पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः - १

अथ पञ्चदशः सर्गः ।
सलिलाधिपतिप्रचोदितः सरिदीशो मधुराजिघृक्षया ।
ववृधे विजितोऽपि सन् पुरा समये कस्य न सम्भवेद् भ्रमः ॥ १॥

मूलम् - १

विश्वास-प्रस्तुतिः - २

समभिद्रवता शनैः शनैः सलिलानां निधिनातिभीषिताः ।
शरणं नृपतिं ययुः प्रजाः स च हालास्यनिकेतनं हरम् ॥ २॥

मूलम् - २

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३

चतुरश्चिकुरान् जटापदाच्चतुरः स्वानवचित्य शङ्करः ।
परिपश्यति पाण्ड्यभूपतौ विचकार त्वरितं विहायसि ॥ ३॥

मूलम् - ३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४

अपिबन्नधिगत्य मेघतां सकलं ते सलिलं सरस्वतः ।
परिशुष्क इवांस्तृतः पटः प्रदरस्थानगतं जलाञ्जलिम् ॥ ४॥

मूलम् - ४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५

अपि वीक्ष्य तदद्भुतं महद् वरुणो न व्यरमत् परीक्षणात् ।
विबुधेष्वषपि चेदियं दशा मतिभेदो मनुजेषु नाद्भुतः ॥ ५॥

मूलम् - ५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६

प्रहिता वरुणेन तोयदाः कृतवैरप्रतियातनेच्छवः ।
प्रलयागमभैरवै रवैः कबलीचक्रुरिवाखिलं नभः ॥ ६॥

मूलम् - ६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७

सुदृशां कलहस्पृशामपि स्वयमालिङ्गननर्महेतुभिः ।
कटुभिर्ममृजे घनारवैस्तरुणानामपराधभीरुता ॥ ७॥

मूलम् - ७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८

अपराद्धशरं शरव्यतः सकृदाकर्षणसन्नदोलतम् ।
मदनस्य चिरोज्झितं धनुः परिचेतव्यमिवाभवत् पुनः ॥ ८॥

मूलम् - ८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९

यदुपैक्षि यदर्धदर्शितं यदपि प्रागथवास्ति विस्मृतम् ।
अनुतप्त इवाधुना व्यधादखिलं कर्म तदद्भुतं स्मरः ॥ ९॥

मूलम् - ९

विश्वास-प्रस्तुतिः - १०

विधिरभ्रजलैः पुरोऽनिलैर्वियता केतकगर्भवर्त्तिना ।
तटिता नवनीपपांसुना व्यसृजद् धर्महतं पुनः स्मरम् ॥ १०॥

मूलम् - १०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ११

विधुतं पवनेन चातकाः पतितं चञ्चुपुटे कथञ्चन ।
क्षुधिताः क्षुधिते पुरः शिशौ नवमम्भो न ददुर्न वा पपुः ॥ ११॥

मूलम् - ११

विश्वास-प्रस्तुतिः - १२

चलितषु सितच्छदेषु यैः सरसि स्थातुमचिन्ति षट्पदैः ।
विरताब्जतया न तैः स्थितं विपदन्यव्यसनार्थिनां पुरः ॥ १२॥

मूलम् - १२

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३

कमलं न चकास्ति कैतकं कलहंसा नहि सन्ति कोकिनः ।
न शशी ननु चास्ति मन्मथः किमभावादिह किं विहीयते ॥ १३॥

मूलम् - १३

विश्वास-प्रस्तुतिः - १४

कटु भेकगणेन चुक्रुशे कलकेकामुखरेषु ककिषु ।
कवयः कवयन्तु तावता कविपाशः किमुपैति मूकताम् ॥ १४॥

मूलम् - १४

विश्वास-प्रस्तुतिः - १५

सरसी चिरकालशीलनादजद्भिर्भ्रमरैरदृश्यत ।
क्षुभितोद्गतगर्भकर्दमच्छुरतेवाम्बुजिनीनिमज्जनान् ॥ १५॥

मूलम् - १५

विश्वास-प्रस्तुतिः - १६

अवधूय दुकूलपल्लवानलकानप्यवमृश्य विश्लथान् ।
तरुणैरिव मेघमारुतैस्तरुणीनां ममृजे रतिश्रमः ॥ १६॥

मूलम् - १६

विश्वास-प्रस्तुतिः - १७

चिरसम्भृतचातकोदरज्वलनोज्जासनलब्धजन्माभिः ।
विततैरिव धूममण्डलैर्वियदापूरितमम्बुदैर्नवैः ॥ १७॥

मूलम् - १७

विश्वास-प्रस्तुतिः - १८

निबिडे चरमाङ्गमण्डले निपतन्ती जलदस्य चन्द्रिका ।
स्थगिता चिरमक्षरत् क्षितौ कणशः किं करकोपलात्मना ॥ १८॥

मूलम् - १८

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९

अतिथेरपि भाग्यतो भवत्यभिवृद्धिर्भवने कुडुम्बिनाम् ।
कलहंसकुले विनिर्गते कथमासन् कमलाकरश्रियः ॥ १९॥

मूलम् - १९

विश्वास-प्रस्तुतिः - २०

विरमत्कमलोत्पलं सरो व्यरुचत् पुष्पितकैतकैस्तटैः ।
गजवाजिसमाकुलं बहिर्भवनं राज्ञ इवान्ततोऽधनम् ॥ २०॥

मूलम् - २०

विश्वास-प्रस्तुतिः - २१

कमलैर्विरतं कलानिधिः कलहंसाश्च न गोचरे दृशाम् ।
शनिरास्त ककारमस्तके समये तत्र कलापिनं विना ॥ २१॥

मूलम् - २१

विश्वास-प्रस्तुतिः - २२

महिषा जहृषुर्मदागमे महिषैस्तुल्यधियश्च कर्षकाः ।
अभवन्तु न हंसगृह्य इत्ययशोनैल्यमिवावहद् घनः ॥ २२॥

मूलम् - २२

विश्वास-प्रस्तुतिः - २३

बभुरुल्लसितास्तटिल्लता जगदन्धकरणीषु रात्रिषु ।
पथि चारयतोऽभिसारिकाः प्रसवेषोः करदीपिका इव ॥ २३॥

मूलम् - २३

विश्वास-प्रस्तुतिः - २४

परिलुप्तरवीन्दुतारके समये सन्तमसावृते सदा ।
द्युनिशोरुपदेशदेशिका युवतीनां गृहचक्रवाकिकाः ॥ २४॥

मूलम् - २४

विश्वास-प्रस्तुतिः - २५

स्तनिते स्तनिते पयोमुचां कलकेकामुखराः कलापिनीः ।
अभिलक्ष्य भृशं ललज्जिरे रभसालिङ्गितवल्लभाः स्त्रियः ॥ २५॥

मूलम् - २५

विश्वास-प्रस्तुतिः - २६

स्थगितार्ककरैः पयोधरैः परिलुप्तप्रसवासु वल्लिषु ।
पवनापहृताः पयःकणा मदनस्यास्त्रपदेऽभिषेचिताः ॥ २६॥

मूलम् - २६

विश्वास-प्रस्तुतिः - २७

नवतोयनिपातहर्षितां नगरीं तामवलोक्य कुप्यतः ।
अथ ते वरुणस्य शासनादतिमात्रं ववृषुः पयोमुचः ॥ २७॥

मूलम् - २७

विश्वास-प्रस्तुतिः - २८

परमां सखितां प्रचेतसः प्रतिपेदेऽग्निसखः समीरणः ।
समयानुगुणैव शत्रुता सखिता वा त्रिदिवौकसामपि ॥ २८॥

मूलम् - २८

विश्वास-प्रस्तुतिः - २९

परिपाटितकाननद्रुमाः परिकृष्टेभगवाश्वमानवाः ।
सरितः परितो जजृम्भिरे विकटावर्त्ततरङ्गसङ्कुलाः ॥ २९॥

मूलम् - २९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३०

गणशः पशुपक्षिमानवान् गणशो ग्रामपुराश्रमालयान् ।
पवमानसखाः पयोमुचः पणबन्धादिव पर्यपातयन् ॥ ३०॥

मूलम् - ३०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३१

न दिशो विदिशो न पादपा न समुद्राः सरितो न पर्वताः ।
न दिवा न निशा न चान्ततो जगदप्यैक्षत मध्यमं तदा ॥ ३१॥

मूलम् - ३१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३२

अथ पाण्ड्यसुते समं जनैः शरणं जग्मुषि चन्द्रशेखरः ।
स्वकपर्दभवैः पयोधरैः स्थगयामास स वर्षतो घनान् ॥ ३२॥

मूलम् - ३२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३३

पटमण्डपवद्यवस्थिताः परितस्ते मधुरां पयोमुचः ।
रुरुधुर्भुवि वारिसम्प्लवं जगृहुश्चोपरि निष्पतत् पयः ॥ ३३॥

मूलम् - ३३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३४

पटगर्भगता इव प्रजाः कियदप्यश्रुतवर्षनिस्वनाः ।
व्यजनैरुपवीज्य लेभिरे नगरस्था मरुतं कथञ्चन ॥ ३४॥

मूलम् - ३४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३५

अपि यत् प्रलयेषु वर्षितुं समरक्षन् सलिलं वलाहकाः ।
अभिवृष्य तदप्यशेषतो गृहधूमा इव खे चकाशिरे ॥ ३५॥

मूलम् - ३५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३६

प्रथमं पतितैः पयोभरैः परमम्भोधिरपूरि शोषितः ।
चरमं पतितं तु तत्पयो जगृहुः शैवकपर्दवारिदाः ॥ ३६॥

मूलम् - ३६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३७

जलदा जलदैर्निराकृताः प्रतियान्तः परितो यथागतम् ।
वरुणेन न सम्बभाषिरे वरुणस्तैरपि लज्जया मिथः ॥ ३७॥

मूलम् - ३७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३८

परितो विनिवेशितान् घनान् प्रतिसंहृत्य निजान् महेश्वरः ।
परिदर्शयति स्म नागरैः प्रकृतिस्थं निखिलं महीतलम् ॥ ३८॥

मूलम् - ३८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३९

चतसृष्वपि दिक्षु कूटवज्जलदान् न्यस्य ररक्ष यत् पुरीम् ।
तदुपक्रममभ्ययोजयत् स चतुष्कूटसमाख्ययापि ताम् ॥ ३९॥

मूलम् - ३९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४०

अतिमानुषदेवदानवं वरुणो वीक्ष्य तदद्भुतद्वयम् ।
मघवोदितमीशवैभवं मनसामन्यत दिक्प्रदर्शनम् ॥ ४०॥

मूलम् - ४०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४१

स समेत्य सुवर्णपद्मिनीसलिलस्नानगलज्जलग्रहः ।
कनकाम्बुरुहैस्तदुद्भवैः कलयामास महेश्वरार्चनम् ॥ ४१॥

मूलम् - ४१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४२

स्तुतिभिर्बहुभिः प्रसादयन् स महेशं शफरेक्षणामपि ।
कृतपाण्ड्यनृपालसौहृदः कृतकृत्यः स्वपुरं पुनर्ययौ ॥ ४२॥

मूलम् - ४२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४३

अथ जात्वभिषेकपाण्ड्यभूरमणे शासति राज्यमूर्जितम् ।
समदृश्यत सिद्धवेषभृत् सह शिष्यैर्मधुरापुरे हरः ॥ ४३॥

मूलम् - ४३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४४

जपदामकरो जटाधरः कलयन् काञ्चनवेत्रमुज्ज्वलम् ।
विचचार युवातिसुन्दरो भसितालेपनपाण्डरच्छविः ॥ ४४॥

मूलम् - ४४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४५

करुणैकमयः कलानिधिः सुलभः सुन्दरमूर्तिरुज्ज्वलः ।
अवलोकित एव देहिनामहरद् वाङ्मनसे स तापसः ॥ ४५॥

मूलम् - ४५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४६

बहुशः कुणिमूकलोहेला बधिरक्लीबजडान्धपङ्गवः ।
जटिलेन कृतार्थिता जनाश्चरणाम्भोजरजोऽनुषङ्गतः ॥ ४६॥

मूलम् - ४६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४७

चरणोदकसेवया हरन्नपि वन्ध्यत्वमनेकधा स्थितम् ।
अवसन्नतरं हरश्चिरादनुजग्राह कुलं कुडुम्बिनाम् ॥ ४७॥

मूलम् - ४७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४८

जरतस्तरुणान् प्रकल्पयन् युवभावं युवसु स्थिरं दिशन् ।
अपि वर्षगणानुवर्तिनीः शमयामास रुजः स भस्मना ॥ ४८॥

मूलम् - ४८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४९

भसितं रसनासु निक्षिपन् कवयामास जडाननेकधा ।
विततार परां विरक्ततां विषयासङ्गमलीमसात्मनाम् ॥ ४९॥

मूलम् - ४९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५०

अपि दुर्लभभैक्ष्यजीवनानकरोदाढ्यतरान् गिरैव सः ।
उदजीवयदुक्षणादपामुरगक्ष्वेलहतानपि क्षणात् ॥ ५०॥

मूलम् - ५०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५१

पतिवल्लभतां मृगीदृशां प्रमदासु प्रियतां विलासिनाम् ।
व्यतरद् भिषजां च मूलिका विविधप्रत्ययकारिणीर्हरः ॥ ५१॥

मूलम् - ५१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५२

घुटिकांशुकखड्गपादुकारसलेपाञ्जनमुख्यसिद्धयः ।
तमनुस्मरतां शरीरिणां स्वत एव प्रचकाशिरे तदा ॥ ५२॥

मूलम् - ५२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५३

ग्रहभूतपिशाचयक्षिणीगणकूश्माण्डविनायकादयः ।
अभिदुद्रुवुरादिसिद्ध इत्यभिधानाक्षरकीर्तनान्नृणाम् ॥ ५३॥

मूलम् - ५३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५४

स जगाद दृशोरगोचरः कथयन्नेव कथास्तिरोदधे ।
स्थविरम्तरुणोऽथ मुण्डितो जटिलश्चैष जनैरदृश्यत ॥ ५४॥

मूलम् - ५४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५५

समदर्शयदुन्नतान् गिरीन् सविधे वारिनिधीन् वनानि च ।
स्तुवतां हसतां प्रधावतां मिषतामेव तदुन्ममार्ज सः ॥ ५५॥

मूलम् - ५५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५६

कियदित्यभिदध्महेऽद्भुतं किमितीदं चरितं स्तुवीम वा ।
वयमप्युपदर्शयेम तद्यदि हि स्याम जगच्छरीरिणः ॥ ५६॥

मूलम् - ५६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५७

इति केलिकलाकुतूहली विजहारैष यथा यथा पुरे ।
अश‍ृणोदखिलं तथा तथा प्रकृतिभ्यो नृपतिः पदे पदे ॥ ५७॥

मूलम् - ५७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५८

स कदाचन सुन्दरेशितुर्वितते धाम्नि विमानपश्चिमे ।
उपविष्टममुं यदृच्छया नृपतिः प्रेक्षत सेवितुं गतः ॥ ५८॥

मूलम् - ५८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५९

दृशमस्य तृणीकृतामरां गिरमज्ञातपरानुवर्तनाम् ।
स्थितमीप्सितगन्धदुर्विधं परिपश्यन् नृपतिर्विसिष्मिये ॥ ५९॥

मूलम् - ५९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६०

अतिवाङ्मनसैर्महोभरैरपि तत्त्वं परमस्य सूचितम् ।
अधिगन्तुमनाः स्वयं मनागनुयुङ्क्ते स्म स गोत्रनामनी ॥ ६०॥

मूलम् - ६०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६१

श्रवणे दधदक्षमालिकां शिथिलीकृत्य स पद्ममासनम् ।
अमृतस्नपितैरिवाक्षरैरिदमाह स्म नृपं तपोधनः ॥ ६१॥

मूलम् - ६१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६२

न कुलं न गृहं न बान्धवा नच वर्णाश्रमयन्त्रणापि नः ।
अवधूतपदे निषेदुषामभिधा सिद्ध इति स्फुटैव ते ॥ ६२॥

मूलम् - ६२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६३

चतुरुत्तरषष्टिभेदतः प्रथिता या भुवने कला इति ।
यदि तासु कुतूहली भवानभिसम्पश्यतु सिद्धिमद्भुताम् ॥ ६३॥

मूलम् - ६३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६४

इति वादिनि योगिनां वरे पुनरूचे नृपतिः कुतूहली ।
उपदीकृतमिक्षुमायतं कमनीयं कलयन् करेण तम् ॥ ६४॥

मूलम् - ६४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६५

अयमस्ति विमानधारको द्विरदो यः किल दार्षदः पुरः ।
इममिक्षुमसौ गिलत्विति स्मयमानः स तदन्वमन्यत ॥ ६५॥

मूलम् - ६५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६६

स ततः पुरतः शिलागजः स्तनितस्निग्धगभीरबृंहितः ।
नरपालकराग्रवर्त्तिनं नवमिझु विचकर्ष शुण्डया ॥ ६६॥

मूलम् - ६६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६७

कबलीकृतकोमलेक्षुणा करिणा तत्र विमानवर्त्तिना ।
जगृहे नृपकण्ठमालिकामणिहारोऽपि मृणालकोमलः ॥ ६७॥

मूलम् - ६७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६८

चकिताः स्तिमिताः पलायिता रुषिताश्चानुचरा महीपतेः ।
उपलद्विरदस्य चेष्टितान्युपलभ्य क्षुभिताः प्रचुक्रुशुः ॥ ६८॥

मूलम् - ६८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६९

न निकर्षचिकर्षिया कृतं न परीचिक्षिषया न गर्वतः ।
कुतुकेन तु वृत्तमेतदित्यसकृत् तं प्रणमन्नसान्त्वयत् ॥ ६९॥

मूलम् - ६९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७०

नमते धरणीभृते वरं तनयं वंशकरं प्रसादयन् ।
स्मयमानमुखाम्बुजो हरो मिषतस्तस्य पुरस्तिरोदधे ॥ ७०॥

मूलम् - ७०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७१

अथ विक्रमपाण्ड्यभूपतिस्तनयोऽभूदभिषेकपाण्ड्यतः ।
उदितोदितमुद्वहन् कुलं कुलदासः कुसुमायुधद्विषः ॥ ७१॥

मूलम् - ७१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७२

स पितुः परलोकमेयुषश्वरमाज्ञां शिरसोपधारयन् ।
अनुपाधिमनन्यगामिनीमचलां भक्तिमधत्त शङ्करे ॥ ७२॥

मूलम् - ७२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७३

शिवनामपरः शिवाश्रयः शिवविन्यस्तभरः शिवाश्रमी ।
जगदाकलयन् शिवात्मकं जननाथो बुभुजे वसुन्धराम् ॥ ७३॥

मूलम् - ७३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७४

शशिनीव समस्तवल्लभे नृपतौ भूतपतेः प्रणप्तरि ।
पितरीव सुता महीभुजो बिभरामासुरविप्लुतां मतिम् ॥ ७४॥

मूलम् - ७४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७५

कुलशेखरपाण्ड्यसप्तमं नृपतिं तं किल चोलपार्थिवः ।
न ममर्ष शरद्विनिर्मलं शशिनं चोर इव स्वदोषतः ॥ ७५॥

मूलम् - ७५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७६

अतिवर्तितुमेनमक्षमः स वराकः समरे भुजोष्मणा ।
क्षपणैः क्रतुमाभिचारिक कलयामास पयःस्विनीतटे ॥ ७६॥

मूलम् - ७६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७७

तत उच्चलितो दुरध्वराद् द्विरदः कोऽपि गिरीन्द्रभीषणः ।
समया मधुरामुपाद्रवत् कलयन् मुद्गरमायसं करे ॥ ७७॥

मूलम् - ७७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७८

तमुदन्तमयं विचारयन् शरणं प्राप शशाङ्कशेखरम् ।
स च तत्र किरातरूपभृत् परिचक्राम निजालयाद् बहिः ॥ ७८॥

मूलम् - ७८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७९

वनपल्लवभङ्गशेखरं वरगुञ्जाफलपुञ्जभूषणम् ।
अधिरोपितकार्मुकं जना ददृशुर्दिव्यममुं वनेचरम् ॥ ७९॥

मूलम् - ७९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८०

उपलभ्य गजं तमुद्धतं पथि गव्यूतियुगे व्यवस्थितम् ।
नरसिंहमयोजयच्छरे नरसिंहस्य मुदे वनेचरः ॥ ८०॥

मूलम् - ८०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८१

त्रिपुरेषु गतेषु लक्ष्यतां हसितेनास्मि पुराप्यपोदितः ।
इति सत्वरमीशकार्मुकादुदयासीद् दनुजान्तकः शरः ॥ ८१॥

मूलम् - ८१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८२

स हसन्नचलेन धन्वना विशिखेन स्वयमच्युतेन च ।
जगदेकधनुर्धरः क्षणादभिनत् सिन्धुरमाभिचारिकम् ॥ ८२॥

मूलम् - ८२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८३

नरकेसरिणास्त्ररूपिणा शमिते हस्तिनि शैलतां गते ।
तमनु प्रहितास्तथागता न समैक्ष्यन्त यथा तथा गताः ॥ ८३॥

मूलम् - ८३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८४

सुगतान् सुगतात्मनेषुणा स विजिग्ये चतुरो वनेचरः ।
अहिरेव हि वेत्त्यहेः पदं कथमन्येन घटेत तज्जयः ॥ ८४॥

मूलम् - ८४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८५

विदितः किल सर्वदेहिनां विजयः पञ्चमुखेन हस्तिनः ।
गुणगृह्यतया तदप्यसौ मुमुदे विक्रमपाण्ड्यपार्थिवः ॥ ८५॥

मूलम् - ८५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८६

अनुगृह्य दयार्द्रया दृशा प्रणतं भूतपतिः प्रजेश्वरम् ।
तनयं च तदन्वयोचितं वरमस्मै वितरंस्तिरोदधे ॥ ८६॥

मूलम् - ८६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८७

अजनिष्ट विभोरनुग्रहात् तनयस्तस्य च राजशेखरः ।
यदुपाहितभूभरो गुरुः प्रतिपेदे पदमैश्वरं परम् ॥ ८७॥

मूलम् - ८७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८८

सप्तमो मलयध्वजस्य स सप्तसप्तिसमद्युति-
र्बिभ्रदङ्गदनिर्विशेषमशेषमेव महीतलम् ।
आरराध सभाजनैरतिमानुषैर्मधुरेश्वरं
रञ्जयन् जनताः सुतानिव राजशेखरपार्थिवः ॥ ८८॥

मूलम् - ८८

इति महाकविश्रीनीलकण्ठदीक्षितप्रणीते शिवलीलार्णवे पञ्चदशः सर्गः ।