पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः

अथैकदा रोधसि पश्चिमोदधेरदभ्रसत्राजितभक्तियन्त्रितः।
त्रयीमयश्चन्द्रसमीकृतद्युतिः प्रसेदिवान् प्रादुरभूत् दिवाकरः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनल्पतेजोनिधिमप्रमाद्यतां प्रसूतिमिष्टस्य धनस्य भूयसः।
स्वकण्ठलग्नं द्युमणिः स्यमन्तकं महामणिं भूतिभृते वरं ददौ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तमुग्रसेनार्थमियेष कंसजित् न वार्यते राजनि रत्नहारिता ।
प्रतीत्य सत्राजित एतदप्रियं क्वचिन्निचिक्षेप गुणाधिके मणिम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यदेकमेकेन च लब्धमेकतो रसेन रत्नामिषमर्थकाङ्क्षिणा ।
बभूव तत् बन्धुविरोधमातधत् क्रमात् बहूनां विनिपातकारणम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्यमन्तकोदन्तविशेषसंभवां मृषाभिशस्तिं शमयन्नथात्मनः।
प्रसेनविध्वंसकसिंहघातिनो बिलं ययौ जाम्बवतो बलानुजः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्तनन्धयोपान्तनिबद्धगीतया ददर्श धात्र्या विधृतं करेँण सः।
धनाष्टभारप्रसुवं दिनेदिने मणीश्वरं दर्शितकौस्तुभश्रियम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जिघृक्षया दत्तदृशं च तत्र तं जरानिरुद्धोपि जवेन जाम्बवाम् ।
अरोधनीयं विबूधैरपि स्वयं रुरोध नैसर्गिकसत्त्वरोषितः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मलिम्लुचं कञ्चिदिवागतं हरिं वनेचरः प्रेक्ष्य तदर्हविक्रियः।
अहेतिहस्तं स्वयमप्यनायुधः पेरसह्य तं साधयितुं प्रचक्रमे॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनन्यतन्त्रस्य पितुः पितामहः सुतस्य चारबधमवेक्ष्य संयुगम् ।
समीहितोदर्कमिदं द्वयोरिति प्रबुध्यमानो न निरोधमादधे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मिथस्तयोरस्तदयं विमथ्नतोरनायुधं युद्धमपेतकैतवम् ।
अकल्पितप्राश्निकमन्ववैक्ष्यत स्वयं चतुर्भिर्दशभिश्च साक्षिभिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अरिष्टचाणूरमुखेष्वलक्षितं प्रदर्शयन् ऋक्षपतेः पराक्रमम् ।
चिरं ददौ युद्धमचिन्त्यचेष्टितो मनस्विनस्तस्य मधुप्रभञ्जनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रकीर्यमाणा निजमुष्टिमुद्गरक्षताकृतेर्जाम्बवतः क्षतोद्भवैः।
रराज रामावरजस्य सा तनुः सशक्रगोपा वसुधेव शाद्वला ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स ऋक्षराजः क्षतजैर्जयश्रियः कुचार्पितैः कुङ्कुमकर्दमैरिव ।
परिष्कृताङ्गः प्रचितोन्नताकृतिः सगैरिकक्ष्माधरसंपदं दधौ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अशेषयज्ञाग्रहरं समागतं जिगीषयानुव्रतया स दीक्षितः।
अतोषयत् संयुगसप्ततन्तुना विभाव्यऋत्विग्विधिना भुजादिभिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तलप्रहारैरथ मुष्टिपातनैः पदाभिघातैर्भुजयन्त्रपीडनैः।
मिथः प्रतिक्षेपपुनर्गृहीतिभिः नियद्धचर्यानिपुणौ निजघ्नतुः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

परिपणमिव मन्मथोत्सवानां प्रथमविकस्वरपद्मदर्शनीयम् ।
अनुदिनबहुविभ्रमं वधूनामभिनवयौवनमन्वभुङ्क्त नाथः ॥

मूलम्

15॥

कृतप्रतीकारविशेषतोषितौ परस्परच्छिद्रनिवेशितेक्षणौ
दिशागजेन्द्राविव दर्पदुर्मदौ दिनानि तौ निन्यतुरेकविंशतिम् ॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

अहीयत प्रत्यहमृक्षभूपतिः स्वलीलया कंसरिपुः समैधत ।
तमःप्रकाशाविव तौ दिनागमे बभूवतुः संयति पूर्वपश्चिमौ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स तेजसा यादवतिग्मतेजसः समिध्यमानेन निवारितोन्नतिः।
शरन्नदीपूरइव स्फुटाशयः शनैश्शनैः शान्तिमवाप जाम्बवान् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वलीभिरापादतलं तरङ्गितः सिरालुदेहः पलितैस्सितासितः।
चिरप्रवृत्ताहवसम्भृतश्रमो न चेतसा ऋक्षपतिः प्रचुक्षुभे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वविक्रमादप्रतिमात् सुरद्विषां भयानकात् आनकदुन्दुभेस्सुतः।
अबिभ्यतं प्रेक्ष्य तमृक्षपुङ्गवं महासुरं केवलमस्मरन्मधुम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

युगान्तदम्भोलिनिपातभीषणैर्निहन्यमानं निजमुष्टिमुद्गरैः।
स्वनाभिपद्मोद्भवजृम्भिकासुतं बलानुजन्मा युधि बह्वमन्यत ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दशाननायोधनकेलिक्ङ्करं परामृशन् ऋक्षपतिं परः पुमान् ।
बलीयसस्तस्य बहूपकारवित् बभञ्ज दर्पं भुजयन्त्रलीलया ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तमादितो मानुषमात्रमागतं सदृक्षमृक्षाधिपतिस्ततः परम् ।
अथाधिकं सामिनिरुद्धपौरुषः क्रमादमीमांस्यममंस्त कर्मभिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उवाच चैनं विधिवक्त्रसंभवः स्वविक्रमप्रीतमनुक्रमात् विदन् ।
सगद्गदं संनमितेन मौलिना नखत्विषा पुष्पितमञ्जलिं वहन् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अहो महत् सत्त्वमहो पराक्रमस्त्वमीश्वरो नूनमहो निरीश्वरः।
अतीतदेवासुरनागनैर्ऋतः पतिः पतीनां प्रतिभाति मे भवान् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनेकमन्वन्तरदर्शिना मया न खल्वरामो ददृशे भवादृशः।
निजौजसा नैर्ऋतयूधघातिनं नियोधयन् यन्निभृतः प्रवर्तसे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गुणैरपि प्रत्यवमृश्यते भवान् दशानाद्यैर्युधि दृष्टवैभवः।
श्रुतं मया सिद्धजनादिह स्वयं गुहाशयः प्राप्स्यति ते गुहामिति ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वनं तदेतन्महितं तपोवनं गिरिं च वेद्मि त्रिदिवेश्वरालयम् ।
पचेलिमं किन्नुतपो बिलस्य मे प्रसाधितं यत् तव पादपांसुभिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वनाभितः सप्तमजन्मभागिनो विजृम्भमाणस्य विधेर्यदृश्छया ।
त्वमेव मां वेदमधुव्रताश्रितान्मुखाब्जतः स्वानुचरं व्यजीजनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्रिभिः क्रमैर्दीव्यति दिव्यवामने स्वमायया मोहितदानवे त्वयि ।
जगन्ति विश्वानि मितानि विष्णुनेत्यघोषयं द्रागिव जैत्रघोषणाम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जिघांसिते देव दशानने त्वया हतारिसङ्घैर्हरियूथपैर्वृतः।
अवर्तयत् सूर्यसुतस्य सन्निधावयं जनः किङ्करवृत्तिमाहवे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गतेषु सुग्रीवमुखेषु तावकं पदं तदप्राप्यमहं त्विह स्थितः।
त्वदीक्षणात् प्राप्तफलोस्मि साम्प्रतं जरन् पुनर्यौवनमाप्तवानिव ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न तादृशाः सम्प्रति सन्ति भूतले ऋते भवत्तः प्रतिसन्धिभावनैः।
हनूमतैकेन विभीषणेन वा मयापि वा सोयमिति त्वमूह्यसे ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

रसावहैरेकधियां रसायनैः शुभैः श्रुतिश्रेणिशिरोविभूषणैः।
अपेतभाराम् अतिदेवमानुषैर्विहारभेदैरवनीं विधास्यसि ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विशुद्धमिश्रैश्चतुरश्रवृत्तकैरगाधतुङ्गैः प्रमितामितक्रमैः।
अनन्यभावान् अनुकम्पते भवान् अचिन्त्यचिन्त्यैरवतारनाटकैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न वर्धसे कर्मभिरीश साधुभिः म हीयसे च त्वमसाधुभिः कृतैः।
जगत्परित्राणपरेण केवलं विधिर्निषेधश्च न लङ्घ्यते त्वया ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गुणोदधिस्त्वं गुणकर्बुरात्मना तिरस्करिण्या पिहितात्मदृष्टिभिः।
न दृश्यसे देव सदा सहैव सन् दिदृक्षमाणैरपि देवदानवैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जगत् तवान्तर्बहिरप्यमुष्य च त्वमेवमेवंविधचित्रवैभवः।
समाधिदृष्ट्या मुनिभिः समीक्ष्यसे सनातनो नूतनभूमिकाश्रितः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तवैव सङ्कल्पकलांशतः क्वचित् समर्थवादाः परमेष्ठिनामपि ।
त्वयि प्रतिद्वन्द्विनि कस्य किं बलं क एव जेता न भवेत् त्वदीक्षितः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

असह्यमेतन्मधुकैटभादिभिः स्वतल्पसारोल्बणबाहुना त्वया ।
निपीडनं यन्निबिडं विषह्यते मयाल्पसत्त्वेन तवैव तद्बलम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वया जितोहं क इवाजितः परो न रुध्यसे नाथ मया न किं परैः।
दयालुनापास्यत दर्प एव मे भुजाहवे च व्युदपादि भूष्णुता ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न नीतिवर्तन्यतिलङ्घिता मया न च त्वदादेशविपर्यये स्थितम् ।
तथापि सर्वाधिकसत्क्रियोचिते विरुद्धचेष्टा विदधे विमोहतः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जगत्पते जाम्बवतीमिहार्हणां गृहाण पत्नीं गृहमागतः स्वयम्।
मणिं च दिव्यं द्युमणेः स्यमन्तकं युतं धनैर्यौतकमर्पयामि ते ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ममात्मजापि श्रियमेवमप्सरःप्रसूतिरेषा वहती श्रिया समाम् ।
त्वदर्हशीलादिगुणप्रसाधिता स्वयं वृणीतेद्य भवन्तमेकधीः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वदागमात् ऋक्षबिलं परं पदं त्वदीक्षणात् सूरिगणा इमे वयम् ।
त्वदाश्रयात् सिन्धुसुतैव मत्सुता त्वया धृतोसौ मणिरस्तु कौस्तुभः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्वदाहुतस्वातिशयैः स्वयोगतः परत्र साध्योतिशयः स्थिरत्रसैः।
अनन्यसाध्यातिशयस्य तस्य ते स्वशेषतासौ न विघातमर्हति ॥

मूलम्

स्वयोगभूम्ना चुलकीकृताखिलैः मुकुन्द देवैरपि किं न मुह्यते ॥

विवेकवैराग्यविदेशवर्तिना वनौकसा मांसदृशा मया न किम् ॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

अभार्गवो नापनयेत न क्वचित् न वक्त्यसाधून्यबृहस्पतिर्न च ।
अवासवो न च्यवते न चाहवादते च ते तद्वदहं तु किं पुनः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भवार्णवे कर्मविपाकवात्यया भवद्भिरावर्तगणैः परिभ्रमन् ।
कृतोपराधः कृपया त्वदीयया भवत्पदं कूलमिव प्रपद्यते ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अविन्दतस्त्वाममितामृतोदधिं विगाढतृष्णाविवशान्तरात्मनः।
विगाहनीयाः प्रतिभान्ति वीचिता मरीचिकानामिव भोगसम्पदाम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गुणोदधिं यः प्रमितप्रमाणया गिरा त्वदीयं परिमातुमिच्छति ।
स पातुमीहेत समग्रचापलः पयोजनालेन पयःपयोनिधिम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अकर्मतन्त्रस्य जगन्ति कर्मभिर्निबध्यमानानि विमुञ्चतस्तव ।
अलीकलेशैरनुपप्लुता स्तुतिः तथाप्यकल्येयमयावदुक्तितः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अजानतत्वन्महिमानमद्भुतं विमोहितं देव तवैव मायया ।
कृतापराधं कृपया वशीकृतः क्षमस्व मामित्यपतत् क्षमातले ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विलूनमूलद्रुमसन्निभं स तं विलक्षमुत्थाप्य विहारयादवः।
प्रियाङ्गरागव्यतिहारगन्धिना भुजान्तरेणोपजुगूह सादरम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स कन्यकारत्नमचिन्त्यवैभवं वदान्यरत्नं च समं समर्पयन् ।
सरस्वतीवल्लभवक्त्रसम्भवो महामनाः पूर्णमनोरथोभवत् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वनौकसां पत्युरहीन्द्रशोभिना विमथ्यमानादचलेन बाहुना ।
ननन्द लब्ध्वा हृदयाङ्गमां प्रियां मणिं च दिव्यं मधुकैटभान्तकः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्तनापदेशस्तबकावभासिनी विलासभेदैरभिनीतपल्लवा ।
रमापतौ गारुडभूधरद्युतौ रसाधिका रत्नलतेव सा बभौ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सविस्मया पूर्वमथ प्रमोदिनी ततो मदारम्भमिवाभिजग्मुषी ।
तदन्यसंस्कारनिरोधतः क्रमात् तदीक्षणे तन्मयतामवाप सा ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स पर्यणैषीत् त्रिदशैरुपस्थितो विधिर्यदाज्ञा विधिजन्मनस्सुताम् ।
बिले तदीये विबुधालयोपमे विकल्प्यमानाकृतिमप्सरोगणैः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अवाप्य जामातरमादिपूरुषं जगत्प्रतीक्ष्यत्वमवाप जाम्बवान् ।
विदर्भराजेन विदेहभूभृता समक्रमं दुग्धपयोधिना च सः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मनुष्यङभावाभिनयव्यवस्थितां कुशीलवार्हां कुहनां वहन् प्रभुः।
पुनस्तमृक्षेन्द्रपदानुभूतये परं च भोक्तुं पदमन्वमन्यत ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रहृष्यता जाम्बवता निवेदितां प्रवालजाम्बूनदरत्नसंहतिम् ।
प्लवङ्गभल्लूकगणैरनुप्लवारविप्लवां द्वारवतीमजीगमत् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततस्तमामन्त्र्य चतुर्मुखात्मजं प्रतिप्रयातः स्वपुरीं प्रियासखः।
स्यमन्तकं संसदि दानवान्तकः स्वतोनघः स्वामिवशे न्यवीविशत् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जगत्पतिं जाम्बवतीसखं तदा नियुद्धचिह्नैः परिकर्मिताकृतिम् ।
निरीक्ष्य तं द्वारवतीनिवासिनो ननन्दुरानन्दजलाविलेक्षणाः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अपेतसम्मोहमिवात्मवेदिनं दिवाकरं राहुमुखादिवोद्गतम् ।
अमंस्त नागेन्द्रमिवास्तशृङ्खलं प्रशान्तवाच्यं प्रकृतिर्यदूद्वहम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जाताहितो जाम्बवतीनिषेवितः स तत्र सत्राजितसात्कृते मणौ।
स्वचौर्यदुर्वादममार्जयत् स्वयं न विद्यते यस्य न किञ्चिदण्वपि ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्यमन्तकस्य द्युमणेरिव त्विषा निमेषमापुः कुमदाकरा इव ।
ह्रिया च मिथ्यापरिवादिनस्तदा परे च पद्मा इव तद्विपर्ययम्स्वगोचरानेवमगोचरो गिरं बलानुजो बालधियामपाहरत् ।

मूलम्

रहस्सु रथ्यासु च लब्धसम्भवान् अवर्णवादान् अनघो गुणार्णवः॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

अकीर्तिरारोप्यत कीर्तिरागता यदप्रियं प्रोचुरिदं प्रियाप्तये।
न कर्मतन्त्रेषु मतेरमोहता न च स्वतन्त्रे स्युरनिष्टहेतवः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रशान्तखेदः प्रतिलभ्य सन्मणिं जगद्विनेतुर्वसुदेवजन्मनः।
ददो धरित्रीमिव सद्गुणाधिकां स सत्यभामां तनयां नयाम्बुधिः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा गिरीशो गिरिराजसम्भवां पुलोमकन्यां च दिवौकसां पतिः।
सवयं च दुग्धोदसुतां सुधासखीं तथा स रेमे सदृशीमवाप्य ताम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनुव्रता कामकलास्वधीतिनी विचित्रशस्त्रास्त्रविहारवेदिनी ।
बहुप्रियस्यापि हरेरतीव सा बभूव देवी बहुमानगोचरः॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा न खेदाय गतः क्षणो भवेत् यथा च तन्वीत न भीतिमायतिः।
अनन्तनिष्कम्पगुणामनुक्षणं प्रियः प्रियां प्रीतिमलम्भयत् तथा ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स वल्लभाभिस्तिसृभिः प्रकाशयन् परत्वमाद्यं प्रतिपन्नषड्गुणः।
नयो महीयानिव शक्तिभिस्समं समेतसिद्धिः प्रचिकाय सम्पदम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्वदिव्यदेहप्रकृतीरिवापराः पराश्च देवीरवृणीत पञ्च सः।
यथार्हसेवावसरे प्रमाद्यतां यदन्वितस्सन् अभिगम्यतां ययौ ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अखण्डिताशोक्तिभिरेकवृत्तितः स ताभिरन्योन्यसमन्वितात्मभिः।
विभूषयामास विभूतिवैभवं दिशाभिरष्टाभिरिवात्मनः पदम् ॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अवाप्य देव्यः पतिमग्र्यनायकं महौजसं मन्नथसूत्रसंयताः।
उदग्नसद्वंशभुवो मिथस्समाः सुवृत्तमुक्तावलिसौम्यतां ययुः॥

मूलम्

आदौ लक्ष्मीरभजत हरिँ रुक्मिणीरूपदृश्या
प्रापुस्तस्याः प्रतिनिधिपदं तत्प्रियाः सप्त देव्यः।
सिद्धीरष्टौ दधदिव तदा सेवितस्ताभिरेकः
क्रीडायोगी निरवधिमसौ निर्वृतिं निर्विवेश ॥

प्राचीनासु प्रकृतिषु यथा प्रादुरासन् प्रजौघाः
तद्वज्जाताः सममिव जगन्नेतुरष्टासु तासु ।
पश्चात्प्राप्तेप्रणयिनि तथा षोडशस्त्रीसहस्रे
तेषामेकः किमयमथवा तत्समानो बभूव ॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

शमितनिगमखेदैः साधुभिः श्लाघनीयं चरितमिदमुदारं शास्तृचाणूरहन्तुः।
श्रुतमनुकथितं वा शुद्धिमग्र्यां दधानं समतनुत पृथिव्यां शाश्वतं धर्मसेतुम् ॥

मूलम्