तृतीय दशक. ( द्र-उ-ता-र । 407 लक्ष्मीसमृद्ध भूम्या मितधरणितय पद्मनेत्रत्वयोगात् स्थित्या श्चरित्रॆहृद हरणाचॊ गजेना वनाच्च । र्तांस् चाधिरुह्यारिगणनिरसनाद्देव दुष्टापता- र्दुलना स्सुचिर कृतद माधवश्चित्यवोचत् ॥ (ई द्वितीयदशकद सारांश) ई ऎरडनॆय दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवररु तिरुप्पुळिङ्गुडि यॆम्ब दिव्यदेशद स्वामियन्नु प्रार्थिसि, अवन कटाक्षक्कॆ पात्रवाग बेकॆन्तलू, अवन पादारविन्नवे तम्म तलॆगॆ अलङ्कारवागबेकॆं तलू, अवनु लक्ष्मीसहितनागि तम्म समीपक्कॆ बिजयमाडबेकॆन्तलू, श्रीदेवियिन्दलू भूदेवियिन्दलू तम्म मृदुहस्तगळिन्द हिडिय ल्पट्टिरुव अवन पादार एन्नगळन्नु तावु हिडियबेकॆन्तलू अपेक्षि सुत्त, ई दशकवन्नु पठिसुववरु त्रिविक्रमावतारद स्वामिय पाद युगळवन्नु नित्यवू स्मरिसि आनानुभववं माडुवरॆन्दु फलवन्नू सूचिसि इरुत्तारॆ. श्रीक नवमशतकदल्लि तृतीयदशक. (ओरायिरम् ) (ई दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवररु भगवन शीलगुणवन्नु अनुभविसलु तम्म मनस्सन्नु प्रेरिसुत्तारॆ. (१) ओरायिरमायुलकेळिक्कुम्, पेरायिरम् कॊण्णद सिडुडैय९, कारायिन काळनन्नेनि यिर्न, नारायर्ण नङ्गळ पिरानवने, 408 नवम शतक. प्र ओर्-ऒन्दॊन्दु नामवू, आयिरमाय्-सहस्र सहस्रवागि, उलकु ए–सप्तलोकगळन्नू (सकल लोकगळन्नू), अक्कुम्- रक्षिसतक्क, पेर्-नामधेयगळु, आयिरम्-सहस्रवन्नू, कॊण्णदु- पडॆदिरुव, ओर्- अद्वितीयवाद, पीडु-महिमॆयन्नु, उडैर्य - उळ्ळवनाद, काळ कारायिन-काळमेघश्यामनाद, न-श्लाम्यवाद (अप्राकृतवाद), मेनियर्न दिव्य विग्रहवुळ्ळ, नारायर्ण अवने- सर्वमूलभूतनाद नारायणने, नळ् पिर्रा-नम्म स्वामियु (x-1-811)- एकै कनाम बहुधा जगतां च रं कर्तुं क्षमं भवति ! नामसहस्रवाच्यः । नीलामृुदा भसुतनुशुभदिव्यरूपो नारायणो ७प्रतिम एव किल प्रभुर्नः ॥ ता॥ ऒन्दॊन्दु नामवू सहस्र सहस्रवागि सकललोकगळन्नू रक्षिसलु शक्तवाद सहस्रनामगळुळ्ळ महामहिमनाद नीलमेघ श्यामनाद दिव्य विग्रहवुळ्ळ नारायणने नम्म (महोपकारकनाद) स्वामियु (२) अवने यकल् लम पडैडना९ अवने य. दुष्टुमि स्थानळनाक, अवने यवनुमवनुमवनुमम्, अवनेम जिल्ला मुमन्ननन्न प्र अकल्-विस्तीर्णवाद, लम्-प्रपञ्चवन्नु, पडॆत्तु- सृष्टिसि, इडना(प्रळयदल्लि) उद्धरिसिद, अवने अवने, अवने अवने, अ., दु-आ भूमियन्नु, उण्णु-भक्षिसि, उमिर्स्टा – उगि दवनू, अळा-(त्रिविक्रमनागि) आळॆदवनू अवनु अवनु अवनु- प्रसिद्धराद ब्रह्मरुद्रेश्चरू, अवने-आवने; म मत्तू ऎल्ला मुम्-सकल चेतनाचेतनगळू, अवने-अवने ऎन्दु, अवननमे-तिळिदॆवष्टॆ. ( स-ग-र । तृतीय दशक. पृथ्विमिमां च विततामयमेव सृष्टा चोर भक्षण करो७पि पुनः सृष्टा । माता च पादतलतसृयमेव सृष्टि- स्थित कृच्च ! सकलं च तमेव विद्यः ॥ 409 ता॥ विस्तीर्णवाद प्रपञ्चवन्नु सृष्टिसि, प्रळयदल्लि (वराह रूपियागि) उद्धरिसिदवने आ भूमियन्नु भक्षिसि पुनः उगिदु अळॆदु ब्रह्मरुद्रेना दिरूपियागियू, सकल चेतनाचेतनात्मकनागियू इदानॆन्दु तिळिदु इदेवष्टॆ ! (३) आटिन वेदवरु पॊरुळ् नूल्कळ्, अवन्नन कॊळ्ळिक अरुम् पॊरुळाद, अतिन्दनरॆल्ला मरिये वण, अन्दन नोळु क्कु मरु प्र अतिन्नन-तिळिदवुगळाद, वेद-वेदगळ, अरु पॊरुळ- श्चान्यवाद अर्थवन्नु निर्णयिसुव, नूल् कळ् – ब्रह्मसूत्रेति हास पुराणादि शास्त्रगळिन्द अरुम् पॊरुळाद तिळियलु अशक्य वाद वस्तुवॆन्दु, अतिन्नन - तिळिदन्तॆ, कॊळक - अङ्गीकरिसबहुदु. अविन्सनर् ऎल्लाम् - प्राज्ञराद वैदिकरॆल्लरू, अरि - पापहर नाद हरियन्नु, वण-नमस्करिसि, (अवनन्नॆ) नो कळ्-संसार व्याधिगळन्नु, अलुक्कु - छेदिसुव, मरुन्नु - दिव्यषधवॆन्दु, अतिन्दनर् - तिळिदिरुवरु. (x-n-8)- वेदान गुप्त परमार्थ परै, शास्त्र- रेषॆ७प्रमेय इति निश्चितमेव तत्त्वम् । प्राज्ञा वैदिकवरा हरिमेव ना व्याधिच्छिदं किल विदुः परमौषधं तमः ॥ 410 नवनु शतक. ता॥ वेदगळ श्लाम्यवाद अर्थवन्नु निर्णयिसुव शास्त्रगळिन्द तिळियलु अशक्यवाद वस्तुवॆन्दु ( परमात्मनन्नु ) तिळियबहुदु, प्राज्ञरादवरॆल्लरू पापहरनाद श्रीहरियन्नु नमस्करिसि, अवनन्ने संसारव्याधिनाशकवाद दिवौषधवॆन्दु तिळिदिरुवरु. (४) मरुन्ने नक्कळ पोकमकिचिक्कनु पॆरुन्स्वर’ कुडङ्गळ पदम् पिर्रा, करुन् वनॆर्मा कर्ण विण्णुलकम्, तरुवन् झल् कण्णाय मनमे,
प्र। नङ्गळ् - नम्म, पोक – भोगद, मच्चिक्कु-वृद्धिगॆ, मरुत्तॆ-वर्धकवाद अमृतवे, ऎन्नु-ऎन्दु, पॆरुमदेवर् - मह नीयराद नित्यसूरिगळ, कु ४ - समूहगळु पिदम् - (प्रीत्यतिशयदिन्द) कूगुवुवु, पिर्ला अन्नह स्वामियु (महोप कारकनु) करुम देर्व-श्यामळविग्रहवुळ्ळवनु, ऎर्मा-नम्मन्नु वशीकसिरिद स्वामियु, कर्ण्ण-सर्वसुलभनाद कृष्णनु, विण् उल कम् - परमपद भोगवन्नु, तरुम् - कॊडुववनाद, देवनॆ - आ देवाधिदेवनन्नु, मनवॆ - मनस्से !, शोरेल् कड्डाय् ऎन्दिगू बिडदे इरु. 1 (3-na-d II )- दिवौषधं परममेव किलास्कदीयं भोगावरिति च सूरिवः प्रतुः । सर्तितः प्रभ रसौ मम नीलवर्ण कृष्ण मुकुन्द इति मानस ! मा त्यजैनम् ॥ ता॥ नम्म भोगवर्धकवाद परमौषधवॆन्दु ( अवनन्नॆ) महनीयराद नित्यसूरिगळ समूहगळु उद्योषिसुत्तिवॆ. अन्नह स्वामिये नीलमेघश्यामनाद नम्म श्रीकृष्णनु. ऎलै मनस्से ! परमपदभोगवन्नु कॊडुववनाद आ देवाधिदेवनन्नु नीनु ऎन्दिगू बिडबेड,तृतीय दशक, (५) मनमॆ यन्नॆ वल्वियेनिरन्नु कनमे जॊल्लिनेनिदु सोरेल् कण्णाय, पुनविय पॊण्णुल इनमेदुमिलानॆ उडैवदु, 411
प्रश्नॆ मनवॆ - मनस्से, उन्नै - निन्नन्न, वल’ एनैर्ये महापापवुळ्ळ नानु, इरन्नु प्रार्थिसि, कनमे दृढवागि, शॆल्लि र्ने - हेळिदनु. इदु - इदन्नु, श्रेल् कण्णाय - कैबिडदॆ रक्षिसु. (यावुदन्नु ऎन्दरॆ-) पुनम् - तन्न स्थलदल्लि मेविय - बॆळॆद, पूम्-रम्यवाद, तण् - शीतळवाद, तुय अलल् तुळसियमालॆयुळ्ळ, एदु - याव प्रकारदल्ल, इन इलान्य- तनगॆ समानविल्लद स्वामियन्नु, अदैवदुमे-आश्रयिसबेकु ऎम्बु वुदन्नु . ( स-गा-र ॥ हे चित्र ! पापविन ७५ मिहार्थये त्वा- मेतत्र० सुदृढमेव पुनः पुनश्च । दिव्याकिरम्य तुलसीस्रजमप्रमें नित्य भज तनसमु ! न हि जातु मुः ॥ ता॥ ऎलै मनस्से ! निन्नन्नु महापापवुळ्ळ नानु प्रार्थिसुवु देनॆन्दरॆ- रम्यवागियू शीतळवागियू इरुव तुळसी मालॆयन्नु धरिसिरुव अन्यादृशनाद स्वामियन्ने नीनु (ऎन्दिगू बिडदॆ) आश्रयिस बेकु.’ (६) अद्भवदुमणियार् मलर्म तोळि, मिडैवदुमशुरु वॆम्पोर्कळे, कवदु कडलुळवुद, ऎ९ मन, उडैवदुमवष्टे रुप्पाकवे 412 नवम शतक, 1
प्र मलर्मज्पद्मवासिनियाद लक्ष्मीदेविय, अणि आर्- आभरणगळिन्द भरितवाद, तोळ् – तोळुगळन्न, अडै वदुम् आश्रयिसोणवू, अशुरु - राक्षसरिगॆ, वॆन पोरि कळे - क्रूर वाद युद्धगळन्ने, मिडैवदु- उण्टुमाडि अवरन्नु नाशपडिसु वुदू, कडलु४ - समुद्रदल्लि, अमुदम् कडॆदु – अमृतवु उण्टागुवन्तॆ मथन माडुवुदु, ( इवुगळन्नॆल्ला निर्वहिसिद ) अव - आ स्वामिगॆ, ऎ९ - नन्न, मन – मनस्सु, ऒरुब्बाकवे - बिडदॆ स्थिरवागि, उद्भवदुम्-(शिथिलवागि) वश्यवागिदॆ.
( स-गा-र ॥ — बाहुद्वये च सकलाभरणते श्री- देव्या सज्जन इहास्य निकाटनाशः । श्रीराम धीश्च मथनं त्वमृतार्थमि वैतद्विचि निरतं मम चित्रर्म । e । । ता॥ पद्मवासिनियाद लक्ष्मीदेविय दिव्याभरणभूषितवाद तोळुगळन्ने आश्रयिसोणवू, राक्षसध्वंसकवाद घोरयुद्ध गळन्नु माडोणवू, समुद्रदल्लि अमृतवन्नु कडॆदु देवतॆगळिगॆ हञ्चोणवू इवुगळन्नॆल्ला माडिद नम्म स्वामिगे नन्न मनस्सु ऎन्दिगू वश्यवागिदॆ.
(७) आकशेर् नरशि मदाकि, ओर् आकम् वळ्ळुकिराल् पिळनानु टै, माकवैकुन्दम’ काणदु, ऎ९ मनम एकमॆण्णु मिराप्प कल्पिये प्र आकम्- ऒन्दे शरीरदल्लि, शेर्- सेरिद, नरशि मदु आकि नरवेष सिंह वेषगळुळ्ळवनागि, ॐ आकम्-(हिरण्यासुरन) आ शरी रद वक्षस्थलवन्नु, वळ् उकिराल् बग्गॆ तीक्ष्मवाद नखगळिन्द पिळर्ना- सीळिद स्वामियु, उतृ - नित्यवासमाडुव, माकवैकु
तृतीय दशक,
418 नम्-श्री वैकुण्णवन्नु, काणदन्नु - काणुवुदक्कॆ ऎ मनम्- नन्न मनस्सु, इराप्प कल्-रात्रियू हगलू, इनि-बेरॆ चिन्नॆयिल्लदॆ, एकम् - ऒन्दे प्रकारदल्लि, ऎण्णु-चिन्निसुत्तिरुवुदु, (x-na-811)~ एकां तनुं च नरतामपि सिंहतां यो धृत्वा७सुळ्य नख७पि बिर्भेद नक्षः ! वैकुण्णवर्तिनममं हि दिक्ष चित्तं नवं च कुतुकाकुलितं मदीयम् ॥ तागि ऒन्दे शरीरदल्लि नरवेषवू सिंहवेषवू उळ्ळवनागि हिरण्या सुरन वक्षस्कृलवन्नु तन्न तीक्ष्मवाद नखगळि०द सीळिद महा स्वामियु नित्यवासमाडुव श्रीवै कुण्णवन्नु काणबेकॆन्दे नन्न मनस्सु रात्रियू हगलू एकप्रकारवागि चॆन्निसुत्तिदॆ. चिन्नॆये इल्लवॆन्दु भाववु.) (८) इक एरुविनैयुम् कॆडुत्तु, 25 ऒयाक्कॆ पुकामै युय्यक्कॊर्ळ्ळा, निन्न वेडम् नीणिलतुळ्ळदु, *न्नु तेवर्कळ कैतोखवारकळे- ( बेरॆ प्र ॥ इरुविनैयुम् - पुण्यपापरूप द्विविधकरगळन्नू, प इनिवोक - इल्लदॆ होगुवन्तॆ, कॆडुत्तु ~ नाशपडिसि, ऒनि - प्रकृति यॊडनॆ सेरि, अक्कि - देवादि शरीरदल्लि, पुकाव्य - प्रवेशिसदॆ इरुवन्तॆ, उय्यक्कॊर्ळ्ळा - (चेतनर) उजीवनवन्नु उण्टुमाडुव वनु, निन्न - निन्तिरुव, वे डव - श्री वे टाद्रियु, नी निलत्तु - श्लाम्यवाद भूमियल्लि, उळ्ळदु इरुत्तिदॆ. शॆनु - अदर समीपक्कॆ होगि आश्रयिसि, कैतॊवा क - अ०बलि माडुववरे, तेवर्कळ् देवतॆगळु (नित्यसूरिसदृशरु). 5 अ 414 (x-na-8 ॥ )— नवम शतक. प्रध्वं च द्विविधकरफलं प्रवेशं देहेषु चापि विविधेषु निवार चर्ाा । उजीवर्य जगति भाति च वेटाद् तं प्राप्य साफ्ट्लिपुटाः किल सन्नि देवाः ॥ ता॥ पुण्य पापरूप द्विविधकरगळन्नू नाशपडिसि, नानाविध प्राकृतशरीर प्रवेशवन्नु निवारणमाडि, नम्म उजीवनवन्नु उण्टुमाडुव स्वामियु निन्तिरुव श्रीवेटाद्रियु ई विशालवाद भूमियल्लि प्रकाशिसुत्तिदॆ. अदर समीपक्कॆ होगि आश्रयिसि अञ्जलि माडुववरे नित्यसूरिगळु (देवतॆगळिगॆ समानरु), (८) तॊन्दु मामल नीं शुडर् दूपण्णु, ऎदुवॆन्नुविदु मिकै यादलिल्, पणदिल् तॊल्पुर्क पाम तणवुमायेनुन ताळकळे, प्रळ्ळियाय्, प्र मा मलर्- श्लान्यवाद पुष्पवन्नू, नीर्- अर्भ्यपाद्यादि तीर्थवन्नू, कुडर् दूप-दीप धूपगळन्नू, कॊट्टु-तॆगॆदुकॊण्डु होगि, तॊदु-सेविसलु, ऎदुम्-सन्नद्धरागोण, ऎन्नु मिदु ऎन्दु हेळोणवू, मिकै-अधिकवु. आदलिल्-आदुदरिन्द, पुदु~ आराधिसलु अशक्यनॆम्ब दोषवू इल्-इल्लद, तॊल् पुक-अनादि सिद्धवाद सौशील्यादि कीर्तियुळ्ळवनागि, पाम्ब- शेषशय्कॆयल्लि, पळ्ळियाय - शयनमाडिरुववने, उनताळ् - निन्न पादगळन्नु तवु आट- सेरुव प्रकारवन्नु, अतिर्ये-तिळियॆनु. ( सगार - पुष्पं च तीर्थपि दीपसुधूपयुक्तं स्वीकृत्य चार्चयित मुत्तुकतापि मा भूत् । एवं सुशीमनघं तव शेषशार्यि ! पादावजं तव कथन्नु भजे ! न वे ॥ तृतीय दशक. 418 ता॥ श्चान्यवाद पुष्पवन्नू तीर्थवन्नू दीपधूपगळन्नू तॆगॆदुकॊण्डु होगि सेविसलु नावु सन्नद्धरागोण” ऎन्दु हेळु वुदू कूड अनावश्यक. आदुदरिन्द आराधिसलु अशक्यनॆम्ब दोषवू इल्लद अनादिसिद्धवाद सौशील्यादि गुणगळिन्द परिपूर्णनाद शेष शायिय ! निन्न पादगळन्नु सेरुव प्रकारवन्नु नानु अरियॆनु. (१०) ताळतामरॆयानुनदुर्य, वाळ्ळ् नीळ् मवळि युन्नाकर्ता, आळराय् तखवारुममर कळ्, नाळुर्मॆ पुकटक वनशीलमे प्र ताळतामरै र्या- ताळुगळुळ्ळ तावरॆयल्लि हुट्टिद ब्रह्मनु, उनदु उर्या-निन्न नाभियन्नु आश्रयिसिदवनु; वाळि कॊळ् तेजस्सुळ्ळ नीम-महापरशुवन्नु, आळि-धरिसिरुव रुद्रनू, उळि आकत्ता-निन्न शरीरदल्लि सेरिदवनु; आळराय्-शेषभूतरागि, तोरु नारुम्-सेविसुववरू, अवर कळ् – देवतॆगळु उनशील- (हीगॆ निरवधिकवाद) निन्न शीलवन्नॆ, नाळु-प्रतिदिनवू (सर्व काल दल्लू), ऎ-एनु हेळि, पुक - स्तोत्रमाडुवॆनु ? (याव प्रकारदल्लि स्तोत्रमाडलारॆनु ऎन्दु भाववु.) (-13-811)-
पद्योद्यवॊपि तव नाभिसमुद्रवो ७सौ ! रुद्रशूलभ्यदयु तव पार्श्वभूतः । शेषाश्च देवनिवहास्तव सन्ति भक्ता! शीलं तवानिशमहत्तु कथं ब्रवीमि ? ॥ ता॥ पद्योद्भवनाद ब्रह्मनु निन्न नाभियल्लि हुट्टिदवनु. त्रिशूलादि (परशु) धारियाद रुद्रनू निन्न शरीरदल्लि सेरिदवनु. शेषभूतरागि निन्नन्नु सेविसुववरु देवतॆगळु (नित्यसूरिगळु). निरवधिकवाद निन्न शीलवन्ने प्रति नवू नानु याव प्रकारदल्लि स्तुतिसुवॆनु ? 416 नवम शतक. (११) शीलनॆलॆयिलानडिवॆल्, आणि कोल कुरुकू चडकॆ र्प, आ मालॆयायिरत्तुळ्ळिवै, पति र्नि पाल’, मृकुन्द मॆयुदल् पाळ्मॆय, प्रति शील - शीलगुणक्कॆ, ऎल्लॆयिर्ला - ऎल्लॆयिल्लदवन
- (निरवधिक सौशील्यवुळ्ळवन), अडिमेल्-पादगळ मेलॆ, अणि-अलङ्कार वागि समर्पितवाद कोल- दर्शनीयवाद, नीळ विस्तीर्णवाद, कुरुकूर्- श्री कुरु कावुरिय, कड कॊर्प-श्री शठारिमुनिय शोल् मालॆ-सूक्ति मालॆयाद, आयिरत्नुळ - सहस्र पद्यावळियल्लि, इवै पत्तिर्नि- ई हत्तु पद्यगळ, पाल - अभ्यासवुळ्ळवरु, वैकुन- परमपदवन्नु, एन्द- हत्तुवुदु, पास्ट्-स्वभावसिद्धवु (निश्चित वादुदु). (—8 ॥ )– विमशील हरिपाद सरोजयुगं “तुं शठारिर नोत् कुरुक पुरीशः । सहस्रसूक्षिसलणि?! दशकं तदेत दै कुण्ण सण्ण मकरं पठतां जनाना ॥ ता॥ निस्सिमशीलनाद भगवन पादगळिगॆ अलङ्कारवागि समर्पिसल्पट्ट स्तुतिरूपवाद, श्री शठारिमुनिय सहस्रपद्यावळियल्लि ई हत्तु पद्यगळ अभ्यासवुळ्ळवरु परमपदवन्नु हत्तुवुदु निश्चित वादुदु. (2-v-2011)~– नारायणे मयि सति स्वभरार्थचित्ता नार्हा तवेति विभुना बहुमानभाजा । आविष्यतां निरवधिं निजशीलवत्ता मन्यादृशीमनुबभूव मुनितीये ॥ चतुर्थ दशक. (3-ev-a-811)- 417 नैकनामवागदुदयसुसंस्थापनार्हरि स्नानानॆक्षस हेयप्रतिभटघट कश्रेणिसम्पत्ति मत्ता ति । प्रह्लादह्लादकत्वाद्यषगिरि कटके सन्निधानादि कृत्य- शर्वादेस्त दानादकथि उदुपति श्रीलरत्ना करो७स् ॥ (ई तृतीयदशकद सारांश) मूरनॆयदशकदल्लि-श्री शतरिमुनिवररु भगवद्दु णानुभव वन्नु माडलु तम्ममनस्सिगॆ प्रेरिसि, अवन नारायणत्व-सृष्टि स्थिति लय कर्तृत्व-संसारव्याधिनाशकदिवौषधत्व-परम पदभोगदातृत्व- दिव्य तुळसी मालाधरत्व-अमृतमथनकरत्व-नरसि०हत्व-वेङ्कटाद्रि श्वरत्व-सुखाराध्यत्व-ब्रह्मरुद्रादि देवमण्णिल सेव्यत्यादि महिमॆ यन्नु वर्णिसि, ई दशक पठनदिन्द परमपद प्राप्तियॆन्दु निश्चयिसि इरुत्तारॆ.