पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः

आतपत्रमथ तत् प्रचेतसो मन्दरस्य मणिशृङ्गमुन्नतम्।
सावरोघमपि सात्त्वतां पतिं लीलयैव गरुडो वहन् ययौ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तं क्षिपन्तमधिकेन रंहसा मारुतस्य मनसोपि शीघ्रताम्।
वालखिल्यसुकृतं विपक्त्रिमं प्राणमैक्षत बहिश्चरं प्रभुः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

लोकतः खगरथेन मध्यमादुत्पतन्तमवनम्य माधवम्।
निर्जराः स्तुतिभिरभ्यपूजयन् पुष्कलाभिरपि पुष्पवृष्टिभिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पाञ्चजन्यनिनदोपहूतया पर्यचारि परितोषनिघ्नया।
भक्तिभारनतया सदोन्नतः स्वर्गिणां परिषदा यदूद्वहः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्राप्य यादवपतिस्त्रिविष्टपं देवमातुरुपनीतकुण्डलः।
अग्रजेन हरिणा हरिःस्वसंभावितेन समभाव्यतोचितम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भागधेयपरिपाकतस्तदा वासवो वसतिमभ्युपागतम्।
देनदानवसमानदैवतं पर्युपास्त परिकल्पितार्हणः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तत्र संमदवतीभिरञ्जसा लोकपालमहिषीभिरर्चिताम्।
देहिनीमिव जयश्रियं निजां बह्वमंस्त दयितां बलानुजः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सप्रसादमभिनन्द्य सन्नतान् नाकिनो नरकभीतिवर्जितान्।
कृत्यशेषविधये कृती भुवः प्रतेयपद्यत निवृत्तिपद्धतिम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वप्रभावविनिवृत्तसाध्वसां सोतिपत्य नगरीं सुपर्वणाम्।
पुष्पधन्वन इवोपकारिकां प्रैक्षतोपवनसम्पदं पुरः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वर्तते दशशतेक्षणोपि सन् एकचक्षुरिव यन्निरीक्षणे।
तत्र दत्तनयनो वियद्वने विश्वदृष्टिरनघो विसिष्मिये॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दर्शयंस्तदनु रामणीयकं नन्दनस्य वसुदेवनन्दनः।
इत्युवाच मधुरस्मितेक्षणां प्रेयसीं प्रणयपेशलाक्षरम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पुण्यकृद्भिरभिकाङ्क्षितं त्वया पौरुहूतमनुभूतमास्पदम्।
अस्य सम्पदमनेकशाखयत् प्रेक्ष्यतामिदमिहान्यदद्भुतम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अञ्चितस्मितमकेवलेक्षणं भङ्गुरभ्रु परिवर्तिताननम्।
किञ्चिदत्र तरलाक्षि तावकीं नन्दनं नयनवृत्तिमर्हति॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विश्वमेतदवधेव जेष्यतः षट्पदज्यधनुषोधनुर्भृतः।
अत्र नित्यमृतुभिस्सहोदितैः षड्विधं बलमिवैकतां गतम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ऐकमुख्यममरेन्द्रतुष्टये संश्रितैरिह वसन्तपूर्वकैः।
शोभते सुनयने गुणैरिव स्वानुरूपफलसम्पदाहिता॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जम्बुचूतरसजग्धिरञ्जितैः स्निग्धकण्ठि कलकण्ठनिस्वनैः।
त्यक्तगेहदमनाय निष्पतन् पुष्पकेतुरिह घुष्यते ध्रुवम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अर्दितान् मकरकेतुसायकैरत्र देवि दयिताने पदाश्रितान्।
मुद्रयन्ति चकितान् सुरस्त्रियः पत्रभङ्गमकरैः स्तनार्पितैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कैश्चिदत्र कृतिभिः कृतास्पदैः निर्ममैर्मनसिजो निरस्यते ।
सम्भवन्त्युपवने वनेपि वा सावधानमनसां समाधयः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पल्लवैरधरकान्तिरंशतः स्मेरकुड्मलरुचा स्मितं च ते ।
वल्लरीभिरिह दोर्लतागुणश्चोरितानि निहितानि वा त्वया॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वादितेषु विहदेष्वनुक्षणं मञ्जु गायति च षट्पदव्रजे ।
मारुतेन चतुरेण नर्तिता लास्यमत्र परिचिन्वते लताः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मन्थरश्वसनसौरभोल्बणा वल्लरीः स्फुरितपल्लवाधराः।
मन्मथेन क्रतुसङ्गमात् इमा निर्वृता इव निशामयाद्भुताः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

केलिशैलमणिमेखलापदादुद्गतामिह तमालवाटिकाम्।
पश्य नन्दनभुवः सुमध्यमे रोमराजिमिव मध्यसंश्रिताम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सम्भ्रमेण वनपालदारिकाः सामिलङ्घितपरागरोधसम्।
आलवालवलयेषु शाखिनां वाहयन्ति मकरन्दवाहिनीम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

चक्रवाकमिथुनोदितस्तनी वीक्ष्यतामिह विहारवापिका।
पुष्परेणुरुचिरा मधुश्रियः पुत्रिकेव पुरुहूतसम्मता ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दिव्यपद्मवदना मणिप्रभा दीर्घिकेयमसिताब्जलोचना।
अन्तरिक्षमणिदर्पणान्तरे बिम्बितेव भवती विभाव्यते ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्सरस्सु निखिलास्वलक्षितां रूपसम्पदमसौ तवाद्भुताम्।
पश्यतीव पुरुहूतवापिका भृङ्गतारकितपद्मलोचना॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

बिभ्रती त्वदभिलापचेतसोः स्वादुतां प्रसदनं च शाश्वतम्।
दृष्टिरुत्पलवनं दिशत्वसौ दीर्घिकापयसि दीर्घलोचने ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शोणकुड्मलमुखी सरोजिनी शोभते हरितपत्रशालिनी।
संवृता त्रिदशपादपैरसौ शारिकेव मणिपञ्जरस्थिता॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

व्याहृतिक्षमदशातिवर्तिनीं विप्लुताम्बुजरुचिं रजःकणैः।
सेवते मधुमदेन मोहितः पुष्पितां भ्रमर एष पद्मिनीम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एष चात्र समया सरोजिनीमेकतानयति चित्तचक्षुषी।
पिदपैरभिगतश्चतुर्विधैः पारिजात उदधीन्द्रसम्भवः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पद्मरागरमणीयपल्लवं पश्य कोमलहरिन्मणिच्छदम्।
पुष्पभूतवरशिल्पभूषणं तप्तहेमरुचिरत्वचं तरुम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नम्रतामुपदतः फलैरसौ वल्गुभृङ्गविरुतैरभिष्टुवन्।
आर्द्रभावसुभगो विभाव्यते कामकिङ्कर इवोचितक्रियः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अक्षदामरचनोचितैः फलैर्देवतानुगुणपुष्पसम्पदा।
वल्कलैश्च वसनैश्च विन्दते वीतरागधृतरागहृद्यताम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वत्सगन्धतुलसीसहोदरः पुण्य एष पुरुहूतपादपः।
प्राणिनां यदवलोकनक्षणे पूर्वजातिषु भवत्यनुस्मृतिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एष कल्पलतिकापरिष्कृतः प्रत्यवेक्षयति पल्लवारुणः।
सागरेन्द्रसुतया समन्वितं धाम कौस्तुभमयूखरञ्जितम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पश्य जालकितपल्लवाधरैर्मौक्तिकैरमृतबिन्दुनिर्मलैः।
सूचितस्मितरुचिं सुरद्रुमं बालचन्द्रमणिराजसोदरम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

असाच नूनममृताधिकैः फलैः सेवितैरनुदिनं दिवौकसाम्।
न प्रसक्तिरपवर्गनन्दथौ नक्षुधा न च जरा न च व्यथा॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वामिह त्रिदिवदर्शनागतां मञ्जरीभिरवनम्य भूरिभिः।
मानयत्ययमसौ सुरद्रुमो मन्मथोपवनदेवतामिव॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

द्वारकापरिषदं प्रयास्यतो दूरवर्त्मपथिकस्य मे दृशा ।
प्रातराशवदिहास्य भुज्यते सप्तलोकतिलकस्य चारुता॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गाढबद्धनयना त्वमीहसे कामधेनुसहजन्मनि द्रुमे।
नूनमस्य मणिभूभृता सह स्थापनं निजनिवेशनिष्कुटे॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

व्युत्थितेषु विमुखेषु वा स्वयं निर्निमेषनयनेषु नाकिषु।
त्वद्विवक्षितमतः परं कथं पुष्पमस्य बिभृयात् पुलोमजा॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शङ्खपद्मसुरपादपादिभिः श्लाघितां त्रिदिवतो गुणाधिकाम्।
माननीयचरिता मया सह द्वारकां त्वमधिवत्स्यसि प्रिये॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दुग्धसिन्धुदुहितुः सहोदरे वासमेयुषि वदान्यपादपे।
शक्रदारवदनेपि दुर्लभां लप्स्यते तव विहारभूः श्रियम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इत्थमादिकविना समीरिता सान्वभावि किल सत्यभामया ।
सामरस्यमिव तेन जग्मुषी सौकुमार्यसुभगा सरस्वती ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

योजितोथ यदुवंशकेतुना ख्यातकीर्तिरमृतापहारतः।
उत्क्षिपन् खगपतिः सुरद्रुमं पक्षपङ्क्तिविपिने न्यवीविशत्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एतमश्रुतचरं पुरन्दर शुश्रुवान् क्षणमुदन्तमैश्वरम्।
भीतिकोपसमवायरूपया दोलयेव समकृष्यत द्विधा॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्रतिक्रियमपि प्रभोरिदं चेष्टितं प्रतिचिकीर्षता तदा।
मन्युरेव शतमन्युना रहान् आगृहीतमनसाभ्यमन्यत॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दीप्तदृष्ट्यचिररश्मिसन्ततिर्वज्रघोषपरुषो मरुत्सखः।
चित्रचापशरवर्षवांस्ततः प्रत्यदृश्यत मरुत्वदम्बुदः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न्यस्तकर्बुरकुथोत्तरं निजं वारणेन्द्रमधिरुह्य वासवः।
नैकधातुमति रौप्यभूधरे शोभते स्म निजरत्नशैलवत्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्रतक्र्यवृजिनोत्थमासुरं भामावस्थितवता वलद्विषा ।
दुर्जयोपि विजिगीषितो विभुः सस्मितः समरसम्मुखोभवत्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवराजयदुराजयोरिदं द्वैरथं प्रतिभयं दिदृक्षवः।
वेधसा सह सनन्दनादयस्त्यक्तसंयमधियोवतस्थिरे॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भीषणप्रलयमेघसन्निभं कृष्णमेघमथ मेघवाहनः।
आपतन् असुरभेदकंक्षणादाचकर्ष ऋजुरोहितं धनुः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

चक्रपाणि विजयाय चक्रितातं भीमघोषदलिताखिलश्रुतेः।
वज्रपाणिधनुषः शरोर्मयः संबभूवुरुदधेरिवोर्मयः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वज्रिणः शरगणः समापतन् वाहने खदपतौ मुरद्विषः।
तस्य तेजसि बभूव भस्मसात् तूलराशिरिव कालपावके॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्लावितो विशिखवृष्टिभिस्तदा जम्भभेदिजलदप्रसूतिभिः।
अन्वदीपि गरुडः प्रतापवान् आज्यसिक्त इव वह्निराध्वरः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वृत्रहन्तुरचमत्क्रियामिमां विश्ववित् स्वविषये विभावयन् ।
पश्यति स्म विबुधेषु काश्यपिः पन्नगेष्विव पराक्रमं क्षमम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्य देहपृतनाविधूतये जृम्भमाणवपुषो महौजसः।
अप्रभूतमभवज्जगत््त्रयं बिभ्रतस्त्रिजगदेकदम्पती॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तुङ्गपक्षतिशताङ्गशालिनो भीमनागघटिताकृतेरभूत्।
वाहतां च वहतः सपत्तितां सैन्यतास्य सुरसैन्यवेधिनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पारिजातपवनोर्मिबृंहितैर्वासुकिप्रभृतिभिर्महोरगैः।
गाढतां हरिरथस्य बिभ्रतः सारथिश्च तुरगाश्च साहसम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गाढदीप्तगरलानलोष्मला तार्क्ष्यभूषणभुजङ्गफूत्कृतिः।
पीतनिर्भरसुधारसोन्मदाः पाकशासनचमूरमूमुहत् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्रतर्क्यतरसो गरुत्मतः पक्षवेगपवनेन ताडिताः।
आत्मकङ्कटमपोह्य वज्रिणं बभ्रमुर्दशसु दिक्षु मारुतः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्य पक्षमरुता निवर्तितैर्वाहिनी दिविषदामशेषतः।
वृत्रशासनशरासनच्युतैः प्रत्यविध्यत शरैरजिह्मगैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वैनतेयनखरैर्विदारितो बाह्यमान्तरमपि त्यजन् मदम्।
शोणितैर्विरुरुचे सुरद्विषः श्वेतशैल इव धातुनिर्झरैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

क्ष्वेडितेन मुषिताशयानिव प्लोषितानिव दृशा प्रदीप्तया।
दारितानिव पतत्रमारुतैः निर्जरान् अतनुतारुणानुजः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वासु दिक्षु समवस्थितास्तदा दिष्टवञ्चितधियो दिवौकसः।
तोयदा इव गुगान्तभास्करं सन्निकृष्य समवृण्वताच्युतम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नाजिघांसदपराधिनोपि तान् नाकनायकगणान् जनार्दनः।
आनृशंस्यमथवा न भज्यते तस्य संश्रितजनेषु जातुचित् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तेषु शिक्षणपरः शिलीमुखान् प्राहिणोत् प्रभुरमर्मभेदिनः।
अङ्कुशेन निशितेन हस्तिपो दुर्मदान् प्रशमयन्निव द्विपान् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तं समेत्य निरपायतेजसं सप्तसप्तिमिव तारकाग्रहैः।
सद्भिरेव विबुधैरसत्समा कापि दुर्ग्रहदशान्वभूयत ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अष्टभिश्च हरितामधीश्वरैरर्यमप्रभृतिभिश्च संहतैः।
वृष्णिवीरशरखण्डतायुधैर्विह्वलैरजनि वीतशक्तिभिः।

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अक्रमात् दश दिशोवलोकयन् दत्तदृष्टिरभितः क्रमात् वृषा।
स्रस्तकार्मुकशिरस्त्रकञ्चुकां प्रेक्ष्य देवपृतनामदूयत॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अस्त्रशस्त्रविनिपातमोहितान् अर्दितान् असुरवैरिसायकैः।
सत्रपेव सपदि त्रपा जहौ दैन्यमीलितदृशो दिवौकसः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्सरोनयनतोयकज्जलैः शोणितैश्च विभुना सुपर्वणाम्।
आत्मकीर्तिसुधया विशोधिते चित्रमम्बरतले व्यलिख्यत॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पञ्चवक्त्रवदनस्थमामिषं प्राप्तुकाम इव बालवञ्चकः।
प्रस्थितामभिनिवेशवान् पुनः प्रत्यपद्यत धृतिं पुरन्दरः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वज्रमात्तमरिहन्तृ जिष्णुना विष्णुना च युधि चक्रमुद्यतम्।
दृष्टवन्ति भुवनानि जज्ञिरे कम्पितानि कलुषाणि च क्षणात् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तौ परस्परजिगीषयोद्यतौ वीक्ष्य निष्प्रतिमवीर्यवैभवौ।
व्योमभित्तिलिखितैरिव स्थितं व्यक्तविस्मयभयैः सुरासुरैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कस्य केन परिभूतिरापतेत् कश्च वेद रणवर्तनीमिति।
सन्दिहानमनसेव तत्क्षणं मध्यसीम्नि विजयश्रिया स्थितम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रेषितां हरिहयेन भीषणां ह्रादिनीं हृतवति त्रिधामनि ।
लोलिता निववृते परस्परं लोकपालपृतना पराङ्मुखी॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कान्तिशीकजितकाशिनोरिमां व्यापृतिं विबुधवृष्णिवीरयोः।
प्रेक्ष्य दुर्मदविवेकयोरिव प्रस्थितेव चकितामरावती॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तं तथा समरदैन्यविप्लुतं शान्तदर्पमयथापुरं स्थितम्।
व्यक्तनृत्तहृदयं वलद्विषं वीक्ष्य विश्वमखिलं व्यलज्जत॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

व्रीडया तरलितैर्विलोचनैर्वेपमानकमलाकरोपमः।
संनतः क्षणमवैक्षि वासवः सापहासमिव सत्यभामया॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यादवेन्द्रविबुधेन्द्रयोस्तदा रत्नयोरिव तुलाधिरूढयोः।
गौरवेण ददृशे समुन्नतिर्लाघवेन च नतिस्तदद्भुतम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यत् प्रभौ नरकमर्दनेभवत् देवदर्पदमने ततोधिकम्।
पुष्यति स्म मकरन्दमेदुरं पुष्पवर्षममृतोग्भवस्तरुः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इत्यनाकलितपूर्वसत्कृतिं वृक्षमात्रकलहोल्बणं विभुः।
निर्जिगाय मिषतां दिवौकसां आत्तशस्त्रममरावतीश्वरम्।

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दीप्यमानमनघेन ताजसा देवकीसुतमवेक्ष्य देवताः।
अस्त्रजालमवधूय सिद्धिदान् अञ्जलीन् अबिभरुः कराम्बुजैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सोथ संयति पलायनोन्मुखः पाकशील इव पाकशासनः।
सत्यया विहसितोपि सत्त्ववान् प्रत्यबोधि परमेष्ठिनं पुनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

धिक् प्रमादमदिरां विमोहिनीं धिक् परिग्रहविशेषमीदृशम्।
धिक् च मे त्रिदशराजतामिति स्वं जगर्ह मघवा मुहुर्मुहुः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तेन तत्र विहगेन्द्रवाहनो वारणादवनतेन बिभ्यता।
निर्जितेन हरिणा हरिः स्वयं पर्यवैक्षि शरणं प्रियासखः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तुष्टुवे च पुरुषं पुरुष्टुतं प्राञ्जलिः परिबृढो दिवौकसाम् ।
रक्तभावविगमौज्ज्वलं मुखं राहुमुक्तमिव चन्द्रमुद्वहन् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शक्र एष शरणं प्रपद्यते भक्तजीवित भवन्तमीश्वरम् ।
मित्रभावसमुपागतं जनं न त्यजेयमिति नाथ मन्यसे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मातरं त्रिजगतां तव प्रियां मानुषीति मनुते स्म मद्वधूः।
तेन नुनमनुभूतमीदृशं दैन्यमेतदवशोदितं मया ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

निर्जितोहमजितेन यत् त्वया लम्भितोन्नतिरनेन न त्रपे ।
न ह्यजय्यमिह किञ्चिदस्ति ते सर्वनेतुरतिरिक्तमात्मनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अस्तु मा स्म भवदित्यनन्यया वीक्षया जगदिदं नियच्छता।
नाथ निष्प्रतिघतेजसा त्वया नन्वयं मम पराजयो जयः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आत्मघातिभिरहम्मतिग्रहात् मादृशैस्त्वदितरेषु रागिभिः।
अव्यवस्थितजयेतरक्रमं द्यूतमेतदघृणैर्निषेव्यते॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आधिकारिकपदेषु ते वयं स्वेषु यावदधिकारमाहिताः।
प्रापितास्तव परं पदं त्वया निर्विशेम निविशेमहि त्वयि॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न क्षिपेदपि तृणं समीरणस्त्वत्प्रयुक्तमनलो न निर्दहेत् ।
न प्रजापशुपती न चेतरे त्वद्विपक्षमभिरक्षितुं क्षमाः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अग्रजे मयि दिवौकसां पितुः पुत्रभावमुपसेदुषा त्वया।
मानितोहमवमानितः स्वयं वानरानुचरितैः स्वचेष्टितैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मद्विधा विषमवृत्तिशालिनः शान्तघोरसमयातिलङ्घिनः।
पोषयन्ति भवतः क्षमानिधेः प्रायशः प्रहसनोचितं रसम् ।

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अस्मदिष्टमनघास्त्रिविष्टपं दुःखमिश्रमवधार्य दुर्गतिम्।
त्वत्पदं परमनन्यचेतसः संश्रयन्ति निरपायमाश्रयम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अल्पमस्थिरमपायदन्तुरं स्वर्गसौधमवधीर्य सूरयः।
निस्तरन्ति जगदेकहेतुना सेतुनेव भवता भवार्णवम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वत्पदैकदृढभक्तिरूपया मुक्तिवासरविभातसन्ध्यया ।
क्षीयते जगति कस्यचित् प्रभो मोहसन्ततिमयी महानिशा ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देशकालगणनातिलङ्घिभिः मातुमागमगणेन वाञ्छतैः।
भूषितो गुणविभूतिसागरैः त्वत्समस्त्वमितरे मिथस्समाः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

का कथा तव समेधिकेपि वा हीन इत्यपि क एव गण्यते।
मेरुसर्षपनिदर्शनं च ते मा स्म भूत् त्वदितरस्य चात्मनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भूतभव्यभवदात्मनः प्रभो यन्निदानमखिलस्य शाश्वतम् ।
यत् प्रविश्य न पुनर्निवर्तते यत् परं पदमुशन्ति तद्भवान् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जातिवर्णरचनाविचित्रितं विश्वचित्रमुदमीलयद्भवान्।
आत्मभित्तिनियतस्थिराश्रयस्तूलिकां त्रिगुणलक्षणां वहन्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्रयच्छति दुरत्ययक्रमे त्वय्यशेषजगदेकधातरि।
इष्टमन्यदुभयं च मिश्रितं कस्य केन किमिवोपपद्यते ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आयतन्त भुवनान्यशेषतस्त्वय्यतस्त्वमनुपाधिरीश्वरः।
वर्धनीयविभवा वयं पुनः त्वत्प्रदिष्टपुरपत्तनेश्वराः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जन्मकर्मभिरसौ निबध्यते तानि यस्तव न वेत्ति तत्त्वतः।
त्वत्कथामृतरसं पिबन्ति ये ते भवेयुरपुनस्स्तनन्धयाः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कथ्यते चिदचिदन्तरात्मनः शास्त्रशुद्हृदयैर्मनीषिभिः।
सुष्टिसंहरणरक्षणेषु ते विश्वरूप ननु कर्मकर्तृता॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आकुमारमनुभावमीदृशं नाथ लोकविदितं तव क्षिपन्।
हन्त नूनमहिमांशुमण्डलं तस्करस्तमसि गोप्तुमिच्छति ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पक्षपातपरिहारशुद्धया पश्यति प्रणिदधानया धिया ।
यत्पृषन्ति निगमाः स्पृशन्ति तं त्वत्प्रभावमनपायमात्मवान्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मानुषत्वमनदगच्छता त्वया मोहितैस्त्वमवधीर्यसे जनैः।
तेन नस्त्रिगुणतन्त्रचेतसामागतेयमसमीक्ष्यकारिता॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शर्वरीदिवसवत् विघूर्णयन् स्वापजागरदशा विधेरपि।
किं पुनस्तदितरस्य तन्मया मोहबोधविवशेन भूयते ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

योसि सोसि च यथा तथासि च त्वां त्वमेव खलु वेत्सि वान वा ।
तस्य ते न खलु तत्त्ववेदिनो वारिधेरिव वयं तटस्थिताः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वत्प्रतीपचरणात् दिवौकसां दानवायितवतां त्वयाधुना ।
स्थान एव परिभूतिराहिता नासुरो न च सुरो गुणान्तरे॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अर्चनीयचरणाम्बुजे भवत्याततायिपदवीमुपेयुषाम् ।
न्यस्तशस्त्रपरिकर्मणामसौ निष्कृतिस्त्वदुपसत्तिरेव नः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

किं तदस्ति कुशलेषु यन्न ते तच्च किं त्वदितरेषु यत् तव।
ईदृशस्य भवतः किमीदृशा तस्थुषा त्रियुग जग्मुषापि वा ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अल्पसत्त्व मवलेपयन्त्रितं बल्बजेषु बहमानशालिनम्।
त्वत्कृपैकपरिहार्यविपिलवं प्रत्यवेक्षणपदं प्रतीहि माम्॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मृष्यतां मम विभो व्यतिक्रमः विस्मृतत्वदुपकारपद्धतेः।
क्षुद्रकोपविवशस्य देहिनः कस्य नाम न भवत्यपक्रिया ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्रातुमेव शरणागतान् सुरान् आसुरान् अभिजाघांसता त्वया ।
रागरोषरहितात्मना स्वयं दैत्यशत्रुरिति नाम गृह्यते ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वद्गृहीतगुणसूत्रसन्दितान् दारुपुत्रनयतः प्रवर्तिनः।
निर्गुणानपि निसर्गकिङ्करान् स्वीकुरुष्व कृपया स्वयैव नः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वासवस्य वचनं निशम्य तत् भावशुद्धिपरिकर्मिताक्षरम्।
दीनगुप्तिजननीं पुनर्दयामन्वविन्ददरविन्दलोचनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उद्धृतं च विभुना सुदर्शनं त्राणदं त्रिदिवसद्मनामभूत्।
तस्य दृप्तदमनेन दीव्यतः शिक्षणैकनियतं हि शासनम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आह चैनमनघेन चक्षुषा शोधयन् अमृतसिन्धुशोभिना।
स्वादुसूनृतगभीरया गिरा पारितोषिकमिवार्पयन् प्रभुः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भद्रमस्तु भवते दिवस्पते निर्जराश्च निरपायमासताम्।
आत्मचौर्यदुरिताकरत्यजां मापहार्षुरसुराः पदानि वः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मा स्म भैष्ट मयि गोप्तरि स्थिते भावितानि भविकानि सन्तु वः।
वीतदानवपराभवाश्चिरं त्रातुमर्हथ सुरास्त्रिविष्टपम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मन्त्रुपूतमनुपप्लवं हविर्यायजूकपरिषन्निषेवितम्।
अन्तरात्मनि निविष्टमन्तरा विन्दत स्थिरसुधारसान्तरम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जन्मतोपि भवतां महीयसामाप्तबन्धुरदितेरहं सुतः।
देवकीतनयभावतोपि मे सैव सम्प्रति सहोदरत्वधीः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आयुधानि पुनरक्षतानि वः सन्तु सत्त्वमपि दैत्यसूदनम्।
पालयन्तु बलिनो जगत््त्रयीं ते भवन्त उपपन्नपौरुषाः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इत्यनाविलमनोज्ञया गिरा निर्मलां निजदयामिवोद्वमन् ।
सौम्यदृष्टिरकरोत् सुधाभुजः पर्यवस्थितधृतीन् परः पुमान् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ते च तेन गरुडं नियच्छता गम्यतामिति गभीरमीरिताः।
अद्यजातवदनन्यवत्सले प्रश्रिताः सुमनसः प्रतस्थिरे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गृह्यतां तरुरसाविति स्वयं भामया भगवता च भाषिते ।
आगमिष्यति पुनस्त्वया सहेत्याह दानवरिपुं दिवस्पतिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शान्तगर्वगरले दिवस्पतौ संनिवेश्य सुरलोकसम्पदम् ।
आप्तुमैच्छदनुजीविरक्षितां स्वां पुरीमथ सुपर्णवाहनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आत्माधिकारमनुमत्य दिशापतीनां वज्रं प्रदिश्य पुनरप्यनघं मघोने ।
दिव्यद्रुमप्रतिगतिं च परं विधास्यन् दत्ताभयो दनुजशत्रुरवाप तुष्टिम् ॥

मूलम्

अथ पदविनिकीर्णमन्दारवन्दारुबृन्दारक-
स्तुतिशतबहुमानसत्यापितेहः स सत्यापतिः।
अमरसमरवेगविख्यातदाक्ष्येण तार्क्ष्येण गां
प्रतिजिगमिषितां पुरीं त्रातुमन्वक्समन्वग्रहीत् ॥

पश्यत्यारादनिमिषगणे पारिजातापहारात्
स्रस्ताकल्पामिव यदुपतिः स्थापयन् स्वर्गलक्ष्मीम् ।
आशापालैरवनतपदस्त्यक्तलज्जैरभीक्ष्णं
रामत्रातां खगपतिरथो राजधानीं प्रतस्थे ॥