०७

श्री द्वितीयशतकदल्लि-सप्तमदशक. (केशव९तमर्) (ई दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु आगवन्ननिगॆ तम्मल्लि उण्टाद प्रीतियु तम्म सम्बन्नि सम्बस्सि परम्परॆय विषयदल्लिय उण्टायितॆन्दू, केशवादि द्वादशनामप्रतिपाद्यनाद भगवन्तनन्नॆ हॊन्दि तन्न वंश्यरॆल्ला उज्जि एतरादरॆन्दू निरूपिसुत्तारॆ.) (१) केशर्व तमर् की मेलॆ मरु पिप्पु’, माशदिरिदु नम्म वावा, ईशर्नॆ किरुमाणिक्कर्मॆ शॆट्रोलक्कर्ण्ण वि‌ नायर्क, ऎम्पिरानॆम्यान्माराय.णनले. प्र॥ ईश सर्व स्वामियाद ऎ करुमाणिक्कम्-नन्न नीलरत्न वाद, ऎ कॆ. लक्कर्ण्ण-नन्न रमणियरक्तनेत्रनू, विक्टोर् ना यर्क – नित्यसूरिश्वरनू, ऎर्मपिर्रा - नमगॆ स्वामियादवनू, ऎर्मा-नम्म श्रेष्ठनू आद, नारायणनालॆ-श्रीमन्नारायणनिन्द (अवन अनुग्रहदिन्द), कि मेल् ए एसि कॆळगू मेलू एळेळु जन्मगळल्ल, केरर्वतमर्-केशवन भक्तराद, ऎमर्-नन्न 184 द्वितीय शतक. वरु, इदु-ई, माशदि‌ महाचातुरवन्नु, पै-हॊन्दि (इरुवु रिन्द), नम्मु वाु-नम्म ई श्री वैष्णव श्रीसमृद्धियु, वाय कैनवा-बॆळॆयुव प्रकारवु ऎन्तहुदो ! (x-7-811) - श्रीमशवसंश्रयाः किल मम प्रास्ता, कुलोत्पादिता- स्त्री पूर्वोत्तरसप्त सप्त ! महतीं दिव्यां गतिं वैष्णवीम! ईशस्यास्य मम प्रभोरिद महामाणिक्य वर्णस्य च श्रीसूरीन्नपतेः प्रसादभरतो नारायणस्याश्रयात् ॥ ता॥ सर्वस्वामियागियू, नीलमणिवर्णनागियू, रमणीय नेत्रनागियू, नित्य सरीश्वरनागियू इरुव नम्म स्वामियाद श्रीम नारायणन अनुग्रहदिन्द नम्म वंशदवरॆल्लरू कॆळगेळु मेलेळु जन्मगळल्लि इन्तह भगवति पात्ररागुव महाचातुरवन्नु (नन्न हागॆये पडॆदुदरिन्द नम्म ई श्रीवैष्णव श्रीसमृद्धियु बॆळॆयुव प्रकारवु अत्याश्चरकरवॆन्दु भाववु. (२) नारर्ण मुवॆलकुक्कुव नार्द वेदमर्य, कारणवर् किरिश् कुरुममि मुदन शिरणण्ण मरर् पिर् पलरु वारण मरुप्रॊ तोटदे निन्नु पिरार्नॆ मादवने प्र! नारर्ण-श्रीमन्नारायणनु, मु एं उलकुक्कुम् समस्त लोकगळिगू, नार्द - स्वामियादवनु वेदमर्य - वेद स्वरूपियु; कारणम् क्रियाहेतुवादकारणवू, किरि-क्रियॆयू, करुमम्-क्रियाफलवाद कारवू, इवॆ - इवुगळिगॆल्ला, मुर्द कारणभूतनु. शीं-गुणोत्कर्षवुळ्ळ, अणब्बु - दिव्यराद, अमरर्- देवतॆगळू, एर्-इतररू (ऋषिगळू मनुष्यादिगळ), पलरु- ऎल्लरू, तॊन्दु नमस्करिसि, एत्त-स्तोत्र माडुव, निन्नु निन्तु, वारण कुवलयापीडनॆम्ब आनॆयन्नु, मरुप्पु ऒत्त-कॊम्बु मुरिदु मर्दन माडिद, सिरा महोपकारकनाद स्वामियु; ऎ-सप्तम दशक. 185 नन्न, मादर्व-श्रीयपतियाद भगवनु, ऎन्नॊ ननगॆ शेषियाद महाप्रभुवु. (A-na-011)– श्रीनारायण एव सर्वजगतां नाथो७स्ति वेदात्मक मूलं कारणमस्ति कर् च कृतिः पूर्वश्च सर्वात्मनाम् । स्त व्यसर्वगुणाकरोमरग रन्य सर्वैरयं स्वामि मत्तगजस्य दभिदहो ! मे नायको माधवः॥ ता॥ सप्त लोकगळिगू नाथनागियू, वेदस्वरूपियागियू, सर्वविधक्रियामूलकारणकार भूतनागियू, सकलकल्याणगुणाकर नागियू देवादिसर्वलोकवन्द्यनागियू इरुव श्रीमन्नारा यणने ! मत्तगजमर्दननागि (श्री कृष्णरूपियागि ननगॆ शेषियागि महोपकारकनागिरुव माधवनु. ( इन्तह स्वामिये नम्म कुलगळि गॆल्ला उद्धारकनॆन्दु भाववु. ) (३) मादवनॆन्नदे कोणॆ यिनि यिप्पाल्‌पट्टदु, यादवळुम् शे‌कडेनॆन्नुळ् पुकुरुड्डु, तीदवम् कॆडुक्कु ममुदम् पॆन्सामॆरैक्कण् कुम्, कोदवमिर्लॆ कन्नल्‌कट्टि यॆम्मार्नॆ गोविन्दने प्र! ऎ गोविर्न-ननगोस्कर कृष्णनागि अवतरिसिद, ऎर्मा नन्न स्वामियाद, मादर्व-श्रीयःपतियु, ऎन्नदे - ऎन्दु नानु हेळिद उक्ति मात्रवन्ने कॊट्टु-व्याजवागि माडिकॊण्डु, ऎन्नै- नन्नन्नु, इनि-इन्नु मेलॆ, इन्साल् पट्टदु- मेलॆ बरुव कालवॆल्ला, अव‌ळ्‌-अविद्यादि दोषगळु, यादुम्-यावुवू, शे‌कडे सेरुवन्तॆ अवकाश कॊडॆनु ऎन्नु-ऎन्दु सङ्कल्पिसि, ऎण्णॆ उळ् पुकुनु इरुन्नु नन्न मनस्सिनल्लि प्रवेशिसिद्दु, तीदु तिळिदमाडिद दुष्ट कृत्यवन्नू, अवम्-प्रामादिकदोषवन्नू, कॆडुक्कु-नाशपडिसुव, अमुदम् – अमृतदन्तॆ इरुववनु, शिव तामरैक्षण् - कॆन्दावर यन्तॆ इरुव कण्णुगळुळ्ळ, कुम् पर्वतदन्तॆ इरुव उन्नत शरीर

186 वुळ्ळवनु, कोदु अवम् द्वितीय शतक. इल् न्यूनतॆयू दोषवू इल्लद, ऎ कन्नल् कट्टि ननगॆ भोग्यवाद सक्करॆय गट्टिय ( सगर ॥ सत्य! माधवनामकीर्तनबलाताय मम श्रीध नानादोष’तिं प्रहन्नु मसि मे चित्र प्रविश् स्वयम् । सर्वाप्रशमप्रभुः कॆल सुधापूरो७ब्बने नद्रिप्राय इहेकुण्णशरधिर्गोनिन्न वाच्युतः ॥ महा- ता॥ ‘‘ननगू स्वर कृष्णरूपियागि आवतरिसिद नन्न माधवनु’’- ऎन्दु नानु हेळदमात्रक्कॆ नन्नल्लि याव दोषगळू इन्नु मेलॆ सम्भविसदॆ इरुवन्तॆ अवनु नन्नल्लि प्रवेशिसि ज्ञाताजित सकल दोष नाशकनागि ननगॆ अमृतप्रायनागि, कमलनेत्रनागियू पर्वतसदृश नागियू निन्तु निर्दोषवाद सक्करॆय गट्टियन्त अत्यभोग्यन गिद्दानॆ. مديم (४) गोविर्न कुडक्कू कोवलन्सॆन्स् कुनित्तु, तेव तन्नियु पाडियाडत्तिरुत्ति, यॆन्नॆ पावनयुव, पाट कै मरॆतॆ पिऒप्पु, मेवु तन्नॆमाक्किर्नानल्लनॆमि र्राविद्दुवे प्र॥ वर्ल्ल - सर्वशक्तनाद ऒट्टु विष्णुवु (सर्वव्यापकनु), ऎम् पिर्रा - नम्म स्वामिय, गोए - पशुसमृद्धियुळ्ळवनु, कुडक्कू घटलीला लोलनु, कोवर्ल-गोपालकनु, ऎन्नु -ऎन्दु अनेकावृत्ति हेळि कुसित्तु - नर्तनमाडि तेवु - परत्व नन्नू, तन्नॆुम्- तन्न सौशील्यवन्नू, पाडि स्तोत्रमाडि हाडि, आड- सञ्चरिसुवन्तॆ, तिरुत्रि-परिष्करिसि, ऎ नन्नन्नु, कॊण्डु-स्पीक रिसि, ऎण्णॆ-नन्न, पावयुम् - पापगळन्नू, पा-ओडुवन्तॆ, कैत्तु दूर होगलाडिसि, ऎमर् - नम्मवरु, एनॆ सिप्पु म्- एळेळु जन्मगळल्लू, मेवु - तन्नन्ने हॊन्दुव, तन्नॆ- स्वभाववुळ्ळवरागुवन्तॆ र्आ-माडिदरु. (B-ñ-811)- सप्तम दशक. 187 गोविन्नू मम नायकः प्रधुरसौ जिष्णु र्घ टैर्लीलया गोपालो विहरन्म हानि पृथक् सर्त्य नृत्यादिभिः । सो७हं यामि च सञ्चरन्मम महापापावळिं ध्वंसर्य मद्दन्नूश्च स सप्त सप्त पुरुर्षा विष्णुर्निजानातनोत् ॥ ता॥ सर्वशक्तनाद विष्टुवे नम्म स्वामियु, पशुसमृद्धि युळ्ळवनु, घटलीलालोलनु, गोपालकनु’ ऎन्दु अनेकावृत्ति हेळि नर्तनमाडि नानु अवन परत्ववन्नू सौशील्यवन्नू हाडि आडुवन्तॆ नन्नन्नु परिष्करिसि अङ्गीकरिसि, नन्न पापगळन्नॆल्ला ओडिसि, एळु जन्मगळल्लि नम्म वंशदवरॆल्ला तन्नन्नॆ हॊन्दुवन्तॆ अवर विषयदल्लू परमानुग्रहवं माडिरुत्तानॆन्दु तात्पय्य, (५) विट्टिलन्नु संशोदि तायिरै पाद कैकळ कण्‌कळ, विट्टिलन्नु करुङ्कुडर् मलैयॆ तिरुवुडन्नु, विलजु मदियम् सेर शट्टु शक्करम् परिदि, विट्टिलजु मुडियर्म्या मदुसूर्द तनक्कॆ प्रश्नॆ बिट्टु विष्टुवागि, निट्टु सर्वत्र व्यापिसि, इलण्णु - प्रकाशि सुव, मुडि – कि ೕटवुळ्ळवनाद, अर्वा-स्वामियाद, मधुशूर्द तनक्कु-मधुसूदननिगॆ, इल-प्रकाशिसुव, कॆंशोदि-कॆम्पाद का युळ्ळ, तामरियॆ - तावरॆ हूवे, पादम् पादगळु, कैर्क- हस्त गळु, कण्कळ नेत्रगळु, निट्टु विकसितवागि, इलष्टु-प्रकाशिसुत्ति रुव, करुङ्कुडर् मयॆ- - नीलकायुळ्ळ पर्वतवे, तिरुवु डम्मु-दिव्यशरीरवु. शीर् रम्यवाद, शब्बु-शङ्खवु, विट्टु-विस्तरिसि इल - प्रकाशिसुव मदियमे .. चन्द्रने (चन्द्रनन्तॆ इदॆ) शक्त रम्- चक्रवु, ऎट्टु इल विस्मरिसि प्रकाशिसुव, परिदिये-आदित्यने (सूरनन्तॆये इदॆ.) 188 ( स-गा-र 1)- द्वितीय शतक. विक्टोरस्य मम प्रभोसुरुचिरश्रीमौळि भूषाकृतो दिव्यं भाति सरोजमेव चरण् ह च नेत्रे हरेः । दीपो नीलमहाद्रिरेव हि तन७स्ति श महा नादित्यो मधुसूदनस्य रुचिरश्च कायुधात्मा विभोः ॥ ता॥ सर्वव्यापियागियू, दिव्य किरीटधारियागियू, विष्णुरूपि यागियू इरुव नन्न स्वामियाद मधुसूदनन चरण हस्त नेत्र गळु कमलगळन्तॆ इवॆ; दिव्य शरीरवु नीलमणिपर्वतदन्तॆ इदॆ, रम्य वाद शङ्खवु चॆन्ननन्तॆयू, चक्रवु सूरनन्तॆयू चॆन्नागि प्रकाशि सुत्तिवॆ. (नन्नॊडनॆयू नन्न वंशदवरॊडनॆयू सेरिदमेलॆ अवनिगॆ इन्तह दिव्यतेजःप्रकाशवु उण्टायितॆन्दु तात्पय्य नु (६) मदुसूदनैयल्लि मनॆ निलेनॆत्तालुम् करुमम्मि, तुदिश्टिस्ट पाडल्‌ कपाडियाड निन्नडिय ऎदि‌शूल् पुर् पिटिप्पुवनक्कॆ यरुळकळ् सॆय्य विदि शूविन दालॆनलर्म्मा तिरिविक्किरमस्यॆये प। मदुसूदनैय-मधुसूदननन्नु बिट्टु मलु इर्ले-बेरॆ यारन्नू (नानु) आश्रयिसिल्ल; ऎल्ल ऎन्दु ऎत्तालुम्-याव पदा र्थदिन्दलू, करुमम् - ऒन्दु कारवू, इ-इल्लदॆ, तुदि-स्तुति (स्तोत्र)गळिन्द, शू-व्याप्तवाद, पाडल् कळ्-कीर्तनगळन्नु, नि-उद्देशपूर्वकवागि निन्तु, पाडि हाडि, आड-आडुवन्तॆ, ऊ ऊट तॊम्-प्रति कल्पदल्लू ऎन्नॆत्तु अनेकगळाद, ओर् अद्विती यवाद, पिप्पुम्-जन्मगळल्लॆल्ला, ऎदि‌ शूल् पुक्कु-(ननगॆ) ऎदुरिगॆ सुत्ति सुत्ति अवतरिसि, ऎनक्कॆ-ननगोस्करवे, अरुळ् कळ्- उपकारगळन्नु, शय्य माडुवुदक्कॆ, ऎनक्कु एल् नन्न विषयदल्लि सप्तम दशक. 189 अङ्गीकारवुळ्ळवनागिरुव, अनास्वामियाद, तिरिलिक्किरम- विक्रमनन्नु, विदि-कृपानिधियु, शूदु-सुत्तिकॊण्डिदॆ. (4-1-811)- नान्यं श्रीमधुसूदनाल परं प्राप्यं भजे७हं सदा कारं मे न किलापरैरिति हरिं तं मे७द्य पद्य स्सुर्व । एवं कल्प सहस्रतो७पि विविधां जन्मावळीं मे स्वयं ज्ञात्वा मे७भिमुखो दयाळुरवशो द७खिलं त्रिक्रमः॥ ता॥ मधुसूदनन्नु बिट्टु बेरॆ यारन्नू नानु आश्रयिसिल्ल वॆन्दु, तदितरव्यावृत्तनागि नानु स्तुतिरूपवागि पद्यगळन्नु रचिसि हाडुत्तलू आडुत्तलू कृतार्थनागुवन्तॆ अनेक कल्पगळल्लू नन गोस्कर अवतरिसि नन्नन्नु अङ्गीकरिसिद नन्न स्वामियाद त्रिविक्रम नल्लि कृपागुणवु (नन्न विषयदल्लि परिपूर्णवागि नॆलॆसि इदॆयॆन्दु भाववु. (७) तिरिविक्किरव ९ शामरैक्कणॆ म्यार्न शॆनिवाय उरुविल् पॊलिद्द वॆळ्ळि प्पळिद्दु नित्तनन्नॆन्नु उळ्ळि प्ररविप्पणिन्नु पतियूति र्नि पादपमे मरुविम् मनये तन्हा, व कार्णॆ वामनने प्र तिरिविरर्म-त्रिविक्रमनु, शिन्हा मरैक्कण्-कॆन्दावरॆयन्तॆ कण्णुगळुळ्ळ, ऎर्मा-नन्न स्वामियु, ऎण्णॆ- नन्न, शॆवकनिवाय् कॆम्पाद बिम्बफलदन्तिरुव वक्रवुळ्ळ, उरुविल्‌लिन रूपदल्लि (शरीर दल्लि) प्रकाशिसुव, वॆपळु-बिळिकन्नडियन्तॆ इरुव, नित्तन दन कायुळ्ळवनु, ऎन्नु-ऎन्दु अनेकावृत्ति हेळि, उळ्ळि-ध्यान माडि, परवि-स्तोत्रमाडि, पणनु नमस्करिसि, पल्ऊ ऊरि- अनेक कल्पगळपर, र्नि-निन्न, पादपयमे-चरणकमलगळल्ले, मरुवि तॊम्-विश्वासदिन्द कैङ्कर माडुव, मनम्-मनस्स तन्साय्-(ननगॆ) अनुग्रहिसिरुत्तीयॆ; ऎं वामनने-नन्न वामन मूर्तिये, वकाण्. (नीनु) समर्थनेसरि, 10 190 (-18-81)- द्वितीय शतक. श्रीश श्रीक्रम ! पुण्ण रीकनयन ! स्वार्मि ! सुबिक्षाधर ! त्वं भाव शुचिस्मितति पृथक् त्वत्वद्दुणांश्चर्य । शंसं प्रणर्म पदायुगळं कष्टने केसु ने समाव्या हि दास्यसक्त हृदयस्तं वामनो मे प्रभुः ॥ ता॥ ‘त्रिविक्रमनागियू, कमलनयननागियू, बिम्बाधर शोधितनागियू, शुभदनागियू, शुचिस्मितनागियू इरुव नन्न स्वामिये!’’ ऎन्दु निन्न गुणगळन्नु अनेकावृत्ति हेळि, ध्यान गान नमस्कारादिगळिन्द अनेक कल्पगळल्लि निन्न चरणारविन्न कैङ्करवं माडुव मनस्सन्नॆ ननगॆ अनुग्रहिसिरुत्तिदॆ. आदुदरिन्द, ऎलै नन्न वामनमूर्तिये ! नीनु समर्थनेसरि (नीने सर्वशक्तनाद नन्न स्वामियु ऎन्दु भाववु.) (८) वामनर्न मरतकर्व, तामरैक्कण्णिन, कामनैप्पयना, ऎर्न कल्’ पाडिये पणनु, तूवनननाय् वैवित्तुदि नीु, ऎन्नॆ श्रीमनडुत्तायनर्क्कॆ शॆय क्केर्नि तिरीदरने, प्र॥ वामर्न-वामनने, ऎण्णॆ मरतकवर्ण्ण-नन्न मरतकवर्णने, तामरैक्कण्णिर्न- तावरॆयन्तॆ कण्णुगळुळ्ळवने, कामनै-मन्मथनन्नु, पदनाय्-हॆत्तवने, ऎन्नु ऎनु-ऎन्दु अने कावृत्ति हेळि, उक्रल् - निन्न पादगळल्लि, पाडिपणिन्नु हाडि नमस्करिसि, तूमनननाय् परिशुद्धवाद मनस्सुळ्ळवनागि, वि-जन्मगळल्लुण्टाद, तुन्दिसुत्ति सुत्ति बरोणवु (चक्रभ्रमणवु), नी तीरुवन्तॆ, ऎन्नै- नन्नन्नु, तीमनम् कॆडुत्ता-कॆट्ट मनस्सन्नु नाशपडिसि परिष्करिसि इरुत्तीय, र्ऎ तिरिदरने-नन्न श्रीधरने, उनक्कु-निनगॆ, ऎण्णॆकॆट् र्के-याव प्रत्युपकारव माडबल्लॆनु ? (-2-811)- सप्तम दशक 191 हे ! श्रीवामन ! नीलरत्ननिभ ! मे पद्माक्ष! कामोद्यवे शैवं त्वत्पदपद्मकीर्तनपरो ना७ शुद्धाशयः । जाड्यं जन्मभवं प्रणाश्य मनसो दोर्षा प्रहत्यापि म स्वार्मि पूर्णमहाप्रियः! किमु हरे! कुरां तव श्रीधर ? ॥ ता॥ ऎलै वामनने ! मरतकवर्णने ! पद्मपत्राक्षने! मन्मथ जनकने ! ऎन्दु अनेकवृत्ति सङ्कीर्तनमाडि, गानदॊडनॆ निन्न पादगळल्लि नमस्करिसि, परिशुद्ध चित्तनागि, नानु नन्न संसारचक्रमण वन्नु निवारणमाडुवन्तॆ दुष्ट भावनाशवं माडि, नन्न मनस्सन्नु नीनु परिष्करिसिरुत्तीयॆ. ऎलै श्रीधरने! निनगॆ नानु याव प्रत्युप कारनं माडबल्लॆनु - (सल्वॆश्वर परिपूर्णनाद निनगॆ नानु एनू उपकार माडलारॆनॆन्दु भाववु. शिरी इदर शॆख्य तामरैराकल् नाय लवन्नु कण्‌कळ’ नी‌ मल्, वुयि‌त्तु वॆरी मरीइय तीवि माळ विनन वळर वैकल् वैकल् न वैकल्यवैकल् इरीइ) उन्नै यन्नुळ वृत्तनै यॆन्निरुडीकेशन् प्र ॥ शिरि- इदर्र-लक्ष्मीदेवियन्नु वक्षस्थलदल्लि धरिसिरुववन्नु, शल्यतामरैक्कर्ण्ण - कॆन्दावरॆयन्तॆ कण्णुगळुळ्ळवनु, ऎन्नु ऎनु- ऎन्दु हेळि हेळि, इराष्ट्रकल् - रात्रियू हगलू, वाय्‌वॆरिइ बायिन्द कनवरिसुत्त, अलवन्नु भ्रमिसि, कण् क‌मलकि-कण्णु गळल्लि नीरु तुम्बिकॊण्डु, वॆम् उयि‌त्तुयि‌त्तु-उष्णवागि उसु रुबिट्टु उसुरुबिट्टु सप्तनाद नन्नन्नु, मरी इय सेरिद, तीएनै - दुष्ट कृत्यगळु (पापगळु), माळ-नाशहॊन्दुवन्तॆ, इन्नवळर आ नन्नवु वृद्धिहॊन्दुवन्तॆ, वैकल् वैकल्- प्रतिदिनवू, उ निन्नन्नु, ऎन्नुळ् नन्न मनस्सिनल्लि, इरि इवैत्त इरिसि इरुत्तीयॆ; र्ऎ इरुडी केशने- नन्न हृषीकेशने ! 192 (2-12-811)- द्वितीय शतक. स्वार्मि ! श्रीधर ! रम्य पद्मनयनेवं हि नवं जल्प भान इवाशु पूर्णनयनस्सुचि ७भव । तामार्तिं मम नाशर्य प्रमुदितं कुर्व सदा मां हरे! त्वं मे भासि हृदि स्वयं किल हृषिकेश! प्रतिष्ठापितः॥ ता॥ श्रीधरनॆन्दू पद्माक्षनॆन्दू अनेकावृत्ति हेळि, रात्रियू हगलू बायिन्द कनवरिसुत्त, भ्रात्रनागियू अश्रुपूर्णनागियू उष्णवागि निट्टुसिरुबिडुत्त अत्यन् सक्तप्तनाद नन्न महापाप गळॆल्ला नाशहॊन्दुवन्तॆयू, आनन्नवु वृद्धि हॊन्दुवन्तॆयू, प्रति दिनवू नन्न मनस्सिनल्लि निन्नन्नु दृढवागि इरिसि इरुत्तियॆयल्लवॆ नन्न हृषिकेशने! ऎन्दु कृतज्ञतॆयिन्द कॊण्डाडुत्तारॆ. (१०) इरुडीकेशनॆम्पिरानिल यरक्कर् कुल, मुरुडु तीरि पिरानवा नवर‌ पवाननन्नु, तरुडियाकिल् नस्ट् ! मणट्टु तिण्ण मति यतिन्नु मरुडियेलुम् विडेल् कण्णाय नम्मि स no नापनॆये, प्रति इरुडीकेर्श-हृषिकेशनु, ऎर्रा नमगॆ उपकारकनाद स्वामियु; इल - लङ्कानगरद, अरक्कर् कुलम्-राक्षसकुलक्कॆ, मुरुडु-आधारभूतनाद रावणनन्नु, तीर्‌ पिर्रा - ध्वंसमाडिद महास्वामियु; अवर‌ पॆर्मा-नित्य सरीश्वरनु, ऎन्नु ऎन्नु-ऎन्दु हेळि हेळि, नॆ-मनस्से, तॆरुडियाकिल्-(नीनु) निर्मलज्ञानवं पडॆदिद्दरॆ, वणट्टु -अवनिगॆ नमस्कारमाडु; तिण्ण .. दृढवागि (स्थिरवागि), अति-चिन्निसु; अतिन्नु-इन्तह ज्ञानवं पडॆदु, मरुडि येलुम्-मोहवु (निनगॆ) प्राप्तवादाग्यू, नम्मि कल्याणगुण पूर्णनाद, पनाब-आ पद्मनाभन, विडेल्‌ ण्णा-ऎन्दिगू बिडदॆ आश्रयिसु. (£1108 11 )— सप्तम दशक 193 मन्नाथ! त्वमुदारसद्दु ण ! हृषिकेशासि ल०केशिकु र्हना तस्य दकाननस्य हि हरिर्दॆवाधिदेवो ७च्युतः इवं मम मानस! त्वमनुसन्याय प्रणामं कुरु ! क्षिपं विद्यॆ । यदि भ्रमो७ च पुनरा पद्मनाभं त्यज ॥ ता॥ हृषिकेशनु ननगॆ उपकारकनाद स्वामियु, लङ्कानगरद राक्षसकुलाधिपतिय ध्वंसकनु, नित्य सरीश्वरनु - ऎन्दु हेळि हेळि ऎलै मनस्से ! नीनु निर्मलज्ञानवं पडॆदिद्दरॆ, नीनु अवनिगॆ नन स्कारमाडु ; अवनन्ने चिन्निसि ध्यानमाडु. इन्नह ज्ञानवं पडॆद मेलू निनगॆ अज्ञानवु (मोहवु उण्टादाग्यू कल्याणगुणपूर्ण नाद आ पद्मनाभनन्नु ऎन्दिगू बिडदॆ आश्रयिसुत्तिरु; कण्डॆया ? ऎन्दु तम्म मनस्सिगॆ बोधिसुत्तारॆ. (११) पनाबनुयर्वु वुयरु परु लोक, ऎरनॆन्नॆ याक्किनक्कॆ तन्न त कल्पिकर्, ऎन्नमुदव कार्मुकिल् पोलुम् वेडनल् र्वॆ, विशुद्योग् पिरान तामोदरने, لة प्रति सनार्ब-पद्मनाभनु, उयर्वु अन इतरर उच्छा २ यवु नशिसुवन्तॆ, उयरुम्-मेलक्कॆ प्रवर्धमानवाद, पॆरुम् तिर्लो महाशक्तियुळ्ळवनु, ऎ पर्र-नन्नल्लि प्रीतियुळ्ळ स्वामि यु, ऎआक्किक्कॊट्टु नन्नन्नु तनगॆ दासनागि माडिकॊण्डु, ऎनक्कॆ तन्नॆतन-ननगे तन्नन्नु तन्दुकॊट्ट, कट्टकम् - कल्पवृक्षवु, ऎ अमुदम्-नन्न अमृतवु, कार्मुकल्‌पो - नीलमेघदन्ति रुव नल् वेडव- दिव्यवाद वॆङ्कटाद्रियन्नु तन्न वासस्थान वागि उळ्ळवनु, विशुद्योर्‌ पिर्रा - नित्यसूरिगळिगॆ निर्वाहकनु; तामोदरने - इन्तह दामोदरने, ऎन्नॆ - ननगॆ तन्दॆयाद स्वामियु, 194 ( सगार ॥ द्वितीय शतक. उत्तु ७३ हि पद्मनाभ इह मे स्वामि परतिर्मा स्वीकृत्यापि च मां ममापि विवशशिकल्प कामृतम् । नीलादसम वेङ्कटगिरौ भाति स्वयं नायक- सूणामधिपश्चकास्ति च हरिर्दामोदरो मे प्रभुः ॥ ता॥ पद्मनाभनु, सर्वोत्कृष्ट महाशक्तियुक्तनु, नन्न पराक्ष रनु, नन्नन्नु वशीकरिसि ननगॆ तन्नन्नु तन्दुकॊट्ट कल्पवृक्षवु, नन्न अमृतवु, नीलमेघ सदृशवाद वॆङ्कटाद्रिगॆ अधिपति, नित्यसूरि श्वरनु इन्तह दामोदरनॆ ननगॆ तन्दॆयाद महास्वामियु. (इवनु नन्नन्नु ऎन्दिगू कैबिडुवुदिल्लवॆन्दु भाववु.) (१२) तामोदरनॆ निमुद लमुण्णवन्य आमोतरमटॆय वॊरुवरमव‌ळ्, तामोदरनुरुवाकिय शिव तिशैमुकुम, आमो तरमटॆय ववानॆ यॆन्नाटवण्णनॆये प्र। तामोदरनै-दामोदरनादवनन्नु, तनियुदल्वनै-अद्वि तीयवाद कारणवस्तुवादवनन्नु, बालमुण्णवन्य - सर्वलोक गळन्नू भक्षिसिदवनन्नु, तरम् अतिय- बेरॆ बेरॆयागि तिळियलु, ऒरुव‌रन्नु आमो-यारिगादरू ऒब्बरिगॆ साध्यवो ? ऎन्नु तॊन व‌कळ्-ऎन्दु सेविसुववरागि, तामोदर्र आ दामोदरन, उरु आकिय अवयवभूतराद, शिव-रुद्रनिगू, तिळ्ळॆ मुक चतुर्मुखनिगू, ऎनन्न आण्ण-समुद्रदन्तॆ रूपगुणादि गळुळ्ळवनाद, ऎमानॆ नम्म स्वामियन्नु, तरम् अतिय आमो अळतॆमाडि तिळियलु साध्यवो ? ( स गा-र 11)- श्रीदामोदरनादिमूलमखिर्ला लोर्का स्वयं चोदरे बिभाणं कथमप्रमेयविभवं ज्ञा तुं वयं शक्कु इवं हि चतुरुखेश्वरमुख देवाश्चदामोदर ब्याङ्कातुमनर्हतां जगुरहो! नाथं न मे ते विदुः॥ मः ? ।सप्तम दशक, 195 ता॥ दामोदरनु, अद्वितीयवाद कारणवस्तुवु, सर्वलोक भक्षकनु-ऎन्दु (अवन कृत्यगळु नानाविधवागिद्दागू) बेरॆ बेरॆ मागि तिळिदुकॊळ्ळलु यारिगॆ ताने साध्यवादीतु? -ऎन्दु अवनन्ने सेविसुत्तिरुव ब्रह्मरुद्ररू आ दामोदरन अवयवभूतरागिरुत्ता रष्टॆ. अवरिगॆ ताने समुद्रदन्तॆ नीलवर्णनागि गम्भीरस्वभावनाद नन्न स्वामियन्नु परिच्छेदिसि तिळियलु साध्यवो ?- इह परात् रने नन्न स्वामियु) ऎन्दु भाववु (१३) वण्णमामणिज्योदि यवर‌ तमकनॆ, कण्णनॆ नॆडुमा कुरुकूर् चडकोर्प, सण्णिय तमिमालॆयायिरत्तुळ्ळि पन्निरु, सण्णिल् पन्निरुनामप्पाट्टलॆ ताळविक्कुमे प्र!! वण्ण - वर्णकान्तियुळ्ळ, मामणि - श्लाम्यवाद नील रत्नद, शोदि-तेजस्सुळ्ळ ज्योतियनन्नु, अवर‌- नित्यसूरि गळिगॆ, तमकन् - शिखरवादवनन्नु, कण्णनै-श्री कृष्णरूपियादव नन्नु, नॆडुमालै (ई प्रकार) अश्रितरल्लि अत्यन प्रीतियुळ्ळ भगवन्न नन्नु, र्तॆ कुरुकॊर् शडकोर्प-रम्यवाद कुरुकापुरियल्लि अवतरिसिद श्री शठारिमुनियु, पट्टिय माडिद (रचिसिद), तमिमा-द्राविड प्रबन्नरूपवाद मालॆयाद, आयिरत्तु- सहस्रपद्य मालॆयॊळु पल्-गानानुगुणवागि, पत्नि रुनामप्पाट्टु - (केशवादि) द्वादश नाम सङ्कीर्तनरूपवागिरुव, इवॆ पन्निरण्णु म… ई हन्नॆरडु पद्य गळू, अण्णल्-सर्वॆश्वरन, ता- पादगळन्नु, अजैविक्कुम्-सेरु वन्तॆ माडुवुवु. ( स-गा-र 1 )- नीलश्रीमणिवर्णमच्युतमिमं ज्योतिः परं सूरिणां नाथं कृष्णमुदारमेव कुरुकानाथश्यतारिर्मुनिः । प्रापं चाह सहस्रमुत्तमकृतिं तत्रापि च द्वादश श्रीनामप्रतिपादकन्नु तदिदं पाद् हरेः प्रापयेत् ॥ 196 द्वितीय शतक, ता॥ नीलमणिवर्णनागियू, दिव्यतेजोमयनागियू, नित्य सूरीश्वरनागियू इरुव भक्तवत्सलनाद श्री कृष्णनन्नु स्तोत्र माडलु, श्री कुरुकापुरीवास रसिकराद श्री कठारिमुनिवररु रचिसिद सहस्र द्राविड पद्य मालॆयॊळु ई केशवादि द्वादशनाम सङ्कीर्तन रूपवाद हन्नॆरडु पद्यगळु गानमाडुववरिगॆ आ सर्वॆश्वरन पादार निन्न प्राप्तियन्नुण्टुमाडुवुवु ऎन्दु तात्पय्य. (1-ev-2011)- ते केशवाभिमततामभजन हन्य ! ये मामका इति वदन्नधिसमं सः तस्य स्वरूपगुणचेष्टितवाचिनाम. भूत-द्विष मुखरो मुमुदे मुनीन्न । (-ev-a-811)- सर्वादिस्सर्वनाथ भुवनजननीवल्लभाश्रितार्थि विष्य गा, स्वाति दीपो विमतनिरसनस्साङ्घिसक्तिदायी । विश्वास्त्र, वामनाङ्ग विभवरसदसा निर्वाहयोग्य- स्वार्थ हो बळ्ळमोक्ता स्वजनहिततया द्वादकाख्याभिरचे (ई सप्तमदशकद सारांश. ई दशकदल्लि श्री शठारिमुनिवररु, तम्म कुलदवरॆल्ला श्री भगव श्रीयतमरादरॆन्दु सन्नुष्टरागि, तम्म कृतज्ञतॆयन्नु केशवादि द्वादशनामसङ्कीर्तनरूपदिन्द हन्नॆरडुपद्यगळल्लि वर्णिसि फलश्रुति यन्नू हदिमूरनॆय पद्यदल्लि सूचिसि इरुत्तारॆ. अष्टम दशक.