०३

पञ्चमशतकदल्लि तृतीयदशक. (माशुशोदि-) 523 (ई दशकदल्लि-श्री शरारिमुनिवररु भगवन्नन विश्लेषवन्नु सहिस लारदॆ नायिकावस्थॆयं पडॆदु, अत्यन सन्नयागि मडलूरि साहसकृत्यव माडुव तन्न दशॆयन्नु नायकियु सखिगॆ हेळुवन्तॆ वर्णिसि इरुत्तारॆ) (१) माशशोदि र्यॆशॆय्यवाझ् मणिक्कुत्तै आशशीलनॆ यादिमूर्त्तिय्य नाडिये पाशवॆयदि यतिविनै नाळ्मॆय, एशुमूरवर् कट्टि तोटि र्यॆशॆयुमॆ,

" प्र। माशु अणु-मालिन्यवु इल्लद, शोदि ज्योतिर्मयनाद, शॆय्यनाय्-कॆम्पागिरुव वक्रवुळ्ळ, र्ऎमणिक्कुन-नन्न माणिक्य पर्वत सदृशनन्नु, आशु अणु-दोषरहितवाद, शील-स्वभाववुळ्ळ वनन्नु, आदिमूर्ति – (ताने मॊदलुबन्दु अवतरिसिद) आदि मूर्तियन्नु, नाडिये-निरन्तरवागि हुडुकि, पाशु - शरीरद ऒळ्ळॆ कानियू, अंवॆय्दि-नष्टवागि, अतिवु - ज्ञानवू, इन्नु क्षीण वागि, ऎनैनालैयम् - ऎष्टु कालदवरॆगॆ नावु इरुवॆवु ? तोp- सखिये !, एनु अम्-निन्ननदल्लि आसक्तराद, ऊरवर्-पौरजनर, क-कोलाहलवु (निन्दा वचनव), र्ऎशॆयुम् - ननगेनु माडुवुदु ? 5 524 (2-12-811)- पञ्चम शतक. माणिक्या ममुं प्रभुं मम हरिं बिम्बाधरं श्रीधरं ज्योतिर्निम्रलमादिमूर्तिमनघं सौशील्यवारान्निधि । अष्याविशमस्थि हन्न! नितरां भ्राना स्वयं कर्शिता ! किं मे स्यात्सखि! निन्ननैकमनसां जर्जनानां भुवि ? ॥ ता॥ निर्मल ज्योतिर्मयनागियू, बिम्बाधरनागियू, माणिक्यादि सदृशनागियू, दोषरहित शीलनागियू इरुव आदि मूर्तियाद भगवानन्नु हुडुकि हुडुकि नानु सञ्चरिसिदुदरिन्द, नन्न शरीरद कानियू नष्टवायितु, नन्न ज्ञानवू क्षीणवायितु. हीगॆ नावु ऎष्टु कालदवरॆगॆ इरबल्लॆवु ? ऎलै सखिये ! निन्दनदल्लि सक्तराद ऊरिनवर कोलाहल शब्दवु (हरटॆयु) नमगेनु माडु वुदु ? (अदरिन्द नमगेनु उण्टागुवुदु ?-ऎन्दु भाववु.) (२) ऎ९शय्युमरवर्‌कम्र तोति यिनिनम्मॆ र्ऎशॆय्य तामरैक्कण्णनन्नॆ निकॊर्ण्णा, र्मुशय्य मामैयिन्नु मेनि मेलिवॆयादि, र्ऎशॆख्यवायुव क. ङ्कण्णुम पयप्पर्‌न्नवे प्र शॆय्य ता-रै - कन्दावरॆयन्तॆ इरुव, कर्ण्ण-कण्णुगळुळ्ळ स्वामियु, ऎण्णॆ-नन्न वनागि (ननगॆ भव्यवागि), ऎन्नॆ-नन्नन्नु, नित्य कॊर्ण्णा - पूर्णवागि अपहरिसिदनु. र्मु - मुन्दॆ तोरुत्तिद्द, शिय्यमामै-विलक्षणवाद शरीरकान्तियू, इन्नु नष्टवागि, मेनि- शरीरवू, मलिवु ऎम्दि - कार्श्यवन्नु हॊन्दि, ऎ - नन्न, शॆय्य वायुम् - कॆम्पागिद्द वस्त्रवू, करुम् कण्णु - नीलवागिद्द

  • नेत्रवू, पयप्पु - बिळुवरि वैवर्ण्यवु, ऊर्‌ - हरडिकॊण्डन्तॆ आदुवु. तो-सखिये !, इनि - इन्नु मेलॆ, नम्म-नम्मन्नु, ऊरवर् कट्टॆ-ऊरिनवर निन्दावचनवु र्ऎशॆयुम् - एनुमाड बल्लुदु?

(2-0-8!! )- तृतीय दशक, 525 पद्माक्षः किल मां विजित्य नितरां भाति स्वयं चॊल संश्लेषविवर्जिता७स्मि वपुषि ग्लान्या दृशं कर्शिता । वक्त नेत्रयु, च मे धवळता चाव वैवर्ण्यतः । किं वा स्यात्सखि’ नः प्रजल्पवचनैर्लोके नृणां मौड्यतः?॥ ता॥ पद्माक्षनाद स्वामियु ननगॆ भव्यनादन्तॆ इद्दु नन्नन्नु पूर्णवागि अपहरिसिबिट्टनु नन्न शरीरकान्तियू नष्टवागि, नन्न शरीरवू कृशवागि, नन्न बिम्बाधरवू नीलनेत्रवू बिळुपेरि वैवर्ण्य वं हॊन्दि, नानु ई स्थितिगॆ बन्दिरुवाग नन्नन्नु ऊरिनवर हरटॆयु (निन्दावचनवु एनुमाडबल्लुदु ? सखिये ! नीने हेळु ऎन्दु भाववु (३) ऊर्‌न शकटमुदै, पार्द फेयमलै, शार्‌न्नु शुवैत्त शॆन्सायन नित्यकॊर्ण्णा, पेर्‌न्सुम् पॆयर्‌नु मवनोड योर् तीर्‌ र्वॆतोटि र्यॆशॆयुमरवर शॆल्लिर्ले, कट्टॆये, प्रति ऊर्‌न-(हिंसिसबेकॆन्दु) ओडिबन्द, शकटम्-शकटरूपि याद असुरनन्नु, उदैत्त-ऒद्दु चूर्णमाडिद, पार्द-पादवळ्ळ वनु, वेय्दमुलै - पूतनॆय स्तनवन्नु, शार्‌नु - हॊन्दि हीरि, शुवैत्त- अवळ प्राणवन्नु अपहरिसिद, शॆम् वार्य - कॆम्पुबण्णवुळ्ळ वक्तदॊडनॆ कूडिदवनु, १९ नित्यय्य - नन्न गौरववन्नु (नन्न महिमॆयन्नु), कॊर्ण्णा- अपहरिसिबिट्टनु वेर् न्नु म् वॆयर् नुम् - बारिबारिगू (पुनः पुनः), अवनोडनि - अवनॊन्दिगॆ सेरिदुदल्लदॆ, ओर्‌शोल्- बेरॊन्दु मातन्नू, इर्ले-नानु हॊन्दि दवळागिल्ल (नानु बेरॊन्दु मातन्नू हेळुवुदिल्ल). र्ऎतीर्‌न तोट-नन्नॊन्दिगॆ ऐक्यवन्नु हॊन्दि निश्चयवुळ्ळ सखिये !, ऊरव‌ 526 पञ्चम शतक, क - ऊरिनवर निन्दावचनवु, ऎण्णॆ शॆय्युम् - (ननगॆ) एनुमाड कप्पॆ बल्लुदु ? (-2-811)—

श्रीनाथकटप्रभञ्जनपदो मायाकां पूतनां हन्नुं स्वरसप्रयुक्तवदनो मामद्य हि कीतर्वा । भूयोभूय इक्ति सन्ततिमहं वच्चि स्वयं तत्परां नान्यां प्राणसखि ! प्रिये ! किमिह मे कुराणां निन्ननम् ? ॥ ता॥ शकटासुरभञ्जन माडि मायापूतनॆय स्तनवन्नु हीरि अवळन्नु कॊन्द बिम्बाधरनाद स्वामियु नन्न स्त्रीत्वपूर्तियन्नु (गौरववन्नु) अवहरिसिबिट्टनु. बारिबारिगू अवनॊडनॆ संश्लेष माडिद मातन्नु बिट्टु बेरॆ ऒन्दु मातन्नू नानु हेळलारॆनु, हीगिरुवल्लि ऊरिनवर निन्दावचनवु नन्नन्नु एनुमाडबल्लुदु? नन्न पक्षदल्लि निश्चयवुळ्ळ प्रियसखिये ! नीने हेळु ऎन्दु भाववु

(४) ऊरवर्‌ कट्टॆ यॆरुविट्टनॆ शॆल् नीर्रपडुत्ति,
ईरनॆलवित्ति मुत्त नॆप्पॆरुम शॆयुळ्ळ,
वेरम‌ कादल् कडपुरैय विळ्ळॆवित्र,
कारम‌’मॆनि नमकर्ण्ण तोति कडियने,

प्रति ऊरवर – ऊरिनवर, कप्पॆ - निन्दोक्तियॆम्ब, ऎरुवु- गॊब्बरवन्नु, इट्टु हाकि, अशोल् - मातृवचनवॆम्ब, नीर्- नीरन्नु, पडुत्ति-(गद्दॆगळल्लि तुम्बि) निल्लिसि, ईरम्-आशॆयॆम्ब, नॆल् बत्तवन्नु, ऎत्ति बित्ति, मुलै - (मॊळकॆबिट्टु) बॆळॆद, नॆम्-मन सैम्ब, वॆरु शॆय्युळ - महाक्षेत्रदल्लि, वेर् अमर् – महा लोकवादवुळ्ळ, कादल्-अभिनिवेशवन्नु, कडुरैय-समुद्रदन्तॆ समृद्धवागि, विळ्ळॆवित्त - बॆळॆसिद कार् - नीलमेघ स्वभाववन्नु, अमर्- हॊन्दिरुव, मेनि-दिव्यशरीरवुळ्ळ, नमकर्ण्ण- नम्म कृष्णनु, तोरि-ऎलै सखिये !, कडियने-कूरहृदयनो ? (लुब्दनो ?) (इह महोदारनन्नु निन्दिसबहुदो ?-ऎन्दु भाववु.) ( स-गा-र 1 - तृतीय दशक. 527 लोकानां परिवाददोहदभरान्मातुर्वचद कं धारारूपमिदं प्रकल्प नितरामुप्पा च कामात्मक । बीजं क्षेत्रसमे मनश्यतितरां संवर्ध नाना विधु- माकां पूरयितामृुदः किमिह मे कृष्ण ६३ निन्न सखि?॥ ता॥ ऊरिनवर निन्दोक्तियॆम्ब गॊब्बरवन्नु हाकि, मातृवचन वॆम्ब नीरन्नु तुम्बि, आशॆयॆम्ब बत्तवन्नु बित्ति, मनस्सॆम्ब क्षेत्रदल्लि नानाविधवाद आशॆयन्नु बॆळॆसिद (सफलमाडिद) नीलमेघदन्तॆ (उदार स्वभावनागि) दिव्य शरीर कान्तियुळ्ळ नम्म कृष्णनन्नु लुब्ध नॆन्दु निन्दिसबहुदे ? ऎलै सखिये ! (नीने हेळु-ऎन्दु तात्प (५) कडिर्य कॊडिर्य नॆडिय मालुलकम् कॊण्ण वडिर्य, अवरुमेनि मार्य, आकिलु कॊडियवन्नॆइमवनॆन्नॆ किडिक्कु मॆल्ले, तुडिकॊळि, मडति यन्नॆ र्यॆशॆय्यु

प्र कडिर्य-अतिसाहस प्रवृत्तियुळ्ळवन्नु कॊडिर्य-अत्यन दृढमनस्कनु, नॆडिय - अत्यधिकवाद माल - महिमॆयुळ्ळवनु, उलकम्‌ कॊण्ण-लोकवन्नॆल्ला वशीकरिसिद, अडिर्य-पादगळुळ्ळवनु, अवु अरु इन्तह स्वभाववुळ्ळवनॆन्दु तिळियलशक्यवाद मेनि-दिव्य शरीरद सौन्स्रदिन्द, मायत्तनाकिलु-लोक मोह ननागिद्दरू, कॊडिय ऎ नॆम्-सुदृढवाद नन्न मनस्सु, अवने ऎनु-अवने शरणवॆन्दु, किडक्कु म् - अवनन्ने आश्रयिसिरुवुदु ऎल्ले-ऎन्नह आश्चय्य ! तुडिकॊळ् इडै तनुमध्यॆयागिरुव, मड-स्त्रीगुण पूर्तियुळ्ळ सखिये ! अ (नन्नन्नु तडॆयलु वृधायत्निसुत्तिरुव) तायियु, ऎ९ कॆय्यु-नन्नन्नु एनुमाडबल्लळु ? 528 ( स-गार ॥ पञ्चम शतक, क्षिप्रं कारकरो७यं दृढमति र्वश्वरक्कॆ धरो लोकानां वशकृच्च व कतमस्सर्वात्मचेतो७तिगः । सौन्द रेण च मोहनो७यमिति मे चित्तं तमेवाश्रितं किं कुड्यां सखि सुन्वरीह ? जननीवाचा७ किं मे भवेत् ? । ता॥ अवनु क्षिप्रकारियु, करिनहृदयनु, अपारमहिमनु, सर्वलोक वशीकरणमाडिदवनु, अचिन्नस्वभावनाद माया मोहननु. हीगिद्दरू नन्न ई मनस्सु अवनन्ने शरणवन्नागिहॊन्दि अऎनल्ले स्थिरवागि निन्तुबिट्टिदॆ. हीगिरुवल्लि - तायियु नन्नन्नु एनुमाडबल्लळु ? ऎलै तनुमध्यॆयाद प्रियसखिये ! नीने हेळु- ऎन्दु भाववु (६) अनॆ र्यॆसॆय्यर्लॆ ऊर्रॆ शल्लि र्लॆ तोमार्, ऎन्नॆ यिनियुदक्कात्रॆयल्लि यकप्पर्ट्स्, मुन्नॆयमरर् मुर्द वणुवरापति मन्न, मणिवर्ण्ण वाशुदेर्व मिलैय ळे व तोमार्- (समानसुखदुःखवुळ्ळ) सखियरे, मुन्नॆ मुन्नै- अनादिसिद्दरुद, अवर‌-नित्य सूरिगळिगॆ, मुर्द - अधिपतियादव नागियू, वण् उदारवाद सम्पत्तुळ्ळ, तुवरापतिम-द्वारका पुरिगॆ ईश्वरनागियू, मणिवर्ण्ण - नीलमणिवर्णनागियू इरुव, वाशुदेर्व-वासुदेवन, वल्वॆयु -(मायाचेष्टितवॆम्ब) बलॆयॊ ळगे, अकप्पर्ट्‌ - सिक्किकॊण्डॆनु, इनि- हीगिरुवल्लि, ऎन्नै - नन्नन्नु कुरितु, उवक्कु-निमगॆ, आ इ-आशॆयु इल्ल. (नीवु नन्न आसॆयन्नु बिडि) अन्नै-तायियु ऎंशॆल् ऎ-एनुमाडिदरॆ एनु फल? ऊर्- ऊरिनवरु, र्ऎल् ऎण्णॆ-एनु हेळिदरॆ एनु ? -(L-TD-811)- तृतीय दशक, हे! सख्यः ! प्रथम सूरिसरणे द्वारकाधीशितुः पाशे७हं कलिता७स्ट्हो ! मणिनिभश्रीवासुदेवात्मनः । आशा मास्तु ततो७त्र मां प्रति तु वः किं 529 मातृकृत्याद्भवेत् ? किं स्यारजनप्रवादवचनात्सर्वं वृधा भाति मे ॥ ता॥ प्रियसखियरे! नित्यसूरिगळिगॆ अधिपतियागियू, द्वारका धीश्वरनागियू, मणिवर्णनागियू इरुव वासुदेवन बलॆयॊळगॆ नानु सिक्कि बिट्टॆनु नन्नन्नु कुरितु निमगॆ आशॆयु बेड (ई दशॆयल्लि) तायियु एनुमाडिदरॆ एनु प्रयोजन ? ऊरिनवरु एनु हेळिदरॆ एनु फल ? (सर्ववू व्यर्थवॆन्दु भाववु) (७) वयुळकप्पडुत्तॆ नन्नॆम् कूविक्कण्णु, आलैकडलॆ पळ्ळि यम्मानै याप्पिरात, ककॊळकल्‌कुल् तोति नम कण्कळाल् कण्णु, तियिल् वर्णवुमाडिलो तैयला‌मु

51 वलैयुळि-तन्न बलॆयल्लि, ऎन्नॆ - नन्नन्नु, अकप्पडुत्तु- सिक्किसिकॊण्डु, नल्‌नॆस्ट्रम् - (नन्न) ऒळ्ळेमनस्सन्नु, कूविक्कॊण्णु - करॆदुकॊण्डु, अलैकडपळ्ळि - अलॆगळुळ्ळ समुद्रदल्लि (एकानवागि) शयन माडिरुव, ऎमान्य नन्न स्वामियाद, आभिर्रात-चक्र धरनाद महोपकारकनन्नु, कलैकॊळ् – वस्त्रधारणद सॊगसुळ्ळ, अकल् अल् कुल्-विशालवाद नितम्मदॊडनॆ कूडिद, तो-सखिये! नम् कण् कळा-नम्म कण्णुगळिन्द, कण्णु कण्डु, तैयलार्-निन्दि सुव स्त्रीजनर, म-मुन्दॆ, तलॆयिल्-शिरस्सिनिन्द, वणण्णवुम्- नमस्कारमाडोणवु, आलो आगुवुदो? (सम्भविसुवुदो). 530 ( स-गार ॥ - पञ्चम शतक पाशॆर्मा० च निबद्ध मे७त्र हृदयं जित्या स्वयं वारिध यते स्म मम प्रभुस्त मतुलं श्रीचक्रपाणिं हरिम् । दृष्टा ७७वां सखि चक्षुव मुदित पश्यत्तु नारीजने- पैवं निन्न नतत्परेषु शिरसा किं तं च वनवहि ? । ता॥ ऎलै सुन्नरियाद नन्न सखिये ! नन्नन्नु तन्न बलॆयल्लि सिक्किसिकॊण्डु, नन्न ऒळ्ळॆमनस्सन्नू तन्नॊडनॆ करॆदुकॊण्डुहोगि क्षीराभियल्लि शयनमाडिरुव नन्न स्वामियाद चक्रपाणियन्नु नम्म कण्णुगळिन्द कण्डु, (नम्मन्नु) निन्दिसुत्तिरुव स्त्रीयरमुन्दॆ नावु शिरस्सिनिन्द नमस्करिसोणवु यावागलो ! (ऎन्दिगॆ इदु सम्भविसु वुदो ऎन्दु भाववु.) (८) पेम्‌मुलैयुण्णु शकटम् पायन्नु मरुदिडॆ पोदम् मुदल् शाय्तु, पुट्बवाय् पिळन्नु तूमुवल् तॊवारानै कळि अव यॆन्नाळ कॊलो, यामुणुकिनदु तोटी ययर्‌ नाणवे

प्रति वेट्‌ मुलै उण्णु - पूतनॆयस्तनवन्नु हीरि, शकटम् पाय्सन्नु - शकटवन्नु मर्दनमाडि, मरुदु इडैफोम् - यमळा र्जुन वृक्षगळनडुवॆ होगि, मुदल् शाय्तु-बेरु कित्तु बीळुवन्तॆ माडि, पुळ् वाय् पिळन्नु - बकपक्षिय बायन्नु सीळि, कळॆदु अट्ट- (कुवलयापीडनॆम्ब) गजवन्नु ध्वंसमाडिद, तूमुुवल् – शुचि स्मितवुळ्ळ, तॊण्णॆवाय्-बिम्बाधरवुळ्ळ, पिरान्य - उपकारकनाद स्वामियन्नु, तोरि- ऎलै सखिये!, अयर् (अवनन्नु निन्दिसुव) जननियरु, नाण-लज्जॆ पडुवन्तॆ, याम् उलुकिनदु-नावु आश्रयि सोणवु, ऎन्नालो~यावागलो ? (नावु अवनन्नु आश्रयिसि दरॆ इवरिगॆ लज्जॆयागुवुदॆन्दु भाववु.) (-18-811)- तृतीय दशक. 581 गीता महो! नित्य च महामायाय्तु तां पूतनां चूर्णिकृत च तं खलु शकटं निर्मूल्य वृकार्जुन् । वं चापि विदार हे सखि! बकस्यासीद्द जं यो जय’ तं पश्चिम कथा वयस्सु जननीलज्ञावहासृस्मिता ? ॥ तायि ऎलै सखिये! पूतनॆय स्तनवन्नु हीरि, शकटासुर मर्द नवम्माडि, यमळार्जुन वृक्षगळनडुवॆ होगि अवुगळु बेरिनॊडनॆ बीळुवन्तॆ माडि बकपक्षिय बायन्नु सीळि, कुवलयापीडनॆम्ब गजवन्नु ध्वंसमाडिद शुचितदॊडनॆ बिम्बाधरवुळ्ळ नन्न स्वामियन्नु जननियरु लज्जॆ पडुवन्तॆ नावु आश्रयिसोणवु ऎन्दिगो ! (९) नाणु नित्ययुम् कवर्’ नन्नम् कूविक्कॊट्टु, शेणुयर वानरुक्कु तेवर्रा त आ र्यॆतोटि युलकुतोरल आम् कोकळ शॆयदु कुदिरियाय् मडलूर्‌दुम प्र ऎ-नन्नन्नु (सेरिद), नाणुम् - लज्जॆयन्नू, नित्य युम्-गौरवपूर्तियन्नू, कवर्‌न्नु-अपहरिसि, नल् - स्नेहातिशय वुळ्ळ, नॆम्-मनस्सन्नू, कूविकॊण्णु-कूगि करॆदुकॊण्डु, शेणु य‌-अत्युन्नतवाद, वानत्तु-परमवददल्लि, इरुक्कु म्-वासमाडुव तेव पिर्रात नित्यसूरिगळिगॆ अधिपतियादवनन्नु कुरितु, ऎ तो नन्न प्रियसखिये !, आण्य-निन्नाणॆयागि, उलकुतोट-सर्वलोक गळल्लि, अलर् (अवन) निन्दनॆयन्नु, तूल - प्रसिद्ध माडि हरडि, आम्नन्न कैलादमट्टिगॆ ऎल्ला विधवाद, कोणॆ कळ्-वक्र चेष्टित गळन्नू, शॆय्दु-माडि, कुदिरि-गण्डुबीरियाद लज्जॆयिल्लद हॆण्णागि, आय-आगि, मडल् ऊ‌ दुम्-(नानु) मडलूरुवॆनु (मडलूरु वुदु ऎन्दरॆ-नायकनु पञ्चिसिदनॆन्दु जगत्पख्यातियं माडि नाय कियु प्राणत्यागमाडलु उद्युक्तयागोण) 6 532 ( सगार ॥ - पञ्चम शतक, कृत्वा मे सकलां प्रवां च विनतिं चेतो७पि भव्यं मम श्रीशरवरप्रभुर्दिवि महाना हि भद्रे ! सखि । सत्यं त्वां हि शपे समस्त जगतां प्रख्या सयामि स्वयं तं मे व मद्य सर्वविधिभिर्धष्टा त्ववद्यावहा ॥ ता॥ नन्न प्रियसखिये ! नन्न लज्जॆयन्नू स्त्रीत्वगौरव पूर्ति यन्नू अपहरिसि, स्नेहातिशयवुळ्ळ नन्न मनस्सन्नू कूगि करॆदु कॊण्डु, अत्युन्नतवाद परमपदक्कॆ होगि सेरिकॊण्डु, अल्लि वास माडुव नित्यसूरीश्वरनन्नु कुरितु निन्नाणॆयागि नानु सकल लोक गळल्लि अवन निन्दॆयन्नु प्रख्यापिसि, नन्न कैलाद वक्रचेष्टॆगळन्नॆल्ला माडि, गण्डुबीरियागि मडलूरोणवॆम्ब (प्राणात्मकवाद) अति साहसकृत्यवन्नू कूड माडुवॆनु. (अवनु माडिद वञ्चनॆगॆ तक्क शिक्षॆयं माडुवॆनॆन्दु भाववु.) (१०) यामडलूर्‌न्नु मॆवातियप्पिरानु तमडल् तण्ण तुण्‌य मलर्‌ण्णु शूडुवोम्, यामडम्मि तॆरुवुतोयल् तैला‌, नामडजा प्रति न नाडुमिरैक्कवे

प्र! या-यावविधवाद, मडम् स्त्रीगुणवू इल्लि इल्लदन्तॆ, तॆरुवुतोटु-बीदिबीदियॆल्ला हॊक्कु, आयल् तैयलार् - नॆरॆमनॆ स्त्रीयरु, ना-नालिगॆयु, मडा-निल्लदन्तॆ हेळुव, प-निन्दावचन वन्नु, तूल-हरडि, नाडु-सकललोकवू, इरैक्क-उद्वेषिसु वन्तॆ, याम्-नावु, मडल् ऊर् न्नु म् - मडलूरियादरू, आ यचक्रपाणियाद, ऎम्-नम्म, पिरानुडै - स्वामिय तू परिशुद्धवाद, मडल्- दळगळुळ्ळ, तण्-शीतळवाद, अम्- रम्यवाद, तुय्-तुळसिय, मलर् - हूविनगॊञ्चलन्नु, कॊण्णु - (अवनु बन्दु कॊडलु स्वीकरिसि, कूड वोम्- (तलॆयल्लि) धरिसोण.

(x-110-8 11 ) — तृतीय दशक. 533 लां चापि विहाय वीधिसरनन्नु नारीजना सर्वॆ हस्त ! विनि व कमहो ! काव्यं शपेयुरथा । सत्यं हन्न ! तथा भवेयमपि चावाश्रया निपा धर्तुं श्रीतुलसीग्रजं मम विभोः काव्यस्य वै चक्रिणः ॥ ता (ऎलै सखिये!) नॆरॆमनॆगळल्लिरुव स्त्रीयरॆल्ला लज्जॆयन्नु बिट्टु बीदिबीदिगळल्लि हॊक्कु अवनन्नु सन्नतवागि निन्दिसुवन्तॆयू सकललोकवू उद्वेषिसुवन्तॆयू नावु (अवनु माडिद वञ्चनॆ गागि) मडलूरियादरू, चक्रपाणियाद आ नम्म स्वामिय दिव्य तुळसीमालॆयन्नु अवन हस्तदिन्द पडॆदु धरिसोण ! (ई उपाय दिन्दलादरू नावु आ तुळसी मालॆयन्नु पडॆयोण !) (११) इरैक्कुम् करुडल’वर्ण कण्ण पिर्रा तन्न विरैक्कॊळ् पॊजॆल् कुरुकॊर्‌डकोर्प शून्न निरक्कॊळनादि योरायिरत्तुळिप्पत्तुम्, उरैक्कवल्लार्‌न्नु मैकुन माकु‌ तम्मूरॆल्ला,

प्र॥ इरैक्कुम्-(अलॆगळिन्द) घोषिसुव, करुमकडल् - नील वर्णवाद समुद्रदन्तॆ अभिवृद्धवाद, वर्ण्ण - देहकान्तियुळ्ळ, पिर्रा-स्वामियाद, कर्ण्णत-श्रीकृष्णनन्नु, विरैक्कॊळ् – परिमळ भरितवाद, पॊल् - उद्यानगळुळ्ळ, कुरुकूर् - कुरुकापुरियल्लि वासमाडुववरिगॆ नाधनाद, शडकोर्प-श्री शठारियु, तॊन्न-हेळिद (रचिसिद), नित्यक्कॊळ्-सकलविध काव्यगुणपरिपूर्णवाद, अण्णादि- अनादि रूपवाद, ओर् आयिरत्तु – अद्वितीयवाद सहस्रपद्यमालॆ यॊळु, इप्पत्तु म्-ई दशकवन्नु, उरैकवल्लाक्कु-परनमाडबल्ल वरिगॆ, तम् ऊरॆल्लाम्-अवरवर ऊरुगळॆल्ला, वैकुस्टम् आकुम्- परमपदवे आगुवुवु. (अष्टु आनन्न भरितवागुवुदॆन्दु भाववु.) । 881 ( स-गार ॥ - पञ्चम शतक. गारावधि वर्णमच्युतननुं कृष्ण प्रभुं श्रीधरं तुं श्रीकुरुकापुरप्रभुरहो ! दिव्यां शठारिजगौ । साहसात्मक रम्य पद्य सरणं तनदिरूपां शुभार कदरि दशकं पठ भुवि ये तेषां पदं स्यातरम् ॥ ता॥ नीलावर्णनाद श्रीकृष्णनन्नु सुगवनशोभितवाद कुरुकापुरिगॆ निर्वाहकराद श्री शरारिमुनिवररु रचिसिद अन्नादि रूपवाद दिव्य लक्षण लक्षितवाद सहस्र पद्य मालॆयॊळु ई दशकवन्नु पठनमाडबल्लवरु वासमाडुव ऊरुगळॆल्ला साक्षात् परमपद सदृशवागि निरतिशयानन भरितवागुवुवु ऎन्दु तात्पय्य, ( द्र-उ-सं ॥ - पूर्वानुसंहितमनोहरगौरिमूर्तॆ- संश्लेषलोलहृदयदलाभखिन्न ः । लाभ स्वयतमपि कर्तुमियेष दुःखा- द्वारादकां च परिगृह्य मुरितीये ॥ ( @-en-3-8 11 )— ज्योतिरूपाङ्ग कात् सरसिजनयनानिष्ट विध्वंसकत्वात् मेघघश्यामलत्या तसरसतयोत्कृष्ट सौलभ्ययोगात् । रक्षायारि सावधानात्तु भगतनुतया सोपकारास्त्रवात् सनां प्रेमातिमात्रर जनयति भगवानित्यवादीच्छतारिः ॥ (ई तृतीयदशकद सारांश)- ई मूरनॆय दशकदल्लि- श्री शरारिमुनिवररु नायिकावस्थॆयं पडॆदु आश्रितवात्सल्यादि सकल कल्याणगुणपरिपूर्णनाद भगवन्न नॊडनॆ संश्लेषवन्नु अवेक्षिसि, अदर अलाभदिन्द अत्यन कामस याद तरुणियु नायकनु बरॆदॆ वञ्चिसिदरॆ माडुव (प्राणत्यागो शपरनवाद) मडलूरुवुदॆम्ब साहसकृत्यवन्नु माडि, लोकदव चतुर्थ दशक. 535 रॆल्ला निन्दिसुवन्तॆ माडियादरू अवनॊडनॆ संश्लेषवन्नु हेगादरू पडॆयबेकॆन्दु प्रयत्निसि, ई तन्न प्रयत्नगळन्नॆल्ला तन्न अनुभव गळॊडनॆ ई नायकियु तन्न प्रियसखिगॆ हेळुवन्तॆ तम्म दशॆयन्नु वर्णिसि इरुत्तारॆ