१०

चतुर्थशतकदल्लि दशमदशक, (ऒन्नु तेवुम्) 475 (ई दशकदल्लि - श्री शठारिमुनिवररु देवतार भजनमाडुववरन्नु नोडि कारुण्यदिन्द अवरू उद्बविसलि ऎन्दु सर्वॆश्वरनाद श्रीमन्नारायणन परत्ववन्नु कुरितु उपदेशवं माडुत्तारॆ. ई दशकवु श्री कुरुकापुरीश्वर वि ष य क ना दु दु. (१) ऒन्नु तेवुमुलकुमुयिरुम् अनु मम् यादुमिल्ला, नाल्कुर्क तन्नॊडु कुक्लम्पोल् मणिमाडनीडु तेवरुलकोडुयि‌पडैर्ता, तिरुक्कुरुकूरदनुळ् निन्नवादिप्पिर्रानि मनॆ तॆय्यम् नाडुदिरे

प्र। ऒनुम्-स्वरूपैक्यं हॊन्दुवन्तॆ लयिसुव, तेवुम्- देवजातियू, उकुम् - लोकवू, उयिरुम् - (मनुष्यादि) प्राणिवर्गवू, मम् - (समष्टि रूप) सकल पदार्थगळू, यादुम्- इतर सकलपदार्थगळू, इल्ला अनु - इल्लदॆ इरुवाग (प्रळयवं हॊन्दिदाग), नानु र्कतन्नॊडु-चतुर्मुखनॊडनॆ सेरि, तेवर् उलकु उयिर् - देवतॆगळन्नू लोकगळन्नू प्राणिवर्ग गळन्नू, पडैर्ता-सृष्टि माडिदवनाद, कुन मपोल्- पर्वतदन्तॆ इरुव, मणि माडम्-रत्नमयवाद उप्परिगॆगळु, नीडु-उन्नतवागि प्रकाशिसुत्तिरुव, तिरुक्कुरुकॊरदनुळ् - श्री कुरुका पुरियल्लि, निन्न -476 चतुर्थ शतक. निन्तिरुव, आदिस्पिर्रा – आदिनाथनु (जगत्कारणभूतनाद स्वामियु), निम्म सन्निहितनागिरुवल्लि, मनॆ तॆय्यम्-बेरॆ देवतॆयन्नु, नाडु दिरे-(नीवु हुडुकुत्तीरल्लवे ? (इदु निम्म मौड्यवन्नु सूचिसुव दिल्लवे ? ) ( स-गार !! - देवाश्चापि यदा न स भुवनानात्मान एवं तथा सर्वं नास्ति तदा चतुर्मुख मुर्खा देवांश्च लोर्का सृर्ज) जीवाङ्कात्ययमादिनाथ इह हि श्रीरत्न सौधावृते भावं कुरुकुपुरे ! किमितरवन्नु मृग्यं च वः ? ॥ ता ॥ देवलोक मनुष्यलोकादिगळू सकल पदार्थगळू लयिसि इरुवाग, तन्न सङ्कल्पदिन्द चतुर्मुखनॊडनॆ सेरि सकल देवलोक मनुष्य लोकादिगळन्नू सृष्टि माडिदवनाद श्री कुरुका पुरीनाथनु (आदिनाथनु) सन्निहितनागिरुवल्लि नीवु देवशान्तरवन्नु हुडुकुत्तीरल्ला ! (इदु निम्म मौड्य कृत्यवल्लवे ? -इदन्नु बिट्टु अवनन्ने भजिसिरि-ऎन्दु तात्पय्य) (२) नाडि नीवणण्णु दॆय्यमुमुम्मॆयुर्मु पडैर्ता, वीडिल् शीर् पुकण्‌दिप्पिरानर्व मेवियुव कोयिल्, माडमालिकै सकाय ‘तिरुक्कुरुकूरदनै, प्पाडियाडि परवि र्जैकल् पल्लुलकीर् परस्थॆ प्र- नीर्-नीवुगळु, नाडि निरूपिसि, वणु म् - नमस्करिसुव दॆय्यमुम्-देवतॆगळन्नू, उुम्-निम्मन्नू, मुख-पूर्व कालदल्लि, पडैर्त- सृष्टि माडिदवनागि, वीडिल् शीर् - अविच्छिन्नवाद नित्य कल्याणगुणगळुळ्ळवनॆन्दु, पुक-ख्यातियुळ्ळ, आदिस्पिर्रा अर्व प्रथमोपकारकनाद आ स्वामियु, मेवि(आश्रिताभिमुख्यार्थवागि दशम दशक. 477 हॊन्दिकॊण्डु, उ-वासमाडुव, कोयिल् - स्थानवाद, माड माळिकै शूनु - भवनगळिन्दलू सौधगळिन्दलू परिवृतवाद, अ काय-रमणीयवाद, तिरुक्कुरुकूरदनै-श्रीकुरुकापुरियन्नु, पल् उलकी‌-नानालोकवासिगळिरा !, पाडि-हाडि, आडि -(हर्षदिन्द) नर्तनमाडि, परवि-स्तोत्रमाडि, परन्नु र्शॆकळ्-सर्वत्र सञ्चार माडिरि. (3-772-8 ॥ )— युष्माकं किल दैवतं च सकलं युांश्च पूर्व सृर्ज नित्यानन्न गुणामु राशिरयमेवास्त्रादिनाथ् हरिः । अदं किल सन्निधानमखिर्लोकैर्भवस्सदा प्रोतव्यं कुरुकापुरं मणिमयं गानै नृ शुभैः ॥ ता॥ नीवुगळु भजिसुव देवतारगळन्नू निम्मन्नू सृष्टि माडिद नित्य कल्याणगुणभरितनाद आदिनाथन वासस्थानवाद श्रीकुरु कापुरियु दिव्यभवन साधपरिवृतवागि रमणीयवागिरुवुदरिन्द इदन्नु सकल लोकवासिगळाद नीवॆल्लरू स्तुतिसि गाननृत्तादिगळिन्द दृष्टरागि सञ्चरिसिरि. (ई कुरुकापुरिये निमगॆ परमप्राप्यवॆन्दु भाववु) (३) परन्न दॆय्दमुम् पल्लुलकमुम् पडैतन्मडने विच्, करन्नु मियन्नु कडडनदु कण्णु म् तॆळियकिर्, शिरङ्गळालमर‌ वणुम् तिरुक्कुरुकॊरॆदनुळ्, पररम्म मल्लुलकीर् दॆय्य मजिल्लॆ पेशुमिने, प्र। परन्न - विस्तीर्णनाद, दॆव्वमुम् – देवतावर्गवन्नू, पल्‌उलकुम् - बहुविध लोकगळन्नू, पजैत्तु - सृष्टिसि, अनु- (प्रळयबन्द) आ समयदल्लि, उडने ऒट्टिगॆ, वि-नुङ्गि, करन्नु मरॆसि इट्टु, उमीनु - पुनः उद्भविसुवन्तॆ माडि, कडन्नु 16 478 चतुर्थ शतक. (त्रिविक्रमावतारदल्लि अळॆदु) वशीकरिसि, इडदु(वराहरूपियागि) उद्धरिसिदुदन्नू (इदन्नॆल्ला), कण्णु प्रमाणगळिन्द) तिळिदू, तॆळॆयकिर्-(नीवु) निर्णयिसलारिरि. अमर‌-देवतॆगळू, शिर लाल्-तलॆगळिन्द, वणल्कु म्-नमस्करिसुव, तिरुक्कुरु कूरदनु-श्री कुरुका पुरियल्लि निन्तिरुव, पर्र- परात्परनाद स्वामिय, मनि- प्रकारवागिरुवुदल्लदॆ, मुलु दॆय्यम्-बेरॊन्दु दैववू इल्लि इल्ल; (हागॆ उण्टादरॆ, पल् उलकीर् - सकलविधलोकवासिगळाद नीवु, पेर्शु-हेळिरि. ( स-गा-र ॥ - देवानस्य खिलानशेषभुवनं कृष्मा स्वयं भक्षर्य गुप्पा चोरतीह माति च समद्धर्ता७स्ति लोकाः! पुनः 3 व एवं हस्त! विलोक्य विष्ण न हि य हरि- स्वाम्या शुरुकापुरे किमपरं दैवं भवेद्योत भो ता॥ देवादिसमस्तलोकगळन्नू सृष्टिसि, प्रळयकालदल्लि अवु गळन्नॆल्ला नुङ्गि उदरदल्लि मरॆसि इट्टु कॊण्डु, पुनः सृष्टि माडि, त्रिविक्रमावतारदल्लि अळॆदु वशीकरिसि वराहावतारदल्लि उद्धरिसि ई प्रकार भगवनु माडिद व्यापारगळन्नॆल्ला नीवु केळि तिळिदिद्दाग्यू ई दृश्यवॆन्दु निर्णयिसलारिरि. देवतॆगळिन्दलू सेव्यवाद श्री कुरु कापुरीनाथनाद परात्परनन्नु बिट्टरॆ बेरॊन्दु दैववुण्टॆ ? सकल लोकवासिगळाद नीवुगळॆल्लरू आलोचिसि हेळिरि, (४) देश शिवनुक्कुम् पिरम तनक्कु नायकनवने, कपालनन्नोक्कत्तु, कण्णु र्कॊ, तेशमामदि‌न काय तिरुकुरुकूरदनु, ईर्शपारवम् पादलॆन्नावदिलियर्‌ दशम दशक, 479 प्र॥ पेश निन-(ईश्वरत्व प्रख्यातियिन्द) कीर्तितनागि निन्तिरुव, शिवनुक्कुम्-रुद्रनिगू, पिरर्मतनक्कुम्-ब्रह्मनिगू, सि‌क्कुम्- इतर देवतादिगळिगू, नायर्क-नायकनादवनु, अवने (सर्वॆ श्वरनाद) अवने (श्रीमन्नारायणने). (इदन्नॆल्ला) कपालम्- (ब्रह्मन शिरस्सन्नु कत्तरिसि पातकियाद रुद्रन कैयल्लि भिक्षार्थवागि सक्तवाद) शिरःकपालवन्नु, नल् मोक्कत्तु-(सहस्रधाभिन्नवागुवन्तॆ) चॆन्नागि नाशमाडिद श्रीमन्नारायणन चरित्रदल्लि (महाभारतेति हासदल्लि कण्णु कॊर्णि-निरूपिसि तिळिदुकॊळ्ळिरि. (हीगिरुवल्लि) तेशम् मामदिळनु-तेजोमयवागि अत्युन्नतवाद प्राकारगळिन्द परिवृतवागि, अकाय - रमणीयवाद, तिरुक्कुरु कूरदनु-श्री कुरुकापुरियल्लि स्वामियागि इरुव, ईर्शपाल्-सर्वॆश्वरन विषय दल्लि, ओर् अवन ऒन्दु न्यूनतॆयन्नू, कतृदल्-भाविसुव, इलि य‌ कु-लैङ्ग मतस्थरिगॆ, ऎन्नावदु-एनु लाभवुण्टागुवुदु? (2-12-811)— ख्यातस्यापि शिवस्य तस्य च विधेरन्यात्मनां चाप्यहो ! नाडो७सौ हि कपालमोक्ष चरिते दृश्यं किलॊ तत्तु वः । तेजोधाम्मि च रम्यवप्रकुरुकापुरां चकास्तीश्वर- र्स दोषलवब्रुवामसि फलं किं वा७हो! लिङ्गिनाम्? ता॥ ईश्वरनॆन्दु प्रसिद्धनाद रुद्रनिगू अवनिगॆ तन्दॆयाद ब्रह्मनिगू इतर देवतादिगळिगू नाथनादवनु श्रीमन्नारायणने ई विषयवन्नु नीवु ब्रह्मकपालमोक्षद उपाख्यानदिन्द तिळियिरि. दिव्य तेजोमय प्राकारावृतवाद श्री कुरुकापुरिगॆ स्वामियाद सर्वॆश्वरन विषयदल्लू एनो ऒन्दु न्यूनतॆयन्नु भाविसुव लैङ्ग मतस्थरिगॆ अन्नह दोषारोपणदिन्द एनु लाभवुण्टागुवुदु ? (अवरिगॆ अदरिन्द अनर्थ प्राप्तिये आगुवुदॆन्दु भाववु) अन्नह निरर्थकवाद कॆलसवन्नु अवरु बिट्टु, भगवद्भक्तरागि उद्बविस बेकॆन्दु तात्प 480 चतुर्थ शतक. (५) इलिङ्गट्ट पुराणरुम् शमणरुम् शाक्कियॆरुम्, वलिन्नु वादुशॆयि‌कळु मनॆ म् नुम् दॆय्युवाकि निर्णा, मलिद्दु शॆन्नॆल्‌वरिवीशुम् तिरुक्कुरुकूरदनुळ्, पॊलिन्नु निन्नपिर्रा कण्णीरॊन्नम् पॊय्य مم पोस्ट् समिने प्र॥ इलित्तु इट्ट-लिङ्गपूजॆयन्ने मुख्यवागि हेळुव, पुरा इत्तीरुम्-लैङ्गादितामसपुराणनिष्ठराद नीवुगळू, शमणरुम् (बाह्य स्मृतिनिष्ठराद) श्रमणरू, शाक्कियरु-बौद्धरू, वलिनु- शुष्कतर्कगळिन्द, वादुशॆया‌ळुम्-वादिसुव (वैशेषिकादिमतस्थ राद) नीवुगळू, मम्-बेरॆ, नु दॆय्य मुम् - निम्मनिम्म देवतॆगळू, आकिनिर्ना- ऎल्लवू तनगॆ स्वाधीनवागुवन्तॆ निन्तिरुववन्नु शॆन्नॆल् मलिनु कॆम्पुबत्तवु तुम्बा बॆळॆदु, कवरिवीशुम्-(तॆनॆगळिन्द) चामरदन्तॆ बीसुत्तिरुव, तिरुक्कुरुकूरदनुळ्-श्री कुरुकापुरियल्लि, पॊलिनु निन सिरा-(परत्व सौलभ्यादि सकलगुण) परिपूर्णनागि निन्ति रुव स्वामिये ऎन्दु, कण्णीर् - तिळिदुकॊळ्ळिरि, (ई विषयदल्लि) ऒनुम् पॊय् इल्लॆ-ऒन्दू सुळ्ळल्ल. (आदुदरिन्द) पोलुमिने- अवनन्नॆ ) स्तोत्रमाडिरि. (स-गार !! लैङ्गाश्चापि पुराणवादिन इमे यं चते श्रामणा क्या क्याद्यास्सहसा च वादनिरता या देवतास्तारवः । सर्वात्मा७पि स एव विश्ववपुषास्तु द्विहिकॆदारतो रम्य७९ कुरुकापुरे गुणनिधिर्मिथ्या न हि! सूयताम् । दशनु दशक.. 481 ता॥ लैङ्गादिपुराणवादिगळू श्रमणरू शाक्यरू वैशेषिकादि मतस्थरू आद नीवुगळू मत्तु नीवु पूजिसुव देवतॆगळू-ऎल्ला तनगे वशवागुवन्तॆ माडिकॊण्डु निन्तिरुववनु बहुहिसस्यादि भरितवाद श्री कुरुकापुरिय पॊलिन्नु निनपिर्रा-स्वामिये ऎन्दु तिळियिरि, इदरल्लि याव संशयवू इल्ल (इदु सुळ्ळल्ल) नीवुगळॆल्लरू अवनन्ने स्तुतिसिरि. (६) पोस्ट् मर् दॆय्यम् पेण प्पुत्तिट्टम्मॆयन्ने तेहॆ वैत्तदल्लिरुम् वीडु हालुलकित्सॆयन्ने, शेक्स् हिल् सॆन्नॆल् कमलमोच्चु म् तिरुक्कुरुकरदनु, डुमिने, आकॆ वल्लर्वमायव कण्णीरद न्न प्रति मंलु ओरॆ-बेरॆ ऒन्दु, दॆय्यम् - दैववन्नु, पोलख- स्तोत्रमाडि, पेण - आदरिसुवन्तॆ, पुट्टु-हॊरगॆ इट्टु, उम्मॆ निम्मन्नु, इन्नॆ – ई प्रकारवॆ, ते वैत्तदु - (इतर देवता विषयदल्लि) विश्वासपररागुवन्तॆ माडि इट्टु इरोणवु, ऎल्लिरुम् वीडु पॆलिशाल् - ऎल्लरू मोक्षवन्नु हॊन्दिदरॆ, उलकु - लोक मादॆयु, इ - इल्लदॆ होगुवुदु, ऎने ऎन्दे, (इदॆल्ला) शेखखिल् - कॆसरुभूमियल्लि, शॆन्नॆल् कमलम् ऒट्टु - कॆम्पुनॆल्ल कमलवू तुम्बा बॆळॆयुव, तिरुक्कुरुकॊरदनुळ्-श्रीकुरुकापुरियल्लि रुव, आब्रवल्लर्व-शक्तनागि करफलवन्नु कॊडबल्लवनाद स्वामिय, मायम् कण्णी-मायॆये ऎन्दु तिळियिरि. अदु अदन्नु, अतिन्नु अतिन्नु तिळिदु तिळिदु, ओडुर्मि(आ मायॆयन्नु दाटुवुदक्कागि ओडिरि. (F-na-8 11 )~— सुतान्यावसि देवतान्नु भजतो युष्का बहिष्कृत्य य सैवं तत्र च भक्तियुक्त हृदर्या कुत्यादिदं मायया। मुक्तिश्चत्तु भवादृशां जगदहो! शास्त्रातिगं स्यादिति क्य कुरुकापुर(७तिभरिते भाष हि! त्वरताम् ॥ 482 चतुर्थ शतक. ता॥ देवतारवन्नु भजिसि आदरिसुवन्तॆ निम्मन्नॆल्ला हॊरगॆ इट्टिरोणवु एतक्कॆन्दरॆ ऎल्लरिगू मोक्षवन्नु कॊट्टरॆ लोकमठा दॆयु निल्ललारदु ऎन्दे, इदॆल्ला श्रीकुरुकापुरीश्वरनाद स्वामिय मायॆये ऎन्दु तिळियिरि. हीगॆ तिळिदुकॊण्डु आ मायॆयन्नु दाटु वुदक्कागि पलायनमाडि अवनन्ने आश्रयिसि कृतार्थरागिरि- (७) ओडियोडि स्पलपिप्पुम् पिन्नु, महर् दॆय्यम् पाडियाडि प्रणिद्दु, पलपडिकाल् कूडिवानवरे निन्न तिरुक्कुरुकूरदनु, आडुपुडि यादिमूर्त्तिक्कडिमॆ पुकुवदुवॆ प्र मललु ओ‌ दॆय्यम्-बेरॆ ऒन्दु देवतॆयन्नु, पाडियाडि- हाडि नर्तन माडि, पणिन्नु नमस्करिसि, पल्पडिकाल्- अनेक प्रकार गळिन्दलू, व-आया तामस शास्त्रमार्गदिन्द, एति-मेलॆ मेलॆ आश्रयिसि, ओडि योडि-(गर्भनरकादिगळल्लि) प्रवेशिसि, पलसि प्पुम् पिऎन्नु-अनेकविद जन्मगळल्लि हुट्टि, कण्णीर् - नीवुगळु साक्षात्तागि अनुभविसिदिरष्टॆ. (आदुदरिन्द) वानवर्-देवतॆगळॆल्लरू कूडि सेरि; एत्त-आश्रयिसि स्तोत्र माडुवन्तॆ, तिरुक्कुरुकूरदनुळ्-श्रीकुरुका पुरियल्लि, निन- निन्त, आडुपुळ कॊडि - (भगवदनुभवदिन्द) आडुव गरुडनन्नु ध्वजवागि उळ्ळ, आदिमूर्तिक्कु - सर्वकारणभूतनाद स्वामिगॆ अडिमै पुकुवदु - कैङ्करवन्नु माडुवुदक्कागि नीवु प्रवेशिसिरि. (स-गार 1 ) धाव७पि च भूय एव बहुधा नानाजनीः प्राप्य चा- प्यातित्येतरदैवतं च विविधैर्गानैष्ट्य नृत्यादिभिः । यूयं प्राप्तफला किलाध्य सुरनड्यस्य तार्क्स्शितु. विष्टू कुरुकापुरे७त्र भजनं स्यादादिमूर्तव्ररम् ॥ 3

  • दशम दशक. 1483 • ता॥ नीवुगळॆल्ला देवतारवन्नु हाडि नर्तनमाडि नमस्करिसि अनेक प्रकारगळिन्द भजिसि, गर्भनरकादिगळल्लि प्रवेशिसि अनेकजन्म गळल्लि हुट्टि ऎल्लवन्नू अनुभविसि कण्डिरुत्तिरष्टॆ ईगलादरू (आष्टदु मार्गवन्नु बिट्टु), नीवुगळु सर्व देवतॆगळिन्दलू सेवनाद श्री कुरुकापुरीश्वरनाद आदिमूर्तिगे कैङ्करवन्नु माडुवुदक्कागि सन्नद्धरागिरि. (८) पुक्कडिमैयिनाल् तन्नॆक्कण्ण मार्कयनवन्नु, `नक्कपिरानुमन्नय्यक्कॊदु नारायणनरुळे, कॊक्कलर्‌तडम् तावेलि तिरुक्कुरुकरदनुळ्, मिक्कवादिप्पिर्रा निम्म मनॆ सैतॆय्यम् विळमुदिरे, प्र अडिगैयिनाल् शेषवृत्तियिन्द (दास्यदिन्द), पुक्कु-ऒळगॆ प्रवेशिसि, तन्नॆ तन्नन्नु, कण्ड-साक्षात्करिसिद, मार्कय्र अवनै- मार्कण्डेयनॆन्दु प्रसिद्धनादवनन्नु, नक्कपिरानुम-दिगम्बरनाद रुद्रनू, अनु- आ प्रळयदरॆयल्लि, उय्यकॊट्टदु - उद्बविसुवन्तॆ माडिदुदु, नारायर्ण अरुळे, श्रीमन्नारायणन कृपॆये ; (आदुदरिन्द कॊक्कु अलर्-कॊक्करॆयन्तॆ अलरुव हूवुगळुळ्ळ तडम ताज्यवेलि-विशालवाद ताळ्मॆबेलिगळॊडनॆ कूडिद, तिरुक्कुरुकूरद नुळ-श्री कुरुकापुरियल्लि, मिक्क-सर्वाधिकनाद, आदिप्पिरा-आदिनाथ स्वामियु, निम्म-निन्तिरुवल्लि, ऎ मp तॆय्यम् - बेरॆ याव दैव वन्नु विळवुदिर्-स्तुतिसुविरि? (इन्नु यावुदन्नु दैववॆन्दु नीवु भान्यरागि हेळुविरि :) (2-ñ-8 ॥ )— दास्यां शिवमाश्रितः किल मुनिरो७स् मृका तज- सेनाभूत्ररिरक्षितश्च तदिदं नारायणानुग्रहात् । पुतुल्लसुगनसूनविलसतकीभूषिते भाति श्रीकुरुकावुदे प्रभुरसावाद! किमनॆ न्नुत्तॆ : ? ॥ 484 चतुर्थ शतक. ता॥ दिगम्बरनाद रुद्रनन्नु मार्कण्डेयनु दास्य वृत्तियिन्द आश्रयिसिदाग आ कालदल्लि अवनिगॆ रक्षकवादुदु श्रीमन्नारायणन कृपॆये हॊरतु बेरॆयावुदू अल्ल. (आ रुद्रनिगॆ रक्षणशक्तियु इल्लदॆ होयितष्टॆ. आदुदरिन्द दिव्य केतकि पुष्पालङ्कृतवाद श्री कुरुकापुरिगॆ नाथनाद आदिमूर्तियन्नु हॊरतु बेरॆ यावुदन्नू दैववॆन्दु नीवु स्तुतिसबेडिरि. (९) विळुवाळुशमयमुमवैयाकियुव मह् म् तन्साल्, अळन्नु कारियनाकिय वादिप्पिरानमरु, वळळ् तण् पशून आकाय तिरुक्कुरुकूरदनै, उळळ् नत्तुळ वैम्मॆनुम्मॆयुय्य कॊण्णु पोकुटिले प्र विळन्नुम्-शब्दाडम्बर मात्रवुळ्ळ, आशमयमुम् बाह्य षण्मतगळू (चार्वाक-शाक्य-क्षपणक-वैशेषिक-साङ्ख्य-पाशुपत मतगळू), मलव - मत्तू अनेक कुदृष्टि मतगळू, अवैयाकि यु-सभॆगळागि सेरिदरू, र्तपाल् - अपरिच्छिन्न स्वभावनाद तन्न विषयदल्लि, अळन्नु-परिच्छेदिसि, काण्णु काणुवुदक्कॆ, अरियनाकिय अशक्यनाद, आदिप्पिर्रा-आदिनाथनु (सर्वकारणभूतनाद स्वामियु), अमरु- आदरदॊडनॆ वासमाडुव स्थानवाद, वळम्कोळ् – दर्श नीयवागि, तण्-श्रमहरवागिरुव, पण् - जलक्षेत्रगळिन्द, शूनु- परिवृतवागि, अङ्काय-निरतिशय भोग्यवाद, तिरुक्कुरुकूरॆद-श्री कुरुकापुरियन्नु (नीवुगळु) उम्म-निम्मन्नु, उय्यक्कॊण्णु -उज्जि विसुवन्तॆ माडिकॊण्डु, पोकुटिल् - नडॆयबेकागिद्दल्लि उळम्- कॊळ्नत्तु (४)-निम्म मानसज्ञानदॊळगॆ, वैमि-इडिरि. (श्री कुरु कापुरियन्ने अनवरत स्मरिसिरि.) H (-2~011)- दशम दशक. 48 शब्दाडमृरषतादिसमय्यर्दुष्टॆ कुदृष्टा दिभि शै नैव हि मातुमस्ति च हरिसादिनाथाश्चयः । तस्यदं शुभ सन्निधानमतुलं शीतामृुधारावृतं रम्यं श्रीकरुकापुरं हृदि सदा धैयं हि मोक्षार्थिभिः॥ ता (शब्दाडम्बर-शुष्कतर्कादि - बहुळवाद बाह्यषण्मतगळू कुदृष्टि वर्गगळू ऎल्ला सभॆसेरि भगवत्रनन्नु परिच्छेदिसि तिळियलु प्रयत्न पट्टाग अवनु ज्ञानगोचरनागुवुदिल्ल. अन्नह सर्व जगत्कारणभूतनाद आदिनाथन वासस्थानवाद (रमणीयवाद) श्री कुरुकापुरियन्नु निम्म मनस्सिनल्लि यावागलू चिन्निसि नीवुगळु उद्बविसिरि. (१०) उवदावदवुवॆ लकङ्गळु मनॆम् मुविल् मूर्तियोडॊत्तित्तनैयुम् तन्साल्‌, निवण्णम् निम्मवे शॆडॆविल् चॆनैल् करुन्नॊडो तिरुक्कुरुकूरदनुळि, कुतिय माणुरुवाकिय नी कुडक्कॊत्तनुक्काळ्‌चॆयदे प्र ऎवुम्-सकलदेवतावर्गवू, ऎव्वुलकळु-समस्त लोकगळू, मखम्-मत्तू सकलचिद चिद्वर्गगळू, इत्त नैयुम् इवुगळिन्नू, र्तपाल्-तन्न स्वरूपदॊळगॆ मइल्-निर्दोषवाद, मूर्तियोडॊत्तु-दिव्यमङ्गळ विग्रहदन्तॆ अवनिगॆ अतिशयकरवागि निनवण्ण-अवन स्वरूपदल्लि व्यत्यासवागदन्तॆ, निवे-निन्तिरुवल्लि, अन्तह महत्त्वक्कॆ तक्कन्तॆ) शुनिल् क्षेत्रगळल्लि कॆन्नॆल्-कॆम्पुबत्त, करु मैडु-कब्बु सहित, ओब्बु-इवुगळॆल्ला चॆन्नागि बॆळॆयुव, तिरुक्कुरुकू दनुळ्-श्री कुरुकापुरियल्लि, कुतिय-वामननागि, माणुरुवाकिय 17486 चतुर्थ शतक. ब्रह्मचारि रूपवुळ्ळ, नीळ् - निरतिशयभोग्यवाद, कुडक्कू नुक्कु- कुम्भलीलापरनाद कृष्णनिगॆ, आ शॆयदे - कैङ्कर माडोणवे उरुवदु आवदु श्रेष्ठवागियू उचितवागियू इरुव पुरुषार्थवु. ( स-गार ॥ देवा७खिलासमस्तभुवनान्यव्यानि चास्य प्रभो- र्दिव्या मूर्तिरिति प्रसिद्ध विभवैर्भाति स्वयं सेव्यतान सो७यं श्रीकुरुकापुरे सुरुर्चिहिक्षुकाणॆरपि क्षेत्र रेव लसत्यहो ! वटुतनुः कुम्मलीलाश्रयः ॥ ता सकल देवतावर्गवू समस्त लोकगळू सकल चिदचिड्वर्ग गळू अवन स्वरूपदॊळगॆ निर्दोषवाद दिव्यमङ्गळ विग्रहदन्तॆ सेरि कॊण्डु स्वरूपव्यत्ययविल्लदन्तॆ निन्तिरुवल्लि, अन्तह महत्वक्कॆ अनु गुणवागि इक्षुहिसमृद्धियुळ्ळ श्री कुरुकापुरियल्लि निन्तिरुव नामन ब्रह्मचारियाद कुम्भलीला रसिकनिगॆ (श्री कृष्णनिगॆ) कैङ्कय्य माडो णवे श्रेष्ठवाद मत्तु उचितवाद पुरुषार्थवु. (११) आळय्या तिप्पिरान्य चेर्‌नर्व वणकुरुकूर् नकर्रा, नाळ, मुमालै मार्बिन्र मार्जि वेळॆयाल् चॊ पाडलायिरत्तुळिप्पत्तुव शडकोर्प, ऎल्लार्, मा‌च्चि वैकु मानकर मनॆ ऎदु कैयिदुवे प्र! आ यु -परोपदेशरूपवाद) वाचिक कैङ्कय्यवन्नु माडि, आशिप्पिरान्य-चक्रपाणियाद स्वामियन्नु, शेर्‌नर्व-आश्रयिसि दवराद, वण् कुरुकूर् नकर्रा - श्री कुरुकापुरीनिर्वाहकरागि, नाळकन्न-अभिनव परिमळभरितवाद, मकि मालॆ - वकुळमालिकॆ
  • दशम दशक. 487 यन्नु, मार्बिन्र वक्षस्थलदल्लियुळ्ळ, र्मा शडकोर्प-मानॆम्ब नामधेयवळ्ळ श्री शठारिमुनिवररु, वेळॆयाल्-अत्यादरदिन्द, शून्न पाडल् हेळिद (रचिसिद) गानरूपवाद, आयिरुळ् - सहस्र पद्यमालॆयॊळु, इप्पत्तु म्-ई दशकवन्नु, वल्लार्-बल्लवर कैयदु- हस्तगतवादुदु, मतु अदु - अदक्किन्तमेलॆ, मायिनि - पुनरा वृत्तियिल्लद, वैकु मानकरे-श्री वैकुण्ठ महानगरवे, (परम पदवे अवरिगॆ हस्तगतवागुत्तवॆ. (स-गार ॥ ) भाति श्रीकुरुकापुरे७त्र वचसा तं चादिनाथं भर्ज नित्योद्य कुळावळीं हृदि वर्ह मारड्कठारिर्मुनि- । उत्साहाल तम्मते तु दशकं चैतत्सहस्र विदु ई तेषां न पुनर्भवो७स्ति ! परमं हरिसि दिव्यं पदम ॥ ता॥ परोपदेशरूपवाद वाञ्चिककैङ्करवन्नु माडि, श्री चक्र पाणियाद स्वामियन्नु आश्रयिसिद कुरुकापुरीश्वररागियू, अभिनव परिमळभरित वकळमालाधररागियू इरुव मानॆम्ब श्री कठारि मुनिवररु रचिसिद गानरूपवाद सहस्र पद्यमालॆयॊळु ई दशक वन्नु बल्लवरिगॆ साक्षादैकुण्ठलोकवे हस्तगतवागुवुदु. ( द्र-उ-सं । - बन्ने समे७पि हरिणा निखिलात्मराशेः संसारहेतुमितरत्र परत्वबोधम् । वेदेतिहासमुखतः परिहृत्य कौरे रर्चातन दशमे व्यवृत्परत्वम् (द-उ-ता-र ॥ - कला७पि स्थितत्वात् सकलसुरगणस्रष्ट भावानानां राद्यापादकत्वाच्चिवविधिभरणात् सर्वदेवात्मभावात् । तत्ततानुरूपं फलवितरणतो वैनतेयध्व जत्यात् मार्कस्थॆयावनादेः प्रभुमथ शठत्साह सर्वामरोचम् ॥ 488 चतुर्थ शतक. । नित्यश्वरन्नु तु सहजबहुलसग्यवन्य सं कापादिस्वतुल्यं स्वजन कृतकृतार्थि कृतिं स्नेहिवैद्य संयुक्तं सद्गु फैः स्वजन परिहृतोपेक्ष मिष्टार्थरूपं श्रेष्ठ० निश्लेषभोगादमनुत शतके देवतासार्वभौमम् ॥ (ई दशमदशकद सारांश)- ई हत्तनॆय दशकदल्लि- श्री शठारिमुनिवररु श्री कुरुका पुरी श्वरनाद आदिनाथ स्वामिय विषयदल्लि नित्य कैङ्करवे परमपुरुषार्थ वॆन्दु निरूपिसि, देवतास्तर भजनदोषगळन्नु वर्णिसि, इतर मतस्थर न्नॆल्ला गर्हणमाडि, श्रीमन्नारायणन सकललोक सृष्टि स्थितिलय कारणत्यादि रूपवाद परात्परत्ववन्नु स्थापिसि इरुत्तारॆ. ई दशक वन्नु अभ्यसिसिदवरिगॆ परम पदवु हस्तगतवागिये इरुवुदॆन्दु फलवन्नू सूचिसि इरुत्तारॆ. ई चतुर्थशतकद सारांश) ई चतुर्थशतकदल्लि–(१) ऐश्वरकैवल्यादि पुरुषार्थगळ अस्थिर तवू अल्पत्यवू (२) श्री भगवदवतारगळल्लि तत्वादतुलसिय अपे कैय (३) सर्वॆयादि सर्वस्व समर्पणवू (४) सदृशवन्नु दर्शनदिन्द मोहनश्यतॆय (५) सर्वॆश्वर मङ्गळाशासनवू (६) कुद्रदेवताराधन निन्दनपूर्वकवाद श्री भगवत्सङ्कीर्तनादिगळ प्राशस्त्रवू (७) दिव्यमङ्गळ विग्रहदर्शन काङ्क्षॆयू (८) सर्वॆश्वर निन्द आदरिसल्पडद आत्मात्मीयगळ त्याज्यत्ववू (९) श्री भगवद्विमु खर सहवासक्किन्त देहत्यागवे ऒळ्ळेदॆन्दु स्वीकारप्रार्थनवू (१०) देवतारपररन्नु नोडि श्रीमन्नारायणने परात्परनॆन्दु उपदेशद प्रकारवू-क्रमेण हत्तुदशकगळल्लियू श्री शठारिमुनि वररिन्द वर्णिसल्पट्टिवॆ. ई प्रकार ई नाल्कनॆय शतकदल्लि श्री भगवच्चरणुगळ सान्निध्यवे प्रियतमवॆन्दु प्रतिपादितवागिदॆ. दशम- दशम 489 श्रीमद्यादवशैलशृङ्गरविणा श्रीकल्कि सिंहात्मना श्रीमल्लेश्वरकृष्ण सन्निधिजुषा कल्याणपुरा मिह । सर्पषां जगतां तमश्यमयता कर्णाटवाण्याधुना व्याख्यातं शतकं चतुर्थमतुलं गाधा सहस्र मुने ललितसरणिनाम्या कोमला दिव्यभावा जयतु जगति टीका मे७त्र कर्णाटवाण्या शठरिपुमुनिगाधादिव्य साहस्रमाला- निवृत्तिरमृतपूर्णा लोकसञ्जीविनीयम् ॥ सहस्रगाधारत्नावाख्या व्याख्या मया कृता । गोर्वाट् ! शतकं तत्र चतुर्थं विवृतं शुभम् ॥ मम श्री कसिंहस्य भक्ता भगवतो हरेः । शठारिवत्सयं भोग्याः परमानन्न माप्पुयुः ॥ इन्तु श्री शठारिमुनिवर विरचितवाद तिरुवायॊतियॆम्ब सुप्रसिद्धवाद सहस्रगाधात्मक-द्राविड दिव्यप्रबद्धद ललितसरणियॆम्ब कर्णाटभाषाटीकॆ चतुर्थशतकद व्याख्यानवु इल्लिगॆ सम्पूर्णवागिदॆ. श्रीमते शठकोपाय नमः श्रीमते कसिंहाय भगवते नमः वॆ, बि, सुब्बय्य आण्ड् सन्स्, बॆङ्गळूरु सिटि