चतुर्थशतकदल्लि-द्वितीयदशक. (पालनायर्-) (ई दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु नायिकावस्थॆयं हॊन्दि ई नायकिय श्री भगवन्नन पूर्वावतारगळन्नु नोडल पेक्षॆयिन्द तप्पाद तुलसियन्नु इच्छिसुत्ताळॆन्दु नायिकाजननिय वचनवन्नु अनुवदिसुत्तारॆ. (१) पालनायेुलकुण्णु परिवि आलिलै यन्न वशं शॆय्युमण्णलार्, ताळि मेलणि तनु मालुमाल्, वनैय९ मडवल्लिये ఱ प्रति पालनाय्-अतिबालनागिये, एलकु-सप्तलोकगळन्नू (समस्त लोकगळन्नू), उण्णु-भक्षिसि, (अदरिन्द परिवु इनि ऒन्दु केशवू इल्लदॆ, आलिलै-ऒन्दु आलद ऎलॆयमेलॆ, अन्नवर शॆय्युम्- ऊटमाडिदुदक्कॆ तक्कन्तॆ शयन माडिरुव, अण्णला’ - स्वामिय 372 द्वितीय दशक, ताळि मेल्-चरणयुगळदमेलॆ, अणि - ( ई महा साहसकृत्यवं नोडि विस्मितराद दिव्यसूरिगळिन्द अलङ्कारवागि समर्पिसल्पट्ट, तण्-शीतळवाद, अम्-रम्यवाद (भोग्यवाद), तुाय् ऎने- ‘तुळसि’ ऎन्दु अदन्ने अपेक्षिसुत्त, मालु– (इदु अतीतकालद चरित्र, ईग अदु लभ्यवल्ल ऎन्दु तिळियदॆ) भाषॆयागिरुवळु. वल् एनैर्य-महापापिष्ठॆयाद नन्न, मडवल्लिये -हठवंहिडिदु इरुव ई नन्न कन्नॆयु (आश्रयवृक्षवन्नु अपेक्षिसुव) लतॆयन्तॆ इदाळॆ. (“एनु माडलि ? -ऎन्दु तायियु कॊरगुत्ताळॆ.) (कालिहै मेलणि -ऎन्दू पाठविदॆयन्तॆ ) ( स-गा-र ॥ - बाल सप्र भुवनान्यु पभुज्य तुष्का पत्र वटस्य शयितस्य पदाब्बयु । दिव्या ममास्तु तुलसीह सुशीतलेति कन्नत्य हो ! मम सुता७ सुशीलवल्लि ॥ ता॥ (वटपत्रशायियाद स्वामिय पादतुळसियन्नु ई नन्न मगळु ईग अपेक्षिसुत्ताळॆन्दु तायियु हेळि चिन्निसुत्ताळॆ.) बाल नागिद्दु कॊण्डे सकल लोकगळन्नू भक्षिसि ऒन्दु आलद ऎलॆयमेलॆ मलगिरुव स्वामिय पादतुळसियु ईग बेकॆन्दु ई नन्न कोव लाङ्गियाद (लतॆयन्तिरुव) कनैयु अपेक्षिसुत्त हठवु हिडिदु भामॆयागिद्दाळॆ. एनुमाडलि ? (इदन्नॆल्ला नोडबेकाद महा पापवन्नु नानु माडिरुत्तेनॆन्दु तायियु कॊरगुत्ताळॆ.) (२) नल्लिशे नुण्णिडॆ याय’च्चियर् तन्नॊडुम्, कॊल्लमै शॆय्दु कुर पिनवर्, नल्लडिमेलणि नालु तुण्ने तॊल्लुमाल्, शूविनैयाट्टिय पावैये प्र वल्लिशे-बळ्ळिगॆ समानवाद, नुण्-नुणुपाद, इडै-कट प्रदेशवुळ्ळ, आय्यर् तन्नॊडुम् - गोपिगळॊडनॆ कूडि चतुर्थ शतक.
373 कॊम्मॆ - ऎल्लॆयं मारिद (क्रीडा) चेष्टितन, शॆयु - माडि, कुरवै पिजैनवर् - रासक्रीडॆयन्नु माडिद स्वामिय, नल्-रम्य वाद, अडिमेल्-पादगळमेलॆ, अणि- अलङ्करिसल्पट्ट, नाल्कु-परिमळ भरितवाद, तुाय्” ऎने-तुळसियॆन्दे, कॊल्लुम् - हेळुत्तिदाळॆ, शू-सुत्तिकॊण्डिरुव, एनैयाट्टि र्ये - पापवु नन्न, पावै-ई मगळु. ( स-गार ॥ - అ वसमास्तनु कटः परिभुज्य गोपी रसाहसादकृत रासविधानलीलाम् । दिव्यां च तस्य तु हस्तुलसीं पदां वात्य हो ! मन सुता किल पापवत्याः ॥ ता॥ (प्रळयकालद वटपत्रशायिय पादतुळसियु सिक्कदॆ इद्दरू नन्नन्तह अबलॆगळाद गोपीजनरिगॆ वल्लभनाद श्रीकृष्णन पादतुळसियादरू बेकॆन्दु अपेक्षिसुत्ताळॆन्दु तायि हेळुत्ताळॆ.) लतॆयन्तॆ नुणुपाद कटिप्रदेशवुळ्ळ गोपिगळॊडनॆ कूडि, उत्कृष्ट लीलाचेष्टितवम्माडि रासक्रीडॆयन्नु अनुभविसिद स्वामिय पादगळ मेलॆ अलङ्करिसल्पट्ट परिमळभरितवाद तुळसियु बेकॆन्दु पापिष्ठॆ याद नन्न ई मगळु कनन माडुत्ताळॆ. (३) पावियद नन्मालै पल कॊण्णु, तेवर्कळ् मामुनिवरिरै निन्, शेवडिमेलण शॆर्णै तुड्यॆने कूवुमाल्, कोळ्ळि नैयार्य कोडैये प्र पा- छन्दस्सिनल्लि, इयल्-वर्तिसुव, वेदम् - वेदसूक्त गळन्नू, नल्-दिव्यवाद, पल अनेकविधवाद, मालै-मालॆगळन्नू, कॊण्णु तन्दु, तेव कळ्-देवतॆगळु, मानुनिवर्-सनकादि महा मुनीरू, इ-आराधिसुवन्तॆ, निन-(लोकगळन्नॆल्ला अळॆदु) निन्त, शे अडिमेल्-कॆन्दावरॆयन्तिरुव पादगळमेलॆ, अणि-अलङ्कृत 3.374 द्वितीय दशक. वाद, शॆम्-कॆम्पाद, र्पॊ-भोग्यवाद (रम्यवाद), तुायॆने तुळसियॆन्दे, कूवुम्-कूगुत्तिदाळॆ; कोळि विनैयाट्टि र्ये- प्रबल पापवुळ्ळ नन्न, कोदै-पुष्प मालॆयन्तिरुव (पुष्प मालॆयं धरिसि रुव) ई मगळु, ( स-गा-र ॥ - छांसि च श्रुतिमयानि च दिव्यमाला आनीय देवनिवहैर्मुनिभि पूजैः । आराधितस्य तुलसीं पदपद्मसक्तां नानृत्य हो ! मम सुता कुसुमसगाढ ॥ ता॥ (कृष्णावतारदन्तॆ कॆलवरिगॆ मात्रवल्लदॆ सकललोकगळिगू उजीवननं उण्टु माडिद त्रिविक्रमावतारद स्वामिय पादतुळसि यन्नु अपेक्षिसुत्ताळॆन्दु हेळुत्ताळॆ. दिव्यतवरचनॆयुळ्ळ छन्दो बद्धवाद असङ्ख्यात वेदसूक्तगळन्नू दिव्यवाद मालॆगळन्नू तन्दु देवतॆगळू महामुनिगळू आराधिसुवन्तॆ (सकललोकगळन्नू अळॆदु) निन्त स्वामिय पादतुळसियन्नु ई नन्न सुकुमारियाद (पुष्पमालॆयन्तिरुव कनैयु अपेक्षिसुत्त कूगुत्तिदाळॆ, (पापिनि याद नानु एनु माडलि ?) (४) कोदिल वण्पुर्क कॊट्टु शमयिकळ, पेदङ्गळ शॆल्लि प्पिद अप्प रा९ पर्र, पादङ्गळ मेलणि पैर्मॊ तुड्यॆने ओदुमाल्, ऊनैर्य तडॆन्नोळिये प्र कोदु (सोत्कर्षार्थवॆम्ब दोषवु, इल् - इल्लद, वण्-विलक्षणवाद, पुक-गुणगळन्नु, कॊण्णु-स्वीकरिसि, शमयिक- आया मतस्थरु, पेदङ्गळ् -गुणगळल्लि (शीला दि-शौल्यादि-आननादि) भेदगळन्नु, कॊल्लि-हेळि, पिदम्- (सरसवाद अक्रमोक्तिगळन्नु हेळुवन्तॆ माडुव, र्पिा-महोपकारकनाद, पर-सर्वस्मातर नाद भगवान, पादङ्गमेल - पादगळल्लि, अणि(दिव्य सूरिगळिन्द) चतुर्थ शतक. समर्पिसल्पट्ट, पैर्ल्स्-शुद्ध सुवर्णदन्तॆ ग्लाम्यवाद, तु అ 375 तुळसि, ऎन् ऎन्दे, ओदु-(यावागलू हेळुत्तिदाळॆ; ऊविनै र्ये - अनादि पापवश्ययाद नन्न, तडतोळिये – सुवृत्तवाद तोळुगळुळ्ळ ई कनैयु. ( स-गार ॥ - निर्दोषदिव्यगुण कीर्तन सक्तचित्ता विद्वद्वरानपि च मोहयतो मुरारे… । पादा दिव्यतुलसीं सततं पठ सेयं सुता शुभभुजा मम पापवत्याः ॥ ता॥ (कादाचित्रवाद अवतारगळ पादतुळसियु ईग दुर्लभ नादरॆ नित्यसिद्धनाद परमपद नाथन पादतुळसियु ऎन्दिगू लभ्य वादुदरिन्द ईग अदु ननगॆ बेकॆन्दु इवळु अपेक्षिसुत्ताळॆन्दु तायियु हेळुत्ताळॆ. श्री भगवन्नन गुणगळल्लि शीलादि-शौल्यादि आननादि गुणभेदगळन्नु अनुसन्मानमाडि नानामतस्थरु अक्रम वागि तन्नन्नु स्तुतिसुवन्तॆ माडुव सर्वस्मात्परनाद परमपदनाथन पादगळल्लि दिव्यसूरिगळिन्द समर्पिसल्पट्ट श्लान्यवाद तुळसियु बेकॆन्दु ई नन्न सुवृत्त बाहुगळुळ्ळ कनैयु हेळुत्तिदाळॆ. (अनादि पापवश्ययाद नानु एनु माडलि ?) (५) तोळिशेर् पिन्नॆ पॊरुर.देह ततीइ कोळियार्, कोवलनार् कुडक्कूत्तनार्, ताळिमेलणि तण्णन्नु नाळुनाळ् नैकिदार्लॆत्र मादरे, प्र तोळि-(अवनिगॆ प्रियवाद) सुन्दरवाद तोळुगळुळ्ळ, शेर्- (शीलादिगळिन्द अवनिगॆ सदृतॆयाद, पिपॊरुट्टु-नीळादेविगागि, ऎरुदु ए-वृषभगळु एळन्नू, त इळियार्-(ऒन्दे क्षणदल्लि तब्बिकॊण्डु वशीकरिसुव स्वभाववुळ्ळ कोवलनार्-गोपकुलतिलक नाद कुडक्कू नार्-घटलीलापरनाद जैश्रीकृष्णन, ताळिमेल्- 376 द्वितीय दशक. पादयुगळदमेलॆ, अणि- अलङ्कृतवाद, तण् - शीतळवाद, अम्- रम्यवाद, तुयॆने - तुळसियॆन्दे, नाळुम् नाळ्-प्रतिदिनवू (चिन्निसुत्त), ऎंर्तमादर्-नन्न (ई) मगळु, नैकिन दु-कृशॆयागु तिदाळॆ. (आल्-अय्यो ऎन्दु तन्न सापवन्नु सूचिसुत्ताळॆ.) ( स-गार ॥ - नीळा, मनोरमभुजामुपभोक्कुकाम- सप्तर्षभानपि च यो जितवांश्च गोपः । तस्याम्फ्रिगा घटकृतस्तुलसी शुभेति कनत्य ! प्रतिदिनं मम कन्यकृषा ॥ ता॥ (नीळादेविगोस्कर सप्तर्षभगळन्नु जयिसिद, श्रीकृष्णन पादतुळसियन्नु अपेक्षिसुत्ताळॆन्दु हेळुत्ताळॆ. सुन्दरवाद तोळु गळुळ्ळ अनुरूपॆयाद नीळादेविगोस्कर ऒन्दे क्षणदल्लि एळु वृषभ गळन्नू तब्बि जयिसिद गोपकुलतिलकनाद (कुम्भलीलापरनाद) श्री कृष्णन पादगळल्लि समर्पिसल्पट्ट दिव्यतुळसियन्ने दिव्य तुळसियन्ने यावागलू स्मरिसुत्त ई नन्न मगळु कृशॆयागुत्तिदाळॆ. (एनु माडलि ? - ऎन्नुत्ताळॆ.) (६) मादर् माममडनॆ पॊरुट्टेनमाद, आदियष्कालत्त कडम्म् किण्णवर्, पादङ्गळ मेलणि पैर्मॊ तुयन्ने ओदुमाल्, ऎर्नत्र मडनॆये, प ॥ मादरि- ‘नारीणामुत्तमा’ ऎम्ब स्त्रीगळल्लि उत्तम याद, मा-श्चामैयाद, मण् मड पॊरुट्टु-भूदेविगोस्कर, एनमाय्- वराहरू पियागि, आदि-कल्पाधियाद, अम्-(प्रादुर्भा वक्कॆ अनुकूलवाद, कालत्तु कालदल्लि, अकलिडम्-विस्तीर्णवाद पृथिवियन्नु, कीणवर्-(अण्णदिन्द बिडिसि) मेलक्कॆ ऎत्तिकॊण्डु बन्द स्वामिय, पाद मेल् - पादगळमेलॆ, अणि - अलङ्कारवागि n चतुर्थ शतक. 377 समर्पिसल्पट्ट, पैर्ल्स्- हच्चगॆ रम्यवागिरुव, तुभायॆने-तुळसि यॆन्दे, ओदु- (यावागलू) हेळुवन्तॆ, माल्-फ्रान्सियन्नु, ऎदिनळ् - हॊन्दिदाळॆ, ऎर्तमड - नन्न ई (सुशीलॆयाद मगळु. ( स-गार ॥ - नारीजनोत्तम महापृथिवीं च भोकुं वाराहरूपधृत एव पुरा धरित्रीम् । अण्णामुद्धतवतुलसीं पदां सङ्कीर्त्य मोहितमतिर्हि ममात्मजेयम् ॥ ता॥ (भूदेविगोस्कर तानु वराहरूपियागि भूम्युद्दारवं माडिद स्वामिय पादतुळसियन्नु इच्छिसुत्ताळॆन्दु हेळुत्ताळॆ.) जातियल्लि उत्तमॆयाद भूदेविगोस्कर वराहरूपियागि कल्पादिकालदल्लि विस्तीर्णवाद पृथिवियन्नु अण्णदिन्द बिडिसि मेलक्कॆ ऎत्तिकॊण्डु बन्द स्वामिय पादगळ मेलॆ अलङ्करिसल्पट्ट रम्यवाद तुळसियन्ने ई नन्न मगळु यावागलू स्मरिसि कूगुत्त फ्रान्स् यागिदाळॆ. (७) मडनॆ वणकमलत्तिरुमादिनै, तडक्कोळ् तार् मार्बिनिल् वैत्तव ताळिल्, वडदळ् पूनु मलर्क्केयिवळ मडच्चु माल्, वाणुदलीरॆन्नडक्कॊम्मॆ
- प्र। मड-नित्य यौवनशालियाद, वण्-दर्शनीयवाद, कमलम् - कमलवन्नॆ आश्रयवागियुळ्ळ, तिरु - लक्ष्मियॆम्ब मादिनै-सर्व लोकेश्वरियाद सौन्नत्यादि गुणभूषितॆयन्नु, तडम् कॊळ्-वितवाद, तार्-मालॆगळुळ्ळ, मार्बिनिल्-वक्षलदल्लि, वैत्तव-धरिसि इरुव सर्वेश्वरन, तार्ळिमेल्-पादगळ मेलॆ, वडम् कॊळ्-मालॆयागि रचिसल्पट्टिरुव, पूव्- दर्शनीयवाद तण् अम तुामलर् - शीतळवागियू रम्यवागियू इरुव तुळसी 378 द्वितीय दशक. कुसुमगुच्छवन्ने आशॆपट्टु, वाळनुदलीर्-उज्वलवाद ललाटवुळ्ळ स्त्रीयरे ! ऎ-नन्न, मडकॊट्टु-भव्ययाद (नञ्जिकॊम्बिनन्तॆ इरुव) ई मगळु, मडु म्-(व्यसनदिन्द) हॊरळाडुत्तिदाळॆ.(नंर्जि वृक्षविशेष.) ( स-गा-र ॥ पद्माश्रया च तरुणी रमणीमणि रग्याप्ति वक्षसि धृता सुविकालर । तस्मिव दिव्यचरनां तुलसीं पदा स्मिता७वसीदति सुता मम दीपफाला । ता॥ (अमृतमथनमाडि लक्ष्मियन्नु वक्षस्सलदल्लि धरिसिद स्वामिय पादतुळसियन्नु अपेक्षिसुत्ताळॆन्दु हेळुत्ताळॆ.) नित यौवनशालिनियागि पद्माश्रयॆयाद लक्ष्मीदेवियन्नु तन्न विशालवाद (पुष्पमालालङ्कृतवाद) वक्षस्थलदल्लि धरिसि इरुव स्वामिय पादगळ मेलॆ रचिसल्पट्टिरुव दिव्य तुळसीगुच्छवन्ने आशॆपट्टु ई नन्न भव्य याद मगळु हॊरळाडुत्तिदाळॆ-(ई दशॆयन्नु उज्वलवाद ललाट वुळ्ळ नीवु नोडिरि ऎन्दु हेळुत्ताळॆ. (८) कॊय्दु पोल शिदै पॊरुट्टिलु, नकर्, अमॆरियुत्तवॆर् ताळि मेलणि, वम्बवि तण्णन्नु मलरक्कॆ यिवळ नमुमा नानिद९ शॆर्केनमार् प्र कॊब्बुपोल् - वञ्जिकॊम्बिनन्तॆ इरुव ; शीपॊरुट्टु - सीतादेविगोस्कर, इलनकर्-लङ्कानगरदल्लि, अम्मु ऎरि-शराग्नि यन्नु, उच्चत्तवर्- प्रवेशिसुवन्तॆ माडिद स्वामिय, ताळि मेल् पादगळ मेलॆ अणि-(ब्रह्मादिगळिन्द) समर्पिसल्पट्ट, वन्नु अवि- अभिनव परिमळविकासवुळ्ळ, तण् अम् तुाय्-शीतळवागियू रम्य वागियू इरुव तुळसिय, मलर् - हूविनगॊञ्चलिगोस्करवे, इवळ्- इवळु, नन्नु-आशॆपडुत्तिदाळॆ. नार्-पूर्णॆगळाद स्त्रीगळे ! इदु ई अतीतविषयदल्लि इवळिगॆ इरुव आशॆगॆ, र्ना नानु, ऎ९ शॆर्य- एनु माडलि ? (2-na-8 il )— चतुर्थ शतक. 379 सीताभिरक्षणधिया नगरी० च लङ्कां दगा शराग्निभिर! जगतां प्रकास्तु । देवस्य दिव्यसुरभिं तुलसीं पदा वामम सुता ! किमिहाद्य कराम? ॥ ता! (सीतादेविगोस्कर लङ्कानगरवन्नु ध्वंसमाडिद स्वामिय पादतुळसियु बेकॆन्दु आशॆ पडुत्तिदाळॆन्दु हेळुत्ताळॆ. रमणीय वाद आकृतियुळ्ळ सीता देविगोस्कर लङ्कानगरदल्लि शराग्नियन्नु वर्षिसिद स्वामिय पादगळल्लि ब्रह्मादिगळिन्द समर्पिसल्पट्ट दिव्य तुळसीगुच्छवु बेकॆन्दु इवळु आशॆपडुत्तिदाळॆ, नित्य पूर्णॆगळाद निवे हेळिरि ! इवळ ई आशॆगॆ नानेनु माडलि ? (९) नटि मीर् नीरुमोर् पॆण् नलकिनीर्, ऎष्टने शॆल्लुर्के र्या पक # नेय्कॆ, शजन्नुम् शक्करमॆन्नु तुण्णॆयॆन्नु, इज्जने शॆल्लुमिराप्पकर्लॆशॆयर्क प्रति नम्म मार्-परिपूर्णॆगळाद, नीरु-नीवुगळू, ओर् पॆण् पैलु-ऒन्दु हॆण्णु मगुवन्नु हॆत्तु, नल्किनीर् - प्रीतियिन्द पोषिसिदिरि, र्या - नानु, पॆ” - हॆज्जॆ, एय् - चपलॆयाद इवळन्नु, ऎष्टने कॊल्लुर्के-एनॆन्दु वर्णिसलि ? (हेगॆ वर्णिसलि ?). (साध्यवादष्टु वर्णिसोणवॆन्दरॆ)-शु ऎन्नु अवनु धरिसिरुव) शङ्खवॆन्दू, शक्करवन्नु म्-चक्रवॆन्दू, तुरायॆन्नु म् - (अवन पादगळल्लिरुव) तुळसियॆन्दू, इराष्ट्रकल् - अहोरात्र विभागविल्ल दन्तॆ, इब्बने- हीगॆ ऒन्दॊन्दागि, शॆल्लुम् - हेळुत्तिदाळॆ. ऎ शिय् र्के ? (नानु) एनु माडलि ? 380 ( सगार !! - द्वितीय दशक. ययं च पूर्णहृदयास्तनयां प्रय प्रास्ताः प्रहर्षमहमद्य सुतां च दीनाम । एनां किमित्य हह ! नम्म ? तदीयशं चक्कं च हन्न ! तुलसीं सततं प्रवक्ति ॥ ता॥ (ई नन्न मगळु अवन दिव्यायुधगळन्नू पादतुळसि यन्नू ऒन्दॊन्दागि स्मरिसुत्ता रात्रिहगलु हीगॆ खिन्नॆयागि कूगु दाळॆ-एनु माडलि ऎन्दु हेळुत्ताळॆ. परिपूर्णॆगळाद नीवुगळू हॆण्णु मगुवन्नु हॆत्तु पोषिसि बॆळॆसि इरुत्तीरि. नानु हॆत्त ई चपलॆ याद मगळन्नु एनॆन्दु वर्णिसलि ? (हेळलु पक्रमिसिदरॆ, अवन शङ्ख -चक्र-पादतुळसि ऎन्दु ऒन्दॊन्दागि हेळुत्त रात्रिहगलू हीगॆ कूगुत्तिदाळॆ. इदक्कॆ नानेनु माडलि ? (१०) ऎ९तॆयनॆन्नुडै पेदैर्य कोमळम्, ऎल्लुर्मॆ वशमवल्लळ् नज मार्, र्मिसॆय पूण् मार्बिन कर्ण
कुg, र्पॊसॆय पूण् मॆन्नुलैक्कॆल्ल लैकॆनु मलियुमे
प्र नमार् - पूर्णॆगळाद स्त्रीगळे !, ऎन्नुडैय-नन्न, पेदॆ - (हितवचनवन्नु केळुवष्टु वयस्सिल्लद) अनाथॆयाद, ऎ कोमळम्-अति मृदुस्वभाववुळ्ळ ई सुकुमारियु, ऎ९ तॊल्लुम् - एनु हेळिदाग्यू, ऎ९ वशमुम्-नन्न वशक्कू, अल्लळ् – बरुवुदिल्ल. र्ऎशॆयर्क - (नानु इदक्कॆ एनु माडबल्लॆनु ?, मिंशॆय् – दिव्य तेजोविशिष्टवाद, पूण्-कौस्तुभाद्याभरण शोभितवाद, मार्बिन -वक्षस्थलवुळ्ळ, कर्ण्ण-कृष्णन, कल् - पादगळल्लिरुव, तुाय् तुळसियन्नु, र्पॊ शॆम् (विरह वैवर्ण्य) दोषदिन्द कूडिद, पूण्- आभरणशोभॆयुळ्ळ, मॆन्मुक्कु-मृदुवाद ‘स्तनक्कॆ (अलङ्कारवाग बेकु), ऎनु-ऎन्दु आसॆपट्टु, मॆलियुम्- (अदु सिक्कदॆ कृशॆया गुत्तिदाळॆ. ( 2-na-8 II )— चतुर्थ शतक. दीना ममाद्य तनुजा किल कोमलेयं ! वश्या न मे७स्ति ! न हितं शृणते७ कृष्ण स्य पादतुलसीं शुभवक्ष सो७द्य पूर्णाः ! । चनाभरणमेव हि वातीयम् ॥ 381 ता॥ (ई नन्न मगळु नन्न मातन्नु केळदॆ हीगॆ कृशॆयागु तिदाळॆन्दु तायियु हेळुत्ताळॆ. पूर्णॆगळाद स्त्रीगळे ! केळिरि, नन्न हितवचनवन्नु केळदॆ हीगॆ दुर्दशॆगॆ बन्दिरुव नन्न ई कोम लाङ्गियु एनु हेळिदाग्यू नन्न वशक्कॆ बरुवुदिल्ल. इदक्कॆ नानेनु माडबल्लॆनु ? दिव्यकौस्तुभादि भूषण भूषित वक्षस्सलनाद श्री कृष्णन पादतुळसियु तन्न (विरहवैवर्ण्यवुळ्ळ) नतटक्कॆ अलङ्कार वागबेकॆन्दु आशॆपट्टु इवळु हीगॆ कृशॆयागुत्तिदाळॆ. (११) मॆलियु नोर्ु नक्कर्ण कल्कळ मेलॆ, मलिपुक मणिकुरुकूर् चडकोर्प शोलॆ’. ऒलिपुकयिरत्तिप्पत्तुम् वल्लवर्, मलिपुकट वानवावर् नम्मॊम्मॆये, प्रश्नॆ मॆलियुम्-हीगॆ शिथिलरागुवुदक्कॆ हेतुवाद नोय्- विरहव्यथॆयन्नु, पोकुम्-नाशपडिसुव, नम् कर्ण्ण-नम्म (अश्रित सुलभनाद) श्रीकृष्णन, कल्कळ मेल्-पादगळ मेलॆ, मलि-(आशॆ यिन्द) बॆळॆद, पुक-कीर्तियुळ्ळ, वण् कुरुकूर्-श्लाम्यवाद कुरुका पुरिगॆ निर्वाहकराद, शडकोर्प-नम्मा ारु, शूल् -रचिसिद, ऒलि पुक - प्रशंसनार्हवाद गुणातिशयवुळ्ळ, आयिरत्तु- सहस्र पद्य मालॆ यॊळु, इप्पुम्- ई हत्तु पद्यगळन्नु, वल्लवर्-(भावयुक्तरागि) अनुसन्मानमाडबल्लवरु, मलिपुक - अभिवृद्धवाद भगवदनुभव प्रख्यातियुळ्ळ, वानवक्कु - सूरिगळिगॆ नवै आवर् – दिव्या लङ्कारप्रायरागुवरु. (अवर गोष्ठिगॆ भूषणवागुवरॆन्दु भाववु. 4 382 (2-73-811)~ द्वितीय दशक. विश्लेषदुःखश मनस्य पदाब्ब सक्त कृष्णस्य चाह कुरुकाधिपतिश्चठारिः । साहस्रमुत्तमगुणं दशकं तदे दृक्ताः पठन्ति यदि या च सूरिगोष्ठिम् ॥ ता!! (ई दशकवन्नु अभ्यसिसुववरु नित्यसूरि गोष्ठिगॆ भूषण वागुवरॆन्दु फलवन्नु सूचिसुत्तारॆ. भक्तर विरहव्यथॆयन्नु नाश पडिसुव श्रीकृष्णन पादगळल्ले अतिप्रेमदिन्द बॆळॆद कीर्तियुळ्ळ श्री कुरुकापुरीश्वरराद शठारिमनिवररिन्द रचितवाद (उत्कृष्टवाद) सहस्रपद्य मालॆयॊळु ई दशकवन्नु बल्लवरु दिव्यसूरिगोष्ठिगॆ भूषण प्रायरागुवरु. ( द्र-उ-सं ॥ तु पूरुषार्थमितरार्थरुचेर्निवृत्ता हासमयदेशविदूरगं च । सान ईप्पुशुचा तदनवाप्तिभुवा द्वितीय भावनां समधिगम्य मुनिर्मुमोह ॥ (-ev-3-811)— शैत्याग भूवा रुचिरुचिरतया पोषणादाभिरूप्यात् सन्नर्भातुष्ट सङ्गा नहिततुलसिकामालया शज्जित । चक्राधीशस्य योगाद्वटदळशयनाद्यर्हणीयापदान्य- स्वच्छन्नानेकभोग्यं निरविशदजितं कृष्ण मूर्ति० शठारिः ॥ (ई द्वितीयदशकद सारांश) - ई ऎरडनॆय दशकदल्लि श्री शतारिमुनिवररु नायिकावस्थॆयं पडॆदु-इतर पुरुषार्थगळन्नु बिट्टु भोग्यतमवाद साक्षात्परम पुरुषन पादतुळसियन्ने अपेक्षिसुत्त अतीतवागियू दूरवर्ति यागियू इरुव वटपत्रशायि- गोसीवल्लभ-त्रिविक्रमावतार- चतुर्थ शतक. 383 परमपदनाथ-नीळावल्लभ-वराहावतार-अमृतमथन- रामा वतार मुन्ताद पूर्वचरित्रगळन्ने स्मरिसुत्त आ कालद भगवन्नन पादतुळसियु बेकॆन्दु अत्यन्न बिन्नॆयागुत्तिदाळॆन्दु ई नायकिय जननियु हेळुव मातुगळन्नु अनुवदिसि, ई दशकद पठनवं माड बल्लवरु नित्यसूरिगोष्ठिगॆ अलङ्कारप्रायरागुवरॆन्दु वर्णिसि इरुत्तारॆ.