१०३

अशोकसुन्दरी जाता सर्वयोषिद्वरा तदा
रेमे सुनन्दने पुण्ये सर्वकामगुणान्विते ॥ १ ॥

अशोकसुन्दरी जाता सर्वयोषिद्वरा तदा
रेमे सुनन्दने पुण्ये सर्वकामगुणान्विते ॥ १ ॥

सुरूपाभिः सुकन्याभिर्देवानां चारुहासिनी
सर्वान्भोगान्प्रभुञ्जाना गीतनृत्यविचक्षणा ॥ २ ॥

सुरूपाभिः सुकन्याभिर्देवानां चारुहासिनी
सर्वान्भोगान्प्रभुञ्जाना गीतनृत्यविचक्षणा ॥ २ ॥

विप्रचित्तेः सुतो हुण्डो रौद्रस्तीव्रश्च सर्वदा
स्वेच्छाचारो महाकामी नन्दनं प्रविवेश ह ॥ ३ ॥

विप्रचित्तेः सुतो हुण्डो रौद्रस्तीव्रश्च सर्वदा
स्वेच्छाचारो महाकामी नन्दनं प्रविवेश ह ॥ ३ ॥

अशोकसुन्दरीं दृष्ट्वा सर्वालङ्कारसंयुताम्
तस्यास्तु दर्शनाद्दैत्यो विद्धः कामस्य मार्गणैः ॥ ४ ॥

अशोकसुन्दरीं दृष्ट्वा सर्वालङ्कारसंयुताम्
तस्यास्तु दर्शनाद्दैत्यो विद्धः कामस्य मार्गणैः ॥ ४ ॥

तामुवाच महाकायः का त्वं कस्यासि वा शुभे
कस्मात्त्वं कारणाच्चात्र आगतासि वनोत्तमम् ॥ ५ ॥

तामुवाच महाकायः का त्वं कस्यासि वा शुभे
कस्मात्त्वं कारणाच्चात्र आगतासि वनोत्तमम् ॥ ५ ॥

अशोकसुन्दर्युवाच-
शिवस्यापि सुपुण्यस्य सुताहं शृणु साम्प्रतम्
स्वसाहं कार्तिकेयस्य जननी गोत्रजापि मे ॥ ६ ॥

अशोकसुन्दर्युवाच-
शिवस्यापि सुपुण्यस्य सुताहं शृणु साम्प्रतम्
स्वसाहं कार्तिकेयस्य जननी गोत्रजापि मे ॥ ६ ॥

बालभावेन सम्प्राप्ता लीलया नन्दनं वनम्
भवान्कोहि किमर्थं तु मामेवं परिपृच्छति ॥ ७ ॥

बालभावेन सम्प्राप्ता लीलया नन्दनं वनम्
भवान्कोहि किमर्थं तु मामेवं परिपृच्छति ॥ ७ ॥

हुण्ड उवाच-
विप्रचित्तेः सुतश्चाहं गुणलक्षणसंयुतः
हुण्डेति नाम्ना विख्यातो बलवीर्यमदोद्धतः ॥ ८ ॥

हुण्ड उवाच-
विप्रचित्तेः सुतश्चाहं गुणलक्षणसंयुतः
हुण्डेति नाम्ना विख्यातो बलवीर्यमदोद्धतः ॥ ८ ॥

दैत्यानामप्यहं श्रेष्ठो मत्समो नास्ति राक्षसः
देवेषु मर्त्यलोकेषु तपसा यशसा कुले ॥ ९ ॥

दैत्यानामप्यहं श्रेष्ठो मत्समो नास्ति राक्षसः
देवेषु मर्त्यलोकेषु तपसा यशसा कुले ॥ ९ ॥

अन्येषु नागलोकेषु धनभोगैर्वरानने
दर्शनात्ते विशालाक्षि हतः कन्दर्पमार्गणैः ॥ १० ॥

अन्येषु नागलोकेषु धनभोगैर्वरानने
दर्शनात्ते विशालाक्षि हतः कन्दर्पमार्गणैः ॥ १० ॥

शरणं ते ह्यहं प्राप्तः प्रसादसुमुखी भव
भव स्ववल्लभा भार्या मम प्राणसमा प्रिया ॥ ११ ॥

शरणं ते ह्यहं प्राप्तः प्रसादसुमुखी भव
भव स्ववल्लभा भार्या मम प्राणसमा प्रिया ॥ ११ ॥

अशोकसुन्दर्युवाच-
श्रूयतामभिधास्यामि सर्वसम्बन्धकारणम्
भवितव्या सुजातस्य लोके स्त्री पुरुषस्य हि ॥ १२ ॥

अशोकसुन्दर्युवाच-
श्रूयतामभिधास्यामि सर्वसम्बन्धकारणम्
भवितव्या सुजातस्य लोके स्त्री पुरुषस्य हि ॥ १२ ॥

भवितव्यस्तथा भर्ता स्त्रिया यः सदृशो गुणैः
संसारे लोकमार्गोयं शृणु हुण्ड यथाविधि ॥ १३ ॥

भवितव्यस्तथा भर्ता स्त्रिया यः सदृशो गुणैः
संसारे लोकमार्गोयं शृणु हुण्ड यथाविधि ॥ १३ ॥

अस्त्येव कारणं चात्र यथा तेन भवाम्यहम्
सुभार्या दैत्यराजेन्द्र शृणुष्व यतमानसः ॥ १४ ॥

अस्त्येव कारणं चात्र यथा तेन भवाम्यहम्
सुभार्या दैत्यराजेन्द्र शृणुष्व यतमानसः ॥ १४ ॥

वृक्षराजादहं जाता यदा काले महामते
शम्भोर्भावं सुसङ्गृह्य पार्वत्या कल्पिता ह्यहम् ॥ १५ ॥

वृक्षराजादहं जाता यदा काले महामते
शम्भोर्भावं सुसङ्गृह्य पार्वत्या कल्पिता ह्यहम् ॥ १५ ॥

देवस्यानुमते देव्या सृष्टो भर्ता ममैव हि
सोमवंशे महाप्राज्ञः स धर्मात्मा भविष्यति ॥ १६ ॥

देवस्यानुमते देव्या सृष्टो भर्ता ममैव हि
सोमवंशे महाप्राज्ञः स धर्मात्मा भविष्यति ॥ १६ ॥

जिष्णुर्जिष्णुसमो वीर्ये तेजसा पावकोपमः
सर्वज्ञः सत्यसन्धश्च त्यागे वैश्रवणोपमः ॥ १७ ॥

जिष्णुर्जिष्णुसमो वीर्ये तेजसा पावकोपमः
सर्वज्ञः सत्यसन्धश्च त्यागे वैश्रवणोपमः ॥ १७ ॥

यज्वा दानपतिः सोपि रूपेण मन्मथोपमः
नहुषोनाम धर्मात्मा गुणशील महानिधिः ॥ १८ ॥

यज्वा दानपतिः सोपि रूपेण मन्मथोपमः
नहुषोनाम धर्मात्मा गुणशील महानिधिः ॥ १८ ॥

देव्या देवेन मे दत्तःख्यातोभर्ताभविष्यति
तस्मात्सर्वगुणोपेतं पुत्रमाप्स्यामि सुन्दरम् ॥ १९ ॥

देव्या देवेन मे दत्तःख्यातोभर्ताभविष्यति
तस्मात्सर्वगुणोपेतं पुत्रमाप्स्यामि सुन्दरम् ॥ १९ ॥

इन्द्रोपेन्द्र समं लोके ययातिं जनवल्लभम्
लप्स्याम्यहं रणे धीरं तस्माच्छम्भोः प्रसादतः ॥ २० ॥

इन्द्रोपेन्द्र समं लोके ययातिं जनवल्लभम्
लप्स्याम्यहं रणे धीरं तस्माच्छम्भोः प्रसादतः ॥ २० ॥

अहं पतिव्रता वीर परभार्या विशेषतः
अतस्त्वं सर्वथा हुण्ड त्यज भ्रान्तिमितो व्रज ॥ २१ ॥

अहं पतिव्रता वीर परभार्या विशेषतः
अतस्त्वं सर्वथा हुण्ड त्यज भ्रान्तिमितो व्रज ॥ २१ ॥

प्रहस्यैव वचो ब्रूते अशोकसुन्दरीं प्रति
हुण्ड उवाच-
नैव युक्तं त्वया प्रोक्तं देव्या देवेन चैव हि ॥ २२ ॥

प्रहस्यैव वचो ब्रूते अशोकसुन्दरीं प्रति
हुण्ड उवाच-
नैव युक्तं त्वया प्रोक्तं देव्या देवेन चैव हि ॥ २२ ॥

नहुषोनाम धर्मात्मा सोमवंशे भविष्यति
भवती वयसा श्रेष्ठा कनिष्ठो न स युज्यते ॥ २३ ॥

नहुषोनाम धर्मात्मा सोमवंशे भविष्यति
भवती वयसा श्रेष्ठा कनिष्ठो न स युज्यते ॥ २३ ॥

कनिष्ठा स्त्री प्रशस्ता तु पुरुषो न प्रशस्यते
कदा स पुरुषो भद्रे तव भर्ता भविष्यति ॥ २४ ॥

कनिष्ठा स्त्री प्रशस्ता तु पुरुषो न प्रशस्यते
कदा स पुरुषो भद्रे तव भर्ता भविष्यति ॥ २४ ॥

तारुण्यं यौवनं चापि नाशमेवं प्रयास्यति
यौवनस्य बलेनापि रूपवत्यः सदा स्त्रियः ॥ २५ ॥

तारुण्यं यौवनं चापि नाशमेवं प्रयास्यति
यौवनस्य बलेनापि रूपवत्यः सदा स्त्रियः ॥ २५ ॥

पुरुषाणां वल्लभत्वं प्रयान्ति वरवर्णिनि
तारुण्यं हि महामूलं युवतीनां वरानने ॥ २६ ॥

पुरुषाणां वल्लभत्वं प्रयान्ति वरवर्णिनि
तारुण्यं हि महामूलं युवतीनां वरानने ॥ २६ ॥

तस्या धारेण भुञ्जन्ति भोगान्कामान्मनोनुगान्
कदा सोभ्येष्यते भद्रे आयोः पुत्रः शृणुष्व मे ॥ २७ ॥

तस्या धारेण भुञ्जन्ति भोगान्कामान्मनोनुगान्
कदा सोभ्येष्यते भद्रे आयोः पुत्रः शृणुष्व मे ॥ २७ ॥

यौवनं वर्ततेऽद्यैव वृथा चैव भविष्यति
गर्भत्वं च शिशुत्वं च कौमारं च निशामय ॥ २८ ॥

यौवनं वर्ततेऽद्यैव वृथा चैव भविष्यति
गर्भत्वं च शिशुत्वं च कौमारं च निशामय ॥ २८ ॥

कदासौ यौवनोपेतस्तव योग्यो भविष्यति
यौवनस्य प्रभावेन पिबस्व मधुमाधवीम् ॥ २९ ॥

कदासौ यौवनोपेतस्तव योग्यो भविष्यति
यौवनस्य प्रभावेन पिबस्व मधुमाधवीम् ॥ २९ ॥

मया सह विशालाक्षि रमस्व त्वं सुखेन वै
हुण्डस्य वचनं श्रुत्वा शिवस्य तनया पुनः ॥ ३० ॥

मया सह विशालाक्षि रमस्व त्वं सुखेन वै
हुण्डस्य वचनं श्रुत्वा शिवस्य तनया पुनः ॥ ३० ॥

उवाच दानवेन्द्रं तं साध्वसेन समन्विता
अष्टाविंशतिके प्राप्ते द्वापराख्ये युगे तदा ॥ ३१ ॥

उवाच दानवेन्द्रं तं साध्वसेन समन्विता
अष्टाविंशतिके प्राप्ते द्वापराख्ये युगे तदा ॥ ३१ ॥

शेषावतारो धर्मात्मा वसुदेवसुतो बलः
रेवतस्य सुतां दिव्यां भार्यां स च करिष्यति ॥ ३२ ॥

शेषावतारो धर्मात्मा वसुदेवसुतो बलः
रेवतस्य सुतां दिव्यां भार्यां स च करिष्यति ॥ ३२ ॥

सापि जाता महाभाग कृताख्ये हि युगोत्तमे
युगत्रयप्रमाणेन सा हि ज्येष्ठा बलादपि ॥ ३३ ॥

सापि जाता महाभाग कृताख्ये हि युगोत्तमे
युगत्रयप्रमाणेन सा हि ज्येष्ठा बलादपि ॥ ३३ ॥

बलस्य सा प्रिया जाता रेवती प्राणसम्मिता
भविष्यद्वापरे प्राप्त इह सा तु भविष्यति ॥ ३४ ॥

बलस्य सा प्रिया जाता रेवती प्राणसम्मिता
भविष्यद्वापरे प्राप्त इह सा तु भविष्यति ॥ ३४ ॥

मायावती पुरा जाता गन्धर्वतनया वरा
अपहृत्य नियम्यैव शम्बरो दानवोत्तमः ॥ ३५ ॥

मायावती पुरा जाता गन्धर्वतनया वरा
अपहृत्य नियम्यैव शम्बरो दानवोत्तमः ॥ ३५ ॥

तस्या भर्ता समाख्यातो माधवस्य सुतो बली
प्रद्युम्नो नाम वीरेशो यादवेश्वरनन्दनः ॥ ३६ ॥

तस्या भर्ता समाख्यातो माधवस्य सुतो बली
प्रद्युम्नो नाम वीरेशो यादवेश्वरनन्दनः ॥ ३६ ॥

तस्मिन्युगे भविष्येत भाव्यं दृष्टं पुरातनैः
व्यासादिभिर्महाभागैर्ज्ञानवद्भिर्महात्मभिः ॥ ३७ ॥

तस्मिन्युगे भविष्येत भाव्यं दृष्टं पुरातनैः
व्यासादिभिर्महाभागैर्ज्ञानवद्भिर्महात्मभिः ॥ ३७ ॥

एवं हि दृश्यते दैत्य वाक्यं देव्या तदोदितम्
मां प्रति हि जगद्धात्र्या पुत्र्या हिमवतस्तदा ॥ ३८ ॥

एवं हि दृश्यते दैत्य वाक्यं देव्या तदोदितम्
मां प्रति हि जगद्धात्र्या पुत्र्या हिमवतस्तदा ॥ ३८ ॥

त्वं तु लोभेन कामेन लुब्धो वदसि दुष्कृतम्
किल्बिषेण समाजुष्टं वेदशास्त्रविवर्जितम् ॥ ३९ ॥

त्वं तु लोभेन कामेन लुब्धो वदसि दुष्कृतम्
किल्बिषेण समाजुष्टं वेदशास्त्रविवर्जितम् ॥ ३९ ॥

यद्यस्यदिष्टमेवास्ति शुभं वाप्यशुभं दृढम्
पूर्वकर्मानुसारेण तत्तस्य परिजायते ॥ ४० ॥

यद्यस्यदिष्टमेवास्ति शुभं वाप्यशुभं दृढम्
पूर्वकर्मानुसारेण तत्तस्य परिजायते ॥ ४० ॥

देवानां ब्राह्मणानां च वदने यत्सुभाषितम्
निःसरेद्यदि सत्यं तदन्यथा नैव जायते ॥ ४१ ॥

देवानां ब्राह्मणानां च वदने यत्सुभाषितम्
निःसरेद्यदि सत्यं तदन्यथा नैव जायते ॥ ४१ ॥

मद्भाग्यादेवमाज्ञातं नहुषस्यापि तस्य च
समायोगं विचार्यैवं देव्या प्रोक्तं शिवेन च ॥ ४२ ॥

मद्भाग्यादेवमाज्ञातं नहुषस्यापि तस्य च
समायोगं विचार्यैवं देव्या प्रोक्तं शिवेन च ॥ ४२ ॥

एवं ज्ञात्वा शमं गच्छ त्यज भ्रान्तिं मनःस्थिताम्
नैव शक्तो भवान्दैत्य मे मनश्चालितुं ध्रुवम् ॥ ४३ ॥

एवं ज्ञात्वा शमं गच्छ त्यज भ्रान्तिं मनःस्थिताम्
नैव शक्तो भवान्दैत्य मे मनश्चालितुं ध्रुवम् ॥ ४३ ॥

पतिव्रता दृढा चित्ते स को मे चालितुं क्षमः
महाशापेन धक्ष्यामि इतो गच्छ महासुर ॥ ४४ ॥

पतिव्रता दृढा चित्ते स को मे चालितुं क्षमः
महाशापेन धक्ष्यामि इतो गच्छ महासुर ॥ ४४ ॥

एवमाकर्ण्य तद्वाक्यं हुण्डो वै दानवो बली
मनसा चिन्तयामास कथं भार्या भवेदियम् ॥ ४५ ॥

एवमाकर्ण्य तद्वाक्यं हुण्डो वै दानवो बली
मनसा चिन्तयामास कथं भार्या भवेदियम् ॥ ४५ ॥

विचिन्त्य हुण्डो मायावी अन्तर्धानं समागतः
ततो निष्क्रम्य वेगेन तस्मात्स्थानाद्विहाय ताम्
अन्यस्मिन्दिवसे प्राप्ते मायां कृत्वा तमोमयीम् ॥ ४६ ॥

विचिन्त्य हुण्डो मायावी अन्तर्धानं समागतः
ततो निष्क्रम्य वेगेन तस्मात्स्थानाद्विहाय ताम्
अन्यस्मिन्दिवसे प्राप्ते मायां कृत्वा तमोमयीम् ॥ ४६ ॥

दिव्यं मायामयं रूपं कृत्वा नार्यास्तु दानवः
मायया कन्यका रूपो बभूव मम नन्दन ॥ ४७ ॥

दिव्यं मायामयं रूपं कृत्वा नार्यास्तु दानवः
मायया कन्यका रूपो बभूव मम नन्दन ॥ ४७ ॥

सा कन्यापि वरारोहा मायारूपागमत्ततः
हास्यलीला समायुक्ता यत्रास्ते भवनन्दिनी ॥ ४८ ॥

सा कन्यापि वरारोहा मायारूपागमत्ततः
हास्यलीला समायुक्ता यत्रास्ते भवनन्दिनी ॥ ४८ ॥

उवाच वाक्यं स्निग्धेव अशोकसुन्दरीं प्रति
कासि कस्यासि सुभगे तिष्ठसि त्वं तपोवने ॥ ४९ ॥

उवाच वाक्यं स्निग्धेव अशोकसुन्दरीं प्रति
कासि कस्यासि सुभगे तिष्ठसि त्वं तपोवने ॥ ४९ ॥

किमर्थं क्रियते बाले कामशोषणकं तपः
तन्ममाचक्ष्व सुभगे किन्निमित्तं सुदुष्करम् ॥ ५० ॥

किमर्थं क्रियते बाले कामशोषणकं तपः
तन्ममाचक्ष्व सुभगे किन्निमित्तं सुदुष्करम् ॥ ५० ॥

तन्निशम्य शुभं वाक्यं दानवेनापि भाषितम्
मायारूपेण छन्नेन साभिलाषेण सत्वरम् ॥ ५१ ॥

तन्निशम्य शुभं वाक्यं दानवेनापि भाषितम्
मायारूपेण छन्नेन साभिलाषेण सत्वरम् ॥ ५१ ॥

आत्मसृष्टि सुवृत्तान्तं प्रवृत्तं तु यथा पुरा
तपसः कारणं सर्वं समाचष्ट सुदुःखिता ॥ ५२ ॥

आत्मसृष्टि सुवृत्तान्तं प्रवृत्तं तु यथा पुरा
तपसः कारणं सर्वं समाचष्ट सुदुःखिता ॥ ५२ ॥

उपप्लवं तु तस्यापि दानवस्य दुरात्मनः
मायारूपं न जानाति सौहृदात्कथितं तया ॥ ५३ ॥

उपप्लवं तु तस्यापि दानवस्य दुरात्मनः
मायारूपं न जानाति सौहृदात्कथितं तया ॥ ५३ ॥

हुण्ड उवाच-
पतिव्रतासि हे देवि साधुव्रतपरायणा
साधुशीलसमाचारा साधुचारा महासती ॥ ५४ ॥

हुण्ड उवाच-
पतिव्रतासि हे देवि साधुव्रतपरायणा
साधुशीलसमाचारा साधुचारा महासती ॥ ५४ ॥

अहं पतिव्रता भद्रे पतिव्रतपरायणा
तपश्चरामि सुभगे भर्तुरर्थे महासती ॥ ५५ ॥

अहं पतिव्रता भद्रे पतिव्रतपरायणा
तपश्चरामि सुभगे भर्तुरर्थे महासती ॥ ५५ ॥

मम भर्ता हतस्तेन हुण्डेनापि दुरात्मना
तस्य नाशाय वै घोरं तपस्यामि महत्तपः ॥ ५६ ॥

मम भर्ता हतस्तेन हुण्डेनापि दुरात्मना
तस्य नाशाय वै घोरं तपस्यामि महत्तपः ॥ ५६ ॥

एहि मे स्वाश्रमे पुण्ये गङ्गातीरे वसाम्यहम्
अन्यैर्मनोहरैर्वाक्यैरुक्ता प्रत्ययकारकैः ॥ ५७ ॥

एहि मे स्वाश्रमे पुण्ये गङ्गातीरे वसाम्यहम्
अन्यैर्मनोहरैर्वाक्यैरुक्ता प्रत्ययकारकैः ॥ ५७ ॥

हुण्डेन सखिभावेन मोहिता शिवनन्दिनी
समाकृष्टा सुवेगेन महामोहेन मोहिता ॥ ५८ ॥

हुण्डेन सखिभावेन मोहिता शिवनन्दिनी
समाकृष्टा सुवेगेन महामोहेन मोहिता ॥ ५८ ॥

आनीतात्मगृहं दिव्यमनौपम्यं सुशोभनम्
मेरोस्तु शिखरे पुत्र वैडूर्याख्यं पुरोत्तमम् ॥ ५९ ॥

आनीतात्मगृहं दिव्यमनौपम्यं सुशोभनम्
मेरोस्तु शिखरे पुत्र वैडूर्याख्यं पुरोत्तमम् ॥ ५९ ॥

अस्ति सर्वगुणोपेतं काञ्चनाख्यं महाशिवम्
तुङ्गप्रासादसम्बाधैः कलशैर्दण्डचामरैः ॥ ६० ॥

अस्ति सर्वगुणोपेतं काञ्चनाख्यं महाशिवम्
तुङ्गप्रासादसम्बाधैः कलशैर्दण्डचामरैः ॥ ६० ॥

नानवृक्षसमोपेतैर्वनैर्नीलैर्घनोपमैः
वापीकूपतडागैश्च नदीभिस्तु जलाशयैः ॥ ६१ ॥

नानवृक्षसमोपेतैर्वनैर्नीलैर्घनोपमैः
वापीकूपतडागैश्च नदीभिस्तु जलाशयैः ॥ ६१ ॥

शोभमानं महारत्नैः प्राकारैर्हेमसंयतैः
सर्वकामसमृद्धार्थं सम्पूर्णं दानवस्य हि ॥ ६२ ॥

शोभमानं महारत्नैः प्राकारैर्हेमसंयतैः
सर्वकामसमृद्धार्थं सम्पूर्णं दानवस्य हि ॥ ६२ ॥

ददृशे सा पुरं रम्यमशोकसुन्दरी तदा
कस्य देवस्य संस्थानं कथयस्व सखे मम ॥ ६३ ॥

ददृशे सा पुरं रम्यमशोकसुन्दरी तदा
कस्य देवस्य संस्थानं कथयस्व सखे मम ॥ ६३ ॥

सोवाच दानवेन्द्रस्य दृष्टपूर्वस्य वै त्वया
तस्य स्थानं महाभागे सोऽहं दानवपुङ्गवः ॥ ६४ ॥

सोवाच दानवेन्द्रस्य दृष्टपूर्वस्य वै त्वया
तस्य स्थानं महाभागे सोऽहं दानवपुङ्गवः ॥ ६४ ॥

मया त्वं तु समानीता मायया वरवर्णिनि
तामाभाष्य गृहं नीता शातकौम्भं सुशोभनम् ॥ ६५ ॥

मया त्वं तु समानीता मायया वरवर्णिनि
तामाभाष्य गृहं नीता शातकौम्भं सुशोभनम् ॥ ६५ ॥

नानावेश्मैः समाजुष्टं कैलासशिखरोपमम्
निवेश्य सुन्दरीं तत्र दोलायां कामपीडितः ॥ ६६ ॥

नानावेश्मैः समाजुष्टं कैलासशिखरोपमम्
निवेश्य सुन्दरीं तत्र दोलायां कामपीडितः ॥ ६६ ॥

पुनः स्वरूपी दैत्येन्द्रः कामबाणप्रपीडितः
करसम्पुटमाबध्य उवाच वचनं तदा ॥ ६७ ॥

पुनः स्वरूपी दैत्येन्द्रः कामबाणप्रपीडितः
करसम्पुटमाबध्य उवाच वचनं तदा ॥ ६७ ॥

यं यं त्वं वाञ्छसे भद्रे तं तं दद्मि न संशयः
भज मां त्वं विशालाक्षि भजन्तं कामपीडितम् ॥ ६८ ॥

यं यं त्वं वाञ्छसे भद्रे तं तं दद्मि न संशयः
भज मां त्वं विशालाक्षि भजन्तं कामपीडितम् ॥ ६८ ॥

श्रीदेव्युवाच-
नैव चालयितुं शक्तो भवान्मां दानवेश्वरः
मनसापि न वै धार्यं मम मोहं समागतम् ॥ ६९ ॥

श्रीदेव्युवाच-
नैव चालयितुं शक्तो भवान्मां दानवेश्वरः
मनसापि न वै धार्यं मम मोहं समागतम् ॥ ६९ ॥

भवादृशैर्महापापैर्देवैर्वा दानवाधमैः
दुष्प्राप्याहं न सन्देहो मा वदस्व पुनः पुनः ॥ ७० ॥

भवादृशैर्महापापैर्देवैर्वा दानवाधमैः
दुष्प्राप्याहं न सन्देहो मा वदस्व पुनः पुनः ॥ ७० ॥

स्कन्दानुजा सा तपसाभियुक्ता जाज्वल्यमाना महता रुषा च
संहर्तुकामा परि दानवं तं कालस्य जिह्वेव यथा स्फुरन्ती ॥ ७१ ॥

स्कन्दानुजा सा तपसाभियुक्ता जाज्वल्यमाना महता रुषा च
संहर्तुकामा परि दानवं तं कालस्य जिह्वेव यथा स्फुरन्ती ॥ ७१ ॥

पुनरुवाच सा देवी तमेवं दानवाधमम्
उग्रं कर्म कृतं पाप चात्मनाशनहेतवे ॥ ७२ ॥

पुनरुवाच सा देवी तमेवं दानवाधमम्
उग्रं कर्म कृतं पाप चात्मनाशनहेतवे ॥ ७२ ॥

आत्मवंशस्य नाशाय स्वजनस्यास्य वै त्वया
दीप्ता स्वगृहमानीता सुशिखा कृष्णवर्त्मनः ॥ ७३ ॥

आत्मवंशस्य नाशाय स्वजनस्यास्य वै त्वया
दीप्ता स्वगृहमानीता सुशिखा कृष्णवर्त्मनः ॥ ७३ ॥

यथाऽशुभः कूटपक्षी सर्वशोकैः समुद्गतः
गृहं तु विशते यस्य तस्य नाशं प्रयच्छति ॥ ७४ ॥

यथाऽशुभः कूटपक्षी सर्वशोकैः समुद्गतः
गृहं तु विशते यस्य तस्य नाशं प्रयच्छति ॥ ७४ ॥

स्वजनस्य च सर्वस्य सधनस्य कुलस्य च
स द्विजो नाशमिच्छेत विशत्येव यदा गृहम् ॥ ७५ ॥

स्वजनस्य च सर्वस्य सधनस्य कुलस्य च
स द्विजो नाशमिच्छेत विशत्येव यदा गृहम् ॥ ७५ ॥

तथा तेहं गृहं प्राप्ता तव नाशं समीहती
पुत्राणां धनधान्यस्य तव वंशस्य साम्प्रतम् ॥ ७६ ॥

तथा तेहं गृहं प्राप्ता तव नाशं समीहती
पुत्राणां धनधान्यस्य तव वंशस्य साम्प्रतम् ॥ ७६ ॥

जीवं कुलं धनं धान्यं पुत्रपौत्रादिकं तव
सर्वं ते नाशयित्वाहं यास्यामि च न संशयः ॥ ७७ ॥

जीवं कुलं धनं धान्यं पुत्रपौत्रादिकं तव
सर्वं ते नाशयित्वाहं यास्यामि च न संशयः ॥ ७७ ॥

यथा त्वयाहमानीता चरन्ती परमं तपः
पतिकामा प्रवाञ्च्छन्ती नहुषं चायुनन्दनम् ॥ ७८ ॥

यथा त्वयाहमानीता चरन्ती परमं तपः
पतिकामा प्रवाञ्च्छन्ती नहुषं चायुनन्दनम् ॥ ७८ ॥

तथा त्वां मम भर्ता च नाशयिष्यति दानव
मन्निमित्तउपायोऽयं दृष्टो देवेन वै पुरा ॥ ७९ ॥

तथा त्वां मम भर्ता च नाशयिष्यति दानव
मन्निमित्तउपायोऽयं दृष्टो देवेन वै पुरा ॥ ७९ ॥

सत्येयं लौकिकी गाथा यां गायन्ति विदो जनाः
प्रत्यक्षं दृश्यते लोके न विन्दन्ति कुबुद्धयः ॥ ८० ॥

सत्येयं लौकिकी गाथा यां गायन्ति विदो जनाः
प्रत्यक्षं दृश्यते लोके न विन्दन्ति कुबुद्धयः ॥ ८० ॥

येन यत्र प्रभोक्तव्यं यस्माद्दुःखसुखादिकम्
स एव भुञ्जते तत्र तस्मादेव न संशयः ॥ ८१ ॥

येन यत्र प्रभोक्तव्यं यस्माद्दुःखसुखादिकम्
स एव भुञ्जते तत्र तस्मादेव न संशयः ॥ ८१ ॥

कर्मणोस्य फलं भुङ्क्ष्व स्वकीयस्य महीतले
यास्यसे निरयस्थानं परदाराभिमर्शनात् ॥ ८२ ॥

कर्मणोस्य फलं भुङ्क्ष्व स्वकीयस्य महीतले
यास्यसे निरयस्थानं परदाराभिमर्शनात् ॥ ८२ ॥

सुतीक्ष्णं हि सुधारं तु सुखड्गं च विघट्टति
अङ्गुल्यग्रेण कोपाय तथा मां विद्धि साम्प्रतम् ॥ ८३ ॥

सुतीक्ष्णं हि सुधारं तु सुखड्गं च विघट्टति
अङ्गुल्यग्रेण कोपाय तथा मां विद्धि साम्प्रतम् ॥ ८३ ॥

सिंहस्य सम्मुखं गत्वा क्रुद्धस्य गर्जितस्य च
को लुनाति मुखात्केशान्साहसाकारसंयुतः ॥ ८४ ॥

सिंहस्य सम्मुखं गत्वा क्रुद्धस्य गर्जितस्य च
को लुनाति मुखात्केशान्साहसाकारसंयुतः ॥ ८४ ॥

सत्याचारां दमोपेतां नियतां तपसि स्थिताम्
निधनं चेच्छते यो वै स वै मां भोक्तुमिच्छति ॥ ८५ ॥

सत्याचारां दमोपेतां नियतां तपसि स्थिताम्
निधनं चेच्छते यो वै स वै मां भोक्तुमिच्छति ॥ ८५ ॥

समणिं कृष्णसर्पस्य जीवमानस्य साम्प्रतम्
गृहीतुमिच्छते सो हि यथा कालेन प्रेषितः ॥ ८६ ॥

समणिं कृष्णसर्पस्य जीवमानस्य साम्प्रतम्
गृहीतुमिच्छते सो हि यथा कालेन प्रेषितः ॥ ८६ ॥

भवांस्तु प्रेषितो मूढ कालेन कालमोहितः
तदा ते ईदृशी जाता कुमतिः किं नपश्यसि ॥ ८७ ॥

भवांस्तु प्रेषितो मूढ कालेन कालमोहितः
तदा ते ईदृशी जाता कुमतिः किं नपश्यसि ॥ ८७ ॥

ऋते तु आयुपुत्रेण समालोकयते हि कः
अन्यो हि निधनं याति ममरूपावलोकनात् ॥ ८८ ॥

ऋते तु आयुपुत्रेण समालोकयते हि कः
अन्यो हि निधनं याति ममरूपावलोकनात् ॥ ८८ ॥

एवमाभाषयित्वा तं गङ्गातीरं गता सती
सशोका दुःखसंविग्ना नियतानि यमान्विता ॥ ८९ ॥

एवमाभाषयित्वा तं गङ्गातीरं गता सती
सशोका दुःखसंविग्ना नियतानि यमान्विता ॥ ८९ ॥

पूर्वमाचरितं घोरं पतिकामनया तपः
तव नाशार्थमिच्छन्ती चरिष्ये दारुणं पुनः ॥ ९० ॥

पूर्वमाचरितं घोरं पतिकामनया तपः
तव नाशार्थमिच्छन्ती चरिष्ये दारुणं पुनः ॥ ९० ॥

यदा त्वां निहतं दुष्टं नहुषेण महात्मना
निशितैर्वज्रसङ्काशैर्बाणैराशीविषोपमैः ॥ ९१ ॥

यदा त्वां निहतं दुष्टं नहुषेण महात्मना
निशितैर्वज्रसङ्काशैर्बाणैराशीविषोपमैः ॥ ९१ ॥

रणे निपतितं पाप मुक्तकेशं सलोहितम्
गतासुं च प्रपश्यामि तदा यास्याम्यहं पतिम् ॥ ९२ ॥

रणे निपतितं पाप मुक्तकेशं सलोहितम्
गतासुं च प्रपश्यामि तदा यास्याम्यहं पतिम् ॥ ९२ ॥

एवं सुनियमं कृत्वा गङ्गातीरमनुत्तमम्
संस्थिता हुण्डनाशाय निश्चला शिवनन्दिनी ॥ ९३ ॥

एवं सुनियमं कृत्वा गङ्गातीरमनुत्तमम्
संस्थिता हुण्डनाशाय निश्चला शिवनन्दिनी ॥ ९३ ॥

वह्नेर्यथादीप्तिमती शिखोज्ज्वला तेजोभियुक्ता प्रदहेत्सुलोकान्
क्रोधेन दीप्ता विबुधेशपुत्री गङ्गातटे दुश्चरमाचरत्तपः ॥ ९४ ॥

वह्नेर्यथादीप्तिमती शिखोज्ज्वला तेजोभियुक्ता प्रदहेत्सुलोकान्
क्रोधेन दीप्ता विबुधेशपुत्री गङ्गातटे दुश्चरमाचरत्तपः ॥ ९४ ॥

कुञ्जल उवाच-
एवमुक्ता महाभाग शिवस्य तनया गता
गङ्गाम्भसि ततः स्नात्वा स्वपुरे काञ्चनाह्वये ॥ ९५ ॥

कुञ्जल उवाच-
एवमुक्ता महाभाग शिवस्य तनया गता
गङ्गाम्भसि ततः स्नात्वा स्वपुरे काञ्चनाह्वये ॥ ९५ ॥

तपश्चचार तन्वङ्गी हुण्डस्य वधहेतवे
अशोकसुन्दरी बाला सत्येन च समन्विता ॥ ९६ ॥

तपश्चचार तन्वङ्गी हुण्डस्य वधहेतवे
अशोकसुन्दरी बाला सत्येन च समन्विता ॥ ९६ ॥

हुण्डोपि दुःखितोभूतः शापदग्धेन चेतसा
चिन्तयामास सन्तप्त अतीव वचनानलैः ॥ ९७ ॥

हुण्डोपि दुःखितोभूतः शापदग्धेन चेतसा
चिन्तयामास सन्तप्त अतीव वचनानलैः ॥ ९७ ॥

समाहूय अमात्यं तं कम्पनाख्यमथाब्रवीत्
समाचष्ट स वृत्तान्तं तस्याः शापोद्भवं महत् ॥ ९८ ॥

समाहूय अमात्यं तं कम्पनाख्यमथाब्रवीत्
समाचष्ट स वृत्तान्तं तस्याः शापोद्भवं महत् ॥ ९८ ॥

शप्तोस्म्यशोकसुन्दर्या शिवस्यापि सुकन्यया
नहुषस्यापि मे भर्त्तुस्त्वं तु हस्तान्मरिष्यसि ॥ ९९ ॥

शप्तोस्म्यशोकसुन्दर्या शिवस्यापि सुकन्यया
नहुषस्यापि मे भर्त्तुस्त्वं तु हस्तान्मरिष्यसि ॥ ९९ ॥