०० तरुच्चन्द प्पॊऴिल्

०१ तरुच्चन्द प्पॊऴिल्

विश्वास-प्रस्तुतिः - ०१

तरुच्चन्द प्पॊऴिल् तऴुवु तारणियिन् तुयर् तीर
त्तिरुच्चन्द विरुत्तञ्जॆय् तिरुमऴिशैप्परन् वरुमूर्
करुच्चन्दुङ्कारहिलुङ्गमऴ् कोङ्गुमणनाऱुन्
तिरुच्चन्दत्तुडन् मरुवु तिरुमऴिशैवळम् पदिये

मूलम् - ०१

तरुच्चन्द प्पॊऴिल् तऴुवु तारणियिन् तुयर् तीर
त्तिरुच्चन्द विरुत्तञ्जॆय् तिरुमऴिशैप्परन् वरुमूर्
करुच्चन्दुङ्कारहिलुङ्गमऴ् कोङ्गुमणनाऱुन्
तिरुच्चन्दत्तुडन् मरुवु तिरुमऴिशैवळम् पदिये

गरणि-प्रतिपदार्थः - ०१

तरु=मरगळ, चन्दम्=सॊबगिनिन्द कूडिद, पॊऴिल्=तोपुगळिन्द, तऴुवु=सुत्तुवरिदिरुव, तारिणियिन्=भूमिय, तुयर्=सङ्कटगळु, तीर=तीरुवन्तॆ, तिरुच्चन्द विरुत्तम्=”तिरुच्चन्दविरुत्तम्”गळन्नु, शॆय्=रचिसिद, तिरुमऴिशैपरन्=तिरुमळिशैय श्रेष्ठ पुरुषनु, वरुम्= हुट्टिद, ऊर्=स्थळवॆन्दरॆ, करुचन्दुम्=प्रसिद्धवाद करिय श्रीगन्धद मरगळन्नू, कार्-करिय, अहिलुम्=अगरु मरगळन्नू, कमऴ्=कमळुत्तिरुव (परिमळिसुव), कोङ्गु=कोङ्गु मरगळन्नू, मणम्=सुगन्धवन्नु, नाऱुम्=बीसुव, हरडुव, तिरु=श्रीदेविय, चन्दत्तुडन्=सौन्दर्यदॊडनॆ, मरुवु=हॊन्दिकॊण्डिरुव, तिरुमऴैशै=तिरुमळिशै ऎम्ब, वळम्=सिरिसॊबगिन, पदिये=तिरुपतिये अदु!

गरणि-गद्यानुवादः - ०१

अन्दवाद मरगळ तोपुगळिन्द सुत्तुवरिदिरुव भूमिय सङ्कटगळु तीरुवन्तॆ तिरुच्चन्द वृत्तवन्नु रचिसिद तिरुमळिशैय श्रेष्ठपुरुषनु हुट्टिद स्थळवॆन्दरॆ, प्रसिद्धवाद श्रीचन्दन मरगळन्नू, करिय अगरुमरगळन्नू कमळुत्तिरुव कोङ्गु मरगळन्नू, दिव्यसुगन्धवन्नु बीसि हरडुव श्रीदेविय सौन्दर्यदॊडनॆ हॊन्दिकॊण्डिरुव तिरुमळिशै ऎम्ब सिरिसॊबगिन तिरुपतिये अदु! (१)

गरणि-विस्तारः - ०१

सृष्टिय सॊबगिनिन्द मॆरॆयुत्तिरुवुदु ई भूमण्डल. ऎत्तरवाद विशालवाद सुगन्धवन्नु सूसुव मरगळू;अवुगळ तोपुगळू भूमियमेलॆ ऎल्लॆल्लू हरडिकॊण्डिवॆ. सौन्दर्यमयवागिरुव प्रकृतिय नडुवॆ वासिसुव मानवनु अष्टे सुन्दरवाद जीवनवन्नु नडसबारदे? आदरॆ, मानवन जीवनवॆल्ल सङ्कटमयवे. भूलोकद सङ्कटगळन्नु तीरिसुवुदक्कॆ ऎडॆयिल्लवे? उण्टु. मनुष्यन ऎल्ल बगॆय दुःख सङ्कटगळन्नु

नीगिसुव दिव्यवाद, पवित्रवाद, स्थळगळु भूमिय मेलॆ अल्लल्लिवॆ. अवु भगवन्तन नित्यवासयोग्यवागि, रम्यवागि, प्रकृतिय भव्यतॆय स्थानवागि, भक्तरिगॆ आकर्षकवागि भगवन्तन हिरिमॆगॆ प्रत्यक्ष निदर्शनगळागि मॆरॆयुत्तवॆ. ई पवित्र स्थळगळन्नु “तिरुपति”, “दिव्यदेश”, “दिव्यक्षेत्र”, “पुण्यक्षेत्र”ऎन्दु बगॆबगॆयागि करॆयुत्तारॆ.

भरत खण्डदल्लि ई बगॆय पुण्यक्षेत्रगळु अनेकविदॆ. ऒन्दॊन्दू ऒन्दु तिरुपतिये. ऒन्दॊन्दू श्रेष्ठतॆगॆ आकर. ऒन्दॊन्दू चित्ताकर्षक. ऒन्दॊन्दरल्लियू ऒन्दॊन्दु बगॆय वैशिष्ट्य. यावुदो ऒन्दु तिरुपतियन्नु ऒब्बनु नोडिबन्दनॆन्द मात्रक्कॆ इन्नु बेरॆ यावुदन्नू नोडबेकॆम्ब हव्यासक्कॆ अवनु होगबेकादद्दिल्लवॆन्दु कैकट्टि कुळितुकॊळ्ळुवन्तिल्ल. ऒन्दागुतलॊन्दन्नु, ऎन्दरॆ ऎल्लवन्नू दर्शन माडलेबेकु. अल्लिय पवित्रतीर्थदल्लि मीयलेबेकु; भगवन्तनन्नु भक्तियिन्द सन्दर्शिसलेबेकु; तन्न सङ्कटगळन्नु अवन मुन्दॆ तोडिकॊळ्ळलेबेकु. आगले तृप्ति, आगले सन्तोष!

“तिरुमऴिशै” ऎम्बुदु अन्थ ऒन्दु पुण्यक्षेत्र. बलुदॊड्ड श्रीगन्धद मरगळ, अगरुमरगळ देवदारु मरगळ, सुवासनॆयन्नु बीरुव अनेक मरगळ दॊड्डदॊड्ड तोपुगळिन्द तुम्बि रमणीयवागिरुवुदु आ तिरुमऴिशै क्षेत्र. आ सुगन्ध वृक्षगळ परिमळवॊन्दे सालदे? इदक्कॆ उत्तरवो ऎन्नुवन्तॆ, अल्लि भगवन्तनॊडनॆ नित्यवास माडुत्तिरुव श्रीदेविय दिव्यपरिमळवू, दिव्यतेजोमयवाद सौन्दर्यवू कूडिकॊण्डु, चेतोहारियागिदॆ. आद्दरिन्दले तिरुमऴिशै क्षेत्रक्कॆ अष्टु हॆच्चिन हिरिमॆ!

तिरुमऴिशै ऎम्बुदु पुराणप्रसिद्धवाद महीसारक्षेत्र. अल्लि तपस्सु माडुत्तिद्द भार्गवमहर्षिगळ तपस्सन्नु भङ्गपडिसलु कनकाङ्गि ऎम्ब अप्सरकन्यॆयन्नु देवेन्द्रनु अल्लिगॆ कळुहिसिदनन्तॆ. भार्गवर तपस्सु कॆट्टितु. अदर फलवागि गण्डुमगु जनिसितु. कनकाङ्गि अदन्नु अल्लिये काडिनल्लिये बिट्टुहॊरटुहोदळु. अळुत्तिद्द मगुवन्नु ऒब्ब गोपालकनु कण्डनु. अदर वर्चस्सन्नु कण्डु आनन्दिसि, अदन्नु तन्न हॆण्डतिगॆ ऒप्पिसिदनु. अवळिगॆ मक्कळिरलिल्ल. बलुसन्तोषदिन्द अदन्नु ऎत्ति, तन्न मगुविनन्तॆये बॆळॆसलु मॊदलु माडिदळु. आदरॆ, हुट्टिदागिनिन्दलू आ मगु स्तन्यपानवन्नु माडलू इल्ल; मलमूत्रगळन्नु विसर्जिसलू इल्ल. हीगॆ, विचित्ररीतियल्लि अदु बहळ चॆनागि बॆळॆयुत्त बन्तु. मगुविन साकुतन्दॆ ऒब्ब ज्ञानियन्नु कण्डु, “अवनल्लि मगुवु आहारवन्नु तॆगॆदुकॊळ्ळदॆये, मलमूत्रगळिल्लदॆये बॆळॆयुत्तिदॆयल्ला, इदु हेगॆ साध्य”ऎन्दु केळिदनु. आ ज्ञानियु मगुविगॆ भयभक्तियिन्द स्वल्प हालन्नु अर्पिसिदनु. मगु अदन्नु कुडियितु. दिनदिनवू इदु नडॆयितु. ऒन्दु दिन, मगु कुडिद हालिन शेषवन्नु तन्न साकुतायिगॆ कॊट्टु कुडिसितु. अदरिन्द अवळु गर्भवतियागि गण्डुमगुवन्नु हडॆदळु. आ मगुवे कणिकण्णन्. अवनु मुन्दॆ “साकुमगु”विन शिष्यनागि, महात्मनादद्दु.

मगुविगॆ एळुवर्षगळ वयस्सु आदाग, अवनु तन्न साकु

तन्दॆतायिगळन्नु बिट्टु, देशद ऎल्ल यात्रास्थळगळन्नु सन्दर्शिसलु हॊरटनु. आ कालावधियल्लिये अवनु ऎल्ल बगॆय धर्मगळ वेदान्तवन्नू (शाक्य, न्याय, वैशेषिक, साङ्ख्य, पातञ्जल मत्तु कापाल) अध्ययन माडिदनु. कडॆगॆ शैव वेदान्तवन्नु दिव्यवागि विवरिसुव शिवभक्तनागि, मौनवन्नाचरिसतॊडगिदनु.

अवन हिरिमॆयन्नरित पेयाऴ्वार् ऎम्बुवरु अवन मौनवन्नु ऒन्दु विशिष्ट प्रयोग नडसि, मुरिदरु. अवनिरुव स्थळक्कॆ हत्तिरदल्लिये अवन कण्णॆदुरिगे ऒन्दु कैतोटवन्नु माडि, गिडगळन्नु तलॆकॆळगागि नॆट्टु, तूतुगळिरुव मडकॆयल्लि नीरुतुम्बि अवक्कॆ नीरॆरॆयतॊडगिदरु. हीगॆ ऎष्टुदिन कळॆयितो! मौनिगॆ नगॆ बन्तु. नक्कू, “एनिदु निन्न हुच्चु? ऎन्द. पेयाऴ्वाररिगू अवनिगू मातुमुन्दुवरिदु, अन्दिनिन्द अवनु विष्णुविन अचलभक्तनादनु. आ विचित्र मनुष्यने” तिरुमऴिशै पिरान्-(ऎन्दरॆ, तिरुमऴिशै हिरिमॆयवनु). अवने “भक्तिसार” ऎन्दु सुप्रसिद्धनाद आऴ्वाररु. अवरे तिरुमऴिशै आऴ्वाररु.

तिरुमऴिशै आऴ्वाररु रचिसिरुव प्रबन्धगळु ऎरडे. “तिरुच्चन्द विरुत्तम्”ऎम्बुदु अवुगळल्लि ऎरडनॆयदु. नालायिर दिव्यप्रबन्धद मॊदलसाविरदल्लि इदन्नु ऒन्दु प्रधानवाद प्रबन्धवॆन्दु परिगणिसलागिदॆ. हॆसरु सूचिसुवन्तॆ तिरुच्चन्द विरुत्तम् ऎम्बुदु नाल्कुपादगळ ऒन्दु समपाद वृत्त विशेष. वृत्तगळ रचनॆयल्लि अनुसरिसबेकाद ऎल्ल लक्षणगळन्नू इल्लियू अनुसरिसलागिदॆ. आदरॆ, इदु बलुसुन्दरवागि, गानयोग्यवागि, रसमयवागि वेदान्तपूर्णवागिबहळ आकर्षकवागिदॆ. आद्दरिन्द, अदे हॆसरन्ने ई ग्रन्थक्कू अन्वयिसलागिदॆ.

ई तनियन् नल्लि हेळिरुवन्तॆ, तिरुमऴिशैयन्नु आवरिसिरुव प्रकृतिय परिमळिसुव सौन्दर्यवू अल्लि नॆलॆसिरुव श्रीदेविय दिव्यपरिमळ सौन्दर्यवू कूडिकॊण्डु हेगॆ अदन्नु आकर्षकवन्नागि माडिदॆयो, हागॆये तिरुच्चन्द विरुत्त प्रबन्धदल्लि लक्ष्मीदेविय मत्तु लक्ष्मीपतिय गुणगानद दिव्यसॊबगु सम्मिळितवागि प्रबन्धद हिरिमॆयन्नु हॆच्चिसिदॆ.

इन्नॊन्दु विशेष- दयास्वरूपळागिरुव श्रीदेवियॊडनॆ भगवन्तनु नित्यवास माडुव क्षेत्र भूमियमेलॆ ऎष्टु हिरिमॆयदु ऎन्दु पुण्यक्षेत्रवन्नु बायितुम्ब हॊगळुवुदु अदु. भक्तश्रेष्ठरिगॆ अवकाशकॊट्टु, आ क्षेत्रवू सह भगवन्तन सेवॆयल्लि तॊडगिरुत्तदॆयल्लवे?

०२ उलहु मऴिशैयु

विश्वास-प्रस्तुतिः - ०२

उलहु मऴिशैयु मुळ्ळुणर्न्दु तम्मिऱ्
पुलवर् पुहऴ् क्कोलाल् तूक्क-उलहु तन्नै
वैत्तॆडुत्त पक्कत्तुम् मानीर् मऴिशैये
वैत्तॆडुत्त पक्कम् वलिदु

मूलम् - ०२

उलहु मऴिशैयु मुळ्ळुणर्न्दु तम्मिऱ्
पुलवर् पुहऴ् क्कोलाल् तूक्क-उलहु तन्नै
वैत्तॆडुत्त पक्कत्तुम् मानीर् मऴिशैये
वैत्तॆडुत्त पक्कम् वलिदु

गरणि-प्रतिपदार्थः - ०२

उलहुम्=ऎल्ला लोकगळन्नू, मऴिशैयुम्=तिरुमऴिशैयन्नू, तम्मील्=तम्मल्लिये, उळ्=मनस्सिनल्लि, उणर्न्दु=योचिसि(परीक्षिसि), पुलवर्=चतुर्मुख ब्रह्मनु, पुहऴ् कोलाल्=कीर्तियॆम्ब त्रासिनल्लि, तूक्क=तूगलु, उलहुतन्नै=लोकगळन्नु, वैत्तु=इट्टु, ऎडुत्त=ऎत्तुव, पक्कत्तुम्=कडॆगिन्तलू(तट्टॆगिन्तलू) मा=सिरिसॊबगिन (श्रेष्ठवाद)नीर्=स्थितिय (रस, गुण, स्वभाव इत्यादि)मऴिशैये=तिरुमऴिशैयन्ने(ऒन्दन्ने), वैत्त=इट्टु, ऎडुत्त पक्कम्=कडॆये(तट्टॆये), वलिदु=हॆच्चु भारवुळ्ळद्दु.

गरणि-गद्यानुवादः - ०२

ऎल्ला लोकगळन्नू तिरुमऴिशैयन्नू तम्म मनस्सिनल्लिये परीक्षिसि नोडबेकॆन्दु योचिसि, चतुर्मुख ब्रह्मनु कीर्तियॆम्ब त्रासिनल्लि तूगलु, लोकगळन्निट्टु ऎत्तुव कडॆगिन्तलू, तिरुमऴिशैयन्निट्टु ऎत्तुव कडॆये हॆच्चु भारद्दु.(२)

गरणि-विस्तारः - ०२

सृष्टिकर्तनाद ब्रह्मनिगॆ ऒन्दु विचित्रवाद आलोचनॆ मूडिबन्दितन्तॆ तिरुमऴिशै क्षेत्रद कीर्ति ऎष्टु ऎन्दु कण्डुकॊळ्ळबेकॆन्दु. अदक्कॆ ब्रह्मनु ऒन्दु प्रयोग नडसिदनन्तॆ. ऒन्दु त्रासन्नु सिद्धपडिसिकॊण्डनन्तॆ. अदर ऒन्दु तट्टॆयल्लि तिरुमऴिशैय कीर्तियॊन्दन्नु मात्रवे तुम्बिट्टनन्तॆ. आ त्रासिन इन्नॊन्दु तट्टॆयल्लि मिक्क ऎल्ललोकगळ कीर्तियन्नू तुम्बिट्टनन्तॆ. त्रासु ऎत्तकडॆगॆ हॆच्चु तूगुवुदु ऎन्दु नोडि ब्रह्मनिगे आश्चर्यवायितन्तॆ! ऎल्ल लोकगळ कीर्तिगिन्तलू तिरुमऴिशैक्षेत्रद कीर्तिये हॆच्चु ऎन्दु त्रासु तोरिसिकॊट्टितन्तॆ!

ऎन्थ सॊगसाद रूपक इदु! वस्तुविन तूकवन्नु अळॆयलु साधन त्रासु. हागॆये वस्तुविन कीर्ति, योग्यतॆ मुन्तादवन्नु अळॆयुवुदक्कू ऒन्दु साधन बेडवे? ब्रह्म अन्थाद्दॊन्दु साधनवन्नु (इल्लि “त्रासु”ऎन्दिद्दारॆ)ऎत्तिकॊण्डु तिरुमऴिशै क्षेत्रद कीर्ति ऎल्लक्किन्तलू हॆच्चु ऎन्दुकण्डुकॊण्डद्दु.

प्रयोगवन्नु नडसिद बळिक, अदर फलितांशद विषयदल्लि कूलङ्कषवागि योचिसि, निर्धारक्कॆ बरबेकु. ई प्रयोगदल्लि तिरुमऴिशै क्षेत्रद कीर्ति एकॆ अष्टु हॆच्चायितु? इदु समस्यॆ.

आ दिव्यक्षेत्रदल्लि भगवन्तने आशॆयिन्द नॆलसिद्दानॆ. जॊतॆगॆ सिरियू सॊबगू ऎरडू कूडिकॊण्डु भगवन्तनिगॆ अल्लि ऊळिग नडसुत्तिवॆ. अन्थ दिव्यक्षेत्र अदु!

तिरुमऴिशै क्षेत्रद कीर्ति अष्टु हॆच्चुवुदक्कॆ इन्नॊन्दु कारणवन्नु कॊडबहुदु ऎन्निसुत्तदॆ. आ क्षेत्रदल्लि हुट्टि, बॆळॆदु, भगवन्तन हिरिमॆयन्नू, श्रीवैष्णव तत्त्वगळन्नू स्वच्छन्दवागि तिरुच्चन्द वृत्तद मूलक आऴ्वाररु हॊगळि हाडिद्दरिन्द अल्लवे अदर कीर्ति अष्टु दॊड्डदागि, ऎल्ल लोकगळिगू हरडु बॆळगितल्लवे? अष्टुकीर्तियू आ तिरुमऴिशै आऴ्वाररिन्दले बन्दद्दु. अष्टू अवरिगे सल्लबेकल्लवे?