षष्ठ शतकदल्लि-सप्तमदशक, (उणम’ श (ई दशकदल्लि- अत्यन मोहाविष्टॆयाद ई नायकियु मोह शायं पडॆदु तिरुक्कोळूर् ऎम्ब दिव्य क्षेत्रदल्लि होगि अल्लिये नायकनाद स्वामियन्नु आश्रयिसिदाळॆन्दु निश्चयिसि इदन्नु तायियु वर्णिसुत्ताळॆ.) (१) उणुम् टु परुकुनीर् तिन्नु म वॆसॆजिलैयुमॆल्लाम् कर्ण्ण, ऎम्मॆरुमाळ्मॆ कण्कळ नीळमल्कि, मण्णिनुळवन् वळवनूर् विनवि, तिण्णमॆन्निळर्मा पुकुम तिरुक्कोळूर, 76 षष्ठ शतक, प्रश्नॆ उण्णुम् शो-ऊटमाडबेकाद अन्नवू, परु कु नीर- कुडियबेकाद नीरू, तिन्नु वॆरियम् - बायल्लि अगिय बेकाद ताम्बूलवू, ऎल्लाम् - इवॆल्लवू, कर्ण्ण-वासुदेवस, र्व’ ऎम्बन्नॆ श्री कृष्णरूपियाद, ऎम् पॆरुर्मा-नन्न स्वामियु ऎनॆ ने-ऎन्दे अनेका वृत्ति हेळि, कण् कळ” – कण्णुगळु, नीर क मलकि - नीरुतुम्बि मण्णिनुळ् - भूमियल्लि, अर्वशीर् अवतार माडिद अवन कल्याणगुणगळन्नू, वळर्म विक्कर्व -स्नेहपूर्णनाद अवन, ऊविनवि-ऊरन्नु प्रीतियिन्द विचारिसि, ऎण्णॆ इळर्मा-नन्न ऎळे हुल्लेकरुविनन्तॆ इरुव कनैयु, पुकुम ऊर् प्रवेशिसुव ऊरु, तिरुक्कोळूरे-श्री कोळूरुपुरवे, तिण्ण-इदु सत्य. ( सगार ॥ - भोज्यं पेयमपीह भाति किल मे तामलवीटी च स श्रीकृष्ण : प्रभुरेन सर्वमिति यत्याश्रुस्तदीर्या गर्णा । भूम्यामत्र तु ततं च कथयव स्वयं मे सुत्ता श्रीकॊळूरिति तप्पुरं सुविदितं ननं प्रविष्टाधुना ॥ ता॥ भोज्यवाद अन्नवू, पेयवाद जलवू, अगियबेकाद ताम्बूलवू-सर्ववू श्रीकृष्णने (नन्न स्वामिये) ऎन्दु अनेका वृत्ति हेळि, कण्णुगळल्लि नीरु तुम्बिकॊण्डु, भूमियल्लि अवतरिसिद अवन कल्याणगुणगळन्नू अवन ऊरन्नू कीर्तनवाडि विचारिसुत्त, ई तरुण हरिणीसदृशॆयाद नन्न कनैयु प्रवेशिसुव ऊरु तिरुक्को रे, (इदु निश्चय.) (२) ऊरुव नाडु मुलकमु तन्नॆप्पोलवनुडैय पॆरुम तार्कळु पिद क वानिडवॆ, शेरुम’ नल्ळम’शेर् पून तिरुक्कोळूर पोरुलुरैयार् कॊडिर्ये कॊडि पॊमैकळे, सप्तम दशक. 77 प्रति ऊरुम् - (तानु वास माडुव) ग्रामवू ना डुव’- देशवू, उलक मुम-लोकवू, तन्नॆल्-तन्न०तॆये, अवनु डैय-अवन, पेरु – नामधेयगळन्नू, ताळुमे-मालिकॆ गळन्नू (हारगळन्नू), सिद - स्तुतिसुवन्तॆ, र्वा - आकाशदन्तॆ अति विस्तीर्णवाद, कट्टु - स्त्रीत्व मय्यादॆ यन्नु, इडी -अतिक्रमिसि, नलवळम् - विलक्षणवाद समृद्धियॊडनॆ, शेर्-सेरिद, पन-सस्य क्षेत्रगळुळ्ळ, तिरुक्कोळूर - तिरुक्कोळूरिगे, शेरुम्-होगि सेरुववळाद, कॊडिये कॊडि अति कठिनहृदयॆयाद नन्न ई लताङ्गि याद कन्नॆयु, पोरुल्-पुनः बरुवळे ?, पूवैकळे-पूवै यॆम्ब पक्षिगळे!, उरैयार्-(नीवु) हेळिरि, (निमगॆ तिळिदिरबहुदष्टॆ!) (x-7-8 11 ) - तन्ना मानि च तत्स जो७पि लोकाक्षाप्यखिला द्रुव भुवि ग्रामा देशायं निजम् । किल स्त्रीत्वं त्यज श्रीकोळूरिति तत्परं मम सुता सस्यादिपूर्णं गता किं वा७७याति पुनश्च हन्न! वदत प्रेष्ठा तत्रक्षिणः! । ता॥ तानु वास माडुव ग्रामवू, देशवू, लोकवू - ऎल्लवू तन्नन्तॆये अवन नामधेयगळन्नू मालिकादि चिह्नॆगळन्नू स्तुतिसु वन्तॆ, तन्न प्रीत्व मय्यादॆयन्नु अतिक्रमिसि, समृद्द सस्यक्षेत्रभरित वाद तिरुक्कोळूरिगे होगि सेरुववळाद नन्न ई लताङ्गियाद कनैयु पुनः बरुवळे? अवळिगॆ प्रियवाद पूवैपक्षिगळे ! नीवु हेळिरि, (निमगॆ तिळिदिरबहुदष्टॆ !) (३) पूवै पैळिकळ पन्नु तूदै पूम् ‘पुट्टि कळ्, यावैयुव तिरुमाल् तिरुनामङ्गळे कवियॆम्, ऎ पापोयिनि तण् पून तिरुळूर्, कोव्यवाय्तुडिप्प मक्कÂर्डॆ शॆल्युलो 78 षष्ट शतक. प्रति पूवै-पूवै पक्षिगळ, पैळिकळ-हसुरुबण्णवुळ्ळ गिणिगळू, पन्नु-चण्डु, तूद्रॆ-आटद सामान, पूर्व पुट्टलकळ - हूविन बुट्टिगळू, यावैयुव - ऎल्लवू तिरुवाल् - श्रीयःपतियाद स्वामिय, तिरुनाम-नामधेयगळे, (ऎन्दु अवुगळन्नु) कूवि कूगि (आ नामधेयगळिन्दले कूगि, ऎम् - उद्बविसुव, ऎण्णॆ- नन्न, पावै-मगळु, इनि इन्नु मेलॆ तन्न-शीतळवाद (जल भन्त वाद) सस्य क्षेत्रगळुळ्ळ, तिरुळूर तिरुकॊळूरिगे, पोय- होगि, कोवैवाय्- बिम्बफलदन्तॆ इरुव अधरवु, तुडिप्प -(विरह (व्यसनदिन्द) चलिसलु, मक्कडु - मळॆयन्तॆ नीरु हरियुव कण्णुगळॊडनॆ, र्ऎशॆयु लो एनु माडुवळो ? ( स-गा-र ॥ - नानपक्षिगणारु कादय इवॆ लीलार्थका कन्नु का पुष्पाद्याश्रयभाजनानि सकलं श्रीश नामानि हि । एवं कीर्तनतत्परा मम सुता गत्वा पुरीं पावनीं श्रीकोळूरिति तां किलाशुभरित स्यात् ! किन्नु कुरद हो ता॥ पूवै पक्षिगळू, हसुराद गिणिगळू, च०डु मॊदलाद आटद सामानुगळ, हूविन बुट्टिगळू ऎल्लवू श्रियःपतियाद स्वामिय नामधेयगळे ऎन्दु अवुगळन्नु आ नामधेयगळिन्द कूगि उज्जि विसुव नन्न कनैयु इन्नु मेलॆ समृद्ध सस्यक्षेत्रभरितवाद तिरुक्कॊ ळूरिगे होगि, अवळ बिम्बाधरवु (विरहव्यसनदिन्द) चलिसुवन्तॆ वर्षधारारूपवाद कण्णु नीरिनॊडनॆ अल्लि एनु माडुवळो ? (४) कॊल्लॆ यॆल्ब कॊलॆ 33 कुणम्मक्कनळॆन्नकॊलो शिवा पॆण्णु कळयरि युळ्ळारुमॆ शॆल्पममल्कि यर्व किडन्न तिरुक्कोळूर’क्कॆ मॆल्लिडैनुडङ्ग विळर्माशॆल्लमॆ विनळे, सप्तम दशक. 79 प्र। शॆल्वम् मल् कि-समृत्समृद्धियॊडनॆ, अर्व-अवनु, किड शयन माडिरुव, तिरुक्कोळूर -तिरुक्कोळूरिगे, मॆल्लिडै- कृशवाद मध्यवु, नुडङ्ग -बग्गि होगुवन्तॆ इरुव, इळर्मा- ऎळे हुल्लेकरुविगॆ समानॆयाद इवळु, कॆल्ल मेविन-होगलु सम्मतिसि होदळु, शिवाय् - दूषणवे स्वभाववाद बायियुळ्ळ, पॆण्णु कळ स्त्रीयरू, अयरि उळ्ळारुम्-पक्कद बीदियल्लिरुववरू, कॊ (इवळु) ऎल्लॆ यन्नु मारिहोदवळु, ऎस्टर्लो ऎन्दु दूषिसु वरो ? कुणम् मिक्कनळ् - गुणातिशयवुळ्ळवळु, ऎन्सर् कॊलो ऎन्दु स्तोत्रमाडुवरो ? ऎल्ले-अय्यो ! इदेनागुवुदो ? (ऎन्दु तायियु चिन्नाक्यानॆयागिदाळॆ.) (x-п2-8 11 )-— श्रीकोळूरिति तां पुरिं मुररिपॊ स्समृद्यामियं पुत्रि मे सुकुमारमुग्ध हळे गन्नुं हि सका७भवत् । किं निम्म पुरियश्च पन्तस्सेयन्नु वेलातिगे तास्विब्बत सद्दु हेति नितरां शंस जल्पप्रियाः ॥
ता॥ समृमृद्धियॊडनॆ अवनु शयनमाडिरुव तिरुक्कोळू रिगे नन्न कृश मध्यॆयाद कनैयु होगलु सम्मतिसि होगिदाळॆ, दूषिसुव स्वभाववुळ्ळ स्त्रीयरू पक्कद बीदियल्लि वासवागिरुववरू इवळु ऎल्लॆयन्नु मारिहोदवळु ऎन्दु निन्दिसुवरो, अथवा इवळु गुणातिशयवुळ्ळवळॆन्दु श्लाघिसुवरो ? अय्यो ! इदेनागुवुदो ? (ऎन्दु तायियु चिन्नाकानॆयागुत्ताळॆ). (५) मेवि नैन्नु नैन्नु विळ्ळियाडलु शीटु प्रेवि पोयिनिर् तिरुमाल् तिरुक्कोळूरिल्, * हूवियल्’ पॊतिलु तडमुर्व कोयिलु कण्णु, आवियळ कुळिर यॆज्ञने युकक्कलि,80 षष्ठ शतक. प्र मेवि (अवन सौन्दय्यादिगळन्नु मनस्सिनल्लि भाविसि, नैनु नैन्नु-प्रतिक्षणवू अत्यन्त शिथिलॆयागि, विळ्ळॆयाडल् उळ्-आटवाडु वुदरल्लू मनस्सिल्लदवळागिरुव, र्ऎशिसुत्तेवि- नन्न चिक्क वयस्सिन महा बुद्धिशालियाद कनैयु, पोय्-होगि, त तिरुमाल्-तन्न श्रीय पतियाद स्वामिय, तिरुक्कोळूरिल्-तिरुळूरिनल्लि, पू इल् पोलुम्-पुष्प समृद्धियुळ्ळ उद्यानगळन्नू, तडवुम्-तटाक गळन्नू, अर्व कोयिलुम्- अवन देवालयवन्नू, इनि कण्णु-ईग कण्डमेलॆ, आवि उ४ कुळित प्राणाश्रयवाद हृदयवु तण्णगॆ इरु वन्तॆ, इन्नु … ईदिन, ऎने - हेगॆ उकक्कुल् - सष पडुत्तिदाळो । (x-ma-011)— शैथिल्यान्मनसस्सयन्नु चपला सेयं सुता म७द्य तां श्रीकोळूरुपुरीं गतैव सकलां लीलां त्यज निजाम । तत्रत्यानि सरांसि सस्य भरितां क्षेत्रावळिं श्रीपते र्देवागारमियं विलोक्य मुदिता भूयालाद स्वयम्॥ ता॥ अवन सौन्दय्यादिगळन्नु मनस्सिनल्लि भाविसि अत्यन्तशिथिलॆ यागि, आटदल्लू मनस्सिल्लदवळागिरुव नन्न चिक्क वयस्सिन अतिबुद्धिशालि याद कनैयु होगि तन्न स्वामिय तिरुळूरिनल्लिरुव पुष्प द्यानगळन्नू तटाकगळन्नू अवन देवालयवन्नू कण्डु तन्न अन्न रङ्गदल्लि ऎष्टु सनोषपडुत्तिदाळो ! (६) इनक्कु दवाद विळमानिनि प्रोम्, र्तॆशॆ तिलदमय तिरुक्कोळूर, es शन्नु र्ततिरुमाल् तिरुक्कण्णु शवायुम् कण्णु, निन्ननिन्नु नैयु नॆडुण्कळ सनिमल्वे प्र! ऎनक्कु ननगॆ, इनु-ईग, उदवादु-वशवागदॆ, अकन - (नन्नन्नु बिट्टु होद, इळर्मा - ऎळे हुल्लेकरुविगॆ सदृशॆयाद कनैयु, पोय- होगि, र्तॆतिशै-दक्षिणदिक्किगॆ, तिलदमनॆय-तिलक सप्तम दशक. 81 दन्त अलङ्कारवाद, तिरुक्कोळू - तिरुकॊळूरिगे, शॆनु होगि प्रवेशिसि, इनि-इन्नु मेलॆ, र्त तिरुमाल्-तन्न श्रियःपति याद स्वामिय, तिरुक्कण्णु - दिव्यनेत्रगळन्नू, शॆवायुम्- बिम्बाधरवन्नू, कण्णु-कण्डु, नॆडुम् कण्कळ्-विशालवाद (इवळ) नेत्रगळु, पनिमल् कवे आ नन्न बाष्प भरितवागुवन्तॆ निन्नु निनु-अल्लल्लि निन्तु निन्तु, नैयुम्-शिथिलॆयागुत्तिदाळल्लवे ! ( स-गा-र ॥ - विशिष्टा च सुत्ता ममाद हरिणी मुग्गा तु गत्वा पुरीं श्रीकोळूरिति तामवाच्यतिलकप्रायां शुभां श्रीपतेः । दृष्टा दिव्यविलोचनद्वयमियं बिट्टाधरं च स्वयं बाष्पार्दायितलोचना प्रतिकलर सम्मोहिता स्यादहो! ता! ननगॆ वशवागदॆ नन्नन्नु बिट्टु होद हरिणीशिशु सदृश्य याद नन्न कनैयु दक्षिणदिक्किगॆ अलङ्कारवाद तिरुक्कोळूरिगे होगि प्रवेशिसि, तन्न स्वामियाद त्रियःपतिय दिव्यनेत्रगळन्नू बिम्बाधर वन्नू कण्डु, आनन्न बाष्पगळुळ्ळवळागि, निन्तु निन्तु अत्यन्त शिथिलॆ यागुत्तिदाळल्लवे ! (७) मल्कुनी कण्डु मैयलु मनत्मनळाय, अल्लुम्र्नपकलु नॆडुमालॆन्नत्तिनि, शॆल्बम्मल् यर्वकिडन तिरुक्कोळूर् ऒल्कियॊल्कि नडनॆ पुकुशिन् प्र मल् कुनीर्- (विरहदिन्द) अधिकवाद नीरुळ्ळ, कळ्कॊडु कण्णुगळॊडनॆ, मैयल्-भ्रमवन्नु, उल्बण-हॊन्दिरुव, मनन ळाय्-मनस्सुळ्ळवळागि, न-ऒळ्ळॆ, अल्लुम् पकलुम्-रात्रियू हगलू, नॆडुमाल् - अत्यन व्यामोहवुळ्ळवने !, ऎनु-ऎन्दु, अत्तु-कूगि, इनि ऒल्कि ऒल्कि-अदरमेलॆ अल्लल्लि मरॆसिकॊण्डु 11 82 षष्ठ शतक. चलिसुत्त, नडन्नु नडॆदु, ऒशिनु- श्रानॆयागि, पोय्-होगि, शॆल्वम् मल्कि-ऐश्वर परिपूर्णनागि, अर्वकिडन्न- अवनु शयनमाडि रुव तिरुक्कोळू कै-तिरुकॊळूरिगे, ऎल्लने-हेगॆ, पुकुख्ल् प्रवेशिसुवळो । ( स-गा-र ॥ - सेयं साश्रुविलोचना भ्रमवका चित्र च नक्कवं श्रीशीत्या यति स्वयं च चलति काना७० समृद्युताम्। श्रीकॊळूरिति तां पुरीं! कथमहो! विक्टोरियं कां तं प्रति मोहिता मम सुता तर्स्मि शयानं पुरे ॥ ता॥ कण्णु नीरु तुम्बिदवळागि भ्रमवश्चियागि इवळु रात्रियू हगलू अवनन्ने स्मरिसि कूगुत्त, अल्लल्लि चलिसुत्त श्राप्तियागि नडॆदु होगि, अवनु शयनमाडुव तिरुक्कोळूरिगॆ हेगॆ प्रवेशिसुवळो ! (८) ऒशिन नुण्णिडैमेलॆ कैय्य वैत्तु नॆन्नु कॊय्दु, कशिन्दनॆ क्ट्नळाय कण्णनीरतुळु चॆल्लुल्, ऒशिनवॊण्मलराळ् कॊर्न तिरुक्कोळूरक्कॆ, कशिन्दनॆ इनळायॆम्मॆ नीडि ऎम् कारिकैये प्र ऒशिन- (भोगरस मददिन्द) चलिसुव, ऒणमलराळ् - श्लाघि पद्मवासिनियाद लक्ष्मी देविगॆ, कॊर्नपतियाद स्वामिय, तिरुक्कोळू -तिरुकॊळूरिगॆ, कशिन्दनॆ इनळाय्-आद्र्र चित्र यागि, ऎम्मॆ - नम्मन्नु बिट्टु होद, ऎम् कारिकैये-नन्न सुकुमारियाद कन्नॆयु, ऒशिन - बग्गि होद, नुण् इडैमेल्- कृशवाद मध्यदमेलॆ, कैय्य वैत्तु-कैयन्नु इट्टु, नॊन्नु मॊन्नु- अत्यनखिन्नॆयागि, कशिन्दनॆ नळाय्- द्रवीभूतवाद मनस्सुळ्ळव ळागि, कण्णनीर् तुळु-कण्णुगळल्लि नीरुतुम्बिकॊण्डु, शॆल्लुचॆल्- (आ ऊरिगॆ) होगि सेरुवळो ? ( सॆ-गा-र ॥ - सप्तम दशक, 83 पद्मायाः प्रियवल्लभर तु हरीश विषः पुरीं श्रीकोळूरिति तां विशेमु सुता मे भावश्या स्वयम् । मां त्या७ महार्तिखिन्नहृदया काना स्वहस्तं कट- स्टाने हन्न! निवेश्य बाष्प भरित स्वाक्षि द्वया भामिनी । ता॥ लक्ष्मीपतियाद स्वामिय तिरुकॊळूरिगे आद्र्रचित्तॆयागि नम्मन्नु बिट्टु होद नन्न सुकुमारियाद कनैयु कृशवाद तन्न मध्यदल्लि कैयिट्टु, अत्यन्न बिन्नॆयागि, साश्रनेत्रॆयागि आ ऊरिगॆ होगि सेरुवळो ? हेगो ? कारियम् नल्लनकळमै काणिर्लॆ कण्णनुक्कॆ ईरियायिरुप्पाळिदॆल्लाम् किडक्कॆ विनिप्पोम्, शेरि पलपतितवि यिरॆप्प तिरुळूरक्के नेरि नडनाळम्मॆ यॊन्नुम् निन्नॆक्किल प्र॥ नल्लनक कारम् अवै-चॆन्नागि रचिसल्पट्टिरुव आया वस्तुगळन्नु, काणि-कण्डरॆ, ऎ कण्ण नुक्कु नन्न श्रीकृष्णनिगॆ, ऎनु- ऎन्दु, ईरियाय्-आद्र्रस्वभाववुळ्ळवळागि, इरुप्पाळ् इरुववळु, नेर् इ-श्लाम्यवाद आभरणवुळ्ळवळागि, इदु ऎल्ला किडक्क (अवनिगोस्कर ऎन्दु तानु सङ्कल्पिसिद) इदु ऎल्ला इरुत्तिरलु, इनि पोम् (इदन्नॆल्ला) बिट्टु होगि, शेरि-बीदियल्लिरुववरु, पत्र - अनेकविधवाद निन्दॆगळन्नु, तूवि (तू उय्)-सुरिदु (वर्षिसि), इदैप्प - घोषिसुत्तिरलु, तिरुकॊळक्कॆ – तिरुक्कोळूरिगे नडव्हाळ् होगिबिट्टळु. ऎम्मॆ-नम्मन्नु, ऒनु निनैल स्वल्पवू (याव प्रकारदल्लि स्मरिसुवुदे इल्ल. ( स-गार ॥ -
भोग्यं रम्य पदार्थजातमखिलं कृष्णाय सङ्कल्पये व्या दिव्यभरणा किलाद्र्रहृदया सज्य सर्व० आदम् । पौरस्त्रीपरिवादजल्प विवा विस्मृत्य सर्वाश्च न श्रीकोळूरुपुरं गता मम सुता सर्वाणी कृत्य नः ॥ 84 षष्ठ शतक, ता॥ ऒळ्ळे पदार्थगळन्नु कण्डरॆ नन्न कृष्णनिगॆ’-ऎन्दु अत्यन्न प्रीतियुळ्ळवळागि इरुव दिव्याभरण भूषितॆयाद इवळु, ऎल्लवन्नू बिट्टु, पक्कद बीदियल्लिरुववरॆल्ला निन्दिसुवन्तॆ, तिरुक्को ऊरिगे होगिबिट्टळु. नम्मन्नु स्वल्पवू स्मरिसुवुदे इल्ल. (१०) निनैक्किर्ले तॆय्य हाळ’ नॆडुणिळमानिनिय अनैत्तु लकुमुडैय अरविनलोचनन्य, तिनैनैयु विडाळवशेर् तिरुक्कोळूर् मनॆक्कु र्वापतियु निनैयाळ् शॆल्लत्तनळे प्र तॆय्यब्बाळ् दैवगळे !, निनैक्किर्ले - (इवळ अति प्रवृत्ति यन्नु स्मरिसलारॆनु नॆडुण्- विशाल नेत्रगळुळ्ळ, इळर्मा-ऎळे हुल्लेकरुविनन्तॆ इरुव इवळु, इनिफोम्- इन्नु मेलॆ (ई वेळॆगॆ) होगि, अत्तु उलकुमुडैय - सकल लोकाधिपतियाद, अरविन लोचन - पुण्ण रीकाक्षनन्नु, अनैत्त नैयुम् - स्वल्प हॊत्तू विडाळ्-बिडदवळागि, अर्व शेर् - अवनु सेरि वासमाडुत्तिरुव, तिरुक्कोळूर -तिरुक्कॊळूरिगे, शॆल्लवैत्तनळे शीघ्रवागि होगि बिट्टळु. मनैक्कु(तन्न) कुलक्कॆ बरुव, र्वापतियुम्-अधिकवाद अपवादवन्नू, निनैयाळ्-चिन्निसुवुदिल्ल. (x-na-811)- भो देवाः कथमद्य चित्र मिह मे सेयं सुता श्रीहरिं लोकेशं त्वरविन्नलोचनममुं नेषच्च जातु त्यजेत् । श्रीकोळूरपुरमद्य तस्य हि गता द्रागेव मुग्गा मृगी नैवेयं किल चियेजकुलदं कळजायितम् ॥ ता॥ दैवगळे ! इवळ उच्छम्बल प्रवृत्तियन्नु नानु स्मरिस लारॆनु. विशालनेत्रॆयाद तरुणहरिणीशिशुविनन्तॆ इरुव इवळु सकल लोकाधिपतियाद अरविनलोचननन्नु स्वल्प हॊत्तू बिडदॆ, अवनु वासमाडुव तिरुक्कोळूरिगे होगि ई वेळॆगॆ शीघ्रवागि सेरि बिट्ट दाळॆ. तन्न कुलक्कॆ बरुव प्रबलवाद अपवादवन्नू कूड ऎणिसुवुदिल्ल. सप्तम दशक. (११) वृत्त मानिदियाम् मदुसूदनैये युजिसि कॊलर् पॊल् शूट् कुरुकू पत्तु चडकोर्प शम्म, उळिप्पतर्व शेर् तिरुक्कोळू शित्तम् वैत्तुरैस्सार् तिक पॊन्नुलकाळ्तारे
85 प्र वैत्रवनिदियान- रक्षिसल्पट्ट महानिधिरूपवाद, मदु शूदनैये- मधुसूदननन्नॆ, अलख-स्तोत्रमाडि, कॊत्तु अलर् पॊनिल् - पुष्पगुच्छगळुळ्ळ उद्यानगळिन्द, शू - परिवृतवाद, कुरुकूर्- कुरुकापुरिय, शडकोर्प-श्री शठारिमुनियु, तॊन्न- रचिसिद, पत्तु नळ् – हत्तुनूराद ऒन्दुसाविर प्रबद्ध मालॆ यॊळु, इप्पत्तु ई दशकवन्नु, अर्वशे” – अवनु वासमाडुव, तिरुक्कोळू कै-तिरुळूरिगे, शित्तम वृत्तु-मनस्सिट्टु, उरै प्पार् - हेळबल्लवरु, तिक (भगवदनुभवदिन्द) प्रकाशमानवाद, र्पॊ उलकु श्लाघ्रवाद परम पदवन्नू, आळ्वारे आळुवरष्टॆ ! ( स-गा-र ॥ -
निक्षेपं मधुसूदनं निजमहानिध्यात्मकं श्रीहरिं तुं श्रीकुरुकापुरप्रभुर मौनी शठारि कविः । साहस्रं परमं जगौ च तदिदं ये ये पठस्ति स्वयं श्रीकळूरुपुरं विचिन दशकं ते दिव्यधामेश्वराः ॥ D ता॥ महानिधियन्तॆ इरुव मधुसूदननन्ने स्तोत्रमाडि, पुषोद्यानभरितवाद कुरुकापुरिय श्री शतारिमुनियु रचिसि इरुव सहस्रपद्यमालॆयॊळु, ई दशकवन्नु तिरुळूरिनल्लि मनस्सुळ्ळव रागि हेळबल्लवरु दिव्य तेजः प्रकाशवुळ्ळ परमपदवन्नू आळुवरष्टॆ ! ( द्र-उ-सं ! )- कृष्णन धारयितृ पोषकभोग्ययोगी प्रास्तावतित्वरितधीरखिर्ला विहाय । स्यादस्यलभ्य फल इत्यवहीयमानः पार्श्वस्थितैर्मुनिरभूधधिसप्तमं सः ॥ 86 षष्ठ शतक. (2-ev-3-811)- । पारम्याद्यव्य भावात् प्रगभिहितिमुशश्वरभूम्या स्नेहित्यादाभिरूप्याच्छि तपरवशतासर्वलोकेशता नृत्यादेरादिहेतुं मुरमथनमथ व्याहरत्नंश्रितानां वेदानाग भाषावपुष्प उदधरयसे देहनां १४॥ (ई सप्तमदशकद सारांश) -
ई एळनॆय दशकदल्लि श्री शतारियॆ०ब नायकियु तनगॆ धारक- पोषक - भोग्यवादुदॆल्ला श्रीकृष्णने-ऎन्दु अवनन्ने स्मरिसि कण्णु नीरु तुम्बिकॊण्डु अवनु वास माडुव तिरुक्कोळूरिगे होगि बिट्टिदाळॆन्दु इवळ तायियु अत्यन चिन्नाक्रानॆयागि हेळुवन्तॆ वर्णिसल्पट्टिदॆ.