०७

दशमशतकदल्लि सप्तमदशक. (शिव शॆल् कविकाळ्-) 569 (ई दशकदल्लि-भगवन्ननिगॆ आश्रित विषयदल्लिरुव अभिनिवेशातिशयवु वर्णिसल्पडुत्तदॆ. इदु तिरुमालिरुंलै लिलैयॆम्ब श्रीवनाद्रिय वैभवविषयकवाद दशकवु.) (१) शिव‌ शॆल् कविकाळुयि‌ कात्राळ्मॆ तिरुमालिरुंशोलॆ, वर्क मामार्य मायक्कवियाय वन्नु, ऎं नॆुमुयिरुमुकलन्नु निन्नन्तियावण्ण, ऎं नमुयिरुमवैयुण्णु तानेयाकि निनाने

प्र! वर्क – वञ्चिसुव चोरनाद, मामार्य-महा मायाचेष्टितनु, मायक्क वियाम् कृत्रिम कवित्ववुळ्ळवनागि, वन्नु - नम्म समीपक्कॆ बन्दु, ऎ नॆट्टु उळ्ळुव – नन्न मनस्सि नॊळगू, उयिर् उळ्ळुव आत्मवस्तुविनॊळगू, कलन्नु ऒन्दागि सेरि, निनार् - पक्कदल्लि निन्तिरुव श्रीदेवि प्रकृतिगळू, अतिया वण्णम् वण्ण - तिळियदन्तॆ, अवै ऎ नॆट्टु उयिरुम् - आ नन्न मनस्सन्नू आत्मवस्तुवन्नू, उण्णु-भक्षिसि, ताने आकि-ताने भोक्ता वागि अलभ्यवाद फलवम्पडॆदु, निर्णा - पूर्णनादनु. शॆम शोल्-रम्यवाद सूक्तिगळिन्द, कविकाळ्-कवित्ववं माडबल्लवराद नीवु, उयिकात्तु ~ निम्म प्राणवन्नु रक्षिसिकॊण्डु, तिरुमालिरुं शोलै-श्रीवनादियन्नु, आ४र्चॆ-सेविसिरि. -570 ( स-गा-र ॥ - दशन शतक. माया व कसार्वभौम उदितो मायाकविर्मानसे मे जीवे७पि किल प्रविश्य रहसि सैरं च तत्सङ्गतः । भुक्का तन्मनु चित्त चेतन युगं सर्वं स्वयं सर्वतः पूर्णो भाति! वनाचले७ कवयस्स सेवा ता॥ ता॥ वञ्चकनाद चोरनागियू मायाचेष्टितनागियू कृत्रिम कवित्ववुळ्ळवनागियू नन्न सविापक्कॆ बन्दु नन्न मनस्सि नॊळगू आत्मवस्तुविनॊळगू ऒन्दागि सेरि श्रीदेवि भूदेविगळिगू तिळियदन्तॆ नन्न मनस्सन्नू आत्मवस्तुवन्नू भक्षिसि, ताने अलभ्यवाद फलवन्नू पडॆदु भगवननु परिपूर्णनादनु रम्यवाद कवित्ववं माडबल्लवराद नीवु निम्म प्राणवन्नु रक्षिसिकॊण्डु तिरुमालि रुं शोलैमलैयॆम्ब श्रीवनगिरि यन्नु सेविसिरि. (२) तानेयाकि निमन्नॆल्ला वुलकुमुयिरुव तानेया, ताने यानॆानाकि तन्नॆत्ताने तुदित्तु, ऎनक्कु तेने पालॆ कन्नले मुदे तिरुमालिरुंशोलॆ, कोनेयाकि निन्नॊटनान मु वयिरु प्र। ऎ नन्नन्नु, मुख-समग्रवागि, उयिरुण्णॆ आत्म भोगवम्माडि, ताने आकि-ताने प्रधाननागि, निम्मन्नु- परिपूर्ण नागि, ऎल्ला उलकुम्-सकललोकगळू, उयिरुम्-सकलात्मवर्ग गळू, ताने आम्-ताने ऎम्बन्तॆ अवुगळिगॆ अनरात्मभूतनागि, यानर्न्या ताने आकि-नानॆम्ब वस्तुवू ताने आगि, तन्नॆ तन्नन्नु ताने तुदित्तु-ताने स्तोत्रमाडि, ऎनक्कु ननगॆ अदरिन्द उण्टाद, तेने-मधुवू पाले हालू, कन्नले - कब्बिनरसवू, अमुदे- अमृतवू आगि, तिरुमालिरुंशोलॆ कोने आकि - वनाद्रिय स्वामि यागि, निनु ऒटना-निन्तुबिट्टनु. E ස ( स-गा-र ॥ - भुक्ता सप्तम दशक. 571 जीवमहाखिलं मम हरिसोरं स्वयं पूर्ण ए वा७७ सर्वजगन्मयो७पि परिकस्सर्वात्मवर्गात्मकः । एवं चाहव.पि स्वयं भवति च स्तोतापि! मे माक्षिकं दुग्धं चेक्षरसोमृतं च वनशैलेशो७पि भाति स्थिरः ॥ ता॥ भगवनु समग्रवागि नन्न आत्मभोगवम्माडि, तानॆ प्रधाननागि परिपूर्णनागि, सकल लोकगळू सकलात्मवर्गगळू ताने ऎम्बन्तॆ अवुगळिगॆ अन्तरात्मनागि, नानॆम्बवस्तुवू ताने आगि, तन्नन्नु ताने स्तोत्रमाडि, ननगॆ अदरिन्द भोग्यवाद मधु रे कुरसामृतरूपियागि, श्रीवनाद्रियस्वामियागि निन्तुबिट्टनु. (३) ऎ मुखमुयिरुर्ण् मायवाळ्मॆयिदनुळ्’ पुक्कु, ऎन्नु म् तानेयाय निन्न तन्न तिरुवालिरुंशोलॆ मायवर्वा शेर्, तिकैकै कॊप्पिच्चेर्‌न्द र्या, इन्नवर् पोवेनेकॊलो ऎ९ कॊलर्मा तिरुवरुळे प्र। ऎ नन्नन्नु, मुखम्-ऎल्ला प्रकारदल्लू, उयिरुणु - आत्मानुभव माडि, ऎण्णॆ-नन्न, माय आ-अज्ञानादिगळिगॆ कारण वाद प्राकृतशरीरवॆम्ब इदनु पुक्कु-इदरॊळु प्रवेशिसि, ऎन्नॆ अभिमानियाद जीवात्मनाद नन्नन्नु, मुख्यम्-शरीरादि सकल पदार्थगळन्नू आश्रयिसि, तानेआम्-ताने अभिमानियागि, निन कृतकृत्यनागि निन्त माय अर्म्मा - अश्चरण चेष्टितगळळ्ळ स्वामियु, शेर् - आदरदिन्द वासमाडुव, तॆ-दक्षिणदिक्किनल्लि, नव- श्लाम्यवाद, तिरुमालिरुंशोलॆ-श्री वनादिय, तिकै-दिक्कन्नु नोडि, कै कॊप्पि-अञ्जलिमाडि, शेर् न्वर्या - आश्रयिसिद नानु, इन्नम् - 572 दशन शतक. इन्नू, पोवेनेकॊलो-बेरॆ कडॆगॆ होगुवॆनो! अर्म्मा-स्वामि याद अवन, तिरुवरुळे कृपॆयु, ऎल्- यावुदो ! ( स-गा- र ॥ - भुक्ता मां परितो७पि मे७द्यतनुमप्याविश्य मायामयां जीव मे.७पि समग्र एव विलसन्मायि चकास्ति प्रभुः । दाक्षॆ तत्र वनाचले सुरुचिरे ! दृष्टा ७ष्यहं तां दिशं नान्यत एव यावि किमहो ? नाथस्य कीपा ? ॥ ता॥ ऎल्ला प्रकारदल्ल नन्न आत्मानुभववम्माडि, नन्न अज्ञा नादिगळिगॆ कारणवाद ई प्राकृत शरीरदल्लि प्रवेशिसि, अभिमानि जीवात्मनाद नन्नन्नू शरीरादि सकल पदार्थगळन्नू आश्रयिसि ताने अभिमानियागि निन्त मायाचेष्टितनाद स्वामियु आदरदिन्द वास माडुव दक्षिणदिक्किनल्लिरुव श्री वनगिरिय दिक्कन्नु नोडि अञ्जलिमाडि अदन्ने आश्रयिसिद नानु बेरॆ कडॆगॆ होगुवॆनो ? ननगॆ स्वामि याद अवन कृपॆयु ऎन्तहुदो ? (४) ऎ९कॆलर्वा तिरुवरु’ कळुलकुमुयिरुव तानेयाय, नन्नन्नुडलम’ कैविर्डा लडे नडन्नु अक्कि, र्तॆकळ् तिशॆक्कु तिलदमाय निन्न तिरुमालिरुंशलै, नळुन्नम कैविर्डा नण्णावशुर‌’ नलियवे प्र॥ उलकुम् उयिरु - सकल लोकगळू सकलात्मवर्ग गळू, ताने आय्-ताने आगुवन्तॆ अन्तरात्मनागि, नण्णा अशुरर्- तन्नन्नु आश्रयिसदॆ इरुव राक्षसरु, नलियवे - नाशहॊन्दुवन्तॆ, इलडे- भूमियॊळगॆ, नडन्नु उक्कि - नडॆदु (त्रिविक्रमनागि) बॆळॆदु, र्तॆकॊ-दक्षिणवॆम्ब, तिक्कु-दिक्किगॆ, तिलदमाय् निन-तिलक वागि इरुव, तिरुमालिरुंशोलॆ-श्री वनगिरियॆम्ब, नल्लि ४ कुन -नम्म प्रीतिपात्रवाद पर्वतवन्नु, कैविर्डा- कैबिडुवुदिल्ल, अम्मा es

सप्तम दशक

573 स्वामियाद अवन, तिरुवरुळ् ळ् – उपकारगळाद शीलगळु, र्ऎकॊल्-ऎ०तवुगळो ! ( स-गा र )- जीवानां जगतां च मण्णलमपि सैरं स्वयं याति य. सो७यं नास्तिकराक्ष सप्रमथनस्स इारशीलो भुवि । आ दक्षिणदिग्धवे च तिलकप्राये वनाद् परं ! देहं मे न हि जातु च त्यजति ! मे नाथस्य कीद्रपा ? ॥ ता। सकललोकगळू सकलात्मवर्गगळू ताने ऎम्बन्तॆ अवु गळिगॆ अन्तरात्मनागि, अनाश्रितराद राक्षसरन्नु ध्वंसमाडि भगवनु (त्रिविक्रमनागि) भूमियॊळगॆ नडॆदु बॆळॆदु, दक्षिणदिक्किगॆ तिलकप्राय वाद श्रीवनगिरियन्नु आश्रयिसि कै बिडदॆ इदानॆ. स्वामियाद अवन उपकारगळु ऎन्तवुगळो ! (५) नावशुरर् नलिवॆयद नल्लवमर‌ पॊलिवॆयद, ऎण्णादनकळॆण्णु नन्मुनिवरिवु’ तलैच्चि अप्प, पणार् पाडलि९कविकळ् यानायि तन्नॆ र्ता पाडि, तन्नावन्नु मॆन र्मा तिरुमालिरुंशयाने प्र नण्ण - आश्रयिसदॆ इरुव, आशुरल् - राक्षसरु, नलिवु ऎय्द-नाशवन्नु हॊन्दुवन्तॆयू, नल्ल अमरर्-श्लाम्यगुणवुळ्ळ देवतॆगळु, पॊलिवु ऎद-श्रेयस्सन्नु हॊन्दुवन्तॆयू, ऎण्णाद नकळ्-असङ्ख्यातवाद सङ्कल्पातिशयगळन्नु, ऎण्णु - आदरदिन्द चिन्निसुव, नन्मुनिवर् - ऒळ्ळे (अनुभववुळ्ळ) मुनिगळु, इन्नम् तलैच्चि प्प - आननवन्नु अधिकवागि हॊन्दलु, पण् आर् - गीतगळु तुम्बिद, पाडल्- पद्यगळुळ्ळ, र्इकएक-मधुरवाद कवित्वरूपवाद कृतिगळन्नु, र्या आ नाने आगि निन्तु, तन्नॆ तन्नन्नु, र्तापाडि- ताने हाडि, तिरुमालिरुंलैयाने - श्रीवनगिरिय स्वामिये, र्ऎ अर्म्मा - नन्न नाथनागि, तॆन्ना ऎन्नुम् – गीतानुकरणवन्नु

  • (तॆन्ना ऎन्दु) माडुत्तिद्दानॆ. 10 574 ( सगा-र 1 )- दशम शतक. नाशार्थं नास्ति कानां दिवि च दिविषदां श्रेयसे प्यास्ति कानां प्रीतै, चानन वृद्धि, सततशुभगणाशंसिनां वै मुनीनाम् । पद्याळीहृद्यगीतावळिमपि च मम सैरमेव स्वयं श्री- नाथो मे भाति गायन्न हह! वन‌ गानलोलो-नुगार्य ॥ ता॥ अनाश्रितराद राक्षसरु नाशहॊन्दुवन्तॆय, श्चात्यराद देवतॆगळु श्रेयस्सन्नु हॊन्दुवन्तॆयू, असङ्ख्यातवाद दिव्य सङ्कल्प गळन्नु माडुव मुनिवररु अनानुभववम्माडलु अनुकूलवाद मधुरतमगीतात्मकवाद दिव्यकवितारूपवाद कृतिगळन्नु ताने हाडि (नाने तानु ऎम्बन्तॆ निन्तु), श्रीवनगिरिय नाथनागि तॆन्ना ऎन्दु गीतानु करणवं माडुत्तिद्दानॆ. (६) तिरुवालिरुंशोलैयानेयाकि मूवुलकुम्, र्त ऒरुमावय्य हिनुळ्ळ वैतियू तिरुमालॆन्नॆ याळुमाल् शिवनु तलैयळिक्कु, पिरमनु काणदु, अरुमालॆय’दि यडिपरव अरुळ्ळॆयावम्माने प्र शिवनु-शिवन्नू पिरमनु ब्रह्मनू, काणादु-काणदॆ, अरुमाल् ऎदि दुर्लभवाद भक्तियन्नु हॊन्दि, अडिपरव-अवन पादगळन्नु स्तोत्रमाडलु, अरुळ्ळि ईन् - अवर इष्टार्थगळन्नु कॊट्ट, अर्मा - स्वामियु शै मूवुलकुम् - रमणीयवाद मूरु लोकगळन्नू, र्त- तन्न, ऒरुमा-अद्वितीयवागि विशालवाद, वरिगॆ सुळ्ळे वैत्तु-उदरदल्लिट्टु, ऊ ऊ- प्रतिकल्पदल्ल, तलैयळिक्कुम् - रक्षिसुववनागि, तिरुमाल् - श्रीयःपतियादवनु, तिरुमालिरु० शोलैयाने आकि - श्रीवनगिरियन्ने आश्रयिसि, ऎन्नॆ आळु-नन्नन्नु वशीकरिसुव, माल्-महा व्यामोहवुळ्ळवनु. ( स-ग-र !! - भक्ता … सप्तम दशक, 575 तौ विधिशरौ पदयुगं सुता च यस्य प्रिय कारुण्यात्म जगयां च जठरे कृत्वा स्वयं रक्षकः । कल्पानेष्टपि माधवो वनगिरौ भात्यद नाथ् मन प्रीत्य७स् मयि मोहितो७ सततं नैव त्यजेनां हरिः ता॥ विधिरुद्रादिगळिगू दुर्लभवाद भक्तियन्नुण्टुमाडि, अवरु माडुव स्तोत्रगळिन्द सन्मष्टनागि अवर इष्टार्थगळन्नु अनुग्रहि ओद स्वामियु फैलोक्यवन्नू तन्न उदरदल्लिट्टु प्रतिकल्पदल्लि रक्षि सुववनागि, श्रीपतियाद भगवनु श्री वनगिरियन्ने आश्रयिसि नन्नन्नु वशीकरिसुव महा व्यामोहवुळ्ळवनागिद्दानॆ. (७) अरुळ्ळियायॆन्न म्याने यॆन्नुम् मुक्कणम्मानुव, तॆरुळळ्’ पिरमनमानु ते‌नु तेवरु, इरुळ’कळ्’ कडियुव मुनिवरु मत्तु मर्वा मरुळळ् कडियुव मणिमलै तिरुमलै, तिरुमालिरुण्ठिलैबिलैये प्रति र्ऎ अमाने नन्न स्वामिये!, अरु ई कृपॆयन्नु माडु, ऎन्नुम्-ऎन्दु प्रार्थिसुव मुक्कण् अमानु-त्रिणेत्रनाद रुद्र नू तॆरुळ् कॊळ्-सृष्टिसलु तक्क ज्ञानवुळ्ळ पिरर्म अम्मानु-ब्रह्म देवनू, तेवर् कोन देवेनू तेवरु- देवतॆगळू, इरुळळ् – अज्ञानान्कारगळन्नु, कडिम् (उपदेशदिन्द)- ध्वंसमाडुव मुनिवरुम्-ऋषिगळू, एत्तम्-स्तोत्र माडुव अर्मा-स्वामिय, तिरुमलै वासस्थानवाद मरुळ् कळ्-अज्ञानादि भागळन्नॆल्ला, कडियुम्-नाश पडिसुव मणिमलै-रम्यवाद पर्वतवु, तिरुमालिरुं शोलैमलैये श्री वनगिरियॆम्ब पर्वतवे 576 ( स-गा-र ॥ - दशम शतक कारुण्यं मयि दर्शयेश्वर! दयासि! जगनायक- तैवं रुद्रच तुर्मुख शतमखो देवा मुनीनु, अपि । यं शंस सदापि तस्य सततं वासाश्रयो भास्वरो रम्य मोहविनाशको गिरिरयं नामा वनाद्रिय ॥ ता!! नन्न स्वामिये ! नन्नल्लि कृपॆमाडु”-ऎन्दु प्रार्थिसुव ब्रह्मरुद्रेनादि देवतॆगळू अज्ञाननाशकराद ऋषिगळू स्तोत्र माडुव स्वामिय वासस्थानवाद (भा निवारकवाद) रम्य पर्वतवु श्री वनगिरिये, (८) तिरुवालिरुंशोलैमलैये तिरुप्पाडले यॆतये तिरुमाल् वैकु मॆ तण्‌रुवे डमे यॆनदुडले, अरुमामायत्तॆनदुयिरे मनमॆ वाकै ऒरुमानॆडियुव‌ पिरियानॆट करुमनॆ, मुदनूरुवने प्रति तिरुमालिरुं शोलैमलैये - श्रीवनादियन्नू, तिरु प्पाडले-राष्ट्रीयन्नू, ऎन्तलैये-नन्न तलॆयन्नू तिरुमाल् वैकु मे - श्रियःपतियाद अवन परमपदवन्नू, तण् तिरु वे डमे-शीतळवाद श्री वेटाद्रियन्नू, ऎनदुडले-नन्न शरीर वन्नू, अरुमा- दुर्लभवागियू महत्तागियू इरुव, मायत्तु- आश्चय्य प्रकृतियुळ्ळ ऎनदुयिरे - नन्न आत्मवस्तुवन्नू, मनमे- मनस्सन्नू, वाक्‌-वाक्कन्नू, करुम-काव्यवन्नू, ऒरुमानॊडि यु- ऒ०दु क्षणकालवू कूड, पिरिर्याबिट्टिरलारनु, ऎण्णॆ-नन्न, ऊनि मुर्द - कल्पादियल्लि जगत्कारणभूतनाद आ स्वामियु, ऒरुवने-ऒब्बने अल्लवॆ ! ( स-गा-र ॥ ) सप्तम दशक. 577 श्रीमन्नं च वनामद्भुततमं! क्षीरामधिं! मस्तकं मे! विः परमं पदं च कमलाकान स्य! शेषाचलम् । देहं जीवमपीह मेत्र हृदयं वाचं कृतिं चाच्युतो नैवास्‌ त्यजति क्षणं च जगतमेकं परं कारणम् ॥ ता। श्री वनगिरियन्नू, राबियन्नू, नन्न तलॆयन्नू, परम पदवन्नू, श्री वे टाद्रियन्नू, नन्न शरीरवन्नू, मामात्मकवाद नन्न आत्मवस्तुवन्नू, मनोवाक्करगळन्नू अवनु ऒन्दु क्षणवू बिट्टिरलारनु. जगत्कारणभूतनाद आ नन्न स्वामियु ऒब्बने सर्वे श्वरनागिद्दानॆ. (९) ऊतिमुदनूरुवने यॆन्नुमॊरुवनुल ऊट तोडुव तन्नुळ्ळ पडॆत्तु कल्ला, क्यात्तुडुत्तुअलुम्, आटवण्णनन्न म्यानन्नण्ण तिरुवालिरुंशोलॆ, वातिमनमॆ कैविडलुडलुमुयिरुम् प॥ ऊÂ-कल्प स्पष्टवाद समस्त वस्तुगळिगू, मुर्द-कारण भूतनु, ऒरुवने ऒब्बने, ऎन्नु- ऎन्दुश्रुतियल्लि प्रतिपादितवाद ऒरुर्व-अद्वितीयनाद, उलकॆल्ला-सकललोकगळन्नू, ऊतो अम् सृष्टादिकालदल्लॆल्ला, तन्नु तन्न सङ्कल्पदिन्दले, पडॆत्तु- सृष्टिसि, कात्तु-रक्षिसि, कॆडुत्तु-संहरिसि, उलु-इदे यात्रॆ यागि नडॆसुव अवर्ण्ण- समुद्रदन्तॆ (गम्भीरस्वभावनाद) नील वर्णनाद, ऎण्णॆ अर्मा - नन्न स्वामिय, अम्-रम्यवाद तण् शीतळवाद, तिरुमालिरुंलै - श्रीवनादियन्नु, मनमे-ऎलै मनस्से, उडलु-शरीरवू, उयिरु – आत्मवस्तुवू, मण्ण लयिसुवन्तॆ ऒट्टु- नीनु आश्रयिसु. कैविडेल् कै बिडबेड, वाट्- हीगॆ नडॆदरॆ नीनु चॆन्नागि बाळुत्तीयॆ, 578 (स-गा-र ॥ - दशम शतक, सर्वॆषां जगतां य आदिरखिलं विश्वं सृर्ज पालर्य कव विनाशयन्नपि चरवं प्रभुर्मे हरिः । गारावाधिवर्ण एष जयति श्रीर्मा वन शुभे! हे चित्र! त्वमिमं गिरिं भज सदा ते स्वस्ति! मोक्ष भवेत् ॥ ता॥ सकल पदार्थगळिगू कारणभूतनु ऒब्बने ऎन्दु श्रुति प्रतिपादितवाद अद्वितीयनाद, सकल लोक सृष्टि स्थितिसंहारकर्त नाद समुद्रवर्णनाद नन्न स्वामिय रम्यवागि शीतळवागिरुव वास स्थलवाद श्रीवनादियन्नु - ऎलै मनस्से ! नीनु शरीरात्मलय वुण्टागुवन्तॆ आश्रयिसु, कैबिडबेड हीगॆ माडिदरॆ नीनु चॆन्नागि बाळुत्तीयॆ. (१०) मल्बवॊट्टु मामाय्कॆ तिरुमालिरुन्तॆ लै मेय, नङ्गळने याने नीयाकि यॆन्नॆ, यळिताने पॊस्ट् नु पॊतियॆन्नु म् करुवेरियमैम्‌स्रद, n इयिरेय’ पिरकिरुदि मानाड्तारमनळे प्रति तिरुवालिरुं शोलॆ - श्रीवनगिरियल्लि, मेय - नित्यवास माडुव, नष्ठने-नम्म स्वामिये !, याने नी आकि-नाने नीनु आगि, ऎन्नॆ-नन्नन्नु, अळित्तानॆ-रक्षिसिदवने, पॊच्चु भोग्यवागि तोरुव, ऐम् पुलनुम्-ऐदु (शब्दादि) विषयगळू, पॊऐन्नु म्- ऐदु ज्ञानेयगळू, करुमेरियम्-ऐदु करॆयगळू, ऐम्दम्- पञ्चभूतगळू, इट्टु-ई संसारदशियल्लि, इवुयि‌ एय्-ई आत्मवस्तुविनॊडनॆ स्पष्टवाद, पिरकिरुदि - प्रकृति, र्मा- महत्व, आबार-अहार, मन - मनस्सु ऎम्बिवुगळॆल्ला, उ९ मामाय्कॆ - निन्न महामायात्मकवाद प्राकृत पदार्थगळु, मण्ण ऒट्टु - नशिसुवन्तॆ माडु, (इवुगळन्नॆल्ला संहारमाडि आजीवनवन्नु उण्टुमाडु. ( स-गा-र ॥ - सप्तम दशक. 579 स्वार्मि! मे वनगिरधीश! यदहं भूत्वा त्वमेवाच्युत ! श्रीर्म! पालयसीह मां च ! विषर्या ज्ञानेयाणां गणम् । ఒ तम्म यमकं च दार्य भूतानि पापि च हैं मूलप्रकृतिं महामपि चाहारचि जहि ता॥ श्री वनगिरियल्लि नित्यवासमाडुव नम्म स्वामिये ! नाने नीनागि नन्नन्नु रक्षिसिदवने ! शब्दादि पट्ट विषयगळू, पज्ञाने यगळू, पञ्चकगळू, पट्टभूतगळू, प्रकृतिमह दहारमनगळू ई निन्न महामायात्मकवाद पदार्थगळॆल्ला नशिसुवन्तॆ माडु (इवुगळन्नॆल्ला नाशपडिसि आजीवनवनु उण्टुमाडु) (११) मानाच्चारमन ऐवर् र्वकैय‌ मण्ण, तानाब्दारवाय् प्पुकु तानेताने यामान्य, तेनाग्तारप्पोतिल् कुरुकूर् चडकोर्प मानाङ्गार वैवत्तु शोल्लायिरत्नुळ्, तिरुमालिरुंशोलै प॥ र्मा आज्ञा रमनम्-महदहारचित्रगळु, कॆड-नशिसुवन्तॆ, र्व कैयर्-प्रबलवाद, ऐवर्-पञ्चेयगळु, मनाशहॊन्दु वन्तॆ, ताळ्मॆ अच्चारमाम् पुकु- ताने अभिमानियागि प्रवेशिसि, ताने ताने आनानॆ-आतायवस्तुगळॆल्ला ताने आदवनन्नु, ते आार-मधुकरगळाद दुम्बिगळ आहङ्कृतिरुङ्कारवुळ्ळ, पोयिल्- उद्यानगळि०द कूडिद, कुरुकूर्-कुरुकापुरिगॆ निर्वाहकराद, शड कोर्प-शठारिमुनिय, शो आयिरुळ्-सक्तिरूपवाद सहस्र पद्यावळियल्लि मानाबा रत्तु- महदहब्बार निवृत्तिपरवाद, इवॆ पत्तु - ई दशकवु, तिरुमालिरुं शोलैमलै श्री वनगिरियन्नु कुरितु (स्तुतिरूपवागि) रचितवादुदु,580 ( स-गा-र ॥ - दशम शतक. नाकार्थं महतो७ हतिमन द्वयस्काव्यसौ नाकायेयप कस्य विषय्कॆर्भूत्वा-भिमानी स्वयम् । आत्मात्मीयमपि स्वयं भवति यस्तं श्रीशठारिर्भज९ साहसी दशकं किलाह तदिदं मुक्त वनां प्रति ॥ ता॥ महदहब्बारचित्रगळु नशिसुवन्तॆ, प्रबलवाद पस्ट्य गळु नशिसुवन्तॆ ताने अभिमानियागि प्रवेशिसि, आत्मात्मीयवन्नु गळॆल्ला ताने आद स्वामियन्नु मधुकररु ख्यारभरितोद्यान परिवृत वाद कुरुकापुरिय शठारिमुनियु स्तुतिसलु रचिसिद सहस्रपद्यावळि यल्लि महदहब्बारनिवृत्ति परवाद ई दशकवु श्री वनगिरिय वैभव एषयकवादुदु, (3-en-to 11)- अस्मिन्नु पैन्यमुमिति स्वशरीरलोल- तदोषमुग्ध मसि तत्त्व जने स्वयाज्ञान । सार्था० चिकीर्षन्धिगम्य हरिं तदीये शीले मुनिस्स खलु समतो ( द्र- उ-ता- र !! )- ममज्ज ॥ अत्याश्चरस्वभावादयगततया स्वस्तुत प्रेरकत्वात् स्वामित्वात् सर्वभूतान्तरनुगततया स्वस्तुत् कर्तृभावात् । आपद्धन्नुत्तयोगाद हुविध सविधस्थानवन देव श्रीमानत्यादरस्यात्‌ स्वजनपरि करेष्टित्यथ्! सञ्जगाद । (ई सप्तमदशकद सारांश) ई एळनॆय दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवररु भगवन्ननिगॆ आश्रित विषयदल्लिरुव प्रेमातिशयवन्नु वर्णिसलु आरम्भिसि, श्रीवनगिरिय वैभववन्नु स्तुतिसि अल्लि नित्यवासमाडुव स्वामियन्नु सेविसुवन्तॆ तम्म मनस्सिगॆ प्रेरिसि, अवनु माडिद महोपकारगळन्नॆल्ला विवरिसि, अवने तम्म दिव्य कवितॆयन्नू माडि गीतॆगळन्नू हाडि तम्मल्लि अत्यन्त व्यामोहवुळ्ळवनागिद्दानॆन्दु विशदीकरिसि, अवन माय चेष्टितगळन्नॆल्ला प्रतिपादिसि, आज्जिवनक्कागि अवनन्ने प्रार्थिसि आश्रयसि इरुत्तारॆ. -::- अष्टम दशक.