पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

नारद उवाच-

विश्वास-प्रस्तुतिः

ते गणाधिपतीन्दृष्ट्वा नन्दीभमुखषण्मुखान्
अमर्षादभ्यधावन्त द्वन्द्वयुद्धाय दानवाः ॥ १ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नन्दिनं कालनेमिश्च शुम्भो लम्बोदरं तथा
निशुम्भः षण्मुखं वेगादभ्यधावत दंशितः ॥ २ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

निशुम्भः कार्तिकेयस्य मयूरं पञ्चभिः शरैः
हृदि विव्याध वेगेन मूर्छितः स पपात च ॥ ३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततः शक्तिधरः शक्तिं यावज्जग्राह रोषितः
तावन्निशुम्भो वेगेन स्वशक्त्या तमपातयत् ॥ ४ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो नन्दीश्वरो बाणैः कालनेमिमविध्यत
सप्तभिश्च हयान्केतूंस्त्रिभिः सारथिमच्छिनत् ॥ ५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कालनेमिस्तु सङ्क्रुद्धो धनुश्चिच्छेद नन्दिनः
तदपास्य सशूलेन तं वक्षस्य हनद्दृढम् ॥ ६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सशूलभिन्नहृदयो हताश्वो हतसारथिः
अद्रेः शिखरमामुच्य शैलाद्रिं सोऽप्यपातयत् ॥ ७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अथ शुम्भो गणेशश्च रथमूषकवाहनौ
युध्यमानौ शरव्रातैः परस्परमविध्यताम् ॥ ८ ॥

मूलम्

अथ शुम्भो गणेशश्च रथमूषकवाहनौ
युध्यमानौ शरव्रातैः परस्परमविध्यताम् ॥ ८ ॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

अथ शुम्भं गणाध्यक्षो हृदि विव्याध पत्रिणा
सारथिं पञ्चभिर्बाणैः पातयामास भूतले ॥ ९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततः शुम्भोऽतिक्रुद्धोऽपि बाणषष्ट्या गणाधिपम्
मूषकं च त्रिभिर्विद्ध्वा ननाद जलदस्वनः ॥ १० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मूषकः शरभिन्नाङ्गश्चचाल कृतवेदनः
लम्बोदरः समुत्तीर्य पदातिरभवन्नृप ॥ ११ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो लम्बोदरः शुम्भं हत्वा परशुना हृदि
अपातयत्तदा भूमौ मूषकं चारुहत्पुनः ॥ १२ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कालनेमिर्निशुम्भश्च उभौ लम्बोदरं शरैः
युगपज्जघ्नतुः कोपात्तोत्रेणेव महाद्विपम् ॥ १३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तं पीड्यमानमालोक्य वीरभद्रो महाबलः
अभ्यधावत वेगेन भूतकोटियुतस्तदा ॥ १४ ॥

मूलम्

तं पीड्यमानमालोक्य वीरभद्रो महाबलः
अभ्यधावत वेगेन भूतकोटियुतस्तदा ॥ १४ ॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

कूष्माण्डा भैरवाश्चापि वेताला योगिनीगणाः
पिशाचा योगिनीसङ्घा गणाश्चापि तमन्वयुः ॥ १५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततः किलकिलाशब्दैः सिंहनादैः सघुर्घुरैः
विनादिता डमरुकैः पृथिवी समकम्पत ॥ १६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो भूतानि धावन्ति भक्षयन्ति स्म दानवान्
उत्पतन्ति पतन्ति स्म ननृतुश्चरणाङ्गणे ॥ १७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नन्दी च कार्तिकेयश्च समायातौ त्वरान्वितौ
निजघ्नतू रणे दैत्यान्निरन्तर शरव्रजैः ॥ १८ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

छिन्नभिन्नाह तैर्दैत्यैः पातितैर्भर्त्सितैस्तथा
व्याकुला सा भवत्सेना विषण्णवदना तदा ॥ १९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रविध्वस्तां ततः सेनां दृष्ट्वा सागरनन्दनः
रथेनातिपताकेन गणानभिययौ बली ॥ २० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

हस्त्यश्वरथसंह्रादः शङ्खभेरीरवस्तदा
अभवत्सिंहनादश्च सेनयोरुभयोस्तदा ॥ २१ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जालन्धरशरव्रातैर्नीहारपटलैरिव
द्यावापृथिव्योराच्छन्नमन्तरं समपद्यत ॥ २२ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गणेशं पञ्चभिर्विध्वा शैलाद्रिमपि पञ्चभिः
वीरभद्रं च विंशत्या ननाद जलदस्वनः ॥ २३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कार्तिकेयस्ततो दैत्यं शक्त्या विव्याध सत्वरः
व्याघूर्णः शक्तिनिर्भिन्नः किञ्चिद्व्याकुलमानसः ॥ २४ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततः क्रोधपरीताक्षः कार्तिकेयं जलन्धरः
गदया ताडयामास स च भूमितलेऽपतत् ॥ २५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथैव नन्दिनं वेगादपातयत भूतले
ततो गणेश्वरः क्रुद्धो गदां परशुनाच्छिनत् ॥ २६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वीरभद्रस्त्रिभिर्बाणैर्हृदि विव्याध दानवम्
सप्तभिश्च हयान्केतून्धनुश्छन्नं च चिच्छिदे ॥ २७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततोऽतिक्रुद्धो दैत्येन्द्रः शक्तिमुद्यम्य दारुणाम्
गणेशं पातयामास रथमन्यं समारुहत् ॥ २८ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अभ्ययादथ वेगेन वीरभद्रं रुषान्वितः
ततस्तौ सूर्यसङ्काशौ युयुधाते परस्परम् ॥ २९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वीरभद्रस्तस्य हयांस्तथा बाणैरपातयत्
धनुश्चिच्छेद दैत्येन्द्रो युयुधे परिघायुधः ॥ ३० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स वीरभद्रं त्वरयाभिगम्य जघान दैत्यः परिघेन मूर्ध्नि
स चापि दैत्यः प्रविभिन्नमूर्द्धा पपात भूमौ रुधिरं समुद्गिरन् ॥ ३१ ॥

मूलम्

इति श्रीपाद्मे महापुराणे पञ्चपञ्चाशत्सहस्रसंहितायामुत्तरखण्डे कार्त्तिकमाहात्म्ये श्रीकृष्णसत्यभामासंवादे दैत्यसेनापराभवोनाम एकाधिकशततमोऽध्यायः १०१