पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

कपिञ्जल उवाच-

विश्वास-प्रस्तुतिः

गङ्गामुखे पुरा तात रोदमाना वराङ्गना
नेत्राभ्यामश्रुबिन्दूनि पतन्ति च महाजले ॥ १ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गङ्गामध्ये निमज्जन्ति भवन्ति कमलानि च
पुष्पाणि दिव्यरूपाणि सौगन्धानि महान्ति च ॥ २ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्यास्तात सुनेत्राभ्यां किमर्थं प्रपतन्ति च
गङ्गोदके महाभाग निर्मला अश्रुबिन्दवः ॥ ३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अस्थिचर्मावशेषस्तु जटाचीरधरः पुनः
तानि सौगन्धयुक्तानि पद्मानि विचिनोति सः ॥ ४ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

हेमवर्णानि दिव्यानि नीत्वा शिवं समर्चयेत्
सा का नारी समाचक्ष्व स वा को हि महामते ॥ ५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अर्चयित्वा शिवं सोथ कस्मात्पश्चात्प्रदेवति
एतन्मे सर्वमाचक्ष्व यद्यहं वल्लभस्तव ॥ ६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कुञ्जल उवाच-
शृणु वत्स प्रवक्ष्यामि वृत्तान्तं देवनिर्मितम्
चरित्रं सर्वपापघ्नं विष्णोश्चैव महात्मनः ॥ ७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

योसौ हुण्डो महावीर्यो नहुषेण हतो रणे
तस्य पुत्रस्तु विख्यातो विहुण्डस्तप आस्थितः ॥ ८ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

निहतं पितरं श्रुत्वा सामात्यं सपरिच्छदम्
आयुपुत्रेण वीरेण नहुषेण बलीयसा ॥ ९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तपस्तपति सक्रोधाद्देवान्हन्तुं समुद्यतः
पौरुषं तस्य दुष्टस्य तपसा वर्द्धितस्य च ॥ १० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जानन्ति देवताः सर्वा दुःसहं समराङ्गणे
हुण्डात्मजो विहुण्डस्तु त्रैलोक्यं हन्तुमुद्यतः ॥ ११ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पितुर्वैरं करिष्यामि हनिष्ये मानवान्सुरान्
एवं समुद्यतः पापी देवब्राह्मणकण्टकः ॥ १२ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उपद्रवं समारेभे प्रजाः पीडयते च सः
तस्यैव तेजसा दग्धा देवाश्चेन्द्रपुरोगमाः ॥ १३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शरणं देवदेवस्य जग्मुर्विष्णोर्महात्मनः
देवदेवं जगन्नाथं शङ्खचक्रगदाधरम् ॥ १४ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ऊचुश्च पाहि नो नित्यं विहुण्डस्य महाभयात्
श्रीविष्णुरुवाच-
वर्द्धन्तु देवताः सर्वाः सुसुखेन महेश्वराः ॥ १५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विहुण्डं नाशयिष्यामि पापिष्ठं देवकण्टकम्
एवमाभाष्य तान्देवान्मायां कृत्वा जनार्दनः ॥ १६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वयमेवस्थितस्तत्र नन्दने सुमहायशाः
मायामयं चकाराथ स्त्रीरूपं च गुणान्वितम् ॥ १७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विष्णुमाया महाभागा सर्वविश्वप्रमोहिनी
चकार रूपमतुलं विष्णोर्मायाप्रमोहिनी ॥ १८ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विहुण्डस्य वधार्थाय रूपलावण्यशालिनी
कुञ्जल उवाच-
स देवानां वधार्थाय दिव्यमार्गं जगाम ह ॥ १९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नन्दनान्ते ततो मायामपश्यद्दितिजेश्वरः
तया विमोहितो दैत्यः कामबाणकृतान्तरः ॥ २० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आत्मनाशं न जानाति कालरूपां वरस्त्रियम्
तां दृष्ट्वा नवहेमाभां रूपद्रविणशालिनीम् ॥ २१ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

लुब्धो विहुण्डः पापात्मा तामुवाच वराङ्गनाम्
कासि कस्य वरारोहे ममचित्तप्रमाथिनि ॥ २२ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सङ्गमं देहि मे भद्रे रक्षरक्ष वरानने
सङ्गमात्तव देवेशि यद्यदिच्छसि साम्प्रतम् ॥ २३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तत्तद्दद्मि महाभागे दुर्लभं देवदानवैः
मायोवाच-
मामेव भोक्तुमिच्छा चेद्दायं मे देहि दानव ॥ २४ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सप्तकोटिमितैश्चैव पुष्पैः पूजय शङ्करम्
कामोदसम्भवैर्दिव्यैः सौगन्धैर्देवदुर्लभैः ॥ २५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तेषां पुष्पकृतां मालां मम कण्ठे तु दानव
आरोपय महाभाग एतद्दायं प्रदेहि मे ॥ २६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तदाहं सुप्रिया भार्या भविष्यामि न संशयः
विहुण्ड उवाच-
एवं देवि करिष्यामि वरं दद्मि प्रयाचितम् ॥ २७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वनानि यानि पुण्यानि दिव्यानि दितिजेश्वरः
बभ्राममन्मथाविष्टो न च पश्यति तं द्रुमम् ॥ २८ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कामोदकाख्यं पप्रच्छ यत्रतत्र गतः स्वयम्
कामोदाख्यद्रुमो नास्ति वदन्त्येवं महाजनाः ॥ २९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पृच्छमानः स दुष्टात्मा कामबाणैः प्रपीडितः
पप्रच्छ भार्गवं गत्वा भक्त्या नमित कन्धरः ॥ ३० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कामोदकं द्रुमं ब्रूहि कान्तं पुष्पसमन्वितम्
शुक्र उवाच-
कामोदः पादपो नास्ति योषिदेवास्ति दानव ॥ ३१ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यदा सा हसते चैव प्रसङ्गेन प्रहर्षिता
तद्धासाज्जज्ञिरे दैत्य सुगन्धीनि वराण्यपि ॥ ३२ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुमान्येतानि दिव्यानि कामोदाया न संशयः
हृद्यानि पीतपुष्पाणि सौरभेण युतानि च ॥ ३३ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तेनाप्येकेन पुष्पेण यः समर्चति शङ्करम्
तस्येप्सितं महाकामं सम्पूरयति शङ्करः ॥ ३४ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अस्याश्च रोदनाद्दैत्य प्रभवन्ति न संशयः
तादृशान्येव पुष्पाणि लोहितानि महान्ति च ॥ ३५ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सौरभेण विना दैत्य तेषां स्पर्शं न कारयेत्
एवमाकर्णितं तेन वाक्यं शुक्रस्य भाषितम् ॥ ३६ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उवाच सा तु कुत्रास्ति कामोदा भृगुनन्दन
शुक्र उवाच-
गङ्गाद्वारे महापुण्ये महापातकनाशने ॥ ३७ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कामोदाख्यं पुरं तत्र निर्मितं विश्वकर्मणा
कामोदपत्तने नारी दिव्यभोगैरलङ्कृता ॥ ३८ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथा चाभरणैर्भाति सर्वदेवैः सुपूजिता
त्वया तत्रैव गन्तव्यं पूजितव्या वराप्सराः ॥ ३९ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उपायेनापि पुण्येन तां प्रहासय दानव
एवमुक्त्वा तु योगीन्द्र सः शुक्रो दानवं प्रति ॥ ४० ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विरराम महातेजाः स्वकार्यायोद्यतोऽभवत् ॥ ४१ ॥

मूलम्

विरराम महातेजाः स्वकार्यायोद्यतोऽभवत् ॥ ४१ ॥