प्रथमशतकदल्लि सप्तमदशक, 3 (पिवित्तुयर) (ई दशकदल्लि भगवन आराधनवु सुखरूपवॆन्दु आश्रयणस्वारस्यवु हेळल्पडुत्तदॆ.) (१) पिवित्तुयरु इनत्तु निन्नु, तुडिवि चुडर्विळक्कम् तप्पॆर्, अव याटिस्पडै यनणनै मविद्यॆ, ल्लि मनत्तु वैप्पारे, प्र1 पिवित्तु- जन्मदिन्द उण्टाद केशवु, अनशिसुवुद क्कागि, नत्तुळ् आत्मावलोकनवॆम्ब ज्ञानयोगदल्लि, निन्नु आसक्त रागिद्दु, तुवि-सर्वोपाधिरहितनाद, शुडर् - स्वयम्प्रकाशनाद जीवात्मन एळक्कन-साक्षात्कारवन्नु, तप्पॆम्नार्-हॊन्दलपेक्षि सुव कैवल्यार्थिगळु, अवनै- (अवरिगू कूड फलप्रदनागि) परमो कृष्ट धरवुळ्ळवनागियू, आटिप्पडै - चक्रायुधधारियागियू इरुव, अक्षणनै-सर्वपावननाद भगवनन्नू कूड, मविद्यॆ इन्नि 10 3 74 प्रथम शतक -विस्मृतियिल्लदॆ साधनतेन, मनत्तु वैप्पारे मनस्सिनल्लि भाविसुव रल्लवे ! (सर्व प्राप्यनाद भगवन्ननन्नु कूड हीगॆ साधनन भाविस बहुदे ?- ऎन्दु कैवल्यार्थिगळन्नु गर्हण माडुत्तारॆ. (A-MD-811)– आत्मावलोकनपरा भवबन मुक्त ट तेजःप्रभावभरिता आसि धात्मिकागम् । श्रीचक्रपाणिमनघं परमं पवित्रं प्राप्यं च हन्न! ननु साधनमामन ॥ ता॥ (निरतिशयभोग्यनाद भगवनन्नू कूड बिट्टु प्रयो जनान्यर पररागिरुव कैवल्यार्थिगळन्नु निन्दिसुत्तारॆ) सांसारिकक्षेश निवृत्तिगागि ज्ञानयोगनिष्ठरागिद्दु आत्मसाक्षात्कारवं हॊन्दलपेक्षि सुव कैवल्यार्थिगळु (अवरिगू कूड फलप्रदनागिरुव) अत्यन्मधात्मिक नाद, चक्रपाणियाद मत्तु सर्वपावननाद भगवन्ननन्नू कूड प्राप्यनॆन्दु भाविसदॆ, तनगॆ साधनभूतनॆन्दु भाविसुत्तारल्लवॆ? (हीगॆ इवरु भगवदनुभवविल्लदॆ असत्यल्परागि वृथा कालहरणवम्माडुत्ता रॆन्दु कैवल्यार्थिगळन्नु गर्हहण माडुत्तारॆ). (२) वैप्पामरामडिय वनै- तुप्पाम् फलनैन्नु तुडानर्व, ऎप्पालॆवरुम् नलत्तालुयर्नुयर्न्नु, अप्पालवनळायर् कॊणने,
- प्र अडियरॆ तनगॆ शेषभूतरादवरन्नु, वल्नै-प्रबलवाद करगळॆ, तुप्पाम्-मार्गगळल्लि प्रवर्तिसुव, पुलनैन्नु म्-प प्रियगळल्लू (सिक्किकॊण्डु), तु र्डा-नाशहॊन्दुवन्तॆ कै बिडद कै इरुववनागियू, वै आन-(अवरिगॆ पुरुषार्थवाद निधियागियू, मरुद्दु आम् . विरोधिनिवर्तकवाद औषधववागियू इरुवनु. (इन्तह ईश्वरनु यारॆन्दरॆ) अर्व-आ भगवन्नु, ऎप्पाल्-ऎल्ला कडॆ गळल्लि इरुव, ऎवरु (ब्रह्म रुद्रादि) ऎल्ला चेतनरिगिन्तलू सप्तम दशक. 75 नलाल्-आ नन्नदिन्द, उयर्न्नु उयन्नु-मेलॆ मेलॆ व्यापिसि अत्युन्नतनागि, अप्पालर्व-वाक्सिगू मनस्सिगू गोचरवागदन्तॆ आ नित्य विभूतिगॆ सेरिदवनागिरुववने, ऎ-नम्म भागक्कॆ सेरिद, आय कॊन्नु-गोपालकुलतिलकनु, ( स-गा-र ॥ भक्तान्न पापसरणिपि चेयानां प्रज्ञावयेदमिहाच्युत इद्दिरेशः । दिवौषधं च निधिर समस्तलोका नानन्दर्य प्रभुद ! मम गोपबालः ॥ ता॥ (अवनन्ने आश्रयिसिरुववरिगॆ अवनु सकलविरबन्नुवागियू, निधियागियू, सञ्जीवनौषधवागियू इरुवनॆन्दु इल्लि हेळुत्तारॆ.) तन्न भक्तरन्नु दुर्मार्गगळल्लि प्रवर्तिसुव पञ्चेयगळिगॆ वश्यराग दन्तॆ रक्षिसुत्त, अवरिगॆ निधियागियू दिव्यषधवागियू ताने निल्लु वनु. अवने अनादि कल्याणगुणगळिन्द ब्रह्मरुद्रादिदेवतॆगळ न्नॆल्ला मारि अत्यन महोन्नत स्थानवाद साक्षात्परमपददल्लि अवान सगोचरनागिद्दाग्यू इल्लि आवरिसि आश्रितराद नमगॆ असाधारण स्वामियागि नम्म भागक्कॆ सेरिद गोपालबालकनागियू इरुत्तानॆ. (इदरिन्द आश्रितर क्षणदल्लि अवगिरुव अत्याभिमानवु सूचिसल्पट्टिदॆ.) (३) आयर् कॆड्डायवाल् पुडैयुण्णवर्, मायप्पिरानॆ, यॆन्माणि दियॆ तूयवनुद्रॆ, प्परुकिप्परुकि, र्यॆ मायप्पटिवि मयरु त्तेने प्र॥ आय-गोपालकरिगॆ, कॊन्साय् - तिलकप्रायनागिद्दु, अवराल्-अवरिन्द, पुडॆयुण्णु म् - (नवनीतचौल्यादिगळिन्द) पॆट्टु गळन्नु तिन्नुव, मायरा (अदरिन्द अळलारम्भिसि ऎल्लरन्नू मोह गॊळिसुव) आश्चय्य भूतनादस्वामियन्नु, र्ऎमाणिक्य चोदिय्य-नन्न माणिक्य प्रकाशवुळ्ळवनन्नु, तूय अमुबै-परिशुद्धवाद अमृतस्वरूप 76 प्रथम शतक, नन्नु, परुकिप्परुकि-सन्नतवागि सान माडि (अनुभविसि), ऎण्णॆ-नन्न मायप्पिनि-प्रकृति जन्यवाद जन्मसमृ स्पदिन्द उण्टाद, मयरु- अज्ञानवन्नु, र्अु-नाशपडिसिदॆनु. (-ne-811) - गोपालबालमपि गोपवशं निबद्धं माणिक्य भासमिह मायिसुधारसं मे । अपीय सन्ततमहं हतर्वा प्रमोहं मायामयं प्रकृतिजं मम दुस्सहं तम् ॥ ता!! (आश्रितवात्सल्यदिन्द अवनु अमृतप्रायनागिद्दानॆन्दु अव नन्नु अनुभविसि आ अनुभवद स्वारस्यवन्नु हेळुत्तारॆ). गोपकुल तिलकनागि अवतरिसि आ गोपरिन्दलू पॆट्टुगळं तिन्दु अळुवष्टु आश्चय्य चेष्टितनागि माणिक्यवर्णनागि दिव्य तेजःप्रकाशवुळ्ळ परिशुद्धवाद अमृतस्वरूपनन्नु नानु सन्नतवागि (पानमाडि) अनुभविसि, नन्न जन्म सम्पन्धियाद अज्ञानवन्नु ध्वंसमाडिदॆनु. (अवन अनुभवदिन्दले सकलविरोधि निवृत्तियू आगुवुदॆन्दु तात्पर). (४) मयर्वु तन्मन मन्निर्ना तन्नि. उयर्विनैये तरुवॆण् तुडर् कहि यॊ, अयर्विलमररकळादि र्यॆ इश्विनै र्यॆल्लि र्या विडुवेनो, प्र। मयव-अज्ञानवु, अ-नाशहॊन्दुवन्तॆ ऎमन नन्न मनस्सिनल्लि, मन्निर्नात-नित्यवासमाडुववनागियू, उय विनैयॆ-(ननगॆ) ज्ञान क्ताद भिवृद्धियन्ने, तरुम – तरुववना गियू, ऒण्-अत्यन्तरम्यवाद, शुडर् कणय्य - तेजोराशियाद मूर्तियागियू, अयर्वु-विस्कृतियु, इल्-इल्लद, अमर कळ् नित्यसूरिगळिगॆ, आदि - कारणभूतनाद अधिपतियागियू, ऎ इश् एनै-(तन्नन्नु आश्रयिसुवुदक्कॆ नन्न सम्मतियन्नु ताने उण्टु सप्तम दशक.
77 माडुववनागियू, ( इरुव सर्वेश्वरनन्नु ) ऎ९ कॊल्लि – याव न्यूनतॆयन्नु (अवनल्लि) हेळि, र्या- नानु (अवन पादवन्नु आश्रयिसि अनुभवरसवन्नु तिळिद नानु, एडुवेनो - बिडुवॆनो ? (ऎन्दिगू बिडलारॆनु.) -(11 2-cv-~) मोहं प्रणाश मम यो हृदि नित्यवासि ज्ञानादिवृद्धि कृदसौ महसां च राशि- । देवाधिदेवमसि मे७नुमतिं दधानं चेतोहरं मम कथं बत तं त्यजेयम् ? ॥ ता॥ (इष्टु सरसनाद इवनन्नु नानु ऎन्दिगू बिडलारॆनॆन्दु हेळुत्तारॆ. नन्न अज्ञानवु नाशहॊन्दुवन्तॆ नन्न मनस्सिनल्लि नित्यवा सव माडुत्तॆ, ननगॆ ज्ञानक्कागि वर्धकनागिद्दु, दिव्यतॆबोराशि यागि, नित्यसूरीश्वरनागि, ननगॆ तन्न आमुख्यवन्नु०टुमाडुवव नागिरुव सर्वेश्वरनन्नु (अवन यावविधवाद न्यूनतॆयन्नु हेळि) नानु बिडुवॆनो ? (ऎन्दिगू बिडलारॆनॆन्दु तात्पय्य.) ५) विडुवेनो र्वॆविळक्कॆ यॆनवियॊ, नडुवॆ वनुय्यकॊळकिल्ल नादनै तॊडुवे शब्दळवायिय कण्णिनु, विडवे तॆत्तु विक्कुव पिरानैये प्र । ऎविळक्कॆ - नन्न ज्ञानप्रकाशकनाद दीपवागियू, ऎ अविद्यॆ-ननगॆ आत्मभूतनागियू (अन्नरात्मनागियू), नडुवेवन्नु- (अवकाशवन्नु नोडि) मध्यॆ ब०दु प्रवेशिसि, उय्य (नानु) उज्जि एसुवन्तॆ, कॊकि (नन्नन्नु) स्वीकरिसुव, नादक्कॆ स्वामियागियू, तॊडुवे-कपटचेष्टितगळन्नॆ, कॆट्टु - माडि, इळआय्चियर् - चिक्क वयस्सिन गोपिजनरु, कण्णनु-कण्णुगळिगॆ विडवेकॆयु- विटपुरुषनन्तॆ तोरि धूर्त कृत्यवन्ने माडि, विक्कुम् – अवरन्नु तानू नोडि तन्न कटाक्षदिन्द वशीकरिसुव, पिरान्य उपकारशीलनाद स्वामियन्नु, एडुवेनो (नानु) बिडबल्लॆनो ?
78 (2-70-811) प्रथम शतक, ज्ञानप्रदीपमिह मे हृदि समृनिश्य सवय मसि मे प्रभुवु । वृश्च हन! तरुणीरपि गोपिकास्त्रा जित्वा विटायितननुन्नु कथं त्यजेयम् ? ॥ ता॥ (गोकुलदल्लि गोपकनैयरु कृष्णनन्नु हेगॆ बिडलारदॆ इद्दरो हागॆये नानू इवनन्नु बिडलारॆनॆन्दु हेळुत्तारॆ. ननगॆ ज्ञानप्रकाशकवाद जीववागिद्दु, ननगॆ अन्यरात्मनागि नानु उज्जनि सुवन्तॆ स्वीकरिसि, कपटवृत्तिगळिन्द गोप्य कनॆयरन्नु मोहगॊळिसि एटपुरुषनन्तॆ धूर्त कृत्यगळन्नु माडि तन्न कटाक्षदिन्द अवरन्नु वशीकरिसिदन्तॆ नन्नन्नू वशीकरिसि संश्लेषदिन्द धारकनागिरुव ई महोपकारकनाद नन्न स्वामियन्नु नानु हेगॆ बिडबल्लॆनु ? (६) पिर्गा पॆरुनिलवर् कीर्व, पिन्नम् विराय मलत्तु वेय मुडिर्य, मरामरमॆय्दु मायर्व ऎन्नु इनॆनिल् पिन्न यानॊट्टु नो प्र पिर्रा- उपकारकनागिद्दु, पॆरुनिलव महावृथिवियन्नु, कीण्णर्व - (कॆळगिन्द कित्तु) उद्धरिसिदवनागि, पिन्नु तोडिसल्पट्ट, एराय्-परिमळवुळ्ळ, मलर्-पुष्पगळुळ्ळ, तुराज्- तुळसीमालॆ यिन्द, वेटॆ-परिवृतवाद, मुडिर्य-किरीटवन्नु धरिसिरुव, मरा मरम् ऎय्दॆ-सप्प सालवृक्षगळन्नु (सुग्रीवमहाराजनिगॆ विश्वास वुण्टागुवुदक्कागि ऒन्दे बाणदिन्द कत रिसिद, माडर्व-आश्वर भूतनाद भगवनु,ऎन्नु नन्नॊळु (नन्न हृदयदल्लि), इर्रानि- इरुवुदिल्लवॆन्दरॆ, र्या (अवनन्नु बिट्टिरलारद नानु, ऒट्टु वेनो- (नन्नन्नु अवनु बिट्टु होगुवुदक्कॆ सम्मतिसुवॆनो ? (बिडगॊडॆनु- ऎन्दु भाववु.) ( स-गार । - सप्तम दशक. स्वामी धरोद्धरण कृत्तुलसी वृत- मळॆप्रभूषितशिर मम नायक७सौ । मायामयो यदि भवेद्भत ! गकाम स्टालच्छिदं कथमहं तमिहानुमने ? । 79 ता! (इन्तह नन्न नायकनु नन्नन्नु अगलिहोगुवॆनॆन्दरॆ नानु अदक्कॆ ऒडम्बडुवॆनो ? ऎन्दु हेळुत्तारॆ. प्रळयकालदल्लि कॆळगॆ हूतुहोगिद्द भूमियन्नु (वराहरूपियागि उद्धरिसिद, तुळसी पुष्पमालालङ्कृत किरीटधारियाद, सप्त सालच्चेदियाद, माया चेष्टितनाद नन्न नायकनु नन्नन्नु बिट्टु होगुवॆनॆन्दरॆ नानु होग गॊडुवॆनो ? لی ہے (७) यानॊट्टि यॆन्नुळिरुत्तुव मॆर्ल, तानॊट्टि, वस्थॆगॆ तनिनॆ ऎत्तु ऊनॊट्ट निन्नुयिरिल् कलन्नु इयल्- नानॊट्टु विनियॆन्नॆ नॆक्कवे प्र॥ र्या-नानु, ऒब्ब-सम्मतिसि, ऎन्नु-नन्नॊळु, इरुत्तु नम्-इरुवहागि माडुवॆनु, ऎर्ल- ऎन्दु नॆनॆयलिल्ल. र्ता-ताने, ऒट्ट वन्नु - प्रतिज्ञॆ माडि बन्दु, ऎन्तनि नॆ - नन्न स्वतवाद मनस्सन्नु, वुत्तु ननगॆ तिळियदन्तॆ वशीकरिसि, ऊ९ ऒट्ट-शरीरदल्लि सेरिकॊण्डु, निन्नु-ऒळगॆ निन्तु र्ऎ उयिरि नन्न आत्मनॊडनॆ, कलन्नु -सेरिकॊण्डु, इदल्र्वा हीगॆ माडुव स्वभाववुळ्ळ सर्वॆश्वरनु, इनि ऎनॆक्क-इन्नु मेलॆ नन्नन्नु नानु बिडिसिकॊळ्ळलु, ऒट्टु मो - सम्मतिसुवनो ?
- सगार ॥ नाहं स्वयं तमिह मय्यनुमत्य कुर्वे ! सो७यं स्वयं मम मनो७पि च वयित्वा । देहं प्रविश्य मम चात्मनि सङ्ग तर्स्स किं मां च दूरमनुमन्यत एव गुम् ? ॥80 प्रथम शतक. ता! (नानु अवनन्नु बिडलु यत्निसिदरू अवनु नन्नन्नु बिडलॊ डम्बडन–ऎन्नु अवन अभिनिवेशवन्नु हेळुत्तारॆ. नाने अवनन्नु प्रयत्न पूर्वकवागि नन्नल्लि सेरिसिकॊळ्ळलिल्ल. अवने बन्दु नन्नन्नु वञ्चिसि नन्न मनस्सन्नु वकरिसि नन्न शरीरदॊन्दिगू आत्मनॊन्दिगू सेरि कलॆतु ऒन्दागिरुववनु ईग नानु तप्पिसिकॊळ्ळलु प्रयत्निसिदरॆ बिडुवनो ? (ऎन्दिगू बिडलारनॆन्दु तात्पय्य.) (८) ऎन्नॆ नॆक्किलुमॆन्नु डै नन्नॆ तन्नॆ कक्क तानु नॆडु’पणॆ पि मुन्न किल्लानिनि, मकियॆ पीडु, यमर मुखमुदलाने प्र! ऎ-नन्नन्नु, नॆक्किलु . अवनु दूरमाडिदाग्यू, ऎन्नुडॆ -नन्न नलनॆ तन्नॆ-ऒळ्ळॆ (अवन कल्याणगुणगळल्लि नग्नवाद) मनस्सन्नु, तानुम्-सर्वशक्तनाद अवनू कूड, इनि-इन्नु मेलॆ, अकल् विश्व- बेरॆ माडि (तन्नन्नु तानु) बिडिसिकॊळ्ळलु, किर्ल्ला, समर्थनल्ल. (अवनु) पि-नप्पियॆ०ब गोपिय, नॆडु-दीर्घ वाद, पणॆ-पुष्ट (दप्प)वाद तोळ- तोळुगळल्लि (आलिङ्गनवेळॆयल्लि) सिक्किकॊळ्ळुव, मकि-भाग्यनॆम्ब पीडु - महिमॆयुळ्ळ, मु पूर्विकराद (नित्यराद) अवर दिव्यसरिगळिगॆ, मुधारकादि समस्त वस्तुगळिगू, मुदलाने ताने कारणभूतनादवनल्लवे ? ( सगार 11)-
मां दूरतयमसौ यदि सन्य जेने चित्तं तथापि न वियोजयितुं क्षमस्थात् । निळां सुदीर्घशुभवृत्त भुजां प्रकृष्ट- सृंशिष्य तत्वशग एव हि सूरि नाथः ॥ ता॥ (ऒन्दुवेळॆ अवनॆ बिडिसिकॊळ्ळलु यत्न पट्टरू नन्न मनस्सि निन्द हॊरगॆ हॊरडलु अवनिगू सामर्थ्यविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ.) नन्नन्नु दूर बिट्टरू सर्वशक्तनाद अवनू नन्न मनस्सिनिन्द दूर सप्तम दशक. 81 होगलु प्रयत्निसिदरू, अदु साध्यवागलारदु. हेगॆन्दरॆ, दिव्य सूरिगळिगू धारकपोषकादिभूतनागि आदिकारणवस्तुवाद आ परात्प रने अल्लवे नप्पिन्नॆयॆम्ब नीळादेविय दीर्घवागियू पुष्टवागियू इरुव तोळुगळल्लि (आलिङ्गनवेळॆयल्लि सिक्किकॊण्डु बिडिसिकॊळ्ळलारदॆ होद महाभाग्यशालियु !!! (अवळ तोळुगळि०द बिडिसिकॊळ्ळलारदॆ होदवनु नन्न मनस्सिनिन्द हॊरगॆ होगबल्लनो ? -होगलारनु ऎन्दु तात्सर. (९) अमरर् मुमुदलाकिय वादिये, अमरर्मुदी वायर् कोन्स्, अमरवमृतुवि यॆन्नावि अमरनिगॆ तनि, यकलुनो प्र। अमरर्-नित्यसूरिगळिगॆ, मु-स्वरूपस्थितिप्रवृत्तिगळिगॆल्ला- मुदलाकिय-कारणवागिरुव, आदि प्रधाननादवनन्नु, अमरर्क्कु- देवतॆगळिगॆ, अमुदु तन्न अमृतवन्नु कॊट्ट, आयर् कॊनै- गोपालकुलतिलकनन्नु, ऎण्णॆ आवि-नन्न आत्मवस्तुवु, अमर-अनन्यार्ह संश्लेषवुण्टागुवन्तॆ, अष्ट-विश्लेषसहवल्लदॆ संयुक्तवादमेलॆ, तुावि-स्वरूपादि समस्त विषयगळल्लू सञ्चरिसि, अमर-पृथक् त्यादिगळिल्लदन्तॆ, तऎवि चॆन्नागि सेरिकॊण्डमेलॆ इनि अकलु, इन्नु मेलू बिट्टु होगुव सम्भववुण्टॆ ? (2-1-811)- सूरीन्द्र नाथमपि चादिविभुं सुराणां दिव्यामृतप्रदममुं किल गोपबालम् । आत्मा मम स्वयमुपेत्य च नम्म विश्य सैरं विकृत्य मिळितो७ ! कथं त्यजेत्तम ?! ता॥ (सर्व प्रकारगळल्लियू अवन संश्लेषवम्पडॆद नन्न आत्म वस्तुवु इन्नु अवनन्नु बिडुव प्रसङ्गवॆ इल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ.) नित्यसूरिगळिगू कूड प्रधानवागि, देवतॆगळिगॆ अमृतप्रदनागि, गोपा 11 82 प्रथम शतक, लकुलतिलकनागि, हीगॆ नन्नॊडनॆ एकीभूतनागि अपृथक् स्थितियुळ्ळ ई नन्न नायकनन्नु नन्न आत्मवस्तुवु इन्तह संश्लेषवुण्टादमेलॆ इन्नू बिडुवसम्भववुण्टॆ ? आ प्रसक्तिगॆ अवकाशवे इल्लवॆन्दु तात्पर. (१०) अकलिलकलुमणुकिलणुकु, पुकलुमरिर्य पॊरुवल्लनॆर्म्मा, निकरिलर्व पुर्क पाडियिलैप्पिलव पकलुमिरवु पडिन्नु कुडैन्स प्र अकलिल्-(प्रयोजनारपररागि) दूरहोदरॆ, अकलुम् -तानू दूर निल्लुवनु, अणुकिल् (अनन्य प्रयोजनरागि अवनन्ने आश्रयिसिदरॆ, अणुकु अवरॊडनॆ ऒन्दागि सेरिरुवनु, पुकलु (अन्य पररिगॆ) सविापिसलु, अरिर्य-शक्यनल्लदवनु, पॊरुवु(आश्रितरु) समापिसलु तडॆयुळ्ळवनागि, अर्ल्ल इल्लदवनु, ऎर्मा-नमगॆ स्वामि यागिरुववनु, निकर्इल्-हीगॆ असदृशनाद, अर्व-अवन, पुक कल्याणगुणगळन्नु, पाडि (प्रीतियिन्द) हाडि, पकलुम् इरवु- हगलू रात्रियू, पडिन्नु (बिडदॆ ऒळगॆ प्रवेशिसि, कुडैन्नु-सर्वत्र सङ्गतरागि सेरि, इप्पु इलम्-श्राप्तरागदॆ इरुवॆवु. ( 2-2-811)- विश्लेषणं किल वियोजयति स्वयं य संश्लेषिसण्णतिरतो७सुलभो७ वीरः । मन्नायकोशप्रतिभटस्सगुरन - सृर्ज्य तं ननु दिवानिशम-तृप्तः ॥ ता!! (नन्नॊडनॆ सेरि ऒन्दाद श्रीभगवन्नन कल्याणगुणगळन्नु अनवरतवागि अनुभविसिदरू नानु तृप्तनागुवुदिल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ.) अनाश्रितरिगॆ दूरस्थनागियू, आश्रितरॊडनॆ सेरुववनागियू, अन्यपर रिगॆ असुलभनागियू, स्त्रीयरिगॆ सर्वसुलभनागियू इरुव अन्यादृश नाद नन्न स्वामिय कल्याणगुणगळन्नु हाडि दिवारात्रवू आ गानानु भवदल्लिये मग्ननागिद्दरू नानु तृप्तियन्नु हॊन्दलारॆनु, सप्तम दशक. 83 (११) कुडैन्नु वण्णुण्णुव तुण्णॆय मुडियान्, अडै र्त कुरुकर् चडकोर्प मिडैन्न शल् तॊडैयायिरत्तिप्पत्तु, उडैन्नु नोु कळ्ळॆ योडुविक्कुमे प्रति वण्णु भ्रमरगळु, कुन्नु प्रवेशिसि, उण्णु-मकरन्न पानमाडुव, तुम् - तुळसीमालॆयन्नु, मुडिया किरीटदल्लि धरिसिरुव सर्वेश्वरनन्नु, अजैन - सर्वप्रकारदिन्दलू आश्रयिसिद, र्तॆ-रम्यवाद, कुरुकूर्-कुरुकापुरियल्लि अवतरिसिद, शडकोर्प श्रीशठारिय, मिडैन् सङ्गतवाद, कॊल्-सूक्तिगळिन्द, तॊडै-मालॆ यागि रचिसल्पट्ट, आयिरत्तु-सहस्रपद्य मालॆयल्लि इप्पत्तु-ई हत्तु पद्यगळु, नोट्कळ्ळि-पापरूपवाद सकलव्याधिगळन्नू उड्डॆन्नु- ध्वंसमाडि, ओडुविक्कुम-ओडुव (नष्टवागुवन्तॆ) माडुवुवु. (2-0-811)-— शृङ्गावृताद्र्रतुलसीधरमौळिदीपं सुत्ता शठारिमुनिराह शुभं सहस्रम् । तत्रदमसि दशकं शुभमार्ति मालां सर्वां च हन्ति जगतां सहसैव दिव्यम् ॥ ता॥ (कॊनॆयल्लि ई दशकवन्नु पठनमाडुववरिगॆ उण्टागुव फल वन्नु सूचिसुत्तारॆ.) दिव्य तुलसीमालालङ्कृत किरीटधारियाद श्री भगवन्ननन्नु सर्वप्रकारदल्लि आश्रयिसिद श्रीशठारिमुनिवरर सूक्ति मालॆयाद सहस्रगाधात्मक महाप्रबनदॊळु ई दशकवु पठनमाडुव वरिगॆ उण्टागुव सकलविध पापव्याधिगळन्नू निरूलमाडि नाशपडिसि अवरन्नु रक्षिसुवुदु ऎन्दु तात्पय्य, पुंसयः प्रणयिनः पुरुषार्थसी निर्न्न फलारपरवद्यगात् । तद्रस्यतार्हगुणजातसमर्थनेन तत्सवनं सरसमाह स सप्तमेन ॥ 84 प्रथम शतक. ( द्र-उ-ता-र ॥ सच्चित्ता कर्ष हेतो रघशमननिधेर्निभोग्यामृतस्य त्यागे हेतूतस्य प्रवहदुपकृ तेर्दुजस्वानुभूते । त्यागाकां हानिरोदु तहृदयपृथकारनि त्या क्षमस्य स्वातष्टस्य गायच्छमहरयशसस्सेवनं स्वाद्व वोचत् ॥ (ई सप्तमदशकद सारांश) ई दशकदल्लि परमपुरुषार्थवाद श्रीमन्नारायणन समा श्रयणवं बिट्टु अन्यफलापेक्षिगळादवरन्नु निन्दिसि, अवन कल्याणगुण गळन्नु निरूपिसि, अवन आराधनवु भक्तरिगॆल्ला सुखरूपवागिरुवुदॆन्दु प्रतिपादिसि, अवन आश्रयणदल्लिरुव स्वारस्यवन्नु वर्णिसि इरुत्तारॆ.