्चिञ्चुमनि चॆप्पियुन्नदि. मुन्दव तारमुनु गुरिञ्चि चॆप्पिन मोपनिष त्तुनन्दु “कथयति भगवानि हान्त्यकाले भव भयङ्कर तारकम्प्रबोधमि ति" अनि राममन्त्रमुनु काशीनिवासुलकु उपदेशमु चेयुमनि शिवुनिकिभ गवन्तुडु पदेशिञ्चि; मरियु नन्दुनने “अविमुक्ते त्वये त्रेस र्वेषाम्मु _क्ति सिद्धये! अहं सन्नि हित स्तत्र पाषाण प्रति मादिषु । क्षेत्रेसि कॊ योर्चये द्भक्त्या मन्त्रेणा नेन मांशिव । ब्रह्म हत्यादिपापेभ्यो मोक्ष यिष्यामि माशुचः" अनि यी काळी क्षेत्रमुनन्दु अन्दरिकि मु नॊसगनचट शिलारूपमुगा समीपमुनन्दुण्डॆडु नन्नु मन्त्रमु चेब क्तितो नर्चिञ्चु वारिकिनि ब्रह्महत्यादि पापमुललो नुण्डिनिवर्तिम्पिञ्चि मुन्दु शिव सायुज्यमुनु ब्रह्म सायुज्यमु निप्पिञ्चि तुदनु नासा युज्यमु निप्पिञ्चॆदनु भयपड वलदनि सायिञ्चिरि. यिन्दुवलन सेतुवु नन्दु श्रीराम मूर्ति ब्रह्म हत्य पोगॊट्टु कॊनुटकु लिङ्ग पूज चेसिन ट्लु चॆप्पॆडु शैवुल पक्षमु निरस्तमु. इट्लु श्रुतुल यन्दु अर्चावतार मुनु गुरिञ्चि चॆप्पिनवि. श्रुति “इतिहासम्पञ्चमं" अनि इतिहासमगुश्री रामायण भारतमुल नयिदव वेदमनि वक्काणिञ्चॆ, नट्टि माहात्म्य

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु . 000 मुगल श्रीरामायण मुनन्दु “सहपत्न्या विशालातो नारायणमु पागमत् " अनि चक्रवर्ति तिरुमगनार् जानकी सहितमुग तिरुव योध्य श्रीरङ्ग नाधुनि सेविञ्चि नारनि श्रीवाल्मीकि भगवानुलु सायिञ्चिरि. भारतमुन श्रीगीत यन्दु “येयथामाम्प्रपद्यं तेतां स्तदैव भजा म्यहं" ऎवरु नन्नु स्वर्ण रजत लोहमुलु मॊदलगु बिम्बमुलयन्दु मन्त्रमुलचे प्रतिष्ठ चेसि या राधिञ्चॆदरो याविग्रह मुलने नेनाद रिञ्चि तिरुमेनिगा वहिञ्चॆदननि सायिञ्चिरि. मरियु व्यासुलु भारतमु नं दारण्य पर्वमुन दिव्य देश माहात्म्यमुलने प्रकटिञ्चि युण्डुट चे, नन्दु मिगुल विशदमुग तॆलिसि कॊनवच्चुनु. वॆण्डियु गरुड पुराण मुन पदि यध्यायमुलगु श्रीरङ्ग माहात्म्यमु नारद’ भगवानुलकु शि वुडुपदेशिञ्चॆ. तिरुमलमाहात्म्यमु ब्रह्माण्ड पुराणमु मॊदलगु पुराणमुल यन्दुनु, श्रीभाग वतमु नन्दु विष्णुवु सम्मतिञ्चि वेञ्चेशि युन्तुदिव्य देशमुलनु शिवुडु सेविञ्चु चुन्नाननि चॆप्पिन दानियन्दुनु, मरि युभागवत द्वादश स्कन्धमुनं दुद्धवुनि गुरिञ्चि कण्ननु नन्नु स्वर्ण रज तादि. पञ्चलोह बिम्बमुल यन्दु प्रतिष्ठ चेसि यग्चिञ्च वलयुननि ‘सा यिञ्चि युन्नदानि यन्दुनु, मुप्पदि रॆण्डुशिल्प शास्त्रमुलयन्दुनु चू डवच्चुनु. इट्लु इतिहास पुराणमुलयन्दु प्रसिद्धमुगा चॆप्पि युण्डॆडु यर्चावतार वैभवमुलनु वैभवमुलनु तॆलियक तॆलिसिन पॆद्दल सहवासमु चेयनि अवि वेकु लर्चावतारमुलनु निन्दिञ्चि रेनि, वारु “विष्णोरर्चाव तारे षु लोह भावङ्क रोतियः । योगुर् मानुषं भावमु भौ निरय पातिना" अनि यर्चावतारमुल यन्दु काष्ठ पाषाण लोहादि बुद्धिगल वाडुनु तन गुरुवु नन्दु मनुष्य प्रति पत्तिचेसिन वाडुनुनीयरुवुरु सर कमुनु पॊन्दुदुरनियु “अर्चावतारो पादानं वैष्णवोत्पत्ति चिन्तनं मातृयोनि परीक्षाया । स्तुल्य माहु र्मनीषिणः ॥ अर्चावतारमु नन्दु पादान द्रव्य निरूपणमु चेसिन वाडुनु वैष्णवुल जन्म निरूपणमु चेसिनवाडुनु मातृयोनि परीक्ष चेसिन वारुपोयॆडु पापमुनपोवुदुर नेशास्त्रार्थमु पिळ्ळलो का चार्युलु श्रीवचन भूषणमुनँदु दहरिञ्चिरि.

309 प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. 3 तिरुवाय् मॊऱि मूडव पत्तु आरव तिरुवाय् मॊऱि “तञ्जमागि यत९ दै ता यॊदुतानु मायवै यल्लना, यॆन् जलिल् लमरर् कुल मुदल् मूवर् द मुळ्ळुमादियै, य९ जि नीरुल गत्तुर् कळवनिन नेनुकू ट्रैन् मिक्, नॆञ्जिनाल् निनै प्पा नॆवनागु नीळ् कडल् वण्नने” यनुपाशु रमुन वाडु परवासु देवुडु वीडर्चा रूपुडनि संशयिञ्च वलदनि सा यिञ्चिरि “अगल गिल्ले निरैयमेन् अलर् मेल् मङ्गैयुरै मार् पापुग लोन्जिल्ला वडिये नुन्नडि क्कीडि मरु पुगुन्देने" अनि तिरुवडि गळुलं दुशरणागति चेसि सायिञ्चिरि. अर्चावतारमुलु श्रुतीति हासपुराणमुल यन्दु चॆप्पबडि युन्नदनियु परनु पदनाधुनि यन्दुनु अर्चारूपु नियन्दुनु भेद बुद्धिचेसि संशयिञ्च वलदनि आश्रीवारु पदेशमु निन्दु चॆ प्पबडियॆ. बजारु इट्लु श्रुतिस्मृतीति हासपुराणमुलु अमोघमुगा नर्चावतारा राधनम वश्यकर्तव्यमनि घोषिञ्चु चुण्ड, कॊन्दरु स्वतन्त्र वादुलु ब्र ह्ममुनकु रूपमु लेदनियु, विग्रहा राधन चेयुट मूढ कृत्यमनि यु नट्लॊ नर्चुट ब्रह्ममुनु परिहसिञ्चुटयनियु, ब्रह्ममुनु मनस्सु चे ध्यानिञ्चुट वाक्कुचे नुतिञ्चुटये चालुननियु, श्रुति स्मृतीतिहासा दुलु कल्पितमु लनियु तमु युक्त्युक्तुले वेदमनि यु तमु युक्त्युक्तुले वेदमनियु वादिञ्चुनदि येगा क, तम युक्तुल कनुकूलमगु श्रुति स्मृतीति हासादुल कृपार्धमुलु क ल्पिञ्चि तमकु तो चॆडु दुर्युक्तुलनु तमकु लोबडिन कॊन्दरिकि बोधिञ्चि केव ललौकिक प्रवर्तकुलै कायिक व्यापारमुलनु विषयानुभवमुन के शेष मुचेसि, भगव दाराधनकु नुपयोगिम्पनॊल्लनि वारिलो ख्याति लाधार्चनल न पेक्षिञ्चि चि पूर्वुलु कॊन्दरु वेदबाह्य वेद कुदृष्टुलै कॊन्नि मतमुलक ल्पिञ्चि नट्लु, यी कालमन्दु मन मॊक मतमुनु स्थापिञ्च वच्चुननि मिगु ल परिश्रमिञ्चॆदरु. पूर्वमुन “तर्क चमणरुु ळाक्किय प्पेयळुं ता ऱिचडयोन् शोर् क त्तशोम्बरं शूनिय वादरुं नान् मरैगळ्नरक्क क्कुरुम्बु शेय् नीशरु माल्डनर् नीणिलत्ते पौर् कर् पक जमुनिपोन् दपि न्ने" अनि तिरुव रङ्गत्त मुदनार् तिरुवाय् मलर दरुळि य प्रकारमु दुर्मतमु लन्नियु निर्मूल मयिन्नि; कलिदोष मुचे तिरु रामानु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 003 गा “ब्रह्म समाजमनु" नॊकटि मॊलचि श्रुति स्मृतीति हास पुराणा ग मादि सम्मतमुगा नुण्डु सत्यमैन सिद्धान्तमुनु तम पिच्चि युक्तुलचे नि षेधिञ्चि तमकु तोचिन प्रकारमु अनेक स्थळमुल यन्दु प्रशंसिञ्चु चुन्नारु. यीमतस्थुलु ऎन्त युक्तुलु चेसि यीमतमुनु स्थापिञ्चिननुमन आख्वाराचार्युलु स्थापिञ्चिन सिद्धान्तमुनकु सममगु नॆ. वीरॊक याधार मुलेकने वादिञ्च नुद्युक्तुलै भागवता पचारमुलकु पात्रुलवुटयेगा श ईश्वर द्रोहुलगु चुन्नारे, अय्यो ! यीबुद्धि वीरल कॆट्लु सिद्धिञ्चिन दो तॆलियलेदु. ऒक मतमुनु नूतन मुगा कल्पिञ्चकोरि कॆकलिगि चेसि रेनि यदि श्रुति स्मृत्त्युक्तु लकुपॊसगियुं टॆग दायनुभवमुनकुवच्चुनु ! वीरिम तमु “श्रुति स्मृति म९ मै वाज्ञा यस्तामुल्लङ्घ्य वर्तते आज्ञाच्छेदी मम द्रोही” अनि युण्डु भगवन्तुनि श्रीसूक्तुलकु विरुद्धमु कादा? वीरु भाग वद्दोहुलनियुनु वेदबाह्यु लनियुनु विवेकुलकु तॆलियक नुण्डदु “यथोणE नाभिस्सृजते ग्रहतेचतधा पृथि व्यामोष धयस्सं भवं ति योसौच यजितो विष्णु स्सत्वगुण प्रणितो भवत् तस्य ना भेरजि आ त्मा स्वयम्भूःत थातस्य भुवोन्त राशात् तमोरुद्रः प्रादुरभ वत्" अनि यजुर्वे दारणमुनन्दु सृष्टिनि चॆप्पॆडु सर्गादियनु लो श्रुतियन्दु ऊग्ल नाभियनु सालॆपुरुगॆट्लु तन युदरस्थ तन्तुवुलु बै ल्परचि तिरुगा ग्रसिञ्चुनट्लु, श्रीविष्णु देवुण्डा चराच रात्मक प्रपञ्चमुनु सृजिञ्चि हरिञ्चु नतनि, सत्वमु युण्डनि यन्दरु पूजिन्तुगु वानि ना भीक मलमुनन्दु राजसुडैन ब्रह्मयुद्भविञ्चॆ नाब्रह्म भ्रूमध्यमुनता मसुडैन रुद्रुडु जन्मिञ्चॆननियु, छान्दोग्यो पनिषत्तुन “केयूर वान् मकर कुण्डल वान् किरीटी हारी हिरण्मय वपुः धृत शङ्खचक्रः । तस्यय 1 धाक प्यासं पुण्डरीक मिवाक्षिणी" अनि चॆप्पुट चे नी नारायणुण्डु के यूरमकर कुण्डल किरीट कौस्तु भाभरणमुलु गलवाडनियु अप्राकृत पञ्चो पनिषण्म यमैन तिरु मेनिगल वाडनियु; तामर रेकुल वण्टि नेत्र मुलु गलवाडनियु श्रुति चॆप्पुटचे रूपमु गलवाडनि स्पष्टमुगा तॆलिय वच्चुचुन्नदि. अन्दुचे ब्रह्ममुनकु रूपमु लेदनु चॆप्पॆडु पक्षमु निर स्त

प्र पन्नानुष्ठानभास्करमु. मु. मरियॊक श्रुतियन्दु “योब्रह्मा णंविदधातिपूर्वं यॆवै.वे दांश्चप्रहीणोतित स्मै" अनिब्रह्मनु सृष्टिञ्चिन नारायणुडे वानिकि वेदो पदेशमुचे सॆननि चॆप्पियुण्डुट चेतनु, नाब्रह्म तन चेसृजिम्पबडिन वार लकु दानिनुप देशिम्प, नालागे निदिवरकु परम्परा प्राप्तमुगा नुपदेश मगुचुन्नदि. युगान्तरमुलन्दु पराशर व्यास प्राचेतस वैशम्पाय न बोधायन शुक शौनक भारद्वाज गग्ग शाण्डिल्याधि ऐरम ऋषुलं; दरु दारु मृत्पाषाण स्वर्ण रजत ताम्रादुल चे भगवर्बिम्बमुल गल्पिं चि केयू॰र मकरकुण्डल किरीटादि दिव्याभरण भूषितुनि गाजेसि तामर्चिं चि, भगवत्स्वरूप रूपगुण विशेषमुलु तामनुभविञ्चि सकलचेतनु लट्ल र्चावतारमुल यर्चिञ्चि ईश्वरानु भवमु चेयुनट्लु नेक शास्त्रमुलचे बोधिञ्चुनट्लु इदिवरकु सकल मतमुलन्दु नर्बाविधि नडुचुचू वच्चुचु न्नदि. मरियु नाळ्वाराचार्युलु वोराक् पऱिगा युपदेशमुनु पॊन्दि अर्चाराधनचे भगवदनु भवमु गलवार लैयुज्जीविञ्चिरि. मरियु, नीकलि युगम्बुन ननेक भक्तुल र्चाराधन चे चित्तम्बु भगवदा यत्तम्बै तैल धाराव दविच्छिन्न भगवत्स्वरूप रूपगुणादुल ननुभविञ्चि युजीविञ्चि न वैभवम्बु वारिवारि दिव्य चारित्रमुलचे तॆल्लम्बगु . निट्लुण्ड कमलाक रम्बुन कमलम्बु चॆन्तनुण्डियु तत्कमलान्तर्गत कमनीय मधुर सं बॆऱुगनि कप्पल चॊप्पुन, निरालम्बनमुचे मनस्सु निलुवदनिचक्कगा नॆऱि गियुण्डियु भगवद्दिव्य मङ्गळ विग्रहानु भवम्बुचे चित्तम्बन्याय त्तम्बु गाक भगवदाय त्तम्बु चेयु नुपायं बॆऱुङ्गक, विषयान्त रायत्तुलै तिरुगु नीब्रह्म समाजिकुल दौर्भाग्यतकु मिगुल चिन्तिञ्चेदमु . “विष्णुपूजा विहीनस्या दन्त श्रेष्टंहुतन्तं.! तपश्च व्यर्थ तां याति प्रेतालङ्कार वद्द्विजः" अनि श्रीविष्णु देवुनि यर्चिञ्चनिवाडु चेयुय ज्ञतपोध्यानादुल तयु निष्फलमनि चॆप्पियुण्डुट चेर्चाव ताराराधन मवश्य क र्तव्यमनुनदिसिद्धमु. निन्दुन गुरिञ्चि विशेष यु. निन्दुन गुरिञ्चि विशेष प्रमाणमुलुण्डियुन वियिचट ग्रन्थबाहुळ्य भीतिचे व्रायबडलेदु इन्दुकै मरियॊक प्रत्येक ग्रन्थमुनु प्रचुरिम्प दलचि युन्नामु. CC-0. Bhagavad Ramanuja National Research Institute, Melukote,Collection.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. मऱियु नर्चावतारविषयमै नीदिगुव व्रायबडिन कॊन्नि यंशमुल त्यावश्यकमनि तोचिनन्दुन नवि यिन्दुतो जेर्पबडियॆ. को “य त्तेरूपं कल्याणतमन्त त्तॆ पश्यामि " अनियीशावास्योप निषत्तुनन्दुनु “तस्य हैतस्य पुरुषस्वरूपं यधामहा रजिनं वासो यधा पाण्ड्वाविकंय धेन्द्रगोपोयधाग्न्यर्चिर्यधा पुण्डरीकंयधास कृद्विद्यु त्तं सकृद्विद्यु त्तॆवहवा अस्यश्रीर्भवति" अनि बृहदारण्य पनिषत्तुनन्दुनु “ यएषोन्त रादित्ये हिरण्मयः पुरुषो दृश्यते हिर ण्यश्मश्रुहि९रण्यकेश आप्रणतात्सर्व ऎव सुवर्णः तस्ययथा कप्यासं पुण्डरीक मेवमक्षिणि" अनिछान्दोग्योपनिषत्तुनन्दुनु. “यस्सर्वज्ञ स्सर्ववि द्यस्यैषमहिनूभुवि दिव्ये ब्रह्मपुरे ह्येषव्यो मन्यात्या प्रतिष्ठितं तच्छुभं ज्योतिषां ज्योति सद्य धात्म विदो विदुः" अनिमुण्डकोपनिषत्तुनं दुनु. “तद्विष्णोःपरमम्पदं सदापश्यन्ति सूरयः" असॆसुबालोपनिषत्तु नन्दुनु. “एव मेवास्य सरिद्रष्टुरि माषोडशकलाः पुरुषायणाः पुरुषं प्राप्या सगच्छति भिर्येते तासां नामरूपे सपष रक्षणो मृतो भवति” अनि प्रश्नोपनिषत्तु नन्दुनु. " ध्येय स्सदा सवितृ मण्डल मध्यवती नारायण स्सरसिजासन सन्निविष्टः केयूरवान् मकर कुण्डलवान् किरीटी हारी हिरण्मय वपु दृत शङ्ख चक्रः ॥ " अनियु. “शङ्ख चक्रधरं देवं किरीटादि विभूषितं अग्नि मण्डल मध्यस्थं अनियु " किरीटिनं गदिनं चक्रिणञ्च ध्याये द्यज्ञपतिं हरिम् ॥ अनियु. " किरीटिनं तेजोराशिं सर्वतो दीप्तिमन्तं पश्यामि ॥ गदिनं चक्रहस्त मिच्छामित्वा द्रष्टुमहु तधैव तेनैव रूपेण चतुर्चु केनसहस्रदा हॆ भवविश्वमूतेशा ! " अनिश्रीभगवद्गीत एकाद शाध्यायमुनन्दुनु चॆप्पबडिन सर्वेश्वरुनि दिव्यमङ्गळविग्रहमुनु “यः कारयति देवार्चाः हृदया लम्बनां हरेः सनरो विष्णुसा लोक्य मुपैति हतकल्मषः” अनि श्रीविष्णुधर्म मुनन्दु चॆप्पबडिन प्रकारमु [no] ?? 25

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. ज्ञानयोग भक्तियोग प्रवत्तियोगुलकु हृदयमुनन्दु ध्यानालम्ब नार्चनादुलकै प्रतिष्ठिम्पबडियुण्डुट नॆरुगक सामवेदमन्दु “महाब्रा ह्मणे स. पदश ब्राह्मणं देवता यतनानिकं पन्ते देवता प्रतिमाह सन्ति” अनि देवालयमुलु विग्रहमुलुण्डेलागुन चॆप्पियुण्डडमुनु “अवि मु रैतवक्षेत्रे सर्वेषालमु क्तिसिद्धये अहंसन्निहित स्तत्र पाषाणप्रति मादिषु ते त्रेस्मिक् योर्चये द्भक्त्या मन्त्रेणानेन मांशिव ब्रह्मह त्यादिपा पेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः " अनि भ क्तितो नर्चिन्दुवार त्यादिपापेभ्यो लकु ब्रह्महत्यादि पापनिवति पूर्वकमुगा मुक्ति निप्पिञ्चुटकु नर्चा रूपमुगा वेञ्चेसियुण्डडमुनु रामतापिनिय्योपनिषत्तुनन्दु चॆप्पबडि युण्डडमु नॆरुगक नात्म स्वरूपमात्म गुणमुलु देहस्वरूपमु देह गुणमुलु मनकु कलिगियुन्नट्लु सर्वेश्वरुनिकिनि कलिगियुण्डॆडु दिव्यात्म स्व रूप मिट्टिदि दिव्यात्मगुणमु लिट्टिनि दिव्यमङ्गळ विग्रहमिट्टिदि याविग्रह गुणमु लिट्टिवनि तॆलिसिकॊनक जीवुल स्वरूपोपाय पुरुषार्थमुलनु सर्वे “श्वरुनि स्वरूप रूप गुण विभूति चेष्टलनु प्रतिपादिञ्चे वेदादिशास्त्र मुलनु चक्कगा सेविञ्चि विषय भेद यधिकारि भेद यभिप्राय भेदमुलचे पूर्वोत्तरविरोध परस्पर विरोधमुलु लेकुण्डुटनु पूर्वा चार्युलु सायिञ्चिन ग्रन्थमुलनु सेविञ्चि तॆलिसिकॊनक दूषिञ्चि रेनि या काशमुनन्द लदिनयदुसु तन नॆत्तिमीदपडुनट्ला दूषणकु मनमे विषय मौदुमनियॆरुगनि कॊन्दरु चॆप्पॆडुदानि विनियु व्रासिन दानि चूचियु ‘मोहिञ्चडमुयुज्जीवन हेतुवु कानेरदु. मरियु “अग्नौतिष्ठतिविप्राणां योगिनांहृदितिष्ठति प्रतिमा स्वप्रबुद्धानां सर्वत्र समदर्शिनां” अनु वचनमुनन्दु वेदविहितकर्मयोगज्ञानयोगभ_क्तियोग प्रपत्तियोगनिष्ठु लकु सर्वेश्वरुडग्नि मॊदलगु वानियन्दु सेव सायिञ्चॆ प्रकारमुनु चॆप्पियुण्डडमु नॆरुगक नपाथणमुलु गल्पिञ्चि स्वपरविनाशकुलगुटयुचि तमु गादु. अयितॆ वानिकि अर्ध मेमनगा श्रीभगद्गीतलो “कर्मण्यैवहिसं सिद्धिमास्थिता जनकादयः” अनियु “ज्ञानयज्ञेन चापरे” अनियु “भक्त्यात्वनन्ययाशक्त्या” अनियु डैवी स्येषागुणमयी मनुमाया

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु, 23 CC 002 मामे दुरत्यया मामेवये प्रपद्यन्ते मायामेता तरन्तिते” अनियु “बहूनाञ्जन्म नामं ते यन्ते ज्ञानवान् मां प्रपद्यते” अनियु कंशरणम्प्रज” अनियु सायिञ्चिन प्रकारमु कर्म योगनिष्ठुलकु “अग्नौ तिष्ठतिविप्राणां” अनि अग्नियन्दुनु ज्ञानयोगनिष्ठुलकु “ योगिनांहृ दितिष्ठति " अनि हृदयमन्दुनु तैल धारवद विच्छिन्न स्मृतिचे उभय विभूति विशिष्ट परब्रह्मानुभवमु चेयुचुण्डॆडु भक्तियोगनिष्ठुलकु “सर्व त्रसमदर्शि नां अनि सर्वमन्दुनु अं प्रबुद्धानां प्रतिमासु " अनि “अकारोवै सर्वावाक् " अने श्रुतिप्रकारमु सर्ववेदमुलुगा विश्रुत मै “समस्तशब्दमूल त्वाद कारस्य स्वभावतः ’ ‘अनुप्रकारमुसमस्तशब्दमुलकु मूलमैयुं डॆडुअ कारमुनकु “अकारो विष्णुवाचकः” अनुप्रकारमुवा च्युडै सकलजग त्थारणु डैसर्वरक्षकुडै समस्तकल्याणगुणात्मकुडगु श्रीमन्ना रायणुण्डे दे हेन्द्रियमनःप्राणबुद्धि विलक्षणुलै ज्ञानस्वरूपुलै ज्ञानगु णकु लै नित्युलै युण्डॆडुआत्मकोट्लकु शेषि गानु पायो पेयमुलुगा नुण्डॆडु वाडनियु, स्वरक्षणमन्दन्वयमु लेनिस्वरूप पारतन्त्र्यमुनु चक्कगा नॆरि गिनज्ञानाधिक्यप्रपन्नुलकुनुभक्तिपारवश्यमु चेकरण शैदिल्यमु कलिगि यॊकटि ययिनक्रममुगा ननुष्ठिञ्चुट कनुकूलमुलेनि भक्तिपारवश्य प्रपन्नुल कुनु कमठ् ज्ञानभक्तुलनु क्रममुगा नॆरिगियनुष्ठिञ्चुटदगिन ज्ञानशक्तुलु लेनि यज्ञानप्रपन्नुलकुनु आश्रयिञ्चि युज्जीविञ्चुटकै यर्चारूपमुगा सेव सायिञ्चुचुन्नाडनुयर्थ मुस्पष्टमुगानुन्नदि. ई यर्थमुनु भगवच्चा स्त्रमुनन्दु “इदं शरण मज्ञानां इदमेव विजानतां इदं तितीर्ष तां पारंइदमानन्त्यमिच्छतां” अनि चॆप्पबडियुन्नदि. श्रीभागवतमुन नेकाद शस्कन्धमुनन्दु यिरुवदियेडव यध्यायमुन “मद र्चां सम्प्रतिष्ठा प्य मन्दिरं कारयेद्दृढं ! पुष्पोद्यानानि रम्याणि पूजायात्रोत्स वादिकान् । पूजादीनां प्रवाहाथ९ं महापर्व सुवान्वहम् । ते त्रापण पुरग्रानून् दत्वामत्साष्टिता मियात् । प्रतिष्ठया सार्व भौमं सन्म नाभुवसत्रयम् । पूजादिना ब्रह्मलोकं त्रिभिर्मत्साम्यता मियात् " अनियुभारतमुन मोक्ष धर्ममुनन्दु “तस्माद्विष्टुं प्रतिष्ठाप्य 1

390 प्र पन्नानुष्ठान भास्करमु. सर्वदेवभवोद्भवं नित्यं सम्पूजये देवम् । एकान्तां भक्तिमाश्रितः योहिस्थापय तेविष्णुं सर्वदेवनमस्कृतं स्थापितं तेन सर्वं स्यात् जग त्थावरजङ्गमं” अनियुपक्रमिञ्चि “योबेरं स्थापये द्धकं विधिपू र्वं सदक्षिणं मातृतः पितृतश्चैन यतश्चोद्वह तेस्त्रियं कुलै कविंश मुद्ध ृत्य विष्णुलो केमहीयते” अनुवरकु चॆप्पबडियुन्नदि.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. OOF मऱियु निचट प्रपन्नुल कवश्यानु श्रेयमगु पञ्चकालानु ष्ठानक्रमणिक विवरिम्पबूनि श्रीयःपतियै सकल जगत्कारणभूतु डैसर्व रक्षकुडै परम कारुणिकुडगु श्रीमन्नारायणुण्डु सकल लोकोजीवनार्थ मुगा प्रधममुलो तन नाभिकमलमन्दुद्भविञ्चिन ब्रह्मकुपदेशिञ्चि प्रव ति९म्पजेसिन वेदमुलकुनु श्रीकृष्णावतारमु चेसि सायिञ्चिन श्री भगवद्गीत कुनु श्रीवेदव्यास भगवान्लयन्दावेशिञ्चि सायिञ्चिन शारीरक मीमांस यगु ब्रह्मसूत्रमुलकुनु प्रवाह रूपमुगा वच्चॆडु ननादि सिद्धमगु नध९मुलकु विरुद्धमुगा वेदबाह्य कुदृष्टुलु मध्य कल्पिञ्चिन अपार्थमु लनु निरसिञ्चि अनादि सिद्धमगु यधार्थार्थमुलनुबयलुपरचुकॊरकु परम पदमुनन्दुण्डे तमहृदयस्वरूपुलै नित्यसूरिवर्ग प्रधानुलगु अनं तुलकु नियमिम्प वारु नानियममुनु शिरसावहिञ्चि तिरुववतरिञ्चि वेदा र्थमुलनुबयलुपर चियन्दरुनुज्जीविञ्चेलागुन वेदार्थ सङ्ग्रहश्रीगीताभाव्य श्रीभाष्यादुलनु सायिञ्चिन श्रीभाव्यकारुल शिष्यप्रशिष्युलगु श्रीवङ्गिपुरन्नञ्चि श्रीरङ्ग नारायणाचार्युलु श्रीवादि केसरि अगियमणवाळजिय्यरु मॊद लगुवारु श्रुतिसंहिताद्यर्थमुल सङ्ग्रहिञ्चि रचियिञ्चिन याह्निक ग्रं धमुललोनि सर्ववण९ सर्वाश्रम प्रपन्न परमैकान्तुल कवश्यानुज्ञेय मगु पञ्चकालानुष्ठानमु व्रायबडुचुन्नदि. अयिन नीग्रन्धमुलो मॊद ट पञ्चकालानुष्ठानमुलोनि यभिगमन कालानुष्ठान विषयमै विस्तरेण व्रायबडि युन्नन्दुन नच्चट सुक्तांशमुल निच्चट सङ्ग्रहमुगनु नेनु त्तांशमुल विशदमुगनु व्रायबडुचुन्नदि.

पञ्च-कालानुष्ठान-क्रमणिक

सर्ववर्ण सर्वाश्रम प्रपन्नुलु प्रतिदिवसकालमु नैदु भाग मुलुगा विभजिञ्चुकॊनि यायाकालमुनकु विधिम्पबडियुन्न यनुष्ठान मुल क्रममुदप्पक यधाशक्ति ननुष्ठिम्प वलयु. अयिदु विधमुलनगा नभिगमनोपादा नेज्या स्वाध्याययोगमुलु. अभिगमनकालमनगा जग त्कारणुण्डगु भगवन्तुनि प्रातःकालानुष्ठान पूर्वकमुगा पॊन्द नभि गमिञ्चुकालमु. उपादानकालमन गाभगवदाराधनार द्रव्यसङ्ग्रहका

000

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. लमु. इज्ययनगा भगवदाराधनकालमु. स्वाध्याय मनगास्तोत्रानु सन्धान काल चेपादिकालमु. योगमनगा भगवद्ध्यानकालमु. शाण्डिल्यस्म ृतौ—“निवृत्तिनै दिकं कर्म यत्रोक्तं भव भे वजं पञ्चकालात्मकञ्ज्ञानं यच्च ब्र हेक दैवतं" अनि युपक्रमिञ्चि “महद्वि स्तररूपोयमाचारः पाञ्चकालिका सन्ते पात्प्र. ब्रवीम्यद्य यधाशास्त्रं यथामति" अनु पर्यन्तमु शाण्डिल्य स्मृतियन्दु ब्रह्मेकदैवतमै भवौषधमै पञ्चकालात्मकमगु निवृत्त वैदिक कर्मचॆ प्पबडुचुन्न दनियु महद्विस्तर रूपमगु पाञ्चकालिका भारमु यथा शास्त्रमु यथामति सङ्क्षिप्तमुगा व्रायबडुचुन्न दनियु वक्काणिम्प बडियॆ. " पञ्चकाल क्रमपराः ज्ञानविद्या विशारदाः शुद्धाचारा महात्मानः पूज्याः भागवता स्स्वयं यत्र भाग व तानित्यं पञ्च कालपरायणाः निवसन्ति सदायुक्ताः तज्ञानं नैमि शाद्वरं निवसन्तिमहात्मानो यत्रचैकान्तिनोद्वि जाः देवा डेवर्ष यो नित्यं तं देशं पर्युपासते हृदयेभक्तिहीनानां सशास्त्रन्तुप्रका श्यते तस्त्राच्छास्त्रि दृढाकार्या भक्ति रोक्ष परायणैः वर्णाश्रमा चारवता पुरु षेणविपश्चिता विष्णुराराध्यते पन्धा नान्य त्तत्तोषका रकः पञ्चेन्द्रियस्य देहस्य बुद्धिश्च मनसस्तथा ॥ द्रव्य देश क्रियाणां च शुद्धि राचारयिष्यते II" अनुप्रमाणो क्तम्बुग पञ्च कालक्रमपरुलुनु ज्ञानविद्याविशारदुलुनु शुद्धाचार महात्तुलुनु पूज्युलु नगु भागवतु तॆच्चट नित्यवासमु चेयुदुरो यास्थानमु नैमिशारण्यमुनकं टे श्रेष्ठ मु; अट्टि येकान्तुलगु महात्मु लॆचटनिवसिञ्चॆदरोया देशमुनु देवतुलु देवऋषुलुनुपासिन्तुरु. हृदयमुन भक्तिहीनुलगु वारिकि शास्त्रमु प्रकाशिञ्चदुगान भ क्तुलै मोक्षपरायणुल गुवारु शास्त्रोक्तमुलदृढ मुगा ननुष्ठिञ्चतगु वर्णाश्रमाचारवन्तुलै विपश्चितुलगु पुरुषुलु श्रीविष्णु देवुनाराधिञ्चॆदरु वेरु मार्गमुन भगवन्मुखोल्लासमु कलुगदु. पञ्चें द्रिय मनोबुद्धियु क्तुडगु देहिकि द्रव्य देश क्रिया शुद्धि ये याचारमु.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु.

ब्राह्म्य-मुहूर्त-कर्तव्यमु

पराशर संहितायां “प्रातस्सूर्योदया त्पूर्वं घटिकात्रयमातृके 1 प्रपन्नः प्राङ्मुखोत्थाय हरिहरि रितिब्रुव९ ॥ प्रणाळ्य करपाणे च गण्डूषाचमनं चरक् । सचैकान्ती शुचि देशे कुर्यार्गुर्वेदिकीतनम् । श्रीमन्नारायण स्यैवं कीर्तनम्भाषयापिवा ।

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

ता नेशिष्याचार्युलुगा तिरुववतरिञ्चि तिरुमन्त्रमुनु बयलु परचिन नारायण महाऋषि सायिञ्चिनदि. श्लोII ब्रा ह्मेमुहू तेज सत्वस्थो हरिद्य्ररि रिति ब्रुवक् । उत्थाय शयने तत्र समासीन स्समाहितः । व्यथ९ं वीक्ष्य गतं कालं निर्विद्याहमतःपरं.

  • श्रीवङ्गिपुरं नम्बि गारु सायिञ्चिनदि.— श्लो॥ ब्राह्मेमुहूर्ते सम्प्राप्तिनिद्रान्त्यक्त्वा प्रसन्नधीः । हरिर्हरिरिरिति व्याहरॆद्वै ष्णवः पुमाक् ॥ । उत्थाय शय नेतस्मिकॊन्ना सीनो. नियतेन्द्रियः । त्र ससॆर्विण्णहृदयो व्यर्ध्यं वीत्यगतं वयः ॥ श्लो॥ KरूE प्रपद्य प्रधमं तद्गुरूंश्च ततोहरिं अनियु रहस्याम्नाय ब्राह्मणमुनन्दु. — सचाचार्यवंशो ज्ञेयो भवति अचार्याणा मसाव सावित्याभगवत्तः अनि चॆप्पबडियुन्नदि. श्रु॥ यस्य देवेपराभक्तिर्यथा देवे तथागुरौ । तस्यैतेकधि ताह्यर्धः प्रकाशन्ते महात्मनः॥” अनि देवगुरुभक्ति नेसर्वतत्व प्रकाशकारणमनिक रवल्लि यन्दु जॆप्पबडियुन्न दि.आपै स्तम्बादुलयन्दु‘देवमिवआचार्यमु पासीत" अनि चॆप्पबडियुन्नदि. पारमेश्वर संहितयन्दु. सम्प्रबुद्ध प्रभातेतु उत्थाय शयनेस्थितः ! नाम्ना सकीतनं कुर्यात्, षोडशानां प्रयत्नतः !

ॐनमो वासु देवाय नम स्सङ्कर्षणायते । प्रद्युम्नाय नमस्तेस्तु अनिरुद्धाय यतेनमः ॥ क्रमशः केशवादीनां यावद्धामोदरं द्वीजः । नमोनमः केशवाय नमोनारायणायच ॥ माधवाय नमश्चैवगो वि, दायनम स्ततः । विष्णवेधनमस्कुर्यान्नमस्ते मधुसूदन ॥ नमस्त्रि विक्रमायाथ वामनाय नम स्ततः । नमस्तु श्रीध रायाध हृषी केशाय तेनमः ॥ नम स्ते पद्मनाभाय नमो दामोदरायच ! दिव्य नामाव ताराणां दशाना मथकीतजनम् ॥ एकशृङ्गादिकानान्तु विहित क्रमशः प्रभोः । नमस्ते मीनरूपाय कमठायननु स्ततः ॥

नमोस्त्वादि वराहाय नारसिंहाय तेनमः । नमो वामन रूपायन मो रामत्रयायच ॥ कुठारज्याहलास्ता य नमःकृष्णा य वेध से ! कल्कि—र्विष्लोनमस्तेस्तु सर्वं सप्रणवन्द्विजः ॥ यथास्थित क्रमे शैव भेदां स्त्वेतान् हरेर्विभोः । नमस्कुर्यात्प्रभा तेतु योगां ते तुदिनतये ॥ शब्देनोच्यत रेणेन संहृष्टिजन केतु । स्तोत्राणि नाधमं त्राणिउदी र्या व्यानि पै ततः॥

वङ्गिपुरन्नम्बि गारुनु सङ्ग्रहमुगा सायिञ्चिनदि. – चिकीर्ष न्नीस्सितं कर्त, तन्नामान्यनुकीर्तयेत् ! चतुर्भि र्वासु देवाद्यै र्नामभि स्सह संयुतः ॥ जपे द्वादश नामानि केशवादीनि चादरात् । दशावतार नामानि मत्स्यकूर्मादिकान्यपि ॥ जपन्नु त्थाय शयना दर्शयिष्य न्सदा हरीम्॥ —श्रीवारायणमहर्षि सायिञ्चिनदि. — " भगवच्चरणाम्भोज परिचर्याविधिक्रमम् । एकान्तिभिरनु सेयं नित्यं समभिदद्म हे II व्यर्थं वीक्यु गतं कालं निर्विद्याह मितः परम् । आराधयेयं ध्यायेयं भजेयं पुरुषोत्तमम् ॥ की र्त मेयं ननु स्येयं चिन्तयेयमु नारतम् ! जेयंशरणं चेतिनिश्चित्यमनसास्वयम्" ॥

פרס

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. ॥ प्रपत्यामनसावाचा गृहीभिक्षुश्च कारयेत् ॥ " अनुनट्लु प्रपन्नुडु प्रातःकालमुन सूर्योदयात्पूर्वमु मूडु घडियलकु हरिहजारिकी यनियनु सधिञ्चुचु तूर्पुमुखमुगा निदुर लेचि कर चरणयुग प्र शनमॊनर्चि नोरु पुक्किलिञ्चि याचमनमु चेसि येकान्तमै शुचियगु

प्रपन्नानुष्ठानधास्करमु. 003 प्रदेश मन्दासीनुण्डै गुरुपरम्परा पूर्वकमुग द्वारमुननु सन्धिञ्चि कूमा९दीक्षा दिव्यलो काक् तदनु मणीमयं मण्टपं तत्रशेषं

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

हारीतस्मृतौ चतुर्धोध्यायः. अथवत्यौमि राजेन्द्र विष्णोराराधनं परम् । प्रत्यूषेस हसोत्थाय सम्यगाचम्य वारिणा ॥ आत्मानं देहमीशञ्च चिन्तये त्सञ्चुतेन्द्रियः । ज्ञानानन्द वयो नित्यो निर्विकारो निरामयः // देहेन्द्रिया त्परस्साक्षा त्पञ्चविंशात्मको ह्यहम् । अहं देहे निवत्स्यामि शेषभूतोहि शाब्दिकाणः ॥ शुक्लशोणित सम्भूते जरा रोगा द्युपद्रवे ! मेदो रक्तास्थि मांसादि हेयद्रव्यसमाकुले ॥ मलमूत्र वसा पङ्के नाना दुःख समाकुले । तापत्रय महा वह्नि दह्यमाने निशं भृशम् ॥ ईषणत्रय तृष्णाहि बध्यनूने दुरत्यये । क्लॆशामि पाप भूयिष्टे कारागृह निभे शुचौ ॥ ब हु जन्म बहुक्लॆश गर्भवासादि दुःखिते । वसामि सर्व दोषाणा नलये दुःख छाजने । अस्मा द्विमोक्षणाथाय आश्रयिष्यामि केशवम् ॥ वैकुण्ठ परम व्योम्नि दुर्गाब्धि वैष्णवे पदे अनन्त भोगिपर्यङ्के समासीनं श्रियासहा ॥ इन्द्रनील मणिश्यामं चक्रशङ्ञ गदाधरं पीताम्बरधरं देवं पद्मपत्र सिभेक्षणं श्रीवत्स कौस्तु भोरस्कं सर्वाभरण भूषितम् । चिन्तयित्वा नमस्कृत्वा कीर्तये दिव्यनामभिः ॥ सङ्कीर्त्यनामसाहस्रं नमस्कृत्वा गुरूनपि!! ता॥ इट्लु हारीतस्मृति प्रमाणोक्तम्बुगा ओ राजेन्द्रा श्रेष्ठविष्ण्वाराधनमुनु जॆप्पॆदनु विनुमु. प्रातःकालमुनन्दु निदुर लेचि जलमुचे लॆस्सगा नाचमनमु चेसि यिन्द्रिय जयशीलुण्डै आत्मयगु तन्नु देहमुनीश्वरुनिगूर्चि चिन्तिम्पवलयुनु. ज्ञानानन्द मयुडनै नित्युड नै निर्विकारुडनै निरामयुडनै देहेन्द्रियमुलकण्टॆ परुडनै पर्चा विंशत्यात्मकुडनै शाङ्ग९ पाणिकि शेषभूतुडनगु नेनु ई देहमुनन्दु निवसिञ्चियुन्नानु ई देहमु शुक्ल शोणित सम्भूतमै जरारो गाद्युप द्रवस्थानमै मॆदडु रक्तमु मांसमु यॆमुकलु मॊदलगु हेय

द्रव्यमुलतो कूडिनदै मलमु मूत्रमु क्रॊव्वु मुरिकि मॊदलगु ना नादुःख समाकुलपै तापत्रयमनॆडु महाग्निचे नॆल्लप्पुडु मि गुल दहिम्पबडॆडिपै दुरत्ययमयिन यीषणत्रय तृष्णलचे बाध्य मानमै यशुचियै कारागृह सममै पापभूयिष्ठमयिनदि. इट्टि सर्वदोषमूलमै दुःखभाजनमैन देहमुतो बहुजन्ममुलॆत्ति गर्भ वासादि बहुदुःखमुल ननुभविञ्चुचुन्न नेनु दीनिविमोचनमुकॊरकु वैष्णव पदम्बगु परमव्योम वैकुण्ठमन्दुनु क्षीराब्धियन्दुनु अनन्त भोगि पर्यङ्कम्बुन श्री देवितोड नासीनुण्डै युन्न यिन्द्रनीलमणिश्याम लुण्डुनु शङ्खचक्र गदाधरुण्डुनु पीताम्बरधारियु पद्मपत्रनि भेष णुण्डुनु श्रीवत्सकौस्तुभोरस्कुण्डुनु सर्वाभरण भूषितुण्डुनुनगु देव देवुण्डगु केशवुनि याश्रयिञ्चि यतनिनि मनम्बुन चिन्तिञ्चि नमस्क रिञ्चि यतनि दिव्यनाममुल चेगीर्तिञ्चि सहस्रनाम सङ्कीर्तनम्बु सेयुचु गुरुनमस्कारम्बु जेसॆदनु. [OF ]

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. तस्मैन् धमा९दिपीठं तदुपरिकमलं चामरग्राहिणीश्च विष्णुं देवीं विभूषा युध गण मुरगं पादुके वैनतेयं सेनेशं द्वार

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

श्रीवङ्गिपुरन्नम्बिगारु सायिञ्चिनदि. 9 ब्राह्मे मुहूतेज सम्प्राप्ते निद्रां त्यक्त्या प्रसन्न धीः 1 हरिद्य्ररिरिति ब्रूया द्व्याहरे वैष्णवः पुमाक् ॥ १॥ उत्थाय शयने तस्मै न्ना सीनो नियतेन्द्रियः । त्रस्त निर्विण हृदयो व्यधक्षां वीक्ष्य गतं वयः २ ॥ तापत्रयेणचा क्रान्त स्त्रीवेणा ध्यात्मिकादिना । दावजे नाग्नि नालीथो भ्राम्य न्निव वने वृगः ॥ 3 ॥ संसार वागुरान्तस्था लून पक्षु इवां डजः । अपश्य न्नि मोपाय मागामिष्वपि जन्मसु ॥ ४॥ अकार्यै रति बीभत्सैः क्रियमाणि3 कृतैरपि । लज्जीतश्च विषण्णश्च स्मर्यमाणे स्स्वकर्मभिः ॥॥ अविनीत मळिताहक्षा मसद्गुणग णाकरम् । अवधार्य स्वमात्मान मचिकित्स्या शुभाश्रयम् ॥ ६ ॥ दह्यमानेन्धना न्तस्थास्फुरन्नि कीटक अलब्ध न्मध्ये मरण जन्मनोः ॥ 2 ॥ विह्वलश्च विषण्णश्च विमृशक् स्वा

मिमान्दशाम् । चिन्तये त्प्रधमञ्चैन माचर निय नूत्म नः ॥ ८॥ संसार चक्र मारोप्य बलिभिः कर्म रज्जुभिः काले नाकृव्य माणस्य जङ्गमु स्थावरात्मनः II F ॥ अहॆूमे म हतीयता निष्फला जन्म सन्ततिः । अनाराधित गोविन्दु चरणां भोरुहद्वया॥ ॥ अनास्वादित सत्कर्म ज्ञान भक्ति सुधा रसा । अदृष्टानन्त संसार सागरोत्तारणप्लवा ॥ १॥ श्रुतिस्मृ त्युदिता शेष सदाचार पराङ्मुखि । व्य क्तवर्ण समाचारा भ्रष्टा वैदिक वत्मकानः ॥ १२॥ अनुपासित सद्वृधा स्वीकृता सत्स मागमा । असम्पादित शिश्रूषा गुर्वाचार्य पितृष्वपि । १३ ॥ निज कर्मज देवादि देहाध्यस्तात्म भावना । तद्भाव नानु गोद्भूत सुख दुःख व्यवस्थितिः ॥ १८ ।॥ असम्भूत स्वयाधात्म्य ज्ञान जोत्तम निर्वृतिः । पशुव ता कृतैरेव गुणेरधिक निर्वृता ॥ १५॥ नकर्मनिष्ठानात्मज्ञा नापि भक्तियुता हरौ । नोद्युक्ता भक्तिहीनत्वा ततिया स्वर्चनादिषु ॥ १६ ॥ कर्मभिः पुण्य पापौघै रविद्या परनामभिः । धूमै रिवार्चि रा ज्ञेयं ज्ञान मावृत्य देहिनः ॥ १७॥ भूषयित्वा स्वकं डेहं शब्दव्यै स्स्वाजि९तैगु९णेः । दर्शयित्वा स्वसौन्दर्य मात्मने तिष्ठनूनया ॥ १८ II निरस्तातीशयाह्लाद सुखभावैक लक्षणम् । सञ्छाद्यैस्स्वKणेरेव स्वरूपं परमात्मनः ॥ १९ ।॥ गुणमय्या प्रकृत्याख्य भगवन्माय यानया ! स्वसंलीना नन्तजीव कृतकमानुरूपया ॥ २० ।॥ गुण श्रया शयानन्त विचित्र परिणामया । अदु स्तरयादेव प्रपत्तिरहि तात्मभिः ॥ २१ ॥ प्रलोभ्यमाना सततं तमैवात्यन्त निर्वृता! अजानतीव स्वहितं मूकस्वप्नानुकारिणा ॥ २२ ॥ निष्पानीये निरा लम्बे निछाये निरुपद्रवे । द्राघि यस्य शुभे मार्गे यमस्य सदनं प्रति ॥ २३ । गच्छतोमे सहायस्य नधका यन्ती भयं महत् ! अती

तापि सदैवैषा तिष्ठतीवपुरोमम ॥ २र ॥ गतायास्त्विदृशं रूपं वर्तमा नेपिजन्मनि । तदैव सुमहान्कालो गतक्षण इवाल्पकः ॥ २५ ॥ अलब्ध सुख संस्पर्श मकृताघा घनिष्कृतिः । विनैन हरि पादार्चा म हॆूपश्यत एरमे ॥ २६ ॥ किङ्करिष्यामि पदयो र्निपतिष्यामि कन्य वा । दुस्तरां दुर्दशामेतोङ्कधयिष्यामि कस्यवा ॥ २७ ॥ इतऊर्ध्व महन्ताव द्यावज्जीवं श्रियशि यः । पदयोरर्चनङ्क र्तं यतमान स्समाहितः ॥ २८ ॥ अभिगच्छक् हरिं प्रातः पश्चाद्रव्याणि चार्जय क् । अश्चयंश्चततो देवं कालेषू केषुपञ्चनु ॥ २९ ॥ वर्तमानस्सना चैन पाञ्चकालिकवत्मना । स्वार्जि तग्गन्धपुष्पाद्यैः शुभैश्शक्त्यनुरूपतं। आ राधयन् हरिम्भक्त्या गमयिष्यामिवास रान् । 30 ॥

ता॥ ब्राह्म्यमुहूर्तमु सम्प्राप्तमगुनपुडु वैष्णवुण्डुनिदुर विडिचि प्रसन्नमनस्कुडै हरिर्हेरियनि यनुसन्धिञ्चुचु पडकलोनुण्डि लेचि नि तेन्द्रियुण्डैगूर्चुण्डि बहुकालमु व्यर्थमुगागड चॆनेयनि चिन्तिञ्चि अविनीतुडनै शिक्षिम्पबडुटकु योग्यत लेक नसद्गुण समूहमुन काश्रयमै पायश्चि तयोग्यतयु कूडा लेक अशुभाश्रयुडु नयिन नेनु अरण्यमु लो काराग्निचे नाक्रमिम्पबडि परिभ्रमिञ्चु मृगमुवलॆ तीव्रमगुनाध्या त्मिकादि तापत्रयमुलचे नाक्रमिम्पबडियुन्नाननियु उरिलो चिक्कुवडिन क रॆक्कलु लेनि पक्षिवलॆ संसारमुनतगुलुवडि उत्तरजन्ममुलयन्दुनुनि ग्ग मोपायं बॆरुङ्गक नुन्नाननियु तनकु तनकर्ममुलचे घटिञ्चिन यति बीभत्समगुदुष्कार्यमुलनु स्मरिञ्चि लज्जिञ्चि भेदमु नॊन्दि यिरु पार्श्वमु लयन्दु दहनमगुचुण्डु कट्टॆललो पलजीक्कु पडितपिञ्चु कीटकमुनूटि मरणजन्ममुल मध्य तगुलुवडि निग९मो सायं बॆरुङ्ग कुन्नवाड ननि यिट्टितनदशनु गूर्चि भयमुनॊन्दि निश्चेष्टितुडै दुःखिञ्चुचु प्रधममुन तानु चक्कबडु नूग९मुनु चिन्तिम्पवलयुनु. मरियु जङ्गम स्थान ररूपमगु सकलजन्तुवुलु संसारमुनुचक्रमुन बलमगु कर्ममनु त्राटि

चेकट्टबडि कालमुननुसरिञ्चि यीड्वबडुचुन्नवनियु अय्यो श्रीगोविन्द चरणारविन्दयुग्ममुलनु आराधिञ्चकने अनेक जन्मप परम्परलु निष्फल मुगागड चे नेयनियु सत्कर्म ज्ञानभ क्तुलनु सुधारसमु पानमु जेयनि हेतुवु चेत अनन्त संसार समुद्रमुनु दाटदुगुनोडदॊरकदय्यॆ ननियु श्रुतिस्मृति चोदितमगु नशेषसदाचारमुलकु विमुखुडनै वर्ण धममुलनु विडिचि वैदिक नूर्ग भ्रष्टुड नैतिननियु सद्व ृत्तुल नुपासिं चक अस्समागममुनकॊड डि गुर्वाचार्य पितृ शिग्रश्रूषलु जेयः वाड नै तिननियु स्वकीयकममुलचे घटिञ्चिन देवादि देहमुलयन्दुनात्म भावनचेसि तद्भावनवलन सम्भविञ्चु सुखदुःखव्यवस्थि तुड नयितिननियु आत्मस्वरूपयाधात्म्यज्ञानजमगु नुत्तम निर्वृतिबॊढमनन्दुन पशुवु लकुवलॆ प्राकृतगुण निर्व ृतिये यधिक मैयुन्नदनियु कर्मज्ञान भक्ति निष्ठलयं दन्वयमु लेक श्रीहरियन्दु भक्ति लेनन्दुन तदर्चनादि कार्य मुलयन्दुनु द्युक्तुडकानै तिननियु पॊगचे नग्निज्वालला क्रमिम्प बडु नट्लु देह धारिज्ञानमु विद्यासम्बन्धियगु पुण्य पाप रूप कर्ममु चे नावरिम्प बडियुन्नदनियु चिन्तिञ्चि मऱियु नियविद्यतन सम्बन्धियगु देहमुनु स्वार्जितमगु शब्दादिगुणमुलचे नलङ्करिञ्चि तन सौन्दर्यमु नात्मकु दर्शिम्पजेयुचु निरति शयानन्द सुखभावमे लक्षणमु गागल परमात्म स्वरूपमुनु तनगुणमुलचे मरुगुपरचि गुणमयमै प्रकृति यनु पेरुगल यीभगवन्मायतनयन्दु लीनुलैयुन्नयनन्त जीवकृत कमणमुन कनरूपमुगा गुणत्रयाश्रयमै यनन्त विचित्ररूपमुलु गा परिणमिञ्चुचु प्रपत्तिरहितात्मुलकतिदुस्तरमै अत्यन्त निर्वृतमगु नीयविद्यचे नॆल्लप्पुडु वञ्चिम्पबडुचु मूगवाडु तनस्वप्नमुनु चॆप्प लेन ट्टुतसहितमु नॆरुगजालनिवानिगा जेयु चुन्नदनियु मरियु पानीयमु लेकनि रालम्ब मैनीड लेनि दै आश्रयशून्य मैअशुभम्बगुदुर्ग मार्गम्ब गुय मसदनमुन.पॊन्दिञ्चुचुन्नदनियुनिट्टि मार्गमुनअसहायुडनै पोवुट चे

मह त्तरभयमुनुवृद्धिनॊन्दिञ्चि यिट्टि यवस्थगडचि पोयिनदैन नदि निप्पुडु नायॆदुट नुन्नट्लु तोचुचुन्नदनियु यिट्लु गडचिनदिगाक नीज न्ममन्दुनु दीर्घकाल मालागे क्षणमु वलॆ गडचॆननियु अय्योश्रीह रिपादार्चन जेयनन्दुन लेशमैन सुख संस्पर्शमु लेक पापराशिक्ष यिञ्च कुण्डुट कनुबडुचुन्नदनि भेदिञ्चि अय्यो! नेनेमि जेयुदु ने व्वनि पादमुल बडुदुनु दुस्तरमगु नीदुर्दश नॆवरितो जुप्पुकॊनुवा डनिक मीदु नेनु श्रियःपति पादमुल समाहितुडनै नर्चिञ्चॆद प्रा तःकालमुन श्रीहरिनि गूर्चि यभि गमिञ्चि पिदप द्रव्यमुलु सङ्ग्रहिं चेयनन्तर मच्च्युतुनर्चिञ्चि तदुपरि मन्त्रमु जपिञ्चि तदनन्तरमु भग वथ्यानमु चेसि यिट्लु प्रतिदिनमुन पाञ्चकालिक वर्तनुड नय्यॆदनु स्वार्जितमगु शुभ गन्ध पुष्पादुलचे शक्त्यनु रूपमुगा श्रीहरिनारा धिञ्चुचु गालमु गड पॆद.

प्रपन्नान स्थानभास्करमु.. पालान् कुमुदमुखगणा विष्णुभक्ताक् प्रपद्ये” सव्यं पादं जानुन्या दाय प्रसार्य श्रित दुरितहरं दक्षिणं कुञ्चयित्वा D no . 1 । ॥

प्रपन्नान स्थानधास्करमु. सव्येतर मितर भुजं नागभोगे निधाय पश्चाद्भाहुद्वयेन प्रति भट शमने धारयक् शङ्ख चक्रे देवी भूषा दिजष्टो जनयतु

प्रपन्नानु स्थानभास्करमु. იი जगतां शर्मवै कुण्ठनाधः" अनु थ्यानश्लोकमुलयन्दु जॆप्प बडिन प्रका रमु परवासु देवुनि वासुदेवादि व्यूह मूतुलनु मत्स्यादि

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. विभवमूर्तुलनु केशवादि मूतुलनु ध्यानिञ्चि नूट येमिदि दिव्य देश ध्यान श्लोकादुलनु तिरुप्पावुनु अनुसन्धिञ्चि समाहितचित्तुण्डै बहुकालमु व्यर्थमुगा गडपितिनि अनि निर्वेदनमुनॊन्दि. "" “आराधयन् हरिं भक्त्या गम यिष्यामि वासरान् । ए तष्क्रिया विरोधीनि प्राची नान्य शुभानिमे । स्वयैव कृप यादे वोनिनाश्यास्मक् मनोर छान् । पूर यन्त्विति सम्प्रार्थ्य मन्त्रमे तदु दीरयेत् ॥ " अनि श्रीहरिनि भक्तितो नाराधिञ्चुचु दिनमुलुग ड पॆद. नीयाराधनादि क्रियलकु विरोधियगु प्राचीनकर्ममुल देवरवा रेविनाशमु नॊन्दिञ्चि. यस्मजन्मनो रथमुलु पूर्ति जेयुमनि श्रिय पतिनि प्रार्थिञ्चि “त्वय्या राधन कामोयं व्रतं चरितुमिच्चति : सङ्कल्प्य सिद्ध्यॆभगवन् पूर यस्व मनोरथान् । अनुनट्लु निया व्यस्वरूप स्थिति प्रवृत्तिगल स्वशेषशै करसमगु नीयात्मकु भगवन्तु डॊसगिन देहेन्द्रि यान्तः करणमुलु गॊनि भगवन्तुडु तानेत न प्री त्यर्धमुगा योग शेषनुगु नभिगमनो पादाने ज्यास्वाध्याय क्रियल नेतच्छरीर विशिष्टुडगु नीयात्मचे ननुष्ठिम्प जेयुचुन्नाडनियु सिट्लु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. OOF अनुष्ठिम्पजे सॆडु क्रियलु भगव द्बलमुचे भगवद्वीर्यमु चेसि भगवत्तेज मुचे ने जेयु चुन्न वाडननियु ननु सन्धिम्पवलयु. •नीपाञ्च् कालि कानुष्ठान धर्ममु लावश्यक मनि मन्त्रसि द्धान्त आगम सिद्धान्त तन्त्य्र सिद्धान्त तन्त्य्रान्त सिद्धान्तर रूप

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

श्रीयाळवन्दार्लु श्रीभाष्यकार्लु सांयिञ्चिनदि.

  • श्लो ॥ इदं म हॆूपनि षदं चतुर्वे दस मन्वितम् । साङ्ख्य योग कृतां तेन पञ्च रात्रानु शब्दितः ॥ वेदां तेषुयधा सारं सङ्गृह्य भगवाता हरिः । भक्तानु कम्पया विद्वान् सञ्चि शे पयधा सुखम् ॥ इत्यादि स्रमाण प्रति पादितस्र क्रिय । अति विदित नगं भीर निगम शत शिखर गत स्वरूपो पाय परम पुरुषार्ध ज्ञान व्यवसा य प्रेम सम्य गाचारमुलनु साक्षात्तु भगवन्तुडे तन नाभीपद्ममुनं दुप्रधममुलो गलिगिन ब्रह्मकु सायिञ्चिन भगवत्छास्त्रमु ऋग्यजु- स्सानूध र्वण शाखाविभागमुलवले “आगमाख्यं हिसिद्धान्तम् । स न्मोक्षैक फल प्रदम् । मन्त्र सञ्ज्ञं हिसिद्धान्तं चतुर्वर्ग फल प्र “तन्त्रान्तरं हिसिद्धान्तं वाञ्छितार्धफल प्रदं " आनुप्र माणप्रकारमु, आगम सिद्धान्त, मन्त्र सिद्धान्त, तन्त्र सिद्धान्ततं त्रान्तर सिद्धान्तमुलने आनान्तर तन्त्रमुलचे विभजिम्प बडियुन्नदि. 99 ऋगादि वेद भेदतश्चा खाभेदमुलु, पुत्रशिष्युल पूर्वपू र्वपरि ग्रहानु सारमुगा व्यप देशिम्प बडियुण्डॆनु प्रकारमु सि. द्धान्त भेदत दवान्तर भेदमुलु प्रधमु. परिग्रहानु सारमुगा व्य पदेशिम्प बडियुन्नदि. भारतमुनन्दु “ब्राह्मणेः क्षत्रियै, र्वैश्यै शूद्रॆ श्चकृ तलक्षणेः । अर्चनीयश्च सेव्यश्चनित्ययुक्तेःस्वकर्मसु । " “सात्वतंविधि मास्ता यगीत स्पङ्कर्ष णेनयः” अनि ब्रह्मक्षत्रिय, वैश्य, शूद्रुल कुनु, आनु शासनीकमुनन्दु पुण्डरीक नारद संवादमुन. “ब्रह्मचारि’ गृहस्थोवा वानप्रस्थोध भीष्मुकः । केशवा राधनु हित्वा नैवयाति

पराङ्गतिम् ॥ अनि ब्रह्मचारि गृहस्त वान प्रस्ध सन्यासुलु भगव न्मुखो द्गतमगु, भगवत्छास्त्रि मन्दु गल । सात्वत संहितलगुसा त्वतं त्रादुल यन्दु चॆप्पिन ध्यान स्तुति प्रणामार्च नादुलु नित्यमु स्वयं प्रयोजनमुगा नवश्य कर्तव्यमनि चॆप्पबडियुन्नदि.

भगवच्चास्त्रमु नन्दु अहॆू रात्रकालमुनु अयिदु वि धमुलुगा विभजिम्प बडियुन्नदि. अनि येवि यनगा अभिगमन उपा दान इज्या स्वाध्याय योगमुलु. ईयैडिण्टिलो योगमुनकु शेष मु अभिगम नादुलु नालुगु आ यभिगमना दुललो जेयदगिन भग वत्कैङ्कर्य रूपमगु तत्तद्वर्णाश्रम जाति निमित्तादिनि यत धर्ममुलु भगव द्धर्म निष्टुलन्दरिकि सममु. कॊन्दरु स्वस्वशा भोक्त स्वस्वसूत्रो क्तप्रकारमु पञ्च कालानु स्थानमुलु जेयुचुन्नारु. मरि गों दरु स्वस्व संहितोक्त प्रकारमु पञ्च काला नुष्ठानमुलु जेयु चुन्नारु. ई रॆण्डु वर्गमुल यन्दु अधिकारि विशेषमात्रमे भेदमु तत्त च्छिद्धान्तोक्त अभि गमनादु लैदु नालुगु विधमुलगु पञ्च रात्रुलकु साधारणमु. 57 आ पाद्म संहित यन्दु ब्र हॆ्मू वाच. “पञ्चकाल विधि ज्ञा नां प्राशस्त्यं भगवन्निह । कधितं पञ्च केकाला विधि यश्चापिपं चके । मह्यञ्जि ज्ञास मानाय कधयस्व यथातधम् । नचेद्रह स्यमत्यन्तं यद हम्पृष्ट वानिदम् ॥ श्रीभगवानु वाच ॥ द्यं कर्माभि गमनमु पादानं ततः परम् । इज्याच पश्चात्स्वा ध्याय स्ततो योग स्ततः परम् । पञ्चिते विधयस्तेषां कालाःपं चैवते क्रमात् । कल्याणा चरणान्न्तं यत् कर्मजातं चतुर्मुख॥ उत्थानादि क्रमादेत दभि यानमुदीरितं ब्राह्म मुहूर्ते बुद्ध्येत ध्याय न्नारायणं परम् । उत्थाय सीतश कीर्तयन्नाम

“वैष्णवं” किञ्च - मरिन्नि “नमस्ते पञ्च कालज्ञ पञ्च काल सरा यण । पञ्चकालैक मनसान्त्वमेवगति रव्यय॥” अनि इत्यादुलयन्दु पाञ्च कालीक धर्ममुलु भगवन्तुनिकि दॆलिसियुण्डडमुनु नतनिकि नत्यन्त प्रियमुगा नुण्डडमुनु, तन्निष्ठुलकु व्यवधानमु लेक सेभगवता प्तिगलु गडमुनु प्रतिपादिञ्चुचुन्नदि. जयाख्य संहितयन्दु. भगवानुवाच « नारदः ॥ एकोहिळूय तेदेव कालोलोकेन चापरः । पञ्च काल स्त्वयोर्दिष्टः किमेतनेत्र संशयः" भगवानुवाच ॥ “एक स्यै नहिकालस्य वासरीयस्यनारद । आप्रभातं निशान्तम्पै पञ्चधापरि कल्पना ! पृथक्कर वशात्कार्यान कालाबहवःस्मृताः ॥ रदः ॥ “एककाला श्रितानाञ्च कर्मणां लक्षणंवद । परिज्ञा तॆस्तुमै स्पद्यः कृतकृत्योभवा म्यहम् । ॥ ब्राह्माम्म हूर्तादारभ्य प्र्रागंशं विप्रवासरे / जपध्यानार्चनस्तोत्रैःकर्म वाक्चित्तसंयुतैः । अभिगच्छेज्जगद्योनिं ततोभि गमनंस्मृतम् । ततः पुष्पफलादीना मुत्थायार्जनमाचरेत् II भगवद्ध्यान निष्पत्ति कारणं प्रहरःपरम् । तदुपादान सञ्ज्ञम्पै कर्मकाल पदाश्रितम् । ततो स्टाङ्गेन योगेन पूजयेत्पर मेश्वरम् । साधिकं प्रहरंविप्र खज्या कालस्तु संस्कृतः । श्रवणं चिन्तनं वाख्या तपः पाठसमन्विता। स्वाध्यायसञ्ज्ञान्तद्विद्धि कालांशं मुनिसत्तम । दिनावसानॆ सम्प्राप्ते पूजाङ्कृत्वा समभ्य सेत् । योगन्नि शावसाने विशमेदन्त रीकृ ‘सेत् योगन्निशावसाने तम् । पञ्चमेयोग सञ्ज्ञोसा कालांशोब्रह्म सिद्धिः ॥ व्यासादयः, नविष्ण्वाराधना त्पुण्यं विद्यते कर्म वैदिकम् । सर्वेषामेव धर्माणा मुत्तमोवैष्णवोविधिः ॥ ईप्रकारमे संहितान्तरमुलयन्दु सङ्ग्र हविस्तरमुगा पञ्चकालविधुलु चॆप्पबडियुन्नवि.

7.30

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. पञ्च रात्र सिद्धान्त मन्दुनु श्रीरङ्ग माहात्म्यादुल यन्दुनु मिगुल स्पष्टमुगा चॆप्पबडियुन्नदि.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु.

अभिगमन-काल-विधिः

काल प्रातःकालमुनन्दु निदुर लेचि धरणीधरुडगु श्रीवराहमूर्तिनि ध्यानिञ्चि “नमोस्तु प्रियदत्तायै तुभ्यं जीवि वसुन्धरे । त्वं नूता

प्रवन्नानुष्ठानभास्करमु. सर्वलोकानां पादस्पर्शं क्षमस्वमे" अनुनट्लु सर्वलोकमुलकु तल्लिवगु नोभूदेवी पादस्पर्शमुनकै नन्नु क्षमिञ्चवलयुननि प्रार्थिञ्चि भूमि पैनदुगिडि “उत्तिष्ठक् चिन्तय हरिम्प्रज चिन्त केशवम् । भुञ्जचिन्त यगोविन्दं स्पृश चिन्तयमाथवं” अनुनट्लु भगवद्ध्यानमु जेयुचु, शुचियगुनॊकदण्डमुन कौपीनान्तरीयोत्तरीयमुलनु कट्टियादण्डमुनु चे तधरिञ्चुकॊनिशौ चार्थमुगा शौचमृत्तिककर पात्रदर्भादुलनु, तिरुमणि पॆट्टॆ नॆत्तुकॊनि नदीतटाकमुल जेरि श्रीरङ्गमन्दिरमुनु गीर्तिञ्चुचु नदीतीरमुन शुचियगु प्रदेशमुनन्दु ताकॊनिपोयिनवानिनन्निटिनिनुञ्चि.

विण्-मूत्रोत्सर्जनमु

अनन्तरमु शौचार्थमुदूरमुगापोयि श्मशानहलाकृष्णमा ग्ग भस्मलोदर सस्यगुल, सैकत गोष्ट देवालय पार्श्वनदीपर्वत वल्मीक करिष्टवृक्ष छायास्त्री ब्राह्मण सन्निधि मॊदलगु स्थलमुलविडचि दूरमुगा पोयि पादुकलनु दूरविडचि शुष्क तृण पर्णादुलचे भूमिनि मूसि “छूत बेताळ सर्पाद्यायक्ष राक्षस गुह्यकाः । परित्यजं त्विमं देशं बहिश्शङ्काङ्करोम्यहं” अनि चॆप्पि मुम्मारु करथ्वनिचेसि उपवीतमुनु दक्षिणचॆविनि तगिलिञ्चि उत्तरीयमुतो शिरस्सुनु नासिकनु नोरुनु मूसि कॊनि मौनमुगानुण्डि वनादिकर्ममुनु दीर्चुकॊनवलयुनु दिवासन्ध्यलयं दु उत्तरमुखमुगानु रात्रिकालमुलन्दु दक्षिण मुखमुगानु सूर्यादु लनु चूडक कूर्चुण्डि मलमूत्रमुलनु विसर्जिञ्चि तनमलमुनु तानुचू डक नन्दुपै उमियक वामहस्तमुतो मेडमुनु पट्टुकॊनि.

शौच-विधिः

पन्दिकॊक्कु त्रव्विन मट्टिनि पुट्टमट्टिनि मागोतमगु मट्टिनि विडिचि पूर्व मॆत्तुकॊनिवच्चिन शौचयोग्यमगु मट्टिनि कुडिहस्तमुतो नॆत्ति शौचमु चेसिकॊनवलयु वापीकूपतटाकादुलयन्दु बैटनुण्डु मृत्तिक नॆत्तुकॊनकमणि कट्टुकुलो पलनुण्डु मण्टिनि नॆत्तुकॊनवलयु. मलमूत्र मुलु विसर्जिञ्चक मुन्दुमृत्तिकनु सम्पादिञ्चुकॊनकमलमूत्रमुलनु

प्रफन्नानुष्ठानभास्करमु. विसर्जिञ्चिन पिदप मण्टिनि ग्रहिञ्चॆडु मूडुडु कट्टुवस्त्रमुतो स्नानमु जेयवलॆनु. मृत्तिकदॊरकनियॆडल यिसुकतो जेसुकॊनवलयु मूत्रशाच मुनकु लिङ्गमुनकुनॊकतूरि मृत्तिक नुञ्चिकडुगवलयु. वामहस्तमुनकु मूडुमारुलु ’ मण्टिनुञ्चि कडुगवलयु. रॆण्डुह स्तमुलकु रॆण्डुमारुलु मण्टिनुञ्चि कडुगुकॊनवलयु. मलविसर्जनमु चेसिनपुडु मलविसर्जनमुनकु मुन्दुगा शौचमु जेसिकॊनि पिदप मूत्रशौचमु चेयवलयु ननन्तरमु पादशौचमु चेसिकॊनि तदनन्तरमु हस्तमु शौचमु चेयवलयु. ऐदु मारुलु अपानमुनकु पदिमारुलु वामहस्तमुनकु एदु आवर्तुलु रॆण्डु ह स्तमुलकुनु जॆप्पबडियुन्नदि. इट्लुगृह स्थुडाचरिञ्चवलयु,निन्तकु रॆण्डिं तलु ब्रह्मचारियु मूडिन्तलु वानप्रस्थुडुनु, नाल्गिन्तलु यतियु ननु ष्ठिम्पवलयु मध्याह्न कालमुन नीप्रकारमे जरिगिञ्चवलयु रात्रिकाल मन्दु निन्दुन अर मेचालुनु. • अशक्तुनिकि यथाश क्तिशौचमु चॆप्पबडियुन्नदि स्त्रीशूद्रुलकु अर्ध मे चॆप्पबडियुन्नदि. मनस्सुकु शुद्धि तो चॆडुवरकु शौचमु चेसिकॊनवच्चुनु पुण्यतीथ९ मुलयन्दु शौचमु जेयगूडदु. ब्रह्मचारि यति अन्तलि९oX विशोधनमु जेयगूडदु ऒकवेळ चेसॆ नेनि चान्द्रायणमु चेयवलयु नाभिकि क्रिन्द सकलमुनु वाम हस्तमुचे कडुगुकॊन वलयुनु. आचम

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)
  • पितामहस्तु सनत्कुमारायैव माह"ततः पूर्वं स मुत्थाय प्राचीमेवोपनिषमेत् 1, उदीचीं प्रागुदीचींवाशौचंवादक्षि णान्दिशं H यत्रोदकं प्रभूतन्तु तद्गत्वा शौचमाच रेत्” अनियु “देशं कालन्त थाज्ञानन्दिव्यद्रव्यं प्रयोजनम् । उपपत्तिमवस्थाञ्चज्ञा त्वा शौचंसमाच रेत्” अनिदेश कालादुलचे शौचादुलु वेरु वेरु गा भिन्न पडियुन्नवनि चॆप्पबडियुन्नदि. “अह्नियिच्चाचमुद्दि ष्टन्नि शार्थन्तुततो भ ‘वेत् । पथि पाद स्ततः प्रोक्तोयथाशक्त्यातुरस्यतु” अनिमध्याह्न शौच मुनकण्टे रात्रिकालमुनन्दु नर्ध मुनु मागणमुनन्दु पादमुनु आतुरु निकि यथाशक्तियुनु शौचमु चेयुनटुल चॆप्पियुन्नदि.

गीताल प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. नादि सर्वमु दक्षिणह स्तमुतो चेसिकॊनवलयुनु ज्ञापकमु लेक उपवीतमु कुडिचॆविनि धरिञ्चुकॊनक मलमूत्रमुल विसजि९ञ्चॆनेनि आसूत्रमुनु परि त्यजिञ्चि नूतन पवित्रमुनु धरिञ्चुकॊन वलयु. उदक पात्रचेत नुञ्चु कॊनि मलमूत्र विसजजनमु चेयकूडदु तॆलियक चेसिनयडल सचेल स्नानमु चेयवलयु. उदक पात्रमुनु चेत नुञ्चुकॊनीमूत्रपुरीषविसर्जन मुचेसॆ नेनि आयुदकमु मूत्र तुल्यमनियु मऱियु नायुदकमुनु पानमु चेसॆनेनि चान्द्रायणमु चेयवलयुननियु चॆप्पबडियुन्नदि. ए स्थानमुनन्दु शौचमु चेसुकॊनुचुन्नारो अच्चटने जलमुचे चक्कगा परचवलयु कच्चमुनु शिखनु गडुगुकॊनि यास्थानमुनु जलमुनुञ्चि शुद्धि गट्टुकॊनि विधिप्रकारमु आचमनमु चेयवलयु.

आचमन-क्रममु

मलमूत्र रेतस्सुलनु विडचिनपुडुनु भोजनानन्तरमुनु क्रम मुगा नालुगु यॆनिमिदि पण्ड्रॆण्डु पदियारु मारुलु गण्डूषमु चेसि नयॆडल शुद्धि गलुगुचुन्नदि विप्रुनि दक्षिण भागमुनन्दु नित्यमु. देवतलुं डुटवलन तूर्पु मुखमुगा गूर्चुण्डि गण्डूषमुनु तन वामपार्श्व मुनं दुमियवलयुनु ई प्रकारमु चेसि ‘उपवीतमुनु चक्कगाधरिञ्चुको नि कर्माद्यन्तमुलयन्दु शुद्ध्यर्थमुगा तूर्पु उत्तर मुखमुगा आचम नमु चेयवलयु तॆलियक मोहमुचे पश्चिममुखमुगा आचमनमु चे सॆनेनि वुनः आचमनमुचेय शुद्धि गलुगुनु. मऱियु डॆलियक दक्षिणाभिमु खमुगा आचमनमुचे सॆ नेनि पुनः स्नानमु चेयुटचे शुद्धिगलुगुनु स्ना न खादन पानमुनन्दु आदियन्दॊक मारुनु पिम्मट रॆण्डु मारुलुसु आचमनमु चेयवलॆनु. दानप्रतिग्रहमुलु चेयुनपुडुनु हॆूमसन्ध्या वन्दन बलिकर्ममुलन्दुनु आदिलो रॆण्डु पर्यायमुलुनु अन्त्यमुनन्दो क मारुसु आचमनमु चेयवलयु. पादशाचादुलु चेयक शिख मुडिवे यक यज्ञोपवीतमु सवरण चेयक आचमनमु चेसॆनेनि अशुचि यगुनु. अङ्गुष्ठ कनिष्ठलनगा बॊटन वेलु चिटिकिन व्रेळ्ळनु वदलि दक्षिण हस्तमुनु गोकणा=कृतिगा नॊनर्चुकॊनि युद्दुगिञ्जमुणुगुनन्त तीर्थमुनु पानमुचेय

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. वलयु. हॆूमादिक्रियलु दक्षिण हस्तमुचे जेयवलयुगान नाह स्ततलं बेये क्रियल यन्दॆट्लु पयोगिञ्च वलयुनो दानिनिन्दु विवरिम्प बडुनदि ब्राह्ममनियु प्राजापत्यमनियु पैतृक मनियु दैवतमनि यु नलु तॆरङ्गुल अङ्गुष्ठ मूलमु ब्राह्म्यमनियु कनिष्ठमूलमु प्रा जापत्यमनियु प्र्रा देशिनि पैतृकमनियु कराग्रमुनु दैवत मनियुजॆ प्पबडुनु.

अङ्ग-न्यास-कर-न्यास-क्रममु

जानुवुलकु क्रिन्दुगा जलमुनन्दुप विष्णुडै केशवादि नाममुलचे क्रममु गा मूडुमारुलु तीर्थमुनु स्वीकरिञ्चि यङ्गुळमुल चे बुद्बुदादि दोषमुलु लेनिजलमुनु स्पृशिञ्चि शिरस्सुन प्रोक्षिञ्चुकॊनवलयु. पिदपज लमुचे प्रतिइन्द्रियमु स्पृशिञ्चवलयु; नॆट्लनिन, बोटन दर्भ व्रेळ्ळ जल मुचे चदुवुल स्पृशिञ्चवलयु. बॊटन जुट्टन व्रेळ्ळ जलमुचे घ्राणमुल स्पृशिञ्चवलयु बॊटन चिटिकिन व्रेळ्ळ जलमुचे श्रवणमुलस्पृशिञ्चवलयु बॊटन नडिमिव्रेळ्ळ जलमुचे बाहुमूलमुलस्पृशिञ्चवलयुनु. अङ्गुळ्ळ ग्रमुलचे नाभिनि शिरस्सुनु स्पृशिञ्चवलयु

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*शुचियैन प्रदेशमुनन्दुकुक्कुटासनमुगा गूर्चुण्डि दक्षिण बाहुवुनु जानुवुलो गानुञ्चुकॊनि तूर्पुमुखमुगानैननु उत्तरमु खमुगानयिननु गूर्चुण्डि दक्षिणह स्ततलमुनु गोकर्णाकारमुगा बे सुकॊनि वामहस्तमुचे जलमुनु स्पृशिञ्चुचु देवतरणमुचे जलमु नॆत्ति उद्दुगिञ्ज मुणुगुनन्त तीर्थमुनु निश्शब्दमुगा अच्युताय नमः अनन्तायनमः, मोविन्दायनमः, अनि मुम्मारु आचमनमु चेसि मुख मुनु तुडुचुकॊनि जलमुनु स्पृशिञ्चि केशवायनमः, अनि अङ्गुष्ठमु चे दक्षिणकपोलमुनु, नारायणायनमः, अनि अङ्गुष्ठमुचे वामकपोल मुनु माधवायनमः, अनि अङ्गुष्ठु अनामिकलतो दक्षिण नेत्रमुनु गोविन्दायनमः, अनिवामनेत्रमुनु, विष्णवेनमः, अनिअङ्गुष्ठ तर्जनील चेदक्षि णनासिकनु मधुसूदनायनमः, अनि वामनासिकनु त्रिविक्रमायनमः, अनि अङ्गुष्ठकनिष्ठलतो दक्षिण श्रोत्रमुनु वामनायनमः, अनि वामश्रोत्य्र

मुनु श्रीधराय नमः अनि अङ्गुष्ठ मध्यमुतो दक्षिण भुज मूलमुनु हृषीकेशायनमः, अनि वामभुज मूलमुनु पद्म नाभाय नमः, अनि केवलाङ्गुष्ठमुचे नाभीतलमुनु हृदयमुनु दामोदरायनमः, अनि सर्वाङ्गुळमुलचे मूर्धि ्न यन्दुनु इट्लु प्रति अङ्गमुलनु उदक स्पर्श पूर्वकमुगा स्पर्शिञ्च वलयुननि चॆप्पियुण्डिनन्दुन यथासम्प्रदाय मनुष्ठिञ्चवलयुनु.

प्रफन्नानुष्ठानभास्करमु -

दन्त-धावन-क्रममु

*इट्लु क्रममुगा नाचमनमु चेसिकूर्चुण्डितूरुपु उत्तरमुगा नै ननीशान्याभिमुखमु गानयिननु कुडि चेतिनि पैकॆत्तिजानुवुकुलो पलउञ्चुकॊनिदी निनिचक्क गाशोधिञ्चवलयुनु “शिरीषाजुकॊनका राचिरुबिल्व वेत सखादिरऔदुं बरअपानूर्ग क्षीरमृषार्थ” अनुमुण्ड्लु पालुगल वृक्षमुल यॊक्क पण्ड्रॆं डुअङ्गुळमुलनिडुपुगल काष्ठमु चेतनै ननुतृण पर्ण मुल चेतनयिन नुए काद शिविना जम्बूनिञ्चाम्रपत्रमुलचेत नयिना “आयुर्बलु यशो वर्चः प्रजाःपशुवसूनिच । ब्रह्म प्रज्ञाञ्च मेधाञ्च त्वन्नोदेहि वनस्पते” ई मन्त्रमुनु अनुसन्धिञ्चि प्रदक्षिणमुगा दन्तधावनमु चेयवलयु व्यतीपात सङ्कृति पर्वकाल वैधृति विषुवत् पुण्यकालमुल यन्दु दन्त काष्ठ मुनुवदलवलेनु दन्त काष्ठमुदॊरकनियॆडलनु निषीद्धदिनमुलयं दुनु पण्ड्रॆण्डुमारुलु जलमुचे गण्डूषमु चेसिनट्लयिते मुखशुद्धिक लुगुचुन्नदि. । "

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)
  • नारायणमुनिभिः - तीथकं संशोध्य सन्तोळ्य पादावाचम्य वाग्यतः ! तृणेर्वा शास्त्र संसिद्धेर्वटार्क खदिरादिभिः ॥ दन्तान्- संशोध्यनिर्लि ख्य जिह्वाङ्गण्डूष, येम्महुः ॥ अनिसायिञ्चियुन्नदि. दन्त काष्ठमुदोरकनियॆडलनु निषेध दिनमुलयन्दुनु “अपां द्वादश गण्डू प्रेमुशाखशुद्धि र्भविष्यतिः” अनि पण्डॆण्डावर्तुलु गण्डूषमुचेसिनट्लयि ते मुखशुद्धि कलुगुचुन्नदनि चॆप्पियुन्नदि. “प्रतिपत्पर्व षष्ठीषु चतुदँ शृष्ट मीरुच । दन्तानां काष्ठ संयोगो दहत्या सप्तमं कुलम् ॥” अनि निषेध तिधुलनु चॆप्पियुन्नदि.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु,

पवित्र-धारण-क्रममु

पिम्मट वस्त्रसंशोधनमु चेसिकॊनि मुख प्रक्षाळनमु चेसि नेत्र पर्यन्तमु चक्कगा कडुगुकॊनि केशवादिनाममुलचे आचमनमु चेसिकॊनि व्याहृतुलतो क्रम प्रकारमु मूडु प्राणायाममुलु चेसि भगव द्भागवताचार्य कैङ्कर्यशुद्ध्यर्थमु भगवदाज्ञा प्रकारमु चेयुचु न्नाननि करमुन पवित्रमु धरिञ्चुकॊनवलयुनु. आपवित्रमु दर्भ चेनैन नु सुवर्णमुचेतनयिन नुण्डवच्चुनु. पवित्रमु अङ्गुळ्ळग्रमुनन्दु धरिं चिनट्लयिते आयुस्सु तग्गुनु. अङ्गुळीयादिलो धरिञ्चि नट्लयितेतपःक्षय मुकलुगुनु. अनामिक मध्यमुन पवित्रमुधरिञ्चु कॊनवलयु. आपवित्र अग्रमु नालुगु अङ्गुळमुलुनु मुडि यॊक यङ्गुळमुनु रॆण्डङ्गुळमुल वलयमुनु कलिगियुण्डडमु पवित्रलक्षणमु. दर्भ पवित्रमुतो कराङ्गा चमनमु चेयवलयुनु.

स्नान-विधिः

*प्रातः स्नानमुलेकये कार्यमु चेयतगदु. दैववित्र्यमुलकु स्नानमु चेयुट चे नदिवारियगु मलिन कायुडुनु नवच्छिद्रसमन्वितुडुनु दिवारात्रुलु निद्रिञ्चुवाडुनु प्रातःस्नानमु चेसिनयडल परिशुद्धि सिद्धिं चुनु ब्रह्म क्षत्रिय वैश्युलु मन्त्रोक्तमुगा स्नानमु चेयवलयु स्त्री शूद्रुलु मन्त्रमुचॆप्पक स्नानमु चेयवलयु स्नानमु शक्त्यनुगुण मुगा सप्तविधमु लै युन्नदि मनुः “मन्त्रं भौमन्तथा ज्ञेयं वा युव्यन्दिव्य मेवच । वारुणं मानसञ्चैव सप्तस्नानान्यनु क्रमात्”. अनिमन्त्रस्नान, भौम स्नान, आग्नेयस्नान, वायव्यस्नान, दिव्य स्नान, वारुणस्नान. मानसस्नानमुलनि स्नानमु लेडुविधमुलु “आपो हिष्ठा मयोभुवः" अनु मन्त्रानु सन्धानमु चेत नयिननुद्वयमं

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*प्रमाणान्तरमुनन्दु. “भुविमूर्ध्नित भाका शमूर्ध्न्याका शत थाभुवि । आकाशे भुविमूर्ध्निस्यान्मं. त्रस्नानमितीरितं II” अनिआपोहि ष्ठादिमन्त्रमुलचेत नैन, द्वयो त्तर वाक्यमु चेतनैन, पादमूर्ति हृद यमुनन्दुनु, मूर्ध्निहृदयपादमन्दुनु, हृदयपादमूरुलयं दुनु क्रममुगा तीर्धमुनु प्रोक्षिञ्चुकॊनुट मन्त्रस्नानमनि चॆप्पियुन्नदि.

“अनन्तादित्य सङ्काशा वासुदेवं चतुर्भुजम् । शङ्खचक्रगदापद्म छा रिणं वनमालिनं श्यामलं शान्त हृदयं प्रसन्नमुखपङ्कजम् । दिव्य चन्दनलिप्ताङ्गञ्चारुहीनं शुभेषणं हारकेयूर मीकण्टकुण्डलै रुपशो भितम् । श्रीवत्सवक्ष संश्रीशमनन्तं गरुडध्वजम् । थ्वज वज्राङ्कुशाभ्दादिशं खाङ्कित पदद्वयम् । तत्पाद पद्म जाङ्गं गान्नि पतन्तीं स्वमूर्धनि। चिन्तये दह्मरं धेण प्रविशन्तं स्वकान्तिनुं। तयासंळितं ध्यायेद्बाह्य माभ्यं तरम्मलं ! इत्युक्तं मानसस्नानं सर्वस्नानादिकं परम्.

पार मेश्वर संहितयन्दु ‘एनाविविध सम्पकैः पञ्चाङ्ग स्नानरूचि रे त् ! मुखङ्करद्वयो पेतम्पा चौकटितटावधि” अनि पञ्चाङ्ग स्नानमु चॆप्पियुन्नदि. “स्त्रीसङ्गाद्यु पघातेषु स्नानं कुर्याद्य विधि” अनि चॆप्पियु न्नदि. शीतोदक स्नानमु चेयुटक समर्थुलैनवारु ऊष्णोदक स्नानमु चेय वच्चुनु.—सप्तविध स्नानमुललो वारिवारिशक्ति ्यनुसारमु चेयवच्चुनु. “तीर्धं भागवतं शुद्धमुनगच्छेर्म कोहरं” अनियु “ततस्तीर्धं समाश्रि त्यशुद्धं भागवताश्रितं” अनियु “जलं शुद्धमु शुद्धंवा । विष्णुवास्तुसमी पतः । विष्णुगङ्गा समन्तीर्धं ! महापातक नाशनम् । भवद्विधा भागव ता स्त्रीथ=भूतास्स्वयम्प्रभो । तीर्थीकुर्वन्तिती छाकानि । स्वान्त सेनगदा भृता । येभजन्ति जगद्योनिम् । वासुदेव मनीश्वरम् । न तॆभ्योविद्य तॆ तीर्धं अधिकं राजसत्तम ।यत्रभागवतास्स्नानं कुवकान्ति विमलाशयाः ! त तीर्धमधिकं विद्धि सर्वपापप्रणाशनं” अनि चॆप्पियुन्नदि.

प्रवन्नानुष्ठान भास्करमुल त्रोत्तर वाक्यानु सन्धानमु चेतनयिन मज्जन माडुट मन्त्र स्नान मनबडुनु. मृत्तु लेपनमु शरीरमन्दलदुकॊनुट पार्धिवस्नानमु. हॆ मभस्ममु देहमुनन्दु पूसुकॊनुट आग्नेयस्नानमु. गोरजस्सुनॊडल लि प्तमु सेयुट वायव्यस्नानमु. आतपमु चेत प्तुडगुट वर्षमुचे दडि युट दिव्यस्नानमनबडुनु. जलमुलो नवगाहिञ्चुट वारुण स्नानमु. * श्रीविष्णुवाम पादाङ्गुष्ठ जनितङ्गातीर्थमु स्वशरीरमुनन्दुनु ब्रह्मरं धद्वाराशरीरान्तर्वर्तियै प्रवहिञ्चुनट्लु भाविञ्चुटमानस स्नानमु. देहदौर्बल्यमु चेत नै ननु देशवैषम्यकाल वैषम्यमुल चेतनैन नीसप्त स्नानमुललो देनिननुष्ठिञ्चिननु यवियन्नियु समानमुलगु. ग्रहणसं क्रान्ति विषुवात्ययवृद्धुलयन्दु स्नान दानादु लवश्यकर्त व्यमुलु, “समस्तजगदाधार शङ्खचक्रगदाधर । अनुज्ञान्देहि मे देवयुष्मती र्धनि षेवणॆ” यनिभगवदनुज्ञ कॊनि अघमर्षण स्नानमु जेयवलयु . अघ मर्षण स्नानमॆट्लनिन चतुश्रममुगा तीर्ध पीठमु नुल्लॆखिञ्चि यन्दु भगवं तुनि यावाहनमुचेसि “आवाहयामि त्वां देवि स्नानार्ध मग सुन्दरि! पहिगङ्गे नमस्तुभ्यं सर्वतीर्थ समन्विते” यनुनट्लु भगवन्तुनि वामां गुष्ठ नि न्यूत गङ्गनु ध्यानिञ्चि “इमेगङ्गां” अनि सर्वतीर्धमुलनु स्मरिञ्चि “विष्णु वामपदाङ्गुष्ठ नखस्रोतोविनिसृते । तद्भक्तिविघ्नरूपात्वागं गेमां मोचयैनसा” यनुनट्लु श्रीविष्णु वाम पादाङ्गुष्ठ नखमुनजनिं चिनयोगङ्गा नन्नु तरिम्पजेयुमनि यञ्जलिजेसि अर्घ्यमु निच्चु समय मन्दु प्रवाहमुन कभिमुखमुगनु अन्यस्थलम्बुलु सूर्युनि कभीमुखमु गनिलिचि नीटिलो मुणिगि (अघमर्षण सूत्रमु) मूलमन्त्रमु मन्त्ररत्न

प्रसन्नानुष्ठानभास्करमु. 350 मुलननुसन्धीञ्चुचु स्नानमु चेसि दक्षिणहस्तमुतो जलमु नॆत्तिमुम्मारु मूलमन्त्रमुचे नभिमन्त्रिञ्चि प्रागञ्जलिचे जलमुनॆत्ति विष्णुपाद ळित गङ्गगानु विरजातीर्धमुगनु, सरिद्वरकावेरि चन्द्रपुष्करणि स्वाचार्य. भागवत पादोदकमुलुगा भाविञ्चि मुम्मा रातीर्धमुनु शिरस्सुन प्रोक्षिं चुकोनि दश द्वादश षोडश अष्टाविंशति मार्लु मूलमन्त्रमन्त्ररत्नमुल जपिञ्चुचु नवगाहनमु चेयुनपुडु मुम्मारु जलमुलो मुणिगि लेचि रॆण्डाचमनमुलु चेयवलयु मरियु स्नानमुलु कण्ठस्नान कटिस्ना नकापील स्नानमुलनि मूडुविधमुलु गलवु. क्रमप्रकारमुस्नानमु सेय शक्तिलेयीनिवारुदिगुव विवरिम्पबडियुन्न स्नानमुललो देनिनयिननु चेय वच्चुनु, कण्ठमु मॊदलु पादान्तमुवरकु जलमुलो नवगाहिञ्चुट कण्ठस्नानमनियु, कटिप्रदेशमु मॊदलु पादान्तमु वरकु जेयुनदि कटिस्नानमनियु, तडि वस्त्रमुतो सळलावयवमुलनु तुडिचि परिशुद्धि यगुट कापिलस्नानमनियु चॆप्पबडियुन्नदि.

तर्पण-क्रममु

स्नानानन्तरमुजलमुतो नूर्ध्वपुण्ड्रमुलधरिञ्चि देवऋषि पितृतर्प

प्रसन्नानुष्ठानधास्करमु णमुलु सेयवलयु “पूर्वञ्चाभिमुखी देवान् उत्तराभि मुख ऋषीक् ! दक्षिणाभि मुखू पितॄक् जलमु ध्येतु तप९येत्” अनुप्रका रमु जलमुतो तूर्पुमुखमुगा “देवतलकुनु, उत्तराभिमुखमुगाऋ षुलकुनु, दक्षिणाभिमुखमुगा पितृवुलकुनुतर्पणमु चेयवलयु “येके बास्मत्कु— लेजाता । येचास्ये गोत्रिणो मृताः । तेगृहं तुमया “त्तम् । वस्त्रनिप्पीडनोदकं” अनि वस्त्रनिप्पीडनमु परिशुद्धमैन भूमि यन्दु चेयवलयु ई प्रकारमुगा नातीर्धमुचे ‘देवऋषि पितृवुलनु भगवदात्मकमुगा ध्यानिञ्चि तर्पणमु चेसि तीर्धमुनु चक्कगा शोधिञ्चि शिखोदकमु जारनिव्वक दक्षिणाभि मुखमुगा तडिवस्त्रमुनु निष्पीडनमु चेयवलयुननि यॊकपक्षमु. श्रीविष्णुपुराणे. “शुचिवस्त्रधरः स्नातः देवषि=पितृतर्पणम् । तेषामॆ वहितीर्थान कुर्वीत सुसमाहितः” अन्य त्रापि “धृतो ध्वपुन्तो जीवषी । पितॄन् सन्तर्प्यमन्त्रतः” इत्यादि वचनमुलचे ऊर्ध्वपुण्ड्रमुनु धरिञ्चुकॊनिआयामन्त्रमुलचे देव ऋषि पितृतर्पणमु जेयवलयु.

शुक्ल-वस्त्र-धारण-क्रममु

अनन्तरमु आचमनमु चेसि तीरमुनकुवच्चि शुक्ल वस्त्रमुचेदक्षि णमुखमुगानुण्डि अङ्गमुनु तुडुचुकॊनि अनन्तरमु हस्तमुचे जल मॆत्ति व्याहृतुलचेतनु मूल मन्त्रमुचेतनु कटिसूत्र कौपीन शुक्ल शस्त्र द्वयमुलनु प्रोक्षिञ्चि देवस्वति” अनि वस्त्रमुल नॆत्तुकॊनि “उ दश्य” मनि सूर्युनिकिचूपि “अवधूत” मनि विदिलिञ्चि “आवह” यनिध रिञ्चुकॊनि स्नानवस्त्रमुनु पॊडवुग नॆत्तुकॊनि तीरमु नन्दुञ्चवलयु.

ऊर्ध्व-पुण्ड्र-धारण-क्रममु

कटिसूत्रका पीन शुक्ल वस्त्र द्वयमुनु धरिञ्चुकॊनि पादप्रणाळ नमु चेसिकॊनि आचमनमु चेसि शुद्धपात्रमुनन्दु जलमु नॆत्तुकॊनिवच्चि श्रीमते ना रायणायनमः यनि उत्तर वाक्यमनु सन्धिञ्चि यॊक शुचि यगु प्रदेशमुनन्दु कॊञ्चॆमु तीर्धमु प्रोक्षिञ्चि यॆत्तुगल पीटमीद ति रुमणि पॆट्टॆनु वेञ्चेपु चेसि तग्गयिन शुद्धासनमुपै पद्मासनुडैतू रुपु मुखमुगा गानि उत्तर मुखमुगा गानि तानु कूर्चुनि हस्तप्र

प्रसन्नानुष्ठानभास्करमु. იპა ळनमु चेसिकॊनि मूडुमारुलु चप्पट्लुतट्टि तिरुमणि पॆट्टॆनु विच्चिस्वर्ण’ रजतादुलतो चेयबडिन उद्धरणि कर्णमु लन्दैननु मुख्यमुगा नारि केळ उद्धरणि गोकर्णमु लन्दैननु जलमुनु पूरिञ्चि “श्रीरङ्गेया दवा द्रौच” अनुप्रकारमु कोविल तिरुनारायण पुरमु मॊदलगु दिव्यदे शमु लन्दुण्डु परिशुद्धमैन श्वेत वृत्तिकचे चेयबडिन तिरुमणि कोवुनु तनवामह स्तमुनन्दुनिचिदक्षिणह समुतो मूसि “श्रीभूदेव्यैनमः”य निलधि मन्त्रिञ्चि गोकर्णमुनन्दुण्डु तीर्धमुनु कुडिहस्तमुचे नॆत्ति ऎडमु ह स्तमुनन्दु निचि तिरुमणि चेर्चुचु कांस्यमुलचे ललाटमुनु चूचुकॊ नुचु नखमुलचे तप्प अङ्गुळीयमुलतो गानि स्वर्ण रजत तुलसी का प्रादुलचे चेयबडिन पुल्ललचेगानि केशवादि द्वादश स्थानमु लन्दु वृ त्तमुगानु बद्धाग्रमुगानु विच्छिन्न मूलमुगानु पादमु लेकनु विरू पमुगानु अपसव्यमुगानु उञ्चुकॊनक सुस्पष्टमुगानु मिक्किलि मनो हरमुगानु ऊर्ध्वपुण्ड्रमु श्रीहरि चरणद्वया कृष्णगा तिरुमणि श्रीचू र्णमु धरिञ्चु कॊनवलयु. पाद्मपुराणमु नन्दु चॆप्पिनप्रकारमु.— केशवा यनमः यनि ललाटमन्दुनु; नारायणायनमः यनि कुक्षीयं दुनु; माधवायनमः यनि वक्षमन्दुनु; गोविन्दायनमः यनि कण्ठ मन्दुनु;* विष्णु वेनमःयँदक्षि ण कुक्षि यन्दुनु; मधुसूद नायनमःयनि

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*पाद्मपुराणे.— यस्मिक् कस्मिक् महाभागा वैष्णवा धारयं तीहि । तस्मिक् वैवृत्ति काग्राह्या शुभं रम्यंसुनिर्मलम् । अन्तराळं दृ्यं गुळं स्यात् पार्श्व मङ्गळ मात्रकम् । मृदा शुभ्रणविलिखेत्पुं ड्रं मृदुतरम् । शुभं ललाटॆ केशवं ध्यायेन्नारायणमधोद रेव क्षस्थले सूधवन्तु गोविन्दं कण्ठकूब रे॥ विष्णुञ्चदक्षिणेकुष् वानं से मधुसूदनम् । त्रिविक्रमंस्कन्ध देशवामनन्नाम पार्श्वके। श्रीधरं सव्य बापशातु हृषी केशन्तु कन्धरे पृष्ठतु पद्मनाभं स्यात् ग्रीवादा मोदरं न्य सेत् । तत्प्र षाळन तो येन वासुदेवेति मूधकानि लला टेभुज युग्मेतु पृष्ठ के कण्ठ कूबरे ! धारये दूर्वपक्ट्राणिच

तुरङ्गुळ माूयतं ! कुतत्पार्श्वयोःप्रोक्तमायतन्तुदशाङ्गुळं। चाहॆूर्वक्षस्थले फुण्ण मष्टाङ्गुळमु दाहृतम् । एवन्द्वादशवुण्ड्रा णि । ब्राह्मण सृततं धरेत् ! तत्तत्पुण्ड्रेषु तन्मूर्तिं ध्यात्वा मन्त्रेण धारयेत् । अन्तरा शेषुसर्वेषु हरिद्रां धारयेत् श्रियं तस्मा च्चिद्रा न्वितं वुण्ड्रंस हरिद्रं शुभाह्वयं ! धारयेद्र्बा ह्मणो नित्यं हरिसालोक्य सिद्धये.

039

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. दक्षिण भुजमुन्दुनु; त्रिविक्रमायनमः यनि दक्षिण कण्ठमन्दुनु; वामना यनमः यनिवामकुक्षियुदुनु; श्रीधरायनमः यनि वामभुजमुन्दुनु; हृषी केशायनमः यनि वाम मूवुननु; पद्मनाभायनमः यनि पृष्ठ भागमुननु; दामोदरायनमः यनि मॆडयन्दुनु; ई प्रकारमनुसं धानमुचेयुचु “कृत्वाकरण्ड बिल्वञ्च” अनुप्रकारमु बिल्वकाययं दुण्डु विष्ण ्वर्पितमगु र क्तवर्ण हरिद्रा चूर्णमगु श्रीचूर्णमुनु ऎडमह स्तमुनन्दुनिचि जलमुञ्चि चेर्चि, श्रीदेव्यैनमः यनि ललाटमन्दुनु; अमृ तॊद्भ वाग्दानमुः यनिगर्भमन्दुनु; कमलायैनमः यनि वक्षमुननु; ची स्धशोभि न्यैनमः यनि कण्ठमुनन्दुनु; विष्णु पत्न्यैनमः यनि नाभिकि कुडिभागमुनन्दुनु; वैष्णव्यैनमः यनि कुडिभुजमन्दुनु; वरारोहायैन मः यनि कुडिमूवुननु; हरिवल्लभायैनमः यनि नाभिकि ऎडनु भागमं दुनु; शारिण्यैनमः यनि ऎडम भुजमुन्दुनु; श्रीदेवडेवै नमःयनिऎड ममूपुननु; श्रीमहालक्ष्म्येनमः यनिसृष्ट भागमुननु लोकसुन्दर्यैन मरियनि मॆडयन्दुनु. इट्लु क्रमप्रकारमु अनुसन्धिञ्चुचु “ॐनमःके शवा दीनामर्धं ध्याय९ चतुर्मुख । धृत्वा दामोदरान्तं पै शेषं तु शिरसिन्य सेत्” अनि तिरुमणि श्री चूर्णमुलु रॆण्टिनि केशवादि दामोद रान्तमु पण्ड्रॆण्डु स्थानमुल यन्दुनु आ केशवादि मन्त्रमुल अर्धमु लनु स्मरिञ्चुचु नुञ्चुकॊनवलयु; नन्दु कवकाशमु लेनियॆडल आद्यन्त मुलगु ललाटमन्दुनु मॆडयन्दुनु उञ्चुकॊनि पिम्मट चेयिकडगकनिलचिन शेषमुनु भूमियन्दु चिन्दकुण्डुनटुल रॆण्डुह स्तमुलनु चेर्चि शिरस्सुन व्रासुकॊनवलयु.

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 033 पिम्मट केशवादि मूर्तुलनु पिराट्टिमार्लतो आया स्थानमुल यं दुअञ्जलि पूर्वकमुगा ध्यानिञ्चि “धृत्वाकण्ठे स्वशिरसि पवित्रंविष्णु धारितम् । श्रीकृष्ण तुळसीकाष्ठ मणिमालांX ळेतधा । सहपद्माक्ष मा लाञ्च मुक्ताहा रादिकंशुचि। शिखायांविष्णुनिर्माल्याम् । चन्द नाद्यनु ले पनम् । अहर्नि शन्धारयतो । नपुनर्जननम् भवेत् ॥ पुनः प्रळ्य हस्तातुनाळि केराख्यमात्रुके गङ्गागतन्तु मृत्तोयम् । पादतीर्ध स्यमृत्तिकाम् । विष्णुपादोदकं तद्वत् । गुरुपादोदकन्तधा । गुरुसा म्यादि तीर्ध्वतु । भजेत् ज्ञानात्म शुद्धये । पुनस्तत्फेटिकाम्बद्ध्वा । जपे ज्ञानात्मशुद्धये II द्गुरु परम्पराम् । मूलमन्त्रं मन्त्ररत्नम् । चरमल्लोक पञ्चकं श्रीमद्वाराहचरमं श्रीकृष्ण चरमन्तधा । श्रीरामचरमन्तद्वत् । श्रीरङ्ग चरमन्तधा । सुदर्शनाख्यञ्चरमंसकृद्ध्यायततोज सेत् ॥अनि पॆरुमा ळ्ळकु समर्पिञ्चिनपवित्रमुलनु कण्ठमुनन्दु शिरस्सुन धरिञ्चुकॊनि श्रीकृष्णतु ळसी काष्ठमणिनुलनु पद्माक्षमालतो धरिञ्चुकॊनि, शुचियैन मुत्याल हारादुलनुधरिञ्चुकॊनि, मुन्दुदिनमु पॆरुमाळ्ळ कुसमर्पिञ्चिनपुष्पादुलनु शिखीनुधरिञ्चुकॊनिचन्दनादुलनु बूसुकॊनि, अहर्निशमुण्डुवारिकि पुनर्जन्म मुलेदु. “एवम्मच्चरण द्वन्द्वं चन्द ने प्रतिबिम्बितम् । सेव्यम्प्रपन्नै रद स्तथालक्ष्मीर्मम प्रिया । मद्भक्ता मत्सदानित्यम्मध्यक्षस्थ ्सलवासि नी । जननी प्राणभूत स्वचन्द नेप्रतिबिम्बिता । सर्वैः प्रपन्नैस्संसेव्या मद्भ कॆर्निय तैस्सदा” अनि चॆप्पबडिन प्रकारमु पॆरुमाळ्ळुपिराट्टिमारुलु • अभयहस्तमुलनु तिरुवडिचिह्नमुल नुतनया चार्युनि श्रीपादुकलनु शिरस्सु. नधरिञ्चुकॊनि करमुलु मॊगिड्चिललाटादि पण्ड्रॆण्डुस्थानमुलन्दु केशवादि द्वादश नाममुलु गानि (१) ऊर्ध्वपुण्ड्र ध्यानश्लोकमुलुगानि अनुसं थानमु चेयुचु आयास्थानमुल यन्दञ्जलिचेसि, श्रुतियन्दु “आचार्या

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)
  1. ललाटे सततं देव्या श्रियासह विराजितम् । चतुश्चक्रं समस्यामि केशवं कनकप्रभम् ॥ अमृतोद्भव यादेव्यास माक्लिष्ट मधोदरे नारायणं घन श्यामं चतुश्शङ्खन्नमाम्यहं!!

नित्यङ्कमल याक्लिष्ट हृदयेहं दयाम्बुद्धीम् । माधवंषणि भृङ्गाभञ्चिन्तयामिचतुर्द दं! देव्याचचन्द्रशोभिन्या देवं कण्ठेविराजितं ! चन्द्रहासञ्चतुश्शा ९०गोविन्दमभिसंश्रये! विष्णुपत्न्याख्यया देव्या कुष् दक्षिण पार्श्व के ॥ विष्णुञ्चतुर्द लंवन्दे पद्मकिञ्जल्क सन्निभं॥ वैष्णवी सञ्ज्ञया देव्याकृतं दक्षिणेभुजे । चतुर्मु सल मब्जाभं संश्र येमधुसूदनं॥ दक्षिणां शेदयावार्थिंव रारोहाधिपं प्रभुं/अग्निवर्णञ्चतुःखड्गं भावयामित्रिविक्रमं॥ हरिप्रिया पतिङ्कुश्री वामपार्श्वस्थ पुण्ड्रकम् । वामनं बालसू र्वाधं चतुर्वज्रंविभावये॥ वामबाहशामहाबाहुंशाळ्ळ णम्पतिमव्ययम् । श्रीधरं पुण्डरी काभञ्चतुः पट्टसमाश्रये॥ देव देविकया देव्या श्रितंवामांससंश्रितः । चतुर्मुद्गरम भ्येमि- हृषीकेशं तटित भाoll पृष्टे सुहृदया देव्यामहालक्ष्यैविराजितम् । पञ्चायुधं पद्म नाभं नमस्याम्यग्करोचीमं॥ सदाककुद्दतंलोक सुन्दरीपतिमव्ययम् । दामोदरं चतुष्पाश इन्द्रगोपनिभम्भ जे॥

प्रपन्नान स्थानभास्करमु. णामसावसानित्याम्भगवत्तः” । अनुवचन प्रकारमु तन याचार्युनि चे प्रसादिम्पबडिन (अ) वाक्य गुरु परम्परयगु पदुमूडु वाक्यमुलुनु,

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

(अ) वाक्यगुरुपरम्पर अस्मग्गुरुभ्योनमः ॥ अस्मत् परमगुरुभ्यो नमः II अस्मत् सर्वगुरुभ्योनमः ॥ श्रीमते रामानुजायनमः॥ श्रीपरां कुशदासायनमः ॥ श्रीमद्यामुनमुनयेनमः ॥ श्रीराममिश्रायनमः श्रीपुण्डरी कायनमः ॥ श्रीमन्नाधमुनयेनमः॥ श्रीमतेशठकोपायनःम श्रीम तेविव्व सेनायनमः श्रीयैनमः ॥ श्रीधरायनमः ॥

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 03x (3)कूर त्तार्रिवान् सायिञ्चिन श्लोक गुरुपरम्परयु. (र) तिरुमन्त्रं (x) द्वयं (ओ) चरमश्लोकमुननु सन्धिञ्चि आचार्यवाक् पुरुषो जिद " अनॆडि श्रुति वाक्यप्रकारमु तनयाचार्युडु चेसिनयुपकारमुलनु चिन्तिञ्चि “सदाचा र्यवंशोज्ञेयः” अनुवचनप्रकारमु तमयाचार्यवंश परम्फरतनयलु प्रारम्भिञ्चि स्वाचार्यचर्यन्तमैन तनयलुनु (2) मणवाळ महामुनु लुमॊदलु पॆरिय पॆरुमाळ्ळु पर्यन्तमगु तनयल ननुसन्धिञ्चवलयु.

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

(3)कूर त्ता वाक् सायिञ्चिनश्लोक गुरु परम्पर - श्लो॥ अस्म देशिक नु सदिय्य परमाचार्यान शेषाक् गुरुं, श्रीमकॊ लक्ष्मणयोगिपुङ्गवमहा पूर्ण ० मुनिं यामुनम् । रामं पद्मविलोचनं मुनिवरं नाधं शरग्वे षिणम् । से नेशंल्ट्रीयमिन्दिरा सहचरन्नारायणं संश्रये॥ (र)तिरुमन्त्रंॐन मोना रायणाय/ (x)द्वयं—श्रीमन्नारायणचरणे शरणं प्रपद्ये, श्रीम तेना रा यणायनमः! (L)चरमश्लोकं – सर्वधर्मान्परित्यज्य मामेकं शरणं व्रज । अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि मा शुचः ॥ दिगुणार्ण वं (2) मणवाळमहामुनुल तनय श्री शैलेश दयापात्रं धीभक्त्या वम् । यतीन्द्र प्रवणंवन्दे रम्यजा मातरम्मुनिं ग् तिरुवायिमॊक्रिप्पिळ्ळ तनय नमळ्ळी शैलना रायकुन्तीनगर जन्म ने प्रसादलब्धपरमप्राप्यकैङ्कर्य शालिने वीळ्ळलोकाचार्युल तनय - लोकाचार्याय गुरवे कृष्ण पादस्य सूनवे । संसारभोगि सन्दष्टजीवजीवात वेनमः ॥ वडक्कुतिरुवीधि पिळ्ळ तनय श्रीकृष्णपाद पादाक्षैन मामिशिरसा म॥ सदा ! यत्प्र्व सौड प्रभावेन सर्वसिद्धि रून्मम ॥ नम्बिळ्ळ तनय— वेदान्त वेद्यामृतवारिराशे र्वेदार्थ सारामृत . पूरमग्र्यं1 आदायवर्षन्तमहं प्रपद्ये कारुण्य पूर्णङ्कलिवैरि दासं। नञ्जीयर् तनय——— नमोवेदान्त वेद्याय जगन्मङ्गळ हेतवे ! यस्यवाX मृतासारपूरितं भवसश्रयं॥

भट्टर् तनय——श्रीपराशरभट्टार्यश्री रङ्गेशपुरोहितः । श्रीवत्सां कसुतळ्ळी मान् श्रेय सेमेस्तुभूय से ॥ ऎम्बार् तन—— रामानुजपरच्छाया गोविन्दाह्वान चायिनी । तदाय तस्वरूपाना जीयान्म द्विश्रमस्थ ली॥ ऎम्बॆरुमा नार्लु तनय_ योनित्यमच्युत पदाम्बुज युग्म रुक्म व्यामोहित दित राणि तृणायमेने । अस्मद्गुरोर्भगव तो स्यदयैक सिन्धो रामानुजस्यचरणाशरणं प्रपद्ये ॥ . पॆरियनम्बितनय— कमला पति कल्याण गुणामृत निषेवणम् । पूर्ण कामाय सततम्पूर्णाय मह तेनमः ॥

श्रीयाळवन्दार् तनय यत्पदाम्भोरुह ध्यान विध्वस्ता शेष कल्मषः ! वस्तु तामु पयातोहंयामु नेयनन्नमामितम् ॥ मणक्काल्नञ्चितनय आयत्नतो यामुनमात्म दासमळक्क आयत्नतोयामुनमात्म पत्रार्पणनिष्क्रियेण । यः क्रीतवा ना स्थितयाव राज्यं नमामितं रामम मेस्व उय्यक्कॊण्डार् तनय—— नमः पङ्कज नेत्राय नाधश्रीपाद पङ्क जे। न्य स्तसर्वभ रायास्मत्कुलनाथायधीम हे॥ श्रीम न्नाधमुनुलतनय नमोचिन्त्याद्भुतक्लिष्ट ज्ञान वैराग्य राशये I नाधायमुनये गाध भगवद्भक्तिसिन्धवे ॥ नम्माय्वन् तनय—मातापितायुवतय स्तनयाविभूतिस्सर्वं य देवनिय मेनमदन्वयानाम् । आद्यस्यनःकुलपतेर्वकु ळाभिरामं श्रीम’ त्तदंयुगळं प्रणमामि मूर्ध्ना ॥ सेन मॊदलियार् तनय श्रीरङ्ग चन्द्रमस मन्दिरयाविहर्तुं विन्यस्यविश्वचिदचिन्तयनाथिकारं ! योनिर्वहत्य निशमङ्गुळी मुद्रयै व सेनान्यमन्यमुखा स्तमशीश्रयामः॥

CC-0. ‘Bhagavad Ramanuja National Research Institute, Melukote Collection.

प्रवन्नानुष्ठान भास्करमु. पिम्मट ह स्तमुलनु शोधिञ्चुकॊनि गङ्गलो नुण्डु वृत्तिक चे चेयबडिन तीर्थ वडि लेक श्रीपाद तीर्धमुचे चेयबडिन तीर्धपडि पॆरुमाळ्ळ तीर्थमु आचार्य श्रीपादतीर्धमु, भागवत श्रीपादतीर्धमुलनु, गुरुपरम्पर मूलमन्त्र

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. 032 मन्त्ररत्नमुलनु चरमश्लोकमुलनु अनुसन्धिञ्चुचु ज्ञानात्म शुद्ध्यर्थमु गास्वीकरिञ्चि तिरुमणि पॆट्टॆनु कट्टि वेञ्चेपु चेयवलयु. ।

स्त्री-धर्ममु

श्रीपाञ्चरात्रे पराशर संहितायां विशिष्टपरम धर्मशास्त्रि तृतीय्यॆ चतुर्थे ध्याये. “स्नानान्न शुद्धिदास्यं स्यात् सर्वतान्त्रिक भेदतः । सदा प्रपन्न शूद्राणाम् । सर्वेषां मोक्ष काङ्क्षणां! म त्सा युज्यादि सिद्ध्यर्धम् । द्विज धर्मो क्त वद्भवेत्" यनि श्रीपाञ्चरात्र पराशर संहितयन्दु विशिष्ट परमधर्म शास्त्रमुन तृतीय्य" चतुराज ध्यायमुललो चॆप्पबडिन प्रकारमु मोक्षमुनन्दु पेक्षु गल सर्व शूद्र. प्रपन्नुलु मत्सा युज्याचि सिद्धि कॊरकु सर्वतान्त्रिक भेदमुलचे द्विजुलकु चॆप्पबडियुन्न प्रकारमु स्नानान्न शुद्धि दास्यादुल ननुष्ठिञ्चवलयु. “सदा प्रसन्न नारीणाम् । सन्ध्या वर्ज्यंसुतान्त्रिकम् । द्वयेन मूलकुन्त्रेण । विधिते रच्चतुर्मुख । शौचस्नानादिकं सर्वम् । प्रातः काले विशेषतः । गृहं संशोध्य विधिवत् । गृहोपकरणानिच। ऊ ध्वपुण्ड्रं सदास्त्रीणाम् । अर्ध चन्द्राकृतिर्भवेत् । यावज्जीवंवि शेषे णसम्यकू र्योदयेत दा" प्रपन्नुलगु स्त्रीलु शौचस्नानादि क्रियलुवि शेषतः तीर्चुकॊनि सन्ध्या वन्दनमु चेयक द्वयमन्त्र मूलमन्त्रमुल ननु सन्धिञ्चुचु विधिवत्तुग गृहमुनु गृहॆूप करणमुलनु चक्कगा शोधिञ्चि अर्धचन्द्राकृतिगा नूर्ध्वपुण्ड्रमुनुधरिञ्चुकॊनवलयु. यावज्जी वितकालमी प्रकार मनुष्ठिम्पवलयु.

प्राणायाम-विधिः

“धृतोर्ध्व पुण्ड्र देहस्तु पवित्रकरएवच । उपासीत ततः सन्ध्यां प्राङ्मुखोदङ्मुखोपिवा! अन्तर्जानुक रोभूत्वा प्राणायामा समाच

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

पॆरियपि राट्टियार् तनय - नमः श्रीरङ्गनायक्यै यदू विभ्रम भेदतः ! ई शेशितव्यवैषम्य निम्नोन्न तमिदञ्जगत् ॥ पॆरिय पॆरुमाळ्ळ तनय श्री स्तनाभरणं तेजः श्रीरङ्गेश यमा श्रये । चिन्तामणिमिवोन्त मुत्सङ्गे नन्दभोगिनः!! [ २२]

030 प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु ठेत् ! सव्यावृतीकांसप्रणवं गायत्रिंशिरसासह । त्रिपठेदायतःप्रा णा प्राणायानुस्सउच्यते । पूरकुम्भक रेनैश्च प्राणायामस्यलकु णं/वानु ना सापु सेवायं पूरयेच्च जपक् सकृत् । धारयक् हृदये प्राणम् जगन् मन्त्रं समाहितः । दक्षिणेरेचयेद्वायुं मन्त्रमु च्चारयक् सकृल् । ऎवन्त्रिलक्ष्मणोपेतः प्राणा याम इति स्मृतः ॥ अनुनट्लु तूर्पुमुखमुगानैन नुत्तर मुखमुगानैननासीनुं डै जानुवुललोगा मो चेतिनि मिड्चि यनामिक कनिष्ठाङ्गुळमुलचे वाम नासिकमूसि लोपलि वायुवुनु दक्षिण नासिकचे वॆलपल विडचि अङ्गुष्ठमु चेदक्षिण नासिकनु चक्कगा मूसि वामनासिकचे वॆलिवायवुनु लोपल पूरिञ्चि पै नुदहरिञ्चिन व्रेळ्ळ चे रॆण्डुनासमुल चक्कगामूसि पॆदवु लचॆ नोरुमूसुकॊनि श्रीयःपतिनि हृदय कमलम्बुन निलिपि ध्यानिञ्चु चुव्याहृतुलतोनु प्रणवमुतोनु गायत्रिनि सशिरस्क–मुगा मुम्मारु पठिञ्चुट प्राणायाममनि चॆप्पबडुनु. गायत्र्युपदेशमु लेनिवारुमू लमन्त्रमुलेक द्वयो त्तर वाक्यमुलचे प्राणायाममु चेयवच्चुनु.पू रक कुम्भक रेचकमुलनी प्राणायाम लक्षणमु. ऒक यावृत्ति मन्त्र मुननु सन्धिञ्चि वामनासिकचे वायुवुनु पूरिञ्चि प्राणवायुवुनुहृ दयमुन कुम्भिञ्चि समाहितुडै मन्त्रमुनु जपिञ्चि मन्त्रमु नॊक या वृति उच्चरिञ्चि दक्षिण नासिकचे वायुवुनु रेचिञ्चवलयु इट्लु मूडु लक्षणमुलतो कूडिनदि प्राणायाममु. मनुः — “दह्यं लेद्दनूयमानानां ! धातूनांहि यथाम लाः । तदेन्द्रियाणां दह्यं तॆ दोषाः प्राणस्यनिस्पृहात्" स्वर्णमु मॊदलगुवानि मयिल अग्नियन्दु काचिते यॆट्लु पोवुनो आलागॆ देह सम्बुध मैन इन्द्रियदोषमुलन्नियु प्राणायाममु चेपोवुनु. कर्मदी पे- “देवार्च नॆज पॆहॆूमॆ स्वाध्यायॆ श्राद्धकर्मणि! स्नानॆ दानॆतदाध्यानॆ प्राणाया मस्त्रयस्त्रियः ॥ अनि देवार्चन जप -हॆूम स्वाध्याय श्राद्ध स्नानदान ध्यानादिकालमुल यन्दु प्राणायाममु चेयवलयु. “आ दानं तॆच गायत्र्याः प्राणायानु

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. OBF स्त्रयस्त्रीयः।अङ्गुष्ठानामिकाभ्यान्तु तथैवचकनिष्टया । प्राणाया मन्तुक र्तव्यो मध्यमान्तजनीं विना । तेजकानीं मध्यनः स्पृष्ट्वाज प९ इन्द्रसमोभवेत् ॥ प्रातः कालमुनन्दु निलुचुण्डियु सायङ्का लमुनन्दु कूर्चुण्डि प्राणायाममु चेयुट शुद्धियगुनु. 27 नारदीये.—“शनै र्ना सापुटे वायु मुत्सृज्या नतु वेगतः । नकम्पयेत् शरीरन्तु सयोगी परमोमतः” अनिवायुवुनु वेगमुगाविडु वरकम्पिञ्चक मॆल्लगा नासापुटमुवलन वायुवुनु सञ्चरिम्प चेयुवाडु परमयोगि यनबडुनु. “इद्धयावायु मापूर्यबाह्यं द्वादश मातृकम् । पूरयि त्वोद रत्नेन नासाग्र नयनद्वयम् । न्यायन्वि रेचयेत् पश्चात् मं दम्पिङ्गळ यावुनः । दशप्रणव संयुक्तां सप्तव्याहृति पूर्वकं"

सन्ध्या-वन्दन-प्रकरणमु

नदीह्रद वापीतीर्थमुल चेतनैन कांस्य औदुम्बर दारु पात्रमु लनु वामहस्तमन्दुञ्चुकॊनि तद्दत तीर्थमुल चेत नैननु सन्ध्यावन्द नमु सेयवलयु. अगस्त्य संहितायां “ गायत्र्यां पूर्वमु च्चार्य मूलमन्त्रं ततो वडेत्" अनि युपक्रमिञ्चि “सन्देहानां

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*सनत्कुमा रायपि तामहः प्राह.“उभाभ्यान्तोयमादाय हस्ताभ्यांसुसमाहितः । गायत्र्याचाभिमन्त्यापस्तार व्याहृतिपूर्व या! र वेरभिमुख स्तिष्ठक् ऊर्ध्वन्त्रिसन्ध्ययोःक्षि पेत्” ‘सन्ध्यो पासन प्रकार भेदादुलु पारम्पर्य सिद्धमगु उपदेशानु स्थानप्रकारमु चेयडमुनु स्वशाखा संहित स्वसूत्र विहित प्रकारमु चेयडमुचितमु. शौचा चमन दन्तधावन स्नानादुलु क्रममुगा चेसि अनन्तरमु सन्ध्योपासनमु चेयुमनि चॆप्पियुन्नदि. 1 पाद्मेच.—आचम्य प्रोक्ष येद्दर्भ वारिभिर्त त्रवत्तनम् । ॐ पू र्वयाच गायत्र्या वारिभिश्चाभिमन्त्रि तैः ॥ आत्मानं परिषिच्योर्थ ए मुत्ति पेत्सलिलाञ्जलि 1 योद्दु कामानिरण्ंसि सन्ध्ययोरुभयोरपि ॥ शाम्यं तितै र्वज्रनूतैर्हतानि पेरि तैर्जलैः । प्रायश्चित्तन्तुहिंसायाः परि

क्रव्यप्रदक्षिणम् ॥ तर्पयेदुपविश्याध त तन्मन्त्र मुदीरयक् । देवादीक् सलिलेतिष्ठक् सावित्रीं प्राङ्मुखोजपेत् ॥ यावत्सूर्योदयं दृष्ट्वा प्रां जलि स्तिमिरापहम् । उपस्थाय स्वशाखो कै मकान्तैर्थ्येयं हृदि स्थितं! अभिवाद्यगुरू’ न्वृद्धां स्तथाभागवतानत् II अनियु,

भट्टरुसायिञ्चिनदि.—प्रातरुत्थाय संस्मृत्य हरिन्तच्चरणो र्थिताम् । गङ्गां विगाह्यतीर्थाञ्च सदसदव गाह्यच श्रुतिस्मृत्युदि तं कर्म यावच्छक्ति परात्मनः । आराधन त्वेनापाद्य सोध्व पुण्ड्रश्च तर्पयेत् II अनियु श्रीवत्साङ्कमीश्रादुलुनु, वडुगनम्बियु, अभिगमन सारादुलनु सायिञ्चियुन्नारु. प्रातरुत्थाय स्वगुणो श्चरणारविञ्चे आत्मानं समर्प्यकृतार्थं निर्भरं स्वात्मानमनुसन्धायस्नानादिकं स्वकर्मकृत्वाशुचौदेशे आसीन इत्यादुलु सायिञ्चियुन्नारु. वङ्गिपुरं नम्बिगारुनु.—धृतोर्ध ्वपुं जेवर्षि पितॄक् सन्त र्प्यमन्त्रितः । प्रपन्नः परयाभक्त्या स्वकराराध= मच्युतम् ॥ आदित्य मण्डलान्तस्थं प्रणम्यमनसास्मरण । सन्धातृत्वन सर्वेषां सन्ध्येति परिकीर्तितम् ॥ श्रुतिस्मृत्युदितं कर्म स्ववर्ण स्वाश्र मोचितम् । फलाभिसन्धि रहितं परब्रह्मर्चनात्मकं ! नृस्यकर्तृत्व भोक्तृत्व स्वामित्वञ्च

परात्मनि । नित्य नैमित्तिकैः काम्यैः कर्मभिश्च समन्वितः । गायत्री जप पर्यन्तं मन्त्राचमनपूर्वकम् । साध्यं कर्माखिलंसाधु समाप्यचय थाविधि । ततस्स्वकर्मभोक्तारमादित्यान्तरवस्थितं उपस्थायि स्वर्मं त्रैर्ना रायणमतन्द्रितः ॥ इत्यादुलनु सायिञ्चियुन्नारु.

3:

०४० प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. । विनाशार्थं येतदर्घ्यं त्रयं चरेत् । अर्घ्यं दत्वा त्रयं सम्यक् सूर्य . ना रायणंस्मरण” “एकं शस्त्र विनाशाय एकं वाहननाशने । अनुराणां विनाशार्थं एवमुत्यं त्रयं & पेत् ॥" अनि सूर्युनकभि मुखमुगा निलुचुकॊनि गोशृङ्ग प्रमाणोन्नतमुगा नञ्जलिनॆत्ति तद्गत जलमु जलमध्यमुननै ना भूमध्यमुननैना पडेलागुन गायत्रिमूल मन्त्रानुसन्धानमुचे नभिमन्त्रिञ्चि असुरुलुनु वारि शस्त्रवाहनमु लुनु नशिञ्चुटकु मुम्मारूर्ध्वमुगा नर्घ्यमु विडुव वलयनु. अय्यो थ९मुगा “नॆत्तिन यञ्जलि अङ्गुष्ठमुतो तर्जिनी संयोगमु चेय तगदु. तर्जनी अङ्गुष्ठ संयोगमय्यॆ नेनि यायर्घ्य तीर्थमु रक्तमुतो समान मगुनु. श्री उडयवरुलु तिरुनाडलङ्करिञ्चु समयमुन मिगुलनश क्तुलै

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु. იზი स्वयमुगानिलिचि यर्घ्यप्रदानमु चेयुनुकूलिञ्चनन्दुननप्पुडु समीप मन्दुन्न स्वामुलनु तम्म निलुवबॆट्टुमनि नियमिञ्चि वारि सहायमुचे तामुनिलचि अर्घ्यप्रदानमु चेसिरनि गुरुपरम्पराप्रभावमुनवक्काणिं पबडियुन्नदि. सूर्योदयकालमन्दुनु सूर्युण्डाकाश मध्यस्थितुडैन कालमन्दुनु सूर्यास्तमय कालमन्दुनु अर्घ्यप्रदानमु चेयवलयु. “कामात्रॊधात्तथामोहात् सन्ध्यातिक्रमणेन प्रातर्म । ध्येच सायाह्ने प्रायश्चित्तार्थ मादरात्” प्रातर्म ध्याह्न साया ह्नमुल यन्दु काम क्रोध मोहमुलचे कालमु नतिक्रमिञ्चि सन्ध्य यॊनर्चि रेनि तत्कालातिक्रमण दोषनिव रळमुगा प्रायश्चित्तार्धमुचेय वलयु. गुरुपरम्परा प्रभावमन्दु. भट्टरॊकनाडु नम्बॆरुमाळ् पॊर प्पाडै कोडॆ उत्सव तिरुमण्टपमुनन्दु वेञ्चेसियुण्ड पॆरुमाळ्ळ कुतिरु वालवट्टमु समर्पिञ्चुचुण्ड वीरि तिरुवडि सम्बन्धमगुवारु सन्ध्यावन्दनमु नकु कालमु तप्पिपोवुचुन्न देयनि विन्नपमु चेय भट्टरु भगवत्कैङ्कर्य निरतुलकु सन्ध्यावन्दनवैकल्यदोषमु रादनि सायिञ्चिरि; इन्दुकु प्रमा णमु “__मत्कम९ कुर्व तालिम्पुंसाङ्क मक्तालोपोभा वेद्यदि तत् कर्म चेत्प्र कुर्वन्ति तिस्रःकोट्यो महर्षयः” अनुतिरुमुग पाशुर मुन्दुट चे भगव त्कैङ्कर्यमुवदलि नित्यकर्मानुष्ठानार्थमुगापोवुट स्वरूपविरुद्धमगुनु. भगवत्कैङ्कर्यमुललो नस्वयिञ्चि युन्नप्पुडु सन्ध्या कालमु प्राप्तमै सन्ध्य यॊनर्चकुण्डुनट्लु तटस्थिञ्चॆनेनि अट्टिवारिकि बदुलुगा मूडुकोट्लमहर्षुलु वीरिकॊरकु सन्ध्यावन्दनमु चेयुदुरनियु, तदितर मयिनव्यथ= कार्यमुलयन्दु प्रवति-ञ्चि गानि वृथाप्रसङ्गमुल यन्द

प्रसन्नानुष्ठान भास्करमु. स्वयिञ्चिगानि कालमुनन्दु सन्ध्यावन्दन माचरिञ्चक तप्पि वतिकाञ्चि रेनि वारुपापभूयिष्ठुलै भगवन्नि ग्रहपात्रुलगु दुरनियु; पॆक्कु प्रमा णमुलुद्धोषि चुचुन्नवि. ‘गायत्री मन्त्रोपदेशमु लेनिवारु मूलमन्त्रमु चे.त्रिसन्ध्यलयन्दुनु अर्घ्यप्रदानमु चेयवलयु.

गायत्री-जप-प्रकरणमु

*शुचियगुप्र देशमुनन्दु नात्यु चि तं नातिनीचं चेलाजनकुळो त्त र” मनु प्रकारमु, मिगुलपॊडवु गाक मिगुलतग्गुगाक नुण्डुना सनमुनव स्त्र मु जिङ्कतोलु दभक्षालु परचि यन्दु गूर्चुण्डि भूतशुद्धि चेसिमन्त्रन्यास मुचेसि, चक्रगारुडादि मुद्रल प्रदर्शिञ्चि तूर्पुमुखमुगानुण्डि जपिं चवलयु. “स्थितो जपेत्सदाकालं आदित्याभि मुखोद्विजः” द्विजुलॆल्ल प्पुडु आदित्याभि मुखुलै जपिञ्चवलयु. प्रातर्म थ्याह्न सायङ्कालमुलयं दुसूर्युनि कभीमुखुडै आजानुलम्बित धृतवस्त्रु डैसमपाद ऋजु काय शिरोग्रीवमुलतो स्तम्भकुड्यादुल नानु कॊनक वेरॊक दान्निचूडक प्रा ई कालमुन वक्त्रपर्यन्तमु ह स्तद्वयमु नॆत्तियु, मध्याह्नमुन वक्षःपर्यन्तमुह स्तद्वयमुनॆत्तियु, सायङ्कालमु नऊरुद्वयमुप रं्यतमुह स्तद्वयमु नुञ्चुकॊनि, उत्तरीयमुतो मूसुकॊनि मौनियै भगवद्ध्यानमु चेयुचु जपिञ्चवलयु. व

विस्तारः (दृष्टुं नोद्यम्)

*नारायणमुनिभिः—आपोहि त्यादिभि मस्त्रै वाञ्चकै8परनू त्मनः । सम्प्रोक्ष्य मन्त्राचमनम् । मन्त्रैस्तत् प्रतिपाद कैः। आदित्या न्तस्थितश्चाघ्यम् । विती परमात्मनः । प्रतिपादकीयानिष्णा । स्सावि त्रां तञ्ज पॆद्दरि । ध्याय जप्तोपतिष्टेत । तमेवपुरुषोत्तमम् । नारा यणात्मकाक् -देवाक् ऋषीक् सन्तर्पयेत् पितरौन् । ततआधारशक्त्या दीन् । सर्वान् पारिषदान्तका ! सम्पीड्यतीरे तद्वस्त्रं पुनराचम्य वाग्यतः । पाषण्डादि भिरालाप दश नादीनि वजयेत् II अनिसायिं चियुन्नारु.

·

प्रसन्नानुष्ठानभास्करमु. 68 3 अगस्त्य संहितायां, “गायं पूर्वमु च्चार्यमूलमं क्रं ततोव देत्” अनु प्रकारमु गायत्रिमन्त्रमुनु मॊदट ननु सन्धिं चियनन्तरमु मूलनुन्त्रानु सन्धानमु चेयवलयु, (मूलमन्त्रमु नुमन्त्ररत्नमु विवरिञ्चुचुन्नदि. मन्त्ररत्नमुनु वेदमातयगु गाय त्रिविवरिञ्चुचुन्नदि) वेदसारोपनिषत् सारत रानुवाक सार तमविष्णु गायत्रि लोप्रथ मोपात्त मैमन्त्रराजमैसकल वेदान्त सारार्ध प्रतिपादक मैयुं डॆडु तिरुनन्तार्ध प्रकाशकमगु मन्त्र रश्नमने द्वयार्थमुनु विवरिञ्चु चुन्नदि तद्विवरण प्रकार मॆट्लनिन.

गायित्री-द्वयार्थमु

F गायत्री व्याख्यानमु - वेदनूतयगु गायत्रिकि व्याख्यानमु . लु शतसहस्रमुलु गलवु अयिन नुपायान्तर परित्याग पूर्वक भग व देक साधनुलगुप्रपन्नुलुजपिञ्चुटकुविहितमगु द्वयार्थपरमुगा गाय त्रिकि व्याख्यानमु चेयबडुचुन्नदि. अन्दुतच्छब्दमुचे श्रुतीतिहास पुराणादि प्रसिद्धमै यितरव्याव र्तकमगु श्रियःपतित्वमु चॆप्पबडियॆ “तच्छब्दवाचक श्री नून् गायत्रवणतीरिकः” अनु पराशर संहितावचन प्रकारमु श्रीमच्च ब्दार्थमु चॆप्पबडियॆ, सवितुः “जगत्कारणक्वञ्च सवितुस्स कलोत्प त्तिस्थिति संहार कारण” यनुनिर्वचनप्रकारमु सवितृशब्दमु षून् प्राणि प्रस वेय नु धातुव्युत्पत्तिचे जगत्कारण वाचियगुटचे नवा प्तसमस्त कामत्वमु चॆप्पबडियॆ, व रेणीयं, “व रेण्यमाश्रयणिय्य” मनुनिर्वचनप्रकारमु व रेण्यशब्दमाश्रयणसौक र्यापादक गुण वाचियगुट चे नारायणशब्दार्थ मु चॆप्पबडियॆ—भर्गः, निरतिशयाज्ज्वल्य सौन्दर्याधिगुण विशिष्टविग्रहवा चीयगु भर्ग शब्दमुचेचरण शब्दार्धमु चॆप्पबडियॆ —श्रीरामायण मुनकु गायत्रीपरमुगा गोविन्द राजुलवारु व्याख्यानमु सेयुनवुडु“ तेतंसो ममिवोद्यन्तं दृष्ट्वावैधर्मचारिणः । मङ्गळानि प्रयुञ्जानाः प्रत्य गृह्ल९ दृढव्रताः” अनिदिव्यमङ्गळ विग्रहमुनु भर्ग शब्दार्धमुतो वर्णिञ्च बडियुन्नदि— देवस्य. देवशब्दमु, दिव् क्रीडाया मनुधातुवुचे निरति

प्रवन्नान स्थानभास्करमु. शयानन्दयु क्तत्वमुनु दिव् दीप्तायनु धातुवु चेसर्वज्ञ त्वाधिकमुनु चॆप्प. बडियॆ. इट्लु सवितृशब्द देवशब्द व रेण्यशब्दमुलचे नारायण शब्दार्धमु प्र तिपादिञ्चबडियॆ. व रेण्यशब्दमुचे नाश्रयण सौकर्या पादक गुणविशिष्टत्व मुनु सवितृशब्द देवशब्दमुलचे नाश्रित कार्यापादक गुणविशिष्टत्वमु नु • धीमही, शरण्यश्वमै ध्यानिञ्चुचुन्नामुनु नर्धमुनु प्रतिपादिञ्चेधी महीश ब्दमुचे शरणं प्रपद्येयनु शब्धार्थमुलु चॆप्पबडियॆ. ईयर्धमु पूर्व खण्डार्थमु मु चॆप्पबडियॆ. “देवस्य सवितुः तद्वरेण्यं भर्गो धीमहि" यनु दीनिचे ज्ञानानन्दादि गुणकुडै जगत्कारण छूतुडगु श्रीमन्नारायणु निसकल प्रमाण प्रसिद्ध लक्ष्मी विशिष्टमै याश्रितसौक र्यापादक गुणाकर मैनि रति शयाज्वल्यादि गुणविशिष्टमगु दिव्यमङ्गळ विग्रहमु नुपायमु गा ध्यानिञ्चु चुन्नामनि चॆप्पबडुचुन्नदि. तृतीय पादमुचे नु त्तरखण्डार्थमु चॆप्पबडुचुन्नदि, धीयः. “तज्ञानमुज्ञान मतॊन्यदु क्तं" अनिज्ञानान्तर मुनु प्रतिषेधिञ्चुटवलन धीशब्दमुचे परिपूर्णान वरतनित्य विशदतमान न्यप्रयोजना नवधिकाति शयप्रिय भगवदनुभवजनित प्रीतिकारित कैङ्कर्यवि षय ज्ञानमु चॆप्पबडुचुन्नदि. यः - यणति “तत्सवितुः" अनियुन्नं दुन तच्छद्दानुगुणमुग निच्चट यच्छदार्धमु चॆप्पवलसि युन्नन्दुननु “यत्तदोर्नित्य सम्बन्ध”मनुनियममुन्नन्दुननु, यच्छब्दमुचॆसकलप्रमा णप्रसिद्धलक्ष्मी विशिष्टत्वमगुनारायणत्वमु चॆप्पबडुचुन्नदि. इचटमन्त्रशे. षमु कैङ्कर्यार्थ प्रतिपाद कत्वमगुटचे पिराट्टि कैङ्कर्यवर्धकि गानलक्ष्मीवि शिष्टत्वमुनु कैङ्कर्यप्रति सम्बधीतया नारायणत्वमुनु यच्छदार्धमु, नः _भगवन्तुडॆ युपायोपॆ यमनियुन्न माकुसम्बन्धि धिय यनि अन्वयमु; प्रचोदयात् प्रेरयतु, अनगा स्वमुखोल्लास हेतुभूतम गुपरिचर्य मुन्दु ना ज्ञापिन्तुरुगाकयनिअर्थमु. इचट प्रार्थ नायांलोट् अनि लोट् प्रत्ययमु चेत कैङ्कर्य प्रार्धन चॆप्पबडियॆ कैङ्कर्यमुन भगवं तुडु ता सॆनियमिञ्चुटचे स्वभोक्तृत्वरूप ममकारनिवृत्तिवलन नमश्श औथ=मु चॆप्पबडियॆ. ईमन्त्र शेषमु चेनु तरव्याख्यार्थमु चॆप्प बडि यॆ. यइति - यच्छब्दमुचे श्रीम तेना रायणाय यनुशब्दार्थ मुलु” नोधियः प्रचोदयात्” यनुटचे कैङ्कर्य प्राथणन, कैङ्कर्यमुनन्दु भगवन्तु डे

प्रपन्नानुष्ठान भास्करमु. प्रेरिञ्चुटचे स्वभोक्तृत्वरूप ममकारमुन कवकाशमु लेनन्दुन सम श्शब्दार्थमु चॆप्पिनट्टय्ये. -183558- इच्चट छन्दस्सुकु मातृभूतमगु गायत्रिचे मन्त्नरत्नार्थप्र तिपादनक्रममु चॆप्पबडुचुन्नदि. द्वयार्षमै दीर्घशरणागति प्रतिपाद कमैयिरुवदिनालुगु वेलसङ्ख्य गल श्री रामायणमुनकु व्याख्यानमु चेसिन श्री गोविन्द राजप्रभृतुल चे निरुवदि नालुगक्षरमुलु गल गायत्य तरानुपू र्वक्रममुगा नच्चटच्छट नायाय शरमुलादिनि गलश्लोक व्याख्यान मुख मुगा प्रदर्शिम्प बडियुन्नदि. आगायत्रिचे द्वयार्थत्वमु साम्प्रदाय कमनि तॆलियवच्चुचुन्नदि. आप्रकारमे पूर्वुलचॆ वाख्यानमु चेयबडि युन्नदि. दानि यन्वय क्रममॆट्लनिन; (यः) श्रियः पतिश्वसमस्तकल्या णगुणात्म कत्वनिरुपाधिक शेषित्वादुल चे कैङ्कर्य प्रतिसम्बन्दिगा श्रु तिस्मृतीतिहाः सानुलयन्दु प्रसिद्धमगु श्रीमन्नारायणुडु. (सः) सकल भारमुलु भगवन्तुनियन्दुञ्चि निर्भरुलै युन्ननकु (धेयः) नित्यविशद तमे त्यादि गद्यलो चॆप्पबडिनरीतिगा स्वरूपानु रूप कैङ्कर्यविषयिकज्ञा नमु (स्रचोदयात् ) अनिष्ट निवर्तिष्ट पणमुखमुगा प्रेरिञ्चुगाक. (तस्यसवितुः) सकलजगत्कारणभूतुडै सर्वान्तर्यामियगुट चॆसर्वमु नकु सर्वप्रकारमुल चॆ नियमनशीलुडै अन्तरादित्य विद्योपास्युडगु नादि त्यान्तर्वर्ति (देवस्य) जगद्व्यापारमुल चॆ क्रीडनशीलुडै निरतिशयदी प्तियु क्तुडगु भगवन्तुडु (तत्) ईश्वर स्वातन्त्र्यमुनु स्वापराधमुलनु चू चि भयभीतुडैन वानिकि सुखप सदनयोग्यमगु ईश्वरुनि सहज कारुण्य गुणगणमुलनुद्दीपिम्पजेयु नमोघपुरुष कारभूतयगुलक्ष्मी नित्य सं यु क्तत्वमुचे वेदान्त प्रसिद्धमु (वरेण्यं) आश्रयिञ्चुटकु सुकरमगुन ट्लु वात्सल्य सौशील्य सौलभ्यमुलु मॊदलगु गुणयोगमुवलन सर्वसमा श्रयणयोग्यमु. (भर्गः) निरति शयाज्वल्य सौन्दर्यसौकुमार्यलावण्या द्यनन्त गुणनिधियगु निरतिशय तॆजोमय दिव्यमङ्गळ विग्रहमु, आकिं चन्यान व्यगतित्व विशिष्टुलनु गुमेमु (धीमहि) (प्रपद्येमहि) प्रपत्तिचे युचुन्नामु. [ 23 ]

प्रपन्नानुष्ठानभास्करमु.

ब्रह्म-यज्ञमु

ईप्रकारमु सन्ध्यानन्दन गायत्रिजपमु चेसिनपिम्मट वर्णाश्र मानुरूपमुगा हॆूममुचेसि अनन्तरमु ब्रह्मयज्ञमु चेयवल युनु. “ब्रह्मयज्ञेजपेत् सूक्तं पौरुषं चिन्तय हरिं ! वेदवा क्यपुराणानि सेतिहासादिशक्तितः । ब्रह्मयज्ञः प्रसिद्ध्यर्धं विद्याञ्चाध्या त्मिकं भवेत्” गीर्वाण द्राविड वेदस्तोत्रपाठादुल ननुसन्धिञ्चि वर्णा श्रमोचितमुगा स्वस्वसूत्रमुलयन्दु चॆप्पिनप्रकारमु देवऋषि पितृ वुलकु तर्पणमुचेसि “अग्निकार्य सरिभ्रष्टाः पतिताः परिकीर्तिताः । ब्रह्म यज्ञ विहीनश्च । ब्र ह्माहकी र्तितोबु थैः । उपस्थान जपङ्कृत्वा ब्रह्मयज्ञ मनुत्तमं॥ उभयवेद वेदान्त कालक्षेपादिकं कृत्वा, भगवा सेवस्व शेष भूतेन मयास्वकीयैः, देहेन्द्रियान्तःकरणैः, अभिगमनं कारितवाक् ] इत्यभागमनं समापयेत् .


  1. पॆरियाख्वार् तिरु मॊऱियन्दलि पाशुरमु, आयिरन्तोळ् परप्पिमुडिया यिरम्मिन्निलग, आयिरम्पैन्दभै, वसन्तशय ननाळुम्म लै, आयिरमारकशुं शुनैकळ् पलदायिरमुं, आयिरं पूम्बॊखिलु, रैत मालिरं शोलयडे ॥ ↩︎

  2. तिरुच्चन्द विरु त्तमन्दलि पाशुरमु इलै तलैच्चरन्तुरन्दि लँ गैकट्टडि तवक्, मलैत्त सैप्पिऱं दि क्रिन्दुवन्दुनुन्दु चन्दनं, कुवै तलै त्तिऱु त्तेऱिन्द कुङ्कुमक्कुम्बिनो डलैत्तालुगु काविरिय रणग मे यवण्णले॥ ↩︎

  3. “तिस्रःकोट्यर्धकोटीच” अनियनु सन्धिञ्चुचु श्रीमत् भगवद्भागवत सम साचार्युल श्रीपाद तीर्थ मुनियभिमन्त्रिञ्चि शिरस्सुन प्रोक्षिञ्चुकॊनि श्रीमद्भ गवद्भागवतसं श्लेषमुन कनुगुणमुगा स्नानमाचरिञ्चॆदननि यनुसं धिञ्चवलयु. —मार्कण्डेयपुराणे - “अपमृज्या न्न चस्ना नेगा त्राण्यम्बर पाणिभिः 1न च निर्धुनुया त्केशा न्वास श्चैन न पीडयेत्"अनु प्रकारमु स्नानमाचरिञ्चुनपुडु कट्टुवस्त्रमु चेगानि चेतुलचे गानि दे हमुनु तुडुचुकॊन कूडदु, शिरोजमुलु विदिलिञ्च कूडदु “उ त्तीर्य पीड येद्वस्त्रं” अन्नट्टु तानु स्ना नमुचेसिन कट्टु वस्त्रमुनु ईवल वच्चि पिडव वलयु. पिदप ऎम्बॆरुमानार् तिरुवडिगळे शरण मनियु, लेक [^2_12]“अनिशम्भा जतामनन्यभाजां” अनु रामानुजचतुश्लोकमुल ननु सन्धिञ्चि यु—याज्ञवल्क्यः—“ स्नात्वैवंवा ससीकु क्ले अच्चि न्नेपरि छायच “॥ अनु प्रकारमु स्नानानन्तरमुपॊडि वस्त्रमुतो दुडिचिकॊनिजीर्ण मु कानिवि युतॆल्लनिवियु नगु रॆण्डु गौतवस्त्रमु लनु धरिञ्चवलयु; अट्लु लेनिचो, योग याज्ञवल्क्ये —“अला भे धौतवस्त्रस्य शाण मादि कानिच 1 कु तपं योगपट्टञ्च विवासास्तुनवै हवेत्” अनु प्रकारमु नारमडियैन ↩︎

  4. १—पाद्मपुराणॆ— अच्चिद्रमूर्ध्व पुण्ड्रं तुयेकुर्वन्तिद्विजाध माः, तेषांलला टॆसततन्तुनः पादोन संशयः ↩︎

  5. 3_वक्रंविरूपं बद्धाग्रञ्छिन्नमूलं पदच्युतं, विग्रन्धमपसव्यं चपुण्ड्रनूहुरनर्धकं. 1 ↩︎

  6. १_तत्रकर्पूराधि वासितां श्वेतमृत्स्नां… ↩︎

  7. २ हरिपादाकृतीन् पुण्ड्रा९सु सौम्याक् सुमनोहरान्, इक्षु पादस्थितग्राह्याक्, स्फुटपार्श्वास्तुधारयेत्. ↩︎

  8. 3 एवन्द्वादश व्यूहधारणा सम्भवे चतुर्व्यूहंवा लला टेहृदिबा हॆव्वाश्चथारयेत्, दामोदरं केशवञ्चकदा चीदपिन त्यजेत्’, ‘इतिवसिष्ठ संहितोक्तम्पुद्दा द्वयंवा. ↩︎

  9. श—शीसात्वतॆ, हॆूम प्ररक्षणे - आम्रपात्रै धवान्यस्त्मि, - ‘समादाय हुताशनं, आरण्यं लौकिकंवापि मणिजं दर्पणोद्भ वं,इत्युक्तत्वात् कां स्ये तरदर्पणमपि शास्त्रसिद्धं. 1 ↩︎

  10. १यथाकामन्तु सर्वाभिर्ननकै रितिकेचन, इत्युक्तल्वात्, स्मृति आ चन्द्रिकायां, स्वयन्धौ तेन कर्तव्याः, कारुधातं विवर्णयॆदित्य त्रस्वयं दौतॆ नेत्यॆवसिद्धे कारु दौत निषेधेनकारुव्यतीरि था तमभ्यनुज्ञातमित्यवगम्य तॆ, इत्युक्तरीत्यासं पैर्विलि भेदितिनि पे छे ननखव्यतिरिक्तं पुण्ण धारणे अत्यनुज्ञातम्भवति. येन के ↩︎

  11. येनोर्ध्वपुण्ड्रं सौम्यं स्यात् आर्जवञ्चकृतं भवेत्, तेनकु र्यात् प्रका रेण तादृशम्पलदम्भ वेदिति, नारदीयवच नेत्येवं सामान्यो श्चएवञ्च अङ्गुल्यैवधार्याणीति निर्बं धो नक गव्यः - ↩︎

  12. 3_हारीतस्मृतौ.वुण्ड्राणामन्त राशेषु हरिद्रां धारयेचि यं पाद्मे उत्तरखण्डेच—— तत्तत्पुण्णि तु तन्मूर्तिन्ध्यात्वा पुण्ड्रा णीधारयेत्, अन्तरा शेषु सर्वेषां हरिद्रां दारयेच्चि यं. खग प्रश्न संहितायां, श्री चूर्णं- वैष्ण वोनित्यं ऊ? स्य मध्यमे! धारयेद्यदि तत्पुं मन्दिरम्मेन संशयः उर्ध्वपुं स्त्रस्यमध्येतु . श्रीचूर्णं धारयेन्नचेत् तत्वं निष्पलन्नीचरिनि श्रीकं निधनावहं तस्मान्मती ण नार्धाय सर्वपुण्य विवर्धये धारयेत्सततं धीमान् सन्द्यादिषचकर्मसु । ब्राह्मणोवा खगा धीश राजावावणी जोपिवा शूद्रोवा ! बिभृयाच्चूर्णं प्रतिलो मानुलोमजः ब्रह्मचारी ग्रहीवापि । वानप्रस्थोथभीमकः श्रीचूर्ण भारीन भवेत् तन्मुखं नावलोकयेत् . ↩︎