पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः - १

अथैकादशः सर्गः ।
अथोत्थितां तामनुगृह्णती चमूं सुखप्रसुप्तप्रतिबोधितामिव ।
विहाय सा भूमिपथं सखीवृता विहायसा प्रास्थित पुष्पकाश्रिता ॥ १॥

मूलम् - १

विश्वास-प्रस्तुतिः - २

ददर्श वल्मीकवदुन्नतान् गिरीन् महान्त्यरण्यान्यपि शाङ्कलानिव ।
सुरापगाद्याः सरितोऽपि तन्तुवद् विदूरभावादवनौ नृपात्मजा ॥ २॥

मूलम् - २

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३

पुरोपशल्योपवनेऽवतीर्य सा शुभ मुहूर्ते सुमतिप्रवेदिते ।
विवेश राज्ञो भवनं परिष्कृतं गजेन दुग्धार्णवजन्मना शनैः ॥ ३॥

मूलम् - ३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४

प्रविश्य गेहं सदसि क्षणं स्थिता विसृज्य पौराननुयायिनोऽपि च ।
सखीसमेता सुमतौ पुरस्सरे जगाम मातुः सदनं तटातका ॥ ४॥

मूलम् - ४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५

अभिद्रवन्तीं द्रुतमासनान्निजात् प्रमोदबाष्पस्थगितेक्षणामियम् ।
ननाम नाम स्वमुदीर्य पादयोर्विकीर्णपुष्पा विनयेन मातरम् ॥ ५॥

मूलम् - ५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६

सुतां विनम्रां परिरभ्य निर्भरं शिरस्युपाघ्राय चुचुम्ब चानने ।
पुनश्च माता परिषस्वजे चिरं पुनश्च जघ्रौ सुचिरं शिरस्पदे ॥ ६॥

मूलम् - ६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७

नियन्त्रितानन्दतरङ्गसम्प्लवां निरुद्धहर्षाश्रुलवां कथञ्चन ।
समेत्य सख्यः सुमतिश्च पादयोर्मुहुः प्रणेमुर्महिषीं महीपतेः ॥ ७॥

मूलम् - ७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८

इयं नदीभर्त्तुरियं सुधान्धसामियं नृपाणामुपदेति मन्त्रिणा ।
निवेद्यमानेऽपि सुतामुखार्पितां न दृष्टिमावर्त्तयितुं शशाक सा ॥ ८॥

मूलम् - ८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ९

इयान् जयस्ते सुमतेः प्रभावतः सखीभिराभिः सुखमस्मि पोषिता ।
इमान् समालोकय देवि! तावदित्यबोधयन्मातरमम्बिका स्वयम् ॥ ९॥

मूलम् - ९

विश्वास-प्रस्तुतिः - १०

तथेति सा मन्त्रिनिवेदितां पृथग् ददर्श दिव्यामुपदां च पार्थिवीम् ।
सुरद्रुमान् स्वर्गगवीं च पूजितान् प्रणम्य जग्राह नृपालभामिनी ॥ १०॥

मूलम् - १०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ११

वरः सुराणां जगतां च यो वरो वरः स एव स्वयमम्बयार्जितः ।
किमेभिरद्येत्यवदन्महत्प्रियं समेत्य सख्यः सुमतिश्च तां प्रति ॥ ११॥

मूलम् - ११

विश्वास-प्रस्तुतिः - १२

किमेतदित्यप्रतिपत्तिमन्थरां विशिष्य देवीं सुमतिर्विबोधयन् ।
स संविधित्सुः सकलं तदाज्ञया बहिः प्रतस्थे बहुधा तयादृतः ॥ १२॥

मूलम् - १२

विश्वास-प्रस्तुतिः - १३

उपस्थितेशानविवाहमङ्गलामुदीक्ष्य पुत्रीं मुमुदे न सा तथा ।
यथा व्यषीदत् तनयोत्सवप्रियं पतिं स्मरन्ती मलयध्वजं नृपम् ॥ १३॥

मूलम् - १३

विश्वास-प्रस्तुतिः - १४

परीत्य हेमाम्बररत्नभूषणैः प्रवर्तितारात्रिकमङ्गला स्वयम् ।
चकार रक्षां जननी तनूभुवः सितेन फाले भसितेन शूलिनः ॥ १४॥

मूलम् - १४

विश्वास-प्रस्तुतिः - १५

अथोपकार्या विविधाः सुधान्धसां धराभुजां तत्र तपस्विनामपि ।
समस्तवस्तूपचिताः समन्ततश्चकार सज्जाः सुमतिः क्षणादिव ॥ १५॥

मूलम् - १५

विश्वास-प्रस्तुतिः - १६

सुगन्धिगन्धद्रवलिप्तभित्तिकं सुवर्णरम्भाधटितं गृहे गृहे ।
नियन्त्रितच्छत्रमुदञ्चितध्वजं पुरं स्वतः पौरजनैरलङ्कृतम् ॥ १६॥

मूलम् - १६

विश्वास-प्रस्तुतिः - १७

विनिर्गतः सुन्दरनाथलिङ्गतो महेश्वरो मानुषमास्थितो वपुः ।
पुरोपशल्येऽवततार संवृतो गणैः सुरैर्मातृगणैश्च सर्वतः ॥ १७॥

मूलम् - १७

विश्वास-प्रस्तुतिः - १८

स पाण्ड्यदेवीप्रहितेन मन्त्रिणा निवेदितासन्नमुहूर्तमङ्गलः ।
प्रभुर्विवाहोचितवेषसुन्दरः प्रवेष्टुकामो मधुरां विनिर्ययौ ॥ १८॥

मूलम् - १८

विश्वास-प्रस्तुतिः - १९

किरीटकोटीघटितोऽस्य पाटलो मणिर्बभौ वासुकिनोपदीकृतः ।
निकृत्य बालं विधुमुच्चकैस्ततः परिस्फुरन् बाल इव त्विषां पतिः ॥ १९॥

मूलम् - १९

विश्वास-प्रस्तुतिः - २०

विजित्य मारं जगदेकधन्विनं यदाप कीर्तिं महतीं महेशितुः ।
तदक्षि तस्मिन्नधुना विजृम्भिते ममज मन्दाक्षवशादिव स्वयम् ॥ २०॥

मूलम् - २०

विश्वास-प्रस्तुतिः - २१

प्रसक्तमङ्कं विमले कथञ्चन प्रमार्ष्टुमीष्टे न शिवोऽपि सर्वथा ।
मृगेण हीनोऽप्यलिकेऽस्य यत् क्वचित् बभौ मुखेन्दुर्मृगनाभिलाञ्छितः ॥ २१॥

मूलम् - २१

विश्वास-प्रस्तुतिः - २२

कपोलसौन्दर्यममुष्य पश्यतः कटाक्षरेखाः पतिता जनस्य याः ।
नवोद्गतश्मश्रुनिभादिहैव ता निषेदुरत्यादरकीलिता इव ॥ २२॥

मूलम् - २२

विश्वास-प्रस्तुतिः - २३

विशुद्धमुक्ताफलकुण्डलाङ्कितं विकीर्णमन्दस्मितसुन्दराधरम् ।
विशालनेत्रं वदनं निरीक्षितुं तदस्य सैवार्हति मीनलोचना ॥ २३॥

मूलम् - २३

विश्वास-प्रस्तुतिः - २४

विशुद्धहेमत्विषि विश्वमङ्गले वपुष्यमुष्याद्भुतकुङ्कुमाङ्किते ।
अलक्षि सूक्ष्मो विशदश्च कञ्चुकोऽवतंसितेन्दोरिव चन्द्रिकाङ्कुरः ॥ २४॥

मूलम् - २४

विश्वास-प्रस्तुतिः - २५

मुहूर्तपर्यन्तविलम्बनाक्षमाविजृम्भमाणस्मरसञ्ज्वरार्जितः ।
विनीलिमेव व्यरुचद् भुजान्तरे तनुस्तदीये मृगनाभिचर्चिका ॥ २५॥

मूलम् - २५

विश्वास-प्रस्तुतिः - २६

पृथग्विधाभिर्मणिहारयष्टिभिः परिष्कृतं तद्वपुरैन्दुशेखरम् ।
अलक्ष्यताखण्डलचापमण्डितः पयोधरः सान्ध्यरुचेव पाटलः ॥ २६॥

मूलम् - २६

विश्वास-प्रस्तुतिः - २७

मणीमयैरङ्गदकङ्कणादिभिर्भरं न मेने मृदुलोऽपि तद्भुजः ।
महीधराणां महतां फणाभृतां विरोपणासादितलाघवोत्सवः ॥ २७॥

मूलम् - २७

विश्वास-प्रस्तुतिः - २८

दिगम्बरः काञ्चनमम्बरं हरः कथं बभारेति न विस्मयाय नः ।
तनुत्विषा तस्य दिशो दशापि यत् प्रतप्तकार्त्तस्वरभास्वरीकृताः ॥ २८॥

मूलम् - २८

विश्वास-प्रस्तुतिः - २९

किमस्य मञ्जीरपदे कृतालयाः परीत्य मुक्ताश्चरणं सिषेविरे ।
महोत्सवं द्रष्टुमिमं महेश! नः सकृत् पुनः संसरणं भवत्विति ॥ २९॥

मूलम् - २९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३०

वपुश्चिदानन्दमयं यदद्भुतं तदावृतं तावदविद्ययाद्यया ।
इदं ततस्सुन्दरमित्थमावृतं मणित्विषेति व्यषदन्महर्षयः ॥ ३०॥

मूलम् - ३०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३१

विभूषितस्यास्य पुरः पुरन्दरो विशालमेकं मुकुरं समाददे ।
न तत्समश्चेति गिरं पुरातनीमपाकरिष्यन्निव बिम्बलम्भनात् ॥ ३१॥

मूलम् - ३१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३२

स नन्दिना सङ्घटितं पदाब्जयोः पुनन् पुरारिर्मणिपादुकायुगम् ।
करौ कृतार्थौ कमलाक्षवेधसोः सलीलमालम्ब्य शनैर्बहिर्ययौ ॥ ३२॥

मूलम् - ३२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३३

मदालसाभिक्रमणाक्षिमीलनैः करार्पणाकुञ्चितकर्णचापलैः ।
गजाननात् तत्क्षणशिक्षितैर्दृढं स पुङ्गवः कुञ्जरपुङ्गवोऽभवत् ॥ ३३॥

मूलम् - ३३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३४

उदञ्चिताकुञ्चिततत्पुरःपदक्षणार्पिताङ्घ्रिः श्रवणावलम्बनः ।
सलीलमुन्नम्य स पूर्वपर्वतं पतिस्त्विषां बाल रुरोह तम् ॥ ३४॥

मूलम् - ३४

विश्वास-प्रस्तुतिः

निगृह्यमाणौ करिणौ मुहुर्मुहुः पुनर्नयन्तौ सममाज्ञया विभोः ।
कृतानुलापौ विधिकेशवौ तदा प्रचेलतुस्तस्य तु पार्श्वयोर्द्वयोः ३५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३६

क्वचिन्महाकालमुखान् गणेश्वरान् क्वचिच्च देवासुरसिद्धचारणान् ।
नियन्त्रयन् दूरत एव पार्श्वयोश्चचाल नन्दी पुरतः सवासवः ॥ ३६॥

मूलम् - ३६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३७

स्मृतीतिहासैर्निगमास्तमेकतः शिवागमास्तन्त्रगणैस्ततोऽन्यतः ।
ववन्दिरे वन्दिदशामुपाश्रिता विमिश्रिता योगिभिरात्मदर्शिभिः ॥ ३७॥

मूलम् - ३७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३८

पुरः पुरः पाण्ड्यनृपालवाहिनी ततोऽनु देवाः प्रमथास्ततोऽनु च ।
ततोऽनु भेरीजयकाहलादयस्ततोऽनु चेलुर्विविधा जयध्वजाः ॥ ३८॥

मूलम् - ३८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ३९

शचीमुखैर्निर्जरकामिनीजनैः समावृते मातृगणैश्च सर्वतः ।
महार्हकर्णीरथमध्यगे रमावचोऽधिदेव्यौ तमनु प्रचेलतुः ॥ ३९॥

मूलम् - ३९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४०

श्रियं नृपाणामवरोधसुभ्रुवो द्विजातिपत्न्यो दयितां हविर्भुजः ।
गिरं गृहिण्यो विदुषां च सादरं विशिष्य भक्त्यावनता ववन्दिरे ॥ ४०॥

मूलम् - ४०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४१

समुद्धृतं मूर्धनि तस्य पाण्डरं प्रकाशते स्मातपवारणं महत् ।
शिरस्थितं स्वं शिशुमस्य वीक्षितुं समागतः पूर्ण इव क्षपाकरः ॥ ४१॥

मूलम् - ४१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४२

सितातपत्रान्तरसम्मितं विभोः शिरस्पदं वीक्षितुमुन्मना मनाक् ।
विधातृहंसः परितः पतन्निव व्यलोकि धूतं दिवि चामरद्वयम् ॥ ४२॥

मूलम् - ४२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४३

अयं स राज्ञीपतिरेति पश्यतेत्यनुद्रवज्जानपदोक्तिभनिभिः ।
कृताभ्यसूयेषु गणेषु सस्मितौ हरिर्विरिञ्चश्व तमन्वपश्यताम् ॥ ४३॥

मूलम् - ४३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४४

पराक्रमं स्वं प्रकटीचिकीर्षता समाहृतं शम्बरवैरिणा शिवे ।
बलं निजं मौलमिवाङ्गनाजनस्तमीक्षितुं सन्निपपात सर्वतः ॥ ४४॥

मूलम् - ४४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४५

तमेकवक्रं द्विभुजं द्विनेत्रमप्यमानुषं भावमिवास्थितं त्विषा ।
निरीक्षमाणा निभृतैर्विलोचनैः परस्परामित्थमवादिषुः स्त्रियः ॥ ४५॥

मूलम् - ४५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४६

अहो मुखाम्भोजमहो युगं दृशोरहो भुजद्वन्द्वमहो भुजान्तरम् ।
अहो महत्कौशलमस्य वीक्षितेष्वहो विचित्रा मदवारणे स्थितिः ॥ ४६॥

मूलम् - ४६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४७

जिता त्वया यत् पृथिवी न तज्जितं जिताश्च यद्देवि! सुरा न तज्जितम् ।
अनेन यूना यदनन्यनिर्जितं जितं वधूजन्म तदूर्जितं जितम् ॥ ४७॥

मूलम् - ४७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४८

अमुं समालोक्य युगेन सा दृशोरमुं समाश्लिष्य भुजद्वयेन वा ।
कथं पुनर्निर्वृणुयात् तटातकाप्यपूर्णकामाः सकला वयं ततः ॥ ४८॥

मूलम् - ४८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ४९

हृतं मनोऽनेन हृते विलोचने सहैव नीताः सखि! पञ्च चासवः ।
इदं वपुर्नः परमत्र पातितं गतत्रपो विध्यति तच मन्मथः ॥ ४९॥

मूलम् - ४९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५०

त्वदीक्षणायोपगतास्त्वदाश्रिता हिनस्ति नस्त्वय्यपि पश्यति स्मरः ।
इतीरयामो वयमस्य सन्निधौ प्रभुः किलायं नगरस्य चास्य नः ॥ ५०॥

मूलम् - ५०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५१

मयाम्बुजाक्षः सविशेषमीक्षितो मयाद्य दृष्टः सविधे चतुर्मुखः ।
अमुं युवानं प्रथमं विलोकयन्त्यहं तु मुग्धा न कमप्यवोदिषम् ॥ ५१॥

मूलम् - ५१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५२

मयास्य दृष्टे विपुलायते दृशौ मयास्य मन्दस्मितमीक्षितं शुचि ।
अहं द्वयं प्रैक्षिषि साधु साध्वियं पशुर्हि नः पुच्छविषाणवर्जितः ॥ ५२॥

मूलम् - ५२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५३

अनङ्गसर्वस्वमनन्यवीक्षितं न्यधायि यत् पाण्ड्यकुमारिकावशे ।
तदप्यवस्कन्तुमुपागतः स्वयं युवा किलायं चतुरो जितस्मरः ॥ ५३॥

मूलम् - ५३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५४

इति प्रवृत्ताः प्रतिवीथि सङ्कथा मृगीदृशामाकलयन् कृतस्मितः ।
विकीर्यमाणः पथि लाजमौक्तिकैः पुराङ्गनाभिः पुरशासनो ययौ ॥ ५४॥

मूलम् - ५४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५५

स राजगेहं समया मतङ्गजं नियन्त्रयन्नादिशति स्म नन्दिनम् ।
श्रियं च वाणीमपि राजमन्दिरं प्रवेशय प्रागमरीगणैरिति ॥ ५५॥

मूलम् - ५५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५६

ततः शिलादात्मजवेत्रताडितद्रवन्नभोभूचरसंसदा पथा ।
समं समस्तामरसुन्दरीजनैर्जगज्जनन्यौ ययतुर्नृपालयम् ॥ ५६॥

मूलम् - ५६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५७

पुरस्कृते स्वोचितया सपर्यया पुरोधसा कुम्भभवेन ते उभे ।
अभिद्रुता काञ्चनमालिका जवाद् विकीर्णपुष्पा पदयोरवन्दत ॥ ५७॥

मूलम् - ५७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५८

पृथक् पृथक् सा परिरभ्य लालिता शचीरमावाग्जननीभिरादरात् ।
श्रिये सरोजं शुकमुज्ज्वलं गिरे मणिं च शच्यै विनयादुपाहरत् ॥ ५८॥

मूलम् - ५८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ५९

उपेहि मातामहि ! कुत्र सा वधूः प्रदर्शयास्मज्जननीमितीरिता ।
निनाय ताः काञ्चनमालिका शनैस्तमालयं यत्र तटातकास्थितिः ॥ ५९॥

मूलम् - ५९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६०

विसृज्य भद्रासनमात्तपादुकां समायतीं प्रश्रयगन्धिभिः पदैः ।
वधूं विवाहोचितवेषकोमळां निरीक्ष्य तस्थुर्निभृताः सुरस्त्रियः ॥ ६०॥

मूलम् - ६०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६१

अलक्ष्यतास्या मणिपादुकाञ्चले समन्ततो मौक्तिकपङ्क्तिरुज्ज्वला ।
अदूरलग्ना चरणारविन्दयोरनुश्रवाणामिव वर्णपद्धतिः ॥ ६१॥

मूलम् - ६१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६२

अतीत्य लाक्षारसमाहितं नवं माणप्रभां पादुकयोश्च तावतीम् ।
अकृत्रिमः पाटलिमा पदाब्जयोरलक्ष्यतास्या विसरन् बहिः स्फुटम् ॥ ६२॥

मूलम् - ६२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६३

प्रबोधयन्ती श्रियमक्षिसंज्ञया सरस्वती तच्चरणाम्बुजद्वयम् ।
क्षणं निदध्यौ विकचेक्षणा ततश्चिरं तु दध्यौ मुकुळीकृतेक्षणा ॥ ६३॥

मूलम् - ६३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६४

समापतन्त्याः सविलासमाबभौ मनोहरोऽस्या मणिमेखलारवः ।
विजित्य शम्भुं मदनेन गर्जता प्रवर्तितोच्चैरिव वीरघोषणा ॥ ६४॥

मूलम् - ६४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६५

प्रतिक्षणोन्मेषिपयोधरोन्नतिप्रतिस्फुटत्कञ्चुकसन्धिपूरणः ।
उरोजनिश्शेषसमावृते बभावुरस्यमुष्या मणिहारकोरकः ॥ ६५॥

मूलम् - ६५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६६

परस्परस्पर्ध्यपि तत् कुचद्वयं विजेतुकामं किल मेरुमन्दरौ ।
तथा समेतं समये मिथः स्वयं यथोपलभ्येत न किञ्चिदन्तरम् ॥ ६६॥

मूलम् - ६६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६७

कृपाणचापग्रहकन्दुकाहतिप्रपन्नकोटीरतटार्पणादिभिः ।
करो न काठिन्यमवाप हेतुभिर्वदान्यतावासनयेव सुभ्रवः ॥ ६७॥

मूलम् - ६७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६८

त्रिलोकजेतुर्जयलाञ्छनेन सा त्रिभङ्गिसङ्घट्टितमौक्तिकात्मना ।
करारविन्दं कटकेन बालिका विभूषयामास मनोभवाज्ञया ॥ ६८॥

मूलम् - ६८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ६९

उपासितुं सा पतिमुत्पलप्रियं करे च कर्णे च निवेशितोत्पला ।
बभार भूयो नयनोत्पले ततः स्वयं बभूवोत्पलदामकोमला ॥ ६९॥

मूलम् - ६९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७०

अलक्षि ताटङ्कयुगान्तरार्पितो विनिर्मितो मौक्तिकरत्नमण्डलः ।
स्वयंवरायोपगतस्त्यजन् विधुं तदाननेन्दोरिव तारकागणः ॥ ७०॥

मूलम् - ७०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७१

अलक्ष्यतासन्नकरग्रहोत्सवप्रमोदजोऽस्या विशदः स्मिताङ्कुरः ।
विसृत्य नासामणिचन्द्रिका बहिर्विभूषयन्तीव रदच्छदान्तरम् ॥ ७१॥

मूलम् - ७१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७२

प्रचीयमानं मुखरामणीयकप्रवाहमित्थं वयसा नवं नवम् ।
अवेक्ष्य मीनाविव जातवल्गनावशोभिषातां चपले तदीक्षणे ॥ ७२॥

मूलम् - ७२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७३

विधुं चतुर्धा प्रविभज्य तन्मुखे त्रिभिः कपोलौ निटिलं च कल्पयन् ।
तुरीयमंशं विनियोगवर्जितं न्यवेदयत् स्वामिनि शङ्करे विधिः ॥ ७३॥

मूलम् - ७३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७४

विशेषयामास यदर्धचन्द्रतो ललाटमस्या मृगनाभिरेखिका ।
विशेषकत्वं वहति स्म तेन सा ततोऽन्यतस्तत्पदमौपचारिकम् ॥ ७४॥

मूलम् - ७४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७५

रराज तद्वेणिलतावलम्बिनी प्रसूनपङ्क्तिश्चरमाङ्कसीमनि ।
प्रहर्त्तुमीशं समये मनोभुवा निवेशिता गूढमिवेषुसंहतिः ॥ ७५॥

मूलम् - ७५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७६

हरस्य श‍ृङ्गाररसाधिदेवतामवेक्ष्य तां मन्थरमायतीं पुरः ।
अलज्जत श्रीर्जगदादिसुन्दरी ललज्जिरे लज्जितुमप्सरोगणाः ॥ ७६॥

मूलम् - ७६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७७

पदैरिमां प्राकृतवस्तुसंहतिप्रसक्तसङ्केतमलीमसीकृतैः ।
अवर्णयन्ती विववार भारता स्ववैदुषीं मौनत एव केवलम् ॥ ७७॥

मूलम् - ७७

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७८

शची तदीयाद्भुतरूपदर्शने सहस्रमक्ष्णां स्वयमिच्छती सती ।
सकृत्प्रवृत्त्यापि चकाङ्क्ष गौतमे बलादहल्याकृतशापमात्मनः ॥ ७८॥

मूलम् - ७८

विश्वास-प्रस्तुतिः - ७९

ततः शनैर्भूषणगौरवेण सा सखीजनालम्बितहारमण्डला ।
ननाम वाणीकमले नता स्वयं सुराङ्गनाभिः परिषस्वजे शचीम् ॥ ७९॥

मूलम् - ७९

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८०

अयं प्रणामो ननु लाभ एव नो विवाहदीक्षावभृथे तु देवि! ते ।
न हि प्रणामावसरं लभेवहीत्यवोचतां तां परिरभ्य ते दृढम् ॥ ८०॥

मूलम् - ८०

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८१

अथावतीर्य द्विरदादलङ्कृतादनुद्रुतः पारिषदैः सुरैरपि ।
विरिञ्चवैकुण्ठकरावलम्बनो विवेश राज्ञो भवनं महेश्वरः ॥ ८१॥

मूलम् - ८१

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८२

तमर्घ्यपाद्याचमनीयपूर्वया सपर्यया कुम्भभवः सभाजयन् ।
प्रवेशयामास वरं महर्षिभिः प्रसन्नया तस्य दृशा कृतार्थितः ॥ ८२॥

मूलम् - ८२

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८३

स पाण्ड्यशुद्धान्तविलासिनीजनैर्विकीर्यमाणः शुभलाजमुष्टिभिः ।
जटाभिघातोत्पतदभ्रवाहिनीपयःकणाकीर्ण इवाबभौ वरः ॥ ८३॥

मूलम् - ८३

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८४

प्रविष्टमन्तः प्रतिहारसीमनि प्रतीक्ष्य जामातरमिन्दुशेखरम् ।
प्रचोदिता काञ्चनमालया रमा चकार पाद्यं पयसास्य पादयोः ॥ ८४॥

मूलम् - ८४

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८५

प्रदीपहस्ता वचसामधीश्वरा प्रदक्षिणीकृत्य शचीसमन्विता ।
प्रवेशयामास शशाङ्कशेखरं पुरस्सरन्ती दिविषत्पुरन्ध्रिभिः ॥ ८५॥

मूलम् - ८५

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८६

स विद्रुमस्तम्भचतुष्कशोभितां विचित्रवैदूर्यविटङ्कलाञ्छिताम् ।
विलम्बिमुक्तामणिदामकोमलां विवेश देवोऽथ विवाहवेदिकाम् ॥ ८६॥

मूलम् - ८६

विश्वास-प्रस्तुतिः - ८७

भेरीभाङ्कारसान्द्रं बहिरबहिरपि प्रौढशुद्धान्तकान्ता-
पाणिव्याविद्धतूर्यध्वनिजनितचमत्कारसङ्गीतरम्यम् ।
जामातृश्लाघनोक्तिव्यतिकरितवधूबान्धवोल्लासहासं
जज्ञे राज्ञो गृहं तन्मुनिजनरचितोत्तुङ्गमङ्गल्यपाठम् ॥ ८७॥

मूलम् - ८७

इति महाकविश्रीनीलकण्ठदीक्षितप्रणीते शिवलीलार्णवे एकादशः सर्गः ।