०० तनियन्

०१ नीळातुङ्गस्तनगिरितटी सुप्तमुद्बोध्य

विश्वास-प्रस्तुतिः - ०१

+++(यशोदा-भ्रातुष्पुत्री-)+++नीला-तुङ्ग-स्तन-गिरि-तटी-सुप्तम् उद्बोध्य कृष्णं
पारार्थ्यं स्वं श्रुति-शत-शिरः-सिद्धम् अध्यापयन्ती ।
+++(अवतारान्तरे)+++ स्वोच्छिष्टायां स्रजि +++(अर्चमूर्तिं)+++ निगलितं या बलात्कृत्य +++(त्वां पतिं वृणोमीति)+++ भुङ्क्ते
गोदा तस्यै नम इदम् इदं भूय एवाऽस्तु भूयः ॥

मूलम् - ०१

+++(यशोदा-भ्रातुष्पुत्री-)+++नीला-तुङ्ग-स्तन-गिरि-तटी-सुप्तम् उद्बोध्य कृष्णं
पारार्थ्यं स्वं श्रुति-शत-शिरः-सिद्धम् अध्यापयन्ती ।
+++(अवतारान्तरे)+++ स्वोच्छिष्टायां स्रजि +++(अर्चमूर्तिं)+++ निगलितं या बलात्कृत्य +++(त्वां पतिं वृणोमीति)+++ भुङ्क्ते
गोदा तस्यै नम इदम् इदं भूय एवाऽस्तु भूयः ॥

गरणि-प्रतिपदार्थः - ०१

या गोदा= याव गोदादेवियु, स्व=तन्न, उच्छिष्टायाम्=उच्छिष्टवाद, स्रजि=हूविन मालॆयल्लि, निगळितं=कट्टल्पट्ट, नीळा=नीळादेवियम् तुङ्ग=उन्नतवाद, स्तन=मॊलॆगळॆम्ब, गिरि=बॆट्टगळ, तटी=तप्पलिनल्लि, सुप्तम्=मलगिरुव, कृष्णम्=कृष्णनन्नु, बलात्कृत्य= बलवन्तदिन्द, उद्बोध्य=ऎच्चरगॊळिसि, श्रुतिशत=नूरारु श्रुतिगळिन्द, शिरसिद्धम्=ज्ञानसिद्धवाद, स्वम्=तन्न, पारार्थ्यम्=पारतन्त्र्यवन्नु, अध्यापयन्ती=बोधिसिदळो, (मत्तु) भुङ्क्ते=अनुभविसिदळो, तस्यै=आकॆगॆ, भूयः एव भूयः=मत्तॆ मत्तॆयू, इदम् इदम्=ई ई, नमः=नमस्कार, अस्तु=आगिरलि(स्वम्=तन्न (कृष्णन), पारार्थ्यम्=परमत्ववन्नु, अध्यापयन्ती=तिळिसिदळो-हीगॆ ऒब्ब महनीयर अर्थ विवरणॆ इदॆ.)

गरणि-गद्यानुवादः - ०१

याव गोदादेवियु तन्न उच्छिष्टवाद हूविन मालॆयल्लि कट्टल्पट्ट नीळादेविय उन्नतवाद मॊलॆगळॆम्ब बॆट्टगळ तप्पलिनल्लि मलगिरुव, कृष्णनन्नु बलवन्तदिन्द ऎच्चरगॊळिसि नूरारु श्रुतिगळिन्द ज्ञानसिद्धवाद तन्न पारतन्त्र्यवन्नु(कृष्णन पारम्यवन्नु) बोधिसिदळो मत्तु अवनन्नु अनुभविसिदळो आकॆगॆ मत्तॆ मत्तॆयू ई ई नमस्कारगळु.(१)

गरणि-विस्तारः - ०१

ई तनियन्नु श्रीवैष्णव आचार्यरल्लि ऒब्बराद श्रीरङ्गराज भट्टार्य ऎम्बवरु करुणिसिद्दु. इवरिगॆ पराशरभट्ट ऎम्ब बिरुदित्तु. गोदादेवि रचिसिद तिरुप्पावै कृतियन्ने सङ्ग्रहिसि इदरल्लि अडगिसिरुवुदु इदर वैशिष्ट्य.

“गोदा” ऎम्बुदु दक्षिणभारतद स्त्रीयरल्लि इनिदाद हॆसरु. त्रेतायुगदल्लि जनक महाराजनिगॆ यागभूमियल्लि अयोनिजॆयागि दॊरॆत सीतादेविय हागॆये, श्रीविल्लिपुत्तूरिनल्लि स्वामि वटपत्रशायिय देवालयदल्लि सेवॆ माडुत्तिद्द विष्णुचित्त(अथवा पॆरियाऴ्वार)रिगॆ गोदादेवियू अयोनिजॆयागि अवर तुलसी वनदल्लि लभिसिदळु. “गोदा”ऎन्दरॆ “भूमि कॊट्टवळु” ऎन्दू, निडिदाद सुन्दरवाद तलॆगूदलु उळ्ळवळु”ऎन्दू अर्थवागुत्तदॆ.

कलियुगादि ९८र नळसंवत्सरद आषाढमासद पुब्बा नक्षत्रदन्दु विष्णुचित्तरु तम्म हूदोटदल्लि ऒन्दु तुलसीपातियल्लि सुन्दरवाद हॆण्णु मगुवन्नु कण्डरु. भगवन्तने आ मगुवन्नु तमगॆ कॊट्टरॆन्दु आनन्दिसि, अदन्नु बहळ वात्सल्यदिन्द सलहुत्ता बन्दरु. अवळे गोदा. बॆळॆयुत्त बॆळॆयुत्त अवळु अनुपम सुन्दरियादळु. तनगॆ श्रीमन्नारायणने पतियागबेकॆन्दु बाल्यदिन्दलू भाविसिद्दळु. तम्म साकु तन्दॆ वटपत्रस्वामिय सेवॆ माडुत्तिरुवुदन्नु गमनिसि, हूविन मालॆगळन्नु स्वामिगागि कट्टिकॊडुवुदरल्लि तम्म तन्दॆगॆ नॆरवागतॊडगिदळु. बहळ आदरदिन्द हूमालॆगळन्नु कट्टुत्तिद्दद्दल्लदॆ, ताने अदन्नु मॊदलु मुडिदु, कन्नडिय मुन्दॆ निन्तु, तन्न स्वामियाद वटपत्रशायिगॆ तानु तक्क वधुवाधेने, तन्नन्नु स्वामियु मॆच्चुवने ऎम्ब उत्कटवाद आशॆयिन्द, तन्न प्रतिबिम्बवन्ने नोडुत्त निल्लुवळु. अनन्तर आ हूविन मालॆयन्नु भगवन्तनिगॆ अर्पिसुवुदक्कागि अदन्नु चॆन्नागि सेरिसि इट्टुबिडुत्तिद्दळु. हीगॆ ऎष्टुदिन कळॆयितो! ऒन्दुदिन, अवळु माडुत्तिद्द कॆलसवन्नु विष्णुचित्तरु कण्डु, मननॊन्दरु. प्रीतिय मगळन्नु दण्डिसलिल्ल. अदक्कॆ बदलागि, स्वामिगॆ अन्दु हूमालॆयन्नु समर्पिसलिल्ल. अन्दु रात्रि, अवर कनसिनल्लि स्वामित्य् प्रत्यक्षवागि, तनगॆ गोदॆयु मुडिदुकॊट्ट हूवे ऒप्पॆगॆयॆन्दू अदन्ने तनगॆ समर्पिसबेकॆन्दू तिळिसि अन्तर्धाननादनु. विष्णुचित्तरिगॆ भरिसलारदष्टु आश्चर्य-आनन्दवुण्टायितु. तन्न साकुमगळु भक्तिय प्रकर्षदिन्द भगवन्तनन्ने वशपडिसिकॊण्डिरुवळल्ला ऎन्दु बहळ आदरदिन्द अवळन्नु “आण्डाळ्”(आळिदवळु) ऎन्दु करॆदरु. गोदादेविय ई चर्यॆयिन्द अवळिगॆ “धूडि कॊडुत्त नाच्चियार्-ऎन्दरॆ “मुडिदुकॊट्ट हिरिमॆयवळु” ऎन्दू हॆसरायितु.

हीघॆ, गोदादेविगॆ यौवन प्राप्तवादाग, तानु वटपत्रस्स्वामियन्नदॆ बेरॆ यारन्नू मदुवॆयागॆनॆन्दु प्रतिज्ञॆ माडिदळु. आदरॆ, तन्न प्रतिज्ञॆयन्नु साधिसिकॊळ्ळलु एनु माडबेकु? तन्न साकुतन्दॆयने केळिदळु. तन्दॆ हेळिदनु- भागवतदल्लि ऒन्दु प्रसङ्गविदॆ. अदरल्लि व्रज कन्यॆयरु तमगॆ कृष्णने पतियागबेकॆन्दु बयसि, मार्गशिर मासदल्लि ऒन्दु व्रतवन्नु आचरिसि, कॄतकृत्यरादरु. कृष्णनन्ने पतियन्नागि पडॆदरु. अष्टु अवळिगॆ साकॆनिसितु. अवळू हागॆये, मार्गशिर मासद व्रतवन्नु नडसिदळु. गोदादेवि नडसिद आ व्रतवे “तिरु-पावै”- पवित्रवाद व्रत. अदर बगॆयन्ने ई कृति विवरिसुवुदु.

भगवन्तनिगॆ नित्यानुपायिनियागिरुव प्रकृतिमातॆ मूरु रूपगळल्लिरुवळॆन्दू श्रीदेवि, भूदेवि मत्तु नीळादेवि ऎम्बुदु आ मूरु रूपगळॆन्दू तिळीयलागिदॆ. सकल विभूति स्वरूपळु श्रीदेवि. सेवॆय सिरिवन्तिकॆ आकॆयदु. क्षमॆये मैवॆत्तवळु भूदेवि. नीळादेवि दयास्वरूपळु. दयॆयन्ने तन्न सौन्दर्यवन्नागि माडिकॊण्डिरुव ईकॆ भक्तर दोषगळन्नु कळॆदु अवर सद्गुणगळन्नु तन्न पतिदेवन मुन्दिरिसि अवरन्नु अनुग्रहिसुवन्तॆ माडुत्ताळॆ. इदु नीळादेविय हिरिमॆ.

भगवन्तन कृष्णावतारदल्लि नीळादेवियन्नु मदुवॆयाद कतॆ भागवतद्दु. नीळादेविगॆ “सत्यॆ”ऎम्बुदु मत्तॊन्दु हॆसरु. आकॆय तन्दॆ भीष्मकनॆम्ब राज. अवनल्लि एळु गूळिगळिद्दवु. ई एळु गूळिगळन्नु यारु ऒट्टिगॆ पळगिसि कट्टिहाकुत्तारो, अवनिगॆ तन्न मगळाद “सत्यॆ”यन्नु कॊट्टुमदुवॆ माडिकॊडुवुदागि फणतॊट्टिद्दनु. श्रीकृष्णनु अवुगळन्नु लीलाजालवागि हिडिदुकट्टिहाकि, सत्यॆयन्नु मदुवॆयादनु. आकॆये अमित दयावतियाद नीळादेवि. नीळादेविय मग्गुलल्लि मलगिद्द श्रीकृष्णनन्नु ऎच्चरगॊळिसि, गोदादेवियू अवळॊडनॆ बन्दिद्द कन्यॆयरू तम्म प्रार्थनॆगळन्नु सल्लिसि, इष्टार्थगळन्नु पडॆदु हेगॆ कृतार्थरादरु ऎम्बुदु तिरुप्पावैय विषय.

जीवन परतन्त्रनॆन्दू परमनाद सर्वेश्वरनाद भगवन्तन आश्रयद हॊरतु जीवनिगॆ गत्यन्तरविल्लवॆन्दू, भगवन्तनल्लि ऒन्दुगूडुवुदे जीवन मुख्य कार्यवॆन्दू अदे जीवनगुरियॆन्दू श्रुतिगळु तिळिसुत्तवॆ.

०२ अन्नवयऱ् पुदुवै

विश्वास-प्रस्तुतिः - ०२

अन्न+++(=हंसयुक्त)+++ वयल्+++(=बयल्)+++ पुदुवैय्+++(=श्रीविल्लिपुत्तूर्)+++ आण्डाळ्+++(=ईशयित्री)+++ अरङ्गर्कु
पन्नु+++(=स्तोत्र)+++ तिरुप्-पावैप् पल्+++(=हलवु)+++ पदियम्, इन्न्+++(=मधुर)+++ इशैयाल्+++(=ध्वन्या)+++
पाडिक् कॊडुत्ताळ् नऱ्+++(=नल्)+++ पा+++(ट्)+++-मालै,
पू-मालै शूडिक्+++(=चूटि)+++ कॊडुत्ताळैच् चॊल्लु.

मूलम् - ०२

अन्न+++(=हंसयुक्त)+++ वयल्+++(=बयल्)+++ पुदुवैय्+++(=श्रीविल्लिपुत्तूर्)+++ आण्डाळ्+++(=ईशयित्री)+++ अरङ्गर्कु
पन्नु+++(=स्तोत्र)+++ तिरुप्-पावैप् पल्+++(=हलवु)+++ पदियम्, इन्न्+++(=मधुर)+++ इशैयाल्+++(=ध्वन्या)+++
पाडिक् कॊडुत्ताळ् नऱ्+++(=नल्)+++ पा+++(ट्)+++-मालै,
पू-मालै शूडिक्+++(=चूटि)+++ कॊडुत्ताळैच् चॊल्लु.

गरणि-प्रतिपदार्थः - ०२

अन्नम्=हंसगळिरुव, वयल्=बयलुगळु(गद्दॆगळु) उळ्ळ, पुदुवै=श्रीविल्लिपुत्तूरिनल्लि जनिसिद, आण्डाळ्=आण्डाळ् ऎम्ब(पवित्रवाद) हॆसरन्नुळ्ळवळू, पन्नु=स्तोत्र रूपद, तिरुप्पावै=तिरुप्पावै ऎम्बुदर, पल्=हलवु, पदियम्=पाशुरगळन्नु, इन्=इनिदाद, इशैयाल्=कण्ठदिन्द, पाडि=हाडि, अरङ्गऱ् कु=श्रीरङ्गनाथस्वामिगॆ, नल्=उत्तमवाद, पामालै=हाडिन मालॆयन्नु, कॊडुत्ताळ्=समर्पिसिदवळू, पू मालै=हूमालॆयन्नु, शूडि=(मॊदलु तानु) मुडिदु, कॊडुत्ताळै=(भगवन्तनिगॆ) अर्पिसिदवळू आद गोदादेवियन्नु, शॊल्लु=स्तुतिसु(कॊण्डाडु).

गरणि-गद्यानुवादः - ०२

हंसगळुळ्ळ बयलुगळुळ्ळ श्रीविल्लिपुत्तूरिनल्लि जनिसिद आण्डाळ् ऎम्ब पवित्रवाद हॆसरन्नुळ्ळवळू, स्तोत्ररूपद तिरुप्पावै ऎम्बुदर हलवु पाशुरगळन्नु इनिदाद कण्ठदिन्द हाडि श्रीरङ्गनाथस्वामिगॆ उत्तमवाद हाडिन मालॆयन्नु समर्पिसिदवळू, तानु मॊदलु मुडिद हूविन मालॆयन्नु भगवन्तनिगॆ अर्पिसिदवळू आद गोदादेवियन्नु स्तुतिसु(कॊण्डाडु).(२)

गरणि-विस्तारः - ०२

ई तनियन्नू, मुन्दिन तनियन्नू श्रीपुण्डरीकाक्ष अथवा उय्यर् कॊण्डार् ऎम्बवरु करुणिसिद्दु. इवुगळल्लि विषय वैविध्यतॆ कण्डुबरुत्तदॆ. आदरॆ वास्तवतॆगॆ याव रीतियल्लू भिन्नवल्ल. इदरल्लि श्रीरङ्गनाथस्वामिगॆ

स्तोत्र रूपदल्लि तिरुप्पावै ऎम्ब हलवु पाशुरगळन्नु रचिसि ताने मधुर कण्ठदिन्द हाडिदळॆन्दू तानु मुडिद हूमालॆयन्नु श्रीरङ्गनाथनिगॆ समर्पिसिदळॆन्दू हेळिदॆ. तिरुप्पावैयल्लिन स्तोत्रवॆल्ला श्रीकृष्णनिगॆ. हूमालॆय समर्पण श्रीविल्लिपुत्तूरिन वटपत्रशायिगॆ. आदरॆ गोदादेवि मदुवॆयादद्दु श्रीरङ्गद श्रीरङ्गनाथस्वामियन्नु. भगवन्तनन्नु भक्तियिन्द स्तुतिसि, अवनिगॆ प्रियवाद सेवॆ सल्लिसि अवनन्ने मदुवॆयाद महामहिमळु गोदादेवियॆन्दू अवळन्नु अनुकरिसि कृतार्थरागबेकॆन्दू हेळुत्तारॆ श्री उय्यर् कॊण्डर् पुण्डरीकाक्षरु.

०३ शूडिक्कॊडुत्त शुडर्

विश्वास-प्रस्तुतिः - ०३

शूडिक्+++(=चूटि)+++ कॊडुत्त शुडर्+++(=चुडर् → विद्युतः)+++ कॊडिये+++(=वल्लिये)+++ तॊल्+++(=प्राचीन)+++ पावै+++(=व्रतं)+++,
पाडिय् अरुळ-वल्ल+++(=बल्ल)+++ पल्+++(=हल)+++ वळैय् आय्, नाडि+++(=विचर्य)+++ नी
वेङ्गड-वऱ्‌क्+++(=वेङ्कटेश्वरर्क्)+++ ऎन्नै विदि+++(=वेदय)+++, यॆन्ऱ इम्+++(=ई)+++ माट्रम्+++(=मातन्नु)+++
नान् कडवा+++(=मीरद)+++ वण्णमे+++(=वर्णमे →रीतिये)+++ नल्कु+++(=दयिसु)+++.

मूलम् - ०३

शूडिक्+++(=चूटि)+++ कॊडुत्त शुडर्+++(=चुडर् → विद्युतः)+++ कॊडिये+++(=वल्लिये)+++ तॊल्+++(=प्राचीन)+++ पावै+++(=व्रतं)+++,
पाडिय् अरुळ-वल्ल+++(=बल्ल)+++ पल्+++(=हल)+++ वळैय् आय्, नाडि+++(=विचर्य)+++ नी
वेङ्गड-वऱ्‌क्+++(=वेङ्कटेश्वरर्क्)+++ ऎन्नै विदि+++(=वेदय)+++, यॆन्ऱ इम्+++(=ई)+++ माट्रम्+++(=मातन्नु)+++
नान् कडवा+++(=मीरद)+++ वण्णमे+++(=वर्णमे →रीतिये)+++ नल्कु+++(=दयिसु)+++.

गरणि-प्रतिपदार्थः - ०३

शूडि=मुडिदु, कॊडुत्त=कॊट्ट, शुडर्=मिञ्चिन, कॊडिये=बळ्ळिये, तॊल्= बहु हळॆय कालद, पावै=व्रतवन्नु, अरुळवल्ल=कृपॆमाडबल्ल, पल्=हलवु, वळैयाय्=कैबळॆगळुळ्ळवळे, नी=नीनु, नाडि=विचार माडि, ऎन्नै=नन्नन्नु, वेङ्गडवऱ् कु=वॆङ्कटेश्वरनिगॆ, विदि=ऒप्पिसु, ऎन्ऱ=ऎम्ब, इम्=ई, माट्रम्=कॆच्चिन मातन्नु, नाम्=नावु, कडवा=मीरद, वण्णम्=रीतियल्लि, नल् हु=कृपॆमाडु.

गरणि-गद्यानुवादः - ०३

मुडिदुकॊट्ट मिञ्चिन बळ्ळिये, प्राचीनवाद व्रतवन्नु कृपॆमाडबल्ल कैबळॆगळुळ्ळवळे, नीनु विचार माडि “नन्नन्नु वॆङ्कटेश्वरनिगॆ ऒप्पिसु” ऎम्ब ई कॆच्चिन मातन्नु नावु मीरद रीतियल्लि कृपॆ माडु.(३)

गरणि-विस्तारः - ०३

मिञ्चिन बळ्ळियु कार्मोडवन्नु आश्रयिसुवुदु. कार्मुगिलिन नडुवॆये हुट्टि,अत्यल्प काल मिञ्चि हॊळॆदु, आमुगिलिनल्लिये अडगि होगुवुदु आ मिञ्चु. गोदादेविय जीवनवू मिञ्चिगॆ सरिसमवादद्दु. भगवन्तन आश्रयरूपवाद भगवत्सेवॆयल्लि हुट्टि बॆळॆदु, भगवन्तन निकट सम्बन्धवन्नु कोरि, अदक्कागि प्राचीनवाद व्रतवन्नाचरिसि, “नन्नन्नु वॆङ्कटेश्वरनिगे ऒप्पिसु. अवनन्ने नानु मदुवॆयागुवुदु” ऎम्ब तन्न प्रतिज्ञॆयन्नु तन्न साकु तन्दॆगॆ तिळिसिदळु. हागॆये, भगवन्तनन्ने कैहिडिदु, भगवन्तनल्ल् ऐक्यवादळु. तन्न प्रतिज्ञॆयन्नु हागॆ साधिसिकॊण्डळु. “महाभक्तॆयाद गोदादेविये, नीनु भगवन्तनन्नु प्रेमिसि अवनन्ने सेरिद हागॆ, नावू निन्न दारियन्नु हिडिदु निन्न कॆच्चन्नू निन्न अनन्यप्रेमवन्नू गळिसिकॊळ्ळुव हागॆ नमगॆ कृपॆमाडु” ऎन्दु उय्यर् कॊण्डर् हेळुत्तारॆ. भक्तर मार्गवन्नु अनुकरिसुवुदर फल इल्लिदॆ. वॆङ्कटेश्वरनू रङ्गनाथनू ऒन्दे ऎम्बुदन्नू इल्लि तिळिसलागिदॆ.

श्रीरामदेशिक-पद्य-सारः - ०१

या स्वयं भट्टनाथस्य
सीतेव मिथिलेशितुः ।
लब्धाऽभिवर्धिता चैव
तां गोदां स्मर हे मनः ॥

P.R.Ramachander English Free Verse - ०१

This is a song which is a prelude to Thiruppavai and is generally termed as thaniyan or that which stands separately..

Andal from the swan filled Puduvai,
Sang she, in her sweet voice,
Several enchanting sweet odes,
For being sung during,
The worship and adulation of Pavai.
They are but a garland to him,
From her who wore them first,
Before presenting them to Him.