पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

अथ पञ्चमोऽध्यायः।
पुलस्त्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

पञ्चदश्यां च शुक्लस्य फाल्गुनस्यैव सत्तम।
पाषण्डपतितांश्चैव तथैवान्त्यावसायिनः ॥१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नास्तिकान्भिन्नवृत्तींश्च पापिनश्चाप्यनालपन्।
नारायणे गतमनाः पुरुषो नियतेन्द्रियः ॥२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तिष्ठन्व्रजन्प्रस्खलिते क्षुते वापि जनार्दनम्।
कीर्तयेत्तत्क्रियाकाले सप्तकृत्वः प्रकीर्तयेत् ॥३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

लक्ष्म्या समन्वितं देवमर्चयेच्च जनार्दनम्।
सन्ध्याव्युपरमे चेन्दुस्वरूपं हरिमीश्वरम् ॥४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

रात्रिं च लक्ष्मीं सञ्चिन्त्य सम्यगर्घ्येन पूजयेत्।
नक्तं च भुञ्जीत नरस्तैलक्षारविवर्जितम् ॥५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथैव चैत्रवैशाखज्येष्ठेषु मुनिसत्तम।
अर्चयीत यथाप्रोक्तं प्राप्ते प्राप्ते तु तद्दिने ॥६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

निष्पादितं भवेदेकं पारणं दाल्भ्य भक्तितः।
द्वितीयं चापि वक्ष्यामि पारणं द्विजसत्तम ॥७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आषाढे श्रावणे मासि प्राप्ते भाद्रपदे तथा।
तथैवाश्वयुजेऽभ्यर्च्य श्रीधरं च श्रिया सह ॥८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सम्यक् चन्द्रमसे दत्त्वा भुञ्जीतार्घ्यं यथाविधि।
द्वितीयमेतदाख्यातं तृतीयं पारणं शृणु ॥९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कार्त्तिकादिषु मासेषु तथैवाभ्यर्च्य केशवम्।
भूत्या समन्वितं दद्याच्छशाङ्कायार्हनं निशि ॥१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भुञ्जीत च तथा प्रोक्तं तृतीयमिति पारणम्।
प्रतिपूजासु दद्याच्च ब्राह्मणेभ्यश्च दक्षिणाम् ॥११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रतिमासं च वक्ष्यामि प्राशनं कायशोधनम्।
चतुरः प्रथमान्मासान्पञ्चगव्यमुदाहृतम् ॥१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कुशोदकं तथैवान्यदुक्तं मासचतुष्टयम्।
सूर्यांशुतप्तं तद्वच्च जलं मासचतुष्टयम् ॥१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गीतवाद्यादिकं पाठ्यं तथा कृष्णस्य वा कथान्।
कारियीत च देवस्य पारणे पारणे गते ॥१४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवं सम्पूज्य विधिवत्सपत्नीकं जनार्दनम्।
नाप्नोतीष्टवियोगादीन्पुमान्योषिदथापि वा ॥१५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जनार्दनं सलक्ष्मीकमर्चयेत्प्रथमं ततः।
सश्रीकं श्रीधरं भक्त्या तृतीये भूतिकेशवौ ॥१६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यावन्त्येतद्विधानेन पारणेनार्चति प्रभुम्।
तावन्ति जन्मान्यसुखं नाप्नोतीष्टवियोगजम् ॥१७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवस्य च प्रसादेन मरणे प्राप्य तत्स्मृतिम्।
कुले सतां स्फीतधने जायते नरः ॥१८॥

मूलम्

-———–नारिं प्राप्नोति न व्याधिं नरकं च न पश्यति।
दुर्गमं यममार्गं च नेक्षते द्विजसत्तम।
दाल्भ्य उवाच।

विश्वास-प्रस्तुतिः

श्रोतुमिच्छाम्यहं तात यममार्गं सुदुर्गमम्।
यथा सुखेन संयान्ति मानवास्तद्वदस्व मे ॥१९॥

मूलम्

पुलस्त्य उवाच।
प्रतिमासं तु नामानि कृष्णस्यैतानि द्वादश।

विश्वास-प्रस्तुतिः

कृतोपवासः सुस्नातः पूजयित्वा जनार्दनम्।
उच्चारयन्नरोऽभ्येति सुसुखेनैव तत्पथम् ॥२०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो विप्राय वै दद्यादुदकुम्भं सदक्षिणं।
उपानद्वस्त्रयुग्मं च छत्त्रं कनकमेव च ॥२१॥

मूलम्

यद्वै मासगतं नाम तत्प्रीतिश्चापि संवदेत्।

विश्वास-प्रस्तुतिः

संवत्सरान्तेऽप्यथवा प्रतिमासं द्विजान्बुधः।
वाचयेदुदकुम्भाद्यैर्दानैः सर्वाननुक्रमात् ॥२२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

केशवं मार्गशीर्षे तु पौषे नारायणं तथा।
माधवं माघमासे तु गोविन्दं फाल्गुने तथा ॥२३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विष्णुं चैत्रेऽथ वैशाखे तथैव मधुसूदनम्।
ज्येष्ठे त्रिविक्रमं देवमाषाढे वामनं तथा ॥२४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

श्रावणे श्रीधरं चैव हृषीकेशेति चापरम्।
नाम भाद्रपदे मासि गीयते पुण्यकाङ्क्षिभिः ॥२५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पद्मनाभं चाश्वयुजे दामोदरमतः परम्।
कार्त्तिके देवदेवेशं स्तुवंस्तरति दुर्गतिम् ॥२६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इह वै स्वस्थतां प्राप्य मरणे स्मरणं ततः।
याम्यक्लेशमसम्प्राप्य स्वर्गलोके महीयते ॥२७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो मानुष्यमासाद्य निरातङ्को गतज्वरः।
धनधान्यवति स्फीते जन्म साधुकुलेऽर्हति ॥२८॥

मूलम्

इति विष्णुधर्मेषु याम्यक्लेशमुक्तिः।