द्वितीयशतकदल्लि पञ्चमदशक. (अनामत्तन्नु कॆय्दु - (इल्लि भगवत्संश्लेषदिन्द सन्नुष्टराद शठारिमुनिवररु अवन दिव्य भूषण दिव्यायुध-दिव्यावयव-सौरातिशयवन्नू नित्यसूरिसेव्यत्ववन्नू वर्णिसुत्तारॆ. (१) अनामत्तन्नु शब्द ावि शेरम्यानुक्कु, अनामवाडि शप्पाति नूलारमुळ, शॆन मरै तडण् शॆच्चुनिवाय् शॆट्टि मलम्, सना मरॆयडिक्कळ् सॆक्स्९ तिरुवुड प्रति अनामत्तु-परमपददल्लि, अन्नु प्रीतियन्नु, शॆट्टु-माडि, ऎ आवि- नन्न मनस्सिनल्लि, शेर्-हॊन्दिसेरिद, अम्मानक्कु, स्वामिगॆ अम्-रम्यवाद, दामम्-मालॆयॊडनॆ कूडिरुव, वाळ्-तेजस्सुळ्ळ मुडि-किरीटवू, शब्दु अ-शङ्खचक्रगळू, नूल्- ज्योपवीतवू आरम्-हारवू, उळ-इवॆल्लवू प्रकाशिसुत्तिवॆ; कण्-कण्णुगळु, कॆन्सा मरैतडम् - कॆन्दावरॆ सरोवरवागिवॆ; शॆट्टि कनिवाय् - कॆम्पाद बिम्बाधरवु (नव), रॆनकमल-कन्दावरॆ हूवागिदॆ; अडि-पाद गळु, पॆन्सामर्-कॆम्पुतावरॆ पुष्पगळागिवॆ; तिरुवुडु-दिव्य शरीरवु, शॆम्स्-ए- कॆम्पुभङ्गारवे? (-na-II)- स्थित्वाशस् परमे पदे मम हृदि सैरं प्रविष्टो७धुना ! दिव्य प्रकिरीट चक्रजलजा यज्ञपवीतज्ञ । एता भा किलास्य नेत्रयुगळं बिट्टाधरं चांयुक् सर्वं चामु जसन्निभं ! तनुरहो ! दिव्या सुवर्णात्मिका ॥ पञ्चम दशक. 161 हागॆये नन्न मन ता॥ परमपददल्लि हेगॆ प्रीति माडिदानॆयो स्सिनल्लू प्रीतिमाडि सेरिकॊण्डिरुव नन्न स्वामिगॆ दिव्यकिरीट-शङ्खचक्र- उपवीत-हारगळॆल्लवू प्रकाशिसुत्तिवॆ. कण्णुगळु कॆन्दावरॆ सरोवरदन्तॆयू, बिम्बाधरवु कॆन्दावरॆय०तॆयू, पादगळु कन्दा वरॆ पुष्पगळन्तॆयू, दिव्यशरीरवु कॆम्पुभङ्गारदन्तॆयू इवॆ. (इन्नह दिव्यरूपदॊडनॆ बन्दु नन्नल्लि संश्लेषिसिदनॆन्दु भाववु) (२) तिरुवडमुर्वारुद शॆनामरैक्कण् कैकमलम्, तिरुविडम् मार्वमयनिडम् प्यूम्मॆ, ऒरुविडमुमॆन् पॆरुमारनेयो, ऒरुविडवॆ यॆन्नुळ कलानुक्कॆ मार्वम्- प्रति ऒरुवु इडम्-बिट्टु बिट्ट स्थलवु, ऒन्सुम् इ - यावुदू इल्लदन्तॆ ऎन्नु कलानुक्कु-नन्नॊळुसेरिदवनिगॆ, ऎपॆरुमा नन्न कुलनाथनिगॆ, तिरु उडम्मु - दिव्यशरीरवु, र्वाशुडर्-आदित्य वर्णवागिदॆ ; कण्-कण्णुगळु, शॆन्हाम-कॆम्पुतावरॆ हूवुगळागिवॆ; कै-हस्तगळु, शॆम् कमलव - कॆम्पुकमलगळागिवॆ ; वक्षलवु, तिरु इडमे-लक्ष्मिगॆ वासस्थानवागिदॆ; कॊप्प-नाभियु, अर्य(आजनाद ब्रह्मनिगॆ, इडमे-स्थानवे आगिदॆ; ऒरुवु इडमुम् -निकृष्टवाद स्थानवु (परिगणितवागदॆ निहीनवाद स्थानवु), अरने रुद्रने (लिङ्गरूपियाद रुद्रनॆ) ओ-आश्चय्य ! (-1-511)- त्या७स् सकलं मया सह हरिस्साहातृयं सङ्ग तो ! नाथस्यास्य तनुर्विभाति दिन कृद्वर्णा च पद्म दृक् । हस्त चामुरुह् ! क्रियोसि वसर्वक्षली! ब्रह्म नाभिर्भाति च जन्मभूरहह ! तल्लिङ्गं हरोस् स्वयम् ॥ ता॥ नन्नॊळु यावस्थानवन्नू बिडदॆ सर्वावयव संश्लेषव माडिद नन्न कुलनाथन दिव्यशरीरवु आदित्यवर्णवागियू, नेत्रगळ 162 द्वितीय शतक, हस्तगळू कॆन्दावरॆगळागियू इवॆ. नक्षलवु लक्ष्मिवासस्थान निकृष्टवाद (अनुक्तवाद) स्थानवु (लिङ्गवु हरने आगिरुत्तानॆ. इदु ऎन्तह आश्चर ! (भ्रगु मुनिय शापदिन्द रुद्रनिगॆ लिङ्गरूपवु बन्दुदु पुराण प्रमाण सिद्धवागिदॆयष्टॆ.) वागिदॆ. नाभियु ब्रह्मनिगॆ स्थानवागिदॆ. (३) ऎन्नुळ् कलनर्व शॆनिवाय् शॆणैमलम्, मिन्नुव शुडर्मलैक्कु कृण् पाद कै कमलम्, मन्नु मुखवॆलकुव वनुळ तन्नुळ् कलवाददॆ पॊरुळु तानिये प्र ऎन्नुळ्-नन्नॊळगॆ, कलनर्व-संश्लेषिसिदवनागि, मिन्नु प्रकाशिसुत्तिरुव, शुडमलैक्कु- तेजोमयवाद पर्वतक्कॆ (पर्वत सदृशनाद भगवन्तनिगॆ), शॆट्टि निवास् - कम्पागि बिम्ब फलदन्तिरुव वक्रवू शॆणै मलम्-कॆन्दावरॆयन्तिरुवुदु; कण् पादम् कै कण्णु गळू पादगळू हस्तगळू, कमल-कमलदन्तॆ इवॆ; नन्नु म् सैन्यवुळ्ळ, मुु-पूर्णवाद, एलकुम्-सप्तलोकगळू (सकल लोकगळू), वयि नळ-(अवन) उदरदल्लि अडगि इवॆ, तन्नु- अवनॊळु, कलवाददु-सेरदॆ इरुवुदु ऎन्नॊरुळु र्ता इल्लॆ याववस्तुवू इल्लवे इल्ल. ( सगार ॥ - सम्मख्याति महोज्वल किल मया सज्जत्य नाथ मम श्रीकस्यास्य महाचलस्य वदनं नेतां४ हस्तात्मकम् । सर्वं भाति सरोजमेव ! जगतां स्थानं किलास्कोदरु शैव स्याल किदस्यहह ! हा! तस्मिन्न यत्सज्जितम् ॥ ता॥ नन्न सर्वशरीरदल्लि संश्लेषिसिदुदरिन्द प्रकाशिसुत्तिरुव तेजोमय पर्वत सदृशनाद भगवन्ननिगॆ वक्कव नेत्र पाद हस्त पञ्चनु दशक, 163 गळू कन्दावरॆयन्तिवॆ. सकललोकगळू अवन उदरदल्लि अडगिवॆ. अवनॊळु सेरदॆ इरुव वस्तुवे इल्ल. (अनह सर्वॆश्वरने नन्नॊडनॆ संश्लेषिसि प्रकाशिसुत्तिदानॆन्दु भाववु. (४) ऎप्पोरुळु तानाय् मरतकक्कुमॊक्कुम्, अप्पोणु तामरॆद्रू कण्पाद कैकमल, ऎन्नॊन्दु’ नातिङ्गळातियूतिदॆणम्, अप्पो बदुक्क प्रॊ दारावमुद ॥ ऎन्नॊ दुम् - ऎल्ला क्षणगळल्लू, ऎन्नाळ्-ऎल्ला दिनगळ ल्ल, ऎळ्-ऎल्ला तिङ्गळुगळल्ल, ऎद्वाण्णु - ऎल्ला वर्षगळल्लि, ऎल्लोगि ऊटदॊम्-सर्वविधवाद कल्पगळल्ल, अक्कप्रॊ न्दु-आयाकालगळल्लि, ऎ-(नन्नॊडनॆ संश्लेषिसिद) नन्न, आरा अमु दम् - तृप्तियन्नुण्टुमाडदन्तह (भोग्यतमवाद) अमृतवु (अमृतस्वरूपनु), ऎरुळु’ – सर्ववस्तुगळू, तानाय्-ताने आगि, मरतकक्कु मॊक्कु - मरतकपर्वतदन्तॆ आगिरुवनु ; अप्पो मुद्रॆ-आगताने एकसितवाद, तामरैप्प-तावरॆहूविनन्तॆ, कण्-कण्णु गळू, पादम्-पादगळू, कैकमलम्-कमलदन्तॆ हस्तगळू (रमणी यवागि) इवॆ. ( सगार ॥ - न सो७यं सर्वकलासु सर्वदिवसेष्ट प, मानेष्ट हो! सर्वेष्टव समस्तवत्सरगदेवं हि कष्टसि । सजीव मया सहामृतनिधिक्षा शोष्य एव स्वयं सर्वात्मासित पर्वतो ७म्बुजमिदं नेतां४हस्तं नवम् ॥ आया काल ता॥ सकल-क्षण-दिन-मास-वर्ष-कल्पादिगळल्लू गळल्लि (नन्नॊडनॆ संश्लेषिसि) भोग्यतमवाद (ऎष्टु अनुभविसिदरू तृप्तियन्नु०टुमाडदन्तिरुव) अमृतवे ऎम्बन्तॆ इरुव भगवनु सर्ववस्तुगळिगू ताने आश्रयनागि मरत काद्रियन्तॆ इरुवनु. अवन कण्णुगळू पादगळू हस्तगळू कमलगळन्तॆ रमणीयवागियू 164 द्वितीय शतक, भोग्यवागियू इरुववु. (प्रतिक्षणवू नूतनवाद भोग्यतातिशय वुळ्ळवनॆन्दु भाववु (५) आरावमुदमायावियुळ’कलन, कारा करुमुकिल् पोलॆन्न र्मा कण्णनुक्कु, नेरा नाम् शॆप्पवळम् कण् पाद कै कमलम, पेरार नीणुडि नानु मिथ्य पलवे प्रति आरावमुदमाय-निरतिशयभोग्यभूतनागि, आल्-ऒन्दु वस्तुवॆन्दु हेळलशक्यवाद, आवियु-(नन्न) मनस्सिनल्लि, कला-सेरि निन्तिरुव, कार् आर्-वर्षकालदल्लि पूर्णवाद, करुमुकि पोल्- नीलमेघदन्तिरुव, ऎः अर्ना-नन्न स्वामियादॆ, कण्णनुक्कु-कृष्ण निगॆ, शिव-कॆम्पाद, सवळव-हळवु, वा र्य - अधरवन्नु, नेरा- होललारदु (अधरक सदृशनागलारदु) ; कमलव – कमलगळु, कण् पादम् कै-नेत्र पाद हस्तगळन्नु, नेर होललारवु; हेर् दॊड्डदाद, आरव-हारगळू, नि-उन्नतवाद, मुडि-किरीटवू नाण्-कटिसूत्रवू, पिन्नु मत्तू, इपल - आभरणगळु अनेक वागिवॆ. (-1-811) -
समर्णामृतवारिधिर्कैदि ममाः प्रविशासतो नाथ मे ७स्ति हि नीलमेघ सदृशः कृष्णः प्रभुर्निस्टमः। चक्षुपादकरे न पद्ममुपमा! नैव प्रवा ७धरे भयादस्य लस हारमकुट काञ्च्यादिभूषागणाः ॥ ता॥ निरतिशयभोग्यनागि नन्न मनस्सिनल्लि करॆतिरुव नीलमेघ श्यामनाद नन्न श्री कृष्ण स्वामिय अधरक्कॆ कॆम्पु हवळवू समानवाग लारदु; नेत्र पाद हस्यगळिगॆ कमलगळू समानवागलारवु : इन्तह दिव्य सौव रवुळ्ळ भगवननिगॆ वार किण्ट कटिसूत्रादि दिव्याभरणगळ असङ्ख्यातवागिवॆ. (इन्तह दिव्य सार - दिव्याभरण भूषितनादवनु निहीनवाद नन्न हृदयदल्लि सेरिदनॆन्दु भाववु.)पञ्चम दशक (६) पलपलवे याबरणम् सेरुम पलपलवे, पलपलवे शोदिवडवु सण्णिल् पलपल कण्णुण्णु केट्टु मोस्टम्, पलपलवे नमुम् पाम् मेलायो 165 ॥ नाममेलाट्टु शेषशायियाद नन्न स्वामिगॆ, पण्णु ऎण्णिल्-स्वभाववाद गुणगळन्नु परिशीलिसिदरॆ, आभरणम्-आभरणगळु, पलपल-अनेकविधवागि असङ्ख्यातवागिवॆ; पेरु-नामधेयगळू, पलपलवे अनेकवागिवॆ; शोदिवडिवु-ज्योतियवाद दिव्यमङ्गळ विग्रहवू, पलपलवे - अनेकप्रकारवागिवॆ; कण्णु नोडि, उण्णु- भुजिसि, केट्टु -केळि, उ - स्पर्श माडि, मोनु - वासनॆनोडि (पडॆदिरुव), इन्सम्-सुखवू, पलपल-अनेक प्रकारवागिवॆ; ान मुम्-ज्ञानवू, पलपलवे…अनेकविधवादुदे. ( स-गा-र ॥ - दिव्यान्याभरणानि चाव्यगणितान सा नामावळि- र्दिव्या चाप्यमिताशस्ति रूपसरणिर्दिव्या ७ष्यनन्ना हरेः । दिव्यं दृष्टि रुचि श्रुतिप्पॆगुदितं फ्रान्सियं सुखं सर्वं चामितमेव शेषशयितुर्ज्ञानं च दिव्यं बहु । ता॥ शेषशायियाद नन्न स्वामिगॆ आभरणगळू अगणितवागिवॆ, नामावळियू असङ्ख्यातवादुदु. दिव्यमङ्गळविग्रहवू अनेक विधवादुदु, पञ्चज्ञाने यजन्यवाद सुखवू अपारवादुदु. आया वस्तु विषयकवाद ज्ञानवू अनन्यवादुदु. (इन्नह अनन्य वैभववुळ्ळ सर्वॆश्वरने नन्नॊडनॆ संश्लेषिसिदनॆन्दु भाववु.) (७) पाम्बमेल् पाडुळ् पळ्ळियमर्दुवु, काम तोळ पिकाय अण्डने दुवुम्, तेमृकैय शोलॆ मरामरमेय्द दुवु, भूमिय तण्णु पॊन्नुडियम् पोरेस् 7 166 द्वितीय शतक, प्र॥ पाडलु-क्षीरसमुद्रदल्लि पाक्ष मेल्- शेषशयनद मेलॆ, पळ्ळि-शयनमाडोणवन्नु, अमर्दुवु-हॊन्दि इरो णवू, काम-बॊम्बिनन्तॆ नुण्णगॆ दप्पवागिरुव, तो-तोळु गळुळ्ळ, पिक्का-नप्पियॆम्ब नीळादेविगोस्कर, एएळु वृषभगळन्नू, उडन्-ऒन्दे क्षणदल्लि ऒट्टिगॆ, शॆ दुवु-कॊन्दुदू, तेम्-चेनन्नू, पय-कॊम्बॆगळन्नू उळ्ळ, शोलॆ-तोपुगळागि बॆळॆदिद्द, मरामरम् ए-सप्त सालवृक्षगळन्नू, ऎद्ददुवु नाशपडिसिदुदू पू (म) - रमणीयवाद, पिण्य - रचनॆगळुळ्ळ तण्-शीतळवाद, तुराय्-तुळसियिन्द अलङ्कृतवागि, र्पॊ-स्वर्ण मयवागि अत्युज्वलवाद, मुडि किरीटवुळ्ळ, अम्-दर्शनीयवाद पोर्-युद्धक्कॆ तक्क वीरवुळ्ळ, ए ए-वृषभदन्तिरुव वस्तुव आ (नन्न संश्लेषवम्माडिद) भगवने ! ( -1 - 8 ॥ )— क्षीराब् शयनं च शेषशयनॆ नीळार्थमेवाद्भुतः ख्यातस्सप्त वृषप्रहार इह यो७भूतृप्त सालाहतिः । तत्सर्वं कृतर्वा मदर्थमयमेवात्मन्तरम्या कृति; वृषवीरभाक् च तुलसी माला किरीटोलः ॥ विष्णु ता॥ क्षीरसमुद्रदल्लि शेषशायियागिरोणवू, नीळादेवि गोस्कर सप्त वृषभगळन्नु संहरिसोणवू, सप्त सालवृक्षच्छेदनवू, इवॆल्लवू (नन्नॊडनॆ संश्लेषिसि ननगॆ भोग्यवागुवन्तॆये रामकृष्णा द्यवतारगळल्लि) दिव्यकिरीटधारियाद बलिष्टवाद वृषभदन्तॆ वीरवुळ्ळ सुन्दरनाद नन्न स्वामियिन्द माडल्पट्टुवु ऎन्दु कृतज्ञतॆयिन्द आ दिव्य चेष्टितगळन्नु स्मरिसुव भाववु. (८) पॊन्नुडियम् पोरे है यॆमान तन्नुडिवॊल्लाद तण्ण मॊलॆयन्, ऎन्नुडिवु काणदे यॆन्नु कलानै तॊन्नुडिवु काणे र्ना सॊल्लुवर्दॆ कॊल्लीर. पञ्चम दशक. 167 प्रति पॊ-सुवर्णमयवाद, मुडि - किरीटवुळ्ळ, अम्पोर् ए-रम्यवाद वीरवृषभदन्तिरुव, ऎम्मानॆ नन्न स्वामियन्नु ना तडम् तोळ् - नाल्कु दीर्घबाहुगळुळ्ळ, र्तमुडिवु ऒप्पु इल्लाद तन्न महिमॆगॆ अन्नविल्लदवनाद, तण् तुाय् मालॆयनै- शीतळवाद तुळसिमालॆयन्नु धरिसिरुव, ऎमुडिवु काणादे - नन्न नैच्यद अन्यवन्नु काणदॆ, ऎं उळकलनानॆ-नन्न मनस्सिनल्लि सेरिदव नन्नु, र्ना-नानु, शोल मुडिवु कार्णॆ-वर्णिसुव प्रकारवन्नु काणॆनु; ऎल्लुवदु - एनु हेळबेको अदन्नु, कॊल्लीर्-नीवे हेळिरि. ( सगार ॥ - दीपोत्तुङ्ग किरीटधारिणममुं वीरं च मे नायकं रम्या जानुचतुर्भुजं निरवधिकं तुलस्य तम् । नीचेनापि मया७ सङ्ग तमहं किं वर्णयामि स्वयं वाचा ? कन्य ! न गोचरोपिसि वचसः ! किं बथ यं स्वयम ? । ता॥ वीराग्रगण्यनागियू, दिव्यकिरीटधारियागियू आजानु दीर्घचतुर्भुजनागियू, अपारमहिमनागियू, दिव्य तुळसि मालां चितनागियू इरुव नन्न स्वामियु नीचनाद नन्नॊडनॆ संश्लेषिसिद प्रकारवन्नु नानु हेगॆ वाचावर्णिसलादीतु ? नन्न वाक्किगॆ अद गोचरवल्ल, एनु हेळबेको अदन्नु नीवे हेळिरि नोडोणु (अवन ई सौशील्यवु अपारवादुदरिन्द वर्णिसलशक्यवॆन्दु भाववु. (९) शो रन्न म्यानॆ यॆन्नानि यावि तनै, ऎयिल् शीरॆरुमाणिक्कॆ चुडरॆ नल्लवमुदम् पॆरिय वीकुमार्, अल्लिमर विद्यॆयॊत्ताणल्ल पॆण्णल्लवे प्र। ऎ या - नन्न स्वामियन्नु, ऎ आनि आनिकनै – नन्न आत्मनिगॆ आत्मनादवनन्नु, ऎल्लॆयिल्ल ऎल्लॆयिल्लद, शीर्-कल्याणगुण गळुळ्ळ, ऎ९ करुवाणि स्वच्चुड नन्न नीलरत्नदन्तॆ ज्योतियनादव 168 द्वितीय शतक, नन्नु कॊल्लीर्- स्तोत्र माडिरि; नल्लि अमुदम्-दिव्यतमवाद अमृत वागि, पॆ अरिय-हॊन्दलु अशक्यवाद नीडुमा स्थानक्कॆ निर्वाहकनागियू, अल्लिमलर्-तावरॆ हूविनल्लिरुव, विद्यॆ ऒत्तु - परिमळदन्तॆ भोग्यतवनागियू इरुव अवनु आणल्ल. पुरुसॊ तमनादुदरिन्द पुरुषरिगिन्त एलक्षणनु, पॆर्ण्ण-पुंस्कृभूयिष्ठ नादुदरिन्द स्त्रीयरिगिन्त विलक्षणनु, ( स-गार ॥ यूयं कीर्तयाच्युतं मत्तु विभुं चात्मानमप्यात्मन निमाखिलसद्गुणं मणिनिभं ज्योतिश्च दिव्यामृतम् । मोक्षस्थापि परं पदं त्वसुलभं तं योगिनाम पद्मान सुग बीजममलं नारीनरेभ्यः परम् । ! ता॥ निनकल्याणगुणनिधियागियू नीलमणिवर्णनागियू इरुव ज्योतिस्मयनाद भगवने नन्न स्वामियागि नन्नॊडनॆ संस्थॆ षिसि ननगॆ अन्तरात्मनागियू इदानॆ. दिव्या मृतप्रायनागियू, मोक्ष साम्राज्याधिपतियागि, भोग्यतवनागियू इरुव अवने पुरुष रिगिन्तलू स्त्रीयरिगिन्तलू विलक्षणनाद पुरुषोत्तमनु. (इन्नह कल्याणगुण विशिष्टनन्नु) नीवू स्तोत्रमाडिरि. UMVE (१०) अल्ल९ पॆल्लन नलियुवल्ल, काणलुमाका नुळनल्ल नियल्ल, पेणुमकाल् पेणुमुरुवाकु मल्लनुमाम, कोपैपॆरिदुडैम् समान्य कूदलॆ प्र) आण् अर्ल्ल- पुरुषरूप इल्लदवनागि, पॆण् अर्ल्ल-स्त्री रूपवू इल्लदवनागि, अल्ला अलियुम् अर्ल्ल-तद्विन्नवागि (अप्रयो जकवाद) नपुंसकवू अल्लदॆ, काणलु - नोडुवुदक्कू, आर्का असाध्यनागि, उळन- (प्रतिकूलरिगॆ) स्थितिरहितनागियू, इल्लि अर्ल्ल – (अनु कूलरिगॆ) इल्लदवनल्लवागियू (तिसहितनागियू), पेणु काल्’ (आश्रितरु) आधरिसुव कालदल्लि पेणु उरुवाकु पञ्चम दशक 169 -अवरिगॆ इष्टवाद विग्रहरूपवुळ्ळवनागि, अल्लनुमान्- अह रूप विल्लदवनागियू, (इरुव) ऎम् पॆमा नन्न स्वामियन्नु, कूड दल्-स्तोत्र माडोणवु, पॆरिदुकोणॆ उडैत्तु-अत्यन्न प्रयास साध्यवादुदु, ( सगार !! )- न स्त्री नापि पुमान्न षण्ण इति च प्रामाण्यव न हि स्वामा मे न हि चार्स न खलु र्स भक्तानां सुप्रियः। तेषां चाभिमतोरुदेह इतरोपिस्का स्वयं श्रीहरि- स्लं चैनं न हि शक्तिरस्ति वचसा वक्कुं! न वक्कुं च मे ॥ ता॥ स्त्रीरूप-पुरुषरूप-षण्ण रूपगळल्लि यावरूपवू इल्लद वनागियू, प्रमाणगळिगॆ अदृश्यनागियू, सदसद्विलक्षणवागियू भक्तरिगॆ इष्टवाद विग्रहरूपियागियू, तब्बिन्ननागियू इरुव नन्न स्वामियन्नु स्तोत्रमाडोणवु अत्यन्न दुष्करवादुदु. (नन्नॊडनॆ संश्लेषिसिद इवन सौशील्यवन्नु वर्णिसलु यारिगू शक्तियिल्लवॆन्दु भाववु) (११) कदरा कुडतवमानै- क्कूदले मेवि कुरुकर् चडकोर्प, कतिन वादि योरायिरत्तुळिप्पत्तुवर्, कूदल् वल्लारुळरेल् कॊडुव वैकु मे प्रति ऒन्नु-ऒन्दु गुणवन्नु, कूदल् - हेळोणवू, आरा- साध्यवागद०तिरुव, कुडक्कूत्त-घटलीलॆयुळ्ळ, अम्मा-स्वामियन्नु, कूटदलेमेवि-स्तोत्रमाडलुद्देशिसि, कुरुकूर् शडकोर्प-श्री कुरुकापुरिय नारु, कूतिन (गरूपवागि) हेळिद अनादि ओर् आयिरतु-अनादिरूपवागि अद्वितीयवाद सहस्र पद्यमालॆ यॊळु, इप्पत्तुम् – ई दशकवन्नु, कूटदल् वल्लार्- हेळबल्लवरु (पठिसलर्हरु), उळरेट् इद्दरॆ, वैकुन- परमपदवन्नु, कूडु वर्-(अवरु) सेरुवरु, 170 (x-ma-3 11 ) — एकं चापि गुणन्नु कं द्वितीय शतक पडॆद मत्तु न शक्तिर्भवे- तुं प्रभुमच्युतं घटविहाराडिप्रियं श्रीधर । साहस्रं कुरुकापप्रभुरयु सि शतांर्ज- वारर दशकं प त्र इदिदं दिव्यं पदं प्रायत ॥ ता॥ ऒन्दु गुणवन्नू कूड वर्णिसलु साध्यवागदष्टु अपार महिमनाद घटलीलाविधारियाद निन्न स्वामियन्नु स्तोत्र माडु वुदक्कागि नन्नारु अनादिरूपवागि रचिसिद सहस्रपद्य मालॆयॊळु ई दशकवन्नु पठिसुववरु परमपदवन्नु सरुवरु. (-ev-2011)- आमै सूरि सहितस्समपाकृतार्कि रत्युन्मरतकाचलसन्निभाज्य । इञ्चमॆ स थुसि रानन ॥ (13)-ev-2-311)- विज्ञानि सिद्धकां सुघट दयित विळ्ळुत्तुङ्ग म प्रीत्सु षातिभोग्य नवघनसरसं भूष विदृश्यन । प्रखा तप्पि तिलीलु मुर सरसं सद्गुणा मोद विश्वव्यावृत्त चित्रं प्रजावतिगॆ ख्यात रीत्या७स्वभाज्य ॥ (ई - मदशकद सारांश. ई ई ऐदनॆय दशकदल्लि श्री शतारिमुनिवरु तम्म प्रार्थनानु गुणवागि तम्मॊडनॆ सङ्क्षेपिसिद भगवस्तन दिव्यायुध - दिव्यभूषण ऎष्यानयुवादिगळन्नु अनुभविसि, रामकृष्णावतारगळन्नू आटि ओ अवरु तम्म अनुपस्कर माडिदनॆन्दु भाविसि, नित्यसूरि सेव्यनिन्द अवन शीला गतिसुव वळॆ सलसाध्यवॆन्दु तिळिदाग बिडलारदॆ, अवन ऒन्दु डिऎनिदरू हेळुवुदक्कॆ प्रयत्न मानवॆन्दु उहिसि, इरकसादवरु हेळि ई दर्श सह वशक,