पुराणे विश्वासटिप्पन्यः

विश्वास-प्रस्तुतिः

सूत उवाच
मनुष्यप्रकृतीन्देवान्कीर्त्यमानान्निबोधत।
सङ्कर्षणो वासुदेवः प्रद्युम्नः साम्ब एव च॥२.७२.१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनिरुद्धश्च पञ्चैते वंशवीराः प्रकीर्त्तिताः।
सप्तर्ष्यः कुबेरश्च यज्ञे मणिवरस्तथा॥२.७२.२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शालूकिर्नारदश्चैव विद्वान्धन्वन्तरिश्तथा।
नन्दिनश्च महादेवः सालकायन एव च।
आदिदेव स्तदा विष्णुरेभिश्च सह दैवतैः॥२.७२.३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ऋषय ऊचुः
विष्णुः किमर्थं सम्भूतः स्मृताः सम्भूतयः कति।
भविष्याः कति चान्ये च प्रादुर्भावा महात्मनः॥२.७२.४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ब्रह्मक्षत्रेषु शस्तेषु किमर्थमिह जायते।
पुनः पुनर्मनुष्येषु तन्नः प्रब्रूहि पृच्छताम्॥२.७२.५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विस्तरेणैव सर्वाणि कर्माणि रिपुघातिनः॥२.७२.६॥
श्रोतुमिच्छामहे सम्यग्वद कृष्णस्य धीमतः।
कर्मणामानुपूर्वीं च प्रादुर्भावाश्च ये प्रभो॥२.७२.७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

या वास्य प्रकृतिस्तात तां चास्मान्वक्तुमर्हसि।
कथं स भगवान्विष्णुः सुरेष्वरिनिषूदनः॥२.७२.८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वसुदेवकुले धीमान्वासुदेवत्वमागतः।
अमरैरावृतं पुण्यं पुण्यकृद्भिरलङ्कृतम्॥२.७२.९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवलोकं किमुत्सृज्य मर्त्यलोकमिहागतः।
देवमानुषयोर्नेता धातुर्यः प्रसवो हरिः॥२.७२.१०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

किमर्थं दिव्यमात्मानं मानुष्ये समवेशयत्।
यश्चक्रं वर्त्तयत्येको मनुष्याणां मनोमयम्॥२.७२.११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मानुष्ये स कथं बुद्धिं चक्रे चक्रभृतां वरः।
गोपायन यः कुरुते जगतः सर्वकालिकम्॥२.७२.१२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स कथं गां गतो विष्णुर्गोपत्वमकरोत्प्रभुः।
महाभूतानि भूतात्मा यो दधार चकार ह॥२.७२.१३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

श्रीगर्भः स कथं गर्भे स्त्रिया भूचरया वृतः।
येन लोकान्क्रमैर्जित्वा सश्रीकास्त्रिदशाः कृताः॥२.७२.१४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्थापिता जगतो मार्गास्त्रिक्रमं वपुराहृतम्।
ददौ जितां वसुमतीं सुराणां सुरसत्तमः॥२.७२.१५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

येन सैंहं वपुः कृत्वा द्विधाकृत्वा च तत्पुनः।
पूर्वदैत्यो महावीर्यो हिरण्यकशिपुर्हतः॥२.७२.१६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यः पुरा ह्यनलो भूत्वा त्वौर्वः संवर्त्तको विभुः।
पातालस्थोर्ऽणवगतः पपौ तोयमयं हविः॥२.७२.१७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सहस्रचरणं देवं सहस्रांशुं सहस्रशः।
सहस्रशिरसं देवं यमाहुर्वै युगे युगे॥२.७२.१८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नाभ्यरण्यां समुद्भूतं यस्य पैतामहं गृहम्।
एकार्णवगते लोके तत्पङ्कजमपङ्कजम्॥२.७२.१९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

येन ते निहता दैत्याः सङ्ग्रामे तारकामये।
सर्वदेवमयं कृत्वा सर्वायुधधरं वपुः॥२.७२.२०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

महाबलेन वोत्सिक्तः कालनेमिर्निपातितः।
उत्तरांशे समुद्रस्य क्षीरोदस्यामृतोदधेः।
यः शेतेशश्वतं योगमाच्छाद्य तिमिरं महत्॥२.७२.२१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुरारणीगर्भमधत्त दिव्यं तपःप्रकर्षाददितिः पुरायम्।
शक्रं च यो दैत्यगणं च रूद्धं गर्भावमानेन भृशं चकार ह॥२.७२.२२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पदानि यो लोकपदानि कृत्वा चकार दैत्यान्सलिलेशयांस्तान्।
कृत्वा च देवांस्त्रिदिवस्य देवांश्चक्रे सुरेशं पुरुहूतमेव॥२.७२.२३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गार्हपत्येन विधिना अन्वाहार्येण कर्मणा॥२.७२.२४॥
अग्निमाहवनीयं च वेदीं चैव कुशं स्रुवम्।
प्रोक्षणीयं श्रुतं चैव आवभृथ्यं तथैव च॥२.७२.२५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अथर्षींश्चैव यश्चक्रे हव्यभागप्रदान्मखे।
हव्यादांश्च सुरांश्चक्रे कव्यादांश्च पितॄनपि।
भोगार्थं यज्ञविधिना यो यज्ञो यज्ञकर्मणि॥२.७२.२६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यूपान्समित्स्रुवं सोमं पवित्रं परिधीनपि।
यज्ञियानि च द्रव्याणि यज्ञियांश्च तथानलान्॥२.७२.२७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सदस्यान्यजमानांश्च ह्यश्वमेधान्क्रतुत्तमान्।
विचित्रान्राजसूयदीन्पारमेष्ठ्येन कर्मणा॥२.७२.२८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

उद्गात्रादींश्च यः कृत्वा यज्ञांल्लोकाननुक्रमम्।
क्षणा निमेषाः काष्ठाश्च कलास्त्रैकाल्यमेव च॥२.७२.२९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मुहूर्त्तास्तिथयो मासा दिनं संवत्सरं तथा।
ऋतवः कालयोगाश्च प्रमाणं त्रिविधं त्रिषु॥२.७२.३०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आयुः क्षेत्राण्यथ बलं क्षणं यद्रूपसौष्ठवम्।
मेधावित्वं च शौर्यं च शास्त्रस्येव च पारणम्॥२.७२.३१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्रयो वर्णास्त्रयो लोकास्त्रैविद्यं पावकास्त्रयः।
त्रैकाल्यं त्रीणि कर्माणि तिस्रो मात्रा गुणास्त्रयः॥२.७२.३२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सृष्टा लोकेश्वराश्चैव येन येन च कर्मणा।
सर्वभूतगणाः सृष्टाः सर्वभूतगणात्मना॥२.७२.३३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

क्षणं सन्धाय पूर्वेण योगेन रमते च यः।
गतागतानां यो नेता सर्वत्र विविधेश्वरः॥२.७२.३४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यो गतिर्द्धर्मयुक्तानामगतिः पापकर्मणाम्।
चातुर्वर्ण्यस्य प्रभवश्चातुर्वर्ण्यस्य रक्षिता॥२.७२.३५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

चातुर्विद्यस्य यो वेत्ता चातुराशम्यसंश्रयः।
दिगन्तरं नभो भूमिरापो वायुर्विभावसुः॥२.७२.३६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

चन्द्रसूर्यद्वयं ज्योतिर्युगेशाः क्षणदाचराः।
यः परं श्रुयते देवो यः परं श्रूयते तपः॥२.७२.३७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यः परं तमसः प्राहुर्यः परं परमात्मवान्।
आदित्यादिस्तु यो देवो यश्च दैत्यान्तको विभुः॥२.७२.३८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

युगान्तेष्वन्तको यश्च यश्च लोकान्तकान्तकः।
सेतुर्यो लोकसेतूनां मेधो यो मध्यकर्मणाम्॥२.७२.३९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वेद्यो यो वेदविदुषां प्रभुर्यः प्रभवात्मनाम्।
सोमभूतस्तु भूतानामग्निभूतोऽग्निवर्चसाम्॥२.७२.४०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मनुष्याणां मनुर्भूतस्तपोभूतस्तपस्विनाम्।
विनयो नयतृप्तानां तेजस्तेजस्विनामपि॥२.७२.४१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विग्रहो विग्रहाणां यो गतिर्गतिमतामपि।
आकाशप्रभवो वायुर्वायुप्राणो हुताशनः॥२.७२.४२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवा हुताशनप्राणाः प्राणोऽग्नेर्मधुसूदनः।
रसाच्छोणितसम्भूतिः शोणितान्मासमुच्यते॥२.७२.४३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मांसात्त मेदसो जन्म मेदसोऽस्थि निरुच्यते।
अस्य्नो मज्जा समभवन्मज्जातः शुक्रसम्भवः॥२.७२.४४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शुक्राद्गर्भः समाभव द्रसमूलेन कर्मणा।
तत्रापां प्रथमावापः स सौम्यो राशिरुच्यते॥२.७२.४५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गर्भोऽश्मसम्भवो ज्ञेयो द्वितीयो राशिरुच्यते।
शुक्रं सोमात्मकं विद्यादार्त्तवं पावकात्मकम्॥२.७२.४६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भावौ रसानुगावेतौ वीर्ये च शशिपावकौ।
कफवर्गे भवेच्छुक्रं पित्तवर्गे च शोणितम्॥२.७२.४७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कफस्य हृदयं स्थानं नाभ्यां पित्तं प्रतिष्ठितम्।
देहस्य मध्ये हृदयं स्थानं तु मनसः स्मृतम्॥२.७२.४८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नाभिश्चोदर संस्था तु तत्र देवो हुताशनः।
मनः प्रजापतिर्ज्ञेयः कफः सोमो विभाव्यते॥२.७२.४९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पित्तमग्निः स्मृतो ह्येतदग्नीषोमात्मकं जगत्।
एवं प्रवर्त्तिते गर्भे वृत्ते कर्कन्धुसन्निभे॥२.७२.५०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वायुः प्रवेशनं चक्रे सङ्गतः परमात्मना।
स पञ्चधा शरीरस्थो विद्यते वर्द्धयेत्पुनः॥२.७२.५१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्राणापानौ समानश्च ह्युदानो व्यान एव च।
प्राणोऽस्य परमात्मानं वर्द्धयन्परिवर्त्तते॥२.७२.५२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अपानः पश्चिमं कायमु दानोऽर्द्धं शरीरिणः।
व्यानो व्यानीयते येन समानः सर्वसन्धिषु॥२.७२.५३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भूतावाप्तिस्ततस्तस्य जायतेन्द्रियगोचरा।
पृथिवी वायुराकाशमापो ज्योतिश्च पञ्चमम्॥२.७२.५४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सर्वेद्रियनिविष्टास्ते स्वस्वयोगं प्रचक्रिरे।
पार्थिवं देहमाहुस्तु प्राणात्मानं च मारुतम्॥२.७२.५५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

छिद्राण्याकाशयोनीनि जलात्स्रावः प्रवर्त्तते।
ज्योतिश्चक्षुषि कोष्ठोऽस्मात्तेषां यन्नामतः स्मृतम्॥२.७२.५६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सङ्ग्राह्य विषयांश्चैव यस्य वीर्यात्प्रवर्तिताः।
इत्येतान्पुरुषः सर्वान्सृजत्येकः सनातनः॥२.७२.५७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नैधनेऽस्मिन्कथं लोके नरत्वं विष्णुरागतः।
एष नः संशयो धीमन्नेष वै विस्मयो महान्॥२.७२.५८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कथं गतिर्गतिमतामापन्नो मानुषीं तनुम्।
श्रोतुमिच्छामहे विष्णोः कर्माणि च यथाक्रमम्॥२.७२.५९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

आश्चर्यं परमं विष्णुर्वेदैर्देवश्चै कथ्यते।
विष्णोरुत्पत्तिमाश्चय कथयस्व महामते॥२.७२.६०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एतदाश्चर्यमाख्यातं कथ्यतां वै सुखावहम्।
प्रख्यातबलवीर्यस्य प्रादुर्भावन्महात्मनः।
कर्मणाश्चर्यभूतस्य विष्णोः सत्त्वमिहोच्यते॥२.७२.६१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सूत उवाच
अहं वः कीर्त्तयिष्यामि प्रादुर्भावं महात्मनः॥२.७२.६२॥

मूलम्

सूत उवाच
अहं वः कीर्त्तयिष्यामि प्रादुर्भावं महात्मनः॥२.७२.६२॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

यथा बभूव भगवान्मानुषेषु महातपाः।
भृगुस्त्रीवधदोषेण भृगुशापेन मानुषे॥२.७२.६३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जायते च युगान्तेषु देवकार्यार्थसिद्धये।
तस्य दिव्यां तनुं विष्णोर्गदतो मे निबोधत॥२.७२.६४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

युगधर्मे परावृत्ते काले च शिथिले प्रभुः।
कर्त्तुं धर्मव्यवस्थानं जायते मानुषेष्विह।
भृगोः शापनिमित्तेन देवासुरकृतेन च॥२.७२.६५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ऋषय ऊचुः
कथं देवासुरकृते तद्व्याहारमवाप्तवान्।
एतद्वेदितुमिच्छामो वृत्तं देवासुरं कथम्॥२.७२.६६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सूत उवाच
देवासुरं यथावृत्तं ब्रुवतस्तन्निबोधत॥२.७२.६७॥

मूलम्

सूत उवाच
देवासुरं यथावृत्तं ब्रुवतस्तन्निबोधत॥२.७२.६७॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

हिरण्यकशिपुर्दैत्यस्त्रैलोक्यं प्राक्प्रशासति।
बलिनाधिष्ठितं राज्यं पुनर्लोकत्रये क्रमात्॥२.७२.६८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सख्यमासीत्परं तेषां देवानामसुरैः सह।
युगाख्या दश सम्पूर्णा ह्यासीदव्याहतं जगत्॥२.७२.६९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

निदेशस्थायिनश्चैव तयोर्देवासुराभवन्।
बद्धे बलौ विवादोऽथ सम्प्रवृत्तः सुदारुणः॥२.७२.७०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

देवासुराणां च तदा घोरः क्षयकरो महान्।
तेषां द्वीपनिमित्तं वै सङ्ग्रामा बहवोऽभवेन्॥२.७२.७१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वराहेऽस्मिन्दश द्वौ च षण्डामर्कान्तगाः स्मृताः।
नामतस्तु समासेन शृणुध्वं तान्विवक्षतः॥२.७२.७२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रथमो नारसिंहस्तु द्वितीयश्चापि वामनः।
तृतीयः स तु वाराहश्चतुर्थोऽमृतमन्थनः॥२.७२.७३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सङ्ग्रामः पञ्चमश्चैव सुघोरस्तारकामयः।
षष्ठो ह्याडीबकस्तेषां सप्तमस्त्रैपुरः स्मृतः॥२.७२.७४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अन्धकारोऽष्टमस्तेषां ध्वजश्च नवमः स्मृतः।
वार्त्रश्च दशमो घोरस्ततो हालाहलः स्मृतः॥२.७२.७५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्मृतो द्वादशकस्तेषां घोरः कोलाहलोऽपरः।
हिरण्यकशिपुर्दैत्यो नरसिंहेन सूदितः॥२.७२.७६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वामनेन बलिर्बद्धस्त्रैलोक्याक्रमणे कृते।
हिरण्याक्षो हतो द्वन्द्वे प्रतिवादे च दैवते॥२.७२.७७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

महाबलो महासत्त्वः सङ्ग्रामेष्वपराजितः।
दंष्ट्रया तु वराहेण स दैत्यस्तु द्विधाकृतः॥२.७२.७८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रह्लादो निर्जितो युद्धे इन्द्रेणामृतमन्थने।
विरोचनस्तु प्राह्लादिर्नित्यमिन्द्रवधोद्यतः॥२.७२.७९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इन्द्रेणैव स विक्रम्य निहतस्तारकामये।
भवादवध्यतां प्राप्य विशेषास्त्रादिभिस्तु यः॥२.७२.८०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

स जम्भो निहतः षष्ठे शक्राविष्टेन विष्णुना।
अशक्नुवत्सु देवेषु परं सोढुमदैवतम्॥२.७२.८१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

निहता दानवाः सर्वे त्रिपुरे त्र्यम्बकेण तु।
अथ दैत्याः सुराश्चैव राक्षसास्त्वन्धकारिके॥२.७२.८२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जिता देवमनुष्येस्ते पितृभिश्चैव सङ्गताः।
सवृत्रान्दानवांश्चैव सङ्गतान्कृत्स्नशश्च तान्॥२.७२.८३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जघ्ने विष्णुसहायेन महेन्द्रस्तेन वर्द्धितः।
हतो ध्वजे महेन्द्रेण मयाछत्रश्च योगवित्॥२.७२.८४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ध्वजलक्षं समाविश्य विप्रचित्तिः महानुजः।
दैत्यांश्च दानवांश्चैव संहतान्कृत्स्नशश्च तान्॥२.७२.८५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

जयद्धालाहले सर्वैर्देवैः परिवृतो वृषा।
रजिः कोलाहले सर्वान्दैत्यान्परिवृतोऽजयत्॥२.७२.८६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यज्ञस्यावभृथे जित्वा षण्डामकारै तु दैवतैः।
एते देवासुरा वृत्ताः सङ्ग्रामा द्वादशैव तु॥२.७२.८७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुरासुरक्षयकराः प्रजाना मशिवश्च ह।
हिरण्यकशिपू राजा वर्षाणामर्बुदं बभौ॥२.७२.८८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तथा शतसहस्राणि ह्यधिकानि द्विसफतिः।
अशीतिश्च सहस्राणि त्रैलोक्यस्येश्वरोऽभवत्॥२.७२.८९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पारम्पर्येण राजा तु बलिर्वर्षार्बुधं पुनः।
षष्टिश्चैव सहस्राणि त्रिंशच्च नियुतानि च॥२.७२.९०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

बले राज्याधिकारस्तु यावत्कालं बभूव ह।
प्रह्लादो निर्जितोऽभूच्च तावत्कालं सहासुरैः॥२.७२.९१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

इन्द्रास्त्रयस्ते विख्याता ह्यसुराणां महौ जसः।
दैत्यसंस्थमिदं सर्वमासीद्दशयुगं किल॥२.७२.९२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अशपत्तु ततः शुक्रो राष्ट्रं दशयुगं पुनः।
त्रैलोक्यमिदमव्यग्रं महेन्द्रो ह्यभ्ययाद्बलेः॥२.७२.९३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रह्लादस्य हृते तस्मिंस्त्रैलोक्ये कालपर्ययात्।
पर्यायेणैव सम्प्राप्तं त्रैलोक्यं पाकशासनम्॥२.७२.९४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततोऽसुरान्परित्यज्य यज्ञो देवानुपागमत्।
यज्ञे देवानथ गते काव्यं ते ह्यसुरां ब्रुवन्॥२.७२.९५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

किं तन्नो मिषतां राष्ट्रं त्यक्त्वा यज्ञः सुरान्गतः।
स्थातुं न शक्रुमो ह्यद्य प्रविशाम रसातलम्॥२.७२.९६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवमुक्तोऽब्रवीदेतान्विषण्णः सान्त्वयन्गिरा।
माभैष्ट धारयिष्यामि तेजसा स्वेन वः सुराः॥२.७२.९७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वृष्टिरोषधयश्चैव रसा वस्तु च यत्परम्।
कृत्स्नानि ह्यपि तिष्ठन्तु पापस्तेषां सुरेषु वै॥२.७२.९८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

युष्मदर्थं प्रदास्यामि तत्सर्व धार्यते मया।
ततो देवासुरान्दृष्ट्वा धृतान्काव्येन धीमता॥२.७२.९९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अमन्त्रयंस्तदा ते वै संविघ्ना विजिगीषया।
एष काव्य इदं सर्वं व्यावर्त्तयति नो बलात्॥२.७२.१००॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

साधु गच्छामहे तूर्णं यावन्नाप्याययेत्तु तान्।
प्रसह्य हत्वा शिष्टांस्तु पातालं प्रापयामहे॥२.७२.१०१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो देवास्तु संरब्धा दानवानभिसृत्य वै।
जघ्नुस्तैर्वध्यमानास्ते काव्यमेवाभिदुद्रुवुः॥२.७२.१०२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततः काव्यस्तु तान्दृष्ट्वा तूर्णं देवैरभिद्रुतान्।
समारक्षत सन्त्रस्तान्देवेभ्यस्तान्दितेः सुतान्॥२.७२.१०३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

काव्यो दृष्ट्वा स्थितान्देवांस्तत्र दैवमचिन्तयत्।
तानुवाच ततो ध्यात्वा पूर्ववृत्तमनुस्मरन्॥२.७२.१०४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्रैलोक्यं विजितं सर्वं वामनेन त्रिभिःक्रमैः।
बलिर्बद्धो हतो जम्भो निहतश्च विरोचनः॥२.७२.१०५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

महासुरा द्वादशसु सङ्ग्रामेषु सुरैर्हताः।
तैस्तैरुपायैर्भूयिष्ठा निहता ये प्रधानतः॥२.७२.१०६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

किञ्चिच्छिष्टास्तु वै यूयं युद्धे स्वल्पे तु वै स्वयम्।
नीतिं वो हि विधास्यामि कालः कश्चित्प्रतीक्ष्यताम्॥२.७२.१०७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यास्याम्यहं महादेवं मन्त्रार्थे विजयाय च।
अग्निमाप्याययेद्धोता मेत्रैरेष दहिष्यति॥२.७२.१०८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो यास्याम्यहं देवं मन्त्रार्थे नीललोहितम्।
युष्माननुग्रहीष्यामि पुनः पश्चादिहागतः॥२.७२.१०९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यूयं तपश्चरध्वं वै संवृता वल्कलैर्वने।
न वै देवा वाधिष्यन्ति यावदागमनं मम॥२.७२.११०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्रतीपांस्ततो मन्त्रान्देवात्प्राप्य महेश्वरात्।
योत्स्यामहे पुनर्देवांस्ततः प्राप्स्यथ वै जयम्॥२.७२.१११॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततस्ते कृतसंवादा देवानूचुस्ततोऽसुराः।
न्यस्तशस्त्रा वयं सर्वे लोकान्यूयं क्रमन्तु वै॥२.७२.११२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वयं तपश्चरिष्यामः संवृत्ता वल्कलैर्वने।
प्रह्लादस्य वचः श्रुत्वा सत्यानुव्याहृतं तु तत्॥२.७२.११३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो देवा न्यवर्त्तन्त विज्वरा मुदिताश्च ह।
न्यस्तशस्त्रेषु दैत्येषु स्वान्वै जग्मुर्यथागतान्॥२.७२.११४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततस्तानब्रवीत्काव्यः कञ्चित्कालं प्रतीक्ष्यताम्।
निरुत्सुकास्तपोयुक्ताः कालः कार्यार्थसाधकः॥२.७२.११५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पितुर्ममाश्रमस्था वै सम्प्रतीक्षत दानवाः।
स सन्दिश्यसुरान्काव्यो महोदेवं प्रपद्य च॥२.७२.११६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रणम्यैवमुवाचायं जगत्प्रभवमीश्वरम्।
मन्त्रानिच्छामि हे देव ये न सन्ति बृहस्पतौ॥२.७२.११७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पराभवाय देवानामसुरेष्वभयावहान्।
एवमुक्तोऽब्रवीद्देवो मन्त्रानिच्छसि वै द्विज॥२.७२.११८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

व्रतं चर मयोद्दिष्टं ब्रह्मचारी समाहितः।
पूर्मं वर्षसहस्रं वै कुण्डधूममवाक्शिराः॥२.७२.११९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यदि पास्यति भद्रं ते मत्तो मन्त्रमवाप्स्यसि।
तथोक्तो देवदेवेन स शुक्रस्तु महातपाः॥२.७२.१२०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पादौ संस्पृश्य देवस्य बाढमित्यभाषत।
व्रतं चराम्यहं देव यथोद्दिष्टोऽस्मि वैप्रभो॥२.७२.१२१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततो नियुक्तो देवेन कुण्डधारोऽस्य धूमकृत्।
असुराणां हितार्थाय तस्मिञ्छुक्रे गते तदा॥२.७२.१२२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मन्त्रार्थं तत्र वसति ब्रह्म चर्यं महेश्वरे।
तद्बुद्ध्वा नीतिपूर्वं तु राष्ट्रं न्यस्तं तदासुरैः॥२.७२.१२३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्मिञ्छिद्रे तदामर्षाद्देवास्तान्समभिद्रवन्।
प्रगृहीतायुधाः सर्वे बृहस्पतिपुरोगमाः॥२.७२.१२४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दृष्ट्वासुरगणा देवान्प्रगृहीतायुधान्पुनः।
उत्पेतुः सहसा सर्वे सन्त्रस्तास्ते ततोऽभवन्॥२.७२.१२५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

न्यस्ते शस्त्रेऽभये दत्ते ह्याचार्ये व्रतमास्थिते।
सन्त्यज्य समयं देवास्ते सपत्नजिघांसवः॥२.७२.१२६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनाचार्यास्तु भद्रं वो विश्वस्तास्तपसे स्थिताः।
चीरवल्काजिनधरा निष्क्रिया निष्परिग्रहाः॥२.७२.१२७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

रणे विजेतुं देवान्वै न शक्ष्यामः कथञ्चन।
अयुद्धेन प्रपद्यामः शरणं काव्यमातरम्॥२.७२.१२८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रापद्यन्त ततो भीतास्तया चैव तदाभयम्।
दत्तं तेषां तु भीतानां दैत्यानामभयार्थिनाम्॥२.७२.१२९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तया चाभ्युपपन्नांस्तान्दृष्ट्वा देवास्तदासुरान्।
अभिजघ्नुः प्रसह्यैतान्विचार्य च बलाबलम्॥२.७२.१३०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तत स्तान्वध्यमानांस्तु देवैर्दृष्ट्वासुरांस्तदा।
देवी क्रुद्धाब्रवीदेनाननिन्द्रत्वं करोम्यहम्॥२.७२.१३१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

संस्तभ्य शीघ्रं संरम्भादिन्द्रं साभ्यचरत्ततः।
ततः संस्तम्भितं दृष्ट्वा शक्रं देवास्तु मूढवत्॥२.७२.१३२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

व्यद्रवन्त ततो भीता दृष्ट्वा शक्रं वशीकृतम्।
गतेषु सुरसङ्घेषु विष्मुरिन्द्रमभाषत॥२.७२.१३३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मां त्वं प्रविश भद्रं ते नेष्यामि त्वां सुरेश्वर।
एवमुक्तस्ततो विष्णुः प्रविवेश पुरन्दरः॥२.७२.१३४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विष्मुना रक्षितं दृष्ट्वा देवी क्रुद्धा वचोऽवदत्।
एषा त्वां विष्णुना सार्द्ध दहामि मघवन्बलात्॥२.७२.१३५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मिषता सर्वभूतानां दृश्यतां मे तपोबलम्।
तयाभिभूतौ तौ देवाविन्द्राविष्णू जजल्पतुः॥२.७२.१३६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कथं मुच्येव सहितौ विष्णुरिन्द्रमभाषत।
इन्द्रोऽब्रवीज्जहि ह्येनां यावन्नो न दहे द्विभो॥२.७२.१३७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विशेषेणाभिभूतोऽहमिमां तज्जहि माचिरम्।
ततः समीक्ष्य तां विष्णुः स्त्रीवधं कर्त्तुमास्थितः॥२.७२.१३८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अभिध्याय ततश्शक्रमापन्नं सत्वरं प्रभुः।
तस्याः सन्त्वरमाणायाः शीघ्रङ्कारी मुरारिहा॥२.७२.१३९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

त्रिधा विष्णुस्ततो देवः क्रूरं बुद्ध्वा चिकीर्षितम्।
क्रुद्धस्तदस्त्रमाविध्य शिरश्चिच्छेद माधवः॥२.७२.१४०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तं दृष्ट्वा स्त्रीवधं घोरं चुकोप भृगुरीश्वरः।
ततोऽभिशप्तो भृगुणा विष्णुर्भार्यावधे तदा॥२.७२.१४१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यस्मात्ते जानता धर्ममवध्या स्त्री निषूदिता।
तस्मात्त्वं सप्तकृत्वो वै मनुष्येषु प्रपद्यसे॥२.७२.१४२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ततस्तेनाभिशापेन नष्टे धर्मे पुनः पुनः।
सर्वलोक हितार्थाय जायते मानुषेष्विह॥२.७२.१४३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अनुव्याहृत्य विष्मुं स तदादाय शिरः स्वयम्।
समानीय ततः काये समायोज्येदमब्रवीत्॥२.७२.१४४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एतां त्वां विष्णुना सत्यं हतां सञ्जीवयाम्यहम्।
यदि कृत्स्नो मया धर्मश्चरितो ज्ञायतेऽपि वा॥२.७२.१४५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तेन सत्येन जीवस्व यदि सत्यं ब्रवीम्यहम्।
सत्याभिव्यहृतात्तस्य देवी सञ्जीविता तदा॥२.७२.१४६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तदा तां प्रोक्ष्य शीताभिरद्भिर्जीवेति सोऽब्रवीत्।
ततस्तां सर्वभूतानां दृष्ट्वा सुप्तोत्थितामिव॥२.७२.१४७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

साधुसाध्वित्यदृश्यानां वाचस्ताः सस्वनुर्दिशः।
दृष्ट्वा सञ्जीवितामेवं देवीं तां भृगुणा तदा॥२.७२.१४८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

मिषतां सर्वभूतानां तदद्भुतमिवाभवत्।
असम्भ्रान्तेन भृगुणा पत्नी सञ्जीवितां ततः॥२.७२.१४९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दृष्ट्वा शक्रो न लेभेऽथ शर्म काव्यभयात्ततः।
प्रजागरे ततश्चेन्द्रो जयन्तीमात्मनः सुताम्॥२.७२.१५०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रोवाच मतिमान्वाक्यं स्वां कन्यां पाकशासनः।
एष काव्यो ह्यनिन्द्राय चरते दारुणं तपः॥२.७२.१५१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तेनाहं व्याकुलः पुत्रि कृतो धृतिमना दृढम्।
गच्छ सम्भावयस्वैनं श्रमापनयनैः शुभे॥२.७२.१५२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तैस्तैर्मनोऽनुकूलैश्च ह्युपचारैरतद्रिता।
देवी सारीन्द्रदुहिता जयन्ती शुभचारिणी॥२.७२.१५३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुस्वरूपधरागात्तं दुर्वहं व्रतमास्थितम्।
पित्रा यथोक्तं वाक्यं सा काव्ये कृतवती तदा॥२.७२.१५४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

गीर्भिश्चैवानुकूलाभिः स्तुवन्ती वल्गुभाषिणी।
गात्रसंवाहनैः काले सेवमाना त्वचासुखैः॥२.७२.१५५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शुश्रूषन्त्यनुकूला च उवास बहुलाः समाः।
पूर्णं धूमव्रते चापि घोरे वर्षसहस्रके॥२.७२.१५६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वरेण च्छन्दयामास काव्यं प्रीतोऽभवस्तदा।
एवं व्रतं त्वयैकेन चीर्णं नान्येन केन चित्॥२.७२.१५७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तस्मात्त्वं तपसा बुद्ध्या श्रुतेन च बलेन च।
तेजसा वापि विबुधान्सर्वानभिभविष्यसि॥२.७२.१५८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

यच्च किञ्चिन्ममब्रह्म विद्यते भृगुनन्दन।
साङ्ग च सरहस्यं च यज्ञोपनिषदस्तथा॥२.७२.१५९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

प्रतिभाति ते सर्वं तद्वाच्यं तु न कस्यचित्।
सर्वाभिभावी तेन त्वं द्विजश्रेष्ठो भविष्यसि॥२.७२.१६०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एवं दत्त्वा वरं तस्यै भार्गवाय भवः पुनः।
प्रजेशत्वं धनेशत्वमवध्यत्वं च वै ददौ॥२.७२.१६१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

एतांल्लब्ध्वा वरान्काव्यः सम्प्रहृष्टतनूरुहः।
हर्षात्प्रादुर्बभौ तस्य दिव्यं स्तोत्रं महेशितुः॥२.७२.१६२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

तदा तिर्यक्स्थितस्त्वेवं तुष्टुवे नीललोहितम्।
नमोऽस्तु शितिकण्ठाय सुराद्याय सुवर्चसे॥२.७२.१६३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

लेलिहानाय लेह्याय वत्सराय जगत्पते।
कपर्दिने ह्यूर्द्ध्वरोम्णे हर्यक्षवरदाय च॥२.७२.१६४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

संस्तुताय सुतीर्थाय देवदेवाय रंहसे।
उष्णीषिणे सुवक्त्राय सहस्राक्षाय मीढुषे॥२.७२.१६५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वसुरेताय रुद्राय तपसे चीरवाससे।
निस्वाय मुक्तकेशाय सेनान्ये रोहिताय च॥२.७२.१६६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

कवये राजवृद्धाय तक्षकक्रीडनाय च।
गिरिशायार्कनेत्राय यतये चाज्यपाय च॥२.७२.१६७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सुवृत्ताय सुहस्ताय धन्विने भार्गवाय च।
सहस्रबाहवे चैव सहस्रामलचक्षुषे॥२.७२.१६८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

सहस्रकुक्षये चैव सहस्रचरणाय च।
सहस्रशिरसे चैव बहुरूपाय वेधसे॥२.७२.१६९॥

मूलम्

सहस्रकुक्षये चैव सहस्रचरणाय च।
सहस्रशिरसे चैव बहुरूपाय वेधसे॥२.७२.१६९॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

भवाय विश्वरूपाय श्वेताय पुरुषाय च।
निषङ्गिणे कवचिने सूक्ष्माय क्षपणाय च॥२.७२.१७०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

ताम्राय चैव भीमाय उग्राय च शिवाय च।
महादेवाय सर्वाय विश्वरूपशिवाय च॥२.७२.१७१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

हिरण्याय वसिष्ठाय वर्षाय मध्यमाय च।
धाम्ने चैव पिशङ्गाय पिङ्गलायारुणाय च॥२.७२.१७२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पिनाकिने चेषुमते चित्राय रोहिताय च।
दुन्दुभ्यायैकपादाय अर्हाय बुद्धये तथा।
मृगव्याधाय सर्वाय स्थाणवे भीषणाय च॥२.७२.१७३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

बहुरूपाय चोग्राय त्रिनेत्रायेश्वराय च।
कपिलोयैकवीराय मृत्यवे त्र्यम्बकाय च॥२.७२.१७४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वास्तोष्पते पिनाकाय शङ्कराय शिवाय च।
आरण्याय गृहस्थाय यतिने बह्मचारिणे॥२.७२.१७५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

साङ्ख्याय चैव योगाय ध्यानिने दीक्षिताय च।
अन्तर्हिताय सर्वाय तप्याय व्यापिने तथा॥२.७२.१७६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

बुद्धाय चैव शुद्धाय मुक्ताय केवलाय च।
रोधसे चैकितानाय ब्रह्मिष्ठाय महार्षये॥२.७२.१७७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

चतुष्पादाय मेध्याय वर्मिणे शीघ्रगाय च।
शिखण्डिने कपालाय दण्डिने विश्वमेधसे॥२.७२.१७८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अप्रतीताय दीप्ताय भास्कराय सुमेधसे।
क्रूराय विकृतायैव बीभत्साय शिवाय च॥२.७२.१७९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

शुचये परिधानाय सद्योजाताय मृत्यवे।
पिशिताशाय शर्वाय मेघाय वैद्युताय च॥२.७२.१८०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दक्षाय च जघन्याय लोकानामीश्वराय च।
अनामयाय चेध्माय हिरण्यायैकचक्षुषे॥२.७२.१८१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

श्रेष्ठाय वामदेवाय ईशानाय च धीमते।
महाकल्पाय दीप्ताय रोदनाय हसाय च॥२.७२.१८२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दृढधन्विने कवचिने रथिने च वरूथिने।
भृगुनाथाय शुक्राय गह्वरिष्ठाय धीमते॥२.७२.१८३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अमोघाय प्रशान्ताय सदा विप्रप्रियाय च।
दिग्वासः कृत्तिवासाय भगघ्नाय नमोऽस्तु ते॥२.७२.१८४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पशूनां पतये चैव भूतानां पतये नमः।
प्रभवे ऋग्यजुःसाम्ने स्वाहायै च सुधाय च॥२.७२.१८५॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

वषट्कारतमायैव तुभ्यं मन्त्रात्मने नमः।
स्रष्ट्रे धात्रे तथा कर्त्रे हर्त्रे च क्षपणाय च॥२.७२.१८६॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

भूतभव्यभवेशाय तुभ्यं कर्मात्मने नमः।
वसवे चैव साध्याय रुद्रादित्याश्विनाय च॥२.७२.१८७॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

विश्वाय मरुते चैव तुभ्यं देवात्मने नमः।
अग्नीषोमविधिज्ञाय पशुमन्त्रौषधाय च॥२.७२.१८८॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

दक्षिणावभृथायैव तुभ्यं यज्ञात्मने नमः।
तपसे चैव सत्याय त्यागाय च शमाय च॥२.७२.१८९॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अहिंसायाथ लोभाय सुवेषायानिशाय च।
सर्वभूतात्प्रभूताय तुभ्यं योगात्मने नमः॥२.७२.१९०॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

पृथिव्यै चान्तरिक्षाय महासे त्रिदिवाय च।
जनस्तपाय सत्याय तुभ्यं लोकात्मने नमः॥२.७२.१९१॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

अव्यक्तायाथ महते भूतायैवेन्द्रियाय च।
तन्मात्रायाथ महते तुभ्यं तत्त्वात्मने नमः॥२.७२.१९२॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नित्याय चाप्यलिङ्गाय सूक्ष्माय चेतराय च।
शुद्धाय विभवे चैव तुभ्यं नित्यात्मने नमः॥२.७२.१९३॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नमस्ते त्रिषु लोकेषु स्वरन्तेषु भुवादिषु।
सत्यान्तमहराद्येषु चतुर्षु च नमोऽस्तु ते॥२.७२.१९४॥

मूलम्

विश्वास-प्रस्तुतिः

नामस्तोत्रे मया ह्यस्मिन्यदसद्व्याहृतं प्रभो।
मद्भक्त इतिब्रह्मण्य सर्वं तत्क्षन्तुमर्हसि॥२.७२.१९५॥

मूलम्

इति श्रीब्रह्माण्डे महापुराणे वायुप्रोक्ते मध्यमभागे तृतीय उपोद्धातपादे स्तवसमाप्तिर्नाम द्विसप्ततितमोऽध्यायः॥७२॥