बिल्वारण्यक्षेत्र

श्रीः

श्रीमते रामानुजाय नमः

श्रीपरकाल वैभवम्

Devanagari 

KRIYASAGARAM Vol. - 34 

Critically edited By 

Sri Pancharatra Agama Vidwan 

Sri. U. Ve. K.Sriraman Battacharyar 

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in b  

First e-Print 16th October 2020 

      

This book is published on the occasion of Manavala manigal 650th 

Thirunakshatram and National Conference on Sri Pancharatra Agama – IV 

held via online from October 4th to 16th of 2020 

இந்த புஸ்தகம் ஸ்வாமி மணவாளமாமுனிகளின் 650 வது

திருநக்ஷத்திரத்தை முன்னிட்டு, இணயதளம் மூலமாக நடைப்பெற்ற அகில

பாரத ஶ்ரீபாஞ்சராத்ர ஆகம வித்வத் ஸம்மேளனம் 4 இல் வெளியிடப்பட்டது.

இடம் : ஶ்ரீரங்கம்

நாள் : புரட்டாசி 3``0 ஸார்வரி வருடம்

Copies Available at : 

Sri. U. Ve. K.SRIRAMAN BATTACHARYAR, 

CG1-214, East Adayavalanjan St, 

Sriranagam, Trichy, 

Tamil - Nadu. 620-006. 

+``9``1``9``7``9``1`` ``7``0``2`` ``0``3``5`` ``+``9``1`` ``8``6``0``8`` ``7``9``4`` ``0``3``4``(whatsapp

) 

sriramanbattachar@gmail.com www.kriyasagaram.in 

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

c www.kriyasagaram.in 

श्रीः

श्रीमते रामानुजाय नमः

श्रीकुमदवल्लिनायिकासमेत श्री परकालाय नमः

श्री गारुडेपुराणे उत्तरकण्डे शौणकादिमुनि सूतसंवादे बिल्वारण्यमाहात्म्यं

श्रीपरकाल वैभवम्

முன்னுரை

ஸ்ரீமந்நாராயணன் ஸ்ரீரங்கநாதனுடைய பரிபூர்ணக்ருபையினால்

ஸ்ரீபரகாலவைபவம் எனும் நூல் வெளிவருகிறது. இதுநாள் வரை சுமார் 100

வருடங்களாக கையெழுத்து ப்ரதியாகவே இருந்த இந்த நூல் அடியேன் மூலம்

வெளிவரவேண்டும் என்பது கலியனின் கட்டளைபோலும்.

ஸ்ரீபாஞ்சராத்ர ஆகமத்திற்கும் கலியனுக்கும் பலவிதத்திலும் சம்பந்தம்

உண்டு. அதைப்போலவே தேரழுந்தூருக்கும் கலியனுக்கும் பலவிதத்திலும்

அபிமானம் உண்டு என்பதை இந்தநூல் அடியேன் மூலம் வெளிவருவதன்

பொருட்டு மெய்ப்பித்துள்ளான். எவ்வாறெனில் அருகில் உள்ள திருநாங்கூர் 11

திவ்யதேசவைபவங்கள் பலவிதத்தில் வெளிவந்துள்ளபோது இந்த இரண்டுக்ஷேத்ர

வைபவங்கள் இப்போது தான் முதன் முதலாக வெளிவருகிறது. அதுவும்

அவனது இன்னருளே.

நம்மாழ்வார் க்ஷேத்ரவைபவங்களையும், நீண்டநாள் கழித்து அடியேன்

மூலம் வெளிக்கொணர்ந்தார் நம்மாழ்வார். அதைப்போலவே பரகாலனவதார

வைபவங்கள் அடியேன் மூலமே வெளிவர வேண்டுமென்பதும் பெரியபெருமாள்,

பெரியபிராட்டியார், கஸ்தூரிரங்கன் திருவுள்ளமே. மஹாபாக்யத்தை அடியேனுக்கு

அருளிய எம்பெருமான் மற்றும் கலியனுக்குத் தலையல்லால் கைம்மாறிலேன்.

அதைப்போலவே

பல வருடங்களுக்கு முன்பு திருநகரி ஸ்ரீ. உ.வே மேலத்திருமாளிகை

திருவேங்கடாச்சார் ஸ்வாமியின் கையெழுத்துப்ரதியினை ஸ்ரீ.உ.வே ரங்கராஜன்

ஸ்வாமி மூலம் பெற்று அடியேனுக்கு அளித்த அண்ணன் கோயில்

ஸ்ரீ உ .வே ப்ர.ப. பாலாஜி ஸ்வாமிக்கு மிக்க நன்றி

<<<<____>>>>

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in d  

ஓரு ஐதிஹ்யம் இந்த நூலை எழுதும்போது அடியேனுக்கு ஏற்பட்டது.

திருநகரி திவ்யதேசத்தில் மந்த்ரபுஷ்பம் கூறும்போது மட்டும் ஸ்ரீராமாயணத்தில்

ஆரண்யகாண்டம்-19ம் அத்யாயத்தில் உள்ள

तरुणौ रुप सम्पन्नौ सुकूमारौ महाबलौ ।

पुण्डरीक विशालाक्षौ चीर कृष्ण अजिन अम्बरौ ॥ ३-१९-१४

फल मूल अशिनौ दान्तौ तापसौ ब्रह्मचारिणौ ।

पुत्रौ दशरथस्य आस्ताम् भ्रातरौ राम लक्ष्मनौ ॥ ३-१९-१५

தருணௌ ரூப ஸம்பன்னௌ ஸுகுமாரௌ மஹாபலௌ ।

புண்டரீக விஶாலாக்ஷௌ சீர க்ருஷ்ணாஜினாம்பரௌ ॥ 3-19-14

ல மூலாஶனௌ தாந்தௌ தாபஸௌ ப்ரஹ்மசாரிணௌ ।

புத்ரௌ தஶரதஸ்ய ஆஸ்தாம் ப்ராதரௌ ராம லக்ஷ்மனௌ ॥ 3-``1``9``-``1``5``

என்று கூறக்கூடிய ஸ்லோகம் அநுஸந்திப்பார்கள். இதற்கு மூலகாரணம்

இந்த நூலில் பரகாலன் குமுதவல்லி நாச்சியார் திருமணம் முடிந்து வீதிவலம்

வரக்கூடிய திவ்ய தம்பதிகளை அந்த நகரவாசிகள் கண்ணுற்று இவ்விருவரும்

ஸ்ரீமன்நாராயணன், மஹாலக்ஷ்மியா அல்லது மன்மதன் ரதியா? என்றெல்லாம்

இவர்கள் கூறி ஆச்சர்யமாகப் பார்க்கிறார்கள். (ஆதாரம் அத்யாயம்-9-34முதல்

காணலாம்)

அவர்கள் சொல்லும் ஸ்லோகமானது ஸ்ரீராமாயணத்தில் கூறப்படும்

ஸ்லோகத்திற்கு ஒப்பாக உள்ளதால் இங்கு ஓதப்படுகிறதோ என்று அடியேனது

எண்ணம்.

अथोचुः पुरवासिस्ते दृष्ट्वा तौ दम्पती तदा ।

इमौ भुवि मनुष्येषु अपूर्वौ देव वर्चसौ ॥३४॥

धातुर्विधातातिशयौ सर्वलोकमनोहरौ ।

अयं पुमान् मन्मथो वा रतिर्वायं सुमध्यमा ॥३५॥

अनयोरति लावण्य प्रभावोर्मि परम्परा ।

अस्मद्हृदय नेत्राणि ह्लालादयन्ती च सादरम् ॥३६॥

अयं नारायणांशो वा कमलांशा वा वधूरियम् ।

अनयोर्दर्शनं पौराः अस्मद्भाग्यफलं महत्॥३७॥

इति स्तुत्वा पुरजना उभयोर्मुनिपुङ्गव ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

e www.kriyasagaram.in 

मङ्गलानि प्रयुञ्जा वा सर्वानिष्ट निवृत्तये॥३८॥

அதோசு புரவாஸிஸ்தே த்ருஷ்ட்வா தௌ தம்பதீ ததா

இமௌ புவி மனுஷ்யேஷு அபூர்வௌ தேவ வர்சஸௌ ॥34॥

தாதுர்விதாதாதிஶயௌ ஸர்வலோகமனோஹரௌ ।

அயம் புமான் மன்மதோ வா ரதிர்வாயம் ஸுமத்யமா ॥35॥

அனயோரதி லாவண்ய ப்ரபாவோர்மி பரம்பரா ।

அஸ்மத்ஹ்ருதய நேத்ராணி ஹ்லாலாதயந்தீ ச ஸாதரம் ॥36॥

அயம் நாராயணாம்ஶோ வா கமலாம்ஶா வா வதூரியம் ।

அனயோர்தர்ஶ

னம் பௌரா: அஸ்மத்பாக்யபலம் மஹத்॥37॥

இதி ஸ்துத்வா புரஜனா உபயோர்முனிபுங்கவ ।

மங்கலானி ப்ரயுஞ்ஜா வா ஸர்வாநிஷ்ட நிவ்ருத்தயே॥38॥

அதுபோல் கலியனது நான்கு யுகங்களில் அவதாரமும் இந்த புராணத்தின்

மூலமே அறியமுடியும். இவர் க்ருதயுகத்தில் கர்தம மஹரிஷி த்ரேதாயுகம்,

கேசர(உபரிசர)வஸு. த்வாபரயுகம்-வயிரமேகன். கலியுகத்தில்- பரகாலன்

என்பதான நான்கு யுகங்களிலும் நான்கு வர்ணத்திலும் அவதரித்து திருவாலி,

திருநகரி எம்பெருமானைத் தொழுகிறார். பற்பல கைங்கர்யங்களை

நம்பெருமாளுக்குச் செய்கிறார் என்று உள்ளது.

तस्मिन् कृतयुगे ब्रह्मन् देवराजो जगत्प्रभुः।

भक्तानां प्रवरेणैव कर्दमेन प्रपूजितः।

त्रेतायां खेवसिचर वसूनाभि प्रपूजितः।

द्वापरे वैरमेघस्य पूजितो भगवान् प्रभुः।

कलौयुगे विशेषेण परकालेन पूजितः।

देवराजश्रियासार्धं परकालप्रसादकः।

தஸ்மின் க்ருதயுகே ப்ரஹ்மன் தேவராஜோ ஜகத்ப்ரபு:।

க்தானாம் ப்ரவரேணைவ கர்தமேன ப்ரபூஜித:।

த்ரேதாயாம் கேவஸிசர வஸூனாபி ப்ரபூஜித:।

த்வாபரே வைரமேகஸ்ய பூஜிதோ பவான் ப்ரபு:।

கலௌயுகே விஶேஷேண பரகாலேன பூஜித:।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in f  

தேவராஜஶ்ரியாஸார்தம் பரகாலப்ரஸாதத:।

பற்பல பெருமைகள் வாய்ந்த தேவராஜனெம்பெருமானை க்ருதயுகத்தில்

கர்தம மஹரிஷி ஆராதித்தார். த்ரேதாயுகத்தில் உபரிசரவஸு மஹாராஜா

ஆராதித்தார். த்வாபரயுகத்தில் வயிரமேகன் என்பவர் ஆராதித்தார். கலியுகத்தில்

ஸாக்ஷாத் எம்பெருமானின் சார்ங்கமென்னும் வில்லின் அம்சபூதமான கலியன்

ஆராதித்தார். என்பது திருவாலி, திருநகரி எம்பெருமானின் வைபவமாகக்

கூறப்படுகிறது.

இவை அனைத்திற்கும் மூலகாரணம் ஸ்ரீபாஞ்சராத்ரமே. எந்த ஒரு அவதார

புருஷர்களாக மதிக்கப்பட்டாலும் அவர்கள் எனது அம்சமாகவே பிறப்பார்கள்

என்பதும், அவர்களது அந்தர்யாமியாக நானிருப்பேன் என்பதும் ப்ருஹத்ப்ரும்ம

ஸம்ஹிதை வசநம்.

नारदादि ऋषीणां च ह्यन्तर्यामितयाह्यहम्।

तत्र तत्रास्मि दयिते वासुदेवः परात्परः।25 बृहद्बृह्मसंहिता भागम्-2 अ-5

त्वं देवी नादरुपेण बीजरुपेणचास्म्यहम्।

நாரதாதி ருஷீணாம் ச ஹ்யந்தர்யாமிதயாஹ்யஹம்।

தத்ர தத்ராஸ்மிதயிதே வாஸுதே பராத்பர।25

த்வம் தேவீ நாதரூபேண பீஜரூபேணசாஸ்ம்யஹம்।

அதுபோல் கலியனும் எம்பெருமானின் ஆயுதங்களில் மிக முக்கியமான

சார்ங்கத்தின் அம்சமாம்.``

य इदं श्रुणुयान्नित्यं नीलाभस्य महाप्रभोः ।

कल्याण वैभवं तस्य सर्वान् कामानवाप्नुयात्॥।४४॥

அதோசு புரவாஸிஸ்தே த்ருஷ்ட்வா தௌ தம்பதீ ததா

இமௌ புவி மனுஷ்யேஷு அபூர்வௌ தேவ வர்சஸௌ ॥34

ஆக நாமும் காவளரும் பொழில்மங்கைக் கலிகன்றி வைபவங்களைக் கற்று

பூவளரும் திருமகளாலருள் பெற்றுப் பொன்னுலகில் வானோங்கு பெருவளத்தோடு

வாழ்வோமாக.

*வழிபரகாலன் வாழிகலகன்றி வாழிகுறையலூர் வாழ்வேந்தன்.*

<<<<____>>>> 

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

g www.kriyasagaram.in 

ஸ்ரீ:

विषयाणुक्रमणिका

अध्यायं विषयम् पुठ सं

1. प्रथमोध्यायः 1

2. द्वितीयोध्यायः 3

3. तृतीयोऽध्यायः 7

4. चर्तुर्थोध्यायः 10

5. पञ्चमोध्यायः 15

6. षष्टोध्यायः 21

7. सप्तमोऽध्यायः 27

8. अष्टमोध्यायः 34

9. नवमोध्यायः 37

10.

दशमोऽध्यायः

41

அநுபந்தம் अनुबन्दम् 49

<<<<____>>>>

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in h  

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

1 www.kriyasagaram.in 

श्रीः

श्रीरस्तु

श्रीमते रामानुजाय नमः

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

திருவாலி திருநகரி வைபவம்

श्री गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे शौनकादि मुनि सूत संवादे बिल्वारण्य माहात्म्ये

॥ प्रथमोध्यायः ॥

திருவாலி திருநகரி வைபவம் பற்றி நைமிசாரண்ய க்ஷேத்ரத்தில்ஶௌனக முனிவரிடம் மற்ற

முனிவர்கள் கூறும்படிக் கேட்டல்

प्रथमोध्यायः

अथ त्रैलोक्य विख्यातं वनं नैमिषसञ्ज्ञिकम् ।

सर्वाश्चर्यैक निलयं सर्वभाग्यकरं नृणाम् ॥१॥

नानाविधैर्मृगैर्जुष्टं नाना पक्षिगणैर्युतम्।

नानावृक्ष समाकीर्णं नानाजन समाकुलम् ॥२ ॥

नानाविहङ्ग निनदैः बदिरीकृत दिङ्मुखम् ।

तटाकैर्बहुभिश्चैव सरोभिः परिवारितम् ॥३॥

कल्हारेन्दीवराम्बोजैः पूर्णगन्धैर्मनोहरं

गोमतीतीरमाश्रित्य सर्वकाम फलप्रदम् ॥४॥

तस्मिन् तपोवने दिव्ये मुनिबृन्द निषेविते ।

शौनकाद्या महात्मानो मुनयश्शंशितव्रताः ॥५॥

यज्ञं कुर्वन्ति विधिवत् सत्रं द्वादाश वार्षिकम् ।

यज्ञेश परितोषार्थं महा विभवविस्तरम् ॥६॥

तत्र यज्ञ दिदृक्षार्थं सूतः पौराणिकोत्तमः ।

आजगाम माहायोगी मुनिभिः परिवारितः॥७॥

तं दृष्ट्वा मुनयस्सर्वे शौनकाद्या सुमेधसः ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 2  

प्रत्युद्गम्य महात्मानं व्यास शिष्यं कृपानिधिम् ॥८॥

निवेश्य च आसने सूतं पूजयित्वा अर्हणादिभिः ।

सुखासीनं सुखं शान्तं कृताञ्जलि परिगृह्य सः ॥९॥

पपृच्छुस्सादारास्सन्तः शौनकाद्याः तपोधनाः ।

मुनयः -

सूत पुण्य चिरञ्जीव कृपाळो मुनिपुङ्गव ।

व्यास प्रसादात् सकलं भवान् वेत्ति न संशयः ॥

बिल्वारण्य माहात्म्यं लक्ष्मीपुर्याश्च वैभवम् ॥११॥

विमान क्षेत्रयोश्चैव तीर्थानां च यत्फलम् ।

किमाश्चर्यतमं तत्र के वृक्षा मुनिपुङ्गव ॥१२॥

कृतादि युगधर्माश्च तत्र तत्र तपस्विनाम् ।

आचारं किमु सर्वज्ञः भगवद् भक्ति लक्षणम् ॥१३॥

किं पात्रः सूत पुण्यात्मन् बिल्वारण्ये शुभावने।

योगाख्ये नृहरि श्रीमान् स्वयमाविरभूद्वद ॥१४॥

अत्रैव बिल्वकान्तारे वेदराजो जगत्प्रभुः ।

इमागतौ महाबाहुः श्रीपति श्री द्रुमान्तिके ॥१५॥

ब्रह्मणः पञ्चमः पुत्रः कर्दमाख्यो प्रजापतिः ॥

सर्व सम्पत्समायुक्तो रुपवान् गुणवान् वशी ॥ १६॥

सदाचार रतोधीमान् वेदवेदाङ्गपारगः ।

स्थिरबुद्धिस्थिराङ्गश्च सर्वधर्मविदां वरः ॥१७॥

शान्तो धान्तः क्षमायुक्तो सत्यवान् प्रियवान् शुचिः ।

शत्रु मित्र सम श्रीमान् विष्णुभक्तो विमत्स्सरः ॥१८॥

पितृ पूजा परो नित्यं सर्वज्ञाग्रेसरो महान् ।

एवं सत्गुण सम्पन्नः समहात्मा मुनीश्वर ॥१९॥

सर्वलोकोपरिस्सोपि बिल्वारण्ये शुभावहे ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

3 www.kriyasagaram.in 

किमुद्दिश्य तपोद्युग्रमचरदृषि सत्तम॥२०॥

एतच्चान्यश्च कथय बिल्वारण्यस्य वैभवम् ।

सूत विज्ञान सम्पन्न सर्वभूत दयापर ॥२१॥

सर्वशास्त्रार्थ तत्वज्ञ वद विस्तरतोद्य नः ।

पुरा यदग्रतोऽस्माकं त्वया सङ्क्षिप्य वर्णितम्॥२२॥

तद्विस्तार्य मुनिश्रेष्ट नो भूयो वक्तुमर्हसि ।

सूतः -कथयामि यथा ज्ञातं व्यास देवाय अद्भुतम् ॥२३॥

रुद्र नारद संवादं श्रुण्वन्तु कृत सादराः ।

इति श्री गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे शौनकादि मुनि सूत

संवादे बिल्वारण्य माहात्म्ये प्रथमोध्यायः ॥

துஞ்சும்போதழைமின் துயர்வரில் நினைமின் நஞ்சுதான்கண்டீர் நம்முடை வினைக்கு

நாராயணாவென்னும் நாமம் என்றருளிய திண்ணார் மாடங்கள்சூழ் திருமங்கையர்கோன் கலியன்

வைபவம்-1’’முற்றும்.

<<<<____>>>>

श्री गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे शौनकादि मुनि सूतसंवादे बिल्वारण्यमाहात्म्ये

॥ द्वितीयोध्यायः ॥

திருவாலி திருநகரி க்ஷேத்ரத்தின் மஹிமைகளைக் கூறல்

नारदः - महादेव ! महाबाहो ज्ञान विद्यानिधेः प्रभो!

बिल्वारण्यस्य माहात्म्यं लक्ष्मीपुर्याश्च वैभवम् ॥१॥

विमान क्षेत्रयोश्चैव तीर्थस्य महतत्फलम् ।

एतत् सर्वमशेषेण वद विस्तरतो मम ॥२॥

रुद्रः -

अस्ति बिल्ववनं नाम वनानाम् उत्तमोत्तमम् ।

तस्य लक्ष्मीपुरमिति ख्यातं लोकेषु नारद ॥३॥

यस्य क्षेत्रस्य माहात्म्यं वक्तुं वर्षशतैरपि ।

ब्रह्मणा वा सुरैस्सर्वैः शेषेणाऽपि विपश्चिता ॥४॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 4  

अशक्यं तस्य माहात्म्यं यथा शक्ति वदाम्यहम् ।

शृणु नारद सर्वज्ञ सावधानेन चेतसा ॥

कावेर्याश्चोत्तरे तीरे नूपूरायाश्च दक्षिणे ।

रोमशो उदङ्मुखो मर्त्यो बिल्वारण्यमिति स्मृतम्।

बिल्वमूले वसत्यत्र नृसिंहो भगवान् स्वयं

कमला च महादेवी वसति श्री द्रुमान्तके ॥

चूतैरशोकैः पुन्नागैः मधूकैः तिलकैस्तथा ।

सालैः स्सालैस्तमालैश्च नक्त्तमालै प्रियालुकै।

कफित्थैः पनसैर्तीपैः जम्बू प्लक्षैश्च दाडिमे।

बदर्यामलकैश्चैव चम्पकैर्लिकुचैस्तथा ॥

नालिकेरैश्चरम्बाभिः पूगवृक्षैरनेकशः ।

बिल्वैरपि स्वयं जातैः फलहारैर्विलम्बिभिः ॥१०॥

पाटलैः कुरुविन्दैश्चकुन्दमन्दार किंशुकैः।

बन्धूकैर्मालतीभिश्च मल्लिकाभिरनेकशः ॥१२॥

शोभितैः विविधैः वृक्षैः गुल्मैर्बहुविधैस्तथा।

लताभिश्च विचित्राभिःबहुपुष्प समृद्धिभिः ॥१३॥

नानामृगगणाकीर्णं नानारागगनादितम् ।

वैखानसैः वालकिल्यैः तापसैरुपशोभितम् ॥१४॥

धर्मार्थकाममोक्षाख्य फलप्रवण मानसैः ।

सिद्धदं सर्व पुण्यानां ब्रह्मलोकमिवापरम्॥१५॥

मध्ये बिल्ववनस्यास्य ह्लादिनि नामकं सरः ।

हंसैः कारण्डवैःक्रौञ्चैः चक्रवाकैश्च सारसैः ॥१६॥

कलव्याहार मधुरैः बृतं जलचैरैः खगैः ॥

मयूरैः कलकण्ठैश्च तीरद्रुमविहारिभिः ॥१७॥

पद्मैः कुमुद षण्डैश्चकल्हारैरसितोत्फलैः ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

5 www.kriyasagaram.in 

जेतन् मधुर सङ्ग्राम्य ब्रङ्गन्बृदैर्विराजितम् ॥१८॥

तापातुराणां शिशिरं नॄणां हरिकटाक्षवत्।

पुनन्ति सद्यः पापौघान् स्नान मात्रेण नारद ॥१९॥

विशेषेण महापुण्यं गङ्गांशकतया मुने ।

तस्यैव सरसस्तीरे पश्चिमे श्री द्रुमान्तिके ॥२०॥

श्री भूमिनीला सहितं विमाने अष्टाक्षरे शुभे।

सृष्टिस्थित्यन्तकर्तारं जगत्कारणमव्ययम् ॥२१॥

सत्यज्ञानमयन्दिव्यं सच्चिदानन्द रुपिणम् ।

ज्ञानशक्तिबलैश्वर्य वीर्यतेजोभि रुज्वलम् ॥२२॥

विशुद्धसत्व वपुषं विभूतिद्वय नायकम् ।

शङ्ख चक्रधरं दोर्भ्यां भक्तानामभयप्रदम्॥२३॥

पद्मपीठे सहासिनं देव्यां कारुण्य रुपया ।

श्रीवक्षवक्षसं चारु पीताम्बरधरं परम् ॥२४॥

पद्मपत्र विशालाक्षं कौस्तुभालङ्कृतोरसम्।

वनमालाविचित्राङ्कं स्फुरन्मकरकुण्डलम्॥।२५॥

महार्ह मकुटोत्वत्तन्वमहामणिकृत स्रजम् ।

मन्दस्मित मुखाम्भोजं माणिक्य कटकाञ्चितम् ॥२६॥

पादपीठान्त विनतब्रह्मादि दिविषट् गणम्।

देवतिर्यङ्मनुष्याद्यैःजगतः परमं प्रभुम् ॥२७॥

वेदवेदान्त विख्यात वैभवं वेद नायकम् ।

ध्यायन्तश्च नमस्यन्तं पूजयन्तः पुनःपुनः ॥२८॥

महर्षयःः कर्दमाद्याः सदा परिचरन्ति यः ।

स तु बिल्ववने पुण्ये वेदराजो रमा पतिः ॥२९॥

वर्तते अद्यापि सर्वेषां सर्वाभीष्ट फलप्रदः ।

अष्टाक्षरमयं दिव्यं विमानं शंसनाह्वयम् ॥३०॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 6  

अष्टाक्षर प्रदो विष्णुः मोदते रमया सह ॥३१॥

सेवनादर्चनाच्चैव कीर्तनात् स्मरणादपि ।

शंसन्त्येतत् पापहानि तस्माच्चंसनमुच्यते ॥३२॥

विमानमद्भुतं दिव्यं स्वयंव्यक्तं शुभास्पदम्॥

तद्दर्शनं महापुण्यं सर्व पाप प्रणाशनम्॥३३॥

बिल्वमूले स्थितो भूत्वा नारसिंहस्य सन्निधौ ।

जपेदष्टाक्षरं मन्त्रं मन्त्र सिद्धिमवाप्नुयात् ॥३४॥

बिल्वमूले महापुण्ये हेम दानं विशिष्यते। ।

कन्या गोभूमि दानञ्च सर्वेषामधिकं श्रुणु ॥३५॥

बिल्वमूले महापुण्ये चैत्रे वैशाखयोर्मुने। ।

अन्नदानं महापुण्यं जलदानमनुत्तमम् ।

बिल्वमूले महापुण्ये परमान्नं विशिष्यते ॥३६॥

दद्योदनं च मुद्गान्नं यो ददाति द्विजातये ।

ससाम्राज्यं श्रियं लब्ध्वा सहात्मानमवाप्य च ॥

देहान्ते मुक्तिमाप्नोति पुनरावृत्ति वर्जिताम् ।

तिल पात्रत्रयञ्चापि तिल पद्मं ददाति यः ॥३८॥

सो अश्वमेध फलं लब्ध्वा स्वर्गलोकं गमिष्यति ।

बिल्वमूले महापुण्ये सर्वाभीष्ट फलप्रदे।

स्वल्पाऽपि दक्षिणा दत्ता महादान फलप्रदा ।

तस्मिन् बिल्ववने वासं कुर्वन्ति ये नराः ।

वेदराज प्रसादेन तेषां मुक्तिः करे स्थिता ।

लक्ष्मीत्वेऽत्र निवसतो योजनः परिरक्ष्यति॥४१॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

7 www.kriyasagaram.in 

साम्राज्यं तस्य भवति दीर्घमायुश्च विन्दति ।

कथितं ते मुनिश्रेष्ट बिल्वारण्यस्य वैभवम्।42

पठतां श्रुण्वतां चापि सर्वाभीष्ट फलप्रदम् ॥

इति श्री गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे शौनकादि मुनि सूतसंवादे बिल्वारण्यमाहात्म्ये द्वितीयोध्यायः

வயிரமேகன் எனும் கார்மன்னு நீள்வயல் மங்கையர்கோன் கலியன்வைபவம் -2 முற்றும்।

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ तृतीयोऽध्यायः ॥

ஹ்லாதினி புஷ்கரிணி மஹிமை, அது கங்கையின் மறு அவதாரம் என்பதன்

விளக்கம். திருவாலி திருநகரியை சுற்றி 8 தீர்த்தங்கள் உள்ளதாக பதில்.

மற்றும் நரஸிம்ம அவதார ஆரம்பம்

नारदः-

देव गङ्गाधर विभो वद भूयोऽपि वाङ्मृतम्।

ह्लादिन्याख्यस्य सरवः कथं गङ्गांशता भवत्॥१॥

तस्मिन् देशे सरस्तच्च केतद्यक्ष्यन्ति पालकाः ।

तस्य च स्नान दानेन फलं कीदृक् भवेन्नृणाम्॥२॥

किमागतोत्र देवेषु बिल्वमूले शुभावहे ।

योगाख्य नृहरि श्रीमान् सर्वभूत दयापरः ॥३॥

तत् सर्वं वद विस्तार्य माहात्म्यं श्रीहरेर्विभोः ।

इति श्रुत्वा मुनेर्वाक्यं गिरीशो भक्तवत्सलः ॥४॥

वक्तुमारभते शम्भुः सर्वभूत दयापरः ।

शम्भुः - श्रुणु वक्ष्यांयहं ब्रह्मन्- लोकानां हितकाम्यया ॥५॥

योगाख्यनृहरेस्तस्य माहात्म्यं सर्वसिद्धितम् ।

पुरा देवास्स गन्धर्वाः सिद्धाश्च परमर्षयः॥।६॥

सहस्राक्षं पुरस्कृत्य हिरण्याक्षवधं प्रति ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 8  

ब्रह्मलोकं समासाद्य नत्वा स्तुत्वा पितामहम् ॥७॥

देवदेव जगन्नाथ शरणं त्वां गतावयम् ।

हिरण्याक्षभयत्रस्तान् त्रातुमर्हसि नो भवान् ॥८॥

इति तेषां वचश्श्रुत्वा ब्रह्मालोक पितामहः ।

अभयप्रद पूर्वन्तु इदं वचनमब्रवीत् ॥९॥

हिरण्याक्षो दुर्विणीतो दुर्मेधावर गर्वितः ।

तस्माद्वो भादये नित्यं दुस्सहो दुरतिक्रमः ॥१०॥

अतस्तस्य वधोपायं न पश्यामि अच्युतामृते ।

कृतस्तत्त्रैव सर्वेऽपि क्षीरार्णव निकेतनम्॥।११॥

तमेव शरणं गन्तुं गच्छामो वयमच्युतम् ।

इति देवान् समानीय क्षीरसागर मध्यगात् ॥१२॥

तत्र गत्वा सुरश्रेष्टो देवैस्सह महामुने ।

पितामहोऽपि हृष्टात्मा दृष्ट्वा देवं रमापतिम्॥१३॥

योगनिद्रायितं देवं स्तोतुं समुपचक्रमे ।

ब्रह्मा - नमो नमस्ते देवेश दयाद्रीकृतमानस ॥१४॥

त्वं पाहि सर्वलोकेश द्वादशात्मन्नमोस्तुते ।

सहस्रपाद शिरसे सहस्राक्षाय ते नमः ॥१५॥

सहस्रबाहवे तुभ्यं जगतां पतये नमः ।

प्रसीद भगवन् विष्णोः नारायण रमा पते ॥१६॥

प्रसीद पुण्डरीकाक्ष मयि नित्यं खगध्वज।

इत्येवं बहुधा स्तुत्वा नत्वा च पुरुषोत्तमम् ॥१७॥

पुनः पुनः प्रसाद्याशु इदं वचनमब्रवीत् ।

ये मे देवामहाभाग त्वामेव शरणं गताः ॥१८॥

तां देवाम् ऋषि सङ्गांश्च सर्वं त्वत्पाद सेविनः।

हिरण्याक्ष भयत्रस्तात् त्राहि देवदयानिधे ॥१९॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

9 www.kriyasagaram.in 

इति स्तोतुमवसाने तु भगवान् भक्तवत्सलः ।

श्रीभगवान् - अभयप्रदपूर्वन्तु इदं वचनमब्रवीत् ॥२०॥

भो भो देवा महाभागाः स्वस्थानं गन्तुमर्हथ ।

हिरण्याक्षो हनिष्यामि भवतां भयदायकम् ॥२१॥

इति देव वचश्श्रुत्वा ब्रह्माद्या दानवारयः ।

स्वस्थानमगमन् सर्वे सन्तुष्ट हृदयास्तदा ॥२२॥

भगवान् अपि विश्वात्मा सर्वभूत दयापरः ।

अनन्तभोगमुत्सृज्य देवीं च कमलोद्भवाम् ॥२३॥

ततः कोपसमाविष्टो हिरण्याक्ष वधं प्रति ।

चिन्तितार्थ प्रदं क्षेत्रं कुत्रास्तीति विचारय ॥२४॥

इदमेवेति निश्चित्य बिल्वारण्यमगाद्धरिः ।

तत्र बिल्ववने पुण्ये बिल्वमूले शुभावहे ॥२५॥

देव खात तटे रम्ये पुरा देवैस्सुनिर्मिते।

नृसिंहरुपमास्ताय योगाख्य मुनिपुङ्गव ॥२६॥

प्राङ्मुखो अष्टाङ्गयोगेन चिन्तयन् बुहुधाहृदि ।

केनोपायेन वै ब्रह्मन् हिरण्याक्षं महाबलम्॥२७॥

प्रह्लादशत्रुं तं हत्वा देवानामनृणो भवम् ।

यो सौ क्रूरतरो नित्यं बलेन महता वृतः॥२८॥

अवध्योहं सुरैस्सर्वैः इति मत्वा सु गर्वितः ।

तं दैत्य दुष्टहृदयं वरदानेक मोहितम्॥२९॥

केनोपायेन हत्वाहं देवतानामनृणो भवम्।

कदा दैत्य बलं सर्वं हत्वाऽहं विज्वरोभवम्॥३०॥

इत्येवं बहुधालोच्य योगाख्यनृहरिः स्वयम् ।

इत्येवं बहुधा चिन्तां चिन्तयित्वा नृकेसरी ॥३१॥

नाद्य गच्छद् वयोपायं हिरण्यस्य सुरद्विषः ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 10  

अनन्तरं नखाग्रेण धारयाम्युरसस्थलम् ॥३२॥

इति मत्वा स नृहरिः कालकेयपुरं ययौ ॥

तदारभ्य मुनिश्रेष्ठ बिल्वमूले शुभावहे ॥३३॥

केसर्याख्य विमाने तु स्वयंव्यक्ते मुनीश्वर ।

योगाख्य नृहरिः साक्षात् तत्रास्ते प्राङ्मुखो हरिः॥३४॥

इदं तच्चरितं ब्रह्मन् सर्वपाप प्रणाशनम् ।

श्रोतुकाम्यस्य तद् ब्रह्मन् मया सम्यक् प्रकाशितम् ॥३५॥

इति श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये तृतीयोऽध्यायः

ஆலிநாடன் அருள்மாரி அரட்டமுக்கி அடையார்சீயம் மங்கைவேந்தன் கொற்றவேல் பரகாலன்

வைபவம்-3 முற்றும்

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥चर्तुर्थोध्यायः॥

அஷ்டவஸுக்களின் அவதாரம்,8வது வஸுவே நிலைநிற்றல்.

इतःपरं प्रवक्ष्यामि ह्लादिनि तीर्थ वैभवम् ।

श्रुणु नारद सर्वज्ञ सावधानेन चेतसः ॥१॥

पुरा महाभिषिक्ताङ्गा नृपो ब्रह्मासभान्तरे।

वस्त्रोत्तरीयमरुता सानुरागावियन्नदीम् ॥२॥

यदाहदर्श विवशः तदा धाता च तावुभौ।

अन्योन्यालोकेन व्यक्तं मनोभव मनोरथौ ॥३॥

मानुषम्भावमासाद्य भवेतां दम्पती युवाम् ।

एवं शशाप कुपितः ततस्थौ भुवमीयतुः ॥४॥

महाभिषक् समभवत् शन्तनुर्नाम नामतः ।

गङ्गा च सरितां श्रेष्ठा तस्य पत्नी बभूवह ॥५॥

त्वया स्वैरेण यत्किञ्चित् क्रियते साध्वसाधु वा ।

न निरोत्स्यामि तत्सर्वम् इति राज्ञो पति श्रुतम् ॥६॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

11 www.kriyasagaram.in 

इत्थं तौ समयं कृत्वा रममाणावहर्निशम्।

पुत्रान् सुषुवतु सप्तवसूनामंश सम्भवान् ॥७॥

जातञ्जातं सुर सरित् शिशून् स्वाम्भस्य पातयत्।

समयोल्लङ्गनबिधा सेहे तूष्णीं स भूपतिः ॥८॥

अष्टमश्च वसुं चाप्सु प्रसूतं क्षेप्तुमुद्यता ।

अथ राजा सुतमुखं पद्मपत्रायतेक्षणम् ॥९

वीक्ष्य रोषेण दयितामुवाच परुषाक्षरम्।

पापे किं कुरुषे पापं र्निर्दयेन हृदा मुहुः ॥१०॥

विरमातपरं वाल हननादति दारुणात् ।

अन्यथा सुतमुत्सृज्य सर्वलक्षण सम्युतम् ॥११॥

वंशां कुरुमिति ज्ञात्वा तिष्ठ वा गच्छ वा प्रिये ।

इति राज्ञो वचश्श्रुत्वा स्मरन्ति शापमात्मनः ॥१२॥

किं हि तं मे भवेत् किं वा साधनं स्यादितःपरम् ।

मुक्त्वा राजानामेकैव कृत्वा निश्चयमात्मनः ॥१३॥

पुण्यक्षेत्रं समासाद्य सर्वेषाम् उत्तमोत्तमम् ।

श्रियःपतेः प्रसादेन मोक्ष्यामि बहु किल्बिषम् ॥१४॥

इति निश्चित्य तरसा प्रतस्थे जाह्नवी तदा ।

विभज्य सप्तधात्मानं शिशु हत्यापनुत्तये ॥१५॥

ह्लादिनि पाविनि चैव नलिनी च सुभोदता ।

सुचक्षुश्चैव सीता च सिन्धुर्भागीरथी तथा ॥१६॥

ततो नद्यः तपः कर्तुं पुण्य क्षेत्राणि पश्यति।

ह्लादिनी प्रथमा गङ्गा तपसे कृत निश्चया॥।१७॥

बिल्वाटवीम्महापुण्यं मार्गमानां कृतत्वरा ।

क्रमेण पूर्वदिक् भागे पुण्यक्षेत्राणि पश्यत ॥१८॥

विमृशन्ति बिल्ववनं तत्र तत्रापि यन्नदी।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 12  

सञ्चार्यायद्रुततरम् पलाशवनमेत्य सा॥।१९॥

तत्र नारायणं देवं प्रणिपत्य वियन्नदी ।

पश्चाद् बिल्ववनं प्राप्य चचार परमं तपः ॥20

तपश्चरन्त्या गङ्गायां देववर्षगणाद् बहून् ।

तदा कृतयुगे विष्णुः वैकुण्ठनगरात् प्रभुः ॥२१॥

श्री भूमिनीला सहितः स्वर्णदीमेत्य भूतले ।

वैशाखे पौर्णमास्या तु वैशाखे च बृगोर्दिने ॥२२॥

विमाने अष्टाङ्गयोगाख्ये आविर्भूतो जगत्प्रभुः ।

उवाच मधुरं वाक्यं प्रसन्नवदनो हरिः ॥२३॥

श्रीभगवान् – वत्से गङ्गे! किमुद्दिश्य तपश्चरति दारुणम् ।

सहसा त्वं कथय मे वरं दातुमिहागतः ॥२४॥

गङ्गा- देवदेव जगन्नाथ नमस्ते गरुडध्वज ।

त्वत्पादपद्म सम्भूतां कथं मां त्वमुपेक्षसि ॥२५॥

ब्रह्म शापान् मानुषीत्वं प्राप्य राज्ञो निवेशने ।

सन्तनोस्सुचिरं स्थित्वा भूयस्तेनाऽवमानिता ॥२६॥

विवासिता च दासीवद् अनादेयत्वमप्रजा ।

तवाभिमतमित्येतत् क्षेत्रं ज्ञात्वोपपत्तिभिः ॥२७॥

सम्प्राप्तास्मितपः कर्तुं त्वामुद्दिश्य जगत्पते।

ब्रह्म शापनिवृत्तिञ्च शिशुहत्यादि पातकम् ॥२८॥

कृपया पुण्डरीकाक्ष क्षाम्यतु त्वत् प्रसादतः ।

इत्युक्त्वा रुदति गङ्गा न्यपतत् पदयोर्हरेः ॥२९॥

उत्थाप्यदोर्भ्यां वैकुण्ठो निजाङ्ग्रिं तलसम्भव ।

कारुण्यात्प्राप लक्ष्मीशः सुखासीनः तदन्तिके ॥३०॥

मा भैषी पुत्री शापाद्वा पापाद्वा त्वं सुदारुणात् ।

यतः सर्वस्य जगतः मद्पादाश्रय गौरवात् ॥३१॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

13 www.kriyasagaram.in 

शाप पापादिकान् दोषान् विलेपयसि भीषणात्।

तत्ते शापञ्च विगतः पापञ्च मदनुग्रहात् ॥३२॥

किञ्च ते परमं कामं बिल्वारण्ये ददाम्यहम् ।

ह्लादीनीति वहन्त्याहं मत्पादाब्जाऽनपायिनी॥३३॥

नलिनी सर्वभूतानां ह्लादनाय विशेषतः ।

ममांशभूतस्य हरेः वेदराजस्य च श्रियः ॥३४॥

अष्टाक्षर विमानेन भूम्यामवतरिष्यतः ।

प्रहर्षणार्थं भवती विशेषेण भविष्यसि ॥३५॥

पद्मतीर्थं कर्दमाख्यं वसुतीर्थं तथैव च।

पार्श्वे च ब्रह्मनामाख्यं युग्मतीर्थं महामुने ।

ऋणमोचन तीर्थञ्च कालीतीर्थं मघापहम् ।

अष्टपद्मानि तीर्थानि परितस्त्वां ममाज्ञया ॥३६॥

उपासिष्यन्ति पुण्यानि तीर्थानि तीर्थमान्मुखे ।

गरुडः षण्मुखश्चैव तपनो विघ्ननायकः ॥३८॥

वरुणो भद्रकाली च यम स्था स्तेति च क्रमात् ।

प्रागादीनां दिशां पालाः रक्षिष्यन्ति तट भूमिषु ॥३९॥

त्वयि स्नास्यन्ति ये मर्त्याःते भजेरन्नमर्थ्यताम् ।

त्वत्तीर्थैः पितृ देवादीन् तर्पयिष्यन्ति ये नराः ॥४०॥

नारायणस्य सायुज्यं श्रीमतः प्राप्नुयुर्मम ।

त्वत्तीरे स्वर्ण रजत गो भूम्यादीनि ये नराः॥४१॥

प्रदास्य वेद विद्भ्यास्ते शाश्वतं पदमाप्नुयुः॥४२॥

त्वत्तीर्थे स्नान दानादि कर्म कृत्वाऽत्र ये नराः।

वैकुण्ठनिलयं मां च वेदराजं श्रिया सह ॥४३॥

अष्टाक्षर विमानस्तं भक्तिपूतेन चेतसा ।

प्रदक्षिण प्रणतिभिः स्तोत्रैश्च विबुधैरपि ॥४४॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 14  

माल्यार्पणैर्दीपदानैः प्राकार रचनादिभिः।

सम्मार्जनानुलेपाभ्यैः मत्भक्ताराधनेरपि ॥४५॥

प्रणयिष्यति ये मर्त्याः पुरुषार्थान् अभीप्सितान् ।

धर्मार्थ काम मोक्षाख्यां प्राप्स्यन्त्यत्र न संशयः ॥४६॥

तुलसी दल सम्मिश्रैः प्रत्यहं बिल्वपल्लवैः।

ये अर्चयिष्यन्ति मां भक्त्या तेषां मुक्तिर्न संशयः ॥४७॥

यस्मात् त्वं नलिनी भूत्वा जगत्तापत्रयातुरम् ।

ह्लादयिष्यति तस्मात् त्वं ह्लादिनी इति भविष्यसि ॥४८॥

तीर्थानाम् उत्तमन्तीर्थं त्रिषुलोकेषु विश्रुतम् ।

ह्लादिनी तीर्थमित्येतत् तस्मात् पाप प्रणाशनम् ॥४९॥

ये च शोष्यन्ति मनुजाः वरदानम्ममान्तिकात् ।

सर्व पापैः विमुक्ताः ते मत्सायुज्यमवाप्नुयुः ॥५०॥

इति गत्वा वियन्नद्यो वरान् वैकुण्ठनायकः ।

अद्यास्यास्ते ह्लादिनी तीरम् अधुना प्रियया सह ॥५१॥

सूतः- इत्युक्त्वा तं मुनिश्रेष्ठं नारदं मुनिसत्तमम्।

विरराम मुनिश्श्रेष्टो प्रसन्न वदनो मृढः ॥५२॥

नारदः- नमो नमस्ते देवेश महान् देव कृपा निधे ।

भूयोऽपि श्रोतुमिच्छामि बिल्वारण्यस्य वैभवम् ॥५३॥

कथं लक्ष्मीपुरीत्याख्या बिल्वारण्यस्य शङ्करा ।

तत्वर्गरागतं चापि विमानस्याभवत् कथम् ॥५४॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

15 www.kriyasagaram.in 

कर्दमस्य कथं देव आख्यानमघनाशनम् ।

एतच्चान्यच्च तत् सर्वं तं च कौतूहलं हि मे ॥५५॥

इति श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये ह्लादिनी वैकुण्ठनगर

प्रभावं नाम चतुर्थोऽध्यायः॥

கூரார்ந்தவேற்கலியன் ஆலிமன்னன் வாட்கலியன் வண்டரைசோலை

மங்கையர்தலைவன் வைபவம்-4 முற்றும்.

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ पञ्चमोध्यायः ॥

கர்தமமஹரிஷி அவதாரம்.அவருடைய நான்கு யுகங்களின் அவதார ரஹஸ்யம்.

லக்ஷ்மியின் அவதாரம், மற்றும் திருநகரி க்ஷேத்ர வைபவம்.

सूतः -

अथातः सम्प्रवक्ष्यामि कर्दमाख्यानमुत्तमम् ।

यदुक्तं शम्बुना तस्मै तत्सर्वम् ऋषि सत्तमाः॥।१॥

ऋषयः - वद सूत महाप्राज्ञ ! कर्दमस्य कथां शुभाम् ।

यच्छ्रुत्वा पुरुषो लोकैः मुच्यन्ति सर्वकिल्बिषैः ॥२॥

सूतः- ब्रह्मणः पञ्चमः पुत्रः कर्दमाख्यः प्रजापतिः ।

संसारे निस्पृहे भूत्वा सृष्टारं वाक्यमब्रवीत् ॥३॥

कर्दमः -ब्रह्मन् ! सर्व जगन्नाथ सर्वलोकैक रक्षक।

संसारनाशनं ब्रूहि मुक्त्युपायं पितामह ॥४॥

ब्रह्मा- अहो कर्दमपुण्यात्मन् कृतकृत्योसि साम्प्रतम् ।

संसारसागरं तर्तुमिच्छस्यति महामते॥।५॥

शापस्तिष्ठति कश्चित् ते चातुर्वर्ण क्रमोद्भवः ।

तं निवृत्त्यर्थमनघा मोक्षार्थञ्च सुरेश्वरम् ॥६॥

उपायं पश्चिमे भद्र गुह्याद् गुह्यतमं श्रुणु ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 16  

भूम्यामस्ति महत् क्षेत्रमुददेः पश्चिमे तटे ॥७॥

बिल्वारण्यम् इति ख्यातं सर्वलोकेषु विश्रुतम् ।

तत्र गत्वा तपस्तीव्रं कुरु त्वं तु प्रजापते ॥८॥

तपसा भविता मुक्तिः शापान्ते कर्मणप्रभो ।

पितामहस्य तद्वाक्यं निशंयाथ प्रजापतिः॥९॥

आजगाम महत्क्षेत्रं तपसि कृत निश्चयः ।

आगत्य बिल्व कान्तारं भूम्यालङ्कारमुत्तमम् ॥१०॥

ह्लादिनि पुष्करण्यास्तु नैऋत्यां दिशि कर्दमः ।

विविक्त देशमास्ताय पर्णशालामथा करोत् ॥११॥

तत्र खात्वा महाकुण्डं स्नात्वा तस्य यथा विधि ।

समाधिमकरोद् ब्रह्मा नारायण परायणः ॥१२॥

कदाचिद् भगवान् देवो वैकुण्ठ पुरुषोत्तमः ।

अनन्तभोगशयने सुखं सुश्वाप केशवः ॥१३॥

योगनिद्रा समायुक्तं हरिं दृष्ट्वा रमासती ।

तुष्टाव लोकवन्द्या सा भगवन्तं त्रिविक्रमम् ॥१४॥

योगनिद्रयितं देवं रमा दृष्ट्वा च कोपतः।

विनिर्गत्य ततः शीघ्रं तपसे कृत निश्चया ॥१५॥

भार्गवि भूमिमासाद्य चचार पवनार्णवाम्।

यदृच्छया बिल्ववनं प्राप्य देवी सुमद्यमा ॥१६॥

ह्लादिनि पुष्करिण्यास्तु तीरमासाद्य पश्यति ।

पद्मा च प्रविवेशाथ ह्लादिनी मध्य पङ्कजम् ॥१७॥

भगवानपि विश्वात्मा तस्यान्वेषण काम्यया ।

बिल्वाटवीं समासाद्य ह्लादिन्याः पश्चिमे तटे ॥१८॥

श्रिया च दक्षिणः चक्षुः वाम नेत्रेण पश्यति ।

तटाकत्स्थनि सर्वानि पद्मानि मुकुली भवन् ॥१९॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

17 www.kriyasagaram.in 

श्रिया च दूषितं पद्मं विकचं तद्बभूवह ।

सद्य तद् राष्ट्र विकचं पद्मं भगवान् हरिरव्ययः ॥२०॥

अस्मिन् पद्मे विनिश्चित्य प्रसन्नवदनो हरिः ।

तत्र गत्वा रमां दृष्ट्वा चक्रे गाढोप मोहनम् ॥२१॥

ततो विमानमारुह्य देव्या सह जनार्दनः।

अङ्कमारोप्य लक्ष्मीं तां प्रोवाचेदं हरिः स्वयम् ॥२२॥

भगवान् उवाच- बिल्वारण्ये महापुण्ये मम प्रीतिकरे शुभे।

कल्याणि त्वा यदुद्दिश्य तपश्चरसि दारुणम् ॥२३॥

तद्वृणीष्व वरं क्षिप्रं दास्यामि तव साम्प्रतम् ।

इत्युक्त्वा पतीना साध्वी प्रोवाच मधुसूदनम्॥२४॥

श्री कर्दमो नामधर्मात्मा सर्वभूत दयापरः।

आगत्य बिल्वकान्तारं तपश्चरति दारुणम् ॥२५॥

त्वन्निमित्तमहं देव बिल्वारण्ये विमुक्तिदे ।

मया कृतं तपोद्युग्रं त्वदागमन काङ्क्षया ॥२६॥

यदभीप्स मुने सम्यक् कर्दमस्य महात्मनः ।

तत्सर्वं भवतां तस्मै दातव्यमधुना प्रभो ॥२७॥

किञ्चाप्यन्याध्वरं याचे त्वत्तोऽहं करुणानिधे ।

कृपया ते महाबाहो तन्मे दातुं त्वमर्हसि ॥२८॥

अत्र प्रभृति देवेश इदं बिल्ववनं महत् ।

आलिङ्गनपुरम् इति प्रतितं भुवनत्रये ॥२९॥

लक्ष्मीपुरी इति नाम्ना यावद् आचन्द्रतारकम् ।

ख्यातिञ्चेष्य त्रिलोकेस्मिन् प्रसाधात् तव साम्प्रतम् ॥३०॥

इत्युक्तो रमया देवो भगवान् भक्तवत्सलः ।

तथास्त्वित्याह विश्वात्मा प्रसन्नवदनो हरिः ॥३१॥

तृप्ते तत्र श्रिया सार्धं ह्लादिनी सरसी तटे ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 18  

विमाने अष्टाक्षरे दिव्ये वेदराजो रमापतिः ॥३२॥

उक्त्वा लक्ष्मी वचनममृतम् प्रथमा साध्यविष्णोः-

सद्यो हित्वापिरहमदृशं प्रीतियुक्ता च सा श्रीः ।

आसाद्याशु प्रथित यशसः कर्दमस्याश्रमं सात्र वै। ।

सर्वमवददतुलामादिदेवस्य वृत्तम् ॥३३॥

निशम्य तस्या वचनं महात्मा प्रजापतिर्भक्तिमतां पुरोगः ।

तया सहागम्य हरेस्सकाशं प्रणम्य तत् पुळकाञ्चिताङ्गः ॥३४॥

ददर्श लक्ष्मीसहितं प्रसन्नं हरिं परं श्यामळमादि देवौ।

पिशङ्गवस्त्रन्नळिनायतेक्षणं श्रीवत्स वक्षस्थलशोभि कौस्तुभम्।

श्री शार्ङ्ग चक्रासि गदाभिरामं सुनन्द नन्द प्रमुखैरभिष्टुतम्।

मुकुन्दमारुढ विमानमीड्यं ननाम भूमौ सहसा स कर्दमः ॥३६॥

प्रणम्योत्थाय तं देवं कर्दमाख्यः प्रजापतिः ।

बद्धाञ्चलिपुटो भूत्वा स्तोतुं समुपचक्रमे ॥३७॥

कर्दमः- जय देव महाविष्णोः जय लोकधराव्यय ।

त्वं पाहि सर्वलोकेश द्वादशात्मन् नमोस्तु ते॥।३८॥

सहस्रपादशिरसे सहस्राक्षाय ते नमः ।

सहस्रबाहवे तुभ्यं जगताम्पतये नमः ॥३९॥

प्रसीद भगवन् विष्णोर्नारायणरमापते ।

प्रसीद पुण्डरीकाक्ष मयि नित्यं खगध्वज ॥४०॥

ऒं नमो वासुदेवाय लोकानुग्रह कारिणे ।

धर्मसंस्थापनार्थाय यथोक्त वपुषे नमः ॥४१॥

सर्ग स्थित्यन्त लीलाय नमो वेदान्त वेदिने ।

संहृत्य सकलान्लोकान् शायिने वटपल्लवे॥४२॥

भक्तप्रियाय शान्ताय चित्स्वरुपाय ते नमः ।

स्वेच्छाधीन चरित्राय गिरीशायेश्वराय च ॥४३॥ ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

19 www.kriyasagaram.in 

मुक्तिं प्रदाय भक्तानां मुमुक्षूणां महात्मनाम् ।

वसते पक्वचित्तानां हृदये योगीनामपि॥४४॥

चराचरमिदं कृत्स्नं हंसेन व्याप्य तिष्ठते ।

महतश्चापि महते परमाणोरणीयसे ॥४५॥

विश्वाधिकाय देवाय विश्वकर्त्रे नमो नमः ।

नमःपरम कल्याण निधये परमात्मने॥४६॥

नमश्श्रीरङ्गदेवाय श्रीनिवासाय ते नमः ।

अपार घोर संसार सागरोद्धारणाय ते ॥४७॥

नमःकमल नेत्राय श्रीश्रीशाय नमो नमः ।

नमत्रैलोक्यनाथाय नम त्रियुग शक्तये॥४८॥

नम त्रिमूर्तये तुभ्यं परस्मै ब्रह्मणे नमः ।

शङ्ख चक्र गदा खड्ग चापकौस्तुभ धारिणे॥४९॥

स्फुरत्किरीटकेयूर कुण्डलाङ्गत शोभिने ।

निर्द्वन्द्वाय नीरीहाय निर्विकाराय ते नमः ॥५०॥

पाहि मां पुण्डरीकाक्ष शरण्य शरणागतम् ।

त्वमेव सर्वभूतानाम् आश्रये परमां गतिः॥५१॥

त्वयि स्थितं यथा चेतो नैव चञ्चलतां व्रजेत् ।

तथा प्रसीद देवेश शरणं त्वां गतोस्म्यहम् ॥५२॥

नमस्तुभ्यं नमस्तुभ्यं नमस्तुभ्यं नमोनमः।

रुद्रः- इति स्तुत्वा वेदराजं कर्दमाख्यप्रजापतिः।53

आनन्दबाष्पनयनः प्रणनाम महीतले।

उत्थाप्य कर्दमं दोर्भ्यां विष्णुस्सर्वजनाश्रयः।54

उवाच वचनं देवः प्रणतार्तिहरो हरिः।

प्रजापते मां सुप्रीतं तपसा वै महामते।55

वरं वृणीष्व भद्रं ते यत्ते मनसि वर्तते।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 20  

इति श्रुत्वा हरेर्वाक्यं कर्दमाख्य प्रजापतिः।56

शिरस्याञ्जलिमादाय प्रोवाच मधुसूदनम्।

मुक्तिं प्रदेहि कल्याण पुनरावृत्तिवर्जितम्।57

श्रुत्वा प्रजापतेर्वाक्यं भगवान् पुरुषोत्तमः।

ध्यात्वा मुहूर्तं देवेशः प्रजापतिमथाऽब्रवीत्।58

चातुर्वर्णोद्भवं शापं प्राप्तोसि त्वं पुराक्तवान्।

तस्मात्कृतयुगे मुक्तिः नादास्ये तव सुव्रत।59

कलौ युगे तु तुर्ये च मुक्तिः दास्यामि कर्दम।

त्रेतायां क्षत्रियो भूत्वा सर्वशत्रु भयङ्करः।60

सर्वोपरिचरश्रीमान् वसुरित्यभिधानवान्।

सर्वत्र हरिकार्याणि कृत्वा पाप विवर्जितः।61

द्वापरे वैश्यतामेत्य वैरमेघ इति स्मृतः।

मम कार्याणि सर्वांस्थापयित्वा प्रजापते।62

तत्रापि सर्व पापानि जित्वा मां शरणङ्गतः।

कलौ तु शूद्रतामेत्य बिल्वारण्यसमीपतः।63

परकाल इति ख्यातः शत्रूणामन्तकोपमः।

मदीयाराधनपरो मत्कैङ्कर्यपरस्सदा।64

द्राविडे कृतवेदाङ्गो लोकानां हितकाम्यया।

त्रीन्वर्णान् क्षत्रियादीं च ब्राह्मणान् परिपालयन्।65

लक्ष्मीपुरीति विख्यातो यावदाचन्द्रतारकम्।

अहं तत्र वसिष्यामि त्वयि लक्ष्म्या च पूजितः।66

ह्लादिनी पुष्करिण्या च तटेऽस्मिन् सुमनोहरे।

संशत्येतं विमानं मे लक्ष्म्यागतमनुत्तमम्।67

तस्मात्तु संशतं नाम विमानस्य भविष्यति।

तस्मिन् विमाने संहृष्टे वसिष्यामि सदाह्यहम्॥68

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

21 www.kriyasagaram.in 

अष्टाक्षरमयंह्येतद् विमानं परमाद्भुतम्।

दर्शनादेव मुक्तिस्स्याद् विमानस्य प्रजापते।69

वैकुण्ठनिलयास्सर्वेह्यागमिष्यन्ति मत्पराः।

उददेच्चरितं ह्येतत्पुण्यं तावकं चरितं च यत्॥70

एवम् एतत् श्रवन्ति लिखन्ति प्रणमन्ति च ।

स्मरन्ति च सदा एतद् तेषां मुक्तिः करे स्थिता ॥७१॥

इति श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकादिमुनि सूत संवादे बिल्वारण्य माहात्म्ये पञ्चमोध्यायः॥

கற்றார்பரவும் மங்கையர்கோன் காலவேல் ஆடல்மாவலவன் கலியன் வைபவம்-5 முற்றும்.

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ षष्टोध्यायः ॥

வஸுமூலம் நூற்றுக்கணக்கான ப்ராம்மணர்களை க்ஷேத்ரத்தில் ஸ்தாபித்தல்,

அவர்களது வைபவம்

नारदः-

वर्ण क्रमेण सान्निध्यं कथं भगवता कृतम्।

कर्दमस्य तु सान्निध्यं कृतं ब्रह्म स्वरुपिणः ॥१॥

क्षत्रियस्य कथं देवः सान्निध्यं वैश्य शूद्रयोः ।

अकरोद् भगवान् विष्णुः अनादिनिधनो विभुः॥२॥

सर्वम् एतत्तु विस्तार्य ब्रूहि मे चन्द्रशेखर ॥

शङ्करः - कर्दमस्त्वथ धर्मात्मा त्रेतायां वसुरुप धृते ॥३॥

अवतारं पृथिव्यां वै क्षत्रियाणामधीश्वरः ।

पुरुहूतपुरे पुण्ये स्वर्गलोक इवापरे ॥४॥

पुरन्दरसमो राजा शशास पृथिवीम् इमाम् ।

निशश्चाथ महीं सर्वां पातालश्चान्तरिक्षकम् ॥५॥

अगस्त्यानुग्रहात्तेषु नविजघ्ने गतिर्वयोः ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 22  

एवं वसुर्महाभागो राज्यं धर्मेण पालयन् ॥६॥

सिंहासनगतश्रीमानध्युवास पुरोत्तमे ।

एतस्मिन्नन्तरे कश्चिद् दानवेन्द्रो निधेस्सुतः ॥७॥

इन्द्रशत्रुरिति ख्यातःविख्यातो बलपौरुषः ।

पातालाद्भुवमभ्येत्य गोकर्णे सर्वसिद्धिदे ॥८॥

स्थित्वा चात्युग्र तपसा तोषयित्वा पितामहम् ।

सर्व देवैरवध्यत्वं परं प्राप्य सुरोत्तमान् ॥९॥

दर्पेण महता विष्णु दानवेन्द्रः प्रतापवान् ।

जेतुमिच्छन् सहस्राक्षः महत्या सेनया सह ॥१०॥

दिवमावृत्य सरसा सर्वशत्रु भयङ्करः ।

दंशितो रथमास्थाय धनुर्विष्फार्य वेगतः ॥११॥

अट्टहास स्वनेनाशु बधिरीकृत दिङ्मुखः ।

देवसेनाकृतं शक्रं शरवर्षैरवातरत् ॥१२॥

देवाश्चापि दितेः पुत्रः विख्यात विविधैश्शरैः।

देवाश्चापि महात्मानो दानवेन्द्र शरार्थिताः॥१३॥

क्रोधसंवर्तनयनाः दानवेन्द्र महाबलम् ।

दैत्य सेनावृतं पुरिं शरवर्षैः अवाकिरन् ॥१४॥

ततो देवासुर युद्धं तुमुलं रोमहर्षणः ।

अभूतपूर्वम्मभवत् सर्व लोक भयङ्करम् ॥१५॥

ततः पराजिता देवाः सहस्राक्ष पुरोगमः ।

दुर्जयोऽयमिति ज्ञात्वा सर्वेत्वन्वन्यत्र सत्वरम् ॥१६॥

एवमध्यापतिप्राप्ते का गतिर्नोऽच्युताधृते ।

कुतस्त्वमेव शरणं गच्छामो त्रिजगत्पतिम् ॥१७॥

इति निश्चित्य सरसा शरणं जग्मुरच्युतम् ।

ततस्तमूचुः सर्वेपि दानवेन्द्रो प्रपीडिताः ॥१८॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

23 www.kriyasagaram.in 

इन्द्रशत्रु इति ख्यातं दानवेन्द्रो महाबलः ।

पितामहाद् वरं प्राप्यावध्योस्याभिरच्युत ॥१९॥

पीडयन्त्यनिशं सर्वान्तद्भया त्रातुमर्हसि ।

इति तेषां वचश्श्रुत्वा देवानां पुरुषोत्तमः ॥२०॥

अभयप्रदपूर्वन्तु इदं वचनमब्रवीत् ।

भो भो देवा महाभागा यद्दानव वदं प्रति ॥२१॥

मयाप्यासाध्यमित्याह तदुपायं वदाम्यहम् ।

भूमा वेन्द्रपुरो रम्ये क्षत्रवर्णो महाकुले ॥२२॥

वसुरित्याख्यया धीमान् वेदविच्छास्त्रपारगः ।

चक्रवर्ती इति विख्यातो विष्णुभक्तो विमत्सरः ॥२३॥

शान्तो धान्तो महाबाहुः वीर्यवान् समितिञ्जयः।

मदीयार्चापरो नित्यं राज्यं धर्मेण पालयन् ॥२४॥

उत्तिष्ठत्र महाबाहुरिदमाहूय दिवं सुराः ।

दानवेन्द्र विनाशार्थं क्षेमार्थं भवतामपि ॥२५॥

श्रीपुरम्प्रस्थतां सर्वे भवद्भिः नृपस्सत्तमाः ।

सोपि सर्वान् दिधिसुतान् समरे विजयिष्यति ॥२६॥

बहुमान्ये ततः पश्चान् नृपश्रेष्ट महामतिम् ।

विसृज्य नृपशार्दूलं तिष्टध्वं सुखिनो दिवि ॥२७॥

इति विष्णोर्वचश्श्रुत्वा देवास्सेन्द्र पुरोगमाः।

पुनरागत्य ते सर्वे स्थित्वा दिवि सुरोत्तमाः ॥२८॥

ततस्तेन्नृप आहूतः समरायासुरैस्सह।

राजोऽपि चाह्वयामास पृथानासौ वसुर्नृपम् ॥२९॥

मगधश्च कलिङ्गश्च विराटश्चोल पाण्ड्यकौ ।

केरल सैन्धवश्चैव कौशलश्च महायशाः ॥३०॥

एतेचान्येच बहवो नृपास्सर्वे समाययुः।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 24  

सर्वैः परिवृतो राजा प्रथस्थे त्रिदिवं प्रति ॥३१॥

स्वर्गलोकं समासाद्य सत्क्रतश्च मरुत्वता ।

मध्येहि विशुदान्सर्वान्समरे सर्वघातकः ॥३२॥

वृत्तर्जितसङ्ग्रामं हेति साधितविग्रहम् ।

वसवो गाढमालिङ्ग्य स्पृष्टवालेप्य च पाणिना ॥३३॥

सम्प्रहृष्ट मना भूत्वा ददौ हस्ताङ्गते शुभे ।

खट्गं धर्षणमित्युक्तं सर्व सङ्ग्राम धारणम् ॥३४॥

रथम्मनोजवं दिव्यमश्वं व्योमचरं प्रियम् ।

ददौ पुरन्दरस्तस्य वसुराकाशचारिणः॥३५॥

प्रणम्य राजं देवेन्द्रं सर्वं जग्राह वासवात् ।

बहुमाणेन कतिचिदुषित्वा दिवसाद्दिवि ॥३६॥

विसर्जित सुरैः सर्वैः इन्द्रौ च भुवम् (पुरं )ययौ ।

राजा तु उपरिचरेण रथस्याकाश चारिणाः ॥३७॥

ततो उपरिचरो नाम्ना त्रिषुलोकेषु विश्रुतः ।

अभिषिक्तस्तदा सर्वे चक्रवर्तीति भूमिकैः ॥३८॥

एवमष्टादशद्वीप पर्यान्तां गामपालयत् ।

कदाचिदुपविष्टासौ महिषी सहितः प्रभुः ॥३९॥

रमतेस्म महीपालौ मनसोभि रमे पुरे ।

महिष्या प्रथमं द्रष्टः पाण्डुदोषः कलेभरे॥४०॥

दृष्ट्वाप्यब्रवीद् देवदेव करमा दृश्यते क्वचित् ।

इत्युक्तस्तु महाराजो महिष्या खिन्नचेतसा ॥४१॥

सम्प्रेक्ष्य त्वचि पाण्डु कृश दुःख लज्जानि पीडितः ।

राज्यं मन्त्रिषु निक्षिप्य तीर्थयात्रा परोऽभवत् ॥४२॥

वसू रथवरं दिव्यम् आरुह्यो उपरिचारिणम् ।

आश्रमेषु च पुण्येषु देवतायतनेषु च ॥४३॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

25 www.kriyasagaram.in 

तीर्थेषु पुण्यस्थानेषु नदीषु विपिनेषु च ।

वसन् वसन्महीपालो सहि चक्रे प्रदक्षिणा ॥४४॥

क्वचिदप्यङ्ग दोषस्य विनाशो ना भवेत् तदा ।

वर्धाकुलीथ चित्तस्सन् बिल्वारण्यमवाप सः ॥४५॥

रथस्तस्य महानत्र न चचाल महीपतेः ।

निश्चलत्वाद् रथस्यादौ बभूवाश्चर्य सम्पदा ॥४६॥

आवित्तः किङ्करान् सर्वानादिदेश विशां पतिः ।

इत्थं येन रथश्रेष्टो पतितो नहि कामतः॥।४६॥

आश्चर्यमस्ति देशेतो निरूपयत किङ्कराः ।

इत्युक्त्वा राजराजेन कुशलाः शीघ्रगामिनः॥४७॥

नृपस्याज्ञाकरा सर्वे चक्रुः तत्र परिभ्रमम् ।

भ्रमतो बिल्वकान्तारे ह्लादिनी सरसी तटे॥।४८॥

पश्चिमे प्राङ्मुखं देवं शङ्खचक्रगदाधरम् ।

दृष्ट्वा न्यवेदयद्राज्ञे शीघ्रमागत्य किङ्कराः ॥४९॥

महीपतिस्तु धर्मात्मा सम्प्रहृष्ट तनुरुहः ।

गत्वा तु पादचारेण ततो देवं ददर्श सः ॥५०॥

प्रणम्य शिरसा विष्णुं सर्वलोक नमस्कृता ।

असौ जलाशये तत्र ह्लादिन्यां धर्म मार्गतः॥।५१॥

स्नात्वोत्तीर्णस्तदा देहे नो पश्यतस्त्वचि पाण्डु ताम्।

तीर्थस्य प्रत्ययाद्राजा विस्मयेन समाकुलः॥५२॥

तुष्टाव वैष्णवोसूक्तैः स्तोत्रैः पौराणिकैरपि ।

अष्टाङ्गयोगमास्थाय वन्दित्वा पद्मासने शुभे ॥५३॥

ध्यात्वा नारायणं देवं यजेच्चात्मानमात्मनि ।

ददर्शत्वेनमार्गेण सत्यं विष्णुं सनातनम् ॥५४॥

निर्मलं निष्कलं विष्णुं चित्स्वरुपं जनार्दनम् ।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 26  

अनुनीयं महात्मानमच्युतं सपरिग्रहम् ॥५५॥

उत्तिष्टन्नेव तद्रूपं पूर्वदृष्टं ददर्शह।

श्री भूमि सहितं देवं कौस्तुभोरस्कमच्युतम् ॥५६॥

जलजासि गदा शार्ङ्ग सुदर्शन निषेवितम् ।

प्रणम्य तरवानेव स्तौषीद्वेदनायकम् ॥५७॥

वेदराजोऽति संहृष्टो प्रोवाचेनं नृपं प्रति ।

यदिच्छसि महाराज तद्वृणीष्व मनोगतम् ॥५८॥

ददाम्यद्य नरश्रेष्ठ ते वरान् नृपसत्तम ।

वसुः- यदि प्रसन्नो भगवान्मयि सत्यं खगध्वज ॥५९॥

साक्षात्कुरु महाविष्णो पुनरप्येवमच्युत।

क्षेत्रे निवसिता तत्र समाराधयतामिह ॥६०॥

श्रीसूक्तं जपतां चापि श्रीश्रियः श्रीप्रध प्रभो ।

भगवान्- अन्यूननतरे चैव पालाश विपिने तथा ॥६१॥

साक्षात् करोमि राजेन्द्र! तव सत्यायशोधन ।

त्वमह्यत्रैव राजर्षे स्थापयस्व चतुश्शतम्॥६२॥

ब्राह्मणान् वेदसम्पन्नान् सर्वशास्त्र विशारदान् ।

अग्निहोत्रपरान् नित्यं मद्भक्तांश्च विशेषतः॥६३॥

अन्यून नगरे सप्तशतं स्थापय वैष्णवान् ।

सहस्रं च नृपश्रेष्ट ब्राह्मणान् वेदपारगान् ॥६४॥

तथा पालाशविपिने स्थापय त्रिशतं विभो ।

वसुरप्येव मुक्तस्तु राजा सुप्रीत मानसः ॥६५॥

तत्र बिल्ववने पुण्ये लक्ष्मीपुर्यां तपोधनः ।

सेवार्थं वेदराजस्य ब्राह्मणानां चतुश्शतम्॥६६॥

अकल्पयद् वसुराजा सिद्धिकामः प्रजेश्वरः ।

ततः प्रदक्षिणं कृत्वा नमस्कृत्य सुरेश्वरम् ॥६७॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

27 www.kriyasagaram.in 

सम्पूज्य ब्राह्मणान्हृष्टो गमनायोपचक्रमे ।

ततः सप्तश्शतं चापि सहस्रं तु शतं तथा ॥६८॥

अन्यून नगरे चैव पालाश विपिने तथा ।

प्रतिष्टाप्य ततः पश्चाद् ययौ स्व नगरं तदा ॥६९॥

ततो नारायणो देवेऽगत्वा सद्मनि भूपतेः।

कृत्वा साक्षात्कृतिं देवः भुक्त्वा भोगान् प्रमुत्रधा।

अथ शिष्यो सुखं देवो नन्दनारायणाख्यया।

राजा च तत्रस्थानेऽपि ब्रह्मणा तां शतत्रयम्।71

कल्पयामास देवस्य विष्णोराराधनेक्षमान्।

इह भुक्त्वाऽखिलान् भोगान् स्वर्गलोकं जगामह॥

इति श्री गारुडेपुराणे उत्तरकण्डे शौणकादिमुनि सूतसंवादे बिल्वारण्यमाहात्म्ये

वसोर्वैभवं नाम षष्टोऽध्यायः।

காரார்புயல்தடக்கைக் கன்னவிலும்தோளான் வயல்மங்கைநகராளன் கலியன்வைபவம்-6 முற்றும்।

<<<<____>>>>

इति श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ सप्तमोऽध्यायः ॥

கர்தம முனிவர் வயிரமேக

4

ன் எனும் வைஶ்ய அவதாரம்.

காவிரிப்பூம்பட்டிண வரலாறு

वैश्या यत्परे पूर्वं चकारात्र पुरातनम्।

प्रभावं तत्प्रवक्ष्यामि श्रुणुष्व मुनिपुङ्गव।1

ककुत्सपत्तनं नाम कवेरतनया तटे।

सङ्ग्रमे सिन्धुराजस्य बभूव नगरोत्तमम्। 2

विमानैरपि रत्नाड्यैश्शोभनैस्सर्वकामदैः।

सर्वसम्पत्समाकीर्णं गृहैश्च परिशोभितम्।3

देवतायतनैर्मुख्यैर्नानाविध सुपूजितैः।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 28  

सभाभिःपण्डितारुढ वेदिकाभिरलङ्कृतम्।4

विद्वद्भिर्ब्राह्मणैश्चैव वीर्यवद्भिर्यशो धनैः।

धनधान्यसमायुक्तैः वैश्यैर्शूद्रैश्च संयुतम्।5

अन्वितायामविस्तारैःमहार्हैराजवर्त्मिभिः।

वणिक्पथैर्महामन्त्रैर्दर्शनीय मितस्ततः।6

मुचुकुन्दस्य राजर्षेर्वंश सन्तानभूषणः।

तत्रापि वज्रघोषाख्यश्चातुर्वर्णसमाश्रयः।7

वीर्यवान्नीतिसम्पन्नः राजा मनुरिवापरः।

तस्यामन्त्रीवयस्यश्च सर्वशास्त्र विशारदः।8

शङ्खपाल इति ख्यातो वणिक्पुत्रो बभूव ह।

सिन्धुराजसुता तस्य राज्ञस्सर्वाङ्गसुन्दरी।9

महिष्यजनितद्रूपतुल्यरुपा यशस्विनी।

देवी यशोवती नाम यशसा परिपूरिता।10

वणिजश्शङ्खपालस्य महाधन सुतासती।

आसीद्भार्यामतिमती शुद्धा सत्यवती स्मृता।11

अतीव वर्तते स्नेहः तयोरपितयोरिव।

वज्रघोषस्तु राजेन्द्रो शशास पृथिवीमिमाम्।11

चोळवंशैस्सदा भुक्ता नृपैस्सत्यपरायणैः।

शङ्खपालो महामन्त्री तस्य राज्ञो बहिश्चरत्।13

अतिमात्र महत्स्नेहात् सोभूत् प्राण इवापरः।

तयोरप्येकमनसोः वंशसन्तानकारिणी।14

बभूव शङ्खपालस्य भार्या सत्यवती प्रिया।

तां तथा शङ्खपालस्तु गर्भलक्षण संयुताम्।15

भार्यां सत्यवतीं दृष्ट्वा सम्प्रहृष्ट तनूरुहः।अ

राज्ञेचाभिहितञ्चैतदद्भुतं स न्यवेदयत्।16

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

29 www.kriyasagaram.in 

तच्छ्रुत्वा राजसिंहस्तु प्रीतिप्राह स्मितान्वितः।

दैवाद्धिममचैवेषा न मृषा कश्यते त्वया।17

सम्पन्नदेवतास्मासु ब्राह्मणास्सत्यवादिनः।

वज्रघोषश्शशा सोर्वीं शङ्खपालेन पोषिताम्।18

पतिव्रतानान्नारीणामाशीर्वादःफलान्वितः।

ज्योतिर्विदस्सत्यवाचः शकुनाश्च तथैव हि।19

सर्वसम्पत्समाकीर्णा क्रिया पुंसवनादिकाः।

कुरु सत्यं तवेस्माकं वंशवृद्धिर्भविष्यति।20

इत्युक्तो वज्रघोषेण क्रियाश्चक्रे यथोदयम्।

महाधनसुतादेवी पूर्णगर्भा यशस्विनी।21

एकादशे मासि धमौ सुषुवे च शुभोदये।

वज्रघोषो महाभागा शङ्खपालश्च सूनृतौ।22

श्रुत्वां शुभौसुतान्नीतायमौ जातौ यशस्विनौ।

ददताम्ब्राह्मणेभ्यश्च याचकेभ्यो यथातथम्।23

पुरोहितान्समाहूय ब्राह्मणान् वेदपारगान्।

राजा यशोवतीसाकं तयोर्ज्येष्टं कुमारकम्।24

पुत्रंस्तेहात्मनो विद्वान् चकार च यथाविधि।

चक्रे पुरोहितस्तस्य नामधेयं द्विजैस्सह।25

वैरमेघ इति ज्येष्ठं कनिष्ठं निधिपालकम्।

राज्ञस्तयो स्तनयथो रेकस्तेहो प्यवर्धत।26

उभये ते पुत्रसङ्काशं संस्कारान् चक्रे यथाविधि।

उपनीय गुरुभ्यस्तौ विप्रान् जग्राहतुः क्रमात्।

गृहीत विद्या तौ पुत्रौ राजचिह्नसमन्वितौ।

अन्योन्यस्नेहसम्पन्नौ बभूवतुररिन्दमौ।28

वैरमेघं ततो राजा यौवराज्येऽभिषिक्तवान्।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 30  

निशिपालस्ततो मन्त्री बभूव मतिमान्वशी।29

अभिषिक्तस्तथा क्षिप्रं प्रतस्थे दिग्जिगीषया।

प्राचीन्दिशंसमारभ्य जित्वा दिशि रिपूनसा।30

वैरमेघस्तु राजेन्द्रो जिगीषुर्जयतां वरः।

दिशं विजयलक्ष्येण तीर्थयात्रा परोभवत्।31

कृत्वा परिभ्रमन् भूमिं प्राप्तवान् बिल्वकाननम्।

लक्ष्मीक्षेत्रं महापुण्यं लक्ष्मीपुर्यामरिन्दमम्।32

शुश्राव तुमुलङ्घोरं गीतनृत्तसमाकुलम्।

जगाम वनमुद्दिश्य वैरमेघस्समाहितः।33

नापश्यत्क्वचिदप्यस्य कारणं सम्भ्रमस्य सः।

अत्यद्भुतमिति ज्ञात्वा क्षेत्रमेतन्महीपतिः।34

यष्टुं चक्रे मनस्तत्र त्रेताग्निमुखतो हरिः।

ऋषिभिस्तस्य वाक्यैश्च ब्राह्मणैर्वेदपारगैः।35

अनुज्ञातस्तदा शङ्खमन्त्रिणा निधिपालकः।

आनयस्त्वम् ऋषीन्सर्वान् ब्राह्मणन्नृपतींस्तदा।36

पुरोहितंस्तदासौम्यमतिवृद्धान्समाहितान्।

यज्ञवाटं कुरुष्वेदं निधिपालसखे मम।37

करिष्ये यज्ञमत्राहं पुण्यक्षेत्रे महामते।

क्षिप्रमानय सम्भारान् यज्ञार्थं मम सुव्रत।38

आनय त्वं मम ज्येष्टाभार्या मगधवंशजाम्।

निधिपालस्तदा मन्त्री पश्य त्रयसमन्वितः।39

यथाज्ञप्तस्तथा चक्रे स राज्ञोवशमागतः।

राजा तु विधिवत्पूज्य ऋषिभ्यो यज्ञकर्मणि।40

मन्त्रक्रम निवृत्ते तु प्रभूतेषु द्विजैस्सह।

आहूतेषु तदा विष्णुः हविर्भागजिगीषया।41

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

31 www.kriyasagaram.in 

सद्यो जज्ञे महापुण्ये प्रादुरासीज्जनार्दनः।

अष्टाक्षरमयं दिव्यं विमानं शंसनाह्वयम्।42

ओङ्कारचक्रं वेदाश्वं स्मृत्युक्तं शाश्वतम्परम्।

आरुह्यसह सा देवो देवीभ्यां वेदनायकः।43

सदोर्मध्ये तु सहसा प्रत्यक्षं समपद्यत।

अग्नौ समुदितन्येवं देवीभ्यां च समन्वितम्।44

वैरमेघस्तुवन् प्रेक्ष्य यजमानो ननर्तु वै।

पुप्लुवे चान्महीप्रीत्या भूमौ पतितवान् पुनः।45

अरुदत्सहसाविष्णोः हसितस्म पुनःपुनः।

चक्रन्दस्तब्दहृदयो ध्यानारुढ इवाचलः।46

एवमुद्रितहृष्टात्मा सोभूदन्य इवावशः।

कालेन महताधीरो बभूवात्मवशानुगः।47

वैरमेघो महाभाग ! स्त्वाब्रवीच्छ यथोदितः।

धन्योस्म्यनुगृहीतोस्मि यावच्चन्द्रदिवाकरम्।48

लब्ध्वान्विषु सान्निध्यं मत्तोनान्यतमो भुवि।

देवदेव जगन्नाथ ! कृतार्थोऽहं जनार्दन।49

तव दर्शनलाभेन यास्यामि परमाङ्गतिम्।

त्वत्पादाम्बुज भक्ताय क्षुद्राय कृपणाय च।50

कृतघ्नाय नृशंसाय प्रसादं कुरु मेऽच्यता ॥

इत्युक्त्वा न्यपतद्भूमौ दण्डवत् प्रणिपत्य च ॥५१॥

पुनः पुनः हरिं ज्ञात्वा प्रणनाम महीतले ॥

एवं बहुविधा लापविलापं प्रणतं भुवि ॥५२॥

उत्थाप्य भगवान् देवो वैरमेगमथाब्रवीत् ।

श्रीभगवान् - भक्त्त्या परमया राजन् मयियुक्तस्य ते नृप ॥५३॥

प्रीतं मां विद्धि देवेशं वृणीष्व वरमीप्सितम् ॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 32  

राजा – स्वामिन् शतद्व्याधिक्यं ब्राह्मणानां सहस्रकम् ॥५४॥

स्थापयिष्याम्यहं देव सेवार्थं तव पश्चिमे ॥

विशेषं कुरु देवेश प्रत्यक्षीकरणे मम ॥५५॥

स्वयंव्यक्ते विमानेऽस्मिन् देवीभ्यां सहितो भवान् ।

पश्चिमाभिमुखं भूत्वा सुखासीनो भवाच्युत ॥५६॥

इत्युक्तो वैरमेगेन वेदराज सनातनः ।

आससाद मुखं विष्णुः ग्रामम् उद्दिश्य सुव्रत ॥५७॥

अब्रवीत् पुनरासिनो वैरमेगनिभं प्रति ।

भगवान्- अष्टाधिक्यन् महाभाग चत्वारि च चतुर्युगम् ॥५८॥

भक्त्वा यज्ञफलं स्वर्गमभ्यमोनि कलौ युगे ।

भूमा जात क्षुद्रवंशे मद्भक्तो मत्परायणः॥५९॥

मदीयानर्चयित्वा त्वं मत्तो मन्त्रमवाप्स्यवान् ।

मन्त्रराज प्रसादेन मत्प्रसादान्नरेश्वर ॥६०॥

द्रवीमाकृत्य वै दान्वैस्तु स्तुत्वा तु कमलेश्वरम् ।

कृत्वा प्रीतिकरं कर्म लब्ध्वा कामान्मनःप्रियान् ॥६१॥

सूरिभिः सह सायुज्यं मत्प्रसादादवाप्स्यसि ।

इति देवोत्तम श्रीमानुक्त्वा तूष्णीं बभूवह ॥६२॥

एवं लब्ध्वा वरं श्रीमान् वैरमेघः परन्तपः ।

आसाद्य स्वपुरीं वीरः शशास पृथिवीमिमाम् ॥६३॥

इह भुक्त्वा चिरं कालं राज्यभोगान् मनोरमान् ।

तथो जगाम सस्वर्गं यज्ञस्य महतःफलम् ॥६४॥

एवं वैश्यस्य सान्निध्यं द्वापरे मुनिसत्तम ।

ततश्शूद्रस्य सान्निध्यं प्रवक्ष्यामि कलौ युगे ॥६५॥

पुरा स कर्दम श्रीमान् निर्दिष्टो हरिणा मुने ।

कलौ श्रीनगरी देशे शूद्र योनौ भविष्यति॥६६॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

33 www.kriyasagaram.in 

ततः कलियुगे प्राप्ते श्रीनगर्यास्समीपतः ।

कार्तिक्यां कृत्तिका तारे पूर्णाख्ये पुटभेदने॥६७॥

जातः कन्दर्पसदृशः मोहयन् सर्व देहिनाम् ।

विषयप्रवणे नित्यं विष्णुभक्ति विवर्जितः ॥६८॥

ज्ञानहीनो मदाविष्टः तत्र सञ्चार्य तस्थिवान्।

एवं सञ्चरतस्तस्य मन्मथा विष्ट चेतसः ॥६९॥

कुमुद्वत्या विवाहार्थं विष्णुभक्तिरभून् मुने ।

अनन्तरं कुमुद्वत्याःशुभाङ्ग्योपाणिपङ्कजम् ॥७०॥

गृहीत्वा तन्नियोगेन तदीयार्चापरो भवत् ।

अथ बाह्यकुदृष्टीणां निग्रहात् प्रतिवादिनाम्॥७१॥

परकाल इति ख्यातो दिविभुव्यन्तरे प्रभुः ।

ततोश्वसस्य निकटे चौर्य साङ्केत्य मार्गके ॥७२॥

भगवत्सन्निधिं लब्ध्वा तस्य सर्वस्वमग्रहीत् ।

गृहीतयति कोप्याशु यो ददंशाङ्गुलीयकम्॥७३॥

तस्याद्भुतं कर्म दृष्ट्वा किञ्चित्स्मृत्वा रमां पतिः ।

अयं कलिजिदित्यस्य नाम चक्रे जगत्पतिः॥७४॥

तदारभ्य मुनिश्रेष्ट कलिध्वंसीति विश्रुतः ।

तत्रैव कलिजिच्छ्रीमान् देवदेवाद्दयानिधेः॥७५॥

अष्टाक्षरं महामन्त्रं गृहीत्वा लब्धवान् मुनेः ।

यस्य देवस्य कृपया प्रापयन् मन्त्रमुत्तमम् ॥७६॥

तस्य स्वरुप रुपादि कल्याण गुण वैभवान् ।

दृष्ट्वा कलिरिपु स्सर्वान्सूरिभोग्य मनोरमान् ॥७७॥

अनुभूय सदा हृष्ट सात्विकाग्रेसरोऽभवत् ॥७८॥

असौ लक्ष्मीकटाक्षाच्च तदीयार्चन वैभवात् ॥७८॥

कृपावर्षीति विख्यातौ बभूव भुवनत्रये ॥७९॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 34  

ज्ञाने च भक्तिवैराग्ये तदीयपदसेवने ॥७९॥

कैङ्कर्ये तत्समःकश्चिद् नभूतो न भविष्यति ॥८०॥

ततो लोक हितार्थाय भगवत् प्रीति वृद्धये ॥८०॥

वेदार्थान् द्राविडी कृत्य स्तुतवान् कमलापतिम् ॥८१॥

एवं स्थित्वा चिरःकालं कलिवैरि महाप्रभुः ॥८१॥

विष्णुःप्रियकरं कर्म कृत्वा मुक्तो भवन् मुने ॥८२॥

इति श्रीगारुडपुराणे सूत संवादे श्री बिल्वारण्यमाहात्म्ये सप्तमोध्यायः

வாமான்தேர்பரகாலன்மங்கைக்குலவேந்தன் கறைநெடுவேல்வலவன்,ஆலிநாடன், வைபவம்-7 முற்றும்

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ अष्टमोध्यायः ॥

கலியுகத்தில் கர்தமர் பரகாலன் எனும் கலியனாக அவதாரமும்,மஹிமையும்.

इति शम्भोर् वचश्रुत्वा नारदो मुनि सत्तमः ।

प्रत्युवाच पुनर्वाक्यं देवदेवं कृपानिधिम् ॥१॥

नमोनमस्ते देवेश दयाद्रीकृत मानस ।

परकालस्य चरितं दिव्यामृतरस पुनः ॥२॥

वक्तुमर्हसि सर्वज्ञ विस्तरेण ममाधुना ।

शम्बुः - नारदस्य वचश्श्रुत्वा महादेवोब्रवीदिदम् ॥३॥

तच्चरित्रं मुनेर्दिव्यं को वा वर्णयितुं क्रमः ।

तथाऽपि श्रोतुकामस्य सङ्क्षेपौ वदाम्यहम् ॥४॥

पूर्वं लक्ष्म्या यदुक्तं हि सूत्रवत्यै मुनिश्वर ।

तद्ज्ञात्वाहं प्रवक्ष्यामि श्रुणुष्व कृत सादराः ॥५॥

स एवैव नीलाभ इति नाम्ना भुवन विश्रुतः ।

विषयः प्रवणो नित्यं विष्णुभक्तिं विवर्जितः॥६॥

एवं तिष्ठति नीलाभे भगवान् भक्तवत्सलः ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

35 www.kriyasagaram.in 

वैकुण्ठनगरे देवीं प्रोवाच इदं वचस्तु ताम् ॥७॥

श्रीभगवान् - आलिङ्गन पुरिदेशे पूर्णाक्य नगरे शुभे ।

आदिनाथात्कनकवल्याः भर्तुर् दानवतां वरात् ॥८॥

जाता नीलनिभो भद्रो सौन्दर्यशान गर्वितः ।

मान्नगामती सुश्रोणि मन्नामापि कदाचन ॥९॥

नस्मरत्यवशो भद्रे ललना लम्पटस्सदा ।

अहं ममकृतिर्दृप्तो दुर्विनीतो दुरत्ययः ॥१०॥

नृत्त गीतकलाभिज्ञो दूर्तो दूर्त जन प्रियः ।

सङ्गीत लोलस्सततं कस्तूरी लक्ष्म लक्षितः ॥११॥

असत्पात्रव्यधी नित्यं विषयासव मोहितः ।

एवम् अज्ञानगहरे भव फल्वल पङ्किले ॥१२॥

मग्नम् उदृत्य नीलाभं त्वत् कटाक्षामृताम्बुभिः ।

संस्नाप्यधूत पात्मानं कुरु तत्रास्ति कारणम् ॥१३॥

असौ पुरा कृतयुगे कर्दमाख्यो हि सुव्रते ।

यमुद्दिश्य पुरा भद्रे मोक्षेच्छुं कर्दमं प्रभुः ॥१४॥

कलौ युगे तु तुर्ये तु मुक्तिं दास्यामि कर्दम ।

इति देवी प्रतिज्ञातं कूटत्सकाशे मयानघे ॥१५॥

सोऽयमेवं विधोभद्रे तिष्ठत्यस्तिर संश्रुता ।

तस्माद्यथा कथञ्चित् समेतन्नीलनिभं प्रिये ॥।१६॥

मद्भक्तं कुरु कल्याणी पक्वबिम्बोष्टि सुस्मिते ।

इत्युक्त्वा पतिना साध्वी तथेत्याह शुचिस्मिता ॥१७॥

ततः समीपे तिंष्ठन्तिं प्रोवाचेदं वचस्सखीम् ।

अप्सका श्रुणु भद्रं ते मद्वाक्यं सुमनोहरे ॥१८॥

भूमौ नागपुरीक्षेत्रे श्वेतकासारमस्ति वै ।

तद्गत्वा कुमुदे सुभ्रु जनित्वा त्वं सु मध्यमे ॥१९॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 36  

मरुतस्याश्रमे रमे तिष्ठ सर्वाङ्ग सुन्दरी ।

तत्रागतं नीलनिभं त्वद्विवाहे कृतोद्यमाम्॥२०॥

चक्राङ्कनादूर्ध्वपुण्ड्र विष्णुभक्त्यङ्ग लक्षणैः ।

वैष्णवं कारयित्वा त्वं तस्य पत्नी भवानघे ॥२१॥

अनन्तरं महाभागे नीलाभं मदनोपमम् ।

विषयःप्रवणं भद्रे ! तदीय प्रवणं कुरु ॥२३॥

इत्याज्ञाप्य सखीं देवी लोकमाता हरिप्रिया ।

अष्टौ भृत्यान् समाहूय इदं वचनमब्रवीत् ॥२४॥

भृत्या भवन्त सूरीणामग्रगण्या स्सुमेधसः ।

भगवद् भक्तिसिञ्चाश्च सर्वेपि द्वारशेषिणः ॥२५॥

अतो मद्वाक्य मनसा श्रुण्वन्तु कृतसादराः ।

इयं सखी स्थितिं प्राप्य सर्वावयव सुन्दरी ॥२६॥

पालाश विपिने पुण्ये मुनिबृन्द निषेविते ।

श्वेतकासारमित्यस्ति सर्वाघौघ विनाशनम् ॥२७॥

तस्मिन् सरोवरे रम्ये जनिष्यति ममेच्छया ।

अस्यासम्रक्षणार्थं तु नीलाभस्य विशेषतः ॥२८॥

तद्बृत्यत्वमनुप्राप्य सर्वेच्छायानुवर्तिनः ।

पूर्ण पुर्यां चिरं स्थित्वा नीलाभ सुहृदस्सदा ॥२९॥

सर्वत्र हरि कार्याणि कारयध्वं सुरोत्तमाः ।

इत्याज्ञाप्य सुरान् सर्वान् रमा सर्व हितैषिणी ॥३०॥

भगवन्तमुवाचेदं पूर्ण चन्द्र निभानना ।

यत्तदाज्ञापयसि मां तत्तथैव कृतं मया ॥३१॥

इत्युक्त्वा सुभगा देवी तूष्णिमास्ते वरानना ।

तथेति ते भुवं प्राप्य पूर्णपुर्यां महौजसः ॥३२॥

पुष्पजाता महाभागा नीलाभ सुहृदो भवन् ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

37 www.kriyasagaram.in 

तेषां महात्मनां ब्रह्मन् चित्राणि मुनिपुङ्गव ॥३३॥

स्व वीर्यार्जित नामानि वक्ष्यामि श्रुणु सादरम् ।

प्रथमस्तोययातेति जलेष्वप्यस्खलत्गतिः ॥३४॥

द्वितीय सर्वविद्धीमान् छायागूड इतिस्मृतः ।

तृतीयस्तु द्वार्बन्ध दमनो मतिमान् शुचिः ॥३५॥

चतुर्थश्चतुरो विद्वान् आल्याख्यो म त चेष्टितः ।

पञ्चमस्स्वय धर्मात्मा व्यवहार जयी बली ॥३६॥

षष्टस्तु चात्महृदयो बहिर्ज्ञान प्रभोदकः ।

सप्तमो धर्मशीलश्च दूरदर्शी च बुद्धिमान् ॥३७॥

ह्रस्वमुन्याख्यया नित्यं विरराज महामतिः ।

अष्टमश्च महाबाहुः दिवा चौर्य पटुस्सुधीः ॥३८॥

एते हृत्या महाभाग नीलाभ सुहृदस्सदा ।

नीलाभस्य कुमुद्वत्या लक्षणार्थे सु दीक्षिताः ॥३९॥

सर्वत्र हरिकार्याणि साधयन्तं परस्परम् ।

नीलाभसुहृदस्सर्वैः पूर्णपुर्यां स्थितो भवत् ॥४०॥

बिल्वारण्यमहात्म्ये अष्टमोध्यायः समाप्तः॥

காமருசீர் கண்டசீர், கார்கொள்பைம்பொழில், மருவார்புயற்கைக், கொண்டசீர்த் தொண்டன் கலியன்

வைபவம்-8 முற்றும்॥

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ नवमोध्यायः ॥

திருவெண்காடு,அருகில் உள்ள புஷ்கரிணியில் குமுதவல்லிநாச்சியார்

அவதாரம்,மஹிமை। கலியனோடு திருமணம்

ततो लक्ष्म्या वचश्श्रुत्वा प्रत्युवाच वचोप्सराः ।

यथा चाज्ञापयसि माते तथैव करवाम्यहम् ॥१॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 38  

इत्युक्त्वा मन्त्र सा देवी श्वेतकासारमाययौ ।

पद्मजाज्ञां पुरस्कृत्य तस्मिन् जाता सुमध्यमा ॥२॥

हस्तेन आदाय कुमुदं तीरे बालेव सुस्थिता ।

मरुत्वानिति तत्रत्यो ब्राह्मणो मुनिसत्तमः॥३॥

स दृष्ट्वा वचनं बालामब्रवीत् कुमुदोद्भवाम् ।

का त्वं कमलपत्राक्षी कस्माद्देशाद् इहागता ॥४॥

एवं मरुत्वचातोक्ता सेदमाह शुचिस्मिता ।

अस्मिन् श्वेतसरस्तीरे पुष्पापचयकाम्यया॥५॥

अप्सरोभिः परिमितान् त्रिदिवादागतागातास्म्यहम्।

तटाकस्थ मनोरम्यं यत्कुलूदं वीक्ष्य सुव्रता ॥६॥

गृहीतु कामा तत्पुष्पदभ्यतास्मि मुनिपुङ्गव ।

एतस्मिनन्तरे सख्यो मां विहाय गतानघ ॥७॥

गृहीत्वाहं मुने पुष्पं स्थास्यामि कुमुदं महत् ।

इति तस्य वचश्श्रुत्वा मुनिसुप्रीत मानसः ॥८॥

त्वं पुत्रीभव कल्याणि मम भाग्यादिगागता ।

इति तत्वाक्यमाकर्ण्य तथेत्याह शुचिस्मिता ॥९॥

ततस्तामङ्कमारोप्य मूर्त्युपाघ्रये भूसुर।

हस्ते कुमुदमालोक्य तन्नाम कृतवान् मुनिः ॥१०॥

तदाराभ्य मुनिश्रेष्टा तस्याश्रम पदे शुभे ।

तेनैव वर्जिता बाला सावर्द्धत मुनीश्वर॥११॥

इदं चरित्रं नीलभः श्रुत्वा कामवशानुगः ।

मुनेराश्रममासाद्य ययाचे पद्मगन्धिनीम् ॥१२॥

मुनिवर्योऽपि तां पुत्रीं समाहूयाब्रविदिदम् ।

यस्मिन् नीलनिभे भावमस्ति ते यदि भामिनि ॥१३॥

तं वृणीष्व सुनासोरु भर्तारं हसितेक्षणे ।

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

39 www.kriyasagaram.in 

इत्युक्त्तेन सा बाला प्रोवाचेदं शुचिस्मिता ॥१४॥

तात मे मनसः कामं वक्ष्यामि श्रुणुसादरम् ।

यो यश्चङ्क्राङ्कितं श्ललक्ष्णो विष्णुभक्तिपरो यदि॥१५॥

भर्तारं वरयांयद्य इदमेव मुनीश्वर।

एवं ब्रुवन्त्याः कन्यायाः वचश्श्रुत्वा तपोधनः ॥१६॥

ततो नीलनिभं दृष्ट्वा मुनिस्तद्ववाक्यमब्रवीत् ।

पूजितस्यां वचश्श्रुत्वा हर्षव्याकुललोचनाः॥१७॥

किं हि तद्मे भवेत् किं वा साधनं स्यादितःपरम्।

चक्राङ्कित प्रदातारं कुत्रवा? गदाम्यहम् ॥१८॥

इत्येवं बहुदालोच्य तत्र निद्रावशङ्गतः ।

तत्क्षणे भगवानस्य स्वप्ने पूर्णोभवेदिदम् ॥१९॥

राजन् पश्चिमे दिग्भागे श्रीवासक्षेत्रमस्ति हि। ।

तत्र गच्छ भवान् शीघ्रं त्वदभीष्टं ददाम्यहम् ॥२०

इत्युक्त्वाऽन्तर्दधे श्रीमान् पूर्णो नाम जनार्दनः ।

अथ नीलनिभो राजा स्वप्नं दृष्ट्वा महाद्भुतम् ॥२१॥

स्वसम्भ्रमं समुत्थाय विस्मयं परमं गतः ।

ततो तुरगमारुह्य श्रीवास क्षेत्रमप्यगात् ॥२२॥

श्रियःपतेः प्रसादेन लब्ध्वा चक्रादि धारणम् ।

तं प्रणम्यातु गृहीतो मुनेराश्रममाययौ ॥२३॥

तं दृष्ट्वा यमीनां श्रेष्टो तुतोष प्रियया सह ।

ततः पुत्रियास्सम्मतेन ऋषिराय तं वरम् ॥२४॥

शुभे मुहूर्ते सुदिने स्वलङ्कृत्य स्वकन्यका।

“इयं कुमुद्वति राजन् पुष्पजा सुकुमारिणि॥२५॥

अस्याः पाणीं गृहीष्व त्वं तस्मान् मङ्गलमस्तु ते ।‘’’

इत्युक्त्वा तां मुनिस्तस्मै ददावुदक पूर्वकम्॥२६॥

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 40  

नीलाभोऽपि कुमुद्वत्या मुभाभ्याम्पाणि पङ्कजम् ।

गृहीत्वा विधिवद्राजा परमां प्रीतिमाप्तवान् ॥२७॥

ततः सर्वे महार्माहो वसुं जामातरं प्रभुम् ।

साधु साध्विति पप्रच्छुः मरुत्वन्तं मुनिं तदा ॥२८॥

मरुत्वातपि सर्वांस्तान् पूजयमास भक्तितः ।

दक्षिणाभिश्च ताम्बूलैः भक्ष्यैर्भोज्यादिभिर्मुदा ॥२९॥

ये सर्वे हृष्टमनसः जग्मुरामन्त्रिय तद्मुनिम् ।

एवं कृत्वा महाबाहुः वैवाहिक महोत्सवम्॥३०॥

कुमुद्वत्या तया सार्धं श्वशुरम् प्रणनाम सः ।

श्वशुरोपि तरिष्द्वज्य पुत्रीं जामातरं मुदा ॥३१॥

आशीभिः अभिनन्द्याटा स्त्रीधनं च ददौ बहु ॥३२॥

आदाय सर्वान्नीलाभो स्त्रीधनं धनवानपि ।

अनुज्ञाप्य मुनिं देव्यो शिबिकामारुरोह सः॥३३॥

“अथोचुः पुरवासिस्ते दृष्ट्वा तौ दम्पती तदा ।

इमौ भुवि मनुष्येषु अपूर्वौ देव वर्चसौ ॥३४॥

धातुर्विधातातिशयौ सर्वलोकमनोहरौ ।

अयं पुमान् मन्मथो वा रतिर्वायं सुमध्यमा ॥३५॥

अनयोरति लावण्य प्रभावोर्मि परम्परा ।

अस्मद्हृदय नेत्राणि ह्लालादयन्ती च सादरम् ॥३६॥

अयं नारायणांशो वा कमलांशा वा वधूरियम् ।

अनयोर्दर्शनं पौराः अस्मद्भाग्यफलं महत्॥३७॥

इति स्तुत्वा पुरजना उभयोर्मुनिपुङ्गव ।

मङ्गलानि प्रयुञ्जा वा सर्वानिष्ट निवृत्तये॥३८॥‘’’

तेषां स्तुतिवचश्श्रुत्वा नीलाभः प्रियया सह ।

सन्तोषं परमं प्राप्य कुमुद्वत्या मुनीश्वर॥३९॥

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

41 www.kriyasagaram.in 

ततः पूर्णपुरीं रम्यां पताकाभिरलङ्कृताम् ।

तुष्ट पुष्ट जनाकीर्णा इन्द्रस्योवाऽमरावतीम् ॥४०॥

नीलाभः प्रविशन्तुष्टो बन्धुभिः सहितो नघः ।

तया स्थित्वा चिरं कालं स्वगृहे मणिभूषिते॥४१॥

दक्षिणाभिश्च ताम्बूलैः भूसुरान् प्रीणयन् मुहुः ।

बहुमान्य ततःपश्चाद् बन्धूनभ्यागतानपि ॥४२॥

सर्वे सम्मानितान् तेन भूत्वा सन्तुष्ट मानसाः ।

आमन्त्रिय जग्मुस्ते सर्वे स्वंवेश्म मुदान्विताः ॥४३॥

य इदं श्रुणुयान् नित्यं नीलाभस्य महाप्रभोः ।

कल्याण वैभवं तस्य सर्वान् कामानवाप्नुयात्॥।४४॥

इति श्री गारुडेपुराणे उत्तरकण्डे शौणकादिमुनि सूतसंवादे बिल्वारण्यमाहात्म्ये नवमोध्यायः

கலங்கலில்லாப்புகழாளன்,கல்நவிலும் திண்டோளன், கலையார்பனுவல்வல்லான்

கறையுலாவேல்வலவன்,கண்டல்நல்வேலி ஆலுமாவலவன் கலியன்வைபவம்-9 முற்றும்.

<<<<____>>>>

श्री गारुडपुराणे उत्तरकण्डे शौनकमुनि सूत संवादे बिल्वारण्यमहात्म्ये

॥ दशमोऽध्यायः ॥

எம்பெருமான் திருவிளையாடல்

கலியன் வாள்வலியால் மந்திரம் கொள்ளுதல்,மந்த்ர மஹிமைகள்.

सूतः-

शम्बुनाप्येवमुक्तस्तु नारदो वाक्यमब्रवीत्।

भूयोपि श्रोतुमिच्छामि विस्तार्येदं वदस्व मे।1

सूतः- नारदस्तु तद्वाक्यं श्रुत्वा शम्बुर्महामतिः।

वक्तुमारभते भूयो नीलाभ चरितं महत्।2

रुद्रः- कुमुदवल्लीमुखं दृष्ट्वा नीलाभमिदमब्रवीत्।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 42  

यत्प्रियं तव सुश्रोणि तद्वदस्व ददाम्यहम्।3

अनन्तरम् मनोभावं मयि देहि सुभामिनी।

इत्युक्ता पतिना साध्वी प्रोवाचेदं शुचिस्स्मितम्।4

आराधनानां सर्वेषां विष्णोराराधनं परम्।

तस्मात्परतरं प्रोक्तं तदीयाराधनं नृप।5

इति श्रुतं मया पूर्वं तस्माद्वक्ष्यामि तेऽनघ।

तदेव मत्प्रियं विना सत्यमेव ब्रवीमि ते।6

भवान् मम प्रियं कर्तुं यदिच्छसि दृढं प्रभो।

नित्यं तदीयसाहस्रं पूजयस्व महाप्रभो।7

यदा तदीयसाहस्रं पूर्वं निर्वृत्यते त्वया।

तदा तव मनोऽभीष्टं सफलं तद्भविष्यति।8

इत्युक्त प्रिययासार्धं तथेत्याह मुदान्वितः।

ततस्तप्रीतिवृद्ध्यर्थं श्रीनृसिंहस्य मन्दिरे।9

तदीयाराधनं सम्यक् कृतवानन्वहं प्रभुः।

एवं तदीयविप्रेन्द्रान् पूजयामासमन्वतः।10

नीलाभस्य धनं सर्वं सञ्चितं विलयङ्गता।

द्रव्याभान्नीलनिभःचिन्तयन्बहुधा विभुः।11

तोययातादिभृत्यां स्तानहूयेदं वचोऽब्रवीत्।

यूयं सर्वे मम वचः श्रुण्वन्तु मम बान्धवाः।12

चौर्याद् वृत्तिं विनानान्यद्धनन्नास्ति महीतले।

तस्माद् यूयं समर्थाश्च धनं गृहाण कर्मण।13

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

43 www.kriyasagaram.in 

यद्गृहे सन्त्यतल्पानि धनानि विपुलानि च।

तद्गृहे तानि सर्वाणि सङ्गृह्याशु दिने दिने।14

तदीयाद्भूसुरान्नित्यं भक्त्या पूजितुमर्हथ।

इत्याज्ञाप्तास्तेन सर्वे यथा चकार सुहृज्जनाः।15

अथसोप्यन्वहं राजा चोळेशस्यधनं बहु।

उपायेन गृहीत्वासौ कृतवान् भूसुरार्चनम्।16

ततः चोळाधिपः कृद्धो नीलाभम् भगवत्परम्।

श्रीवासमन्दिरं नीत्वा कारागारे न्यवेशयत्।17

अथ काञ्चीपुराधीशः सुगन्धपुरवासिनौ।

चोळेशस्य धनं देवं ददतुस्सैकथामथ।18

नीलाभोपि ततो हृष्टः स्तयोर्लीलास्तुवन् प्रभुम्।

ततःकतिपयाभस्सु तद्धनञ्चाव्ययं गतम्।19

द्रव्याभावान्नीलनिभः किङ्करोमित्यचिन्तयन्।

ततो निश्चित्य नीलाभः स्वभृत्यानिदमब्रवीत्।20

भृत्यास्सर्वे मम वचः श्रुणुध्वं कृतसादराः।

मार्गापहारादन्यत्र धनम्नास्ति महीतले।21

अतस्तत्कर्तुमिच्छामि भवद्भिस्सहितोह्यहम्।

इत्युक्त्वा सहसा ब्रह्मन्! नीलाभोऽमितविक्रमः।22

हयमारुह्यरुक्माभ मसिचर्मधरः प्रभुः।

भृत्यैस्सर्वैःपरिवृतो चौर्यकर्म विशारदैः।23

लक्ष्मीक्षेत्रसमीपस्थमश्वत्थं प्राप नारद।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 44  

तदा पाथाधनाड्यं ये तानावृत्य महप्रभुः।24

अपहृत्य धनान्याशु सञ्चायात्र महामतिः।

तद्धनेन बहून् ब्रह्मन् ! तदीयानर्चयत् प्रभुः।25

एवं तिष्ठति नीलाभे तदीयार्चन तत्परे।

भगवानपि विश्वात्मा प्रोवाचेदं रमां प्रति।26

हरे नीलनिभो राजा कुमुद्वल्या वशङ्गतः।

तदीयास्तु पुरान्नित्यमर्चयत्यसितेक्षणे।27

तस्मात्त्वं श्रीपुरन्देशे सीमान्ते स्थितमुत्तमम्।

क्षेत्रे तु लक्ष्मीनृसिंहस्य विदृतम् भुवनत्रये।28

तस्मिन् क्षेत्रे महापुण्ये अस्ति पूर्णर्षिमन्दिरम्।

तद्गत्वा पद्मसरसि मनोज्ञे हेमपङ्कजे।29

जायमाना वरारोहे पूर्णपुत्री भवानघे।

अहमप्यागमिष्यामि त्वद्विवाहार्थमञ्जसा।30

विवाहादनन्तरं सुब्रू अङ्गं जामात्रवेषधृत्।

मन्त्रं च दातुमिच्छामि नीलाभाय त्वयासह।31

इत्याज्ञप्ता लोकमाता सा पूर्णस्य सुताऽभवत्।

अमृतोद्भवेति कन्यायाः नाम चक्रे मुनीश्वरः।32

विख्यातोऽमृतवल्लीति वर्धिता तेन योगिना।

अथ पूर्णमुनेर्गेहे विवाहार्थं हरिर्ययौ।33

पूर्णोपि परमायान्तं दृष्ट्वा मन्मथ वर्चसम्।

अनुरुपोह्ययं पुत्र्याः मम सर्वाङ्गसुन्दरम्।34

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

45 www.kriyasagaram.in 

इति मत्वा तमाहूय सम्पूज्य प्रीतमानसः।

अलङ्कृत्य स्वकन्यां तां ददापोदक पूर्वकम्।35

सोपि सर्वजगन्नाथो लक्ष्म्याः पाणिसरोरुहम्।

गृहीत्वा विधिवद्ब्रह्मन् मुनिवाक्यप्रचोदितः।36

कल्याणसमये देवाः ब्रह्मरुद्रादयस्तथा।

उत्सवं प्रेक्ष्य सर्वेऽपि सन्तोषमयजग्मिरे।37

अथ पूर्णोपितान्वध्वी सम्प्रहर्ष प्रीतमानसः।

भोजयामास विप्रेन्द्रानन्नभक्ष्यैरनेकशः।38

दक्षिणाभिश्च ताम्बूलैः गन्धपुष्पैरपूजयत्।

भगवानपि विश्वात्मा शिबिकां रत्ननिर्मिताम्।39

आरुह्य पद्मया सार्धं प्रयाणाभिमुखो भवत्।

अथ सर्वे महात्मानो लक्ष्मीपुर निवासिनः।40

जामातरम्महाबाहु मूचुस्तत्र कृतादराः।

इत ईशान्यदिग्भागे क्रोशमात्रे महा प्रभो।41

अस्ति लक्ष्मीपुरम्पुण्या सर्वसौभाग्यदायिनी।

तस्यायां तिष्ठतिलक्ष्मी वेदाङ्गो जगतःप्रभुः।42

तत्सेवार्थं महाबाहो भवानागन्तुमर्हति।

इति तैः प्रार्थितो देवः भगवान् भक्तवत्सलः।43

लक्ष्मीपुरीं समुद्दिश्य प्रस्थितो रमयासह।

ततो मार्गवशाद्ब्रह्मन्नश्वत्थं प्राप नारद।44

नीलाभस्तु ततो दृष्ट्वा भृत्यैः परिवृतस्तदा।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 46  

असि चर्मधरश्श्रीमानारोरुह तुरङ्गमम्।45

अट्टहासं विकुर्वाणो सर्वेषां भीतिदायकम्।

विष्णोस्समीपमागत्य दम्पत्योर्धनमाददे।46

भूषणं चाग्रहीत्पश्चान् नीलाभो मुनिपुङ्गव।

ततो दृष्ट्वा पवित्रं च देवस्याङ्गुळि संश्रितम्।47

ददर्श मुनिशार्दूल निश्शङ्खं कमलापतेः।

एतदाश्चर्यमेवेति धुन्वन्करमधोक्षजम्।48

कलिध्वंसीति भगवान्नाम चक्रे मुनीश्वर।

पवित्रं च हरेस्तस्य कुशदर्भावदारुहन्।49

सोपि सर्वं धनं श्रीमन्भूषणानि मुनीश्वर।

पेटिकासु स्थितं स्थाप्य स्वभृत्यपदमब्रवीत्।50

भृत्या भवन्तस्सर्वेऽपि पेटिकास्स्वर्ण पूरिताः।

आदाय कोशे निक्षिप्य पुनरागन्तुमर्हथ।51

इत्थं प्रचोदितास्तेन बलवन्तोपि पेटिकाः।

सर्व प्रयत्नेनरुद्धर्तुन्नशेकु स्थोलानेपि वा।52

ततो जामातृ रुपं तं दृष्ट्वा कलिरिपुर्मुने।

कोपेन महतायुक्तो वाक्यमेतदुवाच ह।53

रे रे ब्रह्मन् ! पेटिकास्ता भवताह्यभिमानताः।

तन्मन्त्रं श्रोतुमिच्छामि वद मे भूसुरोत्तम।54

नोचेद्वाऽसिनानेन दारयाम्यहमञ्जसा।

इत्युक्त्वा खड्गमुद्धृत्य देवस्य पुरतस्थितः।55

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

47 www.kriyasagaram.in 

एवं ब्रुवन्तं तं दृष्ट्वा देवो विस्मयमानसः।

कलौ हि दक्षिणे कर्णे प्रादादष्टाक्षरं स्वयम्।56

तत्क्षणे वैदिकं यानमारुह्य रमया सह।

स्वंरुपं दर्शयामास सूरिभोग्यं दयानिधिः।57

तस्य स्वरुप रुपादि कल्याणगुण वैभवान्।

दृष्टवान् कलिजित्सर्वान् सूरिभोग्यान्मनोरमान्।58

स्वप्रबन्धैरनेकैश्च विष्णोरायतनान्यपि।

स्तोत्ररुपैर्मनोज्ञैश्च स्तौति विष्णोर्मनोरमैः।59

अथ बाह्य कुदृष्टीनां निग्रहं प्रतिवादिनाम्।

लोकत्रयोपि विख्याता परकाल इति प्रभुः।60

मूलमन्त्रप्रभावं च सदा स्मरति तत्वतः।

नाथ त्वं सर्वमन्त्राणां वेदसार त्वमेव च।61

मूलत्वं सर्वविद्यानां सर्वदत्वं तथैव च।

कार्यत्वं चेतनानां च कारणत्वं हरेरवम्।62

स्वामित्वं मोक्षदत्वं च अन्तर्यामित्वमेव च।

साध्यत्वं साधनत्वं च तस्मिन् मन्त्रेपि दृष्टवान्।63

एतानालोक्य मन्त्रार्थान् कलिजिद् विस्मयङ्गतः।

शेषवृत्तिक्रमाल्लोके दर्शयिष्यन्महापथम्।64

वैष्णवानां प्रभावन्तो वैष्णवानर्चयिष्यति।

बौद्धानां प्रतिमां गृह्य रङ्गनाथस्य मन्दिरे।65

कैङ्कर्यं षट् चकरायास भक्ति प्रेरितमानसः।

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 48  

असौ लक्ष्मीकटाक्षाश्च भगवत् कृपया मुने।66

कृपावर्षीति विख्यातो बभूव भुवनत्रये।

ज्ञाने च भक्ति वैराग्ये तदीयपद सेवने।67

कैङ्कर्ये तत्समःकश्चिन्नभूतो न भविष्यति।

एवं स्थित्वा चिरङ्कालङ्कलिं …नीरहाप्रभुः।68

अन्ते च विष्णुसायुज्यं प्राप्तवान् मुनिपुङ्गव।

एनं तु पुण्यतमं पठन्तिमनुजा श्रुण्वन्ति ये।

भक्तितस्तेषां पाप विमोचनेन पटुतरं बिल्वाऽटवी वैभवम्।

आयुर्वृद्धिकरं विशालमतिदं सत्पुत्रसम्पत्प्रदम्।

देहान्ते कमलैक्षणस्य महतःसायुज्यदं नारद॥69

इत्युक्त्वा नारदस्यादौ साक्षात्पशुपतिस्स्वयम्।

तूष्णीमासीद्वैष्णवानां प्रधानश्चन्द्रशेखरः।70

बिल्वारण्यस्य माहात्म्यं लक्ष्मी क्षेत्रस्य सुव्रताः।

रुद्रनारदसंवादं कथितं बोदयन्ति यः।71

यःपठन्मनुजान्वापि स याति परमां गतिम्।

श्रावयेद्वैष्णवान् भक्त्या सर्वपापैःप्रमुच्यते।72

बिल्वारण्यस्य माहात्म्यं यःपठेद्विष्णु सन्निधौ।

विष्णुभक्ति समायुक्तो पुत्रपौत्राभिवृद्धिदः।73

भौमान् मनोरथान् भुक्त्वा सर्वैश्वर्य समेधितः।

इष्टैः परिवृतो याति तद्विष्णोः परमं पदम् ।74

इति श्री गारुडपुराणे उत्तरखण्डे शौनक सूतमुनि सम्वादे बिल्वारण्य माहात्म्ये दशमोऽध्यायः

श्रीबिल्वारण्यक्षेत्र माहात्म्यम्

49 www.kriyasagaram.in 

பொங்குமாவலவன் கன்றிநெய்ந்நீர்நின்றவேற்கைக்கலியன், ஏந்தெழில்தோளன், சுரும்பார்பொழில்,

மன்றிலார்புகழ், ஆயிரம்பேரானைப்பேர்பாடப்பெற்ற, மங்கையர்கோன், மானவேல்கலியன்,

மன்னுமாமணிமாட மங்கையர்கோன் வைபவம்-10 முற்றும்॥

<<<<____>>>>

अनुबन्दम्

கர்தம மஹரிஷியின் நான்கு அவதாரங்கள்

तस्मिन् कृतयुगे ब्रह्मन् देवराजो जगत्प्रभुः।

भक्तानां प्रवरेणैव कर्दमेन प्रपूजितः।

त्रेतायां खेवसिचरवसूनाभि प्रपूजितः।

द्वापरे वैरमेघस्य पूजितो भगवान् प्रभुः।

कलौयुगे विशेषेण परकालेन पूजितः।

देवराजश्रियासार्धं परकालप्रसादकः।

श्रीमदालिश्रीनगरिनाथाय कलिवैरिणे।

चतुष्कविप्रसादाय परकालाय मङ्गळम्॥

****शुभमस्तु***

அச்சிட்டு வெளியிட்டவர்.

தேரழுந்தூர் க. ஶ்ரீராமன் பட்டாசார்யார். ஶ்ரீரங்கம்.

விகாரி வருடம் பங்குனி மாதம்.உத்திர நக்ஷத்ரம்

6 April 2020

<<<<____>>>>

गारुडोपुराणे उत्तरकाण्डे

www.kriyasagaram.in 50  

      

Books Published by Kriyasagaram for free of cost with Bagavat 

and Bagavata Krupa 

(All the books are freely available at www.kriyasagaram.in) 

Vol. Contents 

1 

Vasudeva Punyahavachanam,Thiruaradhanam, 

Agnikaryam, Mahotsavam and Cakrabjamandala puja 

vidhi 

2 Prathista vidhi 

3 Vacanasaram (I) – Pramanas of Thiruaradhanam 

4 Vacanasaram (II) - Pramanas of Mahotsavam 

5 Archana (Namavali) of various divyadesa peruma। 

6 Dhyana sloka ratnavalai 

7 Kriyakairava chandrika (I) 

8 Kriyakairava chandrika (II) 

9 Snapana Vidhi 

10 Paramapurusha Samhitha 

11 Bruhadbrumha Samhitha 

12 Sriranga Mahatmyam(I) 

13 Sriranga Mahatmyam(II) 

14 Panchamrutham 

15 Panchakala prakriya 

16 Thula Kaveri Mahatmyam 

17 Nagapattinam Sri Saundaryaraja Perumal Vaibhavam 

18 Alwar thirunagari (thirukkurugur) Vaibhavam 

19 Jitanta storam (mulam and vyakyanam) 

20 Padma Samhitha 1st part 

21 Padma Samhitha 2nd part 

22 Sri Rajamannargdi Vaibhavam 

23 Sriprasna Samhitokta Kriyapaddathi 

24 Sri Paramesvara Samhitha 

25 Sri Pancharatra Agamokta Iswara Samhita 

26 Satvataamrutam & Satvataamruta Saram 

27 Vacanasaram (III) - Pramanas of Pratishta vidhi 

28 Sri Prashna Samhitha Saram 

29 Sri Purushothama Samhita 

30 Sri Sri Prashna Samhitha Part - 1  

31 Sri Sara Kshetra Mahatmyam 

32 Sriprashna Samhitha Vol.2 

33 Sri Palasha vana (Thiru Nangur) Vaibhavam 

34 Kaliyan Vaibhayam (Bilvaranya kshetram) 

35 Kriya Sudabdi 

36 Arangan Utsava Mahimai 

      

And many more to come 

      

***************************