पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

अथ सप्तनवतितमोऽध्यायः।
शतानीक उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

आख्यातं भगवन्सम्यक् परं ब्रह्म त्वया मम।
विष्णुरेव जगद्धाता योगिनां वर्तते यतः ॥१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उपायस्तस्य यः प्राप्तो विष्णोरीशस्य भार्गव।
अद्वैतद्वैतरूपस्य तन्मे विस्तरतो वद ॥२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

येन जन्मजरामृत्युमहाग्राहभवार्णवम्।
त्वद्वाक्यनावमारुह्य मुक्तितीरमवाप्नुयाम् ॥३॥

मूलम्

शौनक उवाच।
तन्मम ब्रूहि तत्त्वेन प्राप्नुयां येन तत्पदम्।

विश्वास-प्रस्तुतिः

बन्धः कर्ममयो ह्यत्र यथामुक्तिविघातकृत्।
तस्यापगमने यत्नः कार्यः संसारभीरुणा ॥४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुवर्णादिमहादानपुण्यतीर्थावगाहनैः।
शारीरैश्च तथा क्लेशैः शास्त्रोक्तैस्तच्छमो भवेत् ॥५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवतास्तुतिसच्छास्त्रश्रवणैः पुण्यदर्शनैः।
गुरुशुश्रूषणाच्चैव पापबन्धः प्रणश्यति ॥६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रपाकूपतडागानि देवतायतनानि च।
कारयन्पुरुषव्याघ्र पापबन्धात्प्रमुच्यते ॥७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

योगिनामथ शुश्रूषां तथैवावसथान्नृप।
कुर्वन्पूर्ताश्रितं चान्यत्पाअबन्धात्प्रमुच्यते ॥८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विष्णुः कृष्णो वासुदेवो गोविन्दः पुष्करेक्षणः।
इत्यादि व्याहरन्नित्यं पापबन्धात्प्रमुच्यते ॥९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विश्वो विश्वेश्वरो विश्वविधाता धाम शाश्वतम्।
विष्णुरित्यादि च जपन्पापबन्धात्प्रमुच्यते ॥१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पद्मनाभो हृषीकेशः केशवो मधुसूदनः।
इत्यादि व्याहरन्नित्यं पापबन्धात्प्रमुच्यते ॥११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नारायणश्चक्रधरो विश्वरूपस्त्रिविक्रमः।
इत्यादि व्याहरन्नित्यं पापबन्धात्प्रमुच्यते ॥१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विष्णौ प्रतिष्ठितं विश्वं विष्णुर्विश्वे प्रतिष्ठितः।
विष्णुर्विश्वेश्वरो विश्वमिति भावात्प्रमुच्यते ॥१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवं संशान्तपापस्य पुण्यवृद्धिमतो नृप।
इच्छा प्रवर्तते पूंसो मुक्तिदायिषु कर्मसु ॥१४॥

मूलम्

मुक्तिदायीनि कर्माणि निष्कामेन कृतानि तु।
भवन्ति दोषक्षयकाः पुण्यबन्धात्प्रमुच्यते।

विश्वास-प्रस्तुतिः

नित्यनैमित्तिकानीह कर्माण्युक्तानि यानि वै।
तेषां निष्कामकारणात्पुण्यबन्धः प्रशाम्यति ॥१५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनेकजन्मसंसारचितस्यापि दृढात्मनः।
कर्मबन्धस्य शैथिल्यकारणं चापरं शृणु ॥१६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अहिंसा नातिमानित्वमदम्भित्वममत्सरम्।
तितिक्षा समदर्शित्वं मैत्र्यादौ दण्डसंयमः ॥१७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ऋजुत्वमिन्द्रियजयः शौचमाचार्यपूजनम्।
पुण्यस्तवादिपठनमपैशुन्यमकत्थनम् ॥१८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विषयान्प्रति वैराग्यमनहङ्कारमेव च।
अकामित्वं मनःस्थैर्यमद्रोहः सर्वजन्तुषु ॥१९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अविवादस्तथा मूढैरमूढैः प्रश्नसत्कथा।
विविक्तदेशेऽभिरतिर्महाजनविवर्जनम् ॥२०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सद्भिः सहास्य सततं योगाभ्यासो मितोक्तिता।
स्त्रीभर्त्सोत्सवसंलापविवर्जनमवेक्षणम् ॥२१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

परयोषिद्विलासानां काव्यालापविवर्जनम्।
गीतवादितनृत्तेषु मृदङ्गेष्वपरेषु च ॥२२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

असक्तिर्मनसो मौनमात्मतत्त्वावलोकनम्।
तपः सन्तोषः सत्येषु स्थितिर्लोभविवर्जनम् ॥२३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथा परिग्रहो राजन्मायाव्याजविवर्जनम्।
असृङ्मांसादिभूतत्वान्निजदेहजुगुप्सनम् ॥२४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सर्वाण्येतानि भूतानि विष्णुरित्यचला मतिः।
तत्रैवाशेषभूतेशे भक्तिरव्यभिचारिणी ॥२५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एते गुणा मयाख्याता मनोनिर्वृतिकारकाः।
शैथिल्यहेतवश्चैते कर्मबन्धस्य पूर्थिव ॥२६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एभिः शान्तिं गते चित्ते ध्यानाकृष्टः स्थितो हरिः।
शमं नयति कर्माणि सितमिश्रासितानि वै ॥२७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भूयश्च शृणु शास्त्रार्थं सङ्क्षेपाद्वदतो मम।
यथा सम्प्राप्यते मुक्तिर्मनुजेन्द्रमुमुक्षुभिः ॥२८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नित्यनैमित्तिकानां तु निष्कामस्य हि या क्रिया।
निसिद्धानां सकामानां तथैवाकरणं नृप ॥२९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सर्वेश्वरे च गोविन्दे भक्तिरव्यभिचारिणी।
प्रयच्छति नृणां मुक्तिं मा ते भूदत्र संशयः ॥३०॥

मूलम्

इति विष्णुधर्मेषु पापक्षयः।