पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

अथ चतुष्पञ्चाशोऽध्यायः।
भगवानुवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

अध्यायं तपसो वक्ष्ये तन्मे निगदतः शृणु।
तपसो हि परं नास्ति तपसा विन्दते फलम् ॥१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ऋषयस्तप आस्थाय मोदन्ते दैवतैः सह।
तपसा प्राप्यते स्वर्गं तपसा प्राप्यते यशः ॥२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आयुःप्रकर्षं भोगांश्च तपसा विन्दते नरः।
ज्ञानं विज्ञानमास्तिक्यं सौभाग्यं रूपमुत्तमम् ॥३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तपसा लभ्यते सर्वं मनसा यद्यदिच्छति।
नातप्ततपसो यान्ति ब्रह्मलोकं कदाचन ॥४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यत्कार्यं किञ्चिदास्थाय पुरुषस्तप्यते तपः।
सर्वं तत्समवाप्नोति परत्रेह च मानवः ॥५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुरापः पारदारी च भ्रूणहा गुरुतल्पगः।
तपसा तरते सर्वं सर्वतश्च विमुच्यते ॥६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अपि सर्वेश्वरः स्थाणुर्विष्णुश्चैव सनातनः।
ब्रह्मा हुताशनः शक्रस्तपस्यन्ति सनातनाः ॥७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

षडशीतिसहस्राणि मुनीनामूर्ध्वरेतसाम्।
तपसा दिवि मोदन्ते समेता दैवतैः सह ॥८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तपसा प्राप्यते राज्यं शक्रः सर्वसुरेश्वरः।
तपसा पालयन्सर्वमहन्यहनि वृत्रहा ॥९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सूर्याचन्द्रमसौ देवौ सर्वलोकहिते रतौ।
तपसैव प्रकाशेते नक्षत्राणि ग्रहास्तथा ॥१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न चास्ति तत्सुखं लोके यद्विना तपसा किल।
तपसैव सुखं सर्वमिति धर्मविदो विदुः ॥११॥

मूलम्

विश्वामित्रश्च तपसा ब्राह्मणत्वमुपागतः।
सर्वं च तपसाभ्येति सर्वं च सुखमश्नुते।

विश्वास-प्रस्तुतिः

तपस्तप्यति योऽरण्ये मुनिर्मूलफलाशनः।
ऋचमेकां अपि पठन्स याति परमां गतिम् ॥१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भगवानुवाच।
तस्मात्तपः समास्थाय प्रार्थयेद्यदभीप्सितम् ॥१३॥

मूलम्

भगवानुवाच।
तस्मात्तपः समास्थाय प्रार्थयेद्यदभीप्सितम् ॥१३॥

इति विष्णुधर्मेषु तपःप्रशंसा।