०१

श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमते शठकोपाय नमः श्री शठारिमुनि विरचितवाद तिरुवा यो (चतुर्थ शतक) श्री कल्किसिंह भगवद्विरचित वाख्यान सहित, श्रीर्मा जयति कन्नॊ नारसिंह परात्परः । परित्राणाय साधूनां कृतावतरणो हरिः ॥ चतुर्थशतकदल्लि प्रथमदशक. (ऒरुनायकम् (ई दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु ऐहिक्कॆश्वरवू स्वर्गादि भोगवू अस्थिरवॆन्दू, कैवल्यवू अल्पफलवॆन्दू, श्री भगवदनुभववे निरपायवाद परमपुरुषार्थवॆन्दू उपदेशिसुत्तारॆ.) (ई दशकवु–श्री यादवाद्रि- तिरुनारायणपुर-दिव्यदेश विषयकवॆन्दु श्री शठारिमुनिवरानर रहस्य वित्तमराद श्री रामानुजाचाररिन्द निर्णयिसल्पट्टु श्री यादवाद्रि नारायणस्वामि सन्निधियल्लि समर्पिसल्पट्टितॆन्दु सम्प्रदायतत्त्ववु. (१) ऒरुनायकमायोड वुलकुडनाण्णवर्, करुनायकवर्‌ कालर् शिपैकिय पानैयर्, पॆरुनाडु काण विमॆयिले पिताम् कॊळ्ळ, तिरुनारर्णताळ कालमृ च्चित्तुनो 358 प्रथम दशक. श्री शठारिमुर्गादासहस्त परमात्मनः । चरणादेव शरणं चतुर्धॆ शतकॆ स्मृतम् ।१॥ श्रीर्मा कन्यसिंहार प्रतिवादिभयस्करः । चतुर्धशतकव्याख्यां कुर्व कर्णाटभाषया ॥२॥ प्र! ऒरुनायकमाम्-मण्डलाधिपत्य रूपवाद एकच्चत्राधि पत्यवन्नु पडॆदु, ओड-(बहुकाल) नडॆयुवन्तॆ, उल कुर्ड- लोक दॊन्दिगॆ सेरि, आण्णवर्-राज्य रक्षणवम्माडिदवरु, (आ ऐश्वरवु नष्ट वादमेलॆ लज्जॆयिन्द रात्रिकालदल्लि भिक्षार्थिगळागि), करुनाय्-करी नायियिन्द, कव‌न-कच्चल्पट्ट, कालर्-कालुळ्ळवरागि, शिदैकिय ऒडॆदु ऎसॆयल्पट्ट, पानैय‌-मडकॆयचूरन्नु कैयल्लि हिडिदव रागि, पॆरुनाडु-महापृथिवियल्लिरुववरॆल्लरू, काण - काणुवन्तॆ, इम्मॆयिले-ई जन्मदल्ले, पि-भिक्षॆयन्नु, ताम् (लज्जॆयन्नु बिट्टु) तावे बेडि, कॊळ्व‌-स्वीकरिसुवरु. (ऐश्वरवु ई प्रकार अस्थिर नादुदरिन्द), तिरुनारर्ण-नित्य श्रीविशिष्टनाद नारायणन, ताळ्- पादगळन्नु, कालम्‌ -कालविलम्बविल्लदन्तॆ शीघ्रवागि, चित्तु ध्यानमाडि (चिन्निसि), र्उ-उद्बविसिरि. ( स गा-र ॥ - एकच्छत्राधिपत्यं विदधति किल ये भूतले ते७पि काले नीलश्वाकृष्टपादा धृतघटशकला भिक्षुका एव हि स्युः । आर्सि देश७पि सर्वैज्रगति सुविदिता एव! तस्मात्तुयूयं श्रीमन्नारायणस्य स्मरत पदयुगं नित्यमुज्जिवनाय ॥ ता॥ एकच्छत्राधिपत्यवं माडिद राष्ट्राधिपतिगळू कूड बहु काल राज्य भोगवं पडॆदु क्रमेण नष्टॆश्वररागि बीदियल्लि रात्रि कालदल्लि (करीनायियिन्द कत्तलॆयल्लि कच्चल्पट्ट कालुळ्ळवरागि, मड कॆय चूरन्नु कैयल्लि हिडिदु भिक्षान्नवं बेडि जीविसुवरु. ऐश्वरवु हीगॆ अस्थिरवादुदरिन्द नित्य श्रीविशिष्टनाद नारायणन पादगळन्ने चिन्निसि भजिसि उद्बविसिरि. (इदे शाश्वतवाद साम्राज्यवन्नु निमगॆ कॊडुवुदु ऎन्दु भाववु. चतुर्थ शतक. 359 (२) उ‌र्मि तिष्यकॊणर्‌नॆ मलकाण्णवरिम्मॆये कम्मि९त वै मडवार स्पीटर् कॊळ्ळत्ता विद्दु, वॆम्मिनॊळिवॆयल् कानकम् पोय् क्यु मैतिन्न‌कळ, सॆम्मॆन्नुडि तिरुमालै विरैन्नडिगेरिनो प्र तिष्य-कप्पवन्नु, कॊणर्‌ न्नु तन्दु ऒप्पिसि, र्उ-जीवित रागिरि, ऎनु-ऎन्दु, उलकु आण्णवर्-(कॆळगिन राजरिगॆ आज्ञापिसुत्त) लोकवन्नु आळिद चक्रवर्तिगळू कूड, इम्मॆलॆ - ई जन्मदल्ले (ई शरीरदॊडनॆयॆ), तम्-तम्म, र्इशुवै-अभिमत भोगरसप्र दराद, मडवारै-स्त्रीयरन्नु, पिर्-अन्यरु, कॊळ्ळ-परिग्रहिसुवन्तॆ, ताम्-तावे, विट्टु- कैबिट्टु (आ देशदल्लि वासमाडलारदॆ, वॆमि नॊळॆ-बॆन्दुहोगुवन्तॆ प्रज्वलिसुत्तिरुव, वॆयिल् - बिसुलुळ्ळ, कान कम्- काडिनॊळगॆ, पोड् होगि प्रवेशिसि), कुमै तिन्न‌क- पीडॆ गळन्नु अनुभविसुवरु. (आदु दरिन्द शॆट्टि - अप्रतिहत तेजस्सुळ्ळ, मुडि किरीटवं धरिसिरुव, तिरुमालै-श्रियःपतियन्नु, विरैनु-त्वरॆ यॊडनॆ, अडिशेरि-पादाश्रयवम्माडि भजिसिरि. -{112-ev-x) उजीवं हि करार्परिति नृपानाज्ञाप्य राज्ञां वरा भूम्यामत्र किल त्यज रमणीयाश्च भुक्ता अहो ! अन्वेषान्नु करेषु हन्न! विपिने७ व्यत्यतीव्रातपे सस्ता इति दीपमौळि हितं श्रीशं भजध्व क्षणात् ॥ ता॥ (हीगॆ राज्यभ्रष्टरागुवुदु मात्रवे अल्लदॆ तमगॆ अत्यन प्रियरागि भोग्यतवरागिद्द स्त्रीगळन्नू इतररिगॆ बिट्टु वनदल्लि सञ्चरिसुत्त सप्तरागुत्तारादुदरिन्द श्रीयःपतिय पादगळन्ने भजिसिरि ऎन्दु हेळुत्तारॆ. कप्पगळन्नु तन्दु ऒप्पिसुवन्तॆ इतर राज रन्नु आज्ञापिसुत्तिद्द चक्रवर्तिगळू कूड तमगॆ अत्यन्भोग्यराद स्त्रीगळन्नु तावे इतररिगॆ ऒप्पिसिबिट्टु, वनदल्लि तीव्रातपसनप्तरागि 360 प्रथम दशक. सञ्चरिसुत्त नानाविध क्षेशगळन्नु अनुभविसुवरु. आदुदरिन्द दिव्य तेजोविराजमान किरीटधारियाद श्रीयःपतिय पादारविन्दगळन्ने त्वरॆयॊडनॆ आश्रयिसि कृतार्थरागिरि. (३) अडिशे‌ मुडियिनराकि यरशर कळ् ताम् तो इडिशेर्‌वुरशङ्गळ मुख् अक्कियन्नु विरुद्धवर्, पॊडिसेरतुकळाय् प्रोवर्‌ळाद नॊक्कन, कडिशे‌तुथ्‌यमुडिक्कर्ण्णकल् कळ् निनैमिनो رنا प्रतिगॆ अडि-तम्म पादगळॊडनॆ, शेर् - सेरिद, मुडियिनराकि- शिरस्सुळ्ळवरागि (किरीटवुळ्ळवरागि), अरशर्‌कळ- (कैकॆळगिन) राजरु, ताम्-तावे, तॊ-सेविसुत्तिरुवल्लि, इडिशेर्-सिडिलिगॆ समानवाद, मुरशङ्गळ् - वाद्यगळु, मुत्तु-(तम्म) अङ्गळदल्लि, इयम्म- शब्बिसुत्तिरुवाग, इरुववर् - (ई शब्दगळन्नु केळि आनन्निसुत्तिद्द) चक्रवर्तिगळू कूड पॊडिशे‌तुकळाय्- इतरवस्तुगळॊडनॆ सेरुव धूळीकणगळागि, पोवर्‌ळ्-नष्टरागुवरु. आदलिल्-आदुदरिन्द, नॊक्कनशीघ्रवागि, कडिशेर्- परिमळ सहितवाद, तुाय्-तुळसी मालॆयिन्द अलङ्कृतवाद, मुडि - किरीटवन्नु धरिसिरुव, कर्ण्ण- श्रीकृष्णन, कल् कळ्-पादगळन्नु, निनैर्मि-ध्यानमाडिरि. (3-12-8 ॥ )~ राजान निजपाद स कनृ पमल्यावळीमौळियो नित्या कर्णितभेरिनादविजायानेषु स्वयम् । धूळीभूतकणाणवः कॆल गतास्त्र सारजध्वं क्षणात् कृष्णव सुदिन गन् तुलसीशीर्षस्य पादाम्बुजम् ॥ ता॥ (राजरु तम्म कालिनल्लि बिद्दु इद्दरू अनादरिसुत्तिद्द चक्रवर्तिगळू कूड धूळीकणगळागि नष्टरागुवरॆन्दु हेळुत्तारॆ.) तम्म पादगळल्लि सक्तवाद किरीटगळुळ्ळ अधीनराजरु सेविसु तिद्दाग्यू अनादरदॊडनॆ तम्म अङ्गळदल्लि शब्बिसुत्तिरुव महा भेरी नादगळन्नु केळि आननपरवशरागुत्तिद्द चक्रवर्तिगळू कूड धूळी चतुर्थ शतक. 361 कणगळागि (अनामधेयरागि) नष्टरागुवरु. आदुदरिन्द दिव्यगन्ध युक्त तुळसीमालालङ्कृत किरीटधारियाद श्रीकृष्णन पादगळन्ने ध्यानमाडि उद्बविसिरि (४) निनैर्प्पा पुकिल् कडलॆक्कलिल् नुणणलिल् पलर्, ऎनैत्तोरुकट्गळुमिलकाण्णु कट्टिनवर्, मनैप्पाल्‌’ मरु मालल्लाल् म कण्णिलम्, पनैत्ताळ मदकळिगिट्टर्व पादम् पणिविनो प्र निनैर्च्छा-स्मरिसलु (नॆनॆयलु), पुकिल – यत्निसिदरॆ, ऎन्नॆ तोरुकळु - अनेकयुगगळू, इ उलकु - ई लोकवन्नु, आण्णु-आळि, कन्सव‌-अतीतरादवरु (मृतरादवरु), कडलॆक्कलिल्- समुद्रदल्लि राशियागिरुव (पर्वताकारवागिरुव), नुण्‌णलिल्- सूक्ष्मवाद मरळिगिन्त, पलर्-असङ्ख्यातरादवरु. (हीगॆ इवरॆल्लरू नष्टरादुदरिन्द मनैप्पाल् - (अवरु वासमाडुत्तिद्द) अरमनॆ गळिगू, मुब्बु-अदरपक्कदल्लिद्द बैलुप्रदेशक्कू, अ-व्यत्यासवु तिळि यदन्तॆ, मादल् अल्लाल्-नष्टवागुवुदु मात्रवल्लदॆ, मत्तु - बेरॆ अवशिष्टवागि (स्थिरवागि इरुवुदॊन्दन्नू, कण्णिलम्-(नावु कण्डिल्ल. (आदुदरिन्द) पनै-ओलॆमरद बुडदन्तॆ दॊड्डदाद, ताळ्- पादतलगळुळ्ळ, मदकळियु - मत्तगजवन्नु (कुवलयापीडवन्नु), अट्टर्व-ध्वंसमाडिद श्रीकृष्णन, पादम् - पादगळन्नु, पणिर्मि नमस्करिसिरि. ( स गार ॥ - सत यदि स्वयं च तदिदं राज्यां गणाः प्रायशो ७नन्ना सिकताधिका हि जलरौनष्टा युरेषु स्वयम् । किं तेषां भवनानि नैव सकलान्यतननष्टान्य हो ? दृष्टु सर्ववतो भजेत्पदयुगं मद्विपध्वंसिनः । 362 प्रथम दशक. ता॥ (आयुःपरिमितिय अत्यल्पवादुदरिन्द असङ्ख्यातराद राजाधिराजरॆल्ला नष्टरादरॆन्दु हेळुत्तारॆ.) ई लोकवन्नु आळि अनेकयुगगळिन्द नष्टराद राजाधिराजर सङ्ख्यॆयु समुद्रद मरळु राशिगळल्लिरुव मरळु कणगळिगिन्त अधिकवागिये इरुवुदु. हीगॆ नष्ट राद अवर अरमनॆगळू बैलु बैलागि नष्टवादुवु. स्थिरवागि निल्लुवु दॊन्दन्नू नावु काणॆवु. आदुदरिन्द कुवलयापीडवॆम्ब मुगु वन्नु ध्वंसमाडिद श्री कृष्णन पादगळन्ने आश्रयिसि नमस्करिसिरि. बैलुबैला (५) पणर्मि तिरुवरुळन्नु मद प्पॆमॆमृळ्ळि, अणिर्मॆ कुलारिक्कलवि यमुदुण्णार्, तुणिमुळ्ळु नल प्पल्लेयर् तामिति प्पच्चॆ मणिमन्नु मेनि नवायर्व पेर् शॆल्लि वाळ्मॆन . प्र॥ अम्-रमणीयवाद, शीरम् - शीतळवाद, पै-नित वाद, पूम्‌पळ्ळि - पुष्पशयनदल्लि, तिरुवरु पर्णि - कृपॆमाडि बिजयमाडिरि, ऎन्नु म्-ऎम्ब आदरोक्तियुळ्ळ, अणिर्मॆ कुलार्- अलङ्कृत मृदुकेशगळुळ्ळ रमणीमणिगळ, इक्कलवि अमुदु - आननात्मक संश्लेषामृतवन्नु, उण्णार्-भुजिसिदवरू कूड, तुणि- वस्त्रद शकलवु, मुन्नु-मुन्दुगडॆ, नाल-जोलाडुवन्तॆ (हिन्दॆ कट्टि कॊळ्ळुवुदक्कू सालदन्तॆ) अष्टु दरिद्रतवरागि, पल् एर्- अनेक सङ्ख्यातराद आ स्त्रीगळु, ताम्-तावे, इप्प-अनादरवचन गळिन्द तिरस्करिसुवन्तॆ, शॆल्वर् - (अवरल्लिये चापल्यदिन्द) वृधा होगुत्तिरुवरु. (आदुदरिन्द मणिविन्नु मॆनि-नीलरत्नदन्तॆ कानि युळ्ळ दिव्य शरीरवुळ्ळ, नम्‌मायर्व – नम्म आश्चर चेष्टितनाद भगवान, पेर्-नामगळन्नु, कॊल्लि कीर्तन माडि, वाणि- बाळिरि (सन्तुष्टरागिरि). ( स-गा-र ॥ - चतुर्थ शतक. 363 रम्यतातशीतपुष्पशयने सीम नीभियं रामाभिह भोगसारमनुभव प्रियाभिर्जनः । ताभिभिरसि स्वयं परिभवं नानाविधं प्रापिता- स्मालमणिस्वरूपमनघं कृष्णं भजध्वं सदा ॥ ता॥ (अङ्गना परिस्वङ्गवू अस्थिरवॆन्दु हेळुत्तारॆ. रम्यवागि यू शीतळवागियू इरुव पुष्पशयनदल्लि बिजयमाडिरॆन्दु अत्या दरोक्तियुळ्ळ रमणिमणिगळ संश्लेषामृतरसवं पानमाडि आनन्दिसुत्तिद्दवरू कूड, मानरक्षणक्कॆ वस्त्रवू कूड सालदॆहोगि दीनतवरागि आ स्त्रीगळिन्दले तिरस्कृतरागि वृथाचपलचित्तरागुवरु. आदुदरिन्द नीलमणिवर्णनाद नम्म मायाचेष्टितविशिष्टनाद भगवन्नन नामगळन्ने सङ्कीर्तिसि कृतार्थरागिरि. (६) वाचॆन्सार्कळ वानद माम मॊक्कलिल् मायन्नु मायन्नु, आनारॆयल्लाल मुदलियुतिया, वासना‌कळ वाहने निरॆनैदिलै निल्कुटॆल्, आन्सार् कडपळ्ळियण्णलडियवरामिनो प्र वान्सार्‌ळ्-चॆन्नागि बाळिदवरॆन्दु तम्मन्नु भाविसि कॊण्डिरुववरु, वान्नदु-बाळिदुदु, मामथ्य-महावर्ष जलदल्लि, मॊक्कलिल् (मॊक्कुर्ळि)-गुळ्ळॆयन्तॆ, माय्सन्नु माय्सन्नु -नशिसिनशिसि, आस्टार्-अधःपतनवुळ्ळवरादरु, ऎन्नु अल्लाल् - ऎम्बिष्टु मात्रवे हॊरतु, अनुमुदल् - उत्पत्तिकालद आरभ्य, इन्नु अतियाय् ईदिनपरन्तवागि, वाना‌ कळ् - बाळिदवरु, व्याननिर् बाळिये इरुवरु, ऎन्नदि-ऎम्बुदु इल्लवष्टॆ, निटॆल्-शाश्वत वाद बाळु बेकादरॆ, आन्नु आर्-अगाधवागि परिपूर्णवाद, कडल् पळ्ळि-समुद्रदल्लि शयनमाडिरुव, अण्ण- स्वामिगॆ, अडियव‌-दास भूतरागि, आर्मि-आगिरि. -364 (L-ñ-811)— प्रथम दशक. हो श्रीमन्नू धनिकाश बुद्भुद समा नश्यनि नश्यन सत्यं ! जन्मत एव नैकविधता हृद्यावधि स्याद हो ! । तेषां सन्नदि नश्वरत्व मत एवाति यूयं स्थिरां प्रापं सम्रदमष्यगाधजलध सुप्तं हरिं प्राप्पुत ॥ ता॥ (ऐश्वरवरू कूड जलबुद्भुददन्तॆ अस्थिरवागि नाश हॊन्दुवरॆन्दु हेळुत्तारॆ. चॆन्नागि बाळिदवरॆम्बवरू कूड महा सृष्टियल्लि नीरिनगुळ्ळॆयन्तॆ नाशहॊन्दुवरु, शाश्वतवागि बाळुववरु यारू इल्लवष्टॆ. आदुदरिन्द क्षीरार्णवशायियाद सर्वॆश्वरनिगॆ दासभूतरागि नीवु शाश्वतवाद समृत्तन्नु पडॆयिरि. (७) आर्मि शुवैयवैयाडडिशिलुस्टार्‌न् र्पि, तू र्मॆनोमडवारिरक्कप्पिन्नु म् ! तुण्णॆ खुवार्, ईमिनॆमक्कॊरु तु कडुवादलिल, कोर्मि तुण्णॆय मुडि यादियव शोदि कुणळे.

प्र॥ आम्-प्रकृत्यनुगुणवागि, र्इ-हृद्यवागि, अवै - लोक प्रसिद्धवागिरुव, आशुवैयोडु-मधुराम लवणतिक्क कटु कषाय वॆम्ब षड्रसगळॊडनॆ कूडिद, अडिशिल - (श्लाम्यवाद) अन्नवन्नु, उण्णु-भुजिसि, आ‌र्पि-तृप्तरादमेलू, तू(प्रीतियिन्द) शुद्द वागि तोरुव, र्ममोदि - मृदुभाषणवुळ्ळ, मडवार् - स्त्रीगळु, इरक्कॆ - अपेक्षिसलु, (अवर मातन्नु मारलारदॆ, पिन्नु म् - पुनः (अदरमेलू), तुङ्खुवार् आदरदॊडनॆ भोजनमाडुत्तिद्दवरू कूड (अन्नह ऐश्वरदल्लिद्दवरू कूड), (आ ऐश्वरवु नष्टवादमेलॆ) ऎमक्कु नमगॆ, ऒरुतुत्तु - ऒन्दुकवळ, ईर्मि-कॊडिरि, ऎनु-ऎन्दु याचिसि, इडवर्-(अदू सिक्कदॆ मनॆयिन्दमनॆगॆ बीदियल्लि तिरुगुवरु, आदलिल्-आदुदरिन्द, तुय्युडि-तुळसीमालालङ्कृत ఱ चतुर्थ शतक. 365 किरीटधारियाद, आदि-सर्वकारणभूतनाद, अम् शोदि-रमणीय दिव्य तेजोमूर्तियाद भगवान, कुण- कल्याणगुणगळन्ने कोर्मि-भुजिसिरि (अनुभविसिरि). ( स-गार ॥ तत्तादृर षड्रसान्वितमहा श्लाघान तृप्ला अपि सैरं मुग्धवधूवचश्चतुरतावश्या पुनर्भते । याच्यार्थं कबळं कि कमसि च प्रां च तासामपि द्वारि स्युस्तत एन दिव्यतुलसीशीर्ष० महस्संस्तुत ॥ ता॥ (अन्न पानादिगळू कूड धारकवागियू भोग्यवागियू इद्दरू स्थिरवागि निल्लुवुदिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. षड्रसोपेतवाद अन्नवन्नु भुजिसि तृप्तरादवरू कूड तमगॆ प्रियराद मृदुभाषण वुळ्ळ स्त्रीगळ मातुगळिगॆ मरुळागि पुनः भोजनमाडुवरु, ई प्रकार इद्द ऐश्वरवन्तरू कूड नष्टॆश्वररागि मनॆयिन्द मनॆगॆ तिरुगुत्त ऒन्दु कवळ अन्नवन्नु बेडुत्त अदू सिक्कदॆ भग्ना शरागुवरु. आदुद रिन्द दिव्य तेजोमूर्तियाद भगवन्नन गुणगळन्ने भुजिसि कृतार्थ रागिरि. (८) कुणळ् नित्यपुर्क नन्न‌ कॊडैक्कर्ड इण युलकुडनाक्किलुमाङ्ग वनैयिल्लार्, मणक्कॊण्णु पोकत्तु, मन्नियु पणक्कॊळरवर्या तिरुनाम पॊण्णिरुन्नु, मान्सर्‌कळ पडिमिनो प्र। कुणम् कॊळ् - शीलादिगळिगॆ आकरभूतरागि, नित्य पुक पूर्णवाद कीर्तियुळ्ळ, नन्नर् – मूर्धाभिषिक्तराद राजरू, कॊडै-औदारवॆम्ब, कर्ड-स्वभाववन्नु, पूणु-अवलम्बिसि, इरुन्नु - सुप्रतिष्ठितरागि, इणक्कॆ -अर्थिगळन्नु निरीक्षिसुत्तिद्दु अवरल्लि आदरवुळ्ळव रागि, उलकु उर्ड आक्किलुम्-लोकवॆल्ला कॊण्डाडुवन्तॆ अवरन्नु 366 प्रथम दशक. रक्षिसुत्तिद्दरू, अच्चु-आ ऐश्वर विषयवागि, अवनै - (आ ऐश्वश्यवन्नु कॊट्ट) सर्वॆश्वरनन्नु, इल्लार्-कृतज्ञतॆयिन्द आश्रयिसदॆ इरुववरु, मणम् कॊण्ण - नित्योत्सवरूपवाद सम्भ्रमवुळ्ळ, पोकत्तु सम्पत्तिन भोगदल्लि, मन्नियुम् - स्थिरवागि निन्तमेलू कूड, माळ्व‌ळ्- आसमृत्तु नष्टवागि पुनः हारिद्रवन्ने हॊन्दुवरु, (आदुदरिन्द पणळ्-फणॆगळुळ्ळ, अरवु-आदिशेषनन्ने, अर्या- शयनवागि उळ्ळ स्वामिय, तिरुनाम - नामगळन्नु, पडिर्मि- पठिसिरि. मालॆ-(इदरिन्द निमगॆ पुनरावृत्तियिल्लद पुरुषार्थ सिद्धियुण्टागुवुदु. (-na-8 ॥ )— प्रख्याताक्कु भकीर्तयो७पि च नृपा दानप्रण्णा यं लोकानामधिपाश्च भोगरसिका सत्यं निवृत्ताः पुनः । श्रीशस्याश्रयणं विनैव हि! ततः शेषशय्याश्रयं नाम्मा कीर्तयाच्युतं ! न हि तदा वस्सा निवृत्तिः पुनः ॥ ता॥ (राजाधिराजर ऐश्वरवू अस्थिरवादुदॆन्दु हेळुत्तारॆ. महागुणशालिगळॆन्दु प्रसिद्धराद राजरू कूड उदारवाद तम्म स्वभावदिन्द अर्थिगळन्नु निरीक्षिसुत्त अत्यादरदॊडनॆ अवरन्नु रक्षिसु तिद्दाग्यू, सर्वॆश्वरनन्नु मरॆतु क्रमेण नश्वररागि दरिद्र तमरागुवरु. आदुदरिन्द शेषशायियाद भगवन्नन नामगळन्ने कीर्तनमाडिरि. इदरिन्द निमगॆ शाश्वतवाद पुरुषार्थसिद्धियुण्टा गुवुदु. (९) पडिमन्नु पल्‌र्ल पण कॊडुत्तु ऐमूल९वन्नु, शॆडिमन्नु कायम् शॆणै म‌कळुमावन्य यिल्लार्, कुडिमन्नु मिन् शुवर्‌मॆयडियु कॊडिमन्नु पुळ्ळुडैयण्णल् कळ् कुकुमिनो चतुर्थ शतक,

367 51 पण-क्षेत्रवन्नू, मन्नु - सदा धरिसिकॊण्डिद्द, पल्‌ल- नानाविधानेक भूषणगळन्नू, पं कॊडु अत्तु - सवासनवागि बिट्टु, ऐम्मुर्ल-ऐदु इन्द्रियगळन्नू, वॆनु-जयिसि, शॆडिमन्नु - (दीर्घकाल तपस्सिनिन्द) गिडबॆळॆदु काडिनन्तॆ आगिरुव, काय- (तम्म) शरीरवन्नु, शैनार्‌ळुम् - (उपवासादिगळिन्द) नाशपडिसि दवरू कूड, मन्नुम्-कान स्थायियाद, कुडि-वंशवुळ्ळवरागि -भोग्यतमवाद, शुवर्कम्-स्वर्गलोकवन्नु, ऎ‍दियुम् हॊन्दिदाग्यू, अवन्-(फलप्रदनाद) अवनन्नु (=सर्वॆश्वरनन्नु), अच्चु-आ भोगस्थानदल्लू, इल्लारॆ - आश्रयिसदॆ होदवरु, माळ्व‌ क-हिन्तिरिगि बन्दु कॆळगॆ बीळुवरु. (आदुदरिन्द कॊडियन्नु - ध्वजदल्लि नित्यवासमाडुव, पुळ् उडै-गरुडनन्नु (वाहनवागि) उळ्ळ, अण्णल्-सर्वश्वरन, कळ्-पादगळन्नु, कुु कुर्मि-आश्रयि सिरि ; मालॆ-(इदरिन्द निमगॆ च्युतिये इल्लदन्तॆ सिद्धियुण्टागु वुदु, (4-12-811)- क्षेत्रं चाभरणादिकं च सकलं स जि या- नृत्यन्तं च विशोष्य कायमनिशं क्षीणाः कृताजा आपि । अन्य सन्नतभोगसहृदया स्वर्गस्थिताश्च च्युता सस्मात् गरुडध्वजस्य चरण् प्राप्य स्त्र नित्याच्युताः ॥ ता॥ (स्वर्गसुखवू अस्थिरवादुदॆन्दु हेळुत्तारॆ. क्षेत्र-भूष णादिगळन्नॆल्ला त्यजिसि, पञ्चेयगळन्नू जयिसि, दीर्घतपस्सिनिन्द गिड बॆळॆदु काडिनन्तॆ तोरुव शरीरवन्नू क्रमेण नाशपडिसि कान स्थायियाद स्वर्ग लोकवन्नु हॊन्दिदवरू कूड सर्वफलप्रदनाद सर्वॆश्वरनन्नु भजिसदॆ क्षीण पुण्यरागि कॆळगॆ बिद्दु बिडुवरु. आदुद रिन्द गरुडध्वजनाद सर्वॆश्वरन पादगळन्ने आश्रयिसि पुनरावृत्ति यिल्लद (च्युतियिल्लद) सिद्धियन्नु पडॆयिरि. 368 प्रथम दशक. (१०) कुक मिकरणर्वत्तॊडु नोक्कि इटुकलिप्पन्नु यॆल्लाम्‌विट्टु, इनिक्कुमप्पयनियेल्, शिखुक निनैव‌ पाशमुम् पिन्नु म् वीडि म-कलिलीशन्य प्रश्नॆय विडाविडिल् वीड.. दे प्रति कुक- समापिसुवन्तॆ उणर्वत्तॊडु-ज्ञानैकाकारवाद आत्मवस्तुविनॊडनॆ कूडि, मिकनो-दर्शन समानाकारवागुवन्तॆ) चॆन्नागि परिशीलिसि ध्यानमाडि, ऎल्लाम् - आत्मव्यतिरिक्तवाद सकल पुरुषार्थगळन्नू, विट्टु बिट्टवनागि, इष्टुकल् - आत्ममात्र परव सानवुळ्ळ, इप्पु-कैवल्यवॆम्ब मुक्तियन्नु, ऎन्नुम्-परमोत्कृष्ट वाद पुरुषार्थवॆन्दु भाविसिरुव, इनिक्कुम् – ज्ञानयोगनिष्ठ निगू, अप्पर्य(सर्वॆश्वरनन्ने उपायवागियू प्राप्यवागियू हॊन्दुव) आ परमोत्कृष्टवाद फलवु इल्लियेल् - इल्लवॆन्दु निर्णितवागिरुवल्लि शिक्-निकृष्टवाद फलगळन्नु, निनैवदु-स्मरिसोण वॆम्ब, ओ‌ पाशम्- ऒन्दु दुरभिमानवु, उण्णा- उण्टागुवुदु. पिन्नु - अदरमेलू नीडु-आत्मप्राप्तिरूपवाद मोक्षवू इल्लॆ सिद्धिसुवुदे इल्ल. आदुदरिन्द) मकल् इल्-समस्त हेय प्रति भटनाद, ईशन्य-सर्वनियत्यादि सकल कल्याणगुण विशिष्ट नाद स्वामियन्नु, पसॆ-(उपायोपेयन) आश्रयिसि, विडाविडिल्- ऎन्दिगू बिडदन्तॆ प्रपन्ननादरॆ, अ- दे- अदे, नीडु-भगवदनुभव रूपवाद मोक्षवु. ( सगार ॥ - ज्ञानादेव शुभाद्विचि सकर्ला सज्य भोगानहो ! स्वात्मानन महानुभूतिविभवं प्राप्ताश्च नो भुते । कै क्यानुभवामृतं भगवतस्तेषामपि ज्ञानिनां कैवल्यं किल नित्य पाशनिरयशं श्रीता मोक्षगाः ॥ चतुर्थ शतक. 369 ता॥ (कैवल्यवॆम्ब पुरुषार्थवू निकृष्टवादुदॆन्दु हेळुत्तारॆ. ज्ञानैकाकारवाद आत्मवस्तुवन्ने दर्शन समानाकारवागि ध्यान माडि तदितरवस्तुगळन्नु बिट्टु आत्ममात्र पठ्यवसितवाद कैवल्यवॆम्ब मुक्तियन्ने परमोत्कृष्टवाद पुरुषार्थवॆन्दु भाविसिरुव ज्ञान योगनिष्ठनिगू सर्वॆश्वरप्राप्ति रूपवाद महापुरुषार्थवु इल्ल. वष्टॆ अवनिगॆ निकृष्टवाद दुरभिमानवुण्टागुवुदरिन्द आत्मप्राप्ति रूपवाद कैवल्यवू सिद्धिसुवुदिल्ल. आदुदरिन्द, अखिल हेय प्रत्यनीक नागियू सकलकल्याणगुणाकरनागियू इरुव सर्वॆश्वरनन्ने अविच्छिन्नवागि आश्रयिसोणवे मोक्षवॆम्ब पुरुषार्थवु. (१) अ. दे युय्य प्रकुमातन्नु कर्ण्ण कल् कोयमपोल् शू कुरुकूर् कल्‌, चडकोर्प कुशिवल्‌ कळ्, शॆयकोलत्तायिरम् शि‌डै प्पाडलि पत्तुम्, आ… कामल् कल्पवरा तुयर्‌ पोयुय्य అ प्पालरे, प्र। उय्य - उद्बविसुवुदक्कोस्कर, पु कुम् - आश्रयिसलु, आपु-उपायवू, अ… दे-अदे, ऎनु-ऎन्दु (निर्णयिसि), कर्ण्ण कल्क ळ् मेल् - श्रीकृष्णन चरणयुगळदमेलॆ समर्पणॆगागि कॊय् कॊय्यल्पट्ट, पूम्‌ वॊल् - पुष्प समृद्धियुळ्ळ उद्यान गळिन्द कूडिद, कुरुकूर्-श्रीकुरुकापुरिगॆ निर्वाहकराद, शडकोर्प -नम्मार, कुसवल्कळ् – अन्तर कैङ्कररूपवागि, शॆट्- माडल्पट्ट, कोलम् अलङ्कारभरितवाद, आयिरम्-सहस्र सङ्ख्या त्मकवाद, शीघ्र तॊडै-उत्कृष्ट रचनॆयुळ्ळ, पाडल्-गानरूपवाद दिव्य प्रबनदल्लि, इवै पत्तुम् - ई हत्य पद्यगळन्नू, अ. कामल्- च्युतियिल्लदन्तॆ (अविच्छिन्नवागि), कवर्‌ - अभ्यसिसुववरु, आ- ऐश्वर् कैवल्यादि कुद्र पुरुषार्थगळल्लि मग्नरागुवुदरिन्द उण्टा

370 प्रथम दशक. गुव, तुयर्- दुःखवु, पो-होगि, उय्यालरे (उय्यप्पा लरे)- भगवद्भक्तिरूपवाद आजीवन प्रकारदल्लि सेरुवरु. ( स-गार ॥ - နယ် मुक्त सो७यमुपाय इत्यपि हरेः कृष्णस्य पादये रम्यश्रीकुरुकापुरीशशठजित्तूरर्पिते भक्तितः । साहसी च मनोरमे७त्र दशकं कैररूपे त्विदं सर्वं ये च विद ते भवभयं प्रध्वंस्य चॊजीविताः ॥ ता। (ई दशकद पठनफलवु- दुःखनिवृत्ति पूर्वकवागि भव कर रूपवाद आजीवनवॆन्दु हेळुत्तारॆ. आजीवन साध नवू श्री भगवच्चरणयुगळवे (प्राप्यवू अदे) ऎन्दु निर्णयिसि, श्रीकृष्णन चरणयुगळदल्लि समर्पणॆगागि कॊय्यल्पट्ट पुष्पगळ समृद्धियुळ्ळ श्री कुरुकापुरिगॆ निर्वाहकराद शठारिमुनिवररिन्द रचिसल्पट्ट दिव्यगानरूपवाद सहस्रपद्यात्मक प्रबनदल्लि ई दशकवन्नु अविच्छिन्नवागि पठनमाडुववरु सकलदुःखरहितरागि भगवङ्कर रूपवाद आजीवनवं पडॆयुवरु. ( द्र-उ-सं । - आद्रॆ चतुर्थशतक दशके शठारि- सुष्टस्तथा परहितं दया विवृर्ण । राज्यस्वर आत्मपरिभोगचलाल्पभाव सम्यक् प्रसाध्य हरिमेव पुमर्थवाह ॥ ( द्र-उ-ता-र ॥ श्रीमन्नारायणस्वाम्यनुगुणमकुटो वीरधामाज्य मौळि- र्दुर्दानारातिहाद्भुतनियततनुः कल्पपाथोधिकल्प- । विश्वाद्यज्योतिरुर्वीधर फणिशयनो वेदरूपकेतु र्निधू्रताशेषदोषः प्रभुरथ कथितस्सु स्थिरैश्वर सीमा ॥ चतुर्थ शतक. (ई प्रथमदशकद सारांश) 371 ई प्रथमदशकदल्लि-श्री शतारिमुनिवररु ऐश्वय्य कैवल्यादि निरतरादवरन्नु कुरितु आ क्षुद्रपुरुषार्थगळॆल्लवू अस्थिरवागियू अत्यल्पवागियू अनर्थजनकगळागियू इवॆयॆन्दु निरूपिसि, श्री मन्नारायणन चरणारविन युगळदल्लि नित्य कैङ्करवे परमोत्कृष्ट वाद पुरुषार्थवॆन्दु विवरिसि इरुत्तारॆ.