पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

अथ अष्टादशोऽध्यायः।
पुलस्त्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथान्यदपि धर्मज्ञ श्रूयतां गदतो मम।
पदद्वयं जगद्धातुर्देवदेवस्य शार्ङ्गिणः ॥१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

संवत्सरः पादपीठं तत्र न्यस्तं पदद्वयम्।
वासुदेवेन विप्रेन्द्रभूतानां हितकाम्यया ॥२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वाममस्य पदं ब्रह्मनुत्तरायणसञ्ज्ञितम्।
देवाद्यैः सकलैर्वन्द्यं दक्षिणं दक्षिणायनम् ॥३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्मिन्यः प्रयतः सम्यग्देवदेवस्य मानवः।
करोत्याराधनं तस्य तोषमायाति केशवः ॥४॥

मूलम्

दाल्भ्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

कथमाराधनं तस्य देवदेवस्य शार्ङ्गिणः।
क्रियते मुनिशार्दूल तन्ममाख्यातुमर्हसि ॥५॥

मूलम्

पुलस्त्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

उत्तरे त्वयने दाल्भ्य स्नातो नियतमानसः।
घृतक्षीरादिना देवं स्नापयेद्धरणीधरम् ॥६॥

मूलम्

चारुवस्त्रोपहारैश्च पुष्पधूपानुलेपनैः।

विश्वास-प्रस्तुतिः

समभ्यर्च्य ततः सम्यग्ब्राह्मणानां च तर्पणैः।
पदद्वयव्रतं सम्यग्गृह्णीयाद्विष्णुतत्परः ॥७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्नातो नारायणं वक्ष्ये भुञ्जन्नारायणं तथा।
भुङ्क्त्वा नारायणं चाहं गच्छन्नारायणं ततः ॥८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वपन्विबुद्धः प्रणमन्होमं कुर्वंस्तथार्चनम्।
नारायणस्यानुदिनं करिष्ये नामकीर्तनम् ॥९॥

मूलम्

यावदद्यदिनात्प्राप्तं क्रमशो दक्षिणायनम्।

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्खलितेऽहं क्षुते चैव वेदनार्तोऽथवा सदा।
तावन्नारायणं वक्ष्ये सर्वमेवोत्तरायणम् ॥१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यावज्जीववधं किञ्चिद्ज्ञानतोऽज्ञानतोऽपि वा।
करिष्येऽहं तथा चैव कीर्तयिष्यामि तं प्रभुम् ॥११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यदा तदानृतं किञ्चिदथ वक्ष्यामि दुर्वचः।
अज्ञानादथवा ज्ञानात्कीर्तयिष्यामि तं प्रभुम् ॥१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

षण्मासमेष मे जापो नारायणमयः परः।
तं स्मरन्मरणे याति यां गतिं सास्तु मे गतिः ॥१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

षण्मासाभ्यन्तरे मृत्युर्यद्यकस्माद्भवेन्मम।
तन्मया वासुदेवाय स्वयमात्मा निवेदितः ॥१४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

परमार्थमयं ब्रह्म वासुदेवमयं परम्।
यमन्ते संस्मरन्याति स मे विष्णुः परा गतिः ॥१५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यदा प्रातस्तदा सायं मध्याह्ने वा म्रिये ह्यहम्।
षण्मासाभ्यन्तरे न्यासः कृतो व्रतमयो मया ॥१६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथा कुरु जगन्नाथ सर्वलोकपरायण।
नारायण यथा नान्यं त्वत्तो यामि मृते गतिम् ॥१७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवमुच्चार्य षण्मासपारणं प्रवरं व्रतम्।
तावन्निष्पादयेद्यावत्सम्प्राप्तं दक्षिणायनम् ॥१८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततश्च प्रीणनं कुर्याद्यथाशक्त्या जगद्गुरोः।
भोजयेद्ब्राह्मणान्सम्यग्दद्यात्तेभ्यश्च दक्षिणाम् ॥१९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवं व्रतमिदं दाल्भ्य यः पारयति मानवः।
नारी वा सर्वपापेभ्यः षण्मासाद्विप्र मुच्यते ॥२०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

षण्मासाभ्यन्तरे चास्य मरणं यदि जायते।
प्राप्नोत्यनशनस्योक्तं यत्फलं तदसंशयम् ॥२१॥

मूलम्

पदद्वयं च कृष्णस्य सम्यक् तेन तथार्चितम्।

विश्वास-प्रस्तुतिः

हरेर्नाम जपन्भक्त्या स पुरा न जनेश्वर।
भगवानुज्जगौ विष्णुः पुरा गार्ग्याय पृच्छते ॥२२॥

मूलम्

इति विष्णुधर्मेषु पदद्वयव्रतम्।