प्रथमशतकदल्लि पञ्चमदशक, 3 (वळवेललर्कि-) (ईश्वरनु तन्न सौशील्यदिन्द शठारिय विश्लेषवन्नु सहिसलारदॆ तन्न सान्निध्यवन्नु अनुग्रहिसिदुदागि इल्लि हेळल्पडुत्तदॆ. (१) वळवेलर्कि मुदलाय वानोरिय्कॆ, यरुविनैर्य, कळवे वॆण्णॆय तॊडुवुण्ण कट्टा वॆर्स्ट पियु, तळवेमुलंवल् पिकाय ऎल्लानाय तलैवनाय, इळवेट्न विय वायस्ट… निनैन्नु नै प्र- वळम्-श्लाम्यवाद, एलर्गि - सप्तलोकगळिगू, मुद लाय कारणभूतनाद, नानोर् - नित्यसूरिगळिगॆ, इय्य-स्वामि याद भगवानन्नु, अरुविनैर्य-अत्यन् पापियाद नानु, निनैन्नु मनस्सिनिन्द भाविसि, नैन्नु - शरीरशैथिल्यवन्नु हॊन्दि, कळवु ए - चौरवु मेलक्कॆ प्रकाशिसुवन्तॆ, वॆण्णॆ- बॆण्णॆयन्नु, तॊडुवुण्ण मरसिकॊण्डु भक्षिसिद, का-वञ्चकने ! ऎन्न-ऎन्दु करॆयुवॆनु; पियु-अदू अल्लदॆ, तळवु-मॊट्टॆ मॊग्गिनन्तॆ, एप्रकाशिसुव 750 प्रथम शतक, मुवल’ - (दन्तपगळिन्द मन्दहासवन्नु तोरिसुत्तिरुव, पिक्कु-नप्पि ऎम्ब नीळादेविगॆ, आय्-भव्यनागि, वल्-प्रबल राद, आनाय-गोपरिगॆ, तवनाय-श्रेष्ठनागि, (निन्तु), इळम् यौवनदिन्द मदिसिरुव, ए एम्-एळु वृषभगळन्नू, तुविय- मर्दनमाडिद, ऎन्याय-नन्न स्वामिये!, ऎर्न्-ऎन्दु करॆयुवॆनु. (2-0-811)- मूलं सप्तजगत्तश्च मनसा सरीननाथं स्मर देहे७हं शिथिलेन्द्रियश्च वचसा पापी वदाद्योव हि । धूर्त त्वं नवनीतचोर इति च सैराननां तां प्रियां नीळां प्राप्पु महो ! वृषानपि विभो ! सावधीश्चत्यपि ता॥ (नित्यसूरीननाद भगवनन्नु मनोवाक्कायगळिन्द नानु दूषिसिदॆनॆन्दु इल्लि हेळुत्तारॆ) सप्तलोकगळिगू कारणभूत नाद नित्यसूरीश्वरनन्नु अत्यन्त पापियाद नानु मनस्सिनिन्द ध्यान माडि शरीरदल्लि शैथिल्यवन्नु पडॆदु वाक्सिनिन्द ई प्रकार दूषिसुवॆनु. “निन्न चौरवु प्रकाशिसुवन्तॆ मरसिकॊण्डु बॆण्णॆयन्नु भक्षिसिद वञ्च कने ! मत्तु प्रकाशवाद मन्दहासवुळ्ळ (नप्पि ऎम्ब) नीळादेवि यन्नु हॊन्दुवुदक्कोस्कर गोपकुल श्रेष्ठनागि निन्तु यौवनदिन्द मदिसि इद्द सप्त वृषभगळन्नू मर्दन माडिद नन्न स्वामिये!- ऎ०दू करॆयुवॆनु, (२) निन्नॆन्नु नैन्नु ळकरॆनुरुकि यिमैयो पलरु मुनिवरुम्, पुनैन कण्णि नीर् शानम् पुकैयोडे वणनाल्, निष्णवॆल्ला पॊरुळ कळुक्कु वित्ताय मुदलिल्शिदैयामॆ मननर्त्तु पॆरु, माषादो मायोने. पञ्चम दशक. 51 प्रति इमैयोर्-अनिमिषराद ब्रह्मादिदेवतॆगळू, मुनिवरुम् -मननशीलराद सनकादि महर्षिगळू आद, पलरुम्-असङ्ख्यात जीववर्गगळू, निनैन्नु निन्न गुणगळन्नु मनस्सिनल्लि अनुसन्मानमाडि, नैन्नु (अदरिन्द शरीरदल्लि शैथिल्यव पडॆदु, उक्रैन्नु-मनस्सु करगि, उरुकि-प्रवहिसि, पुनै-प्रेमदिन्द रचिसल्पट्ट, कण्णि-पुष्प मालॆयन्नू, नीर्-अर्घपाद्यादि तीर्थवन्नू, शान्सम् -चन्दन वन्नू, पुकैयोडु-धूपदॊडनॆ, ए- कैयल्लि तॆगॆदुकॊण्डु, वणद नाल्- नमस्कार माडिदरॆ, मायोने-आश्चरगुणचेष्टितने, निनैन्- सृष्टि कालदल्लि दयॆयिन्द स्मरिसल्पट्ट, ऎल्ला वॊरुळ्ळुक्कु-समस्त पदार्थगळिगू, वित्ता-मूलकारण (बिज) नागि, मुदलिल् शिद्यॆ यामॆ-स्वरूपविकारवु उण्टागदन्तॆ, मनम्-मनस्सिनिन्द, शॆय्- माडल्पट्ट, नत्तु-सङ्कल्परूपवाद ज्ञानवुळ्ळ, र्उ-निन्न, पॆरुमै -महिमॆयु, मातु ऊणादो मालिन्यवन्नु हॊन्दुवुदिल्लवो ? ( स-गार ! - देवास्तॆ मुनयोपि हन्न ! बहवसर्वे स्वयं चेतसा स त्या त्वद्दु जसन्ततिं शिथिलिताङ्गा द्रवीभूय च। मालातीर्थ सुगन्धधूपसतास्त्रां चेन्न मच्युतं, मायि! सर्वपदार्थमूल! मलिनं किं स्यान्न ते वैभव? त!! (देवादिगळू कूड करणत्रयदिन्द निन्न महिमॆगॆ मालिन्य वन्ने उण्टुमाडुवरल्लवॆ ऎन्दु इल्लि हेळुत्तारॆ. अनिमिषराद देव तॆगळू, मननशीलराद सनकादि महर्षिगळू मुन्ताद असङ्ख्यात चेतनवर्गगळू निन्न गुणगळन्नु मनस्सिनिन्द स्मरिसि शरीरदल्लि शैथिल्य वन्नु पडॆदु द्रवीभूतचित्तरागि कुसुममाला तीर्थ च०दन धूपा दिगळॊडनॆ बन्दु निनगॆ नमस्कारवन्नु माडिदरॆ ऎलै सर्व जगत्कारण भूतनाद आश्चरगुणचेष्टितनाद सरेश्वरने ! दिव्य सङ्कल्पवुळ्ळ अपारवाद निन्न महिमॆगॆ आदरिन्द मालिन्य उण्टागदो ? (हीगॆये नानु माडुव सेवॆयू निन्न विषयदल्लि अयुक्तवॆन्दु भाववु.) 52 प्रथम शतक. (३) मायोनिकळा नडैक 5, वानो पलरुम् मुनिवरुम्, नी योनिक प्पडैयॆन्नु निनान्नु कनै स्पर्व, शेयोनॆल्लाव वुक्कुम् दि कळॆल्लानिरुवडि तार्यो, ऎल्ला वॆच्छुयिरु तार्यो याल् तानोरुरुवने प्र मायोनिकळा - विलक्षणवाद जन्मवुळ्ळवरागि, नडॆ - सृष्टादिव्यापारवन्नु, क - तिळिदिरुव, पलरुम् – बहुविधवाद, वानोर्-देवतॆगळन्नू, मुनिवरु – ऋषिगळन्नू, योनिक- इन्नू अनेक जन्तुगळन्नू, नीपडैयॆद्दु-नीनु सृष्टिसु ऎन्दु, नित्य- सृष्टिगॆ बेकाद ज्ञानादिगळिन्द पूर्णनाद, नानु कनै-चतुरुखनन्नु पड्डॆत्तर्व-सृष्टिसिदवनागि, ऎल्ला अवुक्कुम्-सकलचेतनर ज्ञान गळिगू, शेर्यो-दूरस्थनागुवन्तॆ अपारमहिमॆयुळ्ळवनागि, दि कळॆल्ला- सर्व दिक्कुगळल्लि इरुव सकल लोकगळन्नू, तिरुवडियाल् (सुकुमारवाद) तन्न पादगळिन्द, तार्यो - अळॆदवनागि, ऎल्ला ऎप्पु यिरुम्-सकलविधवाद सर्वप्राणिगळिगू, तार्यो-तायियन्तॆ वत्सलनाद, र्ता- तानु, ओरुरुवने - ऒन्दे रूपवुळ्ळवनागिदानष्टॆ, (2-12-811)- देवादीं मुर्नि बहूनपि सृज त्वं सत्वजन्तनपी तेवं तं चतुराननं प्रथमतः सृष्टा७प्पग मतेः। लोकानखिर्ला स्वपादतलतः काना स्वयं मातृव द्वात्सल्याम्बुधिरेव सर्वजगतामत्यद्भुताकृतिः ॥ ता॥ विलक्षणवाद उत्कृष्ट जन्मगळुळ्ळवरागि सृष्णादि व्यापार वन्नु चॆन्नागि तिळिदिरुव देवतॆगळन्नू, ऋषिगळन्नू मत्तु अनेक पञ्चम दशक. 53 जन्तुगळन्नू नीनु सृष्टि सॆन्दु ज्ञानादिपूर्णनाद चतुर्मुखनन्नु ताने सृष्टिसि आज्ञापिसि दवनागियू, आब्रह्मादि सकल चेतनर ज्ञानादि गळू गोचरवागदन्तिरुव अपार महिमॆयुळ्ळवनागियू, सकल लोक गळन्नू तन्न पादगळिन्द अळॆदु सकल प्राणिगळिगू तायियन्तॆ वत्सल नागि पोषकनागियू इरुव तानु एकरूपनागिरुत्तानष्टॆ ? (४) तारुरुवॆ तनिवित्ताय तल्मूवर् मुदलाय, वानर पलरुव मुनिवरु मै म् मव’ मुखमाय, तानोर् पॆरुनीर् तन्नुळ्ळ तो यदनुळ कण्णळरु, नानोर् पॆरुर्मा मामार्य कुन्न नॆम्मॆरु माने. प्र! र्ता- ऎल्लरिगू मॊदलु ऒब्बने आगिद्द तानु, ओरुरुवे एकरूपनागिये इद्दुकॊण्डु, तनि-निमित्त कारण रहितनादुदरिन्द एकाकियागि, वित्ताय्-उपादान कारणवागि, तन्निल् - तन्नॊळु (तन्न सङ्कल्प स्वरूपदॊळु), मूवर्-ब्रह्मरुद्रेन्द्ररु मूवरू मुदलाय-मॊदलाद, नानो-देवतॆगळू, मुनिवरु - ऋषि गळू (अद), पलरुम्-अनेकविद चेतनरू, मुम्-मनुष्य जातियू, मखुम्-रातियू, स्थावर जातियू, मुलुमाय् - ऎल्लवू आगि (हीगॆ बहुप्रकारवागि), र्ता-इन्तह सङ्कल्पयुक्तनाद तानु, तन्नु - तन्न स्वरूपदल्ले, ओ अद्वितीयवाद पॆरुनीर्- एकार्णवरूपवाद कारणजलवन्नु, तो प्रकाशपडिसि, अदनु- अदरॊळु, कण्णळरुम-शयनमाडुव, वैर्कु-वैकुण्ठनायकनाद, नानो पॆरुर्मा-नित्यसूरिगळिगॆ स्वामियाद, मामार्य-अत्याश्च गुणचेष्टितनाद भगवननु, ऎम्मॆरुमाने ननगॆ स्वामियादवने ! र 54 ( स-गार ॥ - प्रथम शतक, मूलं सजगत्ततेरपि हरिर्यकमूर्तिः प्रभु सङ्कल्पाद्बहुधा भर्व विजयते देवाश्च मूर्तित्रयम् । एवं ते मुनयो७पि मानवगणारुखास्सावरा सर्वं च स्वयमेव चाशयन वैकुण्ठरा प्रभुः। ता॥ सत्व लोकसृष्टिगू मॊदलु ऒब्बने आगिद्द तानु निमि तारनिरपेक्षनागियू सहकारिनिरपेक्षनागियू उपादानकारण भूतनागियू ताने इद्दुकॊण्डु तन्नल्लिये तन्न सङ्कल्पदिन्दले ब्रह्म रुद्रेन्द्रादि देवतॆगळू, मनुष्य तिरावरादि जातिगळू ऎल्लवू तोरुवन्तॆ ताने बहुत्वविशिष्ट नागि, एकार्णवरूपवाद कारण जलदल्लि शयनमाडुव वैकुण्ठनाथनाद नित्यसूरीश्वरनू आगि ई प्रकार आश्चर्यगुणचेष्टितनाद भगवन्ननु नन्न स्वामियादवने ! (आदुदरिन्द ई सम्बन्धवन्नु तिळिदु नानु अवनिगॆ सर्वविधकैङ्कय्य वन्नू अवन सौशील्यगुणक्कनुगुणवागि माडुवॆनु ऎन्दु भाववु.) (५) माने नोक्सिमडवाळ्य मार्बिल्कॊण्डाय मादवा, गोविना, कूनेशिय वण्डोविल् निन्त्कल् तॆलॆत्ताय् वानार्दि मणिवण्णा मदुसूदा नीयरु छाय, र्उ तेनेमलरुरुप्पाद शेरुमाणु विद्यॆयेने प्र मानेट्-हुल्लॆय कण्णिगॆ सदृशवाद नोर्क्कि-कण्णुग ळुळ्ळ, मडवाळ्य-भव्ययाद नारीमणियन्नु लक्ष्मीदेवियन्नु) मार’ बिल्-नक्षलदल्लि, कॊण्डाय् धरिसिदवनागियू, माधवा -आदुद रिन्द माधवनॆन्दु हॆसरुळ्ळवनागियू, कूने-कूनिय (कुट्टॆय) गूनु मात्र, शिदॆय-होगुवन्तॆ, उण्डैल् निअल्-बग्गिद धनु सृन्नु नॆट्टगॆ माडुवन्तॆ, तॆवॆत्ताय्-नॆट्टगॆ माडिदवनागियू, पञ्चम दशक. 55 गोविना-पशुगळि रक्षकनागियू, र्वा आर्-परमपददल्लू व्यापिसि पूर्णवाद, शोदि-कान्तियुळ्ळ, मणिवण्णा-माणिक्य वर्णनागियू, इरुव, मदुसूदा-आश्रितविरोधियाद मधुवॆम्ब राक्षसनन्नु ध्वंस माडिदवने ! नी-नीनु, र्उ-निन्न, तेनेनलरु तिरुप्पाद मधुस्यन्दियाद पादारविन्दगळन्नु, निनैर्य-पापियाद नानु, शेरुम् आट-सेरुव प्रकारवन्नु, अरुळाय्-ननगॆ कृपॆमाडि अनु ग्रहिसु. ( सगार !! लक्ष्मीं तां मृगलोचनां शुभगुणां धृत्वा स्वयं वक्षसि श्रीर्म! चापमिव स्वयं किल हरे! कुब्बाजूकृत्य ताम् । गोविन मधुसूदनो मणिनिभं ज्योतिषां भास्कर तादाब्बियुगं कथं बत! सुधास्यन्दि घी प्राप्नुयाम् ॥ तागि ऎलै मधुसूदनने ! मृगनयनॆयाद लक्ष्मीदेवियन्नु निन्न वक्षस्सिनल्लि धरिसि माधवनॆन्दु प्रसिद्धनागि कुज्जियगूनन्नु निवारण माडि, पशुगळन्नु रक्षिसि गोविल्लनॆम्ब नामवुळ्ळवनागि मणिवर्णना गिरुव निन्न तेजस्सु परमपददॊळगू व्यापिसिरुत्तष्टॆ. इन्तह निन्न मधुस्यन्दियाद पादारविद्दगळन्नु पापियाद नानु हॊन्दुव प्रकार तन्नु ननगॆ अनुग्रहिसु, (६) विनैर्य विनै तीर् मरुस्थाना विक्टो तलैवा केशव, मनैशेराय कुलमुदले मामायने शिनैये तट्टॆय मरामरळेमॆय्दाय् मादवा, शिरीदरा, इनैयायिनैय पॆयरिनायन्नु नैवनडियेने, 56 प्रथम शतक. प्र॥ एनैये-पासियाद नन्न, एनै-सापल्लि, तीर्-शान्तिकर वाद, मरुक्षानाय्-दिव्याषढवादवने, विक्टोर्-नित्यसूरिगळिगॆ, तलैवा-स्वामियादवने, केशवा केशवने, मनैशी-गुडिसलुगळल्लि वासमाडुव, आयर्-गोपर, कुल-कुलक्कॆ, मुदले-मूलभू तने, मामायने-अत्याश्चर गुणचेष्टितने, मादवा-श्रीयःपतिये, शिनै एय्-अ०कुर चिगरु)गळॊडनॆ कूडिद, तप य-ऎलॆगळुळ्ळ, मरा मर एम्-सप्त साल वृक्षगळन्नू, ऎम्राय्-छेदिसिदवने? ति०दरा-आदुदरिन्द वीर श्रीधरने, इनैयाय्-इन्तह स्वभाववुळ्ळ वने, इनैयसॆयरिनाम् ऎन्नु- इन्तह नामधेयवुळ्ळवने ऎन्दु, अडिर्ये-दासभूतनाद नानु, नैर्व(चिन्तिसि) कृशनागुत्तिदेनॆ. ( स-गार ! )- पापिष्ठस्य च पापशा विधये दिव्यषधाता७सि मे ! सूरीणामपि सर्वतः परिभ्रढ केशवॊ७सि प्रभो ! गोपानां कुलमूलनायक ! विभो ! मायाम माधव ! त्वं वै सप्ततरुच्छिदेव बहुधा त्वां चिन्मये श्रीधर ! । ता॥ पापियाद नन्न पापशास्त्रिगॆ दिव्यषधवागिरुववने, नित्य सूरिगळिगॆ स्वामियादवने, ब्रह्मरुद्रादिगळिगू कारणभूतनाद केश वने, गोपकुलक्कॆ मूलनायकने, अत्याक्टर गुणचेष्टितने, माध वने, सप्त सालच्छेदनवन्नु माडिदवनादुदरिन्द वीर श्रीयन्नु धरि सिरुव श्रीधरने, इन्तह स्वभाववुळ्ळवने, इन्तह नामधेयवुळ्ळ वने- ऎन्दु निन्न दासनाद नानु नानाप्रकारगळिन्द चिन्तिसि कृशनागु तिदेनॆ. कण (७) अडिर्यॆ तितिय ञानत्तनदलारु मरियानै कडिशेर् तण्णनु पुनैर्नातक्कण्णन शॆडियारक्कॆयडियारॆ चेर्द तीरुत्तिरुमालै, अडिर्ये काणानहॆ यवनिदनिल् मिक्टोरियर्वु
पञ्चम दशक.
57
प्र! यनर्त अल्पज्ञनाद, अडिर्ये-नानु, आरु- ऎन्तहज्ञानाधिकरिगू, अदल अरियानै तिळियलशक्यनादवनागियू, कडि-परिमळवु, रेर्-सेरिरुव (व्यापिसिरुव), तण्-शीतलवाद, अम् -रम्यवाद, तुम्कण्णि-तुलसीमालॆयन्नु, सुनैर्नात-धरिसि दवनागियू, कण्ण - श्री कृष्णरूपियागियू, शिडि आर्-संसार कान्तरसंसक्तवाद, आ-शरीरद सम्बन्धवन्नु, अडियारॆ शेर् दल् तीरु म्-तन्न आश्रितरु हॊन्ददन्तॆ माडि रक्षिसुववनागियू इरुव, तिरुमालै-श्रीयःपतियाद भगवनन्नु, अडिर्ये (नानु शेषभूतनागिद्दाग्यू, कर्णा काणबेकॆन्दु, अलुर्व आशॆयिन्द मॊरॆयिडुत्तिदेनॆ. इदनिल्-इदक्किन्त मिक्कु-अधिकवाद, ओर् आयरु -ऒन्दु मध्यवु, उण्डे उण्टो ?
(112-ev-)
अल्प ज्यो७ हि दास एष महतां तं ज्ञानां दुर्लभं श्रीकृष्णं तुलसीस्रगञ्चितमपि श्रीशं भवार्तिच्छिदम् । द्रष्टुं हा ! बत ! कामये७ मनसा मूढ७
पापी स्वयं
किं वेतः परम मध्यमधिकं दृष्टं श्रुतं वा क्वचित्?
ता। अल्पज्ञनागियू दासभूतनागियू इरुव नानु, उत्कृष्ट ज्ञानवुळ्ळ महात्मरिगू कूड तिळियलशक्यनागियू, दिव्य तुलसी मालाधरनागियू, श्री कृष्ण स्वरूपियागियू, संसारकान्तारच्छेदि यागियू इरुव श्री पतियाद भगवनन्नु काणबेकॆन्दु अत्यन कुतूहलदिन्द मॊरॆयिडुत्तिदेनॆ. इदक्किन्त अधिकवाद मौड्यवु यावुदादरू उण्टॆ ? (ऎन्दु श्री शठारि मुनिवररु तम्मन्नु गर्हण माडि हिञ्जरियुत्तारॆन्दु भाववु.
8
58
प्रथम शतक.
(८) उण्णायुलकेट् मुन्न मे, युमिन्नु
मायॆयाल् पुक्कु
उण्णायर् वॆण्णॆय श्रीमनितरुबियाक्कॆ
निष्क्रियॆयिदि,
मर्ण्णाशोर ‘न्नदुहोलुव मनिशाकुम्पीर्,
अण्णावण्ण मण्मरॆय नॆयण मरु
मायोने
प्र! मायोने-आश्चय्य भूतने, मुन्न मे- पूरैकालदल्लिये, उलके-सप्तलोकगळन्नू, उण्डाय्-(नीनु) भक्षिसिदॆ, उम्मिन्नु -(अवुगळन्नु) पुनः उगिदु( सृष्टिसि), श्री मनिशर्-अल्पराद मनुष्यर, उवलै-हेयवाद, आ-शरीरद, निलै-स्थितियन्नु, ऎय्दि-हॊन्दि, मायॆयाल्-कृत्रिमदिन्द, पुक्कु-प्रवेशिसि, वॆण्णॆ-बॆण्णॆयन्नु, उण्णाय्-(नीनु) भक्षिसिदॆ, मजर्ता-आ कालदल्लि भक्षिसिद मण्णिन लेशांशवू, शोर् दुलुम् जीर्णवागदे निन्तिद्दरू मनॆ शकु-मनुष्यरिगॆ, आकुम्-आगुव, पीर्-बिळेमान्दवॆम्ब रोगवु, शिदुम्-अल्पवू, अण्णावण्ण-बारदन्तॆ, मण्-आ मण्णु, करॆय -करगिहोगुवन्तॆ माडुवुदक्कॆ नॆट् ऊण्-(बेरॆ अवतारदल्लि) तुप्पवन्नु भक्षिसोणवु, मरुनॆ-औषधवो ? (अल्लवष्टॆ).
( सगार ॥
मायाचेष्टित ! पूर्वमेव हि भर्वा भुज लोका
निर्मा
सप्तापि स्वयमुद्दि रन्नपि पुनर्जातो मनुष्यात्मना । एवं किं नवनीतभुक् पुनरभूः ! पूर्वोक्त मृध्यक्ष णा - चोषं किं द्रवयेस्सि तत्वहाये दिवौषधं किं कृत?॥
ता। ऎलै मायाचेष्टितने ! नीनु पूत्वदल्लि एळु लोकगळन्नू भक्षिसि पुनः अवुगळन्नु उगिदु मनुष्य शरीरदल्लू प्रवेशिसि बॆण्णॆयन्नु
पञ्चनु दशक.
59
कद्दु भक्षिसिदॆयष्टॆ. हिन्दॆ नीनु लोकगळन्नु भक्षिसिदाग जीर्णवा गदॆ निन्तिद्द मण्णिनशेषवु एनादरू इद्दरॆ बिळी मान्दवॆम्ब अजीर रोगवु स्वल्पवू निनगॆ उण्टागदॆ इरुवन्तॆ आ मण्णु करगिहोगुवु दक्कॆ मत्तॊन्दु अवतारदल्लि (कृष्णावतारदल्लि) तुप्पवन्नु भक्षिसोणवु औषधवो ? (अल्लवष्टॆ ऎन्दु परिहासमाडुत्तारॆ. इदरिन्द आश्रित रॊडनॆ संश्लेषमाडुवुदे निन्न स्वभाववादुदरिन्द नीनु कृष्णावतार दल्लि हीगॆ माडिदॆयल्लवॆ? ऎन्दु तात्पय्य.
(९) मार्यो तीय वलव
प्पॆरुमाव
प्रेय वीय,
तूकु वियाय विडप्पालमुदाय मुदु
शॆय दिट्ट,
मार्य, वानोरि तनिलैर्व मलरामैन्
नॆप्पुयिरुम्
तार्यो, तनानॆन्न म्यानय्या मरिय्य
23 प्र तीय-कॆट्ट भावगळुळ्ळ, अलव- उन्मत्त, जल्पनवुळ्ळ पॆरु माव - अपरिमितवाद वञ्चनॆयुळ्ळ, पेम् – (पूतनॆयॆम्ब) राक्षसियु, वीय-नाशहॊन्दुवन्तॆ, तूय - परिशुद्धवाद, कुवि याम् - बाल्यवुळ्ळवनागि, विषम् पाल् - विषमिश्रवाद हालन्नु, अमुदाय्-अमृतवागुवन्तॆ, आमुदु शॆट्टि-भक्षिसिद, मार्य- आश्चर स्वभावनागियू, नानोर् – नित्यसूरिगळिगॆ, तनित्तलैर्व अद्वि तीय निग्राहकनागियू, मलराज्-कमलोद्भवॆयाद लक्ष्मीदेविगॆ, मैर्न्-(यौवनवुळ्ळ) नायकनागियू, ऎन्नुयिरुम् - सकलचेतन रिगू, तार्यो-तायियन्तॆ वत्सलनागियू, तम्मा तनगॆ ताने स्वामियागि - (सश्वरनागि) यू, ऎन्नर्मा ननगॆ स्वामियागियू इरुव, अम्मामूर्ति-विलक्षण विग्रहवुळ्ळ भगवन्ननन्नु, शानु- आश्रयिसि, मायोम् च्युतियिल्लदन्तॆ आगुवॆवु. (उद्बविसुवॆवु60 (2–11)– प्रथम शतक. मायां तामपि पूतनां निषमयां हस्तुं स्वयं निलो बालो७स् विषमिश्रममृतव स्वन्यं महात्मा७पिबत् । देवनामपि देवमेव कमलाकां च सरात्मनां वात्सल्याम्बुनिधिं प्रभुं मम विभुं सन्त्य जीवाम तम् ॥ ता॥ अत्यन्तवञ्चनॆयुळ्ळ भूतनॆयॆम्ब राक्षसिय विषमिश्रवाद स्तन्यवन्नु अमृतदन्तॆ पानमाडिद आश्चर स्वभाववुळ्ळ नित्यसूरिनाद कनाद त्रियःपतियु सकलचेतनरिगू तायियन्तॆ वत्सलनागियू, सर्वेश्वरनागियू, ननगॆ स्वामियागियू इरुवुदरिन्द, विलक्षण विग्रह वुळ्ळ ई भगवनन्ने आश्रयिसि नावु उद्बविसुववु. (१०) शार् विरुवल् विनैकळुं शरित्तु माय र्न्नु र्तपाल् मनवरु नीडु तिरुशुर्वा, आर्न्न इनचुडराकि यकलमेलळवियन्नु, नेर वुरुवाखरुवाकु मनुयिलाम नॆडुमाले प्र॥ आर्न्न- परिपूर्णवाद, अनच्चु डराकि-स्वयम्प्रकाश ज्ञान प्रभॆयुळ्ळवनागि, आ कलम् सुत्तलू, की-कॆळगू, मेल्- मेलू (हत्तु दिक्कुगळल्लियू), अळवि न्नु- अपरिच्छिन्न स्वरूपनागि, नेर- अतिसूक्ष्मवाद, उरुवायरु वाकुम्-अचि, चिकद, इव क्रिस्-इवुगळिगॆ, उयिराम्-अ०तरात्मनागि नॆडुमाल् नन्न विषय दल्लि अत्यन्तवात्सल्यवुळ्ळवनु (भगवन्तनु, शार’ न - नन्नॊ०दिगॆ सेरिरुव, इरु-पुण्यपापवॆम्ब ऎरडुप्रकारवाद, वल् - प्रबलवाद, एनैकळु-कर्मगळन्नू, शरित्तु-निर्मूलमाडि, माम्, अज्ञान कार्यवाद, प्र-विषयसङ्गवन्नु, अत्तु - छेदिसि, तीर् न्नु पञ्चम दशक. 61 अत्यादरदॊडनॆ, तन् पाल्-तन्न विषयदल्लि, मनम्-मनस्सन्नु, वैक्क- चॆन्नागि इडुवन्तॆ, तिरुत्ति-नन्नन्नु चॆन्नागि परिष्करिसि, नीडु-मोक्ष सानवाद परमपददल्लियू तिरुत्तु नान् - (ननगॆ) विलक्षणवाद भोग्यत्ववन्नुण्टुमाडुवनु (2-110-811)- पूर्णज्योतियो७स् हरिरिह परितशॆपरिष्टा दधश्च व्याख्या चाप्रमेयस्सकलचिदचितामन्तरात्मा परात्मा । मन्नाथ द्वनकर प्रतिहतिमुखतो मे७त्र सण्ण ं प्रहत्य स्वस्मिंश्चिं मदीयं भुवि दिवि च सदा स्थापयन्मां वृणोति ता॥ परिपूर्णवाद ज्ञानज्योतिस्सुळ्ळवनागि हत्तु दिक्कुगळल्लियू व्यापिसि अपरिचिन्नस्वरूपनागि सकलचेतनाचेतनारात्मनागि नन्नल्लि आत्यन वात्सल्यवुळ्ळ भगवनु नन्न पुण्य पापरूपवाद द्विविध करगळ न्यू निरूलमाडि अज्ञानमूलकवाद एषयसङ्गवन्नु नाशपडिसि नन्न मनस्सन्नु तन्नल्लिये निल्लुवन्तॆ माडि नन्नन्नु परिष्करिसि परमपद दल्लियू तनगॆ भोग्यवागुवन्तॆ ननगॆ वैलक्षण्यवन्नु ण्टुमाडुवनु. (११) मालेमाप्पॆरुमाने मामायने यॆन्नन्नु माले यति मालरुळाल्कवन्नु कुरुक चौडकोर्प, पालेय तमिरिश्कार सुत्त परवुमायिर्र, पाले पट्ट विपत्तुर्ल्लाक्कि परिवदे प्र। मालॆ-परात्परनाद स्वामिये, मायप्पॆरुमाने-आश्चय्य भूतनाद भगवन्नने मामायने. अपरिचित्ववाद गुणचेष्टित्तादि गळुळ्ळवने, ऎल्ल ऎन्नु केळि, माले एणि-(सर्रॆश्वरनन्नु नावु हेगॆ हॊन्दुवॆवु ऎन्दु भ्रमिसि (अनस्तर) माल् अरुळाल्-सर्वेश्वरन कृपॆयिन्द, मन्नु- अवनॊडनॆ सेरिद कुरुकूर् शडकोर्प-कुरुका 62 प्रथम शतक, पुरीश्वरराद नमा ार पाल् एय्-हालिनन्तॆ भोग्यवाद, तमि -द्रविडभाषापणितरू, इश्चिकार-गानरसिकरू, पर् (अर्थ ज्ञानवुळ्ळ अनुष्ठानपरराद) भक्तरू, परवु - आदरिसुवन्तह (स्तोत्र माडुवन्तह), आयिर्रपालॆ - सहस्र पद्यात्मक प्रबन्मदॊ ळगॆ, पट्ट (मुत्तिनन्तॆ सिक्किद; अस्वर्भूतवाद, इपत्तु- ई दशकवन्नु, वल्लार् कुभावयुक्तरागि अभ्यासमाडि पठनमाडुववरिगॆ, परिवदु-(भगवन्नन विश्लेषदिन्द उण्टागुव दुःखवु, इ-इल्ल. (2-1-811 )– सर्वोत्कृ७सि मार्यॆ ! परमपुरुष ! हे माधवेतेव मुग्ध सशस्य प्रसादादरहित हृदयशठारिर्महात्मा । साहस्रं चाह शस्यं द्रविडबुधवरॊर्गानलोलै भक्त दं रत्न रूपं दशकमपि ऎर्द नीतदुःखस्सुखी स्यात् ॥ ता॥ सर्वोत्कृष्टने ! आश्चरभूतने! अपरिमितगुणचेष्टित विशि ष्टने! ऎन्दु मॊरॆयिडुत्त, अत्यन्न मोहाविष्टरागिद्दु अनन्यर भग वन कृपॆयिन्द अवनॊडनॆ सण्ण मवम्पडॆद नमावार अत्यन भोग्यवाद सर्वश्चान्यवाद सहस्रगाधात्मक प्रबन्धदॊळगॆ रत्नदन्तॆ प्रकाशिसुव ई दशकवन्नु अभ्यासमाडुववरिगॆ दुःख लेशवू इरुवु दिल्ल अवरॆल्लरू निरतिशयसुखवन्नु पडॆयुवरु-ऎन्दु भाववु. ( द्र-उ-सं ) स्वालिङ्गनादिचपले पुरुषोत्तमेपि स्वायोग्यतामभिदध द्विमुख लारिः । विक्रमादिचरितं प्रतिबोध्य तेन नीतशील वशतामथ पट्ट मेजभूत् ( द्र- उ-ता- र ) क्षुद्राह्वानाभिमुख्या जमहिमतिरस्कारकार्चाप्रियत्यात् सत्वता ०४ दाना विधायनतस्साङ्घिसक्कॆ करस्यात्। गोपाद्याइशेषेक्षणविषयतॆया भक्तवस्तु प्रसक्त शिष्यनाशव्यपोहात्तदहितशमनात्साह नाथं सशीलम् ॥ पञ्चम दशक. (पञ्चमदशकद सारांश) 63 ई ऐदनॆय दशकदल्लि-भगवनु नायिकास्वरूपवन्नु हॊन्दि विशेष सन्नप्तरागिरुव शठारियन्नु आलिङ्गनादिगळिन्द सषपडिसलु द्युक्तनादाग, नानु अयोगैयॆन्दु हिञ्जरिदु नैमुख्यदिन्द दूर होगुत्तिरुव ई नायकियन्नु तन्न त्रिविक्रमावतारादि दिव्य चेष्टित गळन्नु बोधिसि तन्न सौशील्यदिन्द तनगॆ वशमाडिकॊण्डनॆन्दु हेळल्पट्टिदॆ.