२२९ शकुनफलं

{अथ एकोनत्रिंशदधिकद्विशततमो ऽध्यायः}

विश्वास-प्रस्तुतिः

शकुनानि

पुष्कर उवाच
औषधानि च युक्तानि धान्यं कृष्णमशोभनं ।
कार्पासं तृणशुष्कञ्च गोमयं वै धनानि च ॥००१॥

मूलम्

शकुनानि

पुष्कर उवाच
औषधानि च युक्तानि धान्यं कृष्णमशोभनं ।
कार्पासं तृणशुष्कञ्च गोमयं वै धनानि च ॥००१॥

[[३३३]]

विश्वास-प्रस्तुतिः

अङ्गारं गुडसर्जौ च1 मुण्डाभ्यक्तञ्च नग्नकं ।
अयः पङ्कं चर्मकेशौ उन्मत्तञ्च नपुंसकं ॥००२॥

मूलम्

अङ्गारं गुडसर्जौ च1 मुण्डाभ्यक्तञ्च नग्नकं ।
अयः पङ्कं चर्मकेशौ उन्मत्तञ्च नपुंसकं ॥००२॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

चण्डालश्वपचाद्यानि नरा बन्धनपालकाः ।
गर्भिणी स्त्री च विधवाः पिण्यकादीनि वै मृतं ॥००३॥

मूलम्

चण्डालश्वपचाद्यानि नरा बन्धनपालकाः ।
गर्भिणी स्त्री च विधवाः पिण्यकादीनि वै मृतं ॥००३॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

तुषभस्मकपालास्थिभिन्नभाण्डमशस्तकं ।
अशस्तो वाद्यशब्दश् च भिन्नभैरवझर्झरः ॥००४॥

मूलम्

तुषभस्मकपालास्थिभिन्नभाण्डमशस्तकं ।
अशस्तो वाद्यशब्दश् च भिन्नभैरवझर्झरः ॥००४॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

एहीति पुरतः शब्दः शस्यते न तु पृष्ठतः ।
गच्छेति पश्चाच्छब्दो ऽग्र्यः पुरस्तात्तु विगर्हितः ॥००५॥

मूलम्

एहीति पुरतः शब्दः शस्यते न तु पृष्ठतः ।
गच्छेति पश्चाच्छब्दो ऽग्र्यः पुरस्तात्तु विगर्हितः ॥००५॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

क्व यासि तिष्ठ मा गच्छ किन्ते तत्र गतस्य च ।
अनिष्टशब्दा मृत्यर्थं क्रव्यादश् च ध्वजादिगः ॥००६॥

मूलम्

क्व यासि तिष्ठ मा गच्छ किन्ते तत्र गतस्य च ।
अनिष्टशब्दा मृत्यर्थं क्रव्यादश् च ध्वजादिगः ॥००६॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

स्खलनं वाहनानाञ्च शस्त्रभङ्गस्तथैव च ।
शिरोघातश् च द्वाराद्यैश्च्छत्रवासादिपातनं ॥००७॥

मूलम्

स्खलनं वाहनानाञ्च शस्त्रभङ्गस्तथैव च ।
शिरोघातश् च द्वाराद्यैश्च्छत्रवासादिपातनं ॥००७॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

हरिमभ्यर्च्य संस्तुत्य स्यादमङ्गल्यनाशनं ।
द्वितीयन्तु ततो दृष्ट्वा विरुद्धं प्रविशेद्गृहं ॥००८॥

मूलम्

हरिमभ्यर्च्य संस्तुत्य स्यादमङ्गल्यनाशनं ।
द्वितीयन्तु ततो दृष्ट्वा विरुद्धं प्रविशेद्गृहं ॥००८॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

श्वेताः सुमनसः श्रेष्ठाः पूर्णकुम्भो महोत्तमः ।
मांसं मत्स्या दूरशब्दा वृद्ध एकः पशुस्त्वजः ॥००९॥

मूलम्

श्वेताः सुमनसः श्रेष्ठाः पूर्णकुम्भो महोत्तमः ।
मांसं मत्स्या दूरशब्दा वृद्ध एकः पशुस्त्वजः ॥००९॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

गावस्तरङ्गमा नागा देवश् च ज्वलितो ऽनलः ।
दूर्वार्द्रगोमयं वेश्या स्वर्णरूप्यञ्च रत्नकं ॥०१०॥

मूलम्

गावस्तरङ्गमा नागा देवश् च ज्वलितो ऽनलः ।
दूर्वार्द्रगोमयं वेश्या स्वर्णरूप्यञ्च रत्नकं ॥०१०॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

वचासिद्धार्थकौषध्यो मुद्ग आयुधखड्गकं ।
छत्रं पीठं राजलिङ्गं शवं रुदितवर्जितं ॥०११॥

मूलम्

वचासिद्धार्थकौषध्यो मुद्ग आयुधखड्गकं ।
छत्रं पीठं राजलिङ्गं शवं रुदितवर्जितं ॥०११॥

विश्वास-प्रस्तुतिः

फलं घृटं दधि पयो अक्षतादर्शमाक्षिकं ।
शङ्खं इक्षुः शुभं वाक्यं भक्तवादितगीतकं ॥०१२॥

मूलम्

फलं घृटं दधि पयो अक्षतादर्शमाक्षिकं ।
शङ्खं इक्षुः शुभं वाक्यं भक्तवादितगीतकं ॥०१२॥

:न्

[[३३४]]

विश्वास-प्रस्तुतिः

गम्भीरमेघस्तनितं तडित्तुष्टिश् च मानसी ।
एकतः सर्वलिङ्गानि मनसस्तुष्टिरेकतः ॥०१३॥

मूलम्

गम्भीरमेघस्तनितं तडित्तुष्टिश् च मानसी ।
एकतः सर्वलिङ्गानि मनसस्तुष्टिरेकतः ॥०१३॥

{इत्य् आग्नेये महापुराणे माङ्गल्याध्यायो नाम एकोनत्रिंशदधिकद्विशततमो ऽध्यायः ॥ }


  1. गुडसर्पौ चेति ग॥ , घ॥ , ञ॥ च ↩︎ ↩︎