{अथ द्विसप्तत्यधिकशततमो ऽध्यायः}
विश्वास-प्रस्तुतिः
सर्वपापप्रायश्चित्तानि
पुष्कर उवाच
परदारपरद्रव्यजीवहिंसादिके यदा ।
प्रवर्तते नृणां चित्तं प्रायश्चित्तं स्तुतिस्तदा ॥००१॥
मूलम्
सर्वपापप्रायश्चित्तानि
पुष्कर उवाच
परदारपरद्रव्यजीवहिंसादिके यदा ।
प्रवर्तते नृणां चित्तं प्रायश्चित्तं स्तुतिस्तदा ॥००१॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
विष्णवे विष्णवे नित्यं विष्णवे विष्णवे1 नमः ।
नमामि विष्णुं चित्तस्थमहङ्कारगतिं हरिं ॥००२॥
मूलम्
विष्णवे विष्णवे नित्यं विष्णवे विष्णवे1 नमः ।
नमामि विष्णुं चित्तस्थमहङ्कारगतिं हरिं ॥००२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
चित्तस्थमीशमव्यक्तमनन्तमपराजितं ।
विष्णुमीड्यमशेषेण अनादिनिधनं विभुं ॥००३॥
मूलम्
चित्तस्थमीशमव्यक्तमनन्तमपराजितं ।
विष्णुमीड्यमशेषेण अनादिनिधनं विभुं ॥००३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
विष्णुश्चित्तगतो यन्मे विष्णुर्बुद्धिगतश् च यत् ।
यच्चाहङ्कारगो विष्णुर्यद्विष्णुर्मयि संस्थितः ॥००४॥
मूलम्
विष्णुश्चित्तगतो यन्मे विष्णुर्बुद्धिगतश् च यत् ।
यच्चाहङ्कारगो विष्णुर्यद्विष्णुर्मयि संस्थितः ॥००४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
करोति कर्मभूतो ऽसौ स्थवरस्य चरस्य च ।
तत् पापन्नाशमायातु तस्मिन्नेव हि चिन्तिते ॥००५॥
मूलम्
करोति कर्मभूतो ऽसौ स्थवरस्य चरस्य च ।
तत् पापन्नाशमायातु तस्मिन्नेव हि चिन्तिते ॥००५॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
ध्यातो हरति यत् पापं स्वप्ने दृष्टस्तु भावनात् ।
तमुपेन्द्रमहं विष्णुं प्रणतार्तिहरं हरिं ॥००६॥
मूलम्
ध्यातो हरति यत् पापं स्वप्ने दृष्टस्तु भावनात् ।
तमुपेन्द्रमहं विष्णुं प्रणतार्तिहरं हरिं ॥००६॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
जगत्यस्मिन्निराधारे मज्जमाने तमस्यधः ।
हस्तावलम्बनं विष्णुं प्रणमामि परात् परं ॥००७॥
मूलम्
जगत्यस्मिन्निराधारे मज्जमाने तमस्यधः ।
हस्तावलम्बनं विष्णुं प्रणमामि परात् परं ॥००७॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
सर्वेश्वरेश्वर विभो परमात्मन्नधोक्षज ।
हृषीकेश हृषीकेश हृषीकेश नमो ऽस्तु ते ॥००८॥
मूलम्
सर्वेश्वरेश्वर विभो परमात्मन्नधोक्षज ।
हृषीकेश हृषीकेश हृषीकेश नमो ऽस्तु ते ॥००८॥
:न्
[[१८२]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
दुरुक्तं दुष्कृतं ध्यातं शमयाघन्नमो ऽस्तु ते ॥००९॥
मूलम्
दुरुक्तं दुष्कृतं ध्यातं शमयाघन्नमो ऽस्तु ते ॥००९॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
यन्मया चिन्तितं दुष्टं स्वचित्तवशवर्तिना ।
अकार्यमहदत्युग्रन्तच्छमन्नय केशव ॥०१०॥
मूलम्
यन्मया चिन्तितं दुष्टं स्वचित्तवशवर्तिना ।
अकार्यमहदत्युग्रन्तच्छमन्नय केशव ॥०१०॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
ब्रह्मण्यदेव गोविन्द परमार्थपरायण ।
जगन्नाथ जगद्धातः पापं प्रशमयाच्युत ॥०११॥
मूलम्
ब्रह्मण्यदेव गोविन्द परमार्थपरायण ।
जगन्नाथ जगद्धातः पापं प्रशमयाच्युत ॥०११॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
यथापराह्णे सायाह्णे मध्याह्णे च तथा निशि ।
कायेन मनसा वाचा कृतं पापमजानता ॥०१२॥
मूलम्
यथापराह्णे सायाह्णे मध्याह्णे च तथा निशि ।
कायेन मनसा वाचा कृतं पापमजानता ॥०१२॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
जानता च हृषीकेश पुण्डरीकाक्ष माधव ।
नामत्रयोच्चारणतः स्वप्ने यातु मम क्षयं ॥०१३॥
मूलम्
जानता च हृषीकेश पुण्डरीकाक्ष माधव ।
नामत्रयोच्चारणतः स्वप्ने यातु मम क्षयं ॥०१३॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
शारीरं मे हृषीकेश पुण्डरीकाक्ष माधव ।
पापं प्रशमयाद्य त्वं1 बाक्कृतं मम माधव ॥०१४॥
मूलम्
शारीरं मे हृषीकेश पुण्डरीकाक्ष माधव ।
पापं प्रशमयाद्य त्वं1 बाक्कृतं मम माधव ॥०१४॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
यद्भुञ्जन्यत्स्वपंस्तिष्ठन् गच्छन् जाग्रद् यदास्थितः ।
कृतवान् पापमद्याहं कायेन मनसा गिरा ॥०१५॥
मूलम्
यद्भुञ्जन्यत्स्वपंस्तिष्ठन् गच्छन् जाग्रद् यदास्थितः ।
कृतवान् पापमद्याहं कायेन मनसा गिरा ॥०१५॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
यत् स्वल्पमपि यत् स्थूलं कुयोनिनरकाबहं ।
तद्यातु प्रशमं सर्वं वासुदेवानुकीर्तनात् ॥०१६॥
मूलम्
यत् स्वल्पमपि यत् स्थूलं कुयोनिनरकाबहं ।
तद्यातु प्रशमं सर्वं वासुदेवानुकीर्तनात् ॥०१६॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
परं ब्रह्म परं धाम पवित्रं परमञ्च यत् ।
तस्मिन्2 प्रकीर्तिते विष्णौ यत् पापं तत् प्रणश्यतु ॥०१७॥
मूलम्
परं ब्रह्म परं धाम पवित्रं परमञ्च यत् ।
तस्मिन्2 प्रकीर्तिते विष्णौ यत् पापं तत् प्रणश्यतु ॥०१७॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
यत् प्राप्य न निवर्तन्ते गन्धस्पर्शदिवर्जितं ।
सूरयस्तत् पदं विष्णोस्तत् सर्वं शमयत्वघं3 ॥०१८॥
मूलम्
यत् प्राप्य न निवर्तन्ते गन्धस्पर्शदिवर्जितं ।
सूरयस्तत् पदं विष्णोस्तत् सर्वं शमयत्वघं3 ॥०१८॥
:न्
[[१८३]]
विश्वास-प्रस्तुतिः
शारीरैर् मानसैर् वाग्जैः कृतैः पपैः प्रमुच्यते ॥०१९॥
मूलम्
शारीरैर् मानसैर् वाग्जैः कृतैः पपैः प्रमुच्यते ॥०१९॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
सर्वपापग्रहादिभ्यो याति विष्णोः परं पदं ।
तस्मात् पापे कृते जप्यं स्तोत्रं सर्वाघमर्दनं ॥०२०॥
मूलम्
सर्वपापग्रहादिभ्यो याति विष्णोः परं पदं ।
तस्मात् पापे कृते जप्यं स्तोत्रं सर्वाघमर्दनं ॥०२०॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
प्रायश्चित्तमघौघानां स्तोत्रं व्रतकृते वरं ।
प्रायश्चित्तैः स्तोत्रजपैर् व्रतैर् नश्यति पातकं ॥०२१॥
मूलम्
प्रायश्चित्तमघौघानां स्तोत्रं व्रतकृते वरं ।
प्रायश्चित्तैः स्तोत्रजपैर् व्रतैर् नश्यति पातकं ॥०२१॥
विश्वास-प्रस्तुतिः
ततः कार्याणि1 संसिद्ध्यै तानि वै भुक्तिमुक्तये ॥२२॥
मूलम्
ततः कार्याणि1 संसिद्ध्यै तानि वै भुक्तिमुक्तये ॥२२॥
{इत्य् आग्नेये महापुराणे सर्वपापप्रायश्चित्ते पापनाशनस्तोत्रं नाम द्विसप्तत्यधिकशततमो ऽध्यायः ॥ }