तिरुप्पळ्ळियॆऴुच्चि
तॊण्डरडिप्पॊडि आऴ्वार् ऎम्ब विप्रनारायणर विरचित
०१ तमेव मत्वा
विश्वास-प्रस्तुतिः - ०१
तमेव मत्वा परवासुदेवं रङ्गेशयं राजवदर्हणीयं ।
प्राबोधकीं यो कृतसूक्तिमालां भक्ताङ्घ्रिरेणुम् भगवन्तमीडे ॥
मूलम् - ०१
तमेव मत्वा परवासुदेवं रङ्गेशयं राजवदर्हणीयं ।
प्राबोधकीं यो कृतसूक्तिमालां भक्ताङ्घ्रिरेणुम् भगवन्तमीडे ॥
गरणि-प्रतिपदार्थः - ०१
राजवत्=राजनन्तॆ, अर्हणीयं=पूजिसलु तक्कवनागियू, रङ्गेशयं=श्रीरङ्गदल्लि पवडिसिरुववनू आद श्रीरङ्गनाथनु, तं=आ, परवासुदेवं=परवासुदेवने ऎन्दु, मत्वा=तिळिदु, यः=यारु, प्राबोधकीं=बोधप्रदवाद, सूक्तिमालां=सद्वाक्यगळ मालॆयन्नु, कृत=रचिसिदनो आ, भक्ताङ्घ्रिरेणुं= भक्तर पादधूळि ऎनिसिद, भगवन्तं= विभूतिपुरुषनन्नु, मीडे=स्तुतिसुत्तेनॆ.
गरणि-गद्यानुवादः - ०१
राजनन्तॆ पूजिसलु तक्कवनागियू श्रीरङ्गदल्लि पवडिसिरुववनू आद श्रीरङ्गनाथनु आ परवासुदेवने ऎन्दु तिळिदु यारु बोधप्रदवाद सद्वाक्यगळ मालॆयन्नु रचिसिदनो भक्तरपादधूळि ऎनिसिद आ विभूतिपुरुषनन्नु स्तुतिसुत्तेनॆ. (१)
गरणि-विस्तारः - ०१
तनियल्लि हेळिरुव “भक्ताङ्घ्रिरेणु"ऎम्बवरन्ने तमिळिनल्लि “तॊण्डरडिप्पॊडि आऴ्वार् ऎन्नुवुदु. अवरु श्रीरङ्गनाथन्नु कुरितु रचिसिद सूक्तिमालॆयाद “तिरुप्पळ्ळियॆऴुच्चि"ऎम्ब कवितॆये अवरन्नु स्तुतिसलु कारण. “तिरुप्पळ्ळियॆऴुच्चि"ऎन्दरॆ “पवित्रवाद सुप्रभात"वन्नु सूचिसुव हाडु.
अरमनॆयल्लि पवडिसिरुव राजनन्नु ऎच्चरगॊळिसलु, अवन मलगुव मनॆय बागिलल्लि मङ्गळवाद्यगळु, मङ्गळद्रव्यगळु मुन्तादवुगळॊन्दिगॆ वन्दिमागधरु निन्तु, सुमधुरवागि सुप्रभातवन्नु हाडुवुदु, बहळ हिन्दिन कालदिन्दलू नडॆदुबन्द पद्धति. राजनन्नु तन्न प्रातर्विधिगळन्नु नडसबेकॆम्ब ऎच्चरिकॆयन्नु कॊडुवुदर जॊतॆगॆ अरुणोदय कालदिन्दलू तोरिकॊळ्ळुव प्रकृतिय अपूर्ववाद सॊबगन्नू ई उदयराग अथवा सुप्रभात वर्णिसुत्तदॆ. राजरिगॆ सुप्रभातद सन्तस बेकॆम्बुदादरॆ, राजाधिराजनाद त्रिलोकाधिपतियाद भगवन्तनिगॆ “सुप्रभात"बेडवे? आद्दरिन्द, देवालयगळल्लि मङ्गळवाद्यगळन्नु मधुरवागि नुडिसि, मङ्गळद्रव्यगळन्नु हिडिदुकॊण्डु भगवन्तनिगॆ सुप्रभातवन्नु हाडि, अनन्तर बागिलन्नु तॆरॆयुवुदु ईगलू नडॆयुव, बॆळगिन मॊट्टमॊदलनॆय कार्य.
श्रीरङ्गद देवालयदल्लि पवडिसिरुव श्रीरङ्गनाथने साक्षात् वैकुण्ठाधिपतियाद वासुदेवनॆम्ब दृढवाद नम्बिकॆयिन्द आऴ्वाररु अवर “तिरुप्पळ्ळियॆऴुच्चि"यन्नु रचिसि हाडिदरु. ई सुप्रभातवे बोधप्रदवाद सूक्तिमालॆ. देवताराधनॆगॆ मुम्चितवागि, ई तिरुप्पळ्ळियॆऴुच्चियन्नु हेळि, पूजॆगॆ प्रारम्भिसुवुदु ईगलू मनॆगळल्लि देवालयगळल्लि नडॆयुव पद्धतियिदॆ.“कावेरी विरजासोयं वैकुण्ठं रङ्गमन्दिरं। सवासुदेवो रङ्गेशः प्रत्यक्षं परमं पदं " ऎम्बुदरल्लि श्रीरङ्गनाथन मत्तु श्रीरङ्गद हिरिमॆयन्नु हेळिदॆ.
५६
०२ मण्डङ्गुडियॆन्बर् मामऱैयोर्
विश्वास-प्रस्तुतिः - ०२
मण्डङ्गुडियॆन्बर् मामऱैयोर् मन्नियशीर्
त्तॊण्डरडिप्पॊडि तॊन्नहरम्-वण्डु
तिणर् त्त वयल् तॆन्नरङ्गत्तम्मानैप्पळ्ळि
युणर् त्तुम् पिरानुदित्तवूर्
मूलम् - ०२
मण्डङ्गुडियॆन्बर् मामऱैयोर् मन्नियशीर्
त्तॊण्डरडिप्पॊडि तॊन्नहरम्-वण्डु
तिणर् त्त वयल् तॆन्नरङ्गत्तम्मानैप्पळ्ळि
युणर् त्तुम् पिरानुदित्तवूर्
गरणि-प्रतिपदार्थः - ०२
वण्डु=दुम्बिगळु, तिणर् त्त=गुम्पुगूडि, मुत्तुत्तिरुव, वयल्=गद्दॆगळिन्द सुत्तुवरिद, तॆन्=सॊबगिन, अरङ्गत्तु=श्रीरङ्गद देवालयदल्लि पवडिसिरुव, अम्मानै=स्वामियन्नु, पळ्ळि उणर् त्तुम्=-निद्दॆयिन्द ऎच्चरगॊळिसलु, पिरान्=परमोपकारियाद, तॊण्डरडिप्पॊडि=“तॊण्डरडिप्पॊडि” ऎम्ब हॆसरिन आऴ्वाररु उदित्त=जन्मवॆत्तिद, ऊर्=ऊरु, मा=महनीयवाद, मऱैयोर्=वेदविद्वांसरु, मन्निय=नॆलसि बाळुव, शीर्=कीर्तियन्नु पडॆद, मण्डङ्गुडि=मण्डङ्गुडि ऎम्ब, तॊल्=पुरातनवाद, नहरम्=नगर, ऎन्बर्=ऎन्नुत्तारॆ.
गरणि-गद्यानुवादः - ०२
दुम्बिगळु गुम्पुगुम्पागि मुत्तुत्तिरुव गद्दॆगळिन्द सुत्तुवरिद सॊबगिन श्रीरङ्गद देवालयदल्लि पवडिसिरुव स्वामियन्नु निद्दॆयिन्द ऎच्चरगॊळिसलु परमोपकारियाद “तॊण्डरडिप्पॊडि” ऎम्ब हॆसरिन आऴ्वाररु जन्मवॆत्तिद ऊरु महनीयराद वेदविद्वांसरु नॆलसि बाळुव कीर्तियन्नु पडॆद मण्डङ्गुडि ऎम्ब पुरातननगर ऎन्नुत्तारॆ.(२)
गरणि-विस्तारः - ०२
महापुरुषरु तम्म महत्कार्यगळिन्द प्रसिद्धरागुवुदर जॊतॆयल्ले तावु हुट्टिद ऊरन्नू प्रसिद्धिगॆ तरुत्तारॆ. ऎम्बुदु ई तनियिन्द तिळिदुबरुव ऒन्दंश. मण्डङ्गुडि ऎम्बूरु वेदपारङ्गतरु, वैदिक महाशयरु इद्दद्दरिन्द मात्रक्के प्रसिद्धि पडॆयलिल्ल. “तॊण्डरडिप्पॊडि"ऎम्ब हॆसरिन आऴ्वाररु अल्लि हुट्टीद्दरिन्दले अदु प्रसिद्धि पडॆयलिल्ल. अवरु माडिद महोपकारवे अवरन्नू अवर जन्मस्थळवन्नू बॆळकिगॆ तन्दद्दु!
श्रीरङ्गवन्नु सुत्तुवरिदिरुव हसुरु गद्दॆगळ सॊम्पिनिन्द सॊक्कि ऎल्लॆल्लू गुम्पुगुम्पागि हाराडुत्तिरुव दुम्बिगळ मधुरानगरक्कॆ मनसोतु प्रकृतिय सॊबगिन नडुवॆ योगनिद्रापरवशनागिद्द भगवन्तनन्नु तॊण्डरडिप्पॊडि आऴ्वाररु तम्म “तिरुप्पळ्ळियॆऴुच्चि” ऎम्ब सुप्रभातवन्नु मधुरवागि हाडि ऎच्चरगॊळिसिदरल्ल! आश्रितरन्नु कैबिडदॆ कापाडुवन्तॆ माडिदरल्ल! अदल्लवे अवर महोपकार? भक्तकोटिगॆ मेलुकोरिद सत्कार्य? आद्दरिन्दले आऴ्वाररू अवरु जन्मिसिद मण्डङ्गुडियू सुप्रसिद्धवादद्दु! आ ऎरडु हॆसरुगळू भक्तर कृतज्ञतॆयिन्द कूडि चिरस्मरणीयवागिरुवुदु!