०१

सप्तमशतकदल्लि प्रथमदशक. (उण्णिलाविय) (ई दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवररु निलम्बवन्नु सहिसलारदॆ “पयगळ बाधॆगॆ ऒळपडिसि ऎष्टु दिन नन्नन्नु हीगॆ सनापडिसुत्तियो ??” ऎन्दु भगवन्ननन्नु करितु आ कन्सन माडुत्तारॆ. (१) उण्णिलाविय मैवराल् कुमैती.न यॆन्नॆ युपादपद्मयवन् యెన్న, नलावस्थॆय नलिव निन्न मॆण्णु किन्नाम्, ऎण्णॆकारुवायने यिमैयो कत्तु- मुलकनन्नुड्डु, अण्णले यमुदे यप्पने यॆनॆ यााने, 126 सप्तम शतक. e– 5 उळविय (उळ् निटाविय) ऒळगॆ आर शत्रुगळाद, ऐवरल्-ऐदु इन्द्रियगळिन्दलू, कुमॆ - हिंसॆयन्नु, ती. अनुभविसुवन्तॆ माडि, ऎन्नॆ - (इवुगळिगॆ भयपट्टु निन्नन्ने आश्रयिसिद) नन्नन्नु, उ९ पादसयम्-निन्न पादामु जगळन्नु नलावक्कॆये हॊन्ददन्तॆये, इन्नम्-ईगलू, नलिर्वा-(संसार दल्लिट्टु) केशपडिसलु, ऎण्णु किना आलोचिसुत्तीयॆ. ऎण्णॆ असङ्ख्यातवाद, पॆरुमायने महा मायॆगळुळ्ळवने (अपरिच्छि वाद प्रकृतियन्ने प्रकारवागि उळ्ळवने), इमैयो‌कळ एत्तु म नित्य सूरिगळिन्द स्तुतिसल्पडुव, मूनुलकम् उजैत्रिविध चेतना चेतन प्रपञ्चगळन्नु वशदल्लिट्टु कॊण्डिरुव, अण्णले - स्वामियॆ, अमुगॆ- अमृतदन्तॆ नित्यभोग्यनादवने, अप्पनेमहोपकारकने, ऎन्नॆ आने - नन्नन्नु आळुव स्वामिये ! ( सगार ॥

स०ख्यातीत विचित्रवृत्त ! भगर्व ! 7रीन संसेवित ! त्रैलोक्याधिपते! नमामृतिसिद्धे! स्वामि प्रभो मे! हरे !। आर्वैरिकुलेन पञ्च करणगमेण सम्पाडितं मामेवं तव पादव जनतॆ(र्दूले हुदव हा ! ॥ तागि असङ्ख्यात मायाचेष्टितने ! नित्यसूरि संसेव्यपाद तिसिध जगत्सामिये ! अमृतप्रायनाद महोप कारकने! नन्नन्नु आळुव स्वामिये !- इन्तह दिव्यस्वभाववुळ्ळ नीनु, ऒळगॆ आप्तर शत्रुगळाद पञ्चेयगळि०द नानु हिंसॆयन्नु अनुभविसुवन्तॆ माडि, नन्नन्नु निन्न पादप ऒगळन्नु हॊन्ददन्तॆ दूरदल्लि संसार दल्लिट्टु केशपडिसबेकॆन्दु आलोचिसुत्तीयॆ- (इदु न्यायवो ? नोडु ऎन्दु भाववु) प्रथम दशक. (२) ऎन्नॆयाळु वल्‌ फोरै 127 पॆयदिराप्पकल् मोदुवित्तिट्टु, उन्नॆ नानणुकावक्कॆ तॆदुपोदि कण्णा, कन्नले दमुदे कार्मुकिल’वण्णने कडल्लम काकिन मिन्नु नेमियिनायम् विनैयेनुष्य वेदियने प्रति कन्न ले-सक्करॆयन्तॆ भोग्यतमनादवने, अमुदे- अमृत प्रायने, कर्वकिवण्णने नीलमेघवर्णने, कडल्-समुद्र परिवृतवाद, ल-भूमियन्नु, काक्किन कायुव (रक्षिसुव), मिन्नु नेमियिनाय्-उज्वलवाद चक्रवुळ्ळवने, एनैयनुजै-पापियाद ननगू कूड श्रवणार्हनाज, वेदियनॆ- वेदप्रतिपाद्यने, ऎन्नॆ आळुम्-नन्नन्नु आळुव, वल्‌-बलिष्टवागियू स्वतवागियू इरुव, ओर् इन्सपै - आद्वितीयवाद ई पयगळन्नु, नॆय्‌दु ननगॆ बाधकवागि माडिट्टु, इराष्ट्रकल्-रात्रियू कगळू, मोदुविट्टु-पीडिसि, उ-निन्नन्नु, र्ना- नानु, अणुकावक्कॆ- समीपिसलारदन्तॆ, नॆय माडि, पोदिकण्णाय - होगि मरॆसि कॊळ्ळुत्तीयो ? (x-na-oli)~~ माधुरामृताम्बुधे! जलनिधि कृ. पालक ! श्रीकरे ! नीलादनिभ ! श्रुत्तीरितगुण ! श्रीचक्रपाणे ! विभो! । मां पापाश्रयपत्र घोरविसरयाणं वं कृ हन ! दिवानिशं च तुदसि ! नं ना तन४ ॥ ई सक्करॆयन्तॆ भोगृतवागियू, अमृतप्रायनागियू, नीलमेघ श्यामनागि, सर्वजगद्रक्षकनागियू, चक्रपाणियागि यू, वेदवेद्यनागियू इरुव नन्न स्वामिये ! नन्नन्नु वशीकरिसि रुव बलिष्ठवाद ई पयगळिन्द नन्नन्नु रात्रियू हगलू पीडिसि, निन्नन्नु नानु समीपिसि आश्रयिसलारदन्तॆ माडिबिट्टु, ऎल्लो होगि मरॆसिकॊळ्ळुत्तीयो ? (इदु न्यायवो ऎन्दु भाववु.) 128 सप्तम शतक. (३) वेदियानि मैवराल् निय वॆदुवित्तु, तिरुनडि चादियानक्कॆ नीडुत्तॆ सेन्दियन्नो, आदियाकियकलिडवु नडॆत्तुणुमियन्नु कडडन्निट्ट, गोदि नीणुडियाय तॊर्नॆ मदुसूदनने. ww प्रति आदि याकि - कारणभूतनागि, अकल् अति विस्तीर्णवाद, इडम- प्रपञ्चवन्नु, पच्चॆतु सृष्टिसि, उण्णु-(प्रळयदल्लि भक्षिसि, उविन्नु (अनर) तन्न उदरदिन्द हॊरडिसि, कडन्नु(त्रिविक्रम नागि) अळॆदु, इडट्ट - (नैमित्तिक प्रळयदल्लि) वराहरूपियागि उद्धरिसिद, शोदि ज्योतिर्मयवाद, नीणुडियाम्- उन्नतवाद किरीटवन्नु धरिसिरुववनॆ, कॊण्णर्ने-दासभूतनाद ननगॆ, मदुसूच नने-शत्रुनाशकनाद मधुसूदनने, बेदियानु हिंसिसुव स्वभाववुळ्ळ, ऐवराल्‌-स-यगळिन्द, विनैयेन्य-पापियाद नन्नन्नु, मोदुवित्तु - केशपडिसि, र्उ - (सर्वरक्षकनाद) निन्न तिरुवडि - पादगळन्नु, शादियावकै-हॊन्ददॆ इरुवन्तॆ, नी-नीनु, तडुत्तु (नन्नन्नु तडॆदु इट्टु, ऎ दिएन फलवन्नु पडॆदिरु तीयॆ ? अन्नो- अय्यो ! (2.115-811)~

एर्णा० सृथिवी मिमां किल “र्ज’ मूलात्मक सं हरे! भक्षित्वा पुनरद्दिरन्नपि वि नाक्रम्य चोदैत्य च । ज्योतिष्यन्मकुटात ! ‘मिह मां पः पीडितं कुर्व्र किं मधुसूदनाद, भजस्! हा! त्वत्पदादरगम् ॥ शा॥ जगत्कारणभूतनागि विस्तीर्ण वाद ई प्रपञ्चवन्नॆल्ला सृष्टि माडि (प्रळयदल्लि) भक्षिसि, अनन्यर पुनः सृष्टिसि (त्रिविक्रमनागि) अळॆदु, (वराहरूपियागि) उद्धरिसि, ज्योतिर्मयवाद उन्नत किरीट वन्नु धरिसिरुववने ! नन्न मधुसूदनने ! पदगळिन्द प्रथम दशक. 129 नन्नन्नु केशपडिसि, नानु निन्नन्नु हॊन्ददॆ इरुवन्तॆ तडॆदु इट्टु, एनु फलवन्नु पडॆदिरुत्तीयॆ ? अय्यो ! (रक्षकनाद नीनु हीगॆ माडबहुदॆ ?) () शूदु नानयाव शुकॆ जियोरैवरॆक्काट्टि, उन्नडि प्पोदु नानुकावक्कॆ शॆयदु पोदि कण्णा’, यादुम् यावरुम्मि निन्न कम् पालॊडुक्कि योरालिनीळि, एदु शे‌कु,वि निनैय९ विनैतीर् मरु

प्र यादु’ – सकलविधवाद अचेतन वस्तुगळन्नू, याव रुम- सकल चेतनरन्नू, इसि-ऒन्दन्नू बिडदॆ, र्नि अकम् पाल्- निन्न उदरदल्लि, ऒडुक्कि-आडगिसिकॊण्डु, ओर् आलिनीलैखादु- ऒन्दु उद्दवाद आलद ऎलॆयमेलॆ, शेर्- सेरि शयनमाडुव, कुवि- शिशुवादवने, विनैये पापियाद नन्न, निनैतीर्- पापनाशकवाद, मरुने - दिवौषधरूपियादवने, ओर् इवरै अद्वितीय बलवुळ्ळ पदगळन्नु, कट्टि तोरिसि, शूदु (निन्न) मायातनवन्नु, र्ना अतियावक्कॆ नानु तिळियदन्तॆ, शुण विषयगळल्लि मग्ननागु वन्तॆ माडि, उh आडिप्पोदु - निन्न पादारविनगळन्नु, ना आळु कावक्कॆ-नानु आश्रयिसदॆ इरुवन्तॆ, कॆयदु पोदि काय्- माडि होगि मरॆसिकॊळ्ळुत्तीयॆ. { O सर्वाचेतनचेतनावळिमपि त्वव कृत्वा, स्वयं बाल वटपत्रशाय्कहह ! मे पापस्य दिवौषध । दुप्प यवश्य मेव किल मां कृत्वा भ्रमास्लं भुवि तादाम्यु जसंश्रयाद्विरहितं त्या दूरल गतः ॥ 130 सप्तम शतक. ता॥ सकल चेतना चेतनगळन्नू निन्न उदरदल्लिट्टु कॊण्डु ऒन्दु आलद ऎलॆय मेलॆ शिशुरूपियागि शयनमाडुववने ! पापि याद नन्न पापवन्नॆल्ला नाशमाडुव दिव्य षधरूपियादवने । पद्मयगळन्नु ननगॆ तोरिसि निन्न मायातन्मदिन्द नानु विषयामृधि मग्ननागुवन्तॆ माडि, निन्न पादारविन्नगळन्नु नानु हॊन्ददन्तॆ माडिबिट्टु होगि मरॆसिकॊळ्ळुत्तीयॆ-इदु न्यायवे ? (५) ती‌मरु यॆन्नु नोयडुव 79 तॆक्किलिट्टु तिरिक्कुव, नेर् मरुच्चु डैत्तावत्तु नॆप्पानॆ क्किय, अरुनि याकुवारडलाय वेर् मरुब्बुत्ता यशुरर्‌व्र कुलम, विण्णुळ‌ पॆरुमाने यो مع प्रति ६डल् - शत्रुध्वंसकवाद, आ-चक्रवन्नु, एधरिसि कॊण्डु, अशुभ र्वकुलम् - राक्षसर प्रबलवाद समूहवन्नु मरुब्बुवेल् - पक्कद बेरिनॊडनॆ (समूलवागि), अत्ताय् छेदिसिदवने, ऒट्टु ४‌ पॆरुमान-परमपदवासिगळाद नित्य सरि गळिगॆ स्वामिये, ती‌ मरुन्नु इनि, शास्त्रिकरवाद औषधविल्लदन्तॆ इन्नु नोम् अडुम्-ऐदु विधवाद (शब्दादिविषयगळॆम्ब नोवु गळन्नु उण्टुमाडुव, शॆल्-शरीरवॆम्ब नाणदल्लि, इट्टु मडगि, तिरिक्कु-तिरुगिसुव (भ्रमिसुवन्तॆ माडुव), इवरॆ-पञ्चेय गळन्नु, ने‌मरुब्बु ऎदुरिनल्लू पक्कदल्लू, उड्कत्ता-हॊन्दिरुवन्तॆ, अड्डॆत्तु-निल्लिसि, नॆकिर्प्पा ऒक्किनाय - कैबिडुवन्तॆ काणुत्तीयॆ. इनि- इन्नु मेलॆ मरुन्नु आकुवार् - इदक्कॆ औषध (परिहारक) आगुववरु, आर् यारु ? (4-13-011) - प्रथम दशक. चं ते करतो वहन सुतनिर्म अप्रणाशं हरे ! कृत्वा, सूरिकुलाधिपो७सि भगर्व ! मे पञ्चशब्दादि बं दुर्विषयः प्रकल्प परितः पद्म 6 यर्मा० किं दूरीकुलुषे रुजो मम महादिवौषधात्मा 131 तुर्द क?॥ ता। चक्रधरनागि राक्षसकुलवन्नॆल्ला समूलवागि भेदिसिद वने ! नित्यसूरीश्वरने ! ऐदुविध (शब्दादि विषयगळॆम्ब) अपरिहार नाद नोवुगळन्नु उण्टुमाडुव शरीरवॆम्ब णदल्लि इट्टु, तिरुगि सुव पञ्चेयगळन्नु नमगॆ सुत्तलू इट्टु नम्मन्नु नीनु कै बिडुवन्तॆ काणुत्तीयॆ. हीगादमेलॆ इदक्कॆ परिहारकरु यारु ? (हीगादरॆ नमगॆ यारु रक्षकरु ?) (६) विण्णुका‌ पॆरुमाडिमैशॆयवारैयुव मण्णुळ पैक,हार्लॆय्या मह्म शॆलुव ऐमुलनि, नीयुव’ विट्बाल्, परमाशनॆ, वर्ड्प्रॆ पण्णुळाय कवितन्नु ळाय पतियिनुळि कण्णु ळाय् नॆष्टुळाय कॊल्लुळायॊन्नु प्र निण्णुळार् परमपदसिगळाद, पॆ माल्कु-सर्वश्वर नाद सिनगॆ, अडिमैकॆय वा‌युव कैर माडुव नित्यसूरि गळन्नू, मण्णु – ई भूलोकदल्लि, रॆम् - पीडिसुव, इवॆ विमुर्ल - ई ऐदु इयगळू, ऎन्नॆ - ( आशक्तनाद) नन्नन्नु पॆराल्-हॊन्दिदरॆ, मल- अदक्कॆ मेलॆ, नीरु-नियामकनाद नीनू, विट्बाल् कैबिट्टरॆ, ऎं शिया-अवुगळु एनुमाडलारवु, ऎ-हीगॆ मॊरॆयिडुव नन्न, पण् दीन स्वरक्कॆ, उळाय्-वश्यनागि, 132 सप्तम शतक, कवितन्नु ळाय्- कविगळ कवित्वक्कॆ प्रतिपाद्यनागि, पतियिनुळ्ळाय्- भक्तिगॆ विषयभूतनागि, पर मातने - सर्वॆश्वरनागिरुववने, ऎ नन्न, कण्णुळा – कण्णिनॊडनॆ इरुववनू, नु राय्-मनस्सि नॊडनॆ इरुववनू, शॆल् उळाय-वाक्सिनॊडनॆ इरुववनू आद नीनु, वन्नु बन्दु, ऒनु तॊल्ला ये ऒन्दु मातन्नु हेळु. ( स ग र ॥ ) Bo भूम्यामत्र नित्यसूरिसिवहानवमेतान्य हो ! हा! हा! कन्न! तुद मां च बहुधा का याणि स्वयम । किं वैतानि न कुर्वते ? वद! भवानेवं त्यजेन्मां च चे- नादे मे कवितासु भक्तिनयनस्वाक्षियु भाजने ॥

ता॥ नित्य सरिगळन्नू कूड ई भूलोकदल्लि बन्दाग पीडिसुव स्वभाववुळ्ळ ई पमगळू अशक्तनाद नन्नन्नु पीडिसुवुदक्कॆ आरम्भिसिदरॆ, नीनू नन्नन्नु कै बिट्टरॆ, अवुगळु नन्नन्नु एनु माड रिवु ?’ ऎन्दु मॊरॆयिडुव नन्न स्वरदल्लू कवित्वदल्लू भक्तिय इरुव सर्वश्वरने ! नन्न कण्णिनल्लि मनस्सिनल्लू वाक्किनल्ल इरुव नीनु नन्न ऎदुरिगॆ बन्दु (नन्न सन्मानवु तीरुवन्तॆ ऒन्दु मातन्नु हेळबारदे ? (७) ऒन्मल्लि ऒरुनिल् निलाद वोरैव‌ र्वकयुवरै, ऎन्न याकॆ वॆल्किर्नु तिरुवरुळिये, es आन्नु तेवरसुरर’ वा कुळ्ळवर् वैत्यवन्हा अलै कडलरवमुळावि, ओर् कॊडिर्ये परुकि मुदे प्रति अनु- आ कालदल्ल, तेवर् - देवतॆगळू, अशुर राक्षसर, वाजि प्रबलवागि श्रमपडुवन्तॆ निन्ताग, अलै कडल अलॆगळॊडनॆ कूडिद समुद्रदल्लि, अव ऎसकियॆ०ब र्सवन्नु, आळानि-सुत्ति ओ‌कुनव- ऒन्दु (अद्वितीयवाद) मरपर्वतवन्नु, वैत्त- स्थिर प्रथम दशक. 133 वागि निल्लिसिद, ऎनाय्-नन्न स्वामिये, कूडिये कूरहृदय नाद नानु, परुकु-पानमाडुवुदक्कॆ योग्यवाद, इ९ अमुदे- भोग्यवाद अमृतवे, र्उ तिरुवरुळ्-निन्न दयॆयु, इल्लियेल्- इल्लदिद्दरॆ, ऒनु कॊल्लि-ऒन्दन्नु अपेक्षिसि केळि, ऒरुत्तिनिल्-एकस्थिति यल्लि, निलाद-निल्लद, ओ‌-स्वतवाद, ऐवर्-पञ्चेन्द्रियगळॆम्ब, वलयव - प्रबलराद नीचरन्नु, र्या-नानु ऎनु यावाग, वॆल्कि- गॆल्लबल्लॆनु. (4-3-811)– อง ee देवैश्चात्य सुरै हामृुधित्तले सर्वावृतं भूधरु कृत्वा, मन्म नकृतभो! मम हरे! दिव्यामृतात्मा भर्वा । कारुण्यन्नु विना तवात्र च कन्द्रॆ पद्म है- र्नित्यं पीडित एव तानि च कदा जेतुं प्रभुस्ता मह?॥ ता। आ कालदल्लि देवतॆगळू राक्षसर समुद्रमथनक्कॆ उप क्रमिसिदाग वासुकियॆम्ब सर्पवन्नु सुत्ति मनरपर्वतवन्नु स्थिरवागि निल्लिसिद नन्न स्वामिये ! नन्न अमृतस्वरूपने ! निन्न दयॆयु इल्लदिद्दरॆ अतिचपलवाद ई पञ्चेयगळॆम्ब नीचशत्रुगळन्नु नानु ऎन्दिगॆ गॆल्लबल्लॆनु ? योरैवर् यावरॆयुव मयक्क, नी वैत्य, (८) इन्नमुदॆन मुन्न मायमॆलॆ मुखवेररिद्दु ఎన్న 05: तिन्नुव तिरुमूर्तियु शि कैतोटवे मरुळनक्कु, ऎन्न म्या! ऎ९कण! इमैयोतम् 20 प्र॥ ऎण्णॆ अम्मा नन्न स्वामिये ! र्ऎ अण्णा-नन्न (सौलभ्य वुळ्ळ) श्रीकृष्णने : इमैयो‌ तम् कुलमुदले - नित्यसूरिगळ सङ्घक्कॆ कारणभूतने ! ओर्, अद्वितीयवाद, ऐवर्- पञ्चेय 2 कुलमुदले,134

सप्तम शतक. गळिन्द, इ९ आमुदॆन भोग्यवाद अमृतवॆम्बन्तॆ, तोनि - तोरि, यावरैयुम् – (ब्रह्मादिगळाद) सर्वरन्नू, नयक्क - मोहिसु वन्तॆ माडुव, नी(सर्वशक्तनाद) नीनु, वृत्त-उण्टुमाडि इरुव, मुन्न मायम्’ ऎल्लाम्-अनादि मायारूपवाद विषयगळन्नॆल्ला, मुवेर् अरिनु समग्रवागि बेरिनॊडनॆ कत्तरिसि, ऎन्नॆ (संसार भीतनाद) नन्नन्नु, उ९ शिन्नमुम्-निन्न (शङ्खच कागि) चिह्नॆगळन्नू, तिरुमूर्तियु - दिव्यमङ्गळ विग्रहवन्नू, शित्तु-(मनस्सिनल्लि) स्मरिसि, एत्ति-(नाक्किनिन्द) स्तुतिसि, कै तॊ - (कैयिन्द) सेविसुवन्तॆ, ऎन-ननगे, आरुळ् कृपॆमाडु. ( स-गा-र ॥ - a स्वार्मि! मे वरसूरिमल! भगर्व! कृष्णात प - र्दवानामपि मोहन ७सि! महतीं मायां तनेमां हरे ! । निर्मूल्याद्य तवायुधादिसहितं दिव्यं शुभं विग्रहं स्मर्तुं सोतुमिहर्चितुं च कुरु मे शक्तिं दयावारिधे ता॥ नन्न स्वामिये ! नन्न कृष्णने ! नित्यसूरि सङ्घमूल भूतने ! पञ्चेयगळिन्द (ब्रह्मादिगळाद) सर्वरन्नू मोह पडिसुव नीनु उण्टुमाडिरुव अनादि मायारूपवाद विषयगळ न्नॆल्ला समूलवागि छेदिसि, (संसारभीतनाद नानु निन्न शङ्ख चक्रादि चिह्नॆगळन्नू विग्रहनरवन्नू (मनस्सिनिन्द) स्मरिसि (वाक्किनिन्द) सोत्र माडि, (कैयिन्द) सेवॆमाडुवन्तॆ, नन्नल्लि विशेष वाद कृपॆयन्नु माडु, न्यू (९) कुलमुदलडुवव तीविनै कॊडुव कुणियिनिल् पीट् कुमैवरै, वलमुदल्‌ डुक्कुव वर तन्नरु कण्णाय, निलमुदलिनि यन्नुलकुक्कुव निनसल्प नवन, पॊरुळ् पलमुदल् पडैता’ ऎ९किण्णा! ऎ९परंशुडरे प्रथम दशक. 195 प्र निलमुद८-भूमि मॊदलाद इनि ऎन्नुलकुक्कुम्-इन्नू ऎल्ला लोकगळिगू, निन शॆल्वन ऎन-स्थिरचरगळॆम्ब, पलपॊरुळ् अनेक पदार्थगळन्नू, मुदल-आदिकालदल्लि पडैत्ताय-सृष्टिसि दवनॆ !, ऎ का-नन्न कृष्णने !, ऎं परंशुडरे नन्न परज्योति रूपने, कुलमुदल्-वंशवन्नु मूलकारणदॊडनॆ, अडुम् नाश पडिसुव, तीवि-करवाद पापकगळिगॆ प्रवर्तकवाद, कॊडु वल्- अति प्रबलवाद, कुणियिनि - विषयगळॆम्ब हळ्ळगळल्लि, वी कर्म-बिळिसुवन्तह, ऐवरि-पञ्चेयगळन्नु, वलमुदल्-स्वबल मूलवाद दुर्वासनॆयॊडनॆ, कॆडुक्कु -नाशपडिसुव, वलमे प्रसादफलवन्नॆ तन्नरु कण्णाय् - (ननगॆ) कृपॆयिन्द कॊट्टु अनुग्रहिसु. (-1-811)-

1 भूम्यादीनि जग सर्वचिदर्चि सृज” प्राकृर्वा कृष्ण मे प्रभुरद भाति च पठं ज्योतियं भास्वरम् । वंशोलन तापकारण -महापापावळेर्वध्र के गर्त दुर्विषयात्मक पतनकृत

यात्रा माम् ॥ ता॥ भूलोकवे मॊदलाद सकल लोकगळन्नू चराचर समस्त पदार्थगळॊडनॆ आदियल्लि सृष्टिसिदवने ! नन्न श्रीकृष्णने । नन्न परज्योतिरूपने ! अतिक्रूरवाद पापकरगळिगॆ प्रवर्तक वाद घोरकूपगळल्लि तळ्ळि वंशवन्ने समूलवागि नाशपडिसुव पञ्चेयगळन्नु निर्मूलमाडुवन्तह प्रसाद फलवन्ने ननगॆ अनुग्रहिसु. e (१०) ऎ९परंशुडरे यॆन्नुन यलहॆ यु त्तामकळ्ळु, अन्नुरुकि निम्मदु निम्म च्चु मडु तन्हाय्, वन्नरळॆडुत्तु ऐवर्‌शैतिशै वलिगॆ किस्टन‌, र्मु परकन मुदव कॊट्ट मूर्तियो प्र र्म-पूर्वकालदल्लि, परवैकजैनु-विस्तीर्णवाद समुद्र वन्नु कडॆदु, अमुदम्-अमृतवन्नु, कॊण्ण-तन्दु (देवतॆगळिगॆ) 136 सप्तम शतक. उपकारमाडिद, मूर्ति - स्वामिये ! ऎ९ - नन्न, परशुडरे परज्योतिर्मयने, ऎनु-ऎन्दु, उम्मॆ निन्नन्नु (नोडि), अलहिणि- (प्रीतियिन्द) मनस्सु बन्दन्तॆ कूगि, उ९ इतामरैकळु - निन्न चरणारविनयुगळक्कॆ, अन्नु उरुकि - प्रेमदिन्द द्रवीभूतनागि निम्मिुमदु-निल्लुव आ स्थितियु, निक्कि-इरुत्तिरलु, शुमडु-भारसहवाद (शरीरवॆम्ब) पट्टडियन्नु, तन्साय् कॊट्टिरुत्तीय! (आदुदरिन्द) र्वपरळ्-प्रबलवाद (विषयगळॆम्ब) भारगळन्नु, ऎडुत्तु- हॊरिसि, ऐवर् - पञ्चेन्द्रियगळॆम्ब शत्रुगळु, तिशैतिशै - ऎल्ला कडॆगळल्ल वलिखु-ऎळॆदु, ऎल्लकिननर्-पीडिसुत्तिदारॆ. (स-गार ॥ )- S प्राक् पाथोनिधिमन्मनाद तन्मूर्ते ! सुतेजोनिधे ! मे स्वामिति च स्तवैव पद मोजद्वयप्रेमतः ! चित्रं मे द्रुतम उद्यपि ! तथा७ तन्न भाराश्रयं देहं मे कृतवानसीह! विषया मां पीडय यॆः॥ ▬▬ तागि पूर्वकालदल्लि समुद्रमथनवम्माडि अमृतवन्नु तन्दु कॊट्ट स्वामिये ! नन्न परज्योतिर्मयने ! ऎन्दु निन्नन्नु मनस्सु बन्दन्तॆ (प्रीतियि०द) कूगि, निन्न चरणारविनयुगळक्कॆ सेरुवन्तॆ द्रवीभूतनागि निल्लुव स्थितियु इरुत्तिरलु, ई शरीरवॆम्ब भारसहवाद ऒन्दु पट्टडियन्नु कॊट्टु इरुत्तीयॆ. आदुदरिन्द पञ्चेयगळॆम्ब शत्रुगळु प्रबलवाद विषयगळॆम्ब भारगळन्नु हॊरिसि ऎल्ला दिक्कुगळल्लू पीडिसुत्तिद्दारॆ. (११) कॊण्णमयोर् मूव इम् कुणब्बळ पच्छित्तळित्तु डुक्कु, अ परीकपूति पुनळ्ळि यप्पनुक्कॆ, तॊ‌ तॊ‌ र्तो शडकोर्प शोल्लायिरत्तुळिप्पत्तु, कण्णुपाडवल्ला‌ एनैपोर्म् कच्चुलु पक प्रथम दशक, 137 प्र! कुणङ्गळ्- राजस-सात्विक-तामस गुणगळन्नु, कॊण्ण-वहिसि इरुव, मूर्ति ब्रह्मविष्णु-रुद्रमूर्तिगळाद, ओ‌मवराय्- अद्वितीयराद (सृष्टि स्थितिलय कत्ररु) मूवरू आगि, पड्डॆत्तु-(ब्रह्मनिगॆ अन्न ल्यामियागि) सृष्टिसि, अळित्तु. (तन्न अवतारवाद विष्णु रूपियागि) रक्षिसि, कॆडुक्कु म्- (रुद्रनिगॆ अन्नरामियागि) संहारमाडुव, अ-आ (प्रसिद्धवाद), पुण्यरीकवू- कमलनाभियुळ्ळ पुनल्- कारण जलदल्लि, पळ्ळि-शयनमाडुव, अप्पनु- स्वामिगॆ, तॊण्णूर् दास भूतरादवरिगॆ कॊण्णूर् दासरिगॆ, तॊर् दासरादवरिगॆ, तॊर्ण- दासभूतनाद, शडकोर्प – शठारिमुसि शॆल् - सूक्तियाद आयिरत्तु सहस्रपद्यमालॆयॊळु, इप्पत्तुम् - ई दशकवन्नु, कण्णु- अर्थपरिशीलनमाडि, पाडवल्लारॆ - हाडबल्लवरिगॆ, कब्बु लुम् पकलु- रात्रियू हगलू (सर्वकालदल्ल), एनै-(भगवदनुभवक्कॆ विघ्न रूपवाद) पापवु, फोम्-होगुवुदु (नष्टवागुवुदु). (2-213-011)-

तगजाश्रयतमूर्तितनु भदृष्टिरहालया कुर्वन्ना सरोजध्यक्षॆ सलिले तं कायिनं माधवम् । सैतुं तस्य हि दासदास परिषासानुदाससृयं साहस्रं शठजिच्चकार! दशकं चेदु विदन्नॊ७नघाः ॥ ता- राजस साक तावस गुणत्रयाश्रयराद ब्रह्म-विष्णु- रुद्ररॆम्ब त्रिमूर्तिगळू ताने आगि (अन्यल्यामियागि), सृष्टि-स्थिति- संहारगळन्नु माडुव, पद्मनाभनाद, कारणार्णवशायियाद स्वामिगे दासानु दासानुदासरादवरिगॆ दासभूतराद शठारिमुनिवर रिन्द रचिसल्पट्ट सहस्र पद्यमालॆयॊळु ई दशकवन्नु अर्थानु सन्मानदॊडनॆ हाडबल्लवरिगॆ (प्रतिबनकवाद) सर्वपापवू नष्टवागि होगि, भगवदनुभवाननवु सर्वकालदल्लि उण्टागुवुदु. (B-v-2011)— आद्रॆ मुनिस्स शतकस्य तु समस्य तस्मिन्नपि प्रपदने विफले विषण्ण । ईतेन पातितमिव स्वमवे गर्तॆ तस्म, स्वभीतिमनदद्विषयेयेभ्यः ॥ 188 सप्तम शतक, (2-ev-sa-8 11 )— निस्सङ्ख्याश्चरयोगादतिमधुरतयाथो जगत्कारणत्वा- न क्रोधार्वभूम्या त्रिदश पतितया वाह्मनस्सन्निधानात् । पीयूषस्पर्शना रखिलसतया लोकसंरक्षणा क ठाशज्ञां सहेत त्रितनुरसुर सेत्याह चिञ्ञानि कस्थः ॥ (ई प्रथमदशकद सारांश) ई प्रथमदशकदल्लि- श्री शठारिमुनिवररु परमार्तियि०द खिन्नरागि, पञ्चेयगळॆम्ब शत्रुगळु विषयगळॆम्ब हळ्ळगळल्लि तम्म पीडिसुत्तवॆयॆन्दु मॊरॆयिडुत्त, ई दुःखगळ निवारणक्कॆ (सृष्टि स्थिति- लयकर्तनाद) सर्वशक्तनाद भगवनन अनुग्रहवे साधनवॆन्दु निर्णयिसि, अवन पादारविनयुगळवन्ने आश्रयिसिरुत्तारॆ.