०८

सप्तमशतकदल्लि -अष्टमदशक. (मायावामनने -) (ई वशकदल्लि-श्री भगवन्ननिन्द प्रदर्शितवाद विचित्र विभूति योगवन्नु श्रीशठारिमुनिवररु अनुभविसि वर्णिसुत्तारॆ.) (१) माया वामनने! मदुसूदा! नीयरुळाय, तीयाय नीराम् निलनाद विशुवाय् तायाम् तयार् मक्कळाय क्यालाय्, मै माय मु माय, नीयाम् नी निवासिवॆ यन्न नियायङ्गळे प्र माया-मायाचेष्टितने । वामनने - वामनावतार रूपिये ! मदुसूदा-मधुसूदनने ! नी अरुळाय्-नीने कृपॆ माडबेकु, ती आ-अग्नियागि, नीर् आय् - जलवागि, निर्ल आय्-भूमियागि, विशुवु आम्-आकाशवागि, काल् आय्-वायु वागि, ताय् आय्- तायियागि, तन्नॆ आय्-तन्दॆयागि, मक्कळ आय्-मक्कळागि, मलम् आय्-मत्तू इतररू आगि, मुस्लिम् आय्- समस्तवू आगि, नी आय्-नीने आगि, नी निन्न -नीनु निन्त, इवै अदु-ई प्रकारगळु, ऎन्न नियाय-याव न्यायविधानगळु? (x-18-011)- मायात्मवामन! हरे! मधुसूदन! त्वं ब्रह मे! त्वमसि व-जल-क्षमात्मा । आकाश-वायु-जन-जनक प्रजाता sप्यन्यच्च सर्वमिति कीतृगयं प्रकार ? ॥ अष्टम दशक. 217 ता॥ ऎलै मायाचेष्टितने ! वामनने ! मधुसूदनने ! नीने कृपॆमाडबेकु. नीने पञ्चभूतात्मकनागियू, तायि, तन्दॆ, मक्कळू, इतररू, समस्तवू नीने आगि निन्तिरुव ई प्रकारगळु याव न्यायगळो ? (हीगॆ कारणरूपियागियू काव्यरूपियागियू नीने समस्त जगदात्मकनागि निन्तिरुव ई आश्चय्यगळन्नु नीने तिळिदिरु यॆ-इदु हेगॆ ? ई रहस्यवु नमगॆ तिळियदु ऎन्दु भाववु.) (२) अण्णणलर् तण्णु तिङ्गळुम् नायिलुमाय् मुडियच्चुतने यरुळाय, ‘शुडायिरुळाय, पॊण्णु पॊटि माया प्रक वॆच्चण् नॆक्को स्पटॆयाद पिन्नुम्‌, मुमायिवैयन्न वित्तिरमे प्र अम्-रम्यवागि, कळ-मधुभरितवाद, तण्तुाय्-शीतळ वाद तुळसिमालॆयिन्द अलङ्कृतवाद मुडि-केशपाशवुळ्ळ, अच्चु तने-अच्युतने, अरुळाय्-कृपॆ माडु, तिङ्गळु-चन्नू, नायि अअम् आय्-सूरनू आगि, शॆम्-विलक्षणवाद, पल्‌शुडर् आय् अनेक नक्षत्रादि तेजोद्रव्यगळागि, इरुळाय्-अन्धकारमयवाद रात्रियागि, पॊण्णु-समृद्धवागि बॆळॆदिरुव, प्रो-सुरियुव, म आय्- मळॆयागि, पुक आय्-कीर्तियागि, पथ आय्-निन्नॆयागि, पिन्नु म्-मत्तू, नी-नीने, वॆच्चण् (वॆम् कण्)- क्रूरवाद कण्णु गळुळ्ळ वॆम्-क्रूर स्वभावनाद, कूमु आय-यमनू आगि निन्तिरुव, इवै-ई प्रकारगळु, ऎन्न विशित्तिरवे ऎन्तह विचित्रगळो! (-11-8 11 ) त्वं हि मेच्युत! लसत्तुलसीस गाड्य- मौळे! किमिन्नु-रवि-तारक-राजिरूपः । त्वं किं तमश्च भुवि वृष्टिनुती च निन्ना क्रूरो यम किमसि त्वमहो! विचित्रम ? 23 218 सप्तम शतक. ता॥ दिव्य तुलसीमालालङ्कृतवळिये! अच्युतने ! नीने कृपॆ माडि हेळु नीने चन्नसूर नक्षत्रादि तेजोमल रूपियागि यू, रात्रियागियू, मळॆयागियू, कीर्तियागिय, निन्नॆयागि य मत्तू क्रूरस्वभाववुळ्ळ यमनागियू निन्तिरुव ई प्रकारगळु ऎन्तह विचित्रगळो । (३) शिर‌वलवा तिरुच्चक्करत्तायरुळादम्, ऎत्त योरुकमुमवैयायव सुळ्ळियलुम् ऒत्तवॊण’ पल् पॊरुळळुप्पिल्लनवाय वियनाय्, विकाय् निखॆ नी दिवैयॆन्न विडमङ्गळे

प्रति शिर - विचित्रवाद, नेरिवलवा - रथवन्नु नडॆसुवुदरल्लि समर्थने!, तिरु शक्करत्ताय - श्रीचक्रायुधवन्नु धरिसिरुववने ! अरुळाय् - कृपॆमाडु, ऎत्त - ऎष्टु, ओर् - अद्वितीयवाद, उकमुम्-युगगळू, अवैयाय् अवुगळे मूर्तियागियुळ्ळव नागि, अवळ् अवुगळॊळगॆ इयलुम्-नडॆयुव, ऒत्त-(ज्ञान स्वरूपदिन्द) समवाद, ऒण्- स्वयम्प्रकाशादि) गुणवैलक्षण्यवुळ्ळ, पल्-अनेक विध भेदगळुळ्ळ, उलप्पिल्लन असङ्ख्यातवाद, पॊरुळ् आय्-पदार्थगळागि (अवुगळिगॆ शरीरियागि), वियवु आय्-अवुगळ परस्परभेदगळिगॆ निर्वाहकनागि, वित्तकत्ताय्-(अवुगळ दोषगळि०द असंस्कृष्टनागि) विस्मयकरनागि, नी निं-नीनु निन्तिद्दीयॆ. इवै- इवुगळु, ऎन्न बडमक्कळे ऎन्तह विषमगळाद कृत्यगळु ? (x-16-811)- सारथ्य वेषधर! चक्रधर! त्वमेव बहीह मे युगयुगेष्टपि तत्त्वरूपः । तत्तदवाखिल समान-चराचरात्मा नानाविधो७३ च कथं विषमा विचित्राः ॥ ता! विचित्रवाद रथवन्नु नडॆसुव चतुरने ! चक्रपाणिये नीने कृपॆमाडि हेळु. सकल युगगळिगू निर्वाहकनागि, काला अष्टम दशक. 219 धीश्वरनागि, अनेक चिदचिदात्मकवस्तुगळिगॆ शरीरियागि, अवुगळ परस्पर भेदगळिगॆ कारणभूतनागि, अवुगळ दोषगळिन्द असंस्कृष्ट नागि अत्यन्न विस्मयकरनागि नीने निन्तु इद्दीयॆ इवुगळॆल्ला ऎन्तह विषमकृत्यगळु ? (ई कृत्यगळ वैषम्यद विवरवन्नु नीने नमगॆ तिळिसबेकॆन्दु भाववु.) (४) कळ्ळवि तामरक्कण् कण्णने यॆनक्कॊनरुळाय, उळ्ळदुमिल्लदुमायुलप्पिलनवाद वियवाय, बॆळ्ळत्तडडलु विडनाकमेल् मरुवि, उळ्ळप्पल् योकुशॆदि यिवैयन्न वुपायक्कळे प्र। कळ् अवि - मधुविनॊडनॆ कूडि विकसिसुव, तामरैक्कण् तावरॆ हूवुगळन्तॆ नेत्रगळुळ्ळ, कण्णने-श्रीकृष्णने ! ऎनक्कु-ननगॆ, ऒनु अरुळाय् - ऒन्दु मातन्नु कृपॆयॊडनॆ हेळु. उळ्ळदु - इरुव वस्तुवू, इल्लदु-इल्लदुदू, आम्-आगि, उलप्पु इल्लन आम्-असङ्ख्यातवागि, नियुव आय-भेदगळुळ्ळदुदागि, वॆळ्ळ- पूर्णवाद, तडम् कडलुळ् - विशालवाद समुद्रदल्लि, निडम् विषवुळ्ळ नाकमेल्-सर्परूपियाद शयनदमेलॆ, मरुवि-सेरि, उळ्ळ-हृदयदल्लि, योकु अनेक विधवाद रक्षण स०कल्पगळन्नु शॆयदि-माडिरुत्तीयॆ. इवै-इवुगळु, ऎन्न उपायळे- याव उपायगळो ।

  • स-गा-र ॥ पद्माक्ष! कृष्ण! वद किदिदं हरे! मे सन्नो व्यसन्न इह भाति भवाननन्ना । नानाविधो७सि ‘च विकालपयोधिमध्यॆ शेष शयान इति योगविधिः कथं ते ? ॥ ता॥ मधुसून्सियाद तावरॆयन्तॆ नेत्रगळुळ्ळ कृष्णने ! ननगॆ ऒन्दु मातन्नु कृपॆयिन्द हेळु. नीने सदसद्वस्वात्मकनागियू, असङ्ख्यातवागि भेदविशिष्टनागियू, पूर्णवाद समुद्रदल्लि शेष शायियागि अनेकविधरक्षणसङ्कल्पगळन्नु माडुत्तीयॆ. इवुगळु याव उपायगळो! 220 सप्तम शतक. (५) पाशङ्गळ् नीक्कि यॆन्नॆ, युनक्कॆ याकॊण्णिट्टु नी, वाशमल‌ तणु मुडि मायवने कायमुम श्रीवनुवाय कटिवाय् यरुळाय, प्पिप्पाय् प्पिन्नुम् नी, मायङ्गळ शॆय्दु वैत्ति यिनैयन्न मयक्कुक्कळे, प्रगि ऎन्नै-नन्नन्नु, पाशळ् नीक्कि- बाह्य विषयगळॆम्ब पाश गळन्नु ध्वंसमाडि, उनक्के अ - निनगोस्करवे हुट्टि अनन्य शरण नागिद्देनॆन्दु, कॊण्णिट्टु-अ०गीकरिसि, वाशमलर्-परिमळभरितवाद पुष्पगळुळ्ळ, तण् तुनिम्-शीतळवाद तुळसीमालॆयन्नु धरिसिरुव, मुडि-केशपाशवुळ्ळ, मायवने-मायाचेष्टितने, नी अरुळाय्- नीने कृपॆमाडि हेळु. कायमुम् - शरीरवू, शिवनु - जीवात्मनू, आय् आगि, कवु आय-मरणवू आगि, पिप्पु आय् जननवू आगि, पिन्नु-मत्तू, नी-नीनु, मायण्णळकॆय दुबै- (अविद्याकर-वासना-रुचिगळॆम्ब) वञ्चन सामग्रिगळन्नु माडि इट्टु इरुत्तीयॆ. इ-इवुगळु, ऎन्नमयक्कुक्कळ-ऎन्तह भ्रम जनक व्यापारगळु ! (x-178-811)- पाशा९ विमोच्य मम दास्य सुखवह मायि९! वदाद्य तुलसीकुसुमाड्य मौळे ! । कायो७पि जीव इह भासि मृतिश्च जन्म मायामयो७सि किमु मोहपरन्नरेयम् ? ॥ ता॥ नन्न पाशगळन्नॆल्ला ध्वंसमाडि ननगॆ निन्न दास्य सुखवन्नॆ अनुग्रहिसि, दिव्य तुलसीमालालङ्कृतकेशनागि मायाचेष्टितनागिरुव नीने ननगॆ ऒन्दुमातन्नु हेळु. देह - आत्मा मरण-जनन- इत्यादनेक मायासामग्रिगळन्नॆल्ला सृष्टि माडि इट्टु इरुत्तीय. इवुगळॆल्ला ऎन्तह भ्राजनकवाद व्यापारगळु !!! अष्टम दशक. (६) मयक्का वामनने! मदिया 221 वण्ण मॊन्नरुळायि अयर्‌प्राय ते अनुमायलाय कुळिराय वियवाय, वियप्पा वॆकळाय् विद्यॆयाय् प्पयनाथ् प्पिन्नु नी, तुयक्का नी निन्नवा मैयन्नु तुयरङ्गळे,

प्र। मयक्का – ऎल्लरिगू भानियन्नु उण्टुमाडुववने ! वामनने - वामनरूपियादवने ! मदि आळ्‌वण्ण -(नमगॆ) ज्ञानवु उण्टागुवन्तॆ, ऒन्नु अरुळाय् - ऒन्दु मातन्नु हेळु. अय‌प्पु आय्-विस्मृतियू आगि, ते मुम् आय्-विशदज्ञानवू आगि, अल् आय्- उष्णवागि, कुळित आय् शीतवागि, वियवु आम्- (विस्मयवू आगि) परस्पर भेदवागि, वियप्पु आय्-विस्मयजनकनागि, वॆनिक आय्-जयसिद्धिगळू आगि, विनै आय् - पुण्यपापरूप कर गळागि, पर्य आय्-अवुगळ फलगळू आगि, पिन्नु म्-मत्तू, नीरु यक्कु आनीने चेतनर भ्रमवू आगि, नीनिन आडु-नीनु निन्तु इरुव प्रकारगळॆम्ब इवॆ - इवुगळु, ऎन्न तुयरळे - (जगत्तिगॆ) ऎन्तह केशगळागिवॆ ! (x-m-811)~ हे! वामन! त्वमसि मोहकरो वदाद्य वेद्यं मम भ्रमहरं ननु विस्कृति । ज्ञानं किलो मसि शीतमहो! विचित्र नानाजयस्सु कृत-दुष्टक तळ्ळलादिः ॥ ता॥ सर्वमोहजनकनाद वामनने ! नमगॆ ज्ञानोदय वुण्टागुवन्तॆ ऒन्दु मातन्नु हेळु, विस्कृतियू, विशदज्ञानवू, उष्णवू, शीतवू, विस्मयनीयवू, विस्मयवू, बयसिद्धिगळू, पुण्य 13 222 सप्तम शतक. पापकरगळू, अवुगळ फलगळू ऎल्लवू नीने आगि चेतनरिगॆल्ला भ्रमवू नीने आगि निन्तिरुत्तीयॆ. इवुगळॆल्ला जगत्तिगॆ ऎन्तह केशगळागि तोरुत्तिवॆ!! (७) तुयरङ्गळ् शॆल्युम् कण्णा शुड‌ नीण्णुडियायरुळा, तुयरम्‌शॆय मानळाद मदनाकि युकवैकळाय, तुयिरम्‌शॆयु’ कामज्जळा तुलैयाय् निलैयाम् नडॆयाय् तुयरङ्गतॆयु वृत्ति यिवैयॆन्न शुणायङ्गळ प्रति तुयर४ शॆयुम्-दुःखगळन्नु उण्टुमाडुव, कण्णा- कृष्णने ! शुडर्- प्रकाशवुळ्ळ, नी मुडियाम्-उन्नतवाद किरीट वुळ्ळवने ! तुयरम् शॆम् दुःखगळन्नु उण्टुमाडुव, मान छाम्-अहङ्कार रूपवाद दुरभिमानगळागि, मदनाय्-मदवागि, उकवैकळाय्-सम्मेषगळागि, तुयरम् शॆम्-दुःखजनकवाद, कामङ्ग ळाय् आशॆगळागि, तुलैयाय्-(वस्तुगळ) परिमाणवागि, निलैयाम्-स्थितियागियू, नडैयाम् - गमनवागियू, (हीगॆ चेतनरिगॆ) तुयरळ शद्दु वैत्ति - (नीनु) दुःखगळन्नु उण्टु माडिरुत्तीयॆ. इवै-इवुगळु, ऎन्न शुण्णायळ्‌- ऎन्तह (स्वार्थ प्रवृत्तिगळाद) लीलॆगळु 1 अरुळाय्-कृपॆयि०द हेळु. (-2-811)- दुःखावह! त्वमिह कृष्ण! सुदीप्रमौळे! दुःखावहाभिमति-काम-सुखाको७सि । दुःखावहाभिलषितानि चराचरात्म मानं त्वमेव वद कीगियं तु लीला ? ॥ अष्टम दशक, 223 ता॥ दुःखजनकनाद कृष्णने! दिव्य किरीटधारिये ! दुरभिमान- मद-हर्ष-काम-प्रमाण - स्थिति - गति - प्रकृतिगळाद केशकरवाद इवुगळन्नॆल्ला नीने उण्टुमाडि सकलचेतनरन्नू दुःखपडिसुत्तीयॆ. इवुगळॆल्ला निनगॆ ऎन्तह लीलॆगळो ! (८) ऎन्न शुणायङ्गळाल् निट्टायॆन्नॆ न इन्नदॆ‌ तन्मयॆ, यॆक्ष याळु कण्णा याव‌ुम् तेनॆ खरिय्कॆ, मुन्निय मवुलकुमवैयायव श्री प्रडैत्तु पिन्नु मुळ्ळाय पुटत्तायियॆन्न 69 विय कळे, प्र। ऎन्न शुणायळाल् याव लीलॆगळिन्द, निट्बाय्- निन्तिद्दीयॆ? ऎन्नॆ आळु कण्णा नन्नन्नु आळुव कृष्णने ! इन्नदु- ई प्रकारवाद, ओर् तन्नॊम्मॆ ऎनु - ऒन्दु स्वभाववुळ्ळवनॆन्दु, उन्नै-निन्नन्नु, याव‌ कुम्-यारिगू (ऎल्लरिगू), तेह्मण-विशद वागि तिळिसलु, अरि-अशक्यनागिरुत्तीयॆ. मुन्निय-अनादियाद, मूवुलकुम्-मूरुलोकगळन्नू, अवैयाय्-नीने अवुगळागि, अव,क्यप्पडैत्तु-अवुगळन्नु सृष्टिसि, पिन्नुम्-मत्तू, उळ्ळाय्- अवुगळॊळगॆ अः प्रविष्टनागियू इरुत्तीयॆ, पुत्ताय्-बहि र्व्याप्तियुळ्ळवनागियू इरुत्तीयॆ. इवॆ-इवुगळु, ऎन्न इय कळे-ऎन्तह स्वाभाविक व्यापारगळो ! ( स-गा-र । - मन्नाथ! कृष्ण! ननु माव लीलया त्वं दासं करोषि! तव गोपय; स्वभाव ! त्रैलोक्यमूलवसि! सृष्टि करो७सि चन्न- र्व्या बहिश्च! तव कीदृगयं स्वभावः ? ॥224 सप्तम शतक. ता॥ याव लीलॆगळिन्द निन्तिरुत्तीयॆ ? नन्नन्नु निन्न दास्य वृत्तियल्लिट्टिरुव कृष्णने! निन्न स्वभाववु इन्तहुदॆन्दु यारिगू विशदवागि तिळिसलशक्यनागिरुत्तीयॆ. सकललोकगळू नीने ऎम्बन्तॆ अवुगळन्नॆल्ला सृष्टिसि, अवुगळॊळु अन्वःप्रविष्टनागियू बहिर्व्यापि यागियू इरुत्तीयॆ. ई निन्न व्यापारगळॆल्ला ऎन्तह स्वभावगळो! कळाल् ऎज्जने निट्टार्यॆ कण्णा तुन्नु करशरणम् मुदलाक वॆल्लावु लुप्पु, उन्नु शुद्धियॊळि य (९) ऎन्नविय नगॆ मुम नीय, उन्न… युणर, वुटिलुलस्सि " नुणुक्कज्जळे प्र। ऎन्न इयकळाल्-ऎन्तह स्वभावगळिन्द ऎब्बने-हेगॆ, निनिट्बाय्- निन्तु इद्दीय, ऎ कण्णा-नन्न कृष्णने ! तुन्नु -शरीर दल्लि सेरिकॊण्डु इरुव, करशरणम् मुदलाक-करचरणगळे मॊद लाद, ऎल्ला उप्पु-सकलेयगळू, उन्नु-मनस्सिनॊडनॆ कूडि प्रवर्तिसुव, (शु-ऒळ-ऊट-ऒलि-नाम्)-रस- रूप- स्पर्श- शब्द-गन्धगळॆम्ब मुम्-सकल विषयगळू, नी-नीने आगुवन्तॆ, उ-अवुगळिगॆ अन्तरात्मनाद निन्नन्नु, उणरवुटॆल्- तिळियलु अपेक्षिसिदरॆ, नुणुक्क ळ् - (निन्न) सूक्ष्मरूपगळिगॆ, उलप्पु इल्लॆ-सङ्ख्यॆये इल्ल. ( स-गा-र ॥ - कीद्रक् स्थितो७सि मम कृष्ण! कथं स्वभावात् त्वं हस्त-पाद सकलेय-रूपधारी । शब्द-सृगादि-रस-रपक-गन्द्ररूपी सर्वं त्वमेव तव सूक्ष्म कला ह्यनन्नाः ॥ ता॥ नीनु ऎन्तह स्वभावगळॊडनॆ हेगॆ निन्तिद्दीयॆ? ऎश्य नन्न कृष्णने! करचरणादि सकलेयगळू मनस्सिनॊडनॆ कूडि प्रवर्ति सुव शब्द स्पर्श रूप रस गन्धगळॆम्ब विषयगळू नीने आगिरुवन्तॆ, अवु गळिगॆल्ला अन्तरात्मनाद निन्नन्नु तिळियलु अपेक्षिदरॆ निन्न सूक्ष्मरूप गळु असङ्ख्यातवागिवॆ. अष्टम दशक. (१०) इल्लि नुणुक्कळे यिदनिल् प्पिडॆदॆन्नुम् वण्णम्, तॊलॆ नन्नलिल् सॊन्न वुरुवुरुवु नीय, अल्लि तुयलङ्गलणिमार्प ऎन्नच्चुतने, ऎल्लदोर्* वण्ण, शोनालदुवे युनक्काम् वण्णमे

225 प्र। इदनिल् पिदु-इदक्किन्त बेरॆ, नुणुक्कण्णळ्-सूक्ष्मवस्तु गळु, इल्लॆ-इल्ल, ऎन्नुम् वण्ण-ऎम्ब प्रकारदल्लि, तॊप्पॆ-अनादि याद, नल्-अपौरुषेयत्यादि गुणभरितवाद, नूलिल्-(वेदादि) शास्त्रगळल्लि, शून्न - प्रतिपादितवाद उरुवु – रूपसहितवाद अचित्तू, अरुवुम् – रूपरहितवाद चित्तू, नीय-नीने आगिरु तीयॆ, अल्लि-पुष्पगुच्छगळुळ्ळ, तुराय् अलङ्गल् - तुळसीमालॆ यन्नु, अणि-अलङ्कारवागि धरिसिरुव, मार्प - वक्षन्मूलवुळ्ळवने, र्ऎ अच्चुतने-नन्न अच्युतने, वल्लदोर् वण्णम्-(इन्तह निन्नन्नु) तिळिदन्तॆ ऒन्दु प्रकार, तॊन्नाल् - (वेदादि शास्त्रगळु) हेळिदरॆ, उनक्कु - निनगॆ, अदुवे-अदे, वण्ण-तक्क प्रकारवु, आम् - आगुवुदु. ( स-गा-र ॥ - सूक्षान्तरं न किल भाति ततः परं चे तैवं श्रुतिर्वदति सच्च भवानसच्च । पुष्पालतमुरस्कृलमच्युतस्य श्रीशस्य ते! श्रुतिमतो७ तव प्रकारः ॥ ता॥ निनगिन्त बेरॆ सूक्ष्मवस्तुवु इल्लवॆन्दु (अणोरणी र्या” ऎन्दु ) अनादियाद श्रुतियल्लि प्रतिपादितवाद अचित्तू चित्तू नीने आगिरुत्तीयॆ. दिव्य तुलसीमालालङ्कृत वक्षस्कृलवुळ्ळ अच्युतने । इन्नह अचिन महिमनाद निन्नन्नु वेदादि शास्त्रगळु 226 सप्तम शतक. एनो ऒन्दु प्रकारदल्लि वर्णिसिदरॆ, अदे निनगॆ ऒन्दु तक्क प्रकार वागिरुवुदु. (निन्न महिमॆयु वाचामगोचरवागिद्दरू नीनु आश्रित भव्यनागिरुत्तीयॆ ऎन्दु भाववु.) (११) आम्’ वण्ण मिन्नुवदरिय वरिय्कॆ, आम्‌वण्णताल् कुरुक‌ चौडकोपनन्नु रत्त आम्‌वण्ण वॊणतर्मिकळि यायिरत्तुळिप्पत्तु, आम्‌वण्णत्तालुरैप्पारमैनार् तमक्कॆ क्कु मे प्र। आम्-उण्टाद, वण्ण-प्रकारवु, इन्नदु इन्तहुदु, ऒनु - ऒन्दु, ऎन्नु-ऎन्दु अवदु अरिय - तिळियलु अशक्यनाद, अरिय्य - हरियाद सर्वॆश्वरनन्नु, कुरुकर् शडकोर्प-कुरुका पुरिय शठारिमुनियु, आर्मवण्णत्ताल्‌-वास्तव स्थितियल्लि, अतिन्नु उरै-तिळिदु हेळिद, वण्ण-छन्दोरूपवाद ऒण् तमि कळ्- श्लाम्यवाद द्रविड भाषात्मक ग्रन्यगळाद, इवॆ - ई, आयिरत्तुळ् सहस्रपद्यमालॆयॊळु, इप्पत्तु - ई दशकवन्नु, आम् वण्णत्ताल्- तम्म इष्ट प्रकारदल्लि उरैप्पार् - पठिसबल्लवरु, तमक्कु - तम्म उजीवनक्कॆ, ऎनैक्कु मे-ऎन्दिगू, अमैन्हा‌-तावे अनुकूलरागि कृतार्थरागुवरु. (–811)- सर्वॆश्वरं मतिविदूरमसि क्रमेण नाना प्रकारकथनैश्च शठारिसूरिः । स्मिता सहस्रमकरोद्ध विडात्मकं तत्! ज्ञात्या७पि चात्र, दशकं फलसिद्धि भाजः ॥ ता? तिळियलशक्यनाद सर्वॆश्वरनन्नु नाना प्रकारगळिन्द श्री कुकापुरिय शठारिमुनियु वर्णिसि स्तोत्र माडिरुव द्राविड अष्टम दशक. 224 प्रबद्धात्मकवाद सहस्र पद्य मालॆयल्लि ई दशकवन्नु बल्लवरु तम्म उजीवनक्कॆ तक्क साधनसमृत्तियुळ्ळवरागि ऎन्दिगू भगवदनुभव दिन्द कृतार्थरागुवरु. (-evo 11)- सं निवर्त्य मम संस्कृतिमण्णले मां संस्थापर्य कथमसीत्यनुचोदितेन । आश्चद्यलोकतनुतामपि दर्शयित्वा विस्तारितः किल शुचं हरिणा७ष्टमेन ॥ (द-उतार ॥ भूतैनारमास कलयुगॆगतैर्वस्तुभिश्चितना र्लोकानां नियत्या स्मरणतदितरोत्पादनान्माननाद्यः। दुर्जेयत्याभाजां बहुशुभकरणाद्वेदसंवेद्यभावा- मानात्मरनानाविभव इति ततधरः प्रत्यपादि ॥ (ई अष्टमदशकद सारांश) युगादि ई ऎण्टनॆयदशकदल्लि - श्री शठारिमुनिवररु भगवन्तन विभूति योगवन्नु अनुभविसलुद्युक्तरागि, पञ्चभूतात्मकनागियू, सकल विध बण्णुवागियू, चन्द्रसूराद तेजोमण्णलरूपियागियू, रात्रि-मळॆ-कीर्ति-निन्नॆ-यम-इत्यादि रूपियागियू कालात्मकनागियू चिदचिदात्मक प्रपञ्चशरीरियागि सदसदात्मक नागियू, शेषशायियागि योगनिरतनागियू, देह-आत्मा-मरण जनन-इत्यादि मायाजनकनागियू, विस्कृति-ज्ञान-उष्ण-शीत- विस्मयनीय-विस्मय-जयसिद्धि-पुण्य-पाप-तत्पलादि रूपियागियू, दुरभिमान-मद-हर्ष-काम प्रमाण - स्थिति-गति-प्रकृतिगळिगॆल्ला कारणभूतनागियू, सकल लोकान्तः प्रविष्टनागियू, बहिर्व्यापि यागियू, सकलेय सकल विषयात्मकनागियू, अतिसूक्ष्मवाद अणुरूपियागियू, वेदादि शास्त्र प्रतिपादितनागियू नीने इरुत्तिय ऎन्दु वर्णिसि विस्मितरागि (तम्म दुःखवन्नु परिहरिसि कॊण्डु) सन्नुष्टरागिरुत्तारॆ. 228 सप्तम शतक,