०५ उपोद्घातमु

स्वरूपॊनुरूपमगु निरस्तातिशयाह्लाद सुखभावैक लक्षणमगु भगहा ता प्तियन्द पेठ,गलमुमुक्षुवुलकु, शिष्टाचार पारम्पर्यमवश्यानु पे यमुगान, तदनुष्ठानविधुलनु पन्यसिम्प, सुपक्रमिञ्चुटकु पूर्वमु, प्रथ म, मध्यम, चरम पर्व, प्रपन्नाधिकारुलकु, त्याज्यो पादय विवेकज्ञा समुकलुगुट, अत्यावश्यक मैनन्दुन, श्रीलक्ष्मी नाध पराङ्कुश परकालना ध यामुन यतिवर कूरनाध् गोविन्द भट्टारक लोकगुरु वरवरमुनि प्रभृतुलुपरमकृपचे, सकल चेतनो ज्जीव नार्ध मुग प्रवर्तिम्पजेसिन, श्रुति स्मृती तीहासपुराण, भगवच्चास्त्र, ब्रह्मसूत्र, द्राविड वेद, तदङ्गो पाङ्ग त त्त द्व्याख्यान मुलयन्दुनु, साङ्गाखिलद्रविड संस्कृत रूप वेदसारार्थ सङ्ग्रहमगु श्रीवचन भूषण दिव्यशास्त्रादि रहस्य ग्रन्थ मुल यन्दुनु, कॊन्नि परमार्ध मुलनु, “प्रपन्नानुस्थान भास्कर” मनु, नी ग्रन्थमुनकु, नुपोद्घातमु गा जेर्चबडि, तदनुष्ठान विधुलु, श्रुति स्मृति पुराणे तिहास प्रकरण ग्रन्थस्थमुलै युन्ननु, सर्व जनुलकु अग्राह्यमुलुगा नुण्डुटचे अप्रकाशकमुलै युन्न वानिन न्निटिनि सङ्ग्रहिञ्चि, मनपूर्वाचार्युलु सायिञ्चियुन्न सुलभ पद्धतुल नु तॆलुप बूनि, रचियिम्पबडु ई ग्रन्थमन्दु, स्थालित्यमुलु गलिगि युं ड वच्चुनु गान, “यत्सारभूतं तदुपासितव्यं हंसोयिथाक्षीर

( 6 ) मिवाम्बुमिश्रं"अनियु, “कत्तोर्गळ् तामु गप्पर्, कल्वितन्निला शैयुल्लोर्, पॆत्तो मॆनवुगन्दुपिन्बुकर् सर्, मत्तोर्गळ् माच्चरिय त्तालिग थ्रिल्, वन्द दॆ न्नॆं शेयग गै, आच्चरिय मो दानवर्कु” अनु प्रकारमु, बुद्धिमन्तु लु नीरसमुनु पेक्षिञ्चि, सारमुनु ग्रहिञ्चि गैकॊनवलयुननि ब्रार्थिञ्चॆद CACAO श्रीयःपतियै, श्रीवैकुण्ठनिकेतनुडै, श्रीमदनन्तमुखनित्यसूरि परिवन्नि सेव्यमानुडै, अवा प्तसम स्तकामुडै, अखिल मङ्गळ गुणस्वरूपुडैनस र्वेश्वरुडु “क्षयन्तमस्य रजसः पराके" अनियु “त्रि पाद स्यामृतन्दि वि” अनियु, “तदक्ष रेपर मे व्योमन्” अनियु, “योस्याद्यक्षरिपरमे व्योमक्” अनियु, “तद्विष्णोः परमं पदं सदापश्यन्ति सूरयः” अनि यु, सकल जगदुर्थि तानुशासन प्रवर्त कमुलगु निखिल निगमान्त सह स्त्रमुलयन्दु प्रतिपादिञ्चबडिनदै “वैकुण्णि तु परेलोके आयासार्धं जगत्पतिः, आ स्त्रेविष्णुरचिन्त्यात्मा, भक्तिर्भागवतैस्सह “अनियु “अत्य र्का—नलदी स्तन्तत् स्थान विष्णोर्महात्मनः, स्वयैव प्रभया राज दुःपे क्ष्यं देवदानवैः” अनियु “आक्रीडा विविधाराजक्, सद्मिन्याश्चिमलोद ‘काः, ए तेवै निरयास्तात, स्थानस्य परमात्मनः” अनियु,इ त्यादुल चे,यो गयाज्ञवल्क्य पञ्चमवेद पुराण रत्न समुदञ्चित प्रामाण्य पञ्चरा त्य्रादि वचन सञ्चयमु लन्दुनु “ नलमन्द मिल्ल तोर् नाडु" अनियु, “शुडकॊळियानिस्ट्ल तन्नुडै च्चोति” अनियु “तॆळिविशुम्पु तिरुनाडु" अनि यु “नूक पै कुन्त” मनियु, इत्यादि वाक्यमुल चेतनु, “मयर् वरम दिनलमु” गल पदुगुराळ्वारुल चेतनु सायिञ्चबडिन अतिशयमुगल पै “गुणकि प्रधानं पुरुषः परम्पदं, परात्परम्ब्रह्मविभूतयः" अनियु “परमु योगिवाङ्मन सापरिच्छेद्य स्वरूप स्वभाव, स्वाभिमत विविध विचित्रानन्त, भोग्य भोगोपकरण, भोगस्थान समृद्धा नन्ताश्च र्या, नन्त महाविभवा नन्तपरिमाण नित्यनिरवद्य निरतिशय वैकुण्ठ नाध" अनि यु, “कालातीत परमहतीविभूतिः” अनियु, “यद्दू रे मनसो यडेव तमसःपारे यदत्यद्भुतं" अनि सर्वपूर्व देशिकस्तोम प्रशस्तमै, इट्लु 2

(3) वेदमुल चेतनु, महर्षुल चेतनु, आज्वार्ल चेतनु, आचार्युलचेतनु, एककं ठमुन प्रतिपादिञ्चबडिन, प्रभावातिशयमुगल परम पदमन्दु आनं दैकार्णवमगु तिरुमामणि मण्टपमुन पर्यङ्क विद्यादि प्रद्योतिता वद्य माहात्म्यमुगल, दिव्यास्थान मण्टपमुनन्दु, उभय विभूतिकार्य निर्वाहकमुनक्कु तगिन सन्निवेशमु गल दिव्य सिंहासनमुपै, निरवधिक तेजो रूपमै, सदैकरूपमै, नित्यसिद्ध परमेष्ठ्यादि पञ्चोपनिषण्मयमै, स्वानु रूपमै, चिन्मयमै प्रकाशिञ्चॆडु, किरीटादि नूपुरान्तमैन दिव्य स्रग्व स्त्राभरण भूषितमै, दिव्या युधमुलचे देदीप्य मानमै, निरतिशय सौन्दर्य सौकुमार्य लावण्य यौवना द्यपरिमित गुण गण निधियगु दीव्य मङ्गळ विग्रह विशिष्टुडै, श्री भूमि नीळा देवी समेतुडै, अनन्त वैन तेयादि नित्य सूर्यनन्त मुक्त बृन्दा नवरत परिचर्यमाण चरण नळीनुडै, उभय विभूति निर्वाहकुडै, निरतिशयानन्द युक्तुडगु सर्वे श्वरुण्डु, नित्यासङ्कुचित ज्ञानुलगु ननन्त गरुड विष्वक्सेन प्रमुख नित्य सूरुलनु, निवृत्ति संसारुलै आनित्युलवलॆ लब्धकैङ्कर्य परुलैन मुक्तुल नानन्दिम्प जेयुचुण्डियु, वीरिवलॆ संसारुलुनु तन्ननुभविञ्चि तदनु भवजनित प्रीतिकारिता शेषा वस्थोचिता शेष शेव लै करतिरूप नित्यनिरवद्य निरतिशया नन्दरूप कैङ्कर्यमनु महा सम्पत्तुनु पॊन्दि सुखिञ्चुटकु प्राप्ति कलिगि युण्डियु, तदप्राप्तिचे संसारदुःखार्णव मग्नुलगु दुरे यनि, सर्वेश्वरुण्डु, मिक्किलि व्याकुलान्तःकरणुण्डै, मूल प्रकृतिगतुलै करण कळेबर शून्युलै “लूनपक्ष इवाण्डजः" अनुप्रकारमु टॆक्क लु विऱिगिन पक्षुलवलॆ युण्डॆडि स्थितिनि कटाक्षिञ्चि “करणक ळेब रै पुट. यितुं दयमानमनाः" अनु प्रकारमु अखिलात्मलकु करण कळेबर प्रदानमु चेय स्वचरणकमल समाश्रयणमुन कुपकरिञ्चिन करचरणा द्यवयव सङ्घातात्मकमगु शरीरमुचे ईश्वर तिरुपुळ्ळमु ननुसरिञ्चिन डुचुकॊनक, समिधलुकोयनिच्चिन कत्तिचे पशुवुतोकनु छेदिञ्चॆडुवानिवलॆ नु, कलुपु तीयनिच्चिन कोलतो नेत्रमु पॆकलिञ्चुकॊनु वानि वलॆनु, स्रवा हमु दाटनिच्चिन तॆप्पनुगॊनि दरि चेरक प्रवाह वेगमु नसमुद्रमु जेरु

( 8 ) वानि वलॆनु, ई शरीरमुनु शब्दाविषय प्रावण्यमुनकु हेतुवु चेसि कर्म प्रवाह. वेगमुचे, ^भाद्यवस्था दुःखगर्भमगु संसार समुद्रं बुनं बडुटकु मिगुलजिन्तिञ्चि “शासनाच्छास्त्रं” अनियु “हर्तुुतम स्सदसतीचवि वेक्तुमीशो, मानं प्रदीपमिन कारुणिकोद छाति” अनियु “क लै कळ्ळु वेदमुं नीतिनूलुं कर्पमुं चॊर् पॊरुळ् तानुं मत्तॆनि लैकळुं वानवर्कुं पिऱर् क्कुं नीर् मयिना लरुळ् चॆय्” अनियु, परमकृ पचे शास्त्र प्रदानमुचेय, नन्दज्ञाना न्य ज्ञान विपरीतज्ञान प्रतिप त्तिचेसि “ईश्वरोहमुहम्भोगी सिद्धहं बलवा सुखी, आढ्याभिजनवा नस्मि,कोन्यो प्ति सदृशोमया” अनियु “योन्यथा सन्तमात्मान, मन्य धा प्रतिपद्य तॆ किं तेन न कृतं पापं,चोरेणात्मापहारिणा” अनुप्र कारमु, अखिल पाप हेतुवै स्वस्वातन्त्य्र रूपमगु आत्मापहारमु जेसि अनादि कर्म वासना दोष दूषि तान्तः करणुलै, अपदे प्रवृ त्तुलैयुण्डुट निरीक्षिञ्चि ताने विच्चेसि वीरल शिक्षिञ्चि रक्षिञ्च वलयु सनि रामकृष्णाद्य वतारमुलु सेय “आसुरीं योनि मापन्ना मूढा जन्मनि जन्मनि, मा मस्त्रास्य तु कौन्तेय ततो यां त्यधमां गतिं” अनियु “अवजानन्ति मां मूढाः मानुषीं तनुमाश्रितं परं भाव मजानं तोमा मभूत म हेश्वरं" अनियु, सजातीय प्रतिपत्तिचे आसुर प्रकृतुलै तन्नवज्ञ त परचि, तन्ननुवर्तिञ्चक सञ्चरिम्पगनि मृगीयुडु, ता बॆनिचिनमृगमुलगोनि, यन्यमृगमुल स्वाधीनमु चेसुकॊनुन ट्लु, जीवसजातीयुलगु नित्यसूरुल नीविभूतीयं दवतरिम्पिम्प सङ्कल्पिञ्चि, श्रीवत्स कौस्तुभ वैजयन्ती वनमालिकलनु श्रीभूमि नीळादेवुलनु, श्रीपं चायु छाळ्वारुलनु, अनन्त गरुड विष्वक्सेन प्रभृतुलनु कटाक्षिञ्चि, मीर लु ई लीलाविभूतियन्दु ना नावर्णमुल यन्दवतरिञ्चि अखिलात्मो जीवन मुचेयुडनि नियमिम्प, वारु तदाज्ञानुवर्तुलै “कलौ खलुभविष्यन्ति ना रायण परायणाः” अनियु “क्वचित्क्वचि न्महाभागा द्राविडेषु चछूयशः” अनियु “तान्रुपर्णी नदीयत्र कृतमालापयस्विनी । कावेरी चमहाभागा प्रतीचीचसरस्वती” अनुप्रकारमु ईनदुल समीप मन्दलि 2

( x ) द्राविड भूभागमन्दु नानावर्णमुललो वैष्णनो त्तमुलै वच्चि यवत रिञ्चगा, सर्वेश्वरुडुनु आध्वाराचार्युलकु “मयर् वर मदिनलमरु ळिनक्” अनि सायिञ्चिन प्रकारमु, अज्ञानान्ध कार निवृत्ति पूर्वकमुग भक्तिरूपापन्नज्ञानमु कृपचेसि, तद्वारा सर्वाधिकारनुगु द्राविड वेद तदङ्गोपाङ्ग त त्तद्व्याख्यानमुल चेतनु, श्रीवचनभूषणाधि रहस्यमु लचेतनु, सर्वोज्जीव नार्धमुगा, ई दर्शनमुनु प्रकाशिम्प जेसॆनु; अट्लुपर मकृपचे प्रकाशिम्पजेसिन ई दर्शन वैलक्षण्यमुनु चॆरुचुटकुनु, अनेकुल नु तमवलॆ बद्धसंसारुलुगा जेयुटकुनु, इन्दु प्रवेशिञ्चि, ख्यातिलाभा र्छनतत्परुलै नामरूपमुलनु धरिञ्चि, स्वरूपानु रूपवृत्ति विशेषमु लॊकटियु लेकने, स्वरूपविरोधुलु नॊकटियुत्यजिञ्चजालक, देहात्मा भिमानुलै, दुरहङ्कारग्रस्तुलै, कृष्णचिह्नमुलनु धरिञ्चि, कृष्णु नॆदिरिञ्चि न पौण्ड्रकवासुदेवुनि वलॆनु, अमृतार्थुलै देवगोष्ठिलो प्रवेशिञ्चिन रा हु केतुवुलवलॆनु, स्वकार्यपरुलै वानराकारमुनु धरिञ्चिन शुकसारणा दुलवले तिरिगॆडु, परहिंस, परदार परिग्रह, पर व्यापहार, अभिक्यु भक्षण,अ पेयपान तत्परुलैन आसुरप्रकृतुल उक्तिवृत्तुलनु, प्रमाणमु गा गैकॊनक, ग्रन्थस्थमुलगु आ वाराचार्युल वचनानुष्ठानमुलने प्रमाणमुगा गोनि, वाटिकि विरोधमुगा सर्वेश्वरुडैननु मनदशशान स्था पकुलगु ऎम्बॆरुमानारुलैननु, प्रत्यक्षमै सायिञ्चिननु, स्वप्नादुललो नियमिञ्चिननु इन्द्र वेषधारियै अम्बरीषुनि भ्रमिम्पजेयवच्चिन वानिवलॆ जे सॆडु “यॆण्णिला प्पॆरु सूयन्” ऐन सर्वेश्वरुनि मायाकार्यमनि तल चि, अप्र्रामाणिककृत्यमुलनु, शिष्टाचारमनि आचरिम्पदगदु. — * ई यतिमात्र प्रवृत्ति कैतिह्यमु. *— ऎं जॆरुनू नारुलु दश नमु निर्वहिञ्चुचु वच्चॆडु कालमन्दु,यादव प्रकाशुलु वीरिपै भवमन्तयु दॆलसियुण्डियु, मातृवचनमु चेतनु, भगव दाज्ञ चेतनु, वारिना श्रयिञ्चि, श्रीवैष्णव सिद्धान्तमुनन्दु प्रवर्तिञ्चिनदि चूचि,तत्पुत्र, शिष्युलु सहिञ्चजालक, नीदर्शनमुन अपप्रवृत्ति कलुग जेयवलॆननी .. तलचि “भक्तिरष्टविधा ह्येषा यस्मिक् म्लेच्छेपिवर्त तेसवि प्रें

(=) दोमुनिश्री माक् सयतिस्सच पण्डितः"अनुभगवदाज्ञ चेतपूर्वाचार्युलु निकृष्टवर्ण जातुल गुविलत णसम्बन्धस्वीकारमुनङ्गीकरिञ्चिन देहेतुवुगा, स र्ववर्ण साङ्कर्यमुकलुग जेसि, चरमल्लो कमुनन्दु, सर्वधर्म त्यागमुनु विधिञ्चि न दे हेतुवुचेसि “इदङ्कुरु इदम्माकार्षीः” अनु रॆण्टिनित्यजिञ्चवलॆननि,नि षिद्धानुष्ठानमुनु प्रवेशिम्पजेसि, इदि चरमधर्ममनि कॊन्नि ग्रन्थमुलनु क ल्पिञ्चि,तत्कालव र्तिकुलैन कॊण्डरासुर प्रकृतुलनु मोहिम्प जेयगा निदियर्थकाम परवशुलकु सहकारमैनन्दुन दावानलमुवलॆ व्यापिञ्चुचु रागा,आकालमन्दे ऎं बॆरुमानारुलु कॊन्दरिनिपट्टि शिक्षिञ्चि, ‘ग्रन्थमुलनु तीसिचिञ्चि दग्धमु सेसिननु, कलिदोषमु चेत तिरुगाना नाटिकि अभिवृद्धियै,शिष्टु लुगहिळासेपुदुरनि बयलु परचक, स्वगोष्ठिकनु कूलमैन वारिकि मात्रमु इदि शिष्टाचारमनि चॆप्पुकॊनुचु नीदर्शनमुनकु अनर्थकुलै तिरुगुचुरागा, पिळ्ळलोकाचार्युल कालमन्दुनु, कॊन्दऱु कॊन्नि विपरीत प्रश्नलु चेयग नन्दुमीद श्रीवचन भूषण दिव्य शास्त्रमु, भगवदाज्ञ चेनवत रिञ्चिनदनि कॊन्दरु ज्ञा नाधिकुलु चॆप्पॆदरु.. मुमुक्षुवु लैन चेतनुल काहार नियति, सहवा सनियति, अनुवर्तननियति, इविप्रधानमुलयिनवि. अन्दु; आहार नियतियन गा जातिदुष्टाश्रयदुष्ट निमि त्तदुष्टमुलनु परित्यजिञ्चि पवित्रमुलै विलक्षण परि ग्रहमुलै परिशुद्ध मुलै स भगवद्भागवत शेषमुलनु स्वीकरिञ्चुट. जाति दुष्टमनगा— “लशु नम्मद्य मांसानि,मूलकं गृञ्जनन्त था, तिलपिष्टन्तथा शिग्रुं, बिल्वं को शातकीं त था,अलाबुं श्वेत वार्ताकं विड्वनीकं तथैवच, एव मादीनि भ क्ष्याणि शास्त्रदुष्टानि येनराः, खादन्ति ते नरायान्ति, विणूत्र क्रिमि भोजनं” अनित्याज्यमुलुगा चॆप्पबडुनिषिद्ध द्रव्यमुलु, अयिते आचार प्रधानुलैन पॆरुमाळ् “नमांसं राघवोभुं के नचापिमधु सेव ते” अनि सीतावि श्लेष समयमन्दु मधुमांस वर्णनमु चेसि नारनि चॆप्पुट चे - संश्लेषदशयन्दु अनु भविञ्चिनारनि तोचुचुन्न देयनगा “धर्मसंस्थाप नार्थाय सम्भवामि युगेयुगे” अनियु, धर्मसंस्थापनार्थमु तिरुव वतरिञ्चिन अवतारमुलं दाचरिञ्चिन धर्ममु पादेयमुकादो यनगा, *

(2) पॆरुमाळ्ळु सामान्य धर्म निष्ठुलगुट चेत, क्षत्रिय कुलमुल कनुगुण मैन मांसमुलुनु, राजुलु स्वीकरिञ्चॆडु नाना सुगन्ध पुष्परस समु दायमैन मधुवुनु स्वीकरिञ्चिरेकानि स्ववर्ण विरुद्धमैन मधुमांस परि ग्रहमु चेयलेदे,वर्ण धर्मिकुलकु तारतम्यानु गुणमुगा, कॊन्नि त्याज्य मुलु कॊन्नि युपायमुलै युन्ननि यन्तयु, सत्व प्रचुरुलैन परमै कान्तुलकु “उभेवि द्वान्पुण्य पापे विधूय" अनु वचन प्रकारमु भ गवदनुभव व्यतिरिक्तमुलु त्याज्यमुलुगा जेयुटतप्प उपा चेयमन कूडदु “ब्राह्मणस्य, मधूक मैकवं ताळं खार्जुरं ‘पानसं तथा, द्राक्षं मधुज मारिष्टं, मैरेयं नाळिकेरजम्, इत्ये कादशमद्यानि निषि द्धानिद्विजन्मनां, सुराम्बु मृत गोमूत्र पय सामन्यतम मग्निस्पर्शा दाहकशक्तिङ्कृत्वापी त्वानुरणात् शुद्धिं प्राप्नुयात्" अनुपकारमु सत्वस्त्रचुर मैनब्राह्मणत्वमुन केमरणान्तमुलै ननिषिद्ध द्रव्यमुलु, सत्व निष्ठुलै ग्राम कुलादि व्यपदेशमुलु लेक सर्व वर्णाश्रम विलक्षुणुलै भग व देकव्यप देवव्युलैन परमै कान्तुलकु तलञ्चने कूडदु,निन्द्यमुलै न यीनिषिद्ध द्रव्य स्वीकारमु वर्णमुनु पट्टिये निषिद्धमे गाक “द्रव्यं निन्द्यसुरादि दैवतमति तक्षुद्रञ्च बाह्या ग मो, दृष्टिर्देवल काच्च देशिक ज ना धिक् धिक् धिगेषाङ्क्र्मः” अनि, उद्र देवता विषय बाह्यागम प्र्रव र्तक निषिद्धकृत्यमु लगुटचे शिष्ट गर्हि तमुलैनवि “यजन्ते सात्विकादे वाक्"अनि देवतलन्दरु सात्विकुलकु पूज्युलनि, पॆरुमाळ् रुद्रेन्द्रा दुलनु अव तारमुल यन्दा राधिञ्चिनारनि, अनन्याशेषत्वा कारष ट्कमुलचेत पिराट्टितो सममैन परिशुद्धात्मलकु, देवतान्तर भजनमु चे यकूडदु; मरियु नव तार प्रयुक्तमुलैन मानुष चेष्टितमुलुदृष्टां तमुल य्यॆ नेनि, ब्रह्म जन्ममैन रावणुनि संहरिञ्चिनाडनि ब्रह्महत्यादुलु नु,कृष्णुननु सरिञ्चि परहिंस, परदार परिग्रह, अभक्ष्य भक्षण, अ पेय पान,अकृत्य करण,कृत्याकरण, परद्रव्यावहारादुलुनु, उपाचेय म गुटकु संशयमु लेदु गान, महा पातकमुलुनु प्रपन्नधर्ममुलै प्र वर्तिञ्चवलसिवच्चुनु गान, नट्लु चॆप्पुटयुचितमु गादु.अवियट्लुण्ड,चरम

(+) श्लोकमन्दलि प्रथमपदमन्दु सर्वशब्दमुनकु सङ्कोचमु राकुण्डुनट्लुनिवृत्ति रूप धर्मत्यागमुनकै परिग्रहिञ्चॆद मण्टि मेनि, अनन्यार्ह शेषत्व स्व रूपुडैन तननु, नीखिल हेय प्रत्यनीक कळ्याणैक तानुडैन सर्वेश्वरुनि, त्रिपाद्वि भूतीयन्दु - “येऱुलगुं तनिक्कोल् चॆल्ल कुऱुमत्तेवर् कुणाङ्गल् कैदॊअयॆऱन्दरु?" उण्डॆडु वैकुण्ठ नाधुनि प्र्रापिञ्चॆ डु परम पुरुषार्थ फलमुनु चूडग, अपडे प्रवृत्ति चॊरबडुटकु अव काशमु लेदनुट मुमुक्कु पडिलो परिहृतमैनदि “उच्छिष्ट मपिचामेध्यं भोजनं तामस प्रियं” अनु वचनरीत्या अमेध्य वस्तुवुलु तामसुलके गाक सत्वनिष्ठुलकु त्याज्यमुलैयुण्डुनु, त्रिगुणाधी नात्मक क्रिया धीन चे तनुलकै ते,गुणानु गुणमुगा त्याज्यमु लुपायमुलुगा नुन्दुनु, “सर्वं खल्विदं ब्रह्म" अनि समस्त वस्तुवुलुनु, ब्रह्मात्मकमनि तलचे डु अधिकारुलकु, त्याज्यमैनवि कल वोयनिन, वीडु त्रिगुणात्मकमैन प्रकृ तिनि विडिचि मुक्तुडैन वॆनुकने, तदीयत्वा कारमुचेत लीला विभूतियन्त यु ‘अनुभाव्यमगुनु; प्रकृति विशिष्टुडैयुण्डियु “मयर् वरमदि नल मरुळ प्पॆत्त” आडिवार्ल वण्टिवारुनु, प्रह्लादारि वाक् वण्टिवारुनु अप रोक्षज्ञानुलै, समस्त वस्तुवुलयन्दु सर्वेश्वरुनि साक्षात्करिञ्चि, विषश स्त्राग्नुलु मॊदलै नविति कूल्यमुलुगाक, नन्नियु ननु कूलमुलुगा सर्वसमुले, पृथिव्यादि भूत भौतिकमुलयन्दु, मरियु निन्दुगल चेतनाचेतनमुलयन्दन्तट व्यापिञ्चिन वाडतडे यनि, सर्वेश्वरुनिकि यिवि यन्नियु प्रकारतया शेषमै युण्डुट ननुसन्धिञ्चरे गानि ब्रह्मात्मकमुलनि ल शुनगृञ्जनादुल ननुभविञ्चलेदे. कानी ब्रह्मात्मक मनि मुमुक्षु वुलकु प्राकृति हेय वस्तुवुलु पाडेयमु अनगूडदु, आहारशुद्ध सत्व शुद्धिः सत्वात्सञ्जायते ज्ञानं, ज्ञानान्मोक्षमयि नन्दुन" ज्ञान विरोधवस्तुवुलु त्याज्यमुलु “मयर् वरमदिनल मरुळ प्पॆत्त” आर्रिवार्ल फै ते“उण्णुं शोरुपरुगुनीर् तिण्णुं वॆत्तिलयु मॆल्लाङ्कण्ण नॆम्बॆरुमान्" अनिधारक पोषक भोग्यादुलन्तयु नतडेमैयुण्डॆन दिलेनि मुमुक्षुवुलकन्दरिकी सत्वो दि क्तवस्तुवुले परिग्राह्यमुलु कावुन, जाति दुष्टमुलु त्याज्यमुलु गानुण्डुनु.

( F ) आश्रयुदुष्टमनगा_अभिश स्तपतित चण्डालाभिमान गूषितमु लै नवि. निमि त्त दुष्टमुलनगा— श्राद्धशान्त्यादि निमित्तमुल वलन वच्चु नवियुनु, केशोच्छिष्टा पकृष्टस्पर्श दुष्टमुलुनु इवि मूडुनु परित्यजिञ्चुट आहारनि यति यनुनदि. सहवास नियतीयनगा - देहात्माभिमानादुलु, देव तान्तर प्रयोजनान्तर साधनान्तर परुलु स्वतन्त्य्रुलु मॊदलैन प्र तिकूलुलनु चूचु नॆडल सर्पादुलनु चूचिनट्टुलोदिगि ज्ञा नानुष्ठानमुलु गल परमार्तुलतो सहवसिञ्चुट. अनुवर्तन नियति यनगा- अर्थार्जना दुलकै राजद्वारमुल यन्दुकाचि संसारु लनुवर्तिञ्चि तिरुगक दृष्टमु कर्माधीन मगुटचे नन्दुकु विस्मय पडक सदाचार्यानु वर्तन परुडै युन्दुट. इट्लुज्ञा नानुष्ठानसम्पन्नुडे सदाचार्युडनि चॆप्पदगिनदि. ज्ञानहीनुडु अन्धकु अन्धकुनिवले अनुष्ठान हीनुडु पङ्गुवुवलॆ ज्ञानानुष्ठा नमुलु रॆण्डु कलिगि युण्डुटचे तानुनु तन्न नुसरिञ्चिन वाडुनु दरि जेर वच्चुनु शरणागतुडैन मुमु तुवुकु विधि नि षेधमुलु रॆण्डुनु त्याज्यमु लैयुण्डगा रजस्तमस्सुल वलन चलिञ्चि “अधर्मं धर्ममितिया मन्यते तमसावृता ।.सर्वार्धा न्विपरीतांश्च बुद्धि स्सा पार्थ तामसी” अनिचॆ प्पॆडु प्रकारमु यथार्धमु निरूपिञ्चक विपरीतानु स्थानपरुडै अचेयितरुल कुपदेशिञ्चि “श्रुति स्मृतिर्ममैवाज्ञ यस्तामुल्लङ्घ्य वर्तते, आज्ञाच्छेदीम मद्रोहीमद्भक्तो पिस वैष्णवः” अनु प्रमाणरीत्या भगवदार्ध रूपमु लैन दुष्प्रवृत्तुल चेत भगवदनभिमतुडै तानु नशिञ्चि तन्ननु सरिञ्चिन शि ष्युनि नशिम्पजेसि तन्नुचूचिन यितरुललो तन्ननु वर्तिञ्चि कॊन्दरुतुन्न नादरिञ्चि कॊन्दरु नशिञ्चेटट्टु अपधे प्रवृत्तुडै तन्नु आचार्युनिगा नभि मानिञ्चि ख्यातिलाभ पूजानु वर्तनमुल नपेक्षिञ्चि विपरीत प्रवृत्तुलैन शिष्युलनु चेर्चुकॊनि वारिदुरभिमान दूषित द्रव्यमुनु परिग्रहिञ्चियं दुचे देहयात्र नडिपिञ्चु कॊनुचु अहङ्कारार्थ काम ‘परवशुलैन मू रुलन्दरु शिरोमुण्डनमु सेसिकॊनि करचरणादुल जक्कग शुद्धि चेसुकॊ नि वस्त्रमुल जक्कगा नुदिकिमॊलनु सु सङ्गतमुगा धरिञ्चुकॊनि द्वादशो र्थ्वपुण्ड्रधारुलै तिरुमणि वडमुलनु तिरु पवित्रमुलनु धरिञ्चि पवित्र (-)

( १० ) पाणुलै अध्ययनाध्या पनमुलु कलिगिन वारै वेश्या लङ्कारमुल वलॆ सकलजन मनोहर वेषधारुलै अहङ्कारममकार गृहक्षेत्रदारा पुत्रादि सक्तुलै राग द्वेषयुक्तुलै अर्थार्जन तत्परुलै वैष्णवनामरूप मुलु कलिगिनवारै यथापूर्व निषिद्धानुष्ठान रतुलै बद्ध संसारुलै कर्मशून्युलै मेमे विलक्षण वैष्णवुल मनियु ज्ञानाधिकुलमनियु अहं करिञ्चि सामान्य विशेष शास्त्रमुलु रॆण्टिकि तप्पि नडि चॆडु उभय भ्रष्टु लननुवर्तिञ्चुमनि यॆवरैननु चॆप्पुदुरा ! वञ्चनार्थमुगानैननु नामरू पमुलुण्डुट चेत तदनु गुणमात्रमु किञ्चित्करिञ्चि निन्दिञ्चक “अव मा यङ्कडीरदरिं तरिं तोडुमिने’ अनि आड्रिवारानतिच्चिन प्रकारमु परुगु लिडि पोवलयु. स र्वेश्वरुडु लीलार्थमुगा जेसॆडु कृषिनिदूषिञ्चिति मेनि यदी यु लीलालोलुडैन वानि कनिष्टमैनन्दुन वारिनिनिन्दिञ्चक प्रणिपातादुल चेत सविनयमुतो अट्टिवार्ल सह वासमुनु दूरमुग” वर्जिम्पवलयु. पॆरियवाच्चां बिळ्ळ गारि सन्निधिनि नॊक श्रीवैष्णवुडु दण्डमु समर्पिं चि, स्वामी! मेमु लीलकु विषयमो? कृपकु विषयमो? यनि प्रश्न से यग, देहमुनु बट्टि युण्टि मेनि लीलकु विषय मगुदुमु, आत्मनु बट्टि युण्टि मेनि कृपकु विषय मगुदुमनि प्रत्युत्तरमु निच्चिरि. इन्दुचे “त्व बांसरुधिर स्नायु मेदोमज्जास्थि संहता, देहेचेत्प्रतिमा E मूडोभ वितानर केपिसः” अनु वचन प्रकारमु देहाभि मानियै तैल घृतादुल चेत देहमुनु वृद्धि जेसि विषय प्रवणुलै देहानु बन्धिकुलैन भार्यावु त्रादुलयन्दु अनुरक्तचित्तुलै शास्त्र वश्युलुगाक स्वैर सञ्चारु लै रेनि लीलाविषयुलै पोवुदुरु; आत्म स्वरूपमुनकु मात्र मनुरूप मुगा आकार त्रयसम्पन्नुलै अर्ध पञ्चक तत्वज्ञुलै हेयोपा देय मुलु तॆलिसि स्वरूपविरोधमुलैन प्राति कूल्यमुलन्तयु द्यजीञ्चि तिलतै लवद्दुर्वि वेचमैत्यजिञ्चकूडनि तन देहमुनु चूचिन शत्रुवुनु चूचिनट्लु भयपडि अट्टि डेहमुनु वृद्धि जेयक नियताहारमुलनु सत्ताधारक मात्रमु स्वीकरिञ्चि शास्त्रवश्युलै निरहङ्कारुलै प्रवर्तिञ्चि रेनि कृपा विषय मगुदुरनि सायिञ्चिनन्दुन सदाचार्य वरणमु जेसि तदुपदिष्ट

(on) मन्त्रार्ध ज्ञाना नुष्ठान सम्पन्नु लयि लेनि मुक्ति योग्यु लगुदुरु. ईयाचार्य वरणमु जेसॆडि यधिकारुलु प्रथमु प्रपन्नुलनियु चर म प्रपन्नुलनियु द्विविधमु . मॊदटियधिकारि स्वाचार्युलानतिच्चिन प्रका रमु भागवदत्यन्त परतन्त्रुडै तदेक प्रवणुडै “शेलेय् कण्णियरुं पॆ रुञ्चॆल्वमुं नक् मक्कळुं मेलात्ताय् तक् डै युमव रे" अनियु “वा सुदेवस्सर्वम्" अनियु चॆप्पेडु प्रकारमु आळ्वार्लवलॆ उण्डुवारु. रॆण्डव यधिकारि आचार्यु दुपकरिञ्चिन भगव द्विषय वैलक्षण्यमुनु चक्कगामनस्सुन धरिम्पजेसि इट्लु परम विलक्षण मैनवस्तुवु नुपकरिञ्चिन नु हॆूपकारमुनु चिन्तिञ्चि इन्दुकु प्रति मनमेमि चेयगल मनिखिन्नु लै “मातापितायुवतय स्तनयाविभूतिस्पर्वं" अनि अविदितविषयान्तरु लैतदित रान्य देव तागन्धदूरु लैमधुर क वुलव लॆउण्डुवारु;इरुवुरिकि पर्व भे दमुतप्प प्रातिकूल्यनिवृत्ति मॊद लैनयधि कारविशेषमुलन्तयु ना पेक्षित मुलु गानुण्डुनु, अयिते भगवदा श्रयणमु धुर्लभमु. इवि सुलभम निचॆप्पुटकु कारण मेमनगा नॊकयर्थमु श्रुतमय्यॆ नेनि तॆलुसु कॊनद गिन ज्ञानमुनु, अनुष्टिञ्च तगिन श क्तियु लेनि बधि राद्ययोग्युलकुनु कार्य करमगुननियु शास्त्रगम्युडु काक चतुर्गम्युडनियु वीडु अप थॆस्रवृ त्तुडय्यॆ नेनि रुचिचूचि अनुमति प्रदानमु जेसॆडु वानिवलॆगाक मरणां तमुगा निग्बन्धिञ्चि दिद्दुपाटु जेसि वानिकिष्ट विनियोगाहुनिगा जेयुननि तलचि सदाचार्यानु वर्तनमु अमोघमनि चॆप्पम्बडिनदि. . इन्दुकै तिह्यमु - ऎम्बॆरुमा नारुल सम्बन्धमुगलवारैन अरङ्गमा एगै यनुनॊकरु विषय प्रवणुलै वर्तिञ्चुनदि चूचि बहुशः शिक्षिञ्चि गीता ध्यायमुलुपदु नॆसॆमिदिनि पाठमु चेयिञ्चि अन्दुलयर्थ मु मनस्सुन धरिं प्रजेसि निद्राहारमुलु तॆलियकुण्डुनटुल विनीतुनि गाजेसि कृपापरतन्त्रु डगु नट्लुकृपचेयलेदा! वीडु अवनीतुडैननु दिद्दिर क्षिम्प शक्तुडनुनदि सत्य मु. प्रथम चरमाधिकारुलयनुष्ठानमुली प्रकारमनि मनपूर्वाचार्युल उक्त्यनुष्ठानमुल चेत परिहृतमुलै युण्डगा ई यधिकारुलगु कॊन्दरु भगवदाज्ञा रूपमुलैन वैदिक मर्यादल नतिक्र मिञ्चि तद्विरुद्ध मु लैन दु

(10) प्र्रक्रॊत्तुलनु अकृत्यकरण कृत्याकरण अभक्ष्य भक्ष्मण अपेयपान अस ह्याप चारादुलु चेयुचु निवि आचार्यमुखोल्लासमनि भगव दनभिमतं लै अप थॆस्रवृत्तुलै तमरिनि आचार्युलुग नभिमानिञ्चि ख्यातिलाभ पूजानुव र्तवमुल न पेक्षिञ्चि विपरीत प्रवृत्तुलैन शिष्युलु जेर्चुकॊनि वारिदुरभिमा नदूषितद्रव्यमुनु परिग्रहिञ्चि यन्दुचे देहयात्र नडिपिञ्चुकॊनुचुं डुनदिगाक नाधयामुन यतिवर कूरनाध गोविन्द भट्टारक लोकगुरु वर वरमुनि प्रभृतुल वचनानुस्थानमुलकु विपरीतार्थमुलु कल्पिञ्चि ता मु ज्ञा नाधिकुलमनियु चरमोपाय निष्ठुलमनियु जॆप्पुकॊनुचु भगव दाज्ञा कैङ्कर्य शून्युलै तिरुगुचुण्डॆदरु. उडयवरुलु सायिञ्चिनगीता भाष्यमन्दु ज्ञा नाधिकुलुनु लोकसङ्ग्रहार्थमु कर्ममनुष्ठिञ्चवलयु ननि यु “नमेपार्था स्तीक र्तव्यं त्रिमुलो केषु किञ्चन, नानवा प्त मवाप्तव्यं व र्त एवचकर्मणि” अनियु “उत्सीदेयुरि मेलोका नकु र्यां कर्म चेदहम् सङ्करस्य चक र्तास्या मुपहन्यामिमाः प्रजाः" अनियु अकर्मवश्युडै वेद वेदान्त वेद्युडैन गीताचार्युडुनु कर्मवश्युनिवलॆ आनृशं स्यमुचेत शिष्यपु त्रोज्जीवनार्धमु तानाचरिञ्चि नट्लु भगवद्वाक्यमे प्रमाणमैनं दुन तामॊ कटि याचरिञ्चि इदि मॆम्बॆरु नूनारुलु सायिञ्चिन अनु स्थानमनि चॆप्पॆडु वार्तलनु विनि येमरक श्रीभाष्य भगन द्विषय श्रीवच नभूषणादि ग्रन्थस्थमुलैन अर्थ विशेषमुलकु बूर्वोत्तर विरोध पर स्पर विरोधमुलु लेनट्लु चक्कग निदानिञ्चि अर्थनिश्चयमु जेसॆडु परम वैदिकुलैन यधिकारुल उक्त्यनुष्ठानमुले उद्देश्यमनि यॆञ्चि “कालालुं नॆञ्जऱियुं कण् शुलुं" अनि आळ्वार्लु वलॆ मुक्त प्रायुलु तप्प प्रकृ ति विशिष्टुलै अन्न पानादुल चेत देहमुनु धरिञ्चि युण्डॆडु दृप्ताधिका रुलन्दरु “मयर् वरमदिनल मरुळ प्पॆत्त" आडिवार्ल दिव्यप्रबन्धमुलं दुनु तदग्धविशदीकरणमु लैन श्रीवचन भूषणाद्यखिल रहस्यमुल यन्दु नु संसारिचेत नोज्जीवनार्थमुगा विधिञ्चबडिन मर्यादल नतिक्रमिञ्चक वेद शास्त्र विरुद्धमुलयिन दुरनुष्ठानमुलनु चक्कग बरित्यजिञ्चि आनृ शंस्यं मुचेत परिगृहीत मैन विहित कर्ममुलयन्दु उपायत्व बुद्धिनि महा 3

(03) ‘पात कादुलवलॆ ‘‘सवासनमुग विडिचि यधोचितमुग भगवदाज्ञारूप कैङ्कर्यमनि यनुष्टिञ्चवलयु. ရ अदि मन्त्रार्थज्ञा नमुचेत त्याज्योपायमुलु तॆलिसि देहाभि मानादु लु परित्यजिञ्चि शेषत्व पारतन्त्य्र कैङ्कर्यमु लङ्गीकरिञ्चि प्रवर्तिञ्चिन यॆडल स्वरूपसिद्धि कलिगि भगवदनु ग्रह पात्रुलै मुक्तियोग्युलगुदुरु तदनुरूपानुष्ठानमुलु लेक मन्त्रार्ध काल क्षेपमु नित्यमु शताभि षेक मुजेसिननु नित्यसंसारुलै पोवुदुरनि भट्टरु सायिञ्चुचुन्दुरु. प्रबन्ध मुलु सेविञ्चि नन्दुकु फलितमु अन्दु सायिञ्चिन प्रकारमु तॆलिसिकॊ नुटकुनु आनुष्ठिञ्चुटकुनु शक्तुलैनगानि, वैष्णवत्वसिद्धि कलिगि “तऱुवप्पाडि ‘याडवल्लार् वै कुन्द मेरुव रे" अनु प्रकारमु मुक्तुलगुदुरु. केवलपाठ मुमात्रमैन यॆडल “दर्वीपाकर संयथा” अनियु “चतु र्वेदधरो विप्रो वासु देवन्नविन्दति ! वेदभार भराक्रान्तस्सपै ब्राह्मण गार्दभः" अनियु “भागवतस क्के वेदार्थ ज्ञानादिक फै युडयवर् कुङ्कुमम् शुमन्द कऱुतैयोपाति” अनु श्रीवचन भूषण वाक्य प्रकारमु माकु नालायिरमु वच्चुनु मूवायिरमु वच्चुननि यहङ्करिञ्च डमुनकु हेतुवै अप्रयोजकमै पोवुनु “पाठादेव प्रशमिततमः” अनि चॆप्पबडियुन्न चे यनगा शब्धाधळा ज्ञानमु लेक पोवुटचे हेयो पादेयमु लिवियनि तॆलिसि व्यवहरिम्प योग्यत लेनन्दुन तमोनिवृत्ति कानेरदु. अयिते इट्लु चॆप्पुट तत्प्रभावपरमु “कूरुतल् वल्लारुळ रेल्. कूडुवर् वै कुन्दमे” अनि ई पदि पाशुरमुल ननु सन्धिञ्चु वारु मु क्तुलगुदुरनि सायिञ्चिरनि आपदि पाटल ननु सन्धिञ्चि तद्विरुद्धमैन भागवताप चारादि प्रवृत्तियन्दन्वयिञ्चि रेनि मुक्तुलु कानेररु. प्रति कूल निवृत्ति कलिगिनचो पाठमे चालुननि चॆप्पिननु चॆप्पवच्चुनु गान ई पदीनि सेविञ्चि नारनुनदि तदग्ध ज्ञान तदनु रूपानुष्ठान पर्यन्तमु विवक्षितमु. “म्लेच्छनुं भक्तनानाल् पावन तीर्ध प्रसाद नामॆन्नु” परमविलक्षण सम्बुध स्वीकारमुनु जगद्विदितमुगा भगवदाज्ञा सिद्धमनि निर्भयुलै

(08) ग्रन्धस्थमुलुगविधिञ्चॆडुपूर्वाचार्यु लॊक रैननु ऒकरहस्य ग्रन्थमुलो नैननु भगवत्प्रपन्नुडु अहङ्कार निवृत्ति कॊऱकुनु सर्वधर्म परित्या गमुनकुनु कलञ्ज भक्षणादुलु जेयुमनि चॆप्पियुण्डलेदे चॆप्पक पोयि ननु दूषणमु लेक पोयॆनेनि ग्रन्थमुलयन्दु क्तमैन अहङ्कार निवृ त्तिकि नि विलक्षण वर्तनमुनकु नुपयुक्तमुलनि चेयवच्चुने यनगा प्रबं धराज वचन भूषणादि दिव्यशास्त्रमुलन्दु शतशः दूषिञ्चिन अकृत्यक रणादुलु जेयट भगवन्माया प्रभावमनि यॆन्न तगिनदे गानि शिष्टा चारमनि चॆप्पकूडदु ग्रन्थस्थमुग जॆप्पिनयॆडल अ नधिकारुलु गहिञ्चि नशिन्तुरनि ऐतिह्य सिद्धमुग नै ननु सम्प्रदाय युक्तमुग नैननु प्रवर्तिं चुचुन्नारनि तलचितिमेनि पूर्याचार्य वचनानुष्ठान विरोधमुगाक युं डॆनेनि ऒप्पुकॊनवच्चुनु. अट्लुगाक वैदिक परमवैदिक विरोधमु लनेक मु लुण्डुटचेत अट्लु चॆप्पकूडदु, शास्त्रमुललोनॊक परमार्धमु चॆप्पि रेनि अन्दु क पेक्षित मैन अङ्गोपाङ्गमुलु ऐतिह्यमुलचेतनु सम्प्र दाया दुलचेतनु सङ्ग्रहिञ्च वलयुनु इन्तियकानि सकल शास्त्रदूषितमु लै शिष्ट गहिळातमुलै न तदर्धमु लुपदेश परम्परा प्राप्तमुलनि ग्रहिञ्च कूडदु. इट्लु शास्त्रमुलचे तॆलिसिकॊन वलयुनो, रजस्तमो द्रेकमुलै “अत एवाहारदोषं ज्ञान विरोधि" यनु न्याय प्रकारमु अर्ध पञ्चक ज्ञानविरोधमुलै जातिदुष्टमुलै प्राकृत स्पृष्टदुष्टमुलै अत्यन्त हे यमुलै लोक साधारणमुग नन्दरु परित्यजिञ्चॆडु निन्द्यमुलैन निषिद्ध द्रव्यमुलु आकारान्तरमुल चेत कूडुननि आसुर प्रकृतुलकु तोचुनदि तप्प विशेषशास्त्र वश्युलैन शिष्टजनमुलकु तोचनेरदु. अ नधिकारुलु X र्हिन्तुर ने. भयमुलेक विलक्षण जन्मवैष्णवानु वर्तन तीर्थ प्रसादस्वीकार मुलु विधिञ्चॆडु अधिकारुलु ई निषिद्धमुलनु सहित मुपदेशिञ्चि रेनि अधि कारि भेदमुचेत कूडुननि तोचुनु कदा! इदि अवै दिकुलकु सयितमु विरु द्धमगुना चारमुक दा!मऱियुनिदि बाह्य मतस्थुलकुआग मोक्हा चारमुलु गानुण्डवच्चुनुगानि भागवत्प्रवृत्ति विरोधिस्व प्रवृत्ति निवृत्ति विधिञ्चिन दे हेतुवु जेसि अवि विलक्षुणुल कङ्गीकार मण्टिमेनि शास्त्र परिग्रहमै ध

(nx) ननु भगवदुक्तियैननु प्र्रार्तन शिष्टाचारमैननु ऒकटियु लेनि बौद्धमतस्थु लवलॆ आभासोक्तुलचे विपरीतार्थमुलु जॆप्पुकॊनुचु भगवन्माया कल्पित मुलगु कॊन्नि प्रत्यक्षमुलनु जूपि भ्रमिम्पिञ्चि तिरिगेडि कॊन्दरि अमा णिकुल उ क्त्यनुष्ठानमुलु उज्जीव नेच्छ गलवारिकि प्रमाणमुग ग्रहिञ्चकू डदु. अदियेमि वारुस्वतन्त्य्रमुग नॊक यनुष्ठानमुनु कल्पिञ्चलेदे “ध र्मज्ञ समयः प्रमाणं" अनियु “यद्य दाचरति श्रेष्ठ स्तत्त देवे त रोजनः" अनु न्यायमुचे शिष्टाचारमुने प्रमाणमुग नङ्गीकरिञ्चि “आचार्यस्य प्रसादेन मम सर्वमभीप्सितम् । प्राप्नुयामिति विश्वासोय स्या व स्ति स सुखी भवेत्” अनि स्वाचार्य विश्वासमु चेत तदाज्ञानु वर्तनमु जेसिनयॆडल यदि यसर्ध कर मगुना यनि यण्टि मेनि स्वाचार्यात् जै यमनि यङ्गीकरिञ्चुनदि. वारु तल्लक्षण लक्षितुलै शास्त्रपाणुलै प्रबल प्रमाण परतन्त्रुलै श्रीवचन भूषणादि दिव्यशास्त्रोक्तरीत्या शिक्षिञ्चि रे नी ग्राह्यमगुनु अट्लु जेयक “तन्नॆञ्जिल् तोत्तिनदे शॊल्लि ऐदु शुत्त उपदेशवरवारै" यनि कॊन्नि विपरीतार्थमुलनु कल्पिञ्चि “अणङ्गुक्करु मरुं तॆन्नङ्गोराडुं कळ्ळुं पराय्" अनु पाशुर प्रकारमु निषिद्धम गु नीयनुष्ठानमु ले सिद्धोपायमनि शिष्टजनमुलकु तॆलियकुण्डुनटुल नॊ करि कॊकरु साङ्केत्य भाषणादुलतो जॆप्पुकॊनुचु शतान्ध न्यायमु"गा पडु कूपमुलो बडॆडु अप्रामाणिकुलनु शरणुजॊच्चि तदाज्ञ लनमु जेसिति मेनि “वोस्टॆयोडक्तोडॊऱु गलोडमाय्" अनु न्यायव कारमु इरुवुरुनु मुनिगिपोवुदुरु गान अट्टिवारि सहवासमुनु दूर मुग परिवर्णिञ्चवलयु. " दाजा परिपा आचार्युडु अहङ्कारार्थ कामोपहतुडु गाक लोक परिग्रहमु गलवाडै “साषौन्नारायणो देवः कृत्वामर्त्यमयीन्तनं मग्ना नुद्धर तेलो कान् कारुण्याच्छा प्रपाणिना" अनुवचन प्रकारमु शास्त्र पाणियै रक्षिञ्चुवाडु आशास्त्रमु गुणा नुगुणमुग बहुविधमु लै युण्डुटचे “असार मल्पसारञ्च सारं सारतरं त्यजेत् । भजेत्सार तमं शास्त्रं रत्नाकर इवामृतम्" अनु वचनपकारमु असार मैन

( १६ ) A बाह्य शास्त्रमु, अल्प सारमैन पूर्वभागमु, सारमैन उत्तरथा. गमु मॊदलगु विस्तरिञ्चि चॆप्पुनवि यन्तयु विडिचि सारतरमैन विष्णुगा, यत्त्रियन्दु सारतरमुग मॊदलु जॆप्पबडु संसार निवर्तकमगु पॆरि यतिरुमन्त्रमुनु तदनु रूपा नुष्ठानमुलनु विधिञ्चि आथ्वाराचार्युलु ग्रन्थस्थमुलुग नानतिच्चि तामा चरिञ्चाडु पकारमुललो नॊकटियैननु तप्पक तामाचरिञ्चि वीनिनाचरिम्पं जेसॆडु वाडैतेने इरुवरुल कुज्जीव नमु सिद्धिञ्चुनदि. नीचस्पर्शमु गल गुरु मन्त्र देवतलु परि त्याज्यमुलनि आच्चाम्बिळ्ळ यानतिच्चुचुन्दुरु. अर्थस्थिति यिट्लुण्ड संसार निवर्तकमूल मन्त्रोपदेष्ट आचार्युडनि वाचामात्रमु चॆप्पुकॊनुचु “तृष्णातो ये म दन पवनोद्धूत मो हॆूर्मिमाले धारावर्ते तनय सहज ह सङ्घाकु लेच" अनुवचन प्रकारमु संसार सागरमुनन्दु मुनिगि तानु X ट्टॆक्क जालक तन्ननु सरिञ्चिन वानिनि बद्धसंसारिनिगा जेसि “पापे कृते यदि भवन्ति भयानुताप लज्जावुनः” अनुवचन प्रकारमु दुर्वासन चेत पापमु जेसिन भयमुनु अनुतापमु लज्ज मॊदलैनवि कलिगि कृपा पौत्रुडु गाक मन काचार्य सम्बन्धमु कद्दनि भयमु जॆरचि " शॆव्वाक् कोदैशॆय्कु कडॆ मुरे वाडिकैयुं पोमेन्” अनु प्रकारमु नदियु लेकुण्डुनटुल जेसि व्यभिचारि चॆप्पॆडु पति व्रता धर्ममुलवलॆ हास्यास्पदमुलै अप्र योजनमुलै युण्डुनु. वारि यन्दु पसलेक पोयिननु “विश्वासः फलदायकः" अनुवीनि दृ छाध्यव सायमुचेत मात्रमु फलप्रदमु कादोयनि यण्टि मेनि ई विश्वासमु वेद बाह्युनिकि सयितमु कलदु. “गुरपदिष्ट मार्गेण ज्ञानकर्म समुच्छयात् । मोËबन्ध विर क्तस्य जायते भुवि कस्यचित् " अनु नट्लु वेदबाह्युनिकिनि गुरु विश्वासमु तदुपदिष्ट मार्ग पवर्त कत्वमु नुअन्दुचे मोक्षमु तप्पदनु दृढाध्यवसायमुनु मिक्किलि कलदु प्रमा णपरतन्त्य्रुडैन वानिकि आचार्युडु शा स्त्रज्ञुडु कावलयु. ज्ञानानुष्ठान सम्पन्नुडु कावलयु सत्सं प्रदायसिद्धुडु कावलयुननु सनियन्तयु न पेक्षितमुलुगा नुण्डुनु. बाह्यमतस्थुलकु प्रमाणा प्रेक्षयॊकटियु

( nt ) लेनन्दुन आचार्यनिष्ठ मिक्किलि परिपूर्णमुगनुण्डुनु इदि कलिगिन मात्र मुचे परमपुरुषार्थ विलक्षण मोक्षप्राप्ति चॆप्पकूडदु. गुरुमन्त्र व ता भेषज विषयमुलन्दु दिव्यशक्ति कलिगि युण्डिननु विश्वासमु लेनिचो कार्यकरमुकादनि विश्वासावश्या पेक्षितत्वमु चॆप्पिनदिन्तिय कानि शुक्ति यन्दु रजत बुद्धि जेसि विश्वसिञ्चिन नदि निश्चयमु कानेरदु. ಪ ईश्वरुनि दयादि गुणमुलकु प्रकाशकमुगान स्वाश्रितुलु निषिद्धानु ष्ठानमु लतनिकि मिगुल प्रीतिगा नुण्डुननियु “दोपोयद्यपि तस्य स्यात्” अनि चॆप्पियुन्न चेयनियु, कॊन्दरु तम विद्याबलमुचे कुतर्कमुलु चॆ चॆ प्पुकॊनुचु वेदशास्त्र पुराणे तिहासादुलु कट्टलेनि कावेरिवलॆनुन्नन्दुन बाह्य कुदृष्टुलवलॆ शास्त्रविरु द्धार्थमुलु पन्यसिञ्चुचु नँदु चॆप्पबडिनदि यॊकटिगानुण्ड वेते कॊन्नि यर्थमुलनु चॆप्पुकॊनुचु तमकिष्टमै नटुल सञ्च रिञ्चुदुरु. मऱियु निषिद्ध प्रवर्तकुलु चॆप्पुट येमनिन;तिरुमन्त्रमुनन्दुस्व रक्ष णेस्वान्वयनिवृत्तिचॆप्पबडि युन्नन्दुन निषिद्धमुलु कूडदनि त्यजिं चिन यॆडल स्वरक्षणॆस्वान्वयमु वच्चुनु गान तनरक्षणमुनन्दु तन क न्वयमु लेदनि चॆप्पॆडु मन्त्रमुनकु ईनिषि द्धानुष्टान प्रवृत्तिये यद्ध मनियु तद्विवरणमुलैन द्वयमुनकुनु चरमुल्लोकमुनकुनु इदे तात्पर्य मनियु “सूक्ष्मः परनु दुर्घय सृतां धर्मः प्लवङ्गम" अनुरीतिनि सा धुवुलाचरिञ्चुनदि परम दुद्देयमैन धर्म सूक्ष्ममुगान अहङ्कार रा हित्यमुनकु हेतुवैन ईनिषि दानुष्ठानमु धर्मसूक्ष मरियु वेदशा स्त्रमुलन्दु “ब्राह्मणोवै सर्वा देवताः" अनि चॆप्पु चुण्डग महर्षुलु धर्मसूक्ष्म दर्शनमुचे अहङ्कार राहित्य जन्ममुलनि “प्रियस्साधुः” शूद्रस्साधुः” अनियु “श्वपचोपिमहीपाल विष्णुभक्तोद्विजाधिकः" अनियु चॆप्पिरिगान ईनिषिद्धानुष्ठान महङ्कार निवृत्तिकि हेतुवैनन्दुन अवश्य माचरणीयमनियु, मरियु ननेकमुलुगा विनुवारि चॆवुलकु तीक्ष्ममय्ये डु विपरीतार्थमुलु चॆप्पुकॊनुचु दार पुत्रादुलनु विषय प्र्रावण्य मुनु : अहङ्कार ममकारमुलनु विडुवजालक विडचितिमेनि स्वरक्षणे स्वा ( 3 ) ज. que

(oo) न्वयमु वच्चुननि सक लेतर परित्याग पूर्वक स्वीकारमु विध्यनुष्ठानमु लचेत चूपिञ्चॆडु आळ्वाराचार्युल प्राक्तन शिष्टाचारमुल नन्तयु भ स्ममुजेसि तिरुगुचुन्नारु. इदि भगवन्माया कार्यमनि यॆञ्च वलयु. "" प्रपन्नुनिकि अकृत्य करणादि चतुर्विध निषिद्धानुस्थानमुलुनु उपा यान्तर प्रतिपत्तियुनु प्रयोजनान्तरमुलैन दार पुत्राद्यैहिक भोगमुलुनु स्वर्गादि परलोक सुखमुलुनु स्वात्मानुभव सुखमु मॊद लगुनवि यन्तयु बरित्यजिञ्चि “शैलेय्कणीयरु, पॆरुं शॆक् वमुं नन्म क्कळुं मेलात्ताय् तण्डैयुमव रे यिनियावार् अनुनट्लुण्डवलयु. प्रपन्नुनिकि उपायासाय प्रवृत्तुलु रॆण्डुनु त्याज्यमनु नर्थमु तिरु वाय् मॊकटिनाल्गवपदि आऱवतिरुवायि मॊटियन्दु “तीर्पारैयामिनि अनि स्वापदेशान्याप देशमुल चेत सुस्पष्टमै युन्नदि. अन्दुस्वापदेशमु नसिद्धोपायमु शीघ्रमुग चेकूरनन्दुन उपायान्तर प्रवृत्तुल चेत देव तान्तरमुल ना राधिञ्चि “सोमपाः पूत पापाः” अनुप्रमाण प्र कारमु सोमपानादुल चेत निष्पापुलु कावलयुननि तदनुष्ठान प्रवर्त कुलैन साधनान्तरनिष्ठुलनु चेर्चुकॊनि उपाया नुस्थानमुन कुपक्रमिं चुसमयमुनन्दु सम्बन्धज्ञानमु पैकॊनि यध्यवसाय चाञ्चल्यमु दीरु नट्लु नीवु स्वरक्षणे स्वप्रवृत्ति यन्दन्वयिञ्च वच्चुना अनन्यार्ह शेष श्वाद्याकार षट्कमुलचेत पिराट्टितो सममैन परिशुद्धात्म स्वरूप मुनकु ‘देव तान्तर साधनान्तरमुलुनु तनि देवतान्तर नु तन्निष्ठुल सहवासमुनु स्वरू पनाशकमगु गानि प्राप्ति साधनमगुने यनि स्वरक्षणवृत्तुलनु निवारिं चुट चेत प्रपन्नुनिकि उपायान्तर प्रवृत्ति कूडदनि चॆप्पबडिनदि. प्रपन्न जनकूटस्थुलैन आळ्वार्लु “तीर्पारैयामनि” अनि तिरुवाय् मॊर्रिकि अन्यापदेशमन्दु नायकुनि प्रापिञ्च लेक आश्रीवार् नायकि मोहं गतयैयुण्डग तल्लिचलिञ्चि ईसति मोहमु निकृष्ट देवताराधन चेतनु क्षुद्र देवतलकु प्रियमैन मद्यमांसादुल चेतनु तीर्चवलॆयुननि यॆरुकल सानि यॊकतॆ चॆप्पिन प्रकारमु निषिद्धानुष्ठानमुनकु पक्रमिञ्च गा. सखि शीघ्रमुग, वच्चि अय्ययो ! दीनि प्रकृति तॆलिसिन मीरु स्वरूपनाशकमु 1 (5) नॊक

(OF) लैन निषिद्ध प्रवृत्तुलयन्दु अन्वयिम्प दगुना ईयाड कूतुरिकि क्षुद्र देवता प्रसङ्गमु कलदा ‘द्रव्यं निन्द्यसुराधि दैवतमतिकुन्द्रञ्चदा ह्यागमः" अनु वचनरीत्या तनस्पर्श मात्रमु चेत तनतो समानमुगा जेसॆडु अश्यन्त निषिद्ध द्रव्यमुलैन मद्यमांसादुल स्पर्शमुनु ईयॆ रुकलसानि मॊदलुगा गल यति क्षुद्रुलगु विपरीतार्ध बोधकुल स्पर्शमु सहिञ्चुना भगवन्नानु सङ्कीर्तनमुनु परम वैदिकुलै प्रमाण परतं त्रुलैन श्रीमहा भागवत पादरेणु स्पर्ममु तप्प वेऱकटि कूडुना! मन वैष्णव कुल मर्यादकु निषिद्धप्रवृत्तुलु चेरुनायनि “तीर्पारैयामिनि” यनि प्रारम्भिञ्चि ईमॆव्याधिनि योचिञ्चि चूडगा पार्थसारधियैनवा नि आश्रित पारतन्त्य्रमुचेत मोहं तयैनदि" इदिऎकुद्र देवता प्रसं गमुकादु वानि चिह्नमुल जॆप्पुगा ईमॆ मोहमु दीरुनु मीरट्लु चे यक विप्रति पन्नभाषिणियैन यॆरुक ल सानिमाट विनि चेयकूडनि वैष्णप त्व हानिकरमुलैन निषिद्ध कृत्यमुलन्दु अन्वयिञ्चि मद्यमांसमुल चेत ई मॆजीविञ्चुटकु इदेदिव्यौषधमनि राजस तामस देवता प्रियमुलैन निषिद्धान्नमुल चेतनु कळाहीनमै देवतौ विष्टमै यिदि आ डॆडु आटचेतनु ईमॆ मनकु लभिञ्चुना, ईमॆ रूप श्री नशिञ्चुचु वच्चुचुन्नदि, ई नीच स्पर्शमुनकु प्रायश्चित्तमुग भागवत श्रीपाद रेणुवुनु. ईमॆ मीदनुञ्चि अप्रामाणिकमैन दीनि विरुद्ध वादमुलनु वदलि वेदविदग्रेसरुलै प्रमाण परतन्त्रुलैन ज्ञानाधिकुलनु पुरुषकारमुगा गोनि, नित्य सूरि निर्वाह कुनि नाश्रयिञ्चि ईमॆ मोहङ्गतमैन व्याधिनि तीर्चुकॊनक मद्यपानमु जेसि देहमु मरचि, गीतमुलु पाडॆदु. दीनितो मीरु कूडि युडुक वाद्य मुल चेत नर्तनमाडु.ई यन्यायमुनु नेनु चूडजालनु; कण्णषि रानुदिव्य सङ्की र्तनमुलचे नी मॆयॊक्क मोहन्तमैन व्याधितीरुनु अनिनिषि द्धानु स्था नमुनु तन्निद्धुल सहवासमुनु निवृत्तिं पिञ्चुटचेत प्रपन्नुनिकि अकृत्य करणादीनिषि द्धानुष्ठानमुनु, तन्निद्धुल सहवासमुनु त्याज्यमनि चॆप्पड मैनदि. नाधयामुन यतिवर प्रभृतुल उक्त्यनुष्ठानमुल गोनि तदनु गुण

(90) सम्यगनुस्थानमु गलवारै प्राप्य प्रतिबन्धक निषिद्धानुष्ठान परित्यागपू र्वक मैन अनुष्ठानमे यितरुल कुपदेशिञ्चि दरिजेर्च गलवारैन नम्माडि वार् भूत भविष्य द्वर्तमान कालत्रय व्यवसाय ज्ञानमु गलवारै नन्दुन “श्रुतीर्नस्ट्गा स्मृतीक्लुप्ता येण पतिता द्विजाः! अङ्गानिच विकी र्णानि हावृद्धिवर्ध तेकलिः" अनु प्रकारमु कलि प्रवृद्धनुगुचुण्डगा विवरी तार्ध बोधकुलुनु विपरीता सुष्ठानमुलुनु प्रबलमैय्यॆ वर्तिञ्चुननि कटा वीक्षिञ्चि विष्णु सिद्धान्तमुनन्दु अविचॊरबड कुण्डु नटुल जेय दलचि ऎम्बॆ रुमानार्ल भविष्यदा चार्यावतारमुनु चूचि “पॊलिX पॊलिX पॊलिX” यनि तामुनु मङ्गळा शासनमु चेसि “चॆनुतो बुदुयिक् तॊण्डी रॆस्टु” वारिने मुमुक्षुवुल कन्दरिकि समाश्रयणीयुलुगा चॆप्पि मधुरकवि ना धमुनुलकु त्रिदण्ड काषायादुलतो कूडा आयवतारमुनु तॆलिय व च्चुनटुलु विशेष कटाक्षमु जेसि मनकु चरणीयुलुगा, मन कार्यमुनकु निर्वाहकुलुगा नुन्दुरनि, ई यवतारमे सर्वोत्तारकमु वीरे मनदर्श नमुन कन्तयु गुरुपरम्परामूठाभि षिक्तुलनि सायिञ्चिनन्दुन, ना धमुनुलु मॊदलु अस्मदाचार्युल पर्यन्तमु ऎम्बॆरुमानारे उत्तार काचार्युलुगानु ग्रन्थस्थमुलुग सायिञ्चिनवारि उक्त्यनुस्थानमुल ने प्र माणमुलुग नङ्गीकरिञ्चि वारिने उत्तारकुलुगा जूपॆडु अद्वितीय सद नुष्ठान सम्पन्नुलगु सदाचार्युले म हॆूपकारका चार्युलुगा बुद्धि चेसि,इतरुल कुपदेशिञ्चि “रामानुजार्यो गुरु रिति च पदं भौति नान्य त्र” यनि मरियॊक विषयमन्दलि इट्टि आचार्यत्वमुन्नदनि चॆप्पि रेनि रुचि भेदमुल चे, ननेक विपरीतार्थमुलु जॊरबडुननि आगाम्यनर्थमुनु निरीक्षिञ्चि इतर निषेधमु चेयुटचेत ग्रन्धस्थमुलैन वारि उक्त्यनुष्ठानमु लेउपा चेयमुलुगा नुण्डुनु गान, ऎम्बॆरुमानार् तिरुवडिगळे शरणमनि चू पॆडु आचार्युले “माता पिता युवतयः” “ऐहिका मुष्मिकङ्गुरुः” “इरुप्पिडं वैकुन्दं वेङ्गडं” अनु मॊदलैन नियन्तयु वारुगा तल चि सर्वोत्तारकुलैन ऎम्बॆरुमानारुले उत्तारकाचार्युलुगा नध्यवसिञ्चि “मस्य एवहि यतीन्द्रभव चितानां” अनु प्रकारमु वारुचेसिन

( sn ) चरमकाल प्रपत्तिये रक्षकमनि बुद्धि जेसि “जगदाचार्य रचिते श्रीमद्वच नभूषणे, तत्व ज्ञानञ्चतन्निस्थां देहिनाधयतीन्द्रमे"अनि प्रार्धिञ्चुचु क्रममुग नन्दु जॆप्पियुण्डॆडु सदनुष्ठानमुल ननुसन्धिञ्चु कॊनुचु अनि हस्तङ्गत मगुनटुल तदनुष्ठान सम्पन्नुलगु परमाूर्तुलतो सहवास मुचेयुचु,अहङ्कार मग्निस्पर्शमु वलॆ दग्धमु चेयुननियु, विषयस्प र्शमु विषभक्षणमु वलॆ समाप्ति जेयुननियु, भागवतापचारमु त्रिशं कुवु वलॆ कर्मचण्डालुनिगा जेसि अनन्तरमु दग्गपटमुवलॆ विरूपिगाबो वुनटुल जेयुननि भयपडि, परदोष निरीक्षणमु चेयक सर्वभूतदया परुडै आनृशंस्यमुचेत विहित कर्ममुनुलोकसङ्ग्रहार्ध मुयधोचितमु ग ननुष्ठिञ्चुचु आहारा नुवर्तन सहवास नियतुलु गलवाडै देहमं दुनु दार पुत्रा दुलयन्दुनु अनुरागमुनु वदलि प्रकृति विकारमु कलिगॆनेनि धर्मभोग बुद्धुलु रॆण्टिनि विडचि शास्त्र विहितमैन स्वदार विष यमुनन्दु कादाचित्कमुग, मूत्रोत्सर्जनमु वलॆ निवर्तिञ्चु कॊनुचु “कुलाल कीटवत्” अनु प्रकारमु कुम्मर पुरुगुवलॆ वर्तिञ्चुवाडुभग वत्तियतमुडै तदनु ग्रहमुचे चरम कालमुनन्दु अत्यन्तार्तिगल वाडै “नलमन्दमिल्ल तोर् नाडु” यनुनट्लु परमपद प्राप्तियं दानं दनिर्भरुडै युण्डुनु “कौन्तेय प्रतिजानीहि न मे भक्तः प्रणश्यति” अनु वचनरीति नीयर्थमु सत्यमु; मीरिप्पुडु दृप्ताधिकारमुनन्दु निलचिनि र्भयुलै सुखमुग नुण्डु डनि मन पूर्वाचार्युल आज्ञावचनमु. पैन सूचिञ्चिन विहित विषयमगु स्वचार गमनमु धर्मभोग बुद्दुल रॆं टिनि विडचि कादाचित्कमुग मूत्रोत्सर्जनमुवलॆनिवर्तिञ्चुकॊनुचुनुण्डवल युननि जॆप्पिनदि ईविभूति यन्दु स्वरूपज्ञानानुष्ठानमुलु लेनि संसा रुलकु नीमात्रमैननु जॆप्पक केवलमु त्याज्य मनि यण्टिमेनि अदि वार लकु नतृप्तिनि कलुग जेसि ई दर्शनमुनकु विमुखुल गुनटुल चेयुननि तलचि जॆप्पडमैन देकानी भगवदनन्य भोगतैकरूप स्वरूपज्ञानमुगल यधि कारिकि यिवि मिक्किलि त्याज्यमगुट स्पष्टमैयुन्नदि. विशिष्ट वेषविषयमगु शास्त्रमु चेविधिम्पबडॆडुस्व दारयन्दु भोगमु

(00) तादृश. शास्त्रनिषिद्धमै स्वपर विनाश हेतुवैन परदार भोगमु वलॆ लो कविरुद्धमु कानिदै, त प्त लोह प्रतिमल नालिङ्गनमु सेयिञ्चाडु. मॊदल गु घोर दुःखानु भवस्थानमगु नरक हेतुवु कानिदै, यिट्लु प्रत्यकु परोक्ष सिद्धमुलगु लोकविरुद्धत्व सरक हेतुत्वमुलु गानिवैननु यनस्य भोगत्वरूप मगु स्वरूप मुनकु विरुद्धमै “शान्तोदान्त उपरत स्तिति वीरु स्समाहितो भूत्वात्म स्येवात्मानं पश्येत्” इत्यादुल चेतनु तीरुमन्त्रादुल चेतनु उपासकुनिकि गानि, प्रपन्नुनिकि गानि तार तम्यमु -लेक इरुवरुलकु विषय भोगमु कूडदनि प्रतिपादिञ्चॆडु वेदा न्तमुन कु विरुद्धमै दोषदर्शनमुचेतनु अल्ट्रा पविषय दर्शनमु चेतनु विषय भोगमुनु परित्यजिञ्चि युडॆडु आचार प्रधानुलैन शिष्टुलचेत हेय मनि निन्दिञ्चबडिनवै अस्त्रास्त विषयविर क्त स्त्रीयुडगु नाचार्युनि कनभिम तमै आचार्यमुखकमल विकासानु भवरूप प्र्राप्यमुनकु प्रतिबद्धकमै इट्ल नेक प्रकारमुलुग नसर्दावहमै युण्डुटचे नियधिकारिकि परित्या ज्यमनि सायिञ्चबडिनवि. विहितविषय स्रुवृत्तियन्दु काममुचे गलिगॆडु भोग्यता बुद्धिनि विडचि उपासकुलगु महर्षुलु मॊदलगु शिष्टुलु पैतृक ऋणमोचक स्त्रजोत्पादनार्थमुग ऋतुस्नान दिनमुन सङ्गीकरिञ्च कपोवुटचे, भूणहत्यादि दोषमुकलदनि जॆप्पुटवलन धर्मबुद्धिचे प्र्रवर्तिञ्चुवानि वलॆ, ई यधिकारि धर्म बुद्धिचे ब्रवर्तिञ्चिननु सिद्ध धर्मनिष्ठु “डैन वीनिकन्य धर्मान्वयमु विरोधि यगुटचे, ननन्यो पायत्व रूपमगु स्वरूपमु नशिञ्चुनु; इट्लु धर्मभोग बुद्धुल चे वर्तिञ्चुट वलन अनन्य भोगत्वरूप मगु स्वरूपमु नशिञ्चुनु गान नेविधमुचेत नैन नीयधि कारिकि विहित विषयप्रवृत्ति कूडदनियु नट्लन्वयिञ्चि लेनि स्वरूपहा नी तप्पदनियु नन्दुचे परित्यजिञ्च वलयुननियु; इवि श्रीवचनभू क्षण दिव्यशास्त्रमुनन्दु पिळ्ळ लोकाचार्यु लानतिच्चिन वाक्यमुलकु श्री शैलनाधार्य परिपूर्ण कृपापात्रुलै यतिवर पुनरवतारमगु श्रीम णवाळ महामुनुलु’ आनतिच्चिन व्याख्यान सङ्कुलयन्दु परिहृतमै युन्नदि.

( आ3 ) मुमुक्षुवुलकु पूर्वाचार्युलु आनतिच्चिन यिङ्कॊक परमार्थमुकल दु. अवि यॆव्वियनगा ईयात्म गुणमुलन्नियु कलिगिननु मनकु यिविक लवनियहङ्करिञ्चि रेनि नहुष नृग ययातुलयज्ञ दान तपस्सुल वलॆ आत्मगुणमुलन्नियु व्यर्धमुलै वारुनु भगवन्नि ग्रह पात्रुलगुदुरु. कनु क तन्नुनित्यसंसारुल कयिननुनिकृष्णुनिगननु सन्धिञ्चुकॊनुचु निरहङ्कारि यै वर्तिञ्चवलयु. इप्परमार्धमु तिरुवुळ्ळमय्ये “नीशने नि रै जॊन्नमि लॆ” यनियु “अम र्यादः क्षुद्रःयनियु “ततो निकृष्टे”यनियु “पापा नाम्प्रथ मोस्म्यहं” अनियु “वृत्यापशुः” अनियु मन पूर्वाचा र्युलन्दरनु सन्धिञ्चुकॊनुचु नुण्डुट प्राप्तमै युण्डगा भागवतुल यन्दु अहङ्करिचि तानु वारितो समुडनियु वारिकण्टे दानधिकुडनि यु तलचॆनेनि आत्मनाशमगुनु. 3 इक भागवतानु व र्तनक्त्रममु, पिळ्ळलो काचार्यु लानतिच्चिन प्रकारमु भागवतुलु सत्का—रयोग्युलनियु, सहवास योग्युलनियु, सदानु भ वयोग्युलनियु त्रिविधमुग नुन्दुरु; अन्दु सत्कार योग्युलनु नारु नामरूप प्रधानुलु “ये कण्ठलग्न तुलसी नळिनाक्षमाला, ये बा हुमूल परिचिह्नित शङ्ख चक्राः। ये वा ललाट फलके लसदूर्ध्वपुं ड्रास्ते वैष्णवा भुवन माळु पवित्रयन्ति” अनु प्रकारमु भगवन्नाम मुलनु चिह्नमुलनु धरिञ्चियुण्डुवारु “चोरो प्यवध्यःश्वपचोप्यदू व्यः ऋण्यष्यवीड्यो पशुरस्य बाध्यः । योह्यङ्कि वैष्णव लाञ्छ नेन, पूज्यश्च विष्णोः पतिमासमानः” अनुवीरि जन्मवृत्तमुलु यॆट्लुण्डिननु अवमति चेयक शक्त्यनु गुणमुग किञ्चित्करिञ्चि भगव द्विग्रहमुनन्द पचारमुनकु भयपडुनटुल आविषयमन्दुनु भयपडि अर्घ्यपाद्यादु लचेत तिरुवुळ्ळमु सुप्रसन्नमगुनटुल नाराधिञ्चुचु ब्रवर्तिञ्चवलयु; अवमति चेसि रेनि “मद्भक्तं श्वपचं ना पि निन्दां कुर्वन्ति ये सराः, प दृकोटि शतेनापि न क्षमामि वसुन्धरे” अनुवचनप्रकारमु भगवन्नि हपात्रुडै “अनाचाराक् दुराचारानक्षा नाक् हीनजन्मसः । मद्छ शाक्. शोत्रियोनिन्द सद्य श्चण्डालतां वजेत्" अनुवचन प्रकार

(Y) मु कर्मचण्डालुडै पोवुनु गान, जन्मवृत्तमुल चेत यॆट्टि हीनुलैननु ब्रह्म हत्य वच्चुटकु, शिखायज्ञो पवीत धारणमु चालिनट्लु, अपचार मु घटिञ्चुनुगान, वारि नवमतिचेयक किञ्चित्कारमु चेतनु, स्वनै च्यो क्तुलचेतनु सन्तोषिम्पजेसि यॊदिगि वर्तिञ्चवलयु. सहवास योग्युलनु वारु ज्ञानप्रधानुलु “अपगतमदमानै रन्त्यमोपायनि प्लै, तपरमा दैजा रथ= कामान पेशैः, निखिलजन सुहृद्भि ्नर्जितक्रोधलो भै र्वरवरमुनि भृत्यैरस्तु मेनित्ययोगः" अनु प्रकारमु त्याज्योपाय विवेकज्ञान परिपूर्णुलै, त्याज्यमुलनु परित्यजिञ्चि, उपायमुलनु परिग हिञ्चि, चर मोपायनिष्ठुलैन दृप्ताधिकारुलु, सहवासमु चेयुटकुनु “बोधयन्तः परस्परं” अनु वचनप्रकारमु ऒकरिकॊकरु प्रकृतिसम्बं धनिबन्धनमुग, कॊञ्चमैननु कालुष्यमु राकुण्डुनट्लु बोधकुलगुटकु योग्युलु. सदानुभवयोग्युलनुवारु, अनुष्टान प्रधानुलु, वारलॆवर नगा, त्याज्य भूमियैन ई विभूतियन्दु जिज्ञासगलिगि भगवदनुभव लाभमुचेत परमार्तुलै बालोन्मत्तपिशाचाविस्टुलवलॆ, तम देहमु म अचि यॊक चोटनुण्डक, संसारुलनु चूडजालक “इवियॆन्नवुलकियर्कॆ कॊडुवुलशङ्का प्टेले” अनि वीरलतो निच्चटनुन्दुस्थिति, “ वरंहुतवहज्वा .“ लापँजरान्तव्यवस्थितिः" अनु प्रकारमु अत्यन्त मसहमै दिवारात्रुलु निद्रमानि, बाष्पाकुललोचनुलै, लज्जविडचि तिरुनाममुलुजल्पिञ्चुचु, रो दनमु सेयुचु, नव्वुचु, पाडुचु, मोहिञ्चुचु, दीर्घ निश्वासमु चेयु चु, छातुलनि लौकिकुलुनव्वुनट्लु सञ्चरिञ्चुचु, सुखदुःखमा नावमाननिं दास्तुति, शत्रुमित्रलोष्णकाञ्चनसमुलै जगत्तुनन्तयु भगवदात्मकमु गा भाविञ्चुचु, सम स्तवस्तुवुलयन्दु, पाकूल्यनिवृत्तिकलिगि सकलमुभ गवदात्मकमुगा दर्शिञ्चुचु, तत्पा प्तियन्द पेक्ष चे, अनुत्तमभुक्तिमु क्तुलनु तृणीकरिञ्चि यन्दु चेवानिकि क्षणमैननु तम्मु विडनाडि निलुवजालनि अत्यन्त प्रियतमुलगु महात्मुलु. रङ्गु यादुन इट्टि यधिकारुले आचार्युलुगा वरिम्पबडुटकु, तीर्ध प्रसाद स्वीकार तीर्धप्रसादस्वीकार मुचेयुटकु योग्युलै ई चेतनुलनु दरिजेर्चशक्तुलनि विश्वसिञ्चतगिनदि. ई

( २x) ईमुव्वुरिलो प्रथमाधिकारुलु जन्मान्तरमुलोतप्प, यीजन्ममुनन्दु दरि जेर लेरु, तमयन्दु अपचार पडिनवारिनि नशिम्पजेयशक्तिमात्रमेवारिकि अधिकारमु. रॆण्डव यधिकारि, सहवास योग्युडै, ज्ञानप्रधानमु चेत नॊकरिकी सहकरिञ्चि, तनआचार्य प्रसाधमुचेत, तानु दरिजेरगलवाडै, उज्जीविञ्चुनदे वानिकिवै भवमु. मूडव युधिकारि सर्वेश्वरुनिकि पिराट्टि वलॆ अत्यन्त प्रियुडै, सर्वेश्वरुनि भ्रुकुटभटुनिगा वशीकरिञ्चि “श्रीश्रीमेलॆमरे रायिपीरप्पुम्माशतिरिदु पॆत्तुनम्मुडै वावु वाय्किनवा” अनियु, “येम र् कीट्रमे लेऱुपिरप्पुं वॆडिया वॆन्नरकत्तॆनुं शेर् तल् मारिन रे" अनि चॆप्पॆ डु प्रकारमु, तमसम्बन्ध सम्बन्धुलनुद्धरिम्पिञ्च समर्थुलु. आचार्यवरण मु चेयुनदियु, तीर्धप्रसादमुलु स्वीकरिञ्चुनदियु, तत्सम्बन्धमुचेत, तनअविद्याकर्म वासनारुचुलु नशिञ्चि तानु जीविञ्चवलॆनुगान अनधिकार सम्बन्धमु “वो स्टॆयोडत्तो डॊऱुगलोडमाय्" अनु कारमुविनाश हे तुवुगाचॆप्पबडुनु. अभिमानदूषितुल तीर्ध प्रसादार्यङ्गीकारमु ज्ञान मान्द्य हेतुवु; उपायान्तरनिष्ठुल तीर्थ प्रसादाद्यङ्गीकारमु ज्ञान मान्द्य हेतुवु. प्रयोजनान्तर परुलतीर्थ प्रसादाद्यं गीकारमु ज्ञान -मान्द्य हेतुवु अनि चॆप्पबडुट चेत प्रणवोक्त भागवत शेषत्व पर्यन्तभा गव च्छेषत्व ज्ञान शून्युलैन अहङ्कार ग्रस्तुल यॊक्कयु, मध्यम पदो क्त सिद्धोपायाध्यव सायमु लेनि वारैन उपायान्तर निष्ठुलयॊक्कयु, चरम पदोक्त अनन्यभोगत्व स्वरूपज्ञान शून्युलै शब्दादि विषयप्रव णुलै पुत्रदारादि सक्तुलै संसार बद्धुलैन प्रयोजनान्तर परुल तीर्ध प्रसाद स्वीकारमु तत्सहवासमु ज्ञान मान्द्य हेतुवुलै नन्दुन त्या ज्यमुलनिप्रमेयरत्नमुनन्दु चॆप्पबडिनवि कावुन, मन्त्रार्थ ज्ञानानुष्ठान हीनुलै अहङ्कारार्ध काम परवशुलैन वारि सहवास सदानुभवमु लु दूरतः परिहरणीयमुलुगा नुण्डुनु, अयिते सत्कार योग्युल वद्द तीर्थाद्यङ्गीकारमु परिहरिञ्चिते ता नधिकारियनु अहङ्कारमुचे वारिहृदयमुनकु बाधकमैनन्दु वलन दोषमु सम्भविञ्च दोयनियं टिमेनि वारियन्दु दोषमुनु तनयन्दु गुणाधिक्यमु कद्दनि तलचि रेनि ( 8 )

(St) दोषमु वच्चुनु; अट्लु तलपोयक वा रेमि चेयुदुरु अविद्या प्रभावम दियनि तनकु सिद्धिञ्चिन मात्रमु सत्करिञ्चि दोषमु वारिमीद नारोपिञ्चि निन्दिञ्चक प्रणिपातादुल चेत सविनयमुगा वर्तिञ्चिरेनि नॊकदोषमु रा नेरदु तन्नु संसारुल कण्टे निकृष्टुनिगा ननु सन्धिञ्चु कॊनुचु तनकु कलिगिन गुणमुलकु मूलमु “अदुवुनुवन दिन्नरु ?” अनियु वानिनि हेका तुक कटाक्षमु कलिगिन अहङ्कारमु रानेरदु वारु कलवरपडुदु रनि वारि तिरुवुळ्ळ मुननु सरिञ्चितिमेनि वारॊकनिषि द्धानुस्थानमु चेयुमनि निय ‘मिञ्चि रेनि नदियु जेयवलसि वच्चुनु गान तनवलन वारिकि नॊक विरोधमु राकुण्डुनट्लु वर्तिञ्चुटये यपेक्षितमु. सहवास योग्युलवद्द तीर्थ प सा दाङ्गीकारमुनकु गुण दोषमुलु रॆण्डुनु लेवु चरमादिकारि वद्द यङ्गीकारमे, वीनिकि समुत्तारक हेतुवु. इन्दुकु वर्णाश्रम नियममुत दनु गुणवृत्ति नियममु लेदु. अधिकारि नियममे यपेक्षणीयमु. ईय मु “पयिलुं तिरुवुडैयार् यॆवरेलुं" अनियु “वानु कौररियला गा वानवावॆन् परागिल् । पोनतं शॆय शेडु तरुवरेल् पुनिदमन्नॆ" अनुनट्लु यॆट्टि निहीनजन्मवृत्तुलुगल वारैननु भागव दनुभव सम्पत्तुकल वारै उपायो पेयाधिकारुलै रेनि मनकु स्वामुलनियु तीर्थाद्यङ्गी कार मुनकु योग्युलनियु आवार्लु सायिञ्चि युन्नन्दुचे प्रपन्नुनि कुज्जी वन हेतुवैयुण्डुनु. इट्लु सर्व प्रकारमुलचे नाश हेतुवैन अहब्कौरमुनकुनु वाटि कार्यमैन विषय प्रावण्यमुनकुनु उत्पत्तिस्थानमु तानगुटचे तन्नुजू चु नॆडल सर्वदर्शनमु चेसिनट्लुनु, संसार निवर्तुकुलगु श्रीवैष्णवुल चूचु नॆडल बन्दुवुलु चूचुनट्लुनु, ईश्वरुनि चूचु नॆडल पितृवुनु चूचु नट्लुनु, आचार्युनिचूचु नॆडल आकलि गॊन्नवाडन्नमु चूचु नट्लुनु, शिष्युनि चूचु नॆडल अभिमतविषय दर्शनमु चेसिनट्टुनु, तलचिअह क्कारार्ध काममुलु मूडुनु, अनुकूलुरयन्द नादरमुनु, प्रतिकूलु रयन्दु प्रावण्यमुनु, उपेक्षिञ्चु वारियं द पेक्षयु, गलुग चेयुननि लज्जिञ्चि, आत्मगुणमुलु मनचेतनु अन्युलचेतनु कलुग नेरदनियु, सदा

(-2) चार्य प्रसादमुचे रागल भगवत्प्रसादमु वलन गलुगुननियु तॆगिञ्चि, देहयात्रयन्दु पेक्षयु, आत्मयात्रयं द पेक्षयु, प्राकृत वस्तुवु लयन्दुभोग्यताबुद्धिनि वृत्तियु, देहधारणमु परमात्म समाराधन समा प्ति प्रसाध प्रतिप त्तियनु बुद्धि विशेषमु गलिगि, तनकॊक क्लेशमु कलिगॆ नेनि अविकर्म पलमनियैन कृपाफलमनियैन भाविञ्चि, तताप्तियन्दु प्री तियुनु स्वानुष्ठानमुनन्दु साधनत्व बुद्धिनिवृत्तियुनु, विलक्षुणुलज्ञाना नुष्ठानमुलयन्दु वाञ्छयुनु, उगन्दरुळिन स्थलमुलन्दा दरातिशयमु नु आहारनियतियुनु अनुकूल सहवासमुनु प्रतिकूल सहवास निवृ त्तियुनु, ज्ञानानुष्ठानमुलु गल सदाचार्य प्रसादमुचे वृद्धि चेयुचु उण्डवलयु ननि, श्रीवचन भूषण दिव्य शास्त्रमु नन्दु सकलार्धतत्व विदग्रे सरुलगु पिळ्ळलो काचार्युलु निगमिञ्चि सायिञ्चिन वाक्यमुल प्रका रमु भगवत्पा 9 र्तियन्द पेक्षगल प्रथम मध्यम चरम पर्वप्रपन्नादि कारुलकु इवि अवश्यानु प्लेयमुलु. श्रीमते रामानुजाय नमः जियर् तिरुवडिX. शे शरणम्.

*Corc Good 2-217

(o) 0. श्रीमते रामानुजाय न मशि श्रीमद्वरवर मुनयेनमः (*) —