०९

अष्टमशतकदल्लि नवमदशक. ( करुमाणिक्क मिलै) (ई दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवररु मलॆयाळ देशदल्लिरुव तिरुप्पुलि यूरॆम्ब श्री व्याघ्रपुरियल्लि बिजयमाडिरुव स्वामिय विषयदल्लि तम्म भक्ति प्रकर्षवन्नु तोरिसि तम्म नायिकावस्थॆयन्नु अन्यापदेशदिन्द वर्णिसि इरुत्तारॆ.) (१) करुमाणिक्क मलै मेलॆ मणिडनाम तिरुमाव वाण् कैयु क्याडुकळ् पोल्, कालुडैयाडैकळ शॆड्यूपिर्रा, तिरुमालॆर्ना शनीर्‌यल् कुनाल्कु तिरुप्पुलियूर्, अरुमार्य पेर स्पीच्चलळविरिर्द शॆय‌ केनो. प्र। करुमाणिक्य मलै मेल्-नीलमाणिक्य पर्वतदमेलॆ, मणि- रम्य कायुळ्ळ, तडम् - विशालवाद, तामलैक्काडुकपोल् तावरॆवनगळ हागॆ, तिरुमावु लक्ष्मीकौस्तुभ समेतवाद वक्षस्थलवू, वाण्‌ - अधरनेत्रहस्तगळू, उज्जिकाल्, नाभिय पादगळू, उडैयाडैक-धरिसिरुव वस्त्रगळू, (इवुगळ शोभॆयिन्द) शॆय्य – कॆम्पुबण्णवुळ्ळवनाद, पिर्रा-स्वामियु, तिरु माय्-श्रियःपतियाद, ऎर्मा-नम्म नायकनु, शनीर्‌यल्- निर्मलोदकवुळ्ळ सस्यक्षेत्रगळिन्द कूडिद, कुट्ट नाट्टुत्तिरुप्पुलि यूक्- कुट्ट नाट्टुत्तिरुप्पुलियूरॆम्ब (श्री व्याघ्रपुरियॆम्ब) दिव्य क्षेत्रदल्लि, अरुमार्य-दुर्लभवाद मायाचेष्टितन, पेर् आनि नवम दशक. 353 धेयवन्नु हॊरतु, पेच्चिलळ्-(इवळु) बेरॆमाते इल्लदवळागिदाळॆ. अन्नमार्-जननियरे !, इदु - इदक्कॆ, ऎकॆ नो-एनु माडबल्लॆनो ! ( स-गार ॥ माणिक्याद्रितले महोज्वलसरोजानीव वक्षस्सलं वक्रं नेत्रकरान्त्रिनाभिवसनादीनि स्वयं भासय । नाथपतिरसदीश उदित क्षेत्रादि सस्यावृते श्रीमद्वा घ्रपुरे न वक्ति हि हरेर्नाफ्ट्‌७न्यदेवा सुता ॥ ता॥ नीलमाणिक्य पर्वतदमेलॆ रम्यवागि विशालवाद तावरॆ वनगळन्तॆ प्रकाशिसुत्तिरुव लक्ष्मीकौस्तुभ समेतवाद नक्षलवू, अधरनेत्रहस्तगळू, नाभिपादवादिगळू इवुगळिन्द शोधितनागि कम्पुबण्णवुळ्ळ श्रियःपतियाद कुट्ट नाट्टुत्तिरुप्पुलियरॆम्ब क्षेत्र दल्लिरुव नम्म स्वामिय नामधेयवन्नु हॊरतु इवळु बेरॆ माते इल्लदवळागिदाळॆ. जननियरे ! इदक्कॆ नानेनु माडबल्लॆनु ? (२) अन्नॆविरिर्द शॆकेनणिमॆरुर्वि मादुलवु, तुन्नु शूट् शुडं नायिम्म युम् पल्‌ शुडर्‌ळुमोल्, मिन्नु नीमुडियारम् पर्ल्‌ पुन्नैयम् पॊटॆल्‌ तानुडैयॆम्‌पॆरुर्मा, तिरुप्पुलिय‌ पुकमिवळे, प्रति अन्नै मार् - जननियरे, इदु - इवळ ई अवस्थॆगॆ ऎर्शॆ-एनुमाडलि?, अणि - रम्यवाद, मेलुर्विमादु-मेरु पर्वतदमेलॆ उलवु-इरुव, तुन्नु-सेरि निबिडवाद, शूशुड‌ सुत्तलू व्यापिसिरुव कायुळ्ळ, नायितु-सूरनू, अनियुम्- मत्तू, पशुडर् कळु पोल - अनेक ग्रहनक्षत्रादि तेजो *954 अष्टम शतक, ‘राशिगळन्तॆ, मिन्नु -प्रकाशिसुव, नीण् (नीळ्)-उन्नतवागिरुव, मुडि किरीटवन्नू, आरम् - हारगळन्नू, पल् कर्ल र्ता उडै - अनेक विधाभरणगळन्नू उळ्ळ, ऎम् पॆरुर्मा - नम्म स्वामिय, पु सुरहॊन्नॆ मरगळुळ्ळ, अम्‌ल शू - रद्योद्यानगळिन्द सरि वृतवाद, तिरुप्पुलियूर् - श्री व्याघ्रपुरवन्ने, इवळ - इवळु, पुकम्-स्तुतिसुत्तिदाळॆ, ( स-गा-र ॥ - शू हे! मातृ प्रमुखाः! किव कर? र सुवर्णाचले तेजस्वी रविरेव किं ग्रहगणास्तारागणा वेत्यह ! । भास्वद्दि व्यकिरीट-हार सकलालस्कार-भूषाधर स्वामा व्याघ्रपुरस्य सस्यभरितति स्ववीति स्वयम् ॥ ता॥ जननियरे ! इवळ ई अवस्थॆगॆ नानु एनुमाडलि? रम्य वाद मेरुपर्वतद मेलॆ साफ्ट् कान्ति विशिष्टवाद सूरग्रह नक्षत्र तेजोराशिगळन्तॆ प्रकाशिसुव दिव्य किरीट हारनूपुराद्याभरण गळुळ्ळ नम्म स्वामिय रम्यद्यान परिवृतवाद श्री व्याघ्रपुरवन्नॆ इवळु यावागलू स्तुतिसुत्तिदाळॆ. (३) पुकमिवळ् निराप्पकल् पॊरुनीर कडल् तीप्पच्चॆच्चु म्, तिक मॆरियॊडु शॆदॊप्पदिरा मुदल्, पुकम् पॊरुपडैये प्रो‌पुक्क शुरर पॊन्नुवित्र्रा, तिकमणि नॆडुमाड नीडु तिरुप्पुलियर् वळमे, प्रति वॊरुनीर्- उद्योषिसुव अलॆगळुळ्ळ, कडल् - समुद्रवु, तीपट्टु- *ग्नि ज्वालॆगळि०द कूडि, ऎष्टु म तिकम्-ऎल्लॆल्लू प्रकाशि सुव, ऎरियॊडु-ज्वालॆगळॊडनॆ, शॆल्वदु ऒप्प-नडॆयुवन्तॆ, पु कम्- (शत्रुगळू) स्तोत्रमाडुवन्तॆ, श्लोकदिर् - महाप्रकाशवुळ्ळ, आ मुदल्-चक्रवे मॊदलाद, पॊरुप-युद्धक्कॆ बेकाद आयुधगळन्नु, ताज्-धरिसि, पो‌ पुक्कु-युद्धदल्लि प्रवेशिसि, अशुर-राक्षसरन्नु, नवम दशक. 355 वॊनुवित्ता-नाशपडिसिदवन, तिकुम् - प्रकाशमानवाद, मणि- माणिक्यगळुळ्ळ, नॆडुमाडम्-उन्नतवाद उप्परिगॆमनॆगळुळ्ळ नीडु विस्तीर्णवाद, तिरुप्पुलियर्-श्री व्याघ्रपुरिय, वळमे- सौन्दर नन्नॆ, इवळ्- इवळु, इराष्ट्रकल्-रात्रियू हगलू, निन्नु-निन्तु, पुकम्- स्तुतिसुत्तिरुवळु. ( स-गा-र ॥ - गर्जत्तु तरङ्ग वारिधिरहो! ज्वालागरु- ब्यारी किमयं द्विति स्तुतिकरा यस्कारयो७.पि स्वयम्। तस्यॆवायुधचक्रधारिण इयं रक्षहन्नु र्हरे श्रीमद्वा घ्रपुरं हि रत्नभवनैर्दिप्रं वीत्यत्व हम् ॥ ता॥ उद्योषिसुत्तिरुव समुद्रवु अग्निज्वालॆगळॊडनॆ प्रकाशि सुत्त नडॆदुबरुवन्तॆ इरुव दिव्य च क्राध्यायुधधारियागियू असुर ध्वंसकनागियू इरुव स्वामिय उन्नत प्रासादपरिवृतवाद श्री प्याघ्रपुरिय सौन्स्रवन्ने इवळु रात्रिय हगलू वर्णिसुत्तिदाळॆ, (४) ऊर्वळम् किळ‌ शोलैयु करुमुम् पॆरुंशॆन्नॆलुव शूनु, एर्वळ किळर् तण्णॆक्कुट्टनाल्कु तिरुप्पुलियूर्, शीर्वळम् किळर् मूवुलकुणुमि तेवपिर्रा, पेर्वळम् किळ‌न पृच्चिल प्पनैयिये प्र ऊ‌ वळम् – ऊरिगॆ अलङ्कारवागि, किळर्-उन्नतवाद, शोलॆयुम्-वृकोद्यानगळू, करुम्मम् - कब्बिनतोटगळू, पॆरुम् शॆन्नॆलुम् - समृद्धवाद कॆम्पुबत्तद पैरुगळू, शूनु- सुत्ति व्यापिसि, ए‌वळ किळर-गद्दॆगळ रमणीयतॆयिन्द प्रकाशिसुव, तण् पण्य-शीतळवाद नीरु प्रदेशगळुळ्ळ, कुट्ट नाट्टुत्तिरुप्पुलियूर्- कुट्टनाद्दॆम्ब नाडिन श्री व्याघ्रपुरियल्लिरुव, शि‌वळम् किळर्-गुण 356 अष्टम शतक, गळ उत्कर्षवु चॆन्नागि कृत्यगळल्लि तोरुवन्त, मूवुलकु-मूरु लोकगळन्नू, उण्णु उमि-भक्षिसि पुनः उण्टुमाडिद, तेवपिर्रा नित्यसूरीश्वरन पेर्‌वळम्-नामधेयगळन्नु, इप्पुनै इ-आभरण भूषितॆयाद इवळु, इन्नु-ईग, किळ‌-उद्योषिसुत्तिरुवुदन्नु बिट्टु, पेच्चिलळ्-बेरॆ माते इल्लदवळागिदाळॆ, ( स-गार ॥ - उद्यद्वक्षगणेक्षुकाण्ण निवहह्यादिभिर्भूषिते श्रीमद्वाघ्रपुरे च रम्य सलिलक्षेत्र त्रिलोकीभुजः । सूरी स् गुणैत्युभैर्विलसतशस्य नामावळिं सेयं कीर्तयति स्वयं हि सततं सम्यक् प्रकाशावहा ॥ ता॥ ऊरिगॆ अलङ्कारवागिरुव उन्नतवाद उद्यानवनगळू, कब्बिन तोटगळू, समृद्धवाद कॆम्पु बत्तद पैरुगळू सुत्तलू व्यापिसिरुव श्री व्याघ्रपुरियल्लि बिजयमाडिरुव सर्वलोक सृष्टि आ लयकर्तनाद स्वामिय नामवन्ने इवळु अनवरत उद्योषिसु इदाळॆये हॊरतु बेरॆ स्मरणवे इल्लदवळागिद्दाळॆ. e (५) पुनैयि कळणिवु माडैयुडैयुम् पुदुक्कणिप्पुम् निनैयुव नीरॆयदवळक्किदु निन्नु निनैक्कप्पुक्काल्, तण्‌तिरुप्पुलियूर्, शुनैयिनुळ् तडनामरैमलरुम् मुनैर्व मूवुलकाळि यप्प९ तिरुवरुळ्‌ मूकिनळे, प्र पुनै इच्छिकळ्-मॊदलु धरिसिद्द आभरणगळन्नु, अणिवुम्- ईग धरिसिरुव क्रमद सौरवू, आडो उडै-वस्त्रधारणद सौरवू, पुदुक्कणिप्पु म्-शरीरद नवनवत्ववू, निनु तावु इरुव स्थितियल्लि नवम दशक. 357 निन्तु, निनैक्कप्पु क्काल् - (इवुगळन्नु) स्मरिसलु यत्निसिदाग्यू इवळ्क्कु इवळिगॆ, इदु ई वैलक्षण्यवु, निनैयु नीक्ष्मियदु अनु - (लोकमय्यादॆयिन्द) स्मरिसलु शक्यवादुदल्ल. (आदुदरिन्द) शुनैर्य उळ्-जलप्रवाहगळॊळगॆ, तडम् तामरै-दॊड्ड तावरॆ हूवुगळु, मलरुम्-विकसिसुव, तण्-शीतळवाद, तिरुप्पुलियूर्- श्री व्याघ्रपुरिगॆ, मुन्नॆव- प्रधाननिर्वाहकनाद, मूवुलकु आळॆ त्रैलोक्यवन्नू आळुव, अप्पस्वामिय, तिरुवरुळ्-कृपासमुद्रदल्लि, मूकिनळे-मग्नॆ यागिद्दाळष्टॆ ! (x-na-dll)- प्राचीनाभरणावळिं सपदि यद्धत्वा क्वियं शोभते सदस्यॆरपि च स्वगात्रविलसा वण्य शोभादिभिः । तत्सर्व० न निसर्गसिद्ध विह हि श्रीव्याघ्रपुण्यां प्रभो सैलोक्याधिपतेः कृपा मुधित्तले मग्ना ७३ सेयं स्वयम् ॥ ता॥ पुरातनवाद अभरणगळन्नू नूतन वस्त्रगळन्नू इवळु अभिनवरीतियल्लि धरिसिरुव नरद वैलक्षण्यवु लोकमरादॆयिन्द स्मरिसलु अशक्यवादुदु. आदुदरिन्द विकच विशाल कमलाभिरामवाद श्री व्याघ्रपुरिय स्वामियाद त्रैलोक्याधीश्वरन कृपासमुद्रदल्लि इवळु मग्नॆयागिरुत्ताळष्टॆ ! (६) तिरुवरुळ मूकि वैकलु शॆखनी‌ निक्कण्ण पिर्रा, तिरुवरुळकळु शे‌न मैक्क डैयाळम् तिरुनवुळ, तिरुवरुळरुळालर्व शनु शेर् तण् रुप्पुलियूर्, तिरुवरुळ् कमुकॊण् पत्तदु मॆल्लियल् 14 शॆद, 858 अष्टम्म शतक प्र। शनीर्-महाजलराशियुळ्ळ समुद्रद, निवर्णवुळ्ळ, कण्ण पिर्रा-श्रीकृष्ण स्वामिय, तिरुवरुळ्-कृपासमुद्रदल्लि, वैकलुम् अनेक काल, मूकि-मग्नॆ यागि, तिरुवरुळ कळु-(अवनु माडिद) महोपकारगळन्नू, शेर्‌ नमैक्कु - इवळु पडॆद आ संश्लेषक्कॆ तिरुव-प्रशस्तवाद, अडैयाळम्-चिह्नॆगळु, उळ-इरुत्तिवॆ. (अवु गळॊळगॆ) तिरुवरुळ् तन्न कृपॆयन्नु, अरुळाल्-उपकरिसलु, अर्व शॆनु-अवनु ताने होगि, शेर्-सेरिद, तण्-शीतळवाद, तिरुप्पुलि यूर्-श्री व्याघ्रपुरियल्लि, तिरुवरुळ्-अवन कटाक्षक्कॆ पात्रवाद, कमुकु-अडिकॆय, ऒण् पत्तदु - श्लाम्यवाद कॆम्पु बण्णवुळ्ळ पक्व फलदन्तॆ, मॆल् इयल्-मृदुस्वभाववुळ्ळदुदु, शॆव्वद-(इवळ क०पाद अधरवु. ( स-गार ॥ - गारुधिवर्ण-कृष्ण-करुणापाथोधिमग्ना चिरं सेयं सज्ज मकालचिक्कभरिता ! तस्मादयं तामिमाम् । भूय कापुपकर्तुमत वसति श्रीव्याघ्रपुण्यां हरि- सस्थानुग्रहशस्वियं विलसति श्रीपक्व पूगाधरा ॥ ता॥ समुद्रवर्णनाद श्रीकृष्णन कृपार्णवदल्लि मग्नॆयागि इवळु पडॆद अवन संश्लेषद दिव्यचिह्नॆगळु प्रकाशिसुत्तिवॆ. अवु गळॊळगॆ अवनु उपकारमाडलु ताने होगि सेरिरुव श्री व्याघ्र पुरियल्लि अवन कटाक्षक्कॆ पात्रवाद क्रमुक पक्वफलदन्तॆ कम्पागि मृदुवाद इवळ आधरवे मुख्य चिक्कवागिदॆ. (७) मॆल्लि चॆल्बवणॆ कॊडिप्पुल्क वीम्गळन्नाळ मल्लि मडल्‌वा र्याकनिशूटन्नु कमर्कि, मणङ्कमन्नु, पुल्लिलैज् नूडु कालुलवु तण्‌तिरुप्पुलियर्, मल्ललम् शॆल्प कर्ण ताळड्‌नाळिम्मडवरले नवम दशक, 359 प्र॥ मॆल् इल्य-मृदुवाद पल्लवगळन्नू, शॆल्व-सौनरवन्नू, वण्-औदारवन्नू उळ्ळ, कॊडि-तामूलवल्लिगळु, पुल् - सुत्तलू व्यापिसुत्तिरलु, वीु-समृद्धवाद, इळम् ताळ्-ऎळे (सुन्दरवाद). बुडगळुळ्ळ, कमुर्कि-अडिकेमरगळ पक्कदल्लिरुव, मल् इल्य तुम्बि रुव ऎलॆगळुळ्ळ, मडल्-हूविन मोतॆगळुळ्ळ, वाड्-बाळॆगिडगळ ई कनि-मधुरवाद हण्णिन गॊनॆगळन्नू, शूनु-सुत्ति इरुवुदरिन्द, मणम् कम्रनु -ऒळ्ळॆ परिमळद आधिक्यदिन्द, पुल् इलै-निबिडवाद ऎलॆगरिगळुळ्ळ, तर्ज्- तॆङ्गिनमरगळ, ऊडु-नडुवॆ, काल्-मन मारुतवु, उलवु-सञ्चरिसुत्तिरुव, तण्-शीतळवाद, तिरुप्पुलि यूर्-श्री व्याघ्रपुरियल्लि, मल्लल् अम् शॆल्वम्-अधिकवाद रम्यतॆ युळ्ळ समृत्तिनिन्द कूडिद, कर्ण्ण - श्रीकृष्णन, ताळ्-पादगळन्नु इम्मडवरल्-ई कनैयु, अडैनाळ्-हॊन्दि (संश्लेषवं) अनुभविसि इदाळॆ, (x-na-811)- मृद्वीं पल्लवसन्ततिं सुरुचिरां ताम्रलवल्ली स्वयं धृत्वा भाति ! तया किल कमुकस ७त्र संशिष्यते । पुष्प पक्वफि भाति कदळी सा नारिकेळाता ! श्रीमद्वाघ्रपुरे७त्र कृष्ण चरण्‌ सेयं श्रिता कन्यका । ता॥ मृदुपल्लव सान्दरवुळ्ळ उदारवाद ताम्रलवल्लिगळिन्द परिवृतवाद अडिकॆमरगळ पक्कदल्लि ऎलॆगळिन्दलू हूविन मोतॆ गळिन्दलू कूडिद बाळॆगिडगळ हण्णिन गॊनॆगळ दिव्य परिमळदिन्द भरित वागिरुव तॆङ्गिनमरगळ नडुवॆ मन्द मारुतवु सञ्चरिसुत्तिरुव श्री व्याघ्रपुरियल्लि रमोदार समृद्विशिष्टवाद श्रीकृष्णन पादगळन्नु ई कनैयु हॊन्दि संश्लेषवं अनुभविसि इदाळॆ. (८) मडवरलर्‌क९ शल्लि चॆल्लुके, वडमोति मावा‌ वेळॆयुळ मच्चॆ नॆय्यल्‌र्वा पुकै पोम्, तिडविशुलमर‌ नाय्क मक्कुम् तण्‌तिरुप्पुलियूर्, पडपरवणॆर्यार्त नाममल्लाल् परवाळिवळे 360 अष्टम शतक. प्र! अमार् कळ्ळु-जननियराद निमगॆ ऎण्णॆ ल्लि एनु हेळि, शूल्लुर्के-समाधानपडिसुवॆनु ? म (मल्लल्) शॆ-महा सम्म तुळ्ळ, वड-संस्कृत भाषॆय, मत्यवाणर्-वेदशास्त्रज्ञराद ब्राह्मणर, वेळ्वॆयुळ्-यागादि करगळल्लि, नॆम्-आज्याहुतियल्लि, अल्-प्रज्वलितवाद अग्निय, वापुकै-महाधूमवु, पोय् ऊर्ध्वमुखवागि होगि, तिडविशुब्बल्-दृढवाद आकाशदल्लि, अमर‌ साक्षि-देवतॆगळ लोकवन्नु, मुक्कुम्-मरॆसुवन्तह, तण्- शीतळवाद, तिरुप्पुलियूर्-श्री व्याघ्रपुरियल्लि, पड अरवु अणॆर्या र्त- विशालवाद फणॆगळुळ्ळ आदिशेषनल्लि शयनमाडिरुव स्वामिय, नाम अल्लाल्-नामधेयवल्लदॆ, इवळ मडवरल्-ई कनैयु, परवा इन्नु यावुदन्नू हेळुवुदिल्ल. ( स-गा-र । - युष्माकं जनजनाः ! किवु वदाम्यतन्न समृद्युता गीर्वाणोक्तियुताश्व वेदपठनैराराधयन हरिम् । श्रीमद्वाघ्रपुरे७त्र सन्नि बहवण्णा ज्याहुर्तेमतो लोर्का व्याप्य च! शेषशायिन इयं नामैव सर्तयेत्॥ ता॥ जननियराद निमगॆ नानु एनु हेळलि ? वैदिकोत्तमर वेदघोषगळॊडनॆ कूडिद यागादि करगळ आज्याहुतिय धूमवु ऊर्ध्वमुखवागि व्यापिसि देवलोकवन्नू मरॆसुवन्तह श्री व्याघ्र पुरियल्लि शेषशायियागिरुव स्वामिय नामवल्लदॆ बेरॆ ऒन्दन्नू ई कनैयु हेळुवुदिल्ल. (९) परवाळिवळ स्ट्‌राप्पकल् पनीर् निं कपिराज्, विरवारि मत्यवेदियरॊलि वेलैयिल् निनॊलिप्प, करवार् तडरुम् तामरॆक्कम् तीविनिलरुम्, पुरवा‌ कनिकशू तिरुप्पुलियूर्नवम दशक, 861 प्र। पनिनी‌ निम्-शीतळवाद नीरिन बण्णवुळ्ळ, कण्ण पिर्रा- कृष्णस्वामिय, विरवु आर् इश्य-सर्वतोव्यापियाद गानवुळ्ळ, म-सामादिवेदगळ, वेदिय‌ ऒलि-वैदिकर घोषवु, वेयिल् निनु ऒलिप्प-समुद्रदन्तॆ निन्तु घोषिसुव, करवु आर्-मॊसळॆगळिन्द भरितवाद, तडम् तोम्-तटाकगळल्लॆल्ला, तामरै-तावरॆहूवुगळ, कयम्-समूह व्याप्तियु, तीवि-दीपगळन्तॆ, निनु अलरु- निन्तु विकसितवागि, पुरवु आर्-क्रमवागि एर्पट्टिरुव, कनिकळ् शू-गद्दॆगळिन्द परिवृतवाद, तिरुप्पुलियूर् - श्री व्याघ्रपुरिय, पुक अनि - कीर्तियल्लदॆ, मल- बेरॆ ऒन्दन्नू, इवळ-इवळु, निनु-निन्तु, इराष्ट्रकल्-रात्रियू हगलू, परवाळ्-हेळुवुदिल्ल. ය (x-12-811) शीतामोनिधिवर्ण-कृष्ण चरितृर्वेदादिघोष्टॆर्युता विपा यत्र सरस्सु चानिवहा दीपायिताशॆज्य लाः । श्रीमद्वापपुरं हि सस्यभरितं तर्तयल्लि सदा सेयं नान्यदहो! वदेन्मम सुता नन्निवं तत्परा ॥ ता॥ नीलनीरवर्णनाद श्री कृष्णन दिव्यगानवुळ्ळ सामादि वेदाध्ययन माडुव वैदिकर घोषवुळ्ळ, रम्य पङ्कज भरितवाद तटाकगळिन्दलू सस्यक्षेत्रगळिन्दलू कूडिद श्री व्याघ्रपुरिय कीर्ति यन्नु बिट्टु, इन्नु यावुदन्नू इवळु रात्रिय हगलू वर्णिसुवु दिल्ल. (इदन्ने अनवरत श्लाघिसुत्तिदाळॆ.) (१०) अल्लि मैसूरुपायमवळण् तु कुमामणिमाडमाळिकॆ लक्कुळ् मल्कि, र्तशैलदवर् पुर् कुट्टनात्म तिरुप्पुलियूर्, निन्न मायप्पि रा९ तिरुवरुळामिव नेर्‌पट्टदे 362 अष्टम शतक. प्रति कुन-पर्वतदन्तॆ, मामणि माड - महा रत्न मयसौध गळ, माळॆकै माळिगॆगळ, कोलक्कुळ् सुन्दरवाद समूहगळु, मल्कि-निबिडवागि व्यापिसि, र्तॆ तिशै-दक्षिणदिक्किगॆ, तिलदपु-तिलकदन्तॆ इरुव, कुट्ट नाट्टुत्तिरुप्पुलियूर् - कुट्ट नाट्टु ऎम्ब नाडिन श्री व्याघ्रपुरियल्लि, निन-निन्तिरुव, मायप्पिरा - मायाचेष्टितनाद स्वामिय, तिरुवरुळ् आम्-कृपॆयन्नॆ, इवळ ने‌पट्ट दु-इवळु आश्रयिसिदुदु. अनि - अदल्लदॆ, इवळ्- इवळु, अमण् तुराय्- रम्यवाद शीतळ तुळसी मालॆय, कम्रदल्-परिमळवुळ्ळवळागुवु दक्कॆ, मल ओ‌ उपायर्वॆ-बेरॆ ऒन्दु कारणवुण्टॆ ? (x-m-811) -

उत्तुज्र्नवरत्नसौधनिवरा दक्षिणय्या दिश श्रीमद्वापुरी चकास्ति तिलकप्राया हि तस्यामियम् । श्री कृष्ण कृपाश्रया भगवतो विष्टोयं मायिनो नो चेद्दिव्यसुगशीततुलसीयुक्ता कथं स्यादियम् ? ॥ ता॥ उन्नतवाद महारत्नमय सौधगळ माळिगॆगळ रम्यवाद सालुगळिन्द कूडि दक्षिणदिक्किगॆ तिलकप्रायवागिरुव कुट्ट नाट्टु त्तिरु प्पुलियरॆम्ब श्री व्याघ्रपुरियल्लि निन्तिरुव मायाचेष्टितनाद स्वामिय कृपॆयन्ने इवळु आश्रयिसि इदाळॆ. आदुदरिन्दले इवळु रम्यवाद शीतळ तुळसीमालॆय परिमळदिन्द कूडि इदाळॆ, (इदक्कॆ बेरॆ ऒन्दु कारणवू इल्ल.) (११) नेर्‌ पट्ट नित्यमूवुलकुक्कुम् नायर्क नेरिपट्ट तॊरॆ’तॊरॆ तॊण्ण‌ तन्न डिम्य, तर्णशडकोर्प शल्, नेर् पट्ट तमि मालॆ यायिररुळ्ळि मैपत्तु, ने‌ पट्टारवर् नेर पट्टा‌ नॆडुमाल्‌डिव्व नवम दशक. 868

प्र॥ नित्य-परिपूर्णवाद, मूवुलकुक्कुम् - त्रिविध चेतना चेतन प्रपञ्चगळिगू, नेर्‌ पट्ट-रक्षकनागि समृद्धिसि इरुव, नाय कर्त - स्वामियाद सर्वॆश्वरन अडिमै - कैरक्कॆ, नेर् पट्ट - सन्नद्धराद, तॊण्णू-भक्तर, हॆण्ण‌र् - समृद्धिसम्मनि गळिगॆ, तॊर्ण-शेषभूतराद, शठकोर्प-श्री शठारिमुनिय, तॊल् नेर् पट्ट - दिव्य सूक्तियाद, तमिमालॆ - द्राविडस्रन् मालात्मक वाद, आयिरत्तु-सहस्रपद्य मालॆयॊळु, इवै पत्तुम्- ई हत्तु पद्यगळन्नु, ने‌पट्टारवर्- अभ्यसिसि आश्रयिसिदवरु, नॆडुमाल्कक्कु -सर्वॆश्वरनिगॆ, अडिमैशॆय्यवे - कैङ्कवन्नु माडुवुदक्कॆ, नेर् पट्टार्-सन्नद्धरागिरुववरु. ( स-गा-र ॥ - त्रैलोक्याधिपतेः प्रभोर्भगवतः कैरसक्तात्मनां भक्तानामपि भक्तभक्तिभरितो यो७स् शठारिर्मुनिः) दिव्यद्राविडसूक्ति हारमकत् साहस्रपद्यात्मकं तत्रदं दशकं पठ भुवि ये ते श्रीपतेः किराः ॥ ता॥ शैलोक्यरक्षकनाद सर्वॆश्वरन कैङ्करक्कॆ सन्नद्धराद भक्तर समृ समृनिगळिगू शेषभूतराद श्री शठारिमुनिय दिव्य सूक्तियाद द्राविड प्रबद्धात्मक सहस्रपद्यमालॆयॊळु ई दशक वन्नु पठनमाडुववरु सर्वॆश्वरन कैङ्कय्यक्कॆ नित्य सन्नद्धरागिरुववरु. ( द्र-उ-संii)- अन्यार्हता श्रवणमष्यथ शेषताया सोडुं न शक्यत इति स्वदशाविशेष । अन्यापदेशमवलम्मु तदोपयुक्तं नारायण् कपरधीर्नवमे जगाद (wa-ev-sa-8 ॥)- वैलक्षण्यात् स्वमूर्तॆम्रकुटमुखमहाभूष र्भूषितत्वात् स्वार्हानेकायुधत्वात् प्रळयसखितयोजीवने कर्षकत्वात् । भव्यताश्च सम्पन्निरवधिकतया७७श्चर चेष्टत्व योगात् निष्ठां दास्य स्वकीये प्रकटयति हरिश्चत्यथाज्ञायि तेन ॥ 364 अष्टम शतक. (ई नवमदशकद सारांश) ई ऒम्बत्तनॆय दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु कुट्टि नाट्टु तिरुप्पुलियूरॆम्ब श्री व्याघ्रपुरिय स्वामिय विषयदल्लि भक्ति प्रकर्ष वुळ्ळवरागि, तम्म नायिकावस्थॆयन्नु (जननियरन्नु कुरितु) इतररु वर्णिसुवन्तॆ हेळलु उद्देशिसि अनवरत आ स्वामिय नामधेय सङ्कीर्तन आ दिव्य देशद सङ्कीर्तन, अदर सौरातिशयवर्णन, अवन कृषार्णवदल्लि तानु मग्नॆयागि तत्संश्लेषवं पडॆदिरुव दिव्य चिह्नॆगळ निरूपण-इत्यादिगळिन्द अनुभववन्नु विशदीकरिसि इरुत्तारॆ.