पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

अथ द्विनवतितमोऽध्यायः।
शतानीक उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

भगवंश्चञ्चलं चित्तं मनुष्याणामहर्निशम्।
विषयासङ्गदुर्दुष्टं पापायैव प्रवर्तते ॥१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मौनेन वाचिकं पापं पुम्भिर्ब्रह्मन्निवर्त्यते।
शारीरमप्यकरणात्सुनिवर्त्यं मतं मम ॥२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यत्त्वेतन्मानसं पापं मनुष्यैस्तन्महामते।
दुर्निवर्त्यमहं मन्ये चञ्चलं हि मनो यतः ॥३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तदहं श्रोतुमिच्छामि मनुष्यैर्दुर्विचिन्तितैः।
यत्स्मर्तव्यं च जप्यं च मानसाघप्रशान्तये ॥४॥

मूलम्

शौनक उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वद्युक्तोऽयमनुप्रश्नः साध्वेतद्भवतोदितम्।
चआद्धि चित्तानां मानसं बहु पातकम् ॥५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भूमौ तृणमसङ्ख्यातं यथा च दिवि तारकाः।
तथा पापमसङ्ख्येयं चेतसा क्रियते तु यत् ॥६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

परदारपरद्रव्यपरहिंसासु मानसम्।
अहर्निशं मनुष्याणां सातत्येन प्रवर्तते ॥७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यद्यस्योपशमो राजन्भुवि न क्रियते नृभिः।
तन्नास्ति नरकोत्तारो वर्षकोटीशतैरपि ॥८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तदस्य प्रशमायालं प्रायश्चित्तं नराधिप।
शृणुष्व येन चित्तोत्थं सद्यः पापं व्यपोहति ॥९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ॐ नमो वासुदेवाय पुरुषाय महात्मने।
हिरण्यरेतसेऽचिन्त्यस्वरूपायातिवेधसे ॥१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विष्णवे जिष्णवे नित्यं शान्तायानघरूपिणे।
सर्वस्थित्यन्तकरणव्रतिने पीतवाससे ॥११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नारायणाय विश्वाय विश्वेशायेश्वराय च।
नमः कमलकिञ्जल्कसुवर्णमुकुटाय च ॥१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

केशवायातिसूक्ष्माय ब्रह्ममूर्तिमते नमः।
नमः परमकल्याणकल्याणायात्मयोनये ॥१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जनार्दनाय देवाय श्रीधराय सुमेधसे।
महात्मने वरेण्याय नमः पङ्कजनाभये ॥१४॥

मूलम्

जनार्दनाय देवाय श्रीधराय सुमेधसे।
महात्मने वरेण्याय नमः पङ्कजनाभये ॥१४॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्मृतमात्राघघाताय कृष्णायाक्लिष्टकर्मणे।
नमो नताय नम्रेशैरशेषैर्वासवादिभिः ॥१५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नमो मायाविने तुभ्यं हरये हरिमेधसे।
हिरण्यगर्भगर्भाय जगतः कारणात्मने ॥१६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गोविन्दायादिभूताय श्रादीनां महात्मने।
नमो भूतात्मभूताय आत्मने परमात्मने ॥१७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अच्युताय नमो नित्यमनन्ताय नमो नमः।
दामोदराय शुचये यज्ञेशाय नमो नमः ॥१८॥

मूलम्

अच्युताय नमो नित्यमनन्ताय नमो नमः।
दामोदराय शुचये यज्ञेशाय नमो नमः ॥१८॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

नमो मायापटच्छन्नजगद्धाम्ने महात्मने।
हृषीकेशाय चेशाय सर्वभूतात्मरूपिणे ॥१९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दयालवे नमो नित्यं कपिलाय सुमेधसे।
संसारसागरोत्तारज्ञानपोतप्रदायिने ॥२०॥

मूलम्

दयालवे नमो नित्यं कपिलाय सुमेधसे।
संसारसागरोत्तारज्ञानपोतप्रदायिने ॥२०॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

अकुण्ठमतये धात्रे सर्गस्थित्यन्तकर्मणि।
करालसौम्यरूपाय वैकुण्ठाय नमो नमः ॥२१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा हि वासुदेवेति प्रोक्ते नश्यति पातकम्।
तथा विलयमभ्येतु ममैतद्दुर्विचिन्तितम् ॥२२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा न विष्णुभक्तेषु पापमाप्नोति संस्थितिम्।
तथा विनाशमभ्येतु ममैतद्दुर्विचिन्तितम् ॥२३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्मृतमात्रो यथा विष्णुः सर्वं पापं व्यपोहति।
तथा प्रणाशमभ्येतु ममैतद्दुर्विचिन्तितम् ॥२४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा सर्वत्रगो विष्णुस्तत्र सर्वं च संस्थितम्।
उपयातु तथा नाशं ममाघं चित्तसम्भवम् ॥२५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पापं प्रणाशं मम सम्प्रयातु यन्मानसं यच्च करोमि वाचा।
शारीरमप्याचरितं च यन्मे स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ॥२६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रयान्तु दोषा मम नाशमाशु रागादयः कारणकारणेशे।
विज्ञानदीपामलमार्गदृश्ये स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ॥२७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भवन्तु भद्राणि समस्तदोषाः प्रयान्तु नाशं जगतोऽखिलस्य।
मयाद्य भक्त्या परमेश्वरेशे स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ॥२८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ये भूतले ये दिवि येऽन्तरिक्षे रसातले प्राणिगणाश्च केचित्।
भवन्तु ते सिद्धियुजो मयाद्य स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ॥२९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पुष्यन्तु मैत्रीं विरमन्तु रागादुज्झन्तु लोभं क्षमिणो भवन्तु।
आब्रह्मवृक्षान्तरगा मयाद्य स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ॥३०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ये प्राणिनः कुत्रचिदत्र सन्ति ब्रह्माण्डमध्ये परतश्च केचित्।
ते यान्तु सिद्धिं परमां मयाद्य स्मृते जगद्धातरि वासुदेवे ॥३१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अज्ञानिनो ज्ञानविदो भवन्तु प्रशान्तिभाजः सततोग्रचित्ताः।
कुर्वन्तु भक्तिं परमामनन्ते मत्स्तोत्रतुष्टस्य हरेः प्रसादात् ॥३२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शृण्वन्ति ये मे पठतस्तथान्ये पश्यन्ति ये मामिदमीरयन्तम्।
देवासुराद्या मनुजास्तिरश्चो भवन्तु तेऽप्यच्युतयोगभाजः ॥३३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ये चापि मूका विकलेन्द्रियत्वाच्छृण्वन्ति नो नैव विलोकयन्ति।
पश्वादयः कीटपिपीलिकाश्च भवन्तु तेऽप्यच्युतयोगभाजः ॥३४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नामस्वनन्तस्य च कीर्तितेषु यदत्र पुण्यं जगतः प्रसूतेः।
तेनाविवेकोपहतात्मबोधा भवन्तु पुंसां मतयः सुशीलाः ॥३५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ये दुःखितास्ते सुखिनो भवन्तु द्वेषान्विता मैत्रगुणोपपन्नाः।
सत्यार्जवाद्यास्त्वनृता विमाया मत्संस्तवाराधितकृष्णदृष्टाः ॥३६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नश्यन्तु दुःखानि जगत्यपैतु लोभादिको दोषगुणः प्रजाभ्यः।
यथात्मनि भ्रातरि चात्मजे च तथा जनस्यास्तु जनेऽपि हार्दम् ॥३७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

संसारवैद्येऽखिलदोषहानिविचक्षणे निर्वृतिहेतुभूते।
संसारबन्धाः शिथिलीभवन्तु हृदि स्थिते सर्वजनस्य विष्णौ ॥३८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एतत्पठन्पार्थिव सर्वपापैर्विमुच्यते विष्णुपरः सदैव।
प्राप्नोति सिद्धिं विपुलं महर्द्धिं न चाप्यनर्थेषु मतिं करोति ॥३९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उद्दिश्य सत्त्वानि च यानि यानि स्तोत्रं पठन्ते कृपया मनुष्याः।
सर्वाणि तान्यप्रतिघा भवन्ति प्रयान्ति सिद्धिं भगवत्प्रसादात् ॥४०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्मात्त्वयैतत्सततं निशासु दिनेषु चैवेश्वर माधवस्य।
सङ्कीर्तनं कार्यमशेषपापविमोक्षहेतोरभवाय चैव ॥४१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इति सकलजनोपकारकारी हरिचरणाब्जविनिष्टशुद्धबुद्धिः।
पठति खलु महीप यो मनुष्यः स लयमुपैति हरौ हृताखिलाघः ॥४२॥

मूलम्

इति विष्णुधर्मेषु पापप्रणाशनस्तवः।