भगवत्-पादादि-केशान्त-स्तुतिः

Source: TW

नुग्गॆहळ्ळ्य्-अभिजनेनात्रेय-श्रीराममिश्र-तनु-जनुषा
सॊ॥ जनार्दनाचार्य-विदुषा विरचिता
श्री-भगवत्-पादादि-केशान्त-स्तुतिः॥

अरुणारुण-चरणारविन्द-निस्सृत–भागीरथी-पवित्रित–सर्व-लोक,

लोकालोकाचलावधिकाचलाधिप-कोटीर+++(=किरीट)+++-तटी-कूट-रत्न-गर्भोपास्यमान–पाद-पुण्डरीक,

पुण्डरीक-व्यलीक+++(=प्रतिकूल)+++-मोचक+++(→चन्द्र)+++-+आतप-निर्मोक–वरिवस्या-परायण–
पुण्डरीक-भूमिका+++(→क्षीरसागर)+++-सेव्यमान–चरण,

चरणाभिनन्द्यमान–
सम-ज्ञा+++(=कीर्ति)+++–विज्ञानावज्ञात–
विज्ञानमात्र–
भागवत–हृदय–निध्यात-स्वरूप,

रूपावलोकन-मात्र–निराकृत-पुम्-भाव– रम्भातिरूप–गोपिका-भूमिक–
संयमि-कुलोपमृद्यमान–प्रत्यङ्ग–लावण्य–प्रबोधितानङ्ग,

अनङ्ग+++(=चित्त)++++आयत्त-मङ्गल-तरङ्गानुषङ्ग-भङ्गुर–
दुरित-निर्मोक–
मूक-कृत+अन्त–कृतान्त–गर्व-सर्वस्व+
अनन्तात्म-भुज्यमान-सायुज्य,

मान-सायुज्य-परायत्त-चित्त–
विदलनानुध्यात–
+++(कृष्ण-)+++सर्वाङ्ग-लावण्य–
पुण्यानुताप-तप्यमान-गोपाङ्गनेश,

ईशानीश-भिदा-बोध–
सन्नद्धावृत्त-युग्म-गुल्फ,

गुल्फापदेश-चरणार्हणादिष्ट–
दृष्ट+अनुक्षण-धिक्षमाण+++(=ज्वाल्यमान)+++–लावण्य-प्रसरण–
परिपूर्णानुभव-विघात–शङ्का-कलङ्कित–
वेधो-विहित-काञ्चनापिधानानुषक्त–
शोभा-निषङ्ग,
+++(ननु - “हिरण्मयेन पात्रेण सत्यस्यापिहितं मुखम्”)+++

निषङ्गाभिषङ्ग-निसर्ग–जङ्घानघ,

अनघा-नीर–नीर-द–च्छाय–
नारद+++(=??)+++-विभिन्न–
काल-कालिका–नील-नील-मूर्ते,

मूर्ति–न्यक्-कृतायो-घन–
घन-स्तनाभीरी-भीरु–
सारूप्य-वीक्षणानुगुण–जानु-दर्पण,

दर्पणातिदर्प–कन्दर्प-सुर-नरासुर–जैत्र-विचित्र-साधन–
शोभा-मात्र-सम्भृत–
कोश-द्वयी-भूतोरु-युगल— जाम्बूनद-रम्भा+++(=काञ्चीगुण)+++–
परीरम्भ-जृम्भमाण–
भूरि-भार–मार-विकार–भैष्मी+++(=रुक्मिणी)+++-मुख–
महिषी-सन्दोहालङ्कृत-मध्य,

मध्य-नद्ध-गौराम्बर-विभिन्न+
अविच्छिन्न–काय-च्छाया-सार–शार+अनुपाख्य-कृशावलग्न+++(=कटे)+++,

आ-ऽवलग्न+++(=कटि)+++-ग्रीव–रोम-राजि-व्याज–
नाभि-कुहरावतार–विलेष्यद्–
आपन्न–प्रसन्न–
दुरितोद्धरण–परायण,

परायण–वर-वर्णिनी–जल-विहरण–
निरीक्षण-परायत्त-करण–
त्रि-वलि–लक्षण+आयोग-भङ्ग–
नियतानुषङ्ग–यमुना-तरङ्ग,

तरङ्ग-भङ्गुर–कुरङ्ग-दृग्-अङ्गना–ऽन्तरङ्गावर्ण-वारण-प्रवण–लावण्य–
मसृण-संहनन+++(=दृढिमन्)+++-क्रम–विजित-कन्दर्प-विक्रम,

विक्रम-त्रय-पिशुन–वली-विभङ्ग–भङ्गी–मङ्गलतरोदर,

उदरालङ्कार–सुषमा-झरी–प्रणाली-भवद्–
वलि-त्रयासमान,

स-मान–गोप-वामा–व्याम+++(=दीर्घता-मान-विशेष)++++आमीयमान+
अयः-पिण्डावलेप-लोप–
निष्कृप-स्वान्त-स्थैरौदार्य-सम्भाव्यमान–परिणाह+++(=वैशाल्य)+++-वक्षः-स्थल
दर्शन-दीर्यमाण–राज-गण-हृदय,

हृदय-हारि–ज्ञान-कर्म-सङ्ग–मङ्गल-फलम् इङ्गयद् इव
तुङ्गम् अंस-युगं दधान,

धानोपदा-प्रदान-सङ्कुचत्–
सुदाम+अंशुकांश-नद्ध-च्छिद्र–
नष्ट-शिष्ट–गाढ-गूढ–
धानादान-प्रवण–बाहा-युगल,

बाहा-युगलारोपणोद्वहन-लालन–समय–
निकृत्त–चेदि-पाल–शिशु-पाल–भुज-युग–
व्यक्त–तद्-वैर–भीरु–
समाहितासुर-प्रकृति–वीर-सू–
प्रथम–मासुरी+++(=पितृ-श्वसा)+++–हृदय-कासरी+++(=महिषी)+++–
भय-भिद्–अंहश्-शतक-क्षपण–
निर्देश-लक्षण–भव-भ्रान्ति-विध्वंसन-निदेश,

निदेश-वीक्षण–कृत-क्षण–
द्रुहिण-रेरिहाण+++(=शिव)+++-विभीषण-सुपर्ण-धिषण+++(=बृहस्पति)+++-
प्रभृति-चूडा-चुम्बि–
नख-किरण–रञ्जित–
मुकुट-मण्डल

नमस् ते नमस् ते नमः ॥

इति नुग्गॆहळ्ळ्य्-अभिजनेनात्रेय-श्रीराममिश्र-तनु-जनुषा
सॊ॥ जनार्दनाचार्य-विदुषा विरचितं
भगवत्-पादादि-केशान्त-स्तोत्रं समाप्तम् ॥