अहोबिलमाहात्म्यम्

[TODO: परिष्कार्यम्]

श्रियै नमः, श्रीमते लक्ष्मीनृसिंहपरब्रह्मणे नमः, ब्रह्माण्डपुराणस्थ-क्षेत्रकाण्डान्तर्गतमिदं श्रीमदं श्रीमद्-अहोबिलमाहात्म्यम्

श्रीनृसिंहाष्टोत्तर-शतनामस्तोत्र-श्रीनृसिंहाष्टोत्तरशतनामावलिसहितम्, श्रीमदहलोबिल-महास्थान-निर्वहणधुरन्धराणां श्रीमण् शठकोप-श्रीपराङ्कुश-यतीन्द्र महादेशिकानां दिव्याज्ञया महीशूरपुरास्थान विदुषा दूशिनरसिंहाचार्येण यथामतिसंशोध्य श्रीमता अण्डापुरं कृष्णय्यङ्गार्येण महीशूरुपुरस्थ श्रीनिवासमुद्राक्षरशालायां मुद्रापयित्वा, राक्षस संवत्सरस्य मेषमासि प्रकाशितः

8628

श्रीमते लक्ष्मीनृसिंहपरब्रह्मणे नमः, ब्रह्माण्डपुराणस्थ-क्षेत्रकाण्डान्तर्गतमिदं श्रीमदं श्रीमदहोबिलमाहात्म्यम्

नारायणं नमस्कृत्य नरं चैव नरोत्तमम् | देवीं सरस्वतीं व्यासं ततो जयमुदीरयेत् |।

प्रणम्य परमात्मानं परमानन्द-कारणम् | प्रवक्ष्यामि यथापूर्वं माहात्म्यं हयमेधसः ।। (1)

पुरा तु जाह्नवीतीरे मुनयः शौनकादयः | कृतात्मानः परप्रीत्या पप्रच्छुः नारदं मुनिम् ।। (2)

भगवन् ज्ञानिनां श्रेष्ठ भवसंतप्त-चेतसाम् | उत्तारणकर प्राज्ञ सत्यसंकल्पवैभव ।। (3)

हिरण्यगर्भादमलादवतीर्ण महात्मनः | भूतभव्यभवत्कालजन्तुजालविनिर्णये ।। (4)

समर्थ सकलातीत सर्वज्ञ ऋषिसत्तम | श्रुत्वा हिमवतः पार्श्वे सेतोरुत्तरतस्तटे ।। (5)

यानि तीर्थानि पुण्यानि दैवतायतनानि च | नद्यश्च गिरयश्चैव पुण्यान्युपवनानि च ।। (6)

तथा ह्रदाश्च पुण्यानि गुहागहन-काननम् | श्रीमुष्णं वेङ्कटाद्रिश्च सालग्रामं च नैमिशम् ।। (7)

8629 तोताद्रिं पुष्करं चैव नरनारायणाश्रमम् | श्रीरङ्गं वृषभाद्रिश्च नारायणगिरिस्तथा ।। (8)

अनन्तशयनं बैल्वं कुरङ्गं मलयाचलम् | कृतशौचहरं पापं सिंहाद्रिश्चाप्यहोबिलम् ।। (9)

इत्येवमादयस्सर्वे श्रुता वै ब्रह्मणो मुखात् | ततस्तु विस्तराद्वक्तुमेतन्माहात्म्यमुत्तम् ।। (10)

भगवान् वृषभः प्राह कपिलाय महात्मने | कपिल: पुरुकुत्साय, पुरुकुत्सो(अ)ङ्घ्रिचक्षुषे।। (11)

तत्राहोबिलमाहात्म्यम् अत्यद्भुतमुदाहृतम् । अस्माभिस्सावधानैस्तु न श्रुतं कर्मचोदितैः ।। (12)

इदानी श्रोतुमिच्छामो विस्तरेण महामते । महात्म्यं देवदेवस्य क्षेत्रस्य हयमेधसः ।। (13)

न प्रीतिराश्रमाचारे न प्रीतिः गृहकर्मणि | न प्रीतिः परचिस्तायां न प्रीतिस्सुखवर्धने।। (14)

तृष्णार्तस्तु यथा तोयं क्षुधार्तो भुक्तमादरात् | यथागृह्णन्ति तद्वच्च माहात्म्यं हयमेधसः।। (15)

त्वं तु कल्यः कविर्दक्षः परार्थैकप्रयोजनः | कृतार्थान् कुरु नो माौने वचोगुंभैरनुत्तमैः ।। (16)

एतच्छ्रुत्वा तु वचनं परमं रोमहर्षणम् | प्रसन्नवदनः प्राह भगवान्नारदोमुनिः ।। (17)

श्रीनारद: - शृणुध्वं मुनयस्सर्वे शौनकादिपुरोगमाः | क्षेत्राण्यन्यानि सन्त्येव लोके पुण्यतराणि वै ।। (18)

IMG_8630

पुरुषार्थैकभूतानि निर्मितानि स्वयंभुवा | तेषां नामानि सङ्ख्यातुं माहात्म्यं च न शक्यते |। (19)

तथापि श्रूयतां किञ्चित् प्रीत्या चैव वदामि नः | अवन्ती च कुरुक्षेत्रं काशी बदरिकाश्रमम् ।। (20)

गया-प्रयाग-केदारं देवदारु पनानि च | एतेषामुत्तमं क्षेत्रं प्रयागं लोकपावनं ।। (21)

दशतीर्थसहस्राणि तिस्रःकोट्यस्तथापराः। समागच्छन्त्यमायां वै प्रयागे मुनिसत्तमाः ।। (22)

अहोबिल-नृसिंहस्य समन्ताद्योजनत्रयम् । गया-प्रयाग-काशीभ्यः सत्यं शतगुणाधिकम् ।। (23)

गयां गच्छत्पितृप्रीत्यै तनुत्यागाय जाह्नवीम् । काशीं तारोपदेशाय एभिस्त्रिभिरहोबिलम् ।। (24)

काश्यां युगसहस्राणि प्रयागे युगविंशति: । युगानां च शतं चैव दिनमेकमहोबिले ।। (25)

गयायामयुतं भुक्तं प्रयागे लक्षभोजनम् । काश्यां चैतद्विलक्षं तु ग्रासमेकमहोबिले ।। (26)

अहोबिलार्पित-द्रव्यमणुमात्रमपि द्विजाः । तद्द्रव्यं मेरुणा तुल्यं वधर्ते वटबीजवत् ।। (27)

पश्चानामपि पापानां पञ्चकोयम्महो मनुः । प्रातरुत्थायवक्तन्यमहोबिलमहोबिलम् ।। (28)

आहोबिलमिलि ह्येतत् चतुरक्षरमुत्तमम् । चतुर्वगफलाकारं चतुरानन-पूजितम् ।। (29)

योजनत्रयविस्त्रीर्णं योजनत्रयमायतम् । वीरक्षेत्रमिति ख्यातं नृसिंहस्याभिमानतः ।। (30)

IMG_8631

यस्मिन्वसन्ति मुनयो वीतरागा भयद्रुहः । कृतात्मानः कृतावासा नारायणपदांबुजे ।। (31)

अब्भक्षा वायुभक्षाश्च निराहाराश्च केचन । जटिलाश्चैवमुण्णाश्च साधारणपरिग्रहाः ।। (32)

तथाशब्दे च निष्णाता ब्रह्मण्यानन्दरूपिणी । अमायया(आ)त्मव्यक्त्या च तोषयन्तो जगद्गुरुम् ।। (33)

सर्वतो मनसो(अ)सङ्गं कुर्वन्तस्साधसङ्गमम् । दयां मैत्रीं प्रश्रयं च कुर्वन्तो जन्तुराशिषु ।। (34)

ब्रह्मचर्यं समत्वं च नूनं स्वाध्यायमार्जवम् । शौचं तपस्तितिक्षां च सर्वत्वं च सहिष्णुताम् ।। (35)

सर्वत्रात्मेश्वरान्वीक्षां कलयन्तो(अ)मलाशयाः । विविक्ताः चीरवसनास्सन्तुष्टा येन केन च ।। (36)

मनोवाक्कायदण्डं च सत्यं शमदमावपि । श्रवणं कीर्तनं ध्यानं नृहरेः प्रियमित्यतः ।। (37)

संपादयन्तो यद्दत्तमिष्टं यज्जप्तमात्मनः । दारान्सुतान्गृहान् प्राणान् परेशायेति चिन्तकाः ।। (38)

अनन्ययाजिनस्सर्वे सदा कैवल्यचिन्तका । तस्मिन् क्षेत्रे महाशैलो गरुडाद्रिरिति श्रुतः ।। (39)

योजनत्रयविस्तीर्णः योजनत्रयमायतः । वीरक्षेत्रमिति ख्यातं नृसिंहस्याभिमानतः ।। (40)

उच्छ्रितैः शृङ्गनिचयैः चलद्भास्करचन्द्रमाः । दूरादालक्ष्य ते शृङ्गै: दुःखसागरसेतुभि: ।। (41)

मेरुवत्प्रकटाकारं किंचित् शृङ्गन्तु लक्ष्यते । तच्छायाचलनं नास्ति मुक्तानां पदवी यथा ।। (42)

IMG_8632 हिरण्यकशिपोः पूर्वमसुराणां महीयसः । गृहस् यस्तंभभूतो(अ)यं कालादचलताङ्गतः ।। (43)

अद्यापि दृश्यते तत्र मध्यदेशे हरिस्स्वयम् । ज्वालाकारो नृसिंहाय मयुतार्कसमप्रभः ।। (44)

हिरण्यकशिपोस्तत्र वक्षःपीठं व्यदारयत् । सखैर्दंभोळिसंकाशैर्नाकी प्रीतिकरैश्शुभैः ।। (45)

तत्र देवः क्षालितवान् करपं केरुहद्वयम्। रक्तकुण्डमिति ख्यातं मध्यदेशे विराजितम् ।। (46)

न वायुना नातपेन कतिचित् क्षीयतेजलम् । ये तु तज्बलमालोक्य नृसिंहं संस्मन्ति वै ।। (47)

ते रक्तमिश्रितां योनिं न यान्ति कदाचन । अस्य चोग्रस्य देवस्य शान्त्यर्थं देवतागणः ।। (48)

गङ्गां त्रिपथगां नीय स्नापयामाससादरम् । सा पश्चिमाभिमुखतः प्रवहन्त्यतिभीषणा ।। (49)

भवसन्तापहरणात् तन्ना माभवनाशिनी । ऋषयो निश्चयं चक्रुः निर्मलांबुप्रभावतः ।। (50)

अस्य गारुडशैलस्य शतयोजनसम्मिते । मुनयो दक्षभागे तु ये विशेषा महीयसः ।। (51)

भूधरस्योत्तरभागे योजनद्वयसम्मिते । नन्द्याश्रमं महापुण्यं यत्र वै नन्दिकेश्वरः ।। (52)

शिवमुद्दिश्य भगवान् तपस्ते पेसुदारुणम् । तत प्रसन्नो भगवान् शिवः त्रैलोक्यपूजितः ।। (53)

प्रमथानामाधिपत्यं गत्वा तन्ना मतत्सरः । भूमिं विभज्य हर्षेण शिवसान्निध्यमातनोत् ।। (54)

iMG_8633

तस्य चोत्तरभागे तु श्रीशैल इति विश्रुतः । गरुडाचलभागो(अ)यं गहनो देवदानवैः ।। (55)

यत्र प्रीतिं हरश्चक्रे हित्वा रजतभूधरम् । स्वयंभूस्तत्र देपूयं वरदो(अ)द्यापि दृश्यते ।। (56)

तत्र कृष्णा प्रवहति लोककण्टकलोपिनी । सावधिः पर्वतस्यास्य ततः प्रत्यन्तपर्वताः ।। (57)

ये के चात्रस्थिताः पुण्याः नद्यो भूधरकन्दरा: । सिद्धाश्रमास्सुरा वाचा यक्षगन्धर्वसेविता: ।। (58)

वैभवान्नरसिंहस्य सर्वे पूज्यतमाभुवि। ऋषय: - कुत्रेदं पावनं क्षेत्रं यत्र वै गरुडाचल: । विस्तीर्णस्यास्य शैलस्य कथमेकत्र वैभवः ।। (60)

श्री नारद: - पंचाशत्कोटिविस्त्रीर्णा धरणीहरिवल्लभा। द्वीपैस्समुद्रैस्सहिता सप्तभिश्च शिलोच्चयैः।। (61)

तस्यां पृथिव्यां द्वीपेषु जंबूद्वीपमनुत्तमम् । कर्मभूमिर्यतो लोके साधकत्वान्महत्तमाः ।। (62)

तस्मिन् द्वीपे महाभागे खण्डे भरतसंज्ञके। मेरोर्दक्षिणभागे तु कृष्णवेण्यास्तु दक्षिणे ।। (63)

सप्तयोजनमात्रे तु पूर्वांभोधेस्तु पश्चिमे । अहोबिलं तु विख्यातं भागे वै सप्तयोजने ।। (64)

तस्मिन्नहोबिलक्षेत्रे गरुडाद्रिरिति श्रुतः । यथा भगवतो व्यक्तिः परिपूर्णस्य सर्वतः ।। (65)

IMG_8634

एकत्र दृश्यते तद्वत् गरुडाचलसंज्ञतः । एवं क्षेत्रस्य नामेदं पर्वतन्यास्य विश्रुतम् ।। (66)

नानाद्रुमलताकीर्णं नानापक्षि निषेवितम् । तरुभिश्चंपकैस्तालैस्तमालैर्हेमभूरुहैः ।। (67)

अशोकैः तिलकैः नागैः नालिकेरैः न भोगतैः । भूनिंबैश्च कदंबैश्च खर्जुरै: केतकद्रुमैः ।। (68)

पवनैः पाटलैः चूतैः फलपुष्पविभूषितैः। वारिभद्रैकदंभैश्च सालैः सरलभूरुहैः।। (69)

करंबैस्तिण्त्रिणीभिश्च कपित्थैः पिप्पलद्रुमैः । चंदनैः पनसैः काण्डैस्सदापुष्पलतान्वितैः ।। (70)

शुकशारिमयूरादि कोकिलालापनसंयुतैः। मरंदपानादुन्मत्त भ्रमरैरुपरशोभितम् ।। (71)

मदोन्मत्तैः कालमेघ सङ्काशैः गजपङ्क्तिभिः । परितश्शोभमानो(अ)यं मृगेन्द्रैः उग्रकर्मभिः ।। (72)

सारंगैः शरभैरुष्ट्रे भल्लूकैः गोमृगैश्शतैः । मृगधूर्तैः मृगैरन्यैः फणिभिः मणिशोभितैः।। (73)

कारण्डैः कलहंसैश्च नीलकण्ठैः मनोहरैः। नीलांजनसमप्रख्यैः घोरै : परमदारुणैः।। (74)

धनुर्बाणधरैः म्लेच्छैः स्त्रीयुक्तैः उग्रदर्शनैः । शोभितस्सर्वजस्तूनां रक्षणोपायदक्षतः ।। (75)

मुनीन्द्रैस्सेवितो नित्यं सदानुष्ठानतत्परैः। भूसुरैः भावुकालापैः सुरपूजापरायणैः।। (76)

IMG_8635

क्रीडद्भिरप्सपुरोभिश्च सेवितस्सर्वकामदः । महाशैलस्य माहात्म्यं वक्तुं वर्षशतैरपि ।। (77)

न शक्यं ब्रह्मणा वापि किंपुनर्मादृशैः जनै: । शैलस्य दक्षिणे भागे दशयोजनसम्मिते ।। (78)

वेङ्कटाभ्यो महाशैलो यत्रास्ते भगवान् हरिः। सेवितो नित्यमुक्तैश्च ऋषिभिश्च महात्मभिः।। (79)

एवमामलयाच्छैलो विस्तृतो गरुडाभिधः । एतद्वस्सर्वमाख्यातं यथा सांत्वं सुभाषितम् ।। (80) इति श्री ब्रह्माण्डपुराणे क्षेत्रकाण्डे अहोबिलमाहात्म्ये प्रथमो(अ)ध्यायः अथ द्वितीयोध्यायः ऋषयः - भगवळा तपसां शेष नारदानादि पूरुकु कथमस्यतुलस्य नामा सिद्दरुडाचल: श्री नारद: शृणुध्वंमुनयस्सर्व सानधान मिदंवचि: पुराकृतयुगे पुण्यगरुतो विन तासुतः तपश्चतुणं मनः कुर्वं वितरं वाक्यमब्रवीण् केनो पायसभगवाण सर्वपामिष्ट संभव कोवा पूरयितालो ? मनोरथशतस्यतु, त्वंहिनोजनकस्साक्षात् गुरुराचार्यववच

IMG_8636

द्वितीयो ध्याय यद्धितं ब्रूहि मे तत्त्वं नान्यां पश्याम्यहं गतं | अनाधं कृषणं मूं मन्नं संसार सागरे उपदेश प्रदा सेन समुद्धतु सहाहः सि। यॆ भवाण वसम्मग्ना विषया क्रान्त चेतसः | आराधनीय सैन्सर्वैक्विमु रेन महीतलु स पन तेषामुद्धर्ता नान्यो स्ति विनतासुत ं तस्माजगत्पतिं विष्णुं तनू राधय सुव्रत अनाराध्य हरिं भक्त्या लो कान् कामयॆद्भुधः | हरावा राधीते तस्मिण सुलभास्सर्वसंपद यमाराध्य चतुर्वक कृतवान् सृष्टि संभ ऎम् | यद्भक्त्या देव राजत्वं पुरुहूतस्सदा वा संस्मृतः पूजितो योगा यः पुसाभ पहानिदः | सतॆ श्रेयः करोत्येव यदि भक्तिस्सुनिश्चला तथा न विविधैर्यकै न पुप्पैनाल नु लेपनै – आराध्यते यधाभक्याविष्णुलो कनमस्कृतं नाश्वमेध सहस्राणां सहसैरवि सप्रभु तु न्यत खगवरैवं यधाभक्त्या जनादं न न वॆदै न तपोभिवाण संत वैर्विनिदे। प्रभुः | तुष्टिं याति नृसिंहोयं यथाभक्त्या जगत्पति: निष्किंचना यॆ ऋषयो भक्त्या 2 राध्य जगत्पतिं, दुदामु क्तिं द्विज श्राद्ध धर्माराचयथा प रं यस्येश्वरेन भक्ति स्यात् तं विद्यात्पुरुषाधनं नागीत वेसशास्त्र नि सकृतास्वग विस्तरण

Img-8637 यो भक्ति सर्वं कृतं ‘ध वे | कुरुते स्वाधीने चक्षुषि जैतॆ वाचा कायॆन यो नरः न पश्यति हरेर्मूर्तिं तत्कधां न शृणोति यः | न वदेव गुणान्वापि तत्पूजां न करोति वा स नः पक्षि रा चेह वृधा जीवति केवलं 1 स्मक्य ने न च सर्वार्मा विष्णु स्तुन्नामु नासघ पालि विष्णु यमा वाचा नाना गल्यय ते | त्रे ने तग्गुगा याभ्यां क्रूय, खग नायक तावेव तु करौ द तु हरिपूजापरायणा | यत्र क्वापि हरॆग्मूलि - प्रति मां लत गान्वितां आदरण न प्यूत् यः कां (इत्यभिधीय ने | ऋग्यजुस्सामगाथाय श्रुतिल स्सहस : न पाति देव दॆवेशं यस्स मूडो अयि ते | न शृणा गुगान्वापि लीलानरमृगात्मनः स नरो बधिरो यः सर्ववेदबहिष्कृतः | तन्मात्वं शुद्धभा पस्तु मनोवाक्कायकर्मभि: आराधय्य हृपी केशं मनो नयन नन्दनम् | तथा सुकुसुमैग कांथे : कपूका रागरुचंद ना ? सुव प्रेरचिकातो भक्त्या यधादे पू नृकेसरी | तस्मात्त्वं सात्विको भूत्वा भक्तिं कृत्वा तु निश्चला 1921 ज पापहरं देवं नारायणमनामयं | संसारोच्छित्तयॆ हरि गवत्यव्याह वैश्वर्यो भक्त्या संवूजतो नमः | अरु समस्त भूतात्मा श्रुत्वा सुभाषितं तस्य कश्यपस्य महात्मनः

IMG_8638 द्वितीयोध्यायः | ननाम शिरसा भूमा गरुडः पत गश्वरं उताय च पुनः प्राह धनवं मुनीश्वरं तव ना कॆन ज्ञातो हुकृतार्थ ह्यधुना मुनॆ विता मम तन फ्रॆष्य: भूयोभूयो नुशाधि मां ।– दशनातन वै ब्रह्मण कृतारोस्मिन संशयः | कश्यप आराधय जगन्नाधं अलाधारमच्युतं सर्वभावेन देवेशं शरणं गच्छपुत्रकु भक्ष्यात्वनन्यया पूज्यं पूजितस्सर्वरो हरिः| आ नानु दुलभंलो प्रसन्न पुरुषात्तमैन रुणाचल शतास्तवं तपसे कृतनिश्चयं अहोबिल महा क्षेत्रं सर्वपापविनाशनं 13।91 दधिष्टितं प्रीत्या हरिणालो कधारिगा, तत्र शैलो महा ना पै गुहाशतसमन्वितः 1331 सतु नारायणाख्यस्तु शैलश्शृंग समुच्चिं। ! तपसस्त समाहात्म्या गरुडाद्रिभज विष्यति श्रीनारद! इत्युक्त्वा पुत्रमालिंग्य कश्यपोगरुडं तधा प्रेम चमान तहह्याका पूरयुतं सोविगत्या महा लंगरुडु, पत शाश्वरं तूप्लीं बभूव मनसा न किंचिदपि चिन्तय्य पर्यतो यं सुविस्तीण : तन कुत्रचरामि वै सिद्धिपेरु कथं। स्यॆकंगा निमुरण Img- 8639

नित्यसं चिन यानस्य पुरलो नाग्यम्मुरं | किं चिन्तयनि नै बाल गरुडामर पूजत इदं , श्रं नृसिंहस्य अला बलमति ग्रुतं | अट्राय भूध केंद्रस्तु सुगंधर्व वित ऋषयः पितर स्पैन सिद्धगंधर्वमानुसा! | इतॆप्सितु फलं प्राप्ति नृसिंहस्य प्रसाडतः तस्मात्त्वमपि शुद्धात्मा जिताहारो जमेद्रियः | ध्यायस्व जगतामाशं सते श्रेयो विधास्यति इत्युक्त्वा तु महा वाणी विरराम कन्सरे | गरुडोपि विशुद्धात्म परं विस्मयमागतः तमर्थं चिन्तयामास इदं वाक्यं पुनःपुनः | कथमॆलेदिदं वाक्यं ल कार णसमुद्भमु मम लाग्य प्रभा पूजा पूवू ना मारॆ स्स्वयं ! सॆत्रस्य वाडि शैलस्य देव देवस्यना गुरो ! एवंपै चि नयास्तु संतुष्टु: पूणं मानसः | तपश्चतुणं मनश्च कॆ भूधरस्य तटान तीरे तु भवनाशि न्यागजकुड समीप ! आराधयः जगन्नाधमनन्तं पुरुपोत्तमं जजाप च परं ब्रह्म द्वादशामु मु मु ! केवलं मानमा।मु वायुभक्षोजु तेंद्रिय! चित्त यामास गोविंदं द्विजळ्ळुद्दॆन चॆलेसा ! तस्यैवं चिन यानस्य हृदिस्था भगना ह!! अरकुत्सक लापत्सु नृहरिभक्तवत्सल! | सुतिसंकीतं ना देव सम्यक्तत्वविच्छिनात्

IMG_8640

स्वतियोध्याय पूनाच्च तपोवृद्धिर भूर्ति स्य महात्मनः | पूवांतं च यत्सावं इह जन्मनि वापुनु तत्सवणं लयमापन्नं नृसिंहस्य प्रभावतः | चिते तु जगन्ना 7 मुकि वॆन करस्थिता तस्मिन्नानु चित्तानां काचिना सृजनकयॆ। एवं हि संक्ष यात्तस्य शुद्धं जातं मनस्तदा सर्वव्याप्तोपि सर्वशस्त श्री नाधूर्जगद्गुरु: | पनं तपसि तिष्टनं सर्वाधानमनामयं सहस्तं चॆत साम्लु उन्याधुन शनग भू शैलकान वसंपूणा चाल पृधि तदा जोभं गतास्समु द्राश्च दिग्विलागोनंत पूरुहूतमहा देवा भयं प्राप्ति महत्तरं तननस्तस्य माहात्म्यान्नलोका लेखा सुखं, तत उद्विग्न चित्तस्तु चिनयान, पुरंदरू परितोप्सरसः प्रज्य ऊर्वशीं प्राह गवितां भोधो शाधि महारा देवकार्यागण निमिते श्री घं याहि ममादेशात्य त्सागरुडो मुनि: विला सै र्विनि डैस्तस्य निष्णां भंजय सुप्रति ब्रह्म विष्णुश्च रुद्रश्च मोहमापुस्सविस्मया! मानवा मुनिळा माला स्मृत्वा मुखचन्दिकां मोहं गता मुनींद्राश्च मन्या तु पृथगना। इत्युका प्रॆषिता तॆन पुरुहूतन कुट्टिन आदिगाम मुहू कॆन योपाक तसमानृता गत्वा सा सुमहात्मानं तपना रूं चितनं

IMG_8641 उवंशी मधुरालापॆ: गरुडं वाक्यमब्रवीत् | पश्य मामागतां स्वराजत् पतं गांद्र सविस्मयं पुरंद रॆण प्रहितामूर्वशीं नाम विश्रुतां | क्षुनै तत गारैन यदस्ति सचरारं सर्वं स्ववशमा नितुं समर्धा लोकवि श्रुता! मद्दृष्टिगोचरा यॆ तु विमुक्ता शेषबांधवा मुमुकुव वाहिनि रसान्तरपराज्मुखा: ब्रह्मान्यदस्तिवा लो कॆ हित्वा रूपपती स्त्रियः परमानंद कारिण्य प्रजानां सृप् हॆरनु, योषितो नकथु ब्रह्म परचि परारं ब्रह्मेति की-तॆलो कॆजन्नना जड चॆतसां। विविक्त चॆतसोलोगा जानं त्वॆवामृतं परं यस्तु योषामृतं त्यक्त्वा परमस्तीति मन्यं लब्धुत्यत्वाधनं मूढगु मस्वातिचक्षिता | अ बत महत्कहष्टं विपरीतमिदं जगत् सुखदुःखं नजानाति दुःकॆ पॆव प्रवत अहोमं तु योपाया रूपं त्यक्त्वा न्यदिच्छति | करस्थमुदकं त्यक्त्वा घनस्थमभिवांधति इत्येवं सादराला पैश्नतकोटथ सहस्रकं, मोहयामान तनयं कश्यपस्य महात्मनः एतचुत्वातु वचनं आस दालापनं युतंगा अपार्थकमनर्थं परलोक विदूषकं शृण्वतां पापजनकं श्रुतिमागणविदूषकंगा किंचिन्नोवाच गरुड: कृष्ण संसक्तमाननि

Img-8642

पुनः प्रोवाच दयया अनादर पुरस्सरं | गच्छ त्वं दूरं वनितॆ विफल) मनोरथं गयो सम धाराभिह = न्यमाना यधा व्यधाचं | नाप्नु संति तधा मुखं ह संसक्त चेतसः क्ववाडच्युत समासक्त कसा सात्विकोदयः | त्ववादिम्मळमनसु प्रीतया दार संग्रहमु अत्यंत स्तिमि तांगानां ह्यायामॆन सुपै पि।गा | पक्षासनं पुंसा हारोजु सुखाय 7 चार्मास समरो मजा - सुहले ! देहि स्मिश्री माम्मू भविता संकॆवि सr स्नॆह्यंत योषितः कांश्चित् कंचिद्वि भ्रमय निच | लेनु ना प्रियं कस मतस्तानां विनि य स नं आं पनिभ्य ऊर्वशं काश्यपात्मजः | पुदा यं हवा निश्चलो भूद्वात्तमः ना तु प्रधान म्रमुख गत्वा तु अडगालमु ! पुंदरं नमस्कृत्य पचनं चॆदमु ब्रवीत् आगन: चॆन वॆनॆश भनगा प्रॆषि ताह्यहं ! ब्रह्मलो वाहय मेधसु पॊत्या ना यत्कार्यं साध नूमि न संशयः | आत्रमॆ क्यु शक्तिगन हॆण पापकर्मणि कथं बुधयितु शकं मत्तैभो बिसतंतुना ! करं चंडप्रधानसु तमसा य रवि: नारु गुवा ननु समुदायमु | कथं मंचू घोसं समुद्र प्रयतरु:

Img-8643 बह्मण्यसक्त चित्तानां वि कामल चेत सां | Sel विनदळानं हृदयस्य न सुरालय कांडी च नाम रॆंद्रपदं प्रियं | नचानि ब्रह्मपदवीं साभिलाषी तपोधन: केवलु हरि पादाब्ददशःनोत्कणमाससः | ऎतत्सर्व मत ज्ञातं दृष्ट्वा रूपं महात्मनः इ त्यॆनं बहुधा नाक्यैदुः खसंतापजं भयं | ऊर्वशी वुरुहूतस्य श्रापयामास कुट्टिस् गरुडोपि विशुद्धात्मा चिम य पुरुषोत्तमु | नान्य द्व मॆरुसंकाशं पलु कंचिदचिस्तयत् ततः प्रसन्नोभगवा? खचक्रगदाधरः | चतुभुः जश्चतुर्वक्रपुरंदरनि षेवितः शारदांभोदसदृशः पूडरीक नि फाम् | सहस्रसूर्यच्युतिना" कि ऒस् वि राजर: सुनासमू समायुक्त : नीलकुंचितमूधं | चारुपल्ल वसंकाशमृणाळज्वलि ताधरः कंबु ग्रीवो विचित्रांग: कुंडलद्वयमुंडि, | 7 कस्तु खालंकृतोरस्क: श्रीवत्सेन समाश्रितः हारी हायुते! श्रीमा? केयूर विलसद्भुजः | विचित्रवलयानम्र अंगुलीवरभूषित: नील मेघ प्रतीकाशि’ भात: ए तेन वासना | तारामंडलसंयुक्त शशीन पुरुषोत्तमः कनकाचलमध्यस्थ, अद्रिराजु इवाषरः | अनि ना स्सुंगमुल गुं सवति:

Img-8644 नैन ते यस्यपुरतः कृत्वा सन्नाहसंपद) | इदं प्रॊनाच भगवास् सं वचनमुत्तमं भ्यो बालिक कल्याण विनगानन्द वधजुन ! दुबाहंत तं तव ना साहसकर्मण उत्तत्ति कार्यं - मर्धं विन रासुत !

1. तॆं भिलषितं ब्रूहि सर्वं तॆ करवाण्यहं नाद– चत्वा वचस्तस्य ना उद्भगनलो हरः | न मुरु प्रणनामोच्चैश्शततो ऒध सहस्र : उत्थायोत्थाय तं दृष्ट्या प्रणम्य च पुनः पुनः | आहूर्वं रूपमालोक्य विस्मयोगुल्ललो चन पुलकांकि तन र्वां: वासु देवमधास्तु नल्, समस्त जगतां सहै जगद्रूपाय शाश्वत रक्षकाय नमस्तेस्तु लयस्थाय च संहृति! कार्यस्वरूपाय कारणाय नमोनमः पुरुपॊत्तमाय नम! परेशाय नमोनमः | सूपरै चेन सकलमा ग्रानाय नमः नमोस्तु शाक्षाकासिग दाशंख चक्रधराय च | नमोस्तु ते पद्मदळायताकु नमोस्तु ते भक्त जनानुकंदि ! नमोस्तु ते सर्वजगन्नि वास नमोस्तु ते कारण कारणात्मस् ! स्वयंभुव, विभवं पोतुं कस्यतु निश्चयः | क्वाहमत्यंग मबुद्धि

• कथं स्त्यो जगद्गुतो कु वा स्तोतुं देव देव कथु जिह्वा प्रवतं |

Img-8645

चतुर्मुखायं नि नाशनं कन्न 51 क्वाल गुद्ध देशा! | नेनुगा नानु यु लैक देशं स देन्न ना देववर प्रसीद 1000 1 आयुरारोग्यमर्थांश्च भोगांचैनानु संब्ली कान् | व्यायिनां नित्यमु पवरण प्रदो हरि देवत्वं मनुवै | जै शिद्धं धर्वत्वं तधा पन! यकत्वमु सिद्धत्वं त्वामाराध्य प्रदेदि? इंद्र क्रतु तेवेश त्वामाराध्य जगद्गुरुं | देवेंद्रत्वं गत स्तस्मान्ना न्य) पूज्यतम! क्वचित् आराध्य त्वां विदेहानां पुरुहस्प, संततिः | हैहयाना च पंचादमृतत्वमुसागगा: योर्थं विपुलमा कांज्, र्वामाराध्य जरृते | निस्संशयमुवा प्नोति दु च:मारो नृपो यधा आराध्य त्वां कात एर्यो राज्यं विपुलमास्त वास् | थर्मस्तन प्रसादेन मुद्दलो राष्क : कृति 1 कृगा प्राप्पु स्य महाभागा वरौ सह वादन:: नृषु कुशध्वजो नाम जनक स्समकं यः धर्मध्वजस्त थामु क्तं कृपया तव सर्जिता तधान्य दैत्या राजनश्च सहस्रशः प्रापुर्मुक्ति • महाभागा: कृत्वा भ क्रीं त्वयि प्रभो | यधा प्रज्वलितो वह्निस मो हस्ति तदधिक ना तहासं तथा - पां स्वेदं “स्वेदा भिलाषिगां | करोति मुधीतानां च भोज्यपाक क्रियां शिजी तजव मा भोगांश्च ददाति पुरुहोत्तमः | मॆरुगुगंग मात्रो: राशि: सापस्य कर्मणः

Img-8646 भवंतं नैद्यमासाद्य दुर्व्याधिरिन नश्यति | अव्याहतानि सॊन्यूनि चक्रादीन्यायुधान्यपि न ओंति सकलापदो दीप समाश्रिताः स्विमुखमु क्तस्य सौम्यास्तस्य सदा ग्रहा! नि ना नामस्य दृश्य सौ तुष्टो यस्य जनाद नः | पृधिव्यां विजयो वासि ट्रैलोक्यविज यो ऒ।। मह वा यदि देवॆ यॆषा तुट्टॆसि माधव | ना प्राप्नोति न व्याधि न विग्रहबुधनं कृत्या स्वप्न भयं नाकु तोसि, आ त्वयि माधव | 19 अरु आरोग्यं परमामृद्धिं मनसा यद्यदिच्छति तत्त दाप्नोत्यसिंदि। प्रसन्नॆ त्वयि माधव | सॆन्मान काममोकगा पुरुषार्थ प्रकल्पित: लोलादि व्याप्तचित्त दुस्समुपासै रो यदि 1 तत्पापनि विलयं याति लो यस्थलनणं यधा न पॆषां दुष्करं किंचुत्तषु लो कॆषु विद्य 3 | सर्वलोक गुरु यॆ षां त्वं नाटो मधुसूदन न पां विद्य - साम् संग्रामॆ वा पराजयः | त्रिद शेश्वर ना स्वं यॆहं तुट्टॆसि माधन ग्रहर स्सर्वलो कानां परमात्मानमच्युतं | यॆ प्रपन्ना हृषि, कॆशं न तॆ मुह्यंति कर्मनु पृथिवी वायुराकाश आपो अग्निश्चंद्रमा रवि: | सर्वं आ रूपमे वेदं सर्वदेव नमस्कृत इत्य नॆक विदे! स्तोम स्तुत्वा देवं जनादजनं | रूस्लीं बभूव गरुदु प्रक्रियाप सत्स दा

Img- 8647 ततस्तु भगवास् प्राह प्रसन्न वदनस्तदा | श्रीभगer- परिशुब्रस्मि भद्रं तेस्तोत्रेण विन तासुत | यथेच्छं तन मे ब्रूहि सर्वं संपादयाम्यहं | देवेश वचनं श्रुत्वा भागशः पुनरब्रवीत् गरुड: यदि शुब्रासि भगव अवधारय मद्वरः | पृधिव्यां विजयो वासि त्रैलोक्यविजयो2पि वा ध्रुमो ना यदि देवेश यॆहं तुज्जासे माधव ! अद्य प्रभृति देवेव मा कुरु वाहनं स्कंधी मनु मनन्नॆ मळ्ळी कायलु| सर्वाधारस्य देवेश नाहनत्वं महत्यलु Ioa -क्यते प्रावु मृते च पिन लासुतम् | नामरत्वं सुरेंद्रत्वं न ब्रह्मत्वमु मॆळतां 10321 संदनानुभवं वापे वांचंदि हरिकंकरा | धूय: पवच्छ मलिमा? वर मन्यमनु मः to कान वा गरुड देवेश बहुकालोयं पर्वतस्समु पाश्रितः | मन्ना मव्यवहारं तु देव देवास्य कल्पयु एवं वरद्वयं दत्वा देव देहै जनाग्य नः | प्रतेः प्रसन्न वदनः पाणिना देह मस्पृशत् सुबालोनि कृष्णासि त्वं कथं लॆ बुद्धिदं | महातो मुनय मामु पाश्रिता

Img 8648 V K S, [08-03-2022 18:47] नेषा मीरा दृश्री बुद्धिन- कदाचिन जादु | कलं एद: ई बुविशारद, सरद्वयं त्वया प्रोक्तं वाहनत्वं मदीयकं | त्वन्ना मुगिरिविख्या तिरुभयं स्यात्तमैन तु गरुड पन्नि गा राति नॆ दाल्मा विह शाश्वरः | -कामणरन नॆति त्वां नुंचि जना भुवि सावच्चरं मया - वच्चरति चंद्रमा! | रावच्चनु लो कॆ।यं गरुडु पृधिवीधरु इन्वॆनमुक्वा पदं तलैवान्त रधीयत | -नॆनु धनना न्यारं मुणमाश्रितः मरु नाडु बालय इवानरः India अग परितपसोच्चिस्सर्वतो समानः | फलतृणजुलपानै स्सेवितस्तापसौ झः | सकलभुवनर - दुस्सर्वदायी विलसतु | अनि नित्यं प्वरुडु इति श्री ब्रह्मंडपुराण कालं श्रीमद होबल माहा द्वितीयोध्यायः I आ तृतीयोध्याय, इष्टं गरुड शैलस्य श्रुत्वा माहात्म्यमुर्ति मं | बुनि धर्मन्न नारदं पुनरब्रुवं Img -8649 ऋषय: भगवर् ब्रह्मसंभूत परमानंदनिधकार | त्वत्प्रसादाचुतं सर्वं गरुडाचलपै भवं नित्यानां चैव मुक्तानां स्वभावार्ध्वस्तकर्मणां | संसारॆ स्मिक्कडं जन्म कथं वै पु क्रितं अयं तु गरुडस्साजान्नि त्यमुक्त उदाहृतः | अस्य वाहनलावश्च श्रुतिभिः परिगीय इमं नस्संशयं चि, तवाज्ञतं न विद्य ! नारद:- यदा धर्मस्य हानि स्यादधर्माभिर तिज नॆ | तदादि धग वाण सातादवशारं करोति पै रणायै सर्वमत्यानां पापिनां पीडनाय च | पालनाय च धर्मस्य आत्मानं सृजति प्रभुः अजहत्स्वस्य यमव तारं करोति वै | तस्यानु धावनं सर्व कुर्वनि कुडादयः अवतारेषु रू चेष्टा मानुषि जैविकी च द ! तामेवानुग मिष्यंति नित्यं वै गरुडादय! क्वचिद्दृष्टांति वै देहं केहं चिद्बांधवो 2 वेत् | क्वचित् पिता तु चित्तु मारा स्या प्रैमनिभजा रा केचित्सखायस्संजारा: कचित्तो द्वॆषिण स्तथा | क्वचियति युवैन क्वचियति नामत: क्वचिदग्रं अपश्चिक क्वचिच्छास्त्र प्रवर काकः | क्वचिदुत्पधगा मा स्यात् क्वचिदा चार वजि)