०० शीरारुम्माडत्तिरुकोववारदनुळ्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शीरारुम्माडत्तिरुकोववारदनुळ्
कारार् करुमुहिलै क्काणप्पुक्कू – ओरा
स्थिरुक्कण्डे नॆनॆयिरैत्त शीरान् कविले
उशिक्कण्डाय् नॆञ्जे युहन्दु.

मूलम्

शीरारुम्माडत्तिरुकोववारदनुळ्
कारार् करुमुहिलै क्काणप्पुक्कू – ओरा
स्थिरुक्कण्डे नॆनॆयिरैत्त शीरान् कविले
उशिक्कण्डाय् नॆञ्जे युहन्दु.

गरणि-प्रतिपदार्थः - ०१

शीर् आरुम् = सॊबगु तुम्बिरुव, माडम् = महडि मनॆगळुळ्ल, तिरुक्कॊव ऊर् अदनुळ् = शिरुक्कॊव ऊरु क्षेत्रदल्लि, कार् आर् = मळॆगालद नीरु तुम्बिरुव, करु मुहिलै = कार्मुगिलन्न् (भगवन्तनन्नु), काण = नोडलॆन्दु, पुक्कू = प्रवेशिसि ओरा = अनुभविसि, शिरिकण्डेन् = श्रीदेवियन्नु कण्डॆ, ऎन्ऱ = ऎन्दु, उरैत्त = हेळिद, शीरान् = भाग्यवन्तन (अदृष्टशालिय), कविले = शिर्वडिगळन्ने, उरै कण्डाय् = कुरितु हेळुत्तिरु, कण्डॆया, नॆञ्जे = मनस्से.

गरणि-गद्यानुवादः - ०१

मनस्से, सॊबगुतुम्बिद महडि मनॆगळुळ्ळ शिरुक्कोवलूरु क्षेत्रदल्लि मळॆगालदल्लि नीरु तुम्बिरुव कार्मुगिलन्नु (भगवन्तनन्नु) काणबेकॆन्दु प्रवेशिसि, अनुभविसि, ’श्रीदेवियन्नु कण्डॆ’ ऎन्दु हेळिद भाग्यवन्तन (अदृष्टशालिय) शिरुवडिगळन्ने कुरितु हेळुत्तिरु कण्डॆया!

गरणि-विस्तारः - ०१

शिरुक्कोवलूरु ऎम्बुदु दक्षिण भारतद सुप्रसिद्ध दिव्यक्षेत्रगळल्लि ऒन्दु. देवमन्दिरवन्नु नडुवॆ इट्टुकॊण्डु, अन्दवाद महडिमनॆगळिन्द अलङ्कृतवागिरुव पवित्रक्षेत्र अदु.

“कारार् कार्मुहिलै” – ऒन्दु सुन्दरवाद रूपक इदु. मळॆगालदल्लि नीरन्नु समृद्धियागि तुम्बिकॊण्डु, अदर भारदिन्द मन्दमदवागि गगनदल्लि चलिसुत्ता, सॊबगुतुम्बिद कार्मुगिलु, उदारवागि तन्नल्लिरुव नीरन्नु नॆलदमेलॆ, बेकागुवुदक्किन्तलू अतिशयवागि सुरिसुत्तदॆ. हागॆये, भगवन्तनू औदार्यपूर्णवागि, कार्मुगिलिनहागॆ देहकान्तियिन्द शोभिसुत्तानॆ. किरुक्कोवलूरिन दिव्यसुन्दरनू अवने.

“कार्मुहिलै काणपुक्कू” – अर्चावतारियागि, मनोमोहकनागि शिरुक्कोवलूरिनल्लि नॆलसिरुव भगवन्तनन्नु कण्डु, पूजिसि, कृतार्थरागबेकॆन्दु बन्दवरु मूवरु आळ्वाररुगळु. ई मूवरल्लि ऒब्ब इन्नॊब्बनन्नु कण्डरिय. मूवरू भगवन्तनल्लि अतिशयवागि अनुरक्तरादवरु. मूवरू ऒण्टियागिद्दुकॊण्डु, भगवन्तन गुणगानमाडुत्ता, भारतद पवित्रक्षेत्रगळिगॆ होगि, भगवन्तनन्नु अर्चिसुवुदे अवर बाळ्वॆय कर्तव्यवन्नागि मादिकॊण्डिद्दरु. तिरुक्कोवलूरिनल्लि बलु दॊड्ड मळॆय कारणदाद मूवरू ऒन्दु सण्ण आपरॆयल्लि सन्धिसि, कालकळॆयबेकायितु. आ इक्कट्टिन स्थळदल्लिये अवरिगॆ भगवन्तनु तम्मॊडनॆ बॆरॆतिरुव सुयोग लभिसितु. आग तमगाद अनुभवदिन्द भगवन्तनन्नु साक्षात्करिसिकॊण्डरु. अवरवर अनुभववन्नु मनसार विवरिसि हॊगळि हाडिद्दारॆ. हाडिरुवुदॆल्लवू भगवद्गुणानुभाववे ऎल्लवू भक्तिय वैभववे.

“पूर्वाचार्यरु” ऎन्दु हॆसरान्त ई मूवरु आळ्वाररुगळल्लि मॊदलनॆयवरु पॊय् हि आळ्वाररु. ऎरडनॆयवरु पूदत्ताळ्वाररु. मूरनॆयवरु पेयाळ्वाररु. मूवरू समवयस्करु, समकालीनरु. मॊदलनॆयवरे हिरियरु. अवरिगॆ ऒन्दु दिन चिक्कवरु ऎरडनॆयवरु. ऎरडनॆयवरिगॆ ऒन्दु दिन चिक्कवरु मूरनॆयवरु.

मेलण तनि मूरनॆय आळ्वारराद पेयाळ्वररन्नु कुरितद्दु. ई आळ्वाररु भगवद्विषयिकवागि उन्मत्तरागिद्दु, हागॆये नडॆदुकॊळ्ळुत्तिद्दद्दर कारणदिन्द, सामान्यरिगॆ अवरु ’हुच्च’रागिद्दरु. अदक्कागि अवरिगॆ ’पेयाळ्वार्’ (पेय् – ऎन्दरॆ उन्मत्त, हुच्च, भ्रान्त ऎन्दर्थ) ऎन्दे हॆसरायितु.

ई मूवरु आळ्वाररुगळल्लि पॊय् है आळ्वाररु परज्ञानदिन्द प्रारम्भिसि, परभक्ति, परमभक्तिगळन्नु निलुकिदरु. पूदत्ताळ्वाररादरो परभक्तियिन्द मॊदलिट्टु तन्मूलक परज्ञान, परमभक्तिगळन्नु साधिसिकॊण्डरु. पेयाळ्वाररु अवराण्णन्दिर हागॆये भगवद्गुणानुभवदल्लि आळक्कॆ मुळुगिद्दरू सह, लक्ष्मीसमेतनू, दिव्यसुन्दरनू, शङ्खचक्रधारियू, कौस्तुभधारियू आद भगवन्तनन्नु नानु कण्णारॆ कण्डॆ, अवन दिव्यसौन्दर्यवन्नु मनसार अनुभविसिदॆ ऎन्दु दिट्टरागि हाडिद्दारॆ.

भगवन्तनन्नु श्रीदेविय सहितवागि कण्डॆ ऎन्दु स्पष्टवागि विवरिसि तम्म शिरुवन्दादियन्नु पेयाळ्वाररु प्रारम्भिसुत्तारॆ. अवर अण्णन्दिरिब्बरु भगवन्तनन्नु ’नारायण’ ऎम्ब शब्दवाच्यदिन्द अरितुकॊळ्ळतक्कवनु ऎन्दरॆ, पेयाळ्वाररु अवनन्नु ’श्री’ शब्ददॊडगूडिद “श्रीमन्नारायण” ऎम्ब शब्दवाच्यदिन्द करॆयल्पडतक्कवनु ऎन्नुत्तारॆ. भगवन्तनु ऒण्टियल्ल; लक्ष्मि मत्तु नारायण ऎम्ब इब्बरु कूडि आदवनु ऎन्दु हेळुत्तारॆ. श्रीदेविय कृपॆगॆ पात्रनाद भक्तनन्नु शायि कन्न यजमानन बळिगॆ सेरुवुदक्कॆ तक्कवनॆन्दु शिफारसु माडुत्ताळॆ. पुरुषकारळाद लक्ष्मिय कृपॆयिन्द नारायणन कृपॆगॆ पात्ररागबेकु ऎम्बुदु श्रीवैष्णवतत्त्व पेयाळ्वाररु इदक्कॆ तळपाय हाकिदवरु.

पेयाळ्वाररु मदरासिन ईगिन मैलापुरदल्लि ऒन्दु कॆन्दावरॆयल्लि जनिसिदरॆन्नलागिदॆ. पूदत्ताळ्वाररु, पॊय् है आळ्वाररन्तॆ इवरू द्वापरयुगद अन्त्यदल्लि जनिसिदवरॆन्दू, सिद्धार्थिसंवत्सरदतुलामासद शुक्लपक्षद दशमि शतभिषानक्षत्रदल्लि जनिसिदरॆन्दू हेळलागिदॆ.