श्री कल्किसिंह भगवत्स बन्ध माला श्री शतारिमुनि विरचितवाद तिरुवा यो ఎంబ सहस्रगाधात्मक - द्राविड दिव्य प्रबन्न श्री कल्कि सिंहभगवद्विरचितवाद (१) कन्नडप्रतिपदार्थ (२) संस्कृतपद्यात्मक-सहस्रगाधारत्नावळि (३) कन्नडतात्पर-समेश (द्रमिडोपनिषत्सङ्गति-द्रविडोपनिषत्तात्ररत्नावळि-सहित) ३नॆय सञ्चिकॆ तृति य श त क (सव्याख्यान) वॆ. बि सुब्बय्य अण्ड् र्सस् यवर ऎलॆक्ट्रिक् मुद्राक्षरशालॆयल्लि मुद्रिसल्पट्टितु. १० सञ्चिकॆगळुळ्ळ समग्र-प्रबस्पद क्रय d. 6-0-0 1930 ई सञ्चिकॆय बॆळॆ 12 N. श्रीमते रामानुचाय नमः श्रीमते शठकोपाय नमः श्री शठारिमुनि विरचितवाद तिरुवा योगि (तृतीय शतक) श्री कल्कि सिंह भगवद्विरचित-वान सहित, श्रीर्मा जयति कन्नॊ नारसिंह परात्परः । परित्राणाय साधूनां कृतावतरणो हरिः । तृतीयशतकदल्लि प्रथमदशक. (मुडिदियाम्-) (ई दशकदल्लि-श्री शठारिमुनिवरु भगवन्नन सर्वशीषित्ववन्नू चेतनर स्वाभाविकवाद शेषत्ववन्नू श्रीवनगिरिय सुन्दर बाहुमूर्तिय सौन्नत्यादि वर्णनद्वारा-निरूपिसुत्तारॆ.) (१) मुडिचोदियायुनदु मुकचोदि मलनदुवो, अडिक्कोदि नी निन्न तामरॆयायलर्न्ददुवो, पडिचोदि यात्रॆयॊडु पत्रिकलनाथ्, र्नि पैर्ल्स् कडिट्टोदि कलन्हदुवो तिर. माले कट्टुरॆये 232 तृतीय शतक, श्री शतारिमुनेर्गाधासहस्र परमात्मनः । एकानुभव एनास्ति तृतीये शतक स्मृतः । १ । श्रीर्मा क नृसिंहारः प्रतिवादिभयरः । तृतीयशतकव्याख्यां कुर्व कर्णाटभाषॆया ॥ २ ॥
प्र॥ उनदु - निन्न, मुकचोदि – मुखद तेजस्सु, मुडि- किरीटदॆ, शोदियार्य - तेजस्सागि, मलर्दुवो - मेलक्कॆ ऎद्दितो?, अडिचोदि-पादगळ तेजस्सु, नी नि - नीनु निन्तिरुव तामरैयाय्-पद्मासनवागि, अलर्क्षदुवो(कॆळगॆ), विस्तरिसितो?, पैर्मॊ-विस्तीर्णवाद सारवुळ्ळ, र्नि-निन्न, कडिट्टोदि-कटप्रदे शद तेजस्सु, पडिदि-स्वाभाविकवाद तेजस्सुळ्ळ, आडैयॊडुम्- वस्त्रगळॊडनॆ, पलकलनार्य - अनेक दिव्याभरणगळू आगि, कलवदु वॊ-कॆळगू मेलू सेरिदॆयो? तिरुमाले श्रीयःपतिये !, कट्टुरै -(इदन्नु) संशयविल्लदन्तॆ (कृपॆयॊडनॆ) निर्णयिसि हेळु. ( स गा-र ॥ - ज्योति मुखमण्णलस्य किमिदं मौन तेजोमयं ? पादास्य रुचिः किमेतदभवत्पद्मासनं ते हरे ? । रम्या ते कटकाव किमियं वस्त्रादिभूषात्मिका ? श्रीश ! त्वं मम संशर्या परिहर ! त्वं वाच्यवाणीपतिः ॥ ता॥ (सुन्दरबाहुमूर्तिय दिव्यावयवकान्तिगू दिव्याभरण कागू अनुरूप्यवन्नु वर्णिसुत्तारॆ.. निन्न मुखद कायु निन्न किरीटद कानियागि मेलक्कॆ ऎद्दिदॆयो ? निन्न पादगळ कायु निन्न पद्मासनवागि विस्तरिसिदॆयो ? निन्न कटप्रदेशद कानियु वस्त्राभरणगळागि परिणमिसिदॆयो ? ऎलै श्रीधरने ! नम्म ई संशय गळन्नु निवारणमाडि नीने निर्णयिसि हेळु-(ऎन्दु तम्म विस्मय वन्नु सूचिसिरुत्तारॆ. (२) कट्टुरैक्कि तार्म कण्पाद कैयॊब्बा, हुट्टुरै, र्न पॊन्नुतिरुमेनियॊळि यॊब्बादु, ऒट्टुत्तिद्दीलकु प्पु कल्ला पॆरुमालु, पट्टु रैया प्पु काट्टु माल् परंशोदि, प्रथम दशक. 233 प्र1 परंशोदि-सर्वोत्कृष्टवाद तेजोमूर्तिये, कट्टु उरैक्किल्-निर्णयिसि हेळबेकादरॆ, तामरै-तावरॆपुष्पगळु, र्नि- निन्न, कण् पादम्कै-नेत्र पाद हस्तगळिगॆ, ऒब्बा-सदृशवागलारवु. शुट्टु उरैत्त- बॆङ्कियल्लि करगिसि शुद्धि माडल्पट्ट, नर्ल्-उत्तम वाद बङ्गारवु, र्उतिरुमेनि निन्न दिव्यमङ्गळ विग्रहद (शरीरद), ऒळि-कानिगॆ, ऒट्टादु-समानवागलारदु. इवुलकु-ई लोकवु, ऒट्टु उरैत्तु उपमानवन्नु हेळि, उपु क, ऎल्लाम्-निन्नन्नु स्तोत्रमाडुवुदॆल्ला, पॆरुमालुम् – अत्यधिकवागि (प्राह्मण), पट्टु उरैयाय्-मनस्सु बन्दन्तॆ मातनाडिदुदागि, पुष्म वस्तुविगॆ (उप मेयक्कॆ) न्यूनतॆयन्ने (निकर्षवन्नॆ), काट्टु माल्- तोरिसुवुदष्टॆ. (2-11-011)- तत्वं चेप्परिशीते तव परज्योतिर्मयस्याम्यु जं चक्षुःपादकमं न ! कनकं शुद्धं न ते वर्षणा । औपम्यं जगतान्त्र कल्पितमिदं सर्वं च हीनोपमा बाभाव तव स्तवेषु बहुशस्सत्यं निकर्षावहा ॥ ता ॥ यथार्थवन्नु हेळलारम्भिसिदरॆ ऎलै दिव्य तेजो मूर्तिये ! तावरॆपुष्पगळु निन्न नेत्र पाद हस्तगळिगॆ सदृशवाग लारवु ; शुद्धि माडल्पट्ट उत्तमवाद बङ्गारवु निन्न दिव्यशरीरद कानिगॆ समानवागलारदु; आदुदरिन्द ई लोकदल्लि उपमान वन्नु हेळि निन्नन्नु स्तोत्र माडुव प्रयत्नवॆल्ला प्रायण हीनो पमॆयागि उपमेयक्कॆ निकर्षवन्ने उण्टुमाडिदन्तॆ आगुवुदु. (इदरिन्द निन्न दिव्यानयुव सौरातिशयवु वर्णिसलशक्यवादुदॆन्दु तात्सर.) (३) परंशोदि नी परमाय्, निन्निकटन्नु र्पि, परंशोदि यिन्मयिल्, पडियोवि निककि परंशोदि निन्नुळ्ळ पडरुलकम् पडॆ, ऎम् परंशोदि गोविना हण्णुरॆक्कमाडोने 234 तृतीय शतक,
प्र॥ परमाय्-सर्वोत्कृष्टनागि, परंशोदि – परञ्ज्योति ऎम्ब, नी नीनु, र्नि इकन्नु निन्नन्नु बिट्टु, र्पि मल ओर्-बेरॆ मत्तॊन्दु, परंशोदि - दिव्यते बोमूर्तियु, इच्छॆर्यि-इल्लदॆ इरुवुदरिन्द, पडि ओवि निककिन उपमानविल्लदॆ इरुव, परंशोदि- परञ्ज्योति’ ऎम्ब, निन्नु निन्न सङ्कल्पदॊळगॆ, पड- विस्तीर्ण वाद, उलकम्-लोकवन्नु, पडॆत्त-सृष्टिसिद, ऎम् परंशोदि- नम्म परञ्ज्योतिः ऎम्ब, गोविना-पशुपालनादि महागुणसन्न ने, हण्णु निन्न दिव्य विग्रहादि महोलस्वभाववन्नु, उरैक्क मार्टो-(नानु) वर्णिसलारॆनु. ( स-गा-र ॥ - सर्वस्मात्परमो भर्वा हि भगर्वा ! ज्योतिः परं त्वं हरे! नावॊमदुत्तमगुणं ज्योतिर्विना त्वां क्वचित् साव सर्वलोकसरणिं सृष्टा स्वयं भाजसे ! गोविन्दाद परं महस्तव गिर वक्कुं न शक्तिर्मम ॥ ता॥ सर्वोत्कृष्टनागिरुव नीनु “परञ्ज्योति’ ऎम्ब नाम धेयदिन्द प्रसिद्धनागिरुत्तीयॆ. निन्नन्नु बिट्टु बेरॆ याव दिव्य तेजोमूर्तिय निनगॆ समानवागिल्लदॆ इरुवुदरिन्द उपमान रहितनागि परञ्ज्योतिः” ऎ०दु सर्तितनागिरुत्तीयॆ. निन्न सङ्कल्पदिन्दले सर्वलोकगळन्नू सृष्टिसिद नीनु निरवधिक तेजो विशिष्टनागिरुत्तीयॆ. निन्न सौशील्यादि गुणगळिन्द पशुपालनादि कृत्यगळन्नु माडिदॆयल्लवे? इन्तह निन्न महोज्जलस्वभाववन्नु नानु (वाचा) वर्णिसलारॆनु. (४) माट्टादे याकिलुमिम्मॆलर् तलै मालम्, र्नि माल्टायि मलक्’फुरैयुव तिरुवुरुववर् मनम वैद्य, माट्टाद पलशमयमदिकॊडुत्ताय मलत्तुड्, मातै नी मनम् वैत्ताय मालम् वरुनादे प्रथम दशक, 236 प्र मलर्- नाभिपद्मवन्नु, तलॆ-शिरस्थानदल्लि उळ्ळ, इ मा लम्-ई महाप्रपञ्चवु, र्नि माट्टु आय निन्न स्वरूपदल्लि सेरि रुव, मलर् पुरैयुम्- पुष्पदन्तॆ सुकुमारवाद, तिरुवुरुवम् दिव्य शरीरवन्नु, मन-मनस्सिनल्लि वैक्य-इडुवुदक्कॆ माट्टादे याकिलु - (अनादिकालदिन्द) शक्तियिल्लदॆ (सम्मतिसदॆ) इद्दरू, माट्टाद अयोग्यवाद, पलशमयवु मदि-नानामतगळल्लि बुद्धि प्रवृत्तियन्नु, कॊडुत्ताय्-नीनु उण्टुमाडिरुत्तीयॆ; नी-नीने, मलताय् माट्टॆ - विकसितवाद तुळसीदळगळल्लि, मनम् वै ताम् (पा॥ वैत्ताल्) मनस्सन्नु इट्टु भोगप्रसक्तनादॆ (प्रसक्त नादरॆ, मालम्-ई महालोकवु, वरुनादे - केशपडुवु दिल्लवो ? (मनम् वैताल् ऎन्दू पातान्तर.) ( स-गा-र !! )- विश्वं नाभिसरोजमस्तकमिदं सत्यं विशालं तव श्रीशस्याम्युजकोमले वपुषि यच्चित्तं न बद्धात्य ! । नानादुर्मतसम्प विष्य मसि यद्विश्वं तनोषि स्व यं तस्मात्वां तुलसीप्रियं कमिदं विश्वं समाराधयेत्॥ ता॥ निन्न नाभिपद्मदिन्द उतवाद प्रपञ्चवॆल्लवू निन्न अति कोमलवाद दिव्यशरीरवन्नु स्मरिसलारदॆ इद्दरू, नाना दुर्मत गळल्लि बुद्धियु प्रवर्तिसुवन्तॆ नीने माडिरुत्तीयॆ. तुळसीप्रिय नाद नीनु भोगप्रसक्तनादरॆ ई लोकवु क्षेशपडुवुदिल्लवो ? ( निन्न सौरातिशयवु अत्यन्न भोग्यवागिरुवुदरिन्द ई अज्ञवाद लोकवु निन्नन्नु अनुभविसलारदॆ केशपडुवुदॆन्दु अनुतप्पिसुत्तारॆ.) (५) वरुनादवरु वत्त मल कदिरि ९ शुडरुडवाय, वरुनाद नमाय, वरम्पि मुन्दियन्मार्, वरुष्कालव निकटकाल शिकालवायुलकै, ऒरुब्बाक वळिप्पाय, कीरुलक्कॆ वोदुवने ३ బిఱ प्र॥ वरुण्णाद प्रयास साध्यवल्लद (स्वभावसिद्धवाद), अरु– अत्यन दुर्लभवाद, तवत्त-तर्पफलवॆम्बन्तॆ, मलकदिरि- विस्कृत 236 तृतीय शतक, वाद प्रकाशवुळ्ळ, शडर्- तेजोनिधिरूपवन्ने, उडन्नु आय् मूर्तियागि उळ्ळवनागि, वरुण्णाद स्वभावसिद्धवाद, इनमाय्- दिव्यज्ञानवुळ्ळवनागि, वरन्नु इनि-ऎल्लॆ इल्लदन्तॆ (अपरिच्छिन्नवागि), मुन्दु - सकलवस्तुगळल्लियू, इयनाय् - वासमाडुववनागि वरुम् कालम्-भविष्यत्कालवू निक काल-वर्तमानकालवू, कम्मि कालम्-भूतकालवू, आय्-आगि, उलकै-लोकगळन्नॆल्ला, ऒरुट्टु आक - एकप्रकारवागिरुवन्तॆ, अळिप्पाय्-संरक्षिसुववने !, शीर्-(निन्न) कल्याणगुणगळन्नु, ऎद्दु-ऎल्लि (हेगॆ), उल-पूर्ण नागि, ओदुव-हेळुवॆनु ? (हेळलारॆनु). ( सगार ॥ - नैसर्गं हि तपःफलं ति महज्योतिः परं ते तनु- र्ज्ञानं चापि निसर्ग सिद्धमपरिच्छिन्नं विभु श्रीहरे ! । लोर्का पालयसि स्वयं हि सततं कालत्रयस्थच्युतः कल्याणानिह ते गणा९ कथमं कार्त्सन सर्तये? ॥ ता॥ स्वभावसिद्धवाद तपः फलवॆम्बन्तॆ दिव्य तेजोमूर्तिया गियू, दिव्यज्ञाननिधियागियू, सकलवस्तुगळल्लिये अपरिच्छिन्नवा वागि व्यापिसिरुववनागियू, त्रिकालगळल्लू सर्वलोक संरक्षकनागियू इरुव निन्न कल्याणगुणगळन्नु नानु हेगॆ पूर्णवागि वर्णिसबल्लॆनु ? (निरवधिकमहिमनाद निन्न गुणगळन्नु यारु ताने सम्पूक्ष्मवागि वरि सबल्लरु? देवतॆगळू नित्यसूरिगळू कूड वर्णिसलाररॆन्दु भाववु.) (६) ओदुवारोत्तॆल्ला मैलकत्तॆ वैयुम्, शादुवाय् र्नि पुकर्ति तकैयल्लाल् पिडॆदि पोदुवा पुनन्नु मुडियिनाथ्, पूविल् मादुव मार्बिनार्य शल्लि र्या वायितुवने, प्र ओदुवार्- वेदाध्ययनमाडुववर, ओत्तॆल्ला - वेद गळॆल्ला, ऎव्वल कत्तु-ऎल्ला लोकगळल्लि उ०टाद, ऎवैयुवर् - ऎल्ला शाखॆगळन्नू पडॆदु, शादुवाय्-सत्य प्रकाशरूपवाद सद्धर
प्रथम दशक 237 वुळ्ळ, र्नि पुर्क - निन्न गुणगळ, तक्कॆ अल्लाल् - माहात्मवन्नु हॊरतु, पित्तिदु इ-बेरॆ यावुदर विषयदल्लू प्रवर्तिसलारवु. पोदु-पुष्पगळुळ्ळ, पुनम् वा - उद्यानगळल्लिरुव, तुय्- तुळसियिन्द अलङ्कृतवाद, मुडियिनायकिरीटवुळ्ळवने !, पूर्वि मेल्मानु-पद्मदमेलॆ वासमाडुव लक्ष्मीदेवियु, वां-नित्य वासमाडुव, मार्बिनाय्-वक्षलवुळ्ळवने!, र्या-नानु, ऎण्णॆ शूल्लि - (निन्न) यावयाव गुणवन्नु हेळि, वातुर्व - स्तोत्र माडुवॆनु? (2-1-811)- वेदा वेदविदां समस्तजगतां सर्वॆ वदंश तः पूर्ण स्यापि गुणांस्तव तुलसीमाला किरीटोल । पद्मा च स्वयमस्ति नित्यवसति र्वक्षले ते हरे ! तट्टॆ 38 कृः कथयाम्यहं कथमहो ! तादृक्ष ते वैभवम् ॥ ता॥ वैदिकर वेदगळॆल्लवू सम्पूर्णमहिमनाद निन्न गुणगळन्ने अ०शतः हेळुत्तिरुवुवु. दिव्यतुळसीमालालङ्कृत किरीटोल नाद निन्न वक्षस्थलदल्लि साक्षालक्ष्मि देवियु नित्यवासमाडुत्तिदाळॆ. इन्तह अपरिच्छिन्न महिमनाद निन्न वैभववन्नु नानु याव शब्द गळिन्द स्तोत्रमाडबल्लॆनु ? (इदु सर्वरिगू वागतीतवॆन्दु भाववु.) (७) वायत्तुवार’ पलराक्, निन्नु नानु कनै, मूवत्त नीरुलकॆल्ला पड्डॆयन्नु मुद पडैत्ताय, केट् शीररिदलाळदॆनाय् तिळरन्नु, शूसमर तुदित्तालु तलुपुर्क मातूणादे प्रति वात्तु वार्-(निन्नन्नु) स्तोत्र माडुववरु, पलर् आक अनेकरु उण्टागुवन्तॆ, निन्नु-निन्न सङ्कल्प स्वरूपदल्लि, नानु कनै - चतुरुखनन्नु, मूत्र नीर् - (लोकगळन्नु) मुळुगिसिद (पूर्णवाद) प्रळयार्णवदल्लि, उलकु ऎल्ला-लोकगळन्नॆल्ला, पड्डॆ ऎन्नु-सृष्टिसु ऎन्दु, मुदल्- मॊदलनॆयवनागि, पडैत्ताय्- सृष्टिसिदवने !, केत- प्रकाशिसिद (निबिडवाद), शीर्-(ज्ञानादि) 238 तृतीय शतक. गुणगळुळ्ळ, अर्रमुदला-रुद्रने मॊदलागि, किळर्-उद्योत दिव्य शक्तियुक्तरागि, अमरर्-मरण रहितराद, दॆय्यम् आ-देवतॆ गळागि, किळर् न्नु - उद्युक्तरागि, शत्रु-(गुणगळन्नॆल्ला) आवृत्ति माडि, तुदित्ताल्-स्तोत्र माडिदरॆ, र्उ-निन्न, तॊल् - स्वाभाविक वाद, पुक-गुणोत्कर्षवु, माशु ऊणादो - कळङ्कितवागुवु दिल्लवो ? (2-na-811)- सोतारो बहवो भवति भवानादौ स्वयं सृष्टर्व ब्रह्माणं चतुराननं सृज जगदकादित्य हो ! । रुद्राद्या अमराश्च दिव्यमतय सङ्घीभवन सृयं किं स्तोतुं प्रभव सद्गुण गॆणालां हरे ! ॥ ता!! निन्नन्नु स्तोत्र माडुववरु अनेकरु उण्टागुवन्तॆ सकल लोक सृष्टियन्नु माडुवुदक्कागि चतुरुखनन्नु नीने (प्रळयार्ण वदल्लि मग्नवागिरुव लोकगळन्नॆल्ला सृष्टिसु ऎन्दु मॊदलु सृष्टि सिदॆ दिव्यज्ञानवुळ्ळ रुद्रादि देवतॆगळॆल्लरू सेरि निन्न गुणगळन्नु स्तोत्रमाडलु यत्निसिदरॆ निन्न गुणोत्कर्षक्कॆ कळङ्कवे उण्टागु वुदल्लवे ? (निन्नन्नु स्तोत्र माडलु यारू अर्हरल्लवॆन्दु भाववु.) (८) माणा चुडरुडम्या मलरादु कुवियादु, माणा नमाय मुन्दुमा मुन्दियाय्, माशणा र्वाल,वरं वतिप्पट्बाल्, माणा वुनपाद मलर् चोदि महादे प्र माशु ऊणा-कळङ्कवन्नु हॊन्ददॆ इरुव, शुडर् प्रकाश वुळ्ळ, उडम्मु आय-शरीरवुळ्ळवनागि, मलरादु विकासरहितवागि कुवियादु - सङ्कोचरहितवागि, मातु ऊणा - कळङ्करहितवाद, नमाय्- ज्ञानवन्ने स्वभाववागि उळ्ळवनागि, मुदुमाय्- समस्त गुणविभूतिविशिष्टनागि, मुन्दु-अवुगळॆल्ला, इ- निन्न पक्कदल्लिरुवन्तॆ सर्वाश्रयभूतनादवने 1, माणा मालिन प्रथम दशक. 239 रहितवाद, र्वाकोलत्तु-विलक्षण ज्ञानादि भूषणयुक्तनाद, अम रकॊ- देवतॆगळिगॆ अधिपतियाद ब्रह्मनु, व्यतिप्पट्टाल्-स्तोत्र माडलु उद्युक्तनादरॆ, माणा - निर्मलतमवाद, उनपाद मलर्-निन्न पादारविगळ, शोदि-तेजस्सु, मादेवमलिन नागुवुदिल्लवो ? (क्षीणवागुवुदिल्लवो ?) (2-73-811)- श्रीकं निरवद्यनिर्मलमहातेजोनिधिं त्वां हरिं दिव्यज्ञाननिधिं विकाररहितं सर्वाश्रयं सर्वतः । देवेश ७पि चतुर्मुख शुभमतितुं च सज्जॆ यदि त्वत्पादाम्बुजुकारतुला किं नाप्पु याना नतान् ? ॥ ता॥ निष्कळ०कवाद दिव्य तेजोमूर्तियागियू, सङ्कोच एकासरहितवाद दिव्यज्ञाननिधियागियू, समस्त गुणविभूतिविशिष्ट नागि सर्वाश्रयनागियू इरुव सर्वॆश्वरने ! निर्मलज्ञानादि भूषितनाद चतुर्मुखब्रह्मन स्तोत्रमाडलु उद्युक्तनादरू, नित्यनिर्मलवाद निन्न पादारविगळ दिव्य तेजस्सिगॆ मालिन्यवुण्टागु वुदिल्लवे ? (आ ब्रह्मन कूड स्तोत्रमाडलु सुतरां अनर्ह नॆन्दु भाववु) (९) मुट्टाद मैनुदिय शक्कर हलयाम्, तोन्दिदल् कळिळिर्प्पा पुळ्ळूरन्नु तोटनॆये, महा नवॆ, पडैयाक्सलरुलकिल्, तव याळिर्लु तुडर चोदि मयादे प्र नाद - मॊण्डागद, वै-तिकाग्रवुळ्ळ, नुदिय- मुखदॊडनॆ कूडिद, शक्करम् चक्रवन्नु, नल्-रम्यवाद, वल याद-बलपार्श्वदल्लि धरिसिरुववनागि, तॊम्-सेवावृत्तियल्लि, काद-आशॆयुळ्ळ, क ण - आनॆयन्नु (गजेन्द्रनन्नु), अप्पा रक्षिसुवुदक्कोस्कर, पुट् - गरुडनन्नु, ऊर्नु-त्वरॆयिन्द नडॆसि, तोनैये - प्रत्यक्षवागि निन्तॆयल्लवे ? (हीगिरुवल्लि) माद- 2240 तृतीय शतक. अमोघवाद, नमे-ज्ञानवे (सङ्कल्पनॆ), पडैयाक-साधन वागि, मल-विस्मृतवाद, उलकिल्-लोकदल्लि, तॊन्नु आया * कु - (निन्न) भक्तरादवरिगॆ, अळित्ताल् - उपकारमाडिदरॆ, उळि- निन्न, शुडर् शोदि- अत्युज्वलवाद तेजस्सु, मस्यॆयादे तिरस्कृत वागुवुदिल्लवो ? (आर्तरक्षणक्कागि नीनु मडुविन बळिगॆ इळिदुब०दरॆ निन्न तेजस्सु क्षीणवागुवुदिल्लवो ? ) ( स-गा र ॥ - नित्यामोघसुतीक्ष चक्रधर ! ते कै रसं गजं तातुं त्वं गरुडं त्वरातिशयतॆ रूढस्सयं चागतः । सज्ज फस्तवात्र जगतां रक्षासु दीक्षॆ ७स्ति चेत् किं ज्योतिर्न तिरस्कृतं भवति ते वात्सल्य सीमाद्दु धेः ? । ता॥ सुतीक्षाग्रवुळ्ळ चक्रायुधवन्नु बलगैयिन्द धरिसि निन्न भक्ताग्रेसरनाद गजेन्द्रनन्नु रक्षिसुवुदक्कोस्कर अति त्वरॆयॊडनॆ गरुडनन्नु नडॆसि आ मडुविन समीपदल्लि निन्तॆयल्लवे ! हीगॆ नीनु भक्तरिगोस्कर (निन्न अपारवाद महिमॆयन्नू मरॆतु) ई लोकक्कॆ बन्दु अत्यन्त सुलभवागि प्रत्यक्षदृश्यनादरॆ निन्न अत्युज्वलवाद तेज स्सिगॆ तिरस्कारवुण्टागुवुदिल्लवो ? (परात्परनाद निनगॆ इन्तह सौल भवु तक्कुदल्लवॆन्दु भाववु.) (१०) मयाय नालैदुळ् निमल चुडरे, मुद्रॆयालिलकॆल्ला पडॆति डुण्णु मि स्थळस्थाय्, पियु तडैयानु नानु कनुमिरनुम्, इच्छॆयादलटॆनो वीसॆ तिरुत्तलिद्दु वियप्पे. प्र! मयाय-राजस तामसरिगॆ तम्म अर्थगळन्नु मरॆसुव, नाल्वेदत्तु उळ् - नाल्कु वेदगळ अन्नरङ्गतात्परभूतवागि निन्तिरुव, मलर् शौडरे विकासवुळ्ळ ज्योतिरूपने ! मुमैयाल् पायदिन्द, इन्नुलकु ऎल्ला - ई लोकगळन्नॆल्ला, पड्डॆत्तु- प्रथम दशक, 241 सृष्टिसि, इदन्नु (प्रळयदल्लि मुळुगिद्द प्रपञ्चवन्नु मेलक्कॆ ऎत्ति, उण्णु-(महाप्रळयदल्लि) भक्षिसि, उमिन्नु-(पुनः ईचॆगॆ) उगिदु (उद्भविसुवन्तॆ माडि), अळनाय्-अळॆदवने !, इच्छॆयादल्- सर्वशेषियॆन्दु, आतिन्नु-(निन्नन्नु तिळिदु, पियो-चन्नकला धारियाद, शडैयानु जटाधरनाद रुद्रनू, नान्नुकनु चतुरुखनू, इल्लिरनुम्-इन्नू, एत्र-स्तोत्र माडि आश्रयिसु वन्तॆ, वीरुत्त इदु - पृथक् स्थितियुळ्ळ निन्न ई स्थितियु, वियष्टे आश्चरवो ? (3-733-811)~ गूढं वेदचतुष्टयेतिगहने ज्योतिः परं त्वं हरे ! पायण जगत्तमेव सकलं कृष्णा स्वयं भक्षर्य । उद्दि ल्यापि पुनः पदक्रमत एवोन्मातुमासीः प्रभुः ! किं चित्रं यदि सव्यसे त्वमनिशं रुद्रेन धात्रादिभिः ? ! ता। वेदचतुष्टयदल्लियू अन्यरङ्गतात्सल्यभूतनागि गुप्त नागिरुव दिव्यतेजोरूपने ! ई लोकगळन्नॆल्ला नीने पराय क्रमदिन्द (आया अवतारगळल्लि) सृष्टिसि, मेलक्कॆ, भक्षिसि, पुनः उगिदु (उद्भविसुवन्तॆ माडि, अळॆदु रक्षिसिदॆ इल्लवे! इन्तह निन्ननु चन्द्रमौळियाद रुद्रनू, चतरुखनू कूड स्तोत्रमाडुवन्तॆ नीनु पृथक्तियुळ्ळवनागि (सर्व देवाधिदेवनागि) परात्परना गिरोणवु ऒन्दु आश्चरवो ? (इदु आश्चरवे अल्लवॆन्दु भाववु.) (११) वियप्पाय वियप्पिल्ला वॆयन वेदियनै, यप्पकत्र पलर् नाम् तडबिरुक సి चडकोर्प, तुयक्कि तॊन्दुरै नायिरॆत्तुळिप्पत्तुम्, उयक्कॊण्णु पिऒप्पयुक्कुं मॆलिमुन्नि लत्तॆ, कट प्रश्नॆ ऎयप्पु आय- (इतरर) आश्चर करवाद गुणचेष्टितगळु, एल्ला (तन्न विषयदल्लि) आश्चय्य करवल्लदॆ अवुगळू तन्निन्दले 242 तृतीय शतक. प्रकाशिसुवन्तॆ इरुव मॆय्ञानम्- ई याथात्म ज्ञानवन्नु प्रति पादिसुव, वेदियनै-वेदगळिगॆ वेद्यनादवनन्नु, शद-संसार वन्नु जयिसुवुदरिन्द उण्टाद, पुकार् - ज्ञानवैराग्य भूषित रादवरु, पलर्-अनेकरु, व्याम्-बाळुव, तडवर- विशालवाद, कुरुकूर् शडकोर्ष-कुर-कापुरिगॆ, निर्वाहकराद श्री शरिय, तुयक्कु इ-संशयविपयादि मनोवैकल्यवु इल्लदन्तॆ तॊ०दु -भजिसि, उरैत-हेळिद, आयिरत्तु- सहस्रपद्यमालॆयॊळु, इप्प तुम्- ई दशकवु, ऒलिवन्नि-उद्योषिसुव समुद्रदिन्द परिवृत वाद, इलत्तु-भूमियल्लि, उयण- उद्बविसुवन्तॆ माडि, पिप्पु अक्कुम् जन्मसष्टन्नवन्नु भेदिसुवुदु, (2-773-811)- चित्राणामपि चित्रमेव निशदज्ञानैकवेद्यं हरिं नत्वा श्रीकुरुकापुरे शठरिसुस्तुष्टाव जिष्टाश्रये । साहसी दशकं तदेतदसि चोद्रुष्टं समुद्रा वृते र्चा भूमित समुद्धतिकरं बाभाति जन्मापहम् ॥ ता॥ सर्वविधवाद आश्चय्यगळिगू आश्चय्यकरनाद दिव्यज्ञानैक वेद्यनाद सर्वॆश्वरनन्नु, ज्ञान वैराग्यादि भूषितराद महात्मरिन्द अलङ्कृतवाद कुरुकापुरिगॆ र्निहकराद श्री शठारिमुनिवरर संशयविपर्यादि मनोवैकल्यविल्लदन्तॆ भजिसि स्तोत्र माडलु रचिसिद सहस्र पद्य मालॆयॊळु ई दशकवु पठनमाडुव सकल चेतन रन्नू उद्बविसुवन्तॆ माडि अवर जन्मपाशवन्नु छेदिसुवुदॆन्दु तात्पय्य. (23-ev-2011)- आ तृतीयशतकस्य वनाद्रिबर्तु- रापादमौल्यवयत्नाभरणाभिरूपम् । ब्रह्मार वा विषयं च महाप्रभावं सौन्रमग्न हृदयकृरजिच्छशंसॆ ॥ द्वितीय दशक. (2-ev-3-811)– सुष्का कल्पमज्रनुपम सुषुमं व्यक्ति निमदीप्तं स्वान सादुश्वदेहं सुखभजनपदं वता महिष्या । 243 स्तोत्रातिक कीर्तिं मलिनिमरत्मिपवाक्यं वीताश्वर केत्रकृतिसुवनुतिं चित्र सौन् “विध्यम् ॥ (ई प्रथमदशकद सारांश.) ई मॊदलनॆयदशकदल्लि - श्री शारिमुनिवररु वनगिरीश्वरनाद सुरबाहु (अकर्) मूर्तिय दिव्य सौर दिव्याभरणकास्त्रादि गळन्नु आपादमस्तकवागि वर्णिसि, सर्वलोक सृष्टि स्थिति लय कारणभूतनागि सर्वदेवाधिदेवनाद ई भगवन अपारवाद महिमॆयन्नु ब्रह्मरुद्रेादिगळू कूड वर्णिसलु अनर्हरॆन्दु हेळि (सौरातिशयदल्लि मग्न हृदयरागि) वाचा वर्णिसलु नानु हेगॆ शक्तनॆन्दु निवृत्तरागिरुत्तारॆ. -96:0:56+