पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

अथ विंशोऽध्यायः।
पुलस्त्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

अशोकपूर्णिमां चान्यां शृणुश्व वदतो मम।
यामुपोष्य नरः शोकं नाप्नोति स्त्री तथापि वा ॥१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

फाल्गुनामलपक्षस्य पूर्णिमास्यां नरेश्वर।
मृज्जलेन नरः स्नात्वा दत्त्वा शिरसि वै मृदम् ॥२॥

मूलम्

मृत्प्राशनं तथा कृत्वा कृत्वा च स्थण्डिलं मृदा।

विश्वास-प्रस्तुतिः

पुष्पैः पत्रैस्तथाभ्यर्च्य भूधरं नान्यमानसः।
धरणीं च तथा देवीमशोकेत्यभिधीयते ॥३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा विशोकां धरणीं कृतवांस्त्वं जनार्दनः।
तथा मां सर्वपापेभ्यो मोचयाशेषधारिणि ॥४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा समस्तभूतानां धारणं त्वय्यवस्थितम्।
तथा विशोकं कुरु मां सकलेच्छाविभूतिभिः ॥५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ध्यातमात्रे यथा विष्णौ स्वास्थ्यं यातासि मेदिनि।
तथा मनः स्वस्थतां मे कुरु त्वं भूतधारिणि ॥६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवं स्तुत्वा तथाभ्यर्च्य चन्द्रायार्घ्यं निवेद्य च।
उपोषितव्यं नक्तं वा भोक्तव्यं तैलवर्जितम् ॥७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनेनैव प्रकारेण चत्वारः फाल्गुनादयः।
उपोष्या नृपते मासाः प्रथमं तत्तु पारणम् ॥८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आषाढादिषु मासेषु तद्वत्स्नानं मृदम्बुना।
तदेव प्राशनं पूजा तथैवेन्दोस्तथार्हणम् ॥९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

चतुर्ष्वन्येषु चैवोक्तं तथा वै कार्त्तिकादिषु।
पारणं त्रितयं चैव चातुर्मासिकमुच्यते ॥१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रथमं धरणी नाम स्तुत्यै मासचतुष्टयम्।
द्वितीये मेदिनी वाच्या तृतीये च वसुन्धरा ॥११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पारणे पारणे वस्त्रपूजया पूजयेन्नृप।
धरणीं देवदेवं च घृतस्नानेन केशवम् ॥१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वस्त्राभावे तु सूत्रेण पूजयेद्धरणीं तथा।
घृताभावे तथा क्षीरं शस्तं वा सलिलं हरेः ॥१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पातालमूलगतया चीर्णमेतन्महाव्रतम्।
धरण्या केशवप्रीत्यै ततः प्राप्ता समुन्नतिः ॥१४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवेन चोक्ता धरणी वराहवपुषा तदा।
उपवासप्रसन्नेन समुद्धृत्य रसातलात् ॥१५॥

मूलम्

व्रतेनानेन कल्याणि प्रणतो यः करिष्यति।
तस्य प्रसादमप्यहम् करोमि तव मेदिनि।
तथैव कुरुते पूजां भक्त्या मम शुभो जनः।

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथैव तव कल्याणि प्रणतो यः करिष्यति।
व्रतमेतदुपाश्रित्य पारणं च यथाविधि ॥१६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सर्वपापविनिर्मुक्तः सप्त जन्मान्तराण्यसौ।
विशोकः सर्वकल्याणभाजनो मतिमाञ्जनः ॥१७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सर्वत्र पूज्यः सततं सर्वेषामपराजितः।
यथाहमेवं वसुधे भविता निर्वृतेः पदम् ॥१८॥

मूलम्

तथा त्वमपि कल्याणि भविष्यसि न संशयः।
पुलस्त्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवमेतन्महापुण्यं सर्वपापोपशान्तिदम्।
विशोकाख्यं व्रतं धन्यं तत्कुरुष्व महीपते ॥१९॥

मूलम्

इति विष्णुधर्मेषु अशोकपूर्णमासीव्रतम्।