द्वितीयशतकदल्लि षष्टदशक. 171 ई दशकदल्लि- -श्री शतारिमुनिवररु तम्म आतिनैच्यवन्नु नोडि भगवन्ननिगॆ अशङ्कॆयायितॆन्दु तिळिद तत्परिहारार्थवागि “नानु ऎन्दिगू नन्न स्वामियाद निन्नन्नु बिडुवुदिल्ल. — ऎन्दु प्रश्नॆ माडुत्ता (१) वैकुा मणिमनॆ यॆल्ला रुक्कु मैकु वैकल् शकुन वरु शकुनवन्न नॆन्नु मन्नि, ममदाय नानॆ त मै, युन्नडियार्कु र्कशरर्क्कुमॆ कळ, ९ पिर्डि कॊट्ट शिक्षॆनवे प्रश्नॆ वैकुन्ना - परमसदनाधनॆ, मणिवण्णने नीलरत्नदन्तॆ वर्णवुळ्ळवनॆ, ऎ९- नन्न, पॊल्ला रनाद, तिरुक्कुळ-वामन रूपवुळ्ळवने, ऎन्नु - नन्न मनस्सिनल्लि, मन्नि-सिरसंषवनाडि, वैकु-इरुव, वैकल् तोग – कालदल्लॆल्ला, आमुदु आय- अमृतवागिरुव (नित्यभोग्यवागिरुव, वानॆ - नित्यसरीश्वरने कॆम्-माडल्पट्टु, कुन्हा-कम्मियागदॆ प्रबलवागिरुव, आरु अपरिहारवाद, तीम्मॆ - दुष्कृत्यगळन्नु, र्उ अडियार्कु - निन्न – भक्तरिगॆ, फीर् तु-नाशपडिसि, असुरकु - असुररिगॆ (आनाश्रितरिगॆ), तीमैकळ्-अनर्थगळन्नु, कॆ. उण्टुमाडुव, कुना-कुन्तायुध वुळ्ळवने, उ " (इ०तह) निन्नन्नु, र्ना-नानु, शिक्किन दृढवागि (स्पिरवागि), पिडि - डिद (आश्रयिसि इरुत्तेनॆन्दु तिळि 172
( -nɔ-6 ॥ ) — द्वितीय शतक, वैरुण् मणि प्रभः किल मम श्रीरामन ! त्वं प्रिय- संश्लेषं मयि सन्नधासि सततं दिव्यामृतात्मा महा । समर्ग७सि फलप्रद नमतां घोराघ हन्ना हरे ! दुष्टानावसि कुव क्रमथना सन्तो७ स्थिरम् ॥ ता॥ ऎलै वै कुणनाथने! मणिवर्णनॆ ! दिव्यवामनस्वरूपने ! नन्नल्लि नित्यसंश्लेषनम्माडिरुव अमृतस्वरूपियाद नित्यसूरीश्वरने आश्रितराद भक्तरिगॆ सकल पापध्वंसकनागियू दुष्टराद असुररिगॆ अनर्थ जनकनागियू इरुव निन्नन्नु नानु दृढवागि आश्रयिसिरुत्ते नॆम्बुदन्नु नीनु नम्बु-(ऎन्दु तम्म मनोदार्थ्यवन्नु भगवनिगॆ तिळियपडिसुत्तारॆ. (२) तिक्कन स्थितिरिडवुव पुडा तन्नुळ्ळॆ उलकुकळ ऒक्कवे विदि प्पकुर्स्टा, पुकुन दर्पि९ विक्कनळ्ळ चुडर्विळक्कार्य तुळक्कनॆ मुदमा, ऎष्टु व पक्कनोक्कतियार्नॆ पैनाम कण्णने प्र श्रीदु ओ-अत्यल्पवाद, इडमुम्-स्थलवू सुस्पडा- हॊरगॆ आगदन्तॆ, उलकुर्क-लोकगळन्नु, तन्नु तन्नॊळगे, ऒक्क- समवागि, विऎ-अडगिसिकॊण्डु, शिक्कन-दृढवागि (स्थिरवागि), पुकु ना(नन्नॊळु) प्रवेशिसिदनु; पुकुनदर्पि प्रवेशिसिद अनन्तर, मिक्क-अपारवाद, नवॆ-ज्ञानपूर्तियॆम्ब शुडर्- तेजो मयवाद, एळक्काय् ज्योतिरूपनागि, तुळक्कवर्-कम्पवु (चां चल्यवु, अडु-होगि, अमुदमाय्-अमृतदन्तॆ भोग्यतवनागि, र्ऎ-नन्न, पै-रमणीयवाद, तामरै - तावरॆ हूविनन्तॆ इरुव, कण्ण-कण्णुगळुळ्ळवनु, ऎष्टु म्-ऎल्लियू पक्क-पार्श्वदल्लि नोक्क-नोडलु, अर्या-शक्तनल्ल (नन्नन्नु बिट्टु, इन्नु याव कडॆगू दृष्टियुळ्ळवनल्ल.) 3 (x-76-811)- पक्ष दशक 173 ईषद्वापि न हि त्यजेहिरहो ! लोकानशेष वर्ष स्वव किल स्वयं मयि विर्श ज्ञानप्रभाभास्वर- । तेजो राशिरुदारसद्दुणनिधिर्दिव्यामृतात्मा हरिः प्रत्यक्षॆ मत नायको ७न्यपरतां सन् ज्य मय्यातः ॥ ता॥ सप्तलोकगळन्नू तन्नॊळु अडगिसिकॊण्डु नन्नॊळु दृढ वागि प्रवेशिसिद भगवन्ननु हीगॆ प्रवेशिसिदमेलॆ दिव्यतेजोमय नागियू, ज्ञानप्रभाभास्वरनागियू, कम्प्यनागियू, निरतिशया नन्नामृतस्वरूपनागियू प्रकाशिसुत्त, रमणीयवाद तन्न दिव्य नेत्रारएगळॆन्द नन्नन्ने कक्षिसुत्त अन्यत्र दृष्टिये इल्लदॆ नित्य सन्नुष्टनागिद्दानॆन्दु भाववु. (३) तामरॆण्णविद्दू परवुम तमकनै, तुरै- सूमरुवुक, यॆरान् पॊन्मय्य, नामरुवि नन्न युळ्ळि वणु नाम्म कीटनाड नावलर् पा मरुवि नि तन्न पयेट् वळ्ळले 7 प्र॥ श्र तामरैक्क-तावरॆहूविनन्तॆ कण्णुगळुळ्ळ, विक्टो नित्यसूरिगळु, परवु- अनवरत स्तोत्रमाडुव, तलैन कन्नॆ माता तवुळ्ळ स्वामियन्नु, विक्षॆ - परिमळवू, पॊ - पुप्प, मरुव सेरि हॊन्दि इरुव, तुण्णि तुळसी मालॆयुळ्ळ, ऎम्मि रा- नम्म स्वामियन्नु, पॊम (नम्मॊडनॆ संश्लेषदिन्द) सुवर्ण गिरियन्तॆ उज्वलनागिरुववनन्नु नाम्-नावु, मरुवि आश्रयिसि, नन्नु एत्ति चॆन्नागि स्तोत्र माडि, उळ्ळ ध्यानमाडि (स्मरिसि), वण- नमस्करिसि, (हीगॆ नाम-नावु मन्नु नन्निसुत्त, आड-सम्भ्रम दॊडनॆ नर्तन माडुवन्तॆ, नानालिगॆयल्लि अल विकासवन्नु हॊन्दि हॊरडुव, पा पद्यगळु, मरुविनि दिव्यप्रबन्यरूपवागि निल्लुवन्तॆ, 8 174 द्वितीय शतक. तन्न उपकार माडिद, पास्ट्-स्वभाववु, एय्-सेरिरुव, वळ्ळले उदारगुणविशिष्टने, (इन्तह स्वामिये नन्नन्नु बिट्टु बेरॊन्दन्नु काणनु.) (X-8–8 ॥)- पद्माक्षं दिवि नित्यसूरिनिवहैव्यं ममैव प्रभुं पुष्पतुलसी प्रजं च कनकाद्रि श्रीधरं सादर । सुत्ता तं मनसा विचिन वपुषा चानन्य कृष्णा वयं नृत्यामॊ७द्य! स एव पद्यरचने शक्तिं च मेलदात् स्वयम्॥ L ता॥ कमलनयननागियू, नित्यसूरिस्तव्यनागियू, दिव्य तुलसि मालालङ्कृतनागियू, स्वर्णादियन्तॆ महोज्वलनागियू इरुव नम्म स्वामियन्नु नावु चॆन्नागि स्तोत्रमाडि, चिन्निसि, नमस्करिसि आनन्न पडुवन्तॆयू ससम्भ्रम नर्तनमाडुवन्तॆयू अवने नम्मल्लि अनुग्रहमाडि, नन्न नालिगॆयॊळु रमणीयवाद पद्यगळु (हीगॆ) दिव्यप्रबद्धरूपवागि हॊरडुवन्तॆ उपकारमाडिरुव आ महोदार स्वभावन माहात्मवु ऎन्तहुदो ! (अवन परमदारवु ऎन्त हरो ! ऎन्दु भाववु.) (४) वळ्ळले मदुसूदन्यान्मरतकमलॆये, उनै निन्य- नैल् तन्न वॆन्यायुन यॆनु एडुकेळि, ऎळ्ळमे पुरै निपुर्क कुद्दाडि प्राडिक्कलितु उळ्ळ नकाम् तरन्नुयन्नु पोस्टरु ॥ नळ्ळलॆ महोदार स्वभावनॆ, मदुसूदना - मधुसूच नने, १९ मरतकमलैयॆ नन्न मरकतमणि पर्वतदन्तॆ उल नादवने, उनैनिनैन्नु निन्नन्नु स्मरिसि, ऎ कल् तन्न-बेरॆ विषय गळन्नु तिरस्करिसुव स्वभाववन्नु (ननगॆ) उण्टुमाडिद ऎन्नाय् (नन्न) स्वामिये, वॆळ्ळ मे पुरै - महासमुद्रदन्तॆ अपरिच्छिन्नवाद,षष्ठॆ दशक 175 र्निपुक निन्न गुणगळल्लि, कुडैनु-मुळुगि, आडिप्पाडि-सम्भ्रमदॊडनॆ आडुत्तलू हाडुत्तलू, कळित्तु-आ नन्नदिन्द मदविशिष्टनागि, उकन्नु कण्णु-मेलॆ मेलॆ उक्किबरुव सन्नोषवुळ्ळवनागि, उळ्ळ नो कळॆल्ला-उण्टागिद्द दुःखगळन्नॆल्ला, तुरनु- त्यजिसि (ध्वंसमाडि), उम्न्नु-उजीविसि, पोष्टु इरुनु बन्दु निन्तु, उन्नै-(इन्तह) निन्नन्नु, ऎ सुम् एडुकेळि हेगॆ बिडुवॆनु ? नित्योदार ! मम प्रभुं मरकनां तां मधुध्वंसिनं स्कृत्वा कलं विसृज्य सुगुणमो निमगो ते । न्य नृत्य गानपुरस्पर प्रमुदितः प्रस्तदुःख ७धुना धम्मोहं तन सन्निधावनुभवं प्रा. त्वाम्यव किम् ? । ता। सदारस्वभाववागि मरकत परतदन्तॆ उच्चलवागिरुव मधुसूदननॆ- ! निन्नन्नु स्मरिसि बेरॆ विषयगळन्नॆल्ला नानु तिरस्करिसु वन्तॆ माडिरुत्तियॆ इन्तह नन्न स्वामियाद निन्न अनन्य कल्याण गुणसागरदल्लि मग्ननागि आडुत्तलू हाडुत्तलू आनन्न प्रमत्तनागिरुव नानु सकलविद्ददुःखरहितनागि हीगॆ उद्दीपिसि निन्तिरुवल्लि निन्नन्नु हेगॆ बिडुवॆनु ? (ऎन्दिगू बिडलारॆनॆन्दु भाववु ) (५) उन्नु पोनॆन्नु लप्पिलाद ऎनि कळ्ळ नाशम् सॆयु, उन दन्द मिलडिमैयडैन् विडुवेनो, इन्नु निलैयाडरवमेवि प्राडल् w योगरॆ, प्रति पाल् कडल्-क्षीरसमुद्रदल्लि, इन्नु ऐदु फणॆगळुळ्ळ शिरस्सुगळॊडनॆ कूडिद, आडु आडुत्तिरुव, अरवु-आदिशेषनॆम्ब, अण्ण- हासिगॆयन्नु, मेवि-हॊन्दि, योगनि-योगनिद्रॆयल्लि शिक्षॆ शब्द-लोकरक्षण चिन्नॆ माडिद ऎन्साय्-नन्न स्वामियॆ, उन्न 176 द्वितीय, शतक. निन्नन्नु तिन्नॆरॆयुतॆयु -अनवरत ध्यानमाडि, उयन्नु उद्बविसि, पोन्नु-संसारिगळन्नु बिट्टु बन्दु, ऎ-नन्न, उलप्पु इलाद-अन्न विल्लद, वॆम्-क्रूरवाद, तीविनैकळ्-आग्नि ज्वालॆगळन्तिरुव पापगळन्नु, नाशम्शॆयु -नाशपडिसि, उनदु-निन्न, अन्न मिल्-कॊनॆयिल्लद (अपा रवाद), अडिमै कैङ्कररूपवाद भोगवन्नु, अडैर्न्स-पडॆद नानु पिडुवेनो (इन्नु मेलॆ) बिडुवॆनो ? (2-18-611) – श्रीराज्य शयि७३ शेषशयने तां योगनिद्रां भर्ज मन्नाथ! त्वदुदाररूपगुणभूत्यादि र्धन्यताम् । लब्या७हं सकलाघस्तनतिहतिं कृत्याधुना श्रीहरे ! त्वद्दारि परमं शुभं निरवधि प्राप्तस्त जाव किम? । ता॥ क्षीरसमुद्रदल्लि ऐदु हॆडॆगळॊडनॆ आडुत्तिरुव आदिशेषनॆम्ब हासिगॆयल्लि योगनिद्रॆ माडुत्त गद्रक्षणचियल्लिरुव नन्न स्वामिये निन्नन्ने अनवरत ध्यानमाडि उद्बविसि नानु सकलपापध्वंसकनागि निन्न नित्यकैङ्कय्य साम्राज्य भोगवं पडॆदिरुवल्लि इन्नु मेलॆ निन्नन्नु बिडुवॆनो ? (६) उ لن सॆदु शॆयदन्नॆडु मायिपाडियाडि, ऎ मुनॆ विनैकळ, मुबेररिन्सर्न र्या उन्नॆ मुन्नॆ चिन्मयनालिकतन परणियनल् मार्वण, ऎ गरिये मुडियाददॆन्नॆ नक्कॆ. प्र उ निन्नन्नु, तिप्पॆयिनल्- मनस्सिनिन्द, इक - तिर स्मरिसिद, इरणिर्य-हिरण्य कशिपुविन, अक मार्वम्- विशालवाद पक्ष स्थलवन्नु, कीणि-तिळिद, ऎण्णॆ-नन्न, मुन्नॆ-अनादियाद, कोळरिये- नरसिंहनादवने, उन्नै-इन्तह) निन्नन्नु, तत्त्वशॆयु शॆय्दु-सन्नत ध्यानमाडि, नॆडु - उत्कृष्टवाद, र्उ- निन्न गुणानुभवरूपवाद षष्ठ दशक, 177 मॊट-श्रीसूक्तियन्नु (ई तिरुवायॊगियन्नु, मा इत्य-श्लाघ वाद गानस्वरगळॊडनॆ पाडि-हाडि, आडि-आडि, ऎण्णॆ- नन्न, मुतीनि नैकळ् – अनादिकालदिन्दबन्द महापापगळन्नॆल्ला, र्या - नानु मुवेर् अरिन्सर्न- सम्पूर्णवागि मूलच्छेदमाडि नाशवडिसिदॆनु ऎनक्कु ननगॆ, मुडियाददु असाध्यवादुदु, ऎ-यावुदु ? वक्षस्तस्य हिरण्यकस्य मनसा त्वां तु धिक्कु वत सृद्यासि पुरा नृसिंह! ज’तां ताता स्मरंस महम दिव्यां पद्धततिं विरच्य वचसा गायं नृत्यन्न हो ! निरूल्या सन्ततिं मम सुखी! किं वा७साध्यं मम?॥ ताकॆ निन्नन्नु मनस्सिनिन्द अनादरिसिद हिरण्य कवुविन पक्षिल वन्नु सीळिद अनादियाद नरसिंहमूर्तिये ! नानु निन्नन्नु सन्नत ध्यानमाडि निन्न महिमॆय स्तुतिरूपवाद ई तिरुवायो श्री सूक्ति गळन्नु गानमाडि लीलापरनागि आडुत्त निवृत्त सकलपापमूलसागि आनन्निसुत्तिदेनागि ननगॆ असाध्यवादुदु(अलभ्यवादुदु) यावुदादरू उण्टो (निन्न अनुग्रहदिन्द ननगॆ सर्वाभीष्टसिद्धियुण्टागिदॆयॆन्दु, तात्सर.) 2 (७) मुदियाददन्ने नक्कॆल्लि मुखवॆलकुमु अडियेनु; पुकुस्काल्यानुवॆल्ल निनि, सॆडिया’ नोयुकळॆल्ला “W उकन्नु नन्नु तुरम मेलॆपि पु.म, विडिया वन्नरकम् सेरिद माडिनरे प्रति मुनिलकुम-पूर्णवाद एळुलोकगळन्नू, उण्णा भक्षिसिदवनु, उकन्नु - आरॆपट्टु, अडिर्ये उ-नन्न हृदयदल्लि, मेलॆ-कॆळगू मेलू, ऎपि वन्नु सुकुना-बन्दु प्रवेशिसिदनु. इनि इन्नु मेलॆ, अकल्वानुम् अर्ल्ल-बिट्टु होगुववनू अल्ल; कि 178 द्वितीय शतक,
अप्पुम्-एळुजन्मगळल्लियू, ऎमर् - नम्मवरु (नम्म वंशदवरु), शॆडियार्-वृक्षगळन्तॆ बॆळॆद (पापभरितवाद), नोय् कळ् ऎल्लाम्- सर्वव्याधिगळन्नू, तुरन्नु ओडिसि ऐडिया - अन्यविल्लद वॆम् नर कत्तु अतिसन्नापकरवाद (संसार) नरकदल्लि ऎन्नम् - यावागलू, शेर्दल् सेरोणवन्नु मातिनर् निवारणमाडिकॊण्डरु (दाटिदरु). इनि-इन्नु मेलॆ ऎनल्-ननगू, मुडियाददु साध्यवल्लदॆ इरु वुदु, ऎ-यावुदादरू उण्टो ?
( 2-1-0 II )– सर्वेषां जगतां च भक्षणकर सम्यक् प्रति मयि श्रीशो नैव हि मां त्यजेत्सुन ! मद्यानवाक्कायिला । तेजना सप्त च पूरुषः कुलभवाः प्रकृपा पां हा नरकदुर्गतिं प्रमुदिता ! किं वा७ साध्यं मन?॥ तागि सप्तलोकगळन्नू भक्षिसि नन्न हृदयदल्लि बन्दु प्रवेशिसि दवनु इन्नु मेलॆ बिट्टु होगलारनु. नन्न वंशदवरॆल्ला कॆळगू मेलू एळेळु जन्मगळुळ्ळवरू समस्त दुःखरहितरागि संसारसागर वन्नु दाटिदरु. हीगिरुवल्लि ननगू असाध्यवादुदु यावुदादरू (८) माव स्पल प्पुविगॆ नडिय यडॆन्नुव ते, ईलिन्नत्तिरुवळ्ळ यान्नू किर्न, पाप्पा यशुरर्तम् बल् कुळ नीडि
प्राय यॆन्नु मैयॊड्डु प्र पलपिप्पुम् - अनेक जन्मगळल्ल, मातिमाति पि नु बेरॆ बेरॆरूपगळिन्द हुट्टि, अडि अत्यन्नु-निन्न पादगळन्नु हॊन्दि षष्ठ दशक.
179 उळ्ळम्तेटि - मनःपारिशुद्धवं पडॆदु, ई. इल् - अन्नविल्लद- इन्सम्-आनन्दवॆम्ब, इरुवॆळ्ळम्-महाप्रवाहदॊळगॆ, र्या-नानु, मूकिर्न-मुळुगिदॆनु; अशुरर्तम्-राक्षसर, पल्-अनेक विधवाद, कु-समूहगळु, प्रातिपाति-ओडि ओडि, नी ऎ-धूळियागि (भस्मवागि) एळुवन्तॆ, पाय्-हायुत्तिरुव, ऒनु वै-अद्वितीय नाद गरुडनमेलॆ, एति-हत्ति, वीरुनाय्-कुळितिरुव, ऎन्साय्, नन्न तन्दॆयाद, उन्नै - निन्नन्नु, ऎन्नुळ् - नन्न अन्यरङ्गदिन्द नील्-हॊरगॆ होगुवन्तॆ माडबेड. (4-13-811)- जन्मान्यत्र पुनः पुनश्च सुबहून्याश्रि चाद्यात्म हं त्वत्पादाम्बुजसंश्रय हृदि महानामृता बौ स्वयम् । मग ७ह! भर्वा किलासुरगणप्रध्वंसकं वाहनं ताक्ष० भात्यधिरूढएव ! मयि नाथात्रॆव नित्यं भव ॥ ता। नानु अनेक जन्मगळल्लि नानारूपगळन्नु पडॆदु क्रमेण निन्न पादारविन्दवं भजिसि निर्मलमनस्कनागि निरतिशयानन्दसिन्नु मग्न नादॆनु, सकल राक्षसकुलध्वंसकनाद गरुडनमेलॆ कुळितु सञ्चरिसुव नन्न तन्दॆयाद नीनु नन्न हृदयवन्नु बिट्टु हॊरगॆ होगकूडदु. (ऎन्दु तन्न अभिप्रायवन्नु तिळियपडिसुव प्रकारव (९) ऎा आण तिरुवेडत्तुळ निय इलक्ष्मि हाय्, मरामर, पैाळॆरुव वॊरुवाळिकोत्तविल्ला, कॊन्सार् तनतुन्नायमुदे उन्नॆयन्नुळ्ळ कुत्तवॆ ॥ ऎन्साय्-नन्न स्वामिये, तण्- शीतळवाद, तिरुवेक तु-वॆङ्कटाद्रियल्लि (तिरुपतिबॆट्टद मेलॆ), निम्-निन्तिरुववने, 180 द्वितीय शतक, इलश हार्द - लङ्काध्वंसकनॆ, मरामरवु – सालवृक्षगळ, वैस्टाल् ए- दॊड्ड बाडगळु एळू, ईरुव नाशवागुवन्तॆ, ऒरुवा कोत्त-ऒन्दु बाणवन्नु धरिसिरुव, विल्ला-धनुस्सळ्ळवने, कॊट्टु आर्- गॊञ्चलुगळु तुम्बिरुव, तण्-कीतळवाद, अव-रम्यवाद, तुलायि नाम्-तुळसीमालॆयुळ्ळवने, ऎम् अमुदे नमगॆ अमृत स्वरूप ने, उन्नै-निन्नन्नु, ऎन्नु-नन्नॊळगॆ, कुन्नत सेरिसिद, मैना - नित्यवनशालिये, र्वा ए-नित्यसूरिगळिगॆ स्वामियॆ, इसि इन्नु मेलॆ, ऎष्टु पोदु-(नीनु) ऎल्लिगॆहोगुवॆ ? (X-M-II)- स्थित्वा वेटभूधरे विजयसे मन्नाथ ! लज्ञानक ! त्वं सालानपि सप्त चैक हतितत्वा७ ध मर्हा भासि त्वं किल दिव्यरम्य तुलसीवलो७ दिव्यामृत ! त्वां सम्मिश्र माह नायक! कथं देवेश! यान्यतः ? ता॥ श्री वेङ्कटाद्रिनाथनागियू, लङ्काध्वंसकनागियू, सप्त सालभञ्जकनागियू, दिव्यतुळसी मालाधरनागियू, अमृतस्वरूप नागियू इरुव नन्न स्वामिये ! नीनु नित्ययवनशालियागि नन्नॊ डनॆ संश्लेषिसि नित्यसूरीश्वरनागि प्रकातिसुत्तीय. इन्तह नीनु नन्नन्नु बिट्टु इन्नु मेलॆ ऎल्लिगॆ होगुवॆ ? (ऎल्लिगू होगलारॆयॆन्दु भाववु.) (१०) पोर काल 3 पोयाकाल पोकुकाल, ताय्तन युयि राकियु नानडैर्न् विडुवेनो पातोलवुक मूवुलकुक्कुव नादने मे तळि तुळिय विना कण्णियनॆ परमार्तवेड नोकिय प्रति पोष्ण काल वर्तमानकालगळू, पोयकालल्.
भूतकालगळू, पोकुकाल - भविष्यत्कालगळू (इवुगळल्लॆल्ला), नन्न दशक, 181 ताय् तन्नॆ उयिर् आनि - (नीने) तायि-तन्दॆ- आत्मा-ऎल्ला आगिरुत्तीयॆ; पाकिन - विस्तरिसिकॊण्डिरुव, तॊल् - अनादियाद,
- पुक-कीर्तियुळ्ळ, मूवुलकुक्कुम्- मूरुलोकगळिगू नादने स्वामिये, परमा-श्रेष्टने, तण्-शीतळवाद, वे डम्-वे०कटाद्रि यन्नु, मेकिन-हॊन्दिरुववने, तण् - शीतळवाद, विरैन्माणु- परिमळभरितवाद, तुभाय् कण्णिने – तुळसी मालॆयुळ्ळवने, उ-निन्नन्नु, र्ना-नानु, अडैर्न्-आश्रयिसिदॆनु; निडुवेनो- (इन्नु मेलॆ) बिडुवॆनो ? (बिडलारॆनु. (A-1-811)- कालेष्टतनेष्टतसमयेष्टागामिकालेष्टपि त्वं माता च पिता ममासि हि ममाप्याता जगन्मायकः । सौशील्यामुनिधिं च वेङ्कटपतिं त्वां दिव्यमालोज्वलं संश्रित्याद्य कथं त्यजामि तुलसीसौगन्यसारान्वितम् ? ॥ ता॥ वर्तमान – भूत-भविष्यत्कालगळल्लॆल्ला नीने मातापितृ रूपियागियू अरात्मनागियू इरुत्तीयॆ. तैलोक्याधिपतियागि यू परात्परनागियू इरुव नीनु वेङ्कटाद्रियॊळु निन्तु प्रकाशिसु तीयॆ, इन्तह दिव्यसुगळ तुळसीमालाधरनाद निन्नन्नु आश्रयिसि रुव नानु निन्नन्नु बिडुवॆनो ? (ऎन्दिगू बिडलारॆनॆन्दु तात्पर ’ (११) कण्णित्तण्णनुय्युडि क्कमलत्तडम् पॆरुम् कण्णनॆ फुर्कन र्तॆकुरुकूर् चडकोर्प मार्जन्न र्विलनादि,यायिरुळ्ळि वैयुमो पत्तिकैयॊडु म्, पण्णिल् पाडवल्लारवर केशर्व तमरे, प्रति कण्णि-मालारूपवागिरुव, तण्-शीतळवाद, अम् तुट रम्यवाद तुळसियिन्द अलङ्करिसल्पट्ट, मुडि-किरीटवन्नु धरिसि रुव, कमलडम्-कमलदन्तॆ विशालवाद, पॆरुम कण्णनै-दीर्घ नेत्रगळुळ्ळ, स्वामियन्नु, पुकन-कल्याणगुणानुभववम्माडि, र्तॆ 9 182 द्वितीय शतक. कुरुकूर्-रम्यवाद कुरुकापुरिय, शडकोर्प मा-र्मा ऎम्ब हॆसरुळ्ळ श्री शतारियु, तॊन्न - स्तोत्रमाडुवुदक्कागि रचिसिद, ऎण्णॆ- भगदनुभवाभिप्रायदल्लि, शोर्विल्-दोषविल्लद, अष्टादि- अनादि रूपवाद, आयिरत्तु-सहस्रपद्यगळॊळु, ओर्-अद्वितीय वाद, इवैपत्तु-ई दशकवन्नु, इच्छॆयॊडु – गानस्वरदॊडनॆ, पण्णिल् हाडुगळागि (कण्ठदल्लि), पाडवल्लारवर् - हाडबल्लवरु केशर्व तम-केशवन अन्नरङ्गभक्तरॆ आगुवरु.
( – II )— वालाकार सुरम्य शीततुलसीभास्व रीटं हरिं सतुं पद्मविकाललोचनमसौ सूरितारिर्मुनिः । साहस्रं कुरुकापुरप्रभुरहो ! माराभिधान७ब्रवी इदं दशकं प्रगाय रसिकास्सु केशवस्य प्रिया ता॥ दिव्यतुळसि मालालङ्कृत किरीटधारियाद पुण्डरीक विशाल नेत्रनाद स्वामियन्नु कल्याणगुणानुभवदॊडनॆ स्तोत्रमाडुवुद क्कागि श्री शारिमुनियु रचिसिद निर्दोषवाद अनादिरूप सहस्र पद्य मालॆयॊळु ई दशकवन्नु गानमाडुववरु श्री केशवन अन्यरङ्ग भक्तरे आगुवरॆम्बुदु सत्यवॆन्दु तात्पर. ( - उ-सं ॥ नीचं च मावधिगतो ७यमिति स्वसूक्ता । जातां हरेस्सु विरहागमने ७तिशाम् । षष्टे निरस्य दृढसण्ण गिरा शठारि 3 रात्मान्वयिष्टपि तवादरतो ७नन्न । ( द्र- उ - ता-र ॥ - F स्वास्वादापकत्वाचि तनियत दृर्शक भोगप्रदाना- तागानर्जि प्रकाशात् स्थिरपरिचरण स्थापना तापभङ्कत् दुस्साधार्थस्य सिदेर्विरह भय कृतेर्दुर्विभेदात्मयोगा नित्यानेकोपकाराष्ट्र विरहचकितं प्रक्षताम्मोरुहाक्षम् ॥ AS सप्तम दशक. (ई षष्टदशकद सारांश) 183 ई आरनॆय दशकदल्ल श्री शतारिमुनिवररु तम्म नैच्यवन्नु नोडि चित्रा क्रान्न नागिद्द भगवन्ननन्नु अनेक प्रकारगळिन्द समाधान पडिसलारम्भिसि कालत्रयदल्लू सर्वविध बन्नुवाद निन्नन्नु नानु ऎन्दिगू बिडलारॆनु. नीनू नन्नन्नु बिट्टु होगलारॆ’’ ऎन्दु प्रतिज्ञॆ माडलु भगवनु सस्तुष्टनादनॆन्दु वर्णिसि इरुत्तारॆ.