तनिगळु
०१ गुरुमुखमनधीक्य प्राह
विश्वास-प्रस्तुतिः - ०१
गुरुमुखमनधीक्य प्राह वेदानशेषान् ।
नरपति परिक्ल् प्तं शुल्कमादातु कामः ।
श्वशुरममरवन्द्यं रङ्गनाथस्य साक्षात् ।
द्विजकुलतिलकं शं विष्णुचित्तं नमामि ॥
मूलम् - ०१
गुरुमुखमनधीक्य प्राह वेदानशेषान् ।
नरपति परिक्ल् प्तं शुल्कमादातु कामः ।
श्वशुरममरवन्द्यं रङ्गनाथस्य साक्षात् ।
द्विजकुलतिलकं शं विष्णुचित्तं नमामि ॥
गरणि-प्रतिपदार्थः - ०१
नरपति= पाण्ड्यराजनाद वल्लभदेवनु, परिक्ल् प्तं= गॊत्तुमाडिद्द, शुल्कं= सम्भावनॆयन्नु, आदातु= पडॆयलु, कामः= इष्टपट्टवनागि, गुरुमुखं= गुरुविन मूल, अनधीक्य= कलियदॆये. वेदान्= वेदगळन्नु, अशेषान्= पूर्तियागि (शेषविल्लदॆये), प्राह=हेळिद, (मत्तु), अमरवन्द्यं= देवतॆगळिन्द वन्दितनाद, साक्षात् रङ्गनाथस्य= श्रीरङ्गनाथनिगॆये, श्वशुरं=(हॆण्णुकॊट्ट)मावनागि, (रङ्गनाथस्य=श्रीरङ्गनाथनिगॆ, श्वशुरं=हॆण्णुकॊट्त मावनागि, साक्षात्=स्वतः, अमरवन्द्यं=देवतॆगळिन्द वन्दितनाद-ऎन्दू अर्थ माडुत्तारॆ), द्विजकुलतिलकं= ब्राह्मणकुलक्कॆ तिलकप्रायनाद, तं=आ, विष्णुचित्तं=विष्णुचित्तरन्नु, नमामि-नमस्करिसुत्तेनॆ.
गरणि-गद्यानुवादः - ०१
पाण्ड्यराजनाद वल्लभदवनु गॊत्तुमाडिद्द सम्भावनॆयन्नु पडॆयबेकॆन्दु आशिसि, गुरुविन मूलक कलियदॆये वेदगलन्नॆल्ला पूर्तियागि हेळिद, मत्तु देववन्दितनाद श्रीरङ्गनाथस्वामिगॆ स्वयं हॆण्णुकॊट्ट मावनाद ब्राह्मण कुलतिलकनाद आ विष्णुचित्तरन्नु नमस्करिसुत्तेनॆ.
गरणि-विस्तारः - ०१
ई तनियन्नु नाथमुनिगळु करुणिसिद्दु. तनियल्लि ऎरडु भागगळीवॆ. ऎरडू ऎरडु सत्यकतॆगळन्नु हेळुत्तवॆ.
मॊदलकतॆ– वल्लभदेव निष्ठावन्तनाद राजनागिद्द. तन्न प्रजॆगळ योगक्षेमवन्नू, तन्न आडळीतद विषयदल्लि प्रजॆगळ अभिप्रायवन्नू स्वतः तिळिदुकॊळ्ळबेकॆम्ब सुद्देशदिन्द, प्रतिरात्रियू वेष मरॆसिकॊण्डु नगरदल्लि सुत्ताडुत्तिद्द. ऒन्दु रात्रि ऒन्दु मनॆय हॊर जगुलिय मेलॆ ब्राह्मणनॊब्ब मलगिद्दद्दु कण्ड. अल्लि मलगिरलु कारणवेनु ऎन्दु केळिद. अदक्कॆ ब्राह्मणनॆन्द-”मळॆगालद नाल्कु तिङ्गळ सुखक्कागि उळिद ऎण्टु तिङ्गळु दुडिदु सम्पादिसबेकु. रात्रियन्नु सुखवागि कळॆयलु हगलु श्रमिसबेकु. मुप्पिनल्लि सुखजीवन नडसलु यौवनदल्लि दुडिदु हण शेखरिसबेकु. हागॆये परलोकवन्नु हॊन्दि सुखवागिरुदक्कोस्कर ई जन्मदल्लि परतत्त्ववन्नु आराधिसबेकु.” राजनिगॆ ज्ञानोईदयवायितु. आ परतत्त्व यावुदु? अदन्नु आश्रयिसुवुदु हेगॆ? ई विषयवन्नु इत्यर्थ माडिकॊळ्ळलु ऒन्दु विद्वत्सभॆयन्नु एर्पडिसिद. अल्लि तीर्मानवादन्तॆ नडॆदुकॊळ्ळुवुदॆन्दु निर्धरिसिद. दॊड्ड सभामण्टप सिद्धवायितु. अदर मुन्दॆ ऎत्तरवाद कम्ब. अदर तुदियल्लि हणद गण्टन्नु कट्टिसिद. आमेलॆ, “परतत्त्व-समस्यॆयन्नु बिडिसुव विद्वांसनिगॆ ई हणद गण्टु” ऎन्दु देशदल्लॆल्ला सारिसिद. ई आह्वान विष्णुचित्तरिगू बन्तु. आदरॆ, अवरिगॆ भगवत्कैङ्कर्यवॊन्दे मुख्यवागित्तु. हणवागलि, हॆसरागलि अल्ल. आद्दरिन्द, तन्न आराध्यदैववाद वटपत्रशायिय सेवॆयन्नु नडसिकॊण्डु निश्चिन्तरादरु. अन्दु रात्रि, कनसिनल्लि, स्वामि वटपत्रशायि मैदोरि, “वल्लभदेवन आस्थानक्कॆ होगु” ऎन्दु आणति इत्तनु.
विष्णुचित्तरु “वैयार्” वंशक्कॆ सेरिदवरु. ऎन्दरॆ, वंशपारम्पर्यवातगि वेदाध्ययन सम्पन्नराद ब्राह्मणर मनॆतनदवरु. आदरू, गुरुविन मूलक अवरु वेदाध्ययन माडिद्दवरल्ल. ई अळुकु अवर मनस्सिनल्लित्तु. आदरू, अवरु भगवन्तन आणतियन्नु शिरसावहिसि, वल्लभदेवन आस्थानक्कॆ होदरु. वल्लभदेवनु अपूर्व मर्यादॆयिन्द अवरन्नु बरमाडिकॊण्डनु. विद्वत्सभॆयल्लि अवरु निरर्गळवागि वेदशास्त्रगळन्नु उद्धरिसि, “नारायणने परतत्त्व; अवनिगॆ शरणागबेकु” ऎम्ब सिद्धान्तवन्नु साधिसिदरु. आ क्षणदल्ले, ऎत्तरदल्लि कट्टिट्टिद्द विद्याशुल्क (हणदगण्टु) अवर मुन्दॆ बित्तु. विद्वांसरॆल्ल ई आश्चर्यवन्नु कण्डु, सत्यवन्नु मॆच्चि, जयघोष माडिदरु.
ऎरडनॆय कतॆ– विष्णुचित्तरु ब्रह्मचारि. अवरु श्रीविल्लिपुत्तूरिनल्लिद्दुकॊण्डु तुलसी वनवॊन्दन्नु तावे निर्मिसि, अदरल्लि बिडुव तुलसी, हूगळ मालॆयन्नु कट्टि, प्रतिदिनवू वटपत्रशायिगॆ समर्पिसुव कैङ्कर्य नडसुत्तिद्दरु. ऒन्दु दिन, तुलसी पातियल्लि अति सुन्दरवाद हॆण्णुमगु काणिसिकॊण्डितु. देवदत्तवादद्दॆन्दु आ मगुवन्नु अवरु स्वीकरिसिदरु. मत्तु अदक्कॆ “गोदॆ”ऎन्दु हॆसरिट्टरु. मगु बॆळॆयुत्ता कडु सुन्दरियादळु. भगवत्सेवाकार्यदल्लि अवळु तन्न साकुतन्दॆगॆ ऒत्तासॆकॊडुत्ता भगवन्तनाद श्रीरङ्गनाथनन्ने मदुवॆयागुवॆनॆन्दु निश्चयिसि भगवदाज्ञॆयन्तॆ श्रीरङ्गनाथन सन्निधियन्नु सेरि, आ स्वामियन्ने मदुवॆयागि “आण्डाळ्” आदळु. स्वामि श्रीरङ्गनाथनिगॆ विष्णुचित्तरु हॆण्णुकॊट्ट मावनादद्दु हीगॆ.
ई ऎरडु कतॆगळू बहुमट्टिगॆ विष्णुचित्तर जीवन चरित्रॆयन्ने तिळिसिदन्तॆ. नाथमुनिगळ ई तनिय वैशिष्ट्य इदे- विष्णुचित्तर हिरिमॆयन्नु सारुवुदे.
०२ मिनार् तडमदिळ्
विश्वास-प्रस्तुतिः - ०२
मिनार् तडमदिळ् शूऴ् ऎल्लिपुत्तू रॆन्ऱॊरुकाल्
शॊन्नार् कऴिऱ् कमलं शूडिनोम्- मुन्नाळ्
किऴियऱित्तानॆन्ऱुरैत्तोम् कीऱैयिनिऱ् शेरुम्
वऴियऱित्तोम् नॆञ्जमे वन्दु.
मूलम् - ०२
मिनार् तडमदिळ् शूऴ् ऎल्लिपुत्तू रॆन्ऱॊरुकाल्
शॊन्नार् कऴिऱ् कमलं शूडिनोम्- मुन्नाळ्
किऴियऱित्तानॆन्ऱुरैत्तोम् कीऱैयिनिऱ् शेरुम्
वऴियऱित्तोम् नॆञ्जमे वन्दु.
गरणि-प्रतिपदार्थः - ०२
मिन्= तेजस्सिनिन्द, आर्= तुम्बिद, तडम्= विस्तारवाद, मदिळ्= (कोटॆ) गोडॆयिन्द, शूऴ्= सुत्तिरुव, विल्लिपुत्तूर्= विल्लिपुत्तूरु, ऎन्ऱु=ऎन्दु, ऒरुकाल्= ऒन्दु सल, शॊन्नार्= हेळिदवर, कऴिल्=पाद, कमलम्= कमलवन्नु, शूडिनोम्= तलॆय;;इ मुडिदुकॊण्डॆवु, तलॆगॆ एरिसिदॆवु, मुन् नाळ्= हिन्दिन दिन, किऴी=हणद गण्टन्नु, अऱुत्तान्= कत्तरिसिदनु (गॆद्दनु), ऎन्ऱु= ऎन्दु, उरैत्तोम्= हेळिकॊण्डाडिदॆवु, की मैयिनिल्= कीळु स्वभावदल्लि, शेरुम्= सेरिकॊळ्ळूव, वऴि= मार्गवन्नु, अऱुत्तोम्= कडिदु हाकिदॆवु, नॆञ्जमे= मनस्से , वन्दु= इल्लिगॆ बन्दु.
गरणि-गद्यानुवादः - ०२
मनस्से, नावु इल्लिगॆ बन्दु, तेजस्सिनिन्द तुम्बिद विस्तारवाद (कोटॆ)गोडॆयिन्द सुत्तिरुव विल्लिपुत्तूर् ऎन्दु ऒन्दु सल हेळीदवर पादकमलगळन्नु तलॆयल्लि धरिसिदॆवु. हिन्दिन दिन विद्याशुल्कवाद हणद गण्टन्नु गॆद्दु कत्तरिसिकॊण्डवरन्नु हेळि कॊण्डाडीदॆवु. कीळु स्वभावदल्लि सेरिकॊळ्ळुव मार्गवन्नु नावु कडिदु हाकिदॆवु.
गरणि-विस्तारः - ०२
ई तनियन्नु पाण्ड्यभट्टरु करुणिसिद्दु. अवरु वल्लभदेवन राजपुरोहितरु. राजनु एर्पडिसिद्द विद्वत्सभॆगॆ बहुमन्दि विद्वांसरु बन्दु पाण्ड्यभट्टर नेतृत्वदल्लि समावेशगॊण्डिद्दरु. सभॆयल्लि “विल्लिपुत्तूर्” ऎम्ब पवित्रवाद हॆसरु बन्तु. विल्लिपुत्तूरु ऎम्बुदु तेजस्सिनिन्द कूडिद ऊरु स्वामिवटपत्रशायिय देवालयक्कू अल्लि भगवन्तनिगॆ भक्तिसेवॆ सल्लिसुत्तिद्द विष्णुचित्तरिगू प्रसिद्धियॆनिसित्तु.विल्लिपुत्तूर् ऎन्दु ऒन्दु सल उच्चरिसिदरू साकु; अदु स्वामि वटपत्रशायिय अनुग्रहवन्नू विष्णुचित्तर ज्ञान”(भक्ति) श्रेष्ठतॆयन्नू नॆनपिगॆ तरुत्तित्तु. आद्दरिन्द, विल्लिपुत्तूरिन हॆसरन्नु सभॆयल्लि हेळि अदर पवित्र विषयगळन्नु स्मरणॆगॆ तन्दद्दरिन्द आ हॆसरु हेळिदवरिगॆ कृतज्ञतॆय तलॆबागिद नमस्कारगळु.
विद्वत्सभॆयल्लि परतत्त्व निर्णयमाडि, विद्याशुल्कवन्नु गॆद्दु स्वीकरिसिद विष्णुचित्तरन्नु कॊण्डाडिदरु. मोक्षक्कॆ मार्ग तिळीयदॆ इद्दद्दरिन्द विद्वांसरू जनरू अन्यमार्गगळन्नु हिडिदिद्दरु. अदु अवरिगॆ नल्मॆयन्नु तरदॆ कीळ्मॆगॆ तळ्ळुत्तित्तु. विष्णुचित्तर परतत्त्वनिर्णयवि सूक्त मार्गवन्नु तोरिसितु. अदु, अधोगतिगॆ होगुत्तिद्दवर दारियन्नु कडिदुहाकितु. ऎन्दरॆ अवर अज्ञानवन्नु मनस्सिनिन्द तॊडॆदु हाकितु. ज्ञानवन्नु बॆळगिसितु. अज्ञानदिन्द ज्ञानद कडॆगॆ- ऎन्दरॆ कत्तलॆयिन्द तेजःपुञ्जवाद विल्लिपुत्तूरिन बॆळकिन कडॆगॆ- दारि तोरिसितु. आद्दरिन्दले, विष्णुचित्तरिगॆ कृतज्ञता पूर्वकवाद साष्टाङ्ग नमस्कारगळू, अवरन्नु कॊण्डाडुवुदू स्मरणीयवाद विषय.
१. कऴिल्+कमलम्= कऴिऱ् कमलम् २. कीऴ्मैयिनिल्+शेरुम्= कीऴ्मैयिनिऱ् शेरुम्
समासवागुवाग पूर्वपदद कॊनॆयल्लिरुव “ल”कार “ऴ”कारवागुत्तदॆ ऎन्दु गमनिसबहुदु.
०३ पाण्डियन् कॊण्डाड
विश्वास-प्रस्तुतिः
३. पाण्डियन् कॊण्डाड प्पट्टर् पिरान् वन्दानॆन्ऱु
ईण्डिय शङ्गमॆडुत्तूद- वेण्डिय
वेदङ्गळोदि विरैन्दु किऴियऱुत्तान्
पादङ्गळ् यामुडैय पट्रु
मूलम्
पाण्डियन् कॊण्डाड प्पट्टर् पिरान् वन्दानॆन्ऱु
ईण्डिय शङ्गमॆडुत्तूद- वेण्डिय
वेदङ्गळोदि विरैन्दु किऴियऱुत्तान्
पादङ्गळ् यामुडैय पट्रु
गरणि-प्रतिपदार्थः - ०२
पट्टर् पिरान्= देवतन्थ हिरियभट्टरु, अन्दान्= बन्दरु, ऎन्ऱु= ऎन्दु, पाण्डियन्= पाण्ड्यराजनु, कॊण्डाड= कॊण्डाडलु, ईण्डिय= बहुसङ्ख्ह्यॆय, शङ्गं= शङ्खगळन्नु, ऎडुत्तु=ऎत्तिकॊण्डु, (ऒट्टिगॆ)ऊड ऊदलागि, वेण्डिय=तृप्तियागुवष्टु, वेदङ्गळ्= वेदगळन्नु,, विरैन्दु= मनोहरवागि, आसक्तियिन्द, ओदि= विवरिसि हेळि, किऴियऱुत्तान्= हणद तण्टन्नु गॆद्दवन, पादङ्गळ्= पादगळु, यामुडैय= नम्मगळ(नम्मॆल्लर), पट्रु= भद्रवाद आश्रय.
गरणि-गद्यानुवादः - ०२
देवरन्थ हिरियभट्टरु वन्दरु ऎन्दु पाण्ड्यराजनु कॊण्डाडलु अनेक शङ्खगळु ऒट्टागि ऊदि जयकारवन्नु माडलु, तृप्तियागुवष्टु वेदगळन्नु मनोहरवागि, आकर्षणीयवागि विवरिसि हेळि विद्याशुल्कवन्नु गॆद्दवन पादगळन्नु (शरणॆन्दु) नावॆल्लरू पट्टिनिन्द हिडिदिद्देवॆ.
गरणि-विस्तारः - ०२
ई तनियन्नु पाण्ड्यभट्टरु करुणिसिद्दु. पाण्ड्यराजनु एर्पडिसिद्द विद्वत्सभॆयल्लिविष्णुचित्तरु परतत्त्व निर्णय माडि फणवन्नु गॆद्दरु. आग सभॆगॆ तृप्तियागुवष्टु वेदगळ आधारवन्नु आकर्षणीयवागि उद्धरिसि हेळि तम्म तत्त्ववन्नु विवरिसिदरु. राजन उद्देश सफलवायितु. मनस्सिनल्लिद्द संशयग्ळिगॆ उत्तर निर्दिष्टवागि दॊरॆयितु. आद्दरिन्द, अवनु बहळ हर्षगॊण्डु “पट्टर् पिरान्” बन्दरु, नन्न सन्देहवन्नु कळॆदरु” ऎन्दु कॊण्डाडिदनु. आग लॆक्कविल्लदष्टु शङ्खगळु मॊळगि, जयध्वनि माडिदवु. पट्टन् (भट्टन्),ऎन्दरॆ विद्यावन्त, पूजारि ऎन्दर्थ. पट्टर् अदर बहुवचन-भट्टरु ऎन्दु. पिरान् ऎन्दरॆ, हिरिय, यजमान, देवरु ऎन्दर्थ. विष्णुचित्तरु विल्लिपुत्तूरल्लि स्वामि वटपत्रशायिय सेवॆ नडसुत्तिद्दद्दरिन्द अवरन्नु “भट्टरु” ऎन्दु करॆयुत्तिद्दरु. पाण्ड्यराज अवरन्नु भक्ति आदरगळिन्द “पट्टर् पिरान्” –हिरिय भट्टरु, देवरन्थ भट्टरु-ऎन्दु करॆदनु. अदे अनन्तर अवरिगॆ भट्टनाथ, पॆरियाऴ्वार्-ऎम्ब रूढिय हॆसरु कॊट्टितु.
परतत्त्ववन्नु सिद्धान्तपडिसिद मोक्षमार्गदर्शकरादवरु “गुरु” आदन्तॆये. सभॆयल्लि नॆरॆदिद्द विद्वांसरॆल्लरू विष्णुचित्तर पादगळिगॆ नमस्करिसि, “गुरुवे शरणु” ऎन्दु आश्रय कोरुवुदु सहजवे. गुरुविनल्लि तोरिसुव नम्र गौरव अदु.