१०

प्रथमशतकदल्लि-दशमदशक. (पॊरुमा नीळ्’ पड्क-) (ई दशकदल्लि भगवान निर्हेतुकवाद महोपकारित्ववन्नु वर्णिसुत्तारॆ.) (१) पोरुमा नीळ सडॆ यातिशु तॊडु तिरुमा नीळ लेबलकुव तो ऒरु माणिकळाकि निविन, अ करुवाणिक्कर्मॆ कण्णुळदाकुमॆ दशम दशक. 105 प्र॥ पॊरु-शत्रुनाशकवाद, मा महत्ताद, नी४-प्रवर्धमान वाद, पद्य-आयुधवाद, आनिरप्पत्तॊडु चक्र मत्तु शङ्खगळॊडनॆ कूडिदवनागि, तिरु श्रियः पतित्वसूचकवाद रेखॆगळॊडनॆ रमणीय वाद, मा-श्लाम्यवाद, नी-आश्रितरिरुव स्थानदवरॆगॆ व्यापिसुवन्तॆ दीर्घवाद, कल्-पादगळन्नु, एलकुम-सकललोकगळू, तॊ -सेविसुवन्तॆ, ऒरु-अद्वितीयनाद, माणिक्कु आकि-ब्रह्मचारि याद वामनरूपियागि बन्दु, निमिर्‌-काव्यसिद्धियाद ऒडनॆ) अपरिमितवागि बॆळॆदन्तह, अआ वैभवातिशयवुळ्ळ, करुमाणिक्क- नीलरत्नदन्तॆ रमणियाकृतियुळ्ळ भगवनु, ऎकण्णुळदु आकुमॆ- नन्न कण्णिनॊळगिरुवनु. (नन्न कण्णिगॆ गोचरवागुवनष्टॆ.) (B-π-311)~ दिव्यायुधात्मक-सुचक्र-सुशधारी श्रीमत्सदाम्युजयुगं जगतां सुसेव्यम् । कर्तुं निजं किल विलक्षणवामनात्मा संवृद्ध नीलमणिर ममाक्षियु ॥ ता॥ तन्न दिव्यवाद वामनावतारवन्नु तोरिसि, महाबलि यन्नु मोहपडिसि तानु बॆळॆदु सकल लोकोपकारव माडिदन्तॆ तन्न सुन्दरवाद रूपवन्नु नन्न कण्णिगॆ गोचरवागुवन्तॆ माडि नन्नन्नु मोहपडिसुत्तिदानॆन्दु हेळुत्तारॆ. शङ्खचक्रधारियागि तन्न आश्रितरक्षणधुरिणवाद पादगळन्नु सप्तलोकगळ सेविसुवन्तॆ दिव्य वामनरूपियागिद्दु बॆळॆदु अद्भुतवैभववुळ्ळ नीलमणिवर्ण नाद भगवन्ननु नन्न कण्णिनॊळगॆ इरुवनष्टॆ. (२) कण्णुळ्ळ निक्कुम् कादयाल् तॊटिल्, ऎण्णिलु वरुमॆन्निनि वेणुवम्, मण्णुव नीरुमॆरियु नल वायुवु, विष्णुमाय् विरिय.मॆनैये प्र॥ मण्णु - भूमियू, नीरु-नीरू, ऎरियु-अग्नि यू, नल्‌नायुवुम् - ऒळ्ळॆ (धारकवाद वायुवू, विण्णु - 14 106 प्रथम शतक, आकाशवू, आय्-आगि, निरियुन - (प्रपञ्चरूपवागि विस्तरिसुव, ऎम् पिरानॆ नम्म स्वामियन्नु, इनि इन्नु मेलॆ, ऎण्णु नम् यावुदन्नु प्रार्थिसोण ? कादयाल्-भक्तियॊडनॆ, तॊटल्- नमस्कारादिगळं माडिदरॆ, (अवनु) कण्णुळ्ळ निम्-कण्णिगॆ गोच रनागिये निल्लुवनु, ऎण्णिलु-ध्यानमाडिदरू, वरुम्-स्वाधि ननागि समीपक्कॆ बरुवनु. (2-0-811)- यः पञ्चभूतजगदात्मक एव नाथ स्लं प्राप्य भक्तिभरिता यदि सो७ दृश्य । सम्मनयल्लि यदि तं स तदा७पि वश्य- सद्भक्तियुक्तमनसां ! किमितो७स्ति, कृत्यम् ? ॥ ता॥ पञ्चभूतात्मकनागियू सकलजगदात्मकनागियू व्यापिसि रुव नम्म स्वामियन्नु नावु प्रार्थिसबेकादुदेनु इदॆ ? भक्तियॊ डनॆ नावु नमस्करिसि सेविसिदरॆ अवनु कण्णिगॆ दृश्यनागुवनु; ध्यान माडिदरू वश्यनागुवनु. (इदक्किन्त नमगॆ इन्नेनु बेकागिदॆ ?) (३) ऎमैरान्य यॆन्स् तन्नॆ तन्नॆ क्कुम् तम्मिरानै तण्’ तामरैक्कण्ण, कॊम्बरावु नुण नेरिद्रॆ मा‌बनै, ऎम्पिरान्य तॊआ मडनॆ मे يح (नन्न) प्र मडम्-हेळुवन्तॆ केळुव(विधेयवाद), नॆट्ट मनस्से, ऎम् पिरान्य-नमगॆ उपकारकनागियू, ऎण्णॆ-नन्न तन्दॆ, तनैतनैक्कु म्-नन्न पितामह-प्रपितामहरे मॊदलाद ऎल्लरिगू, तब्बरानै-नाथनागियू, तण्-प्रसन्नवाद वीक्षणवुळ्ळ, तामरैक्कण्ण नै-पुरीकाक्षनागियू, कॊय्दु-वम्बिगिन्तलू अरावु-सर्व क्किन्तलू, नुण्-नुणुपाद, ने-रम्यवाद, इडै-कटप्रदेशवुळ्ळ लक्ष्मीदेवियन्नु, मार्‌ - नक्षलदल्लि धरिसिरुववनागियू (इरुव) ऎम् पिरानॆ-नन्न स्वामियन्नु, -सेविसु (1) ( स-गा-र ॥ - दशम दशक. 107 हे! भव्य! मानस! भजाद्य मम प्रभुं तं नाथं च मतृ-पितामह-तत्पत्यणाम । पद्माक्षमेव मयि दिव्यकटाक्षयुक्तं लक्ष्मीं दधानमपि वक्षसि सूक्ष्म मध्याम् । ता॥ (त्रियःपतित्वादिगळिन्द भोग्यवनागि नम्म कुलक्कॆल्ला नाथनागिरुव अवनन्नु नीनु भजिसॆन्दु तम्म मनस्सिगॆ उपदेशिसु त्तारॆ.) ऎलै विधेयवाद मनस्से ! नमगॆ महोपकारकनागि, नम्म कुलक्कॆल्ला नायकनागि, सुप्रसन्नवाद दिव्य कटाक्षवुळ्ळ पुण्य काक नागि, वक्षस्कृलदल्लि लक्ष्मीदेवियन्नु धरिसिरुववनागि प्रकाशिसुव नम्म स्वामियन्नु नीनु प्रणामादिगळिन्द भजिसु, (ननगॆ नीनू सहायवागिद्दु भजिसु ऎन्दु तात्पर. मे (४) नॆमे नि नि युकॆ नाल् र्ऎशमिनि यॆन्न कुतृविनवर्, मैन मलराळ् मणवाळ, तुम् पोदु विडादु तॊडरॆ कण्णाय् प्र! नॆमॆ-मनस्से, न नि-नीनु माडुव (माडिद कारवु ऒळ्ळॆयदु ऒळ्ळॆयदु (नीनु ऒळ्ळॆय गुणशालियु); उ *हाल्-निन्नन्नु सहायवागि हॊन्दिदरॆ, ऎंशॆम्-याव कारवन्नु साधिसलारॆवु ? इनि-इन्नु मेलॆ, ऎन्न कुतृ विनर्म-नावु याव कॊरतॆयुळ्ळवरु ? (नमगॆ यावकॊरतॆ इदॆ ? मैन्नै-नित्य यौवनवुळ्ळ, मलराज् मणवाळ-लक्ष्मि देविय पतियाद भगवन्न नन्नु, तुट्टुम् फोदु नानु विस्कृतियन्नु हॊन्दिदाग्यू (नानु विश्लेषदिन्द मरॆतुबिट्टरू), विडादु - (नीनु) बिडदॆ, तॊडर् काय् निरन्तरवागि अनुवर्तिसु 108 ( सगार ॥ प्रथम शतक. मन्मानस! त्वमह भासि सुसाधु । साधु ! त्वां प्राप्य किं न तु भजाम ? किम लक्ष्मीपतिं सततयौवन कालिनं तं विशेषभाजि च मयाह सदा भजस्व साध्यम? । ता॥ (तम्म मनस्सु हेळिद हागॆये माडिदुदरिन्द सन्नुष्टरागि अवनन्ने निरन्नरवागि अनुवर्तनमाडॆन्दु बोधिसुत्तारॆ. ऎलै मनस्से ! नीनु महागुणशालियु; निन्न साह्यवं पडॆदरॆ याव कार वन्नु साधिसलारॆवु ? नमगेनु कॊरतॆ इरुवुदु ? नित्ययौवन शालॆ याद आ लक्ष्मीपतियन्नु नानु मरॆतरू नीनु यावागलू बिडदॆ अनुवर्तिसु, (५) काये सॆक्स् करुमळ वायु ओर्, ऎण्णानुमिये वस्थॆयलुमालु, कान युलक-मोर् मूवडि कण्मानै, कण्णु कॊनै नीरुमॆ, प्रति नॆ-मनस्से, करुम-अद्वेष, आभिमुख्य, आश्रयणि, ज्ञान मुन्ताद(नम्म काव्यगळु, वाय्‌-फलिसुवुवु, ओर् ऒन्दु, ऎण्‌तानुमिन्द्रिये-चिन्नॆयू इल्लदॆ इरुवाग, वन्नुइयलुम् आ बन्दु नमगॆ फलिसुव प्रकारवन्नु, कण्णाये - नीनु नोडिदॆयष्टॆ. उलकेम् - सप्तलोकगळन्नू, उण्णानॆ - भक्षिसिदवनन्नु, ओ‌ मूवर कॊण्णानॆ-अद्वितीयवाद मूरुहॆज्जॆगळिन्द भूमियन्नॆल्ला अवहरिसिदवनन्नु, नीयुम् (अभिमुख्यविल्लदिद्द नीनू, कण्णु कॊळ्ळि नैये-कण्णुकॊण्डॆयष्टॆ ! (AD-011)- हे मानस! त्वमिह पश्यसि सिद्धिमेतां मत्करणवन्नु परितो७पि विशैव चिन्हाम् । भुक्का च सभुवनानि पदत्रयेण ताकारमेव जगतां तम एवम् ॥ दशम दशक. 109 ता। (नमगॆ यावचिन्नॆयू इल्लदिद्दा नम्म काव्यसिद्धियागु वन्तॆ अवनु अनुग्रहिसिदनॆन्दु नीने तिळिदुकॊण्डॆ ऎन्दु तम्म मन सिगॆ निरूपिसुत्तारॆ. ऎलै मनस्से ! नम्म काव्यगळॆल्ला नमगॆ याव चिन्नॆयू इल्लदॆ इरुवाग (अवन अनुग्रहदिन्द) चॆन्नागि फलिसु तिरुवुदन्नु नीनु नोडिदॆयष्टॆ! सप्तलोकगळन्नू भक्षिसि, मूरु हॆज्जॆगळिन्द भूमियन्नॆल्ला आक्रमिसिद आ स्वामियन्नु ईग नीनू कण्डुकॊण्डॆयष्टॆ ! (६) नीयुव नानुमिन्ने निल् मेलॆ मनॆ तोर् नोयुम् शा कडा… नॆञ्चमॆ शून्९, तायुव‌ तट्टॆयुमायिलकिनिल्’, वायुमरार्श मणिवण्णनये प्र नॆ मे-मनस्से, नीयुव नानु-नीनू नानू, इन्ने‌ निल्- ई प्रकार (आभिमुख्यदॊडनॆ) निन्तरॆ, मेल् - इन्नु मेलॆ (यावागलू), तायुव तनैयुमाय - तायिय तन्दॆयू (प्रियपरनागियू, हितरनागियू आगि, इवॊलकिनिल् ई लोकदल्लि वायु-अवतरिसुव, ईर्श-सर्वॆश्वरनाद, मणिवर्ण्ण-नीलरत्नदन्तॆ शरीरकान्तियुळ्ळवनाद, ऎ-नम्म स्वामियु, मख ओर् नो युम्-इतर याव दुःखवन्नू, शा‌कॊर्डा - समीपक्कॆ बारद०तॆ निवारणमाडुवनु. शू - ई सत्यवाद अर्थवन्नु निनगॆ हेळि शूर्न् रुत्तेनॆ. (x-1-811)- हे चिक्क ! मातृवदसौ पितृवप्प नाथ् लोके७पि नीलमणिवर्ण इहावर्ण- । स्वामि ममास्ति हि! विलोक्य दकां किता मद्यावयोर्न भुवि दुःखलवं च कुरिात् ॥ ता॥ (हीगॆ नीनू नानू सेरि अवनन्नु बिडदॆ इद्दरॆ अवन्नु नमगॆ ८ावदुःखवू बारदन्तॆ रक्षिसुवनॆन्दु तम्म मनस्सिगॆ सत्यवाद110 प्रथम शतक. अर्थवन्नु बोधिसुत्तारॆ.) नाविब्बरू हीगॆ अभिमुख्यदॊडनॆ सेरि अवनन्ने आश्रयिसिदरॆ, ई लोकदल्लि अवतरिसि ऎल्लरिगू तायियन्तॆ प्रियपरनागियू, तन्दॆयन्तॆ हितपरनागियू इद्दु रक्षिसुव आ नील मणिवर्णनाद सर्वेश्वरनु, नम्मन्नु कैबिडदॆ नमगॆ यावदुःखवू बारदन्तॆ कापाडुवनु. इदु सत्य (७) ऎण्णॆये यॆन्नमॆरुमानम्, शिद्धॆयुळ् वैर्प्प शूल्लुर्व पाविर्ये, ऎन्नॆ यॆमैरुमानन्नु, वानव‌, शिक्षॆयुळ्ळ वृत्तु चॊल्लुम् शॆल्पुनैये, प्र॥ वानव‌-नित्यसूरिगळु, ऎण्णॆ-ननगॆ स्थितिहेतुभूतनॆन्दू, ऎम् पॆरुमानॆन्नु-नम्म स्वामियॆन्दू, शिक्षॆयुळ्‌त्तु-मनस्सिनल्लि इट्टु (चिन्निसि), कॊल्लुम्(बायिन्द) स्तोत्र माडुव, कॆल्वनैये (उभय विभूतियॆम्ब) ऐश्ववुळ्ळवनन्नॆ, पाविर्ये - पापियाद नानु, ऎच्छॆये ऎन्नुम्-ननगॆ हितपरनाद तन्दॆये ऎन्दू, ऎम् पॆरुमानॆनुम्-ननगॆ स्वामिये ऎन्दू शिक्षॆयुळ्-मनस्सिनल्लि, वैर्स्प-इडुवॆनु, कॊल्लुव~(बायिन्दलू स्तोत्र माडुवॆनु, ( x-ra-8 ॥ )—– यं सूरिवरनिवहाः परमं भज स्वस्वामिनं स्वपितरं दिवि चिन्मयः । तं मानस मम कथं बतः पापशील- सृस्वामिनं स्वपितरं च वृधा७त्र मनो ? ॥ ता! (नित्यसूरिगळिगॆ तन्दॆयागियू स्वामियागियू इरुवव नन्नु पापियाद नानु हेगॆ नन्न तन्दॆ, नन्न स्वामियॆन्दु भाविसलि— ऎन्दु हिञ्जरियुत्तारॆ.) नित्य सूरिगळु यारन्नु नम्म तन्दॆयॆन्दू (स्थितिहेतुभूतनॆन्दू), नम्म स्वामियॆन्दू मनस्सिनल्लि चिन्निसि बायिन्द स्तोत्रमाडुत्तारॆ, अन्नह उभयविभूतिनायकनाद सर्वॆश्वरनन्नु पापियाद नानु नन्न तन्दॆये ऎन्दू, नन्न स्वामिये दशम दशक. 111 ऎन्दू मनस्सिनल्लि चिन्तिसि, बायिन्द स्तोत्रमाडुत्तिद्देनॆ -(इदु हेगॆ सङ्गतवादीतॆन्दु हिञ्जरियुत्तारॆन्दु भाववु.) (८) शॆल्पनारणक्कॆ शॆल् केलुव, मलकुम कण्‌नि नाडुर्व मायम, अल्लु र्नपकलुमि वीडिसि, नल्‌कि यन्नॆ विडाग नम्मि नम्मिये

3 प्र॥ शिल्पनारणनॆ-श्रीमन्नारायणनॆम्ब, शोल - नामधेय वन्नु, केट्टलु – केळिदक्षणदल्लिये, कण्- कण्णु, पनि-नीरन्नु, मलकुव सुरिसुवुदु. नाडु(नानू अवनन्ने) हुडुकुत्तिरुवनु. मायवॆ-इदॊन्दु आश्चरवे सरि. नम्मि-कल्याणगुणपरिपूर्णनाद अवनु, नल-ऒळ्ळॆयदाद (अवन संश्लेषक्कॆ अनुकूलवाद), अल्लु म् -रात्रियू, पकलुम् - हगलू, इडैवीडि-विच्छेदविल्लदॆ (सन्नत वागि), नलकि-कृपॆमाडि, ऎ-नन्नन्नु, नम्मि-स्वकीयवस्तुवॆन्दु भाविसि) नम्बि, विर्डा बिडदॆ इरुत्तानॆ.

  • स-गा-र 1 - बाष्पावळिर्मम किल प्रवह ! श्री नारायणेति वचनं तु निशम्म नेत्रात् । चित्र! तमेव विचिनोमि च सादरो७यं श्रीर्मा दिवानिशमतो न निजं त्यजेनाम् ॥ ता! (हागॆ हिञ्जरियुत्तिद्द श्री शठारि मुनिवररु हठात्तागि श्री मन्नारायणन नामश्रवणदिन्द आनन्द बाष्पवुळ्ळवरागि तम्म अनु भववन्नु हेळि विस्मितरागुत्तारॆ.) कल्पनारनॆम्ब नामधेयवन्नु केळिद क्षणदल्लिये नन्न कण्णिनिन्द नीरु प्रवहिसुत्तिदॆ. नानो अन नन्नॆ हुडुकुत्तिद्देनॆ. इदॊन्दु आश्चरवेसरि, सकलकल्याणगुण परिपूर्णनाद अवनु दिवारात्र सन्नतवागि नन्नल्लि कृपॆमाडि नन्नन्ने नम्बि (नन्नन्नु बिडदॆ इरुत्तानॆ. 112 (९) नम्मियॆ, प्रथम शतक कुच्चु डिनिन्न आच् चॆन्नैने तिकव’ तिरुम इति-य्कॆ, उमर् वानवरादि यम् शोदियॊ, ऎम्मिरा र्यॆ शॆल्लि मप्पनो प्र र्तॆकु- डि - तिरुक्कुडि यॆम्ब दिव्य देशदल्लि, निन -निन्तिरुव, नम्मिय-पूर्णनाद स्वामियन्नु, अत्रि, कॆमॊनॆ-कॆम्पु भङ्गारदन्तॆ, तिकव-प्रकाशिसुत्तिरुव, तिरुमूर्तिय्य-दिव्य मूर्ति युळ्ळवनन्नु, उम्मर्-ऊर्ध्वलोकस्थराद, वानव‌-नित्यसूरिगळिगॆ, अदि-कारणभूतनाद अम्-रमणीयवाद, शोदि-परञ्ज्योति- ऎम्ब तेजोमूर्तियन्नु, ऎम्‌पिरान्य-इन्तह नन्न स्वामियन्नु, र्ऎ-एनन्नु केळि अवनल्लि यावननतॆयन्नु हेळि महिप्प (नानु) मरॆयुवॆनु ? (4-3-8 !!)- श्रीमत्तुरङ्गनगर तमच्युतं तं सवर्णवैभवमुदार सुवर्णमूर्ति । सूरीनाथमपि चादि परं च तेज किं वा वदन्मम विभुं बत ! विस्मरेयम् ? । ता॥ (इन्तह महोपकारकनन्नु नानु हेगॆ मरॆयुवॆनु ? - ऎन्दु हेळुत्तारॆ. नित्यसूरिगळिगू कारणभूतनाद दिव्य तेजो मूर्तियु तिक्कुरडियल्लि बन्दु निन्तु तन्न सौन्दय्यदिन्द नन्नन्नु वशीकरिसि ननगॆ स्वामियागि हीगॆ उपकारकनागिरुवल्लि नानु यावन्यूनतॆयन्नु हेळि इवनन्नु मरॆयलादीतु ? (ऎन्दिगू मरॆयलारॆनु ऎन्दु तात्पर). (१०) मप्पम् आननु नानॊनुणरल‌ मक्कुन्नु शॆनाम कडु, मप्प वॆन्नु मन्निर्ना तन्न 5, मप्पनो विनि यार्नॆ मणियॆयॆ, दशम दशक. 113 प्र॥ मप्पुम्-विस्मृतियॆम्बुदु, नमुम्-ज्ञानवॆम्बुदु, ऒन्नु-इदॊन्दन्नू, र्ना उणर्‌लग-नानु तिळिदिल्ल. (हीगिद्दाग्यू मक्कुम् ऎन्नु-इवनु मरॆतुहोगुवनॆन्दु, शॆन्सामरैक्कणोडु- कॆन्दावरॆयन्तिरुव कण्णुगळॊडनॆ, मप्प-विस्मृतियु उण्टाग दन्तॆ, ऎन्नु-नन्न हृदयदॊळगॆ, मन्निर्ना तन्नॆ-निरक्तर वास माडुववनन्नु, ऎमणिय्य-नन्न नीलरत्नवन्नु, इनिर्या मप्पनो इन्नु नानु मरॆतुहोगुवॆनो ? (-10-811 )— विस्मर्तुमप्यहह ! वेत्तु महं न श यद्वि स्मरेदयमिति स्वयमेव मत्वा । रक्ताम्युजाक्षियुगळॊ मम भाति चित्ते रत्नं कथं मणिनिभं मम विस्मरेयम् ? ॥ ता!! (ननगॆ विस्मृतियुण्टागदन्तॆ नन्न हृदयदॊळु नित्यवासवं माडुत्तिरुव नीलमणिवर्णनन्नु नानु हेगॆ मरॆयुवॆनॆन्दु हेळु तारॆ.) नानु विस्मृतियॆम्बुदन्नू तिळियॆनु, ज्ञानवॆम्बुदन्नू तिळि यॆनु. नानु मरॆतुहोगुवॆनॆन्दु भाविसि, अवने तन्न कॆन्दावरॆ यन्तिरुव (अनुरागविशिष्टवाद) कण्णुगळॊडनॆ प्रकाशिसुत्त ननगॆ विस्मृतियुण्टागदन्तॆ नन्न हृदयदॊळगॆ नित्यवासव माडुत्तिरुवुद रिन्द अन्नह नीलरत्न प्रायनादवनन्नु नानु हेगॆ मरॆतुबिडुवॆनु ? (ऎन्दिगू मरॆयलारॆनॆन्दु भाववु.) (११) मणिये वानवर कण्णनै, तन्नदो रणिय कुरुकर् चडकोर्प, शोल् पणि शॆयायिरत्तुळ्ळिमै पत्तुड, तणिविलर् करेल् कल्पि वायु 15 114 प्रथम शतक. प्र मणि-नीलरत्न दन्तिरुववनन्नु, वानव‌-नित्यसूरिगळिगॆ, कण्ण-निर्वाहकनादवनन्नु, तन्न दोर् अणियॆ तनगॆ ताने अद्वि तीयवाद आभरणरूपियादवनन्नु (इन्तह सर्वॆश्वरनन्नु), तॆ कुरुकूर् – श्रीकुरकापुरिगॆ निर्वाहकराद, शडकोर्प-श्री शठारि यॆम्ब अारु, कॊल्-सूक्तिगळिन्द, पणिलॆय्-स्तुतिसलु रचिसिद, आयिरत्तु- सहस्र पद्यगळॊळु, इपत्तु - ई हत्तु पद्यगळन्नु, उर्ड-अर्थसहितवागि, तणिवु इल‌-तामसमाडदवरागि (क्षिप्रवागि), करेल्-(गुरुमुखदिन्द) कलितरॆ, कल्वि-(आ) विद्यॆयु, वायुम्- फलरूपवाद नित्यर दॊडनॆ सेरिदुदागुवुदु, (3-12-811)- माणिक्यवर्णमसि सूरिवरेन्द्र नाथं कृष्णं तमप्रतिमसुन्दरमूर्ति शम् । सोतुं शठारिरतनोत्सु रसं सहस्र तदमेव दशकं पठतां हि सिद्धिः ॥ ता! (ई दशकवन्नु कलितवरिगॆ निरतिशयपुरुषार्थवाद भगवत्तै बरवु सिद्ध फलवागुवुदॆन्दु-फलश्रुतियन्नु हेळुत्तारॆ.) नीलमणि वर्णनागियू, नित्यसूरीश्वरनागियू, स्वयं अद्वितीयाभरण रूपि यागियू इरुव सर्वॆश्वरनन्नु स्तोत्रमाडुवुदक्कागि श्री शठारि मुनिवररु वाचिक कैङ्कररूपवागि रचिसिरुव सहस्र पद्य मालॆयॊळु ई दशकवन्नु अर्थसहित कलितवरिगॆ श्री भगवङ्कय्य सिद्धियु क्षिप्र वागिये फलिसुवुदॆन्दु तात्पय्य, -(3-en-2011)- इत्थं श्रियःपतिकृत स्वसमस्तदेह- संश्लेषलक्षणफलस्य सुदुर्लभस्य । भक्तादिवत् स्वगणने७पिच तत्पसादा- निर्ह्रतुकत्वमवददृशमे शठारिः । दशम दशक. -( द्र-उ-ता-र 1)- 115 विष्य कादृश्यं विगणन सुलभं व्यक्तपूर्वोपकारं स्वास्थ्यकारहेतुं स्वयम दयजुषं बन्ध माप यातम् । चिन्नास्तु त्यादिलक्षं नतजन सततश्लेषिणं दर्शितार्चं स्म चित्र मिषन्नं स्ववितरणमहौदार तुष७ भचष्ट । आदावित्थं परत्वादखिलसमतया भक्त सौलभ्यभूमा निश्लेषागस्स हत्वात्म पणसुघटनात्मक संराधनात् । स्वादुस्कोपासनत्वात् प्रकृतिऋजुतया साक्ष्य भोगप्रदत्वा दव्याजोदारभावादमनुतशतकी माधवं सेव्यमा ॥ (ई दशमदशकद सारांश)- श्रीयःपतियाद भगवन्नु हीगॆ तम्मॊडनॆ सर्वावयव संस्थॆ षवं माडिदुदक्कॆ कारणवेनॆन्दु श्री शठारिमुनिवररु तम्मॊळु विचारिसुत्त तम्म आकिञ्चन्यवन्नु तिळिदु, ईश्वरन निर्देतुकवाद महोपकारित्ववे आ संश्लेषक्कॆ कारणवॆन्दु निर्णयिसिरुत्तारॆ. (ई प्रथमशतकद सारांश) ई प्रथमशतकदल्लि सर्वेश्वरन ईगुणगळु क्रमेण वर्णिसल्पट्टिवॆ,- (१) सर्वस्मात्परत्व (२) सर्वसमाश्रयणीयत्व (३) सौलभ्य (४) अपराधसहत्व (1) सौशील्या तिशय (६) स्वाराधत्व (२) आश्रयण स्वारस्य (८) आर्जवगुण (९) साक्ष्यभोगप्रदत्व (१०) निर्हेतुक महोपकारित्व- ई प्रकार क्रमेण १० दशकगळ तात्पर सङ्ग्रह. श्रीभगवङ्कर परवाद ई प्रथमशतकदल्लि रक्षकत्ववु प्रतिपादितवागिदॆ. 116 प्रथम शतक श्रीमद्यादवशैलशृज्ञरविणा श्रीकसिंहात्मना श्रीमल्लेश्वरकृष्ण सन्निधिजुषा कल्याणपुरा मिह । सर्वेषां जगतां तमश्यमयता कर्णाटवाणा७धुना व्याख्यातं शतकं किलादिममिदं गाधासहस्र मुनेः ॥ सहस्रगाधारत्नावत्या व्याख्या मयाकृत्ता गोर्वाणी प्रथमं तत्र व्याख्यातर शतकं शुभम् ॥ मम श्रीकल्कि सिंहस्य भक्ता भगवतो हरेः । कठारिवत्सुयं भोग्याः परमान माुयुः ॥ इन्तु श्रीशठारि मुनिवर विरचितवाद तिरुवायॊतियॆम्ब प्रसिद्धवाद सहस्रगाधात्मक-द्राविड दिव्यप्रबन्मद ललितसरणियॆम्ब कर्णाटभपाटीकॆयॊळ प्रथमशतकद व्याख्यानवु इल्लिगॆ सम्पूर्णवागिदॆ. (ई सहस्रगाधाव्याख्यानवू, सहस्रगाधारत्नावळियॆम्ब संस्कृत परिवर्तनवू सकललोकॊजीवनक्कागि श्री कसिंह स्वामियवरिन्द विरचितवागिवॆ.) श्रीमते शठकोपाय नमः
    श्रीमते कल्लिसिंह स्वामिने नमः, वॆ, बि. सुब्बय्य अण्ड् र्सस्, बॆङ्गळूरु सिटि,