श्री सप्तमशतकदल्लि-द्वितीयदशक. कण्णुलुकलु) (ई दशकदल्लि-श्री शठारिमुनियॆम्ब नायकियु श्रीरङ्गनाथन विरह वन्नु तडॆयलारदॆ अत्यन्न सन्मसैयागिरुवुदन्नु नोडि अवळ तायियु श्रीरङ्गनाथनन्नु कुरितु इवळ अवस्थॆयन्नु वर्णिसि- इवळन्नु हेगॆ कापाडुत्तीयो ? ऎन्दु प्रार्थिसुत्ताळॆ.) (१) कट्टुलुम’कलम कण्णुयिण्टियाळ् कण्णनीर कैकळालिक्कुम्, शब्दु शक्करन्नु कैकॊप्पम् तामरैक्क तळिरु, ऎच्चने तरिक्केनुविट्टॆन्नु मरुनिल +37 तुथ्विरुक्कु, शॆयल्पाय नीर’ तिरुवरङ्गत्ता ! इवळ्तिर्त्तॆशकिय द्वितीय दशक. पकलु-रात्रिय
139 प्रति कण्णुलु हगलू कण्णॆ तुयिल्- कण्णुगळु निद्रॆमाडलु मुच्चिरबेकॆम्बुदन्नु, अतियाळ्-तिळियदव ळागिदाळॆ. कण्णनीर् – कण्णुगळि०द प्रवहिसुव नीरिनधारॆयन्नु, कैकळाल् कैगळिन्द, इच्छिक्कुम्- ऎरचुत्तिरुवळु शब्दशक्करङ्गळॆनु शङ्खचक्रगळॆन्दु, कै कूप्पु म् - अञ्जलिमाडुवळु. तामरैक्कण्- (निन्न) तावरॆयन्तिरुव कण्णुगळु, ऎ-ऎन्दे, तळ रुम् – हेळि शानॆयागुवळु उट्टॆविट्टु निन्नन्नु बिट्टु, ऎनेतरिक्के हेगॆ जीविसुवॆनु ? ऎन्नुम् ऎन्नुवळु. इरुनिल-विस्तीर्णवाद भूमियन्नॆल्ला, कैतुpा-कैयिन्द स्पर्शिसुत्त, इरुक्कुम् सुम्मनॆ इरुवळु. शॆम् कयल् पाय् - ऎळे मानुगळु हारि नुग्गुत्तिरुव, नीर्-नीरुळ्ळ, तिरुवरल्लि ताय्-श्रीरङ्गनगरद स्वामिये, इवळ् तिन्त्तु.इवळ विषयदल्लि र्ऎशयकि नाय-एनु माडुत्तीयॆ ? (x-7-811)- निद्रां नाति नवमियमबलु स्यार स्वहस्ता- दर्श! ते शक विशदति! करोत्यलिं हस्ततोपि । पद्माक्षेर्तिवका तन विरसवा हा! कथं स्यामिति त्वां सर्वतोयं विचिन्नहक! कामिय जीवतीत्यर वेत् ॥ ता॥ (तायियु ई नायकिय दशियन्नु वर्णिसुत्ताळॆ.) रात्रियू हगलू निद्रॆये इल्लदवळागि इवळु कण्णु नीरिन प्रवाहवन्नु तडॆय लारदॆ कैगळिन्द ऎरचुत्तिदाळॆ. निन्न शङ्ख चक्रगळन्ने स्मरिसुत्त अलि माडुत्ताळॆ. निन्न नेत्रपदगळन्नु स्मरिसि शानॆयागुत्तिद्दाळॆ. निन्नन्नु बिट्टु हेगॆ जीविसुवॆनु — ऎन्नुत्ताळॆ. निन्नन्नु हुडुकु वन्तॆ भूमियन्नॆल्ला कैयिन्द स्पर्शिसि हम्बलिसुत्तिदाळॆ. आदुदरिन्द श्रीर नाथस्वामिये ! इवळ विषयदल्लि एनुमाडबेकॆन्दु आलो सत्तीयॆ ? 140 सप्तम शतक. २) ऎ९सॆय किर्य तामरैक्कण्णावॆन्नुव कण्णीरमविरुक्कुम्, र्ऎसॆय नॆतिनी तिरुवरङ्गत्तायॆनुम् नॆवुयित्तुयि तुरुकु, र्मुसॆय विनैये मुकप्पडायॆन्नु मुकिल्वण्णा तळुवदोवॆन्नुव, र्मुसॆय’दिवु लकमुुमिन्गळार्यॆ कॊलो माडिकिनदिव ५॥ ऎ तामरॆक्कण्णा- नन्न कमललोचनने !, ऎन्नुम्-ऎन्नु तिरुवळु, कण्णीर् मल्क इरुक्कु कण्णु नीरु तुळुकिबरुवन्तॆ इरुवळु, ऎळॆनीर् अलॆगळन्नु ऎरचुत्तिरुव (कावेरि) प्रवाहवुळ्ळ, तिरुवरल्लि ताय् श्रीरङ्गदल्लि वासमाडुव स्वामिये!, ऎशॆय र्के- एनुमाडलि?, ऎन्नुम् ऎन्दु हेळुवळु. वॆवुयिरु उयित्तु- सन्तापदिन्द महा निश्चासवन्नु हॊरपडिसि हॊरपडिसि, उरुकुम् द्रवीभूतॆयागुत्तिदाळॆ. र्मुशॆट् द एनॆये-हिन्दॆ नानु माडिद पापद फलदिन्दलो, मुकप्पडाय् - नीनु कण्णॆदुरिगॆ बारदॆ इरुत्तीयॆ ?, ऎन्नु ऎन्दु हेळुत्तिदाळॆ !, मुकिल्वण्णा-मेघ वर्णने!, तकुवदो (हीगिरुवुदु) निनगॆ युक्तवो ?, ऎन्नु म् ऎन्दु हेळुवळु. र्मु उलकम्शॆयदु - पूर्वदल्लि लोकगळन्नु सृष्टिसि, उण्णु उमियन्नु भक्षिसि पुनः उगुळि (आविर्भविसुवन्तॆ माडि), अळनाय् - अळॆदवने, इवळु- इवळिगॆ ऎगॆ मुडिकिनदुकॊलो-एनागि मुगियुवुदो, ऎ शॆट् किना-एनु माडबेकॆन्दु नीनु आलो चिसि इरुत्तीय ? ( सगार ! – مه किं वा कुक्यान्सरो डिमृक ! म कृ’ ये चिन्नाकुला सा- दृाष्टावा च रश्वर ! रुचिर सरिनायकत्येव वक्ति । उचा सै द ख्याति ! स्मरति किल पुरा कर नीलाब्बवर्णद सृष्टित्यन हेतुं कथयति च कथं हन्न! वोविता स्यात्? द्वितीय दशक, 141 ता ॥ नन्न कमललोचनने!..ऎन्दु हेळुत्त कण्णु नीरु सुरिसुवळु. श्रीरण्ण नाथ! एनुमाडलि ऎन्दु हेळुत्त दॊड्ड उसिरु बिट्टु अत्यन्न सप्पॆयागि द्रवीभूतॆयागुत्तिद्दाळ, हिन्दॆ नानु माडिद पापदिन्दलो नीनु ननगॆ प्रत्यक्षनागदॆ इरुत्तीयॆ’-ऎन्दु हेळुत्त, “मेघवर्णने ! इदु निनगॆ युक्तवो? ऎन्दु हेळु तिदाळॆ, आदुदरिन्द सकल लोक सृष्टि स्थिति लयगळिगॆ कारणभूतनागि, त्रिविक्रमनागि लोकगळन्नु अळॆद स्वामिये ! इवळ परिणामवु एनु आगुवुदो ? नीनु इवळ विषयदल्लि एनु माडबेकॆन्दु इरुत्तीयॆ ? (३) हळ्ळिलु मणिवण्णावन्नुम् नानमॆ नोक्कु मैयाक्कु, उळ्ळुडैयसुररुयिरॆल्ला मुट्टि पॊरुवने यॆन्नुमुळ्ळुरुकुम्, कळ्ळियन्नॆ काणुमारुळाय काकुत्ता, कण्णने यॆन्नु, तिडिमर्दि तिरुवरु तायिवळ प्रति इयु-स्वल्पवू, ऎळ्ळु इल लज्जॆयिल्लदवळागिद्दाळॆ, मणिवण्णा-नीलमणिवर्णने !, ऎन्नुम् ऎन्नुवळु. वानमे नो कुम्-(नीनु बरुवॆयॆन्दु) आकाशवन्ने नोडुत्तिरुवळु. मैया क्यु-भायागुवळु. उक्कु-पराक मवन्नु, उण्णॆ-पडॆदिरुव अशुर-राक्षसर, उयिरॆल्लाम् - प्राणगळन्नॆल्ला, उण्ण-भक्षिसिद, ऒरुवने - अद्वितीय शूरने, ऎन्नुम् ऎन्दु हेळुत्तिद्दाळॆ. उळ उरुकुम्-(इवळ) मनस्सु द्रवीभूतवागुवुदु, कळ्ळु इलि- कण्णिगॆ काणदन्तॆ इरुव नीनु, उन्नै निन्नन्नु, काणु आडु- काणुव रीतियन्नु, अरुळाय्-कृपॆयिन्द तिळिसु, अकुत्ता-काकुनाद श्रीरामने, कने – श्रीकृष्णने, ऎन्नु-ऎन्दु कूगुत्तिद्दाळॆ. तिणॆ कॊडि - दृढवाद ध्वजगळुळ्ळ, मद शू-प्रकारगळिन्द परिवृत वाद, तिरुवर ताय- श्रीरङ्गदल्लि वासमाडुववने, इवळिगॆ तित्तु. इवळ विषयदल्लि, ऎ९ शॆय दिट्टायॆ- (नीनु) एनु माडिरुत्तीयॆ ? 3 142 (2-12-311)— सप्तम शतक. लज्ञाहीनेव भाति स्वयमिह मणिर्वति खं वश्यतीयं मूर्छामाप्पोति वीरा सुरकुलकननेन चि द्रुता स्यात् । काकु! त्यामदृश्यं कथय कथमहं हन्न ! पश्यामि कृष्ण- तार्ता श्रीरज्ञ नाथ! त्वमिह वद कथं किं करोष्यद्य चास्या । e ता॥ इवळु स्वल्पवू लज्जॆयिल्लदवळागि “मणिवर्णने !” ऎन्दु निन्नन्ने कूगुत्त, आकाशवन्ने नोडुत्त, फ्रान्सॆयागुत्तिदाळॆ. राक्षसकुलानकनाद अद्वितीयशूरने !” ऎन्दु मॊरॆयिडुत्त द्रवीभूत हृदयॆयागुत्तिदाळॆ, “अदृश्यनाद निन्नन्नु नानु काणुव रीतियन्नु हेळु-ऎलै काकुत्सने! कृष्णने !’’-ऎन्दु कूगु तिदाळॆ, दृढध्वजपताकालङ्कृतवाद प्राकारगळुळ्ळ श्रीरङ्गदल्लि वास माडुव स्वामिये !-इवळु ई अवस्थॆयन्नु हॊन्दुवन्तॆ नीनु एनुमाडिरुत्तीयो? (याव मन्न तादि प्रयोगवं माडिरु (४) इट्ट कालिट्ट कैकळायिरुक्कु म्मॆन्नु लाय मयज्जुम् कैकूप्पु, कट्टकादलॆ मर्च्चिक्कुम् कडल ऎण्ण कडियॊ काणॆन्नु, वट्टवायिनेमि वलयावॆन्नुव वडायॆन्नॆ मयच्चुव, तिट्टने शनीर तिरुवरङ्गत्तायवळ तिंर्त्तॆ प्रश्नॆ इट्ट काल्-मडगिदहागॆ इरुव कालुगळू, इट्ट कै कळाम् मडगिद हागिरुव कैगळू उळ्ळवळागि, इरुक्कु - (सापदिन्द) परवशियागिद्दाळॆ. ऎन्नु उलावि-(विषम-सन्निपातज्वरदल्लि ऎद्दु ओडिहोगुवन्तॆ) ऎद्दु मनस्सु बन्दन्तॆ ओडिहोगि सञ्चरिसुत्त, मरु म्-मोहितॆयागुवळु, कै कूप्पुम-अ०जलिमाडुवळु, कादल् आशॆयु, कट्ट मेयॆनु कष्टनेयॆन्दु मूर्च्चिक्कुम्-मूर्छ द्वितीय दशक,
143 हॊन्दुवळु. कडल्वण्णा-समुद्रदन्तॆ अपरिच्छिन्न महिमने, कडि काण्-(नन्न विषयदल्लि नीनु) क्रूरस्वभावनागिरुत्तीयॆ, ऎन्नुम् ऎन्दु हेळुवळु. वट्ट वाय्-सुत्तुव बायियुळ्ळ, नेमि-चक्रवन्नु धरिसिरुव, वलया-बलगैयुळ्ळवने, ऎन्नुम् ऎन्दु हेळुवळु, वडाय - बन्दुबिडु, ऎनेने - ऎन्दु हेळि हेळि, मय म् - मोहवन्नु हॊन्दुवळु. शिट्टने-श्रियःपतिये, शॆुनीर्-रम्यवाद नदीजलवुळ्ळ, तिरुवरट्टित्ताय् - श्रीरङ्गनगरद स्वामिये, इवळ् शित्तु-इवळ विषयदल्लि, ऎं शित्तायॆ-एनु आलोचिसि इरुत्तीयॆ? ( –na-8 ॥ )~~- निश्चष्टा पाणिपादे भवति चरति चाप्यन्सरा मोहिता स्यात् कृत्वा चाप्यलिं सा विषयचपलतां वक्षि धिर्भिता स्यात् । ७ स्यधिवर्ण् त्यपि वदति समाहूय हे! चक्रपाणे! मामायाहिति मोहं भजति किल हरे रण्णराट!किन्नु कुल्या?॥ ता॥ कै कालुगळु इट्ट हागॆये इरुवन्तॆ इवळू चलिसदॆ परवश यागिदाळॆ, मत्तु मनस्सु बन्दन्तॆ ऎद्दु ओडिहोगि पुनः मोहा विष्टॆयागुत्ताळॆ. कै मुगियुत्त-आशॆयॆम्बुदु बहु कष्टवन्नुण्टु माडुवुदु-ऎन्दु हेळुत्त मूर्छ हॊन्दुवळु. “समुद्रदन्तॆ अपारवाद महिमॆयुळ्ळवने ! नीनु नन्न विषयदल्लि क्रूरनागिरु स्त्रीय’-ऎन्दु हेळुवळु. “चक्रपाणिये ! बन्दुबिडु” ऎन्दु कूगि मोहितॆयागुवळु. श्रीरङ्गनाथने ! इवळ विषयदल्लि एनु माडबेकॆन्दु चिन्निसि इरुत्तीयो ? (५) शिक्कुम् तिश्चिक्कुम् तुम् कै कप्पुम् तिरुवरत्तुळ्ळायॆन्नु, वक्कु, आट्स् मक्कण्णीर्मल्क वडाय्कॆने मयस्सुम्, अप्पोदवुणनुडलिडाने मिलै कडल् कडॆ नारमुदे, तन्नित्तु शरणम् सार्वदे वलि कैयल्लि मैयल्यदाने.144 सप्तम शतक, प्र॥ अन्नोदु - साकालदल्लि, आवर्ण असुरनाद हिरण्य कशिपुविन, उडल्-शरीरवन्नु, इडाने सीळिदवने, आ कडल अलॆगळॊडनॆ कूडिद क्षीरसमुद्रवन्नु कन्न - मथनमाडिद, आरमुदे-अमोघवाद अमृतदन्त भोग्यनादवने, शत्तु बाह्य संश्लेषवन्नु पडॆदु, उळि शरणमेशार्वदु - निन्न चरणगळन्ने सेरोणवॆम्ब आकॆयन्नु, वलित्त बलवागि हिडिदिरुव, तैयलै-ई कनैयन्नु, मैयल् किट् दाने - मोहपडिसि भानॆयागुवन्तॆ माडिदवने !, शिक्कुम् - (इवळु) पूर्व संश्लेष प्रकारवन्नु चॆनिसुवळु, निश्चिक्कु - बुद्धिहीनॆयागि मोहितॆयागुवळु, तेलम् - (हागॆये) बुद्धिवन्तॆय हागॆ (तिळिदवळन्तॆ) आगुवळु. कै कूप्पुम् - (नीनु बन्दिरुवुदागि भ्रमिसि) अञ्जलिमाडुवळु. तिरुवरत्तुळ्ळाय् ऎन्नु-श्रीरण्ण नाल्कने ऎन्नुवळु वश्चिक्कुम्- नमस्करिसुवळु. आ-अल्लिये निन्तु, मध्य-शीघ्रळ वाद (मळॆयन्तॆ धारॆयागिरुव), कण्णीमल् कण्णु नीरु सुरियुवन्तॆ, वडाम्- बन्दुबिडु, ऎनॆने - ऎन्दु हेळि हेळि, मय - मोहनं हॊन्दुवळु.
( सगर ॥ - सवापि मोहं भजति पुनरियं याति सञ्ज्ञां च भक्तारि कृत्याचाप्य लिं त्वां नमति किरति सा र राजेति र्चा । आयाहीन मोहं भजति नरकरे! सायमुद्दिन्नदैत्य ! क्षीराः प्राप्तपूर्णामृत! कुशलमतिं कन्यकां मोक- किम् ? ॥ ता॥ सन्याकालदल्लि हिरस्यासुरन शरीरवन्नु सीळिदवने ! क्षीराभिमथनवम्माडिद पूर्णामृतप्रायने! (पूर्णामृत सदृ याद लक्ष्मियन्नु पडॆदवनॆ !) निन्न बाह्य संश्लेषवन्नु अपेक्षिसि निन्न चरणगळन्ने सेरबेकॆन्दु हतं हिडिदिरुव ई कनैयन्नु हीगॆ द्वितीय दशक. 145 मोहपडिसि इरुत्तीयॆ. इवळु पूर्व संश्लेषवं स्मरिसि मोहितॆ यागुवळु; पुनः तिळिदवळन्तॆ आगुवळु. कैमुगिदु निन्तु श्रीरङ्ग नाथने यॆन्नुवळु, नमस्करिसि निन्तु कण्णु नीरु सुरिसि -बन्दु बिडु” ऎन्दु मॊरॆयिडुत्त मोहन हॊन्दुवळु. (इवळ अवस्थॆय हीगिदॆयॆन्दु भाववु ) (६) मैयल्’ सॆदॆन्नॆ मनवन्दानॆयॆन्नु मामायन्ने यन्नु मॆ, शेववनियु मणियॆयु तण् प्रनल् तिरुवरत्तुळ्ळायॆन्नुम्, नॆय्यनाळ तण्णु तज्ञ तरम् विन्नु म् विक्टोमुदलॆन्नु, प्रॆकॆ नानु नायिवळि’ तिरुळनिय पाविर्ये तॆयलदु
प्र। ऎन्नै - नन्नन्नु, मैयल्रु - मोहपडिसि, मनर्म कवर्’स्टाने (नन्न) मनस्सन्नु अपहरिसिदवने, ऎन्नु म् ऎन्नुत्ताळॆ. मामायने - महा मायाचेष्टितने, ऎन्नु व – ऎन्नुत्ताळॆ. शॆयवाय-बिम्बाधरवुळ्ळ, मळॆये-नीलमणि सदृशने, ऎन्नु म ऎन्नुत्ताळॆ, तण- शीतळ वादॆ, पुनल् श; जलप्रवाहदिन्द परिवृतवाद, तिरुवरण त्तु - श्रीरङ्गनगरदल्लि, उळ्ळाय - वासमाडुत्तिरुववने, ऎन्नु-ऎन्नुत्ताळॆ. वॆय तीव्रवाद (शत्रुनाशकवाद), ना- खड्ग, तण्णु-गदॆ, शब्द-तब्बि, शक्करम् चक्र, विल् धनुस्सु, एनु म्- इवुगळन्नॆल्ला धरिसिरुव, ए मुदल् - नित्यसूरिगळिगॆ कारण भूतने, ऎन्नुम् ऎन्नुवळु. पैकॆल् फॆनॆयुळ्ळ, पामु आदिशेष नन्नॆ, अया - शंरुनवागि उळ्ळवने, इवळ तिप्पत्तु - इवळ विषयदल्लि, विर्ये-पापिनियाद नानु, कॆलदु बेकाद रीतियन्नु, अरुळाय्-कृपॆयिन्द हेळु, 146 (2-12-811)- सप्तम शतक, मायि…! मुग्गां च कृत्वा मम हरसि मनो रम्यव७सि रत्न- वं शीतामृु धारावृत शुभनगरीर नाथेति व्यक्ति । ध तीव्रासिचाप् सुरवर! करतङ्कच गदां चे- वं श्रीशेषकार्यि! त्वयि धृतहृदयां तामिमां किन्नु कुरा ? ता॥ इवळु निन्नन्ने स्मरिसुत्त “नन्नन्नु मोहपडिसि चित्रवन्नु अपहरिसिदवने ! महा मायाचेष्टितने! बिम्बाधरवुळ्ळ नीलमणि सदृशने ! श्रीरण्ण नगरवासिये ! श चक्रगदाखड्ग शार्ङ्गधरनाद नित्यसूरीश्वरने !”-ऎन्नुत्तिदाळॆ, श्री शेषशायियाद स्वामिये ! इवळ विषयदल्लि एनू तिळियदॆ फ्रान्सॆयागिरुव (पासिनियाद) नानु एनुमाडबेको अदन्नु कृपॆयिन्द हेळु. (७) पालतुन्नङ्गळ् पडॆत्ताय पतिरा कालशक्कराय् कडलिडकॊण्ण कडल्वण्णा कण्णने यॆन्नु, केळिकॊळ् तथ ‘पुनल् Ea तिरुवरङ्गत्ता, यॆन्नुव र्ऎतीतने यॆन्नुम्, लवामक्कण् हनिमल् विरुक्कुन्नु डै प्र ऎन्नुडै नन्न, कोम,कोमलवाद, कॊन्नु-लतां कुरदन्तॆ सुकुमारियाद ई कनैयु, पाल - ऎल्ला कडॆगळल्लू, तुन्नळ्-(अनाश्रितरिगॆ) दुःखगळन्नू, इन्नळ्(आश्रितरिगॆ) सुख गळन्नू, पडैत्ता, उण्टुमाडिदवने, सण इलार् अनाथराद द्वितीय दशक.
147 वरिगॆ, प-आश्रयिसलु अनुकूलवागुवन्तॆ, निनाने - निन्तवने, कालशक्करत्ताय् - कालचक्रनिर्वाहकने, कडल् - समुद्रवन्नु, इडमकॊण्ण - वासस्थानवागि उळ्ळ, कडल्वण्णा - समुद्रदन्तॆ गम्भीरस्वभावने, कण्णने-श्रीकृष्णने, ऎन्नुम् ऎन्दु हेळुत्ताळॆ. शेळ् - मानुगळुळ्ळ, तण्- शीतळवाद, पुनल् शू जलप्रवाह दिन्द परिवृतवाद, तिरुवरता श्रीरण्णदल्लि वासमाडुववने, ऎन्नुम्-ऎन्नुत्ताळॆ. र्ऎतीतने-नन्न अवगाहन तीर्थसदृशने, ऎन्नुम्-ऎन्नुत्ताळॆ. कोलमामण्- रम्यवागि विशालवाद आद्र्रनेत्रगळल्लि, पनिमल् इरुक्कु-नीरु सुरियुवन्तॆ इरुवळु. ( स-गा-र ॥ - नानादुःखानि भोगानपि वितरसि भो! दीनबन्नॊ! दयाळो कालाधीशो७सि चानिधिकृतशयनः कृष्ण ! गारभावः । विनाका नामुधारावृत-शुभनगरी-रज्ञ नाथेति तीर्थ- तवं बाषावर्षा प्रवहति सततं मत्तु ता कोमला ता॥ नन्न ई कोमलायु- सर्वत्र सुखदुःखोत्पादकने, अशरण्य शरण्यने कालचक्राधीशने, समुद्रशायियाद गम्भीर स्वभावने, आश्रितसुलभनाद श्रीकृष्णने-ऎन्दु हेळुत्त, श्रीरङ्गनाथ नाद निन्नन्ने नन्न अवगाहन स्नानक्कॆ तीर्थरूपने” ऎन्दु स्मरिसुत्त, बा स्पभरितवाद नेत्रगळुळ्ळवळागुत्तिदाळॆ, (८) कॊन्नु वनवर कळ्ळन्नु कुण्णि कॊनिकात्तवनॆन्नु, अनुमावियनल नॆवूयिर्ुम नवण्णने यॆन्नुम, ऎन्नु मेलॆ’नोक्कि यिमैप्पिलळिरुक्कु मॆज्ञने शेखनडपुनल् शू नोक्कु कॊनॆन्नुम्, तिरुवरत्तार्यॆ शॆकेर्न तिरुमक 148
सप्तम शतक,
प्र। मानव कळ्ळु- नित्यसूरिगळिगॆ, कॊणन्नु स्वामियादवनु, ऎन्नुम् – ऎन्नुत्ताळॆ. कुनु एन्नि - (गोवर्धन गिरियन्नु धरिसि, कोनि, परुसङ्घगळन्नु कात्रर्व रक्षिसिदवनु ऎन्नुव ऎन्नुत्ताळॆ. आनिम्- (भक्तिपरवतियागि) अळुत्ताळॆ, तॊम् - (प्रपन्नरन्तॆ) अ०जलि माडुत्ताळॆ. आवि अनल – आत्मवन्नु दग्नवागुवन्तॆ, वॆन्नु यिर् कुम् (सापदिन्द उष्ण द्वासवन्नु बिडुवळु नवण्णने श्यामळवर्णने, ऎन्नुम् ऎन्नुत्ता मेलॆ ऎन्नु-मेलॆ तलॆ यॆत्ति, नोक्कि-नोडि, इमैप्पु इलळ इरुक्कुव – कण्णु मुच्चदॆ इरुवळु. ऎनेनोक्कु र्के-हेगॆ (निन्नन्नु) काणुवॆनु, ऎन्नु ऎन्नुत्ताळॆ. श्रम् तडम् – रम्यवागि अपारवाद, पुनल् प्रवाहदिन्द परिवृतवाद, तिरुवरु ताम्- श्रीरङ्गदल्लि वासमाडुव वने, ऎन्तिरुमकळु-नन्न ई मगळिगॆ, ऎशॆय के- (नानु) एनु माडलि?
(2-10-011)-
सूरी
ति
त्तंसभषाकिरयाचारक गोपतिष्टे
तैव० कन्सन नाथा भजति च बहुसनाप-निका शीला ।
नीलर्वतृप्ति गॆगॆ नमियं पश्यति व्यायताक्षी त्वां विश्ययं कं वेश्यपि वजति विभो! रङ्ग राशि! किन्नु
कुल्याम् ? ॥
ता॥ नित्यसूरीश्वरने, गोवर्धनोद्दारकने, गो (सब्सि)
पालकने ऎन्दु इवळु मॊरॆयिडुत्त बळुवळु, अञ्जलिमाडुवळु, उष्ण श्वासवं बिडुवळु, नीलमेघ श्यामने ऎन्दु मेलॆ तलॆयॆत्ति नोडुत्त कण्णु मुच्चदॆ इरुवळु. हेगॆ निन्नन्नु काणुवॆनु — ऎन्दु शानॆयागुवळु. ई प्रकार इरुव नन्न कन्यगॆ नानु एनु माडलि? श्रीरङ्गनाथ !(ऎन्दु तायियु केळुत्ताळॆ).
द्वितीय दशक.
(९) ऎ तिरुवु कळशेमार्बने यॆन्नु
149
ऎन्नुडैयापिये यन्नु,
र्नि तिरुवॆ हालिडन्नु नीकॊळ्ळि
निलमकळ केळने यॆन्नुव,
आन्सरुवेव तवि नीकॊळ्ळि आमकळने
र्तॆ तिरुवरङ्गम् कोयिल्ाने
यॆन्नुव,
तळिकिर्ले मुडिविवळतनक्के
प्र। ऎ तिरुमक शेर् मार्बने- नन्न स्वामियाद लक्ष्मीधर वक्षस्सलनॆ, ऎन्नुम्- ऎन्नुत्ताळॆ; ऎन्नुडो आविये नन्न प्राण भूतने, ऎन्नुम् ऎन्नुत्ताळॆ; निन्तिरु ऎयिहाल् - निन्न दिव्यवस्त्र विन्द, इदन्नु-(प्रळयकालदल्लि) उद्भरिसि, नीकॊण्ण-नीने स्वीकरिसिद, निलमक- भूदेविगॆ, केळ्वने- नायकने, ऎन्नुम् ऎन्नुत्ताळॆ ; अनु-आग, उरु एम्-वृषभगळु एन्नू, तुवि सुलभवागि बयिसि (मर्दिसि), नी कॊण्ण-नीनु स्वीकरिसिद, आम्मकळ-(नस्सिन्नॆयॆम्ब) नीळादेविगॆ, अन्नने-वल्लभने, ऎन्नुम्-ऎन्नुवळु, र्तॆ तिरुवरम्- दक्षिणदल्लिरुव श्रीरङ्गक्षेत्रवन्नु, कोयिल् कॊण्णाने-तन्न आलय वन्नागि माडिकॊण्डिरुववने, इवळ तनक्कु - इवळ विषयदल्लि, मुडिवु- परिणामप्रकारवन्नु, तॆळकिर्ले-(नानु) तिळियलारॆनु.
(x-n8 11 )~~
मन्नाथ ! श्रीधरोरस्कृल ! मम सकलपाणर पेति व्यक्ति स्वरं दंष्या ग्रति भूभरु! वृषज व्यूढगोपिपिये श्रीमद्रज्ञाभिधाने कृतनिजवसतॆ! दक्षिर्णे पुरे त्वं नित्यं बभासि विष! त्वयि सततमियं मोहिता किं
4
भवेद्वा ? ।
150
सप्तम शतक.
ता॥ नन्न स्वामियाद लक्ष्मीधर वक्षस्सलने ! नन्न प्राण भूतने! प्रळयकालॊत भूदेवी नायकने! सप्त वृषभमर्दन दिन्द स्वीकृतॆयाद नीळादेविगॆ वल्लभने! ऎन्दु निन्नन्ने स्मरिसि कूगुत्तिरुवळु. श्रीरङ्गक्षेत्रनाथने ! इवळ परिणामप्रकारवु एनो तिळियदॆ नानु भायागिदेनॆ. (नीने रक्षिसबेकॆन्दु भाववु
(१०) मुडिपिवतन
किलॆनॆन्नु म मवुलकाळिय यॆन्नुव,
कडिकन चडैयने यॆन्नुव
कॊनॆ ओ
नानु कक्कडवळ यॆन्नु,
वडिवु वानर् तलैवने यॆन्नुम्
वण्रुवरने यॆन्नु
अडियडैयादाळ्’पोलिवळणुकि
यडैननळ् मुकिल्लण्णनडिय
प्र इवळ्-इवळु, तनक्कु - ई प्रकारवागिरुव तन्न अवस्थॆगॆ, मुडिवु ऒनु-कॊनॆयॊन्दन्नु, अकिर्ले-तिळियलारॆनु, ऎन्नुम् - ऎन्नुत्ताळॆ ; मूवुलकु आळियेलोक्याधिपतियाद इन्ननिगॆ अप्तरात्मनादवने, ऎन्नु म् ऎन्नु त्ताळॆ; कडिकमं कॊ-परिमळ भरितवाद “कॊनै” ऎम्ब वृक्षद पुष्पगळुळ्ळ, शडैयने-ऒटियन्नु धरिसिरुव रुद्रनिगॆ अन्नरामिये, ऎन्नुम् ऎन्नुत्ताळॆ ; नान्नु कक्कड वळे-चतुर्मखनाद ब्रह्मनिगॆ अन्तरात्मने, ऎन्नुम् ऎन्नुत्ताळॆ; वडिवु उद्यॆ तनगॆ समानवाद रूपगळुळ्ळ, नानोर्-नित्यसूरिगळिगॆ, तलैवने-स्वामिये!, ऎन्नुम् - ऎन्नुत्ताळॆ ; वण्-उदार स्वभाव नाद, तिरुवरने - श्रीरं नाथने !, ऎन्नुम् ऎन्नुत्ताळॆ ; अडि अडैयादाळ् पोल्-अवन पादगळन्नु हॊन्ददॆ इरुववळन्तॆ इद्द, इवळ्-इवळु, मुकिल्वर्ण्ण - कालमेघवर्णनाद (उदारस्वभाव वुळ्ळ) स्वामिय, अडिये-पादगळन्ने, अणुकि-सविापिसि, अन- आश्रयिसिदळु.
(–811)-
द्वितीय दशक.
151
आग्या दुःखान्यकं किं मम भवति न मेल्मीति वक्तियमेव त्रैलोक्याधीश! तम्मॊ! एकचसुमजटाज्ञॆच्चतुर्वक! देव । सरीणां नायकति स्वयमियवनि शं रङ्गना थेति वक्ति भाव त्वत्रदाब् जलदरुचियुत! प्राप्तसत्ता चकास्ति ॥
ता॥ इवळु तन्न अवस्थॆगॆ परिणामवु एनो ऎन्दु हेळुत्त *इन्स्-रुद्र-चतुर्मुखादिगळिगॆ अन्यरात्मने ! नित्य सरीश्वरने! श्रीर नाथने!’’ ऎन्दु कूगुत्तिदाळॆ. कालमेघ सदृशनादस्वामिय
पादगळन्ने ईग इवळु हॊन्दि इरुत्ताळॆ.
(११) मुकिलवनडियॊ यडैन्दरु कूडि
युव स्टर्व मॊपुनल् पॊरुनल्,
तुकिल्’ वण्ण नीर्चेर्स्प्र वण् पॊतिल् वण कुरुकूर् चडकोप,
मुकिल्वण्णनडिमेल् शून
शोल्मालॆयायिरत्तिप्पत्तुम् वल्लार्,
मुकिल्वण्ण वानमैयवर्श विरुप्प
पेरिन्नवॆळ्ळ
प्र मुकिल्र्व मेघवर्णनाद स्वामिय (श्रीरण्णनाथन), अडिय्य-पादगळन्नु, अडैन्नु-हॊन्दि, अरुळ् - (अवन कृपॆयन्नु, शूडि-शिरसावहिसि, उय्स्टर्व-उजीविसिद, मॊयु पुनल् अधिकवाद नीरुळ्ळ, पॊरुनल् - ताम्रपर्णिनदिय, तुकिल् -वस्त्रदन्तॆ शुभ्रवागिरुव, तूनीर्-परिशुद्धवाद जलवुळ्ळ, शेर््र-क्षेत्रगळिगॆ अधिपतियाद, वण्पॊल् शू- रम्यवाद उद ानगळिन्द कूडिद, कुरुकूर् कडकोर्प- कुरुका पुरिय श्री शठारिमुनियु, मुकॆल् वर्ण्ण अडिमेल्- नीलमेघवर्णनाद स्वामिय पादगळन्नु कुरितु, तॊन्न-रचिसिद, शमा आयिरत्तु - पद्यमालात्मकवाद सहस्रदल्लि,
152
सप्तम शतक.
इप्पत्तुम् - ई दशकवन्नु, वल्लार्-बल्लवरु, मुकिल्वण्ण - श्री वैकुनाथन दिव्यमस्थळ विग्रहानियिन्द) मेघवर्णवुळ्ळ नानत्तु-परमपददल्लि, इमैयवर्-नित्यसूरिगळु, शू-सुत्तलू इरलु, पेर् इन्नवॆळ्ळ- महानन्न समद्रदल्लि, इरुप्प- मग्नरागि सन्नु ष्टरागुवरु.
(2-18-311)-
मेघकामाच्य युद्धं शरणमुपगतशठारिपुरां वृतावु धारावतरणतले दिव्य सहस्रकर्ता । विस्तु विदु दशकमिदमनि दिव्यसरीन धामि एप्य स्थानं परं सत सततमपि भवन्युतानन्न सिन्स्
ता॥ मेघवर्णनाद श्रीरण्णनाथन पादगळन्नु हॊन्दि, अवन कृपॆयन्नु शिरसावहिसि, ताम्रपर्णिनदी जलभरितवाद उद्यानगळिन्द कडिद कुरुकापुरिगॆ निर्वाहकराद श्री शठारिमुनियिन्द विरचितवाद सहस्रपद्यमालॆयॊळु ई दशकवन्नु बल्लवरु परमपददल्लि नित्यसूरि गोष्ठियल्लि परमानन्न सिन्नु मग्नरागुवरु.
( @-e-to 11)–
आत्मप्रबन मसमाप्य हितं ५ नाना माष्टमक्ष मतया हरिण प्रदातुम् । श्रीरज् ना७ सुश कप्रशर्मा चिनां भयस्वराव रतिमाप मुनिद्वितीये ।
( द- उ-ता-र 1)
श्रीरज् सन्निधानान्नि खिलजगॆदनुस्पष्ट ताशुचित्वा - द्विध्वस्तानिष्टभावादुरगतियनतः पुंस्सु कानुरूपम् ।
शर्माशर्मप्रदानालतनुतयोसक्रियातत्परत्वात्
स्वामास्वानां विगर्हामुशव ति बेत्साह धीर्मा शठारिः ॥
तृतीय दशक,
(ई द्वितीय दशकद सारांश) -
153
ई ऎरडनॆय दशकदल्लि-श्री कठारिमुनिवररु नायिकावस्थॆयं तडॆदु श्रीभगवद्विशेषवं सहिसलारदॆ अनुभविसुव प्रकारगळन्नॆल्ला ई नायकिय तायियु श्रीरङ्गनाथनन्नु कुरितु विज्ञापिसि, “इवळ विषयदल्लि एनु माडबेकॆन्दु नीनु आलोचिसिरुत्तीयॆ ? अवळ परिणामवेनागुवुदु? इवळिगॆ नानेनु माडलि ?’ ऎन्दु नाना प्रकारगळिन्द तन्न सन्यासवन्नु तिळिसि, इवळु अवन पादगळन्न हॊन्दिद्दाळॆन्दु निर्णयिसिरुत्ताळॆ.