तृतीयशतकदल्लि नवमदशक, (सॆन्साल्विरोदमिदु) (ई दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु कविवय्यराद लौकिकरन्नु कुरितु- श्रीयःपतियाद भगवनन स्तोत्रवे सार्थकवॆन्दू, इतरर स्तोत्रवु निरर्थकवॆन्दू उपदेशिसुत्तारॆ. (१) शॆन्साल् विरोदविदाकिलु तॊल्लुर्व केणि नो, ऎन्नाविर्लिकवि यानॊरुवु कॊडुक्किर्ले, तन्नातनावन्नु वण्णु मुरल् तिरुवेडत्तु. ऎन्नान्य यॆन्नप्पनॆरुमानुळनाकवे. प! इदु-(इतररन्नु स्तोत्र माडकूडदॆम्ब) ई हितोक्तियु, तॊन्नाल् हेळिदरॆ, विरोदम्-(निम्म अभिमतक्कॆ विरुद्धवादुदु. आकिलुम्-आदाग्यू, कॊल्लुव हेळुवॆनु. केणिनो-केळिरि; वण्णु- भ्रमरगळु, तन्नातनावॆनु - तन्नातनावॆन्दु (मधुपानदिन्द) गान वन्नु, मुरल्- शब्द माडुव, तिरुवे डत्तु-तिरुपति वेङ्कटाद्रियल्लि सन्निहितनागिरुव, ऎण्णॆ आनै-ननगॆ (आनॆयन्तॆ) स्तोत्रार्हनागिरुव ऎन्न अर्प्प-नन्न (कवित्व प्रोत्साहकनाद उपकारकनागिरुव, ऎम्मॆ रुर्मा- नन्न स्वामियु, उळनाक-तानु (ई कवित्वदिन्द) सत्तॆयं पडॆदु इरुवल्लि, ऎ९ नाविल्-नन्न नालिगॆयल्लि उद्भविसुव, र्इकवि मधुरवाद कवित्ववन्नु या-नानु, ऒरुवर्क्कु म्-मत्तॊब्बरिगू कॊडुक्किर्ले कॊडलारॆनु. ( स-गार । - O नवम दशक. 329 उक्तं चेत्तदिदं विरुद्ध मिह वस्सत्यं तथा७प्पुच्यते यूयं सन्तृणताद्य नृङ्ग विहृतेर्झङ्कारशब्बान्विते । शेषा मम लालनीयविषयस्सा मा मम सव्यतां प्राप्या७७स्तॆ! रसनाभिरामकवितां दद्यां न मे७नेष्टहम् ॥ ता॥ (श्री वेङ्कटाद्रीश्वरनन्नु हॊरतु मिक्क यारन्नू नानु स्तोत्र माडलारॆनॆन्दु तम्म कविता स्वारस्यवन्नु श्लाघिसुत्तारॆ.) नानु यथार्थवन्नु हेळिदरॆ (हितोक्तियन्नु हेळिदरॆ निमगॆ विरोधवागि तोरुवुदु; आदरू हेळुवॆनु केळिरि. मधुपान मत्तवाद भ्रमरगळ गानदिन्द कूडिद श्री वेङ्कटाद्रियल्लि निन्तु ननगॆ स्तोत्रार्हनागिरुव नन्न स्वामियन्नु नन्न कवितॆगॆ विषयवागि नानु पडॆदिरुवल्लि, नन्न नालिगॆयल्लि उद्भविसुव दिव्य (मधुर) कविश्व वन्नु नानु इतरविषयगळल्लि विनियोगिसलारॆनु. तन्नॆ यक्षक र्त शॆल्व (२) उळनाकवे वळनामदिक्कु मिम्मानिड कुळनार् कनिगू कपाडिर्य, कर्ण्ण कुच्चु डि मॆय्म्मॆये, उळनाय वॆय्य यॆन्स् पम्मानै योतियवे. प्र। कुर्ळ आर् - जलभूमिगळिन्द पूर्णवाद, कनिशू-क्षेत्र गळिन्द परिवृतवाद, कण्-प्रदेशवुळ्ळ, नल्-रमणीयवाद (पवित्र वाद), कुणुडिये-तिरुक्कुमुडियॆम्ब दिव्य क्षेत्रदल्लि, मॆय् -(सौलभ्यादिगुणगळिन्द) सत्यस्वरूपनागि, उर्ग आय- नित्यवास माडुव, ऎम्मॆ ननगॆ उपकारकनाद, ऎपॆमान्य-नन्न कुल नाथनन्नु, ऒय-हॊरतु, तन्नै-(भगवज्ञानविल्लदॆ असत्यल्पनाद) तन्नन्ने, उळनाकवे-सत्तॆयुळ्ळवनॆन्दु, ऒनाक-ऒन्दु वस्तुवॆन्दु,330 तृतीय शतक. ऎण्णॆ-भाविसि, र्तशॆल्व तन्न क्षुद्रवाद धनवन्नु, वळसा-अत्य श्लाघनीयवॆन्दु, मदिक्कुम्-ताने अभिमानिसिरुव, इम्मानिड- ई मानुषजातियन्नु, कविपाडि ऎं-स्तोत्रमाडि एनु फल ? ( स-गा-र ॥ ) किं वा स्यात्सलमत मानुषततेसत्रेण या भूतले सत्तां स्वामभिनन फल्लु धनमप्या तीर्थैस्सस्यसमृद्धिभि- परिवृते रम्य च मत्ता वृधा । कुरुज्ञापुरे भाग्यनं कुलनायकं मम विभुं सर्वॆश्वरं तं विना ॥ ता!! (कुद्रधनिकरन्नु श्लाघिसि एनुफलवॆन्दु हेळुत्तारॆ. जल भूमिगळिन्दलू सस्यक्षेत्रगळिन्दलू कूडि रमणीयवाद तिरुकु अण्णुडियल्लि सत्यस्वरूपनागि नित्यवासमाडुव नन्न कुलनाथनन्नु हॊरतु-असत्यल्पनागि कुद्रेश्वरदिन्द मत्तनाद मानुषनन्नु स्तोत्र माडिदुदरिन्द एनुफलवुण्टादीतु ? (३) ऒल्लाद पतितो निल्दाव प्रोम् वतिय इरु, नङ्गळ् वानवरीश निक्कि कळॆय मिकनल्ल र्वाकविकण्णु पुलवीकाळ्, इतियक्करुदि योर् माडम् पाडलॆन्नावदे प ऒनु ऒदवु इल्लाद ऒन्दु विच्छेदवू इल्लद, पल् ऊ तो - यावदात्मभावियाद कालदल्लॆल्ला (अनेक कल्पगळ जिल्ला), निलाव-निन्तु स्थिरवागि अनुभविसुवन्तॆ, पोम्-नडॆय बेकाद, व्य-कैङ्कय्य मार्गवन्नु, तरुम्- नमगॆ उण्टुमाडुव, नळ् वानवरीश-नम्म नित्यसूरीश्वरनन्नु, निम्म हॊरतु, फोय्- बेरे कडॆहोगि, कण्णिय लोकातिशायियागुवन्तॆ, मिकनल्ल - अति श्लाघनीयवाद, र्वाकविकॊट्टु - दिव्य कवितॆयन्नु स्वीकरिसि, पुलवीर् नवम दशक 331 काळ्- प्राज्ञराद नीवुगळु, इल्लिय करुदि-कॆळगॆबीळलु आशॆपट्टु, ओर् मानिडम्-ऒन्दु (क्षुद्रवाद) मानुषजातियन्नु, पाडल्-हाडुवुद रिन्द, ऎण्णॆ आवदु-एनुफलवुण्टु ? (अन्नह स्तोत्रगळिन्द एनू प्रयो जनविल्लवॆन्दु भाववु.) ( स-गार ॥ - नित्यं सन्नतकिङ्करत्वविभवं भोग्यं पं पावनं भक्तिभो वितरमच्युतममुं सरीन नाथं विना । अन्यत्र स्वयमद्य यूयमाह ! क्लाघाः कवीना अपि भाना क्षुद्रनरस्तुत्हि निरता…! किं स्यात्सलं वस्त्र तः?॥ 8 ता॥ (नित्यसूरिसेव्यनाद भगवनन्नु हॊरतु क्षुद्ररन्नु स्तोत्र माडि एनुफलवॆन्दु हेळुत्तारॆ. अविच्छिन्नवागि अनेक कल्पगळल्लू नित्यकैङ्करवन्नु नमगॆ उण्टुमाडुव नित्य सरीश्वरनन्नु हॊरतु इतररन्नु निम्म दिव्य कवितॆयिन्द स्तोत्र माडलु उद्युक्तरागि प्राज्ञ राद नीवु क्षुद्र मानुषजातियन्नु हाडिदरॆ अदरिन्द निमगेनु फल? (४) ऎन्नावद नक्कु प्पोदु फलवीर्ाळ, मन्ना मनिशरॆ, प्राडि प्पडैक्कुम् पॆरुम् पॊरुळि, मिन्नार् मणिमुडि विण्णवर्तायॆ पाडिनाल्, तन्नाकवे कॊण्णु शन्मम् शॆय्यामैयु कॊळ्ळु मे प्र॥ पुलवी काळ्-विद्वांसरे, मन्ना - अस्थिरवाद, मनिशर्- मनुष्यवर्गवन्नु, पाडि-(कवितॆयिन्द) स्तुतिसि, पड्डॆक्कुम् – पडॆय बहुदाद, पॆरुम् पॊरुळ्-माहासन्नत्तु, ऎं आवदु- यावुदु आगिरुवुदु ? ऎत्तनॆ नालैक्कु पोदु-ऎष्टु दिवसगळिगॆ साकागुवुदु? र्मि आर्-महातेजःपूर्णवाद, मणिमुडि - रत्न किरीटवुळ्ळ, विण्ण वरताय्य-नित्यसूरिगळिगॆ जनकनाद सर्वॆश्वरनन्नु, पाडिनाल्- हाडिदरॆ, तन्नाकवे कॊट्टु - तनगे अनन्यार्हवॆन्दुभाविसि, शन्मम् शिय्या मैयुम्-(इतर स्तोत्रदिन्द उण्टागुव) जन्मवु नाशहॊन्दु वन्तॆ, कॊळ्ळुमे-निम्मन्नु स्वीकरिसुवनष्टॆ. 832 (x-π-811)- तृतीय शतक. प्राज्ञा! किं फलम हे! कविवरास्सुत्तु, नरानस्थि राज् प्राप्यं वः? किमिदं चिराय भवतां भोग्यं भवेदल्प कम् । भास्वद किरीटमच्युतममुं सरीन नाथं हरिं स्तुत्वा स्याद्भवतामनन्य सुलभं मुक्तः पदं शाश्वतम् ॥ ता। ऎलै विद्वांसरे ! अस्थिरवाद मनुष्यवर्गवन्नु स्तोत्र माडि नीवु यावसमृत्तन्नु पडॆयुविरि? अदु ऎष्टु दिवसगळिगॆ ? साकागुवुदु ? दिव्य तेजोविराजमान रत्न किरीटधारियाद नित्यसूरि नायकनन्नु नीवु हाडिदरॆ निमगॆ जन्मसमृद्धविल्लदन्तॆ निम्मन्नु अनन्यार्हवागि भाविसि स्वीकरिसुवनष्टॆ. (५) कॊळ्ळु पनि कुप्पॆकिळरन शॆल्ल, वळ्ळल् पुकन्नु सुमाम्मॆ यिक्कु पुलवीर’ काळ्, कोदिर्लॆ कॊळ्ळक्कु विर्ल वेळॆगॆ जिल्लाम् तरुम् वळ्ळल् मणिवर्ण्णत विशेल्ल वम्मिनो प्र! कॊळ्ळु मौर्य-हॊन्दबहुदाद फलवु, इल्लॆ इल्लदन्तॆ, कुप्पॆकिळतु, अन्न-कुप्पॆ (अशुद्ध कुद्रवस्तुराशि) यन्नु कॆदकिदन्तॆ दोषवे तोरुवन्तिरुव, शिल्प - समृत्तुळ्ळ कुद्रजातियन्नु, वळ्ळ - महोदारवादुदॆन्दु, पुकन्नु - स्तोत्रमाडि, नुम् वाय्-निम्म सत्यवादित्ववॆम्ब वागित्ववन्नु, इक्कुम्-नाशपडिसि कॊळ्ळुव, पुलवी काळ्-विद्वांसरे, कॊळ्ळ-स्वीकरिसलु अत्यन श्लाघ नीयवाद ऐश्वरवुळ्ळ, कुनिर्ल-कॊरतॆयिल्लदन्तॆ परिपूर्णनाद, वेण्यं ऎल्ला म् - बेकादुदन्नॆल्ला, तरुम् - कॊडतक्कवनाद, कोदु इल्-दोषलेशवू इल्लद, र्ऎवळ्ळ८- नन्न महोदारस्वभाव नाद, मणिवर्ण्णत-नीलरत्नदन्तॆ दिव्य कान्तियुळ्ळ स्वामियन्नु, कविल्ल-(कवितॆयिन्द) सोत्र माडुवुदक्कागि, नम्मि-बन्निरि, (2-13-811)- नवम दशक. 8 प्राप्यं नैव हि किद भवतां प्राज्ञात कवीना ) वृधा सुत्वा क्षुद्रधनाश्रयानिह नर्रा मिथ्या७प्पुदारानिव । ‘व्यं पूर्णगुणं त्वभीष्टवरदं निर्दोषमेवाच्युतं नित्यदारनिधि? हरिं मणिनिभं स्तोतुं समागत ॥ 333 ता॥ निष्पलवाद अशुद्धराशियन्तिरुव क्षुद्रसम्पत्तुळ्ळवरन्नु महोदाररॆन्दु स्तोत्रमाडि निम्म नागित्ववन्नू सत्यवादित्ववन्नू हाळुमाडिकॊळ्ळुव विद्वांसरे ! अपारवाद परमॆश्वरवुळ्ळ नित्य परि पूर्णनाद, सकलाभीष्ट प्रदनाद, निर्दोषनाद, महोदारस्वभाव नाद-नीलमणिवर्णनन्नु निम्म कवितॆयिन्द स्तोत्रमाडुवुदक्कागि नीवॆल्लरू बन्निरि, (६) वम्मि९ पुलवीर् नु मॆरॆवरुत्ति कैय दुमिनो, इन्नु लकिनिल् चॆरिप्पोदिल्ल नोक्किनोम्, नुम्मि कविकॊट्टु नुन्नु मिट्टा दय्वमे नाल्, शॆर्निशण्डरुडि र्यॆ तिरुमालुक्कु चेरु, नु प्र] पुलवीर्-विद्वांसराद नीवु, नर्म्मि-बन्निरि; नुम्मॆय प्री-निम्म शरीरवन्नु कृशमाडिकॊण्डु, कैशॆय्दु-कैकॆलसमाडि, मिनो-जीविसिरि ; व-प्रवाहतोनित्यवाद, इ उलकिनिल् तक लोकदल्लि, शॆल्व (वास्तववागि) ऐश्वरवन्तरु (दानशीलराद उदारगुणवुळ्ळ धनिकरु), इदु ई कालदल्लि, इल्फ्-इल्ल. नोक्कि नोम्(नावु) चॆन्नागि परिशीलिसि नोडिदॆवु. नु इ९ कविकॊट्टु- निम्म मधुरवाद कवित्ववन्नु अङ्गीकरिसि, नुम् नुम्-निम्म निम्म इट्टादॆवम् - इष्ट देवतॆगळन्नु, एत्तिनाल् - स्तोत्र माडिदरॆ, शॆम्मि शुडरुडि-अत्यद्भुत दिव्य तेजःप्रकाशवुळ्ळ किरीटवन्नु धरिसि रुव, ऎ तिरुमालु नन्न स्वामियाद श्रीयःपतियाद सर्वॆश्वर निगे, शेरुम्-सेरुवुदु. 934 (x-10-8-11)- तृतीय शतक, आयातारा कवीना! करकृतिततिभिर्दहयात्रां कुरुध्वं! लोकेशन्नद नैव प्रभुवरधनिकास्स दृष्टं तदेतत् । युष्माकं सत्य विश्वं त्वभिमतविषये देवने प्रयुक्तं सर्वं स्तोत्रं भवे मणिमकटभैतपरेव सत्यम् ॥ ता॥ (क्षुद्ररन्नु स्तोत्र माडुवुदक्किन्त शरीरश्रमवन्नु हॊन्दु वन्तॆ कै कॆलसगळन्नु माडि जीविसुवुदे मेलु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. प्राज्ञराद कवीन्द्ररे ! बन्निरि. निम्म शरीरवन्नु कृशमाडिकॊण्ड दरू कै कॆलसगळन्नु माडि जीविसिरि. प्रवाहनित्यवाद ई लोक दल्लि वस्तुतः ऐश्वरवन्तराद (उदारराद) भाग्यशालिगळु ई कालदल्लि इल्ल. नावु चॆन्नागि परिशीलिसि नोडिदॆवु. निम्म मधुर कवितॆयिन्द निम्म इष्ट देवतॆगळन्नु स्तोत्र माडिदरॆ अदु दिव्य तेजोविराज मान किरीटधारियाद नम्म स्वामियाद श्रीयःपतियाद भगवन्न निगे सेरुवुदु. (७) शेरु कॊडै पुकयिला, ओरायिरम् पेरुमुडैय पिरानैयल्लाल् मनॆ मारियनैय कैमारॆयॊक्कु म् र्या किर्लॆ तिन्तॆ पारिलोक क्रियॆ प्रचोप्पशुम् पॊय्सळ पेशवॆ प्र शेरुम्-(तनगॆ) तक्क, कॊडै-दातृत्ववन्नू, पुक-कीर्ति यन्नू, ऎल्लॆ इलान् - अपरिच्छिन्नवागि पडॆदिरुव, ओर् आयिरम पेरुम् उडैय-अद्वितीयवाद सहस्रनामगळुळ्ळ, पिराक्षि-(महो पकारकनाद) स्वामियन्नु, अल्लाल्-हॊरतु, मख बेरॆ, पारिल्- भूलोकदल्लि, ओ पतय्य-ऒन्दु कुद्रपदार्थवन्नु, कै-हस्त दारवु, मारि अनैय ऎन्नुवर्षवन्नु सुरियुव उदारवाद मेघक्कॆ नवम दशक. 335 सदृशवॆन्दू, तिण् तोळ् दृढवाद बाहुगळु, माल्वरै-महापर्वत गळिगॆ, ऒक्कु मॆनुम्-सदृशगळॆन्दू, पत्नि पशुवपॊयकळ्-(सत्य मिश्रवल्लद) वृधा नूतन मिथ्यावचनगळन्ने, पेश-हेळलु र्या नानु, किर्ले-शक्तनल्ल. (परिपूर्णनाद सर्वॆश्वरनन्नु आश्रयिसिद नानु इन्तह मिथ्यक्तिगळन्नु हेळि क्षुद्ररन्नु स्तोत्र माडलारॆनु ऎन्दु भाववु) ( स-गा-र ॥ - दाने चाप्रतिमं महागुणनिधिं निममेवाच्युतं देवं नामसहस्रयुक्त मतुलं विष्णुं विना७र्न्या भुवि । क्षुद्रा दानपराः पयोदसदृश हस्ताश्च वो बाहवो ७प्यते पर्वतसन्निभा इति नृशं मिथ्यावचो न ब्रुवे ॥ ता॥ अपरिच्छिन्नवाद दातृत्ववन्नू तज्जन्यवाद कीर्तियन्नू पडॆदिरुव सहस्रनामप्रतिपाद्यनाद स्वामियन्नु हॊरतु बेरॆ कुद (मानुष) जातियन्नु महोदारहस्तवॆन्दू मेघसदृशवॆन्दू पर्वतसदृशबाहुवॆन्दू स्तुतिसलु बरी हॊस सुळ्ळु मातुगळन्ने हेळलु नानु शक्तनल्ल. (नानु इन्तह मिथ्यावचनगळन्नु ऎन्दिगू केळलारॆनॆन्दु तात्पर) वरु ८) वेयिलिसुतोळि पिक्कु मणाळ, आय पॆरुम् पुकयिलादन पाडिप्लोम्, उ कायव कत्तितर्व ताळि प्रकुम’ कादर्ल, ई माय मनितरॆ र्यॆशॆल्लवर्नॆवाय कॊणे pr प्र वेर्यमलि - (रमणीयवागि दुण्डागिरुव हशि) बिदुरि गिन्त चॆन्नागि, पुरै-प्रकाशवुळ्ळ, तोळि-तोळुगळुळ्ळ, पिक्कु-नीळा देविगॆ, मणाळनॆ - (नित्याभिमतनाद) पतियाद कृष्णनन्नु, आय- स्वरूपानुगुणवागि, पॆरुम् अपरिच्छिन्नवाद, ऎल्लॆयिलादन-असं ख्यातवाद, पुक-गुणगळन्नु, पाडि-हाडि, पोम् - (बहुकाल) नडॆदु, कायम्-शरीरवन्नु, कत्तु-त्यजिसि, अर्व ताळि 14 -अवन 336 तृतीय शतक चरणयुगळद कॆळगॆ, पुकुम्-सेरुवुदरल्लि, कादर्ल-आशॆयुळ्ळ नानु, मायमनिशरै-प्रकृतिवश्यराद (कुद्र) मनुष्यरन्नु कुरितु, र्ऎवाय् कॊट्टु-नन्न वाक्किनिन्द, ऎ शोल्लवर्ल्ले-एनुहेळबल्लॆनु ? (अवरन्नु हेगॆ स्तोत्र माडबल्लॆनु ?) ( सगार ॥ - नीळायाः पतिमच्युतं सुविलसद्वा होर्गुणानां गण्- स्तुत्या७नन्न कतैश्चिराय बहुधा मे देशयात्रां चरण । तप्पादाम्बुजसंशत्तु कतमः किं कुद्रमर्त्या भुवि सोतुं मे वचसा ब्रवीमि किमपि प्राज्ञ७ मायावर्का ॥ ता॥ (नानु इतररन्नु स्तोत्र माडलु यत्निसिदरू नन्न वाक्कु अवनन्नु हॊरतु मिक्कवरन्नु स्तोत्र माडलारदु ऎन्दु हेळु तारॆ. सुन्दरवाद बाहुगळुळ्ळ नीळादेवि (नप्पिप्पिराट्टि) यन्नु वरिसिरुव श्रीकृष्णन स्वाभाविकानवधि कातिशयासङ्ख्यॆय कल्याणगुण गळन्नु हाडि, ई शरीरवन्नु बहुकाल यात्रॆयिन्द त्यजिसि, अवन चरणयुगळ सेवॆयन्ने हॊन्दबेकॆम्ब आशॆयुळ्ळ नानु प्रकृतिवश्य राद कुद्रमानुषरन्नु नन्न वाक्किनिन्द हेगॆ स्तोत्र माडबल्लॆनु ? (अवर विषयदल्लि नन्न वाक्कु हॊरडले हॊरडदु ऎन्दु भाववु.) (९) नायकण्णु मानिडम् पाडवन्न कवियेन९, आण्ण शी’वळ्ळलातिप्पिराननक्कॆ युर्ळ, शाय कॊट्ट विद्यॆयुम् शादित्तु वानव नाट्रैयुम्, नीकणकॊळ्ळन्नु नीडु तरुव निन्नु निन्नॆ, प्र! वाय् कॊण्णु-वागिनियदिन्द, मानिडम्-मनुष्य जाति यन्नु, पाडवन्न-हाडुवुदक्कॆ बन्द कविर्ये अर्ल्ले-कवियादव नल्ल (नानु); आय्-(वेदा शास्त्रदल्लि निर्णितवाद, शीर्- आना नवम दशक — 337 ఇమ్మల गुणगळन्नु, कॊण्ण-स्वभाववागि पडॆदिरुव, वळ्ळल्-महोदारनाद, आनि-चक्रपाणियाद, पिर्रा-स्वामियु, ऎनक्के उर्ळ-ननगे असा धारणवागि इरुववनु. शाकॊण्ण - अत्युज्जलवाद, इम्म युम - (ऐहिकवाद) अर्चावतारानुभववन्नू शादित्तु - उण्टु माडि, वानवनाटियुम् - नित्यसूरिगळिगॆ सेरिद परमपद साम्राज्यवन्नू, कण्णु कॊळ् ऎनु-नीनु कण्डु अनुभविसु ऎन्दु, वीडुम् - मोक्षानवन्नू, निनु निनु - क्रमवागि निन्तु निन्तु, तरुम्-कॊडुवनु. (L-TD-811)-
नाहं मानुषवर्गशंसनपरो वाचा कवि धरं वेदान प्रतिपाद्यवैभववुदाराग्रं प्रभुं चक्रिणम् । संशित्या कृती! स एव पर ज्योतिर्मयो यस्तु मा मर्चामूर्तिपरात्पराद्यनुभवैर्मकं करोत्यच्युतः ॥ ता॥ (परमोदारनाद अवने नन्न स्तोत्रक्कॆ विषयभूतनागि रुवल्लि नानु इतरर स्तोत्रक्कॆ अधिकारियल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. नानु मानुषजातियन्नु नन्न वाक्किनिन्द स्तोत्र माडि हाडुवुदक्कॆ बन्द कवियल्ल. वेदानशास्त्र निर्णितवाद आननादि कल्याणगुण गळिन्द भरितनागि महोदारस्वभावनाद चक्रपाणिये ननगॆ असा धारण स्वामियागिरुववनु. अवने अत्युज्वलवाद अर्चावतारद अनुभववन्नू ननगॆ उण्टुमाडि, परमपदसाम्राज्यवन्नू मोक्षा नन्नवन्नू क्रमेण ननगॆ कॊडुवनु. (१०) निन्न निन्न पलनाळुुमिवुडल् नीक्षॆ प्रोय, शॆन्नु तन्नकिलु कण्णु शन्मम् कप्पानॆण्णॆ. ఒ यो य.लकमड्रॆर्ताकवियायिनेट्टु, ऎन्न मॆनु मिनि मनॆ हॊरुवर कवियॆट्टु, प्र पलनाळ्-सर्व कालदल्ल, निनु निनु-निन्तु निन्तु, उय कुम्-(चेतननन्नु वशीकरिसि) उद्बविसुवन्तॆ माडुववनागियू 338 అ तृतीय शतक इव्वुडल्-ई शरीरवन्नु, नी फोम्-बिट्टु होगि, कॆनुनाकि लुम्-बहुकालवं कळॆदुहोगियादरू, कण्णु- (ई चेतननु अव नन्नु) साक्षात्करिसि, शन्म कर्प्पा जन्मवन्नु दाटुवुदक्कागि, ऎण्णॆ - ताने चिन्निसि, बन्नि ऒ-प्रतिसृष्टियल्लि मनस्सिरदिन्द भाविसि, उलकम् पडैर्ता लोकवन्नु सृष्टिसिदवनागियू इरुव भगवन्नन कवियायिनॆ-स्तोत्रवन्नु माडुवुदक्कागि कवियाद ननगॆ, इनि- इन्नु मेलॆ, ऎन्नुवॆनु-ऎन्दॆन्दिगू (यावकालदल्लादरू), म मारुव कवि – मत्तॊब्बरन्नु स्तोत्रमाडोणवु, निम् उचितवो ? (-3-811)— पार्श्व तिप्पति नित्यमेव हि नृणां देहात्यये७पि स्वयं तेषां भात्यनुगः प्रभुवशर्गा कर्तुं सदा र्ता हरिः । हर्तु० जन्मपरस्पराय्तु जगतां स्पष्टु किलाहं कवि- सस्यॆव स्तुतये सदा ! किमुचिता भूयात्ममान्य स्तुतिः? ॥ ता॥ ( सर्वॆश्वरस्तोत्रकर्तनाद कवियागिरुव ननगॆ इतरर स्तोत्रदल्लि प्रयत्नवु अनुचितवॆन्दु हेळुत्तारॆ), सर्वकालदल्लू चेतनोजीवनक्कागि दीक्षितनागियू, चेतननु शरीरवन्नु बिट्टु होगि अनेक कालानरवाहरू तन्नन्नु साक्षात्करिसि जन्मसमृन्न निवृत्तियन्नु पडॆयलि ऎन्दु ताने चिन्निसि प्रतिसृष्टियल्लि सङ्कल्प माडि लोक सृष्टि माडिदवनागियू, इरुव भगवन्नन स्तोत्रक्कागि हुट्टिद कवियाद ननगॆ मत्तॊब्बरन्नु स्तोत्र माडोणवु ऎन्दि गादरू उचितवागुवुदो ? (११) विल्कुम् पॆरुम् पुकट वानवरीर्श कर्ण्णतनक्कु विल्कुम् पॆरुम् पुकण वण कुरुकू चडकोर्प शोल् एल्कुम् पॆरुम् पुकयिरत्तुळ्ळि वैयु एट्टुम् पॆरुम् पुकटॆ सल्लवल्ला रिक्कि तन्म मे, नवम दशक 339 प्रति ए म्- (परसौलभ्यगळिगॆ) तज्ञ, पॆरुम् पुक-महा गुणातिशय ख्यातियुळ्ळवनागियू, वानवरीर्श - नित्य सरीश्वरना गियू इरुव, कण्णतनक्कु (सौलभ्य विशिष्ट नाद) श्रीकृष्णनिगॆ, ए (स्तोत्र माडलु) अनुरूपवाद, पॆरुम् पुज्ञानादिगुण प्रसिद्धि युळ्ळ, वण् कुरुकर् शडकोप-रम्यवाद कुरुकापुरिगॆ निर्वाहक राद शठारिमुनिवररु, शूल् रचिसिद, एम् - (भगवद्दु णादि वर्णनक्कॆ) तक्क, पॆरुम् पुक-छन्नोलक्षणादि प्रसिद्दियुळ्ळ, आयि रफ्तुळ्- सहस्र पद्य मालॆयॊळु, ऎम्-(इतर स्तोत्रवन्नु बिट्टु भगवन्नन स्तोत्रवन्ने माडबेकॆन्दु उपदेशिसलु) तक्क, पॆरुम पुक-महागुणप्रसिद्धियुळ्ळ, ओ-अद्वितीयवाद, इवै पत्तु- ई दशकवन्नु, कॊल्लवल्लाकु-पठनमाडबल्लवरिगॆ, तन्मम्-जन्मवु, इ-इल्ल. (4-2-811)- नित्योदारगुणो६० मुररिपुं सूरीनाथं हरिं कृष्णं सोतुमुदारसद्गुणनिधिः प्राज्ञश्यतारिर्मुनिः । रम्यं श्रीकुरुकेश्वरशुभगुणं साहस मेवाकरो आदं दशकं भुवीह पठतां जन्मव न साणाम ॥ ता!! (ई दशकवन्नु पठनमाडुववरिगॆ इतर स्तोत्र जन्यवाद जन्मसम्बद्ध निल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. पर सौलभ्यगळिगॆ तक्क महा गुणातिशयप्रसिद्धियुळ्ळवनागियू, नित्य सरीश्वरनागियू इरुव श्री कृष्णनन्नु स्तुतिसलु अनुगुणवाद ज्ञानादिगुण पूर्तियुळ्ळ श्री कुरुकापुरीश्वरराद नाल्वरु रचिसिद छन्नू लक्षणादि भरितवाद सहस्र पद्यमालॆयॊळु दिव्य माहात्मवुळ्ळ उचिततमवाद ई दशक वन्नु पठनमाडबल्लवरिगॆ जन्मसम्बद्धवु इल्लवॆन्दु फलवन्नु हेळिरु त्तारॆ.840 तृतीय शतक ( द्र-उ-सं ॥) अन्यवेन विषयानधिगन्नुमिच्च- नालोक्य विस्त्रतनिजव्यसनो दयाळुः । तस्मावर मनुर्जा विफल कौरे- रष्ट नर्ह करणं नवमे स्वमाख्यत् । (2-ev-32-811)- रम्यस्थानादियोगादमित विभवतस्सत्पथप्रापकत्वात् सम्यक्कायुज्यदानादन फवितरणात्सर्वशेषिचिह्मात् । प्रख्याताब्यास हरवतरणरनैर्भुक्तिमुक्काभिमुख्यात् त्रैलोत्पादना स्तुतिविषयतनुं व्याहर तान्य ४॥ (ई नवमदशकद सारांश ) ई ऒम्बत्तनॆय दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवररु परमॆश्वर परि पूर्णनागियू परमोदार स्वभावनागियू इरुव भगवन्ननन्नु बिट्टु क्षुद्रराद मानुषरन्नु स्तोत्रमाडुवुदरिन्द निमगेनु फल वॆन्दु कविगळाद विद्वांसरन्नु कुरितु बोधिसुत्त, अन्तह बोधनवु निष्पलवॆन्दु तिळिदु, तम्म अनन्यार्हवाद दिव्य कविता वैभववु इतर स्तुतिरहितवादुदॆन्दु तम्म भाग्यवन्नु कॊण्डाडि, ई दशकद पठन दिन्दले ऎल्लरिगू मोक्षवुण्टागुवुदॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. O दशम दशक 341