०३१

रूपसम्पत्समाख्याता स्त्रीपुंसां जायते शुभा।
समुपोष्य जगन्नाथं नक्षत्रपुरुषं हरिम् ॥१॥

रूपसम्पत्समाख्याता स्त्रीपुंसां जायते शुभा।
समुपोष्य जगन्नाथं नक्षत्रपुरुषं हरिम् ॥१॥

वासोऽतिशोभनं चारुवस्त्राद्याभरणोज्ज्वलम्।
गृहं सर्वगुणोपेतमशेषोपस्करान्वितम् ॥२॥

वासोऽतिशोभनं चारुवस्त्राद्याभरणोज्ज्वलम्।
गृहं सर्वगुणोपेतमशेषोपस्करान्वितम् ॥२॥

कर्मणा येन विप्रर्षे तोषितो मधुसूदनः।
ददाति भगवान्कर्म तन्नो विस्तरतो वद ॥३॥

कर्मणा येन विप्रर्षे तोषितो मधुसूदनः।
ददाति भगवान्कर्म तन्नो विस्तरतो वद ॥३॥

यन्मां पृच्छसि दाल्भ्य त्वं गृहोपस्करभूषणम्।
नराणां जायते येन तत्सर्वं कथयामि ते ॥४॥

यन्मां पृच्छसि दाल्भ्य त्वं गृहोपस्करभूषणम्।
नराणां जायते येन तत्सर्वं कथयामि ते ॥४॥

नन्दा भद्राजया रिक्ता पूर्णा च द्विजसत्तम।
तिथयो वै समाख्याताः प्रतिपत्क्रमसञ्ज्ञया ॥५॥

नन्दा भद्राजया रिक्ता पूर्णा च द्विजसत्तम।
तिथयो वै समाख्याताः प्रतिपत्क्रमसञ्ज्ञया ॥५॥

पञ्चमी दशमी चैव तथा पञ्चदशी तिथिः।
पूर्णा एताः समाख्यातास्तिथयो मुनिसत्तम ॥६॥

पञ्चमी दशमी चैव तथा पञ्चदशी तिथिः।
पूर्णा एताः समाख्यातास्तिथयो मुनिसत्तम ॥६॥

मृदा धातुविकारैर्वा वर्णकैर्गोमयेन वा।
ष्णोरायतने तासु यः करोत्युपलेपनम् ॥७॥

मृदा धातुविकारैर्वा वर्णकैर्गोमयेन वा।
ष्णोरायतने तासु यः करोत्युपलेपनम् ॥७॥

प्रवातावातगुणवद्वर्षास्वतिमनोरमम्।
अनुलिप्तं शुभाकारं सुगृहं लभते मुने ॥८॥

प्रवातावातगुणवद्वर्षास्वतिमनोरमम्।
अनुलिप्तं शुभाकारं सुगृहं लभते मुने ॥८॥

पूर्णं धान्यहिरण्याद्यैर्मणिमुक्ताफलोज्ज्वलम्।
प्रत्यासन्नजलाभोगं गृहमाप्नोति शोभनम् ॥९॥

पूर्णं धान्यहिरण्याद्यैर्मणिमुक्ताफलोज्ज्वलम्।
प्रत्यासन्नजलाभोगं गृहमाप्नोति शोभनम् ॥९॥

साम्नतस्वजनानां यत्सर्वेषामुत्तमोत्तमम्।
तदाप्नोति गृहं ब्रह्मन्ननुलेपनकृन्नरः ॥१०॥

साम्नतस्वजनानां यत्सर्वेषामुत्तमोत्तमम्।
तदाप्नोति गृहं ब्रह्मन्ननुलेपनकृन्नरः ॥१०॥

ब्राह्मणक्षत्रियविशः शूद्राः साध्व्यस्तथा स्त्रियः।
तस्य पूण्यफलं दाल्भ्य श्रूयतां यत्प्रजायते ॥११॥

ब्राह्मणक्षत्रियविशः शूद्राः साध्व्यस्तथा स्त्रियः।
तस्य पूण्यफलं दाल्भ्य श्रूयतां यत्प्रजायते ॥११॥

अप्सरोगणसङ्कीर्णं मुक्ताहारगणोज्ज्वलम्।
श्रेष्ठं सर्वविमानानां स्वर्गे धिष्ण्यमवाप्नुते ॥१२॥

अप्सरोगणसङ्कीर्णं मुक्ताहारगणोज्ज्वलम्।
श्रेष्ठं सर्वविमानानां स्वर्गे धिष्ण्यमवाप्नुते ॥१२॥

यावत्यस्तिथयो लिप्तं दिव्याब्दांस्तावतो द्विज।
तस्मिन्विमाने स नरः स्त्री वा तिष्ठति सत्तम ॥१३॥

यावत्यस्तिथयो लिप्तं दिव्याब्दांस्तावतो द्विज।
तस्मिन्विमाने स नरः स्त्री वा तिष्ठति सत्तम ॥१३॥

सुगन्धगन्धसद्वस्त्रसर्वभूषणभूषितः।
गन्धर्वाप्सरसां सम्भैः पूज्यमानः स तिष्ठति ॥१४॥

सुगन्धगन्धसद्वस्त्रसर्वभूषणभूषितः।
गन्धर्वाप्सरसां सम्भैः पूज्यमानः स तिष्ठति ॥१४॥

लिप्तं च यावतो हस्तान्विष्णोरायतनं द्विज।
तावद्योजनविस्तीर्णस्वर्गस्थानाधिपो हि सः ॥१५॥

लिप्तं च यावतो हस्तान्विष्णोरायतनं द्विज।
तावद्योजनविस्तीर्णस्वर्गस्थानाधिपो हि सः ॥१५॥

पूज्यमानः सुरगणैः शीतोष्णादिविवर्जितः।
मनोज्ञगात्रो विप्रेन्द्रस्तिष्ठत्यस्ताघसंहतिः ॥१६॥

पूज्यमानः सुरगणैः शीतोष्णादिविवर्जितः।
मनोज्ञगात्रो विप्रेन्द्रस्तिष्ठत्यस्ताघसंहतिः ॥१६॥

च्युतस्तस्मादिहागम्य विशिष्टे जायते कुले।
ततोऽस्य सद्गृहवरं मर्त्यलोकेऽभिजायते ॥१७॥

च्युतस्तस्मादिहागम्य विशिष्टे जायते कुले।
ततोऽस्य सद्गृहवरं मर्त्यलोकेऽभिजायते ॥१७॥

न तत्र तावद्दारिद्रयं! नोपसर्गा न वा कलिः।
न चापि मृतनिष्क्रान्तिर्यावज्जीवत्यसौ द्विज ॥१८॥

न तत्र तावद्दारिद्रयं! नोपसर्गा न वा कलिः।
न चापि मृतनिष्क्रान्तिर्यावज्जीवत्यसौ द्विज ॥१८॥

विष्णुः समस्तभूतानि ससर्जैतानि यानि वै।
तेषां मध्ये जगद्धातुरतीवेष्टा वसुन्धरा ॥१९॥

विष्णुः समस्तभूतानि ससर्जैतानि यानि वै।
तेषां मध्ये जगद्धातुरतीवेष्टा वसुन्धरा ॥१९॥

कृते सम्मार्जने तस्यास्तथैवोपरिलेपने।
प्रयाति परमं तोषं वैष्णवीयं मही यतः ॥२०॥

कृते सम्मार्जने तस्यास्तथैवोपरिलेपने।
प्रयाति परमं तोषं वैष्णवीयं मही यतः ॥२०॥

ब्रह्मन्येन विधानेन देवागारोपलेपलम्।
कर्तव्यं पुरुषैः सम्यक् स्त्रीभिर्वा तदुदीरय ॥२१॥

ब्रह्मन्येन विधानेन देवागारोपलेपलम्।
कर्तव्यं पुरुषैः सम्यक् स्त्रीभिर्वा तदुदीरय ॥२१॥

रिक्तायास्तु तिथेर्मध्ये कुर्यात्सङ्कल्पमात्मनः।
उपलेपनकृद्विप्रो विष्णोरायतने भुवि ॥२२॥

रिक्तायास्तु तिथेर्मध्ये कुर्यात्सङ्कल्पमात्मनः।
उपलेपनकृद्विप्रो विष्णोरायतने भुवि ॥२२॥

द्वितीयेऽह्नि ततो देवं प्रणम्य यतमानसः।
धरणीपितरं विष्णुमिदं वाक्यमुदीरयेत् ॥२३॥

द्वितीयेऽह्नि ततो देवं प्रणम्य यतमानसः।
धरणीपितरं विष्णुमिदं वाक्यमुदीरयेत् ॥२३॥

त्वं सर्वभूतप्रभवो जगत्पते त्वय्येतदीशेश जगत्प्रतिष्ठितम्।
त्वमेव भूतानि यतस्ततोऽहं त्वां पूजयाम्यद्य महीस्वरूपम् ॥२४॥

त्वं सर्वभूतप्रभवो जगत्पते त्वय्येतदीशेश जगत्प्रतिष्ठितम्।
त्वमेव भूतानि यतस्ततोऽहं त्वां पूजयाम्यद्य महीस्वरूपम् ॥२४॥

त्वं मही जगतां नाथ सर्वनाथ नमोऽस्तु ते।
शुश्रूषितः प्रसीदेश भुवो लेपनकर्मणा ॥२५॥

त्वं मही जगतां नाथ सर्वनाथ नमोऽस्तु ते।
शुश्रूषितः प्रसीदेश भुवो लेपनकर्मणा ॥२५॥

पुष्पाणि वा द्विजश्रेष्ठ यः करोत्यनुलेपनम्।
न तस्य जायते भङ्गो गार्हस्थ्यस्य कदाचन ॥२६॥

पुष्पाणि वा द्विजश्रेष्ठ यः करोत्यनुलेपनम्।
न तस्य जायते भङ्गो गार्हस्थ्यस्य कदाचन ॥२६॥

या च नारी करोत्येवं यथावदनुलेपनम्।
नाप्नोति सा च वैधव्यं गृहभङ्गं कदाचन ॥२७॥

या च नारी करोत्येवं यथावदनुलेपनम्।
नाप्नोति सा च वैधव्यं गृहभङ्गं कदाचन ॥२७॥

कृत्वोपलेपनं भूयः प्रणिपत्य जनार्दनम्।
स्नातो विष्णुं समभ्यर्च्य इदं वाक्यमुदीरयेत् ॥२८॥

कृत्वोपलेपनं भूयः प्रणिपत्य जनार्दनम्।
स्नातो विष्णुं समभ्यर्च्य इदं वाक्यमुदीरयेत् ॥२८॥

प्रसीद भूधरानन्त मया यदुपलेपनम्।
कृतं तेन समस्तं मे नाशमभ्येतु पातकम् ॥२९॥

प्रसीद भूधरानन्त मया यदुपलेपनम्।
कृतं तेन समस्तं मे नाशमभ्येतु पातकम् ॥२९॥

एवं सम्पूज्य भुईयादपराह्ने द्विजोत्तम।
स्वनुलिप्ते महाभागे भुक्त्वा लिम्पेच्च तत्पुनः ॥३०॥

एवं सम्पूज्य भुईयादपराह्ने द्विजोत्तम।
स्वनुलिप्ते महाभागे भुक्त्वा लिम्पेच्च तत्पुनः ॥३०॥

पक्षे पक्षे त्रिरात्रं तु यः करोत्युपलेपनम्।
सर्वपापविनिर्मुक्तः स्वर्गं गच्छत्यसंशयम् ॥३१॥

पक्षे पक्षे त्रिरात्रं तु यः करोत्युपलेपनम्।
सर्वपापविनिर्मुक्तः स्वर्गं गच्छत्यसंशयम् ॥३१॥

तत्क्षयात्स्वर्गेलोके तु जातो गृहवरं यथा।
समाप्नोति यथाख्यातं तत्सर्वं तव सत्तम ॥३२॥

तत्क्षयात्स्वर्गेलोके तु जातो गृहवरं यथा।
समाप्नोति यथाख्यातं तत्सर्वं तव सत्तम ॥३२॥

सर्वाभरणसम्पूर्णं सर्वोपस्करधान्यवत्।
गोमहिष्यादिसम्भोगं गृहमाप्नोति मानवः ॥३३॥

सर्वाभरणसम्पूर्णं सर्वोपस्करधान्यवत्।
गोमहिष्यादिसम्भोगं गृहमाप्नोति मानवः ॥३३॥

तस्मादभीप्सता सम्यग्गार्हस्थ्यमविखण्डितम्।
विष्णोरायतने कार्यं सर्वदैवोपलेपनम् ॥३४॥

तस्मादभीप्सता सम्यग्गार्हस्थ्यमविखण्डितम्।
विष्णोरायतने कार्यं सर्वदैवोपलेपनम् ॥३४॥

अल्पोपलेपनाद्यस्य मान्धाता सकलां महीम्।
अवाप विष्ण्वायतनं नोपलिम्पेत को हि तत् ॥३५॥

अल्पोपलेपनाद्यस्य मान्धाता सकलां महीम्।
अवाप विष्ण्वायतनं नोपलिम्पेत को हि तत् ॥३५॥