०६

षष्ठ दशक.
(3-en-32-8 ॥ )—
अपानबन्‌ सरसिजनिलयावल्लभ साफ्ट् दे भक्ताघध्वंसशीले तदुचितसमयाश्वासदानप्रवीणे । कर्पूरालेपशोभॆ समधिकरहिते तोषक सर्वपूर्ण कृष्ण स्तुत्यादिभाजां शठरिपुरवदद्धन्यतां नितानः ॥ (ई पमदशकद सारांश)-
ई ऐदनॆय दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु मोहशास्त्रियं पडॆदु, अवन अखिल लोकनिर्वाहकत्ववन्नू, लक्ष्मीपतित्ववन्नू, आननादि गुणयोगवन्नू, महोपकारकत्वव, ज्ञानभक्ति, जन कत्ववन्नू, विग्रहवैलक्षण्यवन्नू भोग्यतातिशयवन्नू, उभय विभूतियोगवन्नू, सर्वव्यापकत्वादि गुणातिशयगळन्नू, दर्शनीय व्यापारविशेषगळन्नू अनुसस्थानमाडि इवुगळन्नॆल्ला वर्णिसुवन्तॆ ई दिव्यप्रबद्ध रचनव माडुव भाग्यवुळ्ळ ननगॆ समानरु यारू इल्लवॆन्दु अत्यन्न सन्नुष्टरागि लक्ष्मीकटाक्षरूपवाद दशकपठन फल वन्नू निरूपिसिरुत्तारॆ.

श्री चतुर्थशतकदल्लि षष्ठदशक, (तीर्प्पागैयामिनि -) (ई दशकदल्लि-शठारिमुनिवररु नायिकावस्थॆयं पडॆदु पुनः मोहाविष्टरादुदन्नु नोडि, जननियरु कुद्रदेवता पूजॆयं माडलुद्युक्तरागिरुवुदन्नु निवारणमाडि अवळ सखियु श्री भगवन्नाम सङ्कीर्तनवू श्री विष्णु भक्तर पादधूळियू इवळ रोगक्कॆ दिवौषधवॆन्दु हेळुत्ताळॆ.) चतुर्थ शतक. (१) तीर्प्पायामिनि यॆनम् 425 नाडुदुम फार्, ओर्‌प्पालिवॊण्णु दलु, p नन्नॊयिदु ற तेनो, मायप्पोर् पोर्‌प्पाकुर्ता शॆय्द वरै वॆल्पित्त, इवरै नॆ तेर प्पाकना‌क्किवळ शिक्षॆ तुण्नॆयु तिक्किन दे

प्र अन्नै मार्-जननियरे ! इनि-इन्नु, तीर् स्पा इवळ) रोगपरिहार माडुववरन्नु, याम् – नावु, ऎनम् – हेगॆ नाडुदुम्-हुडुकुवॆवु ? ओ‌ स्टाल्-ईग चॆन्नागि निरूपिसोणद रिन्द, इ ऒळनुदल्-ई रमणीयवाद ललाटवुळ्ळ इवळु, उpp- पडॆदिरुव, नल्-विलक्षणवाद, इदु नोम् – ई रोगवन्नु, तेळि नोम् - निर्णयिसिदॆवु. पोर् - युद्धक्कॆ बेकाद, पाकु-सकल सामग्रि निर्वाहवन्नॆल्ला, र्ता-ताने, शॆय्दु-माडि, अनु-आ कालदल्लि, ऐवर्-ऐदुमन्दि पाण्डवरन्नु, वॆल्वित्त-जयिसुवन्तॆ माडिद माय फोर्-कृत्रिमयुद्धदल्लि, तेर् प्पाकना‌क्कु - (पार्थनिगॆ) सारथि यागि निन्तवनन्नु कुरितु, इवळ् इवळ शिक्षॆ-मनस्सु, तुंाय् भ्रमिसि, शैक्कॆनदु-मोहाविष्टवागुत्तिदॆ. ( स-गार ॥ -

मातः ! पश्य निदानमेव हि रुजो७स्या न विद्यो वयं ! किं पश्याम चिकित्सर्का ? कथमिदं चेत्येव चित चेत् । अस्या रोगनिदानमद्य हि वयं निर्णिय विनियं युद्ध पञ्चजयावहस्य रमणी श्रीपार्थसूतस्य हि । ता॥ (ई नायकिय सखियु जननियरन्नु कुरितु हेळुत्ताळॆ.) जननियरे ! इवळ रोगक्कॆ चिकित्सकरन्नु नावु ऎल्लि हुडुकोण ? चॆन्नागि आलोचिसि नोडि इवळ रोगद निदानवन्नु नावु निर्णयि सिरुत्तेवॆ-केळिरि. पञ्चपाण्डवरिगॆ युद्धदल्लि जयवन्नुण्टुमाडिद 428 षष्ठ दशक. ता॥ (अकृत्यगळन्नु माडदॆ अवन पादगळन्नु कीर्तनमाडिरि; अदे इवळिगॆ दिवौषधवू आगुवुदन्नु त्ताळॆ.) जननियरे ! नानु हेळिदुदन्नु माडि नोडिरि. ई कणि हेळुव (क्षुद्रदेवता पूजा परवाद मातुगळन्नु हेळुव) हॆङ्गसिन मातुगळन्नु केळि नीवु यावुदो अकारवन्नॆल्ला माडि अल्लि मद्यमांसादिगळन्नु चॆल्लि हेयवाद कृत्यवन्नु माडबेडिरि. नीवु मधुस्यनियाद तुळसियिन्द अलङ्कृतवाद किरीटवुळ्ळ मायाचेष्टितनाद स्वामिय पादगळिगॆ मङ्गळाशासन माडिदरॆ अदे इवळ व्याधिगॆ दिवौषधवागियू भोग्यवागियू इरुवुदु. मायवल शोल् कॊण्णु नीर्, (४) मरुनाकुमॆण्ट्स्‌ करुम् शोटुम् मनॆ कृ ‌सोलुम् कळनित्तॆ९पर्य, ऒरुज्वे युलकेम् वि युमिट्ट, प्रणदिर पॆरुनोर्व पेर् शॆल्लकिलिव

प्रश्नॆ मरुनु आकुमॆनु - औषधवागुवुदॆन्दु नम्बि, अण्णु - यावुदो ऒन्दु स्थलद, ओर्-ऒन्दु, मायवलवै- कृत्रिम बुद्धि युळ्ळ दुष्ट हॆङ्गसिन, तॊल्कण्णु - मातन्नु केळि, नीर्-नीवु, करुम् शोम् – करी अन्नवन्नू, मं - मत्तू, शॆम् शोम्-कॆम्पु अन्नवन्नू, कर्ळ-(देवतानरद मुन्दल स्थळदल्लि इरत्तु-इट्टरॆ, र्ऎपर्य-एनुफल ? उलकु एम्-सकल (सत्य) लोकगळन्नू, ऒरुब्बाकवे-ऒन्देसलक्कॆ, विस्ट् - नुङ्गि (भक्षिसि), उम्मिट्ट-पुनः हॊरगॆ आविर्भविसुवन्तॆ माडिद, पॆरुर्व-पर देवतॆयाद भगवन, पेर्-नानवन्नु, सॊल्ल किटॆल् – हेळबल्लि रादरॆ, इव-(विलक्षणॆयाद) इवळन्नु, पॆरुदिर्-नीवुगळु (आरोग्य दॊन्दिगॆ बाळुवन्तॆ) पडॆयुविरि.

( स-गा-र ॥ - चतुर्थ शतक. 429 दिव्यं भेषजमॆतदित्यपि वृधा क्षुद्रां तु यां कां चिद सैनां मानुगतास्सु हेयचरिते कुद्रालये चार्पणात् अन्नं नीलतमं च रक्त मसि तत्रानीय किं स्यात्सलं ? सेयं जीवति सप्तलोकसवितुर्विषस्तु सङ्कीर्तनात् । ता॥ (वञ्चनपरॆयाद ई याव ऒब्ब हॆङ्गसिन मातन्नु केळि क्षुद्रदेवता पूजॆयं माडोणवु निष्पलवादुदरिन्द आपत्सख नाद सर्वेश्वरन नामसङ्कीर्तनवं माडिदरॆ इवळु आरोग्यदिन्द बाळुवळु-ऎन्नुत्ताळॆ.. इदु चिकित्सॆयॆन्दु यावुदो ऒन्दु हॆङ्ग सिन कृत्रिम वचनगळन्नु केळि नीवु करी अन्नवन्नू कॆम्पु अन्नवन्नू (आ क्षुद्रदेवतॆय मुन्दॆ इट्टरॆ एनु प्रयोजन? अन्नह अकृत्यवन्नु बिट्टु-सकललोकगळन्नू भक्षिसि रक्षिसि पुनः सृष्टिसिद महोप कारकनाद परात्पर स्वामिय नामसङ्कीर्तनवं माडिदरॆ इवळु बदुकुवळु. (५) इवळ्ळि प्रुप्परिशिव्व णुदन्नू, कुव तडण्णुम् कोवै वायुम् पयन्न नळ, कवळक्कडाक्कळिगिद्द पिर्रा तिरुनामत्ताल्, तवळडि कॊण्णु नीरिडुम्मिणियुमे

प्र इवळ्ळि-इवळन्नु, प्रैम् - पडॆयुव, परिशु - प्रकारवु इ अणङ्गाडुदल् अनु - ई भूतावेशदिन्द आडोणवल्ल. अन्नो!- अय्यो ! (इवळिगॆ नोवु हॆच्चिदॆयल्लवे !) कुवळ्ळॆ तडम् कण्णु- कुवलयदन्तॆ विशालवाद नेत्रगळू, कोवै शॆम् वायु-बिम्ब फलदन्तॆ कॆम्पगॆ इरुव वक्रवू, पयक्षन-तम्म तम्म बण्णवु होगि वैवर्ण्य पडॆयुवन्तॆ आदळु. (इदक्कॆ परिहारवेनॆन्दरॆ-) कवळम् कडाम् - मदकरवस्तुगळन्नु भक्षिसि अत्यन्न मदिसि इरुव, कळि - आनॆयन्नु (कुवलयापीडवन्नु), अट्ट-कॊन्दु (मधुरॆयल्लि 10 जनरिगॆ 430 षष्ठ दशक. दर्शनीयनाद), पिर्रा-स्वामियाद कृष्णन, तिरुनामत्ता-नाम सङ्कीर्तनदिन्द, तवळम्-परिशुद्धवाद, पॊडि-(भागवतर) पादधूळि यन्नु, कॊण्णु तन्दु, नीर" - नीवु, इट्टिडुर्मि - प्रयोगिसिरि. तडॆयु-(इवळ वैवर्ण्यवू व्याधिय) शानवागुवुदु. ( 33-710-3 ॥ )— कुद्रो७यं तु न हि क्रमो बत! बत! प्रापं च बिम्बाधरा- मेनामुत्सललोचनामहह! हा भीता द्वियं सीदति ! देवर मत्तगज प्रणाशकममुं सं कीर्त्य नान्ना हरिं तत्पादामु जरेणुभि कुरुता नानु सञ्जीविताम् ॥ ता॥ (नीवु माडुव चिकित्सॆयु इवळिगॆ व्याधियन्नु हॆच्चिसुत्तिदॆ. अदन्नु बिट्टु, व्याधिगॆ तक्क परिहारवं माडिरि ऎन्दु हेळुत्ताळॆ.) इवळन्नु बदुकिसुव मार्गवु इदल्ल. अय्यो ! नीवु हीगॆ भूता वेशदिन्द क्षुद्रदेवतापूजॆ माडोणदरिन्द इवळ व्याधियु हॆच्चु तिदॆ. इवळ विशालवाद नेत्रगळू, बिम्बफलदन्तॆ इद्द अधरवू वैवर्ण्यवु हॊन्दिवॆ. आदुदरिन्द नीवु इदन्नु बिट्टु कुवलया पीड मर्दनवं माडिद श्रीकृष्णन नामसङ्कीर्तनं माडि, भाग वतर श्री पादधूळियन्नु तन्दु प्रयोगिसिरि. इवळिगॆ रोग शास्त्रि यागुवुदु. (६) तणियुव पॊखदि पिणियुमॊळॆक्किदिल्ल पॆरुकुमिदुवल्लाल्, मणियिलणिनिमार्य तमरडि नीलु कॊट्टु आणिय मुयलिल् महनि कण्णीरिनणष्टु नीरणच्चाडुदिरखार्, प्र अन्नै मार् - जननियरे !, तणियुम् पॊदिनि - शान वागुव वेळॆये इल्लदॆ, नीर्-नीवु, अणप्पाडुदिर्-भूताविष्टरन्तॆ आडुत्तीरि. इदु इदु, पिणियु म्-इवळ नोवु, पॆरुकुम् अल्लाल् हॆच्चुवन्तॆ माडुत्तिदॆयल्लदॆ, ऒङ्किन दिक्षॆ - शास्त्रवागुवुदिल्ल. (आदुदरिन्द) मर्णि-नीलरत्नक्किन्त, अणि-अति विलक्षणवाद, निम्

चतुर्थ शतक. 431 वर्णवुळ्ळ, मार्य - आश्चर चेष्टितनाद कृष्णन, तमर् - भक्तर, आडिनीत-पादधूळियन्नु, कॊण्णु अणिय-तन्दु इवळिगॆ प्रयोगिसलु, मुयलिल्- प्रयत्न पट्टरॆ, इ अणु क्कु-ई दिव्यस्वभाववुळ्ळ कण्णिगॆ, म-(इदक्कॆ समानवाद) बेरॊन्दु परिहारवु, इल्लि कण्णीर् इल्लवष्टॆ ! (L-na-8 ॥ )— यूयं हस्त! वृधैव सन्ततमपि भ्राना किलास रुजर संवर्ध श्रमवत्य एव न हि सन्यापो७ काम्र७धुना । दिव्यं तन्मणिवर्णमायिभगवत्पादाब्ब भाजां सतां पादाम्भोजरजः प्रयोजयत भो ! नान्यवेदौषध ॥ ता॥ (बेरॆ यावचिकित्सॆयू बेड; भागवतर पादधूळिये इवळ व्याधिगॆ परिहारवॆन्दु हेळुत्ताळॆ. जननियरे! नीवु भूता विष्टरन्तॆ माडुवुदॆल्ला इवळ रोगवन्नु हॆच्चिसुत्तिदॆये हॊरतु कम्मि माडुवुदिल्ल. आदुदरिन्द नीलमणिवर्णनाद श्रीकृष्णन भक्तर पादधूळियं तन्दु इवळिगॆ प्रयोगिसिदरॆ इदे परमषदवु. इदक्कॆ समानवादुदु बेरॆ यावुदू इल्लवष्टॆ !. न (७) अणण्णु करुमरु राडु शुणक्कॆ यॆवन्नु नुळ లో कळ्ळु म् पराय्. कुलैक्कप्पडुममार्, उणल् कॆड कुदैयुदाम् कर्णॆ पर्य वणर्‌कळ् मायप्पिर्रा तम‌ वेदम्‌ल्लारैये प्र! अन्नै मार्-जननियरे ! अणुकुई दिव्य कन्यगॆ, अरु मरुनु ऎनु-श्लाम्यवाद चिकित्सॆयॆन्दु, अच्चु-अल्लि, ओ‌ आडुम्- ऒन्दु आडन्नू, कळ्ळुम्-मद्यवन्नू, पराय्-कॊडुवुदागि उद्दे शिसि प्रार्थनॆ माडि, शुणज्जॆनु - रोमाञ्चदॊडनॆ, नुम् 432 षष्ठ दशक. तोळ् - निम्म तोळुगळु, कुलैक्कप्प डुम् - चलिसल्पडुवुवु. बाडिहोगुत्तिरुव नॆल्लुपैरु, कॆड - कॆट्टु होद मेलॆ, कदै-कत्तॆय, उदडु आट म् - (तिन्न बेकॆम्ब आशॆयिन्दुं बाद) अधरस्पन्दनवन्नु कण्णु-कण्डु, र्ऎ पर्य-एनु प्रयोजन? मायप्पिर्रा-आश्चरकरनाद स्वामिय, तमर्‌-भक्तरागिरुव, वेदम् वल्लारॆ - वैदिकराद भागवतरन्नु, वणर्‌ - नमस्करिसिरि. (शुण-ऎम्बुदक्कॆ बदलागि ‘तुण’ ऎन्दु पाठवुण्टु. अदु ऒन्दु लीलाविशेषवॆन्दु हेळुवरु. (2-713-8 ॥ )—

अस्या औषधमेतदित्यपि वृधा यूयं सुरां चाजम पुद्दि श्यापि भुजा दिचालनवकादावेशवश्या इव । नृत्यनः किमहो ? किमस्ति तु फलं दृष्टा ७धरस्सन्दनं - ब्रह्यन्ने बत ! रासभस्य ? भजत श्रीशं श्रिर्ता शौर्या ॥ ता॥ (इतर देवतॆगळन्नु नीवु आश्रयिसिदरॆ इवळिगॆ रोगशास्त्रि यागलारदु. भागवतोत्तमरन्नु नमस्करिसिदरॆ अवर अनुग्रहदिन्द इवळु बदुकुवळु-ऎन्नुत्ताळॆ.) जननियरे ! आडन्नू मद्यवन्नू कॊडुत्तेनॆन्दु देवतानर प्रार्थनॆमाडि नीवु आटगळन्नॆल्ला आडि दरॆ एनु प्रयोजन ? पैरु ऒणगिहोदमेलॆ कत्तॆय अधरस्पन्दन दन्तॆ – इवळ प्राणवु शुष्कवाद मेलॆ निम्म आटगळिन्द एनु प्रयोजन ? माताचेष्टितनाद सर्वॆश्वरन भक्तराद वैदिकरन्नु नमस्करिसिरि; इवळिगॆ रोग परिहारवागुवुदु. (८) वेद ऎल्ला कळ्ळ कॊण्णु विक्टोर् प्पादम् पणिन्दु, इवु नोयिदु पॆरुर्मा तिरु तीरुळ्ळादुपोय्, ऎद पद्यनल्ल शॆयु कडु कला कीदमुविट्टु नीरणक्काडुदल् कीट्स्ये चतुर्थ शतक, 433 प्रति वेदवल्ला कळ्ळि-वेदवित्तमराद भागवतरन्नु, कॊण्णु- आश्रयिसि, (अवर मूलक) विक्टोर्‌ पॆरुर्मा-नित्यसूरि सेव्यनाद सर्वॆश्वरन, तिरुप्पादम्-भोग्यवाद चरणयुगळवन्नु, पणिु- नमस्करिसि, इवळ् – इवळ इदुनोम् - ई व्याधियन्नु, तीरु कॊळ्ळादु – परिहरिसिकॊळ्ळदॆ, पोय् - इतर देवता प्रार्थनॆगागि होगि, एदम् पट्यन्नु आ कुद्र देवतास्तुतियं माडि, अल्लतॆयु- अकृत्यगळन्नॆल्ला आचरिसि, ऊडु-नडुवॆ, कळकलाय्-मद्यवन्नु कलसि, तूय्-आ सामग्रिगळन्नॆल्ला चॆल्लि, कीदम् मुवु इट्टु – गीतगळिगॆ तक्क वाद्यघोषवं माडि, नीर्-नीवुगळु, अणण्णु आडुदल्- दैवा वेशदिन्द आडोणवु, कीश्चये(ई वंशक्कॆ) अवद्यकरवे आगुवुदु. ( स-गार ॥

वेदार्थज्ञ मुखाद्य चरणावोजद्वयं श्रीपते सूणामपि नायकस्य तु हरेद्रोगं किलास्या क्षणात् । एवं हन्न! न कुर्वते किल जना युष्मादृशा देवता वार्मदयुतार्पण्यरुपचरवेत्यवज्ञा हि वः ॥ ता॥ (भागवतर मूलक सर्वॆश्वरन पादगळन्नु भजिसदॆ, कुद्र देवता पूजॆयं माडोणवु निम्म ई वंशक्कॆ अवद्यकरवॆन्दु- हेळुत्ताळॆ. वेदवित्तमराद भागवतर मूलक सर्वॆश्वरन पादग ळन्नु नमस्करिसि इवळ रोगशायं पडॆयुवुदक्कॆ बदलागि, नीवु कुद्रदेवतास्तुतियं माडि, मद्यादिगळन्नॆल्ला चॆल्लि, गीतवाद्य घो पवं माडि, आ वेशदिन्द आडोणवु निम्म ई वंशक्कॆ अनर्थकरवु, (९) कीयिनालर् की कनिट्ट मुर्नि कीट्, नाथ् पलल्लि नीरणच्चाडुव पॊय काणकिर्लॆ, ए प्पिप्पुक्कुम् शेम्‌मिक्कुविदे उयिल् कण्ण पिर्रा कल् वात्तुमि मरुद्दु, नुन्निते 454 षष्ठ दशक, प्रति कीयिनाल्-निकर्षदिन्द, अजोर् की मर्क-यावनो ऒब्ब नीचनु, इट्ट माडिद, मु र्वि की वाद्यघोषवन्नु अनुसरिसि, नात्पल - देवता रोत्कर्षवन्नु श्लाघिसि अनेकप्रकारगळिन्द, शॆल्लि-हाडुगळं हेळि, नीर्-नीवु, अणु आडुम्- दैवाविष्टरागि आडुव, पॊय्-निष्पलवाद काव्यगळन्नु, काण्‌ किर्ले - नोडलारॆनु. एप्पि अप्पुक्कु म्-सकल जन्मगळिगू, शेमम्-क्षेमवागिरुव, ईदे -इदे, इन्नॊक्कु मरुनु-ई व्याधिगॆ औषधवु. ऊफॆयिल्- अनादि पद्धतियन्तॆ, कण्ण पिर्रा - श्री कृष्णस्वामिय, कल् - पाद गळन्नु, उन्नित्तु-अनुसस्थिसि, वात्तुर्मि-मङ्गळाशासन माडिरि. ( स-गा-र !! कद्रॆ कल्पितमेव वाद्यनिचयं संशब्द च स्तोत्रतः क्षुद्रावेशय. तास्तु यूयमिति यद्दष्टुं न शक्यं मया क्षेमं सप्त कुलायादपि परं दिवौषध प्राक्तनं तट्टॆदं कुरुताम्फ्रिपङ्कजयुगं कृष्णस्य ना सदा ॥ ता॥ (निम्म निष्ट्रयोजनवाद ई काव्यगळन्नु नानु कण्णिनिन्द नोडलारॆनु. श्रीकृष्णन पादारविन्दगळन्नु स्तुतिसिदरॆ इवळु बदु कुवळु-ऎन्नुत्ताळॆ. यावनो ऒब्ब निकृष्टनाद चण्डालनिन्द माडल्पट्ट वाद्यघोषवन्नु अनुसरिसि क्षुद्रदेवतॆगळन्नु हाडि नीवु नर्तनमाडुव ई निष्पलवाद काव्यगळन्नु नानु नोडलारॆनु. इवळ व्याधिगॆ दिव्यषधवु श्रीकृष्णन पादारविन्न स्तुतिये ! आदुदरिन्द इदन्ने माडिरि. (१०) उन्नित्तु मनॆ नूरु दॆय्दवु तॊडळवन नुम्मि शोल्लि नुळ् यल्लाल्, कुलैक्कप्पडमनि, मन्न प्पडुम् मतृवाणनै वण्तुवरापति मन्नन्, एत्तुमिनेत्तुदलु तॊखदाडुमे चतुर्थ शतक.

435 प्र अवनै यल्लाल्-अवनन्नु बिट्टरॆ, मण्णु ऒरुदॆय्यम्- बेरॆ ऒन्दु देवतॆयन्नु, उन्नित्तु नॆनॆदु, तॊकाळ्-सेविसुववळल्ल. अमार्-जननियरे, ! नम्म इच्छॆ निम्म इष्टगळन्नु, कॊल्लि हेळि, नुमर्तो-निम्म तोळुगळु, कुक्क - चलिसलु (देवतानर परवागि कॆलसमाडलु); पडुम् - उपयोगिसल्पडुवुवु. (अदन्नु बिट्टु) नन्न - नित्यवागि, पडुम् - (मनस्सिनल्लि स्मरिसल्पडुव, मत् वाणनॆ - वेदप्रतिपाद्यनाद स्वामियन्नु, वण् तुवरापतिमन्न नै- श्रीमद्वारकाधीशनाद कृष्णनन्नु, एर्मि-स्तोत्रमाडिरि, ऎलु दलुम् - नीवु स्तोत्र माडुवागले (इवळु ऎद्दु), तॊुदु - अवनन्ने सेविसि, आडुम्-सम्भ्रमदॊडनॆ नर्तन माडुवळु, ( स गा-र ॥ - नान्यदैवमियं स्मरेदुपचरेत् कृष्णातरं श्रीपते र्ययं स्वाभिमतं प्रज च भुर्जा स्वर प्रचाल्यापि वः । यत्नानेव वृधा श्रिताः किल परित्य दमद्यागमै- र्वेद्यं द्वारवतीपतिं स्तुत! मुस्सेयं परं नृत्यति ॥ ता॥ (इवळिगॆ कृष्णन चरणगळल्ले आसक्ति यॆम्बुदन्नु तिळिदु नीवु अवनन्ने स्तोत्रमाडिरि; इवळु ऒडने उज्जवितॆयागुवळु- ऎन्नुत्ताळॆ. अवनन्नु बिट्टु मत्तॊन्दु देवतॆयन्नु इवळु सेवि सुववळल्ल. जननियराद नीवु वृधा निम्म इष्टगळन्नॆल्ला हेळिकॊण्डु देवतारपररागि एनो काव्यगळन्नॆल्ला (निम्म तोळुगळिन्द माडुत्तीरि. (अदन्नु बिट्टु) नित्यधैयनाद वेदप्रतिपाद्यनाद श्री द्वारकाधीश्वरनन्नु स्तोत्र माडिरि; इवळु तक्षणदल्ले ऎद्दु अवनन्ने नमस्करिसि नर्तनमाडुवळु. 00 (११) तॊदाडि तमणिवण्णनुक्काळ्मॆयु नोम् तीर्‌न, वुवाद तॊल्पुक, वण्ुरुर्‌डकोर्प वुवादवायिरत्तुळ्ळ वैपत्तु वॆटिकळु, तोटदाडि प्पाडवल्ला‌ तुक्कशीलमिलर्‌कळे.36 षष्ठ दशक. प्र। तॊहुदु-अञ्जलिमाडि, आडि - नर्तनमाडि, तूमणिवण्ण मुक्कु - उज्वलवाद नीलमणियन्तॆ शरीरकान्तियुळ्ळ कृष्णनिगॆ, आळशियु - वाचिककैङ्करवन्नु माडि, नोय्‌ तीर्‌न-विरहव्याधि शास्त्रियं पडॆद, ववाद-निर्दोषवाद, तॊल्पु क-स्वाभाविक भगवत्पावण्यशीलवॆम्ब प्रसिद्धियुळ्ळ, वण् कुरुकूर् शडकोर्प - विलक्षणवाद कुरुकापुरिगॆ निर्वाहकराद नमाारु, शोल्-हेळिद (रचिसिद), ववाद - (भगवद्गुणगळ) च्युतियिल्लद, आयिरुळ् - सहस्रपद्यमालॆयॊळु, वॆत्रिकळु-देवतानर भजननिषेध परवाद, इवैवत्तु म्-ई दशकवन्नु, तॊन्दु - सेविसि, आडि-नर्तनमाडि, पाडवल्लार्-गानमाडबल्लवरु, तुक्क शीलमिलर्‌कळ - दुःख पडुव स्वभावविल्लदवरागि सुखवं पडॆयुवरु. (-na-811)- नत्या श्रीमणिवर्णमेव सततं नृत्येषु सक्कू हरि प्राप्य ध्वस्त समस्तरोग सरणि- ख्याततारिर्मुनिः । दिव्यां चाह सहस्रपद्य सरणिं दुर्दॆवतावेशनुत् तदं दशकं पठन्ति यदि ते निर्दुःखगनासम् ॥ 3 ता॥ (ई दशकवन्नु सहृदयरागि पठनमाडबल्लवरु निर्दुख गन्धरागुवरॆन्दु हेळुत्तारॆ.) साञ्जलिबद्धरागि नर्तनमाडु श्री कृष्णनिगॆ वाचिक कैङ्कर्यरूपवागि श्री शतारिमुनिवररु रचिसिद सहस्रपद्यमालॆयॊळु ई दशकवन्नु सम्भ्रमदॊडनॆ गानमाड बल्लवरु (देवतानर भजनदिन्द उण्टागुवु दुःखगळिन्द रहितरागि बाळुवरु. ( द्र-उ-सं ॥ स्वपोपवादनुभवादमुतो७ल स्वापेक्षिते शठजिति व्यसनाद्वि सञ्ज्ञॆ । ये क्षुद्रदेवमुखतः परिहर्तुकामा * वारिशास्त्रदुचितज्ञ गिदैव षष्टे चतुर्थ शतक. ( द्र-उ-ता-र ॥ 437 इच्छा सारथ्ययोगात्र हरणनवनाच्छितुलस्याध्यमौळे सुत्याम्फ्रः पादधूळ्या स्वजनभजनतादधूळीनमोभिः। तन्मूलस्याङ्घिनुत्या तदितर भजन त्याग पूर्वोपसत्ता देवं प्राचिख्यपत् स्वप्रणयिषु भिषजं केसरसभूषः ॥ (ई षष्टदशकद सारांश)-

ई आरनॆयदशकदल्लि - श्री शठारिमुनिवररु नायिकावस्थॆयं पडॆदु मोहितरागिरुवल्लि नायिकाजननियरु कुद्र देवताभजनवं माडि अवळ रोगपरिहारक्कॆ प्रयत्न पडुवुदन्नु कण्डु आ नायकिय सखियु अवर वृधाश्रमवन्नू अकारप्रवृत्तियन्नू निवारण माडि, श्री भगवन्नामसङ्कीर्तन - भागवतपादप्रयोग - मुन्ताद कारगळन्नु माडिदरॆ इवळिगॆ रोग शास्त्रियागुवुदॆन्दु हेळुत्ताळॆ.